tam
erslag
van Gouda.
'EN
HEN
titelen III
:de meubelen
len, Kasten,
Qen, Theeta-
imeublemen
uch, Boeken-
ions onbesla-
llen, Kapok-
[amermeube-
ipotgoedkoop.
stoelen vanaf
f20.—, styi-
8 f6.50, f7.50
wdadres
»CH.
lREN!
Dinsdag 3 Juli 1917.
,5öe Jaargang.
No. 13433.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
-OON,
31, GOUDA.
Feuilleton.
Conversatie,
ipondentie.
-AFEBER,
Iteeh M. 0.
Zijn Engelsche Vrouw.
»SING
uli nabij d« tchlr-
•dam.
lïTie'xx'Ws- exx^-c9.*vextexi.tLeTola.d. voor Gouda ezx Ozxxstxelcexx.
De Russen nemen 184 officieren en
8400 man gevangen- - Vergeldlnge-
maatregef. - Do neutralen. - De
oorlogsduur-
Telefoon Interc. 82.
f
regel' 0.21
Zegel
■at gebonden,
31.
ikkingen daarop
n boekformaat
vooruitbetaling.
BUITENLAND8CH NIEUWS.
luisterend
den
hel)
over
Iwi
Heb
mijn beste Merker!... Die
An-
geni
schi,
•Uw ragd ataav 3 «aal Mj veenatg-
5 ma
GOUDA.
voor elk woord
goed de overste
Om koopvaardij schepen tegen torpedee-
ring te vrijwaren, had de Fransche regee-
ring er een aantal Duitsche officieren op
geplaatst.
Al» vergeldingsmaatregel heeft de Duit
sche regeering aanstonds in de Westelijke
njjverheidsstreken, in plaatsen, die het
meest aan een bombardement uit de lucht
IV. L.
voedingswaarde.
Medaillon.
irl. Vereeniging
1917
Naar het Duiteöh deer RUDOLF 8TRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt floor
Mevr. J. P. WR88ELINK—VAN ROSBUM.
(Nadrak verboden.)
koop verkoop, boor ea veribew, 1—4
betaUai Muiaw» pootte JO regel». Br
INGEZONDEN MEDEDEELINGKN I
Op d« »oorpe<in» dubbel uvict
Gewon» edvertoogiia ea «Meaotufam awlodealiatsa H} Matrad rot eeer gerwduceenleo
prijs. Grom» letten en renden uw piaatanatol»
KLEINS ADVKKTEN-HftN rurrMt bi.ikegee.' betreSepde fra^irrnriil,
f
juist met den automobiel
om den Bander sneltrein
{en dm avond was hij in
HU
n en stoffeeren
M is bij
Goud*.
TUkk«ri|
OON -Go»*».
ibled per
Franco
rd
G01IMHE MOT.
m, prima mate»
aan alle men-
Maar, aan den anderen kant,
_x u
den
De officieuze Berlijnsche correspondent
van de Kölnische Ztg. schrijft: De houding
onzer vijanden wijst er op, dat men goed
zal doen rekening te houden met de waar
schijnlijkheid dat de oorlog nog lang zal
duren. De vredesbesprekingen zullen nog
wel geruimon tijd slechts theoretisch waar
de hebben, omdat de westelijke mogendhe
den nog geen vrede willen.
Men mag vertrouwen dat de middenrjj-
ken niot zullen nalaten te toonen, dat hun
bereidwilligheid om vrede te sluiten blijft
bestaan; voor het geval hun vijanden nog
een vierden oorlogswinter mochten willen,
hebben de centralen alle maatregelen ge
troffen.
WU kunnen ons wel schrap zetten, tegen
den winter.
Aan het Westfront niet veel nieuws.
De Engelschen deden een geslaagde oven
val ten Oosten van Hargincourt, doch ten
Westen van Lens zijn de Engelsche voorste
posten over een korten afstand achteruit
gedreven.
Een Engeisch correspondent zegt, dat het
terugnemen door den vjjand van zijn troe
pen uit de buitenversterkingen van Lens er
toe gestrekt had zijn verdedigingskracht
der Oppy-linie tusschen Oppy en de Sou-
chez te verzwakken; en er werd van de ge
legenheid gebruik gemaakt, hier een slag
te slaan, welke een volkomen bevredigend
resultaat had. Als gevolg van de Engelsche
actie der laatste paar dagen by de uitste
kende punt bij Lens en ten zuiden daarvan,
hebben de Britten flinke terreinwinsten ge
maakt, terwijl ongeveer 400 man zijn ge
vangen genomen en zoowat 20 machine
geweren zijn buitgemaakt.
Het offensief der Duitschers op verschil
lende sectoren van het Fransche front
wordt met dezelfde felheid voortgezet
Groote troepenmachten dan sedert lang het
geval was, worden in het vuur gebracht
De strijd duurt op twee terreinen voort, n.l.
ten Noorden van de Aisne en op den linker
Maasoever.
Zondag hebben Fransche troepen tegen
het vallen van den avond tegenaanvallen
gedaan aan den weg Ailles-Paissy en de
Duitsche troepen teruggeworpen over de
schans-linie, die zij Zaterdag hadden bezet.
zullen hen niet verraden en de vijand zal
den donder van ons kanon hooren. Ik doe
een beroep op de troepen, aan *t O.-front om
al hun krachten in te spannen, anders zal
het Russische volk, dat ons de verdediging
van zijn vrijheid en eer heeft toevertrouwd,
ons vloeken.
Daaraan voorafgegaan was een legeror
der van Kerenski, waarin deze constateerde
dat Rusland, in het besef van zijn rech
ten, eer en vrijheid, vertrouwende op de
broederschap, na zijn slavenketenen te heb
ben verbroken, het vaste besluit gevat heeft
om tot eiken prijs de volken en de demo
cratie van Rusland te verdedigen. Rusland
heeft een vurig beroep gedaan op alle oor
logvoerende landen, om den oorlog te sta
ken en een eerlijken vrede te sluiten, die
iedereen zou kunnen bevredigen. Echter
heeft in antwoord daarop dê vijand ons een
voorstel tot verraad) gedaan. De Oostenrij
kers en Duitschers hebben Rusland uitge-
noodigd tot het sluiten van een afzonderlij
ken vrede. Zij hebben getracht, door ver
broedering onze waakzaamheid te verschal
ken, en terzelfdertijd al hun troepen tegen
onze bondgenooten te werpen, in de hoop,
die te verslaan. Thans, inziende, dat Rus
land zich niet laat misleiden, dreigt de
vijand dat hij troqpen naar ons front zal
laten komen.
Soldaten! het vaderland is In gevaar;
een ramp bedreigt de vrijheid en de revo
lutie. Het is tijd dat het leger zijn plicht
vervult.
Uw opperbevelhebber, die de overwinning
zoo goed kent, is van oerdeel ,dat elke dag
vertraging den vijand wrsterkt en dat één
enkele beslissende stag zyn plannen kan
verijdelen. Daarom doe ik, in het volle be
sef van mijn verantwoordelijkheid jegens
het vaderland en uit naam van het volk en
van de voorloopige regeering, een beroep
op de legers, om tot het offensief over te
gaan.
Officieren en soldaten! Weet dat geheel
Rusland u zegent voor uw daden in het be
lang van de vrijheid, de toekomst van het
vaderland en een eerlijken, duurzamen
vrede. Ik beveel u „voorwaarts!"
Toch schijnt de populariteit van Kerenski
niet meer zoo groot te zijn; als we tenmin
ste de Duitsche bladen gelooven mogen.
Uit Stockholm wordt aan den Lokal An-
zeiger geseind, dat de beweging tegen Ke
renski thans ook op het leger is overge
slagen. De bladen te St. Petersburg bevat
ten berichten, volgens welke talrijke regi
menten zich verzetten tegen de bevelen van
de legerleiding. Uit Tambof wordt gemeld,
dat soldaten van een regiment, dat naar het
front zou vertrekken, geëischt hebben da
delijk met verlof naar huis gezonden te
worden, anders zouden zij dezen eisch met
wapengeweld doorzetten. Eeh ander infan-
terieregiment, behoorende tot de reserve,
heeft eveneens geweigerd naar het front te
vertrekken en uit Rostof wordt gemeld, dat
schillende punten belette ons vernietigings-
vuur den vijand de loopgraven te verlaten.
Tegen ’s avonds halftien maakten de Rus
sen zich ten Noordwesten van Galoszoe
weer tot den aanval op, maar ons spervuur
verijdelde ook deze poging snel. Een gelijk
lot trof een aanval, dien de Russen tegen
middernacht ten Zuiden van Brzezany on
dernamen. Hier trachtten zij zonder eenige
geschutvoorbereiding verrassend uit hun
stellingen te breken en onze loopgraven te
bestormen. Ze leddfT daarbij zware verlie
zen en moesten haastig terug. Toen begon
hun geschut weer te werken en zijn vuur tot
Zondagochtend aanhoudend sterker te ma
ken.
Een later Weensch bericht over Zondag
meldt, dat de vijand tusschen Narajofka
en Strypa zijn bijeengehouden infanterie in
dichte drommen in het vuur wierp. Zonder
zich te bekommeren om de zware verlie
zen,zette hij voortdurend sterke reserves in.
Allengs kwamen ten minste 20 div. infan
terie in den slag, die op het geheele 50
K.M. breede front met de uiterste hevigheid
en verbittering woedde. De vijand is voor
’t grootste deel reeds vóór onze voorste
schansen teruggeslagen. Zijn krachtigste
aanvallen met zeer sterke strijdkrachten
waren gericht tegen het vak ten Zuiden van
Brzezany en bij 'Kóniuchy, waar "‘zij ih
grendelstellingen werden afgeslagen.
Alle, ook in de morgenuren van Zondag
herhaalde pogingen des vijands, om den
aanval in deze vakken door te zetten, zijn
mislukt.
Het voortduren van den slag is te ver
wachten.
Men zou zoo oppervlakkig, na 't lezen
van deze berichten concludeeren dat het re
sultaat nihil is. Maar het Duitsche commu
niqué meldt reeds:
Het dorp Kóniuchy is daarby verloten
gegaan, en de Russen zelf laten weten:
Bij Kóniuchy hebben wij bij een
aanval op de Duitseh-0 osten-
rijksche stellingen 164 o f fi c i e-
ren en 840Ö man gevangen geno
men.
Hoe groot gewicht de ondernemers van
het offensief eraan hechten blijkt uit een
dagorder van den opperbevelhebber, waar
in wordt gezegd:
Het leger aan het Z.O. front heeft den
vijand verslagen en is in zijn linies doorge
drongen. De beslissende slag waarvan het
lol en de vrijheid van het Russische volk
afhangt, is begonnen. Onze broeders van
het Z.O. front trekken zegevierend voor
waarts en zien uit naar ons om hulp. Wij
ABONNEMENTSPRIJS t per kwarU'l t 1.25, per w»ck 10 cem, met Zond»<«l
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de b«jxor|in* per looper geschiedt,
per post per kwartaal 1 1.50, met Zondagsblad 1 3.—
Abonnementen worden dagelijks aangenomen an on* bureau Markt 31, Gouda, bij
mm agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouds en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0/10. Bij drie echtereen volgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en dan besorgkring 1 -5 regels f OM. elke
regel meer f 0.15.
wü wUha?”
i willekeurig op een
geopend» koffer» zit-
laar gelaat wss een
1 ten ho
ge er-
geld...
wij
het in uw
En in zo-
van den
i zeer bruikbaar
■soldaat geboren 1
ONS OVERZICHT.
Het groote offensief dat daar aan het
Oostfront is ontbrand is zelfs voor de Duit
sche legerleiding een verrassing. Niemand
had dit verwacht, zelfs niet in de toekomst
Amerika zou Rusland vervangen het
laatste had afgedaan.
En nu komen telegrammen melden hoe
breed dit offensief is opgezet en met welk
een kracht het wordt doorgevoerd. Uit het
Weensche oorlogperskwartier geeft men een
omschrijving van den toestand, welke luidt:
Sedert Zaterdag is aan het Russische
front de slag in vollen gang. De Russen
hebben voor hun offensief de uitgebreidste
voorbereidingen getroffen. Op het terrein,
dat voor den aanval was bestemd, werden
in talrijke scharen goed geoefende en mo
reel sterke troepen opgesteld, o.a. Siberi
sche en Trans-Amoersche divisies; vervol
gens vele mynwerpers en geschut van alle
kalibers, o.a. een spoorwegkanon van het
allergrootste kaliber, dat echter door een
vollen treffer uit een mortier weldra buiten
gevecht werd gesteld.
Een verhoogde geschutwerkzaamheid van
den vijand had reeds eenige dagen langs
het geheele front plaats gehad. Om ons
over het doel van den aanval te misleiden,
deden de Russen op verschillende punten
van het front betoogingen, die evenwel aan
stonds als zoodanig werden herkend en vol
slagen hun doel misten.
Het punt, dat de Russen zich voor hun
poging tot doorbraak hadden uitgekozen,
was het terrein om Brzezany. Hier zwol het
vjjandelljke geschutvuur voortdurend aan.
In den avond van 29 Juni had het reeds het
karakter van het sterkste roffelvuur gekre
gen. De ruimte achter onze gevechtsstellin-
gen werd zeer sterk onder gas genomen.
Ons geschut bleef ’t antwoord niet schul
dig. Met groote uitwerking beschoot het de
vijandelijke batterijen. Zoodra er in de Rus
sische loopgraven samentrekking van troe
pen werd waargenomen, werden deze hevig
beschoten, zoodat het vijandelijke voetvolk
schier tot geen aanval kon komen. Slechts
op twee punten deed het in den loop van
den nacht, met aanmerkelijke troepen, een
poging tot den aanval, die echter in ons
spervuur mislukte.
Den 30en Juni ’s ochteijds leefde in het
brandpunt van den strijd het vijandelijk
vuur gaandeweg op en werd op sommige
punten vrij sterk, waarbij zware mynwer
pers zich toonden. In den namiddag kwa
men toen ten Zuiden en Zuidoosten van
Brzezany en Kóniuchy krachtige aanvallen
van het vijandelijke voetvolk los. Overal
werden door ons vuur afgeslagen. Op ver-
FRANK1IJK.
De Doensohe Missie in P a» r ij a.
In de laatste JimVdagvn zijn, zoo
schrijft het „Journal de» Dótote r- twee
hoogt' persoonlijkheden uit de I toenacho fi
nancieel wereld' te Pbrijs aangekomen, nu
omandant van
ondergeschikte
«tonden in volk,
Toen zei de oudste
„Doe het niet,
ik l
niet of u die wereld daar buiten op den
duur werkelijk zoo groot zal totwcliijncn!
Ik heb «teed» het idee, dat hei bij u
niaar zoo’n soort overgangsstadium is.
Alles la u wat naar het hoofd gestegen.
Neem mij mijn openhartigheid niet kwa
lijk-..’’
„Overste ik ben u
dank baar I Ik weet hoe
het met mij meent.”-
altijd nog terug, en
In het leger voor
bij on», dan in een
een regiment, dat na aflossing op last vaft
den minister van oorlog naar het front
zou vertrekken, zich tegen dat bevel heeft
verzet.
Hoe de binnenlandsche toestand, die zoo
veel invloed op de soldaten aan het frond
heeft, zal worden, ia moeilijk na te gaan.
Wel zal het aanstaande debat op het k<^
zakken-congres, over hun betrekkingen mat
den Raad der A. en S. G., zal van groot hAmei
belang zün, hoe hun besluiten ook sulleft 1
uitvallen. Het valt niet te ontkennen, dat db leerii
kozakken nog altijd een groote macht voU- UU
men in Rusland, en dat zij met vrees woiL noeg
den beschouwd door de Russische demo
cratie, die haar hoop heeft gevestigd op de
scheuring, die over de land-quaestie ia ont
staan. Het zou een bedarende uitwerking
hebben op de ultra’s, indien de kozakken
een besluit zouden aannemen, waarin z|j
onvoorwaardelijk gewapenden steun toezeg
gen aan de voorloopige regeering, in den
strijd tegen de Lenin-aanhangers en de
anarchie.
26
Hij zei, nadat luitenant Merker zich
gemeld had, «nel en vriéndelijk „doe
mij nu het genoegen te gaan zitten, Mer
ker Fn vervolgde toen de luitenant I
hel dazen keer zonder tegenspraak had
gedaan,, op halt kanwaadöoliappelijkea)
toon „Ik moest u opsluiten Dat ziet
u toch zelf in!”
„Zeker, oversteNadat kapitein Grem-
r’ chT"”*1 rvI>P°rl ovw roij ,ia<l
„Nu goèdl!,.. Krijg danirosx
plaatsten 1.
willeden is
kapitein J
denk, dat
nen «ai
..Dat
sto 1 Ik ben
Maar helaas...”
„Wat dan?... Lieve God... man... gij
zult toch niet..”
Helmut haalde diep adieu». Nu, op het
beslissende oogenblik, viel het hem toch
uit... nu... dan in 'God» naoml... Maar
tot zoolang zou ik mijzelf toch niet ver-
vertrouwen... in uw plaat»!... Geloof mij,
ik meen het goed met u/'
Helmut Merker overlegde korten tijd'.
Toen zei liij; Overste, u i» steetis een
welwillend chef voor mij geweest. Ik dank
u ten zeerste: Ik zal uw raadopvolgen."
„Nu goed!... Dat hoor ik graag'...
Dus, ga met God, boete Merker! Gij hebt,
tst uw verzoek w toegewaan, vertol."
Vrij!»- Hedimtt haalde diep «Ie heote,
stoffige «traatluchl op toen hij het huis
van 2r<jn’ reg|iöe«Mte-<’oiiwiHuwia<it verliet I
Vrij! Werktuigelijk «knikte hij de
geweer presenteerendie waxdut aan de dour.
Vrij! Dat, met dat jaar verlof... «lat was
slecht» een vorm. 1 en voornamere en
langzamere manier van den dtenst veria,
ten Ander» vatte hij dat nkt op. Hij
wilde den vaderlijk welwiltenden man
niet voor het hoofti «tooien. Hij gaf Imiii
zijn zin.
Zonder eenige aanveoiding
talitelt verwW-Wie hij thui»
warm uniform, met het dtinne
over het koele, bonte linnen
van uentijuen.
i zijn, z.waar,
nn, ’m«< het «huiue zoiurroivlel,
het koele', bmite liamen hemd', en
zette don liohten panama op het door de
zon verbrande hooft!
Nu belette geen Grempe hem te rij
den, waarheen hij wlWe... een overmoe
dige «i strijdlustige stemming greep In-m
aan Hij verlangde naar zijn vrouw. Juist
op dat oogenblik Iwacht de postbode hem
liaar dagelijk»ehen brief. Zij had goede
dagen aan d«n Ri>» met haar familie.
Het weer wa» mooi, maar warm... Nu
ja... dat wist hij... dat inetfdo zij altijd
oauwgeeet, getrouw aan do gewoonte van
haar geboorhdand, waar het »tornKw*htig<*
edlandreiklimaat zulk een groote rol speel-
de... Ja-., en daar het Mot: rij wanen
reette op den terugweg. Hedenmiddag in
Straatsburg... Hij keek op zijn torloge.
Hij kwam nog
te Heidelberg i
te halen. Tegtz.
de oude rijksvetong aan den Rijn. E”
snelde naar het totel, dat I dith hem
had opgegevTii, vond haar tot zijn geluk
alleen op haar kamer. Zij was sprake-
kx» toen zij hem zag. 1 n nog meer,
toen hij haar, na de eerste tx^roetings-
kiuwen vertelde, wat er heden wan ge-
tourd'. i huWijk vroeg aij: „Duo kunnen
wij doen, wat wy willen?"
„Kunnen wij gaan, waarheen wij wil.
len
„Zeker, darling!”
„Ook naar i ngeland?”
„Zoo dtkwijte aj» wii w.
Nu vtmwde zij onwuleke
«teel tmwehen haar i
temde, «te handen. Hf
en. al deivotii’. Zij hief de oogen
mei.
„O... Thy will to «tone!... Ik zou het
nooit van veBlangü tobton, IWlte! Ik
hel» je hetoofd een goede Dultecto ,r<gi-
luentevrouw te worden, en ik l>en dat
ook geworden, geheel! Maar ate je tot
zelf niet meer wilt... Het w nrij nogal»
een droom. 0... Ik ben zoo blij... zoo
fej daeht in dit oogenblik niot meer
aan <te donkerblauwe unUorm met den
roodvo kraag, die thui» aan «ten haek
hing. Hij zag zijn mooie, jonge vrouw
voor zuil. Beiden lachten en omtoiseten
elkaar stormachtig, alaof zij rich heden
voor den tweeden keer verloofden
(Wordt vervolgd.)
len verzoeken
uit den ac-
dieiiet in wei willende overweging
len nemen en mijn voorspraak te
zijn bij het legerbestuur
commandant van het regiment stond
kte deed hetzelfde De
>lle lengte tegenover
.ifite op gedempten
Merker'.’’
er rijpelijk
Do ouderi' affioit-r stak levendig
vlng«*r naar hem uit.
„Zie «ent, waande Merker, zx>o lang ge
dat gevoel nog hebt, zoolang tolboort uw
hart nog aan on». Al» ge nu topaalJ
van on» weg wilt...”
„Overste, mijn besluit staat va«(!"
„iNu ja... «hui h het op bet oogenblik
mteschien ven. noodzakelijkheid voor u,
dat gij daarbuiten uitraast! Men kan nto
mend in luit hart lezen. Maar zooveel
strategie moet gij locli reed» opgedaan
hebton, Merker, Jat gij altijd voor oogen
houdt: men moet rtwdw zorgen den weg
in den rug vrij te toulen. Houdt een
achterdeurtje open! Wie weet, of ge het
niet spoedig weer noodig hebt! Wat mij
betreft, ik hoop het'”
„En wat raadt u niij dan, overste?”
„Verzoek een jaar verlof, zonder trak
tement! Daarin zal ik uw voorspraak
zijn!... Dan kunt ge
vindt ge een plaatsje
u open! Zoo al niet
ander regiment...”
„Overste, ik geloof niet, dat...”
„Natuurlijk gelooft ge het niet!
der» zoudt ge niet zoo somber met den
dolk in de plooien verborgen, voor mij
staan!... If—-
het hindert u rtlet! Het tolet
den tuflsetoniijd den wind om den neus
te Vaten waaien!... Is het daa definitief
zwaar het woord uit te spreken.
H t kwam er haperend' en fh
uit. Hij werd er bleek bij.
„Overste, ik zou u wilh
mijn aanvrage om ontelog,
Heven
te willt
willen
De
op. Zijn
twee
elkaar,
toon:
„Overste...
nagedacht..."
,^Dat weet ik! Ik vreesde het!
liet reeds lang zien aankomen! Wat dat
betreft..TAwe God... Gij hebt rw«lw
long de tien dienstjaren waartoe* ge
plicht waart uitgediend, u hM*ft ge!
als iemand' wil gaan... dan houden
hem ntet terug! Maar ik zeg
eigen belang, mijn waarde!...
keren zin ook in het tolang
dienst! ^’ant n 18 een
officier, u bent voor t
Het zou jammer zijn van u!”
„En toch... het is niet de verbittering
over dit enkele geval overste, waaraan
Ik zelf schuld ben. Dat was slechte do
laatete sloot, liwtien ik u de gronden mag
zeggen, die...”
De regimentscommandant hief afwerend
de handen op.
„Die ken ik, mijn beste Merker?... Die
behoeft u mij niet te zeggen!... Meet ut gij,
dat ik zelf geen oogen heb? Gij zijt nu
sinds uw huwelijk in de stemming: hoe
geniet men de wereld... In hier bij ons
schijnt de werekl u te klein te zijn!”
„Ja... dat wil zeggen... overste... ik...”
„Nu zoudt ge er uit willen!... Ik wee*
blootstaan, driemaal zooveel Fransche offi
cieren ondergebracht
t Het bewijs, dat Duitachiand aanzienlijke
‘hoeveelheden voedsel heeft gekregen door
bemiddeling van de neutralen in Europa,
zegt een telegram uit Washington, is aan
de Vereenigde Staten geleverd door Enge
land. Dit is geschied ter voorlichting van de
lerikuansche regeering bij de vaststelling
haar Amerika’») politiek van centre
ing der uitvoeren.
Uit Scandinavië en Nederland gaat ge
noeg vet naar Duitachiand om meer dan
7.000.000 soldaten of feitelijk het geheele
Duitsche leger te voorzien.
Engeland heeft aan de Vereenigde Staten
de volgende tabel voorgelegd, waarin de
voedseluitgaven in 1916 uit Scandavië en
Nederland naar Duitschland worden ge
geven; boter 86.000 kub. ton, vleesch
115.800 t., artikelen van het varken 68.000
t, gecondenseerde melk 70.000 t., visch 407
t, kaas 80.500 t, eieren 46.000 ton, aard
appelmeel 179.500 t, koffie 58.500 t., fruit
741.000 t, suiker 12.000 t en groenten
215.000 t.
De Duitsche vetinvoeren waren zeer aan
zienlijk en maken U van de dagelljksche
comsumptie In Duitschland uit
Engeland heeft ook aangetoond, dat de
Amerikaansche lijnkoeken, die naar de neu
tralen worden uitgevoerd, Duitschland be
reiken, doordien de neutralen hun eigen
zuivelproducten daarheen uitvoeren.
De Ver. Staten zoo wordt betoogd
hebben het in hun macht, den uitvoer van
boter en en kaas naar Duitschland te be
letten door allen uitvoer van voedingsmid
delen naar de neutralen te verbieden.
over gieen g*rij-
temanfl ate u
«lep conxhülo-
foed zou zijn,
ere compagnie
Ik was al, voordat dlrae ge-
9 plaate greep, van plan u naar
Kaltsehmidt over te plaatsen. Ik
•t gij met hem beter zult kun-
imenwerken... wat zegt ge er van?”
t,.zou_ ik !|eel zeker kunnen, over-
u ten zeerste dankbaar.