s
taWeilll
lede meubelen
elen, Kasten,
rflen, Theeta-
lameublemen
iluch, Boeken*
ioons onbesla-
ellen, Kapok-
ikamermeube-
spotgoedkoop.
rstoelen vanaf
f20.-, Sttfl
ïls f5.50, f7.50
iwd adres
1UIS
No. 1.3408.
Mie Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Telefoon latere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
a.s. is de
Feuilleton.
USD:
1811 Baretten
Zijn Engelsche Vrouw.
SSING
IG
Maandag 4 Juni 1017.
2>Tx®ix’xxrs- exx ^.cl’veztexLtie'bla.ci voor en Oxxxstxeleexx-
Busden Co.
refele f 1.05. elke regel meer I 0.25.
563 29
„BOuverdn goblrdT* heeft
kritiek
BUITENLANDSCH NIEUWS.
12
1493 46
20
st PAKHUIS
1491 30
zee.
40
4
ijlen onder
ouda.
Uw
’s morgens. Ook bij Bullecourt werden En-
gelsche aanvalstroepen teruggeslagen.
8 oh a d e i o o s H t11 i n. g.
Naar de ïteiteche pers nx’hk, vertoeven
Naar het Duitsch door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerd» Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. Wl'.SS.sLINK-VAN R0S6UM.
Nadruk verboden.
blanke
kuste
ibled per
Franco
lepels en
automoblegarage,
lutwclum.
•tijen, werdl
■hull sablj de Schil-
>rdam.
Hndbre bran-
Fleck als
en en stoffeeren
EN Is bQ
I. 4- Goud*.
OPMAN,
ii GOUQ*.
idellen.
i Markt 46.
al»
u,
verza-
hoe*
wilden
ÜOLDSCHE COURANT.
Oneindig geluk
terugtocht, die..
uit
het
den z<
Hij
van
laaiüsU
over
vergrc
bracht
hopen
ÜÖÜW
i do
Nog eens: de censor.
Twee te Berlijn verschonende politieke
bladen, de „Welt am Montag” en de
„Staatsbürger Zeitung” mogen volgens be
sluit der militaire autoriteiten voorloopig
niet meer verschenen Beide bladen ver
tegenwoordigen een volkomen verschillende
richting.
>w In
toner*
aonrinu*
binnen. r
jeering Frankrijk een
dollar geleend,
ge-
hem
verder te
op.
op....”
De Engelschen hebben, volgens een tele
gram uit Londen, aanvankelijk bij Souchez
voordeelen behaald, g~v'
moeten prijsgeven.
Het bombardement der
streek van Craonne
en
van hun
treden, grijpen
laatste mi kl ei
zen, prima mate-
e aan alle men
sent, met Zondaftat
looper geachiedt.
GELS, -
-PIANO’S.
mgd. Garantie, billijke
«mmen, verhuren,
917 10
raat I1S, Tel. 823.
»h«ii mooi
naa«*t bon»,
de solpe-
hocH
lg(C, gP-
220 p.k.
>rdvu er geleverd dank
liefde van veie paitteu-
aiw
Augustus F
GoM, hebben do
-ystcuatlsch alle voor.
'k De burgeuwu*
kken eit
(icier ei»
aan de Berg-
nitnkner zijn
Van de fronten wordt levendiger actie ge
meld.
Volgens een Duitsch communiqué steeg,
in den sector van Wjjtschaete het artillerie
vuur der Engelschen in den loop van Zater
dag tot een geweldig verwoestingsvuur. Bij
St. Eloi, Wijtschaete, Messines en ten Wes
ten van Mameton was het een trommelvuur
uit stukken van het allerzwaarst kaliber op
de Duitsche loopgraven en het achtergele-
gen terrein gericht. De Duitsche batterijen
beantwoorden het vuur zeer krachtig.
Ook aan het front in Artois nam het ar
tillerievuur eerst den 2en Juni des namid
dags een zeer hevig karakter aan.
Om middernacht vielen de Canadeezen
aan weerskanten van de Souchez-rivier aan.
Op enkele punten drongen zjj in de loop
graven door. De Duitschers maakten hierbij
gevangenen.
Eveneens werd een gelijktijdig onder
nomen aanval ten Noorden van de Scarpe,
waar de Engelschen in dichte massa’s aan
vielen, afgeslagen. Hetzelfde lot hadden de
aanvallen bij een hervatting om twee uur
zoo melden <te
-jen twee Duit-
gebied.
Zweed-
het
DUITSCH LAND.
Groote brand.
Uit Zürich wordt d.d. gisteren geseind:
Een geweldige brand woedt sedert 29 Mei
te Mannheim. Men kent echter niet de na
men van de fabrieken, die in brand staan,
daar de Duitsche censuur in de „Mannhei-
mer Volksstiinme” het geheele artikel heeft
doorgehaald, waarin van deze reeks rampen
sprake was.
Dit is voor het eerst sedert het begin van
den oorlog dat een Duitsch blad met een
geheele kolom „wit” verschijnt
De generaal nam zijn uniformpet af en
groette onder de toejuichingen der aanwezi
gen.
Een soldaat antwoordde den generaal als
volgt:
„Een nieuwe strooming begint zich baan
te breken. De ziekte nam een keer. Regi
menten, divisies, gansche legerkorpsen, vra
gen om te mogen sterven en voorwaarts te
rukken. Wij zullen voorwaarts gaan, naar
uw bevel.”
Alexejef omhelsde den spreker cn dankte
hem als een goed Russisch burger, die nog
den nationalen, scheppenden geest bezit.
„Ik verlaat u, met nieuw vertrouwen be
zield", verklaarde de generaal. „Ik heb nooit
geheel en al de hoop verloren, ik heb er
steeds op gerekend, dat wij onzen plicht
zouden vervullen. Somtijds sloop, in slape-
looze nachten, de twijfel mijn hart binnen,
maar nu ik met u gesproken heb, gevoel ik
mij verkwikt en gesterkt."
Een grootsche ovatie begroette deze
woorden van den geeraal.
Dit is als verhaal heel aardig, en men
kan eruit lezen wat ’n goeie kerels die Rus
sen eigenlijk zijn.
Maar van vechten schijnen ze genoeg te
hebben. Ze doen 't niet, of en detail. De
ministers lichten elkaar een beentje. Zoo is
b.v. de Russische minister van handel, Ko-
novalof, afgetreden wegens meeningsver-
schil met den minister van arbeid Skobolef
omtrent de economische en financieels
maatregelen, die in de huidige crisis noodig
zijn.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advenentikn en ingezonden mededeelingea bij coaunct tot «eer fereOveeerdM
prija. Groote letter* en randen ener plaalaraiAile
KLEINE ADVERTRNTlftN aanvrage* aantMadtagea.' betraAapdi diana»moseal,
koop ca verkoop, buur en verbuur. 1—5 regeb f 0.25 elke regel awer S cent Mj vaarwit-
betaling. Maximum grootte 10 regale. Bewtjanamamra 5 ceat.
Afgesloten periode.-In Rusland. - Langs
de fronten. - In Amerika. - Zweedsch-
Duitsch Incident.
ONS OVERZICHT.
De verschillende berichten over den staat'
van oorlog en de besprekingen over den
vrede geven nu een zóó chaotisch beeld, dab
het uiterst moeilijk is daarvan een reflex
te geven.
Eenerzijds zendt keizer Wilhelm een tele-*
gram aan zjjn zoon en den Beierschen
kroonprins, de beide legerhoofden aan het?
Westfront, voor de wy'ze waarop de Duit»
sche troepen, den. stormloop der Entente
keerden, waaruit men zou kunnen conclu-j
deeren dat deze periode als afgesloten kan
worden beschouwd. Maar anderzijds is
daar weer de bevestiging van Zwitserschq
bladen van de uit Duitsche bron afkomstige
berichten over een nieuw algemeen offen-
sief der Entente, een bevestiging die ge*
grond wordt op het feit, dat generaal Paut
die op ’t oogenblik de in Zwitserland gein*
terneerde Franschen bezoekt, verklaard
heeft, dat tot dit offensief nog dezen zomer
zal worden overgegaan.
Toch kan men daarvan niet zeker zijnj
zoolang de toestand in Rusland zoo wissel^
vallig blijft; en de vraag: „defensief of
offensief?” schijnt nog steeds niet beant»
woord, al leek het aanvankelijk of de Rus-ï
sen nu tot het offensief besloten waren.
Wel zijn er aandoenlijke verhalen over
redevoeringen en omhelzingen. Zoo wordt
b.v. geseind dat generaal Alexejef een
uiterst treffende toespraak hield tot de af
gevaardigden der soldaten aan het front,
die in het groote hoofdkwartier vergaderd
waren. Hjj verklaarde hun, dat zij moesten
weten, hoe het aantal vijandelijke troepen
tegenover hun front steeds afneemt, en gaf
er zijn droefheid over te kennen, dat hij
moest zien, hoe anderhalf millioen soldaten
tot patrouilles verworden zijn:
„Ik richt een smeekbede en een bevel tot
u: Zegt aan uwe kameraden in den oorlog,
dat ik groote offers van hen verwacht. Ik
zelf zal spoedig naar de eerste linie ver-«
trekken, in de hoop, dat het leger zich zal
keeren tegen een misschien nog sterken,
maar toch reeds verzwakkenden vijand. Gij
moet hem de voorwaarden opleggen van een
vrede, waaruit Rusland niet verminkt, ver
kleind, zwak te voorschijn treedt.
Men kan den oorlog ten onzen koste eindi
gen. Als onze bondgenooten het vertrouwen
in ons verliezen, zullen zijkan onze vrien
den blijven? Maar onze vijanden zullen
steeds onze vijanden blijven! Zullen wij die
schande kunnen overleven?
Als wij dezen oorlog eerlijk uitvechten,
dan zullen wij onze kinderen en kindskinde
ren onbevreesd in het gelaat kunnen zien.
Wek het geweten uwer makkers op, en ik
zal u zeer diep groeten als gij dien plicht
vervult.”
on* bureau: Markt 31. Gouda, bij
imatreken (behoorende tol den bezorgkring)
achtereenvolgende plaataingen worden
bezorgkring: 1—S regel* f 0.80. elk*
hebben
die zich reedt*
om ze zooab*
niet weer in een -.M
tomen, «lat de Ihiltachn ter-
wien ik wil... l’n
dan vraag ik noch
Ier» to«demm|ing!
maar zoo’n inval
bedeesd. Hij voedde zich
•efontwoardlging van
i zeilfs bijna mimi»-
haar op, zooads
en wit in. het
id; met het blon
den nek gewor-
gon zullen er 500 kleine, bewapaadv boo- r<‘ur als haar
ten, die sneller varen -ten wdik» duikboot afgekondigdf
ook, op de kunt van dun Atlanttechen
Ooeaan palroulUcereu. Do regen ing
er ‘299 besteld van 110 voet lengte,
dreven door drie motoren van l
en rnsini 200 won'
zij de vaderlandtrii*
lieren.
\vrdw heelt 31e reg<
tweeds hondwd millioen
schijnt d*' tocHtand
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per weck 10 c<
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar dc bezorging per
per po«l per kwartaal f 1.50, met Zondagfblad 12.
Abonnementen wordpn dagelijk» aangenomen aan
oom agenten, den boekhandel en dc poatkanioren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Goads en omstrik;
1—5 regela 1 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie i
deze tegen twen berekend. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regel
regel meer f 0.1S.
„Hij zon zich ook snel in.
obes inwerken.!-- -
mijn schoonzoon.
„De oudo heer
drukt, alsof zijn kwaad
plaagde. Hij waagde het
spreken. Edi:ith sprong onstuimii
„Papa... maar nu houdt alk
riep zij verontwbardigdl.
„Je behoeft slechte1 ja te zeggen, Edith!
Hij zou gelukkig zijn...”
Het jonge meisje lachte eensklaps luid
keels. Nu nam zij de zaak vroolijk op.
„Ik zal mij...? Voor uw salpeter of uw
katoen zal ik mij...? Goede, oude papa...
wat heeft u toch voor ideeën?”
„Ik voel mij zoo bezwaard, kind!”
mompelde de oude Wilding. Hij veront
schuldigde zich reed» bijna. Zij boog zich
heer, dloeg haar lange, magere,
nmwjeearmen om zijn grijs hoofd,
hem weer teeder en sprak met hom', bij
na als tot een bedroefd' kind. Zij troostte
hem. Zij onderriohtte hem eigenlijk.
„Papa... ik zal sparen!... Laat den
mien Dickie toch komen! En Bill. Waar
voor heeft u dan uw zoons. Of neem een
associé! Zooveel wist zij toch als koop-
Brantlng meent daarom, dat een krach
tiger prot<**t dan de gewone diplomatieke
protest-nota’s te Berlijn moet worden ge-
eischt. De in werkelijkhtdd nieUzeggeu-
de protesten worden limetoite maar be
lachelijk.
Ten «lette wordt er nog melding ge
maakt va.i wn Z w e od s o h - D u 11 h e h
incident.
Domlerdngnatniddsg
Zwowteche bladen vloge..
ache vliegtuigen over Zweedaoh
Hij lAnJMcrona ontmoctien zij den
sciwn vlieger Thulin, op wiwn zij
vuur openden uit hun maobimgeweren.
Daar TnitUn niet g«‘wapenJ wa». moest
hij dalen- Hei „WoMI-burean” hcveHlgt
<Mt bericht, doch beweert, «lat d>e vlieger"
rich 3000 M. van land- bevonden en <Mt
er geen schoten gvioat zijn.
De Yankee’s zijn geen menschen van
halve maatregelen. Althans de regeering
pakt de zaken flink aan.
Met prijzenswaardige snelheid worden
alle hulpmiddelen van de regeering van de
republiek en van de staten in beweging ge
zet om oproerigheid te beteugelen, meldt
een correspondent |te New-York aan zijn
blad. Niet alleen zjjn in alle deelen des
lands inhechtenisnemingen geschied van sa
menspanners tegen der» Aiwutplicht, maar
de New-Yorksche politie heeft aan de socia
listische en Duitsche propagandisten een
indrukwekkende waarschuwing doen toe
komen. In Madison Square Garden werd een
monsterbijeenkomst gehouden om tegen den
oorlog te protesteeren. De gemeentelijke
overheid liet haar toe, zoodat haar niet ver
weten kon worden, dat het vrije woord on
derdrukt werd. Maar tegelijkertijd werd den
sprekers ondershands te verstaan gegeven
dat zoodra zjj in hun redevoeringen de per
ken te buiten gingen, de wet ziich zou laten
gelden.
Do tuin was omringd door een politie-
inacld van 500 man en toen het donker
werd, werd'en de stralen schittMcnd ver
licht met krachtige zoekliditen terwijl po-
lille-milo’s met zoeklichten dcor de stra
ten redem en do diaken, en andere schuil-
plaateen met die lichten afzochten naar
menschen, die van plan waren om op
roer te maken- In dë auto’s zaten met
geweren gewapende politieagenten en toen
men. hen zagi, was dit voldoende om zelfs
de militantete eocialWen (o kaflmeeren.
De Senaat heeft do le-vensmiddelen-'vc't
aangenomen, waarbij elf nnü'lioen dohar
besoluikbaar worden g ■Hield' voor onder
zoek en controleering van- den stand1 der
levensmi ddelenvoo r zi ening.
I en Amerikaansch Wad meldt, dm er
op 't oogenblik een heele vloot van duik-
lioolfegem in aanlxMiw is. Binnen 60 da-
huix!
na
ter
Do ar
ging
ware
keeïH.
de zich
v roeg eei
wij nu
Zij keek item mei haar blauwe
verbsafld,
(Mo afwerende uitdrukking v
hier in hrt land roedw, ate een bewemer
van het vasteland lete zei ot decil wat
niet Briterah wat. linten deed m<ti im
mers natuurlijk niete. Het was toch Zon
dag. wa« even goed een zon
de ate voetbaJieii of golfepcjen.
De dame» vlijeten zich met romans in
het hoekje der sofals, de beide oude hoe
ren gingen naar hun kamers en baden
daar niet, maar schreven stilletjes han-
<k-Wleven, de jonge gentkvuen zaten pein
zend beschouwend voor hrt flikkerende
haardvuur, glinladtend stil, met de han-
n'ï,n ï'u’“W1T of k> «port-
bladen. Buiten druppelde du regen mat
op de leego straten. Nieta bewoog rioh.
l’e jonge Djiitedier keek er vnrbaaad
naar. De levenloosheid in deze gezellige
vertrekken herinnerde hem aan het ver
zadigd welbehagen van het herkauwen,
i. ‘Naa? .hero Klkppwde er leta. dTh Wil
ding had een twrd met een puzzle voor
g°rWNi hBd- kun‘
mij helpen tel ze.
(Wordl nrrolci.)
nant Merker uit AWieii» t
«tra*we, tooh nooit en te
dochtur tot vrouw.
„O ja. Wlkling en ('o. h
huis!” herhaadde de gentitvnan
on poosje, nadenkend. In
zit geld... weet u!”
amtere knikti- slechts «ondier en
t met hem de Bungalow binnen. Daar
ren. juiöt allen uit de kerk fe.rngige-
;rd. EdUJi gaf Inin de hand. Hij voai-
wwr vrijer om het hart. Hij
enakl&j» vroolijk: „Nu... wat gaan
hem mei haar blauwe oogen
bijna verwijtend »an. Hij kende
-ji_ „.xj-u n gejast
luxeboxen van de paarden, door hot ge.
lijkvloeirsche raam do gnzdhgo zitkamer
der dïenetboden cn zich, verder gaande,
de handen wringend»-, zei hij hij zichzelf
in de grootste wanhoop „Goede God...
bezat zij tooh maar wat minder! Als zij
maar ndot zoo onanejischelijk rijk was!
Hij Hop doelloos (toor <fe straten van
Bonchurcli. #ij waren ads idtgwtorven.
Uit een kerk, aan den weg klonken lui-
de HteuAnen. IA- dames zongen vroom in
he< koor der kerk. Ee»< zilveren sopraan
kwam boven de andoren uit. Hij dacht’
dat te zij welllchl Hij verlangde naar
dith Hij was koortsachtig onrustig. Op
den terugweg ontmoette hij oen der gas
ten, een daar blijkbaar xtw vjertrouwden
jongen gentleman, ddo van de godsdien-rtti-
oefoiïiug kwant. Eerst wprakln zij, zoo-
gewoonlijk over hot weer. Daarna
i de jongs Duiwcher zich niei bedwin'
i. Hij v?oeg. -
uw land, ik z
iben:
doch die later weer
duitschers in de
duurde den geheelen
nacht van Zaterdag op Zondag met de uiter
ste hevigheid voort op het geheele front van
’t plateau van Vauclerc en ^California. Ten
slotte ondernamen de Duitschers met groote
troepenmassa’s achtereenvolgens vtff aan
vallen, n.l. drie op het Oósteljjk gedeelte
van het plateau van Califoipiië en twee op
het Westelijk gedeelte en öp het plateau
van Vauclerc.
Zjj werden overal teruggeajagen met aan
zienlijke «srliezen.
De Oostenrijkers vielen bij Goritza of
Gorizia, aan en wierpen den vijand in de
streek von San Marco bij Gorizia door een
krachtigen aanval uit zijn voorste loop
graven. 10 officieren, 500 man en 4 machi
negeweren vielen den Oostetrijkers in han
den.
ren naar (te kerk, zooate het den ach-
tenswaardigen Brit betaaawt.
Helmut Merker dwaalde doelloo» door
de kamers en dien tuin rondl. Hij kon
toch niet goed dleeloemen aan de Angli-
kaansdie igodMUenstoefewing. Maar hij
voelde zich bijna ate een heiden, nu alle
andere menschen, leden der Episoopaal-
flo'ic kerk, presbyterianen, methodisten, in
het zwart gekleed en met eerbiedwaardige
gezichten naar de liedehuizen stroomden.
Hij word ook algemeen beklaagd, dat hij
geen L' vangel lachen (-eredienst kon bij
wonen. De hand van <te vrouw des hui
zes had ongemerkt een bijbel in zfjn ka
mer gejogd. Men dacht zeker, dat hij er
in de stilte van zijn kamer tjo door ge
sticht zou worden. Hij lieproefte het ook.
Hij la», het. hoofd op do hand gesteund1,
het Onze Vader, en spelde werktuiglijk
driemaal achter elkaar: „Thy be done!”
- „Uw wil geschiede!” en stond weer
zuchtend op. Zijn gedachten waren el
ders. Hij herhaalde: „Uw wil geflebfedb!”
Ja, hij was in de hand van den lieven
God. Hij wtet niet, wat het verblijf onder
dit dök hen» zou brengen: Overwinning
of nederlaag. Oneindig geluk of een droe
ven, droeven terugtocht, die... dat voelde
hij, langen tijd een schaduw over zijn te
ven zou werpen.
Of het derde en waarsohijnbjkste: dat
hij geen moed had! Hij kon tot het waag
stuk niet besluiten. Hij zou eenvoudig
overmorgen vertrekken en allee zou ge
daan zijn. In eigenaardige, zwaarmoedige
stemming, drentelde hij naar buiten, ging
den palmentuin binnen, de kassen der
orchideeën, die in vochtig-wanne tropen
lucht haar zonderling bontgevlekte schoe
nen en lepels en sterren ontplooiden; hij
zag de autotnoblegarage, den stal mei de
In Zweden
to worden.
Op het Zweedsche eiland Stskkroi
du Bolnteohe Golf, hebben de inw’
de laatste weken syetwiMU.
raden geplunderd.
Ier liet daarom mïHtair<n aanrukl
(hm 30i«n MH arriveerden ♦en ofii
vijftig man.
Tom de bevolking dit vernam
mekleii zich duizend personen «n
wel er met straf gedreigd werd,
zij niet uit elkaar gaan.
Do noldntm stormden toen met de ba»
jonct op de menigte in, maar <iiez» wa«
te sterk, ontrukte venschaldme soldaten
hot geweer m begon hiermee op dc ml.
litalrm te schieten, van wie ehdijke g<*.
wond werden.
De mUitairen trokken zicth daarop tol
rug en voNchamden zicl>. Na «enige on-
derhandc-lingvu tussclivn parlementairen
van beide partijen, werd de orde einde
lijk, laat iu den naolvt herwtdd.
Ate maatregel tegen het tot zin
ken. breMgen van ZwcedAchn
sokepen door de Dutteclwca hwft
lljailmar Branting voorgeeteld, dat Zwe
den verbiedt, ijzore^g naar Dultechland
■u te voeren eu eeu razzia begint lege»
Duiteoho spioïinenwezen, dat in Zwe-
«oo Norecrt.
sdhritft, dat het tot zinken brengen
Zweedsche handelsschepen in dei»
laitetcn tijd de algcmeene verbittering
Duitecblands ooilogwienhodcn nog
•ooi heeft. Hoewel de tot zinken ga-
ite schepen idokkadv-brekers waren,
is het opnieuw bewezen lot wei';e har.
baanschheid de Duiteohe dui'kboot-ooriog
terugvoert. Bij de gewone, volkenrechte,
lijk erkende blokkade loopen blokkade,
breken» het gevaar, voor een priiegereoht
te worden gebracht, maar de duikboot-
blokkadte i» geen systematische versper,
ring, doch een loerend gevaar, dal zich
sporadisch toont, en rtscht slachtoffer».
Als erkenning van hun onmacht tegen
schepen op te treden, grijpen de Duit»
schor» naar ’t laatste mildeil vernieti
gen.
Bij de algemeen volkenrechhMijke er
kende blokkade is het gevaar voor mon-
schenlevens betrekkeilijk khin d« duik
boot daarentegen beikommert er zich niet
om, dat het leven der neutralen op de
meesit süiltendo wijze ten offer worth ge
bracht.
Van Noorsehe zijde w«< men nvt volte
zekerheid, dnt du ik boot-comma nd anten in
koelen bloede het vuur hebbm geopend
op wliepeliiigeti die zich reed» in ito
booten bevonden, om ze zooab* het
heet .Te loeren niet weer in een vrij
zeegebied te kor’'*-* J-
I te Neder landKch-SkanJlnavirtehe com-
missie hoeft nan preatatenl Wlteon een te
legram gevonden, waarin zij zigt (n»ze
eonfereirtiu is op grond van d<» beginse
len bijeengeroepen, die u zelf in eene
rede in den Senaat ontvouwt he*it. Als
de Amerikaaneichu rogewing tteftnltid weL
gerdo passen te verstrekken, zou men
dat in democratische landen, niet begrij
pen
IiHiddktete zijn de atgovAanUgden der
Duitsche sociaal -donocralteoho mewdar-
hcids-|Hi.rtijeii, onber leiding van Hohelde
mann te Stockholm aangekomen.
De Stock}K»lnu*ehe corr«*pondm4 v«n
de Frftnkf. Ztg. heeft echter gdioordl dat,
met het oog op do nog te houden itfzon-
deriijke eonferentte en andere noottaake-
lijke todjoreidsedun, de algemeene confe
rentie nk< voor fi Augiwtu.» wordl ver-
wacht.
nian»dochter van zaken. „Maar dat ik
daarom... papa... ik sta verstomd.;, ik
ben er nog geheel ontsteld van, dAt men
zoo iets van mij verlangt!... Neen... pa/
pa...! Ik trouw, 111 Bla
de rechte komt, c
inioch iemand and(
,,ITet was ook
zeü John Wilding hed
tegen do lachende Vf
de mooie dochter nu
düg. Hij keek stil naar I
zij daar lang en iflank
maanlicht voor hem stom
de hoofd eigenzinnig in
pen.
„Ga nu, kind!” antwoordde hij zacht,
„ik zou graag nog wat alleen zijn!”
Zij kuste hem voor den derden keer,
gaf hem een klapje op den schouder, ten
toeken dat zij niet bood' meer wa» en
hei geheele geval niet meer ernstig nam
en wendde zich af. Hij hoórdfe haar veer
krachtige etingoreodc voetstappen 2pch
verwijderen en in het huis wegstervan.
Het werd heel stil. De oude City man zat
zwijgend neer, met do ultgatoofde sigaar
in 'die hand. Hij keek naar Be, ufogeatrek-
te zee. Heid'er lag de maneschijn over
zijn zorgelijke trekken!
HOOTFlSTUK! IV.
Het was Paa»< hzondag. ISngelsche Zon
dag. Grijs de hemel. Griji en verlaten
de zee. («rijs de lucht. De rust van een
kerkhof in de Bungalow, in de landhui
zen in het rond, in de geheele stad. Du
hanen kraaiden niet, de honden blaften
niet, dk* golven togen het strand waren
opgehouden met kabbelen. Dc stralen la
gen verlaten. In het huis der Wilding»
was geen mensch te zien. Alkn, die fa
milie en hun gasten en de bedienden, wa
den teru
ten,
joj'g
go
als
kon de jong»
gen. Hij vroeg. „Er is zooveel welstand
1» 'iw land, ik zou graag een maatstaf
hebben; is bijvoorbeeld de heer Wilding
mijn oom, naar uw liegrippcn w>a p,a'
man?”
D» genlleiuan nam liet korte plipio uit
den wmuI. Hij «m üiulx in <te Cltr. Hij
zot: „Wrfl, te oudo hoor Wilding:, te
voter van tezen, waa wn man ten-
terzrixt ponj Wat. Nu zal hij wol het
dubbele en meer bezatten.!”
„In het jaar? Aan inkomsten?”
„Ja natuurlijk!” zei (te jonge,
loopru bij zkluwlt: Vijhuaal honterd tel.
UraniMl tmHlomair ga) h«n, luite-
zei het zacht e®
geweten
niet
nig
tllas
en
elkaar:
geffchisdel”
op. Zijn gedachten
herhaalde; „Uw wil
Ja, hij was in de hand van
God. Hij wist niet, wat het verblijf i
dit dak hem1 zou brengen; Overwil
