E
Alen II!
de meubelen
en, Kasten,
|en, Theeta-
meublemen-
ich, Boeken-
MS onbesla-
en, Kapok-
unermeube-
totgoedkoop.
toelen vanaf
20.—,Stijl-
f 5.50, f7.50
fitte Jaargang.
Zaterdag 1 September 1917.
No. 13483.
Haar
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
'Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad.
ooda.
Feuilleton.
dit Blad.
ing
ts
ff
Miss Barrie’s Huwelijk
door
£T5.@\x“W’s- exx ^.cL-vertexxtïeTola.d. voor G-oxxd.su exx Oxoo.strelc©xx-
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Rnndvleesch-voorziening.
msen,
regel neer f 0.15.
CRI8IS-MAATH KOELEN.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
icon.
seland,
reryatl
ingvn van
Juni 1017.
bo-
HAGENAAR.
BOUCHER. Dea
>rg<
Am,
die
Hesch f 3 25.
It één©
zij zich
;rri vkh
lz«
of
to
huk
van 9 Sep-
sten.
end se
ts haar
Ide van
d Haar
ukkerij
K)N Gouda.
mij
rondstAfc»
t to locm
ii nabij IcNt
dam.
Sm,
ïeting
r‘«t
voor*
reebil.
IB
istot -
klieren
i Haar*
len.
it men
- men
i wryft
ichting
lachen
en vel,
or het
naren.
ko"
>olt
il
ouw- en Woning-
commissie Armen*
guieverd
<Mo voor
r er king ea
N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
GOUBSCHE COURANT.
•ntvugm
.««kriljkh.
la snM agenda
INGEZONDEN MEDEDEKL1NGEN i 1-4 r^eb I MS. elke regel «eer f JS.
Op de voorpagina dubbel tenet
Gewone advcrtcnuên ea lageeoodea Mededeelingea Mj csserad lot teer gereduceerde*
prqa. Groots letten en ruide* auMr plaatsruimte.
KLEINE ADVERTKNTÏÊN aanvrage* ta nuUnuKagut.' betrefcpda 4uif>msill,
koop ca verkoop, huur ea verhaar, 1—5 regale f 0.25 albe regel BMwr S caul Mj eeorafe-
betaling. Maxiouu* grootte 10 regale. BewijsaasaMre 5 cent.
de, stille aitmoofee
ko vele jaren i
Zoo moest het
dacht zij in
van Dtoor
weg baai
was,
zijn
ster
offer uit de openbare kaa aal vergen van
vijftig millioen.
Een medewerker van de „Economisch-Sta-
tistische Berichten’ wijdt eenige beschou
wingen aaan de urgente kwestie of de op
ruiming van vee van overheidswege in de
harid moet worden gewerkt, door, zooals
tot dusver voor het varkensvleesch geschied
de, voortaan het rundvleesch beneden kost
prijs beschikbaar te stellen.
Vooraf geeft hij eenige cijfers, om te doen
zien, dat inderdaad een zeer groote oprui
ming onder het rundvee moet plaats hebben.
Wat nu de kwestie van’ t beschikbaarstel
len van rundvee beneden kostprijs van re-
geeringswege aangaat, betoogt de mede
werker van de „Economisch-Statistische Be
richten” het volgende:
De vraag is gesteld, of de Regeering wel
verantwoord is door zoodanigen toeslag te
geven. Er is immers vee te veel; de prijzen
zullen bijgevolg wel vanzelf dalen. Men moet
dit natuurlijke dalingsproces zijn loop laten,
dan krijgt de consument zijn goedkoop
vleesch ook zonder uitkeering van een toe
slag. Alleen het producentenbelang zou door
den toeslag gebaat worden en er is geen
aanleiding dezen te steunen: de oorlogsjaren
zijn goede tijden voor hen geweest.
Als de zaak zoo eenvoudig was als hier
is voorgesteld, behoefde men over den te
volgen weg niet lang te redetwisten. Het
systeem de producenten de verliezen te laten
lijden, zou echter de financieel zwaksten
treffen (van de 150.000 boeren te onzent
zijn er bijna 100.000 met minder dan 10
bunder land) en daaronder een talrijke
groep: de zandboeren, die geen oorlogswinst
hebben gemaakt en relatief het meest heb
ben bijgedragen in de kosten der goedkoope
levensmiddelenvoorziening (boter, varkens
vleesch, rogge). Terwijl de weideboer en
die met gemengd bedrijf zjjn vee nog wel
door den winter kan brengen, kan de zand
boer, wiens graanoogst in beslag is geno
men, dit niet; hij móet zijn vee kwijt, en ins
gelijks moet dit het heir van landbouwers, die
zich door noesten vlijt in den loop der jaren
hebben opgewerkt tot keuterboertje met een
minimum aan grasland en een maximum
aan bijkoop van voederartikelen. Ook al laat
men de dingen niet op hun beloop, is de
toekomst voor deze stakkerds al erg genoeg:
velen hunner worden van klein baasje weer
teruggebracht tot landarbeider,omdat bij ge
mis aan voeder en vee geen mest wordt ge
wonnen, om den zoo schralen bodem het
volgend jaar een oogst af te dwingen.
Maar is het zoo zeker, dat de bevolking
regelmatig haar goedkoop vleesch zal heb
ben, indien de regeering geen toeslag geeft?
Het geven van een toeslag zal een ruim
aanbod van vee in de hand werken, omdat
de verliezen, dan althans dragelijk zijn. Bij
uitblijven van den toeslag echter zal de land
bouwer eerst de kat uit den boom willen
kijken; zal hij afwachten, hopen tegen beter
in, probeeren met den schaamlen voorraad,
rond te komen en eerst, wanneer die voor
raad is uitgeput, zijn vee op de markt bren
gen. Een aanvankelijk te gering aanbod zal
dan plotseling door een zoo ruim aanbod
gevolgd worden, dat de consumenten „het
niet aan kunnen eten” en er geen sprake is
van een gelijkmatige distributie, gedurende
den geheelen winter. Daarnaast zullen de
veehouders pogen hun vee zooveel mogelijk
in het leven te houden, al moet dit gepaard
gaan met vellederen van voor den mensch
bruikbaar voedsel. Reeds den afgeloopen
winter hebben hier en daar consumptie-
melkers éénmaal melk aan de koeien terug
gegeven, en in Friesland moet men voor
nemens zijn dezen winter de melk alleen te
ontroomen, doch alle ondermelk aan de
koeien te vervoederen. Tenzij de aardappel
oogst wordt opgevorderd en tevens ook van
de boerdery wordt weggehaald, is het uit
gemaakt, dat de aardappelen aan het vee
zullen worden vervoerderd. Bij een tijdige
inkrimping van den veestapel bestaat er
mogelijkheid, dat de productie dezen winter
niet stop staat en het komende voorjaar het
vee in zoodanigen toestand de wei ingaat,
dat ook den volgenden zomer op een niet
al te onbevredigende productie kan gerekend
worden.
Laat men de dingen ep hun natuurlijk be
loop, dan vergaat er een geruimen tijd, eer
de vleeschprijs op zoodanig peil is gekomen,
dat het vleesch onder aller bereik is ge
bracht. Hoe eer dit laatste geschiedt, des te
beter. Het ongunstige weer der laatste we
ken doet de vooruitzichten der voedselvoor
ziening onzer bevolking minder dan ooit be
vredigend zijn. Het zal mooi wezen, als er
60 van den aanvankelijk vernachten peul-
vruchtenoogst terecht komt. In tal van par
tijen is zoodanig schot, dat zij voor mensche-
lijke consumptie niet meer deugen. De be
richten omtrent „kwaad” in de aardappelen
worden onrustbarend talrijk. De aanvoer
van graan van overzee is niet verzekerd;
onze rystvoorraad is nagenoeg uitgeput.
Verlaging van broodrantsoen staat voor de
deur. Onder deze omstandigheden moet het
vleesch gebracht worden onder het bereik
van die kringen der bevolking, Welke ook in
gewone tijden geen vleesch konden bekosti
gen; m.a.w. het vleesch zal verkrijgbaar
gesteld moeten worden tegen lager prijzen
zelfs dan in vredestijd. Moet men daarmee
wachten, tot de prijzen uit natuurlijke oor
zaken zoo laag zijn gedaald, dat dit moge
lijk is, dan zal men lang kunnen wachten
en intusschen gaat de ondervoeding der
mindere bevolking voort terwijl er een
groote kans is, dat men vergeefs wacht.”
De schrijver becijfert dat het verschaffen
van rundvleesch beneden den kostprijs, een
ik) theoretisch toe-
jintessens van het
la v. h. boekhouden
TER BRUGGEN,
101Ó H
Rogge.
De minister van landbouw, nijver luid
en handel
gezien zijne bettehikklnf
twnour 1016, van 1 J.
No. 126
beeft bepaald
dat sttb A, 2, van eerstgenoemde
•dbikklng moet worden1 geteut»
Rogge of roggranrol voor zoover dit
dient voor het bakken van Roguerlng*-
brood
of bijaldien de minister gtteruik maakt
Van do Irtwocgdhnid bedoeld in art 30
At dtetetoutiorègtAng van brood, bloem,
meel en rogge
der Fede-
Ned. Ver. tot
dranken.
de Barrie en deed haar hart onrtuimi;
kloppen, alsof zij een. geheim op U.
spoor was. Er -J
uit volo ander"
aangename dfuL.
een reuk van
kruidnagels en
vage geur van rotzenhout
eikenhout, van was, van
oudie boeken.
Barrie gevoelde zich opeens volmaakt
gelukkig. Want heden behoorde deze
wonderbare plaats met ai haar geheimen
aan haar. Zij wist nauwelijks, wat het
eerst te onderzoeken. Al de werkelijk be
langwekkende dingen in het höis sahe-
nen naar bovqn te zijn gestegen, evenals
room op melk. Langs een gedeelte van
den muur tegenover de trap en onderdo
vensters op het oosten, waardoor het
morgenlicht viel, waren ruwe, oudo boe
kenkasten geplaatst, eetie soort armlruis
voor behoeftige boeken qf eene gevange
nis voor veroordeelde boekdoelen. Maar
wat voor boeken! Barrie voelde zich
magnedsch door lien aangetrokken, en
haast bevend één voor één
mbd, begreep zij de reden
zich voor administratie aanbieden. In een
schrijven van den Directeur van het post
kantoor aan een der vakvereenigingen lezen
wij dit zinnetje: „pogingen om het perso
neel doortoevoer van nieuwe krachten uit te
breiden hebben slechts weinig succes.” Men
ziet het: de Staat kun geen personeel meer
‘krijgen. Hetgeen ons niets verwondert, want
de manier waarop de Stalt met zijn perso
neel omspringt, maakt wel dat men overal
elders liever in dienst gaat.
Om eens bij deze telefonisten te blijven;
wil men eens weten hoe de Staat doet! Hij
geeft deze meisjes tien gulden per kwartaal
duurtetoeslag. Door het gebrek aan perso
neel wordt opgelegd een half uur overwerk
per dag. Daarvoor wordt betaaldmaar
het wordt weer afgetrokken van den duurte
toeslag. Terwijl die telefonisten ongeveer
veertien gulden aan overwerk verdienen in
een kwartaal, wordt haar de duurtetoeslag
van tien gulen tot op de helft verminderd.
Het bedrag dat zy dan ontvangen voor het
half uur overwerk wordt dan de kapitale
som van elf centen! De Staat laat dus een
meisje dat 6% uur per dag dienst heeft ge
daan, nog een half uur langer werken en
betaalt haar elf centen. Is het wonder dat
men op die manier geen personeel meer kan
krijgen?
Wij hebben al eens voorspeld dat de post
een chèpue en girodienst dit jaar niet meer
zop kunnen beginnen. Reeds nu is onze
voorspelling bevestigd. Ook hier gelukt het
niet het benoodigde personeel te krijgen.
Het moet alles weer op een koopje en dus
mislukt het voorloopig. Aanvankelijk zou
deze dienst 1 Juni 1916 zijn geopend. Toen
werd het al spoedig 1 September. Wjj voor-"
spelden dat het wel 1 Januari 1917 zou wor
den en nu vernamen wij dat het niet ón
mogelijk is, dat de opening pas 1 Mei 1917
zal kunnen plaats hebben.
Af en toe druppelt er eens een mede-
deeling over deze nieuwe instelling, een
aardigheid die men wel achterwege kan la
ten, aangezien deze toch al lang vergeten
zijn tegen den tijd dat de dienst gaat wer
ken. Waarschijnlijk wil de directie laten
zien dat ze nog bestaat en dat er inder
daad nog aan gewerkt wordt. Indien de
organisatie even schitterend zal zijn als de
voorbereiding lang duurt, zal het ideaal
worden. Wat men eigenlijk voorbereidt 1 Dat
is een geheim. Wanneer men den Zwitser-
schen dienst doodkalm copieerde, was men
er. Deze dienst moet zeer goed werken.
Dezer dagen is juist het verslag over 191'6
verschenen, waaruit o.a. blijkt dat in dat
jaar 17 millioen boekingen met 8.126 mil
liard francs plaats hadden. De inkomsten
beliepen ruim 3H millioen franc. Dit resul
taat na slechts een paar jaar bestaan, wijst
wel op de gewenschtheid van den dienst
en tevens op de goede organisatie in Zwit
serland. x
Daar kan Nederland al weer een punt
aan zuigen.
liefde boeken, die in de bibllotlueek had
den gestaan en verbannen waren, om
dat zij er in snuffelde, daar zo (volgens
Grootma en juffrouw Hepburn) „zeer on
geschikt waren voor nette meisjes.” Bar
rie had had hare vrienden als dood be
treurd', maar zij hadden slechte geslapen,
en er waren, andere, nog blijkbaar on
geschikter voor nette meisjes oude in
leer gebonden boeken met aardige hout
sneden en dikke gele bladzijden met ou-
A‘rweitsche letters. Barrie kon uren lang
in diit gezelschap hebben gegraasd, doch
er warren zooveel dingen op den zolder
te zien en zoo weinig tijd om te zien,
dat zij zich genoodzaakt zag al die ver
leidelijke boeken maar even te groeten»
Hare oogen, die verlangend naar (ro
mantische dingen uit®agen, violen plotse
ling op een hoop of groepje meubelen In
een verwijderden hoek. Fr stonAm an*
Are neubete op den zolder, die 'zeker
Ixlangwekketuler waren 5'OO’* oen ken
ner en verzamelaar van oudheden; maar
dat was Barrie ook niet. Het wa« haar
gelukt heel
kenni op te dö(
toch kende zij 1
(Mien Sheraton
en
kor
bannen
voor
plaatsen lienoden niet
genomen door i__
midden van Victoria’s regeering,
van mevrouw
den, zeker 1.1 w
voor het oog konden aanWedén.
Barrie zou misschien de schoonheid der
bevallige lijnen hebben gevoeld, als zij
hare aandacht had gewijd aan deze ver-
ABONNEMENTSPRUS I per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 175, per week 14 cent, overal waar de bezorging Per looper geschiedt. Franco
per poet per kwartaal I LS0, met Zondagablad I 2.-.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ou bureau Markt 31, Gouda, bij
m agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPBU81 Uit Gouda e* omstreken (behoorende. tot den bezorgkring) t
-5 regels f 035. elko regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
ie tegen twee berekend. Van buiten Gouds ca dea.bezorgkring1—J) regels f 030, elke
idhcdeu;
-Iet woh
wat wonderlijke algemei'ne
*>en buiten de schooluren,
het onderscheid niet tus-
en Hepplcwhite. Stoelen
i buffetten en divans uit den tijd van
>ning George en vroeger waren ver-
naar deze ruime verzamelplaat»
ongewenschte dingen, terwijl hunne
eervol werA<n in-
wangedlrochten qh het
Victoria’s regeering,^ waar-
Mac Ddnal-i scheen ie hou*
omdat zij geene verleiAng
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CCCLXXXV.
Verfraaiing van de stad is een prachtig
ideaal, dat in de eerste plaat» kan uitgaan
van den strijd tegen het leeljjkmaken, zij
het gedurende korten tyd. Tegen die acute
verleelyking is niet altijd wat te doen, maar
soms wel. Afschuwelyk is in ‘een straat een
stelling voor een gevel, onmiddellyk is het
cachet weg en is het er rommelig en onge
zellig. Natuurlijk z(jn die dingen af en toe
onvermijdelijk, maar en hier is het aan-
knoopingspunt voor de verfraaiing er
diende naar gestreefd te worden dat de
ontsiering zoo kort mogelyk duurde.
Het Bezuidenhout-kwartier is eenige ja
ren ontsierd door den bouw van het departe
ment van Landbouw. Het lijkt wel alsof men
er het laatst den voorgevel heeft gezet,
want tot het allerlaatste moment heeft de
smerige schutting voor het gebouw gestaan.
Meer dan drie maanden geleden was de
bouw reeds zoover gevorderd,, dat aan den
voorkant een heining overbodig was. Niets
dan gemakzucht en gemis aan medewerking
deden de ontsiering handhaven.
Er bestaan enkele gemeenten, die een
straatbelasting hebben ingevoerd; ook Den
Haag behoort daaronder. Voor het gebruik
van gemeentegrond wordt per vierkanten
meter betaald. Dit bedrag is echter zoo
gering dat het op den bouw van een groot
gebouw niets uitmaakt. Indiop deze belas-
tng progressief werd gemaam zoodat ze
steeg naar den duur van het gebruik, zou
er sneller afgewerkt worden.
In November j.l. brandde de telefoonzaal
In het hoofdpostkantoor uit. Onmiddellijk
na den brand is men met het herstel be
gonnen. Een reusachtige steiger werd voor
den gevel geplaatst en de passage in de toch
al niet breede straat werd aanmerkelijk be
lemmerd. Volle negen maanden heeft deze
steiger er gestaan, onbegrijpelijk waar men
al dien tijd het gevaarte voor noodig heeft
gehad.
Keeren wij even terug naar het nieuwe
gebouw voor Landbouw. Het maakt van
buiten een goeden indruk. Het is eenvoudig,
niet fraai, niet opgesmukt, aardig werk
voor een leerling van een ambachtsschool,
die zijn eerste geveltje ontworpen heeft. Aan
een gebouw als dit zouden wtf altijd maar
twee eischen stellen, n.l. dat het ruim is
en dat het gemakkeljjk vergroot kan wor
den. Of in dit geval aan beide eischen is
voldaan, is ons nog onbekend. Wij zullen
het gebouw wel eens gaan bezichtigen en
zullen het dan onze lezers wel eens ver
tellen.
Keeren wy thans weer naar het postkan
toor terug en speciaal naar de telefonisten.
Een vorige maal vertelden wij dat de regee-
ringsbureaux alle meisjes aan nemen, die
Of zij kon verborgen zijn door
oase van meubelen'. Er
dene zulke oasen in de o.
van.d<>n zokter, welke die geheele boven-
verAeping van het oude huis bedekte.
Do® het was een heerlijke zolder, een
heniatoobe’ zolder! nog beter dan Barrie
h«ni had gedtroomd mrt haar oog voor
het sleutelgat der trapdeur. Hij wa» vol
Degelijkheden welke haar hart daden
kloppen, zooals zij zich niet kon herin
neren, dat het tevoren ooit had geklopt.
Zij Ijeklom overige treden onbe
kommerd over het kraken, daar zij nipt
langer de onzekerheid omtrent juffrouw
Muir kon verdragen. Niets bewoog zich
in antwoord op de klachten van het ou
de hout, en er was geen ander geluid,
of liewer er waren geen wezenlijke ge
luiden, zooals menschen ze maken; maar
toen Barrie boven aan dó trap stond,
kwam het haar voor, dat de gehede zol-
dér vol was van een zacht geruisch en
gefluister, zuchten en schreden en adem
halingen, en haastig vluchten.
Noen, juffrouw M*uir was er niet, an
ders was ze reedte te Voorschijn geko
men en had haar luid1 berispt.
sproidó overblijfselen van een velleden,
vóór or wne Grootma was; maar een
groep van geheel andere mei nel» wekte
haro nieuwsgierigheid op.
Hot fok, dat er een groep was, cn dat
die in het halfdonker gelijk schei-n te zijn
in kleur en teekening. And L-ta geheim
zinnigs veronderstellen en bovendien
watr het bijna ónmogelijk zich voor
«tellen, dat zulke mc^MMen in dit 1
kon Am zijn gebruikt.
Blijkbaar waren zij tezamen «dl
kamer geoomen. Waarom? TerwijF
deze vraag voorlegde, baande I u
voorzichtig een weg door smi’le pand;
tussohen «toelen, zonderlinge loeren
liehaardo rundleeren koffer» dB verwon
derlijke hoedendooztti van buitengewone
grootte, met bontgekleurd papier aardig
versierd. Zij wilde dv gro»p meubels, m ei
ker lichte bekleedsel en verguld hout
zelfs in het donkerste lunkje var. <k-n
zolder nog opvielen, nader iTekij’ccn.
Het was zeker de donkerste en verste
groep Was dit een toeval, of wn» er
bijzondere reden gewewrt om die dingen
zoo voor het oog te verborgen? Er was
aetls geen pad na»r hen toe, otaolioon de
metwu» paden, die van het een» pakhuis
of meubelmagBaijn naar l>et andere leid
Am, opzettelijk «henen te zijn aange-
bracht- Geen weg leidde naar dit tegen
i«m muur gebouwde dorp. Het had een
verboden toegang, en er was, mtewhlen
opzdlft’lijk, mhwclAm tawaJlig, mm. bar-
ricadc voor opg«ric4>t, geen bijzonder ho»-
ge isurricade, maar oen muur of eene
reeks van struikelblokken, bestaande ui'
mitteloozen rommel. Indkn er era hoek
van bijzondere ongename bestond in’ dit
land, waar alle dingen onder een von
nis van verbanning zucbUen, wi
Grondstoffen voor grof roggebrood.
De minister van landbouw, nijverheid
bn handed lieeft tot do burgemeesters bet
volgende rondwdirijvim gerii’ht.
Onder tow.etuWng van ateuivrlflen*van
mijne bekwwlnmkingeav vnn heden heh ik
do eer u mede to detMen, dat Ik
vooroud A' (btrtbutte van gro
voor grof roggebrood al» volgt
goschiixhm.
Alle lulamdsedio rogge worA
aan do n'gixwingiwxxmiiAsHartiMim,
(mlvangX, betaling, opslag, bew<
aflevering aan de gemeenten zorg
g<‘ii>
De gdnxvnten' onivangen A>rhatvo to
afwijking van hot tot heden guvolgA,
Hystwmi geen rogge nohfedrecks van do
landbouwers voor eigen nhening in op-
«lag.
Aan lamBbouworo wordt geen rogge
voor eigen gebruik gelat<m>, zoodat hun
voor zoover zij d«z« niet roralkt goregeki
ontvangen rogg<4>roodkaartm moeten wor
den uitgereikt.
Hot ligt In mijne bedoeling maorfumn»
]irijzin voor grof roggebrood te bepaden,
1 ie wiel hooger zijn dun den dooröaee-
prijs, die op luxhm gelA.
Op grond van do mij verstrekte in*
MchUugen oordeel Ik, dat dit bij een prijs
van f1030 per 100 KXl. of 17.35 per
70 K.G. franco laatst© spoort w<ig»4ation
©f veer, door de bakkers te betalen, mo
gelijk zad zijn.
Ik noodig u uit onverwijld aan Am
r^ecrtugsconundssarlH uwer provdnote op
gave U) verwtrekken van Am maottomm*
prijs, die u oordeelt, dat voor uwe ge-
tncento bij dtuen roggepri> moet gdAm.
.De maximum hikoopprl,^ van rogge be-
doeld in artikel 3 der Dtotrtbultewet is
door mij groteld op f 20.50 |mr 100 K.G.
Het veroeliil van deaen prljai <m de
prijs van f 10 50, waarvoor dw rogge aan
de bakkers geleverd dient te worden,
zijnde f 10 per 100 KJG., zad voor l/10i
door uwe gymeemte, voor 9/10 door hot
Rijk moeten worden bijginuwL
Ter omnddAAiJko verrAoning van hot
Woelde 1/10 deed zal A* rogeeringHoon»-
missaris u do rogge leveren teg^m voor
uitbetaling van f 11.50 per 100 K.G. fran
co laatste s|»oorwegstallen of voer, Vt-
wijl alsdan de rogge door u ad f-10.50
aan de bokkero moet worden doorgege
ven.
-jer, aJw van lucht, wel-
geleden was gaan slapen,
iet precies hebben geroken,
stilte, in het verloren kasteel
irnroosijei, toen dó prins zich een
ande dóór versperrend struikgie-
Barrie zou nauwelijks verwonderd
geweest, als zij een schoone slaap-
had ontdekt. Dan zou zij tot zich
zelf hebben gezegd: „Dat is dus het ge
heim, dat juffrouw Muir verborgen hield
door de deur gesloten te houden. Ik heb
het wed gezegd) I
De ainiosfeer van den zolder betoover-
wuQ.uiimig
zij een geheim op het
hing een geur, bestaande
erei een zwakke, niet on.-
üffe ludhi, de geur van stof,
oude dingen en specerijen,
kamfer voor motten, een
ep vermolmd
duf leder en
hoek Irier
Door over, oiuler en Awr talrijke, zon-
Arilng bjj elkaar gebracht© voorwerpen,
yelke de barricade vormden, te kruipen,
bereikt© de indringster etmig.szins g«4»a-
vend hare plaats van iKMtemmteg. Hel
umubttldorp bestond, zooate zij ontdekte,
uit een stel met blauw satijn bekleed©
•tooien t-n sofa's uret kunstig getmeAm en
Mt verguld houtwerk. I r waren bijpas
send© tafel» en een leeg glazen kastje',
twee groote sptegeh met manner van on
Aren, verder e»m bijzonder starlijk» la-
tafel cm een ledekant van verguld riet
en hout, met ©ngoltjew, dl© kraiwten van
f«sneden blouwen droegen.
Barrie begon halfluid mw atobneR te
praten volgens eene rmb lang aange
nomen gewoonte. „Goeie genade!” rtep
atij uft, zoo onelegant mogelijk, zoodat
hyt goed was, dat juffrouw Hepburn haar
niet kon boonm „Hoe konum Ae din-
g-u in At buis! Zij ajn &ls ka*
tuarlevogela in u>n leerwinkel. Aan. wlen
Muimen ze toc^0 hebben behoord?”
Plotseling kwam het antwoord bij haar
op en A*ed het bloed In haar gelaat op
stijgen, ataof zij een pijnlijk en klap had
Ontvangen, zooate Grootma placht te ge
ven „Deze dingen waren van mijne
moeder!”
Hoe Meedigend, dat de nporon A»r ver/
dwener»© weggewtopt warm In wnAjIztor
hol, waar gt'en etgenAmkcAjke oogem A>or
hun taivbUk beleeAgtt konden worden
Ho© llditzlmdg en bekoorlijk jong za
gen zij ar At, zette in hun «toMge en
(Borrle 'wm daar geweldig zeker van)
onverdtende ongenade! IH» wai het ge-
heim van Am afgewtoten zolder.
(Wor< rmrolgg.)
een
waren verschel-
groote woestijn
verAeping van het oud© buis
Dot» het was een
hemalsohe' zoldler!
124