HIEING
erslag
van Gouda.
flo. 13304.
Woensdag 16 Mei 1917.
56e Jaargang.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Oil miner beslaal nil Iw bladen.
Eerste Blad.
31, GOUIIA.
zaken op
ED.
TD-A-.
©xx -eSk.d.'vextezxtieTols.d. voor Go-j-da ©zx OxxxèJtxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BÊHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Feuilleton.
Zijn Engeische Vrouw.
Het Itallaaneche offensief. - Petain
opperbevelhebber. - De rede van den
Rljkskanselier.
BUÏTENLANDSCH NIEUWS.
Inter
44
IARKT 6.
A-rtig sla-
u
zijn.
zao
vooruitbetaling.
I
An rerotvolgrelen
(WorU varvolgd.)
t«|H<lOIll IlMKfltM-
■ng. geld, grond-
Ztel
in
cn>
»n!
City
f®
Mfl
larclthin
i.rr Co.
GOIIIMIIL COURANT.
Jam
kunnen
Naar het Duitech door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WESSïLINK—“VAN R1O86UM.
(Nadruk verboden.)
lating Hjj vond het ongehoord, dat zoo’n
woord uit den mohd van een Duitacher
kwam. Hij moest, daarop antwoorden: Lie
ver willen wü ten onder gaan dan een sma
delijk en vrede sluiten.
new! Velen? die A- Ox(orA-rs aan
Htrk hebben gaaien hd.lre mij ge-
kogten lichtblauw voor
dappere
i.xibad
Op het Westfront is het nieuw dat gene
raal Pélain tot opperbevelhebber is be
noemd. Generaal Nivelle is met het bevel
over een legergroep belast.
Generaal Foch is tot chef van den gene-
ralen staf benoemd.
Om Bullecourt wordt fel gevochten. De
Engelschen zyn er weer wat’achteruitge
drongen. De Duitschers doen het voorkomen
of de Engelschen in een lastig parket zit
ten. Zij zullen, zeggen zij, onbekommerd om
de hooge verliezen, den aanval dienen voort
te zetten. Alle benoodigdheden voor de vuur
linie moeten over den hoogterug van Vimy
worden aangevoerd, die in buitengewoon
doeltreffend artillerievuur der Duitschers
ligt en op welks kale helling by eenigszins
helder zicht iedere man afzonderlijk kan
worden waargenomen.
Op het Fransche front hebben de Duit
schers na een hevig bombardement op den
Chemin des Dames in de streek ten noord-
•■girijp volkomen «te hartotoobtefijke
Idling van het volk In A- oog-
vhii den oorlog ra in de. voor-
voor (kn vrede. Maar. bij hei
eken van het oorlogsdoel kan voor
kS «*relge richtsnoer alwhU zijn ren
einde
«Cf-
geregeld tijdig
ontvangen van
vennakdijkho-
in onze agenda
likkingon daarop
in boekformaat
ONS OVERZICHT.
Het Isonzo-leger der Italianen is, na een
driedaagsche vuurvoorbereiding waarbij het
geschut van Tolmein tot de zee aan het
woord was, tot den aanval overgegaan over
een front van meer dan 40 K.M. Het he
vigst is in het vak van Plava, op den Monte
Santo ,op de hoogten ten oosten van Görz,
in het gebied van de Fathi Hrib en bij
Costanjavica gevochten.
Volgens de Oostenrijkers is het succes
nihil, volgens de Italianen is de aanval heel
goed geslaagd. De oude geschiedenis. In het
Oostenrijksche communiqué leest men:
Waar de Italianen onze linies bereikten,
werden zij door onze infanterie warm ont
vangen en in een handgemeen teruggesla
gen. Zoo zijn op den Faithi Hrib onze in
elkaar geschoten schansen vijfmaal van de
eene hand in de andere overgegaan, om ten
slotte in ons bezit te jjlyven. Op enkele pun
ten hebben onze troepen de vervolging van
den vijand tot in zijn stellingen voortgez^t-
De vijand heeft meer dan 1600 man én
verscheidene machinegeweren in onze han
den gelaten.
De Italianen berichten daarentegen dat
in de streek varï Plava, op de hellingen van
den berg Cucco,- op de hoogten beoosten
Görz en aan de beek Vertoibizza vorderin
gen werden gemaakt.
Toch kan men wel concludeeren dat de
Italianen bijzonder warm ontvangen zijn.
De slag schijnt nog niet geëindigd te zijn,
en misschien zullen nadere berichten ons
den stand van zaken juister uiteen zetten.
De Russische generaals Broessilof en
Gurko hebben hun ontslag gevraagd. Zij
kunnen ’t zeker in het leger zonder discipli
ne niet uithouden.
In Mesopotamia zijn de Russen een beslis
send gevecht met de Turken vermeden ^en
zijn naar den linkeroever der Diala terugge
trokken.
INGEZONDEN MBDEDBELINGKN1-4 regel» t I 05. elke regel >m» I OJS.
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone ad verten tide ui ingezonden mededeelmgen bij coatract tM eeer feritfaacaardea
prijg. Groote lettert en randen naar plaataruimte
KLEINE ADVERTENTlftNaanvragen en ..ntoeAnge*; befrafepde AenetperenaMi,
koop en eerkoop, huur en verhuur, I 5 regelt f 0.25 elke regel «eer 5 cnal bij eaanA-
betaling. Maximum grootte 10 règab. Bewijtnamawfv 5 een».
akker#
)ON -Qoeb.
Dat in uw jongere broer?"
Mij te op 't oogeriblik in York
tfjferickd-maitah
-i «__i-dfcpjut |,jj
AL» m
iHtl.lf-
Graaf Florteweg.
voor Hannonie-
Gttu. Zangveree-
;oren.
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagablad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geachiedt. Franco
per poat per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad I 2.—
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau Markt 31. Gouda, bij
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende lot den bezorgkring)
1—5 regelt f 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaetaingen worden
deze legen twee berekend. Van builen Gouda en den bezorgkring 1—5 regelt f 0JW. elke
regel meer f 0,15.
westen van Braye de Fransche stellingen
over een breed^front in de richting van Les
Bovettes en de hoogte van Chevregny aan
gevallen. Het sper- en machinegeweervuur
der Frapschen brak den aanval, die de
Fransche'linies niet kon bereiken behalve op
een punt, waar de vijand voet kreeg in een
schans van de Fransche voorhoede ten Zuid
westen van Filain.
In Lotharingen drongen de Fransche af-
deelingen op verschillende punten de Duit
sche linies binnen. Zy maakten krijgsgevan
genen.
Graaf Floris-
astre.
Het daghet in het Oostende Journa
listen gaan probeeren den vrede in elkaar te
timmeren.
De jaarvergadering der Hongaarsche
JoumalistfenVêreénigiftg heeft besloten Wil
helm Singer, den voorzitter van den Inter
nationalen persbond, telegrafisch te verzoe
ken de leden van d«n persbond uit de onzij
dige en de vyandelijke landen voor een
congres in de hoofdstad van een onzijdig
land bijeen te roepen om daar stappen tot
het bespoedigen van den vrede te beraadsla
gen.
De rede van den rykskanselier heeft om
trent de oorlogsdoelen van Duitschland niet
veel nieuws gebracht, en dat verwachten wy
ook niet eerlyk gezegd. Immers zijn posi
tie dwingt hem kool en geit te sparen. Con
servatieven en socialisten staan lijnrecht te
genover elkaar wat du vredesvoorwaarden
betreft, en tusschen die twee Je kiezen zou
het opwekken van groote oneenigheid in het
land beteekenen. Een middenweg is er niét,
dus het beste is in dit geval niets te zeggen,
wat de rykskanselier dan ook gedaan heeft.
Niettemin is het er rumoerig toegegaan,
want de al-Duitschers zyn den laatstén tijd
niet tevreden met het beleid van den kan
selier. Rosicke sprak zeer opgewonden en
bitter en moest tot de orde worden geroe
pen. Scheidemann maakte den indruk over-
prikkeld te zyn en zijn betoog was zeer
scherp. Toen hij het woord „revolutie” uit
riep loeide er oen storm van verontwaardi
ging door het gebouw en de voorzitter had
moeite de orde te herstellen.
De rykskanselier sprak eveneens opge
wonden; zijn betoog dat hij den vijanden
niet mag aanmoedigen, hun geluk tot het
uiterste to beproeven door by voorbaat te
verzekeren dat hij hun ia geen geval een
haar zou krenken en dat niets riskeeren
omdat dat den oorlog ma|r tot in ’t onein
dige verlengen, is voor ogs niets zeggend,
maar maakte op den ryksdag grootén in
druk.
Voor ons is het eenig waarlijk belang
wekkende in zijn rede deze passage:
„Als Rusland verder bloedvergieten verre
van zyn grenzen wil houden, als het verove
ringsplannen prijsgeeft, als het voorgoed
een eerlyke en vredelievende buurschap met*
ons tot stand wil brengen, dan spreekt het
van zelf dat wij, die dezen wensch deelen,
de mogelijkheid en ontwikkeling van zulk
een toestand niet door eischen onzerzijds
onmogelyk zullen maken”.
Of Rusland daarop zal ingaan?
Ook de censuur heeft hat (in de zitting
van eergisteren) moeten ontgelden.
Dé sociaal-democraat tyaerfeld sprak van
willekeur tegenover de pers. Vonnissen van
het militair ryksgerechtshof mogen niet in
Elzas-Lotharingen gedrukt worden. De kri
tiek op den levensmlddelnood wordt tot het
uiterste beperkt. Zelfs besluiten van ge
meenteraden mogen niet in de krant. De
censuur is zichzelf gelijk gebleven, ztf is
een smaadheid voor het Duitsche volk, dat
nu zulke onvergelijkelijke daden in den
stryd om zyn bestaa^ vol voert. Vooral heb
ben de vredelievende uitingeq van de cen
suur te lijden. Maar tegeaMe uitspattingen
van de Al-duitschers wordt niets gedaan.
Dittman, een socialist van de minderheid,
zeide, dat het volk, en vooral de arbeiders,
onder den staat van beleg zuchtte. Men
wil geen vrije arbeiders, maar een willooze
helotenkudde. Men vertrouwt het volk niet,
men is bang dat het volk den last zal af
schudden. Vandaar de bevoogding. In plaats
van de arbeiders als staatsburgers te be
handelen .scheldt men ze uit Men is doods
benauwd, dat in Duitschland „Russisch ge
sproken zal worden.” De pers wordt ver
volgd. Men kiest voot de regeeringssocia-
ten en tegen de andere socialisten party. De
TKgliche Rundschau, de Post en de Deut
sche Tageszeitung beschimpen hen eiken
dag en verwijten hun landverraad. De Bo-
russenbent is nu de reactionairste in de we
reld.
Staatssecretaris Helfferich zeide dat het
een beleediging voor het Duitsche volk was
óm zijn toestand met den vroegeren toe
stand van het volk in Rusland te vergelij
ken. Den vorigen spreker was het blijkbaar
ongewenscht, dat de arbeiders np enkele
dagen weer aan het werk waren gegaan.
Bernstein .eveneens een socialist van de
minderheid, zeide dat elke vrede hem lie
ver was dan het voortduren van dezen oorr
log.
g Helfferich berispte hem wegens die uit-
DUIT8CBLAND.
r p e 1la ties I u den
R ij k. a d a g.
G tateren zijn in A-n. Rijksdag de Liter-
peilatieM gdiou«ten over lui oorlogsteel.
Rosiioke sprak nainens A' oonsenafle
ven Hij zei o.a.
Terwijl onze dappere troepen. te mid
den van een bloedbad lui gew<
rein vaatboudre, dringt A' «re.
tij hij dre rijkakatMiikr aan op een' oti-
verwijkkm vrede zonder schadevergoeding
ol inlijving. De rijksregeerin» ia de s.-d
eisohen buitengewoon ver tege
men, zoodnt de s.-di. partij
tijen woixlt v oorgetrokken
van den keizer ,,ik ken
buiten omloop is geafcUI'.
hebben ziiii herlktuthlvlijk
ronnen ter-
c.-Avw. par-
uan op een' oti-
wcliadevergoediiig
in de s.-d
tegemoet geko-
bij andere par
en hel woord
geen partijen'’
l>e ifoc.-dêiu.
°P An kanse
lier beroepen. Devee ondtuWalijka toentaiul
moet wonten opgeheiderd U ij Itoudett bet
besluit der .«c.-dön», jHertij voor zoo nood
lottig, omdtol bet uiw-nntiuti.de, om niet
te zeggtm anti-naUonale en internationale
Ixdangen voorstaal. Do soo.-Afii. handel
wijze verlengt Aan ooricig. Wij hebben
steed» onzen wil te kennen gegeven om
te over wiinnen, maar vaak tMftioen het
one toe alHof <U- njkwrtgeering <k>or dkn
wil niet betavid wan.
Wij voeren een vordwjlgkngHUorlog, hei>-
ben echter maolitewlthreullng noodig ter
wfwirborgjng van onao verdedigingHiee-
rusting! en vwGterktngl v*au on» volks
kracht i en. afzien van MohsdkdoonsteliiDg
sluit in dat wij An last der mllhaaden
tientallen janen laaig zouden moeten, dra
gen. H« volk verlangt een> duklelijk ant
woord.
S c b e i d>m a n n, aoo.-dnx». lieldte de
sociaal-ibmioeratisclM- interpellaiie toe. Het
partijbtRrtuur, zef hij,, verlangt niet eon
oiunidA’Hijken vrede, maar een optreden
van de MMkaliMen van allo lanxki». Op
één punt liep ik het Mw met Rosicke
Weg met alle <mduiA«lijkh<'idl Do katuto-
lier nwtt zctfgeu wet hij wil. Wij ver
buigen A' terr|!toriaie> integriteit van
DuiiischliuiA de waarborgung* van zijn
eoonomteolie zellMtanAgheld en ontwikke
ling. Wij weigeren echter ook thans nog
de ovitwobliging van vraantte volkoran-
Aan weetruzljdea worden, de volken ge-
trooist mtu de atuiMtaanA* definitieve be*
süsalng. Ouzo taak is, At spel mot hel
loven At volkeren te «MAnaskeren an
alle regeringen toe te roepen Hei is
genoeg.
De verovivingMpoU’ici ro»q
uithreidiing, geidediudtbntidin
stoffen-Itet kan MIeen ren n» ionaal g*or-
fctuoseerA' r»>overeb< ndo wdhn.
Het betrekken van Au keizer In deze
aghatlo heeft tmgevoftge dut A» keizer
voor Avn aJ*Dua<**cf>en waanzin en het
uitbreken van Am oorlog in' het bulten-
UMfa^penatonaat in Hannover gevestigd,
Ai ar werd! ik uit aanbankelijkluvid naar
too gezonden, omdat mother toch altijd Op
reis en papa altijd in A‘ zaak was Vier
jaar lang. Jane, mijn zuster, ook. Mijn
broers kunnen lang niet zoo goed Duitsëh
spreken!"
„Dus zijn uw ouder» toch eigenlijk niet
Duitech geaind?"
Zij lichte. „Papa is noch vriend noch
vijand, papa maakt geld!"
„I n uw moedkr?"
„O... mantmy w het volkomen onver
sdhillig, vanwaar wij stammen. Zij zelf
is toch een zuiver ijigelsche van ge
boorte.”
Hij V4tratomdc. Daar wa» weer dat
vreemde... dat eigcuaarAge insulare! In
DuftsehJand had men ItefcJuv'ol naar de
sporen tier voorouders gezocht, van ge
slacht tot geslacht, die overlevering voort
geplant. Hier bukonuDurdti men er zich
niet om. Men was Britedi en was tevre
den, ook met zichzelf. Het jonge meisje
voor hen» was blijkbaar overtuigd van
haar eigen voortreffolijkJieiii. Zij lieizat een
zekerheid, waarom men haar zou k tinnen
bimijden. Aan haar was een adenr van
gezond4ieid en leveosfriwhheiAverzorg
de huid, verzorgde haren, verworgde wit
te, schtUerwide tanden... veel water en
zeep... goede Itongvr en slaap. Verkoud
heid soliecn zij niet te kennen. Zij reed
nog altijd met teruggcslageu «luier, e i
half open manted, tegen den fluitenden
wind. Nu en dan wees zij hen» met uit
gestoken Band ergiTv- op cm Heuvel wn
king uitgestrekt door een park omgeven
»k>t in den Tudorstijl, ap noe«»A> hem
Am liertog of lord aan wien het. Itehoor-
de. Zij al deze na*nen van hulten,
wist ook, hoe de peers met plkaar ver-
Hij bracht het gesprek op iets anders
t vroeg verder: „We hebben elkaar he
laas zoo geheel uit het oog verloren, wij
Wildings thuis in DuitafAlaiwl' en uhie
ik weet in liet gelieel niet goed' wie
eigenlijk zijt, Jane, nietwaar?”
Zij lx>og zich uit den wagen om te zien
naar wat hun den. weg belemmerde: een
oep scliapen, en schudA*, tegen A*n
ind knipoogend, het blonde hoofd.
„Dat ie ndjn oudere zuster, gerouwd
met Mao Comtek, An kajottiinan in Li
verpool... dat is te zeggen voor hetmee-
rendael zijn zij in Cheshire... Calt-Y-
FAtl»r ^Un 'an('#<>*' daar... Ik ben
Zij sprpk hc< op zijn Engelsoh uk als
,,Idte"... Hjj vertaalde het onwillekeurig
in het Duiteclie I d&th, kerk met wedgi-
vallen in het mooie meisjesgezicht tegen
over hem en zei toen „Ik verheug) mij,
dat u hier nog altijd' zoo het Duitsch
bijliouiit
„Hoeenoft”
..Nu, u «preekttoch uitnemend! Duitech!”
„Ik... J<_ Maar dat iff eigenlijk een
toéval. Miss Cook, de voormalig»* gouver-
nairtc van mijn mreder heeft later een
land nansprakHijk wordt gesteld »>n-
ophoudeink tewenimpt z wordt, i.t-n «poe-
dtge vriate door overleg zal ren geluk
voor I unopa zijn. Negwt en negentig pro-
rent V an aUe v olken sten nd hoop en r
verlangen naar StockliohiM.
Induen Frankrijk m t ngeland van in
lijvingen mochten afziort. Hul Achtend daar
aan euhter mocht vasthouden, «ten nebt
go revolutie in liet temf.
ik ben vast overtuigd, dat gren vrede'
gegoten kan’ worAm, zonAw <tet gren«-
palw worden xerpteatwt. Maar «tel moet
met wretarzijdNMh goedvinden g«*w*lii«Mk'il.
U-ve «te Vrtdrl Iteve h«< Vrij» lurop»1
Daarop nam de rijkskanselier
het woord. Hij «ei o.a.
pe interpfdlado», dte daar zoorwn zijn
g«aiKrtivant«C verteutgen van iihj ren pró-
gramvrektering. i «m zooitanuge verkla
ring zou ni«t dtetwtig zijn voor A« belan
gen van liet land «ii> daarom ii»eC ik wei
geren haar te doen. (TteepttelHitg van het
nddden). Sedert den whilvr van HHtyHJ
won! ik dan van «k* rene, dan van< «te
andere zijte a*ngw*poor«l, onze oorlog«-
oogmrrken, Helm tot in bijnondrelKwl.-n
(levendig geroep reclite Nren, neen)
m«i vtwlangl ze «*tk«ii «lag van mij
(ateumsii van rechte Maar niet if» bi>
zottdrrhrelctt!lakend Ie nmkcif.
Om mij tot sprekim te no pre, werd go-
traehl mijn zwijgen oviw A« oorlog>*-pro-
gratnma a fter veraohiltende partij.-n re
rtehtingre ate iiist.'mm.ng uit te leggen.
Daartegen - moet ik opnieuw stellig pro-
testeeren. Hij het vrijlaten van A* open
bare iMwptreking van liet oortogBikM'l lub
Ik uiulrukkelijk laten verklaren, dat «te
regeert»# aan Am strijd der mraniufan
nu-t kon deel nemen. VV ad ik ooit otor
on»* oor tegen nginrek en heli kunnen zeg
gen. Mi fc gewgd. Mer in (kn Rijks
dag, In het opdnlsww’ Het gaf «te alge-
mtH-iie richt big aan, moer was ónmoge
lijk.
ik M
Is-langski
merken
waarden
b<epr«'k
mij A' -
spoedig en tegelijk een gelukkig
van Aai oorlog, mrer mug Ik nle<
gen, iiMMM* mag Ik niet ttetwu Dwingt nsj,
zooaJs tliuw, «te algcmreMio toestand tot
dan zal Ik Au lerughou-^
re ik zal mij door geen
van .sèhehlemnnn. noch
van. mijn w«g kt re afvoe-
wént waren., wat zij deden, maar toen
hij 'onaühukKg vroeg. „Gaat u ook met
zulke mills'•Ihu out?" was zijgewoonweg
ontsteld Welk een i«W! Bij een lord
Pajla was to«ih een CRj-man. Neen. Maar
men kreidc Am* families. Jte’iT in geheel
Engeland fante hre... De auto Miteule
gelijkmatig voort, lentonig gleed bidton
in het eerste lentegroen liet Britechv land
schaap voorbij.., Boomre en weiden, wei
den «m booten, wrêtenA* koeien on.ncha-
pre re weer schapen en koeien..., g»n*n
korenveld, geen akker met aardappels.
ge re boer«’nhofsl«‘de. Aan A-n hémel «en
hleek blauw, drijvende wolken, met zout
verzadigd briefje. l<en stadfle... lange rijre
kleine, als zoo juist uil ere speelgoed-
doos gepakte, roode bakMereen huisje-.,
rook, vuil en «re hoop Aakkro van' ren
fabriek. Weer het iwtgestrekte met boo-
nnm bepUinte Engtihsclu* park. In devw-
.te A'te-en spookachtig ate een schaduw-
Ixnld «te kathwjraai v an anUirbury
v.trdwren. Helmut kfatar vroeg: „Uw
oudere broer is immer»» getrouwd?"
„BUI? Ja!" U moet eons naar hem
toegaan. Op liet Aland Wight. Zijn plaats
l«?et „The Bungalow” bij Bons luirsh.
Het is een. aUerüetete plaat w.T'
;,Fn wat «toet hij daar?”
Zij liegrcep Jh'Iu nk't goed
„Nu, hij leeft daar! Hij komt eigenlijk
weinig te l»nAn. A Ik vu nu re «ten, om
papa pMzler te doen. Hij houdt niet van
«1e t’itj Hij houdt ook ntat van sport!"
- Fred, die is veel meer voor sport.
„D« -
„Ja.
Jrj
Luitenant Merker zweeg <m
zieba^f Een grappige feuAH«>.’
hand vol vlooien!» Hier re ginds,
A’. Ah» nm x*r nog aan deiAt welk ««en
iiMM'ilê liet timis fciAost luidt tol men
eindelijk «Ne c|l< nAge zes weken Verlof
in het buitenland ztah heeft weten to ver
overen-.. Hij IwAucht zieti, dat hij zich
tooli ook ren*» met «te vri«*nAanm van,
Edith iiKx-st bemotden, re l*gon «en Re
,sprek list «te ndswA», die zich seftert ere
uur met hetzelfde onderwerp haddre W
zig gehouden... «tonkerblauw of licht
blauw, Oxfórd of *mbrid|ge.... Dogroo-
to roetwedBirijd op A* 'H»erew.
„Daarom rnott ik toch morgre nadr
Londre,” verklaarde I dith
„Het is morgtrmiiAfag. Morgrewvond
Ijeh ik drie Amkm«i ban«ischore<’ni gewre
mit
„Of ntet!" ri«p miss Fife.
„Gaiubridgo tevft acht re --
gen hu.4”
„I dfah WAWng wierp Im< mooie, blon
de hoofd in den nek- en Irief bijna be-
zwirred, afwerend A« Ivand op. Zij was
veel lev..n<Hg«‘r dan «te nuciUere, ijzig»1,
magere, volbloed miA», die sclmin tegen-
over baar zat. Zij liet die met uitepre-
kre.
..O
het werk Indiben
zegd dat zjj tww>
zijn..."
De Dtiittohe neef moest over dk«re
hartstocht laohre. Hij vroag:
„Dat aal’ morgre wel k-te reusachtigs
op «te ThwwiM z.y»?M
„Ja. Ik logeer vannacht reeds builen
in «iv naliijheid bij miss Fife. W««et tl
Mm mH i»ki in Mortlake blijvre’ Men
moet zich laten ovnrzHten naar de an
ómt« zijd»! Op «ten linkeroever xiji nlH
mwM nw-nschen. Ih< heeft ook *»m
«tod<*- ---
Iwgjreep zij hen» ntet goek
4 wdkom zijn.
bij BÜI in A,
tel ijk list luruiMter Pi
•ok. Maar h»j te mtet t.
krijgen." t
u..» n
terughouAng,
dihg
aau<lrAïT>, nreh
van Rofdcke
rre.
Ik «al <r mij niet van laten aftirengrn
door het woord, «tot SchuiAiuann mretiA*
op '1m oogmbUk, nu aan d<* Atene re bij
Airedit lut roffrivuur Isuncrt, het volk
te ntoeten toewerpen, dc mogdljdiAl var»
«•re revolutie. liet Dititaehe volk zal met
mij voor Al w«x>rd gt*n« oor hebbre. -
Maar ook niet door de poging van**’
Rostuk.’ om het voor te »h*llcn ateof Ik
onder Am Invloed «ter eodafll-tfenaoorakia
zou staan. Men verwijt mij, «tot A onder
tten tovtoed sta van een partij. Ik Ha
onder «ten invlotil van geen «nkete par
tij, noeh van links, noch (A« rijkakanse-
lier zku naar rtwltte) van u.
(Geroep van rechte Dat weten wij.)
ten! Als «te jOxforder» vooruit zijn, boud
ik liet toch niet uit op' mijn plasje..."
Zij wierp haar vriendin na uAiagen-
tkre bhk toe. Zij In-rliaalite in har«tovk-
kigv sportgek hi ft „Mteter Fleck be
taalt mij morgen «Frie «tooaen ImudlX'hoa-
neh!"... In dnarya tot haar gaei „Au
gustus Fleck, A- zwag»T van drijn broer
Bill! Hij te ntet Iretand vtw u! -fre
Jingo! Hij kan A* DuitetAers iik< uit-
staan!
„Vandaar zijn naain!" gnf A« kiiireant
droog tra antwoord).
„Ja, maar (hu te rewkt lang gdedeit
Hij verAe-m zijn g’ld in Mandiaatar, waar
zijn vader een eplniterU heeft!" EijAmht
er niet aan, haar neef nog rens naar
zijn litoeih'rewanjre «i naar zijn tavrea-
misttemhffte’dre in te vra
gen Daarin stekte mj blijklmar geen l>e-
lang Naar lets Ait niet i ngetech was,
was zij niet Mrewatferlg. Zij wHArkte
zidi in haar dikken, witWu mankf, rei
zd wdwiHred: „Breoak mregre papa
naar! Hij zaP zoo blij «jaf \Uar iwt i.
bdrr, «tot gij naar hrei in de City giat.
OM Broadstreet 200. In ons Iwto in Jtel
gnavia te geen stmding te vtndre. Pa
pa te nu altijd In xijn dub, ouaki thtr'w
nu nh-raand van ons te... Weet n...'’
„Waarom laat u den'oudre her
alleen
Weer kwreep zij h«in ntet gxx«l.
„Hd te toch zijn vrije wil. Hij
todi overal welkom zijtk. BR Jane.
Wala« en bij Bill iu „Bunga'ow"
ik xou daddi> met luw naar Parl> «mi
Mother ook. Maar h»j te wtet uit de ft
w<W te
„Fj* wat denkt
-tijd te «tore F’
■tot ik eerst op do tribune ga zit-
6
:n
at
Ie
jr
