lerslag
d van Gouda,
Ie tam
Blad.
tatalll
liede meubelen
>elen, Kasten,
erjjen, Theeta
jiameublemen
eluch, Boeken-
soons onbeala-
tellen, Kapok-
pkamermei.be-
s spotgoedkoop,
eratoelen vanaf
f20.-, Stfjl
KEN
:ema
Vrijdag 2
Jani 1917.
66e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
t 31, GOUDA.
Telefoon Interc. 82.
ZOON.
t van Thee
Feuilleton.
op dit Blad.
sTZD-A-
Zijn Engelsche Vrouw.
XT5.@ha.-ws- eaa.-A.cL-vertezxtxe’bleu®, woox <3-ovtd.su en Oxxxstreleexx.
AAY ZONEN,
:hem.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN
No. 13430.
daar inderdaad
BUITENLAND8CH NIEUWS.
te
ren,
Gemoogd SorlocniMWh
BINNENLAND.
Urt la
er moeten
onder
WU
(Wordt vervolgd.)
voedingswaarde.
voor
beer
zonder er
voegen, te
Drukkerij
ZOON Gmute
Naar het Duitaoh door RUDOLF 8TRATZ.
Geautoriseerd^ Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WES9ELINK—VAN R066UM.
(Nadrak verbaden.)
rwk-
lar
Frankfort
Edith 1
r te.
antwoord-
Gebouw Bouw-
Onderstande-Conwnia-
C. BUL,
I. BREEBAART LzH
Markt 5.
ongewoon «tohej
blad Hinds
Hlnliukdli Wli-
srdam.
6OHDSCHE COURANT.
j> \41o|i I
p
tora
Bi
faz(jn van
tfgeleverd In versegclde
een half en één Ncd.
in Nommer en Prijs,
Wet gedeponeerd Merk,
ng van Uwe geëerde
m««
■•over ran oord...
welks ongeveer gelijk Maat
verleden jaar gedurende
Men meldt, dat de commandant en twee
leden van de bemanning van de Zeppelin,
die den löden Juni boven Londen naar be
neden is geschoten, nog levend den beganen
grond hebben bereikt. Men verwachtte, dat
de twee, die ernstig waren gewond, zouden
Ten zuiden vlan de Souchez-beek hebben
de Engelschen hun linie in deze streek op
een front van bijna twee mtjl vooruitge
bracht. De troepen hebben den rand van
Avion bereikt.
Een correspondent vertelt dat de gevan
genen, die werden gemaakt, bijna allen
ABONNEMENTSPRIJS
kwartaal f 1.7$, per weak 1-.
per post per jki-
Abonnementi
oaze agenten, dan boekhae
ADVERTENTIE !*RIJ!
1—5 regel» f 0.55, elka i
desa tegen twee berekend,
regel meer f 0.15.
Ik moet mij daaronïtnml te-
op do hoogte
Ik beau trou-
hetn aan.
i zeg het lie-
jedotra heblien...
IS i per kwartaal I 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
14 cent, overal Vaar de beeorging per looper geschiedt. Franco
iwartaal i 1.50, met Zondagsbad I 2.—
iten worden degelijk» aangenomea an om bureau: Markt 31. Gouda, bü
boekhandel en de postkantoren.
13» Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den bezorgkring)
regal meer f 0.10.; Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
Vaa buiten Gouda ca dea bcaorgkhog 1-5 regel» f OJQ. alk»
INGEZONDEN MEDEDEKL1NGKN s 1L. 4 regale I .0K elke Mal maar f RM
Op de voorpagina dubbel tarief.
Gewone advertemiin en lageaondaa mededeeliagea Mj correct tot teer gereduceeNtoa
prijs. Groote letter» en randen naar plaacaruimte.
KLEINE ADVERTHNTTftN aanvrage» M ssahieiWgn.' h, tv slip éi «0M@CSMM<
koop ea verkoop, huur ca verhuur, 1—5 regale f 0.25 elke regel aaeer S MM Mj veenril*
betaling. Maximum grootte 10 regale. Bewijeeaasasen 5 tsai.
wij geregeld tfdig
m ontvangen van
ten, vermakeMjkhe-
au In onze agenda
meensche gebied, dat door de Duitschers
bezet is, een oorlogsschatting opgelegd van
1260.000.000 fes., waarvan 215.000.000 aan
de districten onder militaire leiding en toe-
‘zicht en 35.000.000 aan het district, dat
;door het 9de leger ia bezet, dat zjjn de da-
ipartementen van Buten, Rouerarat, Braila
en Putna.
De provinciale staten van de departemen
ten z(jn in allerjjl bijeengeroepen, om te
beraadslagen over de wijze, waarop dese
belasting zal worden ingevorderd.
rar
er mij
dal ik
’oor (ten eereraad
.„.dge... hier kun-
en a^eh
het
in
Ito-
ij vooruitbetaling.
overlijden, maar z(j z(jn er weer boven op
gekomen.
Een telegram uit Berljjn meldt dat het
in Duitschland zeker niet minder wordt
betreurd dan in Engeland, dat aan den
jongsten luchtaanval op militaire werken te
Londen burgers en speciaal kinderen ten
offer moesten vallen. Niemand in Duitsch-
land is het ingevallen, den dood van deze
kinderen als een rechtmatige vergelding te
beschouwen voor de honderden ongelukki
ge kinderen, die in Karlsruhe, Freiburg,
Trier en andere Duitsche steden ten offer
z(jn gevallen aan de aanvallen van Fransche
vliegers. De Duitsche publieke opinie komt
tor tegen in opstand, kindermoord met voor-
bedachten rade te aanvaarden.
Men zou zoo zeggen: als men het be
treurt, waarom doet men het dan. Het ge
praat is weerzinswekkend.
Duitsche bladen melden dat zes Engel-
Bche vliegers Woensdag 70 bommen op den
Olijfberg hebben geworpen. Gelukkig zijn er
geen menschen gekwetst en de stoffelijke
Schade is gering.
De Norddeutsche ziet in dit voorval het
bewijs dat de Engelschen zich van het vol
kenrecht en zelfs van den eerbied, die ieder
Christen voor c. ,11
niets aantrekken als z(j meenen er een
slaatje uit te kunnen slaan.
i «vrwügo
met de»e
gold: ,.Mj’
hot oudUte lid dezer Ka-
laatate j&ren haar eerste
-a r--- -• tlmn» tot mijn
IcedWtto# wegens osigertebOieidi die
wij zekerlijk allen hopen, dal spoedig mo-
go Aijn geweken vwlünderd ia die ver
gadering bij te wonen, riwt <He taak thans»
op ndj. jk open, derlwvlve dozo vergade
ring eik Veroorloof hrij daarbij oen rakel
Woord tot u. te riohtra-
chikkingen daarop
i in boekformaat
De Amerikaansche troepen, die in Frank
rijk zijn aangekomen, zijn geregelde troe
pen van Boston.
De „Times” zegt over de landing van de-
ze soldaten: Deze strijdmacht is ongetwij
feld samengesteld uit geregelde troepen,
die volkomen geoefend, uitstekend uttge-
rust zijn en onder leiding van bekwame of
ficieren staan. Het is een kleine schare ver
geleken met de gasten aan wier zijde wij
zullen strijden en met de Duitsche horden,
waartegen wij den strijd zullen moeten aan
binden, maar hun aankomst is een goed tee-
ken voor de vrienden en een dreigend tee-
ken voor den vijand, want binnen weinige
maanden zal dit korps gevolgd worden
door groote legers, gevormd uit de 100 mll-
lioen vrije Amerikaansche burgers, voor
zien van alles, wat de rijke hulpbronnen der
groote republiek leveren kan. En de verster
kingen zullen komen, net zoo lang totdat
het verslageii Duitschland ziep in den de-
mocratischen vrede zal moeten schikken.
Het is een voorteeken van de overwinning
der geallieerden, die Amerika, de Weste
lijke mogendheden en de volkeren een nood
zakelijke voorwaarde achten voor een
duurzamen vrede.
Men seint uit Washington, dat da beide
zoons van den oud-president Roosevelt, ma
joor Theodore en kapitein Archie, de Ver-
eenigde Staten hebben verlaten om zich te
begeven naar het kwartier van generaal
Pershing in Frankrijk.
De Duitsche regeering heeft aan het Roe-
'rlelder schrijft: „Ik
lengewend bij mijn
■d op hear hoofd,
iddel heeft bewezen,
ikt heb en de dokter
nevelen”. Verkrijg-
1141 66
ly, Amsterdam.
in.
kten hebben reeds
1, zoovele doctoren
jinde reed zijn en
nieuw middel over
lijders van puisten,
:ma, psoriasis, droge
'orm dat wij nu onze
nieden. Honderden
i met succes gebruikt
zen personen hunne
jlsten. Vele dank-
)n en het middel
bruikers alom
Studenten op klompen»
Een eigenaardige patriotiwolie InHooglng
Slobben de MludenUni aan. do uaivonriteft
te Wlinzbtirg op touw gezet. Zij hebben
'oten, van nu af. ten einde de Itxfer-
wol voorraden zooveel inoguiijk tv hel-
«porra, harrevoeim te gaan of op
ilompcn
DurraaiLANR
|l)e Frankf. Ztg. en de censuur.
Ite Frankt. Ztg." bevat ht< bericht,
dat lw< blad on» redenen, welke niet be
kend kunnen wvrdm gemaakt, -zich ge
noodzaakt ziet h<< politiek gedeelte van
het blad voorlooplg zonder er era eigen
aneening! aan toe tv voegen, te laten ver-
Mbijnra.
lift blad Im de* tfoor de eeiwuir ge
troffen <n mag alleen berichlra geven,
donder daarover era oonteel te vellen
i van oen eermeo, aie leaer inaalrtgej,
de heilige plaatsen heeft, ?(iet dte, wNkt
mdgra lijd op hoi „Beri. Tagvlil." werd
toegpf'peuU. doch toen was het alleen de
Jioofdreilaetour TUteodotr Wolff, wkti liet
vwbodWt wat» te schrijven.
1M in mogviijk dat deze mantr.-gvi in
verband: staat met eeulge ongewoon sciier-
pe artikelen, welke dit blad sinds do
jongste (Metrarij/isfhe crisis aan de ge-
fieurl••nissen in de I>om*u monarchie heeft
gi^ljd.
51
Zijn aangeix>reu optimisme drong zich
weer op dten voorgronxt. Het resultant van
zijn perzen was: „Dead Greuupo W een
ruwe schaal met een edele kern! Juist
omdat wij gisteren kwestie hebben geimd,
laadt de braivd kerel nu gloeiende kolen
op mijn hoofd."
Hij dWcht nu zachter over zijn com-
pagnieseomiMaidant, dlie zelfs, torn de
troep op het plein van de kazerne inruk
te, geen standje meer van. stapel liet loo-
pen, maar zich zwijgend verwijderde, «n
daardoor kwant Merker in zoo’n opge
wekt liclrtzinnige stemming thnfc». alsof hfij
de jongste luitenant was. Edith wia» ge
reed om uit te gaan. Het waa hoog tijd
om de familie van. het station af te ha
len. Het geheéio huis was feestelijk met
bloemen versierd' en in db eetkamer stond
de tafel reeds gedekt. Het dlenMperaoneel
waöhtte. Mevrouw Merker wilde haar
Brttsclie bloedverwanten toonen, dat men'
ook in Duitechland wist, hoe men moest
leven.
Zij was opgewondener, dan haar friss
sche, gieeonde kalmte anders»toeliet. „Weet
ja... juist omdat zij tegen ons huwelijk
waren Hellie..?’, zei zij bartstochtelijk
„Juist daarom moeten zij zich overtuigen,
vno v v i
„Men heeft eenige reden te gelooven, dat
de Russen op twee punten van het front een
offensief zijn begonnen.”
Zoo luidt een telegram uit Londen.
Misschien heeft men - -
•enige reden dit te gelooven maar wij hel>
beft daaromtrent absoluut geen gegevens en
daarom gelooven] we ’t niet.
Hoe die toestanden daar in Rusland zjjn
blijkt uit een verhaal van een voorval tij
dens Kerenski’s reis aan het front. Een
soldaat trad naar voren en vroeg den minis
ter van Oorlog of de verdediging van de
verworven vrijheid een offensief tegen de
Duitschers noodig maakte. Kerenski ant
woordde: „Het besluit tot het ondernemen
van offensieven komt uitsluitend toe aan de
opperste legerleiding.”
De soldaat: „Indien wij een offensief zul
len moeten aanVangen, dan zullen wy alle
tezaam ten gronde gaan; de dooden behoe
ven echter vrijheid noch land, derhalve moet
de regeering zop spoedig mogelijk vrede
sluiten."
Kerenski: „vrijheid beteekent niet het
eigenmachtig optreden van individuen.
Tientallen jaren lang vonden de beste man
nen van Rusland den martelaarsdood op
het schavot der autocratie; niet opdat de
eerste de beste lafaard zijn persoonlijke
zelfzuchtige belangen boven het welzijn
stelt van den staat en het volk, hebben zij
hun leven prijs j gegeven! Nq^it deukt een
revolutionair aan zyn persoonlijke veilig
heid en aan zyn eigen belangen! Het
hoogste geluk is voor hem te mogen ster
ven voor den gemeenschappelyken arbeid.
Maar degene, die bang is vooP zijn eigen
huid, is de vrijheid niet waardig.”
Daarop wendde zich de minister van Oor
log tot den naait hem staanden regiments
commandant en zeide tot hem: „Kolonel,
wil morgen in de dagorder bekend maken,
dat deze soldaat wordt uitgesloten uit het
Russische leger. Hy mag naar huis gaan.
Maar aan allen, zal worden verklaard, dat
hij een lafaard) is, die geweigerd heeft het
Russische vaderland te verdedigen."
Dat is ook een methode; hoewel zy ons
nogal gevaarlijk lijkt. Want als b.v. onze
minister van Oorlog haar eens practisch
ging toepassen zouden er misschien heel
wat soldaten zijn die hun geweer inlever
den en niet eens zouden verbleeken als
men hen voor lafaards uitmaakte.
anders bijna nooit voor-
op een steel neer-
hoofdjo tiWHchen de
barstte zij in tranen uit. Haar
'c haar radeioo» aan. Ook <iaar-
schuld. Hij voelde zich .ale
...Ncra! Wij kibbelen nooitl...
slechte... Kom toch, Heüle...”
Haar man had no< wns overlegd. Hij
zei lot zichzelf: Ach wal. de iiaaale fa-
nidli»' te toch geeö bezoek i» dra zin, dio
daaraan bij kaaiKvarrcst wordt gehecht 1
Allo andere luraselien zCu ik
uitemijten. Maar die niet
Hij trad naar vorra. Maar op brtzelt-
de oogonblik deinsde hij weer terug. Stra-
laid schoof zijn zwager Dickie >»ran bij
den schouder een gehed onliefcrad «olit-
paar tegemoet. Daarachter stond nog tea
vreemde dame.
-Mr. en uiTH. Anthony. Onze vrtendra.
Mtas Talbot. Wij heMjen ben gteterra ia
den l»otn te Kralen ontmoet en itadtolijk
mragehraobt. Vanavond reizen zij <foor
naai Hekfelbeirg!"
De cerwte luitenant Merker «taardeaijn
nieuwe gastra onMeid aao. Op dit oo-
genbiik sehera hem de gohrale scène Ixv
lacMijk. In toch hrtrof het era
zaak: hij va» geen meester in 1
Imte. grticH in Pwrartelling
Brktra, voor wie de nprrak
liouae te uiy carftte!"
HU Ikm» l-Milt VOO, d- drie nlrave
gezichten. Daarna fhjtetevde hij wtwwi zijn
zwager toe: VtTonteohukUg mij hij de
dansM en hoeren!..Maar ik moet dade
lijk van hier! Ik moet naar mijn ka
mer’
„Halte... waarom da», old boy
bijten toch niet Wat valt je in p”
Hrtmut Marker wrak naar d» deur
rug. ,,Ik mag niemand zira,"
<te hij wanhopig. ..Ik beu om aoo te zen
gen, «ra gevangene!
Onder de eerste Franifche troepen, die
vooruitdrongen, bevond zich een katholiek
priester. Toen deze een in Vlammen gehul-
den Duitschers uit de schacht zag te voor
schijn komen, haastte hij zich hem hulp te
verleenen. Voor den brandenden man was
echter niet veel meer te doan, doch tegelijk
met hem kwam en Duitack soldaat uit de
schacht te voorschijn en tegen dezen zeide
de priester, dat het verstandig zou zfyn zich
over te geven, omdat alle wtgungen waren
op op redding
jr bevindenden
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Donderdag 28 Juni.
Geopend te 3 uur.
De ouitete «Ier aauwezigo Iedere, jhr.
jur. A. F. Do Savomin Lohman, hidd de
votgradv rede
M. II. Daar
jner, dte in de
vergadering geopend heeft,
versperd" en er dus geen
voor de zich nog in den k»
overbleef.
De soldaat stemde toe, dtt het spel ver
loren was, maar stond er op, dat de priea-
ter een Fransch officier zou halen, daar
de Duitschers zich slechts aan een officier
bonden overgeven. Toen de''priester met een
Fransch officier teruglende, vond deze
vier Duitsche officieren,! die met hem
overeen kwamen, dat alle Duitschers, die
zich in den kelder bevonden zich zouden
overgeven.
Intusschen waren de Fxanschen voortdu
rend bezig, om door het gat, dat zy in het
dak van den kelder hadden gemaakt, bom
men en andere verdelgmgèmiddelen naar
binnen te werpen, waardoor-het onmogelijk
was zich daar te handhavftte Doch alle uit
gangen waren versperd.
De Franschen, die van de», linkerkant wa
ren aangevallen, hadden dgn Noordelijken
uitgang inmiddeles bezet gi daarmede wa
ren alle ingangen in hun ptacht.
De Duitschers, die zich,4n den „kelder”
bevonden, waren sterke Wentfalers en hiel
den het uit aralang m ko^n. Ze hadden
rn muur gebouwd dwars door den kelder en
ve*" Sn het midden daarvan hadden zy getracht
ffe- eeh bomvrye schuilplaats in te richten.
X Terwjjl de officieren reeds over de overgave
beA onderhandelden, verborgen zich nog een
.aantal manschappen van de bezetting, in de
iioop hun leven nog eenige uren te kunnen
beschermen. Ongeveer 160 gaven zich on
middellijk over een de rest, in totaal 317
manschappen, gaven af en toe, bij kleine
gedeelten, den strijd op. Het is niet zeker
of het totaal aantal gevangenen thans reeds
bekend is.
Een der Duitsche bataillons, dat in deze
strijd betrokken had 18 dooden.
De generaal, die deze aanval met zulk
een goed succes leidde, behaalde daardoor
niet alleen een belangrijk plaatselijk succes,
doch wreekte tegelijk het Fransche leger.
Want in 1915 waren Fransche krachten
in dezen zelfden kelder door de Duitschers
gevangen en tot overgave gedwongen.
op mijn eerowoordi verplicht gedurende de
eerstvolgende acht dagen geen beaoek dan
dat van dien dokter ontvangen!
„Om Godswil, mijn, familie ook niet?’’
Hij overlegde.
„Dat weet ik nle*!... Die waarschijn
lijk wel!... Ik mwi nrij uo
legrafisch bij mijn regiment
stellen!... Ik ga naar bed!...
w«t» ziek!... Woedk- greep
,.Zeg het ann allen!... Noen
ver niet, dat zij mij opg<
Iwi te tra hemel schreicndl!’'
Een nteuwe inval verduteierite zijn voor
hoofd! nog meer: ..Maar bereidt jediaar-
op dadelijk voor Edith, van do feesten
flier ter rare van je familie kan nk-to ko
men... Ga maar <la«lvlijk zitten ea schrijf
naar adli' windrichtingen het diner
morgen af!... Het gaal niet!... De
dos huizes heeft arrest!”
.letterren lacht ons dim uit!"
..Laat ze lachen, totdat zij barstra!”
Hij sloeg kwaad met de vuist op du ta
fel. „Ik hei» niet om kamerarrrat
zocht!... Wat bedoel je: ,,lk moet
niet aan storen!” Denk je whw,
plrizler heb ook nog vooi
te verwlkijwwi? Nora kindje... 1
tien we nu aclH dagen in zak
doorbrragra! De zwarte vlag op 1
dak! Bord' voojr het hute: „Neamt u
aoht! Hier heerschra de pokkral...”
ve hemel... dSe menoohen! Zij blanweren
mij voor God ra de beele wereld...”
Helmut Merker liep tandenknarsend,
handkraw ringentk, die kamer op ra weei.
Op dra drempel verediera Harriet ra zei
In het Fngetefch
..Madam de keukenmeid laat zeggen,
dat de trufMs gelukkig nog juist uit
t zijn gekomira!”
wrokte hoor woedend te gaan.
Kon Russisch offsnslsf? - Dultschs
oorlogsschatting aan Roomsnlll.
3K& ONS OVERZICHT.
jjongena van 18 tot 19 jaar waren, die al
Wat zy moeten doorstaan zoowel haten als
ivreezen. Zy maken deel uit van een nieuw
probeersel van het Duitsche leger, n.l. een
wan de divisies van jonge menschen die
Svorden geoefend als speciale troepen voor
’stormaanvallen. Hun officieren verwijten
ihun lafheid en de gevangenen beantwoor
den die beleediging met de vraag hoeveel
officieren zich in de loopgraven vertoonen
om de gevaren met de soldaten te deelen.
;Vele van de peletons worden door korpo
raals gecommandeerd en er z(jn slechts 10
^officieren aan elk bataljon toebedeeld. Van
idit nieuwe probeersel, waarvan de geheele
’toekomst van het Duitsche leger afhangt»
jis het gebeurde met dit Westfaalsche régi-
jment geen gelukkig voorbeeld. Hun moreel
Wordt gemakkelyk geschokt en hun jeugd
maakt hen tot geen groote vechters.
Een week geleden hebben wij, zegt de
Correspondent, gas toegepast; en wy vonden
24 Duitschers van de klasse 1918 dood in
jeen van hun onderaardsche schuilplaatsen,
un den omtrekt lagen andere mannen, die
^gedood waren.
En zoo gaat de slijtage van het Duit-
jsche leger van dag op dag voort. Achter de
Richting 1918, staat de lichting 1919, die
zich al in de depots bevindt.
Zou Duitschland al zijn kinderen offeren,
Voor het toegeeft?
De Franschen hebben niet veel nieuws en
bmdat zy toch Iets willen laten hooren ge
wen ze nu een beschryving van de verovi^"
ring van de Drakengrot, waarover wy gjf
teren schreven.
De generaal, die de verovering leidde be-1
gon de operatie met een vyfdaags bombar
dement. De zui^elyke ingang van den kel
der bevond zich' reeds in handen der Fnan-
schen en de andere hoofdingang, die zich
in het bezit der Duitschers bevond, werd
beheerscht door) het vuur der Franschen
aan den linkerkant en was daardoor voor
jien vyand van geen nut. Het was echter
bnmogelijk zich door den zuidelijken ingang
een weg te baden naar het inwendige van
den „draak”, Wyl die volkomen wérd be-
Jieerscht door die batteryen der Duitschers,
die zich binnen het verdedigingswerk be
vonden.
De aanvallende troepen, voorafgegaan
door een afdeeling van uitgezóchte man
schappen, vieleh daarom de positie van bo
ven aan, drongen door in de loopgravenli
nie vlak boven den „kelder” en versperden
tegelijkertyd al de uitgangen. Tusschon de
Fransche en Engelsche loopgraven bevond
Zich een machinegeweerstelling in een
Schacht, die voerde, naar het inwendige
van het hol en die buiten werking werd ge
steld door een straal brandende vloeistof,
i
dat... wat komt daar aan?”
i Era rogimoutswagen, bestuurd door can
jusdier, hiöld voor de villa stil; de lan
ge adijudfant van bet regiment stapte er
uit. Hij glimlachte niet zoo beminnelijk
a>te andertt. Zijn gelaat wasi afgemeten
prnstig, terwijl hij voor Fdilh Imog. en
Zich daarna tot haar man wradend, zei:
„Waardo Mijrker, mag ik u wen over
dienstzaken onder vier oogen spreken?”
„Vervloekt! inouspekle Helmut! Hij wiut
reecte wat nu volgde. Daar was züjn werE-
Ktuner... de dkhur gestoten. Hier hij. Dat
de adjudant En (Kens stem: „Fr iudoor
kapitein Grampe rapport over u gewaakt
bij dra overslje. De overste garft u acht
dagen kaimerajlreist, omdat u zich zonder
verlof uit het garnizoen helit verwijderd.
Mag ik om uw s»l>el verzoeken? Dank
p, zeer!”
De adjudant verborg de sabel -
zijn lange jasj, die hij voor dit doel, on
danks de zomjerwarmte, omgeelagra bad',
fen verdween met rinkelende sporen. De
dienstwagen ratelde weg.
Luitenant Merker greep naar zijn hoofi.
Hij maakte onwillekeurig een berekening.
Detrtira jarra dienst zonder oen onkel uur
straf. Dit waö het wiwte kanierarreet. dat
hij kreeg. Braedra hoordle hij de huile-
rig-zenuwachtige stem zijner vrouw: „Hei,’
Ke... maak toch voortl..Gauw wat! 1...
pe trein zal er al zijn!"
Hij ging naar haar toe, nu de eerste
Verrassing over was, bleek van ziedenden
toorn..
„Ga maar alleen! Ik kan niet mee
gaan! Ik mag ook nionand in hnte la
ten... Ik hel| met Gods hulp kamerar
rest!”
„Kamerarrest"... Zij schudde het hoofd,
dat woord was nieuw voor haar.
Hij maakte het haar duidelijk: MIk ben
Wat bij luar au-
kwam, gebeurde nu.
gehurkt het n»oole 1
na rxlra. b
man keek
aan had hij
een misdadiger.
,JI*Ho!"
Vroolijke stemme^ riep»1» het van bui
ten. I r werd1 gerommeld aan (te tuin
zijde. aan de ramen van de gd ijk vloer»
gelegen kamer.
„Hallo! Hallo!'*
Vergenoegde* Fnguteohc gezichten tuur
den door de ruiten. Daar wart mrs. Wil
ding, lang, mager, lachend, zoofktt «Ie
groote, witte snijtandenglinslcrdra,.haar
dochter Jane, haar selioondochter Lucy...
Iiaar man Dickie... blozend, gvzol. vrien
delijk als de volle utaan. Bill, de jong
gezel, met zijn mager, humortetisch sport-
gezleht... met óén oogopslag overzag Hel
mut Merker de gestalten builen... het
eohera hem in zijn varwariing toe. alsof
er nog meer waren... toen z«i hij in
doffe gelatenheid tegra zijn vrouw .Daar
zijn zijl En wij hebben hew nh«t rans
van het station gehaakl!”
Maar dat namen «te Wildings niet kwa
lijk. O In V gelieei niet. Zij Itoddra dra
weg naar Iner heel go»-*! gevonden- In
1 ngcl&nd was man vrij van d>» in Duiisch-
land zoo spoedig opkomende lichtgeraakt
hetó. Laohrad. babbelend, in de beste
stemming stroomdra zij als een vloed
door de deur van het huis binnra. hon
gerige, hartelijke, opgeruimd.- nwuachra.
Tora era. kreet van uw». Wilding: „O...
>dfth... dear me... je hebt tranen op je
wangen!
,,Je hebt geschreid!”
„Hebben, jelui gekibbeld?"
Edfth Merker schudde heftig het hoofd.
