Nsr erslag van Gouda. e-Bureau. Blad. t lakken. 55e Jaargang. Maandag 8 Januari 1917. No 13286. ERINQ Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Feuilleton. A. - 31, GOUDA, j Buiten de Stadspoorten. - Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Nieuws, en -A.d.-xrertexxtie*blsudL voor G-ovLd-eu ©xx Oxxxstxe3s:e^>. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. J'p (ECHT. :b*j 24 98 BUITENLANDSCH NIEUWS. 168 267 42 vooruitbetaling. la. week, begon hij te huilen. Hij xiekiJw er luseoheti door, vlodcto Bi buik!» weer, luisterden de dtesMiboden: i Kracht i TeU 80S Gouda. Naar het JOuitach van CLARA VIEBIG. Bewerkt door I. P. WESSEL1NK— VAN R06SUM met autorisatie van de schrijfster. (Nadruk verboden.) t RÉUNIE”. leer Henri Borel. Vro«w”. MjfH I «us. z* reclamatie. De Oostenryksche keizer vaardigde het volgende leger- en vlootbevel uit: Soldaten. Gy weet, dat ik en de met my verbonden heerschera beproefd hebben den weg te ba nen tot den voor de geheele wereld vurig verlangden vrede. Het antwoord onzer vijan- likkingen daarop n boekformaat jGemeagd Oorlogsnieuws. J De Enge she oorloge leaning. De Timet geeft bijzonderheden over de derde oorlogsieening, tot onbepaald bedrag uit te geven. Het doel is nieuw geld bijeen te krijgen om een deel van de vlottende schuld vin 1^16 af te lossen. Men zendt eed rondschrijven aan de inteekenaars op de Vorige leaning van 900'millioèn, die recht hebben op conversie en dVeneens aan intee* kenaarr op de 335 millioèn schatkistbil jetten van 5 pCL op de 159 millioèn schat kistbiljetten van 6 pCt en óp de 1100 mil-. Boen. Bchatk^stbona. De nieuwe leening zal dus de gróótste Engelsche financieels onderneming zijn tij dens den oorlog. De Bank of England zal ongeveer 20 millioèn stukken verzenden m 60 Verschillende vormen. Hat Provensaalsche Volkslied. Le Masque de Fer schrijft in den Figaro: Het was een avond op de Mort-Homme. Sinds twee dagen had het kanon voortdu rend gegromd. De mannen allen uit Pro vence bogen het hoofd, geheel op, ver suft door het onafgebroken sombere gerom mel. Het uur om tot den stormaanval over te gaan naderde; de aanvoerders vroegen ziqh ongerust af of hun signaal kou worden gé hoord, toen plotseling een stem de Coupo Santo van Mistral fluisterde. Een andere vereenigde zich ermee, weldra volgden er verscheidene, het gefluister werd de zang van de geheele loopgraaf en toen het tjjd was, vertrokken de soldaten van het 15e legerkorps op de tonen dezer Proven$asd- sche Marseillaise op en vervulden de daden van heldenmoed, dteinnrtte onderscheiding hebben bezorgd, waarop zy thans zoo fier zijn. Men weet dat de Coupo Santo het Pro- vencaalsche volkslied is, waarvoor Frédéric Mistral de muziek koos van een Kerstzang van Saboly. Het werd in 1867 gecomponeerd ter eere van de aanbieding van een artistie- ken zilveren bekér die de dichters uit .Cata- lonië aanboden aan de Provengaalsche dich ters. Sindsdien doet de beker aan bet einde van maaltijden de ronde en elke bijeenkomst in Provence besluit met het lied. Maar Mistral had zeker niet voorzien, dat zijn zang eena in Lotharingen een over winningslied zou worden, gezongen onder het vuur der kanonnen. den is nu dit. Zij wyzen, zonder selfs onze voorwaarden te kennen de hun aangeboden hand terug. Weder wapengenooten doe ik oen beroep op u. Uw zwaard heeft in de dertig Oorlogs maanden, die spoedig achter ons zullen lig gen een klare duidelijke taal gevoerd. Uw heldenmoed en uw dapperheid zullen verder het woord houden. Nog zijn niet genoeg offers gebracht. Nieuwe moeten worden ge bracht. Op onze vijanden alleen rust alle schuld. God is mijn getuige. Vier vfjande- Hjke koninkrijken werden door u en de le gers uwer dappere bondgenooten vernield, stérke vestingen bedwongen^ eorre opper vlakten vijandeibk gebild veroverd. Toch misleiden de vjjandeiyke machthebbers hun volkeren en hun leger weer met dé hoop, dat zich hun lot nog aal wijzigen. Aan u is het dus verder af te rekenen. Vervuld van fier vertrouwen in ratfn weermacht, voer ik u aan. yoorwaarts, met Gods hulp. hoogte a huilde, t dreigde Buiten luisterden die dieoetböden„Zij maakt rujüe! Hij luoeel er haar waar eenfe' flink van langs gweti! Beiden wa ren op de zijde van dien man, die was toch altijd nog beter 1 Hulda had) ook geluisterd; zij kwam juist uit, school. Haar oogen brandden van nieuwsgierigheid de dienstboden wenkten haar: „jLuiwter eeoel” maar toen werden ide grijze kijkers droevig, de po gen van liet kind dooiden, letterlijk uit. Het dacht aau het kopje, waarvan zij vanmorgen bet oortje had afgebroken, och en nu wm „zjj” daarenboven nog in zoo’n slechte luim! Bange voorgevoelen» dwar relden >door Hulda’» hoofd. Zij bad hoofd- pijn. Zij voelde zieb treurig. Binnen voch ten vader en „zij” het wm beter om weg te loqpen, naar het veld of naar het kerkhof. Op het graf der Eageische bloekh® ktetee bloevvpjeé, als zij daar ging ,'zittro. dlan had zij ruet... Et® hevige verontwaardiging had zioh van Ida meester gemaakt toen zij hoor de, dat Paschke leefde, dat er gisteren nog een brief van hem bij Gottfried ge komen was. Had hij ook niet aan haar moeten schrijven, reeds veel eerder? Hij leefpe! en liet haar i» onzekerheid, in een htjna oodragelijken angst! Dat was laag. Bah, en <Me had vaa liefde gespro- itei? Die en Itefcte?! Die hield alleen vafc zichzelf. Had hij er ook niet het edht aan gedacht sicttsslf in sdcerheéd te hangen?! Nu paai drong allee tot volle b<W'iwtheid der vertoornde door. Hij wm wrggeloopen als een bsan en had haar j^trvoudig in den steek gelaten. Eenlaag- W En aan zulk oen tuna had zij soo- Vteel offers gebracht, zij wm uit Helde dat het van vreugde wae. Het was heden een booze dag bij Kprl Lietaow geweest. Wat bezielde haar toch ?i Zij zeide slechte het allernoodzakelijke e en nog zoo kort, dat men het ternauwer nood kon verstaan. Hét dieneüneisje liep rond met betraapd gelaat, de huisknecht meesmuilde „gaöa” en „oé” en onmid- dellijk „mcrsch” dat behoefde men. zich niet te laten welgevallen zij waren het erover eens met den eerst volgenden vervaltijd den dienst op te zeggen. Jam mer dat een April juist voorbij was Karl wist niet wat ham gebeurde he den morgen was iete als hoop bij hem gerezen „ik wil het probeeren”, had zij gezegd nog voelde hij haar war men bals onder zijn vinger. Zij was een schoone vrouw Hij had werkelijk ver langen gevoeld, haar weer tb naderen om haar pleizier te doen was hij naar de Uetzows gegaan, maar nu 1 Een half uur was hij weg geweewt, en nu wae al les weer veranderd. Hij had haar van Paschke verteldtoen had zij zwijgend de kaaner verlaten. Hij wa» haar na een poosje in den winkel nagegaan. „Nu hoe denk je over een kus na zoo’n lan ge» tijd Zij had he«n dt® rug toe gekeerd. Toen hij haar de» ondanks om bet middel vatte, had zij hem terug? ge stook®, zoodat hij bijna tuimelde. Voor den drommel, zij was toch zijn, vrouw 1 te Was dat een ipanier van doen 1 Zij mocht Hij n«kte Ah bijna boon: hoe hear Bloei*, luimen boWiare» aan wien «U wildk, maar niet aan hem 1 Zij lachte hem in het gezicht uit. Toen wad hij woe dend geworden, zooate alleen iemand kan, die In het geheel geen kracht meer beeft; Hij dreigde haar, hij schold, en toen zij de armen over de borst gekruist tegen de toonliank leunend, «onder woord te spreken hem slechte uit pen, had zioh aa® de schrikkelijkste ge varen blootgesteld, liad hem zelfs met tra nen beweend?! Nu weende zij ook. Maar uit woede hij leefde! Niet één traan was hij waard1, niet één gedachte, de laf aard! Belachelijk sohewo hij haar toe, als zij zich nu vooreteide, hoe hij had staan sidderen ijk* zijn parapluieu Paschke moest nog maar een» probeeren haar te naderen zij zou hem den rug toekeeren. Waar achtig er waren toch nog wél andere iiraunen! Een plotoelinge omkeer had bij deze vrouw plaate. Zij gevoelde op eeoaniete meer voor hem, <11 vond ook g«® ver- onteobuidigin*. Zij zocht er ook geen. Zij voelde iete ate leedvermaak. Zij zou den hem in ieder geval stevig afgeklopt hebben en dan Imdi hij zijn vérdieode loon gehad)! Maar Haar ergernis verliet haar niet. Zij ergerde zich over hem, over zichzelf en over de geheete wereld. Tijdig trok zij zich in haar slaapkamer terug. Daar ging zij op den rand van het bod zitten, staarde in de fhkkennde kaara en ergerde zioh nog steeds. Nu ergerde zij zioh het m^eot over haw naan: die wm de schuld van allen, hij en aijn la*- tige kletae! Daar kraakten onzeker» voet stappen op de steile trap. Kart Lieteow ging tastend naar boven Hij had dou gansohen middag zwaar ge dronken; er was geen gast gekomen om te bodteoen m toeh had hij zichzelf be diend. f De woorden zijner schoonzuster had den hem meer aangegrepen, dan bij ze« wist. Aan zijn sief werd geschud zoo klein an mager had het voor de hutadeur gezeten! Hij was door opwinding aaage- grepen, waarvan hij de oorzaak in de ver keerde richting zocht. Idg, Ida het waa wa seboone vrouw hij had haar Eeh protest van Kamerver- slag ge vers. M. Wagenvoort schryt in de (LCt. over ’n schandaal dat zich onlangs in de Italiaan- sche Tweede Kamer af speelde; het werd veroorzaakt door de journalisten die, toen de wyze van oorlogvoeren der Italianen door de Socialisten gelaakt werd, onmiddél- lyk protesteerden de Kamer was n.l. in gedut. Men weet dat de Oostenrykers den Ita lianen verwijten dat zy knipmessen gebrui ken om gewonden af te maken, terwijl de Italianen de Oostenrykers ervan betichten knodsen met punten te gebruiken, om er hun tegenstanders de schedel mee in te slaan. Van het een zal wel evenveel waar zijn als van het ander. Een „officieele socialist’’, zekere Lucci, voerde nu dezer dagen in de Kamer daarover het woord zy in het voor bijgaan: de „officieele socialisten” vormen een groepje van ten hoogste dertig op de ruim 500 Kamerleden en liet;, zich ver leiden om de bewering van den vyand ter sprake te brengen, dat de Italiaansche sol daten gewapend Zouden zjjn met een „na- vanja” om vyandelyke gewonden af te ma ken. „Indien,” zei hij, „de Oostenryksche INGKZONDBN MIDKDBIX1NGBN l-« n(U. f l*,>3. ■I 4, MjUCwK Öcwom «dvroeaija <m mgooaden wrr1«ij«dicgto bij coattéM km »ecr éfiérsiré— 1 prijs. Grocte huttr* «n raadt* «Mr 2t. 7 KLB1NK ADVUTKNTlflN: a^vrétte aaabtodtogwu- bterafroda dteMfpmMMi, kaap ea verkoop, harnr «n vertmtr, l-S regoU f 0.2S elke regel eeeer 3 eed bij veertel- betaling. Mvuommu *0 Betejamromere S cent. w - nen en 85 mitrailleurs en ander oorlogsma teriaal werden buitgemaakt. Een zéér kleine buit in verhouding met de qctie; men weet dat ook de voorraad levensmiddelen welke de Centralen dachten te vinden heel erg tegengevallen is. Omtrent de geveóhtéh in het Oitos-dal zijn <de Russische en Duitsche legerberich- ten( “verschifend. Het Duitsche zegt, dat tusschen Oytos- en het Poetnb-dal de Rus sen en Roemeniers door* de verovering van verscheiden gteunpteiten verder naar de vlakte teruggedrongen zjjn, en dat hun krachtige tegenuitjvallen het doo» de Cen trale troepen veroverde terjenrniet konden herwinnen. Het Oostenryksch bericht, het midden houdepd, spreekt alleen van het af weren van Russische aanvallen, terwyl het Russische zegt, dat de eigen troepen een hoogte van dé Oitos bezetten, loopgraven veroverden en gevangenen namen. Mt staat wel vast, dat de Centralen den top van den Odobesti-berg, ten N.W. van Foscam, bezetten ,en daarentegen de geal lieerden, by een verlichtingsaanval over 25 K.M., terrein wonnen by Obilésti. De sneeuw heeft in de Woud-Karpathen den strjjd verlamd. Zy geeft den moeden sol daten tyd om weer eenigermate hun krach ten te herspellen. In het Westen deden de Duitschers uit- valen by Loos ,doch behaalden geen resul taat. De actie op het Westelijk front is de laatste dagen niet opgeleefd. ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal f 1.2S, per week 10 cant, met ZoodagsbUd per kwartaal f J.75, per wéék 14 cent, overte ««ar de beaorgiag por looper «aachMdi. Frenob net poM per kwartaal t I.S0. mei ZoadagsbUd l l-- Abonoemcntca worden dagelijks aangenomen aan oea bureau: Markt 3i, Gouda. b» re^ei meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaouingen worden Van bailee Gouda en den bezorgkriog: 1— 5 regels f 0», elke, 69) Hij had bet by zichzelf gesegd, maar Hulda had bet toch geboord!. Een rose gloed kwam op haar bleek gezicht, zij drukte zich dichter tegen het venster. Haar giadhalrig, zwartglanzend) kopje» kwam maar even boven het vensterko zijn. Karr Lietzow keek neer op hét glad de hoofd1. „Als een aal,” dacht hij. Hij légde zijn hand sr op zulkhaar bad zijn eerste vrouw ook gehad, zij was niet zoo mooi geweest als Ida, maar „Heb je vanmiddag nog wat gehad?7 vroeg hij. „Ik heb geen honger! Zij bleef stil onder zijn hand staan, maar hij voelde, dat zij eenigozins beef de.” „Waarom beef jé? Vróuw Lietaow aan den overkant, zegt, .dat je bang tnt?” kon zijn, kind bang) voor hem zijn. „Is het waar, ben je bang voor mij?” „Niet meer,” zij lachte, maar heel flauwtjes en vluchtig, ternauwernood werd de mond tn het magere gezicht een wei nig vertrokken, maar zij lachte toch. Maar waarom zij beeftüe, zeide zij niet. Zij wjst miirochien zelf ternauwernood, BINNENLAND. De RüksvenwkeringMtosk. Aan het verslag omtrent den staat der RÜksverzeksringsbank en hare werkzaam heden in het jaar 1915, ontlMnen wy eeniga cyfers. Het gezamenlijk personeel, dat onder de bevelen van het bestuur der R(jksverzeke- ringabank voor de uitvoering van do Onge vallenwet 1901 werkzaam is, bedroeg 820 personeh op 81 December 1?15 tegen 840 op 31 Dec. 1914. De totaal-uitgaaf aan papier ovgr 1915 be liep 18.414.05%. In 1915 werden 18.421 adviezen uitge bracht vopr de indeeling of nadere indeeling van ondernemingen. Het totaal in 1915 ingekomon bedrjjfsaan- giften bedroeg 8.882 tegen 9.78« in 1914. Op 31 December 1915 weren btf de R|jlu- verzekeringsbank bekend 99.246 onderne mingen .tegen 97,912 op 81 December 1914. Hierondenijn echter nog begrepen do on dernemingen ten opzichte waarvan hét on derzoek, of de aangifte van staking al of niet terecht wm geschied, bij het einde des jaars nog niet wm afgeloopen. Het aantal in 1915 (om bericht en raad) aan het bestuur gezonden requesten, hou dende verzoek om toegelaten te worden het risico over te dragen aan eene naamlooze vennootschap of rechtspersoonlijkheid bezit tende vereeniging bedroeg 1627. Hiervan werden 18 door de requestranten ingetrok ken doyr de betrokken naamlooze vennoot schappen of rechtspersoonlijkheid bezitten de vereenigingen, terwijl op 64 requesten ongunstig moest worden geadviseerd. In het jaar 1915 werden 78.528 aangiften van ongevallen gedaan, welke in 1914 plaats hadden. Het aantal aangiften, ingekomen in 1914, bedroeg 78.886. In 1915 werd aan 5.572 personen ingevol- geheel nhte had bezrten, in de kaserno luul gewoond en dfe wilde hwn u te- rtooten?! Oho! Mrt t*o vage liegeerte ktom de man naar zijn vrouw. De trap kwam recht op Idamfeur uit, er bleet ternauwernood meer dan de dresupei tuMchen trap en kamer. Hij vief meer in de kamer, dan dat hij er in itep. Ida, die yennbrikt wm opgroproogen, snauwde heui toe: „Wat wil je?” Ik® twist, van <Mf®> morgen had hij vergeten; zijn doN wm> zich mét haar te verzoenen. Tom hii gwn aanstalten maakte dsdo* lijk weer te verdwijnen, stiet zij hemqn* mebt naar buiten. In. Inter boosheid on zachter, dan haar plan wm geweest. Fluks schoof zij den grendel ér voor, maar toen stond zij stokteijt en heftig verschrikt; Een gerommel klonk tot baar dóór, em dofte bons, e, wro nu mm t hij <fe trappen afgevallen! Zij rukte de i deur weer open, «ij tuurde near beneden, rij dorst baast niet te kijken; was hij dood ach wat, deur stofte bij si> gelagkamer weer hu Onkruid vergaat niet al’ te dwaaa omaoo teacbrikken. Met bovendo handen opende zij dekast, waarin haKr gvorantiddel tegen de er gernis stond. Zij nam heden een paar Mokken meer dan anders do «tgernia wm beden te groot geweroL En sigders ‘mrtMU la httta. Hü. - «n r HiuM™ Mh tm««>nUual HaHa MoA in IM porMMd m hüMrtn (Wordt wroifd). punti^note uitgesteld ligt in winkels te Mi laan, in Weenen ligt wel het groote Itali aansche knipmes tentoongesteld.” Misschien was de Kamer ingedommeld onder de beweringen van d§p heer Lucci, want niemand 'scheen lust te gevoelen diens insinuatie tegen te nprtken. Maar de jour nalisten op hqn tribuhe waren natuurlijk wakker en verhieven als één man hun stem om te protesteeren. Zy deden dit zó© krach- Hg én met zooveel goed gevolg, dat de, Ka mer hun voorbeeld volgde. De zitting moest opgeheven worden. Het mooiste uit een journalistiek oog punt dan beoordeeld, komt nog. Het bleek, dat de geheele Italiaansche natie op dé offi cieele socialisten, en hun aanhangers na de journalisten in de Kariier toejuichte, te beginnen mét de Kamerleden zelf. De ver slaggevers waren oogenblikkelyk heenge gaan, en eenparig gaven z(j den voorzitter in een motie te kennen, dat zij niet eèr hun arbeid zouden hervatten dan wanneer de heer Lucci openlijk z(jn ongelyk erkend en het leger zijn excuus zou hebben aange boden. f n 'tl En een openbare vergadering zonder ver slaggevers is als een instrument zonder klank. r 1 De Italiaansehe journalisten vonden meer succes dan zy Van hu>'spontaan protest hadden verwacht. Niet enkel, dat de heer Lucci den volgenden dag z’n woorden terug nam en het leger zijn excuses maakte, maar de Kamerverslaggevers’ kregen van alle zijden blijken van instemming en dankbaar heid. En een der aardigste hulden was die van een anonymés, later heeft men ver nomen, dat het graaf Guido Sforza was, afstammeling van het beroemde geslacht der Milaneesche hertog^ die toost hij het gebeurde, in zijn ü*|Wm1 las; zijn gou den Sigarettenkoker, met een zafier éls slot uit den zak ham en oogenblikkelyk toezond aan de Vereeniging van Kamei^erslag- gevers met verzoek deze onder de leden te laten verloten. Dit hebben zy niet gedaan. Opnieuw, met eenparige stemmrii hebben zjj het kleinood toegekend aan hun collega Italo Minuunni van de „Idea' Nazionale”, die in den strijd op den Montfalcone, den 4en Augustus 1915, een been heeft ver loren. By deze gelegenheid werd het tevens bekend, dat van de 400 Italiaansche jour nalisten, die; hetzij vrijwillig of verplicht ten strijde trokken, behalve de gewonden, die, evenals; Italo Minunni, er het leven afbrachten, reeds 38 gesneuveld zijn. Dit was het ahtwoord der heeren „officieele socialisten”, *- maar wit béweren die als niet? dat de journalisten makkelijk schrijven hadden over den oorlog, doch zelf thuis bleven, ken weet, dat de sociaal-demo- cratische volksleiders niet enkel in Italië, altijd vooraan gaan als et in een gevecht slagen of wonden te ontvangen zijn. ONS OVERZICHT. Het nieuws over den vrede wordt steeds schaarscher; het neemt geleidelijk minjjé'r i van onze plaatsruimte in beslag, en als “t zoo doorgaat hebben we ’t artikel over een paar dagen uitverkocht, ’t Waren de laatste dagen al min of méér besohadugde restaptjes We meldden onlangs dat doör een der re- geeringsperponen Van OosterirÖk was ge- zegd dat president Wilson met de vredes- vopfWaarden" der Céiitralen op de hoogte z was en dat de Entente ze daar kon verne men. Thans wordt dit tegengesproken 'door officieuse Duitsche berichten. President Wilson weet dus blijkbaar niets van die voorwaarden af. k„, In navolging van zy'n Duitschen collega heeft keizér Carl, de nieliw gekroonde heer- scher over Oostenrijk-Hongarije, gemeend een legerorder te moeten publiceerem Het ergerlijk aanroepen van hét Opperwezen voor het bloedig oorlogswerk worÖVdooT dezen keizer ook toegepast. Hét blijkt ook hieruit, d.w.z. uit de legerorder dui delijk dat voorloopig over vrede niet te pra ten valt. Wel schijnt er lang en breed geredeneerd te zjjn te Rome, waar de premier Boselli atn de buitenlandsche missies een déjeuner (by die conferentie schynt nu eenmaal al- tyd gegeten te moeten worden) aanbood. Wat de minister-president van Italië en de president van dé Fransche republiek, Briand, zeiden toen zy hun glas ophieven, interesseert ons weinig. Zjj hebben elkaar natuurlyk de overwinning voorspeld en ér op gedronken. Zoo werkt én de soldaat én de diplomaat leder op zyn manier om z(jn land nader te brengen tot het einddoel: de overwinning. Twee vergaderingen hebben het werk van de conferentie besloten. Aan het einde der werkzaamheden heb ben de geallieerden no^haals hun eensge zindheid vastgesteld inzake de verschillen de quaesties die aan de orde waren en het besluit genomen een steeds grooter samenwerking van hunkrach- tentebereiken. Wat de stryd zelf betreft: het vooruit dringen der Centralen in Roemenië schynt met de verovering der Dobroedsja gestuit. Wel worden hier en daar nog kleine succes sen gemeld, maar de Russen schynen zich te hebben hersteld, nemen op somtaige plaatsen met grpote heftigheid het initia tief. Wy zullen moeten afwachten of deze opleving van de activiteit by de Russen een nieuw, groot offensief ixiluidt. Dat de te rugtocht echter een Russisch meesterstuk was blykt uit een- Bulgaarsch bericht, waar in een overzicht van den strijd in Roemenië gegeven wordt en dat besluit met dé mede deling ,dat van 14 December tot Zaterdag j.l. in de Dobroedsja 37 officieren en onge veer 6000 man gevangengenomen, 16 kanon- GOIDSCHE COIRANT per kwartaal f I.2S, per weak 10 cam. met pekpoel per kwartaal I LSO. met Zoadafrblad{i',l... 1 —5 regelt t (L55, elke i deze tegen twee berekend, regel meer f 0.15.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1