IÖWZOU
I
te!
Verslag
IJNIS
ra
vo,sco.t
>CH.
BRUGGE»
■houden M.O.
IEL 3, GOÜDA.
H
Woensdag 20 Juni 1917.
50e Jaargang»
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
gem
Telefoon Interc. 82.
3
i Conversatie.
Feuilleton»
p dit Blad.
Het Incident Grlmm-Hoflmann.
Grieksche konlng deugt niet,
oudste Fransch
edschappen
uigen.
spondentie.
i
m.
Z(L
ext ^.cLTrertezxtie'blsud. voor G-oixcLa» ezx Oxxxstreicezx.
MES!
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
ÖïfbEN
met Testimonium
Zijn Engelsche Vrouw.
•kt 31, GOUDA.
>p
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Telefoon Interc. 82.
plaatsen
O. 13422.
1- De
ie lichtingen naar1 huls. -
Stockholm.
No.
1'
n
dan kou op de
:o-
GROENINX,
ECHT
HOOFDSTUK VII.
zl)n
(Wordt vervolgd.)
VAN
Keukengerei
nderdeelen.
LAFEBER,
itsoh M. O. (A.J
- GOUDA.
?land
als
8
37, ff
aadvoorzitter
aring af: De
le d° verkla-
daraad droeg
■ukkerij
JON Goede
vooruitbetaling.
(dll IMIIE (OlIRANT.
spre-
enden
laar zie
eette
be-
:ht «ei
op vei
en Bondsraad Hoffmann
Hoffmann, wie(is bedoeling boven alle
verdenking verheven is. i
ensluidend in
t Zwitser sc he
led overtuigd
van de neu-
em offlcieele
m oordeel te
zoo in direc-
itraliteit.
emeating
ootbroei,
Dese cynische bekentenis ten aanhoore
van Frankrijk, dat zich er toe geleend heeft
om in Griekenland op te treden als beul
voor de entente, maakt, dat de pathetische
proclamatie van Jonnart aan het Grieksche
volk als een beleediging klinkt. Frankrijk,
Engeland en Rusland willen de onafhanke
lijkheid, de grootheid en den bloei van
Griekenland. Zy zjjn voornemens hot edele
land te verdedigen, xjj geven oen wissel af
op oen nieuw tydperk van vrede en arbeid.
Uit achting voor de nationale zelfstandig
heid van Griekenland hebben de bescher
mende mogendheden geenszins het voor
nemen, van het Grieksche volk oen alge-
meene mobilisatie te verlangen.
Voorwaar; een zoo cynische bespotting
van een door honger on wapengeweld ten
onder gebracht klein, vry volk bleef voor
behouden aan de voorvechters van de be-
vrijding der kleine naties.
/t| qj- rT’ I V ---
De gedachte, 1 dit in van de
grootste politièkp spanning )en opwinding
_u-. ,vL- u_
ien strekken,
irzoek u dus,
’bondsraad te
Gouda es
f0.10. I
Jvertalrijke prima
aanvrage franco.
I drieduizend
Naar het Duitech door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WE8S; LINK—VAN R0S6UM.
(Nadruk verboden.)
Kolonel X schrijft in het Journal over
de buitengewoon moeilijke positie van het
Duitsche leger bij Meessen. Hij stelt in het
licht dat de vyand nu in z(jn beweging be
lemmerd wordt, omdat h(j het kanaal van
Yperen en de rivier de L(je in zjjn rug
heeft en slechte leeftocht, munitie en ver
sterkingen kan ontvangen langs de brug
gen, die over dit water geslagen zijn. Die
bruggen staan geheel en al onder het vuur
van de Engelsche artillerie. Onder dese om
standigheden acht men het waarschijnlijk
dat de Duitschers gedwongen sullen wor
den op een andere verdedigingslinie terug
te trekken. Reeds moeten toebereidselen
voor zulk en beweging gaande zijn en de
jongste gevechten, die de Duitsche achter
hoede geleverd beeft, hadden ten doel een
gordijn te vormen, waarachter die bewegin
gen bijtijds konden uitgevoerd worden. Do
■bouw Bouw- en
derstande-Commis-
INGKZOpDEN MEDEDEELINGEN i 1-4 rs«els 145. elke regel meer f OJl
Op de voorpa|iua dubbel tariat
Gewone advenemi4a en tagesoodw mededeeliagen M seatfil teer geeoduesefdsn
prijs. Groute lellers en randen naar plaatsruimte.
KLEINS ADVKRTKNTIRN aanvragen ea iMbtediagee.' botregspii glsapSHSSIll,
koop en verkoop, buur ea verbaur, I— 5 regels f 0 25 elke regel nseer 3 teas M) tearak-
beuliag. Maxilum grootte 10 ragt Is Bewijeanaasarv S eeat.
bwchikkingen d.«rop
een >n boekformaat.
Schaakbord1”, Le-
■vereen, „Gouda.”
»lmg.
I
01.-
scfce regeering,
Duitschkmd is -r---
Grimm'te nooit agehtvön lDuitschli
weest. |t
Hij tracht ^envoudig het DuiL~.
desaanl
Zwitsej
van hm
Feiteli
0P2l
gezante
maals
een 1
waarin
algemi
stond,
politiak
dringen
•ad van Gouda.
i geregeld tijdig
ontvangen van
vermak elijkho-
in onze agenda
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 1.25, pej week 10 cent, mei Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 tjceni, overal wear de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f 2.—
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: Markt 31. Gouda, bq
paze agenten, den boekhandel en de poslkaatoran.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda ea omstreken (behoorvnde tot den beaorgknng)
1—5 regels I 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie-Achtereenvolgende plaatsingen worden
dew tegen twee berekend. Van builen Gouda en den beaorgkring1-5 regels f 030. elke
regel meer f 0.15. W
had moeten zijn en wanneer zijn zoon nu
denkt, dat het hem vry staat zijn politiek
van zjjn vader voort te zetten, dan mis
rekent hjj zich ten eenenmale in de voor
waarden, die de bondgenooten voor z|jn op
treden gesteld hebben. Het eenige ding, dat
aan Alexander althans eenige belofte van
veiligheid kan geven, is, dat hij terstond
bykans alles ongedaan maakt, wat Kon-
stantijn tot stand bracht sedert het uitbre
ken vah den <&rlog en dat hij den geest
waarin dit tot'stand werd gebracht, laat
varen. De bondgenooten zjjn besloten, geen
koninklijke nonsens te Athene meer te ver
dragen; zij zijn heel tevreden, als de poli
tiek van Griekenland geschoeid wordt in
overeenstemming met de wenschen van het
Grieksche volk. Hun eenige verlangen is,
Griekenland vereenigd en de functies der
vertegenwoordigende regeering hersteld te
zien. Het behóórt niet tot hun politiek, om
van Griekenland een republiek te maken,
tenzij het duidelijk blijkt, dat de monarchie
de volkswil belemmert in plaats van die te
versterken. Nog minder zyn den I bondge
nooten er op uit, Griekenland in den oorlog
te brengen tegen den wil der natie in, maar
zy z(jn vast besloten, niet langer te dul
den, dat Athene een nest van Duitsche
knoeierijen is, dat de legers der bondge
nooten in den Balkan blootgesteld worden
aan een aanval uit den achterhoek en dat de
monarchie misbruik maakt van de macht,
die aan de natie behoort.
Dat komt ongeveer hierop neer: Wy heb
ben nu beloofd jullie te beschermen, maar
nu geen praatjes maken alsjeblieft.
De Pall Mall Gazette maakt,zich ook al
ongerust. Het blad vraagt of Alexander de
geallieerden niet bedriegt. In zijn procla
matie spreekt hij wel over zijn vader, maar
niet over de vryheid en de grondwet van
het Grieksche volk. Boven het artikel staat:
„Worden we in Griekenland opnieuw by den
neus genomen?”
Een telegram uit Berlijn stelt de zaak
voor zonder de mooie franje. Het zegt:
De ware reden voor de geweldpleging
jegens Griekenland is onthuld door een
radiotelegram van den Elffel-toren, dd. 16
dezer 's namiddags vjjf ure.
Na uitvoerige beschouwingen over de
thans tot stand gebrachte wegverbindingen
door Albanië en Noord-Griekenland wordt
geseind: „Tot dusver was de verbinding
enkel over Saloniki mogelyk. Thans vormt
de weg Santi Quaranta-Monastir een voort
zetting van den weg via Italië en de Golf
van Otranto. Dit maakt het voor de entente
mogelijk om voor den toevoer van men-
schen, voedingsmiddelen en munitie naar
het leger in Oost-Europa de Middellandsche
Zee geheel uit te schakelen. De vaart over
het kanaal van Otranto een afstand van
c.a. 75 K.M. kan door een bijna onafge
broken afsluiting beschermd worden. Dat is
dus een aanzienlijk voordeel, ’t welk met
het optreden de geallieerden is bereikt
--
1 en llnérares.
mi- fM nounit.
School, Gouwe 109.
■YZELENDOORN.
I
veirbaalng leege
ze, zon
te zeggen
Anders had
vnn
len, Lithauen en KoerlancUbeoogt, waarbij
de nationaliteitseischen zullen worden in
acht genomen. 1
1 Verder z|l DuitschlancP de bezette gebie
den aan Rdsland teruggaven onder beding
van terugiavé aan Odptenryk-Hbngarlje
ran door jinr'A-' l
,„Ik ben ei
land en zii
van Rusland'
bereid zuilpi
te openen, i..
Met betrek
naar dezen k
publicatie ini
Eeitung, Waarfli, i
grondtrekken mét
het vraagstuk |l|er
Duitschland 'verli
tffng, die vergrooting
'hc~. ‘.L. ,J’
pomischen zin.”
avtnhagt, Auguttus '13.
Lange Voerhout 10.
er Bruggen,
fhr. O. Groeninx van
:ue in 't Boekhouden kij
en gevolgd te hebben en
oed inricht in het weren
'•ben gekregen, m.a.w. de
niet in de routine van
ekt juist tegen machinaal
gen leeren rich van do
eling, ronder erehbrug,
Mogen wij een DuiUch blad geloovea,
r Amerikaansche hulp ge
rekend zijn in verband met de aflossing
van Fransche troepen.
De KÖlnische Zeitnug verneemt n.1. van
de Zwitsersche grens, dat Palnlevé, de
Fransche minister van oorlog, in de com
missie uit de Kamer voor de legeraaken het
geleidelijk met groot verlof zenden van de
oude lichtingen in uitzicht heeft gesteld,
hoofdzakelijk van de oude landstorm jaar
gangen en de boeren van het territoriale
leger, die bij de laatste herkeuring weer
Pijn ingedeeld. Deze demobilisatie zal echter
binnen bescheiden perken blijven. Ze wordt
Uitgevoerd» naar mate het Amerikaansche
hulpleger de Fransche troepen kan aflossen.
Ook hoopt men, dat die steun den hulp-
dienstplicht overbodig zal maken. In do
buurt van een der groote steunpunten aan
de Fransche kust, waar nu Amerikaansche
oorlogsschepen liggen, de Duitsche cor
respondent vermoedt bjj Brest verrijzen
groote kampen voor de aankomende Ameri-
kaansche troepen.
een
'ratwing. Hij wa*juiat
bot loeeen van eeni-
ip de UH-l schuine ra-
groote boot liggen den
HiU'lxk' mei ullge-
broeder toe. „Nee-
re Jezus... Helmut! Nu dat is leuk!”
„Mijn vrouw zou zijn meegekotnen**, zei
Helmut Merker na de eerste begroeting.
„Maar wrat je: voor een vrouw b» zoo n
stortbad voor die paar uur toch era beet
je moeilijk. Ik vaar nu mee naar Iwiaï-
lia. Dau ben ik met don trein vanavond
weer in Cairo. Daar hebben wij voor
dra winter on» hoofdkwartier opgeala-
gra. Prachtig. Helaas het is bijna uit.”
Met dra blonden kortgeknipten knevel,
de handen in de zakken, het korte pijpije
in den iimmmI, den blik koel over de gol-
De gedachte, i'dit in <|4B^ tjjd
grootste politieke spanr'~
mjjn verdere werkzaamheijd mijn geliefd va
derland tot schade zou kuhnen
kan ik niet verdragen, ik ijvlrzoek u dus,
myn ontslag als lid van den n
willen goedkeuren, ii J
Hierna légde de 1 bdna
Schultheass de volgende ve|
bondsraad bekrachtigt len v
ring van Hoffmann. Do bl|
van deze stap geen kennis, j
1 Had Hoffmann den Raad gevraagd, dan
zou deze hem verzocht hebban hiervan af
te zien.
Wij scheiden met smartelijke gevoelens
van 1“
verdenking verheven is. I
De Fransche bladen zyn K
hunne verklaringen,, dat zij bf
volk te hoog achten en te M
zyn van zijne hooge opvattiris
traliteits-idee, om vóór uit B
mededeelingen zijn gedaan
vellen over een handeling, dw
ten strijd zou zyn met die tw-
Het „Petit Journal” ziet ier een aanwij
zing in, hoe dringend Duitsehlorid behoefte
aan vrede gevoelt en welty een brandend
verlangen het koestert een débAcle te ver
mijden, dat het zich in dergelyke compro-
mitteerende zaken begeeft. Doch de uitzet
ting van Grimm wyst er «enigermate op,
welke houding de Russische regeering zich
ten opzichte van deze nieuwe Duitsche in
trige aanneemt.
Buiten het geval Grimm is er nog een
zaak waaraan de couranten kolommen wij
den: dat is de Grieksche kwestie. Het is
thans de komkommertijd, en van het oor-
logsterrein is weinig nieuws. Vandaar de
eenigszins breedvoerige beschouwingen.
Het schynt dat de nieuwe koning een pro
clamatie tot de Grieken heeft gericht. Wü
weten daar nog niets van, en in Engeland
is ze pas bekend gemaakt. De Daily Mail
gaat daarover te keer en zegt, dat het
laatste mysterie van de censuur hierin be
staat, dat de proclamatie eerst in Engeland
openbaar is gemaakt zes dagen na haar
verschijnen. En toch was hetgeen Alexan
der te zeggen had bij zjjn troonsbeklim
ming ^alles behalve onbelangrijk. Hy kon
digt aan, dat zjjn streven zal zjjn, de Ijjnen
van de schitterende regeering zijns vaders
te volgen. Het blad vindt dit vreeseljjk as-
tranterig en dreigt: Indien de jonge mo
narch niet een andere gedragslijn kiest, zal
hij binnenkort geen troon meer hebben om
óp te zitten. Konstantyn verried zijn Ser
vische bondgenooten, toonde zich beginsel
loos met de beschermende mogendheden,
maakte de constitutioneele regeering van
Griekenland ten spot en intrigeerde onop
houdelijk met de Duitschers. Hjj heeft daar
nu voor geboet met zyn gedwongen aftre
ding, waar hij veel eerder toe gedwongen
dwd het Goddank geen nadleei.
Zij kauwdfo vreedzaam alt* altijd en keek
daarbij de stapel» lejicitatickaarten door.
Zij vergezedde hem ook zonder tegenspraak
op Nieuwjaars- twen» afscheidsbezoeken
voor de reis en liep naast hem op den
helderen winterdag, door de door de vorst
glinsterende straten van het stadje
Zij wa» bleek.
Zij zag er treurig uit. Zij Het het hoo/d
hangen. Zij, zijn lieve, kleine, gouden
EdHh... Zij, uan wie hij alias in het le
ven te danken had. Het kwam hesa in
de gedachte wat zij dien nacht hal ge
zegd: „Ik zie nooit do zee He< had
eenvoudig geklonken. Zonder eenige aan
stellerij. Maar x
pen om te weten,
Do zee, die ove.
nankrijk
-„o!ven onder beding
ivé aan O^tenryk-Hbngarjje
üifyid bezette landstreon.” I
van overtuigd, da'ty buitséh-
bondgenoten op totylangeri
V bondgenooten onmiddellijk
k zyn Vredesonderhandelingen
king tót dB oorlogsdoeleinden
apt verwijs’ik hierbjj naar de
$e Nordftydtsche Allgemeïne
in iovereenstemming in dó
t AsqtHth, ten opzicht» vafl
r annotaties gezegd Wordt':
1 verlangt «geen gebiedsuitbrei-
irpg, die vergrooiing van het ryk beoogt,
toch machtsuitbreidingen politieken of
Dit telegram is door onbevoegden ontcij
ferd en in het socialistisch orgaan van
granting in Stockholm gepubliceerd.
Hoffmann heeft zich by zjjn fiai|d alleen
laten leiden door het belang van een spoe-
digen vrede, ook voor zyn eigen land. Hjj
Stond onder niemand’s invloed.
Grimm en Hoffmann moeten beiden boe
ten.'Grimm wordt uit Rusland gezet, Hoff
mann heeft ontslag moeten nemen uit den
Bondsraad. Te Bern is gisteren een bespre
king gehouden tusschen de bondsraad-,
raad- en fractievoorzitters. Daardoor werd
de aanvang van de zitting van den nationa-
len raad verlaat; onder de leden heers<;hte
tnerkbare ongerustheid.
De voorzitter, Busier, opende de zitting
«n las het volgende schrjjven van het hoofd
van het politieke departement van den
bondsraad, Hoffmann, aan den nationalen
raad voor:
„Hooggeachte Voorzitter en den nationa-
len raad! Onbevoegde publicatie van een
Cijfertelegram, dat ik door middel van4iet
Zwitsersche gezantschap te Petrograd aan
het aldaar vertoevende raadslid GriiAm
richtte, waarin ik myn opvatting omtrent
de vredesvoorwaarden der centralen tegen
over Rusland en in betrekking tot de ge
allieerden uiteenzette, heeft een toestand
geschapen, die voor de binnenlandsche zoo
wel als buitenlandsche politieke betrekkin
gen van het land noodlottig kunnen worden.
Niemand zal er aan twijfelen, dat ik dezen
Stap deed op eigen initiatief en op eigen
verantwoording. Ik werkte slechts voor den
vrede en daarmee in ’t belang van ons eigen
land.
krijg ik gcei
Hij reikte
pel gratevra
liaftr «eikoude
glans op
richtte zij
vielen op
elkaar, ku.
(en, een voer
lijk geleerd.
SCHR1FTELIJK.
let iel» geleerd weten-
nieuw»: bet I» eer
lig. vanzelf aprekend
;elijk door ieder te be-
ie wereld. 996 40
- De
ONS OtEtHHCHT. jj
Hdjt was wel te verwachten dat het b^
der Russische regeèring tot uitzetting
tfen Zwitserschen socialist Grimm niet
Mr gevolg zou blijven. Natuurlijk is dè
kveen „pacifistisch agent van Duitsch-
i"TwBarvoor de Russen Kern ultkreten.
We Berner Tagwacht.'Het socialistisch!
■an, noemt de1 bewering van Russi-
jering, datl Grimm «en agept vanj
i 4en krAsse onwt&rheid.
feilt'vtolDuitschlMid gp{
mvoudig het Duitsché vre-^
•rzoek Van het lid yqn den!
__..dsraad Hoffmann If leider
litiek departement) in Petrogrhd. .1
eeft Grimm dat aanbod uitgelokt. i
ei verzocht hjj aan 't Zwitsèrsche
>p te Petrograd, waar hjj toen-
toefde, aan bedoelden Hoffmann I
telegram te willen doen toekomen, 1
hThy in hoofdzaak uiteenzette, dat
leejn een verlangen naar vrede be-
Het sluiten van den vrede werd in
ek, economisch en militair belang» een
_ende noodzakelijkheid geacht.
Dit werd in toonaangevende kringétil er
kend en de eenigst mogelijke gevaarlijke
verstoring van alle onderhandelingepi zou
slMbte door m Duitech offensief op, het
Oostelijk front Kunnen worden teweegge
bracht. Indien een dergelyke verstoring uit
zou blijven, zou een liquidatie van den/oor
log in betrekkelijk korten tijd mogelyk zijn.
Hieraan werd het verzoek vastgeknoopt, of
Hoffmann Grimm op de hoogte zou willen
houden van de bekend gemaakte oorlogs
doeleinden der regeeringen, daar de onder-
handelingen daardoor vergemakkelijkt zou
den kunnen worden.
Den 3en Juni werd daarop het volgende
telegram van antwoord in cijferschrift af
gezonden aan het Zwitsersche gezantschap
in Petrograd.
Het lid van den Bondsraad Hoffmann
machtigt H. Grimm, de volgende mondelin
ge mededeelingen te doen: „Van Duitsche
zjjde zal geen offensief ondernomen wor
den, zoolang met Rusland een minnelijke
schikking mogelijk schijnt.”
„Uit herhaalde besprekingen met voor
aanstaande personen heb ik de overtuiging,
dat Duitschland met Rusland een voor bei
de partjjen eervollen vrede nastreeft, om
vattende nauwe economische betrekkingen
voor de toekomst, benevens financieele on
dersteuning voor den wederopbouw van
Rusland, terwijl het zich niet zal mengen in
Rusland’s interne aangelegenheden en een
vriendschappelijke overeenkomst inzake Po-
De uit Ooet-Aziö torugkeerende mail
boot lag ver buiten op de reede van
Sues, rewln half aan de Aziatische kurt,
waarboven in de verte zloh de groene
palmeneilandra der bronnen van Mozra
uit het gele zand van' Arabia verhieven.
Korenblauw golfde de zee m<4 uit de
diepte opkomende grasgroene, melkwitte,
bloedkleurigo He Eten. Vaai-vk>let tttond
ginds de Sinal tegen dra Maalblauwen
hemel, l en zware, zwarte, rookslang kroop
als bet ondeiMdieidtn®stieeken van Euro
pa uit de BchoOTsteenen der atoomboot
dwars ov»T het gloeiende tafereel. Ze had
reen tijd1. Zij motst vorder. Voor hun
fladderde een blauwe wbnpel met de P
als teCkra, dat de invaart van het Suez-
kanaal vrij waa. Zo wachtte slechts op
de stounbarkaH van <fen. agent van den
Lloyd, die zich als een dansende noteiv-
dop vanaf Port Tewfik over de witgol-
vende schuliuftoppen heonwerkto.
Met den vertegenwoordiger der reederij
Sprong nog een heer niet den witten tro
penhelm en 1h< 1 uropeeech grijs clvlei-
costuuni op de treden van de valreep,
klom flink zonder zich te bekommeren
om do armen der hulpvaardige Arailleren
lang» den loodrechten wond omhoog en
keek zoekend op het dok rond.
„Ik zou graag uw vierden offiuier e
ken!” zei hij tegen era voorbijkomei
hofmeester. „Neen... laat maar... daai
ik hem al....”
Over het brulnverbrandfe, door een kort-
geknlptra HollaudSehen* baard omlijste ge
laat van den jongen zeeman gleed
glans vmi blijde verr-
klaar met zijn werk:
go vrachifpoedercn
deren langs de
ArabUchra lichter, en
breide annra op
Jezus... Helnn
„Mijn vrouw zou zijn, meegekonira’
Nijl bang zijn? Het was toch belachelijk!
11 ij... een goed, DuUsoher...
Thuis zag hij tot zijn - - -
open koffers staan. Eotth had
der ct h«n een woord over
van den zolder laten halen. And<
zij nooit op era Imogen feestdag
dlenstbodmni zulk een MibbatasUirading
verlangd1. Maar vandaag was het met op
zet. Zij keek alles na en ging toen da
delijk zaakkundig aan het werk en legde
eigenhandig een atapettje mot kanten l>e-
zet linnengoed ojWen bodrai van een der
koffers. Daar hoorde zij de slem van
haar man boven zich
„Luister oen», leg er da-lelljk een
paar van mijn overhemden bijl... Andere
krijg ik geen plaats... dat ken ik ai...”
haar op d<-n arm een sta
ra hetnden toe. Zij keek over
ader naar hem op met zonne-
haar frissclnj trekkep. Toen
zich op. De gebreken hemden
r den grondt De twee omhelsden
mstra eikaar en lachten.
Ven gericht, maakte hij den indruk van
een voornamen I ngelsclmnan, ten minste
Op dra jongen zeraiau naast hra».
De sirene floot, de Oost-Aziaat
hijgend zijn twaalfduizend tonnen, in
weging en gleed langzaam In dra sprook-
jesachtigen vaargeul dor Bittermeren. Bo
ven op de commandobrug leunden op een
rij, donker togen den zonnigra hemel af-
geleekendl: du loods, de kapitein ra twee
tijner officieren. Kurl Merker had nu geen
dienst. Hij kon zich aan zijn broeder
Wijden. Die nam het gesprek weer op,
dat onderbroken was door Iwt geraas van
de stoomfluit en laöhtl.
„Ja... je kunt je mijn vrouw in Cairo
voorstellen, Kuril Ik heb het haar go-
gtigdl: alsof ecu eendje weer in hrt wa
ter komt!... Zoo innig gdukkig plaat zij
daar in de groote ngeisohe kolome rond!
Nu... die is dan ook bepaald tip-top ech
te Britten, zoo al» men ze bij ons thuis
in het geheel niet te zien krijgt!”
„in jij maakt het mee?”
„Mijn hemel... het m toch interessant”,
zei luitenant Merker achteloos. Hij had
toch ondanks zijn vertoon van te v reden -
Ml iets zenuwachtigB over zich. Hijwaa
al in een «oort vm» lichten, voortduren»
den roes van vrijheid, „t ew wat nieuw»!
Dal kan jij je niet voorstellen, Kurt! Jij
beni vandaag in Singapore en morgen in
Tahiti, voor jou is do aarhol slechts een
verbeterde caroussel, waarin je rond
vaart!... Maar als men, zooate ik, voor
het rarst in de groole wereld komt...”
Hij viel zich zelf in do rede en riep
era voorbijsnellenden kellner toe: „Som«
lire, pjease!”
I rirl”
43
„Ik gal”
„AUecn?”
„O... je zal wel meekomen!”
Zij was een on &1 koppigheid. Die
straalde haar bepaald uit de oogra. Zij
zweeg. Zij wachtte met taaie volliarding,
totdat hij weer zou spreken. Want hij
was nu aan dé beurt. Maar hij bleef
zwijgen uit boosheid. Zij volgde gelaten
zijn voorbeeld. I n met innerlijken schrik
bonerkten beiden, terwijl zij gingen sla
pen, dat dit de eerste twist in hun hu
welijk waa. Eigenlijk geen twist. Er was
geen strijd en geen tranen. Eensklaps
opende zich een klove. Het was een ver-
vreeuxMng... niet in datgene, wat zij
voor elkaar waren... zij hadden elkaar
zeer Hef en nu juist nu zij wederkeerig
koppig waren en elkaar niet aankeken,
meer dan ooit... maar era vervreemding
in datgene, vanwaar zij kwamen en waar
heen zij wilden. Duitschland en I ngeE
streden in hen. Even bard en bitter
A bulten In de groote wereld.
D® ochtendkus was aarzelend-ijzig Edith
zweeg met ijzeren volharding, terwijl zij _r
Muien aan het ontbijt zatetu Hij steeg gezichtskring was
lutttr zwijgend gade. Aan haar eetlust die paar I ngelscht
„Ik rie nooit de zee
men moest ngedand ken
en, wat dat wilde zeggen.
'eral het Vereenigde Ko-
ombruiste, wier stormachtige
ade«n de lucht tot ver in het bhpienland
niet zitten geur vervulde... de zra wier
oerkracht hij zelf da^ijds op de klippen
van Dover had bezongen, voofthit hij
haar, die nu aijn vrouw was, voor het
eerst had gezien... Thalalta... Thalatta...
gij eeuwige zee.
Hij voelde zloh schuldig tegenover haar.
Zij had nu tooh eenmaal voor de helft
Briteeh bloed. Zij scheen hem een witte
meeuw toe, die men ver van de kust in
et*n kooi had opgesloten. Een» mot^si
zoo'n vrije vogel zijn Vleugels toch kun
nen bewegen,en in de wijde wereld kun»
nen uitvliegen. En hij met...
Lieve hemel... hij was toch niet de
compagniescommandant, kapitein» Grempe,
die opstond met een oud» soldatenbroek
in het hoofd, en met een bwwhadigd re
peteergeweer op de zied ging slapen! Zijn
gezichtskring was ruimer! Zou hij voor
LL^J zhen daar ginds aan den
