ILMAN
I
I
f
wiwl
.50e Jaargang.
Dinsdag 24 April 1917.
Mo 13375
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
1
van Thee
lY ZONEN,
XTa.®-cL,ws- ezx -^.d-Trertezi-tieloleud voor G-oxxdeu ezx Ozxxstrelcexx,
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN
Het Nest van den Sperwer.
k.
f
I
oekstr. 5
JAM.
Ires.
34
BUITENUANDSUH NIEUWS.
Te Minsk
oen
Feuilleton.
tg
te
HOOFDSTUK XXXVI.
Het gehuwde meisje.
«5
voor d« snoep-
zoo
Boat-
oond
Russisch blad, heelt
Is gek een»,
nog tin min-
jeneo zijn, die
leden voorloo-
ïiropwtïch RuMand
1 BUL,
1RBEBAART L«.,
Markt
ZOU
vol
gaan
de
man
an
was.
weinig wel-
vrouw
voor
onrust in
haar
"ukkarij
3ON -OotkW
E
tfn van
EM.
GOUBSCHE COIRANT.
I gewillig
haar eu
betrekken
Hun
h<<
haar
jon-
h t
oige-
ewlo-
Ingen gin-
met vlag
en Roe-
Voorwaart*,
j.ro algcme*--
levard in veraagalda
i half «n één Naë-
Nomtner en Prij»,
gedeponeerd Merk,
ven Uwe gelorde
wm en
hebben.
femel 1. dat verschil-
enen
bijen
ugre.
j io vel luitrutHh
t geweer in de hand,
langd-ur.g en stormach-
met troe-
verlat.ni.
van
marteling; en
deur, die hij
hadDaar fr
ier dat heui
zeer wijs
gehandeld
gen.”
nog
kwaad
graf j
het g-
onmogt
Wat
INGEZONDEN MKDEDEKL1NGEN 1-4 regeb LOS. elke regel Mcr (021
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advenentiin en ingezonden modededingea M| contract i« veer gereduceerde»
pri)». Groote letten en randen naar plaatsruimte
KLEINE ADVERTENTÏÊN eanvregeo ea aaubiodin^en. betreftepde «fceaai^traoaaal.
koop en verkoop, huur en verhuur. I—5 regel» (0 25 elke regel aaeer 5 cee* Mj van ruit-
betaling. Maximum grootte 10 regels. Bewijsnummer* 5 caur
zijn verderf
was er nog
dai
driftige
bij die
r'ng
Hij dt-xf
om
zijn bloed
naakt. Als bezeten,
vensters inslaan...
de broer vrew.de
kton Sir Marmr
hij. en ook
anderen wm >>w>
afwezigheid der lamberts onder deze
koopvaardijschip torpedeeren. zy de kans
zullen loopen, een paar honderd Duitsche
gewonden in den dood te zenden op een
manier, die ongemeen vreeselijk ia, door de
pijnen die gewonden moeten lijden, wan
neer zij in zout water liggen.”
De Daily Mail schrijft. „Voortaan moe
ten er aan boord van hospitaalschepen niet
alleen Duitsche soldaten, maar ook Duit-
sche officieren zijn, willen die schepen wor
den geëerbiedigd door de Duitachers, die
hun gewone soldaten als kanonnenvoer be
schouwen.
De Times schrijft: „Met de 106 Duit-
schers, die bij Dover zijn opgevischt, hebben
onze zeelui de afgeloopen week 267 Duit
sche zeelieden gered, terwijl dezen onze ge
wonden naar den kelder stuurden. Met dit
reddingswerk wordt niettemin de mooiste
traditie van de Britsche vloot gehandhaafd.
Wij zouden het ook niet anders wenachen.
Laat dat schild onbevlekt blijven."
Een romantisch verhaal uit den tijd van
de Puriteinen der 17e eeuw.
door
BARONES ORCZY.
(Nadir uk verboden.)
■y--e
De vijand heeft benoorden Croisilles em-
stigen tegenslag gehad en veel mannen aan
gevangenen en dooden verloren bij het einde
van den aanval. Volgens de voorstelling, mtf
daarvan verstrekt door mannen, die met de
eerste aanvalsgolven op den vijand lostrok
ken, heeft de vijand zich verwoed te weer
gesteld.
Het lijkt uit al deze berichten wel of de
Engelsche aanval niet zoo krachtig tot ont
plooiing kan komen als de eerste, misschien
wel omdat de Duitschers bet uitgangspunt
van den Engelschen aanval wisten; tusschen
de regels door valt te lezen dat de verliezen
der Engelschen zwaar zijn.
d'T laatste
van Marnm-
De tweede slag bij Atrecht. - Rust op
't Fransche front. - De torpedeering
der hospltaalschepen.
ONS OVERZICHT.
Terwijl de rust aan het Fransche front
aanhoudt, is de strijd om Atrecht opnieuw
begonnen; voorloopig is het resultaat nog
betrekkelijk gering, maar wij zullen nadere
berichten moeten af wachten.
Het Duitsche legerbericht meldt dat ten
N.W. van Lens Engelsche stormtroepen
over een breedte van 500 M. de voorste loop
graven der Duitschers binnendrongen. Zij
werden door een tegenaanval teruggewor
pen.
Gisterochtend vroeg zijn na roffelvuur de
infanteriegevechten begonnen.
Londen seint over den strijd:
Aan beide oevers der Scarpe is de zware
strijd voortgezet. Belangrijke stellingen van
den vijand zyn veroverd. Wy namen het
dorp Gavrelle (5 K.M. ten N. van Fampoux)
en de vijandelyke verdedigingswerken over
2^i mijl zuidwaarts. Aan den rechteroever
van de Scarpe baanden de troepen zich met
de wapenen den weg voorwaarts over een
breed front en namen Guémappe (een ter
reinwinst van 2 3 K.M.).
Reuter’s correspondent meldt dat de Brit
ten gisteren bij het gloren van den dag tot
den aanval overgingen. Dit geschiedde op
verscheiden punten aan het front tusschen
St. Quentin en Lens. Kort vóór het aanbre
ken van den dag zwol het onverpoosde en
goed geleide bombardement, dat uur aan
uur aan één stuk de draadversperringen
stukhakt®, loopgraven wegveegde en verde
digingswerken vergruizelde, tot een aller
hevigst spervuur aan. „De wervelwind, die
den aanval voorafging, was de zwaarste,
waarvan ik op dit front getuige was. Men
kan begrijpen, hoeveel munitie wy tegen
woordig hebben, als men weet, dat het by
het bombardement van 9 April noodig was,
twee treinen op te houden, die granaten
naar het front vervoerden .daar de voorraad
volgens het rapport van den officier, die
daarop toezicht hield, sneller werd aange
voerd dan de batterijen er behoefte aan had
den en hy opstopping duchtte. Toen het oor-
verdoovend gordynvuur langzaam begon
vooruit te schuiven, sprong de infanterie uit
de loopgraven te voorschijn met de nauw
keurigheid van een trilbeeld. In den rossi-
gen gloed ging ze voorwaarts. Precies zoo
i» dit al zoo vaak geschied behalve dat bij
fc'ke nieuwe gelegenheid de beweging glad
der van stapel loopt en men vaster ip den
uitslag daarvan bouwt. Het bericht uit het
hoofd!wartier maakt bekend, wat et aan
betrouwbaar nieuws reeds ontvangen werd.
In 't algemeen gaat het goed met den aan
val. De gevangenen die al bin
nen de hekken werden ge-
br a c h t, gaan de duizend te b o-
De noodzakelijk geworden tusschenpoos
van den grooten veldslag aan de Aisne
houdt aan. De vuurwisseling is in verschei
dene vakken in hevigheid toegenomen.
De Franschen zijn op de hoogvlakte van
Saucy-Jouy blijven opschieten en zoodoende
nog meer de kam, vanwaar alle heuvel-hel-
lingen naar de Aisne afdalen, genaderd. De
kam zelf wordt over zyn geheele lengte
door de Chemin des Dames doorsneden.
Zes vyandelijke vliegtuigen zyn 22 dezer
in luchtgevechten geveld. Veertien Fransche
wierpen gisternacht 1740 K.G.
i op stations en bivaks in het
dal ik verstand1!
niet dien op t
toestellen
projectielen
dal der Aisne.
Uit het Duitsche bericht blijkt dat een
Fransch luchtschip bij Nieuwpoort in zee
viel; het had een bemanning van 8 koppen
en 2 machine-geweren.
Tusschen de Wardar en het Doiran-meer
schijnt de actie weer op te léven. Daar heb
ben de geallieerden Zondag den geheelen
dag een fel vuur onderhouden, dat tal van
malen tot roffelvuur aanwakkerde. De Bul-
gaarsche stelling ten Zuiden van Doiran is
vooral verwoed beschoten. Tegen 10 uur
Zondagavond ondernamen daar, na langdu
rig roffelvuur, Engelsche troepen een aan
val. Zij werden echter, naar een Bulgaarsch
bericht meldt, tot den terugtocht gedwon
gen.
■g zooveel vendam! In
lat hij h<< g«-v anrlijke
iiitlng'ii. Zoo'n
er g't'iige van
misschien ver
een bov urnen
zich te lH-hccr.srh.-n
ien. en den fa'alen gloed
'b nu, naar hij wist, in
lon't eren zou
De Daily Chron. heeft leden van de be
manning van het hospitaalschip Lanfrane
gehoord. Zy zeggen dat het schip midden in
het Kanaal ’s avonds om acht uur getorpe
deerd werd. Er stond een zware zee. Na de
torpedeering verzamelden allen zich kalm.
De officieren liepen rustig rond en gaven
bevelen. De Duitsche gewonden geraakten
in paniek. Velen van hen die konden loopen,
vielen op de knieën en kropen rond, terwijl
zij om genade smeekten. Een aantal Duit
sche officieren gedroegen zich in het bijzon
der smadelijk. Zy renden het salon uit, waar
zy opgesloten waren en vermeerderden de
paniek. Zy waren het eerat op dek en spron
gen het eerst naar de booten toe, waarby
zij iedereen opzy duwden. Men moest ze
terughouden, om hun beurt af te wachten,
om in de booten te gaan. Toen het eerste
van de kleine hulpschepen naderde, dachten
fk4d ongeduldig.
zicht voor vrouw»
..I'nn moeten h
wonb-Ti. en wat de
En n|s ik mij
Ijunhjvt hier
beeft hij ond»r eed»»
..Ik geloof het Wv-..
wal aarzel* nd.
..Neen maar, Boajfit'd. gij <»r tegen
opzie( om uw plicht to doet». dan za4 Ik
zelf mot dat volk «preken... Gij *ijt het
hoofd der poHtie... inderdaad moe-Z gij
het intuAschen verzoek ik u la-g
te geven, do lijkkist niet Jicht te do-n”
(Wordt verrolfd.)
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 125. per «eek 10 cent, met Zondagsblad
kwartaal 1.7S, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geachiedL Franco
per post per kwartaal f I SO, met Zondagsblad f 2.—
Abonnementen worden dagelijke aangenomen aan
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels f 055. elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda co den bezorgkring 1—5 regels f 0.80. elke
regel meer f 0.IS.
ne bruidsuikers,
Jong chocolaad,
'offee 1 cent per
it per stuk, Witte
•uine van 2 voor
Kussentjes en
2 cents artikelen.
721 25
RUSLAND.
ia, in tegenwoordigheid \*n
RodzianJto, den preoidetu der l'ociu*, en
Gootekot. den minister van oorlog, hot
congrea der afgm aardtgdm van de legers
aan het ooetelijke front geopend. Het om
vat mew dan 12G0 vertegenwoordigers van
do soldaten, officieren en arbei-lerw, die
Werken voor do lamlovenlvdigiDg. Poewmer
bi tot voorzitter, do soidaat i orokoistof
tot ondervoorzitter van h<t eougrea geko
zen. Deze buk lom In vel lultnuUing het
spreekgc.'Woeltc, het geweer In de hr
waardoor er een
tig handgeklap opging.
l il Riga wordt g<
lende groote Duitsche acht-
pea aan boord, l.iliaii heb
voor een onliekende bewbxiHiting.
Talrijke Rn^sisdie versterkin;
gen naar het Roonwcmsehe from,
gen, waarop in h«< Russisch t
Di»H-nwh de woorden staan: ,.Vc
naai de overwinning voor d«m
m ti vrede!
De Kopenih&agsche correspondent van
de ..Koln. Zlg. seint, dat zich te St.
P-ilersiburg twee geheime v t-rbonden ge-
vormd helilwn. die reed*» tal van aanhan-
g. r-t hebben en Iwoogen het oude regeer-
Melsei met <h-n Tsaar aan h»4 lioofd te
herstellen. Ten gevolge van die ontdek
king zou grootvorst Nikola Nikolajewiutj,
die, als g.'ga»lig»lv voor den troon In dé
eersio plaats in aanmerking zou komen
en dien men ervan verdenkt met de ge
heime v>*rbonden in verbituöng te Maan,
te Livadia aan «-n scherper arrest zijn
onderworpen. Zijn bewaking ia verdub
beld en hem is verboden, zijn huk» la
Verlaten.
Volgen» een
potiücus, die uit Mberlë terug
verklaard, dat er in Siberië i
ate 100.000 polideke gevang'
wgens de wkeerMnoeilijkhe
plg nog niet naar
terug kunnen
Voor ieder, die van buiten kwam, hal
cMe hoek iets tooveraohtigs en mysteri
eus, hetzij de oven brandde en de vonken
van het aaaöbeeld spatten onder de krach
tige slagen, hetzij zooals nu hut ge
val was de vuren waren gedoofd, en
dit deel van do werkplaats geenerlel be
lichting had.
Sir Marmaduke bleef een oogenblik
staan onder de luifel, die den broeden in
gang dekte. Zijn oogen konden moeilijk
door de duisternis dringen, die als een
Inkt-zwaxt. ondoordringbaar gordijn, voor
den linkerhoek hing.
Het volk, dat bulten eerbiedig op hem
wachtte, had zich weer om don ingang
geschaard. In die dagen was men eir aan
gewoon een ..duizelenden edelman” te zien-
Daarom wekte de wankele stand van den
tegen do duisternis sterk uitkomenden Sir,
allerminst hunne verwondering.
Vastberaden ging hij naar den linker
hoek. waar deonrloorziohlige dui'Mernis
hem nu aan aller oog onttrok.
Buiten aan den hoek stond Sir
field, gekruiden ale lepperend.
Geen twee minuten later verscheen Sir
Marmaduke weer aan dm uitgang. Op
zijn gelaat lag een lijkachtige kleur en
druppels zweet stonden op zijn voorhoofd!
m toen hij vooruit stapte, zou hij geval
len zijn, had niet een der mannen hem
opgevangen en ondersteund, ook nu acht
te mm dat niet te verwonderen.
Het zien van zoo n lijk, als nu in de
werkplaats van Admit Laailiert lag. zou
menig ander hobben dom bezwijmen.
..Ik ben geneigd om te geloovm. mijn
waarde Boatfield.zelde Sir Marmaduke,
lom bij bij de schenktafel kwam, en weer
een gias brandewijn naar binnen-Rad1 gesla
gen. „Ik ben geneigd te gelooven dat
uw raad, oiu daar niet binnen te gaan,
De geweldige overspanning
oogmblikken ging <le kracht
duko d® t 'bavasse (e bovm.
Toen de kerkklok van Acol haar die
pend eentonig geluid liet hoorrn. wa« het
alsof al zijn zenuwen in voldogen op
roer warm gekomm. Krampachtig moest
hij zich vasttiouden aan zijn ge’>alde
vuisten om niet hardop te lachen, te gie
ren van dm lach, over de on-noozelhcid
en domheid van al dat volk en-mm.-ichm.
dat ze hier voor em onoplosbaar raale»
stonden, terwijl alles toch zoo doodeen
voudig was. dat een kind het moest vin
den I
Hij voelde em bijna onwoerstaanharen
drang, om al die stommerikkm bij do
keel te pakken, m ze te latm ophimh-
tm wat ze dachtm en roemen, on» ze
stuk voor stuk tegenover het lijk te la
tm vertellen wat ze vermoedden of gis
ten. Hij had. ik wee* niet wat gegeven,
om te weten wat zijn vriend Boatfield
wel dacht, of do kléine Conedabel zich
afvroeg.
1 m koortsige m duivelache begeerte
beving hein om al die hersenpannen weg
te slaan m in hun brein te leam. Bo
venal waa de onverklaarbare en ononder
broken stilte achter de de getdoten gor
dijnen van het woonhuis, hm» em echte
‘1 dan de klink van «Ie lago
hij zoo m<njgmaal opgei ichi
r school zeker een geheim ach-
lem krankzinnig maakte, als hij
het niet uitvinden kon.
De brandewijn had zijn bloed aan het
koken gemaakt. Als bezeten, wilde hij d(e
begordiinde vensters inslaan... Intrappen,
waarachter spiegelende oogm mosten loe
ren op
Toch
hem overgebleven,
inzag van zulke
uitbarsting kon. I
waren, verwonder*
nioedon wekken
schel i>ke poging
vlot te sprek'
te verbergm. die
zijn oogm flon’<rr
..Mij dunkt dat hel toch vr'*m>l I-”.
zelde hij. op volkomm bMaardm lucht-
hartlgen toon, tegeu Squlr* Boatfield, die
zich gereedmaakte oin tot de aant4allm
der ter aarde bestelling over te
.xfrit dfit volk d<* Lambert's -
eenigrn die dm... dm vermbor-’m
van nabij k»*nden. zich zoo onverklaar
baar schuil houdm
JuiM torn hij deze woorden zeker
onwillekeurig uilte, wist hij. dat de voor
zichtigheid hem op dit laat «te oogmblik
het z wilgen gebood. De man zou zoo
aanstond» gekist enb'-graven vonten, en
de afwoztgheid van dm hbefsnira w as tot
toe niet opg.-vallen. had nog geen
I vermoeden gewekt. Het gesloten
zou voor go»d de opleving
geheim, dat nog aller vraag
ogolijk maken
»t de oude vrouw Martha bwinct-
matig voelde en dacht. wat Richard.
nde> en niet onmog'vlijk dacht
laduke gemakkelijk raden
hij innar alleen. Voor alle
de stilte inde woning, de
1 VMAAV* om-
de Duitsche officieren dat het een Duitsch
schip was en begonnen te juchen en te
schreeuwen: ..Deutschen, Deutschen!” Toen
zy hun vergissing bemerkten, veranderden
zij van toon en begonnen te roepen: „We
no Deutschen, we English sailors! Mercy,
Kaïnerad!” De Engelsche matrozen zeiden
dat zij zoo moesten lachen, dat z\j
nauwlijks de touwen om de booten neer te
laten, konden hanteeren, toen zy de grimas
sen van deze verschrikte Duitschers zagen.
Een vreeselijk ongeluk gebeurde toen een
boot met een aantal Engelschen, maar nog
meer Duitschers werd neergelaten, die er
zonder bevel te hebben ontvangen, in waren
gesprongen, zoodat zy ovorvol was. Door
het gewicht bezweken de touwen en de boot
viel te water. Velen werden gered, anderen
verdronken.
Andere Duitschers waren zoo verlangend om
gered te worden, dat zy toen het eerste
hulpschip naderde, op het dek wachtten
om over te springen. De meesten vielen in
zee tusschen de twee schepen in.
De torpedo trof de Lanfrane dicht bij de
ziekenkamer waarin een aantal Duitschers
lagen. Degenen die niet door de ontplof
fing gedood werden, verdronken, toen het
water het schip binnenstroonide.
Toen de eerste gewonden het eerste vaar
tuig, dat hulp bracht, bereikten, loste «en
der duikbooten een torpedoschot op dat
vaartuig, doch miste. Niet alle Duitsche
officieren waren door een paniek bevangen.
Sommigen spraken tegenover de Britsche
officieren een woord van protest over de
onmenschelijkheid van de Duitsche regee-
ring. Onder hen was een hooggeplaatst of
ficier, naar wjj ineenen een brigade-gene-
raal, die na de ontploffing, terwijl hij
wachtte op redding, zich tot een Bntschen
officier wendde en treurig opmerkte: „I do
not like my country for this.”
En correspondent van de Times meldt:
Er waren 40 Duitsche officieren aan boord
van de Lanfrane, waaronder eenigen van
hoogen rang. De meeste Britsche gewonden
aan boord waren bedlegerig. De taak, die
gewonden over te brengen in de reddings-
booten, was allermoeilykst; en de beman
ning en officieren werkten onafgebroken
aan die taak, waarby evenveel zorg werd
geschonken aan de Duitsche gewonden als
aan de Engelsche. Een Britsche matroos
zeide: deze menschen maken deel uit van
de Duitsche militaire machine, en wjj kon
den er niet bij blyven staan kijken dat zij
zouden omkomen, als gevdg van den smeri-
gen streek van hun landgenooten.
De Daily Chronicle schrijft nog in haar
beschouwing over de torpedeering van de
Lanfrane: „Het zal steeds noodig blijven
om een deel van de gewonden uit Frankryk
over te brengen naar Engeland Het is dui
delijk. dat het geheele aanzienlijke en nog
steeds toenemende aantal Duitsche gewon
den daaronder moet behooren. Het gevolg
is dat telkens wanneer Duitsche duikbooten
een naar Engeland terugkeerend Britsch
ven. Het is mooi en helder weer. De vlie
gers nemen vol-op deel aan den strijd”.
De oorlogscorr. Gibbs seint uit het En
gelsche hoofdkwartier in Frankrijk: De
slag by Atrecht Is zyn tweede faze inge-
ire len. 's Morgens even voor vyf uur heb
ben Engelsche, Welsche en Schotsche troe
pen opnieuw krachtige stormloopen ge
daan ten Oosten van Atrecht tegen de
Duitsche linie tusschen Gavrelle, Guemappe
en Fontaines les Croiselles, in dit vak de
laatste linie, die ons scheidt van de voor
naamste Ilindenburg-linie.
Voor zoover ik weet is de dag gunstig
voor ons geweest. Wy hebben heel wat ter-
re;n gewonnen, den vijand zware verliezen
toegebracht en een aantal gevangenen ge
maakt, vooral by Fontaine les Croisilles,
waar meer dan 1000 in onze handen zijn
gevallen. Overal is hard gevochten. De
vy’and verkeerde niet meer in het onzekere
over de plaats, waar wij zouden aanvallen.
Om zich te weer te stellen tegen onze macht,
voerde hy veel nieuwe batterijen op, die hij
vóór de Hindenburg-linie opstelde en vlak
achter de linie, die zich daarvóór uitstrekt.
Benoorden en bezuiden Vitry hoopten de
Duitschers groote hoeveelheden machinege
weren op in dorpen, schansen en op punten,
vanwaar zij onze opmarschlinie door een
rechtstreekse!» en flankvuur konden bestrij
den. Deze machinegeweren waren talrijk in
de bouwvallen van Roeux, vlak ten N. en
ten Z. van de Scarpe, in twee boschjes, ge
naamd het Bois du Sart en het Bois vert,
tegenover Monchy op de helling van een
heuvel en in zoowel als om Guemappe, dat
we tevoren twee keer hadden aangevallen
en waarin we twee keer waren binnenge
drongen. Veel Duitsche scherpschutters wa
ren overal in de buurt opgesteld in granaat-
trechters en vijandelijke kanonniers hadden
al onze stellingen nauwkeurig opgenomen.
Daardoor konden ze een geducht spervuur
doen losbranden, zoodra onze mannen zich
ten aanval bereidden. Eenige dagen na den
tweeden dag van den slag by Atrecht had
den zij veel granaten langs en achter onze
frontlinies geschoten, teneinde onze troepen
van hun stuk te brengen en zij overstelpten
Monchy met vuur, nadat wy het genomen
hadden. Ik kan slechts vage berichten geven
over dezen nieuwen slag, omdat de stryd op
alle punten nog gaande is en heen en weer
golft. Gavrelle is in onze handen en daar
door is de „oppy”-linie ten noorden van de
Scarpe gebroken. Onze troepen zijn Gue
mappe, ten zuiden van de Scarpe, al voorby,
ofschoon de vijand thans nog in of by dit
dorp en op den uitersten rechtervleugel van
het aanvalsfront schijnt te vechten.
on» bureau Markt 31, Gouda, bij
Htanidighcden. e. n\oudig genoeg voor hen
die zelf d<-n vreemdeling zoo
gezind waren. Mrt de oude
vodden zij mode den haa4
vreemdeling, die zooveel
huis had gébracht.
Niet een of hij wm gewillig om
met ruwt te laten, haar en den
gen l^uiübert qie< (e betrekken in
V'n Ir ledge ond<rzo«-k. Hun won ng
wn huis van rouw ht< wiss wei
lijk en Irt-tamelijk, dat zij ha>kbxi g»,
'o «ült'-bew aarden.
hun o verlaat aanlom
'uke, endoor
de begeerte
fel ijk toch al-
het geheim
Naar Ik van Pyot, hoorde, is do zaak
belangrijk er dan ik dacht,-” zeide hij
luchthartig. „Hebt gij het lijk gezien,
BoatReWl?”
„Bah! meer dan mij lief lu!” zeide de
Squire met blijkbaren afkeer. „Allerminst
smakelijk! AU ik in uw plaats was. de
Chavasse, zou ik er niet gaan kijken.”
..Toch wel! Het la mijn plicht als uw
bijzitter," zeide Sir Marnwiduke met ver
toon van plichtgevoel.
Hij moest een oogenblik op de taf *1
steunen, voor hij zloh om-wendde, en naar
de smederij stapte. Het knikken van zi.in
knieën was Immers de schuld van het
geen Mounce hem geschonken had
Bij zijn komst gingen de omstanders
uiteen en weg. De loods, waarin Adam
Lambert gewoon was te smeden, had xier
wanden. Een dezer was de muur van
het woonhuis, en in deu tegenover siann-
deu muur was de toegangsdeur. De man,
die In de deur stond-, had' de smeed-oven
aan zijn linkerhand, en daarbij «ronden
ook de ohnbouten. Moeleo., waarop de
ruwe lijkkist was gezet, wel nog zon- I
der deksel, maar toch ten deele onder een I
teken.
hul»
en I
ten on in hui. de
Niunani wilde h__.
nbunand behalve Sir Marmaduke,
zijn opni’-rkirg wn op eens
weer opgewekt om zoo mog-
les te w.'tcn te k<Mn»-n, wat
zou kunnen on Ir an.'wel en.
De oude vrouw Lambert mo<»d akitog
opg»TiM'pen word'-n, om te g.tulg.-n, wiea
zij iu d'ti 'loodv herkent, voor hij begra
ven wonk!” herhaal** hij boos, zltxkle
dat «n mwno.-gd-- tre'c op het vriénde
lijk.* gnzieht van BoatfleM kwam.
..Wij zijn uwreden nu t ik» afg»4<^do
verklaringen I' antwoonMe Squht» Boal-
11 k... i. »ok i.4 dat geen ge
ren.”
haar de kleervn ge t
man bij zich k-
niet vorgM. dan te Richard
mijn vroegere secretaris,
i-ed»» ge<uigdY"
wel.” zntde HomH.Itkiet-
geb<
van
