ER
iedingen
50e Jaargang.
Vrijdag 24 Augustus 1917.
No. 13477.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
Feuilleton.
Courant
25OQ0
5000
1000
100
Zijn Engelsche Vrouw.
de plaatsen
-Gravenhage.
o twen.
KE EN
ID.
gulden.
er 1909.
AAT 11.
EN CATE.
GULDEN
In kosten slechtt
staling:
voor elke regel
XTievu-w"©- e»- -A-d--vertexxtieTol&.d. voor G-o-a.^.a, erx Oxxxstxelcozx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
1967 60
ul
PARLEMENTAIR NIEUWS.
er
BUITENLAND8CH NIEUWS.
LENDOORN.
..Ik
vo
aan het Bureau.
69
Bouw- en Woning-
eoomauisele Armen-
Naar het Dultech door RUDOLF 8TRATZ.
Geautoriseerde Uitgave, bewerkt door
Mevr. J. P. WE88ELINK—VAN RO88UM.
(Nadruk verboden.)
gaan,
hebben
over het
en
INGEZONDEN MKDEDKELINGKN i 1-4 r*g*b f IÖ5, «Ik* regel neer f 0.21
Op de voorpagina dubbel t*ri*t
Gewone advertentiia an ingeecmdea mededeeiingeo bg coMraci tot «eer gereduceerde*
prip Groot* lettere en rende* naar plaataraint*
KLEINE ADVERTENTTÊNaanvrage, e* esnhi*dtoge*.' betrOepde ftaas^m—sk
koop en verkoop, huur e* verfauM. 1—S regela I 0.25 elk* regal Met S ***l M) »**r*tt-
betaling. Muiau* grootte 10 regale. BewijeauaMn 5 c*M.
••en
en
i de
rukkerty
rOON Gooda
45). -
Leerarea.
nieuwe leerlingen
„Ik
naar
i.e. der volgende
ccet.
naar
tnentair verband wil plaatsen door hem de
meerderheids-eischen te doen uitvoeren, ter
wijl anderzijds de Al-Duitschers de afzijdige
positie van den kanselier buiten de partijen
zooals deze oorlogsscherwijze tot dusver
bestaat met alle geweld willen handhaven.
Een strijd, die eens toch tot het einde zal
gestreden moeten worden, zoo nu niet, dan
later, in het belang van de democratie en
de vrede.
en over
a nSelier.
maar van een „kanse-
van Michaëlis kan geen
broer
Hij Im
naar f
zenzaal Hollandia.
louda Bond van
eerobten.
j geregeld tijdig
ontvangen van
i, verodwüjkh®-
ia oom agenda
ik ben geen Bismarck
met ware
du hand van
van jou al»
toekoniM tegemoet. <fte nog
er is dan het tegenwoordige
Wil-
kreeg hij
1 v. t, juist
op de tram
kantoor te
r h k t e m m
on R ijk ak
leg ram onlleenen wij
1 de woorden vau de
van Wi
de goal-
lUwh-
alen.
pakten
Berlijn
von
stad! zou
staan
’t een
In Vlaanderen plaatselijke Engelsche successen.
- In het Maas-gebied artillerïe-actie. - Aan het
■sonzo-front blijft de strijd zich ten gunste van
de Italianen ontwikkelen. - Het conflict tusschen
Michaëlis en de Rijksdag-fracties.
ONS OVERZICHT.
De fronten.
De groote slagen zyn in Vla an deren
voorloopig weer geëindigd en het blyft bij
kleinere plaatselyke operaties, waardoor by
stukjes en beetjes de Engelschen hun linie
nog iets vooruitbrengen, met name tusschen
Langemarck en Hollebeke, en by Lens.
Ook by Verdun is een pauze ingetre
den, nieuwe groote gevechten werden niet
ondernomen en de Franschen vergenoegden
zich er mee, het veroverd terrein te verster
ken en tegenaanvallen af te slaan, waardoor
zooals Havas meedeelt, den Duitschers nog
weer zware verliezen werden toegbracht.
Slechts ten oosten van de hoeve van Mor-
Mont en by den weg VacherauvilleBeau
mont hebben de Fransche troepen, volgens
beide partyen, hun terreinwinst nog een
weinig uitgebreid.
I E
ioJ’J
I CO CO CO a 3
18 8
S s
dan ook de Vorwarts gisteren: De Al-Duit-
sche pers, die gisteren nog Michaëlis als
den sterken man naar haar hart prees, is
heden zichtbaar ontgoocheld, omdat de
rykskanselier de vertegenwoordigers der
partyen vóór de zitting van de hoofdcommis-
sie heeft ontvangen. F.en heel erg onheil
spellend teeken ziet hy er’in, dat het initia
tief voor de bijeenkomst niet van den ryks
kanselier, maar van de partijen is uitge
gaan. De „Kreuzzeitung” kan nog
niet gelooven, dat de rykskanselier zich zoo
onder de voogdij van de meerderheidspar
tijen heeft gesteld. Dat ligt, meent het blad,
niet in zijn aard, gelijk die tot nog toe is
gebleken. Het zou er met Duitsche
volk droevig voorstaan, als de
meerderheid in den Rijksdag
voortaan om zoo te zeggen zHn
eigen kanselier wou spelen. De
„Berliner Neueste Nachrichten” vindt, dat
de Rijksdagleden zich by den Rykskanselier
hebben ingedrongen. Het komt, zegt dit
blad, den kanselier toe, den tijd te bepalen,
wanneer het geschikt acht den heeren over
zyn handelingen uitsluitsel te geven. De
partyen hebben hem in zake den
vrede niets voor te schrijven.
Dr. Michaëlis zal zich moeten inspannen
om den Ryksdag voor het hoofd te stooten,
besluit de „Vorwiirts”, wil hij weer by de
Al-Duitsche genade vinden.
In een ander artikel zegt de „Vorwarts”,
dat het praatje, dat de^JPaus zyn vredes
voorstel heeft gedaan op aandrijven van de
Centralen, van de Al-Duitsche pers is uit
gegaan.
Opmerkelijk en o.i. zeer terecht is het
geen de „Koln. Zeitg.” schrijft over de ge
heimzinnigheid van het conflict aldus:
De discussies, die gisteren in de Centrale
commissie gevoerd zyn, zullen een sterk ge
voel van onbehagen bij het volk opwekken.
Het schemerlicht tusschen vertrouwelijkheid
en openbaarheid, waarin zy plaats vinden
is zeer ongeschikt om het volk duidelijk de
klaarheid te verschaffen, waarop het recht
heeft. Men leest de uitlatingen van den
Kanselier, die voor vertrouwelyk verklaard
worden, waarover later echter een voor de
pers pasklaar gemaakt bericht gepubliceerd
wordt. Dan hoort men van een verklaring
van de meerderheidspartij, die klaarblijkelijk
een antwoord op de tot nu toe geheel onbe
kende mededeeling van den Rykskanselier
is. Later maakt het Wolffbureau een korte
verklaring van den Kanselier openbaar, die
hy In de Hoofdcommissie over zijn stelling
aangaande de vredesresolutie heeft gedaan.
Degene, die verstand heeft van politiek, kan
uit dit alles wel iets tezamen flansen, of
schoon voor hem ook verschillende lacunes
blijven bestaan. De gewone krantenlezers
hebben echter aan dit alles niets.
En zoo zien we dan uit deze persuitlatin-
gen, hoe men eenerzyds aan de zy'de der
meerderheid voor de kanselier in het parle-
ai»rek en ik blijf.
hoogachting t
mevrouw FAth
Van belang is nog een later telegram
uit Berlijn, waaruit blijkt, dat naar het
„8 Uhrblatt” verneemt, op de bijeenkomst
van gisteren bij den Rijkskanselier het
scheppen van een Rijksraad uitvoerig
besproken is. Er zyn teekenen aanwezig,
dat het vormen vim sulk een Rijksraad ver
moedelijk als een y^er-commissie van de
hoofd-commissie uiv den Rijksdag werke
lijkheid zal worden.
Men is het, naar genoemd blad verneemt,
eens geworden om een lichaam te scheppen,
waarvoor alle partijen elk één harer leden,
(waarschijnlijk de partijleiders) kunnen af
vaardigen.
Dit parlementaire lichaam zal
reeds bij het antwoord der regee-
ring op de pauselijke vredes
nota in werking treden en mede
werken aan het opstellen van
dat antwoord.
Het nieuwe lichaam zal ook bij de
vraagstukken van meer j) e t e e-
k e n i s, welke de regeering binnenkort
ook bijzonder zullen bezighouden, mee
werken.
Indien dit juist is dan zou hiermee aan de
meerderheidspartijen zeker een niet-onbe-
langrijke concessie zijn gedaan. Veel zal er
daarby dan van afhangen, in hoeverre deze
Rijksraad een „beslissende” stem krijgt, in
de vraagstukken waaraan zy zal „meewer
ken”.
geen parlementair-verband past. De rijks
kanselier toch staat door zijn afzonderlijke
positie buiten de partyen en kan dus ook
geen der partyen steunen. Aan meerdere
of mindere handigheid alleen zal hij het
danken, langer of korter tijd tusschen de
partyen door te zeilen, nu eens concessiee-
rend naar de eene, dan naar de andere zijde.
Zoo althans deed Bethman Hol 1 weg, totdat
zich een Ryksdag-meerderheid vormde, die
een vredesresolutie aannam, welke hy niet
meende te kunnen aanvaarden.
Men verwachtte terecht, dat de man die
bereid zou zyn hem op te volgen, wel met
de vredesresolutie zou willen meegaan. Maar
ziet, reeds in zyn eerste rede, hield Mi
chaelis een slag om den arm, door zyn toe
voeging: de vredesresolutie „zooals ik dien
cmvat”. Dat was een maand geleden en nu
In de Ryksdagscommissie is, na zyn
nieuwe rede, nog minder verzoenlyk, het
vuur al hooger opgelaaid. We zeiden reeds,
twyfel bestaat of het tot een uitbarsting
zal komen, maar dat de verschillende bla
den in Duitschland zich niet zoo zacht uit
laten, daartoe mogen de volgende aanha
lingen dienen.
Zoo schryft de Berl. Morgenztg.: „Vooral
de verklaring van den kanselier, dat hy zich
nooit geheel eensgezind verklaard heeft met
de vredesmotie van den Ryksdag by de
meerderheid, werkt als een slag in het ge
laat. Het eerste optreden van Michaëlis in
de centrale commissie is een mislukking ge
weest. Als de twyfel over Michaëlis niet
wordt opgeheven, zou men hem kanselier la
ten zoolang hy wil,
liers-eerlykheid” va
sprake meer zyn.”
De Berl. Allgem. Ztg. schrijft: „De meer
derheid moet „hard” blijven. Zij moet ver
klaren, dat deze kanselier voor binnen- en
buitenlandsche politiek ónmogelijk is. Alleen
een man met een vast omschreven plan
zal in dezen tijd vrede kunnen sluiten en
nieuwe orde in de dingen brengen. A 1 s h e t
noodig Is, moet deze kanselier
door de meerderheid ten val
worden gebracht.”
En wat de Al-Duitschers betreft, zij kun
nen deze houding van den kanselier inzake
de vredesresolutie wel goedkeuren, maar
voor hen is er een anderen steen des aan
stoots en wel, dat de kanselier vóór de zit
ting van de hoofdcommisie de vertegen
woordigers der partyen heeft ontvangen.
Naar aanleiding van een en ander, schreef
ABONNEMENTSPRIJS 1 po» kw*rt**I f 125, per week 10 cent, met Zondagiblad per
kwartaal f IJS. per week 14 cent, overal w*ar de beeorfing per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal I 1-50, met Zondagsblad f 2.
Abonnementen worden dagelijks «ogenomes ut ons bureau Markt 31. Gouda, bij
•ase agenten, den boekhandel en de postkantoren
ADVERTENTIEPRIJS 1 Uit Goods en omstreken (beboerende tot den betorgkring)
1 —5 regels I 0.55, elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
d*M tegen twee berekend. Van trait** Good* en den bezorgkring: 1-J5 regels f 0.80. elk*
regel meer f 0.15.
het hart, wat hij aan
gen. Maar nu was h
Merker drukte h«n i
ging met
plein, en
diween in»
Als do
ten van
vortrokke"
over
loop-
noar de
bewaakt.
Veel menaolien verzamelden zich daar
steeds voor en keken naar het bonte
tooneei. Onder hen stond) in ófte dagen,
als zijn zaken hem van Birkenhead» naar
Liverpool voerden, ook Helmut Merker
oen paar maal. Hij sloeg deze vreemde
mengeling van ernst en onverschillige al-
ledhagwcheid gade, die elk vertrek van
zoo’n boot met zich bracht, en zag hen,
die Furopa moede waren, daar met pak
on zak, zonder om te kijken, hun va
rend ondordtak voor den volgendea tijd
beklimmen Dan dacht hij bij zichzelf:
Wie weet, spoedig ben je daar zelf bij
en ga je een toekomf 1
nog onzekerder is dan het tcgenwoordii
Aoht dagen nadat Wolfgang von
ding Liverpool had» verlat’"», kn
een brief van henr uit Frankfort,
op het oogenWik, dat bij op
wilde springen om naar zijn
gaan- Onderweg laa hij hem.
Beste neef Helmut
Van het O o s t e 1 y k front is het op
merkelijk, dat de.Duitsche eh Oostenrijksche
legerberichten thans zoo herhaaldelijk ge
wagen van het afslaan van tegenaanvallen.
Van vorderingen der Centralen wordt niets
meer gemeld.
De beweging, welke de rede van den
Rykskanselier veroorzaakte, heeft reeds
grooter afmeting aangenomen, door het ge
schrijf in de verschillende Duitsche pers
organen, al blijft het natuurlijk nog zeer
de vraag, of dit ook tastbare resultaten zal
opleveren.
Zeker is het echter, dat de nieuwe kanse
lier het reeds thans by alle partyen voor een
groot deel heeft verbruid. Waren al dadelijk
de liberalen en linkschen niet erg op hem
gesteld, ook de al-Duitschers schijnen nu op
hem verbolgen. En we zien het zelfde ver
schijnsel als destijds bij Bethman Hollweg.
Verbazen kan dat ook eigenlijk weer niet,
eenvoudig omdat de kanseliersfunctie in
Plannen rooi 1918.
Naar „lUwekl lavAlld" mededeelt, zal
in .St'|4ciid»t>r een nieuwe conferentie der
g^lUeerden te IxHi'len worden gehouden
alwaar een plan voor een, geKMnenlUk op
treden van alle geAllleerden. In 1918 zal
Worden ontworpe^.
J>uikboioit|*lactvtofferH.
V oigiene bericht uit Btvhjn Itebbrn ton
W. van de btraal van GibreMar dh'DnU-
•ohe dulkliooten de transporten der goal.
h'NT<l»-n naar de MWddlandsche Zee we
der op bdangrljke wijze bdettanerd.
Zra stoomschepen met oen totaal inboud
van rond 20.0ÜÜ bruto regürter ton wer-
dvn lot zinken gviiracht.
In de MiddoJandttohe Zee werd een
groot aantal «toom- en zeilschepen tot
tinken gebracht ui’-t een geaauMnlljkett
Inlioud van meer dan 4.3.(XX) ton.
GRIEKENLAND.
De brand te 8alo1 ki.
Uit Salondki wordt aan de ..Tintew’*
gitnrid dat tw«* derdtvi van het eigen
lijke Salonikl verwoest it». De brand br-
Toen hij terug kwam, zei hij fluiste
rend, terwijl hij wéér plaats naxn: „Kijk
mij toch eens aan, oude jongen, en ver
tel ot ik van Gods en redvtswege op
een kantoor thuis hoor?... Ik zou waar
achtig liever de sabel trekken dan de
pen in den inkt te doopen en liever zat
ik op em paard1 d&n op een draaistoel.
Fn als het dan maar een zeker brood
was... ik ben toch geen, geschoold koop
man! Dat wordt men niet met een hand
omdraaien.”
„Maar je hebt deze plaats toch ge
vonden!”
„Ja, mijn waarde... door aanbeveling!...
De oude mr. MflUhes uit Londen heeft
hier nog altijd) veel te zeggen! Maar
hij ligt zoo goed als op sterven. Hij
kan het verlies van» elf twaalfde van zijn
vermogen niet te boven- komen. Op zijn
langst maakt hij het nog een kwart jaar.
En wat er dan van mij zal worden, ais
t >nen ge«n consideratie voor hem meer
behoeft te gebruiken...”
Hij ledigde zijn glas portwijn, klopte
zijn korte pijp uit, stopte die opnieuw
«uzol tusschen de tanden „Eigenlijk
blijft alleen Amerika over! Daar kan
men tenminste hopen, totdat men sterft!
Gemengd Ovrloganleuw*.
Het A me r 1 k a an»»o h e leger.
De data voor het onder do wapenen
tonnen van hol eerste AnmrikaansMbe le-
geroontlngent vau 455.000 man» zijn than*
nauwkeurig vafgesteld. Een denh' ge»
diwlte van de eerste 'JVI.OÜO man zal tu»-
solien 1 en 5 tk^plcmlier worden opgeroe-
pen, het volgend derde doei tih-wubón 15
en 19 September en hut laatete derde
twMclwn 30 Öepteimbcr en 3 October.
zijn neef wilde zeg-
r- Maar nu was het te laat Helmut
mker drukte he<n zwijgend db hand),
groote passen dwars
do Raneilagiiatreet af, en ver
liet duister van den nacht,
groote Liverpooteclie stoomboo-
Amerika kwamen- of daarheen
vertrokken, meerden zij achter het reu»-
alchtige douanekantoor aan de kade. Daar
hceireolito dan steeds i'en .bonte bedrijvig,
heid. Cab na cab rolde met reizigers
aan onder de houten overdekking dar
dokken, vrachtwagens met stapel»* wli<-c|H-
koffers kwamen knarsend nader, ag«-n<«-n,
makelaars, klerken liepen niet papieren in
de hand, die stoomkranen steunden. Wen
nende dames liepen mrt bloemen
de lange naar het dek voerende
plank, waarvan die ingangen
Stad door politieagenten werden
door Pooteehe bla*ten getxoood: Bapldia,
BiniMtiJandsolie Zak’*n; Burdzlnskl, Justi
tie. Zollowskl. Openbare» Wwrkvw Korl-
towskl. Itnancléu; generaal Roewadow»*
kl. Oorlog.
Je Wolfgang.
Hebnut stak d»m brief in zijn zak en
Hep langzaam, mrt gebogen Itoolü, het
korto eind van do halteplaats naar zijn
kantoor. Hij deed zijn werk, verdiopt in
somliera gedachten, sieohw werktulgedijk-
Daarna moest hij nog een handetevrlend,
die idt New-York overgikouivn was on
moei lijk lieden met do dbuane had, naar
Uverpool In’ hei douanekantoor verge
zeilen. De middag ging voorbij <*n liet
Imgon al donker tw worden, loon hij te
rugkoerde en dadelijk den weg naar zijn
hide in«1org.
Gisteren ben ik bij je moeder geweest,
en» heb twee uur hd haar gezeten. Ik
heb haar veel van jelui verteld, in den
geest van de voorstelling die zij zichzelf
ivan jelui luveu maakt. Ik zou nog lan
ger zijn gebleven, maar zij was te moe.
Daarna hub ik ook met den dokter ge
sproken en. volgens do belofte ju naar
waarheid in te lichten, zou Ik je raden:
(■eliruik <fe aan.Uaa.ndo PlnWerdagen, al»
ju maar eenigwzins kunt, voor een In^z^ek
naar luier.... Stel lui niet te lang uit...
Niemand kan zoggen, wat zou kunnen
gebeuren. Op lui oogenblik is »»r geen
onmiddeilijk g<vaar. Maar je begrijpt wat
ik bedoef.
Als je naar hier komt, laat dan niet
na mijn vader te Frankfort tu hesocken.
Ik lub hem van» je vurtiidL Hij zou je
om bepaaklle redenen graag eens terug-
Zelf zit ik Ider naast mijn inge-
1 koffer en ga van, vanavond naar
-terug naar do WiMiuInsirasse.
Bismarck wtet wei. waarom hij <üh re
ferendaris huiverend ik"» Staatsdienst ont-
vluoliite.
Mhar
Ik druk
kus op
druk die
Ik ben geen groot zakenhoofd!... Ik' zou
een goede conjpagniechef zijn... Ik zou
het misschien tot regimeniiisl^ommfl.niiliant
kunnen bn-ngen en zelfe met veel ge
luk tot brtgadle... maar hier... nu ja...
het teven moet geleefd1 worden... Geef mij
je glas!... Jc drtnkt in het geheel niet!’’
De jonge diplomaat was stil en na
denkend geworden.
Hij vertrok tijdig. Hij wilde don vol
genden dag met deneerstentrfin verder
naar Londen. Zijn neef vergezelde httn.
Alleen zou hij in dOzo nachtelijko voor
steden nooit den weg naar Liverpool
teruggevonden hebben. Toen zij het 1.1
mefHreetstation voorbij kwamen, vanwaar
Wolfgang von WlMIng binnen enkele
uren de stad! zou verlaten, bleef hij
plotseling staan en vroeg..kan ik je
niet met ’t een of ander helpen, Hel
mut
„O ja!...”
„Hoe dan?... Spreek
„Waar ga je nu naar toe?”
„Het allereerst naar men ouden hoor
in Frankfort, om mij te melden na de
reds om de wereld en dan verder naar
Berlijn
„Nu dan. ais je in Frankfort bent, het
is voor jou met je auto maar een wip
je, nauwelijks een paar uur... rijd dan
eens naar Erbach en kijk naar mijn moe
der 1”
„Ja. Graag.”
Zij liepen door tot aan hotel Adelphi
en bleven voor de hal staan. Helmut
Merker vervolgde: „Ik maak mij bezorgd
over haar Mijn broer uit Ludwigrihafen
sbhrijft er mij dikwijls over. Maar hij
is ook een zoon en ziet wat hij graag
ziet... Ik wou, dat een derde mij eens
klaren, wijn schonk. Wil je dal?”
„Je kunt je op mij verlaten.
De heer von Wilding had nog veel op
E n g u 1 s c h e p e
do rode van die
Aan ren Ruuter-teh
nog het volgende uit
„Daily News” omtrent de rede
ohoöJis Hut lilad1 herhaalt, dat
lieerden niet du bedoeling hebben Du!
land te er pletteren. Behalve de terugga
ve van Iznis-Ix>tharingen, denkt niemand
atvn wn dkiira Dultsoh grondgebied In
Furopa te verlangen. Wat de töekouMt
der Duiitedho koloniën betreft, dit is een
open vraagistnk- Het eenigo beginsel,
waarop een overeenkomst moge]ijk is. Is
dat hun bestuur, aan wte dit ook wordt
toevertrouwd, in de» eerste plaat» g»*Mlüedt.
ten gunste van den bloei der volkeren,
die ze bewonen. Deze kwestie slaat niet
vooraan bij de vreduMonderhamlelingeiu
Poolsohe aal iii 1t h r s
Al» a.a. Poolsdm ministers worden
I Poolsche rechtswezen.
Op 1 SeptRilber tr'*dl In heart Polen
d«' niiTiwc organisatie van hrt rechtewo-
«re door den Raad van State ontworpen
tan kracht en. gaal dr> rwbtepraak van
de Duitsche op de Poolsohfl organen over
niet gw<
hoe kan
vinden I» er wat gebeurd?”
eon Mtgram gekomen. Van je
lAidwigrthaf.-ik. Daar!”
„Kom zoo spmdig mogrhjk
wnstig.
Laopoldl
De twee kukw elkaar een oogenblik
zwijgend aan. Toen art I düth
„Wij ukMiu dadelijk op rute
Goddank, «hl wij een spaarduitje
„Fn de kleine Maryr’
„Ik Imb mijn zuster Janq getelefoneerd.
Zij is al hier hier geweest en heeft haar
niecgiuomen... Zij houdt haar bij ziohl”
„Ja.... en het verlof..."
„Het is vandaag toch ai Maandag.
Ovennorgon «luit toch alles tot na Pink
ster I”
Haar man imhu zijn hoed van den haak
en snelde nog eens den nadit In. Na een
uur kwam hij terug.
..Goddank dot de chef nog op het kan
toor was. Ik kan dadelijk vertrekken.
Ik heb aclrt dagen vrij. Wij moeten on-
midti'llijk pakken.”
„Alle» I» al gupakt, Hellie!"
„Don htiep wjj «hm nachttrein
Londen nog en zijn morgenavond
Duiteclilandl Hij baalde zwaar adem.
vrees, dat hot nu de laatste rete
Duitschland zal zijn. Edikh.;."
(Wordt vervolgd.)
De slachtoffers van don
luchtaanval op Engeland.
OfficiM wonk uit loonden I, dat
In hel g.iheel bij den hiolHMinval op D o-
ver «1 Ramwgate 11 personen ge
dood en 25 gewond zijn.
Aanval op zfebruggo.
De Engelsehe inarine-ludirtMnml bom
bardeerde gisterentnorgon Zuebrugge,
a»'hiH-j»4)a(tt'riji'n, Mstnedo hut rerodrooiu)
van GhtateUo De vliegtuigen kevrdeu be
houden terug.
Aan het I s o n z o-f r o n t by ven de on
stuimige Italiaansche aanvallen voortduren.
Vooral op den Karst is de stryd hevig, en
ook het Oostenryksch overzicht zegt: „On
afgebroken lagen daar de Oostenryksche
stellingen onder het zwaarste vuur van ka
nonnen en mijnwerpers, dat slechts even
zweeg om plaats te maken voor een aan
val der Italiaansche infanterie. De Italianen
veroverden het dorpje Vrh na een hardnek-
kigen stormloop”. Ook aan de Wippach heeft
het gespannen, maar daar melden de Oosten-
rykers geen terreinverlies. Daar vertoefde
Keizer Karl temidden van zyn troepen.
fiOHDSCHE COURANT.
Fdilh opende <k* deur. Zij zag er bleek
en zenuwachtig uit.
„Waar blijf je toch?” zei rtj.
h»4» sed< rt drie uur om je getelefoneerd
•n je niet gewonden!"
„Ja, hoe kan men gindw aan de haven
Iemand v* -
„Er i»
uit
Im „Kom zoo
l- rbach. Toestand
1992 54
