R 'erkoopiflo ida, q De zitting van den Duitschen Rijksdag. KEN UNIS No. 13448. Vrydag 2' Jnli 1917. 3öe Jaargang. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. Feuilleton. 4 edschappen ;uigen. Zijn Engelsche Vrouw. ing WIS, rUINDERIJ, «0 Uie^-ws- ezx ^.d.-xrertezxtieTDlsu<^. voor G-ou.cLsu ezx Oxxxstxelcexx. VERSCHIJNT DAGELIJKS -Utek.BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. rebate f IM eika raget M«r I BM 5 «MM. flacon. Koeman, ten IECHT •rgelconcert. HÜ mij H VAN Keukengerei jnderdeelen. voedingswaarde. MedaiUeg. Naar het Duitsch door RUDOLF 8TRATZ. Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door Me^r J. P. WESSELINK-VAN ROS6UM. (Nadruk verbaden,) raw en Woningtoe- eommiseie Armen- Jrukkarij ZOON —Goud». De weg tot den vrede. Toch brandt in alle harten de vraag, hoe lang de oorlog nog moet duren. Ik kom hiermede tot het punt, waar zich "tOKO* MZUlYtttt HELDER M Tl REIRUIKEN ER HEEFT “VERMENtTL” JL1 1917, «voedt EESVEREENIGING, flesch f 3.25. «ft Natarie Koeman 1800 29 e Réuhie. Vergade ren Drankmisbruik. HUUR, KAPBERG, Souda. groot 74 aren, van den weg tot den r keer RADIfi 0.75). De rede van den Rijkikanaelier. De nieuwe Rykskanselier Dr. Michaelis heeft gisteren in den Rijksdag de volgende rede gehouden: Nadat de keizer mij tot het ambt van rjjkskanselier heeft geroepen, heb ik heden voor het eerst de eer om met het huis in verbinding te treden. In dezen ernstigen tyd is een zware last op mijn schouders ge legd. Met het opzien naar God en met bet vertrouwen in de Duitsche kracht, waagde ik het en zal ik thans de zaak dienen, tot aan het laatste toe. U allen verzoek ik om uw vertrouwelijke medewerking in den geest welke zich gedurende dezen oorlog zoo heerlijk toonde. Op den hooggeachten man, die voor mij op dezen post heeft gestaan, is bittere critiek uitgeoefend, critiek, die vaak met vijandschap en haat gepaard ging. Ik Aan de verschillende fron ten is geen wijziging van eenige beteeke- nis. De strijd bepaalde zich overal tot plaat selijke acties. rij geregeld tijdig a ontvangen van m, vennakdijkhe- n In onze agenda munt te betalen. Als zij bleef zwijgen hij schreef haar. Ontlastte zijn zied weer een» geheel in een brief. Hij wikte geen geheimen voor haar hebben. In. de kamer werd nietfl vernomen, dan het zacht knetteren der lamp on het ge kras dier pen, die over het papier gleed. Hij dacht: „Nakomt innen «n stoort mij. Ik i.. ka ait. Men als GOIDSCHE COURANT. tingsbureau aan de Voznesénkyk-kade, maar werd door de troepen tegengehouden. Dank zy den maatregelen, door de regee- ring genomen, werd de opstand onderdrukt en werd het tegen den nacht langzamerhand rustiger in de straten, waar de regeering de automobielen en gewapende troepen ont wapenden. Ter voorkoming van ean herhaling der ongeregeldheden neemt de regeering alle noodige maatregelen en wórden een aantal arrestaties gedaan. Hedenochtend bleven alle bruggen te Pe trograd, die de verschillende wy'ken ver binden, geopend. Generaal Polowtsif, militair gouverneur Petrograd, heeft een proclamatie laten aan plakken, waarin hij zegt, dat hy ter uit voering van het bevel van de regeering ten einde de hoofdstad te bevrijden van de ben den, die gewapenderhand de veiligheid van personen en bezit der burgers bedreigden, aan de troepen heeft gelast de openbare orde te herstellen en dat hij de bevolking verzocht, teneinde gevaren te vermijden, hunne woningen niet zonder dringende nood zakelijkheid te verlaten. Tevens heeft de regiering aan de gou- vernementscommissarissen in de provincie kennis gegeven van de maatregelen, die zij genomen heeft om den opstand in Petro grad den kop in te drukken en hen verzocht die aan de bevolking mede te deelen en tevens maatregelen te nemen on soortgelijke ongeregeldheden in de provincie te onder drukken, daar zjj den economlschen toestand zouden verergeren J^yaWarfoodlflttigep in- het ^ssiscne leg halen van het graan, hetgeen weder afbreuk wat veör zoude doen aan de heldhaftige pogingen van 00* Y°®r wa het leger om den hardnekkigen tegenstand r- - van den vijand te breken. slist zonder het volk, is in de resolutie niet ondervangen. En wat door den kanselier gezegd is ten aanzien van de reorganisatie van het binnenlandsch bestuur dat lijkt nog niet veel op wat wjj onder een parlementai ren regeeringsvorm verstaan. Zoover is het nog niet in Duitschland. De Ryksregeering gaat in deze langzaam aan, en het vredes vraagstuk zal ook wel langzaam aan zijn oplossing krijgen. Voor wie gemeend hebben dat het optre den van den nieuwen Rijkskanselier zou be- teekenen een einde van den oorlog binnen korten tijd, diens'rede zal hen een teleur stelling zijn: een vierde oorlogswinter zal wel niet worden voorkomen. ben van oordeel, dat het waardiger zou zijn geweest, indien de vijandschap en de haat achter gesloten deuren gebleven waren (zeer juist). Indien ik niet stelig geloofde in de rechtvaardigheid onzer zaak, zou ik het ambt niet hebben aanvaard. De oorzaak van den oorlog. Wy moeten ons dagelijks de gebeurtenis sen van drie jaar geleden, welke geschied kundig vast staan, voor oogen houden en bewijzen, dat wy tot den oorlog gedwongen werden. Ruslands bewapening en zyn hei- meiyke mobilisatie waren een groot gevaar voor Duitschland. Om aan de conferentie deel te nemen, terwyl deze mobilisatie werd voortgezet, zou een politieke zelfmoord ge weest zyn (zeer juist, rechts). Niettegen staande de Engelsche staatslieden wisten, naar uit hun blauwboek biykt, dat de Rus sische mobilisatie tot den oorlog met Duitschland moest leiden, richtten zy geen woord van waarschuwing tegen de militaire maatregelen tot Rusland, terwyi myn ambtsvoorganger in zyn instructie van 29 Juli 1914 aan den keizeriyken gezant te Weenen te verstaan gaf: „Wy vervullen gaarne onzen plicht als bondgenoot, doch wy moeten weigeren om ons door Oosten- ryk-Hongarije tengevolge van het niet acht- slaan op onze raadgevingen in den wereld- strijd te laten meeslepen”. Zoo schrijft geen man, die den wereldoorlog wil doen ontbran den; zoo schrijft geen man, die voor den vrede strydt en voor den vrede heeft gestre den tot aan het uiterste. De opmarsch van het Russische leger dwong ons naar het oor, bleef geen keus over. oori.ig zelf geitti, geiuv onze wapenen, in het by zonder voor het duikbootwapen. De Duikbootenoorlog. wy wy'zen het verwyt van de hand, dat de duikbootenoorlog met het volkenrecht in strijd is (byval). Engeland gaf ons het wa pen in de hand, door zyn met het volken recht in stryd zynde versperring der zee. Het verhinderde den handel der onzydigen met Duitschland en kondigde den uithonge- ringsoorlog af. Onze zwakke hoop, dat Amerika aan de spits der onzydigen de Engelsche met het recht in stryd zijnde handelingen zou beletten, werd niet vervuld en de laatste poging, die Duitschland deed om door een eerly'k gemeend vredesaanbod het uiterste te vermyden, mislukte. Toen kon, moest men het laatste middel kiezen als een door nood gedwongen tegenmaatre gel en deze maatregel tot het uiterste door voeren ter verkorting van den oorlog. De duikbootenoorlog levert datgene op en nog meer, wat men van hem verwachtte (by val). Hy schaadt Engelands handel met de oorlogvoerenden, zoodat de behoefte aan vrede niet langer meer wordt tegengewerkt. De militaire toestand. Nadat de ryskanselier onder levendigen en zacht gestemd, tr niet met gelijke troel— rortela ABONNEMENTSPRIJS» per kwinaal f 1.25, per week 10 cent, me Zondagsblad per kwartaal f 1.7S, per woek 14 cent, overal waar de beaorging per looper getchiadt. Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad f2. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons barest» Makkt 31, Gouda, bij ocm i^ntea, den boekhandel en de postkantoren ADVERTENTIEPRIJSUit Gouda en omstreken (beboerend» tot den becorgkring) I 5 regels I 0.55, elke regel moer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden do» legen twee berekead. Vaa buiten Gouda ca den beaorgkriag: 1—5 regels f OAO. clka rage! maer f 0.15. bijval hulde had gebracht aan da troepen op alle fronten te land en terzee, in de lucht en onder water, alsmede aan de bondgenoo- ten, verklaarde hij, dat de berichten over den militairen toestand «eer gunstig zyn. In het Westen is het groote voorjaarsoffen sief der Engelschen en Franachen mislukt; de tegenaanvallen van ons leger zyn het be wijs van zyn ongebroken kracht (levendige byial). In het Oosten kwam, tengevolge der Russische onlusten de aanval van het vyandeiyke millioenenleger niet tot ontwik keling. Eerst nadat de onware berichten van Ruslands bondgenooten de soldaten in Rus land opnieuw hadden opgewekt, kwam het tot het huidige offensief. Het doel was Lam berg en de petroleumbronnen van Drobo- bysk, ten einde onzen duikbootenoorlog te schaden. Broeasiloff bereikte ten koste van ontzaglijke offers slechts geringe voordoo ien. Een half uur geleden ontving ik een telegram van den veldmaarschalk: „Aan den rykskanselier van het Duitsche rijk. Heden is een door het Russische offensief uitgelokte krachtige aanval ingezet Onder persooniyke leiding van veldmaarschalk prins Leopold van Beieren, hebben de Duit sche troepen, gesteund door Oostenrtjk-Hon- gaarsche troepen, de Russische stellingen by Zlocxow doorbroken (geroep van links: Stemmingmakerij I Onrust en geroep van foeil) De voordeelen zyn hiermede ver effend. Griekenland werd door geweld gedwongen zich in den oorlog tegen ons te storten. Ons gemeenschappeiyk met de dappere Buiga- re^^Hrdedigdfront,houdt stand. De Italia- nen^-vHen tegen onze beproefde Oostenryksche wapen broeders niet datgene kunnen bereiken, wat zy wenschen. In den Kaukasus, Irak en Pa lestina verslapte de strijd tengevolge van het jaargetyde; wanneer hy weder opvlarat' zal de vijand het Turksche leger nieuw toe gerust en vol vertrouwen vinden (byval). De hoopvolle stemming der Ententelanden over het ingrypen van Amerika, zien wy aan zonder ons er over druk te maken (nieuwe byval). tóen kan uitrekenen hoe veel scheepsruimtc er noodig is om een Amerikaansch leger naar het vasteland te brengen en hoeveel noodig is voor het on derhoud daarvan. Frankrijk en Engeland kunnen hun eigen legers nauweiyiu onder houden zonder hun oorlogseconomie nog meer te belasten. Volgens tot nu toe behaal de successen zullen wij door onze vloot ook dezen toestand meester worden. Dat is onze vaste overtuiging (byval). WU en onze bondgenooten kunnen dus elke verdere ont wikkeling van de krygsgebeurtenissen met rustig vertrouwen tegemoet zien (nieuwe byval). De toestand van wanorde in Rusland is nog niet hersteld. De onge regeldheden, die hebben plaats gehad, zyn4 van hoogst ernstigen aard. Er zyn botsingen voorgekomen tusschen met machinegeweren bewapende troepen in de hoofdstad, waarbij de kanonnen zelf hebben moeten meespre ken. Dat de voorloopige regeering heeft over wogen haar zetel van Petrograd naar Mos- t, verplaatsen, Waar hun aanhawg itdt sterkst is, pleit niet voor haar kracht. En de toestand wordt er niet beter op, nu het met de voedselvoorziening spaak gaat loopen. Het gebrek aan levensmidellen toch was in Maart de aanleiding tot de revolutie. Het Pet. Tel. Ag. seint a<an de bladen dat gisteren den geheelen dag de minister president prins Lwof en andere leden van de regeering aanwezig op het hoofdkwartier van den militairen gouverneur van Petro grad, waar zij beslissende maatregelen be raamden tot onderdrukking van de onge regeldheden. Te dien einde ontbood de re geering uit de buurt van de hoofdstad ver scheiden militaire afdeelingen en dirigeerde een deel daarvan naar het Taurische paleis, waar de menigte de gedelegeerden van de arbeiders, soldaten en boeren, te middeh van welke zich eenige ministers bevonden, be legerden. Onderweg werden deze troepen, die vergezeld waren van artillerie, onder geweer- en mitraileurvuur genomen en leden zy vry gevoelige verliezen. De artillerie vuurde daarop een salvo af en baande zich een doortocht. Ook werd hevig geschoten in de Erteleur- straat en later op het Prospect Leteiwy. Een gewapende menigte trachtte zich meester te maken van het militaire inlich- De vredesresolutie aangenomen. - De rede van den Rijkskanselier. - Verklaringen van de partij leiders. - De woelingen in Rusland. ONS OVERZICHT. De Duitsche Rijksdag, die 397 leden telt, heeft gisteren met 216 tegen 116 stemmen en 16 onthoudingen de volgende resolutie aangenomen: „Evenals op den 4en Augustus 1914 geldt voor het Duitsche volk ook op den drempel van het vierde oorlogsjaar het woord van de troonrede: „Ons drijft geen veroverings zucht!” Ter verdediging van zyn vryheid en zelfstandigheid, voor de ongereptheid van zyn territoriaal bezit heeft Duitschland de wapens gegrepen. De Rijksdag streeft naar een vrede door overleg en van bly vende verzoening der vol ken. Met zulk een vrede zyn gebiedsverwer- ving door dwang en politieke, economische of financieele onderdrukking onvereenig- baar. De Ryksdag wyst ook alle plannen af, die uit zyn op een economische afsluiting en het wakker houden van vyandschap tusschen de volken. De vryheid der zee moet gewaar borgd worden. Slechts de economische vrede zal den bodem bereiden voor een vriend- schappeiyk samenleven van de volken. De Ryksdag zal het in het leven roepen van een internationale rechtsorganisatie krachtig bevorderen. .kou te vei Zoolang echter de vyandeiyke regeerin- gen in zulk een vrede niet treden, zoolang zy Duitschland en zb‘n bondgenooten met verovering en onderdrukking bedreigen zal het Duitsche volk als één man vereend staan, onwrikbaar volhouden en stryden tot zijn recht en dat van zyn bondgenooten op leven en ontwikkeling verzekerd is. In zyn eenheid is het Duitsche volk onoverwin- neiyk. De Rijksdag weet zich in deze verklaring één met de mannen, die in heldhaftigen stryd het vaderland beschermen. Hun is de onvergangeiy'ke dank van het geheele volk verzekerd." De aanneming dezer resolutie is een feit van beteekenis. Toch is het zaak de waarde ervan niet hooger te taxeeren dan ze in werkelykheid is: een stap in de richting van de vrede. Voorwaardelyk toch «iet Duitsch land af van een vrede zonder annexaties en oorlogsschattingen. Dat voorwaardelijke beteekent dat Duitschland alleen dan vre de wil, als ook de geallieerden op den zelf den basis zich tot den vrede bereid verkla ren. Het bezwaar dat van Engelsche züde is geopperd, dat vrede alleen mogeiyk zal z^n met een democratisch Duitschland, dus niet het Duitschland waar de autocratie be en schreef „...AW wij weer bijeen zijn, Ediihl... Soms maakt het inij moeddooH. Het lijkt te mooi. Te veel. AJa ik mijn iweovza vroeger, en dat van nu owerzle, dan ligt daartti**Mihen iet»,... dat ate een droom te. Ht< wm zulk een lange, gouden, schoon» tijd... «ft nu schijnt hei mij toch toe, alsof ik alltw, liefde en rijkdom en glans slechte tusschen iueiapen en ont waken hefc beleefd, en ik kou> inljzeil voor ate de monnik van Heteterbach, voor wien duizend! ja ren wan ate een dag Ik gdoof niet meer, dat dit geluk waar we». En dan zeg Ik lot mijzelf liet geiuk was jij toch, I dRbl... En ja l»ent er! Je leeft!... Nu ben je ver van mij verwijdwd!... Maar je zult mij ook weer nabij zijn en dan te allee goed en al die smart van onze bopeoewing verge ten... Ik tel de dagen, de uren tot dHn. Maar ik veriiw» het geduld niet. IkdkiUa niet... Ik beveel je niete... ik beproef ntet je te dwingen... ik weet: wat je doet, moet vrijwillig gebeuren, anders lueeft het voor one beiden geen innerlijke waarde.. Beneden sloeg de huteteur didit. kgde de pc» neer. zoo (te oppaciser Mi stuur hem dadelijk weg, zoodra hij lioofld door de deur ateekt!”... De tner kwam diaddijk op de trap lioorde «Ikon voetstap van buiten, iemand <te trap opkwam. Maar dat ren niet «Ie zware laarzen van den sol daat. Krachtige, lichte. veerikraolHige schre den kwamen snel naar bowen, bleven «taan. Hepen ver<er over de krakende planken, naderden den ingang... fWardt vervolfi.) ,,l Ikon avond ga ik kijken, ate <te trein uit Berlijn aankomt, of je nog niet ult- stapt. Alleen vandaag was ik er niet. Ik was ten huize van den eompagnieschef. Dat gezin te mij een spiegel. Zij heb ben nooit een stuiver over gehad. Zijn vrouw heeft mij verteld, hoe zij bij ver plaatsingen ’s n&chte voor de verhuizing op poelen in de leege kamer hebtem doorgebracht om gold te sparen ca •ieh ’’«morgens onder de kraan van de wa terleiding wttechten. Zij hebben dikwijls nauwelijks genoeg eten gehad, maar zich voor de wereld doorgwlagen. Zij hebhen zioh eigenlijk het g"ti iele »cn uur voor uur moeten ontzegg.m, wat zij graag zouden hebben gohad, enbesdhouw- den hot ate een soort natuurwet, dat zij arm waren en anderen rijk. Toon zij trouwden was er minder oautlegefd noo dig, den wij hadden. Hij heeft mij on langs geeegd: „Goddank, het geld ligt nog onaangeroerd. Voor de kinderen Wij hebben het onze in twtw» jaar ver spild! Of liever gezegd ik. Jij waa hd gewoon. Wat ik daar voor oogen kreeg, is een lee voor mij!... Zooeta ik nd hier van majn soldij leef... het is een kunstatuk maar ik volbreng liet... en geen stuiver van je vader aanneem, zoo zal mij ook, ate wij een» weer bij elkaar zijn, rijkdom niet meer zoo a<te vroe ger verblinden! Ik zal er boven staan. Zoo ver ben ik nu. Dat weet ik!” Hij stond op en Mep door de kamer. Het wM nog altijd koud. Hij huiverde. Buiten op straat wae nu hetechijnsH van de Kersthooinm ultgeblmwht. Het was bij na hetzelfde gemelijko duister van eiken avond. I en groote planeet stond ginds in het Oosten met vreemd klaar, groen- achtig licht. Hekmat Merker ging weer aan tafel zit- eindigde met schrijven. HH was en toch waar soms was het ,-o( F dith en hij, nu zij elkaar uit de verte, het diep ste hunner gedachten en stemmingen me dedeelden, eik aar nader warm dan ge- durende him voortdurend werkelijk sa menzijn met het eeuwig: „oh yes!” en „oh nol’H’ de vlakheid en onbeduidend hefal van eiken dag, het pralen over be zoeken, toiletten, feesten. Hij schreef haar met opzet in het Dultedh- Zij even hard nekkig in het Engelsch Het wa» ate een zinnebeeld van hun strijd om de ziel van den ander. Hij boog zich over het papier en vervolgde „Deze tijd moest er misschien zijn! Hij is voor ons beiden noodzakefijk. Voor mij vooral. In zooverre ben ik geslaagd, dat ik mijzelf heb teruggevonden zonder jou to verliezen! Dat te een groot geluk, 1 dith, al te do hrjnel du ook nog don ker boven ons!” „...door den stillen nacht over Duitsch land en de zee gaan mijn gedachten naar je heen. Je bent altijd bij mij. Van daag meer dan ooit! Bij on» te hrt nu de avond, waarop men zijn naasten alles vergeeft. Vergeef mij, wat ik je hef» aan gedaan. Ik vergeef je ook, ik heh je lief. Meer dan ooit. En ik weet, dat je mij niet minder liefhebt, Edith... ondanks alles. Wij hebben elkaar niet verloren door dezen tijd' van scheidt». Integen deel...” Hij vreemd hem, alsof F cüth slechte sohrifielijk, gedachtt eteaar n INGEZONDEN MEDEDEEUNOEN t Op de voorpagina dubbel inrint pnj». Groote letten en randen naar plantarwinue. KLEINE ADVERTENTltN aanvragen eet aanhiadtaganf bltr^Riii Ri«a»mwaL koop en verkoop, bnw en vertiaw. I—5 ragela J 0.25 efbe rafai racer 0 «era M| ramt- betaling. Muiraura grootte 10 40 l-.dith had tegenover hem gezeten Hij zag haar voor zioh in haar uitgeeneden champagnekleurige japon met Nijigroene rozen. Zij hield steeds naar Engatechen «niaak van iets zonderlinge, schrils in de kleuren. Zoo zal zij ook vandaag wel zitten, nu op dit uur, ginds te midden van baar famfflie. Zij lachte misschien zonder aan licm te denken Ja wei! Dat av«(l ze wef. Hij Wtet het. Zij leden bei- (*en- Niet hij alleen. Zijn oogen werden vochtig door plotseling verkungm naar vrouw en kind En toch was hij den Ta- rowskis dankbaar voor het beetje licht on vroolijkheid, dat zij hem schonken. Hij drukte den kapitein dc hand, drukte een kus op die van de vrouw de» huize», streek een der op den grond spelende blondkopjeo over het hoofd en vertrok. Het was donker in zijn jonggezellen- woning. De oppasser was voor het Kerst feest in do kaawne. Hedmut stak de lamp aan, «n schoof eenige briquette® in de reed» half uitgedoofde kachel. Het was zoo koud, dat de adem in de lucht zicht baar wa». Hij trok zijn dik hutebute aan liep op en neer en sèoeg, om zich te verwarmen, de armen in elkaar. Hij liep naar het raam. De donkere zijstraat ach ter do kazerne, waarop het uitzicht gat, had vandaag een heel ander voorkomen. De glans van Kerstboomen straalde in gouden banen door de ruiten, verhelderd» buiten de morsige, vertreden sneeuw. Op twee, drie plaatsen zag men de kerst- dencen als geheimzinnige, glinsterend» sprookjeelbeelden adhter de gordijnen, vroo- lijke stemmen klonken... accoordem op de piano... Kerstliederen... De eenaame of ficier keerde zich van het raam af. Op de tafel stond zijn bescheiden koud avond brood gereed. Hij schoof het achteloos ter zijde. Daar zag hij eenige poetpakot ten op de sofa. Die had do oppasser daar nog neergdegd. Het waren de Kerst groeten van zijn familie. Van zijn moeder in het verre Odenwald, van zijn broer aan den Rijn, van zijn zwager den lee- raar. Een paar zilveren capsules van champagneflessefien staken uH het groene mos. Nu wilde hij niete uitpakken. Daar stond zijn hoofd niet naar. Zijn neer slachtigheid was er slechts door vermeer derd. Moeder, broers en zuster» hadden aan hem gedacht. Uit ingeland was geen levensteleken gekomen. Niets van gijn vrouw. Niets... Het deed hezn bitter leed. Jutet vanavond, nu zij toch wist, dat hij alleen en verlaten wa», had hij op een brief van haar gehoopt. Maar hij was niet boos op haar. Hij zei tot zichzelf in de vreemde, hartstochtlooze rust, d(e gaan deweg in den loop dezer moeilijke maan den over hem was gekomen: „Jij, daarginds moet!... Evenals ik ook mort’... God moge weten hoe hij ons hart leidt en ons en den strijd dar twee naties, die in ons gevoerd wordt, ver zoent...” Hij wte zoo w« dW hij besloot hl

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1