en!
mg
w
ICING.
Ills.
4*
indere
»oper!
No 13280.
Donderdag II Januari 1917.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Feuilleton.
dit Blad.
IJWBL’RG.
IUffl".
Buiten de Stadspoorten.
t’ 55e Jaargang.
2sTi©-^.TVs- esx A,d.-v-ert®zxtie"bleLcL voor G-o vlcLsl exx Ox»..Stre3s:ezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Telefoon In tere. 82.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
den bezorgkring:
:r.
395 200
nland.
NUAJU 1917.
preoies.
en hunne huigje-
BINNENLAND.
uur.
„Het
(Wordt varvolfd).
Protes-
Knut-
Wst wil
Rteke
met de
snavel
kerkborf.
Paul had voor
monument bcMekk
was voor hem to
i”, 11% u. Kring
»uw,
:oowel voor Leden
persoon. Kaarten
en plaatsen te be-
iVoensdag 10 Ja-
,an de Sociëteit,
en verhoogd met
281 45
ling vertrekt een
veen en Boskoop.
he«f gerust over
van Manzone.
geweest was,
edrijven van
ROSSEM.
N«ar het Duttech v»n
CLARA VIEBIG.
Bewerkt door I. P» WESSELINK-
VAN B068UM met .utorisatie rende
f aohrijteter.
(Nadruk verboden.)
en Vreemdelingen
Stalles, Balcon).
eken plaatsen op
I geregeld tijdig
ntvangen van
▼ermakelijktw
In mm agoüM
Staatsbegrootlng 1*17.
In de Memorie van Antwoord
op de Oorlogsbegrooting wijst de
Minister op hetgeen het vorig jaar ter
verdediging van het beleid is aangevoerd.
Dat men zelfs voor millioenen niet altijd
kan kragen wat men noodig heeft is ook
thans weer gebleken ten aanzien van de
artillerie. Tal van pogingen zijn of worden
(iiHimiE (omm
Varevnigiag
i Toonaai**.
Abonnement.
Jckerij
ON —Goods.
ABONNEMENTSPRIJS per kwartaal f 1.25, par Week 10 cent, Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franao
per poet per kwartaal t 1.50, met Zondagsblad I 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bnraan: Markt 31, GOUDA. bij
onze «genten, den boekhandel en de postkantoren
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) -
1 —5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80, elke
regel meer f 0.15.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a f-4 regels f 146. elke regel meer f OJS.
Op de voorpoftm dubbel lariat
Gewone advertentiia en ingezonden mededMliagen bg coolraci tqt aeer gereducecrden
prijs. Groott letters en randen naar plaatsruimte
ELEINE ADVERTENTTtN«anvragen ea aanbiedmgen; betrelepde dienstpersoneel,
koop en verkoop, huur ca verhuur. 1—S regels f 0.25 elke regel sneer 5 coat bij vooruit
betaling. Muimaas grootte 10 regale Bewtjaaumaiers 5 cent.
nog gedaan om uit hèt buitenland geschut
te verkregen. Zooals men begrijpen kan zijn
daaraan groote moeilijkheden verbonden
omdat alle fabrieken van oorlogstuig over
laden zyn met bestellingen voor de .Oorlog
voerenden.
Tm aanzien van het vliegwMen is het al
evensoo.
Er is gedaan wat gedaan kan worden;
zelfs is men er toe overgegaan met goedvin
den van de betrokken Mogendheden, ver
scheidene der hier geïnterneerde vliegtui
gen aan te koopen. Bestellingen zijn voorts
sinds lang loopende en onderhandelingen
daarover zijn nog steeds gaande.
Wat eindelijk betreft de geoefendheid der
troepen tegenover de mededeeling, dat die
in de bogen van bevoegde beoordeelaars
niet onverdeeld kan worden geroemd, stelt
h|j zijne overtuiging, dat de opperbevelheb
ber van land- en zeemacht zich zeker niet
met een mindere mate van geoefendheid
zal tevreden atollen dan in de gegeven om
standigheden is te verkrijgen.
Wegzending met klein verlof.
De meededeeling in de Troonrede, dat de
Regeering bpnieuw de mogelijkheid zou
overwegen om den druk der mobilisatie te
verlichten, had ten doel ie doen uitkomep,
dat z|j zich telkens weer de vraag stelt, «f
in die richting niet verder gegaan kan wor
den en dat dus niet een laat op de bevolking
gelegd wordt, waarvan de noodzakelijk
heid niet telkens opnieuw wordt overwogen.
Een zoodanige vermindering van de ondsr
de wapenen staande troepenmacht, dat men
van gedeeltelijke demobilisatie sou kunnen
spreken, lag geenszins In het voornemen;
wel werden maatregelen beoogd, welke ver
lichting zullen aanbrengen.
Deze zijn tot stand gekomen, doordat de
bijzondere verloven van 10 pCt. op 20 pCt.
sjjn gebracht en het tempo van aflossing
nog eenigermate werd versneld.
Naar 't oordeel van den Minister genera-
liseert men dan ook te veel door alleen heil
te verwachten van het met verlof zenden
der oudere lichtingen als middel ter vermin
dering van den mobilisatiedruk.
De meening, dat de oudste lichtingen in
haar geheel het meeste belang bij terugkeer
naar hare haardsteden hebben, os niet ge
heel juist, zooals o.m. hieruit blijkt, dat b(j
vertrek eener lichting aanvankelijk gemid
deld 9 pCt der sterkte vrijwillig onder de
wapenen bljjft.
De meening van verscheidene leden, die
verklaarden, dat wel eene demobilisatie in
technischen zin uitgesloten moest worden
geacht, maar die het toch toelaatbaar oor
deelden een groot aantal manschappen lich-
tingsgewjjs met zoogenaamd klein verlof
napr huis te zenden, blijkt te berusten op
de onbevooroordeelde beschouwing dier lo
den van de politieke en strategische ver
houdingen ,die volgens hen slechts tot de
slotsom kunnen voeren, dat het gevaar van
in den krijg te worden betrokken niet van
dien aard is, dat eene groote krijgsmacht
8 uur.
to. J. C
onder de wapenen voortdurend onontbeer
lijk is to achten. De Regeering veroorlooft
zich de zaak, even onbevooroordeeld, an
ders in te alen. Ligt do verdediging van het
politiek inzicht der Regeering niet op den
weg van den Minister, ten aanzien van den
militairen toestand wil hij hier slechts her
inneren aan hetgeen ieder laatstelijk in de
dagbladen heeft kunnen lezen over den aan
leg van verdedigingswerken aan mm ooet-
De Regeering komt er tegen op, dat haar
standpunt beschouwd wordt als een, hetwelk
haar gemakkeljjk maakt de verantwoording
voor alle gebeurtelijkheden te dragen. De
Minister ia met de verlofsvorleening zoover
gegaan, dat het te voorzien is, dat de lich
tingen, welke in Aug. 1914 onder do wape
nen waren, in Aug. a.«- alle in het genot ven
onbepaald klein verlof suIIm kunnen wor
den gesteld.
De onder de wapenen zijnde sterkte ia
thana van dien aard, dat niet dan met moei
te kan worden voorzien in de dagelijkaehe
behoefte.
Mlltie, landweer, Landstorm.
Onder de wapenen zijn: lo van de mili
tie de lichtingen 19111916; 2o van'do be
reden korpMn, de pantaerfort-artilierie en
de torpedisten, bovendien de militielichtin-
gen 1909 en 1910: So. van den landstorm de
jaarklassen 1910—1916.
De gezamenlijke sterkte van de met verlof
gezonden groepen meent de Miniater niet in
een voor openbaarheid bestemd stuk te moe
ten vermelden.
Wat de tijdstippen van wegzending van
volgende lichtingen betreft, wenscht hij zich
te houden aan de tot dusver gevolgde ge
dragslijn, om n.l. aan elk dier tijdstippen
geen bekendheid te geven, alvorens tot de
wegzendig van eene lichting ia besloten.
De oudste lichtingen der militie in het
veldleger kunnen nog niet naar de landweer
overgaan, omdat de wettelijke daarvoor
vastgeatelde tijdstippen nog niet zijn aange
broken.
Een deaorganiseerende invloed wordt door
de voortdurende afwezigheid van een groot
aantal manschappen voor enkele dagen
of voor enkele weken niet op den troep
uitgeoefend, vermits de algemeene etf bij
zondere verloven slecha worden veriMnd
aan hen, die den eersten oefeningst{jd heb
ben doorloopen.
duo tiaar hinderde- Als er in Britz een
zieke was, waarom liet Marianne das
niet als vroeger, doktor Schmitt balen
Die had haar oude toch mei genoeg in
liet gr al geholpen, Christiaan Badekow
bad ha nog wel langer kunnen maken!
Wie zou er ziek zijn in Britz?! Dal liet
Rieke Lengniek geen rust.
Zij liep naar vtouw Badekow inaar
daar werd zij ook niet wijzer. Schijnbaar
zonder bedoeling vroeg zij, hoe Marian
ne bet maakte: zij wm toch niet ziek?
Christiaan Badekow wm ook aan Suiker
ziekte gestorven.
Maar de moeder wa»
den gezondheidteoretand
Voor wteu de dok Ut er
wist zij niet.
Maar Rieke Lengnkk’s scherpe blik
bemerkte, hoe onaangenaam haar vragen
vqor Hunne waren. Haar bezoek geheel
en al. Mar «ij hlM hardnekkig zitten.
Eerst moest zij bet er uit- krijgen, waar
om de dokter in Brits gaweeot waa. Zij
vroeg, om reden voor baar blijtom te
hebben naar «1 de kinderen. Dat Jacob
een duizelingwekkend boog huls gebouwd
had en dat bet Auguste ook in bet ge
heel niet goed ging, dat bad zij réeda
gehoord, inaar Ikm- ging bet met Mieke?
Vrouw Lengndck zag bet vluchtig rood
barer nicht, ba, daar moest Into niet
in orde zijn? Wat wa» er aan de band
met Mieke? Mieke, Mieke, Mieke nu imm»
de zij baar drtwnaal en uwer in Üip
adem-
Maar Hanmr herato^te zich. Zij had ar
zooveel over gedacht «n gepeinsk), dat
zij nu wist, boe zij het moeat asmleggen.
Heed kahn zetde zü „Mteke la bijf Ma
rianne, die roeit dch nu zoo eenzaam.
En ik 'kan Mtake miasm.”
Die voeMb «kit nu zoo eenzaam?! Aha!
du wist Rteke bet. Dns daarom kwam
72)
In Pand wa» een soort gastvrijheid ont
waakt, hij had niet ongehouden, de dok-
t ter iDOeet een oogenbliz in de muziekka
mer komen, waar van het roode behang
l ibels groote fotografie ondaag keek.
Het portret viél Hlreekom dadelijk op:
b Mia^ dat wa» zeker do jonge, gestorven
vroifiv. waarvan. Marianne Badekow hem
wel fluisterend verteld had. Een weemoe-
dig gezichtje! Onwillekeurig keek hij ar
steeds weer near.
„Mijn vrouw,” zeide Paul Lengnick.
Verder niet».
Maar toen do dokter bemi aanzag, daar
na bet portret en de oud» vrouw
harde trekken, wier neus ate de
van een gier boven den vaatgiektemden
mond tóng, wier scherpe oogen langs
bem heengingen, alsof ee alk» wilde weg
werpen, wat haar niet paste, toen zeide
hij tot zichzelf, dat die daar boven, het
beste deel gekozen had. zij wa® heenge
gaan.
■4.Paul liet wijn brengen: neen d» dok-
ter zou, moest een» een glM wijn VM
dezen probeeren.
Hirsekom wMde watgeresb, maar bet
rbtirg 7%
Lon. Ver.
oarius”.
Réunie”. Ver.
Sprekers mej. C.
H. Bo,rel.
toezicht 2 uur.
izzie.
landU”, 8 uur,
Dambond.
a, 8 uur. Verg.
wedMrijden Ned.
ONS OVERZICHT.
Binnen énkele dagen zal het antwoord
van de geallieerden aan Wilaon gepubli
ceerd worden te Parijs. Het is gereedgeko
men en is gisteren aan den Amerikaanschen
gezant te Parijs ter hand gesteld. Het
schijnt vast te staan dat de tekst niet eer
der bekend gemaakt wordt dan 48 uur nadat
de ontvangst ervan door den president be
kend is.
Het vry lange document is wat uitvoeri
ger dan het antwoord op de Duitsche nota,
maar het is niet zeer waarschijnlijk dat het
een sensationeel karakter zal dragen. Aan
genomen wordt, dat men in enkele kringen
reden meent te hebben om te gelooven, dat
het in algemeene lijnen slechts de voorwaar
den aangeeft, waarQp de geallieerden bereid
zijn om over vrede te spreken.
We dienen nadere bizonderheden af te
wachten, maar in elk geval schijnen de ge-
allieerden gevolg te geven aan den wensch
van Wilson, n.l. om hem de eischen mede te
deelen.
Het is mogelijk dat Lloyd George van
daag in het Lagerhuis over deznnota spre
ken zal. Telegrammen zullen ons daarom
trent wel inlichten.
De strijd bij Riga duurt voort; en hoe
wel het Duitsche legerbericht laconisch ver
zekert dat alle aanvallen afgeslagen zijn,
schijnt ons voor ditmaal het Russische
communiqué de waarheid meer nabij. Dat
meldt de verovering, na een verbitterd ge
vecht, van een Duitsche stelling tusscheh
het Tiroel-moeras en de Aa. De Russen
kwamen 2 wersten naar het Z. vooruit,
waarbij gevangenen werden genomen.
Sedert 5 Januari tot nu toe maakten de
Russen bij het Babit-meer 21 zware kanon
nen, 11 lichte stukken veldgeschut, 11 mu
nitiewagens, 2 schijfwerpers en veel wa
pens en uitrustingsstukken van aHerlei
soort buit.
Bij Ostrofliani, ten N.O. van het meer
van Visjnefski deden zij een geslaagden in
val in Centrale loopgraven, namen gevange
nen en maakten veel verschillend materiaal
bult
In Roemenië heeit von Mackensen de
Putna overschreden. Van de kleine land-
engte, die bij Tocsani tusschen Putna en
Sereth ligt, zijn de Russen verdrongen. 2$
zijn nu achter de Sereth teruggetrokken.
Pogingen van de Russen om de hoogtestel-
lingen aan het Susitadal terug te winnen
mislukten. De Centralen deden acht aanval
len op de hoogten bij Casinu, volgen de
Russen zonder succes. Het Duitsche bericht
zegt echter dat de verdedigers achteruitge
drongen zijn.
Ten Z. van Rekes slaagden de Centrale
troepen erin de Roemeniërs terug te drin
gen, maar door 'een nachteljjken tegenaan
val werd de toestand hersteld en werden
270 soldaten gevangengenomen en 2 machi
negeweren buitgemaakt.
Het vluchtoord Ede.
H« KmbctIU <te iww Koww hMk,
gelljli raai, ia dn dwr <l«
volgende vragen ingezondm.
1 la het bericht in de dagblad» juirt,
dat liet Vluchtoord te Fd» zal worden
opgehevea?
2 Zoo J>. weke redes» hebben den ml-
nteter nt toe geldd bet tówiuit tot deM
opheffing te nemen?
3. Acht de ndaMw «en inaemto ver-
huizlug van 4500 vluotuailngwi, waaron
der ongeveer 2000 kindttee^ to dit j»r-
getljdu niet z<*r tewwawrUjlt en vreest hij
da doktor? Maar lijXw nr ook do<!
Nu gmg zij naar huto. Paul moest
vandaag nog naar Britz, al zou zij er hem
zelf moeten brengen!
Maar Paul wm uilgegaan.
„Hij to oaar h® kerktrnf/1 MUh d«
knecht, <to Laatste van hen. dte nog ten
tijde van EtbH bij do Lengntoka had ge
diend. Rhdui had het geheete perooneei
verwtaoekl. Nu grijnsde bij vrouw Lwg-
nick sm», hij wM. dat hij haar esgarde.
„Hij te haast je, rep je wiggetoopcn. Zij
zijn er uit Berlijn uwt het grafteeken. Het
moet wondermooi zijn - - - two om
hoog zwevende ongel, procteo zoo, als
onze jonge mevrouw wmF’
Rkke beet zich op de lippen: kwam
die haar nu toch weer ta dwz weg?!
(tok zij begaf rich op weg naar bet
rijn vrouw «ep graf-
Van wit marmer. Niete
duur geweeot bij haar
leven, ook nu wa» tóete kostbaar ge
noeg. Pm groot mannerbtok wa» noodig
geweeM voor de LOVCMgroote geetette, dkl
in golvend gewaad, Irnlf vrbuw, half en-
gei, aHeen de vteugete ontbraken
aan het voratuk van een krui» stond
en met de rechterhand naar boven weea.
De kunstwaar had er in het gwhrei niet
aan gedacht zijn figuur de trekken der
jonge vrouw te gevon; het wm hst ge
wone litdtedMge gtencht dM mei women
oogopotag glimlachend naar boven keek,
maar Paul stond ate wng|H.
Dat wm Ethel! zijn E«M! Hij her-
kende haar duidelijk. Dat waren baar
krullende baren zoo had bij haarden
eer«*n keer gmktt. precto» zoo —lang
en golvend bedden ze haar «choudere
bedekt.
ovorkomou, dan heblx® wij onzen ouden
Schmitt vreemde dokters bebl>en wij
bier niet noodig!''
Dat wa» onlwwchaamde duidelijkheid
van de Teshpeihofer boerin. Maar even
duidelijk was het antwoord van den Ber-
lijner: „Ik kom ook niet bij u. Ik kou
bij dtn lieer Iwgnick. Tot weerzien»!''
Neensdachtig liet Paul hem uit. Vrouw
Ixmgnack utoag ternauwernood acht op de
af.wheid»buiging van den dokter; achter
zijn rug trok zij een gericht.
Zoo eenl Nu had zij Paul juist weer
zoo ver, dat hij weer tot andere gedach
ten kwam en nu kwam zoo’d opgeblaoen
n.iet8w<ter, zoon ingdxckfe etraatsehui-
mer en maakte hem wijs, dot bij niets
mocht driken. Waarom niet? Zelfs al ix>
dronk Paul zioh, was het niet beter dat
hij beneveld, gelukkige uren had, dan
zonder roe» enkel ongelukkige?!? Het hoofd
zonk haar op de borst. Zeker zou bet
goed zij» «te hij niet zooveel behoefde to
drinken, maar nu hief «ij bet hooM
weer op. Hoog richtte zij zioh op en
wierp liet portret dor jonge vrouw een
vasten blik toe: nog e«ugen Ujd en dbn
zou hij in h«< geheel niet meer aan haar
denken. Dan zou bij haar vergeten heb
ben!
bet denken was alleen niet meer zoo
smartelijk Hij zat nu geen uren en uren
meer voor haar portret. Dat was een
groote vokkxning voor Rieke. Zij had
dus bet rechte middel aangevat om hem
af te brengen'-wdj, zjjn femetorij?!
Het is waafTio de zaak met Bril»
kwam nog geen (Jvoortgang. Een» wm
Paul er^ slechte geweest en toen had hij
rwfjzv dien dokter ontmoet
dte kerel to Brita?!
iguick voelde in hem iemand,
I
In den loop van den dag deden de Cen
trale troepen aanvallen op Russische afdea-
lingen bij den mond van de Rymnik. Alle
Duitsche aanvallen werden echter met ver
liezen afgeslagen. Bij een tegenaanval na
men de Russen 6 officieren en 65 soldaten
gevangen.
In het Westen schijnt de actie ni«t
groot; wel is er eenige levendigheid in hot
Italiaansche front, waar de diep liggende
sneeuw en nevel groote bedrijvigheid van
infanterie en artillerie echter belemmeren.
Deze schijnbare rust dekt echter een nijvere
werkzaamheid van het Italiaansche leger
bestuur.
De correspondent van de Kölnische Zei-
tung op dat gevechtsterrein meent daar
iets van te weten. Men heeft kunnen vast
stellen, dat een aantal officieren van den
Italiaanachen generalen staf groote loodsen
tot het onderbrengen van soldaten in Frank
rijk doen opslaan. De onderstelling ligt voor
de hand, dat Cadorna te gelegener tijd troe
pen voor Frankrijk zal afstaan. Maar ook
ten opzichte van het Italiaansche front heeft
hjj, naar verluidt, groote plannen. Boselü,
de minister-president, heeft leden van het
Parlement te woord gestaan en eenige van
die plannen met hen uitgeplozen. Men
meent nu dat Cadoma van zins is nog vóór
de intrée van de lente een breed opgezet
offensief door een aanzienlijk versterkt la
ger te doen ondernemen.
Ook van deze zijde wordt dus een groot
offensief voorbereid. Het lijkt er veel op,
dat in dit voorjaar het „groote offensief
op alle fronten" den strijd tot een ontzet
tende hoogte zal opvoeren; het zal zijn een
korte, zeer levendige maar als het mogelijk
is beslissende zet
„Zooals het resultaat van de Parijsche
conferentie eenheid in het front heeft ge
bracht, zoo zal de conferentie te Rome een
heid van actie ten gevolge hebben."
Zoo formuleert de te Rome verschijnende
Tribupa het te verwachten resultaat van
den ententekrijgsraad in Rome.
Of in Griekenland iets bizonders gebeuren
zal? Gisteravond of dezen morgen verviel
het ultimatum der geallieerden aan Grie
kenland.
Iets van den ouden Helleenschen moed
leeft er in hetgeen het Grieksche blad Es-
perini door de Daily News als oorlogszuch
tig, aangeduid schrijft, ’t klassiek-Grieksche
woord „kom en haal ze” heeft het blad niet
vergeten. Het schrijft over de eischen van
de entente:
„Als de Entente overal wapens noodig
heeft, laat ze ze komen halen: als ze ons ge
bied behoeft, laat ze het komen nemen; als
ze den koning wil ontrooven, Laat ze dat ko
men doen, maar laat ze daarbij openlyk te
werk gaan en zich niet verstoppen lichter
een verschrikkelijk verrader."
Met deze bizonderen titel wordt Venizeloe
natuurlijk bedoeld.
hielp niet». Voor ridiziHf schonk Paul
Ixmgnick snel achter elkaar twee giazesi
in- i n al keek de vrouw hen» nog zoo
afkeurend aan en. al paste het ook in hel
geheel niet, bier ongevraagd raad te ge
ven, Hiraekoro kon niet nalaten te zeg
gen: „u moest liever toet zooveel dtriz-
ken, mijnheer Ixmgnick. U moest eigen
lijk heetem&ai niet drinken. Het doet, a
geen goed!”
,,Wa4?’’ de afkeurende bbk der oude
vrouw werd du vijandig. „Hij zou aift
eene drinken, oL hij er lust in heeft
Wal iemand smaakt dot bekomt hem ook
goed. Drink jij maar kalm, Paul!” Z|j
lachte niinaclitend. „Wat weet zoo n atadte
dokter van e» echten Tempel boter, en
wat goed voor hem is."
Het kwzsn den. dokter voor, alsof rij
hem hoonoud aapkeek. Dat prikkelde
bem. Of sprak zii zoo uit louter domiwid?
Neen., zij wildehem booanaken. zood»t
hij niet meer zou terugkomen. Maar hij
zou terugkomen, ondanks dat. „Tot weer-
zten», mijitoew Lengnick!” Hij stond op.
„Nu moet ik gaan.”
„Maar u komt terug?” Al» oen knaap
sag de breedge»chouderde man, dte voor-
ovurgebogen aan de tafel zat, naar hem
op.
„Zeker. Ato gij mij noodig hebt stuurt
gij maar oau mij, BoUo-AlHanceplatz,
vlak bij de Halieeche poort, een bord
hch ik asm de deur. Ik ben stoedo tot
uw dSeret!”
„Wij hebban geen dokter noodig
Rieke lengnick sekte het ruw. Een.plot
selinge afkeer bad zich van haar roere
ter gemaakt tegen dezen dokter met zijn
loerende oogen, waarvoor hij nu zelfs
nog een lorgnet zette. Zij steunde met
beide handen op de tafel en keeftte hsar
gataat geheel naar hem toe. „Wij rijn
kerngezond. En al» ons som» toto sou
-
Qemenfd Oorlot^ieaw».
Bijna opjjxftangon.
Dr. Friedricb/*^aer, de moordenaar
vm graaf Stuëfgkb, den voormaligen uii-
mater-presideiM. heeft zi*h, voigem* em
bericht van de hreuzzertnngs opgehangen,
moor de strop te doorgri»wdeii. voor h|j
dood wa». Het effect i» veeteer tegenge
steld Men zal wachten met zijn execuue,
tot bij ite gevofgvu vau zijn poging tot
worging te boven te.
na onze sotótterea-
vro Verdun,
infanterie, die
Do kathedraal va» Rheima.
De Courier de la Champagne, rén blad,
dat te Reims vereohijot, bericht, dat door
het regenaolrtlge weer do ‘rahilderijeii va»
de kaUiedraal aldaar in bede stukken af
bladderen. In liet groote whip van de
kerk liggwu groote plaasen water, liet
blad klaagt er over, dat men nogntet
met het herstellingswerk begonnen te.
Generaal Mangiu.
De ..Intrauwigeant schrijft
„Het was den (log na onze schitterre
de overwinning van Verdun, na den
sprong van onze infanterie, die zoo pre-
ciew wa» voorlwreid door onze artillerie.
Wij hadden gevangenen bij ktelne groep
jes en groote maaaa’s opgepikt, talrijke
soldaten, en officieren bij dozijnen.
Den volgenden morgen kwam een offi
cier van den staf van generaal Mangia
hem opzoeken, en zeide;
„Generaal, ik moet u, voor do goede
orde, een reclame overbrengen van de
Duitache officieren, zij zeggen, dat zij
afschuwelijk, zijn gehuteveat in donkere
kazematten; zij klagen over de voeding,
kortom, zij zeggen da,t gij niet al» offi
cieren wordta» behandetóL”
Generaal Mangi» frimet niet de wenk
brauwen/ hij ondertreekVtoDUwelijks zijn
begonnen werk en antwoordt, zoo een
voudig aJ» maar mogelijk, met een on
merkbare» glimlach, tegen zijn officier
„Zeg aan dde heeren, dat het mij wer
kelijk leed doet, maar dat ik zóó n 'toe
loop van officieren1 niet had verwacht
wij zijn workedjjk opgepropt.”
r.n er is nog een staartje aan dree
streng authentieke anecdote, dat nog won
derlijken* is dan het antwoord van den
generaal. Daar de Duitecbers het Erua-
sche „reprit” niet kunnen vatten, heb
ben zij de hun overgcbraclite explicatie»
naar den letter opgevkt en geantwoord:
„O, maar dgn is het goed, wij maken
Onze excuse voor onze stormaclRige re
clame.”