ER er No. 13494. Vrgdftg 14 September 1917. 50e Jaargang. Haar ida. Feuilleton. iweg 5 DA. ♦fag Telefoon Interc. 82. "9 Miss Barry’s Huwelijk door ines, achines zijn iaat, dat zich ve eeuw voor i industrieel dhaafd heeft. [ACHINES nze winkels thappij. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. 2sTxeix-ws- eno. -A.d.-v-erten.txe"bleud. voor Goxrda exx ^aao.stxe3x:ezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. ---l-1- doh. land. ryatl 124 BUITENLANDSCH NIEUWS. dies, wanneer dan each f 3.25. :nd haar la van I Baa* ek. >roef waar Belangrijk nog is het telegram dat thans meldt, dat de voorl .regeering Kerensky tot generalissimus heeft benoemd en Alexief tot chef van den generalen staf. - en, W onlog- nmissfe Arawn- ou- der- wel wrtj I Gouda. peregold ty'dig ingen van vsr- ■makeltfkheden, agenda to ver- 0. N. en A. M. WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) oun wer- an- aij IN GEZOND RN MKDKDUUNOBN a 4-4 rafste f IA sik» rafts! ara f BJ& Op d< voorpagina dobbel tonal Gewoee advertoMito as iaftraoadaa atadadraitaftan Hl aaalrart ftaradaeaanlas poja. Grooae letten ea raadaa soar plaataraiM KUUNB ADVUTKNTltN. aaaara^s koop ea verkoop, baar betalieg. BUema. *e je dool dat ik voor De Zweedsche affaire schijnt uiterlijk aan het verloopen, al zal zjj nog in vele kabinetten broeien na het eerste rumoer. Toch schijnt deze kwestie gelukkig geen uitbreiding van den oorlog tengevolge te zullen hebben, althans de Amerikaansche gezant te Stockholm gaf aan den Zweed- schen minister van Buitenl. Zaken gerust stellende verklaringen. Anders schijnt het publiek ia Argentinië er over te denken, dat te Buenos Aires anti- Duitsche betoogingen op touw zette, waar bij het gepeupel alvast tegen de Duitsche gebouwen optrok en deze in vlammen zette. «vit» zij ook in eten berHdwUilg - snoeten wij, kracht, en onaanvwhibare poadie wti bcvltethrtdt, die» steun vindt l jrageto HuoWHKii onzer troep»®, strijd tot het uiterste vothoudi®. Mn dog zal I hiervan ia van Im< leger 3 wordt nood- het leger te ishan :ï!i Irtl. s eeatana», 1—S raftate I tJS atta raftai «mm* 3 «mi H «asnto i It ragde. Bsa^aajuuan I «aal. -t--- btea; idtag. at oi van voor tafel!. 'I tot - Utree Waar in mu - «en wryft :hting Gemengd Qorlogunieawa. Japan en de geallieerden) Burggraaf Injii, het lioold van eteJa- baueohe miaete, beek hrt minlsterte van BuitrakUMtecta Zaken de fonueete verze kering doen toekouten, dat Japan al zijn beschikbare! eeouamtodio krachten «xxtoeu- treert voor du vervaardiging van l>ewa- pemfagirtuig voor Rusland. Jaipen Stelt zich voor de taak van Amerika daardoor te verlichten. Aiuertk» verschaft Rustend het noudige geld, om beetallhigeu In Japan te doen. RUSLAND. Verkiezingen t n Finland. In Finland wordt, zoonls de „IFraatof. I*" uit tkockliolm ve’rnexjmtvoortgegaan •net toeberekteeien voor de nieuwe v«r- kkoingen voor den lAnefetag. De onder- achrteten» partijen '»rt«gg«n overal in den lande vivkieaingHvergtak-riiig.-n. De onal- bankedljkhrid van Finland Hiaat afa Inxifd- punt ztoowd op hrt programma der *0- oiaMaten ai» op dat der burgerlijk** par tij- Hoe moeilijk het is conclusies te trekken uit de telegrammen, blijkt duidelijk als we de tegenstrijdige berichten vergelijken door de verschillende telegraaf-agentschappen overgeseind, zoo bijvoorbeeld over de stem ming in Zweden. Het Wollfbureau dan meldt dat de morgenbladen van den 12den vol z|jn van de Engelsche en Amerikaansche Mot zei de minister, dat de taak der nieu we regeering zal bestaan in strijd tegen de pogingen der contra-revolutionnairen, waar borging van de vrijheid van het land en ver dediging van het vaderland tegen den bui- tenlandschen vijand. Tseretelli vestigde nog de aandacht op de «noodzakelijkheid van onverwijlde ontbinding der vierde Doema. Eigenaardig en teekenend ook wel voor de huidige positie van Kerensky is, dat de ^diplomatieke vertegenwoordigers der geal lieerde mogendheden het noodig hebben ge oordeeld een zeer diplomatiek-gestelde ver klaring te publiceeren, waarin oa. voor komt: „Zekere bladen hebben tijdens de Jongste gebeurtenissen over de vertegen woordigers der geallieerde mogendheden te Petrograd gesproken en beweerd, dat zij stappen deden om Kornilof te steunen of de maatregelen tegen hem te belemmeren. Het is niet noodig zulk een bewering tegen te spreken. Zij is in strijd met de rol der geallieerden in zake Rusland’s binnenland- sche aangelegenheden. De vertegenwoordigers van alle Entente- mogendheden te Petrograd, bieden in volle sympathie met de groote democratie, hun bondgenoot, hun goede diensten aan om bloedvergieten in een burgar-oorlog te ver mijden.” Zal ar orde komen in don Rusaiaohen ohaos? - De Zweedsche telegram-affaire. Het nieuwe Kabinet-Painlevé. - De Oostenrijksohe politiek. - Aan de fronten geen wijziging. ONS OVERZICHT., Het laatste belangrijke nieuws uit Petrograd is wel, het telegram dat meldt, dat Kornilof, onder zekere voorwaar den, onderwerping heeft aangeboden, doch de Voorl. regeering zijn onvoorwaardelijke overgave eischt. Als dit juist is, zou uit zoo spoedig inbinden blijken dat hij in zjjn be weegredenen en steun niet erg krachtig staat. Eigenaardig is dan ook te zien, hoe de „Manchester Guardian” Kornilof ver denkt van het bevorderen van Duitsche be langen, en hij, na zich den macht verzekerd te hebben, onmiddellijk vrede zou willen sluiten, terwijl ook het „Berner Tageblatt” in die richting schrijft Toch weten wij nog te weinig van Kornilof’s drtffveeren, om uit te maken, of hij een eerzuchtig patriot, dan wel een verrader is. Blijkt het eerstgemelde bericht intusschen juist, dan wordt de positie van Kerensky aanmerkelijk versterkt, en het gerucht waarschijnlijker, dat Kornilof over slechts enkele „wilde horden” beschikt. Het is trouwens wel onwaarschijnlijk, dat de man, die het leger zijn pas verworven vrijheden al dadelijk wilde ontnemen en het eerst de wederinvoering der doodstraf bepleitte, door dat zelfde leger blindelings gevolgd zou worden bij een contra-revolutie, die den tijd van het schrikbewind der Tsaren zou kunnen terugroepen. Dat verschillende generaals Kornilof blijkbaar volgden, zegt dan ook niets voor de stemming, ten aanzien dezer zaak onder de soldaten-massa. Dat Kerensky door de Sovjet en de ge- heele revolutionaire democratie wordt ge steund, een steun waarin hij zich, gezien zijn afwijzende houding tegenover Kornilof’s capitulatie, sterk voelt, blijkt uit hetgeen de minister van arbeid Skobelef in een alge- meene vergadering der centrale uitvoerende comité’s van de raden van arbeiders-, sol daten- en boeren-afgevaardigden zeide, toen hij het „avontuur van Kornilof” besprak, en verklaarde dat de regeering handelde in volkomen overeenstemming met de revolu tionaire democratie. De minister eindigde met de verklaring, dat de aanwezigheid in de nieuwe regeering van elementen, die op de een of andere wijze met Kornilof in ver binding staan, onmogelijk moet worden ge maakt. De minister van Binnenlandsche Zaken, Avksentief, constateerde, dat door Kornilof’s opstandigheid, de fronten drie dagen lang zonder verdedigingsmiddelen en zonder op percommando waren gebleven. De minister voegde er bij, dat Kornilof een zeer zware straf moet ondergaan. De regeering zal niets doen om zijn lot te verzachten. Tot Tjslling van Ru**iaeba troepen. De Voortoopige RegetHng l>eatom dut tel uoodzaktiijk wbh oiuniibhilijk ooue tel ling te dxxni plauLs- Irobb»®. d»’ Ku»- Jsël» troepen m»< Miulp viui de orRA- qteattefi der legw*i, die op C inorttn gcechteden. Ilei dkH-l een voortdurend kadatetv v «ui te h-gg»®. D«e t»4ling tekehjk gmeto, «en einde I rt’OrgTUllHtXT<Tl, Over de persoonlijkheid van den nieuwen premier zij nog het volgende gemeld: Pain- levé werd 5 December 1863 geboren als zoon van een Parijsch arbeider. Hij wier% zich niet, gelijk zoo velen In Frankryk^Reds tijdens zijn jeugd in het staatkundig strijd perk, doch wijdde zich geheel aan zijn stu dies. De wiskunde was zijn geliefkoosde wetenschap. Hij bezat een mathematisch ge nie, dat z(jn leermeesters verbaasde en hem Het nieuwe Franschs kabinet- Painlevé is dus tot stand gekomen en de socialisten hebben geweigerd er aan deel te nemen. Dit behoeft niet to verwonderen als we opmerken, dat eigenlijk in de alge meen te volgen politiek, door deze kabinets- samenstelling niets wordt veraoderd en een voudig Painlevé en Ribot, elk met behoud van eigen portefeuille, van premierschap hebben verwisseld. De nieuwe samenstelling, waardoor dus Ribot de buitenlandsche poli tiek zal blijven leidden, duidt er dan ook op, dat Poincaré en met-socialisten blijkbaar Vasthouden aan het verdrag betreffende een bufferstaat aan den Rijn, als een der oor logsdoeleinden, een politiek, waartegen de socialisten zich steeds gekant hebben. Dat het Ribot’s aandeel in het kabinet is, dat het struikelblok der socialisten werd, blijkt ook uit hetgeen Alb. Thomas ver klaarde: „Wü kunnen het niet van ons ver krijgen, in het kabinet naast Ribot samen te werken. Dit is niet een oogenblik, waarop we, nu wij Ribot onze medewerking wegens de binnen- en buitenlandsche politiek heb ben geweigerd, met hem kunnen samenwer- ken, wanneer hij dezelfde portefeuille houdt.” De positie van dit nieuwe kabinet wordt er door de houding der socialisten en het heengaan van een figuur als Alb. Thomas niet sterker op en een openlijke oppositie schijnt niet te zullen uitblijven. GOIDSCHE COURANT. ABONNEMENTSPRIJS I pet Hwwurnl I I.2S, per vMk 10 eeat. net Zoadagibted pee kwertsal f L75. per Mek 14 MM. overal inat de beaorgtag par looper gistbiirli Franco eer »o»i per kwart**! I 130. tne< Zoadagibjad I 2.—, F Aboenem^ea worden dagoüjka aangenomen aew eaa bweao: MnaST 31. Gouda, bij MM agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS I Uh Gouda M oawtrakea (behoorende tot dea beeorgkrtng) l-S regel* 1 035, elke rafel raete f 0.10. Bij drie ecbtereenvolgeede pteataiagea worden dnn lagen twee berekend Ve* baltea Goede ea dea.beaorgkriag l-> rafels f OJQ, elke rafel steer f 0-15. warea tte raraten, die, mot itiMtetmntog van im< otw v»rl>on«tea Duterehe rijk, onzo voitedig» teTekl'wilUgiuêd onr ttetcon vrede te slulU® te gnvrai In groote trekken gwven we wife *te vuorwaardwi voor «h-n vrede aan. door dat wij verklaard»® dal onzo oorlog niet doelt op veroveringen, dM wij gren eco- nomteciwsi ooriog der volkeren wetuwhea, dat wij strwvm naar een vrede, die 00w ’bulai«en ongeleerd laat en dal wij zHh». otn een wedvroptev»® van den oorlog! te v oorkosm®, tel medb gewfutKU achu®, «hut in piaaiM van het ruw gewekt dar wa- do InavroeiHippij van, in< reeitl zich '(dwn gelden bij db onderlinge aanraking Ider vplken. Ook aanvaarden wij inrt dank en be» •reidwilligheid de hetzeltAi» ttoel nSMrevcn- Rio vmhwvtMjnttiteu van «km heiligen Vetter; zoover gaande Iwreidta'iUjigiiekl kan *uMuurlijk siuohu» <tam tot brt doel tokten, 2_Tb kring onzer vijanden wordt onlvangeik. Ander* in he< hewusMJn van onao bij do dm persstemmen inzake Buenos. Aires. Het telegraaf agentschap wjjst er daarbij op, dat verscheidene bladen zich op zeer critische wijze hierover uiten en deelt mee, dat het „Stockh. ,DagbL” schrijft: dat het „trom melvuur dezer persstemmen” zjjn uitwer king mist; Zweden zal den weg van zijn loyale onzijdigheidspolitiek niet verlaten. Ook „Svenska Dagbl.” zou in dien zin schrij ven en wjjst op den slechten indruk welken het onderscheid tusschen regeering en volk in Zweden maakt. Een Engelsch telegram hiertegenover geeft aan, dat de Zweedsche pers in het al gemeen haar misnoegen uitspreekt over de Zweedsche regeering. Eenstemmig, zoo heet het hier weer, wordt de meening te kennen gegeven, dat de autoriteiten te goeder tjouw handelden, doch te groot vertrouwen stel den in de loyauteit van hen, aan wie zjj een dienst bewezen. Zooals gewoonlijk zal echtei ook hier de waarheid wel weer in het midden liggen. 13 ..Niet, ala je mij zoo noemt!" Zijlach- even „Hei zou niet hinderen, ate ik 00 tw,in% waa in plaat» ven M Set Ik wH nir<- döt WOOrd te in"*!?0. ”Mmi« WMr woord te in sobert» gezegd. elk gij. trooeUe Basil haar lg ^4/' w ^,.G«o oud» dM> n^-n lw(n. Zij wa» hij nM nün- WW jutat voor wnmdsrtng boirenww», opertwu-tlg te t». I» «Mi piweost Baril h, vorgortn, dat ^0 wm alj. koo ar w«l op voltrouwen, dat hij dot m,» open- l*ar mankt*. Hij wae workrilik een heri lzeh“iCl'!l VOT<* ’kdiK *toh- S'.ïiL.'ï.80™ <M> hemwM. hr waren die hij kon <W. er w«ron «wladitaoi dta rM> g^wkkelljk Mj mm opkwanwn ala vogrie, die „nar huls g«wrd wwrm; doolt rij nam grriig «t ln boord van het scldp en..." „En voor hij mij vroeg, tenzij waart, hob je mij hoeren zeggen, i maar geene g»*Htdrift kon krijgen ImH <*>nMvormde boek, dn* wij onzen nk- giwer Ix-tooldin te iiohrijvtti, omdat wij onze laatste geMchiodesihf hadden verkocht cd nog geen tij»li luukten gehad aan f»ne nteuwe te denken, en wij hadden geen» vrtendro, dfe onw waé van het land kon- <le<i vertollen. Het wM toen, dat bij wij vroeg, over welk land wij wilden schrij ven, en ik zeédto Schotland.’’ „WH ja, ik gvéoof, dat ik je Jat heb hooren zeggrti, nu je mij er a>ui her innert. Maar dat waw givne toespeling, daar ja niet wtet, dat hij voor zijne nut kuur naar Rohottan»! ging." „O ja, toch wel. Ik 1m het ln de ,Jsew York Sun", voor wij uitamilden l‘i» toen ik sekte, dat wij zijn» uknoodi- ging zou«ten aaruiemet», ate hij de onze aannamlied mevrouw Keding urlj dit hu» nog niet aangeboden „Je zeide toctt, «fat zij bet had gedaan.’* „Ik wm er zeker van, dat zij liet «toen zon, omdat zij iirij had gezegd, dat Ik otoohto beluWde te vragen. Zij veriangde vurig Int te Iwnen Zij wenedite te kun nen zoggen, «tot A Hue West en Basil Norman eeu voerden dagen in Augustas in haar hute logoerdten. Daar te zij zeer trotsch op; en dat lan Sosncrled ons hier komt bezoeken, fa kte, dat zij noot! te Imven zad komra, zoolang zij toeft. Ik teiegrateerfe haar een uur, nadat bij ge zegd had, dat hij na Ixmden bij on# zou- komen, en wij onawn autotocht van Car lisle zouden begfcuMw. Het was plteen van de gdtgenheid, gebruik inak.n, dat Ik Irem zette, dat wij uMgemoodlgd waren. Hrt trof ongelukkig, dal de arme me- ornflt een schijn aam, zelfa in het gebed. Zij hunketdto er inderdaad naar, otn v kelijk te zijn, zooate zij Somerled en «teren traditie te «toen gelooveo, dot wa«. I n «te mwi zijn baat deed, geheel opreclit te zijp, dan zou naittertijdL.. „Wat je n*j eens moest vertelton,” ging Basdl voort, „ben ja ver... Ixieveeil geef jo werkelijk om diem man?” „Die® man,” herhaalde zij. „Wat klinkt dat ernstig: zooals„Noenit gij dozen man tot uw echtgenoot?” „Wol, ik beken, dat ik het zou «toen, indien hij mij vroeg „Dan moet je verliefd1 zijn,” bcHiteto liaar broeder. „Want je hebt zijn geld niet noodig. Wij vcnKetwn zooveel dui zelden, ate wij het hondunfan ptoohten to «Hoen; en, a||ea lx*hoor| jou, werkelijk of moeöt je 1>ehooren.” Zij ricliaaantlo zioh, dat zij hem niet te- goiwprak, toch deed zij dat nfet Zij kon hot niet verdragen in woorden te bren gen, wat zij in liaar liart ate waarheid erkende: dat hun «uoeee te danken was aan Hawaï, d«n «teooiuer van «hxjouxm linro kleine vetreiering<ri en aardig,» g«. niet'nniaateen hen nooit tot de piaatekon- dien hebben gebracht, waar zij nu teza men Montten. Hot stcchtete «tod van hart» nalutir verlangde, dat Basil sou denken, dot irtdereen zou «leuken, diat zij de be langrijkste in hunne compagnonschap was, ja ogeniijk alles. En het wlm ongeluk kig maar afl te goimkkolijk de®en Indruk te ventohaffen. Basil was zoo beschei den, dacht zoo gering van zichzelf, Ihv greep ZOo weinig hoe zij op hem steun de tn hun weck, bewamterde haar zoo trouw! „lan Stomrrled heeft meer van een man dan ieder ander, «Men ik ooit ontmoette,” zakte zij. Ik houd van hem om zijne Vrouw Keeling ziek w*s, toeo zij mijn teliwrain kreeg, M was waarlijk bed aardig van haar, liet hul» te vorlaun en naar «u her Hiel Hngsoord te gaan.’ „Goede hamel, heelt zij dat gntoon? Ik wtet niet..." „NoiuurMjk niet. Maar je btdtoeft hrtjs nht zoo aan te trekken Zij wonk vevt Irter verzorgd to ber>**min«a>ord utet do IM-Hte verptegfag «fan ln liaar <ég»’n Into*. En tot befoonhig zullen wij liet l>oto aan haar opdragenJ* Aline zrt«te «Mt wxxte «we koninfin kon Im4>Iwq, voorgeeteM hare kroon bmi een trouw dkmaar te h-wien Basil lach te <x«ki|putois «fritevig, en zijM zuartra ke«-k luuunig naar tem op, om te zien, M hij den tmoi met haar dreef. Zij wa ren jutat «Rein Inj «te open veewtetwvM hel nalon, m ln< lamplicht zoo liekh-r door de ouiterwetechv, geborttour- da kanten., gordijnen, «tot »j zijn proftoi kon zien De omtrekkeu van hrt hare kanamen ook «teidebjk uit, toen zijlnastig h«re kin opticiMte. Broeder en zuster haddm leiden een goed voodcomen, maar zoo VtvwoMiteod, dat dj urn opvaUend OMteast voratom. Ailne wtot, «fat zij «o romanatooh paar rete- INuooten hk® te zijn Infer keek naar beu, wanneer zij tatann« waren, waai bij wm zeur tong «looker, mevr afa cm Ltoliaan of een Spanjaard dan, erai En- getechman, m zij WO» bevallig «ditto m blond, m wfa< zioh zoo te kteedm, dat z# bi t voovtteelifM nitkwam Attoe Weol'a portnwteu, u«Mmn of alzotuterttyi gmo- u«i voor «sourantm «-n tijtechrite-n, vle ten op m werden door de uitgever» bo- Mmuwd ato bemrdrahjk voor dm ver koop liunner ho«*m (Wordt varv^f*.) reeds op 11-jarigen leeftijd den graad van baccalaurus deed behalen. Nog slechts kort van de schoolbanken verkreeg h(j al een groote bekendheid en zjjn talrijke ontdek kingen en geschriften deden hem weldra een eereplaats innemen onder de geleerden van Europa. Op 23-jarigen leeftijd ontving hij een professoraat te Rijssel; 5 jaar later bekleedde hij een leerstoel aan de Sorbonne. In 1900 kreeg hjj zitting in de Academie van Wetenschappen (een der afdeehngen van het Institute de France). Met den rang van minister van Staat bekleed, zette hij zijn colleges aan Sorbonne eji Polytechnische School voort en vele van Fraijkrijk’fl beste artillerie-officieren danken huh bekwaam heid aan Painlevé. Voor he( vliegweaen heeft deze wiskundige groote verdiensten gehad. Hij bestudeerde het „zwaarder-dan- de-lucht-probleem” en hetgeen hij op dit ge bied publiceerde, was van beslissende be- teekenis voor den vooruitgang der aviatiek. Eerst in 1910, toen hij als geleerde reeds beroemd was, werd hij door het Be Partfsche arrondissement naar de Kamer gezonden. Van 28 Oct. 1915 tot 12 Dec. 1916 was htf Minister van Onderwijs. In het kabinet-Briand was Painlevé een der invloedrijkste mannen, ofschoon bijna alle overige leden bekende oud-ministers waren. Bij de ingrijpende wijzigingen, welke in dit ministerie den 12en December 1916 werden aangebracht, verloor Painlevé zjjn portefeuille. H(j trad vervolgens op als hoofd der oppo sitie, welke het kabinet-Briand ten val bracht en 19 Maart 1917 kreeg hij als mi nister van Oorlog zitting in het kabinet- Ribot, waarin bjj klaarblijkelijk een grooter jol heeft gespeeld dan de bejaarde premier. Dat het vertrouwen in dezen staatsman groot is, blijkt niet alleen uit de opdracht, welke hij thans ontving van Poincaré, doch ook uit het feit, dat de pers, tijdens haar campagne naar aanleiding van de zaak-Almareyda, zich zelden of in het ge heel niet tegen Painlevé richtte. De iiïintotf’T-prtfridieiit Wekerle heeft In d«» vergadering van hot Ooetenrijfesche Huto van Afgevaardigdlen hit program ma der nieuw opgetreden» re geering uiteengezet. Hij verkfaard<‘ dal, mocht ht< niet doenlijk Wijken met het Intfclige hute van Afgevaardigden ee» k i e r o c li t h o r v o r iu Ïb g tot stand to breogwt, de ngeering d* kwetoie aan het oorttoel der natie zou onderwerpen en nieuwe vi-rktozlngm uitechrijven, De iuinfaterfkrecddli'nt stond1 vervolgens Htil bij gewenscitte hervorming«m in ver schillende takken van bestuur <«n zefele daarop wat onze h u 11 en 1 a n dache politiek betreft trouwe aanhanJcdljk- licid aan onze bondgenooten en sensg*^ '4n*l optoedro met hen op alle punten zijn de grOmdtoageui van deze staatkunde. wclk«- oils niet enkel muimu «toet gaan, «toch ook ons gezamenlijk en eendrachtig doen streven naar het Sluiten van een te'hoonlijken en dUurzaoum vrede. Wij Item trekt mij aan zelfs zijn geld1 want «te wijze waarop hij het Iweft ver kregen, wan een uiting van zijno kracht. Juist omdat mm zegt, dat hij nooit zal trouwm, wen*ch ik...” „Ik kan begrijpen, hoe wno vrouw ten opzicitte van hem kan gwoeien,” zeidle Basil vriendelijk, toen zij plotseling op- hfeid. „Ik dtaoht, dat ik volmaakt gelukkig was dien «fag, ttxrn hij ons vroeg met Item in zijno auto dbor Schotland ta rei zen; toen hij betoofdte eenige tfag«-n hl«-r bij Otas door te brengen, als hij zijne zak«<n Tte Londen had afgedaan," ging Aline voort, „hel was heerlijk, luzu te hooreu zeggen, dat hij niit wikte ko nten, aJ» er anderen waren. Hij zou. het ■teebts prettig vinden met u on mdj al tera. Maar sedert ik hen» gezien, hei), heb ik mijzelf gekweld, totdat ik mij ellendig gevoekteu" „Wsaraver heb jij je gekweW?” „Of hij leto varmoédt „Wd, wat te ra te vermoeden?” „Jij dort het «Kis niet? Daar ben ik blljtte ou», want gij zijt beiden mannen, ludien jij niote vermoedt, waarotu zou hij het den doem'?"' „Je mort mij zeggen, wat je bedoelt Ik zal geen rustig oogenblik hebben, eer ja Itet dórt «lat betedcent, dat ik niet kan ttohrijven. Je weet, dat ik je niet zal verraden.’* „Eene vrouw zou geene uitlegging noo dig hrttben. Daan»* houd Ik van «la mannen. Je h«bt duf» nooit vermoed, dat ik hrt aih-s» gedaan heb? Ik wan de maohi achter «ten troon verborgen. Ik hrt> Item om laten ultnooeMgen, en..." „Wrtk een onzin! W«4, ik hrti het han je1 hoorra vragen. Hrt was aan

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1