isms.
erslag
wan Gouda.
Wnmr
4.EN
rk
au i lm.
iH
No. 13470.
Donderdag 16 Augustus 1917.
56e Jaargang
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
'Telefoon latere. 82.
Telefoon Interc. 82.
31, GOUDA.
van Thee
Feuilleton.
Tanden
Zijn Engelsche Vrouw.
I/Tie-vx-ws- en. -A.d.-v-ertexxtxeTola.d. voor G-o-uxd.a. ezx OzxxstrelEezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
iY ZONEN,
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
'M*l* I M UI
ling van
vooruitbetaling.
1992 54
in
was
62
de
go-
het
Flacon!
miw- en Woning-
omKulssie Armen-
Naar het Duitech door RUDOLF STRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr J. p. WE86ELINK-VAN B068UM-
(Nadruk verboden.)
van de City zich
nam
rcu-
Dat
ifé „die Hai
rgadering G
üging.
Het ftoteoleum-vraagatuk.
In het Britsche Lagerhui» diende Ix>ng
een wetsvoorstel in, dat de regeering met
de controle over het zoeken naar een pro
ductie van petroleum in het Britaehe r(jk be
last. Er werd op gewezen, dat terwijl onze
eerst plicht was petroleum uit andere landen
te betrekken er ook sprake kan sün van een
ontwikkeling van mogelijke levering binnen
de grenzen.
Het admiraliteitecomité heeft eenige van
deze vragen overwogen en er werd op ge
wezen, dat het heel wel mogel(jk is, dat er
i worden
IJO. elke
oedingswaarde.
tfedaiUea.
X BUL,
REBBAART Lx.,
Markt 5.
ikkerij
ON -—Good*.
GOUDSUHE COURANT.
:ijn van
EM.
everd in verzegelde
1 half en één Ned.
Nommer
gedepot
van Ui
en Prija,
>neerd Merk.
Jwe geëerde
iarmo-
Goud-
komen. I
ken, naai
ge huk,
was
dacht
heett
Stilt
geregeld tijdig
ontvangen van
veroakeiiXbe.
fa obm agonie
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75. per week 14 cent, overal «raar de beaorging per looper geschiedt, franco
per port per kwartaal f 1.50. mal Zondagsblad I 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aaa ons bureau: Markt 31, Gouda, bij
<mm agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgknng):
1—5 regels I 0-55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen
desa legen twee berekend. Van buiten Gouda en den.bezorgkring; 1—5 regels f OJ
regel taeer f 0.15.
geldfedirapcr uit
AugwMW I' leek,
die in. Dultecli-
wm van zijn *ol-
dto zou nog ge
ilet in uit... Het
reeds diep de
.ikkingen daarop
n boekformaat
Behingen
Wereld-
1974 44
Bsels.
bewerkers gewold aandoen? Dat aal
eveneens heel moeilijk zijn. Laat ik U
dit mogen zeggende organisatie voor
de conferentie te Stockholm zal lan
ger duren, dan do ministers, die de
paspoorten geweigerd hebben.”
<ie
e n
Gemengd Oorloffanleawa.
De eerste oorlogsdaad
van China.
De Chineesche marine-autoriteiten
legden beslag op 3 Oostenrnksoha
koopvaardijschepen, die in de naven
geïnterneerd waren. De schepen waren
niet beschadigd en er werd geen ver
zot geboden. Totaal zijn nu 18.000
ton aan Duitsche en uostenryksohe
schepen in beslag genomen.
Engelsche en Fransche successen in het Westen. -
In het Oosten winnen de Centralen terrein. - Oe
Tsaren-familie weggevoerd. De houding der
Russische Regeering en de Conferentie te Stock
holm. Het Pauselijke vredesvoorstel. - Poincaré
in Italië.
ONS OVERZICHT.
De fronten.
In het Westen blijven storm
en regen de natuurlijke vijanden van
den aanvaller. Toch blijft de artillerio-
voorbereiding bijna over het geheele
front krachtig voortgezet en door vlie-
gerverkenningen geleid, terwijl op ver
schillende plaatsen reeds tot nieuwe
krachtige mfanterie-aanvallen werd
overgegaan. Hierdoor is het in destreek
Lens-Loos den Britten gelukt, de eerste
Duitsche verdedigingslinie op alle pun
ten te veroveren zoowel bij Bixschoot
als ten Westen van Dixmuiden maak
ten ook de Fransche troepen vorde
ringen. Ofschoon deze vooralsnog
plaatselyke successen niet van over
wegenden invloed zijn, tenzij ter ver
sterking van het moreel der Entente
troepen, is het toch opmerkelijk, hoe
in geïnspireerde artikelen, de Duitsche
pers haar lezers voorbereidt op zware
gevechten en laat doorschemeren, dat
de Duitsche linie weer iets moet wor
den teruggebracht.
Vestigen wij tenslotte de aandacht
op het bezoek van Poincaré
aan het Italiaansche front,
waar hij, vergezeld van minister Léon
Bourgeois, den Koning, benevens Bo-
selli én Sonnino aantrof.
Ook het feit, dat de Italiaansohe ge
zant te Parys en de Fransche Geaant
te Rome daar aanwezig zijn, duidt
op belangrijke besprekingen tussohen
Frankryk en Italiëbesprekingen, die
naar wjj vroozen, weinig met vrede
uitstaande zullen hebben
verwijdering de Voorloopige Regeering
heeft besloten ZQnder eenig overleg
met den Raad van Arbeiders en Sol
daten.
Het schijnt dus wel, dat de regeering
zich zeer sterk voelt tegenover den
Sovjet, dat zij dit lichaam bij haar
zoo belangrijk besluit heeft kunnen
negeeren. Welke beweegreden achter
een en ander zit is intusschen niet
duidelijk en het schijnt wenschelijk
zonder op de zaak vooruit te loopen,
nadere berichten tegemoet te zien.
gelijkend gebouw van <te Bank van Ui>
geland. Hij liep eten langen grauwen- voor
gevel lang»*, den bot-k om van, Old
BroadMnut en stond voor ren deur m.t
k o pc run plaat „John Wilding en Co"
Hij wtet niet, ixx* hij daarheen was ge-
Hij keek naar <Je g<wioti*n lul-
ar itit ouderweteche, raitaNe, boo-
waaraan verder nivU» bijzonder»»
te merken en lichtelijk huiverend
hij: duw daar te het gebeurd! Daar
(>nn noodlot zich afgertperik.
lie in hei rond. Geen meiwei» Toch
wel... daar, mi de whadkiw van hel te-
genovwgMMride trottoir leunde i«uand. <11 u
even a)s hij naar do plaat* van John
Wildings gduk en einde keek. De gestal
te verroerde zich nk<. Nee»... PlutecUng
zette dra» zJeii in, beweging... Itwauldwani
over de straat.... em man met borstelig
liaar. kale overjns en. sjofelen vilten hoed
en verwilderden grijzen haard romtoiH hei
rootte. opgezette gericht... i«ki« looje
jongrn kende hier den City origineel. <teu>
ouden mr. Matin*. Die bleef voor ‘ten
ander en laehlekort e» v rooi ijk,
terwijl hipMittu mei dvu knop van zijn
stok tegen de borat tikte,
,,\Vdil. mr/**M*Hfcer... u Her...? tri
ren oui sühoonpapa?... All right!...
ook... Ate het mij wat hWp! Dti
het echter niet, old boy!”
Hij had die» «vond blijkbaar nog meer
wldskey en soda gedronken dku» gewoon
lijk. Ill) vervolgde vol norwho vroolijk-
h«id, terwijl Helmut Merker, wien, eng»-
voel van onliehaag lijk beid bekroop, zweeg.
(Wordt vervolgd.)
vraagstukken door den oorlog ont
staan” zy aan de besluiten, door die
conferentie op te stellen ?niet *t karak
ter kan toekennen, dat uitsluitend en
alleen kan toebehooren aan de besluiten
der geallieerde regeeringen”. Met
andere woorden, dat men dus te doen
heeft met een party-bijeenkomst,
welker besluiten als zoodanig, voor
de regeering geen bindende beteeke-
nis zullen"hebben.
Eenorzijds wil men dus, de politieke
betoekenis niet ontkeniïónd, nu toch
wel de afgevaardigden laten gaan,
kennelijk met het doel de socialisten
te vriend te houden, maar anderzijds
en daartegenover, de te nemen be
sluiten nihileeren, door te verklaren
dat zy geen enkele regeering kunnen
binden. Ook hier zitten wij dus weer
te midden van hot politiek gemodder,
waarvan de ellende nog niet is te
voorzien.
Intusschen zal ’t ook wel blijken niet
zoo makkelijk te gaan, den afgevaar
digden hun passen te weigeren, want
zooals men gisteren onder onze laatste
telegrammen heeft kunnen lezen, heb
ben do uitvoerende comité’s dor Brit-
sche Arbeiderspartij zich opnieuw ver
klaard voor vertegenwoordiging op de
conferentie te Stockholm en mag wor
den aangenomen, dat ook de confe
rentie op 21 Augustus i^den zin van
de voorgestelde motie zal beslissen.
Of daarna de regeering zich zal kun
nen handhaven als Lloyd George, den
constitutioneelen weg volgend, een
beroep doet op het volk, is zeer de
vraag, ook al zal de stemming, nu
zoovelen aan het front zijn en de
kiezerslijsten niet zijn bijgewerkt, niet
geheel zuiver kunnen wezen.
En zooals het in Engeland staat,
zoo schijnt het ook in Frankrijk te
zijn, waar Ribot evenmin aller steun
kan verwachten, voor zoover althans
de loopende geruchten daaromtrent
tot ons doordrongen.
Zeker ligt er dan ook veel waars
in hetgeen Huysmans in een intervieuw
meedeelde, toen hij zeide, dat de regee
ringen een grove dwaling begingen,
hier tusschenbeide te komen en hij
vervolgde: „Zij verbreken den gods
vrede on werpen de arbeiders in de
oppositie terug. Kan Ribot blijven met
de oppositie van een kleine hónderd
leden Het zal hooi moeilijk zyn. Kan
Lloyd George den wil van twee mil-
lioen arbeiders, mijnwerkers en metaal-
Op het Oostelyk front
blijft het voordeel nog steeds aan de
zijde der Verbonden troepen. Vooral
de legergroep van Mackensen, dringt
in blijkbaar onweerstaanbaren drang
vooruit, langzaam maar zeker, zoodat
in het lage land van de Sereth, een
terrein bijzonder geschikt voor den
bewegingsoorlog, de Russen terug
moesten trekken, en de op den weste
lijken Sereth-oever gelegen bruggen
hoofden van Baltaretu prijsgeven.
Bij deze gevechten zouden den
Centralen thans meer dan 3000 ge
vangenen, geschnt en machinege
weren in handen zijn gevallen.
JDe Conferentie te Stockholm.
Het is in Engeland, gezien do rede
voeringen on publicaties van Lloyd
George en anderen, voorgesteld gewon
den alsof de Russische regeering, welke
aanvankelijk de actie ten gunste van
de Stockholmer Conferentie steunde,
daarvan thans afkeerig zou zijn gewor
den, zoodat het gewenscht zou zijn
géén Entente-afgevaardigden te zen
den. Een der jingobladen ging daarbij
zoover, als zou het tegenover Rusland
niet verantwoord zijn, indien men de
passen afgaf. Thans blijkt echter dat
men in z’n conclusies, het doel wel
voorbij geschoten is, dan wel, dat
Kerensky zijn nieuwe tactiek niet al
te ver meent te kunnen voortzetten.
Een nieuw bericht uit Petersburg
I meldt althans, dat in den persoon van
den minister-president en den minister
van Buitenlandsche Zaken, de Russi
sche regeering aan de regeeringen der
geallieerden heeft doen weten, dat zij
het ongewenscht acht, welke belem
mering ook maar, in den weg te stel
len voor het deelnemen van socialis
tische vereenigingen aan die conferen
tie.
Toch neemt de Russische politiek
te dezer zake blijkbaar geen zuiver
standpunt in, waar aan dit bericht
wordt toegevoegd, dat hoewel de
Voorloopige Regeering niet de politieke
beteekenis ontkent van een socialis
tische conferentie, „uit het oogpunt
van verheldering der voornaamste
der zot genaamde ^vredesuitingen uit
het kamp der geallieerden, „nauwelyks
onderscheidt”, alleen op het punt van
teruggave der Duitsche Koloniën houdt
het voorstel rekening met de Duitsche
levensbelangen, zegt het blad, dat
voorloopige koele terug hou den heid
ten aan zien van deze jongste bemid
deling aanbeveelt.
Maar er xyn nog andere factoren
in het spel. Zoo is het bijvoorbeeld
zoor de vraag, ofhoewel de uiterste
richtingen hiér elkander op een ge
meenschappelijk terrein zouden kun
nen aanvullen de socialisten .deze
bemiddolingspolitiek van den Paus
gaarne zullen aanvaarden, waar zij
juist van een vrede, welke aan hun
initiatief zou te danken zijn, een aan
merkelijke vermeerdering van hun
invloed kunnen verwachten.
Ook op de vredespoging
door don Paus aangewend,
wekken in zooveler harten de hoop
op een naderend einde van het bloe
dig wereldgebeuren, dat al jaren nu do
monschen neerdrukt in angstige be
klemming, willen wij mot een
enkel woord terugkomen, nu uitvoe
riger telegrammen daarover melden.
Zoo blijken de voornaamste begin-
selefl van den Paus volkomen overeen
te stemmen met die van Wilson
geen annexaties, arbritage, beperking
van bewapening, vryheid ter zee,
voorkoming van economische conflic
ten. De nationalisten-questie schenkt
hij wel zijn aandacht, zonder haar
principieel te behandelen. Een gr n-
dige oplossing geeft hy niet, maar
ook de Entente liet het lot van een
aantal nationaliteiten, zooals o.a. de
Finnen, de Ieren, de Denen in Slees-
wijk-Holstein, onaangeroerd.
De hoofdbeginselen der Entente
voor een duurzamen vrede, en hun
voornaamste voorwaarde„herstel”
wil hij verwezenlijken, ovenals het
beginsel „geen annexaties” noorgelegd
in de motie van den Duitschen Ryks-
dag-
Toch kan men, medo in verband
met de verschillende persstemmen,
niet aannemen, dat de regeeringen
zeer hartelijk de hand zullen aan
vaarden, die haar uit de impasse redt,
waarin de houding der arbeiders en
de toenemende vredesstemming dor
bevolking haar hebben gebracht. In
tegendeel, zoomin de Entente als der
Centralen pers, stelt blijkbaar volko
men vertrouwen in deze bemiddelings
pogingen. En het zijn vooral de pun
ten „geen vergoedingen” (ofschoon
het voorstel wat de vergoedingen
betreft een uitzondering scbynt te
maken voor sommige zeer beschadigde
streken in België, Frankryk en Ser
vië), èn „teruggave van de Duitsche
koloniën", welke de jingo’s een wapen
in de hand geven om te spreken van
een Duitschland in de kaart spelen,
terwijl anderzijds de Duitsche pers (in
dit geval de Lok. Anzeiger) meent,
dat de nota zich van het meorendeel
Edith van ibUpiitting (Ucht. Zij vied
een aan onmacht grcnx<m<len slaap.
Hij Htond iih< aanicngevouwoni handen
stil vooi81 haar en sloeg dit jeugdig» re
gelmatig c, lieve gêzleht in<4 do genieten
wimpers gade. Nu, zonder zijn levensge
zellin, aan wie hij tot nu toe alleen had
gedacht, die hij. blind' voor alle andere
zaken, getroost en gekoesterd had, kwam
hij pas goed tot zich zelf. Hij begon te
denken on zich bezorgd te maken, toe
komst onder de oogen te zien. Het druk
te hem zeer
Het maakte hem radeloos. Het was heel
wat anders zijn herscoR to doorzoiken
om troostgronden iu>or «o snikkende
vrouw te vinden, dan tegenover zktizdf
onverbiddelijk rekenschap af te leggen 'f
Wat nwrgen? Wat wordt er van jc erf
van je gezin.
In. zijn ontrust werd die kamer hem te
benauwd. Hij verliet het vertrek en ging
tort dkm hoed in het voorhoofd gedrukt,
de handen in den zak van zijn jas. de
straten van Londen op- De reuzenstad
met haar raadselen, haar onmetelijkheid,
haar licht en haar donker, haar tegen-
stellingen van overvloed on honger scheen
hem nu het noodlot zeil te zijn...
In hot Strand giansdin nog de lanta
rens, rolden de rijtuigen, wtm nog leven.
Zoo juist w'aren de vele tlmtuers in de
omgeving gesloten Hoeren in rok en
Imogen hoed, ladies nK'i bloot hoofd en
in teere avondtoiletten, staken. gelaM door
politieagenten, den rijweg over, elegan
te nachtvlihders met bun dames stroom
den liet restaurant Savoy binnen. Hel
mut Uep door dtat alles heen. Bon» meen
de hij, dat hij de laatete zes en dertig
uren, sinds hij Berlijn had verlaten om
naar Londen te reizen, droomde. Londen
daar voor he^j vefhleven de Courts
of Inp aan <k*n ingang
in den nacht. Hij bleef staan en
liet st<“enon 0Verblijt«i der nriddrh'A’UWeii
met zijn gdieimziiuiige pleinen en gan
gen op. Londen... geraakt»' hij dïui nog
inaals onder den ban van deze stad en
dit land? Hoe kwam hij weer naar hier?
Hij wikte toch niet, en een onverklaar
bare macht, een onadchtib&re hand school
hem steeds weer naar dn, plek, welke hij
wilde ontvluchten. Het was ate een wraak,
omdat hij eens vrijwÜlig aan het I ilan
d»*nrijk boven zijn vaderland de
voorkeur had gegeven. Hij liep verder
en zei onverbiddelijk tegen ziciizelf: Des-
ti>te heht gij de uniform aan di-n haak
willen hangen! Nu zult gij het moeten
doen 1
Daarin deze oude
Manchester, do oerwaarde
groot g»4ijk: De luitenant, u>o ui.muvum.-u-
land met zijn gezin alteen van zijn wi
th J kan uw rang loven,
boren moeten worden!...
ia uit!...” Hij wa« nu
City in
Hij zag gren lovende ziel om »lch
heen Toch wel... gindbt aan het einde der
straat «tonden een paar gedaanten
Wootohoofds, gdiuld in oude kolenbakken,
met verglaasde jeneveroogen... nachtdier
re», zooate Whitechapel ze giiuls uit
spuwde. Zij zochten eindjes sigaar van
don grond, sinaasappelschillen, reeten van
groenten, en verdwenen brommend In het
duister Hehnut Merker krak heu »a en
dacht „Gij paupers!... Ben ik rijker
dan gij? Vandaag nog! Maar als ik mor
gen de rekening in net hotel te-taaki heb
voor mij en de mijnen, heb ik ongeveer
nog jutet evenveel als gij! NatueBjk niete.
Hij bevond zich op eens voor heilage
vensteriooze op een driehoekige vesting
De politiek.
Uit Petrograd is het bericht ge
komen dat de ex-Tsaar met de Keizer
lijke familie in den nacht van 14 op
15 Augustus heimelijk is weggevoerd
naar een bestemming „welke later zal
worden bekend gemaakt” en tot welke
„Mijn yrouw zal zich steeds in zeer
goede kringen bevinden!” zei de luite
nant „In die van. haar en van nrijl...
Meer hebben wij, eerlijk geszegd, niet
noodigl”
Augustus Fleck wendde zich tot de
jonge vrouw. Hij gaf zich moeite ietwate
vaderlijke zachtheid in aijn koude oogen
te leggen.
„Het is ndet verstandig. Editfr, ornate
men het laatste verloren heeft, ook nog
het allerlaatste weg te werpen!”
Zij antwoordde hem ndet Hij beschouw
de dat als een gunstig teeken. Hij her
haalde: „Het is niet verstandig gehan
deld 1... Dat zie je zelf In! Je liebt het
zooeven zeif aan mr. Merker voorgesteld
om zadi weer van je te scheidien... voor-
loopig ten minste..."
Edith keek verbaasd op. Zij streek met
de hand langs haar voorhoofd.
„ikr
„Nu ja...”
„Dan weet ik niet meer, wat ik
zegd heb!...’’
„Edith!”
„Ik doe, w«t hij wH! Hij weet
beter
„Edith... ik vraag je ernstig...”
Nu sprong zij op. Haar stem
vast.
„Hij wil, dat ik bij hem blijf... Dan
ga ik met hem, waarheen hijwill... Door
dik en dun!... Dan zullen we aJles sa
men doormaken.... Daar is geen mensch
en geen ding in Engeland, dat mij daar
van af brengt!"
„Ate het zoo te, dan het ik hier zo-
ker niets meer te doen!” aei Augustus
Fleck. Hij boog stijf en verliet de ka
mer.
Toen hij vertrokken was,' bleven
twee langen tijdfi zwijgend met de armen
om elkaar geslagen staan. Zij waren in
dte steiirtning, waarin men onder tranen
lacht. Waarin men zich met 't woord
over de vogelen des hemelen en over
de leliën dos veddte troost. Waarin de ha
merslagen van het noodlot vonken van
kracht en wanwte uit iemand, doen spat
ten, aan welke men tevoren zelf niet ge
loofde.
Edith droogde haar oogen en zei vol
hoop, weer in haar Brltache bijbeltaal
terugvallend: „The Lord Will provide for
us!” De Heer zal voor ons zorgen... Fn.
Helmut drukte haar als een dapperm ka
meraad! de hand. Voorloopig merkten zij
niets van den strijd oin het bestaan
zij waren hier boven in hun vroolijke
kamers1 met het uitzicht op die Theeu® ge-,
borgen als sohipbreukeiingiri o»p een
eiland. Zoo bleven zij dien avond hand
in hand op de sofa zitten, en hadden» el
kaar zooveel te vertellen uit het half
jaar hunner scheiding, zooveel te biech
ten en te vergeven, dat de uren voorbij
vlogen. Ten slotte kwam een groote kalm
te over hen. Zij voelden zich als gelou-
tecd....
Tegen middernacht vielen de oogen van
INGEZONDEN MKDEDKKLINGEN
Op de *<M>rp«|pna dubb«i lanel
Gewone edvertenu*» m iag««oad<M mededodiajea bif crartrad tof aaor JsredoceerdM
pnj«. Groot* lettere en <uAm wmu ptealanumta
KLEINE ADVERTKNTlftN MaerafM e. Raabtadiaf f Kr^tgii Tl IQJI ITT"!
koop e* eerkoop, huur «o «erhow. I-S f*gela I 045 alk* ra^l rawr 1 tM M|
beuliag. Maxiaoa grootte 10 r*«U>. B^rijMUMroMra 5 cmm.
