erslag
van Gouda.
q
itam
KEN
1JN1S
fttte Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
31, GOUDA.
Feuilleton.
edschappeu
uigen.
Zijn Engelsche Vrouw.
«r. l.
ing
Uitgevers A. BRINK MAN ZOON.
ZSTi.e'ix'WS- ezn. -A.c3.xr©xt©xxtïe'bla-c L voor 0-o-a.d.a. ezx Oïxxstxeleezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Eerste Blad.
aap
Zaterdag 31 Juli 1917.
No. 13449.
R
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
UM
flacon.
vnn
log en
ge- I paniek^
<’>i® woordel
vooruitbetaling.
(Uit „Vry België”).
BUITBNLANDSCH NIEUWS.
d*,i loop <Der eeuwen
van
ECHT
VAN
41
rgelconcert.
(Wordt vervolgd.)
loo
fa-
Keukengerei
mderdeelen.
Naar het Duitech door RUDOLF STR AT Z.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr J. P. WE88ELINK-VAN R0S8UM.
(Nadruk verbaden.)
rukkerij
JOON Gouda.
i Réunio. Vergade-
5«i Drankmisbruik
uw en Woningtoe-
ommissie Armen-
voedingswaarde.
MfKlaiU»».
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD,
cccxxx.
ij maar alles. Toen/’ in 1910 do
Hr van Onderwijn optrad zeid» hij
voeren,
eerste
sterdam
ven
(takte «te
lachte ook.
'•ren
I was
KMO II ZUIVU tl
MtLOU OM TE
OEMUIKEM El NEER
M VEMtUlTL"
koor
wryft
k.
RADIG
IKER8
#.75).
apl
do ---
■wM zorgen. Hij kon zijn lad
flesch f 3.25.
als hul|
weenend
„O...
„EdWh...’
guvang'ii
Ntetteuriu
moei
den
Ook de kleinen heeft Zy niet vergeten
en voor hen gezorgd. De vele moeders heeft
Zy alleen vervangen. Zy heeft overal de
wonderen van liefde gebracht
Zoo is alom Hare komst de stille lach ge
weest die vertrouwen schonk en moed in de
felle wanhoopsuren.
Haar volk heeft zij Haar ziel en Haar
leven gegeven. Laten wij Haar op Haar
dag herdenken en hopen op den stond dat
wij luide Haar zullen kunnen vieren in het
vr(je vaderland. Zy heeft het goede, ja, Zy
heeft het beste deel verkozenZy is der
Belgen Koningin; en meer: Zij is der Belgen
Moeder
fiOlDSCHE .COURANT.
den
Hellie!”
arresteert®
staan inili-
aanlioudm en
armen uit.
„O, Hellie... Kom bij mij... Wal mooi
je geleden hebben!"
„Nu... ate hrt niet meer waw geweest!
zei hij met het liooid tegen haar borst.
Een gevoed van vrede en oneindig1 geluk
doorstroomdv hom. Hij «loot de oogen.
Hij hoorde haar sirtn
„Fn d!at in je souper?"
schrikt met den vinger
met wor*t en brood. II
tadite.
,^Nee®.
bijna eiken dlag heb
station gedtaan, m
ben zoo dikwijls in IxnulOn
en dacht
rwi, -
>f. MetAt’lg’. BifAaankte dliw
,atvn begaat, nMtegimetiuuufe hij
domheid nl.haait, blijft hljge-
'IVouwenis bij het onderwijs
hoo lanf
te worden. Do 11. B. E.
lymnasium zijn nu zoover
zomrndtoan
loerder I
<1
geleden van den jammerlijken uittocht,
waarvan Zij al de droevig schoone episoden
heeft meegemaakt; geleden van al de smar
ten, die zy heeft getroost
Zy leeft nu, al de smartelijke maanden
reeds, te midden der gruwelijke oorlogsel
lende. Hoe diep moet Haar hart ztfn ge
wond; Zy, die zoo oprecht in heel de teede-
re bekoring van kunst en schoonheid ge
loofde. Was Zy zelve niet een verfynde ar
tiste, vol belangstelling en syrtipathie voor
elke uiting van het intellectueele leven;
leefde Zy dan niet in een gaaf en schoon ge
luk, te mic/Ln van Hare kinderen vol innige
genegenheid en belangstelling, deelend in de
taak van Haar gemaal, die met ernstig*
plichtsbetrachting en onvermoeiden studie-
ijver, Zijn volk voorging en ons allen den
weg naar een groote toekomst wees
Nu zijn de dagen vol rouw; nu is enkel
nog droeve smart de eenige werkelijkheid.
En door heel de bange ellende, is Konin
gin Elisabeth met stille schreden gegaan.
Overal is Zy geweest waar de pijn om troost
en verzachting smeekte. Hare handen heb
ben aan zoovelen verlichting gebracht en
geen enkel heeft tevergeefs om Haar ge
roepen.
En waar de dood zjjne taak volbracht,
-nedoogenloos en onbarmhartig, daar heeft
_Jy de laatste stonden van den armen, moe-,
igevochten strijder, licht gemaakt. En hjj is
met een glimlach in Hare zachte armen ge
storven
Velen heeft Zjj zoo zien heengaan; velen
heeft Zij de oogen toegedrukt. Te midden
van dood en pyn en vernieling heeft Zjj ge-
wte
Lr ia eindelijk dat
hoe? De Am-
ia overgeechre-
iö een lelt
•eö dat de
likkingen daarop
in boekformaat
herft krasse maatregelen
>gerw laten
I. Overal
ito’s
ij geregeld tijdig
ontvangt® van
n, vermak elijkhe-
i in onze agenda
KONINGIN ELISABETH.
Het zal op Koningin Elisabeth’s verjaar
dag ook dit jaar geen dag van feest en
’•reugde zyn. Nog is het Haar volk niet ver
gund tot Haar te komen, uit al de streken
en al de landouwen, om in het vrijgevochten
vaderland uiting te geven aan zjjne liefde en
zjjne bewondering. Stil zal deze dag voor
bijgaan, zonder vertoon of eenige drukte:
alleen zal de weemoed dieper nog grypen m
de smart. De herinnering aan de voorbije
jaren, toen 't al zóó schoon en zóó gelukkig
was, en heel het land zjjne jonge Vorstin
vierde; zal weeker r.og van toon in de droe
fenis van heden hhre verre glansen sprei
den.
Al onze gedachten zullen dan uitgaan
naaf die smalle strook van den vaderland-
schen grond, waar nog in vrijheid en onbe
dwongen verweer, de dapperen strjjden en
met hun bloedig verzet aan den ijzeren
stroom, de laatste vrjje gronden verdedigen.
Reds langer dan twee volle jaren staan ze
daar, vurig van drift, schoon van kracht en
vechten met heel hun wjjd verlangen, dat
om verlossing roept. Zy staan daar, de
simpeie heiden, wetend hunne taak, ken
nend hun plicht, met den gloed der liefde in
den brand hunner zielen.
Nobel en groot is het voorbeeld dat onze
Vorstin aan allen heeft gegeven. Zy is
Haar volk^ vogrgyay o^^den weg der bruchj de groote liefde die mm* en geluk-
srnarte; neêfi^lTOf éêrt^tiwankelbare kig maakte,
krachtsinspanning en een wilskrachtige
energie Haar lot aanvaard. Moedig is ze
Haar Koninklijken echtgenoot in de balling
schap gevolgd en waar Zij het, dank zy
Hare hooge geboorte zooveel makkeljjker en
beter kon hebben, heeft Zjj uit den vrjjen
wil van Haar gemoed de zware taak op zich
genomen. Freel en tenger, toch heeft Hare
niet sterke gesteltenis de lichamelijke en
gesteljjke vermoeienissen gedragen. Zich
zelf heeft Zjj geen oogenblik ontzien om
dè&r te zjjn, waar Haar heerljjk volk yoor
de vrjjheid vocht.
Wat Zy, zoo eenvoudig en zoo simpel,
voor ons volk heeft gedaan; men hoeft het
slechts onzen soldaten te vragen. Zjj zullen
ons over Haar spreken met den vromen eer
bied, waarmede men van een heilige en een
zuivere liefde gewaagt. Wy wisten reeds
uit Hare daden van het verleden hoe groot
Haar hart was voor de zwakken en de ar
men en hoe Hare barmhartigheid geen
droefenis buitensloot. Wjj konden van Haar
veel verwachten en elkeen die wist hoe puur
Haar mildheid was, begreep dat Zy in da
gen van nood voor Haar volk eene echte
Moeder zou zijn. Maar niemand zal ooit be
vroeden wat deze Vrouw geleden heeft; ge
leden van de afschuweljjke oorlogsrealiteit;
INGEZONDEN MEDEDEELENDEN |-< «g* f IM, «U« MJi-
Op dc vooqMgina dubbel Uriel
Gewone edveneuMn en ia«MO«dea MededMliagMi M| eoatroci MN wrat «wMhKMrdn
prtja. Groote lettert en renden neer plaetarounie.
KLEINE ADVEETENTTRN uin>|e. en eaaMa^.' beheltplt «tet»meat<
koop en verkoop, huur en verhoor, 1—S regelt f O.ÏS ette regel aneev I ceal M| voorwil-
beuling. Maniana grootte 10 iwgttt. Wiw^itfin 5 eem.
BU8LANU
De w o a 11 n g e n In Rusland.
De N. Rolt. Crt Vermont did. IN dezer
het volgend ;>art. Iwricht uit tit. Peters
burg
Titans W alk» hier riu*lg, dtoeti de
hoofdiwtad Ibedl 30 uur laitg de uiterste
doodangirit ulttfdsUan.
KerenA*d waa Maandagavond on» 7 uur
weer naar het front vertrokken. Niets
duidde toen op onlusten. Dadelijk na zijn
vertrek eohter verscheen ee»i gewapeudo
Raad richtte. Op dorgxdjjl i origineels wij-
werkt de IntraoucriMfal »e machine aan
aldceling Ündej’wije in de vorstelijke
klentk;- En mt't gewichtig air
hel lagvr ou
den genieco-
doopplechtig-
grap-
Imgint,
ertien- jaar
v.a., vim »•--«. B. en
dc hoofdwiad! móeten beikenneu
1 ^-.inun.
op dlit gebied' nog geen
Iwetondf» t
Instituut gol
Vlug h
wethouder
dat zijn eeröle werk zou zijn het -insti
tuut va«i de schoolvergaderingen in
Na, zeven jaai
werk volbracht. F
nsche verordlening
en de toelichting iö een letterlijke
na-aping van het adreö dat de Bond
Nederlandsdio Ondier wijzere tot den
Mtesohien dat later nog eens (te tijdikomt
dat ook van Oldcnbarneveldt in den Haag
gehuldigd zal worden, hetgeen ook wel
een staaltje van (ten plicht der Ilaag,chu
bevolking kon geacht wor&m. jaren en
jaren lang had men in de nwidentte niet
den mowl oui een «traasl nanr Johan
de Wit te vernootnon. Met den aanleg
van het Zorg'’’Het park te imvi dmtelijk
dcuurloo overgegaan. De kkdoctlvUgte'W is
dut, wel groot geweekt.
We hebben, hier altijd nog een monu
ment voor Hu^'genH te goed maar dvgoeio
hemel niag wHen hoo hel dharuwo ge
steld is. Het te iudertijd iMmgebodeuzelfs
heeft van latten en lappen oen model er
van geprijkt maar daarna is het gsheele
gevalletje \finDw<iien «n| ntemandi heeft
er ooit meer h-tei van vernomciii Geluk
kig dat de aldeeling monumenten niet on
der onderwijs rwworteert want dan zou
den wij nog vele jaren moeten waclrten
eer wij or iete van vernamen.
Achter het «port ter rein Houtrust zal nu
ven woningpwrk verrijzen Woningen van
500—900 gld. huur per jfiar zullen daar
gebouwd worden. De gemeente heeft zich
al laten vangen, voor lage erfpacht, de
gemeenteraad heelt zich al in do Inre.i
laten Icggim en tot de verkapte suh ddtee-
ring besioteui nadat een vwstamig Voor
stel om meer gegevens te elMhüt wm
afgewezen. Tai van g«mee*>teraadH)edtv»
zijn bij deze tuinstadswIjken betrokken
soiubiige Ittulden de tedewFdte’id' ni't iihm-
te Htemtmen, anderen dedbn, Ut wel. Strak
jes zal de aap wel uit do mouw komen
en zal blijken dut er van woningen
500 gild, niet veel to vhjden Is. De
uwente geeft (huk subsidie aan hen,
in staat zijn een huur van, onguv ier dui
zend guidon to verwowCTt
Fn dat nonnen we dan voMudmisveo-
ting. De wuthouder van puMMro wer
ken had' het van (te volkehukM’e«tlng oi>
zijn heupen en beweerdo nu niet vc-el
>loniib dat hij voor alle categorieën van
bevolking wel voor goede woningen
„7. ihcn maar
haR iMMÏwIngcn. Dat zad hron ook moei
lijk vallen al« hij zijn collega van on
derwijn ontmoet. Het gaat hun dan als
de bufawnde -itenenwlelwlaart» in het oude
Rome en wanneer zij uk hun jeugd nog
iet» van Latijn hebben overgehoudkm, z,ui
len zij wellicht het „mundua vult <h»ci-
pi” (die wwrfd wil bedrogen zijn) mom
pelen...
HAGENAAR.
iniusöchen ben ik aangekomen
ia<w het hold gegaan en toen gauw
Ik heb te voet moeten, gaan,
Er was get® auto... door de
Clirteima»... Fen man van het hotod heeft
mij vorgiezeidi.aadtera, waa ik in dè
sneeuw blijven steken...”
Zij wa» nog steeds door en door koud.
Hij wtreekte haar kou*’ vingers en
wreef haar kleine rood» ooren.
Daarna liep hij naar de kachei en
pookte het vuur op. Hij frissche trekken
straalden bkaend ia het vlaanunengeflik-
ker Zij keek ongeloovig. iixt groote oo
gen in do eenvoudig gmeubilieerde ka
mer rond.
„Hier woon je, Hellte?"
Ja
"Waar zijn je ander® vertrekken dan?"
„Mijn oppasser heeft op den zolder een
kaaner. Dat Is mijn, gebecle rijk!"
Dat ging boven, haar bevatting. Z<
woon*» in I ngeland niet leiui <te
brieksarbeidw». Zij spnftkte ontetehi de
dpzoekend, in een adem lachend: en.
ui haar man om den Iwls.
Hellie1...
„rAiiUi...”
Ilij «loog de armen au haar lieen en
kuste haar onstuimig, bevend van geluk
over het ontwaken in dknze werkelijkheid,
hij bracht haar in <fe kamer... hij legde
zijn Imd om haar heen... hij voelde haar
zij was levend... hij kuste haar weer
- waren, koud, maar zij
kue... hij ontdeed haar
pols, overschoenen en sluier,
op een stoel... knielde voor
haar handen in de zijne, en
aan.... Ja, dat was het... Zij
lachend, met vochtige oogen
haar lippen
beantwoordde zijn
van haar
zetto haar
haar neer,
loeek haar
boog zich --
over luMii, in het schijnsel dbr laBnlp aan
de linkerzijde, dat haar regelmatige, lieve
trekken met gouden gilans overtoog... Zij
troK hem naar zich to^. Zij kuste hem
en hij haar. Zij herhaalde steeds op ge
lukkig™ toon: „O... HeUfe... Heilte..."
Eindelijk kwamen zij wat tot zichzelf.
Zij zaten naast elkaar op dc sofa bij de
pacht knetterende kichel, Imndl in hand.
Er was geen, twijfel meer. Zij was er
werkelijk. Zijn stwn beef*’.
„FdSth... waar kom je vandaan1?”
Regelrecht uit Londk.ulO.ik heb
zoo naar je verlaagd'...”
„En Ik naar joul"
„...en toen Christmas kwam, heb ik
het gisteren, in de vroegte, niet meer
kunnen uithomlwi fln reed naar het Vic-
toria-station. Ik' ben sedert zes en ctertig t,
uur onderweg. O... w»t een winterstorm
op het Kanaal!"
Men moest haar Britetahe zenuwen be
zitten, om na zulke vermoeientasen nog
zoo fntech en opgewekt te zijn. Zij keek
haar man feeder aan, hteldl hem dte lip
pen weer tot een kus toe vlijde zich
Zij weer ver-
naar het hord
Hij sprong op en
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f L2S, per «aek 10 cent, mei Zondagablad per
kwartaal f 1.75. per week 14 cent, overal waar da betorgiag per looper geschiedt. Franco
C' per f»** Por kwartaal f 1.50. toet Zondagsblad I 2.~.
Abonnementen worden dagelljka aangenomen aan ona bureau: Markt 31, Gouda, bq
onee agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTlEPRUSi Uit Gouda en omstreken (behoorende lot den beaorgbring)
1-5 regeh I OAS. elke renet meer 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deae tegen twee berekend. Van boften Gouda en den.bcaorgkring: 1—5 regels f 0J0. elke
regel meer f EIS.
Voor vftmlnag niet Gelukkig
heeft mijn broer aan (ten Rijn aan ons
gedocht. Ateof hij het vermoed had. do
glinune Leopold... Zie je, daar i» de
mand met goed» gaven!... Een eoht ta>-
feltje-dtek-je... Nu... dat later! Maar die
fltwch, dat zal je goed doeo... wacht!”
Hij ontkurkte dbgwno chanMpagm'tkwc.h.
Ketken bezat hij n!«. Hij nam twee bier
glazen. Zij klonken, keker» elkaar diep
in de oogen, en (tronken. Buiten klom’c
weer een kerstklok door de stilte. De
sneeuwvlokken dansten voor hei raam.
Zij waren afgescheiden van de wereld',
alsof slcHitri dit kleine, sdjmferafcWïg»'
warme vertrekje bestondi, en daar buiten
niet« dam enkel koude duisternis.
Do wijn had haar opgewekt, maar zoo,
dat zij plotseling weer bijna was begin
nen te weenen.
„Hailfe... boe lu’b je toch deze drie
tnaaii*<n zonder mij en kl»4ne> Mary kun
nen doorbreogen? Het hoedt mij zoo’n
zorg gegeven... Wat heb je toch gedaan?
„Dien*./’ zei hij ernstig. ,,Di«Ml
Ditute!"
Zij knipoogde strijdlustig bij dit woord.
Maar zij bedwong «idh. Zij wilde hem
niet ergeren.
„Wat ben je toch koppig!” t<< tij.
„Weinig vrouwen liebben het zoo
lijk als ikl... Wat he»> ja buiten
dienst uRgwlbt, Hellte?”
„Alleen aan jpu gedacht!”
Dat stel*» tiaar weer gerust. Zij nam
nadenkend een paar teugli*» uit h
glas. Hij vroeg: „11(4» ie honger, tout»?”
„Ja.”
„GoddMikl"
Hij lachte en pakte gaven uil. Zij
hielp hom. Zij laelUe ook. Het was zoo
grappig: Plotseling stond daar als uit
den hemd gevallen, dv laid met «pij#» en
drank, stilte Kerstnvisvrexte.zij beiden
bijeen... aHtt» weer goes*... voorbij wf’
drowe, akelige <He maandmi. Het
zoo somber geweest.... zooveH nevel in
Londen, waarheen zij In November van
Roseniary-Hi'lte waren vertelled... Zij ver-
tdde het en at er bij en hij hooide toe.
I n In het huis in Belgravia ook weinig
vreugde... Ba steeds stiller en In zich-
zeif g<*keerd.... Fattier werd toch zeer
ond, allen, zeiden liet, hij sliep "a nachts
zoo slecht... Fn moeder wa» in Biarritz
geweest. Zij, Edith, had ntet mw willen
gaan. Zij had in, niete pleizier. Zij wat
Bergens heen gegaan. Alleen was zijde
vorige week belui Ipaaam geweert bij de
uitdeeling aan arme kin*wen.
Ook niet graag. Maar daar lady Sid
ney zelf patronen was gewe«A...”
Hij dacte Mj zlchzdf: „Jou kleine
snob... Sterf je nog altijd voor lord*en
hun vrouwe®?... Nu, wacht maar, dat
zullen wij je va® nu al in DuiteeMand
wel tfvwiwa!...N
ze
do --T™
resktenlkf. --
woonde do iitopecRxir va®
derwi> de vc+gadVring vi i
taraad bij, ateof hij op A -o
heid van zijn wrstrfingi ros. Hol graj
pige Is d'at mm hier dit nstituut l>
nadat het in, AnWrdant 4 derth
heeft gewerkt en, met ros Itaat.
W. van (L.
dat zjj dit wniltaat niet kennen.
Fn alsof er op dlit gebied nog geen
sikkepit ervaring terstondnteof teHhter
een glloedniettw inartiluut gold' hoeft een,
der raadWIedeni, luisteren*? naar den imam
van Va® Dlae staan zwetsten over liet
groote nut. Men moet toch maar naïef
7.i.jn
Trouwens wij hebben al «ons moor de
talenten, gohtuldigd van den wetlwuder
van Ondkirwi>< waarmede -ten Haag te
opgweheopt'. NietA’lg’. in*Aa«'n»te dliw wflag
op slagi Wvn begaat, hij
dfon/iiold op doiuhcid ui itaaft,
hand haaf <l'. Trouwens bij het
begint het in de rewidentio hoo langer
hoe dwazer te worden. Do 11. B. S.’en
en hel Gymnashuw zijn nu zoover (Uw
ze prurfe-? negen weken, zomrnRoantie
hebben. Alkw natuurlijk tot meeinfcr heil
van de leergierige jeugd. Aan deze lijn-
trekkerij wordt maar niets gedaan en
jaur-in ja&r-uit wordt er «ten eladlje aan.
deze vacantle vastgeknoopt. Op wnitnigo
panticuUorv schoten, heeft men dit jaar de
groote vacamtic een week ingekort omdat
in. het afgeloopm wintersetzoro al zoo
veel te vrijaf gegeven en met hel oog
op de inogrftjlflicid dat lij- den. komen
den winter weer kolen v«h»ui® noorflgi
zal zijn. Maar de openbare noholen, voe
len voor deze doodixuchtere zakenmannen-
manier niets. De hooge paedagogte iho be-
ginsden die daar gehuldigd worden staan
dit waanseliijnlijk in den weg.
Aam het Gj pmasiunii te liet hommeles
geweest. Buiten de vier leeraren, die diaar-
aan verbonden zijn, en gegadigden kon
den zijn, om, te een man van buiten tot
rector van hei tweede Gymnasium be
noemd1. Nu schijnt dit een gevolg te zijn
van de zonderlinge politiek van dien, in
specteur van het gymnasiaal onderwijs,
die allerakeligst conservatief is in zijn
begrippen.
Om vam hot ondierwijs maar af te slap
pen, willen wij even het f<4t mem»roeren,
dat einidlelijk een wtandH>e*'ld voor Johan
de Witt zal verrijzen. Op dlraelüd» plaats,
waar eenmaaf het Ilaagsche canaille zich
aan **zeai staatsman vergreep, zal nu
het nageslacht een standbeeild down ver
rijzen.
In <ten loop dier eeuwen te er dus
wN ieta veranderd1 in de zienswifcc van
de bevolking. Het was wel jantttwr Jat in
den gemeenteraad bij de aanvaarding van
het geschenk geen enkel woord1 van hul
de werd gesproken; misschien dat daar
voor straks gelegenheid zal bestaan, al3
het Blandbeeld onthuld wordt. F.en advand-
vlek uit d» geschiedenis van ons vader
land zal dan eindelijk uitgewiselit zijn.
tegen hem aan.
„Het te goed, dat ik je weer heb!"
zei zij diep ademhalend „Ik was zoo
itreurig zondlar jou!... Koo allct®! Al
leen mot kleine Mar>'! Zij laat je groeten.
Zij is In Ixmdbn. Hrt gaat haar goedl"
Hij schudde sleede weer overgelukkig
het hoofd.
„Ben je het dan tod» werkelijk? Het
te te heerlijk! Het is stellig niet waar!
Luister oens... bijna eiken d&g heb ik
buiten op het station gedaan, en> heb
op je gewacht..."
„Fn ik ben ---
CJiaringjJUnotw voorbijgegaan
dan, aan jou!”
„...m jutet vandaag wtti ik bij mijn
kapitehu”
Zij lachte.
„...en -
en m
hiierhee».
HdUie...
Zijn hart klopte... Hij stond op... Een
ongelooflijke vreugde doontrildte hem...
neen... een schrik, dat hij zooiete voor
mogelijk hield... diat veroorzaakte döwee-
kelijkhcdd der Kerstetemkuing... en toch
eenige hoop... Er werd bulten zacht ge-
schulMd, aüso! hot Christuskind voor de.
deur stond... Hij kon geen adem halen
hij wist niet meer, was het ’t hame
ren van zijn pols... werd werkelijk tegen
de deur geklopt, waartegen zijn visite
kaartje was gespijkerd. Hij liep erheen...
stond stil... hiteterdo...
„Hellte... O Hallie... are you here!”
Hij rukte de dteur open.
„0dMn..v
Edith Mond buiten, huiverend van den,
ecoenen in natte overschoenen stekenden
voet op den andere® tredend, in een ge
heel bmnmiwden pelsmantel. Sedert een
kwartier veegde een dichte sneeuwjacht
over de stad. De vlokken hingen nog
achter in haar blonde haarwrong. HAar
sluier, waardoor liaar blauwe oogen,
de door dto koude, roode wangen glanedka,
was wit van. de rijp. Een adlem va»i»l-
«0, frtesehö winterlucht, was om> haar
jeugd^-wonno atanke gehalte. Zij vlei
auto met lATiliitateu om ten»
te. nemen. Zij kwamen te laat.
bema<drtigd*n soldaten en werkti»'
ticuliere en militaire auto’s (tie zij
uwclmu>g)i‘wemk watpciutan.
Om 8 uur Veinchiv» eentte gewa
pende auto op IhH New ski Prwpect en
veroorzaakte er ecu jmuick. Weldra vul
den (te straten zich met Moogende sol-
dafen die banieren toet opschriften tegen
de «^•cring (’ll vooral tegen, Ken®ski
droegen. Alle lietoogers waren gewapend.
Hun doel wan ntomond duidulijk zij
breeuwden „Weg mei do kapitltettHcbe
uitaietetW’ terwijl alte kadlrtltan-iuinieterat
al whren afgetreden. Zij rteptm „alle
macht aan dea raad van arbeidi'rs en
soMalen” hgenl den uitgesproken wft
daarvan. L»o gewapende auto’s voigepropt
wrt soldaten, eiv met geladen, machinege
weren voorop doorkruiste» alle straten.
Me®, riep „de voorloopige regiering te
gevang*» gnwamm.”
Om liatf elf avonds zag ik ver
scheidene regimenten op het New®ki Pres-
peet betoogeu. Terwijl de Stoet me voor
bijtrok weerkfonk plotseling maoMnege-
gewrervnuir, dat een wilde paniek onder
het pubfak verwekte. Overal knetterden
uu geweewtehoten. Ik kreeg den indriik
dat men in de hioht schoot, anders had-
den er duizenden slachtoffer» moetoi» val
len, en <ir zijn maar weinig1 gekwetsten.
Het doel van het sohteten WW angte
twljfekl lu do eerste plaats on» herrie te
maken en ImH gezag vat» de regering te
verzwakken. Men wikte geen burgeroor
log en giem mooiSparüj, doch alteën oen
De betoogers wijzen <te verant-
woordelijklteid voor het schieten aJ en
inderdaad zou men niet mei zekerheid
kunnen zeggen vanwaar get eerste «hot
was gekomen. Soms liet,® tte !>eioog»'rs
zich ontwapenen door ruiterij en kozak
ken en zelfs door vrouwe®. Uit dat alle»
biwk aJweuigjlieid va® een bepaald plan.
De Dinsdag zette kalm in, de trams
reik® tot 10 uur, maar daarna gaf de
aankomst van matrozen e® soldaten uit
Kroonstad aanleiding tot ernstige on bis
ten. Ik zggl toen tail van gktwa|iendB
werklieden met gepantserde auto’» op het
Newski Prospect verschijnen, waar <nw 2
uur middag** ernstige botsingen ont-
skmden, met tal va® slachtoffers Tegen
Am avond werd A« stad weer rustig be.
halve op het Liteiny-prospect en A( wijk
die aan Iwt Tutflmhe pakte* grenst,
Vandaag, Woensdag, te de stad volko
men rustig, (lewwpend^a ztet mm nlH
ihmt op straat.
De regit erlng
genomen, veel l>ctoo(
en alle ontwapenen,
taire posten, die alle aul
doorzoeken.
De lieele geschicAmis was et® dwaas
heid, die echter <m<i» gevaarlijk anarchis
tisch karakter droeg, maar ntettemm dl-
lettamterig va® opart wa®. De houding
van het publiek tijA»ns de rellrtje* was
verbaziWgjwfkkendl. Ik zag dames in rij
tuigen stilhouden om er naar te kijken
en didtoenidleu nleuwwgterigen verdrongm
zich bij de schirtpartij op tet
JJ1K
?Zy
simpele helden, wetend hunne taak, ken-
