tam erslag van Gouda. 'EN HEN titelen III :de meubelen len, Kasten, Qen, Theeta- imeublemen uch, Boeken- ions onbesla- llen, Kapok- [amermeube- ipotgoedkoop. stoelen vanaf f20.—, styi- 8 f6.50, f7.50 wdadres »CH. lREN! Dinsdag 3 Juli 1917. ,5öe Jaargang. No. 13433. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. -OON, 31, GOUDA. Feuilleton. Conversatie, ipondentie. -AFEBER, Iteeh M. 0. Zijn Engelsche Vrouw. »SING uli nabij d« tchlr- •dam. lïTie'xx'Ws- exx^-c9.*vextexi.tLeTola.d. voor Gouda ezx Ozxxstxelcexx. De Russen nemen 184 officieren en 8400 man gevangen- - Vergeldlnge- maatregef. - Do neutralen. - De oorlogsduur- Telefoon Interc. 82. f regel' 0.21 Zegel ■at gebonden, 31. ikkingen daarop n boekformaat vooruitbetaling. BUITENLAND8CH NIEUWS. luisterend den hel) over Iwi Heb mijn beste Merker!... Die An- geni schi, •Uw ragd ataav 3 «aal Mj veenatg- 5 ma GOUDA. voor elk woord goed de overste Om koopvaardij schepen tegen torpedee- ring te vrijwaren, had de Fransche regee- ring er een aantal Duitsche officieren op geplaatst. Al» vergeldingsmaatregel heeft de Duit sche regeering aanstonds in de Westelijke njjverheidsstreken, in plaatsen, die het meest aan een bombardement uit de lucht IV. L. voedingswaarde. Medaillon. irl. Vereeniging 1917 Naar het Duiteöh deer RUDOLF 8TRATZ. Geautoriseerde Uitgave, bewerkt floor Mevr. J. P. WR88ELINK—VAN ROSBUM. (Nadrak verboden.) koop verkoop, boor ea veribew, 1—4 betaUai Muiaw» pootte JO regel». Br INGEZONDEN MEDEDEELINGKN I Op d« »oorpe<in» dubbel uvict Gewon» edvertoogiia ea «Meaotufam awlodealiatsa H} Matrad rot eeer gerwduceenleo prijs. Grom» letten en renden uw piaatanatol» KLEINS ADVKKTEN-HftN rurrMt bi.ikegee.' betreSepde fra^irrnriil, f juist met den automobiel om den Bander sneltrein {en dm avond was hij in HU n en stoffeeren M is bij Goud*. TUkk«ri| OON -Go»*». ibled per Franco rd G01IMHE MOT. m, prima mate» aan alle men- Maar, aan den anderen kant, _x u den De officieuze Berlijnsche correspondent van de Kölnische Ztg. schrijft: De houding onzer vijanden wijst er op, dat men goed zal doen rekening te houden met de waar schijnlijkheid dat de oorlog nog lang zal duren. De vredesbesprekingen zullen nog wel geruimon tijd slechts theoretisch waar de hebben, omdat de westelijke mogendhe den nog geen vrede willen. Men mag vertrouwen dat de middenrjj- ken niot zullen nalaten te toonen, dat hun bereidwilligheid om vrede te sluiten blijft bestaan; voor het geval hun vijanden nog een vierden oorlogswinter mochten willen, hebben de centralen alle maatregelen ge troffen. WU kunnen ons wel schrap zetten, tegen den winter. Aan het Westfront niet veel nieuws. De Engelschen deden een geslaagde oven val ten Oosten van Hargincourt, doch ten Westen van Lens zijn de Engelsche voorste posten over een korten afstand achteruit gedreven. Een Engeisch correspondent zegt, dat het terugnemen door den vjjand van zijn troe pen uit de buitenversterkingen van Lens er toe gestrekt had zijn verdedigingskracht der Oppy-linie tusschen Oppy en de Sou- chez te verzwakken; en er werd van de ge legenheid gebruik gemaakt, hier een slag te slaan, welke een volkomen bevredigend resultaat had. Als gevolg van de Engelsche actie der laatste paar dagen by de uitste kende punt bij Lens en ten zuiden daarvan, hebben de Britten flinke terreinwinsten ge maakt, terwijl ongeveer 400 man zijn ge vangen genomen en zoowat 20 machine geweren zijn buitgemaakt. Het offensief der Duitschers op verschil lende sectoren van het Fransche front wordt met dezelfde felheid voortgezet Groote troepenmachten dan sedert lang het geval was, worden in het vuur gebracht De strijd duurt op twee terreinen voort, n.l. ten Noorden van de Aisne en op den linker Maasoever. Zondag hebben Fransche troepen tegen het vallen van den avond tegenaanvallen gedaan aan den weg Ailles-Paissy en de Duitsche troepen teruggeworpen over de schans-linie, die zij Zaterdag hadden bezet. zullen hen niet verraden en de vijand zal den donder van ons kanon hooren. Ik doe een beroep op de troepen, aan *t O.-front om al hun krachten in te spannen, anders zal het Russische volk, dat ons de verdediging van zijn vrijheid en eer heeft toevertrouwd, ons vloeken. Daaraan voorafgegaan was een legeror der van Kerenski, waarin deze constateerde dat Rusland, in het besef van zijn rech ten, eer en vrijheid, vertrouwende op de broederschap, na zijn slavenketenen te heb ben verbroken, het vaste besluit gevat heeft om tot eiken prijs de volken en de demo cratie van Rusland te verdedigen. Rusland heeft een vurig beroep gedaan op alle oor logvoerende landen, om den oorlog te sta ken en een eerlijken vrede te sluiten, die iedereen zou kunnen bevredigen. Echter heeft in antwoord daarop dê vijand ons een voorstel tot verraad) gedaan. De Oostenrij kers en Duitschers hebben Rusland uitge- noodigd tot het sluiten van een afzonderlij ken vrede. Zij hebben getracht, door ver broedering onze waakzaamheid te verschal ken, en terzelfdertijd al hun troepen tegen onze bondgenooten te werpen, in de hoop, die te verslaan. Thans, inziende, dat Rus land zich niet laat misleiden, dreigt de vijand dat hij troqpen naar ons front zal laten komen. Soldaten! het vaderland is In gevaar; een ramp bedreigt de vrijheid en de revo lutie. Het is tijd dat het leger zijn plicht vervult. Uw opperbevelhebber, die de overwinning zoo goed kent, is van oerdeel ,dat elke dag vertraging den vijand wrsterkt en dat één enkele beslissende stag zyn plannen kan verijdelen. Daarom doe ik, in het volle be sef van mijn verantwoordelijkheid jegens het vaderland en uit naam van het volk en van de voorloopige regeering, een beroep op de legers, om tot het offensief over te gaan. Officieren en soldaten! Weet dat geheel Rusland u zegent voor uw daden in het be lang van de vrijheid, de toekomst van het vaderland en een eerlijken, duurzamen vrede. Ik beveel u „voorwaarts!" Toch schijnt de populariteit van Kerenski niet meer zoo groot te zijn; als we tenmin ste de Duitsche bladen gelooven mogen. Uit Stockholm wordt aan den Lokal An- zeiger geseind, dat de beweging tegen Ke renski thans ook op het leger is overge slagen. De bladen te St. Petersburg bevat ten berichten, volgens welke talrijke regi menten zich verzetten tegen de bevelen van de legerleiding. Uit Tambof wordt gemeld, dat soldaten van een regiment, dat naar het front zou vertrekken, geëischt hebben da delijk met verlof naar huis gezonden te worden, anders zouden zij dezen eisch met wapengeweld doorzetten. Eeh ander infan- terieregiment, behoorende tot de reserve, heeft eveneens geweigerd naar het front te vertrekken en uit Rostof wordt gemeld, dat schillende punten belette ons vernietigings- vuur den vijand de loopgraven te verlaten. Tegen ’s avonds halftien maakten de Rus sen zich ten Noordwesten van Galoszoe weer tot den aanval op, maar ons spervuur verijdelde ook deze poging snel. Een gelijk lot trof een aanval, dien de Russen tegen middernacht ten Zuiden van Brzezany on dernamen. Hier trachtten zij zonder eenige geschutvoorbereiding verrassend uit hun stellingen te breken en onze loopgraven te bestormen. Ze leddfT daarbij zware verlie zen en moesten haastig terug. Toen begon hun geschut weer te werken en zijn vuur tot Zondagochtend aanhoudend sterker te ma ken. Een later Weensch bericht over Zondag meldt, dat de vijand tusschen Narajofka en Strypa zijn bijeengehouden infanterie in dichte drommen in het vuur wierp. Zonder zich te bekommeren om de zware verlie zen,zette hij voortdurend sterke reserves in. Allengs kwamen ten minste 20 div. infan terie in den slag, die op het geheele 50 K.M. breede front met de uiterste hevigheid en verbittering woedde. De vijand is voor ’t grootste deel reeds vóór onze voorste schansen teruggeslagen. Zijn krachtigste aanvallen met zeer sterke strijdkrachten waren gericht tegen het vak ten Zuiden van Brzezany en bij 'Kóniuchy, waar "‘zij ih grendelstellingen werden afgeslagen. Alle, ook in de morgenuren van Zondag herhaalde pogingen des vijands, om den aanval in deze vakken door te zetten, zijn mislukt. Het voortduren van den slag is te ver wachten. Men zou zoo oppervlakkig, na 't lezen van deze berichten concludeeren dat het re sultaat nihil is. Maar het Duitsche commu niqué meldt reeds: Het dorp Kóniuchy is daarby verloten gegaan, en de Russen zelf laten weten: Bij Kóniuchy hebben wij bij een aanval op de Duitseh-0 osten- rijksche stellingen 164 o f fi c i e- ren en 840Ö man gevangen geno men. Hoe groot gewicht de ondernemers van het offensief eraan hechten blijkt uit een dagorder van den opperbevelhebber, waar in wordt gezegd: Het leger aan het Z.O. front heeft den vijand verslagen en is in zijn linies doorge drongen. De beslissende slag waarvan het lol en de vrijheid van het Russische volk afhangt, is begonnen. Onze broeders van het Z.O. front trekken zegevierend voor waarts en zien uit naar ons om hulp. Wij ABONNEMENTSPRIJS t per kwarU'l t 1.25, per w»ck 10 cem, met Zond»<«l kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de b«jxor|in* per looper geschiedt, per post per kwartaal 1 1.50, met Zondagsblad 1 3.— Abonnementen worden dagelijks aangenomen an on* bureau Markt 31, Gouda, bij mm agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouds en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels f 0.55, elke regel meer f 0/10. Bij drie echtereen volgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en dan besorgkring 1 -5 regels f OM. elke regel meer f 0.15. wü wUha?” i willekeurig op een geopend» koffer» zit- laar gelaat wss een 1 ten ho ge er- geld... wij het in uw En in zo- van den i zeer bruikbaar ■soldaat geboren 1 ONS OVERZICHT. Het groote offensief dat daar aan het Oostfront is ontbrand is zelfs voor de Duit sche legerleiding een verrassing. Niemand had dit verwacht, zelfs niet in de toekomst Amerika zou Rusland vervangen het laatste had afgedaan. En nu komen telegrammen melden hoe breed dit offensief is opgezet en met welk een kracht het wordt doorgevoerd. Uit het Weensche oorlogperskwartier geeft men een omschrijving van den toestand, welke luidt: Sedert Zaterdag is aan het Russische front de slag in vollen gang. De Russen hebben voor hun offensief de uitgebreidste voorbereidingen getroffen. Op het terrein, dat voor den aanval was bestemd, werden in talrijke scharen goed geoefende en mo reel sterke troepen opgesteld, o.a. Siberi sche en Trans-Amoersche divisies; vervol gens vele mynwerpers en geschut van alle kalibers, o.a. een spoorwegkanon van het allergrootste kaliber, dat echter door een vollen treffer uit een mortier weldra buiten gevecht werd gesteld. Een verhoogde geschutwerkzaamheid van den vijand had reeds eenige dagen langs het geheele front plaats gehad. Om ons over het doel van den aanval te misleiden, deden de Russen op verschillende punten van het front betoogingen, die evenwel aan stonds als zoodanig werden herkend en vol slagen hun doel misten. Het punt, dat de Russen zich voor hun poging tot doorbraak hadden uitgekozen, was het terrein om Brzezany. Hier zwol het vjjandelljke geschutvuur voortdurend aan. In den avond van 29 Juni had het reeds het karakter van het sterkste roffelvuur gekre gen. De ruimte achter onze gevechtsstellin- gen werd zeer sterk onder gas genomen. Ons geschut bleef ’t antwoord niet schul dig. Met groote uitwerking beschoot het de vijandelijke batterijen. Zoodra er in de Rus sische loopgraven samentrekking van troe pen werd waargenomen, werden deze hevig beschoten, zoodat het vijandelijke voetvolk schier tot geen aanval kon komen. Slechts op twee punten deed het in den loop van den nacht, met aanmerkelijke troepen, een poging tot den aanval, die echter in ons spervuur mislukte. Den 30en Juni ’s ochteijds leefde in het brandpunt van den strijd het vijandelijk vuur gaandeweg op en werd op sommige punten vrij sterk, waarbij zware mynwer pers zich toonden. In den namiddag kwa men toen ten Zuiden en Zuidoosten van Brzezany en Kóniuchy krachtige aanvallen van het vijandelijke voetvolk los. Overal werden door ons vuur afgeslagen. Op ver- FRANK1IJK. De Doensohe Missie in P a» r ij a. In de laatste JimVdagvn zijn, zoo schrijft het „Journal de» Dótote r- twee hoogt' persoonlijkheden uit de I toenacho fi nancieel wereld' te Pbrijs aangekomen, nu omandant van ondergeschikte «tonden in volk, Toen zei de oudste „Doe het niet, ik l niet of u die wereld daar buiten op den duur werkelijk zoo groot zal totwcliijncn! Ik heb «teed» het idee, dat hei bij u niaar zoo’n soort overgangsstadium is. Alles la u wat naar het hoofd gestegen. Neem mij mijn openhartigheid niet kwa lijk-..’’ „Overste ik ben u dank baar I Ik weet hoe het met mij meent.”- altijd nog terug, en In het leger voor bij on», dan in een een regiment, dat na aflossing op last vaft den minister van oorlog naar het front zou vertrekken, zich tegen dat bevel heeft verzet. Hoe de binnenlandsche toestand, die zoo veel invloed op de soldaten aan het frond heeft, zal worden, ia moeilijk na te gaan. Wel zal het aanstaande debat op het k<^ zakken-congres, over hun betrekkingen mat den Raad der A. en S. G., zal van groot hAmei belang zün, hoe hun besluiten ook sulleft 1 uitvallen. Het valt niet te ontkennen, dat db leerii kozakken nog altijd een groote macht voU- UU men in Rusland, en dat zij met vrees woiL noeg den beschouwd door de Russische demo cratie, die haar hoop heeft gevestigd op de scheuring, die over de land-quaestie ia ont staan. Het zou een bedarende uitwerking hebben op de ultra’s, indien de kozakken een besluit zouden aannemen, waarin z|j onvoorwaardelijk gewapenden steun toezeg gen aan de voorloopige regeering, in den strijd tegen de Lenin-aanhangers en de anarchie. 26 Hij zei, nadat luitenant Merker zich gemeld had, «nel en vriéndelijk „doe mij nu het genoegen te gaan zitten, Mer ker Fn vervolgde toen de luitenant I hel dazen keer zonder tegenspraak had gedaan,, op halt kanwaadöoliappelijkea) toon „Ik moest u opsluiten Dat ziet u toch zelf in!” „Zeker, oversteNadat kapitein Grem- r’ chT"”*1 rvI>P°rl ovw roij ,ia<l „Nu goèdl!,.. Krijg danirosx plaatsten 1. willeden is kapitein J denk, dat nen «ai ..Dat sto 1 Ik ben Maar helaas...” „Wat dan?... Lieve God... man... gij zult toch niet..” Helmut haalde diep adieu». Nu, op het beslissende oogenblik, viel het hem toch uit... nu... dan in 'God» naoml... Maar tot zoolang zou ik mijzelf toch niet ver- vertrouwen... in uw plaat»!... Geloof mij, ik meen het goed met u/' Helmut Merker overlegde korten tijd'. Toen zei liij; Overste, u i» steetis een welwillend chef voor mij geweest. Ik dank u ten zeerste: Ik zal uw raadopvolgen." „Nu goed!... Dat hoor ik graag'... Dus, ga met God, boete Merker! Gij hebt, tst uw verzoek w toegewaan, vertol." Vrij!»- Hedimtt haalde diep «Ie heote, stoffige «traatluchl op toen hij het huis van 2r<jn’ reg|iöe«Mte-<’oiiwiHuwia<it verliet I Vrij! Werktuigelijk «knikte hij de geweer presenteerendie waxdut aan de dour. Vrij! Dat, met dat jaar verlof... «lat was slecht» een vorm. 1 en voornamere en langzamere manier van den dtenst veria, ten Ander» vatte hij dat nkt op. Hij wilde den vaderlijk welwiltenden man niet voor het hoofti «tooien. Hij gaf Imiii zijn zin. Zonder eenige aanveoiding talitelt verwW-Wie hij thui» warm uniform, met het dtinne over het koele, bonte linnen van uentijuen. i zijn, z.waar, nn, ’m«< het «huiue zoiurroivlel, het koele', bmite liamen hemd', en zette don liohten panama op het door de zon verbrande hooft! Nu belette geen Grempe hem te rij den, waarheen hij wlWe... een overmoe dige «i strijdlustige stemming greep In-m aan Hij verlangde naar zijn vrouw. Juist op dat oogenblik Iwacht de postbode hem liaar dagelijk»ehen brief. Zij had goede dagen aan d«n Ri>» met haar familie. Het weer wa» mooi, maar warm... Nu ja... dat wist hij... dat inetfdo zij altijd oauwgeeet, getrouw aan do gewoonte van haar geboorhdand, waar het »tornKw*htig<* edlandreiklimaat zulk een groote rol speel- de... Ja-., en daar het Mot: rij wanen reette op den terugweg. Hedenmiddag in Straatsburg... Hij keek op zijn torloge. Hij kwam nog te Heidelberg i te halen. Tegtz. de oude rijksvetong aan den Rijn. E” snelde naar het totel, dat I dith hem had opgegevTii, vond haar tot zijn geluk alleen op haar kamer. Zij was sprake- kx» toen zij hem zag. 1 n nog meer, toen hij haar, na de eerste tx^roetings- kiuwen vertelde, wat er heden wan ge- tourd'. i huWijk vroeg aij: „Duo kunnen wij doen, wat wy willen?" „Kunnen wij gaan, waarheen wij wil. len „Zeker, darling!” „Ook naar i ngeland?” „Zoo dtkwijte aj» wii w. Nu vtmwde zij onwuleke «teel tmwehen haar i temde, «te handen. Hf en. al deivotii’. Zij hief de oogen mei. „O... Thy will to «tone!... Ik zou het nooit van veBlangü tobton, IWlte! Ik hel» je hetoofd een goede Dultecto ,r<gi- luentevrouw te worden, en ik l>en dat ook geworden, geheel! Maar ate je tot zelf niet meer wilt... Het w nrij nogal» een droom. 0... Ik ben zoo blij... zoo fej daeht in dit oogenblik niot meer aan <te donkerblauwe unUorm met den roodvo kraag, die thui» aan «ten haek hing. Hij zag zijn mooie, jonge vrouw voor zuil. Beiden lachten en omtoiseten elkaar stormachtig, alaof zij rich heden voor den tweeden keer verloofden (Wordt vervolgd.) len verzoeken uit den ac- dieiiet in wei willende overweging len nemen en mijn voorspraak te zijn bij het legerbestuur commandant van het regiment stond kte deed hetzelfde De >lle lengte tegenover .ifite op gedempten Merker'.’’ er rijpelijk Do ouderi' affioit-r stak levendig vlng«*r naar hem uit. „Zie «ent, waande Merker, zx>o lang ge dat gevoel nog hebt, zoolang tolboort uw hart nog aan on». Al» ge nu topaalJ van on» weg wilt...” „Overste, mijn besluit staat va«(!" „iNu ja... «hui h het op bet oogenblik mteschien ven. noodzakelijkheid voor u, dat gij daarbuiten uitraast! Men kan nto mend in luit hart lezen. Maar zooveel strategie moet gij locli reed» opgedaan hebton, Merker, Jat gij altijd voor oogen houdt: men moet rtwdw zorgen den weg in den rug vrij te toulen. Houdt een achterdeurtje open! Wie weet, of ge het niet spoedig weer noodig hebt! Wat mij betreft, ik hoop het'” „En wat raadt u niij dan, overste?” „Verzoek een jaar verlof, zonder trak tement! Daarin zal ik uw voorspraak zijn!... Dan kunt ge vindt ge een plaatsje u open! Zoo al niet ander regiment...” „Overste, ik geloof niet, dat...” „Natuurlijk gelooft ge het niet! der» zoudt ge niet zoo somber met den dolk in de plooien verborgen, voor mij staan!... If—- het hindert u rtlet! Het tolet den tuflsetoniijd den wind om den neus te Vaten waaien!... Is het daa definitief zwaar het woord uit te spreken. H t kwam er haperend' en fh uit. Hij werd er bleek bij. „Overste, ik zou u wilh mijn aanvrage om ontelog, Heven te willt willen De op. Zijn twee elkaar, toon: „Overste... nagedacht..." ,^Dat weet ik! Ik vreesde het! liet reeds lang zien aankomen! Wat dat betreft..TAwe God... Gij hebt rw«lw long de tien dienstjaren waartoe* ge plicht waart uitgediend, u hM*ft ge! als iemand' wil gaan... dan houden hem ntet terug! Maar ik zeg eigen belang, mijn waarde!... keren zin ook in het tolang dienst! ^’ant n 18 een officier, u bent voor t Het zou jammer zijn van u!” „En toch... het is niet de verbittering over dit enkele geval overste, waaraan Ik zelf schuld ben. Dat was slechte do laatete sloot, liwtien ik u de gronden mag zeggen, die...” De regimentscommandant hief afwerend de handen op. „Die ken ik, mijn beste Merker?... Die behoeft u mij niet te zeggen!... Meet ut gij, dat ik zelf geen oogen heb? Gij zijt nu sinds uw huwelijk in de stemming: hoe geniet men de wereld... In hier bij ons schijnt de werekl u te klein te zijn!” „Ja... dat wil zeggen... overste... ik...” „Nu zoudt ge er uit willen!... Ik wee* blootstaan, driemaal zooveel Fransche offi cieren ondergebracht t Het bewijs, dat Duitachiand aanzienlijke ‘hoeveelheden voedsel heeft gekregen door bemiddeling van de neutralen in Europa, zegt een telegram uit Washington, is aan de Vereenigde Staten geleverd door Enge land. Dit is geschied ter voorlichting van de lerikuansche regeering bij de vaststelling haar Amerika’») politiek van centre ing der uitvoeren. Uit Scandinavië en Nederland gaat ge noeg vet naar Duitachiand om meer dan 7.000.000 soldaten of feitelijk het geheele Duitsche leger te voorzien. Engeland heeft aan de Vereenigde Staten de volgende tabel voorgelegd, waarin de voedseluitgaven in 1916 uit Scandavië en Nederland naar Duitschland worden ge geven; boter 86.000 kub. ton, vleesch 115.800 t., artikelen van het varken 68.000 t, gecondenseerde melk 70.000 t., visch 407 t, kaas 80.500 t, eieren 46.000 ton, aard appelmeel 179.500 t, koffie 58.500 t., fruit 741.000 t, suiker 12.000 t en groenten 215.000 t. De Duitsche vetinvoeren waren zeer aan zienlijk en maken U van de dagelljksche comsumptie In Duitschland uit Engeland heeft ook aangetoond, dat de Amerikaansche lijnkoeken, die naar de neu tralen worden uitgevoerd, Duitschland be reiken, doordien de neutralen hun eigen zuivelproducten daarheen uitvoeren. De Ver. Staten zoo wordt betoogd hebben het in hun macht, den uitvoer van boter en en kaas naar Duitschland te be letten door allen uitvoer van voedingsmid delen naar de neutralen te verbieden. over gieen g*rij- temanfl ate u «lep conxhülo- foed zou zijn, ere compagnie Ik was al, voordat dlrae ge- 9 plaate greep, van plan u naar Kaltsehmidt over te plaatsen. Ik •t gij met hem beter zult kun- imenwerken... wat zegt ge er van?” t,.zou_ ik !|eel zeker kunnen, over- u ten zeerste dankbaar.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1