■I
SMITS,
f
iwdadres
BS VOOR
m.
biedingen
I
i
No. 13299.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
verschijnt DAGELIJKS
Telefoon latere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon latere. 82.
I
dit Blad.
Feuilleton.
.a&cLel.
Gouda.
SU Baretten
Buiten de Stadspoorten.
Courant
rtentiën.
shouwburg
GENOEGEN",
DA.
Ill 1917, I oir
jAVOND van
XT5.e-o.-ws- ezx ^d.-rrexterxt5.e“bla.d. voor G-o-kxd.su ezx Oxxxstxelcexx-
SSING,
.55e Jaargang.
Dinsdag 23 Januari 1917.
iwfeto t, I J». elke rapi OM«r f 0.25
als elders
ONS OVERZICHT.
CRI8IS-MAATREÜELEN.
aan het Bnrean.
BINNENLAND.
le»T
dé
12
496 S
82)
Schouwburg. Emil
en
(Wordt vervel rd.)
hi
voor-
iiiên kosten slechts
Maling:
85, voor elke regel
1879.)
Uw
Max van Odder
Lrdani.
ER gevraagd
0M1DDA0.
INQaZONDBN MIDIDEILINOKN
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advencniiin ca ingebonden mededeelt agaat Hf i-oattsct tot aeer gereduceerde^
prijs Groote letter* en randen naar plaatsruimte
KLEINS ADVEETENTlftNaanvragen en aanbiedingen,- batnfcgda dienatpereonool.
koop en verkoop, huur en verhuur. 1—5 regeb I 0.25 elke regel meer 5 cent bij vooruit
betaling. Maximum grootte 10 regeb. Bewijanumaaera S coat.
naar
van
OPMAK,
n GOUDA,
idellnn.
Naar het Duitsch van
CLARA VIEBIG.
Bewerkt door I. P. WESSEL1NK—
VAN R068UM roet autorisatie van de
schrijfster.
(Nadruk verboden.)
in de
bij vooruitbetaling.
was vermoetd ge-
hut moest heerlijk
s rusten!
IGD:
ÏNSTBODE
66. 498 5
noemt de „Vor
brief vaneen
ttkeini8ch-Wwt-
rlhuteolk" blad.
zen, prima mate-
ie aan alle meu-
Men gelooft dat een beslissing van den
Sereth niet lang meer kan
zoowel als elders hunkerend naar den
vrede, veel zal offeren?
haar moeder. Dadeiijk Had si
herkend, Im* vlotte schrift i*<
krullen, en een oogenbNk Ane
zullen vallen. Bevend h L
in haar zak gestoken. V<
met neergeslagen ooge» 4
woonkamer terug.
Zij kon nauwelijks afwWl
-boven in liet zolderkamertje was.
rij met haar
1 Mm had
Woningtoe-
ie Armen*
wij geregeld tijdig
ontvangen
n, vermakelijk b»
i la mm ageuoa
GOIliSIIIE COURANT
zal ontbreken, en
opzingen,
de verrij-
op kind en
van dezen
duren aan. Bijna liet meest deed do moe
der het. De oude vrouw voelde nu vaak
een matheid: Ja, zij was vorinoeul ge
worden van het kwen, hut moest heerlijk
zijn, nu geheel uit te rusten! Maar het
waq haar een onverdraaglijke gedachte,
haar Augv" -
achter te
schermdr
moest scheiden.
En de gelierie erfenis zou
een jaar naar de maan zijn.
Gottfried stijfden moeder: Aug
schedden.
stadsrririi
minnetjes.
i, op den
i het Bois
Kamerverkiezing Rheden.
Voor dit district worden nog als can
didate» genoemd’ de boeren. D. A. Sohrel-
len, rechtskundig adviseur der R.-Kath.
vakbonden te btreoht en H. Th. Hoog
veld, burgemeester van Wehl.
oorlog voor hot Dulteohe volk.”
„De politieke lektors van het blad
«uiten dezu zinnen wel met verba zing ge
lezen hebben,merkt de Vorwttrta op..
gelsche troepen de delta binnen by Pemba
en Mohoro. Meer naar het W. werd een
krachtige Duitsche strijdmacht verdreven
uit de streek ten N. van de delta en door
vliegers verjaagd naar den Z. oever van de
rivier bij Mpanganta, 38 mtflen van Mo
horo. Nog meer naar ’t W. vervolgden troe
pen, die onder zeer moeilijke omstandighe
den bij Kibambawe kruisten, Duitsche troe-
penafdeelingen naar het (M en het Z.
Te Nya Kisiki verlieten de Duitschen
een hospitaal, waarin zich 18 blanken en
200 inboorlingen bevonden, meest gewon
den.
Ten Z. van Kibambawe bood de Duitsche
achterhoede krachtig tegenstand maar zij
werd na een strijd gedurende den gehee-
len dag uit, de stellingen verdreven en
trok terug.
In het 0. gebied hebben da colonnes van
den generaal der cavalerie Northey de Duit-
schers van een hoog terrein ten O. van
Lupembe verdreven en vervolgen hen in de
richting van Maheuge. Een. andere colonne
in Z.O. richting druk uitoefenende, vervolg
de een Duitsche troepenafdeeling, die zich
naar het Z .had gericht, bezetten de brug
over de Rududje en kwam piet de terug
trekkende Duitschers bij Ifinja in gevecht,
samenwerkende met de derde colonne, in
I N- richting van Songea oprukkende.
Vredebest. Verga-
iWtakeltentvereeni-
Alliance francais*.
Mad. Dhayrmond.
Schouwburg. Rott.
Alida Tartaud—
Waardloos, zonder U te ’t leven;
t Zonder niet mijn arme hart,
En «k* dagen, eenzaam, geven
Door verlangen, nieto dan smart.
rukkerij
JOON —Gouda.
Verdecling van bult.
Uit Weenen wordt aan het Berliner
Tageblat gemekt Op de conferenties te
Berlijn, waaraan de Oostenrijksdi-Hon -
gaarsciu* minister hebbeti ckwlgmnoiuen,
werd voornamelijk het vraagstuk bespro
ken hoe de vwxfeeiliig zal plaat» liebbeu
van de uit Roemenië komende goederen.
Gebrek aan houtskool.
lu verband met bet hwrschende
brek aan houtskool, waardoor de
ding-industrie in zeer beteekanende mate
wordt getroffen, heeft het hoofdbestuur
van «ten Bond in de k leiding-industrie
aan den iiiinktier van Landbouw, Nijver -
heid en Handel, ecu schrijven gezonden,
waarin met overlegging van om dossier.
Begrafenis van Mr. H. Goeman Borgeaius.
In aaneluitiing op het bericht vau gis
teren weidende de teraardebestelling van
den iveer Mr. 11 Goitnan BorgoAus, nog
het volgeudu;
Na den heer de MshsUt, werd nog het
woord gjuvdcrd door Prof. Krauss, als
president-ooiijniteearis van het Vaderland,
door dr. W. P. Ruysob ais voorzitter
van den Raad van Coiuurfasarissezi van,
de Eerste Nederlandsche. door den heer;
Snijder van Wissekurke namens den Volks-
boud tegen Drankmisbruik, door dr. Plan-
tinga naiirvns deu Boud „Vrede door
Recht door den lieer Zei volder namens
de Vereeuiging Volksonderwijs, do h<
Smeeuge ah medeafgvvaardigde voör
provlnoie Drente, de heer liugenholtz i
mens de Sociaal-Democratische Kanier-
Iracue cu door den heer Koodhuyzen als
vriend.
en
dank aan allen, L
aan de Koninklijk*
Zeer onder den
den uoodenakker.
:en en stofleeren
EN is b|j
4. Gouda.
Wilson zit niet stil.
Manhall .vice-president der Vereenigde
Staten, bood den Senaat een schrijven aan
van Wilson, meldende dat de president een
belangryke mededeeling had te doen betref
fende de buitenlandsche betrekkingen,
waarvan hjj het zijn plicht achtte haar den
Senaat voor te leggen .hetwelk de president
persoonlek wenschte te doen.
De Senaat besloot Wilson om 1 uur te
hooren.
De inhoud van het adres van den presi
dent betreft, volgens Wilsons secretaris, de
houding der Vereenigde Staten ten opzich
te van een duurzame handhaving van den
vrede.
Vernomen wordt dat het adres reeds in
handen is van alle buitenlandsche regeerin-
gen.
(Men zie onder telegrammen).
Ook Thomas, de Fransche minister heeft
over den vrede gesproken. Hij verklaarde
in een rede voor de socialisten, dat de oor
log niet zal eindigen, voordat de door het
Pruisische militarisme gewonde volkeren
voldoening en de noodige waarborgen zullen
hebben gekregen, voordat de voorgaarden
voor een duurzamen vrede zullen zijn ver
wezenlijkt en voordat recht en rechtvaar
digheid zullen hebben gezegevierd. Hij be
sloot met het woord van Jaurès: De over
winning is zeker, omdat het plicht is.
Als de vrede er eerst maar is, zal men
hem niet spoedig weer verbreken. Bulgarije
maakt tegen dat het zoover is alvast nu al
bekend wat het hebben wil. De voorzitter
van het Sobranje, (de Bulgaarsche volks
vertegenwoordiging) verklaarde, dat Bul
garije vastbesloten is de geheele Dobroeds-
ja tot den Donau en de door de Serviërs
geroofde zuiver Bulgaarsche gebieden tot
de Morava, Monastir inbegrepen, te behou
den.
Si vis pacem, para bellum, (zoo gij den
vrede wilt, bereid u ten oorlog) zegt En
geland bij monde van Lloyd George, en het
gaat den oproepingsleeftijd voor zijn jonge
lingen vervroegen.
Voortagn zullen jongelingen worden op
geroepen voor de oefening tot de militaire
landsverdediging op een leeftijd van 18
jaar, inplaats van 18 jaar en zeven maan
den, zooals nu. Maar evenals tot nu toe
zal niemand buitenlands worden gezonden
tenzij hy 19 jaar is.
Het doel van den maatregel is enkel om
de oproeping van oudere mannen van min
der goede physieke gesteldheid te verblin
deren.
Italië heeft geld noodig voor munitie, ka
nonnen, en verder oorlogstuig. Het gaat nu
in Maart een nieuwe groote oorlogsleening
uitgeven, die den naam van vredesleening
zaï dragen.
Is dit misschien omdat het volk, hier
Mailsluitingen.
De Direoteur-fJenureal der Poaforijun en
Telegrafie maakt bekend, dat in verband'
met de gewijzigd** ilaituHregeiing ven de
stoenwehepen der Maawuhappijen Neder
land en „Rotterdameche Lloyd” de post
uit Nederland naar NederlaodsobÜ.-lndië,
aanvangende Februari e.k. zal worden
verzontNu
I"
Mieke grijnsde. Zij hurkt» neder
voeten harer zurter, op de voet-
plank bij het venster, waar de naai
machine frtond, en sloeg haar handen om
5 nar knktMi.
Als zij zoo zat, het hoekig» voor
hoofd gebogen, op haar gelaat de donniw
zoon van den overledene bracht 1
in de allereerste plaats
ke fanulie.
indruk veirlieteu allen j
uit Ned.-Indië.
IEDEREN.
or Leden Stalle*
•icon f 0.60; voor
en Loge f 1.25,
rij voor Leden en
468 33
vanaf Zondag van
10 Februari 1917 «i vurvolgena das
Zaterdags om de 3 wekm van Hottwdani
per „Rotterdamwhe Ltoyd.”
b. 21 Februari 1917 en vorvolgcn* dra»
Woensdags on» de 3 weken van Ameterdam
per maatmbapplj .Nederland.”
Do<4loo« lijkt me ‘t ganwebe leven.
't lieven eene zoo schoon en ri>
Schrijf, o schrijf me een enkel woordje
Dat mijn groote wanhoop wijk!
Do beide laatrto regei» waren <fik on-
derrtreept. Gee» onderteekvaüng. Maar Au
guste wM, dat bet van beau kwam! 't
Wm of de kamer begon te draakwi zij
sloot de oogen, warm klopte haar hart,
een vloed van tramnr opende haar geelo-
ten oogleden weer, en atroomde over haar
bieeke wangen. Zij snikte luid: „Ach
God, JuUuaf Mijn beate nm»!”
Hij verlangde zoo naar haar! En he
viger nog b^gon zij te weenen.
Mieke wm rustig blijven zitten, thans
keerde zij hut gelaat naar haar zuster
toe. „HpU maar ntet,” wide zij goed
hartig. „Laat je scheiden.” Zij praatte
na, wat zij mx> «Mkwijte had gehoord.
Maar nu werd Auguate woedend: kwam
<He domme u*kï er nu ook time aan P
Flap, daar had Mieke een oorveeg.
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.2S, per week 10 cent, met Zondagablad
kwartaal f 1.7S, per week 14 cent, overal waar dc bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagablad 1 2.—
Abonnementen worden dagelijk* aangenomen aan on* bureau: Markt 31, Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENT1EPBU81 Uit Gouda «en omatreken (behoorende io< den bexorgkring)
1 —5 regel* f 0.55, elke regel meer f 0.18. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bexorgkring: 1—5 regel* f 0.80, elke
regel meer f 0.15-
fuMe dnn aki l’aschku'» vrouw
laten. Hoe zou hij het orüie-
muisjc l»eliendelcui?ll Augunk»
andmu in,
Johaan en
1 stijfden, moeder: Auguste mom
i. Wat was Pwchke nu? Weer
iger in sigaren; heel gening, heel
i. En bovendien had' hij nog zoo
veel wchutó af te betalen. Dikwijle komt
na den girootstai bloei lre< grootste ver
val, dat ocdtorvotid Paecbke ook.
„Heden nog te paard gestegen, morgen
reed» ter neer gezegen," neuriede Gott
fried1. Hij had eigenlijk toch schik in
Paechke; een windbuil was liet, maar
een kerel, dte niet dood' te krijgen I'S».
Die kwam niet onder den voet. Daarom
voorzichtig, dubbel voorzichtig. Au-
guAe moest scheiden!
Men zou zoolang tegen Auguste pra
ten, haar aamoetten als een koppig paard,
totdat zij er eindelijk toch werk van
maakte. Zij stekten het zichzelf tot taak.
Steodh weer hoorde de bieeke vrouw
„Je moet je laten scheiden F' Alle roo-
gvlijke scliaauiidaden. van Paschke weiden
baar aangebrachtze geloofde w> niet.
Boven in haar zolderkamertje werala
zij aan een beeld, dat wil zeggen slechts
in gedachten. Haar eenigte goede uren
waren die, waarin men. haar ongestoord
boven Met, zich overgevende aan haar
denken. Ach, dat zij ntete, in het geheel
niets van hem hoorde 1 Zou hij -
dan niet missen Ze was er zeker
dat hij veel aan haar dacht. Wie weet,
wat hij al niet tegen Jotamo «o Gottfried
Tarwe ah veevoeder.
De Minister van landbouw, Nijverheid
en Handel beril onduretaaode circulair**
tot de burgemeesters gerioht;
Beleefd verzoek ik u, voor aoover aan
du landliouwers in uwe gemeente tarwe
a Ki veevoeder mocht zijn gelaten, ar bij
dezen op aan te dringao, dat zoo weinig
mogelijk tarwe, gewohikt voor inenwchelij-
ke voeding, ate veevoeder wordt gebruikt,
dit uit overweging, dat hr wille van de
voikavoedliig zooveel mogriijk broodtarwe
Iswlnkbaar moet worden gehouden, ter
wijl naar mijn oordeel voor do voedering
van bet vee gerst, haver of boone» kun
nen wordt» gebruikt.
strjjd aan de
uitblüven.
Thans worden alleen aanvallen van beide
zijden daar vermeld; het voorjaar zal ons
die verrassingen in den vorm van hevige
veldslagen brengen.
Majoor Morath schrijft daarover in het
Berl. Tageblatt: Behalve aan het Roemeen-
sche front, zijn alle directe oorlogshandelin
gen thans op den achtergrond gedrongen.
In het westen en in het oosten, en waar
schijnlijk ook in Italië en in Macedonië, is
men met de organisatie bezig voor een toe-
komstigen algemeenen aanval. Men ver
keert nergens in twijfel over dit feit dat in
afzienbaren tijd een geweldig slaagsraken
der legers zal plaats hebben. Wij zijn
thans derhalve in een nieuw stadium van
uitrusting gelijk aan dat vóór den oorlog
aan deze gewapende afwachtende houding
nog niet veel veranderd heeft, behalve dat
de militaire positie van de bondgenooten
der Midden-Europeesche mogenheden be
langrijk gunstiger geworden is dan zij was
in den eersten tijd van den oorlog. De re
denen hiervoor zijn reeds dikwijls genoeg
uiteengezet; al hebben die op de vijanden
dan ook geen indruk gemaakt, zij geven
ons toch een basis voor berekeningen en
waarschijnlijkheden die een voorzetting van
den oorlog tot een zegevierenden afloop
voor ons motiveert Alle staten die met ons
in oorlog zijn hebben groote verliezen te
boeken van personen die met de organisatie
van den oorlog vertrouwd waren. Ook wij
hebben in het verloop van den oorlog nieu
we mannen aan de spits zien komen. Dit
alles bewijst in de eerste plaats dat de
zwaarte van den arbeid en van de verant
woordelijkheid buitengewoon groot is; het
bewjjsf echter ook dat een hoogere graad
van electriciteit van de leidende persoonlijk
heden moet worden geëischt, want de oor
log vormt steeds nieuwe bases voor succes,
ook al zyn de hoofdvoorwaarden, waarop de
zege gegrondvest is, blijven bestaan. Die
hoofdvoorwaarden zyn het moreel van het
leger en de wil van het geheele volk om
te overwinnen.
In het Westen schynen de Engelschen by
Lens een heftigen aanval te hebben gedaan,
welke, volgens het Duitsche communiqué
werd afgeslagen.
Ook de Duitschers vielen aan,
rechteroever der Maas ,ten N. van
des Courières. Zonder succes.
In Duitsch Oost-Afrika zyn de Duitschers
weer terugedrongen.
De Engelsche bevelvoerder in Oost-Afri-
ka meldt ,dat aanzienlijke vorderingen zyn
gemaakt door alle colonnes, betrokken bij
de omsingelende beweging aan de beneden
Rufiji en de delta.
Van het N. en het Z. drongen de En-
Gemengd Oorlofsptotiws.
„Een „koek o<^k ei.”
l.en „koekoeksei”, j
wëxte” een gedmalte uit
eoldaet te velde aan de
phaliwehe Zeitungeen,
De soldaat schrijft n.l.;
„Wij zijn nog niet vèïhóngerd en er
zifrk nog adtdjdi thuis lieden die griieele
eljue epek hebben, weten achter te hou
den en die oorlogswinst maken, waarmee
zij dé Duiteche Kuituur bedierven zullen.
Wij zullen na den oorlog niet bang be
hoeven te zijn, voor de verruwing der
massa s omdlat zij aan het bloed gewend
zijn geraakt, maar tegen liet bederven
tan onzeu smaak door du ooriogs-ieve-
ranciers.
Wij zullen zoo zacht zijn, al» lamme
ren, want wij hebben me* den dood gt^-
k lonken, mear zij hebben zioh vet gezo
gen. Wij hebben bloed vergoten, maar
zij hebben thuis champagne gedronken.
Men zal oorlognwiitetliriastnig hriren, wliö
Ö0 X OÜ X van “te1 weggeotopi
is, wat fateotMiHlialve niet weggemopt kon
worden. Men mag hun gerust de volle
100 afnewnxh, want dan houden zij
toch nog 75 van hun werkelijke winst
over. Maar (te oorlogsverliezeti van hen
die aan den. oorlog hebben deelgenomen
vergoedt niemand. Die bestaan, behalve
uit bloed en beenderen, uit kapitaal dat
onze kinderen eeus zil ütl
dat nu de oorlogHWinstmaikers
De verarming van de Ixwten,
king van de slechtste» tot
kleinkind, dat te het gevaar
Bevordering van den verbouw vau
voedingsgewaaeea.
De Minteter van Landbouw brengt ter
algemeens kennis, dat ta*t vooraomen lid
staat aan do maatregelen, genomen inge
volge artikri 7 der Diotribuüewet 1910,
mu ixlrekking tot «te liepur-klug van den
verbouw vau gewasm», die voor dn volks
voeding geen of weinig waarde bobben,
verd**ru uitbreiding te gewi*n.
Bepaalden deze maatregelen zich tot nu
toe tot de gewassen vlas, suikerbieten,
geel- «u bruin mosterdzaad, karwijzaad,
kanarieaaed, blauw maanzaad, spinazie- en
zaai uk», thans zijn maatregelen in voor-
Ixweidlng om ook den verbouw va» oi-
cltorri, peen, kootewpeu, knollen, kool,
spinazie. suijIkxmu», operoiuboonm, ra
dijszaad, (Werierwoldach Roy graszaad, aluit-
kooi- en bloemkoolzaod, koolraap en
knolleuzaad te lieperkm.
Den land- en tuinbouwer wordt in over-
wuging gugevenbij het opmaken van bun
bouwplan voor 1917 hieruwde ernatig re
kening te houden.
Tevens kan worden opgemurkt, dat in
gevallen, waar het niet doenlijk te u»el
behulp van de Diatributiewet den Verbouw,
van speoiaie gewaasen te beperk***, waar
van de verbouw voor «te volksvoeding
van geen Isdaug is o< waarvan belang
rijk meer grierid wordt dan er in liet
land «*1I noodig te, da uifcvoer aoodaulg
geregeld zal wonten, dat de teelt vat»
deze z.g. HxporlgewaHmn niet winatgu-
vender zij <hwi «hu van «te voeduigwge-
wassen.
iaeli, dan was er niets met haar te bo
giimen*. Beg)oei% voeltte Auguste naar
h aar briri: Wat wikte hij? Ach, wat
de**! hri er toe, ai was Mkh© er bij, «Me
lM*greep toch niets! Zij moest bet weten,
zij moest nu tenen wat hij haar schreef.
Van hier uit kon zij Berlijn, niet zien
maar in ^ddiachten zag zij het. Waar zóu
hij nu wonen?! „Hij zou wel gjemcubi-
leerde kaznerö hri>bun genomen bij zijn
vroegere Hriste, Amanda in de Linden-
straase. Ju wee* het n«mwner toch!*’ had
haar zwager op haar vraag geantwoord.
Toen vroeg zij niet meer. Het was haar
onaangenaam aan dien tijd herinnerd’ te
worden zeer /pijnlijk. Zij hadden
haar liefde nooit liegrepe».
Geheel werkrioos bracht ze «ten zo
mer door, «ie vrouw, «Me nu weer meisje
moest zijn eu toch geen meisje n»eer was.
Haar man scheen haar in de herinnering
anders, diui hij in werkelijkheid was ge
weest. Nu wetxl hij weer geheel zx>oaly
vodr het huwriijk. De bieeke Auguste
werd gjoriend' rood, wanneer zij zich
voorstelde, dat hij daar daar onder
de Ilndeai plotseling zou komen aanwan
delen! Hij bekte aan dó huisdeur: „Geef
mij mijn Augusto,’’... kwam hij maar!
Zij vergat al «te ontgoochelingen, wel
ke zij had' ondervonden; van het liegln
af had zij gevoeld, dat hij haar ontglip
te. Stalle tranen had zij dikwijle vergo
ten, omdlat zij niet knapper was, dikwijls
had zij zich giekweld: waar blijft hij, wat
doet hij?! Vau dit alles wist zij nu niets
meer. En wat betrrit de kussen, die hij
aan dat dienstmeisje had gegeven och,
wat was zij don» en overijld geweest
Ach, gewoon krankzinnig!
Het beviel Augusto niet bij haar moe
der, zij kon er zich niet thute gevoelen.
Neen, en zij kon zich niet altijd schikken.
Haar ou«te rigenrinnigbrid verhief zich
weer. Wat! Zij moest een klacht tot echt
scheiding indlenen?! Sooedig nu
het liefst reeds morgen? Allen in de fami
lie rieden het aan, zelfs Marianne, en
die wist nu toch zelf, hoe heerlijk het is
een lieven man te hebben!
Mt» drong hij de teruggekeerde voort-
Krijgsgevangenen in dienst?
Wol!! meldt, dat «m fa» Russische uni
form bij T’owi gtwatigen genouten Ooa-
kmrijKscbe 'l'sjèóh, Joseph Stamik uit
Praag, die 22 November 1914 in Ruswi-'
sche gevangmachap was geraakt, zou
heblx» verklaard), dat 1200 k 1300
cbisolu) knjgHgwaïigeiH» de*» eed aan
den Tsaar moesten afleggcu en to«» een
Russische uitrusting kregen «n werden
geoeft»d ingedeeld bij Russische divi
«tos.
Zij had tenminste <*erst eons nu* hem
moeten praten. Hri was ten slotte niet
zoo erg! Dat Johaam en Gottfried1 haar
ook in ’t geheel niet met hem hadden la
ten spreken! Maar zoo hadkten die altijd
gedaan, eenvoudig buiten haar on* be-
slist. Auguste vergat geheel, óat zij het
zelf zoo gewild had neen, neen, nooit
wilde zij hem meer zien! Broeder en
zwager hadden met Paschke onderhandeld.
Onder veel tranen, had zij de dingen uit
gepakt, welke Paschke had moeten af
staan. Zij zou ze hem wri gelaten heb
ben waait wat hadden nu die meubelen,
dat linnen, «Me kookpatinen voor waarde
voor baar?! Maar de familie had er op
gestaan: het was Auguste’s eigendom,
gekocht van Auguste’s geld 't was
nog beter, dat hri op «te vliering stond,
dan dat Paschke het hield! En Gottfried
zride: „binnen veertien' dagx» verkoopt
hij het toch.”
Hse zou het hem wel gaan? Menigen
naclit lag Auguste wakker en dacht aan
haar man. En overdag zat zij boven voor
het venster haren- meisjeskanier «teoome-
rig te staren naar «te toppen der linden.
had gezegd Oqgctwljfrid had hij tranen
van berouw vergoten. Zijn hart was zoo,
week. Maar dia twee waren van steen
die konden hardvochtig toeeleo dat temend
ward verteerd door verdtet. Ach, hij kon
zoo om vergiffenis wiMvken Hij zou
hun ongetwijfeld een boodseliap voor haar
beunen meegegeven, woonteu van. ilriue,
beden om vergiffen uil, maar ze Latteen er
haar geen, letter van getuid. Neen, zij
wikte niet sekriden, neen en neen en Dean
nu juist riet.
„Het is alsof men tegen een muur
spnoek* als mm met Augusto ituzig is,”
klaagdb de ou«te vrouw Badekow. Zij
kon niet meer «ooal» vroeger, zooatede»-
tijds in liet rijtuig zeggen „Auguste,
ga zitten I Zij bad «te kracht verloren,
nu kon zij riechite verzo«ke«i. En zij
verzocl»t liaar doolWur......
Augusto had een briri gekregen. Al»
(foor een wood**r. Zij was juist in het
portaal, toen «fa» postimde kwam en daar
door was hij niet in handt» gevallen van
u -j__ jy I** adirift
iriri de sierlijke
c zij te 1
iajl zij «ten* brief
ri-ward, blozend,
fing zij naar «te
.achten, utdu .1]
weer 1
Maar daar was Mieke. Dal z
ook de kamer moeut deeten
geen enkel plekje voor zich alleen. Hard
viel zij tegen haar zuster uil „Ga toch
naar beneden!”
Maar
aan de