Horwiw KEN I >CH. >ODS. I \o. 13302. 50e Jaargang. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN Telefoon latere. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. Eerste Blad. Feuilleton. van Thee i Conversatie, ipondentiei LAFEBER, iteoh M. O. (A.) Zaterdag 7* April 1917. ZbT ieix-ws- en rtf^.cL'rrexten.txelolsi.d. voor Gr o VLcia. en Oxxxstx eZkcexx. Het Nest van den Sperwer. ggdgggj «UIT”. ne. '«gate LOS, alk» rafel meer f 0.25. Dit nummer bestaat uit drie bladen. g' tne- HAG NAAR. 52 haar. me de 1022 40 uur 5 ct. hoofer. wanhopend In di* gevi zijn tui lenden «j zijn toenaam, over i een er van - GOUDA. iwbuxg. 7% <ina. Maandi blad |rv en ta gelicht. >eeW ioor kolen een zooaös ook zij dubbel i op door liefst was go- i beveiv- >rtB. Hij maar macht te be was hij opgegaan en t de leni ge. root cmde. C. BIJL. BREEBAART Li, Markt innende tafer., enz. voBdinRBWaanlB. wegkomt! Stoor grooleo I, de eapacitt inleiding draaien Half qualifi- i Haag t coo- kolen- «M Voorts ooo- laten iiwigsvhe ko- stoelen gezellig bij oolijk hout- hing lijst. nstig wikkelt zich Alsof er njeta gebruind dlk-rtributie-coiniuiBsie i staande uit... de houder. maken van te toi gevoegd wiens na Genoegen. Ver- Spreker F- v. d. wij kun- zonder volen 1 houden, die afttpri gerekend Richard Adam. aclMen tbuii keren, zou peik 'est oord een maakt BERICHT. ■andag 2en Paaschdag zal dit NIET verschijnen. bot i en van de I van GOUDSCHE COURANT. verwijt van achter de fekon Merkwaardig te lezen, dat reeds zou ZOO 1 w ordt gt«<x mot ti n per week 10 cent, met Zondafiblad per bezorfinf per looper feschiedt Franco Nieuwe paden. Ons land verkeert wel in eigenaardige om standigheden. En in politiek èn in economi- schen zin. In politiek opzicht vertoont Nederland zeker een heel bijzondere positie. Gelegen tusschen de twee groote Staten,tusschen wie het eenmaal tot een groote botsing moest komen, aan de andere zyde begrensd door het arme, onder den voet geloopen België, vechtend tegen een zee, welke de groote concurrenten met mijnen en onderzeeërs- „blokkade" versperren, zou men voor ons kleine land al lang het ergste hebben moe ten vreezen. De beste „deskundigen” verze kerden u vóór het uitbreken van den groe ten oorlog die h.i. niet langer dan een maand of drie kon duren! dat Neder land dan zou moeten kiezen of deeletn, of zelfs zonder te kunnen kiezen in den oorlog zou worden meegesleurd. En thans duurt de oorlog, die grooter afmetingen aannam, dan men ooit had durven vreezen reeds 32 maan den en nog staat ons kleine land als een oase in de oorlogswoestijn. Is het niet als een wonder, dat ons spaarde, te midden van het groote leed, dat over de geheele aarde zich uitstortte? Nu komen opnieuw „des- kundigên” en verzekeren ons weer op dien toon van weten-zonder-twyfel, dat ons land niets riskeert, omdat Engeland noch Duitsch- land er belang bij hebben ons in den strijd te betrekken (ook niet als medestander?), of omdat men geen vijand méér zich op den hals wil halen. Laat ons eerlijk bekennen, dat deze be schouwingen hoe interessant ook voor verloren oogenblikken in sociëteit of koffie huis ons niet veel wijzer maken. De waarheid is, dat ons land nog steeds in groote onzekerheid verkeert. Ook al hecht men geen geloof aan invals-geruchten en andere stookertfen, men kan nooit over het hoofd zien, dat de op leven en dood vech tende reuzenmachten overwegingen kunnen hebben of nog krijgen bij gewijzigde om standigheden die zij voor ons verborgen houden en die plotseling kunnen opkomen. Wij mogen slechts hopen, dat ons land zoo goed mogeltfk voorbereid zal zijn als wat de Hemel verhoede de opg tv» Mij de algemeens indruk mui gumeentebrrtuiir van komt nmiw heotanaal «int, go e kol on hot geval wa|»q •rukkertj iOON Gonda pen. rode te lezen, kok-n-aanvper Mm li4s genomen te regelt n. 1 de Minister oonmitesies 1916 weimohen dat zoo inaat- om de ha f Maart izijn van iAY ZONEN, HEM. geleverd in verxafeld» en half en één Ned. Nommer en Prijs, et gedeponeerd Merk. J van Uwe geëerde altijkl gebrekkig en brekkigheid lijden, te veel misbaar to voren af aan bezien en waar noodig op nieuw opbouwen! Wie durft't aan? Het lijkt een reuzentaak, een taak die niet altijd voor wie haar aanvat, een aangename zal zijn, maar zal men op den duur niet g e- noodzaakt worden dit werk aan te vat ten Zal het mogelük zyn, Gods water maar over Gods akker te laten ïoopen, nu de strijd om het bestaan ook voor de Sta ten zoo veel moeiiyker is geworden en het inslaan van nieuwe paden een gebie dende eisch is geworden? Wie de „zaak” op den ouden voet wil voortzetten, net alsof er niets veranderd ware, wie voort wil gaan op de oude ma nier, nieuwe eischen stellen aan de schat kisten van Rijk en Gemeenten, „populaire” dat zijn dure eischen natuurlijk en wie daarbij op zien komen speelt, door in al te goed vertrouwen steeds maar te ho pen. dat alles wel terecht zal komen, die voert ons land naar een bankroet, althans naar een economisch donkere toekomst. Het staat niet in de laatste plaats aan de vertegenwoordigers des volks en aan de groepen, die hen afvaardigen, om dit in te zien en dit niet voor het volk te verbergen of te mooi voor te stellen- Vooral nu er in ons partijwezen eenige roering is waar te nemen waarover wü in een volgend artikel hopen te spreken schijnt 't ons de tijd om deze vraagstukken, van zoo overwegend belang voor onze toe komst, flinkweg aan de o^de te stellen. Met leuzen alléén zullen we er in de toe komst minder dan ooit komen. Het wordt een tyd van werken, van daden en nieuwe paden. hij wint dat hij weinig gevaar oplichterij maar verdacht was jong, zoijder er var bloedverwanten. het vasteland v»n Europa i naani van Lady •s4u<’ van en itat onder zijn van OriiMUM. i handelen niet ontkci aJh-nninwt De ..wug op on-zo filo- r kt een leemte In Wat is er aan te g(WK‘0i»t«bt'Hluiir nalatig b», i en volhardt bij zijne na zijn domheid tmiotntoraad? Och kom. unain niet uiitepreken «en, modelijdend te glimiariien rllrtje kletsmeier», die het veel hebben mot aadarl-wen en toe- oin nog te JeH van geen gemeen* «-ambtenaar gemeentebestuur leverde die helft op genade en ongeuadu groote kolenhandularen. n sedert Augustus 1911 ieder aile handelaren die weten te verkrijgen, twee n doen de prijzïln opjagen en zij, itin klanten niet zijn, laten... stikken, vergeve ons dat onparlementaire maar he«t drukt juist do t i en groot deel van den groot de I ais «tariër. i het klein wagen 1 hrt Har- gebrek aan atütaoo Hei geeft de roothandeiaren. Zij die van deze waren, kon en hun zou een le- voor VlUI Deze l'w dat voor- Die kan je voor alles krijgen. Ditmaal echter zijn tal van pseiwlu-dioi'jtoren ook aan het briofjes uitniken gegaan, t en briefje met eni onleesbare nandteekening al voldoendt- om ven te bezorgen, zij h» dagen, liet het I en romantisch verhaal uit den tijd van de Puriteinen der 17e eeuw. door BARONES ORCZY. (Nadruk verboden.) Ata han- Ald- vopnouauing zij zijn rectit i un in 81 r verdwenen in ten. hij. i Orteani- rookte van dat in den laatst en beaigheid was te doen hadden, naar den rook zien, d<* kleien pijp zogen. Martha had de Heere God die naliet en een voren aan de gn van wiens werk»aamh< 1 >ezeilfde troep, klaarde haar kla: zal nu weer Behalve dat het het ook een van strekt, van hom deze vrietub-lijke voor zijn Paachcnii aan. bij onze groob-ou<krs Meden en BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. CCGLXV. een ernstige fout In ons istelsel. een leemte in den schijn- .oti'n schakel, die door de ver- oimI' i doelen van wetgevend en gezag wordt gvvonndj (lij him zeggtn dat er vele fou- zijnmisBohien. zelfs zijl m.-ening dat er meer h-eznte dan "/ij hebben thans eclrter het leemte die duidelijker Jan geworden door die bijzondere tijds- igh. .1. alli n. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN i Op dc voorpagina dubbel tanaf Gewone adv/neauëa ea ingeaoadea mededeeltnjea Uj caMraa lor aeer gereduceerde» prijs Groote letten en raad»» «aar plaataruimte KLEINE ADVERTENTlftN aanerafC» en aanbsedaafe». betredepda dieaatpenotwal. koop en verkoop, huar en verhuur. I—5 refela t 0.2S elke regel meer S cent bij voonsM betaling Maxitniua grootte 10 reg^ta BewifMuaasnen S caM. en liefst ziju zij geprotosH'X'rd hebben te gen den lecilijkin reuk en neerslag van den uitgeblaeen rook, als zij niet bang was geweest voor de opvl'ii-gendhejd van haar huurder, vooral wanneer Ad<am niet t'huta wae. Bij zulke galqgimhwlm nu het geval was moest voorzichtig zijn en kon zij alleen stoelen en meubelen zich wreken die een dubbele beurt te geven, 1 waar hij bij w«h. Zoo dkxd zij ook nu. ..Hoe lang moet die -jehooiunakerij nog duren vYoeg de Prins, die in zijn, loabac-snygen gestoord was. ,,!>at ge draai om mij heen maakt me zenuw achtig Maar vrouw Wt 1 zag ze aan van zijn tegen haar ze het niet, hesn staan hem toe. ..Ih?. den toon, I ben wat hardhooi Met zijn «lleboo., en zei ongeduldig ..Maak, niet ..Ja, de biggetjes." antwoordde zij ver- genoegd. ..Dank u voor de belangstel ling.... ze groeien goed! ZeB heb ik er... Eh? Wat?... Ik ben oen beetje dool, weet u.” Het kostte hem moeite om niet op te vliegen. De oude vrouw met haar biggetjes, maakte Tuin razend. Hij was ongerust over het mogelijke thuiskomen van Adam, en nog meer over dal van Riclmrd. Gelukkig bad de doove Mar tha hem ongevraagd verteld, dat de jon- volkomcnheden. Het ta echter geheel ieta anders wanneer naast de onvolmaaktheid ook een zekere omwil, een hooghartig af wijzen van den plicht valt te oonntatee- ren. I n dan is nog het geval denkbaar dat naast goeden wil en grooton ijver diderde factor ontbreekt de capaciteit. Na deze lange inleiding draaien wij terug naar het onderwerp. Half den Haag heeft eenige weken lang koude ge leden. Dat is nieta bijzonders, zult ge meenen, ook vele niet-l lage naars heibben koude geleden. Juist, maar de he.fl van den Haag heeft kou geleden, niet had behoeven te geschieden. U| telijkJieeft men een dcei kou laten 1 en ons zijn doei dat De giwahi.ilHihrijvor* zijn he< over een», dat het tabak rook en Amerikaanachen oorsprong ta. I,aa aas hericta. dat (k>liHii>un op Cuba in boorlingen aatarof. die mn v reemdl kruid, dat zij tabago noemden. oproMm, aam staken en daaraan zogen. Bekendis dat roeda in 152Ö do lijna havannah aan het Spaansclu' Hof gebruikt werd als wierook, om de etena-luctu te verdrij ven Fenrt na 1600 vond de ta»mk in Holland en Engeland ingang... aller- eerrt bij het volk en de taogloopers. (Wordt vervolgd). sterk hoorzai Nog worden hem ontwoi meisje te 1 kunnen zij bezat, «•ond ta morgen In handen dit maar een gedeelte mogen, dat ook uit stond, was dit deel dat de gedachte het eiken zenuw van Sir trillen van genot. Eén tafereel nog van het drama zijnen liep van te wonden. Sue ring en bevriende hij op I dolde in ma ruhe. als Prins van Orieanw. zou van handelen niet ontkennen Manna diik o altanuinwt den Prins zoeken. De beritoiiigtm in 1 ngo- l&nd zou hij onaangeroerd laten, maar Europa was groot genoeg en hij... rijk! Hij had den gehiwien dwg zijn plan nen overwogen. Hij had uitgerukend dat Hue om zeven uur. volgens afspraak, bij vrouw Mar tha kon zijn, daar hij Ixlitha strikt l>o- volen ha»L zich boscheiden actg^ra/ to Nu verwenMhta Sir MarnwkNike raak uut Faie. waarbij hij niet had op de moge 1 ijk Imid, dat l^ambcrt zou komen opdiagen. de lioefsmid. kwam nooit voor ta. en Martha, de doove Qua- Inni niet in den weg foo- Mariha leed aan doofheid, ze aan de driftige bewegingen hoofd, dat haar huurder wat zetde, maar verstaan deed Zij kwam wat dichter bij on wendde haar oor naar Er ta toch regcetriugsst Laar gewlot schillende c uitvoerend zu H mltawJi vele leemten van schakel is. W oog op een I ooit is onetandighi den. Aan allm. die lakleed zijn m«t be- s'uursmacht, is een zware taak opge legd, nu door den woedenden oorlog hei economisch leven geheel «i al uit zijn vnigen ta gelicht. H<4 dient erkend, Jat vele beat uurs lied en zich ijverig weren en zieh inspannen om het heil der burgers te bevorderen. Zij zijn allen, net als wij cnvolmaai'ite mensolien hun werk ta dus zij. die onder die ge- zijn licht geneigd al maken over dT.e on- was tlunciet of zes Ook Bet het to w«WK’lit*n over hoe gehandeld werd tegenover den een of tegenover den ander. Het Rijkskolendlii*- tnbutle-bunau schijnt spoedig in aanbid ding te liggen voor hooggeplaatste personen. Ons zijn gevallen bekend met naam en toenaam, dat eeik .hooge «mie" aan dat bureau mededeelde dat hij zonden kolen zat dl dat bureau tMografovriio van de Jaivaslraai naar de Nieuwe Haven straat (het awyl van de groot-voratau der steenkolen) dat öiuntdkiellijk aan (N<--n en dien ..hooge oom o" moK<wt worden ge- leverd. Fin nu konun wij tarn sofische inleiding, ons beaRuirroMtelsel. doen a.s een als heit dom is taligheid en 1 >0 g(11 non dien ta glimlacht' om dat ile te druk lagen aan genieeirtepereoncd kunnen denken aan dat andere de» den Haag dat te. Minister Powthuma heeft zich in do Tweede Kamer lieftig verweerd tegen brt aan ta too ls het edhter in zijn in Ootolier 1916 de zeer te overllet. Men zou zoo zeggi*^ dra zoo 1(4» wordt gf<aortaiat(erd. rfgelen genomen inodoi wordm zaak te regelen. Maar eerst heeft de Minister de gemeea<i’b<\4uren verzodit oonuntesies In te stellen, trpe- ciaal voor dc kolen-dtatrihiitie. V raag: is anditenaar zijn én achter da feiten manloopen eigenlijk niet eynonjean? Wij die hier in den Haag tusschen amb- tenaren van allerlei soort in leven, heb ben Imuach die ervaring wel opgeilaan. Alles komt te laat, dat ta w» Mijft in derdaad de algemeeiw itidruk \um alle noo<bnaatregelen. Het den Haag komt mmim lijk bij de Ata ooit de gvHehiedsohrijver zat «pre ken owr gouieentazorg in deze tij d»iD, zal hij ongetwijfeld tol d|uze over tuiging blijken gekomen tv zijn wanneer hij do Haagsche heeft leercn kennen. Hij zal dan kunnen vertellen da< do wet houder van den Haag voor den hute- braral ging zorgen loon de zomer In aantocht was. Wij Mixten dedeeiingen Was het bij onze groot-oii(k rs nie: een wet van Meden ou Feraek. da* do kachel me< Paechen naar den |»ldcr ver huisde Thans begint de kolen-dtatrihutie. Wie lat>ht daar heeft kou geleden, terwijl dit behoeven te geschieden. Opzet- met» een deel kou laten lijden dat ate gwodg van dat éóiui feit, dat gwnwuXebestuur wallet zijn plicht, i voor de hand liggenden pl-ichl te m, ja zelfs zulke doniheden uithaalde, de heift van de Hagenaairs koude moest lijden. Het -1 vam den Haag over aan de dat terwijl kind zelfs weet dat eeirigv macht dingen die hl Men woord, catie uit. i en groot deel koopt zijn steenkolen bij dc peraties, waaraan natuurlijk handtdareu het land hebben spekslager aan een vege zijn er velen die zelf in pvratie l>eoete<»en en per aau-voeren. Wat doet nu gemeentebestuur toen er len dreigt te oiutatar macht aan de grot geen klant van ron den zich aanmeldt-n vciancier worden aangewezen. Hier on,* ligt een briefkaart, die een hen. dhe ziel» aaniueldkta, ontving: I kaart luiidt alda|w „In ^rotwoord op sclkrijven deelen| wij u beleefd mede, wij wegens de kolensclwtarschta, u loopig nog geeh leverancier kunnen aan wijden." M. a. w. dus: onze klanten gaan voor en u kunt van koude ver- dijvin. Dit hoogst merkwaardige ant woord1 ta ter kenntase gebracht van het Centraal kokiudistrtbutk bureau van het Rijk, waarop noch taal noch toeken, noch kolen volgde. Rustig wikkelt zich het kolenzaakje* af. Alsof er piëta gebeurd was wordt een dlk<nbutie-comiuiKde ingewtókl. be groot handelaren, de wet- t de regeling goi«d te willekeurig ambtenaar, die reeds als medewerker was ;roothandelaren, doch .««aaiuiicid niets bk*ek. ■7, die onómwonden vor kanten alleen te bedienen, de lakens uitdeelen. een jaikoel was, was ook een knoeiboel. Op oen briefje den dokter werd wol kolen ver- Nu, wij weten, wat een briefje den dokter tegenwoordig brteekent- overgave van dat groote vermogen door het jonge meisje, blindelings gehoorza mende aan den man. dien zij dacht dat haar man was. Was dat afgeloopeji, dan zou het gordijn vallen over de liefde» geschieden!» van een romantisch mrisje en den meert overmoeiigen schoft, die ooit oen misdaad beraamde om een for tuin machtig te worden. \oor die’ontknooping van het drama had Hir Marmaduke zich nogmaals ver kleed ak Prins var» Orleans de prach tige kleedij, de volle pruik, hrt zwarte zijden verhand over het linker oog en de zware -mor, waardoor hij zelfs voor zijne schooinzurter onherkenbaar was ge> weert. Hij werd nu letterlijk verteerd door de begeerte naar de koanst van Hue. met de teeren taseh bij zich, die - naar hij heter wirt dan Skj Rington zeker Fl 600.000 aan contante waarde ta-vat- te! Nog een kort onderhoud met eenige losse biMuigingen van Bette,... en kele eraeLcringen van trouw, en... w» de Pruuseiijke gtvnaal zou voor altijd ver dwijnen. Hij had zich voorgenomen, terstond op reis te gaan, zoo mogelijk nog diepzeii den avond- Voorzichtig en omzichtig be hoefde hij niet moer te zijn, als de loe ren tasch een«naal in zijn handen was. Wat hij in contanten zou kunnen om zetten. zou hij terstond Inwisseten. Forst zou hij naar Amsterdam gaan cn het déposito bij de Bank lichten. Daarna zou de verkoop van de henncpinonopaiie niet moeilijk zijn. Sir Marmaduke vertrouwde volkomen op zijn handiigiwid om die za ken klaar te «peten. Hij zou er nüa- »ctóen wat bij inschieten, enkele voordek ten. tarwille van zijn haart moeten op offeren, toch zou hij rijk, «vorm rijg oorlogswaanzin ook ons zou aangrijpen. Doch ook als het ergste ons gespaard b 1 y f t, zal Nederland door den we reldoorlog een schok hebben gekregen, waar het niet gemakkelyk overheen zal komen. Ook zonder oorlog heeft ons land zich tot over de ooren in de schuld gestoken, zoodat aflossing en rente hoe ook geregeld jaren lang zwaren druk zul len uitoefenen. Economisch vertoont ons leven een zeer vreemden aanblik. Men kan rustig zeggen, dat ons geheele economisch leven uit zijn voegen is gerukt; eenerzyds zyn schatten verdiend, anderzijds drukken de hooge pryzen en belastingen duizenden en duizenden en wat erger is, geen enkel bedrijf haast is meer zeker van zyn be staan. Alles staat op losse schroeven, aan allerlei eerste behoeften bestaat en ontstaat een groot tekort, met angst en beven denkt men zich in, hoe ’t zou moeten gaan, als deze wyze van oorlogvoeren onrecht matige belemmering van ons neutralen, van beide kanten nog langen tyd zou moeten duren. Dan staat niet alleen levensmiddelen- nood voor de deur, maar zullen ook tal van industrieën, de een wat vroeger, de ander wat later, tot stopzetten moeten overgaan en zal de misère niet te overzien worden. Een zekerheid is, dat ook na den oorlog de kosten van de staathuishouding enorm zullen oploopen, dat de belastingen een on gekende hoogte zullen bereiken en dat dus, hoe ook de benoodigde gelden zullen wor den gebonden, het wachtwoord zal worden: betalen! Wy willen op dit oogenblik niet op de van verschillende zyden aanbevolen denkbeelden ter voorziening in den financieelen nood in gaan. Daarvoor is ’t de tijd nog niet. Wel is ’t tyd om ons publiek op ’t hart te druk ken zich den ernst der tyden in te denken. Er zal in den komenden tyd véél noodig zyn, zéér veel en daartegenover zal ieder voor zich, zal vooral ook de Overheid hetzy Ryk, Provincie of Gemeente de verst-denkbare zuinigheid moeten betrach ten. Het wordt een tyd om nieuwe paden te zoeken. Nieuwe paden voor de inkomsten van den Staat, maar niet minder nieuwe paden, om wat niet noodig is, maar inge roest zat, uit te roeien met wortel en tak. Goede salariëering zal een eisch van den tyd worden terecht, tegenover de onge kende styging van vele pryzen. Goed werk moet daartegenover geëischt worden. Geen half of driekwart overbodig overheidsperso neel, geen luxe in allerlei overheidsregelin gen, geen papiervermorsing op groote schaal, geen uitgaven meer op begrootingen, omdat zy er nu eenmaal opstaan; alles van ABONNEMENTSPRIJS 1 per kwartaal f 125. kwartaal f 1.7S, per week 14 cent, overal waar de r per po>t per kwartaal t 1.50. met Zondagsblad 12 Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau Mabmt 31. Gouda, bij onze agenten, den boekhandel en de postkantoren ADVERTENTIEPRIJS 1 Uil Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring 1—5 regels f 0.80, elke regel meer f 0.15. voor (ten mktó«g thuis vreeaelijk opgewonden en i een atuwftl van kooi willen eten of driinkeiii. zijn kleeren wat in orde gebt en haar wat zijne plannen gerurt te hebben gerteld. weg naar de bo-fichen niet Maar de glorie wae het spreokkamer- IJe. beneden in de woning de meubel tjes blonken en gilonflnen van de ellebo gen was, de houten vloer zonder vlekje of smetje, dc miuren onberispelijk gewit. I en anceuww it kleed lag op de tafel midden in de kamer, de tinnen kande laars. diie er op stonden, glommen als Oud zilver. Twee mahoniehouten u»rt hooge leuningen stonden den haard, waarin nu oen vrot.,, vuur brandde. Boven den haard een ovaal spiegeltje met vergulde een reliek uil vroegiere rijke tijden. Op een dier stoelen zal de myrterieu- sc inwoner, wien hat Noodlot in een ondeugende luim, verdreven scheen te hebben naar dit aelueraf liggende huisje van het bijna onvindbare dorp in den lande Thanet. Prins AroMi* van dat vreemde krukt tijd eene aangename bezigheid was van mannen die niets te doen hadden, want zij konden nu naar den rook zien, dien zij uit dc kleien pijp zogen. Volgens vrouw Martha had de Heere God dat kruid daarvoor zeker niet laten groeien ge men komen, de. ais bij had niots na hebben trof, den weg naar nog niet terug. Sir .Marmaduke was terstanwl tot overtuiging g-koiiN'ii, dat Richard I hert Sue gesproken on van haar hoon! had. dat zij otrhiTroepelijk hom. dien zij altijd haar Prins noemde, getrouwd was. Natuurlijk was het jon ge nwnsw-h wanhopend ongelukkig!, en zou na In de gevangenis tv plnis ge had te hebben urtssdrten wel krank zinnig wonkm of van de klippen in zee springen. Beide mogelijkheden, die nog al voor de ban*! lagen, vond Sir Marniaduke eene aangename oplossing van hot gevaar, dat hen» van Richard drcigile. Inlusi-chcn ontsnapte hom een zucht van opluchting, bij de gedachte dat de Igmd. die Sue aan hom verbocid. getioog was om haar tot alle go- lamheid te dwingen. óén tafereel moest er afgewpe van het gruwelijke drama, di >rpen. om het jonge onervaren blinddoeken en liaar finaal te berooven van de mrUioenen. die Al wat van haar fortuin ter- realiseeren was. had zij dien In lm raden gekregen. OfcHioon e was van. haar ver- varte goederen be- evemwel zóó groot te zullen bezitten Mannaduke deed gegaan hand 1 half mud an- k< dan na vier i-P... Wat?” zeide zij op dien hki- >n, hij dooven zx>o gewoon. ..Ik t hardhoorig! Ik verstond u niet.” oog stootte hij haar weg. hg (tat je uur. *1 CE* d

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1