akken
Turion.
allaties.
il
NIEK
[ON,
50e Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon latere. 82.
Telefoon Interc. 82.
5 kleur.
Feuilleton.
lodi.
ng
Zijn Engelsche Vrouw.
Haar
ï-
X
CO»
«It I
XTïe-vvwrs- exx ertexi.tieTols.d. voor O-o-volcLsl. Oxxxetxelceaa..
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
No. 13450.
Maandag 23 Jnli 1917.
1595 n
iMh.
itland.
èw
ooornecn.
onb*zorgd
124
DEWEG 24.
üesch f 325.
Naar hot Duitoch door RUDOLF 8TRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr J. P. WESSELINK—VAN R0S6UM.
(Nadruk varbadea.)
In Rusland begint weder or
de te komen. De regeeringscrisis is
I*
itryMi
likerzieklfc
tweemaal
i de Fleck» teMan-
FRECHT.
Haven -
HOOFD”
l*foo« 1M9S.
1GE FRUZEN.
-Moohm.
snd s«-
n haar
de va»
I Haar
gaan,
drie
het was
ïbtwa;
ndaat.
jat of
1 van
voor-
raefcll.
•tof
klieren
Haar*
len.
I men
r. men
i wryft
Ichtlnt
schen
in val,
ir het
urwi.
groot deel opgelat en met kracht
ing de onlusten,
;he zijde blyken
beheerschen.
van inzicht om-
de republiek in
haar eigen handje,
ongerust over!”
der!”
lii verbaasd. „Oui
huis bij on*» te
(iOlDSOIE COURANT.
imeegekomeoP”
is in het hotel en waclit op
leden het noodzakelijk oord
lijk te verklaren, dat Rusla
is, terwijl de verklaring, di
stelt de republiek instelt
gen maatregel met het oog
ping der constitueerende
dat die verklaring de beve
stituante niet aanrandt.
Alle leden der i
deze kwestie eens gewoi.
er
Geen vrede In zicht, -f Lloyd George over de
Kanseliersrede. - De crisis in Rusland. De Russen
wijken. Actie in ’t Westen. Vliegeraanval op
Harwich.
ONS OVERZICHT.
De meaning door de Engelsche bla
den geuit overderedevandenDuit-
schen Rykskanselier, blijkt de
meening te zijn die in Engelsche regeerings-
kringen wordt gehuldigd.
Men kent het standpunt van Lloyd Geor
ge ten aanzien van een mogelijken vrede
met Duitschland: hy acht dien alleen moge
lijk, blykens zyn te Glasgow voor korten
tijd gehouden rede, met een democratisch
Duitschland, een Duitschland waarin niet
het Pruisianisme den boventoon voert. Deze
meening is thans, na de rede van den Ryks-
kanseüer, door Engeland’» eersten minister
nog eens onderstreept in een rede, die hy
Zaterdag uitsprak ter gelegenheid van de
viering van den Belgischen onafhankelijk
heidsdag. In deze rede toch zeide Lloyd
George, na het uiteenzetten van Engeland’s
standpunt ten opzichte van België:
Welke hoop biedt zyn redevoering op vre
de? Ik bedoel op een eervollen vrede, die
alleen mogeiyk is. Het is een handige rede
voering, die met alle winden meewaait. Zij
bevat gedeelten, die geschikt zijn voor hen,
die ernstig naar den vrede verlangen en
dit zijn er velen maar zy bevat gedeel
ten, die de militaire kaste in Duitschland
zullen begrjjpen, passages, waarin gespro
ken wordt over de waarborging van de gren
zen van Duitschland. Zoo o.a. de passage
omtrent Elzas Lotharingen; die, waarin ge
zegd wordt, dat sedert 1914 Europa in bloed
wordt gedrenkt; die, volgens welke zij
indien zij durven de Duitschers België en
Koerland zullen anexeeren; die, waarin een
nieuwe slachting voor Europa in uitzicht
wordt gesteld, tenzij op de Europeesche
slagvelden Duitschland’s macht voorgoed
vernietigd wordt. De redevoering bevatte
ook gedeelten voor de democraten, nl., waar
in werd medegedeeld,dat leden uit denRyks-
dag tot regeeringsambten zouden worden
opgeroepen. Er zullen zelfs vertegenwoor
digers uit alle partyen voor deze functies
worden benoemd. Dit was bestemd voor het
democratisch element van Duitschland.
Maar er waren ook gedeelten, om de jonkers
tevreden te stellen ,dat de andere passages
niets beteekenden. De Ryksdagleden, die in
regeeringsambten zullen worden benoemd,
zulen geen ministers worden, maar klerk.
(Gelach en toejuichingen). Het was dus een
redevoering van iemand, die de militaire
situatie in oogenschouw neemt. Mogen onze
bondgenooten Rusland, Engeland, Frankrijk
en Italië hieraan denken.
Voor het oogenblik lijkt de rede de be
kentenis, dat de militaire partij de over
winning heeft behaald. Ik wil in anderen
vorm een verklaring herhalen, welke ik
reeds heb afgelegd. Op welke wijze de door
hen gekozen regeering hen besturen zal; dat
is geheel en al de zaak der Duitschers,
doch welke regeering w y ver
trouwen kunnen, om er vrede
mede te sluiten, dat ia onze
zaak. De democratie heeft haar vredes-
waarborgen niet. En indien men deze in
Duitschland niet kan krijgen, dan moeten
wij er voor zorgen, dat er andere waarbor
gen komen. De rede van den rykskanselier
bewijst, myns inziens, dat zy, die de bui-
tanlandsche zaken in Duitschland besturen,
zich thans ten gunste van den oorlog hebben
verklaard. In die rede ligt geen hoop voor
België. Het is zelfs niet genoemd. Zy
droeg integendel geheel 't karakter van een
bedreiging voor België.
Ik heb deze rede gelezen, en, zooals mijn
plicht was, heb ik haar één-, twee-, drie
maal gelezen om er iets in te zoeken, waar
op wij onze hoop konden gronden op het
einde van deze bloedige worsteling. Ik heb
er in gevonden schyn-onafhankelykheid
voor België, schijn-democratie voor Duitsch
land en schyn-vrede voor Europa, en ik zeg
dat Europa niet millioenen van zyn dappe
re zonen opgeofferd heeft om op den door
hun bloed gewtyden bodem een heiligdom
van loutefr schyn op te richten
Een groot Duitsch blad zeide onlangs dat
de Duitschers strijden voor de vrijheid en
onafhankelijkheid van hun vaderland. Dit
was nimmer waar. Het is heden minder
waar dan ooit Hoe vrijer, hoe onafhankelij
ker Duitschland is, hoe liever het ons zyn
zal. Zy die de vyanden zyn van Duitsch
land’s vryheid en onafhankelykheid, zijn
Duitschland’s eigen regeeders en niet de
verbonden mogendheden. Wy geven de voor
keur aan een vry Duitschland. Met een vry
Duitschland zouden wy vrede kunnen slui
ten, doch met een Duitschland, dat be-
heerscht wordt door autocratie, kunnen wy
onder geen voorwaarde tot vrede komen.
Uit deze woorden blykt dat van Entente-
zyde, de rede van den Rykskanselier geen
aanleiding biedt tot een komen tot den vre-
ée. Het was te verwachten, maar het is
thans duidelyk en overduidelijk gezegd:
Er komt voorjoopig geen vrede, integendeel
met de grootst mogelyke krachtsinspanning
zal de krijg worden voortgezet tot het einde,
wanneer alle strijdenden uitgeput en lam
geslagen zyn.
ik riniMij
Ben op ta,,
„...om l~
ven. Edfth!
„Neen, H
je eindelijk
halen!”
Hij staarde haar ontatetó1 aan.
„Ben je daarvoor hier?”
„Ja... waarom dan anders1, Hellie?”
„Hemet... om eindelijk de plaat» in te
42
Zijn uiterlijk was wat veranderd. Hij
had den Engeteohen korten knevel laten
groeien en droeg dien lang, zooals in het
leger gebruikelijk wtó Hij had! weer de
stramme en besliste diensthoudfaig, ook
droeg hij de uniform weer die zij sihds
anderhalf jaar niet had gezien, dat maak
te hem imet het ongewone rood der op
slagen, het gegilinster der knoopen in het
lamplicht wat vreemd voor haar. Maar
slechts een oogenblik. Daarna babbelde
zij levendig verder. Er was zoo heel veel
te vertdlen uit dien tussohentijd, eigen
lijk altijd' hetzelfde, wat zij nu en dan
al had geschreven- Dickie had zich nu
op het postzegelverzamelen, geworpen...
meer golfspelen zou beter voor hem zijn,
niet zijn aanleg om zwaar te worden....
en de Mac Comicks gingen s|xxxlig op
reis om dien, winter in S&yipte door te
brengen, waar een. uitgezóchte season ver
wacht wordt en Fred had tot kort gele
den goede sport In de graafschappen ge
luid. Met den ouden mr. Mathes ging hot
in het geheel niet goed. Hij wa» nu een
maal lijdende aan suikerziek^ en dronk
slechts portwijn, die tweemaal de Hnie
had gepasseerd'... en
zooals uit het groote offensief is gebleken.
Het prijsgeven der door het groote offen-
cief behaalde voordeelen is te wtften aan
den toestand van demoralisatie, waarin de
troepen door de propaganda van Duitsche
^B?uÏÏM^nh<*rioï«,nrtjlu«h legwbwicht
breidden de Oostenryksch-Hongaarache en
Duitsche troepen by Novica, ten Z. van Ka-
luci de pas bevochten voordeelen uit door
de verovering van een nieuwe hoogtestel-
ling. BÖ Fabein werden Russische afdeelin-
gen over de beneden-Lomnitsa geworpen.
Onmiddellyk ten N. van den Dnjestr misluk
ten Russische gedeeltelyke uitvallen aan
Weerszijden van den spoorweg Lemberg
Tarnopol.
De onder bevel van generaal veldmaar
schalk prins Leopold van Beieren gevoerde
tegenaanval wordt met succes voortgezet.
De Oostenryksch-Hongaarsche regimenten
heroverden het ten N.O. van Brezetsany in
het begin van Juli verloren eerste linie bij
Austunof, Jazierna en Esterof. De opruk
kende Duitsch-Oostenrijksch-Hongaarsche
strijdkrachten zyn deze plaatsen voorby
getrokken.
Toch schijnt het opdringen der 'Centra-
len den Russen niet overal welgevallig te
zyn geweest, althans het Duitsch-Oosten-
ryksch zoowel als het Russisch bericht spre
ken van hevigen tegenstand, die door de
Russen ia geboden. De commandant in de
sector ten zuiden van Kalucs n.l. de gene
raal-majoor Prins Gagarine, die het critieke
van den toestand zag, deed op dit oogenblik
een bataljon oprukken van het regiment
Soegerof, onder bevel van kapitein Boejgi-
ne, die een krachtig offensief begon.
Tegeiykertyd deed generaal Gagarine
van de beide vleugels regiment cavalerie uit
den Kaukasus en Kaharda opjukken.
Met een schitterend élan gingen dese
regimenten tot den aanval over en sleepten
het terugtrekkende regiment mee.
Het algemeen* élan veranderde onmiddel
lyk den 'toestand ten gunste van de Russen.
De nhderende Centralen gingen in wanorde
op de vlucht en de vroegere Russische po
sitie was hersteld.
Het schitterende werk van de artillerie in
dien sector, droeg by tot het beslissende
succes van den aanval.
Het Russisch communiqué van den 21*n
meldt:
Ten Zuidwesten van Dwinsk ontwikkelde
de vyand een zeer hevig artillerievuur.
In de streek van Zloczof breidde de
vyand zyn bres in ons front uit en zette
den 20en Juli zijn offensief in de richting
van Tarnopol voort. Onze troepen gaven
over het algemeen geen biyk van de noodige
standvastigheid en gehoorzaamden hier en
daar zelfs niet aan de bevelen van de chefs.
Zy bleven terugtrekken en handhaafden
zich aan het einde van den dag op de Unie
Reniof—-Pokropi wnaW y boedof
Aan het front by Pysjpipatoetory richt de
vol vertrouwen in de krachten der groote
Russische natie en het spoedig herstel van
het politieke leven des rijks. Zij is er van
overtuigd, dat de genezing van de doorge
maakte crisis naby is. Hierdoor gesterkt is
zij tot handelen gered en zij zal handelen
met al de energie, die in haar is, zooals de
omstandigheden het eischen. Ztf acht het in
de eerste plaats zeer noodzakelijk, dat alle
krachten worden aangewend tegen den bui-
tenlandschen vijand en verder, dat het nieu
we regime verdedigd worde tegen alle anar
chistische aanslagen en tegen hen, die een
tegen-revolutie wilen bewerken. Te dien op
zichte moeten krachtige maatregelen geno
men worden.
Het nationale leger kan slechts strijden
wanneer het de overtuiging heeft, dat geen
druppel bloed van een Russisch soldaat ver
goten wordt ten behoeve van vreemde be
langen. Het devies van het recht en de de
mocratie door de regeering verkondigd voor
het oog van de geheele werfeld moet het
wachtwoord biyven.”
Tot het strijdende leger richtte de voor-
loopige regeering de volgende proclamatie:
Drie weken geleden zyn de legers aan het
Zuidwestelyke front, op bevel van den mi
nister van Oorlog en onder commando van
den generalissimus met machtig en rsvolu-
tionnair élan tot het offensief overgegaan.
By na 36.000 gevangenen, meer dan 90 ka
nonnen en meer dan 400 machinegeweren
zyn dezen legers in handen gevallen. De
roemrijke aanduiding „regiment van den
18en Juli” zal voortaan in de annalen der
revolutie geboekstaafd staan.
Boven hun eigen leven en eer stelden deze
helden het bestaan van hun vry Vaderland
en het heil der Russische revolutie, die aan
het front bedreigd worden door de bajonet
ten van keizer Wilhelm en in do achter
hoede door de macht van het volk. Een groot
gevaar bedreigt de revolutie nog.
Na zyn troepen geconcentreerd te hebben
is de buitenlandsche vyand op zVn beurt op
nieuw tot het offensief overgegaan
Moge z^n laaghartig plan om tegelijk
het front te doorbreken en een slag in de
achterhoede toe te brengen, nog in meerde
re mate allen tot elkaar brengen, voor wie
Rusland en zyn vryheid geen ydele woor
den zyn.
Troepen van de revolutie-legersl Uw
broeders, die onder de roode vaan ten stryde
trokken, roepen u toe, zich by hen aan te
sluiten, om gezameniyk te strijden voor de
verdediging der vryheid, voor billyke voor
waarden en voor een duurzame vrede.
Door den wil van het revolutionnaire
volk, op het eerste bevel uwer militaire
chefs, voorwaarts, zonder acht te slaan op
de lafhartige verraders van het vaderland.
Redt de vrijheid, redt het vaderland!
Minister Kerenski is Zaterdag naar het
front vertrokken. Hy schijnt de man te zyn
die bezieling weet te brengen by de troepen
om hen tot den aanval te doen overgaan,
weer alleen met
toen Pool
vercWenen was,
tar armband en
ABONNEMENTSPRIJS I por kwartaal l 1.25. per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1-75, per week 14 cent, overal waar de beaorgiag per looper geschiedt. Franco
per poet per kwartaal f 1.50, mot Zondagsblad I 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: Maskt 31. Gouda, bij
mm agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS» UH Goods en omstreken (bdtoorende tot den berorgkring):
1 —5 regels f 0.55, elke regel moer f 0.10- Bij drie schtercenvolgende plaatsingen worden
desa tegen twee berekend. Van belten Goede ee den.besorgkring. 1—j5 regels f 0A0, elk*
regel meer f 0.15.
dat zou je ook geraden zijn!”
heer, onder het aansteken van
op. Maar een
Hoe kun. je dan, aan een. terugtocht denr
ken... hier uit do sneeuw ah* Napoleon
uit Rusland?... Jij... Ik begrijp Je ntat.”
Zijn blonde, jonge vrouw stond dicht
voor hen», en keek h«n kalm m vastbe
raden in het gelaat.
„Ik heb tegen mijzelf gezegd, HeUte...
en mortier en de anderen ïwsbhen brt ook
tegen mij gewegd: je bent een mau en
mannen zijn eigvnainnig. Of zij noemen.
bet trote- Zij denken, dat zij aan hun
eer te kort doen, aU zij lu< eerst de
hand toesteken. Dat 1» onze zaaik. Wij
moeten jelui tegenxxi komen en het jelui
gemakkelijk maken toe te geve»..."
„Waarin dan?”
Zij liet haar blik door do kamer
„Arme Hellie... Hier hd> je mi
maanden gewoond! Zeg hrt zelf:
verloren tijd in je leven!”
„Neen IdRh... alle*, maar niet!”
„Je geeft immers toe: je hebt zoo wan
hopig naar mij en kleine Mary en alles
verlangrt?”
„Dat zeker!”
„En je trots heeft je verboden dat te
doen, wat je rcedk lang zoo graag had
gedaan... weer naar huis komen!... O...
Bwst niet loe, Hellie!... dat begrijp ik
wel! Je bent een man. Het viel je l»ard
het eerste woord te spreken. Toen nam
lijk het besluit: dan doe ik het.
den trein gegaan on naar hier.”
in do toekomst bij mij te blij-
3»!”
Horttezei zi
t weer naar
nemen, waar je van Gods- en reclitswego
behoort... hier naast mij!”
In zijn toom schreeuwde hij het bijna
uit Weer nam Edith het vertrek op.
„liter, HeHie! Om Godawil?”
„Natourtijk niet In de gesneubi leerde
kasner! Maar in drie kamers of vier! Wij
zullen ons er wel doorslaan Je vader
moet red» verstaan. Hü zal zijn eigen
douhter en kleinkind niet laten verhon
geren I”
De jonge vrouw voor hen» schudde bet
hoofd'.
„Pa heeft kort geleden met mij ge
sproken Hij zegt, dat hij nu in zijn
zaak een moeHijken tijdl doormaakt I Hij
zal het te boven komen I Maar voor-
toopig iiKx-t hij al zijn baargeld voor
Zuid-Amerika gebruiken. Hij kan ntete
naar Duitschland sturenVadt'r wa»
iu zeer gedrukte stemming, toen hij mij
dit bekende. Achteraf heb Ik ved begre
pen van wat ik vroeger voor eigenzin
nigheid hteW!”
„Waarom bekrimpen jelui dan niet In
Faigeland... hè?”
„Dat kan men niet, zegt father. Dat
valt op. Dat schaadt het crediet Boven-
dien zouden de nüjnen het ook ntei doen.
Wij qijn. ook geen paupers... Neen
Ginds gaat alle» zijn ouden gang. Daar
komen wij beiden even goed doorheen.
Wij kunnen zoo vroolijk en tzt-
teven op Rosemary HillsHet heeft mij
niet met ryat grfaten. Ik heb tegen mij-
®elf gm’gd Zeker beeft hij nu resdk in
stilte’ spijt van hetgeen hij gedaan heeft!”
Ik ben goedL.. Ik vergeet hetIk ga
hem haten En dat I* nu de dank...”
Fr wa» eigenlijk nog geen „neen” over
zijn lippen gekomen.
(Wordt vervolgd.)
seert zich wel op
Maak jo daar niet i
„Mother is toch hl
Hij sperde de oogen open.
„Hier in Czemstowitz?”
„Ja.”
„Met je iroeegf»
„Ja. Zij te in
mij
„Lieve hemel I” Helmut Murker Hop
de kamer door en bled handten wringend
voor zijn, vrouw staan. „Ldlth... kind
lief... Itoe ben je op die onzalige ge
dachte gekomen?... Ging het dan werke
lijk niet zonder mother?... Je weet toch,
dat zij en ik liet toch slecht samen kun
nen vinden... En nu juist, nu wij el
kaar in de eerstvolgende dagen zooveed
hebben te zeggen...”
„Ik wae bang, Hellid De vprre reto...”
„Praat toch g.<m onzin. Mute!... Jij
en bang zijn... Je rotet ook alleen naar
Japan aJfl het moet. Ik ken jo beter!”
1 dith Merker stond op.
„Het komt er n»ar op aan, wat bet
doel van de reis te!" zei zij. „Dit te
toch een moerlijke reis voor mij. Ik heb
den eersten stap tot onze verzoening ge
daan, Hellic!"
„Al «ford ik bontterdl jaar, dan zal je
er nog dankbaar voor zijn!”
„...en voor het geval deze rete mocht
mislukken... ik had er zoo’n angstvoor,
dan rampzalig en alleen naar huis te
moeten reizen... dan moest Ik iemand om
mij te troosten bij mij hebbest-. Daarom
heb ik mother verzocht...”
T en onbeetemde onrust greep hem aan
Zijn voorhoofd' werd bewolkt.
„Mislukken... Fdfth?... Jo bent er toch!
Wij heliben eikaar toch gevonden... Alles
te goed...
voor een groot deel opgeldst
heeft de voorloopige regeeair
die voor een deel van Duitse!
te zyn bevorderd, weten |e
Het bleek, dat het versctyl 1
trent het proclameoren va»
Rusland hieruit voortvloeide, dat sommige
Belden onmiddel-
nd een republiek
b men heden op-
als ’n voorloopi-
Jop de byeenroe-
b Vergadering, zoo-
roegdheden der con-
regeering zyn het over
i geworden Ook bestaat
eensgezindheid ten opzichte van de
vraag, of de Doema en de Staatsraad moe
ten worden ontbonden. Da| beschouwt men
n.l. als een ongelegen kwestie op het oogen
blik, waarop de verdediging van het front
zoo moeilyk is, en als een onbelangrijke
zaak met betrekking tot het optreden der
regeering.
Het aftreden van den minister-president,
prins Lwof, was in hoofdzaak het gevolg
van het onverzoenlyke meéningsverschil in
zake de agrarische kwestie tusschen hem en
de socialistische mShisters, inzonderheid den
minister van Landbouw, Tsjemof.
De voorloopige regeering nam acte van
het ontslag van prins Lwof in zyn kwali
teit van minister-president en minister van
Binnenlandsche Zaken. Zy aanvaardde even
eens het ontslag van Tsjingaref, minister
van Financiën, van Nekrassof, als minister
van Openbaar Onderwijs, mins Sjakofskol,
ais minister van PuHieken^ljstand en Pe-
revejezef als minister van Justitie. Ze be
noemde Kerenski tot jninister-president met
behoud van de portefeuille van Oorlog en
Marine, en Nebrasof tot minister zonder
portefeuille, ter vervanging van Kerenski
als deze afwezig is.
Het ministerie van Binnenlandsche Zaken
werd toevertrouwd aan Tsjernof, die thans
minister van Landbouw is.
De verdeeling der overige zetels werd uit
gesteld tot de volgende byeenkomst.
De voorloopige regeering heeft de volgen
de verklaring gepubliceerd:
„Burgers!
Het ontzagwekkende uur heeft geslagen!
De legers van den Duitschen keizer ver
breken het front van het nationale revolu
tionnaire leger. Deze vreeseiyke operatie is
hun mogeiyk gemaakt door de misdadige
lichtzinnigheid, het fanatisme en de ver
blindheid van zekere lieden en het verraad
van anderen. Hierdoor loopt het nieuwe
vrye Rusland gevaar. De verborgen krach
ten die een tegenrevolutie willen bewerken,
zouden van de hierdoor ontstane verlegen
heid gebruik kunnen maken. De voorloopige
regeering heeft zich vQlkomen rekenschap
gegeven van de verantwoordelijkheid, die
thans op haar schouders rust. Zy is echter
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN^4 reg^ lAS. regel »M» t UB.
Op dc «oorpapaa dubbel teneL
Gewone edveneatiie «a iagewrede* mededeeftMM H cAArrert mi mm gsféeriiidse
prip. Groote fellere «n raodM neer pleeUrauM*.
KLEINE ADVERTKNTlftN«uvregM j - betreftsfde ftras»w***s*i,
koop ea verkoop, hwu ca «artw. 1—S regel* t 9.2S *Km regel **er 9 caai Mj raarail-
betaliag. Maxiaaa pwoRa 10 regah. Itew^—■■ere S ML
cl tester hadden zich bij dé laatste katoen
crisis warmpjes gedekt en veel geld ge
maakt. En miss Hunter...
Haar man zou graag getsegd hebben
„houd toch op iiKit dde vervettende men-
schenWad kunnen, ons dw sportkerels
en gelffrnensclten aan, gene zijde van het
Kanaal schelen? Ik ken ze meer dl&n mij
lief tel... Wij zijn nu in Duitechtaaidi en
blijven daar.” Maar het wae zoo bekoor
lijk tar gebabbel aan te hooien.... dit
in do laatste maanden, blijkbaar door ge
brek aan oefening, wat geroest, grappig
gekileurd Duitsch. Hij zou het liefst haar
roode lippen met een kus gesloten heb
ben. Maar daar vloog de deur open. Mi
chalski, dé Pooteche oppasser, kwam
grijosteiohend! binnen met zijn kerstpakje
onder den arm en stond' stokstijf als door
den dondter getroffen...
Do luitenant en een dame.., Helmut
Btekle hem zijn vrouw voor en düevjoeg
vriéndelijk: „Ik hoop, dat jo het hier
goed hebt?”
„Om u te dienen!”
„Kt
zei zijn heer, onde.
een sigaar. „Ruim' hier
beetje gauw...”
Hij verlangidé er naar
Fdith te zijq, Die keek,
met de laatste borden
op het horloge in ha:
schrikte.
„Al halfnegen!... Wat zal mother dem-
k«i
De luitenant fronste het voorhoofd. Hij
vertrouwde zijn ooren niet.
„Wie... voor den koekoek?”
„Mother!
„Nu... ik wenech mother iit Temden of
waar zij uitbangt alle goeds. Die amu-
