IGING.
56e Jaargang.
Donderdag 23 Augustus 1917.
No. 13476.
>oo
Telefoon Intere. 82.
Telefoon Intere. 82.
Feuilleton.
i dit Blad.
fzd.a-
Zijn Engalsohe Vrouw.
ide plaatsen
i-Gravenhaga.
45).
HSTio-kx-ws- ©xl -^-d.Trertorxtie'bla-d. voor Govida ©xt Oxo.stx©3s:©xx.
VERSCHUNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
ibelmaker
s*sj
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
IUDEN
it Testimonium
IRUGGEN,
:>uden M.O.
L 3, GOUDA,
rtalrijke prima
nvrage franco.
Irieduizend
n, een veer
jk geleerd.
SCHRIFTELIJK.
iets geleerd—weten
nieuws; het is eer
vanzelf sprekend
ijk door leder te be-
wereld. 996 63
f 10A regel «eer f OJS.
ELENDOORN.
PARLEMENTAIR NIEUWS.
het genoten onderwijl
Hoe bloedig en groote opofferingen ver-
vrouw zulke
lAKUt.
boven was.
en ziel.”
indertijd
in
Bouw- en Woning-
iSoonaniseie Armen-
.ECHT
oren en Bij
en die der
erboekingen
NAAL
SEN
Naar het Duitsch door RUDOLF BTRATZ
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WE88ELINK—VAN ROS8UM.
(Nadruk verboden.)
steden Dover, Ramsgate en Margate. Hier
door werden 11 personen gedood, 13 gewond.
In Dover en Ramsgate werden ook eenige
huizen en een ziekenhuis beschadigd.
Het Engelsche afweergeschut kwam in
actie.
<N
r
DAAL
JEN
/ANK
bij-
wii-
zoo
het
nu
gooit
paar
Tukkarij
JOON -flood.
vriend,
tV HERTOG Wen.
Landbouwer.
goedvinden hiervan
vernaai Hollandi*.
Jouda Bond) van
«ambten.
VTENTIËN.
Ij vooruitbetaling
1 Leerarea,
it- n MIM
h nieuwe leerlingen
G01IISIHE COURANT.
en
EdWi
daar
leert
>rd-
trs dan Uw onderwijt
velen
was de Boekhouding
thans kan ik getuigen
een ingewijde en reeds
)t mijn genoegen ge-
oekhoud-onderwjjs ge-
VOLSLAGEN
(oog loon.
4BOER, Raam 268.
óg nH
dat het
voor je
PUP
begon hij:
’en
;ang.
of je
Jo weet beter!... je he
inaar aan te zien!... Wij
1 geen ge-
to bo-
INGEZONDEN MKDKDKKLINGRN i
Op de voorpagina dubbel uriat
Gewone advertenties ef lagesondea medodealiogea Nj coeHraci tot teet gerwducwrdRS
pnj». Groote ietiara en randen naar piantaruünla.
KLEINE ADVEKTENTlftN aanvragen «n MabMÓMgan. betraAepde f-
koop en verkoop, buur en verknor. 1—5 regeh I 0.25 albe regal aaeer 3 cnm bij vnnrwèt-
betaling. Maximum grootte 10 regale. BewijantuanMae 5 cent.
Aan het Oostelijk front schijnt
▼oorloopig het evenwicht eenigszins her
steld. Van belangrijke vorderingen der
Duitschers wordt hier tenminste niet meer
vernomen. Het is dan ook niet te verwon
deren, dat de levendige gevechtsactie op de
andere fronten, den Russen en Roemeniers
verlichting brengt van den druk nog kort
geleden daar door den vijand uitgeoefend.
ABONNEMENTSPRIJS por kwartaal t 1.25. per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75. per week 14 cent, overal waar de bwoeging per looper geachiedc Franco
per poat per kwartaal t 1.50, met Zondagsblad I 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ona bureau Markt 31. Gouda, bij
MM agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uh Gouda on pnrrtrekcn (beboerende tot den bezorgkring)
1—5 regels t 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend. Van buiten Gouda en den.besorgkring: 1—5 regels 0.80, elke
regal meer t 0.15.
Boven Engeland zijn wederom en
kele Duitsche vliegtuigen verschenen, die
•en aanval deden op de kust van Yorkshire,
gommen werden daarbij geworpen op de
De politiek.
Plaatsgebrek belette ons gister verder
uit te wijden, over de rede van den Rijks-
kanselier, die behalve zijn niets-zeggende
verklaring omtrent het Pauselyk-vredes-
voorstel, verder nog eens terugkwam op den
militairen toestand, waarvoor hy Hinden-;
burg in een telegram aan het woord liet;
egn handig nieuwigheidje, maar hier nu
juist niet op z’n plaats, althana niet vrede-
bevorderend. Bovendien bevatte het tele
gram ook geen nieuws; het oude liedje: de
militaire toestand is schitterender dan ooit!
Wil men dus daarop blijven bouwen, dan
zeker, zijn we nog ver van vrede af, door
overleg!
Eigenaardig is ook Michaelis voorliefde
voor „onthullingen”. Zoo heeft hij weer eens
do veroveringsplannen van de tegenstanders
aan het licht gebracht. Dat Rusland het
daarbij op Constantinopel voorzien had en
Frankrijk op Syrië, terwijl Engeland plan
nen koesterde om Mesopotamia in de wacht
te sleepen, wisten we reeds lang. Maar ver
geten we dan niet, dat deze gewraakte over
eenkomsten tusschen de Entente-regeeringen,
Zijn tot stand gekomen gedurende den
Oorlog. Wat zou echter aan het licht komen,
als we eens vernamen de overeenkomsten
tusschen Berlijn en Weenen, v 6 6 r den oor
log afgesloten? Was men toen ook slechts
voornemens een „verdedigingsoorlog” te
voeren? Denk slechts aan het Belgische
„vodje papier" e.d.! En toonen niet de En
gelsche officieele documenten, dat Duitsch-
land aan Engeland in ruil voor de onzijdig
heid van dit land, beloofde geen Fransch ge
bied „binnen Europa" in te lijven?
Duitschland zou thans een verdedi
gingsoorlog volgen, juist, zoo is het door
zijn vijanden geworden; het ziet dus van
zijn veroveringsplannen af? Welnu, zou de
Entente daartegenover ook geen andere hou
ding aannemen? Verklaarde Rusland zich
niet openlijk reeds bereid voor een vrede
zonder annexaties, daarbij dus van Constan
tinopel en andere gebiedsuitbreiding af
ziend? Neen, maar wat men nu nog wèl
voor alles wil, dat is het over heel de we
reld gehate, en gevaarlijke Pruisische mili
tarisme vernietigen, opdat niet, als wy tien
tallen jaren verder zijn, Europa een nieuw
bloedbad zal aanschouwen als thans, of als
het kan nog gruwelijker.
*1 moer f 0.10. Bij drie achtereeavolf
■a ballen Gouda en dcn.bczorgkring:
Ik verheug mij ontzettend), dnl ik jelui
ïeb ontmoet!”
Als hij niet reedt» vermoed had,
Bet met liet echtpaar Merker Mond,
ZOU hem, die Engeland en do EngeJsch
kende, dën aenbük van do straat
huis liet hebben, verraden Hier
men niet. Dat spotte niet alle I
Evenmin als menschen,
in Parijs oip den
op de Surrey-
Sclieunenkwariu
Rijn, 30 Maart 1914,
r J. C. Ter Bruggen,
Boekhouden M. O,
j geregeld tijdig
ontvangen van
1, vennakeUjklw»-
i la mm agenda
„De Rykskanselier zeide nooit ver
klaard te hebben, op den grond
slag te staan van de vredesre-
resolutie der meerderheidspvr-
t y e n. Weliswaar heeft hij in het kader der
vredesresolutie met de partijen voor het be
ëindigen van den oorlog willen medewerken,
maar in geen geval heeft hij daarmede wil
len zeggen, dat hij met de daarin genoem
de voorwaarden accoord ging. Natuurlijk
moet hy zVn handen vrij houden voor de ko
mende vredesonderhandelingen. De Ryks-
kanselier stelde in uitzicht, dut hij t e g e-
legener t y d zyn o o r 1 o g sd o e I e i n-
den bekend zal maken.” En verder:
„Na de rede van den Rykskanselier, die
groote beweging veroorzaakte, legde de s o-
ciaal-democraat Ebert uit naam
van' de meerderheidspartyen
een verklaring af, waarin gezegd woAlt, dat
de vertegenwoordigde partyen ,die de vre
desresolutie van 19 Juli onderteekend heb
ben, op grond van de eerste onderhandelin-
gen, waardoor ten opzichte van de resolutie
indertijd tusschen de vertegenwoordigers
der partyen en den Rykskanselier een over
eenstemming tot stand ia gekomen, niet
kunnen aannemen, dat de Rykskanselier zich
niet op den grondslag van de vredesresolu-
tie wil stellen. De bewering, dat er onder
de vertegenwoordigers der meerderheid ern
stige meeningsverschillen over de opvatting
van de resolutie voor den dag zyn gekomen,
wordt onjuist genoemd.”
Zie, zulke dingen zyn om wanhopend te
worden, voor hen, die geloofden in het zoet-
houdende praatje van parlementariseering
van de Duiisehe regeeringsvorm, en oenigen
invloed verwachten van den schoonen schijn
der vredesresolutie. 's Kanseliers rede, we
lezen het „veroorzaakte groote beweging”,
het zal ons benieuwen, of dit iets anders be-
teekent, dan een storm in een glas water.
Von Kühlman, de nieuwe Duitsche
minister van Buitenl. Zaken heeft thans zyn
intree-rede gehouden, gematigd en zakelyk,
zooals men van hem mocht verwachten. Be
langrijk ook, waar hij de taak der Duit
sche politiek beschouwt, allereerst de
behartiging der betrekkingen tot de bondge-
nooten, verder zooals hy zegt „de taak, die
in belangrykheid en moeiiykheid weinig
minder is dan de bovengenoemde, de behar
tiging van de betrekkingen tot de
o n z ij d i g e n.” „In dit opzicht willen wy
de rechten en de levensnoodzakeiykheid der
onzijdigen zeer zorgvuldig ontzien: natuur-
lyk voor zoover de arglistigheid onzer vyan-
den, die het openbare recht grootendeels met
voeten traden-, en onze eigen oorlogsnood-
zaak dit toestaan. Het verdere afvallen van
belangryke onzijdigen te verhinderen is een
zeer ernstige en gewichtige taak. Wy kun
nen ons daarvan slechts met goed gevolg
kwyten volgens het beginsel: „In de politiek
spreekt macht mede doch ook recht”. Slechts
indien onze politiek op deze beide pylers,
m, ging Wolf-
niet venler op dw
toen Edith, nadat het
r do kamer Inul ver-
doeikertjo naar bedl te.
twee mannen hun
.1 aangestoken, begon
Duitechland
aan.
waar-
uitgegmen... ImHni wij dat beetje
nog ItUKkkih... dan zou het vold'oen.
zijn gvwetwt out er on» fatsoenlijk
door to slaan en het hoofdl boven ualer
te houden, totdat ik k&pltrtn eerste klas
was. Wij zouden oiw in Duitochlsnd' in
onze positie hebben kunnen handhaven.
Zoo gaat het. HondenkkiMenden
uien ongestraft weg en de laatste
centen brengen iKnaud ten vei...”
Hij kwanr In dm loop van den avond
n U mjjn Testimonium
ndat ik de lessen moede
r steeds een ge-
ontvangen en met U
De Franschen handhaven hun positie rond Ver
dun zij maakten ruim 6700 gevangenen. Het
geweldig Italiaansoh offensief aan het Isonzofront
duurt voort. - Een luohtraid op Engeland. - Nog
eens de rede van den Rijkskanselier. Von
Kühlman aan het woord.
ONS OVERZICHT.
gend, in mannen en materiaal, de stry'd aan
het I s o n z o-f r o n t is, schilderde ons de
oorlogscorrespondent van de Corriere della
Sera, die wijst op de enorme terrein-moei-
lykheden, waarmee hier vooral de aanvaller
te kampen heeft en waardoor de stryd een
pien&eling van het karakter van alle soor
ten oorlogvoering vertoont. En als we dan
lezen, hoe Oostenryksche machinegeweer-
Btellingen zyn aangebracht in uitgehakte
holen, met draaibare pantserkoepels over
dekt, dan krygt men eenigen indruk van de
verliezen, die geleden moeten worden, in
dien daartegen zal worden opgerukt Maar
met niets ontziende hardnekkigheid zetten
de Italiaansche troepen hun aanvallen voort,
met grooter heftigheid dan ooit te voren.
Hierbij is het voornaamste doel der aanval
lers, den straatweg naar Divino te be
reiken, waardoor men strategisch dichter
komt bij het nog ver-verwyderd einddoel:
Triëst.
De Ag. Stef. zegt over dezen Isonzo-slag,
die nu al drie dagen duurt, op een front van
bijna 60 K.M.: „Nimmer heeft een slag
zooveel verscheidenheid getoond in zyn ge-
vechtsvormen hetwelk is toe te schryven
ban de moeilykheden van het terrein en de
ingewikkeldheid der stellingen, waarom ge
streden wordt.
1 „Eéfti groot aantal Oostenryksclfe divisies
yan groote sterkte verdedigt de machtig
versterkte hinderpaal op den weg naar
Triëst, ..Volgens de berichten bevinden zich
pieer dan 2000 stukken van alle kalibers op
het 60 K.M. breede front van aanval, het
geen beteekent, dat op elke 30 M. ongeveer
1 stuk geschut voorkomt. Tegen dien
muur stormden de Italiaansche infanteristen
op, ondersteund door het machtig vuur der
Italiaansche kanonnen.”
Uw „Schets van het
nen en wanneer er sich
<n was steeds dat boek
antwoorden gaf; het
oorde spreken
gaven mij veel licht,
r mij een dood element,
gemaakt heb met dit
•eworden een levens-
macht en recht, gegrondvest is, kunnen wy
iets scheppen van duurzamen aard. Do po
li t i e k, die alleen opmachtge-
baseerd is, is van meet af aan
tot mislukking veroordeejd."
Ten aanzien van de buitenlandsche poli
tiek zyn niet deze woorden het minst be-
langryk: „Thans ik kan na ryp overleg
zeggen waar wy waarschtyniyk het
laatste jaar van dezen ont-
zagiyken volkenstrljd ingaan, wil
len wy, voor zoover myn afdeeling daar
mede gemoeid is, dit ingaan met den vasten
Wil om vol te houden tot aan het goede
einde, met de hand vast aan het roer, i n
vortfouwen op ojis onvergeiykelyk
leger en zyn groote aanvoerders en op
onze jonge, maar prachtige vloot; in ver
trouwen op den goeden geest van het Duit
sche volk. Dan hoop ik ook, voor mover wij
daartoe kunnen bijdragen, dat uit den nood
dezer tyden zal voortkomen een eervollen
vrede, die do gevestigde toekomst van
Duitschland zal verzekeren.”
Over de betrekkingen tot den Ryksdag,
het Duitsche parlement, zeide spr.: „Alle
menschelijke betrekkingen zijn gebaseerd op
♦ertrouwen. Ik ben overtuigd, dat de leiding
van het ryk ten volle vertrouwt, dat wy
allen, zooals wy hier byeen zyn, zonder een
enkele uitzondering, slechts één ding willen,
zij het dan ook langs vorschillende wegen:
ten sterk, bloeiend, gelukkig Duitsch Ryk.
Ook ik, mijne heeren, moet voor het deel,
dat my ten deel valt van de leiding en voor
bereiding van do buitendansche politiek, u
om een zeker voorschot van vertrouwen ver
zoeken. Gü moet een zeker vertrouwen heb
ben in onze kennis van zaken en in onzen
goeden wil.”
Gematigd en zeker voor een gezaghebbend
Duitsch staatsman, zyn deze woorden, die
den gulden middenweg schynen te houden
tusschen de uiterste partyen.
Een heel eigenaardig licht, ook op de
vredes-bedoelingen van Duitschland, werpt
vooral nu weer het volgende communiqué
aan de pers verstrekt, in aansluiting op be
doelde rede, luidende:
Ine
Zij zou zich
Cu aou zij E'*» n
in hei Frul-
mr ze •zou door ea door
lm, en zij zou begrijpen
bciee-
v ortlord
gt wor-
De fronten.
In het Westen bly'ft rond Vendun de
stryd voortwoeden, en breidden de Franschen
hun successen nog een weinig uit, zooals het
Duitsche legerbericht toegeeft: in het zuid
oostelijk deel van het bosch van Avocourt
n op de heuvels ten oosten daarvan, als-
lede op den zuideiyken Maasoever. Hoofd-
akelyk schynt de infanteriestryd zich voor
het oogenblik echter te bepalen tot krachti
ge Duitsche tegenaanvallen, waartegenover
de Franschen „zich geheel in hun posities
handhaafden en gevangenen maakten”,
terwyl het Fransche legerbericht verder nog
meldt: „Het aantal on ge won d e ge van
genen, door de Franschen sedert 20 Au
gustus gemaakt, is tot 6116 gestegen,
waaronder 174 officieren. Nieuwe gevange
nen, gisteren gemaakt in de schuilplaatsen
konden nog niet geteld worden. Bovendien
worden 600 gewondegevangenenin
de Fransche yeldhospita le.n v e r-
zorgd. Volgens de jongste berichten heb
ben de Franschen een aanzieniyken
buit binnengehaald, in het bijzonder in de
drie tunnels van de Mort Homme vond men
hulpposten en electrische installaties welke
nog geheel onbeschadigd waren. Daar heb
ben de Franschen een geheele regi
mentsstaf gevangen genomen
met een korpscommandant en een genie-
officier.”
„Fransche verkenningsafdeelingen zVn
tot de grenzen van het dorp Fo r g e s door
gedrongen.”
Wanneer wy op dit gedeelte van het front
na de gevechten der laatste dagen, nu den
uitslag overzien, dan blykt, <lat door dit
Fransche offensief de linie weer is gebracht
op de beheerschende hoogten, die ze in Oc
tober 1914 bezetten; loopende dus thans over
den linker Maasoever, noordelyk van Avo
court, rondom Heuvel 304, noordelyk van
den Mort Homme naar Regneville, om ver
der rechts van de rivier over Samogneux
en Beaumont naar Ornes om te buigen.
Op het front in Vlaanderen hebben
de gevechten rond Yperen zich over een
front van 15 K.M. uitgebreid. Vooral ook
by Lens werd heftig gestreden, waar ten
noorden van deze in-brand-geschoten stad
„het resultaat van zwaren stryd was, dat
de Engelschen daar nog eenig terrein aan
hun terreinwinst toevoegden.”
hoe
dan
riten
i en hun
woonde
fattfoen.
die ziolizelf ach
ten, In Patrijs o»p den Montmartre, in
tjonden op de Surrey-Sid'e... in Berlijn
fin het Scheunenkwartier hun teihuis op
sloegen, evenmin trok men hier in zulk
óen ywratadl. Men wasi gcdcxslaawmll, men
yildo het zijn. Dat zd db heer der hui
zes ook, toen zij bij een pint wie uit
tinnen kroezen voor den koudon ianis-
Bout zaten, die Edith «elf opdroegi. Want
reggy, do lersche dienstbode, was niet
toonbaar. Hij dronk den ander toe, on
willekeurig met de armbeweging van den
Frufefechcn officier: „Ik geloof Wolf
gang, dat je de eerste gast bent, die
wij hier te dfineeren hebben. Wij leven
bier in ^zekeren, zin incognito!... Nio-
toand stoort ons ook! Het is merkwaar-
Jlig, hoe gauw die mensoh 'vergeten
iroTdi!”
Zoolang zij aan tafel zate
gang von Wüddng r’J
dingen in. Maar, tc
OltxjTi was afgeloopen,
laten, om haar t’
brengen, en de t
en sigaar hadden
„Dus vroolijk heb je
hot leger niet verlaten.”
,,Ik ben soldaat met hart f
„Ik bedoel maar, dat je indertijd
Alsheim toch vrijwillig...”
„Dal was de grootste domheid in mijn
leven. Wat sedert gebeurd: IK, Uj|kt mij
als een stral daarvoor. Zelte het volko-
óirt <wn oniKNlhvinglMuiT verhingen, nw-i
•en onweerstaanbare Bar<tod<kigheid 4lee<hs
V«*r op het Pruisische !eg»>r terug.
„Mijn overste In ('zemowitz was oen
•uberisptfijku keM._ Toon ik mij bij hem
meldkh», hi<4d) hij mijn hand lang vast,
én zet: „ik laat u ongaarne gaan... In
dien uw oiuKtnmliglu’tlen weer beter wor
den, wat ik hoop... wij houden zoo
lang mogelijk een plaats hier voor
I n nn een oogenblik alilte voegde hij
or aan toe ,,lk was een jaar met ver
lof. Toen wa» ik ttw oen half jaar bij
<Jo troepen. Nn ben ik ren heel iaar
w»g. Te zamon twee jaar bil een dienst
tijd van dertien jaren... dat Li niet zoo
qrg. Mrt goede aanbevelingen wordt uien
Am toch anngcateld. Maar natourijk...
d<> ti>> gaat voorbij... dko dag brengt
iemand verder van de mog< lijk heid. Hel
14 beter er maar in ‘t ftdied hfet aan
te deukun. Alles is toch voorbij...
„I n. jp bezigheid hier als koop|uan
atMweert je in het geheel niet?”
Hdlimit haalde «aboudmt op.
„Beste Wolfgang..., jo bent nog
getrouwd. Anders zou je weten,
iwn vervknAt «rnstige zaak i«
Wouw en kind te zorgen. Danrtegenwer
treed! al het andere op den achtergrond,
ook o< men pidzler in zijn Inroep Inrit
ol nirt
Hij Mond op te lutelerrti of Edith nog
boven was.
(Wordt verrolfd.)
B r 11 s c ih gezant Ie Athene.
I’nri Granvido is benoemd tot g<v.ani
to Athene. Daar Granville geawrwMteerd
wns aan regcoring van Vemlzelos te
Saloniki iw-bt de Hriteche ngiNTlngi het
wetwchelijk dat hij voortgaal mrt Veui-
»t4os sanr'n te werken als opvtrigur van
Sir Francis EUot.
II etts en-N n «swu.
Uit Kassei wordt horlolit, dat du op-
•or-presldeni der provincie Ilettsen-Nastmu
Hengstenberg, zijn verzoek ow onUdag
Beeft ingedit nd. In zijn plaats zu{ de mi
nister van earedicemt, Von 'l’rott zu Solz,
tot opper-pretrident benoemd worden, deze
was tcmW van IHIH) tol 1905 regeering-»-
pr<-s|dvnt in Kassei.
W eker 1 e en het k l e8r e c h U
p r o g r a iu.
j flrt kiesrwriitMok verklaarde, dat daar
jVekerle (de nieuwe OoetMirijKSOlie pre-
nw-n faililiüt van mijn schoonvader 1- n
nu hier dat zwoegen voor het diagelijksch
brood!”
„Ik nusuidc altijd*, dat jo
rijke bloedverwanten had!”
„Die heelt zij ookl Die vinden on«a
manier van leven hier hoogst onchris
telijk!... VoigenH hun meening moeien
menschen als* wij eten, drinken, slapen
en Zondags don Heer in do kerk dan-
ketn, dat men nielst behoeft te doen. Toen
ik dial afsloeg, hebben zij tegie-n elkaar
gezegd: Nu... wis een pauper zich met
allo geweld1 niet wil laten voeden, dan
kan nwn den Bijbel weer nwrloggen en
naar de katoenheiirs gaan! Basta!
„Zeg oenfl... dat bevalt mij heel
zonder in je!” zei Wolfgang von
ding nadenkend. „Vroeger was je
niet...”
„Neen... waarachtig niet!... Men
altijd wat, als* het tegenloopt!” aniwooi
de de jonge heer huizes. Zijn vrouw
kwam binnenbracht een flesch port
wijn, die zij intussohen zelf inhaast aan
den overkant van de straat was gaan
halen, en twee glaacn, knikte hen toe
en verdween weer. Hij keek haar na.
„Je hebt FdUth vroeger toch ook ge
kend!... Kan je jo dht nu van haar
voor steil on...? DM is nie* alleen van
avond zoo, ter eere van jou... neen...
zoo is het altijd sedert wij aan ’t onder-
korstjo zijn!... Toen liet on» nog goed
ging, heeft zij ons alleen gelaten... Nu
in den dtood is zij mijn kameraad I En
ik geloof niet, dat zij er ooit over na
gedacht heeft of dat haar plicht is of
niet... Zij doet het... Zij zou, ate wij op
het een of ander woeste eiland)schipbreuk
leden, met dwelfdb stoïoijnsohe kalmte aan
den oever ncerhurkm en een vuur aan
staken! Zij weet zelf niet, hoe dapper zij
te. Ik heb haar altijd liefgehad. Maar
ik adil haar nu heel anders en nog* veel
me er dan vroeger.
„Jelui bevalt mij heidttil zei WoW-
gang von Wilding weer op hartelijker
loon, dan guwoonlijk door den iwminne-
lijken man van de wereld werd aange
slagen. Zijn neef kwam weer hrug op
wat hem voortdurend wakend en droo-
mend bezig hield: hot Duitecho leger.
„Wat zou IXHth nu bij on*< (Hm klcli
kranige oWiclerwvrouw zijn! Nu is
wat tot bezinning gekomen.
zoo goed b!j ons Inleven! Ni
I1 ngeifscho lady meer zijn i
stech regiment, mat
oen Duiteche worde
wal iirijii beroep en wat de dienst
kent. I n juist nu wo zoo ver gevi
zijn, is het ook daarvoor te laat
(ten en te de poort geslolqp...”
Hotmut verviel, den bladwen rook van
zijn pijp nakijkend, in droomerijwi! 'Toen
ik voor anderhalf jaar naar Dultnehland
terugging, om weer soldaat te words»,”
zei hij, „hftdkfen wij nog preoie» twaalf
duizend mark van ons caullevonuogvn
niet v'ersipild)! Die Met ik natuurlijk mijn
vrouw. En dte heeft hot heel natuurlij
la de paar volgende maanden, voordut
de oude naar de weerlicht ging,
hondschoenen of bloeniwi of weet ik
voor
r*
68
„Nu... zoo erg zal het toch...”
„Ofschoon je diplomaat bent, Wolfgai
spreek jo dien twijfel toch niet uit g!
’t zelf gelooft!
hoeft onm toch maar aan U
maken er ook in het geheel o
heim van. Wij zijn veel dingen
ven... weet je...”
Het gebeurde den jongen man van de
wereld! maar zelden, dat hij niet dadielijk
een paseend antwoord) vondi. Maar deoen
keer zweeg hij, en zijn neef vervolgde:
„Een groote stap... van dandy tot klerk.
Dat ben ik namelijk... maak er mij geen
verwijt van... maar de memteh moet le
ven... en een nog veel grootere stap
vooy Editli van Belgravia naar Birken
head... daar ginds1, waar de sohoorstee-
nen rocken. Daar wonen wij. Ik kan
je ternauwernood uitnoodigen ons huis
te betreden... Wat hébben wij vandaag
to eten?”
Edith lajriito.
„Koude lamsbout. Peggy kookt immers
niet op Zondag.”
„Nu... wat dat aangaat..” zed Wolf
gang von Wilding, „Menschen ik heb
een honger! Als ge mij wilt meenemen...
1974 70
:n
CE
*1
