1
1
itasnw
KEN
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon latere. 82.
0
Feuilleton.
RT.
ide plaatsen
s-Gravenhagg.
■No. 13334. Maandag 5 Maart 1917. 35e Jaargang.
iTieuTTS- ezx u&.d.'xrextezxtxe’bla-d. vooi 0-oxxd.su ezx Oxxxstrelcexx.
Het Nest van den Sperwer.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82.
t
VERSCHIJNT DAGELIJKS
--
r
ONS OVERZICHT.
821 129
F
re
<te
Gemengd Oorlogsnieuw*.
24
Dan
in
lacon.
en
(Weidt vervolgd).
keer
wii «l
Ingen
>n.
irna gereed.
•WW ItZUlVUU
HELDER OM TE
1EBRUIKEH EN HEEFT
■‘ttRDiENlTE.’'
IADIG
KERS
1.78).
haar de
iberekend
W. L.
voedingswaarde.
Hedaille».
n verkrijgbaar
813 50
M.
TEERBAAR.
JENDIJK.
i0’
Ü*-
45). -
Leerares.
116- 81 1WMS05.
hooi, Gouwe 109.
ELENDOORN.
dolde daar
viljoen.
„Ik li
te
dit nai
weet i
1 het met i.
de verz ekerii
die, gelijk gij i
{etrotfen ai» een
a het aangezicht.
van haar
«peet dat
•oep op
kis antwoord
iaat gelaat
in harer g
,lk maakte
zij
en
heb
ik
gaanl
■t haar komst op
kennismaking met
"1, was zij nu
hij haar bij het
prins te apre-
En. toen zij nu
onverwachte
l WIMIE COURANT.
(wonden
4 vroor;
menschel ijko lichamen
- en, sleeuw
of dat de dui-
besef kwamen,
en dat zij nu den
kou moesten liggen
„4 ia zeggen... Het
verschijnsel ia niet te verklaren... of mte-
-Hohien is het alleen merkwaardig dat het
niet vaker voorkomt!... Maar ecnaklaro
was het alsof allen, die nog toefden, m
rdte gewond en huipalooo neerlagen, krank-
zinnig waren geworden. Het was atoof
ze allen tegelijk waren aangegrepen door
trekkingen me* Oostenrijk-Hongar^je en
Duitschland zou verbreken.
De afwezigheid van eiken stap der geal-
lierden om China te verstaan te geven, dat
het welkom zou zijn onder de geallieerden,
deed China aarzelen over de te aanvaarden
houding.
De Duitschers profiteeren daarvan om
te trachten in het leger een partij te vor
men, die vijandig zou staan tegen een afbre
king der betrekkingen.
De stap der gezanten van de Entente zal
waarschijnlijk het gewenschte resultaat heb
ben, zegt een Reuter-bericht.
De toestand in Amerika in nu in zooverre
gewijzigd dat, naar van de meest gezag
hebbende zijde vernomen wordt, Wilson de
koopvaardijschepen zal bewapenen en ande
re stappen doen ter bescherming van de
Amerikaansche scheepvaart, zelfs in geval
de Senaat de wet op de gewapende neutra
liteit zou verwerpen. De president ver
trouwt de macht te hebben zulks te kunnen
doen op grond van de stemming van het
parlement en de algemeene houding, door
den Senaat aangenomen, die bewijzen, dat
hjj het Congres achter zich heeft.
De president heeft, volgens den corres
pondent van de „Matin” te Washington, aan
republikeinen van Zuid-Amerika verzocht,
hare meening over ’t Mexico-incident be
kend te maken. Van Carranza wordt een uit
voerige zakelpke uiteenzetting verwacht.
De Mexicaansche gezant te Parijs heeft
inmiddels verzekerd, dat Mexico besloten
is, nooit iets te ondernemen tegen de poli
tiek der entente. Hij wees op de sympathie
van al zijn landgenooten voor de geallieer
den, vooral voor Frankrijk, maar eigenaar
dig is het toch wel, dat Amerikaansche bla
den van 3 Januari meldden dat vertegen
woordigers van Mexico in Japan voor den
aankoop van munitie en ander oorlogsma-
terieel vertoefden.
Wat den Duitschen gezant Bernstorff be
treft bezit de Amerikaansche regeering
de bewijzen van de navolgende feiten:
De Duitsche regeering gaf op 17 Janua
ri 1.1. telegrafische instructies aan graaf
Bernstorff, opdat de machines der geïn
terneerde Duitsche schepen bedorven en on
bruikbaar gemaakt zouden worden, zoodra
de diplomatieke betrekkingen zouden wor
den afgebroken.
Bovendien verzocht Berpstorff verschei
dene malen verlof aan staatssecretaris
Lansing, om een bijzondere cijfercode te mo
gen gebruiken, teneinde dringende tele
grammen aan zijne regeering te zenden.
Hij gaf daarby zijn „eerewoord als gentle
man”, dat deze telegrammen alleen ten doel
hadden, de goede betrekkingen tusschen bei
de landen te bevorderen. Lansing gfef daar
op hoffelijk zijn toestemming. I
Thans echter heeft men de bewazen in
handen, dat de bewuste telegrammeh juist
ten doel hadden, een samenzwering tegen
Amerika in t ie\cn te roepen.
Hot groote offensief.
Kapitein Erioh von Salzmanp, de mil.
medewerker van de Voss. Ztg., schrijft
o. a. „Wat in de laatste weken ge
beurd is, is de inleiding tot de grooteche
gebeurtenissen, die in dit voorjaar zuilen
v olgen.
Wij *1
klaren,
nooit s
Alle*
da an,
lelijke
do opwinding
hypnotiseering
halen kon.
Zij had he«n dien avond beloofd, dat ze
’t geheim met het» zou trouwen,
zich naar lichaam en ziel zou overgeven
aan den men, dien zij nauwelijks kénde
en inderdaad nooit had gezien. Geen, blij
heid was er in haar hart, ook geen spijt.
Alleen telde zij zenuwachtig dte dagen,
die nog moesten verloopen, en dat deed
ze in een onnatourlijk en koorteachtig
verlangen naar het voorbij-zijn van dien
dag, waarop zij de haar afgedwongen be
lofte zou vervullen.
Voo" het eerst sedert r
Aool Court, en hare I
den syrapath-ieikeii jongman,
boos op Richard, omdat 1
paviljoen, zonder met den
ken, achter gelaten had.
huiswaarts ging, stond hij
voor baar.
Van het
voetpad naar het hdc, mi Riohard
rustieke bruggetje letdd® een
Indien de terugtocht der Duitschers eens
plaats had allereerst onder den druk
der vijandelijke strijdkrachten en daar-
n a volgens het door de Duitsche bevelvoer
ders opgemaakt plan Het is maar een ver
onderstelling, maar een die reden van be
staan heeft, nu blijkt de roerende eenstem
migheid van de Duitsche bladen die, om het
volk te sparen voor de moreele inzinking
die een terugtocht moet maken, vol ophef,
of 't een der grootste heldenfeiten betreft,
het achteruittrekken beschrijft in artike
len die als druppelen water op elkaar lij
ken en dus verraden van de regeering te ko
men.
Indien de veronderstelling juist is wordt
hoewel natuurlijk het feit niets verandert,
het motief toch een heel ander, en dat is
voor de mogelijke gevolgen van groot ge
wicht.
De militaire medewerker van de Manches
ter Guardian acht het zeker, dat de terug
tocht der Duitschers aan de Ancre nog een
andere beweegreden heeft dan een lastig
vooruitspringend deel hunner linies kwijt te
raken. Zij krijgen nu trouwens een andere
lastige wigstelling, tusschen Atrecht en
Gommecourt, en daarom is het niet onmo
gelijk, dat hun terugtrekkende beweging
zich ook daarop zal uitstrekken. De mede
werker vermoedt ,dat de „andere beweeg
reden” het streven is om manschappen uit
te winnen voor een offensief, .misschien
tegen Italië of in den Elzas, dan wel in den
vorm van een nieuwen slag, ter vermees
tering van Calais, die de logische uitbrei-
ding zou zijn van den duikbootoorlog, welke
een poging is genoemd om de Engelsche
linkerflank om te trekken.
Volgens het rapport van generaal Haig
zjjn het vijandelijke front en de verbjndings-
linies ten Oosten van Bouchavesnes over
een front van 1200 yards aangevallen en
zijn 173 gevangenen gemaakt en 3 ma
chinegeweren veroverd.
De vijand verliest ten Oosten van Gom
mecourt voortdurend terrein; de Engelschen
zijn daar over 'n front van twee mijlen tot 'n
gemiddelde diepte van 1200 yards gevor
derd.
In de laatste 24 uiy zijn 190 gevangenen
gemaakt en 5 machinegeweren en 2 joop-
graafmortieren veroverd.
Dfc Russen hebben ook een succesje: zjj
hebben het Perzische Hamddon bezet.
De Entente-Staten probeeren nog een
zieltje te winnen, n.l. China.
De gezanten der Entente boden de Chi-
neesche regeering een memorandum aan,
waarin zij hun goedkeuring uitspreken over
de door China tegenover Duitschland inge
nomen houding en spreken over een moge
lijke ofheffing tijdens den oorlog van de
betaling der schadevergoeding wegens den
Boxer-opstand, en een herziening van het
douane-tarief voor het geval China de be-
ITe tndzlAk van het slagveld. A-
1 Prof. dr. J. W. Pont vertelt in Inter-
'nationaal Christendom
Een Deenache zuster van het Roode
Kruis deelt het volgende mede, dat zii
i vernomen heelt van een jong Frausoh
korporaal, em schilder van erkend talent,
die bij Verdun vreeslijk te gewond
De vreselijkste nacht, zeide 1JJ, wa«
die van den 24en Febr. Er h*d een ge
weldig bombardement plaats ^had. Het
eene regiment Duiteohers na het andere
weggemaaid; aan beide zijden, luui
men vreeslijke veritesen. geleden. Dekre
ten, die opstegen uit de hoopvn gewon
den en Stervenden, waren hartveraksheu-
rend. En, zoo gaat hij voort
T „het w«bs ónmogelijk de gewonden
te helpen... de nacht brak aan. Het vroor;
er to’gon sneeuw te vallen, die de duizen
den verwrongen CT--X
bedekte. Of de dulsternte
i ui» «wm» er d<! oorzaak van was,
irderheld <toi. ^enden ««wonden tot het
STZiShi onmorUjk
geheelen nacht in de lx-
en doodbloeden, is niet te
tot een. verzet,
verklaring had
eenigernmte
Hofde en 1
den van haar
waarschuwing,
gen.
:en (behoorende tot den beaorRknnR)
achtereenvolgende plaatsingen worden
i bezorgkring: 1—5 regelt f OJO. elke
grooteche gedachten, die hem vervullen
en waardoor hij hooger boven u verher
ven is, dan do sterren aan <ton hemd...
Maar vergeef» zou ik andtwwaal pogen u
te overtuig®!», dat uw oordeel grie
vende beleedlgiug is. Indiwi gij «Ater be
lang stelt, zooals gjj beweert, in
„Indien ik Mang steil” kwam h<mi
over de lippen op een toon van gruweiij.
kt» miskenning.
„InJien gij op wijn vrietufachap prü»
«telt, hernam zij, „<hn stelt gij u niet
langer tusschen mij en wat het geluk vaa
mijn leven uitmoken zal!” En koud e»-
wreed, gedrev® door de vrouwelijke ©n-
verklaarbare begeerte om den, man te kwel-
laatete keer, <kt ik als tot een vriend met
u spreek, nn ik u den man, dien ik Ifef-
h hoeren iX
DH?1‘ ‘«ht nti te kiezen tuMcben zijn
Kennen.
En zxmder hem nog eenta atorVit^te.
in gedachten verzonken, gedacbten^v^
verwondering en droefenis over het wei-
Een romantisch verhaal uit den tijd van
de Puriteinen der 17e eeuw.
door
BARONES ORCZY.
(Nadlruk verboden.)
INGEZONDEN MJKDEDEKL1NGKN |^4 rag.» I4&. «tbs mgel f (US.
Op de voorpagina dubbel tarM.
Gewone advenashkn en ingebonden mededSalintea Ui «attract un taar geeaduesardaa
prijs. Groote letten en randen naar plaarannmie
KLEINE ADVERTEJVFlfiN aanvragen en Muteradtages.' betreCepde «eaatperaoMel.
koop ea verkoop, huur erf verhuur, 1—5 regaled 0.25 elke regel amer 3 cmtt bij vooruit
betaling. Maximum grootte 10 regels. Bewijaai—mara 5 cent.
tot een groote bedrevenhedd la dm loop-
graafoorlog gebracht.
Wij ontkennen niet, dial vooral de Au
straliërs en Canadeecen. erin gealaicd
zijn, de eigenschappen die Bij in voortqu-
renden strijd met de dwmenten ia hun
land en ais natuurmcnschen verkregen
hadden, nu te velde te pao te brengen. In
Engeland gelooft men jutet daarom reeds
het hoogtepunt van allo «oldsteoke praasta».
ties bereikt te hebben. Op die opvatting
is in Engeland het geloof gegrónd, dat
de 1 ngetecheu alle anderen in de wereld
de baas W. Men vergist zich, en men zal
idle vergteeing paa erkennen, als de fei
ten prectos zoo hard en. nauwkeurig ge
sproken hebben, als wij het reeds eenmaal
in den slag aan de Somme beleefd heb
ben. In Frankrijk is men voorzicMiger.
I In de pers klinkt niet meer het luide en
I drukke overwtanlngHgtedire«xw van ne
gen maanden geleden. De laatete ban te
in Frankrijk geraobUteeerd, Men ziel zich
zelf aan bet einde van zijn krachten en
begint ook te voelen, dat men toch nieta
anders dun kanounenvoer voor de r.ü-
gelsche groep van de „onvervaarden’ te.
Geen sterveling aan de overzijde van
het Kanaal denkt er ook maar aan, om
in zijn Imofd het dankbeeld op te nemen,
dat Duitechland „nu< door een duikboot
oorlog getoond heeft, wat het kan”. En
als men Engeland nu hel aanbod wilde
doen, om „een gemewmchappelijke firma
te «Lichten zqu men een even smadelij
ke bone krijgen, als wij one reeds een
maal op oiw eerlijk vredeHaanbodl hebben
moeten laten welgevallen. Engeland wil
volhouden. Dat te goisi zoo. Wij willen
hel ook» en wij kunnen het vaat» vertrou
wen koesteren, dat Iwt gel uk ken zaJ, «mi-
dat het gelukken moet.”
Dat opzettelijk beleedigende woord had
hem getroffen ais een verachting, als een
slag in h't aangezicirt. En zij, wreed als
vrouwen van haar temperament kunnen
zijn, haar «peet dat scherpe woord niet.
Of Richard het aan haar verdiend had?
Of zij zich werkelijk heleedigd gevoelde
over zijn zorg voor hare perrtoon iets
dat hij met innige trouw al dié jaren ge
daan had,...? Neen,! Maar meer dan boos
was zij, en tot de bitterste grieving had
zij zich opgewonden, omdat hij, optreden
de zooata hij we», haar, zondór dat hij ’t
wilde b prinsen onheilspellend karakter
had doen zien, neen, had laten, voelen
„Dat mij nagaan is beleedlgend,” zeide
«O. „en gij hadt dat zelf moeten, inzien,
even akv gij begrijpen moet, dat voortaan
onze verhouding van vroeger ophouden
moet. Wanneer ik ook uitga, altijd loopt
gij mij afehtema,... en kout ik terug, dan
wacht ge me op... Ik heb getracht dat op
te vatten als een bewij» uwer zorg voor
mijne veiligheid, maar als gij prijs stelt
op mijne vriendschap, dan laat ge mij
voortaan rustig mijn gang gaan.”
.Xady Sue vergeve mij, indien, ik haar
heb gehinderd,” zeidte hij, ..maar iudie®
ik soms wfierper dan voorheen op alles,
wat u betrof, heb gelet, dan verzoek ik
mylady, dat alleen te willen toerohrijven
aan mijne bezorgdheid aver haar toekonret.
Mijne afwijzing heb ik aanvaard ate eene
welverdiende straf voor nrfjn al te ver»
netel aanrot*. Maar de gedachte aan den
driX‘r”Pr "mkt mi* 'UlgRtiger dan kan
./Jij staat uzelf en uwe wenschm 1»
den weg, heer Lambert, door zoo te spre
ken over den man. «en Hc liefheb m hoog
acht bove» all» ter wereld. Gij zijt blind
voer wat ik in hem zie, blind voor de
rijn klaar. Men. kan gerust ver-
dat wij nog nooit zoo sterkt®, nog
zoo gereed' zijn geweest, als nu.
wat gedaan kon worden, te ge
en wie onze troepen aan het Wes
front op de plaats zelf heeft kun
nen zien, die zal met een schoon en> hoog
gevoel van gerustheid in het hart naar
het uur uitzien, dat <te beelisaende ure
van den veldtocht zal zijn.
De eenheid, van do op alle oorlogser
varingen gebaseerde opleiding is tot in de
kleinste bijzonderheid doorgezet. Er zijn
ontzaglijke dingen aan theorettechen en
practischen arbeid gepraesteerd. Onze le
gers zijn thans aan het Westelijke front
afgericht op een wijze, die overeenkomt
hm* wat wij in lange vredesjaren met
rechtmatigen trots gewoon waren te zien
Het springt in het oog, welk een reus
achtig voordeel dat inteuit.
Onze vijanden zien maar al te gemak
kelijk over het hoofd, dat de wijze van
oorlogvoering., die sedert den harfat van
1914 ingang gevonden haA, eigenlijk slechts
een verwrongen beeld en een ontaarding
is van alles wat de wereld tot dusver on
der oorlogvoering verstaan had. Deloop-
graafoorlog en de oorlog mot materieel
zijn niet de hoogste wi>hetd. Er zullen
ook weer andere tijdlen komen, en als deoe
zullen komen, zal onze meel
(lelijk aan den dagi konen. Stegeman. schrijft
zeer jutet In de Bund dat het Duitsche
leger door het voortdurende verwteeelen
van divisies en door de gebeurtenissen op
den Balkan voldoende gelegenheid heeft
gehad zich in den bewegingsoorlog te
oefenen. Alleen de bewegingsoorlog kan
de beeitesing brengen.
De Engeisohman heeft het in Frankrijk
in de richting van het pa-
liep hior op en neer, in de hoop
u te zullen treffen on naar huls te mo
gen geleiden,’’ zeide hij, met nog eeri be
roep op de niet ongevaarlijke dustemis,
als antwoord op het misnoegen dat op
haar gelaat te lezen was over het na
gaan harer gangen.
„Ik maakte een wandeling! in het park,”
antwoordde zij koel, „het was zoo heer
lijk rustig en geurig tegen den avond...
maar... ik heb geen begeleiding noodtg...
dank u... ik wensch on vergezeld naar
huis te gaan!”
„Maar hot te erg donker en al heel
laat..., dus niet ongevaarlijk,” antwoord
de hij vriendelijk. „Mag ik niet tot dfcht
bij de Huizinge met u méégaan?’!
Maar de echte beleefdheid van zijn
zachtmoedig aanhouden, prikkelde haar
waarvan zij zichzelf geen
kunnen geven. Voelde zij
het contrast tnrochen zijne
het (Dwingend, dreigend optre-
L prins, en was naar dft een
dia zij niet kon verdra-
Otschoon zij die waarschuwing meer
voelde dan begreep, was inderdaad het
contract tusschen die tonden het onbe
wuste motief van haar bitterheid, die haar
deed zeggen
„Ik herhaal, mijnheer Lambert, dat ik
uw geleide niet behoef of verlang! Ik heb
geen, aanranding van struikroovers- of
wilde dieren te vreezen. En gij zult mij"
verplichten,” vervolgde zij, wetende dat,
zij nameloos wreed was, en onbarmhar
tig wreed willende zijn, indien gij verder
hrt biwpionneeren mijner gengen naliet.”
,,B<wpionneerrnf”
was -er nog een. huisgenoot
Richard Lambert, die als secretaris fun
geerde, Diens intense vereering en hart
grondige sympathie, zoo onmiskenbaar
uitkomènde wanneer hij de gelegenheid
vond ook maar een enkel woord met haar
te wisselen, waren de eenlge lichtpunten
in haar kleurjooze leven op Aool Court;
en vrij zeker zou haar toegenegenheid en
vertrouwelijke omgang in warme liefde
zijn overgegaan, ware niet te onzaliger
tijd de mysterleuse heldenfiguur van den
Franschen prins komen opdagen, die door
zijn vreemd accent en gahetinEinnig doen,
meer nog door zijn dfwepen met vaderland
en volk, on zijne zelfopoffering voor die
heilige zaak, als met één slag het ro-
mantieke meisje voor zich en Frankrijk
had gewonnen.
Voor zóó diepe indrukken was zij
bij hare kennismaking met Ijambert mis
schien nog te jong. Toenmaals stond zij
nog niet op de gevaarlijke grenslijn^ waar
op het metajes-senüroent onbewust over
gaat in vrouwelijke aspiraties, en he
laas het lietvinden zoo menigmaal
met liefhebben wordt verwisseld. Zij
Den gezamenlijken arbeid van de Duit
sche bestuurders met vertegenwoordiger»
van het Vlaamscho volk zai het gelukken,
dit doel te beruiken. De moeilijkheden zijn
niet gering, mear ik weet dat zij kunnen
worden overwonoro door e«i onzelfzuch
tige medewerking van alle mannen onder
de Vlamingen, die uit diep plichtsgevoel
hebben begrepen, welke taak de vader -
landsliefde in deze beslissende tijden van
hen eiecht
Dat die Vlamingen zich uit zichzelf de
zen plicht zijn bewust geworden, bewijst
mij hun op 4 Februari genomen besluit.
Hun eensgezindheid begroet ik als de bes
te waarborg voor het stegen van one
werk. Gaarne zullen wij derhalve ook
met den Raad voor Vlaanderen do mid
delen bespreken, welke ons tot de begeer
de doeleinden moeten voeren.
Het Dulteche Rijk zal bij de vredesonder
handelingen en na den vrede alles doen
wat kan dienen om de vrije ontwikkeling
van den Viaanwchen stam to bevorderen
en te waarborgen.
BÜITENLANDSCHNIEUW8.
RUSLAND.
Een intellectueel® revolutie.
Besteld door den wenach, om het open
baar onderwijs in Rustend, meer in het
bijzonder het hoogere vakonderrioht te
bevorderen, is de regeering overgegaan
tot de stichting van nieuwe univeróttd-
ten en polytechnische scholen, on moe
digt zij eveneens het particuliere en open
bare initiatief in dien geest aan.
Zoo werden in den loop der laatste
maanden de volgende instellingen van hote
ger onderwijs deels gesticht, deels geo
pend'
Universitoiten te Perm, te Rosstof aan
den Don, to Irkbetek, m te Wladlwo-
stok, polytechnische scholen te Saratoff,
te Woronesch, en te Irkoetsk, eon insti
tuut voor hooger landfooitw-onderwijs te
Siinferspol.
ABONNEMENTSPRIJS t pet kwartaal f 1.25, pet week 10 ceat, tne( Zonda<«blad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper gcachiedt Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.—
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan on» bureau Markt 31. Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Ui» Gouda en omatrteu
1 —5 regel» f 0.55. elke regel meer f 0.10. Bij drii i
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en dea
regel meer f 0.15.
was nog een echt meisje, toen Richard
Lambert door duizend1 kleine attenties en
door de aanbiddende uildlrukking zijner
blikken, haar zijne liefde betoonde. Zijne
intense liefde drong haar naar die grens
lijn, terwijl hij in de zuiverheid zijner ge
vóélens en hare oprechte vergoding, haar
steeds aan deze zijde van die lijn terug
hield.
Met voorbedachten rade drong
mysterieuse prins, door zijn welt
optreden ate balling .en romanheld, ter
stond over die grenslijn heen. Lambert
sprak tot het meisje, Marmadüke tot
do vrouw. Hij liet haar geen tijd tot na
denken, tot het ontleden harer gevoelens,
hij sleepte haar mee, in eene voortduren
de opwinding en spanning, onder welke
tenajuwernood ad«u-
BELGIë.
Autonomie voor Vlaa.ndoren.
De Rijkskamselier ontving Zaterdag een
deputatie van den Raad voor Vlaanderen,
welke op 4 Februari 1917 in een verga
dering van alle activistteohe Vlaataache
groepen was gekozen. De deputatie over
handigde de besluiten en wenschen. van
den Raad voor Vlaanderen, welke hij aan
alle oorlogvoerende en onzijdige Staten
door zijn oproep van 4 Februari 1917
ter kennis had1 gebracht.
De woordvoerder van de deputatie dien
de het Vlaamsche activtetteche program
in voor óen blnnenkMMlache autonomie
van Vlaanderen op grondteiag van dcNe-
(lerlandalolie taal en cultuur. Hij herinner
de aan de rede van de» Rijkskanselier
van 5 April 1916 en aap de tot nu toe
genomen en dkuik verdli4«idi maatrege
len van den gouvernetir«8neraal en ver
zocht oui een verdere doorvoering van
deze op een grondslag van internationale
rechtsbepalingen getroffen maatregelen.
De Rijkskanselier zei o.».
De gouvemeur-generaal heeft sinds lang,
in overleg met mij en overeenkomstig de
woorden, welke ik in April van het vo
rig jaar in den Rijksdag sprak, voorbe
reidende maatregelen overwogen en inge-
leid, welke erop doelen het Vlaamsohe
volk die, het tot nu toe onthouden moge
lijkheid te gaven tot een vrije, cultureele
en economische ontwikkeling en. daardoor
den grondsteen te leggen voor die zriL
standigheid, welke het hoopt te bevech
ten, maar door eigen kracht nauwelijks
zal kuijnen verwerven. Ik weet daarom,
dat de gouverneur-generaal het met mij
eens i«, wanneer ik u de verz ekering
geef, dat deze politiek, die, gelijk gij zelf
aanvoert, met de grondbeginselen van het
internationale recht in harmonie te, met
allen nadruk wordt voortgezet en nog ge
durende de bezetting, met «en volledige
bestuursecheidiiig tot doel, moet worden
doorgovoerd, gelijk deze in beide doelen
van België reeds sedert lang wordt ge-
(‘techt. De taalgrens moet zoodra mogelijk
grensscheiding worden tussohen twee, on
der het bevel van den gouverneur-gene-
raal vereenigde, maar overigens geschei
den bestuuragthledlem.
