slag
No. 13511.
Donderdag 4 October 1917.
56e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Telefobn Interc. 82.
GOUDA.
ida.
dit Blad.
Z0-A--
ng
ar
•«-
sar
raa
nar
A
Feuilleton.
Miss Banis’s Huwelijk
ezx ^c3."V“ertexxtie“bla.d. voox Gouda. exx Oxxxstxelcezx.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
itrfiitné v»or
2387 115
rcfeb f 1.05, «ika regel neer f 0.25.
v
uitbetaling.
BUITENLANMCH NIEUWS.
en
an.
Gemengd Oorlogsnieuws.
md,
124
Concordia”, Too-
i
Nu de vertegenwoordigers der Entente
wegbleven, heeft het internationaal Congres
der vakvereenigingen te Bern al heel wei
nig waarde iweer, omdat nu toch moeilijk
van „internationale” bijeenkomst kan bor
den gesproken.
gen daarop
eWormaau
y»tl
»k.
roef
raar
ukkerij
K)N Goud*
de oorzaak
He het eehte
edendaagache
en tanden toe.
aki
xrht wordt in
each f 3.25.
y«
ng
en
leggen.
Gouda.
u
>t
n
r-
•n
M.
iar
in-
zij altijd wan-
goed le blij-
‘t veran-
„ln-
De verdeel In
miidldi
De Britscilio
te is te New
men te werke
lev cnsmidklbten-oonirok
lijke verdeling I
middelen, voorhaal
op de deur, waarop
van het nanaifplaatje
'TOUW
win
baar
n&am
INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN
Op de voorpagina dubbel tarief
Gewone advenentiia ea iagesoodaa nodededingea Uj contract tot »eer gorodyceerdea
prij». Groots lonen en randen aadr plaataraimfe.
KLEINS AD VERTENTTEN turret*» en aoebtethageo.* betrelepde duaatpenoMol.
koop ea verkoop, koor en verhaar, 1—5 regels t 0.25 elke regel otecr 5 cent bij vnnrvit*
betaling. Maxinuat grootte 10 regain. BcvtyanaaiMn 5 cant.
door
O. N. m A. M. WILLIAMSON.
(Nedruk verboden.)
Zooals wij gisteren reeds meldden, treedt
het Engelsche uitvoerverbod naar Zweden,
Noorwegen, Denemarken en Nederland op
8 October in werking.
Volgens de toelichting brengt dit besluit
in zake den uitvoer geen nieuwe politieke
gedragslijn mede, doch is slechts een uit
breiding van het tot nu toe door de Gealli
eerde gevolgde beginsel. De bedoeling is,
om thans voor alle goederen van elke soort
toestemmingen voor den uitvoer te verlan
gen, met twee uitzonderingen, in
het besluit genoemd, voor goederen, waar
van de uitvoer naar Nederland en
^Scandinavië gewenscht as. Hierbij
dient opgemerkt te worden, dat tot nu toe
bepaalde soorten van goederen geen ult-
voerverlof noodig hadden, doch thans is be
sloten om alle goederen op dezelfde wijze
te behandelen.
Dit heeft eelrter, zegt Reuter. geen bo
trekking op die verscheping van steen
kool.
„Ik doe een beroep op uw vaderlandslie
vende gezindheid in den ernstigen toestand,
welke ten gevolge van den nog met onver
minderde kracht voortdurenden wereldoor
log heerscht, om uw persoonlijke opvattin
gen of partjjmeeningen aan een gelukkige
oplossing van de aanhangige quaestie niet
belemmerend in den weg te laten staan,
maar aan het gemeenschappelijk doel, het
welzijn van het vaderland, te denken.
Ik druk u ten zeerste op 't hart dit, mijn
voorstel nauwkeurig te overwegen met hen,
die uw meening deelen, en de mogelijkheid
ervan nauwgezet te onderzoeken en mij het
resultaat mede te deelen.”
groote imikeri)
rp dtter gasthui-
liOllkSIHE COURANT.
En de Paus, wat zal deze doen ten aan
zien van de nota’s? Onwaarschijnlijk
schijnt het niet te worden geacht dat door
den Paus nieuwe stappen zullen worden
BKLGH.
Uit bezeft België.
De algemeene1 teewland voor den oog A
in D r b an t, is in tegen teiting nrt
Henegouwen, vrij goed
Koggo sKtaJit zeer go<xl en b-looft rOi-
rnm oogwt. Wlntergerat flmt eveneens
goed, alsook de haver. Aardappelen, go-
ad peil. Ver-
Brwwl had-
geregeld tijdig
itvangen van ver-
vermakelijkheden,
te agenda te ver-
dan vervallen ook de territoriale beveiligin
gen. Dan kan Oostenrjjk-Hongarye ook af
zien van uitbreiding van grondgebied. Ook
de economische oorlog mag niet gevoerd
worden.
Na deze uiteenzetting wendde Czemin
zich tegen het veeleischende programma der
Geallieerden, doch sprak de overtuiging uit,
dat ook in de landen der Entente de groote
meerderheid der bevolking bereid is om op
een vrede door overeenstemming in te gaan.
Hij eindigde met de waarschuwing, dat het
programma der Centralen niet steeds zal”
blijven gelden, en dat zij zich het recht zul
len voorbehouden er wijzigingen in aan te
brengen, indien de tegenstanders hen dwin
gen den oorlog voort te zetten.
Toont alzoo de Donau-monachie zich tot
onderhandelingen <>p rechtvaardigen basis
bereid, toch blijft het de vraag of de En
tente hierdoor gemakkelijk tot nader tre
den lal zijn te bewegen en wel omdat niet
allereerst tegen Oostenrijk, maar wel tegen
Duitschland wordt opgetreden. En juist dit
land heeft geenszins blijk gegeven, deze
toenadering ook inderdaad te verlangen,
gelijk, naar wij gisteren schreven, immers
de Weensche Arb. Ztg. zelf deed uitkomen.
Niet Oostenrijk legt de groote hinder
palen op den weg naar den vrede, maar
Duitschland, waar, door het optreden der
behoudende elementen, reeds weer de vre-
desresolutie der Rijksdagmeerderheid in
gevaar wordt gebacht Dat de vooruitstre
vender zich dit bewust zijn, blijkt uit hun
feilen strijd tegen deze gevaarlijkste tegen
standers. Vooral de Vaterlandspartei en
Von Tirpltz krijgen er daarbij van langs.
Evenals te Berlijn is er te Frankfurt een
betooging gehouden voor den vrede door
overeenkomst, waarbij o.a. Conrad Haus
mann, van de Vooruitstrevende Volkspartij,
zich keerde tegen de chauvinisten, vooral
tegen von Tirpitz, die volgens spreker, een
heilloozen invloed heeft gehad op de een
heid der Duitsche politiek. In de Münche-
ner Nachrichten veroordeelt ook prof. We
ber de politiek, gedreven door „gepensio
neerde militairen en onverantwoorelyke
liefhebbers in de politiek”, terwijl Dom
burg, de gewezen staatssecretaris van ko
loniën, in het weekblad „Deutsche Politik”
er tegen opkomt, dat de Vaterlandspartei
zich verzet tegen de democratiseering van
het Duitsche rijk, enkel en alleen omdat ook
het buitenland zulks wenschljjk acht.
Schouwburg!. 1«
ing. |Hd| Hof-
Een politieke rede van Czernin, - De Pauselijke
vredespogingen. - Het Internationaal Congres te
Bern mislukt. De Oostenrijksche Polen onte
vreden. - De Engelsche uitvoer.
ONS OVEBZICHT.
Aan een maaltijd, hem aangeboden door
minister Wekerle, heeft de Oostenrijksche
minister van Buitenlandsche Zaken Czemin
een politieke rede gehouden. Vooral dóArom
van belang, omdat deze valt te beschouwen
als een aanvulling van het antwoord op de
Pauselijke nota. Een rede ook, die het mo
gelijk zou maken den vrede nader te ko
men, als thans de Entente zich bereid toont
haar program nader uiteen te zetten. Dat
Czemin het, wat hij noemt, thans bestaan
de stelsel wil prijsgeven, reeds daarin toch
ligt voor deJEntente een factor van moreele
overwinning, die hun het antwpord makke-
lyker kan maken.
Minister Czemin dan begon met te zeg
gen, hoe hij reeds dadeljjk by de aanvaar
ding van zijn ambt overtuigd was, dat de
bevolking diende te weten, welke moeilijk
heden het sluiten van den vurig begeerden
vrede belemmerden. Hij verklaarde daarom,
dat de Donau-monarchie geen inlijvingen
wenscht, doch deze evenmin dulden zal en
dat zjj daarom bereid is tot vredesonder
handelingen, zoodra de tegenstanders dit
standpunt van een vrede door overeenkomst
willens zijn in te nemen. Hoewel wegens
deze verklaring van vele zjjden aangeval
len, handhaaft hy ze heden, daar juist de
«gumenten de aanvallers hem versterkten
in zijn opvatting. Oostenrijk-Hengarjje
heeft bewezen, zeide de minister, een staat
te zijn even gezond als andere staten en
geenszins ten doode opgeschreven. Toch is
men bereid in te gaan op ’t voorstel der ge
leidelijke algemeene ontwapening. Europa
moet na dezen oorlog op een nieuwe rechts
basis gaan staan, welke waarborgen van
duurzaamheid biedt. Geen machtsverplaat-
sring van de oorlogvoerende staten kan dit
bereiken. De weg, om tot dit doel te gera
ken, is uitsluitend de vermelde internatio
nale ontwapening en erkenning van scheids
rechterlijke beslissingen. De oorlog als mid
del van de politiek moet worden bestreden.
Op internationalen grondslag onder inter
nationale contróle moet een algemeene, ge
lijke en gelijkmatige ontwapening van alle
mogendheden der wereld plaats hebben en
de weermacht tot het allernoodzakelijkste
beperkt worden.
Men mag dezen oorlog niet doen eindigen
op het punt waarop hij in 1914 begon.
Elke staat cal iets van zijn zelfstandig
heid moeten opgeven om den wereldvrede
te verzekeren. Waarschijnlijk zal het leven
de geslacht het einde van deze groote paci
fistische beweging niet beleven; doch in
elk geval moeten de beginselen er van by
het einde van dezen oorlog worden vastge-
steld. Zyn deze beginselen echter aanvaard,
Duiinketrk.cn. v,er b n a n dl
In dm afgeloopen nacht vermJlddon
vlieger», blijken» ben WolfKefegranv, dal
gainsch Duinkerken dloor bomontploffingen
een prooi der vlammen ia geworden.
De Oostenrijksche Polen- hebben bij de
behandeling der begrooting hun ontevre
denheid te kennen gegeven over het Oosten-
rijksch bewind. Zy wenschen afschaffing
van het militaire bestuur in Galicië en te
rugzending van de legioenen naar Polen.
Deze eischen hebben zij den minister-presi
dent voorgelegd en hem medegedeeld, dat
zy geen vertrouwen koesteren in een regee-
ring, die tegenover Polen vijandig of onver
schillig is.
ven een vrij Wschot. Uaarente,
staat de tarwe beneden normaal
schelden» gemeenten rondfcvi L.
den veel van regen, en onwvdér te lijden,
waardoor een deel van. den a&rdaippel-
oogst i» vernzuid
aftgiineeiiio raad der gasthuizm te
8russ»l, br«loo€ ooft
in te rldhtrn, tien behoevi
zen.
Engelsche v er g e 1 dfi nglin a a W
regelen.
Reuter i« dbor de IvoogHte autoriteit ge-
inoclitigd nkxte te deden, dat ingevolge
d» voortgezjette Duiteohe poiitkk om en
kel opeiu nirt-vertlterkte placüKn aan te
vallen en dbodl en. verwoestinig' te veroor
zaken bij <te burgerbevolking en particu
lier bezit, db Britsche regeering, na do
jjorgvUldigste overweging heeft IxalOteD.
vergddingsCniaatregeien tegen dte> Dulteoho
ludrtaanvallen te nemen./*
W.Bntorve!d(Öooht.
Vodgiens dkj „Tei- Union” lieeft de Ita-
liaansche mtoister van oorlog in het mi
nisterie mediegiedheW, d)at dte wintervdld-
tocht voor Italië dhvenmij^eiijk te.
V or d>odli gin g van Petrograd.
Volgcna em berlolut uit Petrograd wor
den n mail regel en genomen voor de luciA-
vendaKging van de hoofdisted'.
ABONNEMENTSPRIJS per kwartaal f 1.2$, per «eek 10 ceot. reet Zondagablad per
kwartaal f I.7S. per «reek 14 eetft. oraral weer de bezorging per looper geschiedt. Franco
par paai per kwartaal I 1.50. met Zondagsblad i 2.—.
Aboeaemeatea worden dagelijka' aangenomen as* ooa bureaa: MakKT 31. Gouoa. bij
ease agenten, den boekkaodel ea de poatkanloren.
AD VEATENTIEPRUSUit Gooda en omstreken (bekoorende tot dea bezorgkring)
1—5 regels I S55. elke regel a»ee< t 0.10. Bi, drie achtereen volgende plaatsingen worden
dew^tesaa tww berekawL V4 Mm« Gowda cw dee.besorgkring; regel» OJQ, elks
ondernomen. Opmerkelijk is hierbij nog het
bericht als zouden de plannen van Duitsch
land aan den Paus bekend zijn, ten ge
volge van besprekingen, door den nuntius
te München en den nuntius te Weenen met
de Duitsche en de Oostenrijksche Regee-
ring gevoerd, zonder dat er penigerlei over
handiging van verbale nota’s heeft plaats
gehad.
Deze niet-officieele inlichtingen toch
zouden den Paus in staat stellen aan de
i Geallieerden te verzekeren, dat Duitsch
land bereid is België en de Fransche pro
vincies te ontruimen. Eén dtezer rapporten
zet nauwkeurig de voorwaarden uiteen, wat
betreft België, niet als absolute voorwaar
den, maar als voorwaarden, <Ue te bespreken
zijn by de achtereenvolgende diplomatieke
beraadsslagingen.
Een rapport van den nuntius te Wee-
nen zet de Oosterjjksche voorwaarden uit
een ten opzichte van Italië.
Of wy hier met een proefballon te doen
hebben, dan wel met op goede gronden
rustende gegevens, is echter niet uit te ma-
ken. Ónmogelijk klinken deze berichten in
verband met vroegere geruchten niet, al
is het niet overbodig eenig voorbehoud te
maken.
Dat de kwestie er trouwens niet veel verder
door wordt gebracht ten aanzien van België
is bovendien duidelijk. Onderhandelingen
en voorwaarden toch, zjjn met betrekking
tot dat land, dat zyn recht van volledig
herstel eischt als overweldigde neutrale
staat, woorden die de Entente niet bereid
williger tot onderhandelen kunnen maken.
r In. Zweden heeft de konfng de leiders
der urie groote partyen bij zich ontboden,
1 in verband met het ontplag hem door het
huidig kabinet gevraagd. De koning
zeide hen te hebben ontboden omdat het
een voor alle politieke partijen- even be
langrijke aangelegenheid is te onderzoeken
hoe de quaestie onder de tegenwoordige
omstandigheden het best te regelen is.
Persoonlijk heb ik de bepaalde opvatting,
zei de koning, dat het ’t beste zou zyn wan
neer, zooals gedurende den wereldoorlog in
verscheiden andere landen gebeurde, een
ministerie kon worden gevormd door verte
genwoordigers van alle belangrijke poli
tieke meeningsrichtingen; een ministerie
dat juist door deze samenstelling zoowel
naar binnen als naar buiten de eensgezind
heid, waarmede rny'n tot nu toe gevoerde
onzijdigheids-politiek door het Zweedsche
volk wordt gedragen, duidelijk kenbaar zou
kunnen maken.
Ik stel mij voor dat zulk een ministerie
aangewezen zou zijn om storende binnen-
landsche wrijvingen te voorkomen en gedu
rende den huidigen crisis-tjjd kalmeerend
op de stemming in het land zou inwerken.
Het is mtfn overtuiging, dat dit de beste
en juiste weg is, om het schip van staat
door alle groote gevaren en moeilijkheden,
welke ons omgeven, te voeren
Nieuwe klachten.
De wxtewerkér bij h<t VaAicaan van
do „Ccrtniere dtefla Sera" meldt, (flat men
den Pwu» van. IwmgmLbevocpfe zijdk» nw-
A-dieeling heeft gedaan over nieuwe ern-
k'laclvten uit België. In verechi'.l.n-
do Ihiitsdte gwaa&vnis en zoudlen tel van
Bulgieehe prlwter», waaronder vergrijsde
mannen, «nier streng reghive opgesloten
-fitten. Ln Keulen alleen moot hun anntul
meer dun twintig bedragen Ook de de
portatie® wonden volgens het beirta'.ii. nog
tftecdk op die brutaalste wijze voortg.ui.'t.
Xaar vertuid* zal de I’aw» wn nieuw
vertoog tot (te Durtsche regeering rich
ten. N. Crt.
DE VEREENIGDE STATEN.
g van levens-
alen
teventeiiii<!kk4t'n-<x>nsnisp te
v York aangekomen om ga
ten, met den. Amorikaani*jlkn
leur, teneindto ten bil.
te krijgen van levensu
nden In die Ver. platen,
ten bate van dé hgers1 en bevolkingen
der geallieerden.
O. W.
likt Puntei ik aaneche ion twerp- ooriegn-
wiiwtMasting Ja aang-ronitm en Wilson
ter tetkenlng
wat vroeger de betKendenkajiners waren.
Nu slaapt mevrouw Jame® in de eene,
en daiarnaast het jonge meisje, dat door
het Heilsleger uit het een of and^r is
verlos* en nu hare eigene meid te. De
bov enkahters, welke men bereikt langs
de mooie Irap in den winkel, zijn ver
huurd aan een predikant. Heppie zegt,
dat mevrouw James nu geen huurder
meer behoeft te houden, en dat zij dat al
leen doet, omdat zij inhalig! te; of wel
omdait zij vindt dat het ..voomaami” staat,
tot de „Kerk" in betrekking te staan-
Maar ik denk, dat het werkelijk ia, dat
zij den predikant niet uit de kanierö kan
verjagen, welke hij jarenlang al® zijn
thuis heeft beschouwd,.
Zij was verbaasd mdj uit de auto te
zien komen met een man! Ik weet, dat zij
mij er uit zag komen, omdat zij de deur
zelf opendeed, terwijl zij met haar zacht
zuidelijk accent, dat in liet noorden nooit
hard giewonten te, uitriep: Wel, Barrlbei,
mijn „Hef” kind, kan ik mijne oogen ,,ge-
teovenT ïf'
Zij tegt onder het spreken don nadruk
op vete woordten, wat Heppie overdré
ven noemt en niet beschaafd voor eene
echte dane; maar ik vind het wol aar
dig. als mevrouw Janre» het doet, om
dat het hartdijk klinkt en meer belang-
steilend) dam <te spreekwijze van wie ik
ook hoordé.
Ik stelde meneer Somerled voor,
Imastte mij In één adtm uk te leg.,—,
dat hij een MacDonald wat», omdat hem
dat eenigEtadns tot een bloedverwant maak
te, en zij niet eerst zou denken, dat ik
met een volkomen vreemde was. Maar
zoodra ik ..Somerled” zetdé, wist zij al- i
le» van hem, niet alleen de geschiedenis
80
Hij verdween of stierf, of wat het was,
zeynffien jaar geleden, toen ik nog heel
■Mn wa»; en hij en mevrouw James
y*6’* k>en niet eena zoo heel jong: maa
omdat hij bewonderde, wat hij haar „kii
öergcMchtjef' noemde, heeft z:i
hopig haar best gedaan er l
vm uiteten, «oodhi hij haar niet
z«*
7“ elke*r weer ontmoeten.
Het te te* aandoeniijköte, dat ik ooit
weerwil van al
he* verdriet, dat zij heeft ondervonden,
genoeg onj haar dtabtel Oud te maken, zij
nooit haak- vroolijktefd of moed heeft vot-
k»*®. Grootma ea Heppie vinden het
docht en licshtrinnlg van haar, zich niet
te buigen onder Gods wil, maar ik vind
hear een. wonder, en ik houd van Al hare
klein», grappige edgenaardigheden..
Ik ken mevrouw Jameei nle* goed ge
noeg om haar mijne vriendin te noemen,
omdat ik haar niet dikwee zie, en wij
nooit aaimen Ween werden gelaten, wan-
mw «ij Grootma ongoebt; Heppie nam
mij élechtó eeate mede naar haar huls,
«Adat zij arm waa geworden door
het springen van eene spaarbanken haar
klein mlon In een winkel van oudhedten
had veranderd. Ik verbeeid mij, datHep-
vriendélijjk, dat zij goede prijaen voor
bare dingen betaalt en zo zoo goedkoop
mogelijk verkoopt.
„Mevrouw James!Oudheden”; staat
met vergulde letters
men nog den indtuk
van (Dokter James kan zien. Zijne vi
heeft dat weggenomenvoor zij den
kei opende, omdat zij meende (tal
„in den handel gaan zijn geöerdén
eens mocht schaden
Dat te hare leuze: „Zijn, geëerde naam”
Ik heb het haar dikwijls) tot Grootma
booren zeggen, die éteede haar neusi op
haalt en iete zegt, om de arme, nederige
vrouw, die dé familie^ Hillard en James
zoo hoog en zieb zelf zoo laag stelt, te
ontmoedigen of te vernederen.
Ate men de deur opent, luidt er eene
bel en men loopt recht in het salon of
de zaafl. Daar staat een eiken scherm,
dat u belet naiar links te zien en gele
genheid geeft voor verrassingenai recht
door, aan het einde, is eene mooie, oude,
gebeeldhouwdé trap, die steil omhoog gaat,
met twee bochten en twee portalen, waar
groote oudé klokken staan Achter deze
zaal of salon, die in een winkel is1 ver
anderd, te een klein eetkamertje, waar
n»evrouw Jamcé hare weinige vrije uren
doorbrengtt, bare eenzame, karige maal
tijden gebruikt, en trouW bijna elk teek
in de boekenkasten van haar man leèet,
'zdodat zij eene ontwikkelde gefceilin voor
hem zal zijn, ate hij terugkomt.
De wanden der eetkamer zijn met boe
ken bedekt, op planken, welke bjjna tot
de lage eiken1 zoldering reiken. Achter,
de eetkamer te de keuken, welke uitziet
op een enkele mooie appel boom; en een
keukentrap, lawtet eene ladder, leidt naar
van den eersten Somcirled, dien, zij na
tuurlijk moest kennen, ntear ook dat
da tweede om groote beroesndlheidl was
Ik zou dat niet hebben geweten, indien
meneer Norman het niet had gezegd; o»
Moore mot de tanden verteldie mij ook,
<lat zij mevrouw Weet had hooren zeggen,
dat hij „een mfittionneir” was. Ik weet
nlot zeker, of mevrouw James van de
millióenen wist, en zolfa ate ze diat <lo\I.
schenen ze Ixaar niet half zoo gewichtig
toe, ate zijne sdiildérijen, waarover zij
begon te babbelen. En natuurlijk zijn zij
niet 3oo gewichtig, omdat iedereen bij
toéval mhllioenen kan krijgen, maar ta
lent moet men in zich hebben. Ik gevoel
de moer dan ooit, hoe wonderbaar het
is, (flat hij zoo goed voor mij te; iemand,
die zoo govlekl en nageioopen wordt
maar toch kon ik geen vrees voor hem
voeten. Hij leek nhj alleen maar een
Man, en ik verlangde even hard ate ooit
te zien, wet hij zou doen, indien ik mijn
éigen zin dleedl en ’t niet met hem eene wae>
Mevrouw JamcB noodtigdé ors op hare
har telijk o overdreven wijze uit binn1» te
komen, terwi.il onze konist en ons sa-,
menzijn nog geheimen waren, waaraan
zij niete begreep. Ik zag aan het schit
teren ran meneer SomerledW oogen. dat
de artist hj han het winkeléalori. bewon
derde. en uit zijne houding begreep ik.
dat hij jnevTOuw Jatme zelf aardig vond.
Ik ben gewend aan haar voortiomen,
ifloordai ik tear eens per maand zie, zoo
lang tk mij kan herinneren, zoodht ik
moeilijk over haar kan oordeclen; en ik
verondérstet, dat zij eigenaardig U Maar
waarom zou zij niet trachten jong, te blij
ven ter wilte van haar droom
(Ww< varvaigd.)
pie alleen wildé gaan om uit tevieöchen,
hoo arm zij het had*, en Grootma's! nieuws-
gierigheid te bevredigen- Maar ik heb
nooit dien dag vergeten, en. hoe opgewekt
en daipper mevrouw Jeune» wa», ierwiji
zij de aardige oude dingen verkocht,
waaraan zij was) géhedht: erfstukken uit
hare faanilio en die van haar man; oude
Hokken, oude vazen, oude ornamenten
en sieraden, oudl porselein en glas, oude
stukken terduuifcd en brocaat, oude meu
bels, oude schdlderijen en alle mogcli^ce
dingen van waarde, behalve oud© boe
ken. welke zij wilde behouden, omdat
zijne boeken haar echtgenoot dierbaar wa
ren geweest.
Het was verstandig van haar, vind) ik,
al dlie schatten te verzaaneten in het klei
ne salon met zijn eiken beschot en bal
ken, zijn oneffen, gepolijsten vloer, en de
vensters met kleine ruitjes! in lood ge
vat, waarvan zij een liet maken. Het ge
lijkt niét op een winked, maar op een
aardige kamer vei mooie dingen, en die
aile te koop, zelfs de stoelen. Zij Schreef
kaarten met aankondigingen, welke in
hotels in veatibulea of kantoren aan den
muur werdén gehangen, omdat dé men-
schen haar moed bewonderden en van
dokter JameW hadden gehouden. Ameri
kanen en andere reizigers zagen die kaar
ten en gingen naar hui»; en zoo slaag,
de mevrouw Jamee’ proef uitstekend Tom
de meeste barer eigen oudheden waren
verkocht, kon zij het betalen, andere in
hun plaats te koopen, die evengoed of
beter waren.
Zij had nooft véél géld verzameldl, maar
dht kan zijn,, omdat zij nog schulden van
haar man moest betalen, wat zij geheim
hield. Bovendien te zij zoo edelmoedig en