ER
H
vdfidres
w
1
No 13288.
Me Jaargang.
Woensdag 10 Januari 1917.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Feuilleton.
I
Buiten de Stadspoorten.
ijTievL-ws- ezx -A.d.-v-ertezxtxe'blsud. voot O-o-utd.©- exx Oxxistxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
A
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
ONS OVERZICHT.
van de
BINNENLAND.
va
ik
K
ftoezicht. 2 uur.
nissie.
n, prima mate-
aan alle meu-
>n”, 11 u. Kring
lbouw.
j hij snel naar l>oven naar
iko terzijde van de andere
r week 10 cent, met Zondagsblad per
ezorging per looper geschiedt Franc»
1
Naar bet Duitach van
CLAftA V1EBIG.
Bewerkt door I. P. WESSEL1NK—
VAN B068UM met autorisatie van de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
d», 8 uur. Verg.
Dd.
ewedstrijden Ned.
hij had hier
hij bewon-
en de
eiders
t Hollaadia 8 u.
Dambond.
8 uur, Openb.
ilté voor de zen-
i. Spr. den h6er
60HD8CHE (OHÏAXT.
i en stoffeeren
I is bij
(SING,
Gouda.
maken,
dat de
feobUk
ara bed’
liartig' betoonwi, dan zal
non
der
dan
wburg 7J4
Kon. Ver.
imarius”.
Réunie”. Ver. v.
Sprekers mej. C.
H. Borel,
8 uur. Protes
ts. J. C Knut-
tt geregeld tijdig
ontvangen vau
vermakelijkM
la onao ageuon
steun aan de nota van WilBon verleende,
zijn hier bekend en worden gebillijkt. Men
weet, dat de Nederlandsche Regeering een
anderen stap op het geschikte oogenblik zal
doen.
ukkerij
XJN —Gouda.
INGEZONDEN MBDEDEELINGKN 1-4 rsgals f 14)5. elke regel meer (0.25.
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advertentiin en ingezonden mededeelingen bij contract zeer gereduceerde»
prq«. Groot* letter,5 en randen naar plaaUfüimte
KLEINE ADVRRTENTIÊN aanvragen en aanbiedingen.' bctreflepde dienstpersoneel,
koop ea verkoop, huur en verhuur. 1—S regel» t 0.25 elke regel meur 5 cual bij vooruit-
betaling. Maximum grootte 10 regel». Bewijsnummer» coat.
Gemengd Oorlontfeüw».
Sacharof van het bevel
onthevè»!
De speciale correspondent van de Rund
schau seint van het Roemeensche front aan
dat blad: De aan dit front binnengebrachte
gevangenen beweren eenstemmig dat de
Russische generaal Sacharof, bevelhebber
van het thans opgeloste Dobroedsja-leger,
plotseling van zijn commando is ontheven.
Negen Russische korpsen staan, volgens
de gevangenen, nu op Roemeensch grond
gebied. Tot hun beschikking staat slechts
gen swkkke Roemeensche divisie, welke in
den omtrek van den Gymnespas, asjn de Ze-
venburgsche grens, onder moeilijke omstan
digheden strijdt. Men was genoodzaakt het
geheele Roemeensche leger niet alleen van
feet front, maar bovendien uit het gevechts-
gebied weg te nemen.
TWEEDS KAMER.
Onderhoud vluchtelingen.
In de verschenen Memorie van Antwoord
op het Voorloopig Verslag der Tw^ie Ka
mer betreffende de begrooting van üinnen-
landsahe Zaken deelt de minister mede, dat
met zekerheid mag worden aangenomen,
dat er voor het onderhoud van vluchtelingen
in 1917 uitgaven zullen moeten worden ge^
daan. Om in den eeersten tijd in dê be
hoefte te kunnen voorzien, wordt evenals
het vorig jaar, hiervoor een bedrag van
2,000,000 geraamd.
Omtrent de opheffing van het vluchtoord
te Ede deelt de Minister het volgende mede:
Het verschil in kostey» van het vluchtoord
te Ede en te Nunspeet is een gevoolg van
meer dan één oorzaak. Het vluchtoord te
Ede was bestemd voor een andere en betere
categorie van vluchtelingen dan dat te Nun
speet, terwijl bovendien bfj bouw en inrich
ting, zwarigheden welke te Nunspeet waren
ondervonden, zijn vermeden, wat ook leidde
tot duurdere exploitatie. Voor zoover deze
oorzaken in het spel zijn, heeft de Minister
zich niet tegen een verschil tusschén de
beide vluchtoorden verzet. Nochtans is door
allerlei omstandigheden, welke vooral voort
spruiten uit de verschillende wijze van be
heer en inrichting, de parallel niet zoo ge
makkelijk te trékken. Maar toen men met
cijfers zoo duidelijk als zulks mogelijk was,
kon worden aangetoond, dat inderdaad te
Ede de kosten hooger waren is dezerzijds
met klem op bezuiniging aangedrongen.
Hoewel de afgetreden Regeeringscommissa-
ris in sommige opzichten aan dien drang
ie tegemoet gekomen, bleek op den duur
toch eene meer ingrijpende wijziging van
het bestaande stelsel niet te verkrijgen. De
Minister is er daarom op bedacht geweest
hoe deze waar door te zetten en het eerste
middel daartoe was Nunspeet en Ede onder
éénzelfden Regeeringseommissaris ts stel
len. Dit kon, nu eenmaal de moeilijke aan
vangstijd achter den rug is, al aanstonds
geschieden, terwijl deze maatregel den weg
baande voor eene veel belangijker bezui
niging dan met behoud van het bestaande
régime viel te bereiken.
In het vluchtoord te Nunspeet waren in
iju hoofd,
hand. Zij
te trekken. Zij
Dit maakte
Het onlangs door de Duitschers veroverde
in de Dun» ligende eilandje ülaudof is weer
door de Russen bij verrassing hernomen.
7 machinegeweren en 4 bommenwerpers
werden buitgemaakt, en enkele-gevangenen
genomen. Aan weerszijden van de Aa wer
den door de Russen eveneens aanvallen ge
daan; deze hadden echter geen succgp.
De Centrale troepen deden een aanval op
den Russischen sector aan de Oitos, Vielen
de Roemeniërs aan en drongen hen terug,
6 Wersten ten "W; van Mon Casin aan de
Casinu.
De Russische troepen hebben, onder druk
van de zijde der Centrale troepen niéuwe
stellingen op de linie van de Poetna en de
Sereth beZet.
Om de Sereth gaat zich nu een belangrij
ke strijd ontwikkelen. In politieke kringen
te Parys acht men dit gevechtsterrein het
gewichtigst. Niet onwaarschijnlijk wordt
dit bekend gemaakt om Ook dé belangstel
ling daarheen te leiden; en men zou dat niet
doen als de toertocht der Russen, welke’
geweten moet warden aan minderheid van
manschappen en gebrek aan artillerie, bleef
aanhouden. Vandaar dat wij op deze Linie
een krachtiger actie vah 3e Russen wachten.
Nu Braila en Focsani door den vijand ge
nomen zijn twee sterke Serethvestingen
zijn daarmee gevallen dreigen de Cen-o
tralen op twee punten over de rivier te trek
ken.
Braila en Tulcea worden door de monito
ren der geallieerden gebombardeerd.
In ’t Westen blijft de actie hoofdzakelijk,,
overgelaten aan de vliegeniers.
Duitscha marine-vliegtuigen deden een
aanval op een barakkenkamp ten W. van De
Panne en Nieuwpoort
Eerst nu heeft de Ehgelscbe regeering
den persmenschen aan front toegestaan
mede te deelen, dat de Engelflche troepen
die in Frankrijk staan, ongeveer twee mil-
Hoen man sterk en op een front van 160
K.M. samengetrpkken zijn. Geen gedeelte
van de verschilende Europeesche fronten is
zoo geducht bezet als het Engesche front.
Reuter voegt hieraan toe, dat de om
vang van de aanstaande krachtsinspanning
der Engelschen in Europa niet op zijn waar
de geschat wordt, behalve door de Duit
schers. Hoewel de geallieerde regeeringeh
het belang en den grooten omvang van de
door Engeland ontwikkelde krachtsinspan
ning kennen, geeft de openbare meening in
Frankrjjk, Italië en Rusland er zich niet
nauwkeurig rekenschap van. Zij bepaalt er
zich toe, de lengte van de verschillende
fronten uit te meten en beschouwt de kort
heid van het Engelsche front als eeh tee-
ken \<n militaire zwakheid.
Men kan er nog bijvoegen dat de tegen
woordige troepensterkte aan het Engelsche
front in drie of vier maanden nog veel
grooter zal zijn geworden, wanneer het
ren, dan wee
Maar Paul
g» belangstelling,
schuren van he<
hij eensklaps de
drukte die. „Ik dank u, kom nHj
u blieft een» opzoeten. Ik geloof,
tw dokter dikwijl» noodig bet!"
Maar Weke Lengnick rieheen bei nirt
noodig te vinden, bij een dokter raad voor
haar Paul te vragen. Mqt wantrouwen
nam zij den v rontndeling op, die haar zoon
mar hui» had gebracht
(Wordt vervolgd).
71)
De dokter mocht nuin da huiskamer
komen, waar de weduwe huisde, at en
dronk, haar boeken bjjliieid', den eersten
knecht haar bevelen gaf en kleeden en
kanapeekuasens, pantoffels en voetenkus--
sens met den kruissteek borduurde.
De dokter at en dronk,
buiten altijd goeden eetlusthij
derde het nieuwste tapisseriewerk,
Iv.chsia’s en nwandrozen, welke
eerst in den zoauer, maar hier binnen tot
hoog aan liet glas der kleine vensters
haar bloemen verhieven. En daarna vroeg
hij naar Mieke.
Hustig en zakelijk had Marianne vroe
ger met 'kn dokter over den toestand
barer zuster kunnen sprekenalle vier
weken, welke Mieke mi reeds bij haar
was, had zij geen pijnlijk gevoel tegen
over lieni gehad, nu op eene gevoe,de
zij, dat hij toch niet ajleen art» was. Een
kleur krijgend <en haperend z«de zij, dat
zij al bang was geweest, dezen nacht
bid rijtui® naar hem te hebben- moeten
zenden.
Daarop
De vredeskansen komen achter aan. ’t Is
eeft’ töer de hoop levend te houden. Er zal
weer, natuurlijk zijdelings, over gepraat
worden. Door Lloyd George Donderdag, en
door den Rijkskanselier ook deze maand.
Tegen de helft dezer maand kan, zoo
meldt een corr. te Berlijn van de „Tijd”,
een belangrijke verklaring van den Rijks
kanselier tegemoet worden ge^en. Er wordt
slechts gewacht op het antwoord, door de
Entente aan Wilson te geven, om de verdere
houding van Duitschland en zjjn verbonde
nen ten aanzien der vredesbeweging vast
te stellen. Deze vaststelling zal geschieden
in de redevoering, door de Rijkskanselier
bij de weder-bijeenkom st van den Rijksdag
te houden en gepaard gaan met een betoog
tot de neutralen, welke Wilsons voorstel
hebben gesteund.
De redenen, waarom Nederland geen
officieelen overigens niet gevraagder-
HiKekomt
Tom Idj bintuakrsd, vluchtte zij be-
vend tot Inm: Wat een griuk. dat hij
er was! Die «laar was krankzinnig1!...
De dk>kwr zelf luul' den jongen Ix-ng-
nlck naar hui» gubraobL Gewillig had
I’aul zioh laten lelden, elke opwkuMng
scheen nu van heuv geweken. Kalm hoor
de hij aan, wat de dokter tot Iietu zelde.
Zij reden In dien stratenden zonmwehijn
«foor dl» vddGn, do frlswdM.' lucht woei
levenwekkend In bet rijtuig Hlraokom
maakte den jongen man opmerkzaam op
den gOedkMk stand der gewa**»en: „hel
vooruitzicht was veelbelovend te het niet?
Wat verbouwt gij meer in het, bijzonder,
mijnheer I^ngniok? Ook voornamelijk rog
ge on aardappelen? Het waa zekér niet
veel met het landbouwlxvtrijf? Herlijn
kwam te dicht hij. Had hij ook vmM
van de hand gedaan aan een bouwmaat
schappij?! Dokter Hiraakom vroeg veel,
en sloeg daarbij bei roode, verhitte ge
laat van zijn meigeatei gade. wkw*oogen
nu e«i» strak op Mn punt gevtwögd Wh»
voer onrustig rolden.
..1 l^ngnidk bteef zonder wil-
Pa» toon il*
J
die. „Ik dank u, kom
t oMi» opzoeken. Ik
lag. en waarvan de ramen uitkoken op
een verwilderd/ stuk tuin, waarin ntauand
iets ,to maken had.
Marianne bleef bcaieden. Zij zat nog
bij de tafel met het hoofd in de liand te
zuchten, wat had zij zich toch op den
hals gehaald! Alp zij er langer over
had gedacht, wie weet of zij het dan wel
gedaan, zou hebben! Het was toch geen
kleinigheid). En zalf was zij1 nog onerva
ren, zij zelf had geen IciiMtk gehad. Zij
raakte dd kluts kwijt- Zou alle» wel gloed
afloop en?l
Zij schrikte
beWraCén erf
,o«n zij <ie eerste
nadwten. greep
van don dokter en
atehrt
dat Ur
oogenblik voor operaties op
groote schaal gekomen zal zijn.
Pat oogenblik is waarschijnlijk bepaald
op de conferentie te Rome, waaruit de Fran-
sche ministers weer zijn teruggekeerd.
Briand zei tot de journalisten:
„Wij komen voldaan terug, niet door de
Italiaansche standvastigheid, welke nim
mer betwijfeld werd .maar doordat men,
overeenstemmende inzake de beginselen,
ook ia gekomen tot een regeling van Alle
detail-quaesties.
Vandaar onze uitstekende indruk.”
Zou de vervanging van Servische door
Italiaansche troepen daarvan ook niet het
gevolg zijn?
Volgens een bericht uit Sofia aan de Neue
Freie Presse, n.l. zijn de Servische troepen
van het front bij Monastir teruggetrokken
en door Italiaansche vervangen.
Dit bericht klopt met uitlatingen
Fransche pers, die van oordeel is, dat de
resultaten der coherentie voor den loop van
deu oorlog een zeer groot belang zullen heb
ben op alle mogelijk gebied en men in de
landen der Entente overtuigd is, dat op de
genomen besluiten onmiddellijk daden, zul
len volgen.
Griekenland heeft weer een ultimatum
thuis gekregen opdat binnen 48 uren na het
oog'ènblik der overhandiging van dit ulti
matum, de eischen worden aanvaard tot her
stel en bekrachtiging, geformuleerd in ‘de
nota van 81 December, welke wij reeds be
kend maakten.
Het kleine Zwitserland heeft, door op een
ijselijke manier iitet z’n sabel te rammelen,
antwoord gegeven op de geruchten dat de
neutraliteit kans liep geschonden te wor-
De opperbevelhebber van het Zwitsersche
leger, Wille, verklaarde in den Matin, dat
het leger gereed is om alles op te offeren
voor het vaderland, nauw verbonden met
de tegenstanders van den aanvaller. De
vrees voor een schending der Zwitserscfag
onzijdigheid achtte hij ongegrond.
Nederland en de nota van Wilson.
Do gewant der Vweeuigtte Staton dr.
H. van. Dijke iwefl aan dfa ..Astfriate'l
Prees ter zake van het overhandigen
van Preeideat Wilson’s nota, het vol
gende VOTklaArd:
De uiededeeling van dan Nedierlaod&cheni
minister van Buitanlaiuteoiie Zaken, dat
President WUson’s nota van 18 Deceuv-
ber, aan b«n door j werd' -overhan
digd zonder cendg verzoek óf wenk tot
ondersteuning ervan döor de Nederland-
sche Regeering, is volkomen jutet. Ik
deed zulks omdat door u»jn Regeering mij
aldus was bevolen. Mijn opdracht luid
de, do nota van den President eenvou
dig als kennisgeving' te overhandigen, hr
was geeiwled, verzoek bij. De reden hier
van is dat Amerika de delicate en moei
lijk» powitie van de Nederlandsche
Regeering te midden van dezen oprtog
begrijpt on er niet bij haar op aandrin
gen, zeife- haar niet verzoeken wil, iets
te doen dat door haar niet raadzaam,
voorzichtig en nuttig zou worden geacht.
Ik beb inijw best gedaan, dit juiste be
grip van d» Nederlandsche positie in de
Vereenigde Stalen te bevorderen, en zal
ook daarmede voortgaan. Aangaande in
structies uit W asfiingpon, betref fendle da
wijze van (het overhandigen der nota
van dien l’newidient te Madrid' te mij niets
bekend.
Wat ik mij niet kan verklaren is dat
die nota zoo algemeen verkeerd te be
grepen. Er worth; eoepresselijk verklaard
dat zij geen aanbod van bemiddeling noch
een vredesvoorstel behelst. Zij was enkel
een voorstel dat die oorlogvoerendien van
beido zijden de yoorwaarden te kennen
zoudlen gwen, waarop zij willens zouden
-t- Daarop ging
4e kamer well
--op. Een rijtuig was het
bestraten erf opgerateld, de liond ge
droeg zich, alsof hij razend' was.
God in den hemel, nu geen bezoek!
Juist nu, terwijl zij zooveel te bespreken
baddenl Zij snelde de kamer uit om ieder
ta laten afwipten, maar zij kwam te laat.
Paul Lengnick stond reeds in het por
taal. Heden was hij niet verlegen-, bij had
ziel» moed gegeven door een paar sterke
glaasjes van döt geplaag had1 hy nu
genoeg! Hij had niet verstaan, wat het
dienstmeisje tot hem zeide, den hond- had
hij zoo’n trap tegen zijn snuit gegeven,
dat hij jankend zijn broekspijp losliet.
Zijn moeder had' lute hierheen ge-
zondem. Ja, hij was er heen gegaan, men
kon haar nu eenanaal niet in het gezicht
zeggen „ik wil niet,” maar hij zou het
de mftlttoenenwedhiwe aan bet v^étreitaad
brengen, en ais zij het niet begreep, het
haar ronduit zeggen: tuaachep hem m
haar kon nooit, nooit iete worden!
Zijn oogeh gingen onrustig, zijn neus-
v teugel» trilden zxnuwaciirig, zijn win
gers steeg hij in elkaar en trok ze weer
los, zoodat zijn gewrichten kraakten.
Marianne was verontwaardigd geweest,
hoe kon iemand zoo onbeschaamd' bin-
nendringen? Maar het uiterlijk van Paul
Lengnidt ontwapende haar. Hij was zulk
Jan. 1915 opgenomen gemiddeld 7154 vluch
telingen. Dat aantal daalde gestadig tot
4053 in December 1915; voor November 1910
bedroeg het gemiddeld 8200. Het middel*
cijfer voor het geheele jaar 1915 waa 5264,
voor 1916 tot 1 December 8418.
Te Ede bedroeg het grootste aantal
vluchtelingen 5840 in Juli 1&5. Het cijfer
daalde tot 4225 op 27 Nov- 1916.
De kosten van het Nederlandsche perso
neel bedroegen te Nunspeet van 1 Febr.
1915 tot 31 Dec. 1915 60.872.50. daaronder
begrepen kost en vrije woning, voor zoover
die worden genoten; voor Ede bedroegen
deze kosten van de ingebruikneming tot 31
Dec. 1915 78.025.5m. mede daaronder
begrepen voeding en huisvesting.
Het vluchtoord te Nunspeet was oor
spronkelijk ingericht voor 18000 vluchtelin
gen; thans z|jn er nog 8200. Aan het dep.
van oorlog werden overgedragen: 10 sloap-
barakken, 8 eet barakken, 1 keuken, 1 wasch-
zaal. Laatstelijk werden nog eenige barak
ken afgestaan ten behoeye van de huisVbs-
tin van mijnwerkers in de mijnen van Z.-
Limburg.
Het vluchtoord te Ede werd' ingericht voor
9000 vluchtelingen; thans z|jn er 4225. Aan
het Dep. van Oorlog werden overgedragen
5 slaapzalen, 1 eetzaal. 1 keuken, 2 wasch-
zalen.
Het vluchtoord te üden werd ingericht
voor ongeveer 6000 vluchtelingen; thana
zijn er 5960 Belgische vluchtelingen en uit
Duitschland uitgeweken Nederlanders.
Het vluchtoord te Gouda werd ingericht
voor 2500 vluchtelingen; thans zijn er 1171.
Inkrimping van het aantal vluchtoorden
is niet slechts overwogen, maar roods was
besloten tot de overdracht van het vlucht
oord te Ede aan den Minister van Oorlog
voor huisvesting van militairen. Toen kwam
echter het verzoek van het K. N. Steun
comité om voor uit Duitschland vertrek
kende Nederlanders een groot aantal plaat
sen in de vluchtoorden beschikbaar te atel-
lep. De minister kon in verband hiermede
zyn aanvankelijk besluit niet uitvoeren. Op
heffing van het vluchtoord te Gouda ié uit
den aard der zaak in de eerste plaats aan
de orde geweest. Tot dusver is deze ech
ter afgestuit op financieele bezwaren.
Immers toen onder den drang der omstan
digheden aanstonds plaatsruimte voor
vluchtelingen moest worden gevonden, zjjn
te Gouda een aantal broeikassen enz. ge
huurd voor een prijs, welke achteraf te
Hoog bleek. De maatschappij-verhuurster
bleek dan ook al spoedig bereid in een ver
mindering te bewilligen, echter op voor
waarde, dat voor den duur van den oorlog
werd gecontracteerd. Deze voorwaard» is,
als zoovele andere dergel|jke, thans bezwa
rend, maar de maatschappij in quaestie
bleek tot dusver niet bereid haar prijs te
geven, tenzij teg^n een schadeloosstelling,
welke de ministeg.niet verantwoord achtte.
Intusftchen ia thans andermaal een beroep
gedaan op medewerking en de minister doet
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 1.25, per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bei
per post kwartaal f 150, met Zonda<»blad 12.—.
Abonnementen Worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: Markt 31. Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS» Uit Gouda en omstreken (beboorende tot den bezorgkring)
1 —5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80, elke
regel meer f 0.15.
grii>eiijk
de wereld kt
oordeelen ol de vrede, w aam aar
rechtschapen ménsch verlangt,
wei veraf ia.
zijn, den v*eda in overweging te immim»
en te bespreken^ De Entemttvmogituliuxten
hebben zttlto reed» met emige duidelijk
heid gedaan, en zullen het waarschijnlijk,
eerlang zrite op nog duidelijker wijze
doen. De oeoirate inogtwuüwden heWxxn op
beleefde, zelfs vriéndelijke doch zere za
kelijke wijze da uitnoodigfng van den Pro
attent, qhï h&ar voor waarden lajkend te
van de hand geweoco. DU mankt
vredfeedtecuseiee zioh op 1h< oo-
op het doode puut bevinden, Zoo-
beide partijen ziel» gelijkelijk open-
x.
nabij
Om Gode will Marianne schrok! Wat
deed Paul vrewndl! Maar rij wvrtï niet
bang. Zij had Paul al» kind gekend, die
deed geen vlieg kwaad. Hij waa nu he
laas weer dronken!
„Paul, teid® zij Mi legde haar zachte
hand op zijn gebalde vutet, .jarnw Paul!”
Zij kon niet anders zij nxx*t In haar
medelijden weer „jij" tegen hem zoggMv.
,,Ja, je heb voel verloren!” Hij knikte
en knikte, steeds djeper boog zijn hpofd,
nu l«« zijn voorhoofd op haar 1
waagde het niet deze weg
zuchtte slechte: „Ach ja!”
haar hart nog zwaarder.
Toen «ei hij renekloipei heel kalm op
den meent alledaagse hen toon, en lichtte
het wanne voorhoofd van haar hand:
„Neemt u me niet kwalijk, vrouw Bade-
kow. :k hei) gedroomd. Dat kan Iemand
wel een» overtomen. Maar ik Ank. er
niet aan nog <#n» te trouwen. Het spijt
mij, aki u gedacht heeft, ik ik zou u
neen!” Hij maakte een af werende lw-
weging met de hand, ontzetting gleed over
zijn gelaat en daarna nohreeuwA» hij het
hard uit: „Ik trouw u niet!’’ Hij stond
met gebalde vuisten eu stampte op den
grond.
Wat uMtroi dat tMtericenen?! ZIJ, Ma
rianne Ba&fcow, op Paul Lengnitik loe
ren? Dat w&» een onlM**;hoasndheid. Dal
had niemand andere don zijn moeder. Rie
ke Lengnick, hcni wijs guiMMktl Opeen
ander oogenblik zou A< weduwe mtesebten
ook zijn uitgeborsteni in lachen,, maar nu
gevoelde zij ntete dan atoobuw. En dk
wa» sterker don iet» anders. Zij liep naar
den hoek, 'waar naast dp dteur hetschM-
lekoordl hing. Zij trok aan het hh< Ixmte
kralen gelmrduurA' koord zoodot zij het
robijnroods gtozen handvat in de hand
hield: de dokter mot** dadelijk van bo
ven kamen. Dokte» Hirwokoro! Dokter*
oen onnoozede man, zulk een nul. Zij
hoopte, dat hij weer niet zoo zou blij
ven zitten, als destijds voor zijn huwe
lijk! Toen had zij om Imxd gelachen, nu
lachte zij niet! De arme man had zijn
vrouw verteren, hij moest haar wei zeer
lief liel)ben gehad, aintfe' dien keer had
zij hem irfet meer gesproken wat wil
de hij nu lieden?
Paul zat op dret louniagetoel, in. de
mooiq. kaaner, zij zat tegenover hem op
de kanapco. Hij keek haar strak aan. En
tij moest hem ook steeds aanaien: wat
zag hij er vervallen uit! Het voorhoofd
vol rimpels, de oogen zonder gdaim als
of er geen licht in was; hij keek haar
wel aan, maar dat was geen zien. Was
hij ziek? Hij zal als een oud' man, de»
ha|s voorover gebogen, met krommen rug.
Marianne werd onrustig, haar gedach
ten snelden naar boven in de kamer, waar
de dokter nu bij Mieke was. Wat zou rij
tot (ten Ixtzoekre zeggen, om ook naar
boven te kunnen gaan?
„Een oogenblik, ik kom dadelijk terug!”
Zij wilde opstaan.
Hij htedd haar bij haar rok vast. „Ais
ge het maar weet dan ga ik dadelijk
weer ik hertrouw niet!”
t Wat bedoelde hij daarmede?! Zij keek
hem aan.
Nu sloeg hij met de vuist op de tafel,
zoodat kaarten en kaartjes uit de ribal
ten vaas vlogen: „en ri zegt zij ook
steeds tegen mij, dat gij rioohta op mij
wacht, ik kan niet waaraohtig ik
kan niet!” Hij zeide het met zijn vroe
gere trouw hartigheid. Maar daarna kreeg
zijn riem eea adderen klank, fhiisterend-
onrustig: „G|j denkt. dM Ethel dood te
dat te niet waar. Ik weet het, zij leeft.
Zij kotrtt weer bij mij!”
lïij knikte zwaarmoedig. „Het düurt ri
te» nog maar zoo lang.”
