ruws
lerslao
ItWonmr
KEN
|k Nienws,
isterdam,
L
No. 13407..
Zaterdag 2 Jani 1917.
36e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad.
t 31, GOUDA.
Feuilleton.
a
eedschappen
t tuigen.
w.u
voedingswaarde.
Zijn Engelsche Vrouw.
ezx^.c3.'vertezxtieTol©*d.*v“oox G-o-ixcLa. en. Oaacxstrelasezx.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
jekhouden.
leusden Co.
Dinsdag a.s.
S MM.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
la.
1394 56
RECHT
19
H «M.
IN VAN
Keukengerei
onderdeelen.
lofdredactour van
EKKE1UNG Ja,
iet
j vooruitbetaling,
g-
bcrekend.
15.
had) inderdaad ver-
rondgaande karaf
Hij lachte, heiretekk» zijn
i. AUk L n „it
Ie. Hü was de
*e» uitmaken.
het
aan
Medaille.
Drukkerij
ZOON - Qes*
Naar hei Duftóoh door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. Wl-SS LINK-VAN ROS6UM.
(Nadruk verboden.)
dezen zo
dat men al*
zullen
geruist htoft.
voorjaar heb*
De
zee
die nog! riewte haar hand
d hield haar met zachte n
G0UD8CHE COURANT.
1 van Gouda.
„Wr-
moge-
nieuw
h$mpu
lk wil-
v Bouw- en Wooing-
ndBoonurtterie Apnen-
igts raakte zijn neer-
-aan Hij maakte
een haastige beweging. Edith had hetop-
on» bureau Markt 31, Gouda, bij
paar
Daarna werden
keken snel elk een
zers hebben zich dit goed in te denken. Men
heeft vroeger vaak gestemd op z|jn party
man; men was liberaal, kerkelyk of rood
en stemde overeenkomstig z|jn kleur den
man, die door de party die men aanhing
was gesteld.
Dit kan nu niet. Ook al zou men
willen. Er zullen nu geen rechtsche, vry-
zinnige en roode candidaten tegenover el
kaar staan. Die keuze zal en kan er ditmaal
niet zyn, omdat de partyen in beide Kamers
alle met de wyziging der Grondwet zyn
meegegaan; er is geen party strijd over ge
weest, men was ’t er over eens en er zou
dus geen object voor stryd zyn. Zy, die
gaarne zouden gaan vechten, vergeten de
hoofdzaak: elkaar bestrijden mag nooit
doel zyn, moet altyd middel blijven om
iets te bereiken en dit is thans absoluut
uitgesloten.
Men hoort thans van zekere zijde roepen,
dat het volk niet gehoord wordt over de
herziening van onze hoogste Staatswet. Dit
is met permissie onwaar en onzinnig.
Het volk moet gehoord worden, de Grond
wet schryft ’t voor en het gebeurt dan ook.
Wie vóór de herziening is, stemme het af
tredend lid wie er tegen is, stelle een
tegencandidaat (van welke richting ook) en
stemme zoodoende tegen de revisie. Wy
zouden zoo zeggen: wat wil men méér? Het
kan niet beter en reëeler. De oppositie is
feitelyk al zegt zy dit niet openlyk
boog omdat de Grondwetsherziening ge
slaagd is. Men kan niet ontkennen, dat een’
herziening van de Grondwet een zeer moei-
lyk werk is. Een felle partystryd is vaak
even vermakeiyk als noodzakelyk, doch de
Staatsman, die de Grondwet wil wyzigen en
daarvoor bij de tweede lezing in beide
Kamers der Staten-Generaal op 2|3 der
stemmen moet kunnen rekenen wil al het
werk geen monnikenwerk worden tracht
niet de gemoederen op te zweepen door wat
verdeelt op de spits te dryven, doch zal wat
vereent in ’t oog vatten en zoodoende zyn
doel trachten te bereiken. In dubbele mate
was dit thans eisch, omdat de Tweede Ka
mer wel Links is, doch de Eerste Kamer
scherp-Rechts en kans op tydige omzetting
naar Links uitgesloten was. Niemand ook
de felste vyand van mr. Cort van der Linden
niet kan ontkennen, dat de Premier het
hoogst bezwaarlyke werk met groot talent
en doorzicht heeft tot stand gebracht en dat
er niet de minste reden bestond voor eenige
party van Links of Rechts om tegen deze
revisie stelling te nemen.
De partyen in het Parlement bestryden
elkaar dus dezen keer niet. Er zal in ons
district geen antirevolutionair of christelyk-
historicus en geen sociaal-democraat naar
H WtRVIH,
PU. o
dl»
heb
wrr, nil»-
ook heen,
mijn rnhierbaud... Neen... zto
iemand al» Augurtua Fleet...”
jong*» meteje wrong de handen.
Bent u <T
Vrede en
noodig. Dat xij
dezen xotoer, opdat
ibbele selwonhrid itl
Alleen Zutphen geeft een moeilyk-
heid, daar het Zutphenw&e lid, de heer Lief-
tinek tegen artikel 192 stej
eenige. Dit moet men in Zg
hot «tólzwijgen. Op era» bc
•pinen weder over iris ander*
den liberalen zetel dingen.
Maar er zyn anderen, die wèl een kansje
sullen wagen in sommige districten. Of
Gouda ook de eer zal genieten, zullen we
Dinsdag zien.
Christen-socialisten, S.D.P.-ers (Wynkoo-
pianen), opposanten als mfc 8. van Houten
en de „Telegraaf’’-kliek zullen hier en daar
candidaten stellen. Hun motieven zyn zeer
uiteenloopend, het is haast ongeloofeiyk,
hoe zulke vogels van diverse pluimage el
kaar kunnen vinden. Het eenige wat zy ge
meen schijnen te hebben is iets negatiefs, zy
willen deze herziening niet. Wat zy wèl
willen is óf naïef èf ergeriyk, want wat
zij willen is onmogelyk en óf zy zien die
niet in en dan zyn ze politiek ontoereken
baar óf zij weten dit heel goed en dan wordt
hun actie ergeriyk. Wy zullen in een vol
gend artikel, dat is dus nó de officièele kan
didaatstelling op a.s. Dinsdag, de oppositie-
motieven eens van naderby bezien en aan-
toonen waarom een gezonde, normale ont
wikkeling van ons maatschappelyk en poli
tiek leven eischt dat deee Grondwetsherzie
ning worde aangenomen en dat het relletje
daartegen in zyn diepste wezen een rel
letje tegen onze volksvertegenwoordiging
een zoo groot mogeiyk fiasco verdient
te lyden.
ohikkingen daarop
in boekformaat
wij geregeld W
•en ontvangen T*
rien, vennakdijd»»
iwn ia onze
■M.U IAS. «lu mm. UA
meergevorderden,
r de acte M. 0.
taal lesgeld f 5.—
en. Zoo slaagde
igeP. SJEBESMA
sen andure leiding
scbriftelijke leer-
eds meerdere can-
onze schriftelijke
Belangstellenden
hierdoor tot niets.
RGELS, -
L-PIANO’S.
langd. Garantie, billijke
Stammen, varli»reBi
917 10
traat 115, Tel. KM»
INGEZONDEN MEDEDEKL1NGEN
Op dc voorpagina dubbel lancf.
Gewone ■dvwrteauin ingezonden Modada^iagaa ft ra» tot
pup Groot* lener» en randen naar plaatsruimte
KLEINE ADVKRTENTltNaanvrage. ea aanbinifciff bartitpl
koop en eerkoop, kuur ea eerhuw. 1 5 regale 0.25 «Uut rafal anoar S
beuling. Maximum grootte 10 regels.
Zy die niet intens met „de politiek” mee
leven, zouden niet vermoeden, dat a.s. Dins
dag, over drie dagen dus reeds, in heel het
land de candidaten voor de nieuwe Tweede
Kamer officiéél worden gesteld.
Men heeft er zoo weinig van gelezen dat
't haast verdacht lykt! Anders denk maar
eens aan de Juni-dagen van 1913,1909, 1905
en 1901, om niet verder terug te gaan
stond dan het geheele land op stelten, Ka
merleden en propagandisten trokken het
land door, de couranten stonden er vol van,
de drukkeryen leverden hooge stapels ver-
kiezingslectuür af, de politieke thermometer
en barometer stonden benauwend hoog, men
stond onder het volk scherp tegenover
elkaar, hoopte op eigen overwinning en
gunde elkaar van ganscher harte de neder
laag.
Heel anders thans! Tïeen spreekbeurten,
geen actie in de pers, de politieke weêrme-
ters beneden het laagst-bekende niveau, in
den lande een a-politieke stemming, een
volmaakte onverschilligheid voor de politie
ke zaken.
Men kent de oorzaak. De Kamers zyn’ont-
bonden, omdat ze de Grondwetsherziening
in eerste instantie hebben aangeno
men. De Grondwet schryft dan ontbinding
voor en men is zoo practisch geweest deze
ontbinding te laten samenvallen met de ge
wone vierjaarlyksche verkiezingen voor de
Tweede Kamer, wat veel dubbel en nutteloos
werk en geld uitspaart. Er komt dus deze
maand een nieuwe Tweede Kamer (ook een
nieuwe Eerste Kamer, maar hiermee heb
ben de kiezers niets uit te staan, daar de
Eerste Kamer door de Provinciale Staten
gekozen wordt), maar dit nieuwe Parlement
zal een kortstondig leven hebben. In 1918
worden de Kamers opnieuw ontbon
den, indien zy de Grondwetsherziening voor
den tweeden keer zullen hebben goedge
keurd.
Deze verkiezing voor de Tweede Kamer
beteekent dus geen nieuwe krachtproef tus-
schen de politieke partyen, het gaat alleen
om de Grondwetsherziening. Aan
de kiezers wordt ditmaal alleen gevraagd:
Kunt ge u vereenigen met de wyziging van
de Grondwet, zooals die reeds één keer door
de beide Kamers is aanvaard? Zoo niet,
zend dan een afgevaardigde naar het Bin
nenhof, die er tegen zal stemmen. De kie-
HAG1NAAR.
TffWTT
Chili's Salpetcr-Industrie.
Een medewerker van de „Econom. Stat,
berichten” schryft:
Het ligt voor de hand, dat de salpeter-
industrie in Chili tydens den huldigen we
reldoorlog met 'zyn onzagiyk verbruik aan
munitie en bygevolg ook aan salpeter
een periode van ongekenden bloei door
maakt Niettegenstaande allerwegen do
landbouw'minder dan vroeger ontvangt ea
uiteraard verschepingen naar de centrale
landen niet plaats vinden, terwijl voorts
aan de productie en den afzet van do in
Chili werkzame Duitsche salpetor-maat-
schappijen allerlei moeiiykhedep in den weg
worden gelegd, is het wereldverbrulk van
Chilisalpeter grooter dan ooit te voren en
overtreft de raming daaromtrent geduren
de 1916, die over 1915 met ruim 50 pCt Do
volgende cyfers geven van dit verbruik oen
overzicht:
1910 2.251.000 tons.
1911 2.313.000
1912 2.486.000
imrx2.464.000
P&hU.2;i$?.000
1915 1.782.000
1916 2.650.000
De styging valt te-meer op, omdat aQ be
haald is niettegenstaande het wegvallen van
allen uitvoer naar Duitschland en daarmee
verbonden landen, die in normale jaren tot
de grootste gebruikers behoorden. Zoo be
droeg in 1912 de invoer van Chiliaalpeter
alleen In Duitschland al 818.000 ton of nage
noeg 35 pCt van het totale wereldverbrulk.
Hand aan hand gaat met dit grooter ver
bruik een grooter productie, t.w. 2.878.000
ton in 1916 tegen 1.736.000 ton in 1915;
zelfs de productie van het recordjaar 1918
werd nog met 140.000 ton overschreden. De
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de basorging per looper geachiedt Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.—
Abonnementen worden dagelijka aangenomen aan
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren
ADVERTENTIEPRIJS i Uil Gouda en otnalreken (behoorende tot den beaorgkring)
1—5 regela I 0.55, elke ragd meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaataingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en dea.beaorgkriog 1—jS regela f 030. elke
regel meer f O.lf
handen ti^ekijk wordt gemolken. Moeder
met Imar weelde, Dickie hier uk* zijn
groot grain, BUI met zijn «mort.aan
mijn ad too ii zoon Ma» ('ornica moet ik
ook e*n toelage geven, jij hebt gddnoo-
dlg... ik moet toch ook loven, boe wei
nig il^ daar ook voor noodig heb..."
,,Pa... wij aijh tod» rijk...
..Wij zijn welgeatdd, Editbt Maar een
zaak te ak* nen machine, die bediend moet
word.-n. Andt r» werpt ze geen rente af.
kim!, ik bedien geheel deze groot» ma-
oltinra v&n i.on'h'n tot Valparaiso en aan
den audwn jcant tot New Vork sedert
jar«‘n gelied allwm. J« broer» «teken geen
vinger* uil. En ai» zij het dom, blijkt,
dat zij niet genoeg geleerd hebben, zij
etureti de zaken Mecnta lu d» war al»
zij koiiM‘11. Ik afleeu maak grid voor >-
lui alimmal. ik begin oud te worden. Ik
ben -HMiiH zoo iuov... zoo moe....”
I <Lth drukte hartriljk em ku» midden
op zijn voorliotrfd.
,.U moet irarif meer »}>aren, pafMkt” tel
de zij stralend.
„Ja... IMM...F Betaald»» kraobtm...
krijgt men... maar Heao God... ik
hel pa» met miju procuratiehouder, Hio-
ricteten, ervaren... die gaat nu ook heen.
Hij wan mijn rndnerhanA.. Neen... tic
wurf iemand al» Augustan Fleck...”
Hot jonge mei»j«< wrong handra.
..Papa'... Bent u dan al weer bij Au
gustus?”
„Hij heek een energiek, bedachtsaam
hoo«..”
„Ja. ik grioof het graag dat hij vrat
van zi|n katoen afweet I”
(Wordt varraigd).
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
ccoLxxin.
Twee verrukkelijk'" Pin'u*ter<lag<ii hri>-
ben duizenden en duizenden Hagenaars
doen genieten. 1 n in. breed» slroomen zijn
ze uit denntntrek komen oiwjcHttm,-zij allen,
snakken nawr de frhujche zeeluent, naar
een dag) iani vrijlieid in de zomerwarmte
en-in de koelte van het strand. Met dte
twee dagen i» het ariaoen geopend; eea
Hchoone* b'dolle voor den humt, dienaar
wij allen hopen on» eenigwmate zal ver
goeden, wat wij In de lente moesten mi*
sen.
Aller hoop 1» gwewtigd op
iner: het 1» nu eeouiaai zóó i
tijd verwacht een vergoeding te
krijgen voor hetgeen men
I n in den winter èn in htt
ben wij veel genwet. De Itoop i» er ook
dut Zeer spoedig een zalige vrede over
Europa zal komen,* al weet niemand te
zeggen waarop die hoop gebouwd! is.
Alleen wéten wij dat steodtf weer uit alle
landen naar het neutrale Holland een ver
langen naar vrede overwaait, zoodat hier
zich die wering concentreert.
In onze eigen politiek 1» het bladstil,
^.tiller dan het wdliebt ooit ia’ geweest.
De Kamer» zijn eigenlijk ter ziele: slechts
een onverwachte ernstige to'wtaml kun ze
polHieko iMwebouwingeo over de beggoo-
ling. I» ou» niet duidchjk. Hri groote
debat bij do laatste begrooting vóór de
algemeen*» vwkieeingen jdeegt de inlritüng
te voor du verkiraiiigvcatupagne. En
het voigiMMl jaar zal de strijd ongetwij
feld hevig zij». Het kiewreclit mon» uit-
g**breid, evenredige verfgenwoontlging in
gevoerd, stmiplicht als vcrkiedognagent,
het belooft iris bijzonder» te wordco. Nie
mand kan zieb aan eenige voorapriMng
wagui en, juist daarom zuUm aan alle
kanton MIe krachten worden ingespannen.
I>e uitslag van die eerst» verkiezingen be
slist over veel, miencliien wei over het
lot, vmi geherie partijen.
Geen zorgen voor dm tijd. Wij bekpu-
nm d<vm brW met eet» dankba»/ ge
mord voor 'le fraaie inleiding tot óen zo
mer. Wij zijn ook danki>aar dat de Ka
mers eens een poosje op recto zijn. Dat
etowige gekildid gaat «en mensoh wol
e*»r» gruwritjk verv rien. Vrede en rust
heeft de guheele wereld
spoedig komen, uog
dit srizoen een dub
bezitten.
Nu
ren
Nfa*flMnd stoort zfcii
<feel. Het antwoord I»,
lik nog acht dagen
oheoudtoefc noodig heb...’’
„Ja, maar... papa... de firma...”’
„De firma Wilding en Go, mi> kind,
is nu ate een koe, die door veel te veel
worden. Ik heb Dickie behoorlijk mijn
meaning graegdt <ht hij niet krachtig ge-
noeg optrad..?’
„Zoo?” zei de oude ityman na een
poosje. „Nu ja... dn jonge man vertrekt
loch Dhwdag weer en dat is goel. .Maar
Augustus blijft. Hij w toch rigeirtijk bij
na je zwager...”
„Ik heb hem niet ai» bloedverwant uiu
gezocht! Als mijn broer, en zilver met
elkaar trouwen, wat gaat mij dal aan?”
Hrt klonk bits m koppig. Zij muakte
een bewegtyg al« wilde zij ópstaan en in
huk* gaan.
Haar vader,
in de.zijne had
druk terug.
„Vroeger was ja aardiger tegen hem,
Edith...
„Ook nu heb ik niet» tegen
pa! Ik vind hem alleen akelig!
Z-t hij mij mri niet MnU’
Pat b*«vak je dan ni'"t nan hern?”
icb... papa... dist i» niet zoo t««zeg
gen. dat weet ik zrif niet. Ik nmg hem
eenvoudig niet lijden!... 1 n nu minder
dan ooit...”
Weer bwMnlffi vader en dochter wn
poos hot stilzwijgen. Op «mum begon de
koopman weder over iris ander» te opre
ken.
„Je kunt je niet voonK*flen, iwrii kind,
zri hij gedrukt, wat er 4opgmrt aan gcbl!
en dan vraag Ik mama, en de and*»-
zich wat te beperken.,
er aau. Integra-
dat Ik zoo
vroeger een
gemeukt Zij keek heul over de tafels ra
gend aan. Hij riep haar opgeruimd toe;
„Mac Gregor heeft mij herkend! Hij i»
mij de hand komen likken!" Dat scheen
hem een gelukkig teeken, dit welkom van
den ouden geindijken hond. Haar ook.
Zij knikte verheugd. De twee paar oogeo
tankten elkaar toe. Daarna werden zij
plotseling verlegen en
anderen kant uit....
Spoedig daarop verlieten de dames, de
kamer. De heeren warenjook o>pg**Kaan-,
maar schoven toen volgen» Fngelsöhe ge
woonte nog eens bij elkaar. Zij aprakei»
over 'k> zomerzeilweek in het nabij gele
gen ('oweo. Die beioofil’? schitterend le
worden. De keizeF werd verwacht, de
koniug van Spanje en nog meer ande-
ren. Helmut hiieterde er niet naar. Hij
droomde met de sigaar tuwaben dv lip
pen, en. dacht aan I dith, totdat zijn buur
man hem vroolijk vroeg:
„Kent u mr. Jon*», sir?T
„Welken mr. Jones?”
„Ntt... dien, die tf'eedw de flesch port
voor zich laat staan!”
De jonge Duitecher
geten, die onvermoeid
door to geven. E”
verzuim en dacht weer aan Edith. I n zij
aan hem...
Z,ij had' de kamer der dame» verlaten
en was, nadat zij een doek om de schou
ders had geslagen, het bordes af naar
den tuin gegaan. De lucht was zacht en
stil, verzadigd <ioor den zouten ademder
zee. Geen koeltje beroerde dp kronen déf
palmen, de agavenstruiken, net groen der
laurieren. I en kracMge geur steeg uH
het vochtige, vette, Fngelóohe grasperk.
De weidevlakten en de hagen van het
park strekten zich ver uit in blauwaoh-
tlgen uianoSeliijn. Oie>p omlaag rustte ia
zijn glans, als een reuzenScholel met gt>
smolten zilver, de zee.
Het jonge meisje Hup langzaam
kiezelpad af. Zij ging op een bank
den weg zitten, sloeg het een» been over
het ander» en legde de handen ^achter
zich over de leuning. Zij kerade het huis
den rug lot*. Zij wendde er het h^oldiook
niet heen. Als zij hier zat en genoot van
den Htooéen lentenacht, ra a’s de hoeren
genoog portwijn hadden gedronken en op-
stonden, en als iemand haar dan zag en
kwam... ja... dan kon ztj^daar »*i)iets lo
gin doen. Dan zou zij zeer verrast zijn
door ’het spei van het toevRL
Fn daar klonken voetstappen l^ngwd.-a
weg. Steeds nader. Zij verroerde zfth
niet. Er nau» iemand dicht bij Itaar
plaats, greep plotseling zacht haar hand,
zij sprong op en htul moeit». **en Imwe-
ging van ongeduld t^ omlerdrukkra. Dat
was haar vader....
De ktleino heer glimlacijte haar vrién
delijk toe. Hij was In rok en met bloot
hoofd. In he( maanlicht was zijn grijs
haar bijna wit. iJaardoor zag hij er ou
der uit dan and&rs. Brillen zwegen ee»
poosje. Zij in verbeten ergernis. Hij in
stil gepeins verdiept. Mnddijk l«gon hij:
,,Ik heb van de pijnlijks getóurtenw van
hed<»niui<Wkig gehoord, IxHtb...”
„Ach... liet jjras diet d»v moeit» waard,
papa! Augustus hjtft rich oobetamelljk
gedragen. Wij hebben hen» dan kook aan
tafel ver van dra ander geplaatri, opddt
er weer ge*»n twist zou komen!"
„Hm., je neemt wel erg de partij va*
den ander!
„Neen... papa. Maar aisa een buiua-
Jpmler en nu nog wel eeüQft >uit»eher onze
feast te, dan wroet hij bijconder btocheruid
Hij zag alleen op de graioliten on» h«u
heer een grappige uitdrukking een glim
lach, een begrijpen, alsof zij allen wat
w sten, dat hij niet wtei en dat hem toch
betrof, hem het mead. Weer kreeg hij
een hartklopping. Het Woed steeg hen»
warm naar het hoofd Hij venneed het
nog een» den blik van Edith te ontmoe
ten. Hij keek naar het einde der tafel,
waar John Wilding zich met den. ouden
mr. Fleck over zaken onderhield. De
grijze Manehesterman zag ejp met zijn
gladgeschoren, nucht&ren, strengen valken
kop veel meer al« een Brit uit, dan zijn
zoon de imperiaiiM. Hij en de h^er des
huizes spraken over den wissel óp New
York, <Ho weer Zoo en zooveel in do
hoogte was gegaan. Het w'heen dat zij
zich ergerden over Wattstreri. De jonge
Duitecher begreep er geen tittel of jota
van. Hij had sleed» weer het gevoel: de
menschen hier in ‘het land laten helt goud
met hun recMerhand de wereld inrollen
en rapen hit m^t hun linker weer op.
Zrif doen zij niets...
Iets kouds on vochtif
hangende rechterhand'
dora herteven. Die rusttijd te nigt inge
gaan met een hartriljk afsduid: lateg- n
deel het riot wow zc*»r weigig Vredtfie-
\end. Met ven crisis aan een der depar
tementen en een onaangenaam uonfliet
tuflfchcn KUuht en Kabinet te de wetgo.
Venue periode afgeriotim <t
Un nu komt hri neutral»Ajaar! 't Zal
wel geen Iroti-rty» lol den Ihxmi zijn m
ddt jaar, want al zulten zoogenaamd alle
g*wd»Upuuten blijven rusten, wij weten
dat er al versehU vm» meening -hmlaat
over de vraag of iri» een gtMchilpuut te
of niet. Boveniften «nl dn» crinH aan oor
log stellig niet in zoodaplgen gstwt wor
den opgriost, dnt ile Kwii^-r te»t daarme
de volmaakt een» te. Altijd Jiecft er al
anhnoriteit Iwwrtaan over <te militaire nan-
gi»legrahe*h-n en vleze zal er wri aJtijd
blijven. De evolutie op |M>IIHric' Igriiied
te nu eeiimnal zx>o «lal d« voiUwvcrtegra-
woordiging stiftte meer uuudii vwenwehi te
te verkrijgen over hri v'mledjge gebiedl
der ngeering en dus lieper haar nou»
wemraht te .rieken in adte htv-dufcrsaMig’te.
genheden. Dit te duiddijk g>*blriten bij de
beperking van het hu lira tarnhelm beleid
en de inodrai'ggetteohap der volluwverte-
genwoordiging daarbij De aangenomen
motle-vau Iam'UWNI zet alweer '*»i map
nader op d**n weg aan nti»d*,!»agW*«*»«*hap
en i-ouilriMe. In militaire zaken heeft d.
Kamer wi l iets meermei»
lang niet genoeg naar haar zin. Zij kan
haar verbolgenheid over «üngvn die nlri
naar haar zin gaan, ailf»!» koeten op
hot hoofd van een jrrintettt* ra zij vrairgt
Irae wri bij yiaclitc 1»
wat
tap
de
te sfprekra., maar
io« zioa Sij kan
itóngen die nlri
Jgenl.. i
zin gaai.,
van cm nrintetm* ra «jvrai
daarbife iniet of drae wri bij machte
datgene te dora wal <fo Kamer zri!
wrasoht. De Minister zit ntt eonnmal ook
opgewheent met een b«paal*k* wtcmnriug
op zijn ilcpartemeid. K
MfriUKcr Bosliöotn heelt imw* ieer l>ar-
flien tij*l griuui. Hij zat voortdunnd lu»
,scheii twee vuren ei» ciudeliJk i» hij er
tusWehiMMiit gvwprongvn om*lat hri éêne
hem al te warm werd. Hri krioelt wri
niet van gegadigden om het departement,
iirigeen begrijpelijk te. Men kun vrijwel
op zyn vingers natellen, dut 1h< ambt
nl*t langer dan een jaar zal worden be
kleed on dot men dan onder dankzeg
ging van de vele ra gewichlige dieuri.a
den laiulc bewezen benevens een pen
sioen van liefdemaal duizend gtikhut op
siu.L gezet wordt Boveudieu zU het waar
schijnlijk oen zeer moeilijk jaar zijn, zoo
dat de kant» op ondankbaarheid zeer groot
te.
Wat er toch in het neutrale jaar meet
worden afgedaan? Natuurlijk alterlri be-
lariiog-onlwerpra. ,De goegemeente inori
luervan diep doordrongen zijn, dal het
de eerste jaren iwg «toette belastingen zat
blijven regenen. Do nood der schatkist
wordt met den dag eer grooter dan klei
ner en indien er niri spoedig vredokomt,
zal <lt* druk met versnelde pas blijven
toenemen. De stat*)» der RijksiuiiRdelen
zijn wri zeer gunstig, duoli lang niet zóó
dal zij uitzicht bieden op era eenig*zine
briwkeneiide vermindering' van den druk.
Overigrati zal ito Kouter natuurlijk weer
veel tijd1 zoek brengen m*< de Itegroatlng
voor 1918 Ol onder het begrip ,,nou-
traaf” ook zal.vallen het niri-lroudra van
