IR Blad. Verslag I titan* KEN Milin >Hede meubelen oelen, Kasten, erjjen, Theeta- ijlameublemen >eluch, Boeken- rsoons onbesla- itellen, Kapok- ipkamermeube- is spotgoedkoop, erstoelen vanaf 120.-, Stijl- [els f 6.50, f 7.60 No. 13416. Woensdag 13 Jani 1917. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. e Telefoon latere. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. t 31, GOUDA. Feuilleton. Zijn Engelsche Vrouw. 130 ÜH •ging Trospan dér en Ttieaesul». 56e Jaargang. iTievi-ws. exx ^ëL-v-ertezxtie'bla.cL voor <3-o\xdeu ezx Oxxxstxelcexx. VERSCHIJNT DAGELIJKS Een Analytisch Raadsverslag. In Rustend. I LOS. *ik* r*J*l a«*r t BJ1 Haargroei laarwortele per flacon. schikkingen daarop n in boekformaat Bij ona in Engeland moet Rijnvlakte 1 langs den 28 Ie houding. f >ij vooruitbetaling, ng. k W.L. ie voedingswaarde. m Medaille. Drukkerij ZOON Gotda- Naar het Duksch door RUDOLF STRATZ. Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door Mevr. J. V. WKSSi:LINK-VAN ROSSUM. (Nadruk verboden.) op de beteeke- HU zegt: van nature ook vandaan van den. tuin zoo mooi. Hij Flfilrtn heeft een Caskoo- het orderboek!” enhuis nabij de Schl»- erdam. jevleid het mid- ,j zijn. Op de We hebben gisteren de Ltaliaansche le zing van het Italiaansch-OostenrUkache ga? vechtaterrein niet meer kunnen geven. ZU luidt: In de geheele bergstreek en vooral tus- schen Etsch en Brenta, was de gevechts- actie Zondag grooter dan gewoonltyk. ki den nacht nacht hebben wy op den Tonale- pas, in het hooge Chiese-dal, op de helliit- ■ste eau ma- Natuurlijk heeft de Amerikaanaehe bood schap boodschap aan Rusland in de Duit* sche pers niet veel instemming gevonden. Het is zeer natuurlijk zegt het Berli ner Tageblatt dat men in de landen van de Entente van voldoening en dankbaarheid jegens Wilson vervuld is, omdat hij zich geleend heeft tot woordvoerder van het vtf- andelUke verbond tegenover de democratie. Wilson is in zjjn zelfverloochening zoo ver gegaan, dat hij geen treffender opschrift boven zijn boodschap zou kunnen plaatsen dan: Wilson tegen Wilson. Maar misschien heeft hij een te beleedigend-geringen dunk "KMO* «zurvttH HUDMonn UMUKEN EN HEBT "ÏEUDIEMTE.’ d N. BnbMt ivetyiel en J id van Gouda. waren uda. I Wl te flesch t 325. woordelijkheid, die niet zal en ook niet kan worden aanvaard. Het komt ons voor dat het voor een vrij belangrijke gemeente als Gouda eisch is dat het gesprokene in den Raad stenogra- phisch wordt opgenomen. Dat is in het be lang van de afdoening van de gemeente lijke zaken. Maar men ga dan niet voort op den weg van thans om één stenograaf met dien reuzenarbeid te belasten. Daarvoor is goede hulp noodig en de^e geeft dan te- "T t gwltehten niet gevangen (illlDSCIIE (OIKIVT. belden, berouw- haw-msn nemend: ,Je AU right... Ik ban graag het preek «i!’ toch op liepet, .JWiie, t gen van de Dosso Casina en in het Poaina- dal vUandelljke afdeelingen teruggedrongen en vervolgd. Op de hoogvlakte van Asiago heeft onze artillerie op tal van punten de samenge stelde verdedigingswerken van den vijand beschoten en vernield. Vervolgens hebben onze troepen vermetele aanvallen tusschen den Zebio en den Fomo gedaan en zich na hevige gevechten meester gemaakt van den Agnella-pa* en van een groot deel van den Monte Ortigara, ten oosten van den Cima Undid. Verrassende invallen in de vyandeRjke stellingen hebben ons 612 gevangenen op gebracht, o.w. 7 officieren. Onze vliegers hebben in de streek der hooge dab n van Astico en Assa het terrein achter de vijandel(jke linies en de vele daar opgestelde batterijen gebombardeerd en zijn daarna ongedeerd ingerukt. Op de rest van het front heeft onze artil lerie op sommige punten geconcentreerd vuur beantwoord. Op den Karst hebben wij aanvalspogin- gen tegen onze linies ten zuiden van Cos- tanjevica afgeslagen en daarbij eenige ge vangenen gemaakt. De beschermende mogendheden hebben besloten de oogst van Thesaalië te koopen en toezicht te houden op de verdeeling daarvan onder de Grieksehe provincies. Zij eischen voorts verder strekkende waarbor gen voor de veiligheid van Sarrails leger, het herstel van de eenheid in het koninkrijk en van de normale werking der grondwet De geallieerden nemen de landengte van Korinthe onder hun toezicht en hebben den vertegenwoordiger der Entente, Jonnart, troepen ter beschikking gesteld om in geval van nood de orde te Athene te handhaven. De Grieksche regeering heeft een kennis geving gepubliceerd, waarin zij verklaart dat de mogendheden niet voornemens zijn de rechten van Griekenland aan te tasten, doch alleen willen dat Griekenland sterk en onafhankelijk blijft De bevolking is rustig; er heeft zich geen enkel incident voorgedaan tengevolge van de ontscheping van Fransche troe pen te Korinthe on het binnenrukken van een Franseh-Engelsche ko- lonne in Thesaalië. paar keer A.kWryft VOORRADIG RBRUIKER8 (F. 0.75). INGEZONDEN MIDKDUUNOINi Op dc voorpagina dubbel tarief. Gewone advaneoiMe lajeeMdee nededoehagea bij cootroa «at mmt gonatocoeHoa prijt Groot* leners en raactea naar plaatannoHa KLEINS ADVERTENTlftN aanvrateJea Mabredregeo.' bitriEipdt *-nT|irr-1. koop verkoop, hum en vorteor, 1-5 rageh f 0.25 elke regel tsew 3 m Wj voOrto- beuling Maximum grootte 10 ragafa Bow^eaommers 5 eenL wij geregeld tijdig en ontvangen ten, vermak elijkhe- an in onze agenda omstreken (behoorende tot den bezorg kring) “’j drie achtereen volgende plaatsingen worden den besorgkring 1—S regels f 0J0, elk* lollandüa 8 u. n-n*- ouda Ncd. Veget. ie bent niet Duitsche Is- In de Raadszitting van 23 Maart 1917 is door den heer I. van der Want bij de besprekingen over een door een plaatsver vangend stenograaf gemaakt onvolledig verslag van de Handelingen van den Raad van 23 Febr. 1917 het volgend voorstel in gediend: „In de plaats van het thans ver schijnend stenographisch Raadsverslag geeft de gemeente GoudA met ingang van 1 Januari 1918 of zoo mogelijk vroeger een beknopt Raadsverslag (analytisch) Raadsverslag uit, op te maken door een onpartijdig ambte naar.” Dat voorstel, hetwelk reeds in de zitting van 11 Mei j.l. aan de orde was gesteld, doch toen met het oog op het late uur van de agenda wqrd afgevoerd, zal thans a.s. Vrijdag in den Raad in behandeling komen. Wat is de bedoeling van dit voorstel? Bljjkens de korte toelichting door den voorsteller wenscht hij verandering van den bestaanden toestand op grond van de onvolledigheid van het verslag, maar tevens acht hij een bekorting zeer aan te beve len, die hy gelooft dat „niet alleen wea- schelijk en in geen enkel opzicht voor de belangen van de gemeente schadelijk zal z|jn, doch ook voor de gemeentekas een aanmerkelijk, voordeel zal opleveren.” Het doel is dus: afschaffing van het ste nogram en daarvoor in de plaats een be knopt verslag dat door een gemeente-amb- tenaar moet worden gemaakt. Het is jammer dat over deze aangelegen heid door den voorsteller geen nadere ge gevens zijn verstrekt, die eenigermate aan- toonen op welke wijze hij Cyn doel en zijn gewenscht resultaat wil bereiken. Dat zou voor den Raad een aanwijzing kunnen zijn om na te gaan of het bedoelde kan worden verwezenlijkt. Nu zulks niet het geval is, willen wij trachten over deze zaak, van niet gering belang voor den Raad zelve, maar daar naast voor de geschiedenis van de aan de orde komende zaken van zeer groot ge wicht, een meening te zeggen, die gegrond is op waarneming en practische ervaring. Het Stenographisch Verslag van den Raad heeft van jaar tot jaar een grooteren omvang gekregen en daarmede zyn de kos ten daaraan verbonden toegenomen. De jaargang 1915 van het Verslag, waartoe moeten worden gereend alle by den Raad inkomende stukken, de mededeelingen en de besprekingen in den Raad gehouden, had een grootte van 241 pagina’s, de jaargang 1916 was 360 pagina’s groot en 1917 zal, naar het zich laat aanzien dien omvahg ten minste evenaren, zoo niet overtreffen. De toeneming van den omvang van 1916 is voor een groot deel ook te danken aan het belangrijk grooter aantal bij den Raad ingekomen stukken, maar de hoofdoorzaak een kere schaduw i en stond in d< „Voor Péter?” „fjdtenant oppasser gezonden „Aoh zool” Helmut Merker la* bij het schijnsel van van 4e maan. zette zijn handteekening met een potlood, gaf het boek aan den oppasser, die er zich mede verwijderde, en zei ópstaande en zij» schouder* uit zettend tégen zijn vrouw: „Oef... dat geeft weinig slaap... dozen eersten aacbt. On» vier uur moet l’c al weer uK de veerenl (Wordt varvoigd.) ï'IUh?” stem klonk week, zoo werd hij door geluk overmand. Zij kniktr towtem- inend. Writ te waar begreep zij dat nog niet geheel. PloteeUng ontwaakte hij met ruk uil zijn gdlukodroona.. Eeodon- warf «n den hoek g.konwn dto dfronwnel. wat hwh je daar. verhaven. Het groote succes, thans behaald, heeft ons een flinke schrede nader gebracht tet de eind-overwinning. Het rijk is terecht trotsch op zijn troepen, die weder nieuw», lauweren aan hun wapens hebben ge hecht. Duitsche draadlooze telegrammen meld den, dat onze verliezen ernstig zouden zyn en dat het bezit van deze plaatsen niet zoo veel beteekent. Wij hebben echter legerorders gevonden, waarin er den nadruk op wordt gelegd, dat zij behouden moeten blijven en van ge wicht zijn voor den geheelen hoek van Wytschaete. Legeraanvoerders en manschappen wordt er bijzonder op gewezen, dat deze plaatsen ook niet tijdelyk in het bezit van den vijand mogen komen. Het Berlijnsche persbureau seint: In Vlaanderen is de gewone gevechts- actie op verrassende wijze door Engelsche ruiteraanvallen ten dosten van Meessen af gewisseld. De eskadrons kwamen in drie golven opzetten over een terrein, door- ploegd met graoaatkuilen. Wat niet in prikkeldraad verward raakte en in kuilen en gaten ten val kwam, werd in ons snel vuur vernietigd. In enkele minuten was alles voorbij en het terrein voor onae schansen bedekt met doode en stervende ruiters en paarden, terwijl het geringe overschot zich in razende vaart door den terugtocht trachtte te redden. Ten noorden van de Douve deden de En- gelschen een sterken infanterie-aanval. Het geringe aanvankelijk succes daarvan werd aanstonds door een tegenaanval teniet ge daan. te verwijileren. 1 en oogenblik later ston den zij voor het Casino, en liepen zij langs de ouderwetache huizen naar hun villa. Bedden in opgewekte stauming. Hij zwaaide met zijn wandelstokje en neu riede: „Goede man, ge gaat zoo stil...” Zij had voor de stof haar witte kleed je opgenomen, zette energiek de lange, Smalle laarzen voor elkaar en zed met gekleurde wangen... een heel klein beetje wan de perzikenbowl haar naar het hoofd gestegen - „Dat te heel gezellig... in jelui kring.” I n daarna zeer besdtet, met een geluk kig laohje en een blik naar boven „O... het leven is toch een goed ding!’’ Het liefst zou hij haar naar zich toe getrokken hebben en gekust. Maar op eeirigw» afstand achter hen rinkelde een ofüioierasabed, ging ook een paar naar huis. Fdlth begon over haar indlrukken te vertatlen. O... die ladies waren zoo bekoorlijk. Zij was reeds begonnen haar voor te stellen een golfclub te vormen. Vijf hadden zich dadelijk ate le den opgegeven. Fr zou een geschikts plek in de Rijnvlakte wordien gepacht en daar zou men goede é»port nebben. „Mevrouw Kanoer te ook een zeer aar dige vrouw!” vertelde zij verder. Ik heh haar verzocht ons te komen opzoeken!” Hij bleef ontsteld staan. „Jij... de vrouw van den majoorF’ ,4*!” antwoordde zij eenvoudig. „Om Godisrwil wat heeft zij daarop ge antwoord?” „Ze heeft zeer gelachen en de andere danree ook en gezegd, dat zij wel een» zon komen!” „Lieve kind!” zei luitenant Merker on der het verder loop en. „Dé vrouw van majoor Kauser te je meerdere. Aan haar S*alllwoi*den In Corlnthe - Over Wilson's note. - ONS OVEHZICHT, Generaal Haig heeft, feu geen andere feiten van beteekenis de aandacht van het geachte publiek vragen, de gelegenheid be nut om nog eens te wyzeii op nis van den slag bij Meessen. De aangevallen stelling was buitengewoon sterk en ongeveer drie jaar lang onafgebroken door den vyand nog krachtiger gemaakt Ditpunt, waardoor de sector van Yperen behedrscht werd, was voor hem van groote betéekenis, h(j kon daardoor ook onze bewegingen waarnemen en was dientengevolge volkomen op de hoogte van de voorbereidingen voor den aanval en concentreerde hier zyn troepen en kanonnen. j Tevens kon hy van de vroeger opgedane ervaringen aan de Somme, Ancre, Atrecht en den Vimy-heuvel gebrfttk maken. Des niettemin werd h(j in weinige uren totaal verslagen; al de door ons gestelde doelein den werden bereikt, terwijl de Duitschers ongetwijfeld groote verliezen leden. Onze verliezen, waren, den omvang van den slag in aanmerking genomen zeer gering. Het volledige effect van deze overwinning kan nog niet overzien worden, maar dat het zeer groot is, staat vast In aansluiting met de reeds behaalde voordeelen van beteekenis kan geconclu deerd wérden, dat noch de kracht vart een stelling, noch de wetenschap omtrent de operaties van den tegenstander en een tijdige voorbereiding om een aanval te keeren, den vyand voor een volkomen échec kan vrijwaren Het is slechts een kwestie van tyd, hoe lang de Duitschers namelijk een herhaling van dergelyke klap pen kunnen uithouden. De overwinning van gisteren, is, als g«- woonlyk, te danken aan het taaie doorzet ten van den aanval en de zorgvuldige voorbereiding. *Ik betuig myn bijzondere waardeering voor het schitterend werk verricht zoowel boven als onder den grond en in de lucht door alle wapenen en de manschappen van alle afdeelingen onder de voortreffelijke leiding hunner officieren, aangevoerd door generaal Plumer. Hun dapperheid en toewijding is boven allen lof allen 1” Hij zocht met zijn oogen Edith aan het hoofd der tafel en zij groet’te he«n met een klein lachend hoofdiknikja. De muziek spoelde het lied' van den Rijn. De vrouw van luitenant Fltikin, een groote statige, blondine, die een mooie sopraan had, zong overmoedig uit volle borst mee „Aam den Rhijn, aan den Rijn,... ga niet naar den Rijn!.... Mijn zoon ik raad je goed...” Velen dw andere dames en hoeren stemden in. Het gezang brutechte uit dit bonte, kleine, liohteiland', van het Casino over Iwt ingeeiapen stadje en de in het maanlicht schemerende vlakte, waarin ver vader Rijn zijn zilver glanzende golven wentelt. Zwaar hing de wingerd der ve randa over de vroolijke drinker», do druiven er tusöohon vertoonden reeds het eerste rijpende rood' der bessen, door do openingen tusschen de bladeren fonkel den hoog de sterren, woei een warme wind, Edith Merker had dén mond ge- >r haar, die van bet eeuwig dvr drawing-room kwam deze vroolijke Rijnlander» iets heel nieuws. Maar aardig. Het ging er toe ate in een vroolijke, groote familie. Nu wtet zij van waar haar man dit over moedig lachen in de oogen had, waarop zij het eerst verliefd wa» geworden. Hy zat, zijn stoei reeds wat teruggeschoven om te vertrekken en luisterde maar half naar de dringende raadgevingen van een kameraad otn een jpcht te pachten in het Odenwald. Duur, maar tip-top. Zelf» groot wild!” „Nu ja... ik zal de jacht wel nemen!” zei hij neerbuigend en gaf F.dith een wenk. Het gelukte hun zich ongemerkt ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f I.2S, per week 10 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 1.75, per week M cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f L— Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan on» bureau Maikt 31. Goum. bq onze agenten, den boekhandel en de poatkantorvn. ADVERTENTIEPRIJS. Uh Gouda en on - 1 —5 regels I 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij deze regen twee berekend. Van buiten Gouda ea regel meer f 0.15. is toch den langeren duur der discussies, waardoor 58 pagina’s druks meer noodig warén dan in 1915 voor de besprekingen werden geëischt En waar het voor ons vast staat dat er in 1916 in den Raad heel wat gesproken is dat beter ware geweest niet te zijn gezegd, daar meenen wy dat een dergelyke ver- grooting van het verslag ongemotiveerd is en dat de toestand, waarbij zulks moge- lyk was, dringend verbetering^ eischt. De heer Van der Want wil die verbete ring aanbrengen door verkorting van het Verslag. Dat is een middel, maar dat ’t het juiste is, gelooven wy niet De verkorting door den voorsteller bedoeld, is een geweld dadige, terwijl de natuurlijke verkorting verkregen kan worden indien sommige sprekers, wier woordenvloed te rijk is, zich in dat opzicht eenige zelfbeperking opleg gen. Dat zou geven een gezonde genezing van de kwaal, waaraan die „sommige” sprekers laboreeren. Wy vreezen dat het middel door den heer Van der Want aan de hand gedaan, nog erger zal blijken dan de kwaal, daar de duin- van de raadszittin gen er wellicht door zal worden verlengd, tenzij krasse maatregelen daartegen wor den genomen. Maar afgescheiden hiervan, het geven van een verkort raadsverslag voor de gemeente is een onding. Dat kan niet zyn wat het zyn moet een volkomen juiste weergave van het gesprokene, dat dienen moet ter bejuiste beoordeeling van het hoe en waarom der verschillende za ken en de beslissingen, die daaromtrent worden genomen. Wie eenigermate van de practyk van verslagen maken op de hoogte is, weet dat kleinigheden vaak van grooten invloed z|jn op het verband van het geheel. En het gaat niet aan om van een raadsvergade ring, waar tal van zaken van ingrijpenden aard en van groot gewicht voor de toe komst vaak worden behandeld, een verslag te maken, dat, hoe goed gestyleerd en ver zorgd, niet anders kan zyn dan een greep uit het verhandelde, onvolledig dus en als zoodanig zondgr, eenige waarde. Een goed bewerkt analytisch verslag -— een uit treksel dus uit het gesprokene kan al leen worden gemaakt uit een goed steno gram, of anders door een geroutineerd ta- chygraaf, maar dat een ambtenaar ter secretarie, aan wien dergelyke eischen niet worden gesteld, met alle respect voor diens mogelijke capaciteiten, die taak tot een goed einde zou brengeh, dat achten wij ón mogelijk. ïndien langs dien weg de Raad wil komen tot een analytisch verslag, dat van dien ambtenaar zeer veel tijd zal vor deren, dan moet hij de consequentie daar van aanvaarden en zich van elke opmerking omtrent onjuistheid en onvolledigheid verre houden. De bedoeling zal echter wel zyn dat de verantwoordelijkheid voor het ver slag van den „onpartijdigen ambtenaar” zal worden gelegd op diens schouders of op het hoofd vpn de secretarie, een verant- ztA jij... of beter geaegd zuHen wij dezer dagen «•erwt onae opwachting ken!’" „O... Bij on» in Engeland moet een lady die pas is aangekonxm waalden f „Maar, mijn beste schat, in Engeland, maar in hei ger I” Gindh boven de Rijnvlakte flitete het weerlicht. ‘Het ging langs den geheelea horizon van den Taunus tol aan het WaagenwouA.. 1 enige oogenblikken, zweven Daarna befcetode I <Hth Mem er vol den arm van hi hebt groot gelijk!... in het Dudtedie leger! Ik zal graag het eerst gaan en nrevr. Katiser opaoeken!” Tot dank kuste hij haar nu L een sttl hoekje. Toen, zij verder Itepei, vroeg zij met grappig en ernst. „Hrille, hel» Ik nog veie meerberen?” Hij moest lachen. „Het te niet zoo erg!... In de eerste plaate nog de vrouw van <ten comma a- dent! Dat te de eigenlijke nieeroerc van a{ dames van het raginMut!” Zij schaterde het uit en ging haar man In den pas loopen. Het kostte liaar geen morite. zij was aan lange sportpaa- sen gewoon. „Jelui bent toch grappig... In Enge land kan men zich zoolets niet Indenkea, dat een vrouw ineordéren ten-lt!" „In Engdand fa veH verkeerd*!” zei hij. „Daarom heb ik er je gehaakH Hij «tiet b* hek open. De maannacht was en Fdlth konden er niet van scheiden.’ Zij gingen in den tuin op een tenk zit ten. Het was reed* ongeveer midder- Zij voeldé zich ook gev del punt van het geheel te rij af kwamen allen naar haar toe, zij stond voor haar stoet, en allen lieten hun gilas tegen het hare klinken, en daar bij speelde de muziek op een. wenk van den adjudant een driemaal herhaalde fan- - fare. Daarna nam men weer plaats. Het «lemmenrumoer begon weer. Onder aan de taM was de stemming al heel leven dig. Daar zat Helmut Merker, dé eenige in civiel tusschen zijn kameraden. Hij oneindig trotedi op zijn vrouw en op allee. Hoe was zijn positie inliet regiment nu veranderd! Hij bemerkte het aan elk woord, aan elke kleinigheid1. Hij voelde: men kwam hem met onwillekeurig ontzag tegemoet. Hij ww de man, die een eigen »uto hezat, een groote villa bewoonue, ver weg in Engeland een schoonvader op geldzakken, had zitten. Luitenant Gustavus schonk hem in en w^u... jou ouwe Rothschild... nu j® ^eker nog wel een paard nemen!” En hij antwoordde, onbewust eeir beet je achteloos in den trant van een I n- gelschen clubman: „Ik denk twee!... Mijn vrouw rijdt toch ook! Beter don wij vens meerderen waarborg voor goed werk, dat by den overmatigen arbeid van den thans werkenden Inkwamen stenograaf, niet kan worden geëischt. Wat de kosten aangaat, het voorstel-Van der Want meent bezuiniging te bewerken, maar het geeft geen becijfering daarvan. De Raad zal goed doen te onderzoeken of en in hoeverre de meening van den heer Van der Want juist kan zyn. nacht. Zij zaten met de armen om el kaar en droomden in de blauwad>rtg-zil- veren ruinrto. Rondom h«n tejllptcn on vermoeid de krekete. Uit de verte klonk bondengriilat De Duit van een locomotief. Toen glimlachte de jonge vrouw. „Ik verheug mij zoo op morgen vroeg! Don gaan wij .het gtéietie hufa door en zien all*» goed in den helderen zonne schijn!” „Maar eerst slapen wij behoorlijk uit!-” „O ja!” Dat stemde zij van harte toe. Zij was, zooafa een, die uit het Eilanden rijk afkomstig was, alltMbehalvo oen vroeg opstaander. Hij trpk haar nog (Mchter naar zich toe. Als Ik tom In Dover had gewaakt, en zij mij luwWon willen nemen...” „O... bon goed, dat zij het daten!” „Begrijp je nn, dat men g.«difhten kan maken. Zijn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 2