It tam llfilHG. KEN Blad. Me Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. VERSCHIJNT DAGELIJKS Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Feuilleton. w.u ionaal Steun- 1914. XTie-cu-ws- en. voor G-o-kxd.au exx Oxxxstrelcezx. Het Nest van den Sperwer. Woensdag 7 Maart 1917. No. 13336. I IM. rik. ««.I O2A Co.) Ito. 0N8 OVERZICHT. (onland. In H u y s - C t u w o I* e r 6 2G Nassau Ouwerkerk- ge tq Schrijf echt «ich I ToedingBWkkrde, Medaille». 1NOKZONDKN UKDKDBBL1NOKN Op de voorpagina dubbel tarief Gewone advertcniiin en ingezonden medodeeliagea bij contract tot ta«r garadwcaardaa prijs. Groote lettere en randen naar plaatsruimte. KLEINE ADVEKTENTltN aanvragen ea anabeeduigea. beireKapde dl tastere naast, hoop ea verkoop, huur en verhuur, I—S regels f 0.25 elke regel meer J cent bij v»«r®M betaling. Maximum grootte 10 regels. Bewijsnummers 5 cent. >rst zyn tal van be- ibracht. De aldus ont- zou ook in normale ten; de kostbaarheid iften, en de betrekke- sconomische opleving at het voor tal van slijk is geweest, vol- n, om gedurende de het allernoodigste te Drukkerij ZOON Gouda. M. de Koningin. 1PR0EP. itionaal Steuncomité iroep te moeten doen szin van het Neder- 7% uur. Openbare wvak arbeider». GOUDSCHE COURANT. 'aagde' om, fen>, dal waren ».l. nenige industrie, die rondstoffen of kolen, nnenkort waarschijn- n. Koninigin, de Hooge ft, naast de groote sger door Hare Ma- r van het Koninklijk ité gesteld waren, drag van 50.000.— schonken. deze schitterende by- rgeteekenden tot het uitnoodiging te moe- itspoor zijner Lands- m en hun door ruime te openen, de taak, ationaal Steuncomité tot het eind te ver- r de Bren- des om i als Me- [et woord .Mylord Waiterton en Sir James om een avond1 i Alsi ik we Oudtijds was de ii een poontdeur. I'L wel de J als een Die er doorgil 'uit mij eenvoudig met leden van den ge en ken Berlijn. wij geregeld tijdig n ontvangen va» rten, vermakelljkhc laa b rare ageuue voorkomen, jelen wor- laoringen ’geloopen jaar, dank onomischen toestand, te lande tot de ult ra daardoor de geld- ité belangrijk minder jn er omstandigheden ipnieuw aan de finan- ;ware eischen gesteld gen had tegen de instructie aan den Duit schen gezant te Mexico. De staatssecretaris van het ministerie van Buitenlandsche Zaken gaf een uitvoe rige uiteenzetting van de met de instructie beoogde doeleinden. Dat men voor het ge val van een oorlog met Amerika omzag naar bondgenooten, was een natuurlijke en rechtmatige voorzorg. Spr. betreurde ook niet, dat dóór de Amerikajmsche publicatie, de instructie ook in Japan was bekend ge worden. Voor de overbrenging der instruc tie was de veiligste weg gekozen, die op dat oogenblik ter beschikking stond. Hoe de Amerikanen in het bezit zijn gekomen van den tekst, die in geheel geheime cijfers naar Washington is gegaan, daaromtrent ontbrak spr. nog alle kennis. Dat de instruc tie in Amerikaansche handen was gevallen, was een ongeluk hetwelk er niets aan ver anderde, dat de stap in het belang van het vaderland noodzakeljjk was. Het minst had men juist in Amerika *t recht zich over de handeling der Duitsche regeering op te win den. Misplaatst was de opvatting, dat de stap in het buitenland een bijzonder diepen indruk had gemaakt. Hij wordt opgevat voor hetgeen hij is, als een rechtmatige verwerings-daad voor het geval van oorlog. Door een nationaal-liberaal spreker werd er op gewezen, dat men in Amerika geen grond had tot bijzondere verontwaardiging. Juist President Wilson had immers moeite gedaan om alle onzijdigen tegen Duitsch- land op te stoken. Of niet een veiliger weg gevonden had kunnen worden voor het over brengen van instructies, liet spr. onbespro ken. Er konden den staatssecretaris des te worden, daar dat het mi- De actie aan het Westfront wordt ge deeltelijk verlamd door de hevige kou. Voor de Engelschen is de vorst een steun omdat zij moeten optrekken over ongebaand ter rein, dat bü dooiweer feitelyk een groote modderpoel is. De Duitsche troepen zijn, naar het Duit sche legerbericht meldt, ten 0. van Gomme- qourt voor een aanval der Engelschen, ge weken. Ook by Bouchavesnes wonnen Engelsche stormtroepen terrein. In het Engelsche bericht wordt ook van de beweging bij Bouchavesnes gewaagd, doch geen terreinwinst gemeld. Wel wordt gesproken van vorderingen ten N. W. van Irle en ten N. van Pausieux-aumont. De corr. van de Lokal-Anzeiger aan het Westelijk front vertelt: De artillerie van den vijand beschiet se dert Zondag ons nieuw front in de vakken van Bucqoy, Achiet le Petit, Bapaume en Le Transloy. De tegenstanders hebben thans hun kanonnen uit de oude achterwaartsche posities naar voren gebracht, nieuwe stel lingen voor hun batterijen gekozen en trach ten zich met behulp van hun vliegers op onze nieuwe linies in te schieten. Veel ge luk hebben zij Zondag niet gehad want onze vliegers hebben den strijd met onver moede energie hervat. Alleen op deze linie zijn niet minder dan negen vüandelijke toe stellen geveld. Tegen 10 uur in den avond kwam dan in aansluiting aan het het zeer krachtige vuur een aanval van den tegen stander in het gebied van Warlencourt, die echter werd afgeslagen. De Franschen hebben een gedeelte van het verloren terrein teruggewonnen. De Times, die een hoofdartikel wijdt aan het terugtrekken der Duitschers, zegt daarin o.a.: De Duitschers zijn niet „op den loop”, maar zij staan terrein af, en dat doen zy omdat zy niet anders kunnen. Als men met zulke hardnekkige tegenstanders te doen heeft, *dan is hun besluit om terug te trek ken geen bewijs van kracht, noch kan het voor hem een voorteeken van de naderende overwinning zijn. Hoe druk zij dan ook mo gen praten over hun ontruiming van gewel dige sterke linies, toch zullen zij niemand doen geiooven dat zy een Oostersche tac tiek toepassen, en denken te „winnen door te retireeren”. Zy schenden alle Pruisische tradities omdat zij wel moeten. Intusschen zullen wy er verstandig aan doen, de mogelijke gevolgen van dezen te rugtocht vooral niet te overdrijven. Men moet nog af wachten tot hoever de vijand retireert. Waarschijnlijk echter zal hy. over een aanzienlijken afstand terugtrekken maar heel langzaam. Het verlies van uitne mend ingerichte loopgraven is ook niet zoo erg «Is het schijnt. inklyk Nationaal comité 1914: TREUB, Jgemeene Voorzitter. t*HUMA, ilgemeene Voorzitter. van Uitvoering: DE VOOUS, Voorzitter. BIEMA—HUMANS. Th. C. v. DOORN. ECK HENKEMANS. [NTHORST HOMAN. H. NOLENS. JEST. USSELSTEYN, Algemeen Secretaris, vacht bij de Heeren: C. VAN DOORN, Koninginnegracht 85. 1 on romantisch verhaal uit den tijd van de Puriteinen der 17e eeuw. door BARONI'S ORCZY. (Nadruk verboden.) blik schattt over had zij zich van haren broc’ Het publiek is er nog niet goed achter dat de trage loopgravenoorlog, zooals wij dien thans hebben leeren kennen, op het Westelijk front aan het afnemen is en lang zaam maar onweerstaanbaar overgaat in den bewegingsoorlog, die het einde van den wereldstrjjd moet brengen. De methodes en de tactiek zijn niet meer wat zy verleden jaar waren. De loopgraaf geldt voor min der dan zij vroeger deed, en dit zal steeds in meerdere mate het geval zyn. Deze verandering zal aan onze troepen steeds toenemender eischen stellen, wellicht een veranderd drilsysteem noodzakelyk ma ken en stellig het hoogste verlangen van de capaciteiten van bevelvoerders van alle ran gen. Wij kunhen het wel zoo goed als zeker achten, dat de huidige Duitsche bewegingen aan Somme en Ancre van den‘kant van den vijand gepaard gaan met voornemens om zyn front in te korten. Aldus kan hy, als dat front ten slotte verscheidene mijlen is ingekort, reserves vrijmaken, voor andere doeleinden. Maar de Duitsche terugtocht kan nog veel meer voor ons beteekenen. Zoo zou hy tijdelijk in sommige sectors onze plannen voor de lente-campagne in de war kunnen sturen. Als onze toebereidselen zyn gemaakt in de verwachting, dén vijand in een zekere liniè aan te treffen, dan is, wanneer de tijd om toe te slaan nadert en de vijand is mijlen verder dan die linie uit stel onvermijdelijk. Waarschijnlijk heeft de Duitsche staf, welks plan om terug té trek ken stellig niet op gisteren werd opge maakt, wel degelijk met die omstandigheid rekening gehouden. Aan den anderen kant zou de Duitsche terugtocht aan de Somme er op kunnen wyzen ,dat de vyand per slot van rekening voornemens is, dit jaar in het Westen een defensieve houding in acht te nemen. Misschien blyft von Hindenburg nog alty’d bü zyn voorliefde voor het Russische front volharden. De geheele toestand is voor 't oogenblik nog ongewis en die onzekerheid kan nog we) een paar weken aanhouden, maar al kan de uitgestrektheid van den Duitschen terugtocht nu nog niet worden vastgesteld, toch levert hij een zeer gunstig teeken voor de geallieerden op.” De veronderstellingen welke wy onlangs gaven worden door de Times thans beves tigd, d.w.z. dat de stelling-oorlog langzaam overgaat naar den bewegingsoorlog en dat het terugtrekken der Duitschers een streep is door het opgemaakt plan van Haig. De O.-H. regeering heeft een nota aan Amerika gericht naar aanleiding der vraag* van de Vereen. Staten over de houding van Oostenryk tegenover de duikhooten-tactiek. Het is een heel lang stuk, waarin niets meer gezegd wordt dan: wy moeten wel, wy handelen uit noodweer. De Mexico-affaire is in de Hauptausschuss van den Rijksdag ter sprake gebracht door een soc.-dem. afgevaardigde, die bedenkin- Lord Waiterton, en aan Sir JameeOver- bury. Vraag een iiteisjo voor de bedie ning aan de Alveretone’s, en verzoek de heeren, voor dé veiligheid hun lijfknecht mee te brengen. Daar zullen -zij toch niet op tegen hebben?” egen hebben?” herhaalde zij met lachje. „Zeker niet!" Dinsdag is. kunt .9 Vrijdag houden. Al- dien tijd! klaar zijn jesproken. Vrijdag kom inden, in gezelschap van ichard Lam- genoodigden maken aan on- >uw, in hare wo- kar* inelu huir kon zien, wat daarachter gebeurde. Midden in (ie rij stond1 het hui®, waar* Chavasse in. vroegere da- speelbank had gehouden, en dat nu weer zou (Menen, dik doel mocht het veilig want bijna niemand waag duisteren doorgang, en Meohta der en twintig uur ging, >id Protector georgani - schouder aan schouder i nooh linke ziende en uitgang In bei gezicht op dey bawurten avond van.Au- 1657, leek het wel, alsof tal van pernoonlijkbeden iets in het ongure «teeg- je, dat nog I Batbatrret heette te doen hadden. Opvallend was hetvoot- al, toen de* naburige kerkklok negen uur h*d Waai kort daarna, «lopen allerlei door mantel ea neergeslagen hoed onherkenbare gedaanten, achter elkaar aan, soms ook wel twee of drie te oa«nen, het enge donkere steegje in, (Wortt vervalgd.) ken. Er konden den star minder verwüten gemaakt a men zich steeds had beklaagd, nisterie van Buitenlandsche Zaken niet vol doende moeite deed om bondgenootschap pen voor Duitschland te bewerken. Een spreker van de soc.-dem. Arbeitsge- meinschaft richtte zich tegen de geheele handeling. Hij werd met klem bestreden door een lid van het centrum. Een spreker van de Fortschritt-partü op perde bedenking tegen de wijze waarop het gebeurde door de pers ter kennis vttn het Duitsche publiek is gebracht Is de Duit sche gezant van iets te beschuldigen, zei spr., dan moest men dit opschorten en wichten tot graaf Bernstorff op Duitschen bodem was aangekomen. Een conservatief afgevaardigde kwam tot de conclusie dat den Staatssecretaris Reen verwjjt kon worden gemaakt en dat p. *wfeer moest worden gebillijkt, dat hy krachtig was opgetreden. In denzelfden zin uitte zich een spreker van de Duitsche fractie. De commissie ging daarna over tot de bespreking van afzon derlijke quaesties. x I wonden vroolijk, „uw lijk, en ik 1 de millioenen „In onze r ke,”, zeide zij nadrukkelijk. „Natuurlijk, onze macht, mijne hoogver eerde!” zeide hij met oen vatechera lach, dien zij als onopgemerkt liet voorbijgaan. „Wal hot mijne Is, komt ook u toe. Ben ik niet aan u verbonden door de onver breekbare banden der innigste dankbaar heid?]’ „Ik ga due morgen met on» wagentje tot Dover en dan verder per diligence. Het veiligst zal het echter zijn, dat gij u niet weer ate prins laat zien voor ge uit Londen terug rijt. Gij kunt mij hm mere wd reisgeld geven? Zonder geld, kan ik ook in d» frtad niete doen." „Ik zal u allee geven, mijn waarde EdHtha, wat ik in huis heb, zeide hij, nu vleiend, „alles en alle®, ongeveer hon derd twintig gulden... tot de gelukkige dag aanbreeict <Mt He u eeulge millioenen zal kunnen aanbieden ten willen geven als zij er kunnen beschikken indien daardoor had kunnen vrijmaken zwager, van wiens genade brood zij moest levé». Ofschoon, zij van jongsaf een genotzieke persoonlijkheid was geweest, het slecht-zijn lag niet in haar aard. De nood had haar gedrongen met Marmaduke samen te gaan, fn toen zij in bedroevende omstandigheden verkeer de, was hij wel vriéndelijk tegen haar ge weest en zonder hem zou zij van honger en kommer zijn bezweken, want de roos was verwelkt en haar loopbaan als ac trice, had zij om bekende redenen, prijs moeten geven, en toen de politie, op ze keren dag, een Inval deed in haar huis en daar dé bewijzen vond, dat zij hare gasten geregeld liet dobbelen, was zij te- nauwernood aan de celstraf ontkomen. Daardoor wist zij maar al te goed wat zij waagde' met -- maduke om, al kele dagen, haar speelzaal nen. 1-n dat te meer, omdat de Lon tector de straf op de speelbanken, scherpt had en zij ditmaal als reef zonder genade publiek zou wordt haar voorstel aan Mar- wae het maar voor en- weer te ope- dte Lord! Pro- - 1ver scherpt had en zij ditmaal als recidivist» zonder genade publiek zou worden ge- geeseld. Toch had zij dit allen gewaagd1, om hem te helpen. Uit liefde? Verre van daar Maar zij was er volkomen zeker van/ dat hij haar met een aalmoes zon af schepen, wanneer hij eerst maar het tuin van LMy Sue In zijn bezit haf zij was slim genoeg om te begrijpen hoe meer zij zoo mogelijk achW schennen zich inliet met zijn q«ee de en strafbare handelingen, zij ook te meer hem zou kunnen dwingen, haar zooveel to geven, dat zij vrouw zou kunnen leven. Hc chantage bestond in die dagen nog niet, Wat gij ni®t wilt dat u geschiedt Engelsche bladen wordt voor den vrüwilligen burgerdienst in Engeland pro paganda gemaakt met een woord van Ne ville Chamberlain, den directeur van den dienst: „Duitschland wil on» uithongeren. Daarop ia slechts één antwoord: een slag vlak tusschen de oogen. De 'burgerlijke dienst kan dien slag geven.” Een teekening is er bij: een man met een hatelijk gezicht, want men moet toch een achurk zijn om ren volk te willen uithongeren) wil met knuppel een aardig jongetje te lijf, dat Wfl mand met levensmiddelen draagt. Een femto Jjerel met een edel gezicht (dat is natuurlijk Engeland) geeft den boozen man een vuistslag pal in het gezicht: de schurk wankelt en laat zijn knuppel val len. De plaat zou desnoods ook in Duitsch land dienst kunnen doen, met het bijschrift erbij. Belgie. Wij, Vlamingianton hebben or steed® naar gestreefd, den Vlamingen datgene t» verschaffen, waar zij recht’ op hwlien, d. I. ontwikkeling in de taal die die taal is van hun stam, en wij zullen daar nog voor blijven strijden, maar wij kunnen slechts een oplossing aanvoeren, die ge- sanctionueerd door de Belgigisehe volks vertegenwoordiging. Uit de handen der overweldSgera van ons land, accepteeren wij die niet. Indien het Duitsche gou vernement de Vlamingen ter wille wil zijn, dau kan zij dat doen door de be staande wetten waaraan niet altijd de hand werd gehouden strikt uit te voeren; doet zij dit, mijn saluut. Alle® wat verder dan dit gaat, is onwettig en zal door de Vla mingen niet worden erkend. De Rijkskanselier doet het alsof de voorgesteido maatregelen den ingevoerd op verzoek der Vlaw zelf, bij monde van den Raad van Vlaan deren.’ Maar de Raad van. Vlaanderen is een onding. De leiders die haar samen stellen, zijn u 1 o 11 en vertegenwoordi gen niets en niemand. Al dazemen- schen, die thans z.g. Vlaanderen verte genwoordigen zuilen na den oorlog niet meer te vinden zijn, zij weton. dat het volk hen dan zou zou steenigen. Dnse actie na dm oorlog zal door hun daad zeker moei lijk er gemaakt worden. Wij zullen verantwoordelijk, gestold worden voor wat zij misdreven. Anderzijds moet ik erken nen, dat op dit oogenblik hun hun daad iu het VlaauNKhe kamp sleobt® zuiverend kan werken, ofschoon reeds een diepe klove tusschen ons en de z.g. activisten bestond. Als de maatregelen die de Duitschers willen invoeren van ingrijpenden aard zijn Welke Splitsing in het beheer der spoorwegen, der posterijen Ooh kom. VenvlaauRu^img van gedoeiten, die niet zuiver Vlaamsoh zijn Laat hen ddar- mede oppasseo. Nemen wij 6en concreet geval. Brussel is een tweetalige stad. Mochten de Duitsohers die thans tot het Viaainsche taalgebied willen rekenen, en zij doen dit reeds, dan zullen wij, Flamin ganten, de eersten zijn, zulk een maat regel ongedaan te maken. Wat reoht is voor den een, is ook recht voor den an der. Trouwen® ik be«i een tegenstander van bestuurlijke scheiding, maar zelfs wa re ik een voorstander ervan, noch zou ik zo niet willen aanvaarden van dm Rijks- kanselier. Ik, die als seoretari® van do „luternationalo” wel aan een tafel wU gaan zitten met de vertegenwoordigen van de Duitsche sociaal-dwnócratie, om dat ik weet, dat zij do integriteit van Belgié onaangetast wil laten, kan uiijnlet één Belg voorstellen die den naaui als Belg verdient, die gaat onderhandelen met den Rijkskanselier, den vertegenwoordiger van een regeering die België heeft ge schonden, Polen geknecht, en de .jvrljo cultureel» outwikkoiing.” van dece natie op de ergste wijze onderdrukt. Dr. Frans zeide Het gebeurde vorv» weerzin. Ik ken de helmen Raad van Vlaanderen niet evenmin zijn gedelegeerden naar De Raad van Vlaanderen beoor deeld door Vlamingen. Naar aanlriding van de verklaringen door den Rijkflkanselier von Bethmann Heilweg afgelegd aan een deputatie van den „Raad van Vlaanderenwaarbij hij deze namer» den Duitschen Keizer be stuurlijk scheiding in België toezegde heeft een vertegenwoordiger vaii het Pers bureau M. 8. Vaz Dia®, zich tot de voor naamste leiders der Vlaameche beiweging en de vooraanstaande Beigen, die in. ons land verblijf houden, gericht met het ver zoek hem hunne meening hieromtrent ken baar te maken. Van deee zegt Camille m a iu s, socialistisch Kamerlid liet vraagstuk der „vrije cultyreele en economische ontwikkeling van Vlaande ren" h een van binnenlandschen aard, dat alleen Belgiö aangaat. Wij ontzeggen Duitschland liet recht, ziedt te mengen in een binneralandsohe aangelegenheid van ->Op teg< een fijn 1«_„1I„ „_w „Daar het vandaag ge uw eerste receptie les kan. tegen wNatuurlijkl” ,-,Dat is dus afg€„r_- ik dan ook in Londen, in g( mijn secretaris, mijnheer Ric bert. Gaarne zullen wij als komen en ons compliment ze beminnende gastvroi ning in de Bathstraat.” „Ik zal zorgen, dht alles in orde is. Waar noodig, moet gij meehelpen. Endi cott is bij de hand, en zal mijn orders opvolgen. Lot maar op hemu En als Lam bert maar één. kaart aanneemt van die d» bank houdt...*” „Hij zal zelf de bank houden, daar doe ik een eed op! Maak gij alles maar met l ndioott in orde.” „tra, Mnnrioduko, ik bid! je, laat me niet in handen vallen van de agenten of politie, of van de spionnen van Lord Cromwell! Bedenk, wat dat voor mij zou zijn!” smeekte zij met dringenden ernst. „Stellig en zeker!” zeide hij weer met dien schorren, wroeden lach. „Allerminst een geesellng, omdlat gij de heeren op nieuw voor de dobbel partij samenbracht. Neon, de waarschuwing, om toch voor zichtig te zijn, behoef ik niet te geven aan mijne mooie I dïtha, die met de po litie al vroeger kennismaakte en te nau- wemood aan dé schandpaal ontkwam?’ Waarschijnlijk had zij op dat oogen- HDOFDOTUK XIV. Het hui» in Londen. Nagenoeg aan hei einde der Strand* straat was een meestal vermeden steegje, dat bij de Theems uitkwam. ingang afgeetotea door Die deur wa® er thans poort, maar die stond kip met anderhajven ging, vond een onbe en vuil pad*, mot aan den eenen hoog opgetrokken verechim- muur, en aan de linkerzijde een rij waarvan J A---- i en de XI Blauwe Kruis. 8% g Bond Ploatswlijke „De spionnen van dén Protector zien scherp!’' bracht hij in, om haar moed te sterken en haar verlangen om hem* te hel pen. „Bah! Na twee jaar weg geweest, te ijn, denken ze niet meer aan. mijn huist” „Hm, hun geheugen is goed en de nieu- re wetten zijn dubbel gestreng!" „We zullen voorzichtig zijn.” „Maar hoe kunt ge het uwe oude be zoekers laten weten? Zij zijn overal ver spreid.” „Mylord Waiterton Is nog altijd de zelfde, en Sir James zou er allee aan wagen, om een avond1 naar hartelust te kunnen dobbelen-. A1S ik hen. even waar schuw, dan hebben we ieder en avond zooveel liefhebbers ale wij kunnen ver langen." „Het is goed1 bedacht, Edltha!” zeids hij goedkeurend. „Maar wij moeten er geen gras over laten groeien. Wilt ge morgen naar Londen gaan?” „Als ge dat goedfvindt, dan ga ik wor gen.” „Gij kunt met de diligence van Dover gaan, dan kunt ge tegen den avond* in de stad zijn. Schrijf d«n terstond1 aan Gemengd" Oorloganieaw». Zolt doen. Austin Y. Hoy, een zoon van mevr. Moy en broer van juffrouw Hoydie bij het zinken van de Laconia" zijn om het leven gekomen, doordien zij, van kou de bevangen uit hun reddingsboot waren gespoeld, heeft een telegram gericht tot president Wilson, waarin hij er op aan dringt dat do V. Staten tegen de Duit schers gaan vechten*. Zoo niet, dan gaat hij, Hoy het zelf doen en zal hij zich od der een "andere vlag scharen. Hoy is de vertegenwoordiger ia Euro pa van de Shillivian Machinery Cy te Chicago. In de boot, waarin de dames Hoy zieh bevonden, was nog ecu Amerikaan, Ce dric P. Ivatt, uit New-York, die ook ver dronken is. In het geheel waren er 25 Amerika nen aan boord, ».l. zes passagiers en 19 leden van de bemanning o. w.) één blanke en 18 negers. ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week. 10 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad I 2-—. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau Markt 31, Gouda, bij onze agenten, den boekhandel en de poatkantoren. ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omaireken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twea berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80. elke regel meer f 0.15. maar do nu strafbare daad, kende men toenmaals wd, en wat Ediiha van plan was, kwam feitelijk op hetzelfde neer. Onderwijl zij nu Jn angst zat over wat zij waagde, was Marmaduke uitgelaten, opgewonden en brutaal, als had hij de- millioeBcn. reeds in zijn bezit. Het plan, in haar brein opgekomen, had hij uitgewerkt in het zijne, en hij twijfelde niet, of hij zou niet alleen zijn doel bereiken met Sue, maar zich tevens wreken op Lambert, die hem in den weg had durven staan. „Mijn waarde Eddtlia," zeide hij. opge- plan is onvarbeter- voel mij zoo gelukkig, alsof al in mijne macht waren." macht, bedoelt gij, Marmadu- niet n»eer, zoo scheef poot. straat, eng kant een ■•lelden c; ..„izen, waarvan de deuren stevig waren —stoten en de vensters zoodanig met vod- waren liedekt, dat geen apiedend oog in (Me in Mevrouw de gen een daarvoor Voor worden; in dien éénmaal in de vi< de door den Lot «eerde politie, er door, naar recht» dankbaar als d« kwam. Maar gUStU»

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 4