E Alen II! de meubelen en, Kasten, |en, Theeta- meublemen- ich, Boeken- MS onbesla- en, Kapok- unermeube- totgoedkoop. toelen vanaf 20.—,Stijl- f 5.50, f7.50 fitte Jaargang. Zaterdag 1 September 1917. No. 13483. Haar BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. 'Telefoon Interc. 82. Eerste Blad. ooda. Feuilleton. dit Blad. ing ts ff Miss Barrie’s Huwelijk door £T5.@\x“W’s- exx ^.cL-vertexxtïeTola.d. voor G-oxxd.su exx Oxoo.strelc©xx- VERSCHIJNT DAGELIJKS Rnndvleesch-voorziening. msen, regel neer f 0.15. CRI8IS-MAATH KOELEN. Dit nummer bestaat uit twee bladen. icon. seland, reryatl ingvn van Juni 1017. bo- HAGENAAR. BOUCHER. Dea >rg< Am, die Hesch f 3 25. It één© zij zich ;rri vkh lz« of to huk van 9 Sep- sten. end se ts haar Ide van d Haar ukkerij K)N Gouda. mij rondstAfc» t to locm ii nabij IcNt dam. Sm, ïeting r‘«t voor* reebil. IB istot - klieren i Haar* len. it men - men i wryft ichting lachen en vel, or het naren. ko" >olt il ouw- en Woning- commissie Armen* guieverd <Mo voor r er king ea N. en A. M. WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) GOUBSCHE COURANT. •ntvugm .««kriljkh. la snM agenda INGEZONDEN MEDEDEKL1NGEN i 1-4 r^eb I MS. elke regel «eer f JS. Op de voorpagina dubbel tenet Gewone advcrtcnuên ea lageeoodea Mededeelingea Mj csserad lot teer gereduceerde* prqa. Groots letten en ruide* auMr plaatsruimte. KLEINE ADVERTKNTÏÊN aanvrage* ta nuUnuKagut.' betrefcpda 4uif>msill, koop ca verkoop, huur ea verhaar, 1—5 regale f 0.25 albe regel BMwr S caul Mj eeorafe- betaling. Maxiouu* grootte 10 regale. BewijsaasaMre 5 cent. de, stille aitmoofee ko vele jaren i Zoo moest het dacht zij in van Dtoor weg baai was, zijn ster offer uit de openbare kaa aal vergen van vijftig millioen. Een medewerker van de „Economisch-Sta- tistische Berichten’ wijdt eenige beschou wingen aaan de urgente kwestie of de op ruiming van vee van overheidswege in de harid moet worden gewerkt, door, zooals tot dusver voor het varkensvleesch geschied de, voortaan het rundvleesch beneden kost prijs beschikbaar te stellen. Vooraf geeft hij eenige cijfers, om te doen zien, dat inderdaad een zeer groote oprui ming onder het rundvee moet plaats hebben. Wat nu de kwestie van’ t beschikbaarstel len van rundvee beneden kostprijs van re- geeringswege aangaat, betoogt de mede werker van de „Economisch-Statistische Be richten” het volgende: De vraag is gesteld, of de Regeering wel verantwoord is door zoodanigen toeslag te geven. Er is immers vee te veel; de prijzen zullen bijgevolg wel vanzelf dalen. Men moet dit natuurlijke dalingsproces zijn loop laten, dan krijgt de consument zijn goedkoop vleesch ook zonder uitkeering van een toe slag. Alleen het producentenbelang zou door den toeslag gebaat worden en er is geen aanleiding dezen te steunen: de oorlogsjaren zijn goede tijden voor hen geweest. Als de zaak zoo eenvoudig was als hier is voorgesteld, behoefde men over den te volgen weg niet lang te redetwisten. Het systeem de producenten de verliezen te laten lijden, zou echter de financieel zwaksten treffen (van de 150.000 boeren te onzent zijn er bijna 100.000 met minder dan 10 bunder land) en daaronder een talrijke groep: de zandboeren, die geen oorlogswinst hebben gemaakt en relatief het meest heb ben bijgedragen in de kosten der goedkoope levensmiddelenvoorziening (boter, varkens vleesch, rogge). Terwijl de weideboer en die met gemengd bedrijf zjjn vee nog wel door den winter kan brengen, kan de zand boer, wiens graanoogst in beslag is geno men, dit niet; hij móet zijn vee kwijt, en ins gelijks moet dit het heir van landbouwers, die zich door noesten vlijt in den loop der jaren hebben opgewerkt tot keuterboertje met een minimum aan grasland en een maximum aan bijkoop van voederartikelen. Ook al laat men de dingen niet op hun beloop, is de toekomst voor deze stakkerds al erg genoeg: velen hunner worden van klein baasje weer teruggebracht tot landarbeider,omdat bij ge mis aan voeder en vee geen mest wordt ge wonnen, om den zoo schralen bodem het volgend jaar een oogst af te dwingen. Maar is het zoo zeker, dat de bevolking regelmatig haar goedkoop vleesch zal heb ben, indien de regeering geen toeslag geeft? Het geven van een toeslag zal een ruim aanbod van vee in de hand werken, omdat de verliezen, dan althans dragelijk zijn. Bij uitblijven van den toeslag echter zal de land bouwer eerst de kat uit den boom willen kijken; zal hij afwachten, hopen tegen beter in, probeeren met den schaamlen voorraad, rond te komen en eerst, wanneer die voor raad is uitgeput, zijn vee op de markt bren gen. Een aanvankelijk te gering aanbod zal dan plotseling door een zoo ruim aanbod gevolgd worden, dat de consumenten „het niet aan kunnen eten” en er geen sprake is van een gelijkmatige distributie, gedurende den geheelen winter. Daarnaast zullen de veehouders pogen hun vee zooveel mogelijk in het leven te houden, al moet dit gepaard gaan met vellederen van voor den mensch bruikbaar voedsel. Reeds den afgeloopen winter hebben hier en daar consumptie- melkers éénmaal melk aan de koeien terug gegeven, en in Friesland moet men voor nemens zijn dezen winter de melk alleen te ontroomen, doch alle ondermelk aan de koeien te vervoederen. Tenzij de aardappel oogst wordt opgevorderd en tevens ook van de boerdery wordt weggehaald, is het uit gemaakt, dat de aardappelen aan het vee zullen worden vervoerderd. Bij een tijdige inkrimping van den veestapel bestaat er mogelijkheid, dat de productie dezen winter niet stop staat en het komende voorjaar het vee in zoodanigen toestand de wei ingaat, dat ook den volgenden zomer op een niet al te onbevredigende productie kan gerekend worden. Laat men de dingen ep hun natuurlijk be loop, dan vergaat er een geruimen tijd, eer de vleeschprijs op zoodanig peil is gekomen, dat het vleesch onder aller bereik is ge bracht. Hoe eer dit laatste geschiedt, des te beter. Het ongunstige weer der laatste we ken doet de vooruitzichten der voedselvoor ziening onzer bevolking minder dan ooit be vredigend zijn. Het zal mooi wezen, als er 60 van den aanvankelijk vernachten peul- vruchtenoogst terecht komt. In tal van par tijen is zoodanig schot, dat zij voor mensche- lijke consumptie niet meer deugen. De be richten omtrent „kwaad” in de aardappelen worden onrustbarend talrijk. De aanvoer van graan van overzee is niet verzekerd; onze rystvoorraad is nagenoeg uitgeput. Verlaging van broodrantsoen staat voor de deur. Onder deze omstandigheden moet het vleesch gebracht worden onder het bereik van die kringen der bevolking, Welke ook in gewone tijden geen vleesch konden bekosti gen; m.a.w. het vleesch zal verkrijgbaar gesteld moeten worden tegen lager prijzen zelfs dan in vredestijd. Moet men daarmee wachten, tot de prijzen uit natuurlijke oor zaken zoo laag zijn gedaald, dat dit moge lijk is, dan zal men lang kunnen wachten en intusschen gaat de ondervoeding der mindere bevolking voort terwijl er een groote kans is, dat men vergeefs wacht.” De schrijver becijfert dat het verschaffen van rundvleesch beneden den kostprijs, een ik) theoretisch toe- jintessens van het la v. h. boekhouden TER BRUGGEN, 101Ó H Rogge. De minister van landbouw, nijver luid en handel gezien zijne bettehikklnf twnour 1016, van 1 J. No. 126 beeft bepaald dat sttb A, 2, van eerstgenoemde •dbikklng moet worden1 geteut» Rogge of roggranrol voor zoover dit dient voor het bakken van Roguerlng*- brood of bijaldien de minister gtteruik maakt Van do Irtwocgdhnid bedoeld in art 30 At dtetetoutiorègtAng van brood, bloem, meel en rogge der Fede- Ned. Ver. tot dranken. de Barrie en deed haar hart onrtuimi; kloppen, alsof zij een. geheim op U. spoor was. Er -J uit volo ander" aangename dfuL. een reuk van kruidnagels en vage geur van rotzenhout eikenhout, van was, van oudie boeken. Barrie gevoelde zich opeens volmaakt gelukkig. Want heden behoorde deze wonderbare plaats met ai haar geheimen aan haar. Zij wist nauwelijks, wat het eerst te onderzoeken. Al de werkelijk be langwekkende dingen in het höis sahe- nen naar bovqn te zijn gestegen, evenals room op melk. Langs een gedeelte van den muur tegenover de trap en onderdo vensters op het oosten, waardoor het morgenlicht viel, waren ruwe, oudo boe kenkasten geplaatst, eetie soort armlruis voor behoeftige boeken qf eene gevange nis voor veroordeelde boekdoelen. Maar wat voor boeken! Barrie voelde zich magnedsch door lien aangetrokken, en haast bevend één voor één mbd, begreep zij de reden zich voor administratie aanbieden. In een schrijven van den Directeur van het post kantoor aan een der vakvereenigingen lezen wij dit zinnetje: „pogingen om het perso neel doortoevoer van nieuwe krachten uit te breiden hebben slechts weinig succes.” Men ziet het: de Staat kun geen personeel meer ‘krijgen. Hetgeen ons niets verwondert, want de manier waarop de Stalt met zijn perso neel omspringt, maakt wel dat men overal elders liever in dienst gaat. Om eens bij deze telefonisten te blijven; wil men eens weten hoe de Staat doet! Hij geeft deze meisjes tien gulden per kwartaal duurtetoeslag. Door het gebrek aan perso neel wordt opgelegd een half uur overwerk per dag. Daarvoor wordt betaaldmaar het wordt weer afgetrokken van den duurte toeslag. Terwijl die telefonisten ongeveer veertien gulden aan overwerk verdienen in een kwartaal, wordt haar de duurtetoeslag van tien gulen tot op de helft verminderd. Het bedrag dat zy dan ontvangen voor het half uur overwerk wordt dan de kapitale som van elf centen! De Staat laat dus een meisje dat 6% uur per dag dienst heeft ge daan, nog een half uur langer werken en betaalt haar elf centen. Is het wonder dat men op die manier geen personeel meer kan krijgen? Wij hebben al eens voorspeld dat de post een chèpue en girodienst dit jaar niet meer zop kunnen beginnen. Reeds nu is onze voorspelling bevestigd. Ook hier gelukt het niet het benoodigde personeel te krijgen. Het moet alles weer op een koopje en dus mislukt het voorloopig. Aanvankelijk zou deze dienst 1 Juni 1916 zijn geopend. Toen werd het al spoedig 1 September. Wjj voor-" spelden dat het wel 1 Januari 1917 zou wor den en nu vernamen wij dat het niet ón mogelijk is, dat de opening pas 1 Mei 1917 zal kunnen plaats hebben. Af en toe druppelt er eens een mede- deeling over deze nieuwe instelling, een aardigheid die men wel achterwege kan la ten, aangezien deze toch al lang vergeten zijn tegen den tijd dat de dienst gaat wer ken. Waarschijnlijk wil de directie laten zien dat ze nog bestaat en dat er inder daad nog aan gewerkt wordt. Indien de organisatie even schitterend zal zijn als de voorbereiding lang duurt, zal het ideaal worden. Wat men eigenlijk voorbereidt 1 Dat is een geheim. Wanneer men den Zwitser- schen dienst doodkalm copieerde, was men er. Deze dienst moet zeer goed werken. Dezer dagen is juist het verslag over 191'6 verschenen, waaruit o.a. blijkt dat in dat jaar 17 millioen boekingen met 8.126 mil liard francs plaats hadden. De inkomsten beliepen ruim 3H millioen franc. Dit resul taat na slechts een paar jaar bestaan, wijst wel op de gewenschtheid van den dienst en tevens op de goede organisatie in Zwit serland. x Daar kan Nederland al weer een punt aan zuigen. liefde boeken, die in de bibllotlueek had den gestaan en verbannen waren, om dat zij er in snuffelde, daar zo (volgens Grootma en juffrouw Hepburn) „zeer on geschikt waren voor nette meisjes.” Bar rie had had hare vrienden als dood be treurd', maar zij hadden slechte geslapen, en er waren, andere, nog blijkbaar on geschikter voor nette meisjes oude in leer gebonden boeken met aardige hout sneden en dikke gele bladzijden met ou- A‘rweitsche letters. Barrie kon uren lang in diit gezelschap hebben gegraasd, doch er warren zooveel dingen op den zolder te zien en zoo weinig tijd om te zien, dat zij zich genoodzaakt zag al die ver leidelijke boeken maar even te groeten» Hare oogen, die verlangend naar (ro mantische dingen uit®agen, violen plotse ling op een hoop of groepje meubelen In een verwijderden hoek. Fr stonAm an* Are neubete op den zolder, die 'zeker Ixlangwekketuler waren 5'OO’* oen ken ner en verzamelaar van oudheden; maar dat was Barrie ook niet. Het wa« haar gelukt heel kenni op te dö( toch kende zij 1 (Mien Sheraton en kor bannen voor plaatsen lienoden niet genomen door i__ midden van Victoria’s regeering, van mevrouw den, zeker 1.1 w voor het oog konden aanWedén. Barrie zou misschien de schoonheid der bevallige lijnen hebben gevoeld, als zij hare aandacht had gewijd aan deze ver- ABONNEMENTSPRUS I per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 175, per week 14 cent, overal waar de bezorging Per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal I LS0, met Zondagablad I 2.-. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ou bureau Markt 31, Gouda, bij m agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPBU81 Uit Gouda e* omstreken (behoorende. tot den bezorgkring) t -5 regels f 035. elko regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden ie tegen twee berekend. Van buiten Gouds ca dea.bezorgkring1—J) regels f 030, elke idhcdeu; -Iet woh wat wonderlijke algemei'ne *>en buiten de schooluren, het onderscheid niet tus- en Hepplcwhite. Stoelen i buffetten en divans uit den tijd van >ning George en vroeger waren ver- naar deze ruime verzamelplaat» ongewenschte dingen, terwijl hunne eervol werA<n in- wangedlrochten qh het Victoria’s regeering,^ waar- Mac Ddnal-i scheen ie hou* omdat zij geene verleiAng BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. CCCLXXXV. Verfraaiing van de stad is een prachtig ideaal, dat in de eerste plaat» kan uitgaan van den strijd tegen het leeljjkmaken, zij het gedurende korten tyd. Tegen die acute verleelyking is niet altijd wat te doen, maar soms wel. Afschuwelyk is in ‘een straat een stelling voor een gevel, onmiddellyk is het cachet weg en is het er rommelig en onge zellig. Natuurlijk z(jn die dingen af en toe onvermijdelijk, maar en hier is het aan- knoopingspunt voor de verfraaiing er diende naar gestreefd te worden dat de ontsiering zoo kort mogelyk duurde. Het Bezuidenhout-kwartier is eenige ja ren ontsierd door den bouw van het departe ment van Landbouw. Het lijkt wel alsof men er het laatst den voorgevel heeft gezet, want tot het allerlaatste moment heeft de smerige schutting voor het gebouw gestaan. Meer dan drie maanden geleden was de bouw reeds zoover gevorderd,, dat aan den voorkant een heining overbodig was. Niets dan gemakzucht en gemis aan medewerking deden de ontsiering handhaven. Er bestaan enkele gemeenten, die een straatbelasting hebben ingevoerd; ook Den Haag behoort daaronder. Voor het gebruik van gemeentegrond wordt per vierkanten meter betaald. Dit bedrag is echter zoo gering dat het op den bouw van een groot gebouw niets uitmaakt. Indiop deze belas- tng progressief werd gemaam zoodat ze steeg naar den duur van het gebruik, zou er sneller afgewerkt worden. In November j.l. brandde de telefoonzaal In het hoofdpostkantoor uit. Onmiddellijk na den brand is men met het herstel be gonnen. Een reusachtige steiger werd voor den gevel geplaatst en de passage in de toch al niet breede straat werd aanmerkelijk be lemmerd. Volle negen maanden heeft deze steiger er gestaan, onbegrijpelijk waar men al dien tijd het gevaarte voor noodig heeft gehad. Keeren wij even terug naar het nieuwe gebouw voor Landbouw. Het maakt van buiten een goeden indruk. Het is eenvoudig, niet fraai, niet opgesmukt, aardig werk voor een leerling van een ambachtsschool, die zijn eerste geveltje ontworpen heeft. Aan een gebouw als dit zouden wtf altijd maar twee eischen stellen, n.l. dat het ruim is en dat het gemakkeljjk vergroot kan wor den. Of in dit geval aan beide eischen is voldaan, is ons nog onbekend. Wij zullen het gebouw wel eens gaan bezichtigen en zullen het dan onze lezers wel eens ver tellen. Keeren wy thans weer naar het postkan toor terug en speciaal naar de telefonisten. Een vorige maal vertelden wij dat de regee- ringsbureaux alle meisjes aan nemen, die Of zij kon verborgen zijn door oase van meubelen'. Er dene zulke oasen in de o. van.d<>n zokter, welke die geheele boven- verAeping van het oude huis bedekte. Do® het was een heerlijke zolder, een heniatoobe’ zolder! nog beter dan Barrie h«ni had gedtroomd mrt haar oog voor het sleutelgat der trapdeur. Hij wa» vol Degelijkheden welke haar hart daden kloppen, zooals zij zich niet kon herin neren, dat het tevoren ooit had geklopt. Zij Ijeklom overige treden onbe kommerd over het kraken, daar zij nipt langer de onzekerheid omtrent juffrouw Muir kon verdragen. Niets bewoog zich in antwoord op de klachten van het ou de hout, en er was geen ander geluid, of liewer er waren geen wezenlijke ge luiden, zooals menschen ze maken; maar toen Barrie boven aan dó trap stond, kwam het haar voor, dat de gehede zol- dér vol was van een zacht geruisch en gefluister, zuchten en schreden en adem halingen, en haastig vluchten. Noen, juffrouw M*uir was er niet, an ders was ze reedte te Voorschijn geko men en had haar luid1 berispt. sproidó overblijfselen van een velleden, vóór or wne Grootma was; maar een groep van geheel andere mei nel» wekte haro nieuwsgierigheid op. Hot fok, dat er een groep was, cn dat die in het halfdonker gelijk schei-n te zijn in kleur en teekening. And L-ta geheim zinnigs veronderstellen en bovendien watr het bijna ónmogelijk zich voor «tellen, dat zulke mc^MMen in dit 1 kon Am zijn gebruikt. Blijkbaar waren zij tezamen «dl kamer geoomen. Waarom? TerwijF deze vraag voorlegde, baande I u voorzichtig een weg door smi’le pand; tussohen «toelen, zonderlinge loeren liehaardo rundleeren koffer» dB verwon derlijke hoedendooztti van buitengewone grootte, met bontgekleurd papier aardig versierd. Zij wilde dv gro»p meubels, m ei ker lichte bekleedsel en verguld hout zelfs in het donkerste lunkje var. <k-n zolder nog opvielen, nader iTekij’ccn. Het was zeker de donkerste en verste groep Was dit een toeval, of wn» er bijzondere reden gewewrt om die dingen zoo voor het oog te verborgen? Er was aetls geen pad na»r hen toe, otaolioon de metwu» paden, die van het een» pakhuis of meubelmagBaijn naar l>et andere leid Am, opzettelijk «henen te zijn aange- bracht- Geen weg leidde naar dit tegen i«m muur gebouwde dorp. Het had een verboden toegang, en er was, mtewhlen opzdlft’lijk, mhwclAm tawaJlig, mm. bar- ricadc voor opg«ric4>t, geen bijzonder ho»- ge isurricade, maar oen muur of eene reeks van struikelblokken, bestaande ui' mitteloozen rommel. Indkn er era hoek van bijzondere ongename bestond in’ dit land, waar alle dingen onder een von nis van verbanning zucbUen, wi Grondstoffen voor grof roggebrood. De minister van landbouw, nijverheid bn handed lieeft tot do burgemeesters bet volgende rondwdirijvim gerii’ht. Onder tow.etuWng van ateuivrlflen*van mijne bekwwlnmkingeav vnn heden heh ik do eer u mede to detMen, dat Ik vooroud A' (btrtbutte van gro voor grof roggebrood al» volgt goschiixhm. Alle lulamdsedio rogge worA aan do n'gixwingiwxxmiiAsHartiMim, (mlvangX, betaling, opslag, bew< aflevering aan de gemeenten zorg g<‘ii> De gdnxvnten' onivangen A>rhatvo to afwijking van hot tot heden guvolgA, Hystwmi geen rogge nohfedrecks van do landbouwers voor eigen nhening in op- «lag. Aan lamBbouworo wordt geen rogge voor eigen gebruik gelat<m>, zoodat hun voor zoover zij d«z« niet roralkt goregeki ontvangen rogg<4>roodkaartm moeten wor den uitgereikt. Hot ligt In mijne bedoeling maorfumn» ]irijzin voor grof roggebrood te bepaden, 1 ie wiel hooger zijn dun den dooröaee- prijs, die op luxhm gelA. Op grond van do mij verstrekte in* MchUugen oordeel Ik, dat dit bij een prijs van f1030 per 100 KXl. of 17.35 per 70 K.G. franco laatst© spoort w<ig»4ation ©f veer, door de bakkers te betalen, mo gelijk zad zijn. Ik noodig u uit onverwijld aan Am r^ecrtugsconundssarlH uwer provdnote op gave U) verwtrekken van Am maottomm* prijs, die u oordeelt, dat voor uwe ge- tncento bij dtuen roggepri> moet gdAm. .De maximum hikoopprl,^ van rogge be- doeld in artikel 3 der Dtotrtbultewet is door mij groteld op f 20.50 |mr 100 K.G. Het veroeliil van deaen prljai <m de prijs van f 10 50, waarvoor dw rogge aan de bakkers geleverd dient te worden, zijnde f 10 per 100 KJG., zad voor l/10i door uwe gymeemte, voor 9/10 door hot Rijk moeten worden bijginuwL Ter omnddAAiJko verrAoning van hot Woelde 1/10 deed zal A* rogeeringHoon»- missaris u do rogge leveren teg^m voor uitbetaling van f 11.50 per 100 K.G. fran co laatste s|»oorwegstallen of voer, Vt- wijl alsdan de rogge door u ad f-10.50 aan de bokkero moet worden doorgege ven. -jer, aJw van lucht, wel- geleden was gaan slapen, iet precies hebben geroken, stilte, in het verloren kasteel irnroosijei, toen dó prins zich een ande dóór versperrend struikgie- Barrie zou nauwelijks verwonderd geweest, als zij een schoone slaap- had ontdekt. Dan zou zij tot zich zelf hebben gezegd: „Dat is dus het ge heim, dat juffrouw Muir verborgen hield door de deur gesloten te houden. Ik heb het wed gezegd) I De ainiosfeer van den zolder betoover- wuQ.uiimig zij een geheim op het hing een geur, bestaande erei een zwakke, niet on.- üffe ludhi, de geur van stof, oude dingen en specerijen, kamfer voor motten, een ep vermolmd duf leder en hoek Irier Door over, oiuler en Awr talrijke, zon- Arilng bjj elkaar gebracht© voorwerpen, yelke de barricade vormden, te kruipen, bereikt© de indringster etmig.szins g«4»a- vend hare plaats van iKMtemmteg. Hel umubttldorp bestond, zooate zij ontdekte, uit een stel met blauw satijn bekleed© •tooien t-n sofa's uret kunstig getmeAm en Mt verguld houtwerk. I r waren bijpas send© tafel» en een leeg glazen kastje', twee groote sptegeh met manner van on Aren, verder e»m bijzonder starlijk» la- tafel cm een ledekant van verguld riet en hout, met ©ngoltjew, dl© kraiwten van f«sneden blouwen droegen. Barrie begon halfluid mw atobneR te praten volgens eene rmb lang aange nomen gewoonte. „Goeie genade!” rtep atij uft, zoo onelegant mogelijk, zoodat hyt goed was, dat juffrouw Hepburn haar niet kon boonm „Hoe konum Ae din- g-u in At buis! Zij ajn &ls ka* tuarlevogela in u>n leerwinkel. Aan. wlen Muimen ze toc^0 hebben behoord?” Plotseling kwam het antwoord bij haar op en A*ed het bloed In haar gelaat op stijgen, ataof zij een pijnlijk en klap had Ontvangen, zooate Grootma placht te ge ven „Deze dingen waren van mijne moeder!” Hoe Meedigend, dat de nporon A»r ver/ dwener»© weggewtopt warm In wnAjIztor hol, waar gt'en etgenAmkcAjke oogem A>or hun taivbUk beleeAgtt konden worden Ho© llditzlmdg en bekoorlijk jong za gen zij ar At, zette in hun «toMge en (Borrle 'wm daar geweldig zeker van) onverdtende ongenade! IH» wai het ge- heim van Am afgewtoten zolder. (Wor< rmrolgg.) een waren verschel- groote woestijn verAeping van het oud© buis Dot» het was een hemalsohe' zoldler! 124

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1