ER
er
No. 13494.
Vrgdftg 14 September 1917.
50e Jaargang.
Haar
ida.
Feuilleton.
iweg 5
DA.
♦fag
Telefoon Interc. 82.
"9
Miss Barry’s Huwelijk
door
ines,
achines zijn
iaat, dat zich
ve eeuw voor
i industrieel
dhaafd heeft.
[ACHINES
nze winkels
thappij.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
2sTxeix-ws- eno. -A.d.-v-erten.txe"bleud. voor Goxrda exx ^aao.stxe3x:ezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
---l-1-
doh.
land.
ryatl
124
BUITENLANDSCH NIEUWS.
dies, wanneer
dan
each f 3.25.
:nd
haar
la van
I Baa*
ek.
>roef
waar
Belangrijk nog is het telegram dat thans
meldt, dat de voorl .regeering Kerensky
tot generalissimus heeft benoemd en Alexief
tot chef van den generalen staf.
- en, W onlog-
nmissfe Arawn-
ou-
der-
wel
wrtj
I Gouda.
peregold ty'dig
ingen van vsr-
■makeltfkheden,
agenda to ver-
0. N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
oun wer-
an-
aij
IN GEZOND RN MKDKDUUNOBN a 4-4 rafste f IA sik» rafts! ara f BJ&
Op d< voorpagina dobbel tonal
Gewoee advertoMito as iaftraoadaa atadadraitaftan Hl aaalrart ftaradaeaanlas
poja. Grooae letten ea raadaa soar plaataraiM
KUUNB ADVUTKNTltN. aaaara^s
koop ea verkoop, baar
betalieg. BUema. *e
je dool
dat ik
voor
De Zweedsche affaire schijnt
uiterlijk aan het verloopen, al zal zjj nog
in vele kabinetten broeien na het eerste
rumoer. Toch schijnt deze kwestie gelukkig
geen uitbreiding van den oorlog tengevolge
te zullen hebben, althans de Amerikaansche
gezant te Stockholm gaf aan den Zweed-
schen minister van Buitenl. Zaken gerust
stellende verklaringen.
Anders schijnt het publiek ia Argentinië
er over te denken, dat te Buenos Aires anti-
Duitsche betoogingen op touw zette, waar
bij het gepeupel alvast tegen de Duitsche
gebouwen optrok en deze in vlammen zette.
«vit» zij ook in eten
berHdwUilg -
snoeten wij,
kracht, en onaanvwhibare poadie
wti bcvltethrtdt, die» steun vindt l
jrageto HuoWHKii onzer troep»®,
strijd tot het uiterste vothoudi®.
Mn dog zal
I hiervan ia
van Im< leger
3 wordt nood-
het leger te
ishan
:ï!i
Irtl.
s
eeatana», 1—S raftate I tJS atta raftai «mm* 3 «mi H «asnto
i It ragde. Bsa^aajuuan I «aal.
-t---
btea;
idtag.
at oi
van
voor
tafel!.
'I
tot -
Utree
Waar
in
mu
- «en
wryft
:hting
Gemengd Qorlogunieawa.
Japan en de geallieerden)
Burggraaf Injii, het lioold van eteJa-
baueohe miaete, beek hrt minlsterte van
BuitrakUMtecta Zaken de fonueete verze
kering doen toekouten, dat Japan al zijn
beschikbare! eeouamtodio krachten «xxtoeu-
treert voor du vervaardiging van l>ewa-
pemfagirtuig voor Rusland. Jaipen Stelt zich
voor de taak van Amerika daardoor te
verlichten. Aiuertk» verschaft Rustend het
noudige geld, om beetallhigeu In Japan te
doen.
RUSLAND.
Verkiezingen t n Finland.
In Finland wordt, zoonls de „IFraatof.
I*" uit tkockliolm ve’rnexjmtvoortgegaan
•net toeberekteeien voor de nieuwe v«r-
kkoingen voor den lAnefetag. De onder-
achrteten» partijen '»rt«gg«n overal in den
lande vivkieaingHvergtak-riiig.-n. De onal-
bankedljkhrid van Finland Hiaat afa Inxifd-
punt ztoowd op hrt programma der *0-
oiaMaten ai» op dat der burgerlijk** par
tij-
Hoe moeilijk het is conclusies te trekken
uit de telegrammen, blijkt duidelijk als we
de tegenstrijdige berichten vergelijken door
de verschillende telegraaf-agentschappen
overgeseind, zoo bijvoorbeeld over de stem
ming in Zweden. Het Wollfbureau dan meldt
dat de morgenbladen van den 12den vol
z|jn van de Engelsche en Amerikaansche
Mot zei de minister, dat de taak der nieu
we regeering zal bestaan in strijd tegen de
pogingen der contra-revolutionnairen, waar
borging van de vrijheid van het land en ver
dediging van het vaderland tegen den bui-
tenlandschen vijand.
Tseretelli vestigde nog de aandacht op de
«noodzakelijkheid van onverwijlde ontbinding
der vierde Doema.
Eigenaardig en teekenend ook wel voor de
huidige positie van Kerensky is, dat de
^diplomatieke vertegenwoordigers der geal
lieerde mogendheden het noodig hebben ge
oordeeld een zeer diplomatiek-gestelde ver
klaring te publiceeren, waarin oa. voor
komt: „Zekere bladen hebben tijdens de
Jongste gebeurtenissen over de vertegen
woordigers der geallieerde mogendheden te
Petrograd gesproken en beweerd, dat zij
stappen deden om Kornilof te steunen of
de maatregelen tegen hem te belemmeren.
Het is niet noodig zulk een bewering tegen
te spreken. Zij is in strijd met de rol der
geallieerden in zake Rusland’s binnenland-
sche aangelegenheden.
De vertegenwoordigers van alle Entente-
mogendheden te Petrograd, bieden in volle
sympathie met de groote democratie, hun
bondgenoot, hun goede diensten aan om
bloedvergieten in een burgar-oorlog te ver
mijden.”
Zal ar orde komen in don Rusaiaohen ohaos? -
De Zweedsche telegram-affaire. Het nieuwe
Kabinet-Painlevé. - De Oostenrijksohe politiek. -
Aan de fronten geen wijziging.
ONS OVERZICHT.,
Het laatste belangrijke nieuws uit
Petrograd is wel, het telegram dat
meldt, dat Kornilof, onder zekere voorwaar
den, onderwerping heeft aangeboden, doch
de Voorl. regeering zijn onvoorwaardelijke
overgave eischt. Als dit juist is, zou uit zoo
spoedig inbinden blijken dat hij in zjjn be
weegredenen en steun niet erg krachtig
staat. Eigenaardig is dan ook te zien, hoe
de „Manchester Guardian” Kornilof ver
denkt van het bevorderen van Duitsche be
langen, en hij, na zich den macht verzekerd
te hebben, onmiddellijk vrede zou willen
sluiten, terwijl ook het „Berner Tageblatt”
in die richting schrijft Toch weten wij nog
te weinig van Kornilof’s drtffveeren, om uit
te maken, of hij een eerzuchtig patriot, dan
wel een verrader is.
Blijkt het eerstgemelde bericht intusschen
juist, dan wordt de positie van Kerensky
aanmerkelijk versterkt, en het gerucht
waarschijnlijker, dat Kornilof over slechts
enkele „wilde horden” beschikt. Het is
trouwens wel onwaarschijnlijk, dat de man,
die het leger zijn pas verworven vrijheden
al dadelijk wilde ontnemen en het eerst de
wederinvoering der doodstraf bepleitte, door
dat zelfde leger blindelings gevolgd zou
worden bij een contra-revolutie, die den tijd
van het schrikbewind der Tsaren zou kunnen
terugroepen. Dat verschillende generaals
Kornilof blijkbaar volgden, zegt dan ook
niets voor de stemming, ten aanzien dezer
zaak onder de soldaten-massa.
Dat Kerensky door de Sovjet en de ge-
heele revolutionaire democratie wordt ge
steund, een steun waarin hij zich, gezien zijn
afwijzende houding tegenover Kornilof’s
capitulatie, sterk voelt, blijkt uit hetgeen
de minister van arbeid Skobelef in een alge-
meene vergadering der centrale uitvoerende
comité’s van de raden van arbeiders-, sol
daten- en boeren-afgevaardigden zeide, toen
hij het „avontuur van Kornilof” besprak,
en verklaarde dat de regeering handelde in
volkomen overeenstemming met de revolu
tionaire democratie. De minister eindigde
met de verklaring, dat de aanwezigheid in de
nieuwe regeering van elementen, die op de
een of andere wijze met Kornilof in ver
binding staan, onmogelijk moet worden ge
maakt.
De minister van Binnenlandsche Zaken,
Avksentief, constateerde, dat door Kornilof’s
opstandigheid, de fronten drie dagen lang
zonder verdedigingsmiddelen en zonder op
percommando waren gebleven. De minister
voegde er bij, dat Kornilof een zeer zware
straf moet ondergaan. De regeering zal
niets doen om zijn lot te verzachten. Tot
Tjslling van Ru**iaeba
troepen.
De Voortoopige RegetHng l>eatom dut
tel uoodzaktiijk wbh oiuniibhilijk ooue tel
ling te dxxni plauLs- Irobb»®. d»’ Ku»-
Jsël» troepen m»< Miulp viui de orRA-
qteattefi der legw*i, die op C
inorttn gcechteden. Ilei dkH-l
een voortdurend kadatetv v
«ui te h-gg»®. D«e t»4ling
tekehjk gmeto, «en einde I
rt’OrgTUllHtXT<Tl,
Over de persoonlijkheid van den nieuwen
premier zij nog het volgende gemeld: Pain-
levé werd 5 December 1863 geboren als zoon
van een Parijsch arbeider. Hij wier% zich
niet, gelijk zoo velen In Frankryk^Reds
tijdens zijn jeugd in het staatkundig strijd
perk, doch wijdde zich geheel aan zijn stu
dies. De wiskunde was zijn geliefkoosde
wetenschap. Hij bezat een mathematisch ge
nie, dat z(jn leermeesters verbaasde en hem
Het nieuwe Franschs kabinet-
Painlevé is dus tot stand gekomen en
de socialisten hebben geweigerd er aan deel
te nemen. Dit behoeft niet to verwonderen
als we opmerken, dat eigenlijk in de alge
meen te volgen politiek, door deze kabinets-
samenstelling niets wordt veraoderd en een
voudig Painlevé en Ribot, elk met behoud
van eigen portefeuille, van premierschap
hebben verwisseld. De nieuwe samenstelling,
waardoor dus Ribot de buitenlandsche poli
tiek zal blijven leidden, duidt er dan ook op,
dat Poincaré en met-socialisten blijkbaar
Vasthouden aan het verdrag betreffende een
bufferstaat aan den Rijn, als een der oor
logsdoeleinden, een politiek, waartegen de
socialisten zich steeds gekant hebben.
Dat het Ribot’s aandeel in het kabinet is,
dat het struikelblok der socialisten werd,
blijkt ook uit hetgeen Alb. Thomas ver
klaarde: „Wü kunnen het niet van ons ver
krijgen, in het kabinet naast Ribot samen
te werken. Dit is niet een oogenblik, waarop
we, nu wij Ribot onze medewerking wegens
de binnen- en buitenlandsche politiek heb
ben geweigerd, met hem kunnen samenwer-
ken, wanneer hij dezelfde portefeuille
houdt.”
De positie van dit nieuwe kabinet wordt
er door de houding der socialisten en het
heengaan van een figuur als Alb. Thomas
niet sterker op en een openlijke oppositie
schijnt niet te zullen uitblijven.
GOIDSCHE COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS I pet Hwwurnl I I.2S, per vMk 10 eeat. net Zoadagibted pee
kwertsal f L75. per Mek 14 MM. overal inat de beaorgtag par looper gistbiirli Franco
eer »o»i per kwart**! I 130. tne< Zoadagibjad I 2.—,
F Aboenem^ea worden dagoüjka aangenomen aew eaa bweao: MnaST 31. Gouda, bij
MM agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS I Uh Gouda M oawtrakea (behoorende tot dea beeorgkrtng)
l-S regel* 1 035, elke rafel raete f 0.10. Bij drie ecbtereenvolgeede pteataiagea worden
dnn lagen twee berekend Ve* baltea Goede ea dea.beaorgkriag l-> rafels f OJQ, elke
rafel steer f 0-15.
warea tte raraten, die, mot itiMtetmntog
van im< otw v»rl>on«tea Duterehe rijk,
onzo voitedig» teTekl'wilUgiuêd onr ttetcon
vrede te slulU® te gnvrai
In groote trekken gwven we wife *te
vuorwaardwi voor «h-n vrede aan. door
dat wij verklaard»® dal onzo oorlog niet
doelt op veroveringen, dM wij gren eco-
nomteciwsi ooriog der volkeren wetuwhea,
dat wij strwvm naar een vrede, die 00w
’bulai«en ongeleerd laat en dal wij zHh».
otn een wedvroptev»® van den oorlog! te
v oorkosm®, tel medb gewfutKU achu®,
«hut in piaaiM van het ruw gewekt dar wa-
do InavroeiHippij van, in< reeitl zich
'(dwn gelden bij db onderlinge aanraking
Ider vplken.
Ook aanvaarden wij inrt dank en be»
•reidwilligheid de hetzeltAi» ttoel nSMrevcn-
Rio vmhwvtMjnttiteu van «km heiligen
Vetter; zoover gaande Iwreidta'iUjigiiekl kan
*uMuurlijk siuohu» <tam tot brt doel tokten,
2_Tb kring onzer vijanden
wordt onlvangeik. Ander*
in he< hewusMJn van onao
bij do
dm
persstemmen inzake Buenos. Aires. Het
telegraaf agentschap wjjst er daarbij op, dat
verscheidene bladen zich op zeer critische
wijze hierover uiten en deelt mee, dat het
„Stockh. ,DagbL” schrijft: dat het „trom
melvuur dezer persstemmen” zjjn uitwer
king mist; Zweden zal den weg van zijn
loyale onzijdigheidspolitiek niet verlaten.
Ook „Svenska Dagbl.” zou in dien zin schrij
ven en wjjst op den slechten indruk welken
het onderscheid tusschen regeering en volk
in Zweden maakt.
Een Engelsch telegram hiertegenover
geeft aan, dat de Zweedsche pers in het al
gemeen haar misnoegen uitspreekt over de
Zweedsche regeering. Eenstemmig, zoo heet
het hier weer, wordt de meening te kennen
gegeven, dat de autoriteiten te goeder tjouw
handelden, doch te groot vertrouwen stel
den in de loyauteit van hen, aan wie zjj
een dienst bewezen.
Zooals gewoonlijk zal echtei ook hier de
waarheid wel weer in het midden liggen.
13
..Niet, ala je mij zoo noemt!" Zijlach-
even „Hei zou niet hinderen, ate ik
00 tw,in% waa in plaat» ven M
Set Ik wH nir<- döt
WOOrd te in"*!?0. ”Mmi« WMr
woord te in sobert» gezegd.
elk
gij. trooeUe Basil haar
lg ^4/' w
^,.G«o oud» dM> n^-n lw(n.
Zij wa» hij nM nün-
WW jutat voor
wnmdsrtng boirenww», opertwu-tlg te t».
I» «Mi piweost Baril h, vorgortn, dat
^0 wm alj. koo ar
w«l op voltrouwen, dat hij dot m,» open-
l*ar mankt*. Hij wae workrilik een heri
lzeh“iCl'!l VOT<* ’kdiK *toh-
S'.ïiL.'ï.80™ <M> hemwM.
hr waren die hij kon <W. er
w«ron «wladitaoi dta rM> g^wkkelljk Mj
mm opkwanwn ala vogrie, die „nar huls
g«wrd wwrm; doolt rij nam grriig «t ln
boord van het scldp en..."
„En voor hij mij vroeg, tenzij
waart, hob je mij hoeren zeggen, i
maar geene g»*Htdrift kon krijgen
ImH <*>nMvormde boek, dn* wij onzen nk-
giwer Ix-tooldin te iiohrijvtti, omdat wij
onze laatste geMchiodesihf hadden verkocht
cd nog geen tij»li luukten gehad aan f»ne
nteuwe te denken, en wij hadden geen»
vrtendro, dfe onw waé van het land kon-
<le<i vertollen. Het wM toen, dat bij wij
vroeg, over welk land wij wilden schrij
ven, en ik zeédto Schotland.’’
„WH ja, ik gvéoof, dat ik je Jat
heb hooren zeggrti, nu je mij er a>ui her
innert. Maar dat waw givne toespeling,
daar ja niet wtet, dat hij voor zijne nut
kuur naar Rohottan»! ging."
„O ja, toch wel. Ik 1m het ln de
,Jsew York Sun", voor wij uitamilden
l‘i» toen ik sekte, dat wij zijn» uknoodi-
ging zou«ten aaruiemet», ate hij de onze
aannamlied mevrouw Keding urlj dit
hu» nog niet aangeboden
„Je zeide toctt, «fat zij bet had gedaan.’*
„Ik wm er zeker van, dat zij liet «toen
zon, omdat zij iirij had gezegd, dat Ik
otoohto beluWde te vragen. Zij veriangde
vurig Int te Iwnen Zij wenedite te kun
nen zoggen, «tot A Hue West en Basil
Norman eeu voerden dagen in Augustas
in haar hute logoerdten. Daar te zij zeer
trotsch op; en dat lan Sosncrled ons hier
komt bezoeken, fa kte, dat zij noot! te
Imven zad komra, zoolang zij toeft. Ik
teiegrateerfe haar een uur, nadat bij ge
zegd had, dat hij na Ixmden bij on# zou-
komen, en wij onawn autotocht van Car
lisle zouden begfcuMw. Het was plteen van
de gdtgenheid, gebruik inak.n, dat Ik
Irem zette, dat wij uMgemoodlgd waren.
Hrt trof ongelukkig, dal de arme me-
ornflt een schijn aam, zelfa in het gebed.
Zij hunketdto er inderdaad naar, otn v
kelijk te zijn, zooate zij Somerled en
«teren traditie te «toen gelooveo, dot
wa«. I n «te mwi zijn baat deed, geheel
opreclit te zijp, dan zou naittertijdL..
„Wat je n*j eens moest vertelton,”
ging Basdl voort, „ben ja ver... Ixieveeil
geef jo werkelijk om diem man?”
„Die® man,” herhaalde zij. „Wat klinkt
dat ernstig: zooals„Noenit gij dozen man
tot uw echtgenoot?” „Wol, ik beken, dat
ik het zou «toen, indien hij mij vroeg
„Dan moet je verliefd1 zijn,” bcHiteto
liaar broeder. „Want je hebt zijn geld
niet noodig. Wij vcnKetwn zooveel dui
zelden, ate wij het hondunfan ptoohten
to «Hoen; en, a||ea lx*hoor| jou, werkelijk
of moeöt je 1>ehooren.”
Zij ricliaaantlo zioh, dat zij hem niet te-
goiwprak, toch deed zij dat nfet Zij kon
hot niet verdragen in woorden te bren
gen, wat zij in liaar liart ate waarheid
erkende: dat hun «uoeee te danken was
aan Hawaï, d«n «teooiuer van «hxjouxm
linro kleine vetreiering<ri en aardig,» g«.
niet'nniaateen hen nooit tot de piaatekon-
dien hebben gebracht, waar zij nu teza
men Montten. Hot stcchtete «tod van hart»
nalutir verlangde, dat Basil sou denken,
dot irtdereen zou «leuken, diat zij de be
langrijkste in hunne compagnonschap was,
ja ogeniijk alles. En het wlm ongeluk
kig maar afl te goimkkolijk de®en Indruk
te ventohaffen. Basil was zoo beschei
den, dacht zoo gering van zichzelf, Ihv
greep ZOo weinig hoe zij op hem steun
de tn hun weck, bewamterde haar zoo
trouw!
„lan Stomrrled heeft meer van een man
dan ieder ander, «Men ik ooit ontmoette,”
zakte zij. Ik houd van hem om zijne
Vrouw Keeling ziek w*s, toeo zij mijn
teliwrain kreeg, M was waarlijk bed
aardig van haar, liet hul» te vorlaun en
naar «u her Hiel Hngsoord te gaan.’
„Goede hamel, heelt zij dat gntoon?
Ik wtet niet..."
„NoiuurMjk niet. Maar je btdtoeft hrtjs
nht zoo aan te trekken Zij wonk vevt
Irter verzorgd to ber>**min«a>ord
utet do IM-Hte verptegfag «fan ln liaar
<ég»’n Into*. En tot befoonhig zullen wij
liet l>oto aan haar opdragenJ*
Aline zrt«te «Mt wxxte «we koninfin
kon Im4>Iwq, voorgeeteM hare kroon bmi
een trouw dkmaar te h-wien Basil lach
te <x«ki|putois «fritevig, en zijM zuartra
ke«-k luuunig naar tem op, om te zien,
M hij den tmoi met haar dreef. Zij wa
ren jutat «Rein Inj «te open veewtetwvM
hel nalon, m ln< lamplicht zoo
liekh-r door de ouiterwetechv, geborttour-
da kanten., gordijnen, «tot »j zijn proftoi
kon zien De omtrekkeu van hrt hare
kanamen ook «teidebjk uit, toen zijlnastig
h«re kin opticiMte.
Broeder en zuster haddm leiden een
goed voodcomen, maar zoo VtvwoMiteod,
dat dj urn opvaUend OMteast voratom.
Ailne wtot, «fat zij «o romanatooh paar rete-
INuooten hk® te zijn Infer keek naar
beu, wanneer zij tatann« waren, waai bij
wm zeur tong «looker, mevr afa cm
Ltoliaan of een Spanjaard dan, erai En-
getechman, m zij WO» bevallig «ditto m
blond, m wfa< zioh zoo te kteedm, dat
z# bi t voovtteelifM nitkwam Attoe Weol'a
portnwteu, u«Mmn of alzotuterttyi gmo-
u«i voor «sourantm «-n tijtechrite-n, vle
ten op m werden door de uitgever» bo-
Mmuwd ato bemrdrahjk voor dm ver
koop liunner ho«*m
(Wordt varv^f*.)
reeds op 11-jarigen leeftijd den graad van
baccalaurus deed behalen. Nog slechts kort
van de schoolbanken verkreeg h(j al een
groote bekendheid en zjjn talrijke ontdek
kingen en geschriften deden hem weldra
een eereplaats innemen onder de geleerden
van Europa. Op 23-jarigen leeftijd ontving
hij een professoraat te Rijssel; 5 jaar later
bekleedde hij een leerstoel aan de Sorbonne.
In 1900 kreeg hjj zitting in de Academie
van Wetenschappen (een der afdeehngen
van het Institute de France). Met den rang
van minister van Staat bekleed, zette hij
zijn colleges aan Sorbonne eji Polytechnische
School voort en vele van Fraijkrijk’fl beste
artillerie-officieren danken huh bekwaam
heid aan Painlevé. Voor he( vliegweaen
heeft deze wiskundige groote verdiensten
gehad. Hij bestudeerde het „zwaarder-dan-
de-lucht-probleem” en hetgeen hij op dit ge
bied publiceerde, was van beslissende be-
teekenis voor den vooruitgang der aviatiek.
Eerst in 1910, toen hij als geleerde reeds
beroemd was, werd hij door het Be Partfsche
arrondissement naar de Kamer gezonden.
Van 28 Oct. 1915 tot 12 Dec. 1916 was htf
Minister van Onderwijs.
In het kabinet-Briand was Painlevé een
der invloedrijkste mannen, ofschoon bijna
alle overige leden bekende oud-ministers
waren. Bij de ingrijpende wijzigingen, welke
in dit ministerie den 12en December 1916
werden aangebracht, verloor Painlevé zjjn
portefeuille.
H(j trad vervolgens op als hoofd der oppo
sitie, welke het kabinet-Briand ten val
bracht en 19 Maart 1917 kreeg hij als mi
nister van Oorlog zitting in het kabinet-
Ribot, waarin bjj klaarblijkelijk een grooter
jol heeft gespeeld dan de bejaarde premier.
Dat het vertrouwen in dezen staatsman
groot is, blijkt niet alleen uit de opdracht,
welke hij thans ontving van Poincaré, doch
ook uit het feit, dat de pers, tijdens
haar campagne naar aanleiding van de
zaak-Almareyda, zich zelden of in het ge
heel niet tegen Painlevé richtte.
De iiïintotf’T-prtfridieiit Wekerle heeft In
d«» vergadering van hot Ooetenrijfesche
Huto van Afgevaardigdlen hit program
ma der nieuw opgetreden» re
geering uiteengezet. Hij verkfaard<‘
dal, mocht ht< niet doenlijk Wijken met
het Intfclige hute van Afgevaardigden ee»
k i e r o c li t h o r v o r iu Ïb g tot stand
to breogwt, de ngeering d* kwetoie aan
het oorttoel der natie zou onderwerpen en
nieuwe vi-rktozlngm uitechrijven,
De iuinfaterfkrecddli'nt stond1 vervolgens
Htil bij gewenscitte hervorming«m in ver
schillende takken van bestuur <«n zefele
daarop wat onze h u 11 en 1 a n dache
politiek betreft trouwe aanhanJcdljk-
licid aan onze bondgenooten en sensg*^
'4n*l optoedro met hen op alle punten
zijn de grOmdtoageui van deze staatkunde.
wclk«- oils niet enkel muimu «toet gaan,
«toch ook ons gezamenlijk en eendrachtig
doen streven naar het Sluiten van een
te'hoonlijken en dUurzaoum vrede. Wij
Item trekt mij aan zelfs zijn geld1
want «te wijze waarop hij het Iweft ver
kregen, wan een uiting van zijno kracht.
Juist omdat mm zegt, dat hij nooit zal
trouwm, wen*ch ik...”
„Ik kan begrijpen, hoe wno vrouw ten
opzicitte van hem kan gwoeien,” zeidle
Basil vriendelijk, toen zij plotseling op-
hfeid.
„Ik dtaoht, dat ik volmaakt gelukkig
was dien «fag, ttxrn hij ons vroeg met
Item in zijno auto dbor Schotland ta rei
zen; toen hij betoofdte eenige tfag«-n
hl«-r bij Otas door te brengen, als hij
zijne zak«<n Tte Londen had afgedaan,"
ging Aline voort, „hel was heerlijk, luzu
te hooreu zeggen, dat hij niit wikte ko
nten, aJ» er anderen waren. Hij zou. het
■teebts prettig vinden met u on mdj al
tera. Maar sedert ik hen» gezien, hei), heb
ik mijzelf gekweld, totdat ik mij ellendig
gevoekteu"
„Wsaraver heb jij je gekweW?”
„Of hij leto varmoédt
„Wd, wat te ra te vermoeden?”
„Jij dort het «Kis niet? Daar ben ik
blljtte ou», want gij zijt beiden mannen,
ludien jij niote vermoedt, waarotu zou
hij het den doem'?"'
„Je mort mij zeggen, wat je bedoelt
Ik zal geen rustig oogenblik hebben, eer
ja Itet dórt «lat betedcent, dat ik niet
kan ttohrijven. Je weet, dat ik je niet
zal verraden.’*
„Eene vrouw zou geene uitlegging noo
dig hrttben. Daan»* houd Ik van «la
mannen. Je h«bt duf» nooit vermoed, dat
ik hrt aih-s» gedaan heb? Ik wan de
maohi achter «ten troon verborgen. Ik
hrt> Item om laten ultnooeMgen, en..."
„Wrtk een onzin! W«4, ik hrti het
han je1 hoorra vragen. Hrt was aan