UNS NIGING. Donderdag 1 Februari 1917. No. 13307? VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE 'ZON- EN FEESTDAGEN. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. d ikerij i 132-211. Feuilleton. edschappen uigen. 10.—. iTieu’ws- ezx -A-d-v-ertoxxti eTolsud. voor Gro-ixd-et ©zx Oxa.stz©3c:©zx. Me Jaargang. k Buiten de Stadspoorten. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Co) (ito. itanland. BINNENLAND. [ECHT ■ijcferij Mannen. niet r te- bWO- ff VAN Keukengerei inderdeelen. INGEZONDEN MKDEDEEUNGEN l-v< ragste f IM sik» ra«ri meer 0.21 Op de voorpegiae dubbel tartef. Gewone edeeneetita iMeroadea «radedsaliadM M eeartn» iet eter leeedueeerdeu prij*. Groote letten en renden neer pluteuiaMe KLEINS ADVERTENTltN eenvreten eb aaab*db>|ea.* bettelopde dnaupenaaset. koop ea verkoop, kuur en vertouw. I— 5 tegete 1 ».2S elke ragsl weer S este bij «eerst- betaling. Maximen grootte 10 regete. tewijeauttiaiw» 6 eeaL fiOUDSCHE COURANT. oogen te zien. tte zegt: ien van zyn le deren van plaat- mijlen ver weg vele en daarby (rijkste zelf bij of zwaar daar- idestyd, ala het .ark van den in- nbgar zoo gemak- geregeld uurwerk, blonder op («MM, „Nm», jij n«rl” (Wordt rarvolfA) Jlirsekorntje nog wel te vroeg dp moeder la- liet laatete Inwoek haar voorbereidselen bezag wij geregeld tijdig ontvangen vau m, vermakelijk hr i la ease agenda Ü--T loten brachten de vraag ter niet de regeering zelve den in- on benoodigde artikelen ale cbn- tra-pra tatie voor uitvoer van niet benoo digde meer zou kunnen bevorderen, dan zij thana geneigd bleek te doen. Andere leden verklaarden zich met de thans door de Regeering ton aanzien van De Memorie v. Antwoord op de Oorlogsbegrooting. In do memorie van antwoord van dm Mhü-ter van Oorlog op de oorlogubmroo- d°g, zegt de MluiHter o.iu. dat men met het verkenen van verlof thanw zoo ver is gegaan, dat niet dan met moeite in dm dedeeling van dien aard ontvangen heeft Voorts wordt ten stelligste ontkent dat de geallieerden ooit misbruik van hospitaal- schepen maakten, en, zegt het bericht, door de bepalingen van die conventie hebben de oorlogvoerenden het recht, hospitaalsehe- pen te doorzoeken. De Duitsche regeering bezit dus een aangewezen middel om, inge val van verdenking, op te treden. Ztf heeft dat middel nooit toegepast. Uit de aankondiging van de Duitsche re geering, dat het verkeer van hospitaalsehe- pen niet zal worden geduld binnen de aan gegeven grenzen, kan maar één conclasie worden getrokken, n.1. dgt het het oogmerk van de Duitsche regeering is nog een nieu we, onnoemelijke misdaad toe te voegen, aan de lange Ujst van diegene welke het roods tegen wet en mpnscheiykhoid hoeff bedreven; weljce Hjst hapr geschiedenis ont eert. i Onder deze omstandigheden laat de Brit sche regeering aan de Duitsche médedeelen, dat zij besloten heeft, dht mocht het Duit sche dreigement worden^ uitgevoerd, onmid dellijk represaille maatregelen zullen wor den getroffen door de betrokken Britsche autoriteiten. Omtrent het groote offèpsief wordt aog gemeld, dat de opperbevelhebber van het Belgische leger, generaal Rucquoy, heeft verklaard, dat ook hoi Belgische leger dit jaar aan het groote offensief van de En tente een werkzaam aandeel zal nemen. Het omvangrijke oorlogsplan is reeds volkomen uitgewerkt en in alle bijzonderheden door de vorschilende leiders besproken. De bot sing aan het Westelijk front zal dit jaar tusschen strijdkrachten plaats hebben, ge- lijk man nog nimmer te veren i» een oerieg, noch wat getal, noch wat uitrusting be treft, ooit heeft gezien. De generaal legde er den nadruk op dat de Entente alle reoer- ves voor dezen geweldigen strijd zal gebrai- ken. Ook zou dit jaar de beslissende slag ter zee worden geleverd. irukkerij JOON - Gouda. Nationale Hard- m en vrouwen Beschikbaarstelling van levensmiddelen. In het Voorloopig Verslag omtrent dit wetsontwerp gaven tmmnige laten nog abti h tin uitlening to kennen dat de Itegeeuring met de inbeslagneming van allerlei voorraden op den verkeerden weg ie. Sommige leden meenden, dat de win sten, met den uitvoer vanl artikelen, wel voer van Ixtnoodlgde artikelen als con tra- prestatie voor uitvoer, van niet benoo- dau than» liet geval is, aan de schatkist behoorden ten goede te komen. r.enige sprake ot voer ONS OVERZICHT, De duikbootenoorlog tot het uiterste. Verscherping van den strijd: Duitachland kondigt den onbeperkten duikbootoorlog aan. De Rijkskanselier heeft in de giatqren gehouden vergadering van de hoofdcomitiis- sie uit den Rijksdag de volgende verklaring af gelegd: Den 12en Dec. heb ik in den Rijksdag de overwegingen ontvouwd, die tot ons vredes aanbod hadden geleid. In hun antwdord daorop hebben onze tegenstanders ronduit verklaard, dat z(j weigeren met ons in vre desonderhandelingen te treden, en datf zij alleen willen weten vtan’ een vrede, dien zij kunnen voorschrijven. Daardoor is de vraag, wien de schuld voor de voortzetting van den oorlog treft, voor de geheele wereld beslist Die schuld treft alleen onze tegenstanders. Even Vast staat nu onze taak. Over de voorwaartien van den vijand kunnen wjj niet spreken, die zou slechts een volstrekt verslagen tolk kunnen aannemen. Daarom moet onze leuze zijn: „doorvechten" De boodschap van president Wilson aan het.Congres bewijst, dat hij ernstig wengcht den wereldvrede te herstellen. Vele Her door hem opgeleide beginselen strooien met onze doeleinden, t. w. do vrijheid der zeeën, het uit den weg ruimen van het «lei sel van machtsevenwicht, dat steeds tot nieuwe verwikkelingen moet leiden, rechts- gelijkheid voor alle volken, de open deur. Wat echter zyn de vredesvoorwaarden (Ier entente? Duitschland's weerkracht moet vernietigd worden, Elzas-Lotharingen en 'onze Oostmarken moeten we verliezen de Donaumonarehie moet verbrokkeld worden, het streven van Bulgarye naar nationale eenheid moet nogmaals worden gefnuikt, Turkse moet uit Europa verdrongen en in Azië uiteengerukt worden. De vernieti- gingsoogmerken onzer tegenstanders kun nen niet sterker worden uitgedrukt Wy zijn uitgedaagd tot den stryd tot 't uiterste. Wjj nemen die uitdaging aan; wij zetten alles op het spel en zullen overwinnen. Door dezen staat van zaken is de beslis sing over het voeren van den duikbootoor- log in haar laatste en acute stadium geko men. Het vraagstuk van den duikbootoor- log heeft ons, naar de heeren zich zullen herinneren, in deze commissie driemaal bezig gehouden nl. in Maart, Mei en Sept van het vorig jaar. Ik heb telkenmale, uit voerig het voor en tegen van de kwestie uiteengezet en er telkens den nadruk op ge legd dat ik pro tempore sprak, m.a.w. met als aanhanger of tegenstander in beginsel van het onbeperkte gebruik van duikbooten, doch met overweging van den militairen, politieken en economischen algemeene toe stand steeds uitgaande van de vnaag: brengt ons de onbeperkte duikbootoorlog den zegevierenden vrede nader of niet? Elk middel zeide ik in Maart dat den uitvoer gewolfde polütek zeer goed ku gebracht oen somter wijziging vazi hrt stelsel <b-r biNtribuliewol beperkteg van het verbruik van leveuMuldzteieii ie ver krijgen. Ook tegen rantoKranoering van het brood werd beswaar geopperd op grond, dal daardoo goeu tieteugrljke Vwiulndering van tte broodveretrekhing aou worden verkregen, maar dterantegsn een hoogst omslachtige adminWtratie noodig sou wor- Enkflle leden waren vao> oordecé, dat de veiwtrekking van vaekenwvleeeoh te gen lagen prijH, welke voor de actoatklM ■eer duur dreigt ie worden, aoqdar over wegend beawaar getaakt kou worden. Anderen zouden dit hoogst bthnkelijk achten. Nevens ranteoeneeriDg achtten aomnd- gen beter to«*teht op de distributie van varitetwvleotch co spek noodig. Voort» werd gewezen op da unékdtetri- butie, dis veel gold koet en nog vuul iuw kan gaan koeten. Souuaige leden waren van oordeel, dat lu.t overweging verdient do veretrekkiug iu den, tegratwoordigeu vonu to «aken en sioh te bepalen tel voretrekkiog vau goedkoop» melk voor kinderen beneden zekeren teeltijd en voor zieken en zwakken. Verder werd opgemerkt, dat van som mige artiketen (bijvoorbeetf vet) atechts ren beperkte hoeveeihMd mag worden g«- kocht, maar dM de bedoeling vu dreen maatregel wordt verijdeld, omdat niet wordt verhinderd, dat dewellde persoon center maten anhtereen dezelfde hoeved- Ook ^wïïrm er tedm, dte meenden dat de verbetering van de dteteébuMe verkre gen kau worden door teaiatteg van bet door de Regeering gehuldigde staM, dat ook te <te beetaande «retandMlbeden de tuwwjhenhandH zijn pteate behoort te be- houden. Omtrent de uitvoering van de Dtatri- Iniücwet werden verder nog varachilteude andere klachten geuiL Door aommigo leden wsrdaangedrongcn op uitbreiding van de ingewoige art. 1 eter DMributtewot aangewezen artikelen, met name ten aanzteu van kteeding, •ebozteel, zoolteer, klompen, brtewoi en sajet. Hommigu l«te» wenechtra het gevraag de credtei aleohte voor da helft toe te «taan, opdat de Kamer na ewk IwUf jaar opnieuw de getegtnheid zou hebben op de tot zoovele bettwaron aanMdlnf govvnde regeling der IrwenemiddrienvoorrieidDg in- vtoed uit te oefenen. Anderen aohttm bc pwkin?J1ï*n ««vraagde credtea niet wensohelijk. Nederl. u. Zoo >M oiH hncor meor. der werd bij d« <hc «w^tkor op «km <feg zij durtdmlu.oM W ullro uH»h< d. goodo vrouw nog. heed lang teven I maar met zoo'n het op een» «iel uit zijn. Ln de kerel, die wachtte slechte op de erfenisko Auguste was aoo dom I Dan was het te laat I Het was boog tijd: van te voren moust een etad aaa de zaak gemaakt word» I Lang hadden Gott- gried en Johann overlegd, totdat Grete hen aan hH b«te denkbeeld hidp. Men HKhbHt bewerken, dat, daar Auguste w tooh toe te krijgen i«i zigi, Paatahke de ecfHddmg aanvroeg. Als mm hem geld boot, <wn goede aom geW het aou «och nooit zoo duur tooineu te «ax» ah ren verlorm wfente - dan sou hij CT zeker voor te vindm zijn, z«éf schei ding <e vragen. „Voor dm dromredGottfried Itet ren kort gefluit hooren. Johann keek Grete bewondermd aan „ja, zijn, vrouw was verstaskdig I" „Goddank te de niijne niet aoo ver- stemEgU” Gottiriad kr«« «JT bX blik ziiner tKhooottuster, maar hij toonde idee I Zulk em denkbeeld kon sttnhte oen vrouw I Maar „dat zullm we dom,” zette hij. Hij Mtei *i> lWa- IS taXp er mor. JohMB nMrdn Naar het Duitsch van CLARA VTEBIG. Bewerkt door I. P. WE8SEL1NK— VAN B06SUM met autorisatie van de schrijfster. k (Nadmik verboden.) ABONNEMENTSPRIJS i p«r kmrtasl f 1.25* per week 10 ceel, mei Zondegebled per kwartaal f 1.7i, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad I 2.— f Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau MaRgT 31. Gouda, bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren Vl ADVERTENTIEPRIJS t Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)N 1—5 regels I 0.5$, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaataingen worden iC deze tegen twee berekend. Van belten Gouda en-den toesorghring 1— S nagelt I 0.80, elke JM^PEitr: regel meer f 0.15. -wr kussens. „Of ik het i” zien zal krijgen?” chend, toen zij bij dochter met al die --- ._o vond. Nu, ad kreeg zij het diaa missohten niet ineer te zien, het was Hannc Bade- kow goed. Zij was nu niet meer zoo heet gebakerd. Voor niete meer. Alleen haar ouden koning zou zij graag nog oen» go- zien hebben. Friedrich en Marianne keken elkaar een.-! aan. Wat grappig vau moerter! Maar natuurlijk, al» zij graag wUdel Het tfof den Berlijn er, toen hij de vreugde dër oude vrouw zag. Hij stelde zijn dokters- koetaje ter harw beschikking zelf ging hij dan inaar eens te voet Marianne reed haar moeder tot onder de linden. Op het vaste uur stond de keizer daar uteeds aan het hoekvenster van, zijn pa leis. Even ais eiken dag waren er weer ten verzameld, vreemdelingen en in\ neus, vooraan een hoede schaar kinder - ren. Zij waren nog ter vroeg gekomen. Pas te een uur vertoonde zich db keizer keek over het liorretje, waarin Engelache tullegordijntje» waren gespannen, en, groet te d» menigte. Vrouw Badekow stond er op het rij tuig te verlaten, zoo kon zij niet genoeg zien. Fr woei ©en scherpe Noordoosten wind, hij gierde langs de breaks Linden en blies tot In merg en been- Maar bijna boos wees de oude vrouw den bonten kraag van Marianne af: zij had het tooh ndet koud. Zij had wel bij ander weer op de markt gezeten, als een bood- t- schappér uit dto hofkeuken bij haar ge- komen was, en déze had, toen de keizer nog niet een» koning, dooh slechte prina- regent was geweest, bij haar reeds groen ten en vensche «teren, de allereerste a»- 90) Zij gaf opdracht, allee wat Karl Liet zow nog aan land) imd bezeten, tot eiken prijs te verkoopen. Al protesteerde de broer ook in het belang der dochter ach wat, die kwam toeh ndet terug, maar te geldte gemaakt wat te geide gemaakt kon worden, en dan daarmede weg! De bodem brandde onder haar voeten. Gottfried bad) zich den dood van zijn broer zeer aangetrokkén': Waar achtig, men zou een tegenzin in Tempelhof krijgen! Hij sprak er van weg te trekken, Een zware winter drukte op het inge sneeuwde dorp en maakte de dagen droef geestig. Met de oude vrouw Badekow ging het ook niet al te best. Zij bleef maar in haar stoel zitten, men zag haar niet meer Op straat. Fen keer was zij nog in Berlijn geweest bij haar dochter Marianne. Bjj dokter Hirsefcomi ging het goed, zeer goed; in het voorjaar wachtten zij een kind- Maar de smarten verontrustten Ma rianne niet, zij gevoelde slechte vreugde. Ijverig was zij bdtig met het naaien van jakjes en hemdjes, wet het breien van navelbandjee, met het maken van spelde- het Kreuzberger gedenk toeken, dan opeen bank van Belle-aiianceplatz, dan weer on der de colonnade aan de llailesche poort, of ook wel in een, der nieuw aangi'legde straten, welke zich nu uitstrekten op de voormalige akkers bij de zandheuvel». Ontzettende scènes hadden plaats ge- had, Johann en Godfried raasden gewoon weg. Auguste word onder haitten geno men, alsof zij nog een ownoudlg kind was; men zou haar mouten bewaken, op sluiten, al» zij zoo kran-ki innig was I Auguste was niet van haar stuk te bren gen. Zij bleef standvastig: zij liet zich niet »olu*ideu. Door de Beide van. liaar Julius vergat zij, welks onaangenaamhe den haar thuis wachtten. Nooit was hij aoo teder, zoo innig voor haar geweest. Al was bij dan nu ook arm in zijn tegenwoordige betrek king verdiende hij maar heel weinig, zijn hart was rijk. Aqh, dat hij zich zoo moest behelpenMet welk wn lievig verlangen dacht hij terug aan het een» gezellig thuis I Auguste bracht h«u) alles wat zij op het oogenblik bezat. Haar pioeder gaf haar zakgeld, waarvan zij niete gebruikte voor zichzelf. Eerst lutt Julius wei is waar geweigerd, om ook maar een enkele penning aan te nemen, f- waar denk je aan, nooit, nooit!’’maar welk een genot was het voor haar. h«n iris te ktMMien geven. Zij simeekte hem énder tranen. Zij drong hem het grid op. Telkens kwam zij met hoogroode wan gen van haar man terug, wel hadden haar oogen geweend, maar ze glinsterden toch. Stilletjes was zij naar hem toege daan, stilletjes wilde zij van, hem terug keer en, maar hoe zij het ook aanligde, Mens, wh zij juist in hikte wUde slui pen, ontmoette zij* Johann, of Gottfried. Dan wa» hear haar verward, haar lippen rood van zijn kussen. geschikt is om den oorlog te verkorte^ ia het meest humaan. Ook het meest knirae mftldel, dat ons snel de zege brengt, zeide ik toen, moet worden gebezigd- De rijkskanselier herinnerde voorts, waarom hij In Maart en Mei van het vorige jatr tegen den onbeperkten duikboot-ootlog is geweest en waarom het vraagstuk ook in Sept, volgens het eenparige oordeel van de politieke en militairs leiding voor oen be slissing niet rijp was. H(j wees in dit ver band op rijn vroegere uiting: „Zoodra ik, in overeenstemming met de opperste leger leiding tot de overtuiging kom, dat de on beperkte duikbootoorlog ons den zegevie renden vrede nader brqngt, zal daartoe worden overgegaan". „Dit tydstip ging de kanselier voort is thans gekomen. Den vorigen herfst was de tijd nog niet rijp, maar thans is het oogenblik gekomen, waar op wjj met de grootste kans op welslagen de onderneming kunnen wagen. Een later tijdstip mogen wjj derhalve ook niet af wachten." Wat is er in den toestand gewijzigd? Het eerst noem ik het belangrijkste: het aan tal onzer duikbooten is, vergeleken bij het vorige jaar, aanzienlijk uitgebreid en daar door is een vaste grondslag voor succes ge legd. Dan ksmt het tweede punt van door slaand gewicht; de Slechte wereldoogst van graan. Die plaatst thans reeds Engeland, Frankrijk en Italië voor ernstige moeilijk heden. Wij vertrouwen vaat, deze moeilijk heden door den onbeperkten duikbootoorlog tot ondnaaglijk-wordens toe te kunnen doen toenemen. Ook de steenkool-kwestie is in oorlogstijd een levensvraag. Zij is nu reeds, geiyk w weet. in Frankrijk en Italië kritiek en onze duikbooten zullen hun den toestand nog hachelijken maken. Hierbjj komt, met name Engeland, de toevoer van ertsen voor den munitie-aanmaak in den ruimsten zin en hout voor de steenkolenmijnen. De moei lijkheden onzer vijanden op deze gebieden nemen nog toe door het stijgend gebrek aan scheepsruim te. Op dit stuk heeft de kruieer-oorlog der duikbooten een beelia- senden slag voorbereid. Onder het gebrek aan scheepsruimte ijjdt de entente in al haar geledingen. Engeland Ijjdt er niet min der onder dan Frankrijk en Italië. Mogen wj) dus de positieve voordeelen van den onbeperkten duikbootoorlog zeer veel hooger schatten dan het vorige voor jaar, tevens zyn de gevaren, die voor ons uit den duikbootoorlog voortvloeien, sedert dien tyd afgenomen. De rijkskanselier besprak daarop uitvoe rig den politieken toestand en ging toen voort: Maarschalk Hindenburg heeft mü enkele dagen geleden den toestand als volgt geschetst; „Ons front staat aan alle kanten rots vast. Wij beschikken overal over de noodige perges «n de vroegste safade gekocht, en zij had hem nooit te veel gevraagd. Dat adlea vertelde vrouw Badekow. Haar wangen gloeiden ais rooen, haar oogen schitterden. Zij zag er uit, ateof de adetu barer krachtige jeugd ovw haar gevaren was. En zij was spraakzaam ge worden. Zij kon mei haar verhalen niet ophouden. De omstanders amtisrerden zich, zij knikten de oude vrouw toe en glimlach ten: een kring had zieb oui haar gevormd. Maar Marianne lachte niet, zij zou eer der hebben kunnen weenen. Niet, dat zij zich ergerde over het tutte spraken barer moeder; een bang voorgevoel verdreef den glimlach van haar gelaat. In A> voorste rijen; stond <te boeren vrouw, toen de keizer zich vertoonde. Zij had baar zakdoek te voorschijn griiaald; zij wenkte, bij wenkte hij knikte, zij knikte. „Hij heeft mij, mij in het bijzon der gegroet,” zeide zij later trotscb tot baar schoonzoon Den ganschen dag bleef de blijde op winding aanhoudten, maar 's avonds werd Hanne Badekow gedrukt. „Nu hefrik het laatste gwien uit dien ouden tijd,” zride zij weemoedig. Zij sprak niet over „it- Hcheid,” maar zij, die haar liefhadden, hadden er een voorgevoel van. ’"„ik bia"'je'," 'iijë vrouw Badekow zwakjes tegen haar Au guste. Auguste wilde er nog steeds niets van weten. In toch had zij er al zooveel ergernis door gehad. Johan» en Gottfried waren niet aHeen achter haar briefwisse ling gekomen, maar ook achter de samen komsten van haar en haar man. Paschke had verzekerd, dat hij Tempelhof niet wilde betreden; hij wikte niet naar het Tempelbofer veld komen. Daardoor had zij hem mi eens moeten spreken onder reserves, de stemming der troepen ia goed en vol vertrouwen. Df geheele toestand veroorlooft ons alle gewigen, die uit den onbeperkten duikbootooflog kunnen voort vloeien, op' ons te nemen en daar deze duikbootoorlog onder alle omztandigheeden een middel is om onze vijanden ten zeerste te benadeelen, moeten wjj er mee begin nen.” Tot welke gevolgen deze oorlogmaatregel voert, iz nog niet te overrien. Ook voor one, neutralen, kan do tofetand onhoudbaar worden. Maar in Engeland, dat het meest op aanvoer van buiten ie Bangewezen, bR) kt men den emat van den toestand wel onder de oogen te zien. De Times bereidt do Engelechen er reeds op voor, dat zelfs de belangrijke verliezen van Briteche en onzijdige schepen in de laatste drie maanden geen denkbeeld geven van de mogeiykhedon die in het bereik zijn van een scharperen dulkb^otcampagne. Het publiek moet voorbereid aUn den te ver wachten toestand onder En de Westminster Gaai Engeland moet vier vy| vensmiddelen over zee aant sen, die dikwijls duizenden zyn gelegen en waarvan e| ook sommigen der belari den oorlog betrokken ril® onder lyden. Zelfs in vr) enorme, ingewikelde raden ternationale handel schijn! keiyk werkt als een goed L is de voorziening in de levensbehoeften van 45.000.000 menschen een geweldige taak, die alNten met behulp van een merkwaar dige organisatie kan uilggsaard worden. De totale invoer in het Vereenigde Ko- ninkryk bedroeg in 1918: aan tarwe 105.678.000 centenaar, boter 4.189.000 cen tenaar, spek 4.857.000 centenaar en eieren 1.589.594.000 stuks. Deze getallen zulea wel voldoende zyn, zegt de Westminster Gazette, om te bewyzen, dat de voeding van 45.000.000 menschen een moeilijke zaak is en dat iedere storing van den aanvoeg onmiddeliyk een zeer merkbaren invloed op de prijzen heeft. De Duitsche regeering heeft voorts, naar een Wolff-bericht meldt, overtuigende be-| wijzen, dat vuandeiyke hospi taal- schepen vaak worden gebruik tl voor het vervoer van minutiel en troepen. Zy deelde deze bewyzen aan de Britsche en Fransche regeering langs diplomatieken weg mede en verklaarde tegeiykertyd, dat het verkeer van hospitaalschepen op den etappe-weg voor het in Fnankryk en Bel gië strijdende vyandeiyke leger, binnen de iynen FlamboroughTerschelling eener- zyds en Ouessant—^Landsend anderzijds niet meer wordt geduld. Een telegram uit Londen antwoordt daar op dat de Britsche regeeringen geen rae- u., Schoonhard- (582) 252

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1