It tam
llfilHG.
KEN
Blad.
Me Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
Feuilleton.
w.u
ionaal Steun-
1914.
XTie-cu-ws- en. voor G-o-kxd.au exx Oxxxstrelcezx.
Het Nest van den Sperwer.
Woensdag 7 Maart 1917.
No. 13336.
I IM. rik. ««.I O2A
Co.)
Ito.
0N8 OVERZICHT.
(onland.
In
H u y s -
C t u w o I* e r 6
2G
Nassau Ouwerkerk-
ge tq
Schrijf
echt
«ich
I ToedingBWkkrde,
Medaille».
1NOKZONDKN UKDKDBBL1NOKN
Op de voorpagina dubbel tarief
Gewone advertcniiin en ingezonden medodeeliagea bij contract tot ta«r garadwcaardaa
prijs. Groote lettere en randen naar plaatsruimte.
KLEINE ADVEKTENTltN aanvragen ea anabeeduigea. beireKapde dl tastere naast,
hoop ea verkoop, huur en verhuur, I—S regels f 0.25 elke regel meer J cent bij v»«r®M
betaling. Maximum grootte 10 regels. Bewijsnummers 5 cent.
>rst zyn tal van be-
ibracht. De aldus ont-
zou ook in normale
ten; de kostbaarheid
iften, en de betrekke-
sconomische opleving
at het voor tal van
slijk is geweest, vol-
n, om gedurende de
het allernoodigste te
Drukkerij
ZOON Gouda.
M. de Koningin.
1PR0EP.
itionaal Steuncomité
iroep te moeten doen
szin van het Neder-
7% uur. Openbare
wvak arbeider».
GOUDSCHE COURANT.
'aagde'
om,
fen>,
dal
waren
».l.
nenige industrie, die
rondstoffen of kolen,
nnenkort waarschijn-
n.
Koninigin, de Hooge
ft, naast de groote
sger door Hare Ma-
r van het Koninklijk
ité gesteld waren,
drag van 50.000.—
schonken.
deze schitterende by-
rgeteekenden tot het
uitnoodiging te moe-
itspoor zijner Lands-
m en hun door ruime
te openen, de taak,
ationaal Steuncomité
tot het eind te ver-
r de
Bren-
des
om
i als Me-
[et woord
.Mylord Waiterton
en Sir James
om een avond1 i
Alsi ik
we
Oudtijds was de ii
een poontdeur. I'L
wel de J
als een
Die er doorgil
'uit mij eenvoudig met
leden van den ge
en ken
Berlijn.
wij geregeld tijdig
n ontvangen va»
rten, vermakelljkhc
laa b rare ageuue
voorkomen,
jelen wor-
laoringen
’geloopen jaar, dank
onomischen toestand,
te lande tot de ult
ra daardoor de geld-
ité belangrijk minder
jn er omstandigheden
ipnieuw aan de finan-
;ware eischen gesteld
gen had tegen de instructie aan den Duit
schen gezant te Mexico.
De staatssecretaris van het ministerie
van Buitenlandsche Zaken gaf een uitvoe
rige uiteenzetting van de met de instructie
beoogde doeleinden. Dat men voor het ge
val van een oorlog met Amerika omzag
naar bondgenooten, was een natuurlijke en
rechtmatige voorzorg. Spr. betreurde ook
niet, dat dóór de Amerikajmsche publicatie,
de instructie ook in Japan was bekend ge
worden. Voor de overbrenging der instruc
tie was de veiligste weg gekozen, die op dat
oogenblik ter beschikking stond. Hoe de
Amerikanen in het bezit zijn gekomen van
den tekst, die in geheel geheime cijfers
naar Washington is gegaan, daaromtrent
ontbrak spr. nog alle kennis. Dat de instruc
tie in Amerikaansche handen was gevallen,
was een ongeluk hetwelk er niets aan ver
anderde, dat de stap in het belang van het
vaderland noodzakeljjk was. Het minst had
men juist in Amerika *t recht zich over de
handeling der Duitsche regeering op te win
den. Misplaatst was de opvatting, dat de
stap in het buitenland een bijzonder diepen
indruk had gemaakt. Hij wordt opgevat
voor hetgeen hij is, als een rechtmatige
verwerings-daad voor het geval van oorlog.
Door een nationaal-liberaal spreker werd
er op gewezen, dat men in Amerika geen
grond had tot bijzondere verontwaardiging.
Juist President Wilson had immers moeite
gedaan om alle onzijdigen tegen Duitsch-
land op te stoken. Of niet een veiliger weg
gevonden had kunnen worden voor het over
brengen van instructies, liet spr. onbespro
ken. Er konden den staatssecretaris des te
worden, daar
dat het mi-
De actie aan het Westfront wordt ge
deeltelijk verlamd door de hevige kou. Voor
de Engelschen is de vorst een steun omdat
zij moeten optrekken over ongebaand ter
rein, dat bü dooiweer feitelyk een groote
modderpoel is.
De Duitsche troepen zijn, naar het Duit
sche legerbericht meldt, ten 0. van Gomme-
qourt voor een aanval der Engelschen, ge
weken.
Ook by Bouchavesnes wonnen Engelsche
stormtroepen terrein.
In het Engelsche bericht wordt ook van
de beweging bij Bouchavesnes gewaagd,
doch geen terreinwinst gemeld. Wel wordt
gesproken van vorderingen ten N. W. van
Irle en ten N. van Pausieux-aumont.
De corr. van de Lokal-Anzeiger aan het
Westelijk front vertelt:
De artillerie van den vijand beschiet se
dert Zondag ons nieuw front in de vakken
van Bucqoy, Achiet le Petit, Bapaume en
Le Transloy. De tegenstanders hebben thans
hun kanonnen uit de oude achterwaartsche
posities naar voren gebracht, nieuwe stel
lingen voor hun batterijen gekozen en trach
ten zich met behulp van hun vliegers op
onze nieuwe linies in te schieten. Veel ge
luk hebben zij Zondag niet gehad want
onze vliegers hebben den strijd met onver
moede energie hervat. Alleen op deze linie
zijn niet minder dan negen vüandelijke toe
stellen geveld. Tegen 10 uur in den avond
kwam dan in aansluiting aan het het zeer
krachtige vuur een aanval van den tegen
stander in het gebied van Warlencourt, die
echter werd afgeslagen.
De Franschen hebben een gedeelte van
het verloren terrein teruggewonnen.
De Times, die een hoofdartikel wijdt aan
het terugtrekken der Duitschers, zegt
daarin o.a.:
De Duitschers zijn niet „op den loop”,
maar zij staan terrein af, en dat doen zy
omdat zy niet anders kunnen. Als men met
zulke hardnekkige tegenstanders te doen
heeft, *dan is hun besluit om terug te trek
ken geen bewijs van kracht, noch kan het
voor hem een voorteeken van de naderende
overwinning zijn. Hoe druk zij dan ook mo
gen praten over hun ontruiming van gewel
dige sterke linies, toch zullen zij niemand
doen geiooven dat zy een Oostersche tac
tiek toepassen, en denken te „winnen door
te retireeren”. Zy schenden alle Pruisische
tradities omdat zij wel moeten.
Intusschen zullen wy er verstandig aan
doen, de mogelijke gevolgen van dezen te
rugtocht vooral niet te overdrijven. Men
moet nog af wachten tot hoever de vijand
retireert. Waarschijnlijk echter zal hy. over
een aanzienlijken afstand terugtrekken
maar heel langzaam. Het verlies van uitne
mend ingerichte loopgraven is ook niet
zoo erg «Is het schijnt.
inklyk Nationaal
comité 1914:
TREUB,
Jgemeene Voorzitter.
t*HUMA,
ilgemeene Voorzitter.
van Uitvoering:
DE VOOUS,
Voorzitter.
BIEMA—HUMANS.
Th. C. v. DOORN.
ECK HENKEMANS.
[NTHORST HOMAN.
H. NOLENS.
JEST.
USSELSTEYN,
Algemeen Secretaris,
vacht bij de Heeren:
C. VAN DOORN,
Koninginnegracht 85.
1 on romantisch verhaal uit den tijd van
de Puriteinen der 17e eeuw.
door
BARONI'S ORCZY.
(Nadruk verboden.)
blik schattt
over had
zij zich
van haren
broc’
Het publiek is er nog niet goed achter
dat de trage loopgravenoorlog, zooals wij
dien thans hebben leeren kennen, op het
Westelijk front aan het afnemen is en lang
zaam maar onweerstaanbaar overgaat in
den bewegingsoorlog, die het einde van den
wereldstrjjd moet brengen. De methodes en
de tactiek zijn niet meer wat zy verleden
jaar waren. De loopgraaf geldt voor min
der dan zij vroeger deed, en dit zal steeds
in meerdere mate het geval zyn.
Deze verandering zal aan onze troepen
steeds toenemender eischen stellen, wellicht
een veranderd drilsysteem noodzakelyk ma
ken en stellig het hoogste verlangen van de
capaciteiten van bevelvoerders van alle ran
gen. Wij kunhen het wel zoo goed als zeker
achten, dat de huidige Duitsche bewegingen
aan Somme en Ancre van den‘kant van den
vijand gepaard gaan met voornemens om
zyn front in te korten. Aldus kan hy, als
dat front ten slotte verscheidene mijlen is
ingekort, reserves vrijmaken, voor andere
doeleinden. Maar de Duitsche terugtocht
kan nog veel meer voor ons beteekenen.
Zoo zou hy tijdelijk in sommige sectors
onze plannen voor de lente-campagne in de
war kunnen sturen. Als onze toebereidselen
zyn gemaakt in de verwachting, dén vijand
in een zekere liniè aan te treffen, dan is,
wanneer de tijd om toe te slaan nadert en
de vijand is mijlen verder dan die linie uit
stel onvermijdelijk. Waarschijnlijk heeft de
Duitsche staf, welks plan om terug té trek
ken stellig niet op gisteren werd opge
maakt, wel degelijk met die omstandigheid
rekening gehouden. Aan den anderen kant
zou de Duitsche terugtocht aan de Somme
er op kunnen wyzen ,dat de vyand per slot
van rekening voornemens is, dit jaar in het
Westen een defensieve houding in acht te
nemen. Misschien blyft von Hindenburg nog
alty’d bü zyn voorliefde voor het Russische
front volharden.
De geheele toestand is voor 't oogenblik
nog ongewis en die onzekerheid kan nog
we) een paar weken aanhouden, maar al
kan de uitgestrektheid van den Duitschen
terugtocht nu nog niet worden vastgesteld,
toch levert hij een zeer gunstig teeken voor
de geallieerden op.”
De veronderstellingen welke wy onlangs
gaven worden door de Times thans beves
tigd, d.w.z. dat de stelling-oorlog langzaam
overgaat naar den bewegingsoorlog en dat
het terugtrekken der Duitschers een streep
is door het opgemaakt plan van Haig.
De O.-H. regeering heeft een nota aan
Amerika gericht naar aanleiding der vraag*
van de Vereen. Staten over de houding van
Oostenryk tegenover de duikhooten-tactiek.
Het is een heel lang stuk, waarin niets
meer gezegd wordt dan: wy moeten wel,
wy handelen uit noodweer.
De Mexico-affaire is in de Hauptausschuss
van den Rijksdag ter sprake gebracht door
een soc.-dem. afgevaardigde, die bedenkin-
Lord Waiterton, en aan Sir JameeOver-
bury. Vraag een iiteisjo voor de bedie
ning aan de Alveretone’s, en verzoek de
heeren, voor dé veiligheid hun lijfknecht
mee te brengen. Daar zullen -zij toch niet
op tegen hebben?”
egen hebben?” herhaalde zij met
lachje. „Zeker niet!"
Dinsdag is. kunt
.9 Vrijdag houden. Al-
dien tijd! klaar zijn
jesproken. Vrijdag kom
inden, in gezelschap van
ichard Lam-
genoodigden
maken aan on-
>uw, in hare wo-
kar*
inelu
huir
kon zien, wat daarachter gebeurde.
Midden in (ie rij stond1 het hui®, waar*
Chavasse in. vroegere da-
speelbank had gehouden, en dat
nu weer zou (Menen,
dik doel mocht het veilig
want bijna niemand waag
duisteren doorgang, en Meohta
der en twintig uur ging,
>id Protector georgani -
schouder aan schouder
i nooh linke ziende en
uitgang In bei gezicht
op dey bawurten avond van.Au-
1657, leek het wel, alsof tal van
pernoonlijkbeden iets in het ongure «teeg-
je, dat nog I Batbatrret heette
te doen hadden. Opvallend was hetvoot-
al, toen de* naburige kerkklok negen uur
h*d Waai kort daarna, «lopen
allerlei door mantel ea neergeslagen hoed
onherkenbare gedaanten, achter elkaar
aan, soms ook wel twee of drie te oa«nen,
het enge donkere steegje in,
(Wortt vervalgd.)
ken. Er konden den star
minder verwüten gemaakt a
men zich steeds had beklaagd,
nisterie van Buitenlandsche Zaken niet vol
doende moeite deed om bondgenootschap
pen voor Duitschland te bewerken.
Een spreker van de soc.-dem. Arbeitsge-
meinschaft richtte zich tegen de geheele
handeling.
Hij werd met klem bestreden door een
lid van het centrum.
Een spreker van de Fortschritt-partü op
perde bedenking tegen de wijze waarop het
gebeurde door de pers ter kennis vttn het
Duitsche publiek is gebracht Is de Duit
sche gezant van iets te beschuldigen, zei
spr., dan moest men dit opschorten en
wichten tot graaf Bernstorff op Duitschen
bodem was aangekomen.
Een conservatief afgevaardigde kwam
tot de conclusie dat den Staatssecretaris
Reen verwjjt kon worden gemaakt en dat
p. *wfeer moest worden gebillijkt, dat hy
krachtig was opgetreden.
In denzelfden zin uitte zich een spreker
van de Duitsche fractie. De commissie ging
daarna over tot de bespreking van afzon
derlijke quaesties. x
I
wonden vroolijk, „uw
lijk, en ik 1
de millioenen
„In onze r
ke,”, zeide zij nadrukkelijk.
„Natuurlijk, onze macht, mijne hoogver
eerde!” zeide hij met oen vatechera lach,
dien zij als onopgemerkt liet voorbijgaan.
„Wal hot mijne Is, komt ook u toe. Ben
ik niet aan u verbonden door de onver
breekbare banden der innigste dankbaar
heid?]’
„Ik ga due morgen met on» wagentje
tot Dover en dan verder per diligence.
Het veiligst zal het echter zijn, dat gij
u niet weer ate prins laat zien voor ge
uit Londen terug rijt. Gij kunt mij hm
mere wd reisgeld geven? Zonder geld,
kan ik ook in d» frtad niete doen."
„Ik zal u allee geven, mijn waarde
EdHtha, wat ik in huis heb, zeide hij,
nu vleiend, „alles en alle®, ongeveer hon
derd twintig gulden... tot de gelukkige
dag aanbreeict <Mt He u eeulge millioenen
zal kunnen aanbieden
ten willen geven als zij er
kunnen beschikken indien
daardoor had kunnen vrijmaken
zwager, van wiens genade
brood zij moest levé». Ofschoon, zij van
jongsaf een genotzieke persoonlijkheid was
geweest, het slecht-zijn lag niet in haar
aard. De nood had haar gedrongen met
Marmaduke samen te gaan, fn toen zij
in bedroevende omstandigheden verkeer
de, was hij wel vriéndelijk tegen haar ge
weest en zonder hem zou zij van honger
en kommer zijn bezweken, want de roos
was verwelkt en haar loopbaan als ac
trice, had zij om bekende redenen, prijs
moeten geven, en toen de politie, op ze
keren dag, een Inval deed in haar huis
en daar dé bewijzen vond, dat zij hare
gasten geregeld liet dobbelen, was zij te-
nauwernood aan de celstraf ontkomen.
Daardoor wist zij maar al te goed wat
zij waagde' met --
maduke om, al
kele dagen, haar speelzaal
nen. 1-n dat te meer, omdat de Lon
tector de straf op de speelbanken,
scherpt had en zij ditmaal als reef
zonder genade publiek zou wordt
haar voorstel aan Mar-
wae het maar voor en-
weer te ope-
dte Lord! Pro-
- 1ver
scherpt had en zij ditmaal als recidivist»
zonder genade publiek zou worden ge-
geeseld.
Toch had zij dit allen gewaagd1, om hem
te helpen. Uit liefde? Verre van daar
Maar zij was er volkomen zeker van/
dat hij haar met een aalmoes zon af
schepen, wanneer hij eerst maar het
tuin van LMy Sue In zijn bezit haf
zij was slim genoeg om te begrijpen
hoe meer zij zoo mogelijk achW
schennen zich inliet met zijn q«ee
de en strafbare handelingen, zij ook
te meer hem zou kunnen dwingen,
haar zooveel to geven, dat zij
vrouw zou kunnen leven. Hc
chantage bestond in die dagen nog niet,
Wat gij ni®t wilt dat u
geschiedt
Engelsche bladen wordt voor den
vrüwilligen burgerdienst in Engeland pro
paganda gemaakt met een woord van Ne
ville Chamberlain, den directeur van den
dienst: „Duitschland wil on» uithongeren.
Daarop ia slechts één antwoord: een slag
vlak tusschen de oogen. De 'burgerlijke
dienst kan dien slag geven.” Een teekening
is er bij: een man met een hatelijk gezicht,
want men moet toch een achurk zijn om
ren volk te willen uithongeren) wil met
knuppel een aardig jongetje te lijf,
dat Wfl mand met levensmiddelen draagt.
Een femto Jjerel met een edel gezicht (dat
is natuurlijk Engeland) geeft den boozen
man een vuistslag pal in het gezicht: de
schurk wankelt en laat zijn knuppel val
len. De plaat zou desnoods ook in Duitsch
land dienst kunnen doen, met het bijschrift
erbij.
Belgie. Wij, Vlamingianton hebben or steed®
naar gestreefd, den Vlamingen datgene
t» verschaffen, waar zij recht’ op hwlien,
d. I. ontwikkeling in de taal die die taal
is van hun stam, en wij zullen daar nog
voor blijven strijden, maar wij kunnen
slechts een oplossing aanvoeren, die ge-
sanctionueerd door de Belgigisehe volks
vertegenwoordiging. Uit de handen der
overweldSgera van ons land, accepteeren
wij die niet. Indien het Duitsche gou
vernement de Vlamingen ter wille wil
zijn, dau kan zij dat doen door de be
staande wetten waaraan niet altijd de hand
werd gehouden strikt uit te voeren; doet
zij dit, mijn saluut. Alle® wat verder dan
dit gaat, is onwettig en zal door de Vla
mingen niet worden erkend.
De Rijkskanselier doet het
alsof de voorgesteido maatregelen
den ingevoerd op verzoek der Vlaw
zelf, bij monde van den Raad van Vlaan
deren.’ Maar de Raad van. Vlaanderen is
een onding. De leiders die haar samen
stellen, zijn u 1 o 11 en vertegenwoordi
gen niets en niemand. Al dazemen-
schen, die thans z.g. Vlaanderen verte
genwoordigen zuilen na den oorlog niet
meer te vinden zijn, zij weton. dat het volk
hen dan zou zou steenigen. Dnse actie
na dm oorlog zal door hun daad zeker
moei lijk er gemaakt worden. Wij zullen
verantwoordelijk, gestold worden voor wat
zij misdreven. Anderzijds moet ik erken
nen, dat op dit oogenblik hun hun daad
iu het VlaauNKhe kamp sleobt® zuiverend
kan werken, ofschoon reeds een diepe
klove tusschen ons en de z.g. activisten
bestond.
Als de maatregelen die de Duitschers
willen invoeren van ingrijpenden aard
zijn Welke Splitsing in het beheer der
spoorwegen, der posterijen Ooh kom.
VenvlaauRu^img van gedoeiten, die niet
zuiver Vlaamsoh zijn Laat hen ddar-
mede oppasseo. Nemen wij 6en concreet
geval. Brussel is een tweetalige stad.
Mochten de Duitsohers die thans tot het
Viaainsche taalgebied willen rekenen, en
zij doen dit reeds, dan zullen wij, Flamin
ganten, de eersten zijn, zulk een maat
regel ongedaan te maken. Wat reoht is
voor den een, is ook recht voor den an
der. Trouwen® ik be«i een tegenstander
van bestuurlijke scheiding, maar zelfs wa
re ik een voorstander ervan, noch zou ik
zo niet willen aanvaarden van dm Rijks-
kanselier. Ik, die als seoretari® van do
„luternationalo” wel aan een tafel wU
gaan zitten met de vertegenwoordigen
van de Duitsche sociaal-dwnócratie, om
dat ik weet, dat zij do integriteit van
Belgié onaangetast wil laten, kan uiijnlet
één Belg voorstellen die den naaui als
Belg verdient, die gaat onderhandelen met
den Rijkskanselier, den vertegenwoordiger
van een regeering die België heeft ge
schonden, Polen geknecht, en de .jvrljo
cultureel» outwikkoiing.” van dece natie
op de ergste wijze onderdrukt.
Dr. Frans
zeide
Het gebeurde vorv»
weerzin. Ik ken de
helmen Raad van Vlaanderen niet
evenmin zijn gedelegeerden naar
De Raad van Vlaanderen beoor
deeld door Vlamingen.
Naar aanlriding van de verklaringen
door den Rijkflkanselier von Bethmann
Heilweg afgelegd aan een deputatie van
den „Raad van Vlaanderenwaarbij hij
deze namer» den Duitschen Keizer be
stuurlijk scheiding in België toezegde
heeft een vertegenwoordiger vaii het Pers
bureau M. 8. Vaz Dia®, zich tot de voor
naamste leiders der Vlaameche beiweging
en de vooraanstaande Beigen, die in. ons
land verblijf houden, gericht met het ver
zoek hem hunne meening hieromtrent ken
baar te maken.
Van deee zegt Camille
m a iu s, socialistisch Kamerlid
liet vraagstuk der „vrije cultyreele en
economische ontwikkeling van Vlaande
ren" h een van binnenlandschen aard,
dat alleen Belgiö aangaat. Wij ontzeggen
Duitschland liet recht, ziedt te mengen in
een binneralandsohe aangelegenheid van
->Op teg<
een fijn 1«_„1I„ „_w
„Daar het vandaag
ge uw eerste receptie
les kan. tegen
wNatuurlijkl”
,-,Dat is dus afg€„r_-
ik dan ook in Londen, in g(
mijn secretaris, mijnheer Ric
bert. Gaarne zullen wij als
komen en ons compliment
ze beminnende gastvroi
ning in de Bathstraat.”
„Ik zal zorgen, dht alles in orde is.
Waar noodig, moet gij meehelpen. Endi
cott is bij de hand, en zal mijn orders
opvolgen. Lot maar op hemu En als Lam
bert maar één. kaart aanneemt van die d»
bank houdt...*”
„Hij zal zelf de bank houden, daar doe
ik een eed op! Maak gij alles maar met
l ndioott in orde.”
„tra, Mnnrioduko, ik bid! je, laat me
niet in handen vallen van de agenten of
politie, of van de spionnen van Lord
Cromwell! Bedenk, wat dat voor mij zou
zijn!” smeekte zij met dringenden ernst.
„Stellig en zeker!” zeide hij weer met
dien schorren, wroeden lach. „Allerminst
een geesellng, omdlat gij de heeren op
nieuw voor de dobbel partij samenbracht.
Neon, de waarschuwing, om toch voor
zichtig te zijn, behoef ik niet te geven
aan mijne mooie I dïtha, die met de po
litie al vroeger kennismaakte en te nau-
wemood aan dé schandpaal ontkwam?’
Waarschijnlijk had zij op dat oogen-
HDOFDOTUK XIV.
Het hui» in Londen.
Nagenoeg aan hei einde der Strand*
straat was een meestal vermeden steegje,
dat bij de Theems uitkwam.
ingang afgeetotea door
Die deur wa® er thans
poort, maar die stond
kip met anderhajven
ging, vond een onbe
en vuil pad*, mot aan den eenen
hoog opgetrokken verechim-
muur, en aan de linkerzijde een rij
waarvan J A----
i en de
XI
Blauwe Kruis. 8%
g Bond Ploatswlijke
„De spionnen van dén Protector zien
scherp!’' bracht hij in, om haar moed te
sterken en haar verlangen om hem* te hel
pen.
„Bah! Na twee jaar weg geweest, te
ijn, denken ze niet meer aan. mijn huist”
„Hm, hun geheugen is goed en de nieu-
re wetten zijn dubbel gestreng!"
„We zullen voorzichtig zijn.”
„Maar hoe kunt ge het uwe oude be
zoekers laten weten? Zij zijn overal ver
spreid.”
„Mylord Waiterton Is nog altijd de
zelfde, en Sir James zou er allee aan
wagen, om een avond1 naar hartelust te
kunnen dobbelen-. A1S ik hen. even waar
schuw, dan hebben we ieder en avond
zooveel liefhebbers ale wij kunnen ver
langen."
„Het is goed1 bedacht, Edltha!” zeids
hij goedkeurend. „Maar wij moeten er
geen gras over laten groeien. Wilt ge
morgen naar Londen gaan?”
„Als ge dat goedfvindt, dan ga ik wor
gen.”
„Gij kunt met de diligence van Dover
gaan, dan kunt ge tegen den avond* in
de stad zijn. Schrijf d«n terstond1 aan
Gemengd" Oorloganieaw».
Zolt doen.
Austin Y. Hoy, een zoon van mevr.
Moy en broer van juffrouw Hoydie bij
het zinken van de Laconia" zijn om
het leven gekomen, doordien zij, van kou
de bevangen uit hun reddingsboot waren
gespoeld, heeft een telegram gericht tot
president Wilson, waarin hij er op aan
dringt dat do V. Staten tegen de Duit
schers gaan vechten*. Zoo niet, dan gaat
hij, Hoy het zelf doen en zal hij zich od
der een "andere vlag scharen.
Hoy is de vertegenwoordiger ia Euro
pa van de Shillivian Machinery Cy te
Chicago.
In de boot, waarin de dames Hoy zieh
bevonden, was nog ecu Amerikaan, Ce
dric P. Ivatt, uit New-York, die ook ver
dronken is.
In het geheel waren er 25 Amerika
nen aan boord, ».l. zes passagiers en
19 leden van de bemanning o. w.) één
blanke en 18 negers.
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week. 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad I 2-—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau Markt 31, Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de poatkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omaireken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twea berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80. elke
regel meer f 0.15.
maar do nu strafbare daad, kende men
toenmaals wd, en wat Ediiha van plan
was, kwam feitelijk op hetzelfde neer.
Onderwijl zij nu Jn angst zat over wat
zij waagde, was Marmaduke uitgelaten,
opgewonden en brutaal, als had hij de-
millioeBcn. reeds in zijn bezit.
Het plan, in haar brein opgekomen,
had hij uitgewerkt in het zijne, en hij
twijfelde niet, of hij zou niet alleen zijn
doel bereiken met Sue, maar zich tevens
wreken op Lambert, die hem in den weg
had durven staan.
„Mijn waarde Eddtlia," zeide hij. opge-
plan is onvarbeter-
voel mij zoo gelukkig, alsof
al in mijne macht waren."
macht, bedoelt gij, Marmadu-
niet n»eer,
zoo scheef
poot.
straat, eng
kant een
■•lelden c;
..„izen, waarvan de deuren stevig waren
—stoten en de vensters zoodanig met vod-
waren liedekt, dat geen apiedend oog
in (Me
in Mevrouw de
gen een
daarvoor
Voor
worden;
in dien
éénmaal in de vi<
de door den Lot
«eerde politie, er
door, naar recht»
dankbaar als d«
kwam.
Maar
gUStU»