IR
Blad.
Verslag
I titan*
KEN
Milin
>Hede meubelen
oelen, Kasten,
erjjen, Theeta-
ijlameublemen
>eluch, Boeken-
rsoons onbesla-
itellen, Kapok-
ipkamermeube-
is spotgoedkoop,
erstoelen vanaf
120.-, Stijl-
[els f 6.50, f 7.60
No. 13416.
Woensdag 13 Jani 1917.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
e
Telefoon latere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
t 31, GOUDA.
Feuilleton.
Zijn Engelsche Vrouw.
130 ÜH
•ging
Trospan dér
en Ttieaesul».
56e Jaargang.
iTievi-ws. exx ^ëL-v-ertezxtie'bla.cL voor <3-o\xdeu ezx Oxxxstxelcexx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Een Analytisch Raadsverslag.
In Rustend.
I LOS. *ik* r*J*l a«*r t BJ1
Haargroei
laarwortele
per flacon.
schikkingen daarop
n in boekformaat
Bij ona in Engeland moet
Rijnvlakte 1
langs den
28
Ie houding.
f
>ij vooruitbetaling,
ng.
k W.L.
ie voedingswaarde.
m Medaille.
Drukkerij
ZOON Gotda-
Naar het Duksch door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. V. WKSSi:LINK-VAN ROSSUM.
(Nadruk verboden.)
op de beteeke-
HU zegt:
van nature
ook vandaan
van den. tuin
zoo mooi. Hij
Flfilrtn heeft een Caskoo-
het orderboek!”
enhuis nabij de Schl»-
erdam.
jevleid het mid-
,j zijn. Op de
We hebben gisteren de Ltaliaansche le
zing van het Italiaansch-OostenrUkache ga?
vechtaterrein niet meer kunnen geven. ZU
luidt:
In de geheele bergstreek en vooral tus-
schen Etsch en Brenta, was de gevechts-
actie Zondag grooter dan gewoonltyk. ki
den nacht nacht hebben wy op den Tonale-
pas, in het hooge Chiese-dal, op de helliit-
■ste
eau
ma-
Natuurlijk heeft de Amerikaanaehe bood
schap boodschap aan Rusland in de Duit*
sche pers niet veel instemming gevonden.
Het is zeer natuurlijk zegt het Berli
ner Tageblatt dat men in de landen van
de Entente van voldoening en dankbaarheid
jegens Wilson vervuld is, omdat hij zich
geleend heeft tot woordvoerder van het vtf-
andelUke verbond tegenover de democratie.
Wilson is in zjjn zelfverloochening zoo ver
gegaan, dat hij geen treffender opschrift
boven zijn boodschap zou kunnen plaatsen
dan: Wilson tegen Wilson. Maar misschien
heeft hij een te beleedigend-geringen dunk
"KMO* «zurvttH
HUDMonn
UMUKEN EN HEBT
"ÏEUDIEMTE.’
d N. BnbMt
ivetyiel en
J
id van Gouda.
waren
uda. I Wl
te flesch t 325.
woordelijkheid, die niet zal en ook niet kan
worden aanvaard.
Het komt ons voor dat het voor een vrij
belangrijke gemeente als Gouda eisch is
dat het gesprokene in den Raad stenogra-
phisch wordt opgenomen. Dat is in het be
lang van de afdoening van de gemeente
lijke zaken. Maar men ga dan niet voort op
den weg van thans om één stenograaf met
dien reuzenarbeid te belasten. Daarvoor is
goede hulp noodig en de^e geeft dan te-
"T
t
gwltehten
niet gevangen
(illlDSCIIE (OIKIVT.
belden,
berouw-
haw-msn nemend: ,Je
AU right... Ik ban
graag het
preek «i!’
toch op
liepet,
.JWiie,
t
gen van de Dosso Casina en in het Poaina-
dal vUandelljke afdeelingen teruggedrongen
en vervolgd.
Op de hoogvlakte van Asiago heeft onze
artillerie op tal van punten de samenge
stelde verdedigingswerken van den vijand
beschoten en vernield. Vervolgens hebben
onze troepen vermetele aanvallen tusschen
den Zebio en den Fomo gedaan en zich na
hevige gevechten meester gemaakt van den
Agnella-pa* en van een groot deel van den
Monte Ortigara, ten oosten van den Cima
Undid.
Verrassende invallen in de vyandeRjke
stellingen hebben ons 612 gevangenen op
gebracht, o.w. 7 officieren.
Onze vliegers hebben in de streek der
hooge dab n van Astico en Assa het terrein
achter de vijandel(jke linies en de vele daar
opgestelde batterijen gebombardeerd en zijn
daarna ongedeerd ingerukt.
Op de rest van het front heeft onze artil
lerie op sommige punten geconcentreerd
vuur beantwoord.
Op den Karst hebben wij aanvalspogin-
gen tegen onze linies ten zuiden van Cos-
tanjevica afgeslagen en daarbij eenige ge
vangenen gemaakt.
De beschermende mogendheden hebben
besloten de oogst van Thesaalië te koopen
en toezicht te houden op de verdeeling
daarvan onder de Grieksehe provincies. Zij
eischen voorts verder strekkende waarbor
gen voor de veiligheid van Sarrails leger,
het herstel van de eenheid in het koninkrijk
en van de normale werking der grondwet
De geallieerden nemen de landengte van
Korinthe onder hun toezicht en hebben den
vertegenwoordiger der Entente, Jonnart,
troepen ter beschikking gesteld om in geval
van nood de orde te Athene te handhaven.
De Grieksche regeering heeft een kennis
geving gepubliceerd, waarin zij verklaart
dat de mogendheden niet voornemens zijn
de rechten van Griekenland aan te tasten,
doch alleen willen dat Griekenland sterk en
onafhankelijk blijft
De bevolking is rustig; er heeft zich geen
enkel incident voorgedaan tengevolge van
de ontscheping van Fransche troe
pen te Korinthe on het binnenrukken
van een Franseh-Engelsche ko-
lonne in Thesaalië.
paar keer
A.kWryft
VOORRADIG
RBRUIKER8
(F. 0.75).
INGEZONDEN MIDKDUUNOINi
Op dc voorpagina dubbel tarief.
Gewone advaneoiMe lajeeMdee nededoehagea bij cootroa «at mmt gonatocoeHoa
prijt Groot* leners en raactea naar plaatannoHa
KLEINS ADVERTENTlftN aanvrateJea Mabredregeo.' bitriEipdt *-nT|irr-1.
koop verkoop, hum en vorteor, 1-5 rageh f 0.25 elke regel tsew 3 m Wj voOrto-
beuling Maximum grootte 10 ragafa Bow^eaommers 5 eenL
wij geregeld tijdig
en ontvangen
ten, vermak elijkhe-
an in onze agenda
omstreken (behoorende tot den bezorg kring)
“’j drie achtereen volgende plaatsingen worden
den besorgkring 1—S regels f 0J0, elk*
lollandüa 8 u. n-n*-
ouda Ncd. Veget.
ie bent niet
Duitsche Is-
In de Raadszitting van 23 Maart 1917
is door den heer I. van der Want bij de
besprekingen over een door een plaatsver
vangend stenograaf gemaakt onvolledig
verslag van de Handelingen van den Raad
van 23 Febr. 1917 het volgend voorstel in
gediend:
„In de plaats van het thans ver
schijnend stenographisch Raadsverslag
geeft de gemeente GoudA met ingang
van 1 Januari 1918 of zoo mogelijk
vroeger een beknopt Raadsverslag
(analytisch) Raadsverslag uit, op te
maken door een onpartijdig ambte
naar.”
Dat voorstel, hetwelk reeds in de zitting
van 11 Mei j.l. aan de orde was gesteld,
doch toen met het oog op het late uur van
de agenda wqrd afgevoerd, zal thans a.s.
Vrijdag in den Raad in behandeling komen.
Wat is de bedoeling van dit voorstel?
Bljjkens de korte toelichting door den
voorsteller wenscht hij verandering van
den bestaanden toestand op grond van de
onvolledigheid van het verslag, maar tevens
acht hij een bekorting zeer aan te beve
len, die hy gelooft dat „niet alleen wea-
schelijk en in geen enkel opzicht voor de
belangen van de gemeente schadelijk zal
z|jn, doch ook voor de gemeentekas een
aanmerkelijk, voordeel zal opleveren.”
Het doel is dus: afschaffing van het ste
nogram en daarvoor in de plaats een be
knopt verslag dat door een gemeente-amb-
tenaar moet worden gemaakt.
Het is jammer dat over deze aangelegen
heid door den voorsteller geen nadere ge
gevens zijn verstrekt, die eenigermate aan-
toonen op welke wijze hij Cyn doel en zijn
gewenscht resultaat wil bereiken. Dat zou
voor den Raad een aanwijzing kunnen zijn
om na te gaan of het bedoelde kan worden
verwezenlijkt.
Nu zulks niet het geval is, willen wij
trachten over deze zaak, van niet gering
belang voor den Raad zelve, maar daar
naast voor de geschiedenis van de aan de
orde komende zaken van zeer groot ge
wicht, een meening te zeggen, die gegrond
is op waarneming en practische ervaring.
Het Stenographisch Verslag van den
Raad heeft van jaar tot jaar een grooteren
omvang gekregen en daarmede zyn de kos
ten daaraan verbonden toegenomen. De
jaargang 1915 van het Verslag, waartoe
moeten worden gereend alle by den Raad
inkomende stukken, de mededeelingen en
de besprekingen in den Raad gehouden, had
een grootte van 241 pagina’s, de jaargang
1916 was 360 pagina’s groot en 1917 zal,
naar het zich laat aanzien dien omvahg ten
minste evenaren, zoo niet overtreffen.
De toeneming van den omvang van 1916
is voor een groot deel ook te danken aan
het belangrijk grooter aantal bij den Raad
ingekomen stukken, maar de hoofdoorzaak
een
kere schaduw i
en stond in d<
„Voor
Péter?”
„fjdtenant
oppasser gezonden
„Aoh zool”
Helmut Merker la* bij het schijnsel van
van 4e maan. zette zijn handteekening
met een potlood, gaf het boek aan den
oppasser, die er zich mede verwijderde,
en zei ópstaande en zij» schouder* uit
zettend tégen zijn vrouw: „Oef... dat
geeft weinig slaap... dozen eersten aacbt.
On» vier uur moet l’c al weer uK de veerenl
(Wordt varvoigd.)
ï'IUh?”
stem klonk week, zoo werd hij
door geluk overmand. Zij kniktr towtem-
inend. Writ te waar begreep zij dat nog
niet geheel. PloteeUng ontwaakte hij met
ruk uil zijn gdlukodroona.. Eeodon-
warf «n den hoek g.konwn
dto dfronwnel. wat hwh je daar.
verhaven.
Het groote succes, thans behaald, heeft
ons een flinke schrede nader gebracht tet
de eind-overwinning. Het rijk is terecht
trotsch op zijn troepen, die weder nieuw»,
lauweren aan hun wapens hebben ge
hecht.
Duitsche draadlooze telegrammen meld
den, dat onze verliezen ernstig zouden zyn
en dat het bezit van deze plaatsen niet zoo
veel beteekent.
Wij hebben echter legerorders gevonden,
waarin er den nadruk op wordt gelegd, dat
zij behouden moeten blijven en van ge
wicht zijn voor den geheelen hoek van
Wytschaete.
Legeraanvoerders en manschappen wordt
er bijzonder op gewezen, dat deze plaatsen
ook niet tijdelyk in het bezit van den vijand
mogen komen.
Het Berlijnsche persbureau seint:
In Vlaanderen is de gewone gevechts-
actie op verrassende wijze door Engelsche
ruiteraanvallen ten dosten van Meessen af
gewisseld. De eskadrons kwamen in drie
golven opzetten over een terrein, door-
ploegd met graoaatkuilen. Wat niet in
prikkeldraad verward raakte en in kuilen
en gaten ten val kwam, werd in ons snel
vuur vernietigd. In enkele minuten was
alles voorbij en het terrein voor onae
schansen bedekt met doode en stervende
ruiters en paarden, terwijl het geringe
overschot zich in razende vaart door den
terugtocht trachtte te redden.
Ten noorden van de Douve deden de En-
gelschen een sterken infanterie-aanval. Het
geringe aanvankelijk succes daarvan werd
aanstonds door een tegenaanval teniet ge
daan.
te verwijileren. 1 en oogenblik later ston
den zij voor het Casino, en liepen zij
langs de ouderwetache huizen naar hun
villa. Bedden in opgewekte stauming. Hij
zwaaide met zijn wandelstokje en neu
riede: „Goede man, ge gaat zoo stil...”
Zij had voor de stof haar witte kleed
je opgenomen, zette energiek de lange,
Smalle laarzen voor elkaar en zed met
gekleurde wangen... een heel klein beetje
wan de perzikenbowl haar naar het
hoofd gestegen -
„Dat te heel gezellig... in jelui kring.”
I n daarna zeer besdtet, met een geluk
kig laohje en een blik naar boven
„O... het leven is toch een goed ding!’’
Het liefst zou hij haar naar zich toe
getrokken hebben en gekust. Maar op
eeirigw» afstand achter hen rinkelde een
ofüioierasabed, ging ook een paar naar
huis. Fdlth begon over haar indlrukken
te vertatlen. O... die ladies waren zoo
bekoorlijk. Zij was reeds begonnen haar
voor te stellen een golfclub te vormen.
Vijf hadden zich dadelijk ate le
den opgegeven. Fr zou een geschikts
plek in de Rijnvlakte wordien gepacht en
daar zou men goede é»port nebben.
„Mevrouw Kanoer te ook een zeer aar
dige vrouw!” vertelde zij verder. Ik heh
haar verzocht ons te komen opzoeken!”
Hij bleef ontsteld staan.
„Jij... de vrouw van den majoorF’
,4*!” antwoordde zij eenvoudig.
„Om Godisrwil wat heeft zij daarop ge
antwoord?”
„Ze heeft zeer gelachen en de andere
danree ook en gezegd, dat zij wel een»
zon komen!”
„Lieve kind!” zei luitenant Merker on
der het verder loop en. „Dé vrouw van
majoor Kauser te je meerdere. Aan haar
S*alllwoi*den In Corlnthe
- Over Wilson's note. -
ONS OVEHZICHT,
Generaal Haig heeft, feu geen andere
feiten van beteekenis de aandacht van het
geachte publiek vragen, de gelegenheid be
nut om nog eens te wyzeii op
nis van den slag bij Meessen.
De aangevallen stelling was
buitengewoon sterk en ongeveer drie jaar
lang onafgebroken door den vyand nog
krachtiger gemaakt Ditpunt, waardoor
de sector van Yperen behedrscht werd, was
voor hem van groote betéekenis, h(j kon
daardoor ook onze bewegingen waarnemen
en was dientengevolge volkomen op de
hoogte van de voorbereidingen voor den
aanval en concentreerde hier zyn troepen
en kanonnen. j
Tevens kon hy van de vroeger opgedane
ervaringen aan de Somme, Ancre, Atrecht
en den Vimy-heuvel gebrfttk maken. Des
niettemin werd h(j in weinige uren totaal
verslagen; al de door ons gestelde doelein
den werden bereikt, terwijl de Duitschers
ongetwijfeld groote verliezen leden. Onze
verliezen, waren, den omvang van den slag
in aanmerking genomen zeer gering. Het
volledige effect van deze overwinning kan
nog niet overzien worden, maar dat het
zeer groot is, staat vast
In aansluiting met de reeds behaalde
voordeelen van beteekenis kan geconclu
deerd wérden, dat noch de kracht vart een
stelling, noch de wetenschap omtrent de
operaties van den tegenstander en een
tijdige voorbereiding om een aanval te
keeren, den vyand voor een volkomen
échec kan vrijwaren Het is slechts een
kwestie van tyd, hoe lang de Duitschers
namelijk een herhaling van dergelyke klap
pen kunnen uithouden.
De overwinning van gisteren, is, als g«-
woonlyk, te danken aan het taaie doorzet
ten van den aanval en de zorgvuldige
voorbereiding. *Ik betuig myn bijzondere
waardeering voor het schitterend werk
verricht zoowel boven als onder den grond
en in de lucht door alle wapenen en de
manschappen van alle afdeelingen onder de
voortreffelijke leiding hunner officieren,
aangevoerd door generaal Plumer. Hun
dapperheid en toewijding is boven allen lof
allen 1”
Hij zocht met zijn oogen Edith aan
het hoofd der tafel en zij groet’te he«n
met een klein lachend hoofdiknikja. De
muziek spoelde het lied' van den Rijn.
De vrouw van luitenant Fltikin, een
groote statige, blondine, die een mooie
sopraan had, zong overmoedig uit volle
borst mee
„Aam den Rhijn, aan den Rijn,... ga
niet naar den Rijn!....
Mijn zoon ik raad je goed...”
Velen dw andere dames en hoeren
stemden in. Het gezang brutechte uit dit
bonte, kleine, liohteiland', van het Casino
over Iwt ingeeiapen stadje en de in het
maanlicht schemerende vlakte, waarin ver
vader Rijn zijn zilver glanzende golven
wentelt. Zwaar hing de wingerd der ve
randa over de vroolijke drinker», do
druiven er tusöohon vertoonden reeds het
eerste rijpende rood' der bessen, door do
openingen tusschen de bladeren fonkel
den hoog de sterren, woei een warme
wind, Edith Merker had dén mond ge-
>r haar, die van bet eeuwig
dvr drawing-room kwam
deze vroolijke Rijnlander» iets
heel nieuws. Maar aardig. Het ging er
toe ate in een vroolijke, groote familie.
Nu wtet zij van waar haar man dit over
moedig lachen in de oogen had, waarop
zij het eerst verliefd wa» geworden. Hy
zat, zijn stoei reeds wat teruggeschoven
om te vertrekken en luisterde maar half
naar de dringende raadgevingen van een
kameraad otn een jpcht te pachten in
het Odenwald. Duur, maar tip-top. Zelf»
groot wild!”
„Nu ja... ik zal de jacht wel nemen!”
zei hij neerbuigend en gaf F.dith een
wenk. Het gelukte hun zich ongemerkt
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f I.2S, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week M cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f L—
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan on» bureau Maikt 31. Goum. bq
onze agenten, den boekhandel en de poatkantorvn.
ADVERTENTIEPRIJS. Uh Gouda en on -
1 —5 regels I 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij
deze regen twee berekend. Van buiten Gouda ea
regel meer f 0.15.
is toch den langeren duur der discussies,
waardoor 58 pagina’s druks meer noodig
warén dan in 1915 voor de besprekingen
werden geëischt
En waar het voor ons vast staat dat er
in 1916 in den Raad heel wat gesproken is
dat beter ware geweest niet te zijn gezegd,
daar meenen wy dat een dergelyke ver-
grooting van het verslag ongemotiveerd
is en dat de toestand, waarbij zulks moge-
lyk was, dringend verbetering^ eischt.
De heer Van der Want wil die verbete
ring aanbrengen door verkorting van het
Verslag. Dat is een middel, maar dat ’t het
juiste is, gelooven wy niet De verkorting
door den voorsteller bedoeld, is een geweld
dadige, terwijl de natuurlijke verkorting
verkregen kan worden indien sommige
sprekers, wier woordenvloed te rijk is, zich
in dat opzicht eenige zelfbeperking opleg
gen. Dat zou geven een gezonde genezing
van de kwaal, waaraan die „sommige”
sprekers laboreeren. Wy vreezen dat het
middel door den heer Van der Want aan
de hand gedaan, nog erger zal blijken dan
de kwaal, daar de duin- van de raadszittin
gen er wellicht door zal worden verlengd,
tenzij krasse maatregelen daartegen wor
den genomen. Maar afgescheiden hiervan,
het geven van een verkort raadsverslag
voor de gemeente is een onding. Dat kan
niet zyn wat het zyn moet een volkomen
juiste weergave van het gesprokene, dat
dienen moet ter bejuiste beoordeeling van
het hoe en waarom der verschillende za
ken en de beslissingen, die daaromtrent
worden genomen.
Wie eenigermate van de practyk van
verslagen maken op de hoogte is, weet dat
kleinigheden vaak van grooten invloed z|jn
op het verband van het geheel. En het
gaat niet aan om van een raadsvergade
ring, waar tal van zaken van ingrijpenden
aard en van groot gewicht voor de toe
komst vaak worden behandeld, een verslag
te maken, dat, hoe goed gestyleerd en ver
zorgd, niet anders kan zyn dan een greep
uit het verhandelde, onvolledig dus en als
zoodanig zondgr, eenige waarde. Een goed
bewerkt analytisch verslag -— een uit
treksel dus uit het gesprokene kan al
leen worden gemaakt uit een goed steno
gram, of anders door een geroutineerd ta-
chygraaf, maar dat een ambtenaar ter
secretarie, aan wien dergelyke eischen niet
worden gesteld, met alle respect voor diens
mogelijke capaciteiten, die taak tot een
goed einde zou brengeh, dat achten wij ón
mogelijk. ïndien langs dien weg de Raad
wil komen tot een analytisch verslag, dat
van dien ambtenaar zeer veel tijd zal vor
deren, dan moet hij de consequentie daar
van aanvaarden en zich van elke opmerking
omtrent onjuistheid en onvolledigheid verre
houden. De bedoeling zal echter wel zyn
dat de verantwoordelijkheid voor het ver
slag van den „onpartijdigen ambtenaar”
zal worden gelegd op diens schouders of op
het hoofd vpn de secretarie, een verant-
ztA jij... of beter geaegd zuHen wij
dezer dagen «•erwt onae opwachting
ken!’"
„O... Bij on» in Engeland moet een
lady die pas is aangekonxm waalden f
„Maar, mijn beste schat,
in Engeland, maar in hei
ger I”
Gindh boven de Rijnvlakte flitete het
weerlicht. ‘Het ging langs den geheelea
horizon van den Taunus tol aan het
WaagenwouA..
1 enige oogenblikken, zweven
Daarna befcetode I <Hth Mem er
vol den arm van hi
hebt groot gelijk!...
in het Dudtedie leger! Ik zal graag het
eerst gaan en nrevr. Katiser opaoeken!”
Tot dank kuste hij haar nu L
een sttl hoekje. Toen, zij verder Itepei,
vroeg zij met grappig en ernst. „Hrille,
hel» Ik nog veie meerberen?”
Hij moest lachen.
„Het te niet zoo erg!... In de eerste
plaate nog de vrouw van <ten comma a-
dent! Dat te de eigenlijke nieeroerc van
a{ dames van het raginMut!”
Zij schaterde het uit en ging haar
man In den pas loopen. Het kostte liaar
geen morite. zij was aan lange sportpaa-
sen gewoon.
„Jelui bent toch grappig... In Enge
land kan men zich zoolets niet Indenkea,
dat een vrouw ineordéren ten-lt!"
„In Engdand fa veH verkeerd*!” zei
hij. „Daarom heb ik er je
gehaakH Hij «tiet b* hek
open. De maannacht was
en Fdlth konden er niet van scheiden.’
Zij gingen in den tuin op een tenk zit
ten. Het was reed* ongeveer midder-
Zij voeldé zich ook gev
del punt van het geheel te
rij af kwamen allen naar haar toe, zij
stond voor haar stoet, en allen lieten
hun gilas tegen het hare klinken, en daar
bij speelde de muziek op een. wenk van
den adjudant een driemaal herhaalde fan-
- fare. Daarna nam men weer plaats. Het
«lemmenrumoer begon weer. Onder aan
de taM was de stemming al heel leven
dig. Daar zat Helmut Merker, dé eenige
in civiel tusschen zijn kameraden. Hij
oneindig trotedi op zijn vrouw en op
allee. Hoe was zijn positie inliet regiment
nu veranderd! Hij bemerkte het aan elk
woord, aan elke kleinigheid1. Hij voelde:
men kwam hem met onwillekeurig ontzag
tegemoet. Hij ww de man, die een eigen
»uto hezat, een groote villa bewoonue,
ver weg in Engeland een schoonvader op
geldzakken, had zitten.
Luitenant Gustavus schonk hem in en
w^u... jou ouwe Rothschild... nu
j® ^eker nog wel een paard nemen!”
En hij antwoordde, onbewust eeir beet
je achteloos in den trant van een I n-
gelschen clubman: „Ik denk twee!... Mijn
vrouw rijdt toch ook! Beter don wij
vens meerderen waarborg voor goed werk,
dat by den overmatigen arbeid van den
thans werkenden Inkwamen stenograaf, niet
kan worden geëischt.
Wat de kosten aangaat, het voorstel-Van
der Want meent bezuiniging te bewerken,
maar het geeft geen becijfering daarvan.
De Raad zal goed doen te onderzoeken of
en in hoeverre de meening van den heer
Van der Want juist kan zyn.
nacht. Zij zaten met de armen om el
kaar en droomden in de blauwad>rtg-zil-
veren ruinrto. Rondom h«n tejllptcn on
vermoeid de krekete. Uit de verte klonk
bondengriilat De Duit van een locomotief.
Toen glimlachte de jonge vrouw.
„Ik verheug mij zoo op morgen vroeg!
Don gaan wij .het gtéietie hufa door en
zien all*» goed in den helderen zonne
schijn!”
„Maar eerst slapen wij behoorlijk uit!-”
„O ja!” Dat stemde zij van harte toe.
Zij was, zooafa een, die uit het Eilanden
rijk afkomstig was, alltMbehalvo oen
vroeg opstaander. Hij trpk haar nog
(Mchter naar zich toe.
Als Ik tom In Dover
had gewaakt, en zij mij
luwWon willen nemen...”
„O... bon goed, dat zij het daten!”
„Begrijp je nn, dat men g.«difhten kan
maken.
Zijn