UNS
NIGING.
Donderdag 1 Februari 1917.
No. 13307?
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE 'ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
d
ikerij
i 132-211.
Feuilleton.
edschappen
uigen.
10.—.
iTieu’ws- ezx -A-d-v-ertoxxti eTolsud. voor Gro-ixd-et ©zx Oxa.stz©3c:©zx.
Me Jaargang.
k Buiten de Stadspoorten.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Co)
(ito.
itanland.
BINNENLAND.
[ECHT
■ijcferij
Mannen.
niet
r te-
bWO-
ff VAN
Keukengerei
inderdeelen.
INGEZONDEN MKDEDEEUNGEN l-v< ragste f IM sik» ra«ri meer 0.21
Op de voorpegiae dubbel tartef.
Gewone edeeneetita iMeroadea «radedsaliadM M eeartn» iet eter leeedueeerdeu
prij*. Groote letten en renden neer pluteuiaMe
KLEINS ADVERTENTltN eenvreten eb aaab*db>|ea.* bettelopde dnaupenaaset.
koop ea verkoop, kuur en vertouw. I— 5 tegete 1 ».2S elke ragsl weer S este bij «eerst-
betaling. Maximen grootte 10 regete. tewijeauttiaiw» 6 eeaL
fiOUDSCHE COURANT.
oogen te zien.
tte zegt:
ien van zyn le
deren van plaat-
mijlen ver weg
vele en daarby
(rijkste zelf bij
of zwaar daar-
idestyd, ala het
.ark van den in-
nbgar zoo gemak-
geregeld uurwerk,
blonder op («MM, „Nm», jij n«rl”
(Wordt rarvolfA)
Jlirsekorntje nog wel te
vroeg dp moeder la-
liet laatete Inwoek haar
voorbereidselen bezag
wij geregeld tijdig
ontvangen vau
m, vermakelijk hr
i la ease agenda
Ü--T
loten brachten de vraag ter
niet de regeering zelve den in-
on benoodigde artikelen ale cbn-
tra-pra tatie voor uitvoer van niet benoo
digde meer zou kunnen bevorderen, dan
zij thana geneigd bleek te doen.
Andere leden verklaarden zich met de
thans door de Regeering ton aanzien van
De Memorie v. Antwoord op de
Oorlogsbegrooting.
In do memorie van antwoord van dm
Mhü-ter van Oorlog op de oorlogubmroo-
d°g, zegt de MluiHter o.iu. dat men met
het verkenen van verlof thanw zoo ver
is gegaan, dat niet dan met moeite in dm
dedeeling van dien aard ontvangen heeft
Voorts wordt ten stelligste ontkent dat de
geallieerden ooit misbruik van hospitaal-
schepen maakten, en, zegt het bericht, door
de bepalingen van die conventie hebben de
oorlogvoerenden het recht, hospitaalsehe-
pen te doorzoeken. De Duitsche regeering
bezit dus een aangewezen middel om, inge
val van verdenking, op te treden. Ztf heeft
dat middel nooit toegepast.
Uit de aankondiging van de Duitsche re
geering, dat het verkeer van hospitaalsehe-
pen niet zal worden geduld binnen de aan
gegeven grenzen, kan maar één conclasie
worden getrokken, n.1. dgt het het oogmerk
van de Duitsche regeering is nog een nieu
we, onnoemelijke misdaad toe te voegen,
aan de lange Ujst van diegene welke het
roods tegen wet en mpnscheiykhoid hoeff
bedreven; weljce Hjst hapr geschiedenis ont
eert. i
Onder deze omstandigheden laat de Brit
sche regeering aan de Duitsche médedeelen,
dat zij besloten heeft, dht mocht het Duit
sche dreigement worden^ uitgevoerd, onmid
dellijk represaille maatregelen zullen wor
den getroffen door de betrokken Britsche
autoriteiten.
Omtrent het groote offèpsief wordt aog
gemeld, dat de opperbevelhebber van het
Belgische leger, generaal Rucquoy, heeft
verklaard, dat ook hoi Belgische leger dit
jaar aan het groote offensief van de En
tente een werkzaam aandeel zal nemen. Het
omvangrijke oorlogsplan is reeds volkomen
uitgewerkt en in alle bijzonderheden door
de vorschilende leiders besproken. De bot
sing aan het Westelijk front zal dit jaar
tusschen strijdkrachten plaats hebben, ge-
lijk man nog nimmer te veren i» een oerieg,
noch wat getal, noch wat uitrusting be
treft, ooit heeft gezien. De generaal legde
er den nadruk op dat de Entente alle reoer-
ves voor dezen geweldigen strijd zal gebrai-
ken. Ook zou dit jaar de beslissende slag
ter zee worden geleverd.
irukkerij
JOON - Gouda.
Nationale Hard-
m en vrouwen
Beschikbaarstelling van levensmiddelen.
In het Voorloopig Verslag omtrent dit
wetsontwerp gaven tmmnige laten nog abti
h tin uitlening to kennen dat de Itegeeuring met
de inbeslagneming van allerlei voorraden
op den verkeerden weg ie.
Sommige leden meenden, dat de win
sten, met den uitvoer vanl artikelen, wel
voer van Ixtnoodlgde artikelen als con
tra- prestatie voor uitvoer, van niet benoo-
dau than» liet geval is, aan de schatkist
behoorden ten goede te komen.
r.enige
sprake ot
voer
ONS OVERZICHT,
De duikbootenoorlog tot het uiterste.
Verscherping van den strijd: Duitachland
kondigt den onbeperkten duikbootoorlog
aan. De Rijkskanselier heeft in de giatqren
gehouden vergadering van de hoofdcomitiis-
sie uit den Rijksdag de volgende verklaring
af gelegd:
Den 12en Dec. heb ik in den Rijksdag de
overwegingen ontvouwd, die tot ons vredes
aanbod hadden geleid. In hun antwdord
daorop hebben onze tegenstanders ronduit
verklaard, dat z(j weigeren met ons in vre
desonderhandelingen te treden, en datf zij
alleen willen weten vtan’ een vrede, dien zij
kunnen voorschrijven.
Daardoor is de vraag, wien de schuld
voor de voortzetting van den oorlog treft,
voor de geheele wereld beslist Die schuld
treft alleen onze tegenstanders. Even Vast
staat nu onze taak. Over de voorwaartien
van den vijand kunnen wjj niet spreken, die
zou slechts een volstrekt verslagen tolk
kunnen aannemen. Daarom moet onze leuze
zijn: „doorvechten"
De boodschap van president Wilson aan
het.Congres bewijst, dat hij ernstig wengcht
den wereldvrede te herstellen. Vele Her
door hem opgeleide beginselen strooien
met onze doeleinden, t. w. do vrijheid der
zeeën, het uit den weg ruimen van het «lei
sel van machtsevenwicht, dat steeds tot
nieuwe verwikkelingen moet leiden, rechts-
gelijkheid voor alle volken, de open deur.
Wat echter zyn de vredesvoorwaarden (Ier
entente? Duitschland's weerkracht moet
vernietigd worden, Elzas-Lotharingen en
'onze Oostmarken moeten we verliezen de
Donaumonarehie moet verbrokkeld worden,
het streven van Bulgarye naar nationale
eenheid moet nogmaals worden gefnuikt,
Turkse moet uit Europa verdrongen en in
Azië uiteengerukt worden. De vernieti-
gingsoogmerken onzer tegenstanders kun
nen niet sterker worden uitgedrukt Wy zijn
uitgedaagd tot den stryd tot 't uiterste. Wjj
nemen die uitdaging aan; wij zetten alles
op het spel en zullen overwinnen.
Door dezen staat van zaken is de beslis
sing over het voeren van den duikbootoor-
log in haar laatste en acute stadium geko
men. Het vraagstuk van den duikbootoor-
log heeft ons, naar de heeren zich zullen
herinneren, in deze commissie driemaal
bezig gehouden nl. in Maart, Mei en Sept
van het vorig jaar. Ik heb telkenmale, uit
voerig het voor en tegen van de kwestie
uiteengezet en er telkens den nadruk op ge
legd dat ik pro tempore sprak, m.a.w. met
als aanhanger of tegenstander in beginsel
van het onbeperkte gebruik van duikbooten,
doch met overweging van den militairen,
politieken en economischen algemeene toe
stand steeds uitgaande van de vnaag:
brengt ons de onbeperkte duikbootoorlog
den zegevierenden vrede nader of niet?
Elk middel zeide ik in Maart dat
den uitvoer gewolfde polütek zeer goed
ku gebracht oen somter wijziging vazi hrt
stelsel <b-r biNtribuliewol beperkteg van
het verbruik van leveuMuldzteieii ie ver
krijgen.
Ook tegen rantoKranoering van het brood
werd beswaar geopperd op grond, dal
daardoo goeu tieteugrljke Vwiulndering
van tte broodveretrekhing aou worden
verkregen, maar dterantegsn een hoogst
omslachtige adminWtratie noodig sou wor-
Enkflle leden waren vao> oordecé, dat
de veiwtrekking van vaekenwvleeeoh te
gen lagen prijH, welke voor de actoatklM
■eer duur dreigt ie worden, aoqdar over
wegend beawaar getaakt kou worden.
Anderen zouden dit hoogst bthnkelijk
achten.
Nevens ranteoeneeriDg achtten aomnd-
gen beter to«*teht op de distributie van
varitetwvleotch co spek noodig.
Voort» werd gewezen op da unékdtetri-
butie, dis veel gold koet en nog vuul iuw
kan gaan koeten. Souuaige leden waren
van oordeel, dat lu.t overweging verdient
do veretrekkiug iu den, tegratwoordigeu
vonu to «aken en sioh te bepalen tel
voretrekkiog vau goedkoop» melk voor
kinderen beneden zekeren teeltijd en voor
zieken en zwakken.
Verder werd opgemerkt, dat van som
mige artiketen (bijvoorbeetf vet) atechts
ren beperkte hoeveeihMd mag worden g«-
kocht, maar dM de bedoeling vu dreen
maatregel wordt verijdeld, omdat niet
wordt verhinderd, dat dewellde persoon
center maten anhtereen dezelfde hoeved-
Ook ^wïïrm er tedm, dte meenden dat
de verbetering van de dteteébuMe verkre
gen kau worden door teaiatteg van bet
door de Regeering gehuldigde staM, dat
ook te <te beetaande «retandMlbeden de
tuwwjhenhandH zijn pteate behoort te be-
houden.
Omtrent de uitvoering van de Dtatri-
Iniücwet werden verder nog varachilteude
andere klachten geuiL
Door aommigo leden wsrdaangedrongcn
op uitbreiding van de ingewoige art. 1
eter DMributtewot aangewezen artikelen,
met name ten aanzteu van kteeding,
•ebozteel, zoolteer, klompen, brtewoi en
sajet.
Hommigu l«te» wenechtra het gevraag
de credtei aleohte voor da helft toe te
«taan, opdat de Kamer na ewk IwUf jaar
opnieuw de getegtnheid zou hebben op de
tot zoovele bettwaron aanMdlnf govvnde
regeling der IrwenemiddrienvoorrieidDg in-
vtoed uit te oefenen. Anderen aohttm bc
pwkin?J1ï*n ««vraagde credtea niet
wensohelijk.
Nederl.
u.
Zoo >M oiH hncor meor.
der werd bij d« <hc «w^tkor
op «km <feg zij durtdmlu.oM
W ullro uH»h< d. goodo vrouw nog.
heed lang teven I maar met zoo'n
het op een» «iel uit zijn.
Ln de kerel, die wachtte slechte op de
erfenisko Auguste was aoo dom I
Dan was het te laat I Het was boog
tijd: van te voren moust een etad aaa de
zaak gemaakt word» I Lang hadden Gott-
gried en Johann overlegd, totdat Grete
hen aan hH b«te denkbeeld hidp. Men
HKhbHt bewerken, dat, daar Auguste w tooh
toe te krijgen i«i zigi, Paatahke de
ecfHddmg aanvroeg. Als mm hem geld
boot, <wn goede aom geW het aou
«och nooit zoo duur tooineu te «ax»
ah ren verlorm wfente - dan sou hij
CT zeker voor te vindm zijn, z«éf schei
ding <e vragen.
„Voor dm dromredGottfried Itet
ren kort gefluit hooren. Johann keek
Grete bewondermd aan „ja, zijn, vrouw
was verstaskdig I"
„Goddank te de niijne niet aoo ver-
stemEgU” Gottiriad kr«« «JT bX
blik ziiner tKhooottuster, maar hij toonde
idee I Zulk em denkbeeld kon sttnhte
oen vrouw I Maar „dat zullm
we dom,” zette hij. Hij Mtei *i> lWa-
IS taXp er mor.
JohMB nMrdn
Naar het Duitsch van
CLARA VTEBIG.
Bewerkt door I. P. WE8SEL1NK—
VAN B06SUM met autorisatie van de
schrijfster. k
(Nadmik verboden.)
ABONNEMENTSPRIJS i p«r kmrtasl f 1.25* per week 10 ceel, mei Zondegebled per
kwartaal f 1.7i, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad I 2.— f
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau MaRgT 31. Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren Vl
ADVERTENTIEPRIJS t Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)N
1—5 regels I 0.5$, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaataingen worden iC
deze tegen twee berekend. Van belten Gouda en-den toesorghring 1— S nagelt I 0.80, elke JM^PEitr:
regel meer f 0.15. -wr
kussens.
„Of ik het i”
zien zal krijgen?”
chend, toen zij bij
dochter met al die --- ._o
vond. Nu, ad kreeg zij het diaa missohten
niet ineer te zien, het was Hannc Bade-
kow goed. Zij was nu niet meer zoo heet
gebakerd. Voor niete meer. Alleen haar
ouden koning zou zij graag nog oen» go-
zien hebben.
Friedrich en Marianne keken elkaar
een.-! aan. Wat grappig vau moerter! Maar
natuurlijk, al» zij graag wUdel Het tfof
den Berlijn er, toen hij de vreugde dër
oude vrouw zag. Hij stelde zijn dokters-
koetaje ter harw beschikking zelf ging
hij dan inaar eens te voet Marianne
reed haar moeder tot onder de linden.
Op het vaste uur stond de keizer daar
uteeds aan het hoekvenster van, zijn pa
leis.
Even ais eiken dag waren er weer
ten verzameld, vreemdelingen en in\
neus, vooraan een hoede schaar kinder -
ren. Zij waren nog ter vroeg gekomen.
Pas te een uur vertoonde zich db keizer
keek over het liorretje, waarin Engelache
tullegordijntje» waren gespannen, en, groet
te d» menigte.
Vrouw Badekow stond er op het rij
tuig te verlaten, zoo kon zij niet genoeg
zien. Fr woei ©en scherpe Noordoosten
wind, hij gierde langs de breaks Linden
en blies tot In merg en been-
Maar bijna boos wees de oude vrouw
den bonten kraag van Marianne af: zij had
het tooh ndet koud. Zij had wel bij ander
weer op de markt gezeten, als een bood-
t- schappér uit dto hofkeuken bij haar ge-
komen was, en déze had, toen de keizer
nog niet een» koning, dooh slechte prina-
regent was geweest, bij haar reeds groen
ten en vensche «teren, de allereerste a»-
90)
Zij gaf opdracht, allee wat Karl Liet
zow nog aan land) imd bezeten, tot eiken
prijs te verkoopen. Al protesteerde de
broer ook in het belang der dochter
ach wat, die kwam toeh ndet terug, maar
te geldte gemaakt wat te geide gemaakt
kon worden, en dan daarmede weg! De
bodem brandde onder haar voeten.
Gottfried bad) zich den dood van zijn
broer zeer aangetrokkén': Waar achtig, men
zou een tegenzin in Tempelhof krijgen!
Hij sprak er van weg te trekken,
Een zware winter drukte op het inge
sneeuwde dorp en maakte de dagen droef
geestig.
Met de oude vrouw Badekow ging het
ook niet al te best. Zij bleef maar in haar
stoel zitten, men zag haar niet meer Op
straat. Fen keer was zij nog in Berlijn
geweest bij haar dochter Marianne. Bjj
dokter Hirsefcomi ging het goed, zeer
goed; in het voorjaar wachtten zij een
kind- Maar de smarten verontrustten Ma
rianne niet, zij gevoelde slechte vreugde.
Ijverig was zij bdtig met het naaien van
jakjes en hemdjes, wet het breien van
navelbandjee, met het maken van spelde-
het Kreuzberger gedenk toeken, dan opeen
bank van Belle-aiianceplatz, dan weer on
der de colonnade aan de llailesche poort,
of ook wel in een, der nieuw aangi'legde
straten, welke zich nu uitstrekten op de
voormalige akkers bij de zandheuvel».
Ontzettende scènes hadden plaats ge-
had, Johann en Godfried raasden gewoon
weg. Auguste word onder haitten geno
men, alsof zij nog een ownoudlg kind
was; men zou haar mouten bewaken, op
sluiten, al» zij zoo kran-ki innig was I
Auguste was niet van haar stuk te bren
gen. Zij bleef standvastig: zij liet zich
niet »olu*ideu. Door de Beide van. liaar
Julius vergat zij, welks onaangenaamhe
den haar thuis wachtten.
Nooit was hij aoo teder, zoo innig
voor haar geweest. Al was bij dan nu
ook arm in zijn tegenwoordige betrek
king verdiende hij maar heel weinig, zijn
hart was rijk. Aqh, dat hij zich zoo
moest behelpenMet welk wn lievig
verlangen dacht hij terug aan het een»
gezellig thuis I Auguste bracht h«u) alles
wat zij op het oogenblik bezat. Haar
pioeder gaf haar zakgeld, waarvan zij
niete gebruikte voor zichzelf. Eerst lutt
Julius wei is waar geweigerd, om ook
maar een enkele penning aan te nemen,
f- waar denk je aan, nooit, nooit!’’maar
welk een genot was het voor haar. h«n
iris te ktMMien geven. Zij simeekte hem
énder tranen. Zij drong hem het grid op.
Telkens kwam zij met hoogroode wan
gen van haar man terug, wel hadden
haar oogen geweend, maar ze glinsterden
toch. Stilletjes was zij naar hem toege
daan, stilletjes wilde zij van, hem terug
keer en, maar hoe zij het ook aanligde,
Mens, wh zij juist in hikte wUde slui
pen, ontmoette zij* Johann, of Gottfried.
Dan wa» hear haar verward, haar
lippen rood van zijn kussen.
geschikt is om den oorlog te verkorte^ ia
het meest humaan. Ook het meest knirae
mftldel, dat ons snel de zege brengt, zeide
ik toen, moet worden gebezigd-
De rijkskanselier herinnerde voorts,
waarom hij In Maart en Mei van het vorige
jatr tegen den onbeperkten duikboot-ootlog
is geweest en waarom het vraagstuk ook in
Sept, volgens het eenparige oordeel van de
politieke en militairs leiding voor oen be
slissing niet rijp was. H(j wees in dit ver
band op rijn vroegere uiting: „Zoodra ik,
in overeenstemming met de opperste leger
leiding tot de overtuiging kom, dat de on
beperkte duikbootoorlog ons den zegevie
renden vrede nader brqngt, zal daartoe
worden overgegaan". „Dit tydstip ging
de kanselier voort is thans gekomen. Den
vorigen herfst was de tijd nog niet rijp,
maar thans is het oogenblik gekomen, waar
op wjj met de grootste kans op welslagen
de onderneming kunnen wagen. Een later
tijdstip mogen wjj derhalve ook niet af
wachten."
Wat is er in den toestand gewijzigd? Het
eerst noem ik het belangrijkste: het aan
tal onzer duikbooten is, vergeleken bij het
vorige jaar, aanzienlijk uitgebreid en daar
door is een vaste grondslag voor succes ge
legd. Dan ksmt het tweede punt van door
slaand gewicht; de Slechte wereldoogst van
graan. Die plaatst thans reeds Engeland,
Frankrijk en Italië voor ernstige moeilijk
heden. Wij vertrouwen vaat, deze moeilijk
heden door den onbeperkten duikbootoorlog
tot ondnaaglijk-wordens toe te kunnen doen
toenemen. Ook de steenkool-kwestie is in
oorlogstijd een levensvraag. Zij is nu reeds,
geiyk w weet. in Frankrijk en Italië kritiek
en onze duikbooten zullen hun den toestand
nog hachelijken maken. Hierbjj komt, met
name Engeland, de toevoer van ertsen voor
den munitie-aanmaak in den ruimsten zin
en hout voor de steenkolenmijnen. De moei
lijkheden onzer vijanden op deze gebieden
nemen nog toe door het stijgend gebrek
aan scheepsruim te. Op dit stuk heeft de
kruieer-oorlog der duikbooten een beelia-
senden slag voorbereid. Onder het gebrek
aan scheepsruimte ijjdt de entente in al
haar geledingen. Engeland Ijjdt er niet min
der onder dan Frankrijk en Italië.
Mogen wj) dus de positieve voordeelen
van den onbeperkten duikbootoorlog zeer
veel hooger schatten dan het vorige voor
jaar, tevens zyn de gevaren, die voor ons
uit den duikbootoorlog voortvloeien, sedert
dien tyd afgenomen.
De rijkskanselier besprak daarop uitvoe
rig den politieken toestand en ging toen
voort: Maarschalk Hindenburg heeft mü
enkele dagen geleden den toestand als volgt
geschetst;
„Ons front staat aan alle kanten rots
vast. Wij beschikken overal over de noodige
perges «n de vroegste safade gekocht, en
zij had hem nooit te veel gevraagd.
Dat adlea vertelde vrouw Badekow.
Haar wangen gloeiden ais rooen, haar
oogen schitterden. Zij zag er uit, ateof
de adetu barer krachtige jeugd ovw haar
gevaren was. En zij was spraakzaam ge
worden. Zij kon mei haar verhalen niet
ophouden.
De omstanders amtisrerden zich, zij
knikten de oude vrouw toe en glimlach
ten: een kring had zieb oui haar gevormd.
Maar Marianne lachte niet, zij zou eer
der hebben kunnen weenen. Niet, dat zij
zich ergerde over het tutte spraken barer
moeder; een bang voorgevoel verdreef
den glimlach van haar gelaat.
In A> voorste rijen; stond <te boeren
vrouw, toen de keizer zich vertoonde. Zij
had baar zakdoek te voorschijn griiaald;
zij wenkte, bij wenkte hij knikte, zij
knikte. „Hij heeft mij, mij in het bijzon
der gegroet,” zeide zij later trotscb tot
baar schoonzoon
Den ganschen dag bleef de blijde op
winding aanhoudten, maar 's avonds werd
Hanne Badekow gedrukt. „Nu hefrik het
laatste gwien uit dien ouden tijd,” zride
zij weemoedig. Zij sprak niet over „it-
Hcheid,” maar zij, die haar liefhadden,
hadden er een voorgevoel van.
’"„ik bia"'je'," 'iijë
vrouw Badekow zwakjes tegen haar Au
guste. Auguste wilde er nog steeds niets
van weten. In toch had zij er al zooveel
ergernis door gehad. Johan» en Gottfried
waren niet aHeen achter haar briefwisse
ling gekomen, maar ook achter de samen
komsten van haar en haar man. Paschke
had verzekerd, dat hij Tempelhof niet
wilde betreden; hij wikte niet naar het
Tempelbofer veld komen. Daardoor had
zij hem mi eens moeten spreken onder
reserves, de stemming der troepen ia goed
en vol vertrouwen. Df geheele toestand
veroorlooft ons alle gewigen, die uit den
onbeperkten duikbootooflog kunnen voort
vloeien, op' ons te nemen en daar deze
duikbootoorlog onder alle omztandigheeden
een middel is om onze vijanden ten zeerste
te benadeelen, moeten wjj er mee begin
nen.”
Tot welke gevolgen deze oorlogmaatregel
voert, iz nog niet te overrien. Ook voor one,
neutralen, kan do tofetand onhoudbaar
worden. Maar in Engeland, dat het meest
op aanvoer van buiten ie Bangewezen, bR) kt
men den emat van den toestand wel onder
de oogen te zien.
De Times bereidt do Engelechen er reeds
op voor, dat zelfs de belangrijke verliezen
van Briteche en onzijdige schepen in de
laatste drie maanden geen denkbeeld geven
van de mogeiykhedon die in het bereik zijn
van een scharperen dulkb^otcampagne. Het
publiek moet voorbereid aUn den te ver
wachten toestand onder
En de Westminster Gaai
Engeland moet vier vy|
vensmiddelen over zee aant
sen, die dikwijls duizenden
zyn gelegen en waarvan e|
ook sommigen der belari
den oorlog betrokken ril®
onder lyden. Zelfs in vr)
enorme, ingewikelde raden
ternationale handel schijn!
keiyk werkt als een goed L
is de voorziening in de levensbehoeften van
45.000.000 menschen een geweldige taak,
die alNten met behulp van een merkwaar
dige organisatie kan uilggsaard worden.
De totale invoer in het Vereenigde Ko-
ninkryk bedroeg in 1918: aan tarwe
105.678.000 centenaar, boter 4.189.000 cen
tenaar, spek 4.857.000 centenaar en eieren
1.589.594.000 stuks. Deze getallen zulea
wel voldoende zyn, zegt de Westminster
Gazette, om te bewyzen, dat de voeding
van 45.000.000 menschen een moeilijke zaak
is en dat iedere storing van den aanvoeg
onmiddeliyk een zeer merkbaren invloed op
de prijzen heeft.
De Duitsche regeering heeft voorts, naar
een Wolff-bericht meldt, overtuigende be-|
wijzen, dat vuandeiyke hospi taal-
schepen vaak worden gebruik tl
voor het vervoer van minutiel
en troepen.
Zy deelde deze bewyzen aan de Britsche
en Fransche regeering langs diplomatieken
weg mede en verklaarde tegeiykertyd, dat
het verkeer van hospitaalschepen op den
etappe-weg voor het in Fnankryk en Bel
gië strijdende vyandeiyke leger, binnen de
iynen FlamboroughTerschelling eener-
zyds en Ouessant—^Landsend anderzijds
niet meer wordt geduld.
Een telegram uit Londen antwoordt daar
op dat de Britsche regeeringen geen rae-
u., Schoonhard-
(582) 252