Zaterdag 3 Februari Wisbrun Liffmann. Blanw Keper Werkpakken P. ROND Pz. ÈSbai! Singer. GOUDSGHECOURANT. Ziip-, LicMjas-, Mn- z tazMÉra. „De Kleinè Winst"/ Ruwe laatste dag der Petit gris Bontjes alles door elkaar nu voor f 2.10/ Uitsluitend a Contant. Prima AMSTELBIEREN. VEST tot-ui. J. VAN DUIN. Uw toevlucht Kloosterbalsem I Adverteert in dit Blad. Naaimachines, GOUDA, Kleiweg 5. iy -• «- »l| Wl| hebben nog groote koopjes In Wollen Trui Jen en Kousen. Alle Bontkragen en Mollen zijn nogmaals aanmerkelijk in prijs verminderd. r#-l*n,#n welke In de winkel gesteleend zijn en voor minder ale de helft staan laatste week nu ook met zo van Wl| garandeeren Lage prijzen Prima kwaliteit Waschechte kleur. Bezoekt Café „DE AMSTELSTR00M" St. Anthonlestraat. zznzmrr: Aanleg van Electrisch Licht en Kracht. haan Zeugstraat - GOUDA sen PRACHT-COLLECTIE Hl| beveelt zich beleetd aan. Jeuken Uw wintervoeten neem «SJ SINGEK NAAIMACHINES DIE MEK AAN DIT MT UITHANGBORD KAN HENNEN. SINGER Maatschappij. Tweeds Blad. Sliif om rfarlamant. éssr - - BROOTE UITVERKOOP KORTING. (557) 395 555 78 Aanbevelend, 443 20 J, VALK. F». W. J. v. ZANEN - 20 0.-H«ven Atelier voor Moderne Portret-Fotografie :j Aanbevelend, r ntl lycy lAl/ B H« l'j geplaagd wordt door de ondragelijke jeuk en de pijn van winterhanden, -teenen of -voe ten ia de veelgeroemde Klooeterbalaem. Zijn door het gure wede) Uw handen pijnlijk ruw, geaprongen of met kloven Zijn Uw lippen gebarsten I Ia Uw geiicht strak of schraal De Kloosterbalaem kan U dadelijk helpen, de Kloosterbalsem bijt niet, stiJt pijn. veraacht, zuivert en bracht duizenden lijders genezing. I De Klooster beleent kan uw huid weder zacht, I glad en gaaf maken, beter bestand tegen het gure I weder. Wilt ga springende handen vermijden? Droog Uw I handen, na het wasschen, steeds zorgvuldig af en wrijf I dan dadelijk Uw handen met een beetje Klooster- balsem iri, vooral bovenop. Verrassend is bijna altijd hei succes. De 552 110 I miiiiiiiiuiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin wordt sedert lang geprezen bij wonden, huideee- I doeningen, aambeien en kneuzingen,! strnmheid, spit, Jloht en rhsnntatisk. I Prijs per pot van 20 gr. 45 cent, van 50gr.85cent, I r" 100 fM 1-30 en v,n 250 gr. f 2.50. Alom ver- I krijgbaar 1 Etacht roodeo band met onze handteekeningI L. I. AKKER, Rotterdam. 1 huid, barsten, winterhanden. Gebruik PUROL I 528 8 Dit ééne woord zegt alles, wanneer er sprake is van want SINGER-Naaimachines zijn een Eerste-Klas Fabrikaat, dat zich reeds meer dan 'n halve eeuw voor alle huishoudelijk en industrieel werk met roem gehandhaafd heeft. kunt U krfjgen in al onze winkels Depót* alom. ZATEBDAG 27 JAN. 1917. Besluit deze TWEEDE KAMER. De Huurcommissiewet is aang* nomen, met 9 stemmen tegen, na aamne ming van een amendement-de Monté verLo- ren, waarvan de strekking is te bepalen, dat, soodra de buitengewone tijdsomstan digheden hebbén opgehouden te de Regeering bij Koninkltyl wet kan doen ophouden. Het wetsontwerp dftt de macht zal geven aan de Regeering om schepen op te vorderen, is van zeer veel gewicht voor ons land en van zeer vèrreikende strekking. De macht die de Regeering wenscht te be zitten is inderdaad exorbitant. Met de sche pen-uitvoerwet bezat z(j reeds de macht beslag te leggen op laadruimte. Dit ont werp gaat echter veel verder. Tot nu toe trachtte de Regeering door overleg tot overeenkomsten te geraken. Het is echter noodig gebleken, dat Regeering In de ge valle^ waarin dat overleg niet tot het ge- wenschte resultat leidt, de macht besit om te kunnen dwingen. De achepenopvorde- ringswet nu regelt rechten en plichten, in («val die dwang plaata heeft Door den voorzitter der Commiaaie van Rapporteurs ,de heer van Raalte, werd de beteekenis van dit ontwerp duidelijk uiteen gezet Met de schepen-uitvoerwet kan de Minister niet bereiken wat h\j bereiken wil en moet. De hoofdzaak van dit ontwerp is, dat de Regeering het recht krijgt de bevrachting aan te wijzen. Dit is geen ge makkelijke taak, omdat een bevrachtige aan te wijzen. Dit is geen gemakkelijke taak, omdat een bevrachting van zeer vele om standigheden afhankelijk is. Daarom moet zoo min mogelijk tot dwang worden over gegaan. Dwang „verlicht despotisme" zei de heer van Raalte is hoofdzaak- in dit ontwerp. De Minister van Landbouw becijferde, dat hü deze wet noodig heeft omdat de laad ruimte die hij noodig heeft slechts o*p die wijze valt te verkrijgen. Hij laat dan echter de bevoegdheid van art. 2 der schepen-uit voerwet varen. Over de schepen die Neder land niet aandoen, wenscht h(j ook de be schikking .waarbij hü dap echter de belan gen van Indië niet uit het oog zal verliezen. Met vele cijfers toonde de Minister asm, dat er in ons land een achterstand van 26Q.000 ton aan gnaan enz. bestaat en dat dus alles gedaan moet worden om dit in te halen. Na eenige onbelangrijke discussie was aan de orde het nieuwe geruchtmakend^ ar tikel 6, waarin de verplichting tot varen eventueel kan worden opgelegd; de burger lijke dienstplicht op de schepen dus. Deze diep-ingrijpende bepaling is onlangs afzonderlijk in de afdeelingen onderzocht. De Minister ging thans na of het gewenscht was de bepaling te handhaven, nadat de machinisten-staking geëindigd was, doch de zeeliedenstaking was uitgebroken. Voor op stelde hij, dat de vloot moet varen en de Btagnatie moet zoo kort mogelijk duren: De -zeelieden-organisatie „De Volharding" kan haar verplichtingen feitelijk niet na komen, omdat de landstorm-wet vele harer leden opriep, vele leden naar de visscherij- vloot z(jn overgegaan en velen in Amerika deserteerden. Van de 1500 leden zijn er in 1916 niet minder dan 1850 afgeschrevfen en even vele nieuwe ingeschreven. De staking is grootendeels een loonstaking, waaraan de Minister wellicht iets kan tegemoet komen, ook zonder artikel 6. Alleen dreigt dan het gevaar dat andere organisaties dienzelfden weg gaan bewandelen. De zeelieden-staking leek in den beginne FEUILLETON. Btijk Het icboothondie. In het wondermooie Phtaoio-park te Ro me wandelde dezer dagen een deftige, ge- zotte daane. Drooroeod' dwaalden haar blik ken over de stad, welke zich kv 't licht der ondergaand» zon voor haar uitstrek te. Zij werd geheel door het sohoone schouwspel afgeleid, doch zou weldra uit haar mijmeringen op eenigezlne ruwe ma nier worden gewekt. In haar nabijheid huppelde dfcneii haar schoothondje rond, dist er beha* ki schepte, alle honden met een schelle stem aan te keffen, wat die aandacht trok van" een politieagent, die, toegerust inet 'n meer dan buitengewone kennis van wet en vcrougteming, metéén oogopslag con stateerde, dat de .menscbenreddec niet gemuiTband wan. Hij stapte naar de dame toe en sprak: Dat beeet draagt geen muilband weet gij niet, dat u voor dUe nalatigheid kunt worden gestraft? Ho? Hij sprak deze woorden uit op de ma nier van het eene onbeschaafde mansch tegen Itet aasdiere of tegen ieder andsr. U behoeft niet boo tegen mil te snauwen, wanneer gij tete te zeggen hebt. Ik ben de vrouw van dkm minister van justitie Orlando- Een spottend gelach volgde op deae door de dame met groote kalmte gespro ken woorden. Dat kunn«> ze allemaal wed zeg- C! Denkt u. dat ik niet wü» ben? Wat ht u soma? Ik verzoek u nogmaals, op een meer beleefden: toon tot mij te spreken. Ik ben werkelijk mevrouw Orlando. Overi gens ihoet u tegenover elke dame een meor wel levenden toon aanslaan. Zoo, is het van dleo kant? Nu, als ge u niét onmiddellijk kunt legtmiteeren. moet g« mij dadelijk naar bek bureau vol te zullen verloopen als een ralletje. Echter ia dit niat het geval geweest Intusachen wjjzen de jongste berichten er op, dat de staking aan het verloopen is. In verband daarinade was de Minister bereid het arti kel in te trekken, ook al omdat hij door handhaving de oploaaing van de crisis niet wil tegenwerken. Na deze mededeeling van den Minister, die een breedvoerige discussie voorkwam, was dit ontwerp afgehandeld. De eindstem ming aal later plaats hebben. Nadat de nominatie voor het v o o r s i t- terschap was opgemaakt, waarop Mr. D. Fock eerste, de heer J. H. Schaper twee de en Mr. Ch. Ruys de Beerenbrouck derde candiüaat werd, was aan de orde hoofd stuk III (Bui teal andsche Zaken) van de Staatsbegroting voor 1917, waar over we dit jaar met het oog op den oorlog iets uitvoeriger zullen zijn dan andera. Allereerst stelde de heer Knobel tal van vragen over het aanhouden van onze pos ten, onze graanschepen, over de schendin gen van onze neutraliteit door vliegtuigen, over de Sehelde-kwestie, enz. Naar hy meende, had de Belgische Regeering wel verklaard alle drijverij van den annexionis- ten af te keuren, doch, vroeg hij, heeft zij verklaard het annexioniame af te keuren? heeft sjj al stappen gedaan om het Schelde- vraagstuk op te lossen? Over de deportatie van de Belgen, stelde de heer Duys een viertal vragen, die het gevolg waren van het antwoord dat de Duitsche Regeering heeft gegeven op het protest der Nederlandsche Regeering. Hulde had deze afgevaardigd^ voor het be leid van den Minister, al was hij het op sommige punten niet met hem eens. De vra gen, die h(j stelde luidden: I. Is Uwe Excellentie bereid den vol ledi gen tekst van het Nederlandsche protect, uitgebracht tegen de Duitsche Regeering, te publiceeren II. De geruststellende verzekeringen me de van officieel Nederlandsche zijde aan de vluchtelingen gedaan, hebben tot gevolg ge had niet alleen dat de naar Nederland uit gewekenen Belgen terugkeerden, maar het ligt voor de hand dat op grond daarvan tal van Belgen, die wellicht van plan waren uit te prijken, toen in België bleven. Is de Regeering op grond daarvan niet met mü van oordeel, dat haar zedelijke verantwoor delijkheid zich verder uitstrekt dan alleen tot de naar Nederlandsch grondgebied uit gewekenen? Zoo ja, is de Regeering dan niet van oordeel, dat zij zich nog niet van deze verantwoordelijkheid gekweten heeft door alleen aan te dringen op repatriee- ring van hen, die aanvankelijk naar Neder land waren uitgeweken, en is de Regeering niet bereid ,ook ten aanzien der andere Bel gen dien aandrang uit te oefenen III. In het antwoord der Duitsche Regee- Ting wordt de mededeeling gedaan, dat de repatrieeering aal worden toegestaan al leen aan hen die destijds naar het rayon Antwerpen terugkeerden. Indien uit deze mededeeling mocht blijken, dat dus voor hen, die destijds naar andere plaatsen in België terugkeerden, deze gunstige toezeg ging van te mogen rqpatrieeren niet zal gelden, is de Regeering dan bereid als nog ook voor deze laatste Categorie op rechts herstel aan te dringen? IV. Is de Regeering kpreid om, indien on verhoopt blijken mocht dat een afzondeljjk optreden harerzijds niet die resultaten brengt, die zij gerechtvaardigd acht, als dan, door overleg met de Regeeringen van andere neutrale landen, te trachten of wel licht door een gezamenlijk optreden alsnog de ook door onze Regeering openlijk erken de schending van het volkenrecht te niet kan worden gedaan? Door den heer Dresaelhuys werd geïnfor meerd naar de opvatting van de Regeering tegenover het program van de neutrale vre- desbonden en tegenover de voorstellen van president Wilson. Hij wees er daarbij op, hoe het vroeger zoo gehoonde pacifisme thans het doel heet te zijn van alle oorlog voerenden. „Dit mocht, meende hij, ook onze Regeering een vingerwijzing zijn om haar houding tegenover het pacifisme te wijzi gen. De denkbeelden van The League to «ptforee peace oorspronkelijk denkbeelden van en particuliere vereenigtag zijn in Amerika staataprogram gewosflen. In de verschillende oorlogvoerende landen hebben leidende personen zich er ook hg aangeslo ten. Vrede door dwang wordt door hen allen als het einddoel van den oprlog beschouwd. In verband met de mededeelingen van den Zweedschen Koning stelde deze afgevaar digde den vraag of Nederland ook behoort tot de uitgenoodigdea voor de deotrale con ferentie en zoo ja of roods eon bijeenkomst is gehouden. Door den heer de Beaufort werd betoogd, dat de groote vraag thans is wat gedaan kan worden om oorlogen te voorkomen. Dat kan z-i. alleen door een betere regeling van het volkenrecht met medewerking van alle, ook de neutrale en de kleine mogendheden, te zoeken. Als slotnummer van den dag achtte de beer Limburg zich geroepen den heer Dres aelhuys een douche toe te dienen, een be handeling, die zeer gemakkelijk iz te ver richten, maar die niet wegneemt, dat deze laatste al heel wat heeft gedaan om een vredesstemming te wekken. Vooral in het pacifisme ia de kritiek gemakkelijk, maar de kunst moeilijk. Het is een verheugend feit dat thans voor het eerst eens in ons Parlement onderwer pen van buitenlandsch beleid zijn gesproken. Dit geschiedde voorheen zelden op nooit. Men bepaalde zich tot hulde en dank en tot het vragen van inlichtingen. Thans zijn eens eenige van de jrele belangrijke vraagstuk ken, die zich aair Nederland opdringen, be sproken en ongetwijfeld ia dit de eerste stap, die er toe moet leiden, dat er in bui- tenlandsche aangelegenheden wat contact komt tusachen volksvertegenwoordiging en Regeering. Eén van de oorzaken van den oorlog is ongetwijfeld de geheimzinnigheid, Waar mede de diplomatie zich aan de openbare kritiek wist te onttrekken. En al valt het niet te vreezen, dat de Nederlandsche diplo matie achter die schermen dingen doet, die het daglicht niet mogen zien, het is toch goed, dat getracht wordt de handelingen voor het voetlicht te brengen. 't Is nog niet veel dat besproken werd, maar het is een begin, een goed begin, dat navolging verdient. (Wordt vervolgd). In de gewijzigde Additioneels artikelen van de Grondwet is een fout ontdekt. Op staat B, ontbreekt de gemeente Ca- pelle a.d. IJzel. De Tweede Kamer heeft leuk-weg 't ontwerp aan de Eerste Kamer teruggevraagd en teruggekregen en toen de fout hersteld- Er kwam zoo waar gaèn enkele jurist te gen dit informalisrae in opstand. UIT HET LEVEN VAN EEN VELDPREDIKER BIJ HET LEGER TE VELDEp CXVIII. 't BUJkt. dat dén laeteten tijd veten gvoo- flelijks zijn tedeurgeéteéd. Men had zich-— zonder goede gronden bij voorbaat ver trouwd gemaakt met de verwachting, dat <to miBtteHchtiog 1911 in het begin van Februari zou huiswaarts gaan. Sommigen waren nog verder gegaan dtan deae ver wachting te koeeteren. Ze hadden maar vast uitgezien naar betrekkingen en ver scheidt*)®» slaagdien erin, aioh te verbin den. I n dktar is afgekomnen dat ze pas tegen het midden van Maart zullen af - zwaaien.Ken lieflijke gedachte te heb ben gietooetfterd, dl© zonder groote in spanning aangroeide tot een verwachting, is niet heiel prettig!, zoolang zij" geen werkelijkheid wordt. Maar to morton- ver nemen, dat zij voorioopig niet In die ter men valt in vervulling te gaan. dat men nog een maand geduld zal moeten oefe - nen, leidt Idoht tot outoLeumtingl. Af te moei ten zien van een roede verkregen betrek king en té moeten ifiukfci», dat een ander daarin treedt, is moer dan velen than» nu de prikkelbaar beid is verhoogd, kun nen verdragen. Geen wonder du», dat het bericht van Itet met 10 Maart met klein verlof gaan van de lichting 1911 groote warring dk hier aan spiegelen on geen bijpnoder gewicht hechten aan vertnoedeius en gedachten Het is immers niet maters dan een eenvoudig rekensouauotK met behulp waarvan ineu. zioh kan vrijwaren tegen zulk een «znar teRjke gewaarwording. Ja hot wan even zeer zulk sen saunNtja, dut men kwam tot de gedachte, weUte later over ging in eens verwachting. Het was1 echter verkeerd opgeaot Men had niet moe ten redeneer©»: „eèke maand gaat voort aau een lichting naar huis, du» ben ik In Februari aan de beurt, ik in Maart, enz." Steeds, ais een» lichting vertrekt, rnget een jongere in haar plaato treden an... 1x4 i« natuurlijk onmogelijk, elke maand een vol ledige lichting in te lljvm. Hat kan du« niet andetw. of de tijdstippen van vertrek moeten van Uavertee langer uit blijven. I)it eens nadrukkelijk onder de aandacht te brengen, komt mij gewtnsaht voor. Mij stc geen bijzondere gegevens ten dtan- ato; niemand kan nauwkeurig zeg gen lang van te vorm» wan neer voldoend© vervanging voor oen» bepaald» lichting voorhanden aal zijn. Wie daaromtrent kt» mekten, voordat da Mi nister oen besluit nam en zijn plan we- reldkumftg maakte, gewen siaohto «engte- stnr te» beoto, waarvoqr tij de vcraut- woordeiijkheétl niet kunnen dragen, die echter voetstoots door briaatgtabbtsuten nwt verklaarbare «andaoht wordt vernomen en... verder vertelt al» feit. Ik weet. dat jonger© lichtingen ook ai aan het bouwen zijn van luoMfcasteekn. lettor zij voor zioh uiterst voorzichtig. Wat «en menMh graag wii teut hij zoo gemakkelijk reedg dtoiitbtj. Kn van «Ikon grond ontbloot© geruchten worden zoo spoedig geloofd, als zij'maar tete van tegen var langen bevatten. Hot praatje neemt eest-gewichtige plaat» in onder om, is vin buitengewone betaekento in de xohta- tmweteki. Haast durf ik de starting voor mijne Vefceufog nemen, dat men nergens is dan daar- Zoo- ten altijd bij zoo weinig gekgenhrid of Inricht om een gezegde na te rekenen: zoo groote ken» dat muwMde vermoeden van oen lamste rijk brein in korten tijd vursohÉHendb kan ten uitgaat en langs vertithiltaucta we- gen op één piek belandt. Hierin ligt - mm het mij toeschijnt du verklaring van het opmerkelijk feit. dat stel» do on zinnig «te dingen zoo gretig worden aan genomen al» daar. ONS OVERZICHT. Sei k niet de aller- laatate boodschap van Wilson. Wat den vrede betreft, Is merkwaardig» dat de in de Fransche Kamer een socialisti sche afgevaardigde, redacteur van het Jour nal du Peuple, een motie indiende, strek kende tot opheffing van de politieke cen suur. Briand antwoordde, dat de politieke censuur moet verdwenen, maar dat volstrekte vrijheid van gedachte-uiting thans onmogelijke toelaatbaar is, daar de regeering niet kan dulden, dat bladen met artikelen en teekeningen een campagne voe ren tegen den oorlog en ten gunste van een voorbarigen vrede. De motie werd met 323 tegen 141 stemmen verworpen. Is dit niet teekenendgeen propaganda mag dus gemaakt worden voor den vrede, die de Fransche regeeripg natuurlijk voor- harig noemt Ook in Frankrijk blijkt dus het volk in zijn breede lagen andersdenkend dan de regeering. Want indien dit niet zoo was zou de regeering den invloed van de den vrede propagandeerende pers niet vreezen. Aver den strijd betrekkelijk weinig nietiws. Op een gedeelte der fronten is het zóó koud dat de krijgsverrichtingen totaal stil liggen. Het schijnt dat de Duitsche» een klein succes hebben behaald. Loopgraven op hoogte 304 bij den Doo- den Man werden over een breedte van J600 M. bestormd, waarbij eenige Duitsche afde lingen erin slaagden de vooruitgeschoven Fransche stellingen door te dringen. De Duitsche» leden hl den leep ven dezen aanval zeer groote verliezen. De Engelschen deden een goed geslaag den inval bij Hullucb. Veel DuitaChers wer den gedood; loopgraven en schuilplaatsen vernield. De Engtescha namen eenige ge- Twee Duitsche invallen werden afgesla gen tón O. van Fauquisaart Ken derde aanval slaagde erin da Engel scha loopgra ven ten O. wen Yperen te bereiken. De Duitsche» werden er onmiddellijk uit ver dreven. De Engeiache stelling is hersteld. De Engelschen deden ook een geslaagden inval in de Duiteche loopgraven ten O. van Neuvitle St. Vaast Ook bij de Aa wordt verwoed gestreden, Tuschen de' moerassen van Tl roei en de Aa ten W. van Riga namen Russische af deelingen een offensief, verdreven de Duit sche», namen gevangenen en maakten 2 machinegeweren buit, maar trokken daar na onder den druk der Duitsche» op hun stellingen terug. Op den O. oever van de Aa kwamen Rus sische afdeelingen, die een verbiterd ge vecht voerden, anderhalve werst vooruit ia de richting van Kalntsam maar een tegen aanval der Duitsche» dwong hen daarna naar de stellingen terug te trekken. Generaal Iwackkewitej, die een gevecht in een vooruitgeschoven Unie aanvoerde, werd gewond, maar bleef ia de gelsderen. Over het Roemeense!» front zei de Rus sische minister van oorlog Beiajef. dat het offensief der centrale legen tot stil stand is gebracht. De gapingen in het Roe meen ache leger worden thans op zoor be vredigende wijze aangevuld. De geallieer den o pereeren met dagelijks grooter wor dende overeenstemming en spannen zich zeer in om de uitrusting die aan Rusland ontbreekt te leveren. Hieruit blijkt duidelijk, wat den Russi- schen lege» mankeert: uitrusting. Da Engelschen winnen in Mesopotamlë voortdurend terrein. Door de gevechten van 18 tot 19 Januari is de Tigris ten O. van Koet el Araara nu stelselmatig gezuiverd. Bh- zijn 680 gesneuvelde Turken door de Engelschen in dit gebied begraven en de Engelschen vonden er reeds ongeveer 500 door de Turken zelf ter aarde besteld. De Engelsche kust is ook weer eens ge bombardeerd. In den nacht van 25 op 25 Januari deden lichte Duitsche oorlogsschepen een aanval ten Z. van Lowestoft om de tevoren daar vermelde Engelsche bewakingsvaartulgea en patrouiliescbepen aan te vallen, zegt het Duitsche communiqué. Van de Engelschen werd in het geheels afgezochte seegebied niets vernomen. Hierna is de versterkte plaats Southwoid van nabij door Ucht-gra- naten van Duiteche torpedobooten goed ver licht en daarna onder artillerievuur geno men. Treffen werden waargenomen. Het Engelsche bericht meldt: De aanval op de Oostkust was evenals vroege» aan vallen, zonder eenige beteekenis. Het schip verscheen tusachen 11 en 12 uur 's nachts, vuurde granaten af en verdween daarna. Het heeie voorval duurde drie minuten. De Engelsche admiraliteit zegt nogmaals dat geen Engelseh schip, betrokken in bet gevecht van 23 Januari 's morgens door een Duitach schip werd geramd of op eenigerlei w(jte beschadigd werd, behalve de vermelde torpedojager, die zqnk na getorpedeerd te zijn. Japan, dat op z'n eigen houtje terrein poogt te winnen van zijn gelen broeder China .heeft succes gehad. China heeft wat betreft het Chenoa Chia Tung-incident, alle eischen der Japansche nota van September 1916 aanvaard. De vraagstukken van het vestigen van Japansche politie-posten in Mandajeerije en in Midden- en Oostelijk Mongolië, benevens het optreden vad Japansche instructeun rold Starey nog zoek, van wien men wizt, dat hij nóg steviger sliep dan James; men noemde hem wat dat betrof Wereld-Kam pioen. Een der manschappen stelde zich beschikbaar, om Starey te gaan halen. Je hebt maar 5 minuten, zei de eer ste stuurman, want we moeten oppassen, niet te worden meegezogen, wanneer de „Kelvlna" geheel en al in de diepte ver- ^dwynt. Vijf minuten! Lieve hemel, zei Tay lor, die zich aangemeld had voor het le- vensgevaaariijke karweitje, 't Ia niet te veel, en dat om Starey buiten boord te bren gen. Maar hij ging toch en na vier minuteü zagen de kameraden Taylor tot hun groote vreugde aan dek verschijnen, een menschelijk lichaam bj) den kraag met zich sleepende. De man djg zoo versjouwd word, waz werkelijk Starey, die niets deed dan mopperen: Ik geef je ipijn ontbijt cadeau, als je me nog vijf minuten laat slapen: je kan mijn doorgerookte pijp krijgen en mijn nieuw» kortjan, als je me maatemet rust |sst„. De mannen in de reddingsboot waren nog niet opgepikt door den trawier „Pelican", toen Starey genoeg tot bewustzijn gekomen was, dat één minuutje langer slapen hem het leven sou hebben gekost, want nauwe lijks was h(j in de boot opgenomen en was deze op een behoorlijk veiligen afstand ge bracht fit de „Kelvina" zonk nel, om ga- heel onder de Oeeaan-gohren te verdwenen. Aniline-kleuntoflen in den oorlof. De' chirurg dk. Rrwin. Bsauanm uit Kcnlfsberg, óoét enig Orer guoteifu remittal**! dan 400 garttk» bevolkt, bij een van aniline klMjratotfm ate j Desa. kknirteoflttt zoo vwttet ér. Hau- iiiann, overtreffen alta tot nu too bekende antiseptische ttioftm. wat betreft hei voor komen der ontwikkoBog en hut éootfcu van gevaarlijke kiemen. Daarbij komt nog. dat zij goud deelbaar teju. si! doen eiwit niet stolko. «o la és hoeveelheden, waarin zij worden aangewend, rijn zij zonder emige giftige uitwerking. Zij kun nen in zeer dichten vorm worden, toege diend. un haar vernietiging der bacteriën leidt tot matte afname vua «torlogen, tot reiniging van wonden, tot twrperatuuro- aigehéek bovendien wordt bet door vevfcort. Bautuam te reek» vso gevatte», bebooreod» tot de olsli urgie op kWne eobaal, de aniline- kieurotoflun toegepaat. Aanvankelijk ge bruikte hij raethyiblauw, tater mrthylv In let. dat in du mwatu gevaltm beter werk te. Bij brandwond*®, scheur- m anitaron- dm «a ta talrijke andere gswattsn^erd de woud gepstwasèd «st um vier proclnto lossing «i dan kog da wonde, wammar UU M dtep. womfaa w«rd («UriU- «wa pw In d. kkurmrfonrfnc p,- drrnkl, in de «andboMe pbp) m m de plMMdlS» toeaund hel toeliet, nnrd het vocht - - P* f*? twee keur toupaeripgm der bebandritag, htoid de utiortig op. du onaangename mik vevdween «n de wond w«d droog. Ook bij Inwewlga out- td wrektertatpn prf döbdMn- WUhtedttaMofCn pmMp. ni« .Um. -iu bwrtd d. «t vetadtaten. gt®. Aangezien ©ohtgenooten van Italiaaneche ministerswanneer zij voor haar pteézier qp het Phincdo wandelen, niet gewend zijn papieren bij zioh te dragetu, zoo bleef voor de dam© niet» over dan dien agent naar liet bureau te volgen, waarbij natuurlijk een grooten oploop ontstond. De oorzaak van alle» tag meelijwekkend m haar ar men te piepen. Op het politiebureau dead de gehelmde man rijn beklag en du oonnutamrig gaf den plichtgetrouwen beambte natuurlijk groot gelijk. „Zonder papieren geen vrijheid", luidde zija ooncéuefe en de groottMéuue met haar klein schoothondje werden in een soort oei opgestoten. Het) beestje maak te het zioh al heet gauw gemakkelijk, zijn meesteres echter Hup, ziedend van toorn, onafgebroken, heen. en weer, op en neer. Toen du minister van justitie na du zware ambtevermoeteniaNn in zijn wo ning thuiskwam, miste hij daar zijn ge liefde gade. Het eten werd koud, maar nog steedb kwam tij niet opdagen. Hij werd eindelijk ongerust en teietotteerde naar du politie. Daar kreeg hij tot be- «cheid1, dat een vrouw was aangehouden, (Me rich uitgaf voor mevrouw Orlando, zonder het echter te kunnen bewijzen. De auto van zijne excellentie stopte voor het politiebureau. De oektour weed geopend «n belden lagen in eikaar» ar men. Het schoothondje was in duoogttn der Romeinse*® politiedienaren thans geen mesthoopmormri meer, maar een atter - head. hondeosohoon Voor den oommtateris co dm door hesn zoo geprezen dim aas heeft bet engemuil bande schoothondje echter nog een muto- je rata een staartje gehad. De kampioentlapert. Ik zou wel een lading dynamiet kun nen doen ontploffen om John 's morgens wakker te krijgen Js de verzuchting van menig Engelsche huismoeder, wier echtge noot dag in dag uit precies op tijd te werk moet komen. Er schijnt echter een tegenhanger te be staan van de dynamiet-methode; hetgeen blijkt uit het verhaal van James Mac Ken- zie en Harold Starey, behoorende tot de bemanning van het stoomschip „Kelvina". Een groote torpedo, gevuld met een stof van veel grooter ontploffingskracht dan dy namiet, sloeg een gat in den wand van het schip, zoodat het naar den kelder ging, maar James en Harold sliepen rustig door en ontwaakten niet, voor iedereen 't schip had verlaten. Mac Kenzie werd het eerst wakker en wel tengevolge van de diepe stilte, welke plotseling aan boord was komen heer- schen. De machines stonden stil, niets be woog of verroerde zich meer. Op korten af stand van het schip ontdekte James een kleine boot, van licht voorzien. B! Jamei begon te roepen. Wie is dat! riep men uit het bootje. Ik ben het!! luidde het antwoord. Wie is Ik klonk het weer terug. James Mac Kenzie!! Waar vooV den drommel gaan jullie met die boot naar toe!? Wy weten niet, waar we terecht ko men, maar we weten wel dat jij over tien minuten met schip en al kan ztyn verdwe nen. Jullie houdt me voor den gek, riep de nog niet geheel wakkere James, die nog maar half overtuigd was, toen ham van de torpedo werd verteld. Eindelijk kon Mac Kenzie in dp reddinge boot worden opgenomen, maar nu was Ha-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 3