rtlorm.
DUIN.
30e Jaargang.
Maandag 3 September 1017.
No. 13484.
IDT
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon latere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon latere. 82.
gen
Feuilleton.
ars,
:ten
2jT1@vl-w“s- ©ïx -^ci-v-ortozx^is’b'ls-d. voor G-o-uda. ©xx Oaacxetreisezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Miss Barrie’s Huwelijk
door
200.
121 98
i"8)'
I»le.
1598 12
VREDESPOGINGEN.
PARLEMENTAIR NIEUWS.
of
i een
dee©
ia Grootma,
1 en rootte
To.80. rik.
GOl MIE COURANT.
zij hart
en
bevatte
..Hoe
reed
ntfe van
It de Mid
Aan de fronten plaatselijke gevechtsaoties. -
Nieuwe onthullingen over de voor-gesohiedenis
van den oorlog. De troebelen in Rusland. Over
het Duitsohe Regeeringsstelsel. Kritiek op het
beleid van Lloyd George. - Het nieuwe Oosten-
rijksche Kabinet.
ONS OVERZICHT.
De fronten.
Blüft in het Westen, uitgezonderd en
kele voor de Franschen succesvolle plaatse
lijke acties, voornamelijk het geschutsvuur
in meerdere of mindere hevigheid voort
duren, in het Oosten zijn het de Duit-
schers, die tegenover het gedesorganiseerde
Russische leger in het voordeel zijn en wel
ten zuidoosten van Riga, waar Duitsche
korpsen de Dwina zijn overgetrokken.
Op het Z u i d e Ijj k front, we zeiden
het reeds, is de strijd aan het verloopen,
al blijven de Italianen plaatselijke voordee-
len behalen, ditmaal in het Brestovizza-dal.
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
MacDonald
-as ge-
<’D
was
le-
in
een
ge-
dee te beter
op haar gaat ge-
in* zal je beblwn
te ontkomen in dece werelden
lm.”
omdat wij een volk van heloten zijn, dat
in het geheel niet in staat is zijn eigen wil
te doen gelden Moet er een soldaat in het
veld staan, vraagt het blad verder, met de
gedachte: „Dit alles behoefde niet zoa te
zijn, indien wij ons wilden aanpassen aan
de regeerlngsvormen van de gekeele overige
wereld’ Mogen zij, die het lot van het Duit
sche volk in handen hebben, deze vraag naar
eigen geweten beantwoorden.”
Hel Grioksohe Kabinet
De voonnntige prefect van Salooiki,
Adfcsrfidtw, te benoemd tot chef van bet
soowei als1 getaeun
.1 bestaan
die het
lel hield.
'b ,.ta-
ideaal
Conferentie van de woofaHal
ton uit de M1dden-8tatefl.
De sodaltoteo in de landen der Cen-
tralen hebben op een confer end o te W e e-
non besloten een schrijven te richten
aan het N.-derlaml»ch4kMm<Mnawtaoh Oo-
mitó to Stockholm, waarin er op aange-
d rongen wont een definitkwen dM urn vast
te «teilen voor de conferentie aldaar: ook
socialisten In de Entonteiaaden wor
dtn er in aangenpoord om de WAie van
Stockholm te steunen.
Biwtoten word tevens de Oowkorl>Mb>
Hongaarse!»© roscaring te verzoeken, haar
Invloed en maait aan te wenden ter ver
krijging van den vrede.
De hervorming van het voorloopig
Oostenrijk.sche kabinet-Von Seid-
ler in een definitief ministerie, is thans
een feit. Opmerkelijk, zegt een bericht uit
Weenen, is de beslist nationale samen
stelling van dit nieuwe kabinet. Alle natio
naliteiten van Oostenrijk zijn er in vertegen
woordigd en hoewel geen Tsjech in het kabi
net een zetel heeft, komt met graaf Sylvia
Tarouca een leider van de conservatieve
Boheemsche groot-grondbezitters in de re-
geering. Deze groep heeft steeds zeer nauw
voeling gehouden met de Tsjechen en is
met hen eensgezind, waar het nationale
vraagstukken betreft. Voor den eersten
keer zyn zoowel de Zuid-Slaven altf de Oe-
krainers in het kabinet vertegenwoordigd.
De nieuwe minister dr. Von Solger is een
Sloveen en dr. Horbaczewski is een Roe-
D e politiek.
Van groot politiek belang zijn ditmaal de
nieuwe „onthullingen” en wel die van
Januskewitsch bij het proces van Suchomi-
lof over de Russische mobilisatie.
Zooals men weet, heette,het in Duitsch-
land, dat men daar de ftlgemeene mobili
satie noodzakelijk achtte, omdat deze
in Rusland was afgekondigd, terwijl ander-,
zijds werd beweerd dat de Duitsche mobili
satie vóór ging. Thans bljjkt dat inderdaad
Rusland het eerst het algemeen mobilisatie-
bevel gaf, maar... tegen den wil van den
Tsaar in. Toen deze het telegram van den
Duitschen Keizer ontving, waarin deze hem
ter handhaving van de vriendschappelijke
betrekkingen verzocht, om geen algemeene
oproeping van het leger te gelasten en de
Tsaar in 'dezen geest bevelen gaf, heeft
de RkiS-Sische militaire kaste de.
mobilisatie toch doorgedreven.
Januskewitch had het mobilisatiebevel in
den zak toen hij aan den Duitschen gezant
verklaarde, dat er van zulk een maatregel
geen sprake zou zijn.
Nu is het natuurlijk, en dit is ook wel bij
alle voorgaande onthullingen gebleken, dat
deze voor velerlei uitleggingen vatbaar zijn.
Thans maakt de Duitsche pers begrijpelijk
grooten ophef van deze onthulling, maar
iedere medailleheeft een keerzijde. En
het zal ook hier de vraag zijn of deze open
baringen van hetgeen 3 jaar geleden ge
schiedde, nu nog hun invloed zullen doen
gelden, waar de leuzen waarvoor het nieuwe
Rusland strijdt, zoozeer verschillen van die
van voorheen, zooals heel het karakter van
dezen oorlog zich in den loop der oorlogs
jaren wijzigde.
Hoe dit echter ook zjj, duidelijk blijkt
uit dit alles weer wèl de verderfelijkheid
De UCwreaisn-Rohe socialiMen.
De Korraanottae sodalteteu zouden aan
do internationale soclalMum-oonferentio te
.Stookhok» een telegram, waarin zij ver
klaarden dat zooals do huidige oorlog
door h<< Balkanvraogstuk veroorzaakt la,
bH Koreaanoche vraagtauk in de toe
komst een oorlog ontketenen zal, Imtten
Korea de slaaf van Japan blijft. De con
ferentie wordt Murzocht de valgeode vraag
al uk ken in dc* onderhandullngen over te
nomen politieke gelijkheid van alle vol
ken, inrichting van een Internationaal ge-
rvchtehot tot hengel van de onderdrukte
natiën, dn sHu«pp4ng van een gtfnterna-
tlonoiteewd, onafhankelijk Korea
INGEZONDEN MEDEDEUL1NGEN 1-4 refate IM elke regtt arar (AM
Op dc voorpagina dubbel tarial
Gcwoaa cdvarteauda aa iagaaoadaa ■idcilccllag— M| Matrad M «sar garadossoedM
peg». Groocc laUm ca raadca aaer plaatcruiaMc.
KLEINE AD VEMTENTltN cMvregra ea icabicdiaffllflifll lisifiis—
koop ca verkoop, Immm ra rwbci. j—5 ragde f IJS cBa regel Mor I «M H HMtoff
beteiiag. Maxima» grootte 10 regale. Bes Ij—S S MML
Het O r i ok rio hMdrirlrStoch
Ver bond.
De „Secolo” derit mede, dat het Ser
vische parlement op Korioe zal bijeenge-
roepen worden ten einde ken ais te nemen
van d» Iwslbwlng der Grieksohe Kamer,
bttreffendb de Grieksuh-8en teriio alliantie.
De Servische ininteter-prosldent. sou
Vcnizries den dank van hel Servische
volk hoblien overgritracht.
agONNEMENTlFEUB i per kwartaal t IJS. per week 10 eeiM.
kwartMl f I IS. per week 14 oeat, overal wwr dc bcaorging per looper geechi
ner ooct per kwartaal I 1-50. me» Zoadagablad I 2.—.
P AboMMeaalea worden dagnlijka aanganooraa ace oaa bureau MARKT 31.
MM agenum, den boekhandel en da poatkantoran.
ADVEBTENT1EPEU81 Uk Gouda ea omatrekan (bekoorande tot den b<
1 -s regela f 035, elke rafel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende piaatainj
4rw lagen twee berekend. Van builen Gouda ea den bcaorgkring l-S regel» I
regel meer f 0.15.
Do conforondie te Stockholm
uirgeaield.
In vertand uwt de pMwokwMtle in
1 ngciand, licit de orgaoimtlricornrnJAido
voor de cotgercnlie to Stodütohu brdto-
ten, deze niet op 9 Sept, te houden, maar
een nieuwen datum vaat te stellen.
3
Hel nicioje
ma. Zij wenachte een echte
te zijn en, wai hare moeder war
weent. Maar dta< wist ze juist r-’ct,
niemand wilde het haar zeggen. Dat
liaar verdriet, hot gtroote en i»r.eds
vendlgo verdriet, zoowel a'~
haar overigens alledaagsch
«amenEwering van zwijgen,
hetim achter slot en grendé.
Juist door mevrouw MacDonald’f
boe” was Bairrie.’s moeder haar
geworden Het ineieje gevoelde, dat wat
Grootma afkeurde, mooi en beminnelijk
moest zijn; en er was genoeg gezegd,
zoowel als genoeg onuitgesproken geble
ven, ate zwijgen vefoordeelen Aon be-
t eek en en, om te bewijzen, dat de oude
dame haar schoondochter had verfoeid
Al wat Barrie wfet van hel onmiddel
lijk verleden barer familie, was, dat de
bloedverwanten haare vaders eens rijk
waren geweest en zoo. voornaam, als
hun naam aanduidde. Hel waren de Mac
Donalds van Dhruni, een eiland niet ver
van Skye, maar zij hadden hun geld
verloren, en toen mevrouw MacDonald
nog een ongehuwde jonge vrouw was
(het leek ongeloofd ijk, dat zij ooit jong
kon zijn gewee-t!) waren zij en haar
echtgenoot, met hun eenigen jongen naar
haar vroeger huis bij Carlisle getrokken
Die eenige zoon was opgegroeid en was
getrouwd met iemand, ol volgens Groot
ma’s standaard met eene niemand, een
schepsel beneden critieir. De jonge vrouw
was zeker Spoedig gestorven, want zelf»
Bnrrfo’s sterk geheugen, dat nog een her
innering had bewaard aan den tijd, toen
re eerste wankelende schreden zet
te en de eerste dkiidedijkei woorden uitte,
bsvatte nergens haar moeder's beeld, of
schoon het portret baars vaders haar pij»-
th een. De Polen z(jn vertegenwoordigd door
D. Cwiklinski en dr. Twardowski. De Duit-
schers z(jn door bekende personen uit de
ambtenaarswereld vertegenwoordigd, ter
wijl de geleerden vertegenwoordigd «(jn door
dr. Von Wieser, als minister van Handel,
die steeds het bijzonder vertrouwen heeft
genoten van de Duitsch-Bohemen en hun
kameraden.
Het karakter van het nieuwe ministerie is
dat van een ambtenaarskabinet. De regee-
ring is definitief. In de eerste zitting van
het Hyis van Afgevaardigden, die 13 Sept,
zal plaats hebben, zal .hei nieuwe kabinet-
Scfeeidler zijn programma uiteenzetten en
zich'Yoorstollem D^groote politieke lijnen
van dit programma zijn rwds in de troon
rede vastgelegd,. de Rijksraad
werd geopend.
In de herfstsiUlWg van het Huis van Af
gevaardigden zal men beginnen met in de
eerste plaats de justitiewetten in behande
ling te nemen. Tot ’t verder programma b4-
hooren ook de begrootingsontwerpen en de
voorloopige regeling der betrekkingen tot
Hongarije.
De zittingen zullen te Weenen worden ge
houden.
rrgeerlng In dM opaichi als wn onwettig
Ingrijpen in owae hurgwreobten.
De ariridcrAlam» bradri rweariitige
oltere 'ia leven ou vrijheid m heeh het
r.riH om een krachtig woord te sprekm
bij de tobHandkouilng van den. vreA’.
Wij Htdlen voor dat het oongras een
krwhtlg protcri aai doen liooren tegen,
de houding der regeerlng ten aanaten van
hri overgeven der passen en aal eksoben
dal voor het geval internationaal oon-
grew sal plaats hefcben op de aanbevolen
basta, geen hinderpalen zullen worden ta
ikn weg gelegd aan algevaardlcden van
eeoig landt
bepalen,
nlng geschikt zal
Amocratteohen
Wij weneche
pen, wordt h..
aanbevctfi
nafie
van
aan
niet vast te houden aan het beeiuit van
liet comité voor db conferentie te Stock-
bok»-
Verde
<Mng
Geen
Barrie dacht, dat baar moeders haar
rood moest zijn geweett, want zij had
vena de kindernroid hooren zeggen: „Geen
wonder, dat hel zien van het kind een
dagelijkse kwelling voor mevrouw te;
nat die griijke kuiltjes in de wangen m
haar van Avelfde tint moH zij wel een
levende herinnering zijn aan wal wij al
len gaarne zouden vergeten.” Barrio's
liaar was hijzondhT rood; en men had
iiaar gazegd dal oen rtxxïuarig meteje
nooit reden tot ijdelheid kon liehben. Otu-
dht aan zulke ongelukkigen alle schoon
heid was ontzegd; maar trouw jegenado
onbekende moeder briitte hel kind een
lakei aan bare koperkleurige lokken te
hebben.
In eene met lichtblauw satijn getaof-
feordc kajiM*r Iwk rood haar nito «talen
wel goudkleurig. De meui»e4cn zagen er
nieuw uit, en tenaij er eeno bijzonder»
reden voor was geweeat, zou eeno ver-
andering van smaak alleen d? zuinige
Grootma er nirt toe hebben gebracht daad
t^doen"* Warwik te dingen geheel weg
Een groot» apiegri nul zijn houten rug
er naar toegekeerd hielp mee om <te meu
belt. te verbergen; en diep onder de Mof-
ligv oppervlakte van het gtea rag Bar
rie haar eigen figuur flauw weerkaaLA
ais een gettaante, die aloh Sluipend in
'un te beweegt. Zij «krikte
ak«of ze een gevut sag en
riep den zwervenden gwwt weer te liet
leven terug door hH glas te wrijven. DU
gaf haar ptoteriing de eenige vriend weer,
die ze Ih-zm. zichzelf, e» *|j waa blij met
dat gezi-lschap. Dicht naast de bijtstuge-
zette meubden stond een kotter, n»
Ark» Noadw van een koffer.
(Wavdl vwvolei.)
Het had soiiih oogen blikken,
dat zij Grootma haatte, oogeabllkken,
waarin zij dacht, dat het haar genoegen
zou heibben gedaan de strenge oude Pu-
ritelnöche te zien benpotten en verneder
ren, ja zelte martelen. Doch bij de voor
stelling van martelingen werd Barrie ech
ter steeds weet verteederd en in hare
verbeelding bevrijdde zij hei slachtoffer.
Nooit echter had zij mevrouw Mac Do
nald -zoogeer gehaat als nu.
„Mijne moeder!” herhaalde zij.
durfde dat slechte oude menöch zoo wrt
jegene haar zijn!”
Want Barrie was er zeker van, dat
dit overblijfselen waren van haar moe
ders aanwezigheid in het huis. Zij ken
de de gxMch'iedeïue van elke andere
vrouw, die liler ooit had gewoond', se
dert het huls In die zetventiende eeuw was
gebouwd door een zekeren Alexander Hil
lard, een van Grootma’s voorouder». Fen
akelige, ingebeelde oude man moest hij
zijn gerweest, te oordeelen naar net pon-
tret boven den schoorsteenmantel 'n de
eetkamer, een waardflg voorvader van
Ann Hillard, die met Barrie’s grootva
der, John MacDonald van Dhrum trouw1-
de. Barrie zelde dikwijls tot zichzelf, dat
zij «leb nieC verwant voelde aan Grootr
Het congres te Blackpool.
De vooruitzichten van de conferentie te
Stockholm zijn er niet op verbeterd. De
hopriooze verwarring op de conferentie
der sooialteten van de geallteerden teLon/
den was gtM>n goed voorteeken. voor de
inrt(vn«tione4w litjéenfcomst m van beten-
kente te daarom de gevolgtrekking van
het te Blackpool gehouden congres van
vakven-enigingen, welke te samengeval in
dc beritesing der parlementaire oonaute-
s’e van het ('ongrew die zegt, dat de
conferentie van Stockholm geen succee
kan hebben, terwijl zij erop wijst, dat de
eerste stap moet zijn te trachten tot cm
«'gcniecne overeenstemming te gtraken
onder de arbddens van de gealUeenle la»'
den
Eerst moet overeenstranming worden
bereikt tusMchen do georganAseerde arlvei-
dk-rs der geallieerden over een. barite voor
een internationale bijeenkomst. Zij zullen
hebben to bepalen, wat volgens hun mee-
zijn an een duurzamm
■n vr«te ie vestigen,
hen duidelijk to doen begrij-
hieraan totgevoewd, dat onze
Ing voortepruü uit do Internatio-
mocHijkheden, die op W congres
socialisten uit de geallierrife lauden
den d«g zijn gekomen on wenschen
van een autocratisch bewind, waardoor het
mogelyk is gebleken, dat een ontzettenden
we rel dk rijg wordt ontketend, door dry ver (j
en gekonkel van een handjevol eigenmach
tige staatslieden.
Heeft men op de Staatsconferentie te
Moskou de tweespalt blijkbaar ver
borgen gehouden, dat er wrtfving bestaat
tusschen Sovjets en de voorl.
R eg e e r i n g valt niet te loochenen, zoo
als thans weer blijkt uit een telegram uit
Petrograd, dat meldt, dat de Sovjets verzet
hebben aangeteekend tegen de door Komi-
lof weer ingevoerde doodstraf in het leger,
terwijl zij de afschaffing hebben geëischt.
Deze en andere symptonen duiden waarlijk
niet op éénheid en het is de vraag of, op
deze wtfze voortgaande, botsingen zullen
vermeden blijven.
Niet minder ernstig is het bericht dat de
Russische bladen publiceeren, n.l. dat het
parket te Petrograd een complot heeft
ontdekt, dat zich bezighield met het sme
den van een contra-revolutie, op
het oogenblik waarop de conferentie |e Mos
kou plaats vond. De leiders van het com
plot zijn bekende politieke personen, ondelr
wie zich verscheidene officieren bevinden.
De huiszoekingen, welke hebben plaats ge
vonden, hebben het bewijs voor een complot
geleverd.
In een officieele mededeeling hierover
wordt gezegd, dat de meeste arrestaties
buiten Petrograd hebben plaats gehad, maar
dat de regeering het vooralsnog onge-
wenscht acht de namen der gearresteerden
te vermelden.
Zooals we zagen, blijkt uit de Amerikaan-
sche antwoord-nota, dat zij weigert te on
derhandelen over vrede, zoolang in
Dultschland het huidige regee
ringsstelsel niet is verworpen. Op
merkelijk is daarom, hetgeen de Vorwhrts
daaromtrent schrjjft, want, wel is waar,
staat dit blad vrijwel op zich zelf met dergel.
uitingen, maar dat er méér in die richting
wordt gedacht dan tot uiting komt, dat is
trouwens door de laatste botsingen in den
Rijksdag en de Hoofdcommissie bewezen. De
Vorwhrts schrijft dan, op het Amerikaan-
sche antwoord wijzend: „Wat ontbreekt is
een voor de volksvertegenwoordiging werke
lijk verantwoordelijke regeering, zooals deze
in alle landen der wereld bestaat.
Moeten wij Duitschers ons laten zeggen,
dat men met ons niet kan onderhandelen,
Wij wezen er kort gelede» op, dat In
Engeland al meer stemmen worden ge
hoord, tegen het beleid van Lloyd
George, vooral als uitvloeisel van de pas-
sen-weigering. Ook thans komt deze critiek
weer tot uiting, waar de Daily News een
brief publiceert van het liberale parlements
lid Arthur Ponsonby. Deze spreekt de be
schuldiging uit, dat zeer belangryke zaken,
de buitenlandsche politiek betreffende, te
genwoordig uitsluitend behandeld wor
den dooi' het ooïlogskabinet en in
het geheel niet door het ministerie van Bui
tenlandsche Zaken, dat zelfs niet eens ge
kend wordt in deze aangelegenheden. Hy
oefent critiek uit op het feit, dat Balfour
geen lid is van het oorlogskabinet en vraagt,
met betrekking tot de Stockholmsche con
ferentie, of de Russische mededeelingen, die
volgens Lloyd George zoo grooten invloed
hebben gehad op de houding van de regeering
in de quastie der paspoorten, door bemidde
ling van Balfour en het ministerie van Bui
tenlandsche Zaken ter kennis van het oor
logskabinet zyn gekome*, of dat de pre
mier misschien, zonder medewerking van
Balfour, vreemde diplomaten taterviewde.”
Ponsonby gelooft verder te weten, dat Bal
four niets had tegen de Stockholmsche con
ferentie, maar biykbaar heeft zün meening
geen gewicht in de schaal gelegd.
In een hoofdartikel zegt de Daily News
naar aanleiding hiervan, dat de beschuldi
ging misschien niet geheel en al ongegrond
is, doch dat het in het eigenbelang is van
Balfour en Lloyd George, dat zü een duide-
lyke verklaring ten deze afleggen.
lijk holder voor den geest stond. Hot stel
de eenjongvn man voor, heel lang, heel
iimgen, lied droevig, heel donker. De
iijHt voor dil portret wa» de dónkere ei
kenhouten wand der bibliotheek, vmtavd
met het verbleekte verguldsel op die rug
gen van alle in •bruin leer gebonden boe*
ken.. Fong per dag had de kindvrmehl
Barrie naar de deur der bibliotheek ge-
bracht en overgekwerdl aan de> genade
ran den dnoevlgcn jongen man, <Be zijn
oogen geialen ophiel van zijn boek c*
dohrijfweric, an een „hoe gaat hel je
te uiten, alsof zij eene volwassene en
vreeulde voor hour wa» gewwwt. Nad
vraag en een, paswend antwoord werd er
niet veel meer gesproken, waal geen van
beiden kon iels bedenken om te zeggen
Na nog eeaiigo oogenblikken van ge
dwongen beleefdheid werd hel kind weg*
gezonden om te spelen of hare lestoon te
nemen gewoonlijk lessen, zelte in den
eersten tijd, want Spelen wa< nooit als
belangrijk beschouwd in HUlard House.
Het was edeler, in de schatting van
Grootma en misschien van vader, te lee-
ren spellen, „de vetie kat zat op het
zwarte haardkleedje’’, dan zelf op het
zwarte haardkleedje te liggen spelen met
de vette kat
Op zekiten dag, herinnerde Barrie zich,
had men liaar verteld, dtot haar vader
ziek was en zij hem geen goeden mor
gen kon wenechen. Zij was daar verra
derlijk blij on» geweest, want vader werk
te neerdrukkend; maar toen er dagefi.
verliepen on zij heur nog niet mocht na.
deren, toen kwam het haar voor, dat va
der toch veel, veel aardiger was dant
Groctava, en dat zijne oogen, hoewel droe
vig, toch vriéndelijk waren De volgende
en laatste maal, dat zij hem zog, waren
de vriendelijke droevige oogvn gesloten en
hij lag in een zonderling l>ed, als eene
ktet. Hij watj even wit als de porselei
nen pop, welke hij haar eens had g ge
ven, en Grootma, die het kind in zijne
kamer bracht, zeide, dat hij «lood warf.
Do slapende gedaante in dk1 kist was
slechts het lichaam, en de ztei wa» naar
den hemel gegaan.
De heiikel was. volgena Grootma, die
in ’t zwart was gikleod en roode ran
den om de oogen had, eene plaats hoog
boven de lucht, waar men, als men een
scltaap was, voortdlurend op een harp
speelde em liederen zong. Indien nwn een
bok wns, kwaïu men daar heelemaai niet,
wal mteschien nog te verkiezen wa», be
halve wat het feit betreft, dat men, als
bok, gedoemd wes eeuwig in de hel te
branden. Schapen werden gered, bokken
werden verdoemd, en natuurlijk mocHten
de schapen verdienstelijk en knap zijn,
indien zij hadden loeren zingen en harp
spelen.
Bórrie meende, dol zij niet ouder dan
drie jaar kon zijn gnwemt, toen haar
vader stierf, maar zij durfde Grootma
nooit meer naar <Ken tijd vragen na den
dag, dat mevrouw MacDonakl met een
ijskoude stem zeidt’ „Je moeder wat-» voor
God «huldig aans je vaders dood.”
Dat wk nu jaren geleden. Maar Bar
rie ww den sidiok nift vergeten, even
min aks het akelige, hinderlijke gevoel,
dat haar bijna veretikle, toen Grootma
op eene uitbarsting van haar hadgeant
woord met de woorden „Hoe minder je
van Je moeder weet, des te beter voor
je. Én boe udnder je
lijken, dt» te meer kaï
aan straf t.
de volgende.
der wordt in dc motie over de hou
der regeering g<W!gd
Jecn regeering heeft ook maar het min
ste recht om de uitingen van de
der artieiderskiteswe In haar land Ie ver
bieden en wij bettahouwm do actie der
toegekeerd hielp nwe om «ternni-
opperviakte
haar rigvn
een gi-
wat*T onder dun
er bijna van,
