rx
Verslag
i DROP
TUNIS
(dijk fan,
N.
A
No. 13413
Zaterdag 9 Jani 1917.
»5öe Jaargang.
Boekhouden.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon latere. 82.
Telefoon latere. 82.
Eerste Blad.
kt 31, GOUDA. J5
ul 121. Telit
Feuilleton.
'RECHT
reedschappen
Zijn Engelsche Vrouw.
ISTle-iju-ws- ezx -A.d.-v-exten.tie’bls.d. voor GrO'uxd.eu on Ozxxstreleezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
en tg Baretten
ROPMAM,
De A. T. A. G.
heusden Co.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON
A
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Den Haag.
TERDAM
IKIEK VAN
1403 62
constructies.
i Teek«nint ko»taloo».
zijn!” «rt Mevrouw
25
dentieriot. Zij hielden stil
12
(Wordt vervolgd.)
I
ises
uiken
onschermen
rre Dekkingen
IJN VAN
Keukengerei
i onderdeden.
ktuigen.
echt-
ge-
i Drukkerij
ZOON Good».
Imaterdam,
Naar hrt Duitroh door RUDOLF 8TRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WESSELINK—VAN ROS6UM-
(Nadruk verboden.)
daar
wij I
Fee z
omlaag rijde®, tegemoet.
ni< l.
m ook hebhm...
Kiudergewcbrt
dv rtratre, de L_
daar een gebouw,
zaaiit voorbij rolde, op
60UDSCHE COURANT.
allee goed. Zi
voorwanen*»,
treffelijk
gaf haar
Zwijgend,
Het begon
mnaneUtKci
Itergen van
van
■zulk
m
strekh
vlaJ
Hol
avondlicht
bh
den oen zilver
breken wpiegcf
zon.
De candidaat voor Den Haag II, de heer
Hubrecht, heeft alle succes-records gesla
gen, Het was een succes fou, zooals dit nog
nimmer by verkiezingen behaald werd.
Deze candidaat had een fossiel mede
gebracht en betoogde onder stormachtige
it Uw
BOUD*,
modellen.
te, die in do gctnwAo
Wat jo niet bovali,
j ,,Zi« je... dat
Rijn! Nu komen
<m’ vTóviijkê Pfalz!
zachte, ware» lucht kwann bij het
:n kunnen hun voor- I
erdam. ^Hij schrijft onK I
an gewend, doch zonder I
!OSE. Met blijdschap I
lij veel beter gevoel, I
ren lijders aanprijzen. I
tend,
3. BAAN DE BOER, I
len die er na aan toe I
Hen en veel voorkomen. 1
othekers en Drogisten, I
>riek.
vrooiykheid, dat het met ons arme volk pre
cies zoo zou gaan als met de fossielen uit
het tertiaire tydperk. En verder toonde hy
aan de hand van eenige tabellen, die den
wand versierden en die da werking van de
Evenredige Vertegenwoordiging bedoelden
te verhelderen, dat ook hem dit stelsel
allerminst duidelijk was.
Gouda ie gelukkig vrijgeloot. De A. T. A.
G.-ers, de mannen van de „Actie tegen de
aanhangige Grondwetsherziening" hebben
in Gouda geen kans gewiaagd, of liever ge
zegd geen kans gezien het tot een candi-
daatsstelling te brengen, want een eigenlij
ke poging daartoe is op het laatste oogen-
blik wèl gedaan, maar deze is mislukt. Wij
feliciteeren ons district er mede dat het
den dans van een stemming met al den aan
kleve daarvan is ontsprongen, dat geen doel-
looze uitgaven hiervoor behoeven te worden
gedaan. Want doelloos zouden die inderdaad
zyn geweest, nu de politieke partyen over
een zijn gekomen dat voor de periode van
de Grondwetsherziening, in het belang van
de totstandkoming daarvan, de Tweede Ka
mer zijn oude samenstelling zou behouden.
Intuschen hebben de A. T. A. G.-ers het
halve land toch maar op stelten gezet en
daarom lossen wy onze toezegging in om
nog iets over deze actie te zeggen.
Dit meenen wy niet beter te kunnen doen
dan door een blik te werpen op de vergade
ring door de A. T. A. G. in de Residentie be
legd, onder leiding van niemand minder dan
de op-touw-zetter van de beweging, Mr. S.
van Houten, welke merkwaardige bijeen
komst schryver dezer regelen mocht bywo-
nen.
De residentie heeft dan met de A. T. A. G.
kunnen kennis maken. Een klein gezel
schap, familieleden, vrienden en kennissen
van den als inleider aangekondigden mr. S.
van Houten ontbraken niet op 't appèl, dan
nog eenigen die nieuwsgierig waren naar de
beteekenis van de nieuwe lettercombinatie
A. T. A. G. en verder leege stoelen; in
plaats van zooals een nieuwe groep, die
het volk wil lokken behoort te doen de
deuren wagenwijd te openen en debat aan te
kondigen, was dit laatste niet geschied en
werd een voor kiezersvergaderingen onge
kend hoog toegangsgeld gevraagd, zoodat
het publiek zich bepaalde tot een klein aan
tal dames en heeren. De Amsterdamsche
heer Israëls, de A. T. A. G.-oandidaat in het
volksdistrict I, zal dan ook niet geweten
hebben, wat komischen indruk hy maakte,
toen hy zy’n kiezers in district I toesprak,
dieer niet waren!
De heer Van Houten zou de inleider zijn.
De avond gaf echter meer dan dit. De drie
Haagsche A. T. A. G.-candidaten traden n.l.
mede voor het font en dit was goed, want
dame
in de
dodhter in de armen re. sloeg (oreaan-
BBIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CCCLXXIV.
Een Hagenaar, die waarschynltfk uit oude
liefde voor zjjn geboorteplaats, weer dit
blad leest, zond ons een schryven, waarin
hij blijk gaf onze brieven uit de Hofstad ge
regeld te lezen. Als journalist wordt je
heusch niet verwend met goedkeuring of
lof; als de menschen by jo komen, is het
gewoonlijk om over je te klagen of te jam
meren over zoogenaamde onjuistheden.
Maar ditmaal dan werd uw dienstwillige
Hoofdredaoteur
BEKKERING
Voor hen
onafzienbare
dorschvloer.
wie hen gehoord heeft, zal in zyn vertrou
wen in de A. T. A. G. ernstig geschokt zijn.
Is 't niet reeds op zichzelf typeerend, dat
een man als mr. S Van Houten voor de
actie waarvan hij de leider is, in zijn stad,
waar hy zoo is ingeburgerd, slechts één
Hagenaar kon vinden, die zich leende voor
een A. T. A. G.-candidatuur en den Haag-
schen kiezers daarom twee daar volkomen
onbekende niet-stadgenooten moet voor
zetten
ling der troonopvolging, welke uiteraard in
deze tyden een niet-neutrale daad ware ge
weest en aanleiding tot groote moeilijk
heden had kunnen geven. H(j eischt, dat een
Grondwetsherziening alleen in een „orde
lijken" tyd aan de orde mag komen, acht
dezen strijd thans roekeloos (de andere
sprekers vielen hem hierin b(j) en vergeet
heelemaal, dat deze Grondwetsherziening
de gemoederen juist niet heeft opge
zweept en dat, ware deze herziening niet
aan de orde, men thans een gewonen, d.i.
feilen verkiezingsstrijd zou beleven, waarbij
de kerkelyken zouden pogen de meerderheid
te heroveren, met al onverkwikkelijke
gevolgen daaraan verbonden. Hij spot, dat
de grendel van de deur van het vrouwen
kiesrecht is afgenomen, maar dat de kruk
dicht blijft, maar vertelt er niet bij, dat
wanneer men thans meer had willen berei
ken, de geheele herziening mislukt was, de
kruk niet alleen was dichtgobleven, doch
ook de grendel van de Grondwet, die 2|3
der stemmen eischte terwijl door deze her
ziening de gewone meerderheid van stem
men der vrouw het kiesrecht zal kunnen
geven.
En ten slotte roept de heer Van Houten
met pathos uit, dat hij geen negatief werk
wil Neen, hij is niet tegen Grondwetsher
ziening in 't algemeen, maar tegen deze
herziening. Hij wil dit voorstel van de baan
hebben om dén weg te banen voor een beter.
Het klinkt zoo mooi, de taal van hen, die
nooit willen wat kan en altijd wRlen wal
niet kan. Het is de oude socialistische tac
tiek, door Bebel openlijk erkend, toen hy
't op het Erfurter-Congres (ruim een kwart
eeuw geleden) uitsprak: „dat het er niet
in de eerste plaats om gaat of wij het
een en ander bereiken; voor ons is het
hoofdzaak, dat wtf zekere eischen stellen,
die geen andere partü stellen kan."
De sociaal-democraten zijn sindsdien ver
standiger geworden. Zij zijn op den beganen
grond gekomen, doordat zij al groeiende,
verantwoordelijkheid en daardoor verant
woordelijkheidsgevoel kregen.
Zoo ver is de A. T. A. G. nog niet!
De candidaat voor I hield ten minste
nog een ernstig betoog, al ontbraken ook
daaraan niet de persoonlijke nootjes, die
ook de inleiding van mr. Van Houten ont
sierden. Zoo tracteerde de heer Israëls den
hoofdredacteur van de Nieuwe Crt, die
natuurlijk ook niet meedoet aan het ge-
atag, op een serie hatelijkheden, waarbij
zelfs geput werd uit de gedachtenwisseling
in een besloten vergadering van den Neder-
landschen Journalistenkring over de zaak
Schröder! Dan. maakte hij zich vroolijk over
het „anatomisch" kiesrecht dat wij nu zul
len krygen, omdat alleen de man 't krijgt
(was de Kuyperiaansche vondst atomiq-
tisch-heteronoom niet verdienstelyker?) en
wist h(j een applausje te krygen op de
bewering, dat deze Grondwetsherziening er
eene was van politieke partijen en niet eene
nationale.
Eilleve, kan men zich een meer nationale
herziening denken, dan deze, waaraan alle
partyen haar medewerking verleenden? En
zou een Kabinet-Van Houten-Wynkoop-De
Visser-ds. Van Wijhe-Nierstrasz-Kruidenier
een nationale herziening van de Grondwet
kunnen doen slagen zonder de medewer
king der partijen?
De logica moest menige veer laten. Zoo
was bijv, schering en inslag de bewering
dat bij deze herziening alleen het partij
belang den doorslag had gegeven. En de
heer Israëls hoonde de liberalen er mee, dat
deze kiesrechtuitbreiding den liberalen lee-
lyk zou opbreken en niets dan verlies zou
opleveren. Verstaan wij dit wel, dan komen
dus juist de heeren Israëls c.s. op voor
’t partij belang der liberalen en hebben
onze mannen ih het Parlement gedaan wat
zy rechtvaardig achtten zonder te let
ten op de gevolgen daarvan voor het belang
der party. Een schooner compliment ware
niet denkbaar.
bij vooruitbetaling,
ling.
Hagenaar onthaald op instemming in zyn
oordeel over den Dierentuin. Het eenige
dier dat in dezen tuin is overgebleven van
de olifanten, is er z.i. slechts aan toe, Betsy,
zoo heet het in den familiaren omgang,
krijgt niet genoeg te eten en heeft van den
winter kou geleden. Dat is den medeltyden-
den dierenvriend ter harte gegaan en hü
klaagt daarbij zijn nood over de directie
van den tuin, die wel een gepensionneerden
hoofdofficier aan een vet baantje als direc
teur helpt, maar z(jn dieren laat verhonge
ren. Wij zijn helaas leek in de kwestie van
het voederen van olifanten en w(j kunnen
op dit oogenbllk moeilijk beoordeelen of
Betsy het een paar maanden geleden koud
had. Echter geven wy hier gaarne uiting
aan de klacht van onzen medeburger en wy
hopen gaarne dat de directie niet zoo’n
olifantshuid zal hebben dat zU niet te ver-
teederen is voor het welzijn van de dieren
die zy gevangen houdt.
Van Betsy de olifant naar Mr. Henri
Viotta, den toonkunstenaar, ii maar een
stapje. Viotta is ook een kanjer in zijn
soort. Zaterdag is hy gehuldigd door al wie
maar zyn talenten aanbidt. By gelegenheid
van zyn aftreden als directeur van het Resi-
dentie-orkest hebben zyn vriendinnen en
vrienden botje by botje gelegd en zyn. fasie
laten uitschilderen. Viotta zal geschil
derd wel te verstaan worden opgehangen
in het Geineente-musetim. Waarschyniyk
zal onder zün portret worden gepluast de
woorden: dit is Henri, de zoon van zyn va
der; hij deed zijn uiterste best, voor het
Residentie-orkest en hy bracht Wagner tot
de menaefeheid nadar. Jammer dat Vader
Cats niets meer leeft want aan hem ware
het het beste toevertrouwd geweest om voor
den grooten Henri een museum-geschrift
samen te flansen. Wij vleien on» met de
hoop in zyn geest gedicht te hebben.
Wy maken weer een sprong van Viotta
naar een staatscommissie.
Eenigen tyd geleden hebben wy de staats
commissie die onder voorzitterschap van
den heer Stork, het eerste Kamerlid werd
ingesteld, om de salarissen en de werkvtr-
deeling van de ambtenaren te herzien, aan
kritiek onderworpen. Veel hoop op een suc
cesvollen arbeid van die commissie hadden
wij niet. En ziet, dezer dagen verrustte Het
Vaderland de wereld met een bericht, dat
ons bijna deed ontstellen. De commissie zou
tot drie conclusies gekomen zyn: lo. dat
alle bijslagen dienen te vevallen, 2o. dat alle
salarissen 20 30 procent verhoogd moeten
worden en ten 3o. dat voor de ambtenaren
de achturige werkdag dient te worden inge
voerd.
't Klinkt byna ongelooflyk. Acht uren
werken per dag beteekent voor vele ambte
naren een verlenging van den dag met zes
tig procent, indien wU als werkdag aan
nemen den tijd dat de heeren op hun bu
reau behooren te zitten hetgeen natuurlijk
niet precies hetzelfde is als werkdag Zestig
«schikkingen daarop
en in boekformaat
p
ad van Gouda.
i en meergevorderiai
roer de acte M 0
irmaal l«g«ld t Li
taten. Zoo Bl&aed.
jarige P. SJEBE8&X
geen andere leidino
nzo sohrifteljjke l<w
steeds meerdere cao-
O. onze soliriftalijkt
tl t Belangstellmdeg
dl hierdoor tot niota.
Last not least Urheber van de?e actie,
mr. Van Houten.
Ook i ij n rede viel tegen. Geen nieuw
puntje was er in te ontdekken. Steeds weer
dezelfde argumenten uit zyn „Staatkundige
brieven”, welke met een aplomb worden uit
gesproken, alsof zy niet reeds honderd maal
weerlegd zyn geworden. De heer Van Hou
ten gevoelt niets voor de biliykheid van
algemeen kiesrecht, gevoelt nog steeds niet
de grove onbillykheden waartoe zyn kies
wet aanleiding gaf, spreekt smalend van
de „arme mannen” wien men nu het kies
recht wil geven en die om zich te verryken
zullen grijpen in de beurzen van de ryken.
Hy durft het volk niet zichzelf laten regee-
ren en ziet nog steeds alleen in eigen kring
de menschen die het algemeen belang kun
nen behartigen. Hy prijst Cort van der Lin
den om de wyze waarop hy de neutraliteit
van ons land wist te handhaven en spot
tegelijk met het niet-wijzigen van de rege-
De uitverkorene voor District III, de heer
De Jong van Beek en Donk, poögde zelfs
geen ernstige politiek speéchje te houden en
zocht zyn kracht in bestryding van de ver
hoogde schadeloosstelling voor de leden der
Tweede Kamer. Het was nu geen schade
loosstelling meer, het wordt een tractement,
riep hy schamper uit. Hoe klein! De vergoe
ding van 2000 gulden werd ingesteld in een
tyd, toen de Kamer, laat ons zeggen, 20 da
gen per jaar vergaderde en het Kamerlid
maatschap dus een eere-ambt was dat ge-
makkeiyk als by-werk kon worden waarge
nomen. Thans vergadert de Kamer plan. 120
dagen per jaar, waarby nog komen de af-
deelings- en commissievergaderingen, te
zamen wellicht ook een honderdtal. Is het
dan te veel, wanneer men nu het Kamer
lidmaatschap al meer en ipeer den gehee-
len mensch opeischt de vergoeding zoo
danig verhoogt, dat men hen die er zich
geheel aan wijden, in de gelegenheid stelt
te leven En gevoelen deze heeren, die het
woord „democratie" gaarne in den mond
nemen, niet iets voor den eisch dat het
Kamerlidmaatschap evengwfed fefeieikbaa»
zy voor den onbemiddelde als voor den
vermogende, voor wie 1000 gulden meer of
minder voor zijn Kamerwerk van geen be
lang is?
Drommed»
JROELS, -
EL-PIANO’S.
i, langd. Garantie, billijk®
Stemman, verhuram
istraat 1IB) Tul.
„0... Het is zoo moof!”
Do jonge vrouw keek oandiaebtig naar
dit eeuwig1 gfoen. -der beuken en deonen-
bossehen waaraan zij in I ngeland1 niet
gewoon was. De automobiel’ echoot stijl
omlaag, het dal in Een stadje lag daar
irgen de vruchtbare helling, kerktorens,
een ouderwetseh stot in l»t midden..."
„I rb&chl” De luktenasvt begon aijn
JwiitkcliooTien uit te trekken. „Nu bren
gen wij mcedier dkis ons taauiliebraoek!
Zij verheugt er zich zoo op je te lemen
kennen, d&ar zij niet naar ngelamd kon
komen voor het huwelijk!"
„O,... ik heb haar nu reedb lief!’’ zei
I dith Merker. Hij wierp een blik op den
lederen rug van dm chauffeur voor hem.
Daarna kusten de twee, die op hun hu
welijksreis warm, elkaar snel, trokken
onschuldige gezichten, alsof er niets ge
beurd was, en reden door die straten van
uligestreikte resi-
‘1 voor een dter
en wenk-
M&ppen de oude
Die kwam hen
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagablad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal t 1.50, met Zondagsblad 12.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: Markt 31, Gouda, bij
oase agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
I S regels I 0.55, elke regel moer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Vaa buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels f 0.80, elke
regel meer f 0.15.
INGEZONDEN MKDEDEELINGEN i 1-4 rogob f 1.05. olie regel taeas OJA
Op de voorpagina dubbel tarief
Gewone «dverteniièn en ingezonden mededealingea bij cosMraei tot «aar garodveaerdae
prijs. Groot» letters en randen naar plaatsruimte.
KLEINE ADVERTENTIÊN aanvragen ee MobiedMgea.' betraKo^e diraa^moaaal.
koop en verkoop, huur ca verhuur, 1—5 regels f 0.25 elke regel asset S com bij »a»euit-
betaling. Maximum grootte 10 reg^- BewijeanaaM» 5 casH.
do grootste en mooïstt
plaats tc huren was.
kan je veranderen!
,\Hrt zul heerlijk w» mwruuw
I dlth. Alle« «ksudto V.ij toe. 'Aij vaiil
Zij wa» bela4hw> met goede
t, alles in Duiixa-hland voor-
en voorbMdig l«‘ vmden. Ilij
een kus voor die verzekering,
overgelukkig, r<«lm zij verder
te schemeren. Bliek hing da
ver !n het Oosten boven do
het OdknwMd. Da dale® wer
den donkttreter nxft hun Hchtpunljes van
eenzanw motos; op <fo van nevelen wit-
achtige bergweiden luisterden schuw de
reeOn. Uilengi'kras klonk uit den nacht
der benkwwouden,... spookachtig «treek
.de wind door de ruime, ruin» stilte...
Het wa», hel land» der sagvn, van het
verleden... De jonge officier wtcw in de
verte...
„Ginds is de bron, waar Hagen Sieg
fried versloeg!"
„O!”
Zij knikte instenmend. Maar bij l>e-
uwkie: dat begreep zij mirt. Nu ja...
waar zou zij het dat
cm kleine miss f
I glimlachto gotdharlig.
te zich plotseling een
dak te uit. VlaJc ais em
.^mierden van dorpen en in het
v' tot aan de hergen In het
lauw nevelig verschiet. Die verspreid-
geglinster als van oen ge
in, het laatste rood dier
Ml.
„De Riju.vfahkte!zet hij „1
ginds... dat is de Rijn!
lil <le vroolijko Pfaiz!"
De helHngen langn de straten waren
bedekt mol het donker loof dor wijn
stokken. Dorpen, die op kleine stadje»
geleken, strekte® zich breed uit, sloten
zich bljira hij elkaar aan langs den oer
ouden, door mensch on dier verfevmdig-
den, onafgebroken ak hiascljcn tuinen
voerenden heirweg van de Bergstraat
i n dan werkelijk een stadje vol avond-
rumoer van de I’falz. Kindergosohreeuw
en liondengeblaf op de strata®, dv her
bergen vol utensehvn
waar die auto langasi
de groote vooruitspringende verenda fwo-
telijk met gekleurde lampion», tuss’iu'n
den groenen wiiiuvrd, veraiurd.
dk» waard maakt een Italiaan-
iiohe nacht," zei I dith-, hij ontkende la
chend.
„Dat is geen café, det U ons Casi
no! Zij hebben vanavond! jutat InMaljon»-
avond."
Nu zag zij ook h<< rood der kragen,
het geHohittiT der knoopen der uniformen,
vroolljko (foor dv zon verbrande gezich
ten met knevefe, die op het gelaat van
haar man geleken. Daartusaohen damns»,
oppaesers met glazen, muziek op den ach
tergrond. Daarna sloeg de auto den hoek
om. Het werd donkerder. De chauffeur
stuurde volgens de korte I ngclsche aan-
wijz|ngm van Hedmut, voorzichtig ver
der door de nauwe straten van Atehehn
aan de llergstra.*» en zijn heer kerit
wrgeiKMfgd om naw het Carino.
..Daar /.litre zij nu m drinken!... Per.
rikwihowl, drek Ik... en n(et wetete
ehrinpagne re bi... Het i» ere fid»*, boel,
dfth; dri zal je wel zien..."
Binnen ee® uur zij» Wij thuis! Mijn ver
lof is om. Morgen vroeg dienst!"
Hij drukte vroolijk zijn blonde» kne
vel op de lippen der oudfe dtum.*,
„Nu kent u haar toch!... Dat is do
hoofdzwak!... Binnenkort langer!... Wij
hebben nu di-n auto Een geschenk van
schoonpapaOf dat niet voel kost? Nu...
geweldig vrei! Maar hij geeft oneookoeni
flinke jaarlijk.sche toelage... Met die kast
zijn wij in een ommezien hier boven bij
u! Vaarwel! Vaarwel!”
„Vaarwel!" riep Edith met heldere
stem. De wagen joeg heen. De jonge
vrouw bond den sluier vaster om het
hoofd. Haar man zei: „Ja, dat was1 nu
mama! Ik gun ook haar de vreugde over
jou, zij heeft cc» moeilijk leven achter
zrfdi, Edith!
„Maar zij heeft jelui zoons tot flinjko
mensohm opgevoed. Dat is toch de hoofd
zaak!"
Hij trok het kleed' zorgvuldig om de
kuiven, zijner vrouw.
„Tot op één na, schat! Aio mania van
avond blut... ik heb het vaak in de naas
te kaauw gehoord1: „Lieve God! Bee
ocherm mijn arme Hugo! Bescherm mijn
geliefd kind)!" Dat is bij, die re vandoor
is gegaan... aan wie zij al het geld be
steed heeft..... Zondier dire vervloekten
bengel zouden wij aardig wat hebben,
zouden ons kunnen bewegen... Nu... nu
is het toch goed'!... Ik, die jou gehik-
kig hri> gevonden..."
voedde hoe 1 dfÜJ haar hand' zacht
zijne vlijde. Trots vervulde henr.
idla ja... hij had liet ver gebracht.
Soms geloofde hij zelf nog niet recht aan
zijn griuk.
„Nu zijn wij spo«Kg thuis in. ons ei
gen nf'Mjo, Edithr’ zei hij feeder. „De
villa zal je zeker wri bevallen. Het is
gedaan de handen in elkaar.
„Ach hoe mooi!... Nog veel mooier
dan op die fotografie!’’
„Niet waar mama!” zei de jonge
genoot trof». „Dat hebben wij mooi
diaan! Nu... kom binnen Edith!...
Fasneus... koffie... koek... bloemre... lie
ve hemel, wat heb ik een honger! Weet
u, uioedOr... ik als nieuwbakken bezitter
van oen, automobiel! Wij liebbre onze
geheele huwelijksreis van Dover af mot
<ten automobiel gemaakt... Het waö prach
tig.... zoo nu in den zomer... Parijs....
Trouville... Ostendo... Brussel. Wat zegt
u er van? Wat heerlijk, dat alle» aan
zijn vrouw te Loonenl Omgekeerd'! Zij
was die berenleider en ik heb mijn mond
gcliouden. Edith is daar overal rred-s ge
weest In Parijs weet zij den weg atede
bestel"
Edith Merker lachte en bediende zich
vrij uit de schotels met gebak en inge
maakte vrunhten re trok die onder liaar
bereik. „liter is het veel mooier," zei
zij tegen haar schjwnniwd're. rbaoh
is bekoorlijk» bijna als Chester!”
Haar man rei: „U mort weten, dat,
als zij wat mooi vindt, hrt hear aan
J ngelandl herinnert.
„O... maar ik wil een goede Duische
vrouw worden
Zij keek haar man en diens moeder
vriéndelijk aan. Waarom do oude dame
daarbij vochtige oogre van ontroering
kreeg, begreep zij niet goed'. Alle» was
toch in orde. Beneden, op straat, standen
de jongens rondom den auto, en daar
in jankte Mac Gregor, die ais derde de
reis inerenaakte.
Hefmut Merker hoorde hot, keek op zijn
horloge re sprong op.
„Nu is ’t uit, moedert.»!... njten, neen,
onherroepelijk uit... Wij moeten verder!
waren, eli
,o_ gezichten,
•n?urd was, en roden dooi
Frbaeh, lang» hrt lang i
nndfleteeuwsche kleine huizen
tan on lachte®, bij het uit#»te~
voor hrt raam toe. DTO
vestibule tegemoet, sloot (te schoon-
