Horwiw
KEN
I
>CH.
>ODS.
I
\o. 13302.
50e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN
Telefoon latere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad.
Feuilleton.
van Thee
i Conversatie,
ipondentiei
LAFEBER,
iteoh M. O. (A.)
Zaterdag 7* April 1917.
ZbT ieix-ws- en rtf^.cL'rrexten.txelolsi.d. voor Gr o VLcia. en Oxxxstx eZkcexx.
Het Nest van den Sperwer.
ggdgggj
«UIT”.
ne.
'«gate LOS, alk» rafel meer f 0.25.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
g'
tne-
HAG NAAR.
52
haar.
me
de
1022 40
uur 5 ct. hoofer.
wanhopend
In di* gevi
zijn
tui
lenden
«j
zijn
toenaam,
over
i een
er
van
- GOUDA.
iwbuxg. 7%
<ina.
Maandi
blad
|rv en
ta gelicht.
>eeW
ioor
kolen
een
zooaös ook
zij dubbel
i op
door
liefst
was go-
i beveiv-
>rtB. Hij
maar
macht te
be
was hij
opgegaan en
t de
leni
ge.
root
cmde.
C. BIJL.
BREEBAART Li,
Markt
innende tafer., enz.
voBdinRBWaanlB.
wegkomt! Stoor
grooleo I,
de eapacitt
inleiding draaien
Half
qualifi-
i Haag
t coo-
kolen-
«M
Voorts
ooo-
laten
iiwigsvhe
ko-
stoelen
gezellig bij
oolijk hout-
hing
lijst.
nstig wikkelt zich
Alsof er njeta gebruind
dlk-rtributie-coiniuiBsie i
staande uit... de
houder.
maken
van te
toi gevoegd
wiens
na Genoegen. Ver-
Spreker F- v. d.
wij kun-
zonder
volen 1
houden,
die afttpri
gerekend
Richard
Adam.
aclMen tbuii
keren, zou
peik
'est oord
een maakt
BERICHT.
■andag 2en Paaschdag zal dit
NIET verschijnen.
bot
i en
van de
I van
GOUDSCHE COURANT.
verwijt van achter de fekon
Merkwaardig
te lezen, dat
reeds
zou ZOO 1
w ordt gt«<x
mot ti n
per week 10 cent, met Zondafiblad per
bezorfinf per looper feschiedt Franco
Nieuwe paden.
Ons land verkeert wel in eigenaardige om
standigheden. En in politiek èn in economi-
schen zin.
In politiek opzicht vertoont Nederland
zeker een heel bijzondere positie. Gelegen
tusschen de twee groote Staten,tusschen wie
het eenmaal tot een groote botsing moest
komen, aan de andere zyde begrensd door
het arme, onder den voet geloopen België,
vechtend tegen een zee, welke de groote
concurrenten met mijnen en onderzeeërs-
„blokkade" versperren, zou men voor ons
kleine land al lang het ergste hebben moe
ten vreezen. De beste „deskundigen” verze
kerden u vóór het uitbreken van den groe
ten oorlog die h.i. niet langer dan een
maand of drie kon duren! dat Neder
land dan zou moeten kiezen of deeletn, of
zelfs zonder te kunnen kiezen in den oorlog
zou worden meegesleurd. En thans duurt de
oorlog, die grooter afmetingen aannam, dan
men ooit had durven vreezen reeds 32 maan
den en nog staat ons kleine land als een
oase in de oorlogswoestijn. Is het niet als
een wonder, dat ons spaarde, te midden van
het groote leed, dat over de geheele aarde
zich uitstortte? Nu komen opnieuw „des-
kundigên” en verzekeren ons weer op dien
toon van weten-zonder-twyfel, dat ons land
niets riskeert, omdat Engeland noch Duitsch-
land er belang bij hebben ons in den strijd
te betrekken (ook niet als medestander?),
of omdat men geen vijand méér zich op den
hals wil halen.
Laat ons eerlijk bekennen, dat deze be
schouwingen hoe interessant ook voor
verloren oogenblikken in sociëteit of koffie
huis ons niet veel wijzer maken. De
waarheid is, dat ons land nog steeds in
groote onzekerheid verkeert. Ook al hecht
men geen geloof aan invals-geruchten en
andere stookertfen, men kan nooit over het
hoofd zien, dat de op leven en dood vech
tende reuzenmachten overwegingen kunnen
hebben of nog krijgen bij gewijzigde om
standigheden die zij voor ons verborgen
houden en die plotseling kunnen opkomen.
Wij mogen slechts hopen, dat ons land
zoo goed mogeltfk voorbereid zal zijn
als wat de Hemel verhoede de
opg
tv» Mij
de algemeens indruk mui
gumeentebrrtuiir van
komt nmiw heotanaal «int, go
e kol on hot geval wa|»q
•rukkertj
iOON Gonda
pen.
rode te lezen,
kok-n-aanvper
Mm
li4s
genomen
te regelt n. 1
de Minister
oonmitesies
1916
weimohen
dat zoo
inaat-
om de
ha f Maart
izijn van
iAY ZONEN,
HEM.
geleverd in verxafeld»
en half en één Ned.
Nommer en Prijs,
et gedeponeerd Merk.
J van Uwe geëerde
altijkl gebrekkig en
brekkigheid lijden,
te veel misbaar to
voren af aan bezien en waar noodig op
nieuw opbouwen!
Wie durft't aan?
Het lijkt een reuzentaak, een taak die niet
altijd voor wie haar aanvat, een aangename
zal zijn, maar zal men op den duur niet g e-
noodzaakt worden dit werk aan te vat
ten Zal het mogelük zyn, Gods water maar
over Gods akker te laten ïoopen, nu de
strijd om het bestaan ook voor de Sta
ten zoo veel moeiiyker is geworden en
het inslaan van nieuwe paden een gebie
dende eisch is geworden?
Wie de „zaak” op den ouden voet wil
voortzetten, net alsof er niets veranderd
ware, wie voort wil gaan op de oude ma
nier, nieuwe eischen stellen aan de schat
kisten van Rijk en Gemeenten, „populaire”
dat zijn dure eischen natuurlijk en
wie daarbij op zien komen speelt, door in
al te goed vertrouwen steeds maar te ho
pen. dat alles wel terecht zal komen, die
voert ons land naar een bankroet, althans
naar een economisch donkere toekomst.
Het staat niet in de laatste plaats aan de
vertegenwoordigers des volks en aan de
groepen, die hen afvaardigen, om dit in te
zien en dit niet voor het volk te verbergen
of te mooi voor te stellen-
Vooral nu er in ons partijwezen eenige
roering is waar te nemen waarover wü
in een volgend artikel hopen te spreken
schijnt 't ons de tijd om deze vraagstukken,
van zoo overwegend belang voor onze toe
komst, flinkweg aan de o^de te stellen.
Met leuzen alléén zullen we er in de toe
komst minder dan ooit komen.
Het wordt een tyd van werken, van daden
en nieuwe paden.
hij wint dat hij weinig gevaar
oplichterij maar verdacht
was jong, zoijder er var
bloedverwanten.
het vasteland v»n Europa
i naani van Lady •s4u<’ van
en itat onder zijn
van OriiMUM. i
handelen niet ontkci
aJh-nninwt
De
..wug op on-zo filo-
r kt een leemte In
Wat is er aan te
g(WK‘0i»t«bt'Hluiir nalatig b»,
i en volhardt bij zijne na
zijn domheid
tmiotntoraad? Och kom.
unain niet uiitepreken
«en, modelijdend te glimiariien
rllrtje kletsmeier», die het veel
hebben mot aadarl-wen en toe-
oin nog te
JeH van
geen gemeen* «-ambtenaar
gemeentebestuur leverde die helft
op genade en ongeuadu
groote kolenhandularen. n
sedert Augustus 1911 ieder
aile handelaren die
weten te verkrijgen, twee
n doen de prijzïln opjagen en zij,
itin klanten niet zijn, laten... stikken,
vergeve ons dat onparlementaire
maar he«t drukt juist do t
i en groot deel van den
groot
de I
ais
«tariër.
i het klein
wagen 1
hrt Har-
gebrek aan
atütaoo Hei geeft de
roothandeiaren. Zij die
van deze waren, kon
en hun zou een le-
voor
VlUI
Deze
l'w
dat
voor-
Die kan je voor alles krijgen. Ditmaal
echter zijn tal van pseiwlu-dioi'jtoren ook
aan het briofjes uitniken gegaan, t en
briefje met eni onleesbare nandteekening
al voldoendt- om ven
te bezorgen, zij h»
dagen,
liet het
I en romantisch verhaal uit den tijd van
de Puriteinen der 17e eeuw.
door
BARONES ORCZY.
(Nadruk verboden.)
Ata
han-
Ald-
vopnouauing
zij zijn rectit
i un in 81 r
verdwenen
in
ten.
hij.
i Orteani- rookte van
dat in den laatst en
beaigheid was
te doen hadden,
naar den rook zien,
d<* kleien pijp zogen.
Martha had de Heere God
die naliet
en een
voren
aan de gn
van wiens werk»aamh<
1 >ezeilfde troep,
klaarde haar kla:
zal nu weer
Behalve dat het
het ook een
van
strekt,
van
hom deze vrietub-lijke
voor zijn Paachcnii aan.
bij onze groob-ou<krs
Meden en
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CCGLXV.
een ernstige fout In ons
istelsel. een leemte in den schijn-
.oti'n schakel, die door de ver-
oimI' i doelen van wetgevend en
gezag wordt gvvonndj (lij
him zeggtn dat er vele fou-
zijnmisBohien. zelfs zijl
m.-ening dat er meer h-eznte dan
"/ij hebben thans eclrter het
leemte die duidelijker Jan
geworden door die bijzondere tijds-
igh. .1.
alli n.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN i
Op dc voorpagina dubbel tanaf
Gewone adv/neauëa ea ingeaoadea mededeeltnjea Uj caMraa lor aeer gereduceerde»
prijs Groote letten en raad»» «aar plaataruimte
KLEINE ADVERTENTlftN aanerafC» en aanbsedaafe». betredepda dieaatpenotwal.
koop en verkoop, huar en verhuur. I—5 refela t 0.2S elke regel meer S cent bij voonsM
betaling Maxitniua grootte 10 reg^ta BewifMuaasnen S caM.
en liefst ziju zij geprotosH'X'rd hebben te
gen den lecilijkin reuk en neerslag van
den uitgeblaeen rook, als zij niet bang
was geweest voor de opvl'ii-gendhejd van
haar huurder, vooral wanneer Ad<am niet
t'huta wae.
Bij zulke galqgimhwlm
nu het geval was moest
voorzichtig zijn en kon zij alleen
stoelen en meubelen zich wreken
die een dubbele beurt te geven, 1
waar hij bij w«h. Zoo dkxd zij ook nu.
..Hoe lang moet die -jehooiunakerij nog
duren vYoeg de Prins, die in zijn,
loabac-snygen gestoord was. ,,!>at ge
draai om mij heen maakt me zenuw
achtig
Maar vrouw
Wt 1 zag ze aan
van zijn
tegen haar
ze het niet,
hesn staan
hem toe.
..Ih?.
den toon, I
ben wat hardhooi
Met zijn «lleboo.,
en zei ongeduldig
..Maak,
niet
..Ja, de biggetjes." antwoordde zij ver-
genoegd. ..Dank u voor de belangstel
ling.... ze groeien goed! ZeB heb ik
er... Eh? Wat?... Ik ben oen beetje
dool, weet u.”
Het kostte hem moeite om niet op
te vliegen. De oude vrouw met haar
biggetjes, maakte Tuin razend. Hij was
ongerust over het mogelijke thuiskomen
van Adam, en nog meer over dal van
Riclmrd. Gelukkig bad de doove Mar
tha hem ongevraagd verteld, dat de jon-
volkomcnheden. Het ta echter geheel ieta
anders wanneer naast de onvolmaaktheid
ook een zekere omwil, een hooghartig af
wijzen van den plicht valt te oonntatee-
ren. I n dan is nog het geval denkbaar
dat naast goeden wil en grooton ijver
diderde factor ontbreekt de capaciteit.
Na deze lange inleiding draaien wij
terug naar het onderwerp. Half den
Haag heeft eenige weken lang koude ge
leden. Dat is nieta bijzonders, zult ge
meenen, ook vele niet-l lage naars heibben
koude geleden. Juist, maar de he.fl van
den Haag heeft kou geleden,
niet had behoeven te geschieden. U|
telijkJieeft men een dcei kou laten 1
en
ons
zijn
doei
dat
De giwahi.ilHihrijvor* zijn he<
over een», dat het tabak rook en
Amerikaanachen oorsprong ta. I,aa
aas hericta. dat (k>liHii>un op Cuba in
boorlingen aatarof. die mn v reemdl kruid,
dat zij tabago noemden. oproMm, aam
staken en daaraan zogen. Bekendis
dat roeda in 152Ö do lijna havannah aan
het Spaansclu' Hof gebruikt werd als
wierook, om de etena-luctu te verdrij
ven Fenrt na 1600 vond de ta»mk
in Holland en Engeland ingang... aller-
eerrt bij het volk en de taogloopers.
(Wordt vervolgd).
sterk
hoorzai
Nog
worden
hem ontwoi
meisje te 1
kunnen
zij bezat,
«•ond ta
morgen In handen
dit maar een gedeelte
mogen, dat ook uit
stond, was dit deel
dat de gedachte het
eiken zenuw van Sir
trillen van genot.
Eén tafereel nog van het drama
zijnen
liep van
te wonden. Sue
ring en bevriende
hij op I
dolde in
ma ruhe.
als Prins van Orieanw. zou
van handelen niet ontkennen
Manna diik o altanuinwt den
Prins zoeken. De beritoiiigtm in 1 ngo-
l&nd zou hij onaangeroerd laten, maar
Europa was groot genoeg en hij... rijk!
Hij had den gehiwien dwg zijn plan
nen overwogen.
Hij had uitgerukend dat Hue om zeven
uur. volgens afspraak, bij vrouw Mar
tha kon zijn, daar hij Ixlitha strikt l>o-
volen ha»L zich boscheiden actg^ra/ to
Nu verwenMhta Sir MarnwkNike
raak uut Faie. waarbij hij niet
had op de moge 1 ijk Imid, dat
l^ambcrt zou komen opdiagen.
de lioefsmid. kwam nooit voor
ta. en Martha, de doove Qua-
Inni niet in den weg foo-
Mariha leed aan doofheid,
ze aan de driftige bewegingen
hoofd, dat haar huurder wat
zetde, maar verstaan deed
Zij kwam wat dichter bij
on wendde haar oor naar
Er ta toch
regcetriugsst
Laar gewlot
schillende c
uitvoerend
zu H mltawJi
vele leemten
van
schakel is. W
oog op een I
ooit is
onetandighi den.
Aan allm. die lakleed zijn m«t be-
s'uursmacht, is een zware taak opge
legd, nu door den woedenden oorlog hei
economisch leven geheel «i al uit zijn
vnigen ta gelicht. H<4 dient erkend, Jat
vele beat uurs lied en zich ijverig weren en
zieh inspannen om het heil der burgers
te bevorderen. Zij zijn allen, net als wij
cnvolmaai'ite mensolien hun werk ta dus
zij. die onder die ge-
zijn licht geneigd al
maken over dT.e on-
was
tlunciet
of zes
Ook Bet het to w«WK’lit*n over hoe
gehandeld werd tegenover den een of
tegenover den ander. Het Rijkskolendlii*-
tnbutle-bunau schijnt spoedig in aanbid
ding te liggen voor hooggeplaatste
personen. Ons zijn gevallen bekend met
naam en toenaam, dat eeik .hooge «mie"
aan dat bureau mededeelde dat hij zonden
kolen zat dl dat bureau tMografovriio van
de Jaivaslraai naar de Nieuwe Haven
straat (het awyl van de groot-voratau der
steenkolen) dat öiuntdkiellijk aan (N<--n en
dien ..hooge oom o" moK<wt worden ge-
leverd.
Fin nu konun wij tarn
sofische inleiding,
ons beaRuirroMtelsel.
doen a.s een
als heit dom is
taligheid en
1 >0 g(11
non dien
ta glimlacht'
om dat ile
te druk
lagen aan genieeirtepereoncd
kunnen denken aan dat andere de»
den Haag dat
te.
Minister Powthuma heeft zich in do
Tweede Kamer lieftig verweerd tegen brt
aan ta too
ls het edhter in zijn
in Ootolier 1916 de
zeer te
overllet. Men zou zoo zeggi*^
dra zoo 1(4» wordt gf<aortaiat(erd.
rfgelen genomen inodoi wordm
zaak te regelen. Maar eerst
heeft de Minister de gemeea<i’b<\4uren
verzodit oonuntesies In te stellen, trpe-
ciaal voor dc kolen-dtatrihiitie.
V raag: is anditenaar zijn én achter da
feiten manloopen eigenlijk niet eynonjean?
Wij die hier in den Haag tusschen amb-
tenaren van allerlei soort in leven, heb
ben Imuach die ervaring wel opgeilaan.
Alles komt te laat, dat ta w» Mijft in
derdaad de algemeeiw itidruk \um alle
noo<bnaatregelen. Het
den Haag komt mmim
lijk bij de
Ata ooit de gvHehiedsohrijver zat «pre
ken owr gouieentazorg in deze tij
d»iD, zal hij ongetwijfeld tol d|uze over
tuiging blijken gekomen tv zijn wanneer
hij do Haagsche heeft leercn kennen.
Hij zal dan kunnen vertellen da< do wet
houder van den Haag voor den hute-
braral ging zorgen loon de zomer In
aantocht was.
Wij Mixten
dedeeiingen
Was het bij onze groot-oii(k rs nie:
een wet van Meden ou Feraek. da* do
kachel me< Paechen naar den |»ldcr ver
huisde
Thans begint de kolen-dtatrihutie.
Wie lat>ht daar
heeft kou geleden, terwijl dit
behoeven te geschieden. Opzet-
met» een deel kou laten lijden
dat ate gwodg van dat éóiui feit, dat
gwnwuXebestuur wallet zijn plicht,
i voor de hand liggenden pl-ichl te
m, ja zelfs zulke doniheden uithaalde,
de heift van de Hagenaairs koude
moest lijden.
Het -1
vam den Haag
over aan de
dat terwijl
kind zelfs weet dat
eeirigv macht
dingen
die hl
Men
woord,
catie uit. i en groot deel
koopt zijn steenkolen bij dc
peraties, waaraan natuurlijk
handtdareu het land hebben
spekslager aan een vege
zijn er velen die zelf in
pvratie l>eoete<»en en per
aau-voeren. Wat doet nu
gemeentebestuur toen er
len dreigt te oiutatar
macht aan de grot
geen klant van ron
den zich aanmeldt-n
vciancier worden aangewezen. Hier
on,* ligt een briefkaart, die een
hen. dhe ziel» aaniueldkta, ontving: I
kaart luiidt alda|w „In ^rotwoord op
sclkrijven deelen| wij u beleefd mede,
wij wegens de kolensclwtarschta, u
loopig nog geeh leverancier kunnen aan
wijden." M. a. w. dus: onze klanten
gaan voor en u kunt van koude ver-
dijvin. Dit hoogst merkwaardige ant
woord1 ta ter kenntase gebracht van het
Centraal kokiudistrtbutk bureau van het
Rijk, waarop noch taal noch toeken, noch
kolen volgde.
Rustig wikkelt zich het kolenzaakje*
af. Alsof er piëta gebeurd was wordt
een dlk<nbutie-comiuiKde ingewtókl. be
groot handelaren, de wet-
t de regeling goi«d te
willekeurig ambtenaar, die
reeds als medewerker was
;roothandelaren, doch
.««aaiuiicid niets bk*ek.
■7, die onómwonden vor
kanten alleen te bedienen,
de lakens uitdeelen.
een jaikoel was, was
ook een knoeiboel. Op oen briefje
den dokter werd wol kolen ver-
Nu, wij weten, wat een briefje
den dokter tegenwoordig brteekent-
overgave van dat groote vermogen door
het jonge meisje, blindelings gehoorza
mende aan den man. dien zij dacht dat
haar man was. Was dat afgeloopeji, dan
zou het gordijn vallen over de liefde»
geschieden!» van een romantisch mrisje
en den meert overmoeiigen schoft, die
ooit oen misdaad beraamde om een for
tuin machtig te worden.
\oor die’ontknooping van het drama
had Hir Marmaduke zich nogmaals ver
kleed ak Prins var» Orleans de prach
tige kleedij, de volle pruik, hrt zwarte
zijden verhand over het linker oog en
de zware -mor, waardoor hij zelfs voor
zijne schooinzurter onherkenbaar was ge>
weert.
Hij werd nu letterlijk verteerd door
de begeerte naar de koanst van Hue. met
de teeren taseh bij zich, die - naar hij
heter wirt dan Skj Rington zeker
Fl 600.000 aan contante waarde ta-vat-
te! Nog een kort onderhoud met
eenige losse biMuigingen van Bette,... en
kele eraeLcringen van trouw, en... w»
de Pruuseiijke gtvnaal zou voor altijd ver
dwijnen.
Hij had zich voorgenomen, terstond op
reis te gaan, zoo mogelijk nog diepzeii
den avond- Voorzichtig en omzichtig be
hoefde hij niet moer te zijn, als de loe
ren tasch een«naal in zijn handen was.
Wat hij in contanten zou kunnen om
zetten. zou hij terstond Inwisseten. Forst
zou hij naar Amsterdam gaan cn het
déposito bij de Bank lichten. Daarna zou
de verkoop van de henncpinonopaiie niet
moeilijk zijn. Sir Marmaduke vertrouwde
volkomen op zijn handiigiwid om die za
ken klaar te «peten. Hij zou er nüa-
»ctóen wat bij inschieten, enkele voordek
ten. tarwille van zijn haart moeten op
offeren, toch zou hij rijk, «vorm rijg
oorlogswaanzin ook ons zou aangrijpen.
Doch ook als het ergste ons gespaard
b 1 y f t, zal Nederland door den we
reldoorlog een schok hebben gekregen,
waar het niet gemakkelyk overheen zal
komen. Ook zonder oorlog heeft ons
land zich tot over de ooren in de schuld
gestoken, zoodat aflossing en rente hoe
ook geregeld jaren lang zwaren druk zul
len uitoefenen. Economisch vertoont ons
leven een zeer vreemden aanblik. Men kan
rustig zeggen, dat ons geheele economisch
leven uit zijn voegen is gerukt; eenerzyds
zyn schatten verdiend, anderzijds drukken
de hooge pryzen en belastingen duizenden
en duizenden en wat erger is, geen enkel
bedrijf haast is meer zeker van zyn be
staan. Alles staat op losse schroeven, aan
allerlei eerste behoeften bestaat en ontstaat
een groot tekort, met angst en beven denkt
men zich in, hoe ’t zou moeten gaan, als
deze wyze van oorlogvoeren onrecht
matige belemmering van ons neutralen, van
beide kanten nog langen tyd zou moeten
duren. Dan staat niet alleen levensmiddelen-
nood voor de deur, maar zullen ook tal van
industrieën, de een wat vroeger, de ander
wat later, tot stopzetten moeten overgaan
en zal de misère niet te overzien worden.
Een zekerheid is, dat ook na den oorlog
de kosten van de staathuishouding enorm
zullen oploopen, dat de belastingen een on
gekende hoogte zullen bereiken en dat dus,
hoe ook de benoodigde gelden zullen wor
den gebonden, het wachtwoord zal worden:
betalen!
Wy willen op dit oogenblik niet op de van
verschillende zyden aanbevolen denkbeelden
ter voorziening in den financieelen nood in
gaan. Daarvoor is ’t de tijd nog niet. Wel is
’t tyd om ons publiek op ’t hart te druk
ken zich den ernst der tyden in te denken.
Er zal in den komenden tyd véél noodig
zyn, zéér veel en daartegenover zal ieder
voor zich, zal vooral ook de Overheid
hetzy Ryk, Provincie of Gemeente de
verst-denkbare zuinigheid moeten betrach
ten.
Het wordt een tyd om nieuwe paden te
zoeken. Nieuwe paden voor de inkomsten
van den Staat, maar niet minder nieuwe
paden, om wat niet noodig is, maar inge
roest zat, uit te roeien met wortel en tak.
Goede salariëering zal een eisch van den
tyd worden terecht, tegenover de onge
kende styging van vele pryzen. Goed werk
moet daartegenover geëischt worden. Geen
half of driekwart overbodig overheidsperso
neel, geen luxe in allerlei overheidsregelin
gen, geen papiervermorsing op groote
schaal, geen uitgaven meer op begrootingen,
omdat zy er nu eenmaal opstaan; alles van
ABONNEMENTSPRIJS 1 per kwartaal f 125.
kwartaal f 1.7S, per week 14 cent, overal waar de r
per po>t per kwartaal t 1.50. met Zondagsblad 12
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau Mabmt 31. Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren
ADVERTENTIEPRIJS 1 Uil Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring 1—5 regels f 0.80, elke
regel meer f 0.15.
voor (ten mktó«g thuis
vreeaelijk opgewonden en
i een atuwftl van kooi
willen eten of driinkeiii.
zijn kleeren wat in orde gebt
en haar wat zijne plannen
gerurt te hebben gerteld.
weg naar de bo-fichen
niet
Maar de glorie wae het spreokkamer-
IJe. beneden in de woning de meubel
tjes blonken en gilonflnen van de ellebo
gen was, de houten vloer zonder vlekje
of smetje, dc miuren onberispelijk gewit.
I en anceuww it kleed lag op de tafel
midden in de kamer, de tinnen kande
laars. diie er op stonden, glommen als
Oud zilver. Twee mahoniehouten
u»rt hooge leuningen stonden
den haard, waarin nu oen vrot.,,
vuur brandde. Boven den haard
een ovaal spiegeltje met vergulde
een reliek uil vroegiere rijke tijden.
Op een dier stoelen zal de myrterieu-
sc inwoner, wien hat Noodlot in een
ondeugende luim, verdreven scheen te
hebben naar dit aelueraf liggende huisje
van het bijna onvindbare dorp in den
lande Thanet.
Prins AroMi* van
dat vreemde krukt
tijd eene aangename bezigheid was van
mannen die niets te doen hadden, want
zij konden nu naar den rook zien, dien
zij uit dc kleien pijp zogen. Volgens
vrouw Martha had de Heere God dat
kruid daarvoor zeker niet laten groeien
ge men
komen,
de. ais bij
had niots
na
hebben
trof,
den weg naar
nog niet terug.
Sir .Marmaduke was terstanwl tot
overtuiging g-koiiN'ii, dat Richard I
hert Sue gesproken on van haar
hoon! had. dat zij otrhiTroepelijk
hom. dien zij altijd haar Prins noemde,
getrouwd was. Natuurlijk was het jon
ge nwnsw-h wanhopend ongelukkig!, en
zou na In de gevangenis tv plnis ge
had te hebben urtssdrten wel krank
zinnig wonkm of van de klippen in
zee springen. Beide mogelijkheden, die
nog al voor de ban*! lagen, vond Sir
Marniaduke eene aangename oplossing
van hot gevaar, dat hen» van Richard
drcigile. Inlusi-chcn ontsnapte hom een
zucht van opluchting, bij de gedachte
dat de Igmd. die Sue aan hom verbocid.
getioog was om haar tot alle go-
lamheid te dwingen.
óén tafereel moest er afgewpe
van het gruwelijke drama, di
>rpen. om het jonge onervaren
blinddoeken en liaar finaal te
berooven van de mrUioenen. die
Al wat van haar fortuin ter-
realiseeren was. had zij dien
In lm raden gekregen. OfcHioon
e was van. haar ver-
varte goederen be-
evemwel zóó groot
te zullen bezitten
Mannaduke deed
gegaan
hand 1
half mud an-
k< dan na vier
i-P... Wat?” zeide zij op dien hki-
>n, hij dooven zx>o gewoon. ..Ik
t hardhoorig! Ik verstond u niet.”
oog stootte hij haar weg.
hg
(tat je
uur.
*1 CE* d