en! mg w ICING. Ills. 4* indere »oper! No 13280. Donderdag II Januari 1917. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Feuilleton. dit Blad. IJWBL’RG. IUffl". Buiten de Stadspoorten. t’ 55e Jaargang. 2sTi©-^.TVs- esx A,d.-v-ert®zxtie"bleLcL voor G-o vlcLsl exx Ox»..Stre3s:ezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS Telefoon In tere. 82. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. den bezorgkring: :r. 395 200 nland. NUAJU 1917. preoies. en hunne huigje- BINNENLAND. uur. „Het (Wordt varvolfd). Protes- Knut- Wst wil Rteke met de snavel kerkborf. Paul had voor monument bcMekk was voor hem to i”, 11% u. Kring »uw, :oowel voor Leden persoon. Kaarten en plaatsen te be- iVoensdag 10 Ja- ,an de Sociëteit, en verhoogd met 281 45 ling vertrekt een veen en Boskoop. he«f gerust over van Manzone. geweest was, edrijven van ROSSEM. N«ar het Duttech v»n CLARA VIEBIG. Bewerkt door I. P» WESSELINK- VAN B068UM met .utorisatie rende f aohrijteter. (Nadruk verboden.) en Vreemdelingen Stalles, Balcon). eken plaatsen op I geregeld tijdig ntvangen van ▼ermakelijktw In mm agoüM Staatsbegrootlng 1*17. In de Memorie van Antwoord op de Oorlogsbegrooting wijst de Minister op hetgeen het vorig jaar ter verdediging van het beleid is aangevoerd. Dat men zelfs voor millioenen niet altijd kan kragen wat men noodig heeft is ook thans weer gebleken ten aanzien van de artillerie. Tal van pogingen zijn of worden (iiHimiE (omm Varevnigiag i Toonaai**. Abonnement. Jckerij ON —Goods. ABONNEMENTSPRIJS per kwartaal f 1.25, par Week 10 cent, Zondagsblad per kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franao per poet per kwartaal t 1.50, met Zondagsblad I 2.—. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bnraan: Markt 31, GOUDA. bij onze «genten, den boekhandel en de postkantoren ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) - 1 —5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80, elke regel meer f 0.15. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN a f-4 regels f 146. elke regel meer f OJS. Op de voorpoftm dubbel lariat Gewone advertentiia en ingezonden mededMliagen bg coolraci tqt aeer gereducecrden prijs. Groott letters en randen naar plaatsruimte ELEINE ADVERTENTTtN«anvragen ea aanbiedmgen; betrelepde dienstpersoneel, koop en verkoop, huur ca verhuur. 1—S regels f 0.25 elke regel sneer 5 coat bij vooruit betaling. Muimaas grootte 10 regale Bewtjaaumaiers 5 cent. nog gedaan om uit hèt buitenland geschut te verkregen. Zooals men begrijpen kan zijn daaraan groote moeilijkheden verbonden omdat alle fabrieken van oorlogstuig over laden zyn met bestellingen voor de .Oorlog voerenden. Tm aanzien van het vliegwMen is het al evensoo. Er is gedaan wat gedaan kan worden; zelfs is men er toe overgegaan met goedvin den van de betrokken Mogendheden, ver scheidene der hier geïnterneerde vliegtui gen aan te koopen. Bestellingen zijn voorts sinds lang loopende en onderhandelingen daarover zijn nog steeds gaande. Wat eindelijk betreft de geoefendheid der troepen tegenover de mededeeling, dat die in de bogen van bevoegde beoordeelaars niet onverdeeld kan worden geroemd, stelt h|j zijne overtuiging, dat de opperbevelheb ber van land- en zeemacht zich zeker niet met een mindere mate van geoefendheid zal tevreden atollen dan in de gegeven om standigheden is te verkrijgen. Wegzending met klein verlof. De meededeeling in de Troonrede, dat de Regeering bpnieuw de mogelijkheid zou overwegen om den druk der mobilisatie te verlichten, had ten doel ie doen uitkomep, dat z|j zich telkens weer de vraag stelt, «f in die richting niet verder gegaan kan wor den en dat dus niet een laat op de bevolking gelegd wordt, waarvan de noodzakelijk heid niet telkens opnieuw wordt overwogen. Een zoodanige vermindering van de ondsr de wapenen staande troepenmacht, dat men van gedeeltelijke demobilisatie sou kunnen spreken, lag geenszins In het voornemen; wel werden maatregelen beoogd, welke ver lichting zullen aanbrengen. Deze zijn tot stand gekomen, doordat de bijzondere verloven van 10 pCt. op 20 pCt. sjjn gebracht en het tempo van aflossing nog eenigermate werd versneld. Naar 't oordeel van den Minister genera- liseert men dan ook te veel door alleen heil te verwachten van het met verlof zenden der oudere lichtingen als middel ter vermin dering van den mobilisatiedruk. De meening, dat de oudste lichtingen in haar geheel het meeste belang bij terugkeer naar hare haardsteden hebben, os niet ge heel juist, zooals o.m. hieruit blijkt, dat b(j vertrek eener lichting aanvankelijk gemid deld 9 pCt der sterkte vrijwillig onder de wapenen bljjft. De meening van verscheidene leden, die verklaarden, dat wel eene demobilisatie in technischen zin uitgesloten moest worden geacht, maar die het toch toelaatbaar oor deelden een groot aantal manschappen lich- tingsgewjjs met zoogenaamd klein verlof napr huis te zenden, blijkt te berusten op de onbevooroordeelde beschouwing dier lo den van de politieke en strategische ver houdingen ,die volgens hen slechts tot de slotsom kunnen voeren, dat het gevaar van in den krijg te worden betrokken niet van dien aard is, dat eene groote krijgsmacht 8 uur. to. J. C onder de wapenen voortdurend onontbeer lijk is to achten. De Regeering veroorlooft zich de zaak, even onbevooroordeeld, an ders in te alen. Ligt do verdediging van het politiek inzicht der Regeering niet op den weg van den Minister, ten aanzien van den militairen toestand wil hij hier slechts her inneren aan hetgeen ieder laatstelijk in de dagbladen heeft kunnen lezen over den aan leg van verdedigingswerken aan mm ooet- De Regeering komt er tegen op, dat haar standpunt beschouwd wordt als een, hetwelk haar gemakkeljjk maakt de verantwoording voor alle gebeurtelijkheden te dragen. De Minister ia met de verlofsvorleening zoover gegaan, dat het te voorzien is, dat de lich tingen, welke in Aug. 1914 onder do wape nen waren, in Aug. a.«- alle in het genot ven onbepaald klein verlof suIIm kunnen wor den gesteld. De onder de wapenen zijnde sterkte ia thana van dien aard, dat niet dan met moei te kan worden voorzien in de dagelijkaehe behoefte. Mlltie, landweer, Landstorm. Onder de wapenen zijn: lo van de mili tie de lichtingen 19111916; 2o van'do be reden korpMn, de pantaerfort-artilierie en de torpedisten, bovendien de militielichtin- gen 1909 en 1910: So. van den landstorm de jaarklassen 1910—1916. De gezamenlijke sterkte van de met verlof gezonden groepen meent de Miniater niet in een voor openbaarheid bestemd stuk te moe ten vermelden. Wat de tijdstippen van wegzending van volgende lichtingen betreft, wenscht hij zich te houden aan de tot dusver gevolgde ge dragslijn, om n.l. aan elk dier tijdstippen geen bekendheid te geven, alvorens tot de wegzendig van eene lichting ia besloten. De oudste lichtingen der militie in het veldleger kunnen nog niet naar de landweer overgaan, omdat de wettelijke daarvoor vastgeatelde tijdstippen nog niet zijn aange broken. Een deaorganiseerende invloed wordt door de voortdurende afwezigheid van een groot aantal manschappen voor enkele dagen of voor enkele weken niet op den troep uitgeoefend, vermits de algemeene etf bij zondere verloven slecha worden veriMnd aan hen, die den eersten oefeningst{jd heb ben doorloopen. duo tiaar hinderde- Als er in Britz een zieke was, waarom liet Marianne das niet als vroeger, doktor Schmitt balen Die had haar oude toch mei genoeg in liet gr al geholpen, Christiaan Badekow bad ha nog wel langer kunnen maken! Wie zou er ziek zijn in Britz?! Dal liet Rieke Lengniek geen rust. Zij liep naar vtouw Badekow inaar daar werd zij ook niet wijzer. Schijnbaar zonder bedoeling vroeg zij, hoe Marian ne bet maakte: zij wm toch niet ziek? Christiaan Badekow wm ook aan Suiker ziekte gestorven. Maar de moeder wa» den gezondheidteoretand Voor wteu de dok Ut er wist zij niet. Maar Rieke Lengnkk’s scherpe blik bemerkte, hoe onaangenaam haar vragen vqor Hunne waren. Haar bezoek geheel en al. Mar «ij hlM hardnekkig zitten. Eerst moest zij bet er uit- krijgen, waar om de dokter in Brits gaweeot waa. Zij vroeg, om reden voor baar blijtom te hebben naar «1 de kinderen. Dat Jacob een duizelingwekkend boog huls gebouwd had en dat bet Auguste ook in bet ge heel niet goed ging, dat bad zij réeda gehoord, inaar Ikm- ging bet met Mieke? Vrouw Lengndck zag bet vluchtig rood barer nicht, ba, daar moest Into niet in orde zijn? Wat wa» er aan de band met Mieke? Mieke, Mieke, Mieke nu imm» de zij baar drtwnaal en uwer in Üip adem- Maar Hanmr herato^te zich. Zij had ar zooveel over gedacht «n gepeinsk), dat zij nu wist, boe zij het moeat asmleggen. Heed kahn zetde zü „Mteke la bijf Ma rianne, die roeit dch nu zoo eenzaam. En ik 'kan Mtake miasm.” Die voeMb «kit nu zoo eenzaam?! Aha! du wist Rteke bet. Dns daarom kwam 72) In Pand wa» een soort gastvrijheid ont waakt, hij had niet ongehouden, de dok- t ter iDOeet een oogenbliz in de muziekka mer komen, waar van het roode behang l ibels groote fotografie ondaag keek. Het portret viél Hlreekom dadelijk op: b Mia^ dat wa» zeker do jonge, gestorven vroifiv. waarvan. Marianne Badekow hem wel fluisterend verteld had. Een weemoe- dig gezichtje! Onwillekeurig keek hij ar steeds weer near. „Mijn vrouw,” zeide Paul Lengnick. Verder niet». Maar toen do dokter bemi aanzag, daar na bet portret en de oud» vrouw harde trekken, wier neus ate de van een gier boven den vaatgiektemden mond tóng, wier scherpe oogen langs bem heengingen, alsof ee alk» wilde weg werpen, wat haar niet paste, toen zeide hij tot zichzelf, dat die daar boven, het beste deel gekozen had. zij wa® heenge gaan. ■4.Paul liet wijn brengen: neen d» dok- ter zou, moest een» een glM wijn VM dezen probeeren. Hirsekom wMde watgeresb, maar bet rbtirg 7% Lon. Ver. oarius”. Réunie”. Ver. Sprekers mej. C. H. Bo,rel. toezicht 2 uur. izzie. landU”, 8 uur, Dambond. a, 8 uur. Verg. wedMrijden Ned. ONS OVERZICHT. Binnen énkele dagen zal het antwoord van de geallieerden aan Wilaon gepubli ceerd worden te Parijs. Het is gereedgeko men en is gisteren aan den Amerikaanschen gezant te Parijs ter hand gesteld. Het schijnt vast te staan dat de tekst niet eer der bekend gemaakt wordt dan 48 uur nadat de ontvangst ervan door den president be kend is. Het vry lange document is wat uitvoeri ger dan het antwoord op de Duitsche nota, maar het is niet zeer waarschijnlijk dat het een sensationeel karakter zal dragen. Aan genomen wordt, dat men in enkele kringen reden meent te hebben om te gelooven, dat het in algemeene lijnen slechts de voorwaar den aangeeft, waarQp de geallieerden bereid zijn om over vrede te spreken. We dienen nadere bizonderheden af te wachten, maar in elk geval schijnen de ge- allieerden gevolg te geven aan den wensch van Wilson, n.l. om hem de eischen mede te deelen. Het is mogelijk dat Lloyd George van daag in het Lagerhuis over deznnota spre ken zal. Telegrammen zullen ons daarom trent wel inlichten. De strijd bij Riga duurt voort; en hoe wel het Duitsche legerbericht laconisch ver zekert dat alle aanvallen afgeslagen zijn, schijnt ons voor ditmaal het Russische communiqué de waarheid meer nabij. Dat meldt de verovering, na een verbitterd ge vecht, van een Duitsche stelling tusscheh het Tiroel-moeras en de Aa. De Russen kwamen 2 wersten naar het Z. vooruit, waarbij gevangenen werden genomen. Sedert 5 Januari tot nu toe maakten de Russen bij het Babit-meer 21 zware kanon nen, 11 lichte stukken veldgeschut, 11 mu nitiewagens, 2 schijfwerpers en veel wa pens en uitrustingsstukken van aHerlei soort buit. Bij Ostrofliani, ten N.O. van het meer van Visjnefski deden zij een geslaagden in val in Centrale loopgraven, namen gevange nen en maakten veel verschillend materiaal bult In Roemenië heeit von Mackensen de Putna overschreden. Van de kleine land- engte, die bij Tocsani tusschen Putna en Sereth ligt, zijn de Russen verdrongen. 2$ zijn nu achter de Sereth teruggetrokken. Pogingen van de Russen om de hoogtestel- lingen aan het Susitadal terug te winnen mislukten. De Centralen deden acht aanval len op de hoogten bij Casinu, volgen de Russen zonder succes. Het Duitsche bericht zegt echter dat de verdedigers achteruitge drongen zijn. Ten Z. van Rekes slaagden de Centrale troepen erin de Roemeniërs terug te drin gen, maar door 'een nachteljjken tegenaan val werd de toestand hersteld en werden 270 soldaten gevangengenomen en 2 machi negeweren buitgemaakt. Het vluchtoord Ede. H« KmbctIU <te iww Koww hMk, gelljli raai, ia dn dwr <l« volgende vragen ingezondm. 1 la het bericht in de dagblad» juirt, dat liet Vluchtoord te Fd» zal worden opgehevea? 2 Zoo J>. weke redes» hebben den ml- nteter nt toe geldd bet tówiuit tot deM opheffing te nemen? 3. Acht de ndaMw «en inaemto ver- huizlug van 4500 vluotuailngwi, waaron der ongeveer 2000 kindttee^ to dit j»r- getljdu niet z<*r tewwawrUjlt en vreest hij da doktor? Maar lijXw nr ook do<! Nu gmg zij naar huto. Paul moest vandaag nog naar Britz, al zou zij er hem zelf moeten brengen! Maar Paul wm uilgegaan. „Hij to oaar h® kerktrnf/1 MUh d« knecht, <to Laatste van hen. dte nog ten tijde van EtbH bij do Lengntoka had ge diend. Rhdui had het geheete perooneei verwtaoekl. Nu grijnsde bij vrouw Lwg- nick sm», hij wM. dat hij haar esgarde. „Hij te haast je, rep je wiggetoopcn. Zij zijn er uit Berlijn uwt het grafteeken. Het moet wondermooi zijn - - - two om hoog zwevende ongel, procteo zoo, als onze jonge mevrouw wmF’ Rkke beet zich op de lippen: kwam die haar nu toch weer ta dwz weg?! (tok zij begaf rich op weg naar bet rijn vrouw «ep graf- Van wit marmer. Niete duur geweeot bij haar leven, ook nu wa» tóete kostbaar ge noeg. Pm groot mannerbtok wa» noodig geweeM voor de LOVCMgroote geetette, dkl in golvend gewaad, Irnlf vrbuw, half en- gei, aHeen de vteugete ontbraken aan het voratuk van een krui» stond en met de rechterhand naar boven weea. De kunstwaar had er in het gwhrei niet aan gedacht zijn figuur de trekken der jonge vrouw te gevon; het wm hst ge wone litdtedMge gtencht dM mei women oogopotag glimlachend naar boven keek, maar Paul stond ate wng|H. Dat wm Ethel! zijn E«M! Hij her- kende haar duidelijk. Dat waren baar krullende baren zoo had bij haarden eer«*n keer gmktt. precto» zoo —lang en golvend bedden ze haar «choudere bedekt. ovorkomou, dan heblx® wij onzen ouden Schmitt vreemde dokters bebl>en wij bier niet noodig!'' Dat wa» onlwwchaamde duidelijkheid van de Teshpeihofer boerin. Maar even duidelijk was het antwoord van den Ber- lijner: „Ik kom ook niet bij u. Ik kou bij dtn lieer Iwgnick. Tot weerzien»!'' Neensdachtig liet Paul hem uit. Vrouw Ixmgnack utoag ternauwernood acht op de af.wheid»buiging van den dokter; achter zijn rug trok zij een gericht. Zoo eenl Nu had zij Paul juist weer zoo ver, dat hij weer tot andere gedach ten kwam en nu kwam zoo’d opgeblaoen n.iet8w<ter, zoon ingdxckfe etraatsehui- mer en maakte hem wijs, dot bij niets mocht driken. Waarom niet? Zelfs al ix> dronk Paul zioh, was het niet beter dat hij beneveld, gelukkige uren had, dan zonder roe» enkel ongelukkige?!? Het hoofd zonk haar op de borst. Zeker zou bet goed zij» «te hij niet zooveel behoefde to drinken, maar nu hief «ij bet hooM weer op. Hoog richtte zij zioh op en wierp liet portret dor jonge vrouw een vasten blik toe: nog e«ugen Ujd en dbn zou hij in h«< geheel niet meer aan haar denken. Dan zou bij haar vergeten heb ben! bet denken was alleen niet meer zoo smartelijk Hij zat nu geen uren en uren meer voor haar portret. Dat was een groote vokkxning voor Rieke. Zij had dus bet rechte middel aangevat om hem af te brengen'-wdj, zjjn femetorij?! Het is waafTio de zaak met Bril» kwam nog geen (Jvoortgang. Een» wm Paul er^ slechte geweest en toen had hij rwfjzv dien dokter ontmoet dte kerel to Brita?! iguick voelde in hem iemand, I In den loop van den dag deden de Cen trale troepen aanvallen op Russische afdea- lingen bij den mond van de Rymnik. Alle Duitsche aanvallen werden echter met ver liezen afgeslagen. Bij een tegenaanval na men de Russen 6 officieren en 65 soldaten gevangen. In het Westen schijnt de actie ni«t groot; wel is er eenige levendigheid in hot Italiaansche front, waar de diep liggende sneeuw en nevel groote bedrijvigheid van infanterie en artillerie echter belemmeren. Deze schijnbare rust dekt echter een nijvere werkzaamheid van het Italiaansche leger bestuur. De correspondent van de Kölnische Zei- tung op dat gevechtsterrein meent daar iets van te weten. Men heeft kunnen vast stellen, dat een aantal officieren van den Italiaanachen generalen staf groote loodsen tot het onderbrengen van soldaten in Frank rijk doen opslaan. De onderstelling ligt voor de hand, dat Cadorna te gelegener tijd troe pen voor Frankrijk zal afstaan. Maar ook ten opzichte van het Italiaansche front heeft hjj, naar verluidt, groote plannen. Boselü, de minister-president, heeft leden van het Parlement te woord gestaan en eenige van die plannen met hen uitgeplozen. Men meent nu dat Cadoma van zins is nog vóór de intrée van de lente een breed opgezet offensief door een aanzienlijk versterkt la ger te doen ondernemen. Ook van deze zijde wordt dus een groot offensief voorbereid. Het lijkt er veel op, dat in dit voorjaar het „groote offensief op alle fronten" den strijd tot een ontzet tende hoogte zal opvoeren; het zal zijn een korte, zeer levendige maar als het mogelijk is beslissende zet „Zooals het resultaat van de Parijsche conferentie eenheid in het front heeft ge bracht, zoo zal de conferentie te Rome een heid van actie ten gevolge hebben." Zoo formuleert de te Rome verschijnende Tribupa het te verwachten resultaat van den ententekrijgsraad in Rome. Of in Griekenland iets bizonders gebeuren zal? Gisteravond of dezen morgen verviel het ultimatum der geallieerden aan Grie kenland. Iets van den ouden Helleenschen moed leeft er in hetgeen het Grieksche blad Es- perini door de Daily News als oorlogszuch tig, aangeduid schrijft, ’t klassiek-Grieksche woord „kom en haal ze” heeft het blad niet vergeten. Het schrijft over de eischen van de entente: „Als de Entente overal wapens noodig heeft, laat ze ze komen halen: als ze ons ge bied behoeft, laat ze het komen nemen; als ze den koning wil ontrooven, Laat ze dat ko men doen, maar laat ze daarbij openlyk te werk gaan en zich niet verstoppen lichter een verschrikkelijk verrader." Met deze bizonderen titel wordt Venizeloe natuurlijk bedoeld. hielp niet». Voor ridiziHf schonk Paul Ixmgnick snel achter elkaar twee giazesi in- i n al keek de vrouw hen» nog zoo afkeurend aan en. al paste het ook in hel geheel niet, bier ongevraagd raad te ge ven, Hiraekoro kon niet nalaten te zeg gen: „u moest liever toet zooveel dtriz- ken, mijnheer Ixmgnick. U moest eigen lijk heetem&ai niet drinken. Het doet, a geen goed!” ,,Wa4?’’ de afkeurende bbk der oude vrouw werd du vijandig. „Hij zou aift eene drinken, oL hij er lust in heeft Wal iemand smaakt dot bekomt hem ook goed. Drink jij maar kalm, Paul!” Z|j lachte niinaclitend. „Wat weet zoo n atadte dokter van e» echten Tempel boter, en wat goed voor hem is." Het kwzsn den. dokter voor, alsof rij hem hoonoud aapkeek. Dat prikkelde bem. Of sprak zii zoo uit louter domiwid? Neen., zij wildehem booanaken. zood»t hij niet meer zou terugkomen. Maar hij zou terugkomen, ondanks dat. „Tot weer- zten», mijitoew Lengnick!” Hij stond op. „Nu moet ik gaan.” „Maar u komt terug?” Al» oen knaap sag de breedge»chouderde man, dte voor- ovurgebogen aan de tafel zat, naar hem op. „Zeker. Ato gij mij noodig hebt stuurt gij maar oau mij, BoUo-AlHanceplatz, vlak bij de Halieeche poort, een bord hch ik asm de deur. Ik ben stoedo tot uw dSeret!” „Wij hebban geen dokter noodig Rieke lengnick sekte het ruw. Een.plot selinge afkeer bad zich van haar roere ter gemaakt tegen dezen dokter met zijn loerende oogen, waarvoor hij nu zelfs nog een lorgnet zette. Zij steunde met beide handen op de tafel en keeftte hsar gataat geheel naar hem toe. „Wij rijn kerngezond. En al» ons som» toto sou - Qemenfd Oorlot^ieaw». Bijna opjjxftangon. Dr. Friedricb/*^aer, de moordenaar vm graaf Stuëfgkb, den voormaligen uii- mater-presideiM. heeft zi*h, voigem* em bericht van de hreuzzertnngs opgehangen, moor de strop te doorgri»wdeii. voor h|j dood wa». Het effect i» veeteer tegenge steld Men zal wachten met zijn execuue, tot bij ite gevofgvu vau zijn poging tot worging te boven te. na onze sotótterea- vro Verdun, infanterie, die Do kathedraal va» Rheima. De Courier de la Champagne, rén blad, dat te Reims vereohijot, bericht, dat door het regenaolrtlge weer do ‘rahilderijeii va» de kaUiedraal aldaar in bede stukken af bladderen. In liet groote whip van de kerk liggwu groote plaasen water, liet blad klaagt er over, dat men nogntet met het herstellingswerk begonnen te. Generaal Mangiu. De ..Intrauwigeant schrijft „Het was den (log na onze schitterre de overwinning van Verdun, na den sprong van onze infanterie, die zoo pre- ciew wa» voorlwreid door onze artillerie. Wij hadden gevangenen bij ktelne groep jes en groote maaaa’s opgepikt, talrijke soldaten, en officieren bij dozijnen. Den volgenden morgen kwam een offi cier van den staf van generaal Mangia hem opzoeken, en zeide; „Generaal, ik moet u, voor do goede orde, een reclame overbrengen van de Duitache officieren, zij zeggen, dat zij afschuwelijk, zijn gehuteveat in donkere kazematten; zij klagen over de voeding, kortom, zij zeggen da,t gij niet al» offi cieren wordta» behandetóL” Generaal Mangi» frimet niet de wenk brauwen/ hij ondertreekVtoDUwelijks zijn begonnen werk en antwoordt, zoo een voudig aJ» maar mogelijk, met een on merkbare» glimlach, tegen zijn officier „Zeg aan dde heeren, dat het mij wer kelijk leed doet, maar dat ik zóó n 'toe loop van officieren1 niet had verwacht wij zijn workedjjk opgepropt.” r.n er is nog een staartje aan dree streng authentieke anecdote, dat nog won derlijken* is dan het antwoord van den generaal. Daar de Duitecbers het Erua- sche „reprit” niet kunnen vatten, heb ben zij de hun overgcbraclite explicatie» naar den letter opgevkt en geantwoord: „O, maar dgn is het goed, wij maken Onze excuse voor onze stormaclRige re clame.”

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1