slag No. 13511. Donderdag 4 October 1917. 56e Jaargang. VERSCHIJNT DAGELIJKS Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. Telefobn Interc. 82. GOUDA. ida. dit Blad. Z0-A-- ng ar •«- sar raa nar A Feuilleton. Miss Banis’s Huwelijk ezx ^c3."V“ertexxtie“bla.d. voox Gouda. exx Oxxxstxelcezx. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. itrfiitné v»or 2387 115 rcfeb f 1.05, «ika regel neer f 0.25. v uitbetaling. BUITENLANMCH NIEUWS. en an. Gemengd Oorlogsnieuws. md, 124 Concordia”, Too- i Nu de vertegenwoordigers der Entente wegbleven, heeft het internationaal Congres der vakvereenigingen te Bern al heel wei nig waarde iweer, omdat nu toch moeilijk van „internationale” bijeenkomst kan bor den gesproken. gen daarop eWormaau y»tl »k. roef raar ukkerij K)N Goud* de oorzaak He het eehte edendaagache en tanden toe. aki xrht wordt in each f 3.25. y« ng en leggen. Gouda. u >t n r- •n M. iar in- zij altijd wan- goed le blij- ‘t veran- „ln- De verdeel In miidldi De Britscilio te is te New men te werke lev cnsmidklbten-oonirok lijke verdeling I middelen, voorhaal op de deur, waarop van het nanaifplaatje 'TOUW win baar n&am INGEZONDEN MEDEDEELÏNGEN Op de voorpagina dubbel tarief Gewone advenentiia ea iagesoodaa nodededingea Uj contract tot »eer gorodyceerdea prij». Groots lonen en randen aadr plaataraimfe. KLEINS AD VERTENTTEN turret*» en aoebtethageo.* betrelepde duaatpenoMol. koop ea verkoop, koor en verhaar, 1—5 regels t 0.25 elke regel otecr 5 cent bij vnnrvit* betaling. Maxinuat grootte 10 regain. BcvtyanaaiMn 5 cant. door O. N. m A. M. WILLIAMSON. (Nedruk verboden.) Zooals wij gisteren reeds meldden, treedt het Engelsche uitvoerverbod naar Zweden, Noorwegen, Denemarken en Nederland op 8 October in werking. Volgens de toelichting brengt dit besluit in zake den uitvoer geen nieuwe politieke gedragslijn mede, doch is slechts een uit breiding van het tot nu toe door de Gealli eerde gevolgde beginsel. De bedoeling is, om thans voor alle goederen van elke soort toestemmingen voor den uitvoer te verlan gen, met twee uitzonderingen, in het besluit genoemd, voor goederen, waar van de uitvoer naar Nederland en ^Scandinavië gewenscht as. Hierbij dient opgemerkt te worden, dat tot nu toe bepaalde soorten van goederen geen ult- voerverlof noodig hadden, doch thans is be sloten om alle goederen op dezelfde wijze te behandelen. Dit heeft eelrter, zegt Reuter. geen bo trekking op die verscheping van steen kool. „Ik doe een beroep op uw vaderlandslie vende gezindheid in den ernstigen toestand, welke ten gevolge van den nog met onver minderde kracht voortdurenden wereldoor log heerscht, om uw persoonlijke opvattin gen of partjjmeeningen aan een gelukkige oplossing van de aanhangige quaestie niet belemmerend in den weg te laten staan, maar aan het gemeenschappelijk doel, het welzijn van het vaderland, te denken. Ik druk u ten zeerste op 't hart dit, mijn voorstel nauwkeurig te overwegen met hen, die uw meening deelen, en de mogelijkheid ervan nauwgezet te onderzoeken en mij het resultaat mede te deelen.” groote imikeri) rp dtter gasthui- liOllkSIHE COURANT. En de Paus, wat zal deze doen ten aan zien van de nota’s? Onwaarschijnlijk schijnt het niet te worden geacht dat door den Paus nieuwe stappen zullen worden BKLGH. Uit bezeft België. De algemeene1 teewland voor den oog A in D r b an t, is in tegen teiting nrt Henegouwen, vrij goed Koggo sKtaJit zeer go<xl en b-looft rOi- rnm oogwt. Wlntergerat flmt eveneens goed, alsook de haver. Aardappelen, go- ad peil. Ver- Brwwl had- geregeld tijdig itvangen van ver- vermakelijkheden, te agenda te ver- dan vervallen ook de territoriale beveiligin gen. Dan kan Oostenrjjk-Hongarye ook af zien van uitbreiding van grondgebied. Ook de economische oorlog mag niet gevoerd worden. Na deze uiteenzetting wendde Czemin zich tegen het veeleischende programma der Geallieerden, doch sprak de overtuiging uit, dat ook in de landen der Entente de groote meerderheid der bevolking bereid is om op een vrede door overeenstemming in te gaan. Hij eindigde met de waarschuwing, dat het programma der Centralen niet steeds zal” blijven gelden, en dat zij zich het recht zul len voorbehouden er wijzigingen in aan te brengen, indien de tegenstanders hen dwin gen den oorlog voort te zetten. Toont alzoo de Donau-monachie zich tot onderhandelingen <>p rechtvaardigen basis bereid, toch blijft het de vraag of de En tente hierdoor gemakkelijk tot nader tre den lal zijn te bewegen en wel omdat niet allereerst tegen Oostenrijk, maar wel tegen Duitschland wordt opgetreden. En juist dit land heeft geenszins blijk gegeven, deze toenadering ook inderdaad te verlangen, gelijk, naar wij gisteren schreven, immers de Weensche Arb. Ztg. zelf deed uitkomen. Niet Oostenrijk legt de groote hinder palen op den weg naar den vrede, maar Duitschland, waar, door het optreden der behoudende elementen, reeds weer de vre- desresolutie der Rijksdagmeerderheid in gevaar wordt gebacht Dat de vooruitstre vender zich dit bewust zijn, blijkt uit hun feilen strijd tegen deze gevaarlijkste tegen standers. Vooral de Vaterlandspartei en Von Tirpltz krijgen er daarbij van langs. Evenals te Berlijn is er te Frankfurt een betooging gehouden voor den vrede door overeenkomst, waarbij o.a. Conrad Haus mann, van de Vooruitstrevende Volkspartij, zich keerde tegen de chauvinisten, vooral tegen von Tirpitz, die volgens spreker, een heilloozen invloed heeft gehad op de een heid der Duitsche politiek. In de Münche- ner Nachrichten veroordeelt ook prof. We ber de politiek, gedreven door „gepensio neerde militairen en onverantwoorelyke liefhebbers in de politiek”, terwijl Dom burg, de gewezen staatssecretaris van ko loniën, in het weekblad „Deutsche Politik” er tegen opkomt, dat de Vaterlandspartei zich verzet tegen de democratiseering van het Duitsche rijk, enkel en alleen omdat ook het buitenland zulks wenschljjk acht. Schouwburg!. 1« ing. |Hd| Hof- Een politieke rede van Czernin, - De Pauselijke vredespogingen. - Het Internationaal Congres te Bern mislukt. De Oostenrijksche Polen onte vreden. - De Engelsche uitvoer. ONS OVEBZICHT. Aan een maaltijd, hem aangeboden door minister Wekerle, heeft de Oostenrijksche minister van Buitenlandsche Zaken Czemin een politieke rede gehouden. Vooral dóArom van belang, omdat deze valt te beschouwen als een aanvulling van het antwoord op de Pauselijke nota. Een rede ook, die het mo gelijk zou maken den vrede nader te ko men, als thans de Entente zich bereid toont haar program nader uiteen te zetten. Dat Czemin het, wat hij noemt, thans bestaan de stelsel wil prijsgeven, reeds daarin toch ligt voor deJEntente een factor van moreele overwinning, die hun het antwpord makke- lyker kan maken. Minister Czemin dan begon met te zeg gen, hoe hij reeds dadeljjk by de aanvaar ding van zijn ambt overtuigd was, dat de bevolking diende te weten, welke moeilijk heden het sluiten van den vurig begeerden vrede belemmerden. Hij verklaarde daarom, dat de Donau-monarchie geen inlijvingen wenscht, doch deze evenmin dulden zal en dat zjj daarom bereid is tot vredesonder handelingen, zoodra de tegenstanders dit standpunt van een vrede door overeenkomst willens zijn in te nemen. Hoewel wegens deze verklaring van vele zjjden aangeval len, handhaaft hy ze heden, daar juist de «gumenten de aanvallers hem versterkten in zijn opvatting. Oostenrijk-Hengarjje heeft bewezen, zeide de minister, een staat te zijn even gezond als andere staten en geenszins ten doode opgeschreven. Toch is men bereid in te gaan op ’t voorstel der ge leidelijke algemeene ontwapening. Europa moet na dezen oorlog op een nieuwe rechts basis gaan staan, welke waarborgen van duurzaamheid biedt. Geen machtsverplaat- sring van de oorlogvoerende staten kan dit bereiken. De weg, om tot dit doel te gera ken, is uitsluitend de vermelde internatio nale ontwapening en erkenning van scheids rechterlijke beslissingen. De oorlog als mid del van de politiek moet worden bestreden. Op internationalen grondslag onder inter nationale contróle moet een algemeene, ge lijke en gelijkmatige ontwapening van alle mogendheden der wereld plaats hebben en de weermacht tot het allernoodzakelijkste beperkt worden. Men mag dezen oorlog niet doen eindigen op het punt waarop hij in 1914 begon. Elke staat cal iets van zijn zelfstandig heid moeten opgeven om den wereldvrede te verzekeren. Waarschijnlijk zal het leven de geslacht het einde van deze groote paci fistische beweging niet beleven; doch in elk geval moeten de beginselen er van by het einde van dezen oorlog worden vastge- steld. Zyn deze beginselen echter aanvaard, Duiinketrk.cn. v,er b n a n dl In dm afgeloopen nacht vermJlddon vlieger», blijken» ben WolfKefegranv, dal gainsch Duinkerken dloor bomontploffingen een prooi der vlammen ia geworden. De Oostenrijksche Polen- hebben bij de behandeling der begrooting hun ontevre denheid te kennen gegeven over het Oosten- rijksch bewind. Zy wenschen afschaffing van het militaire bestuur in Galicië en te rugzending van de legioenen naar Polen. Deze eischen hebben zij den minister-presi dent voorgelegd en hem medegedeeld, dat zy geen vertrouwen koesteren in een regee- ring, die tegenover Polen vijandig of onver schillig is. ven een vrij Wschot. Uaarente, staat de tarwe beneden normaal schelden» gemeenten rondfcvi L. den veel van regen, en onwvdér te lijden, waardoor een deel van. den a&rdaippel- oogst i» vernzuid aftgiineeiiio raad der gasthuizm te 8russ»l, br«loo€ ooft in te rldhtrn, tien behoevi zen. Engelsche v er g e 1 dfi nglin a a W regelen. Reuter i« dbor de IvoogHte autoriteit ge- inoclitigd nkxte te deden, dat ingevolge d» voortgezjette Duiteohe poiitkk om en kel opeiu nirt-vertlterkte placüKn aan te vallen en dbodl en. verwoestinig' te veroor zaken bij <te burgerbevolking en particu lier bezit, db Britsche regeering, na do jjorgvUldigste overweging heeft IxalOteD. vergddingsCniaatregeien tegen dte> Dulteoho ludrtaanvallen te nemen./* W.Bntorve!d(Öooht. Vodgiens dkj „Tei- Union” lieeft de Ita- liaansche mtoister van oorlog in het mi nisterie mediegiedheW, d)at dte wintervdld- tocht voor Italië dhvenmij^eiijk te. V or d>odli gin g van Petrograd. Volgcna em berlolut uit Petrograd wor den n mail regel en genomen voor de luciA- vendaKging van de hoofdisted'. ABONNEMENTSPRIJS per kwartaal f 1.2$, per «eek 10 ceot. reet Zondagablad per kwartaal f I.7S. per «reek 14 eetft. oraral weer de bezorging per looper geschiedt. Franco par paai per kwartaal I 1.50. met Zondagsblad i 2.—. Aboeaemeatea worden dagelijka' aangenomen as* ooa bureaa: MakKT 31. Gouoa. bij ease agenten, den boekkaodel ea de poatkanloren. AD VEATENTIEPRUSUit Gooda en omstreken (bekoorende tot dea bezorgkring) 1—5 regels I S55. elke regel a»ee< t 0.10. Bi, drie achtereen volgende plaatsingen worden dew^tesaa tww berekawL V4 Mm« Gowda cw dee.besorgkring; regel» OJQ, elks ondernomen. Opmerkelijk is hierbij nog het bericht als zouden de plannen van Duitsch land aan den Paus bekend zijn, ten ge volge van besprekingen, door den nuntius te München en den nuntius te Weenen met de Duitsche en de Oostenrijksche Regee- ring gevoerd, zonder dat er penigerlei over handiging van verbale nota’s heeft plaats gehad. Deze niet-officieele inlichtingen toch zouden den Paus in staat stellen aan de i Geallieerden te verzekeren, dat Duitsch land bereid is België en de Fransche pro vincies te ontruimen. Eén dtezer rapporten zet nauwkeurig de voorwaarden uiteen, wat betreft België, niet als absolute voorwaar den, maar als voorwaarden, <Ue te bespreken zijn by de achtereenvolgende diplomatieke beraadsslagingen. Een rapport van den nuntius te Wee- nen zet de Oosterjjksche voorwaarden uit een ten opzichte van Italië. Of wy hier met een proefballon te doen hebben, dan wel met op goede gronden rustende gegevens, is echter niet uit te ma- ken. Ónmogelijk klinken deze berichten in verband met vroegere geruchten niet, al is het niet overbodig eenig voorbehoud te maken. Dat de kwestie er trouwens niet veel verder door wordt gebracht ten aanzien van België is bovendien duidelijk. Onderhandelingen en voorwaarden toch, zjjn met betrekking tot dat land, dat zyn recht van volledig herstel eischt als overweldigde neutrale staat, woorden die de Entente niet bereid williger tot onderhandelen kunnen maken. r In. Zweden heeft de konfng de leiders der urie groote partyen bij zich ontboden, 1 in verband met het ontplag hem door het huidig kabinet gevraagd. De koning zeide hen te hebben ontboden omdat het een voor alle politieke partijen- even be langrijke aangelegenheid is te onderzoeken hoe de quaestie onder de tegenwoordige omstandigheden het best te regelen is. Persoonlijk heb ik de bepaalde opvatting, zei de koning, dat het ’t beste zou zyn wan neer, zooals gedurende den wereldoorlog in verscheiden andere landen gebeurde, een ministerie kon worden gevormd door verte genwoordigers van alle belangrijke poli tieke meeningsrichtingen; een ministerie dat juist door deze samenstelling zoowel naar binnen als naar buiten de eensgezind heid, waarmede rny'n tot nu toe gevoerde onzijdigheids-politiek door het Zweedsche volk wordt gedragen, duidelijk kenbaar zou kunnen maken. Ik stel mij voor dat zulk een ministerie aangewezen zou zijn om storende binnen- landsche wrijvingen te voorkomen en gedu rende den huidigen crisis-tjjd kalmeerend op de stemming in het land zou inwerken. Het is mtfn overtuiging, dat dit de beste en juiste weg is, om het schip van staat door alle groote gevaren en moeilijkheden, welke ons omgeven, te voeren Nieuwe klachten. De wxtewerkér bij h<t VaAicaan van do „Ccrtniere dtefla Sera" meldt, (flat men den Pwu» van. IwmgmLbevocpfe zijdk» nw- A-dieeling heeft gedaan over nieuwe ern- k'laclvten uit België. In verechi'.l.n- do Ihiitsdte gwaa&vnis en zoudlen tel van Bulgieehe prlwter», waaronder vergrijsde mannen, «nier streng reghive opgesloten -fitten. Ln Keulen alleen moot hun anntul meer dun twintig bedragen Ook de de portatie® wonden volgens het beirta'.ii. nog tftecdk op die brutaalste wijze voortg.ui.'t. Xaar vertuid* zal de I’aw» wn nieuw vertoog tot (te Durtsche regeering rich ten. N. Crt. DE VEREENIGDE STATEN. g van levens- alen teventeiiii<!kk4t'n-<x>nsnisp te v York aangekomen om ga ten, met den. Amorikaani*jlkn leur, teneindto ten bil. te krijgen van levensu nden In die Ver. platen, ten bate van dé hgers1 en bevolkingen der geallieerden. O. W. likt Puntei ik aaneche ion twerp- ooriegn- wiiwtMasting Ja aang-ronitm en Wilson ter tetkenlng wat vroeger de betKendenkajiners waren. Nu slaapt mevrouw Jame® in de eene, en daiarnaast het jonge meisje, dat door het Heilsleger uit het een of and^r is verlos* en nu hare eigene meid te. De bov enkahters, welke men bereikt langs de mooie Irap in den winkel, zijn ver huurd aan een predikant. Heppie zegt, dat mevrouw James nu geen huurder meer behoeft te houden, en dat zij dat al leen doet, omdat zij inhalig! te; of wel omdait zij vindt dat het ..voomaami” staat, tot de „Kerk" in betrekking te staan- Maar ik denk, dat het werkelijk ia, dat zij den predikant niet uit de kanierö kan verjagen, welke hij jarenlang al® zijn thuis heeft beschouwd,. Zij was verbaasd mdj uit de auto te zien komen met een man! Ik weet, dat zij mij er uit zag komen, omdat zij de deur zelf opendeed, terwijl zij met haar zacht zuidelijk accent, dat in liet noorden nooit hard giewonten te, uitriep: Wel, Barrlbei, mijn „Hef” kind, kan ik mijne oogen ,,ge- teovenT ïf' Zij tegt onder het spreken don nadruk op vete woordten, wat Heppie overdré ven noemt en niet beschaafd voor eene echte dane; maar ik vind het wol aar dig. als mevrouw Janre» het doet, om dat het hartdijk klinkt en meer belang- steilend) dam <te spreekwijze van wie ik ook hoordé. Ik stelde meneer Somerled voor, Imastte mij In één adtm uk te leg.,—, dat hij een MacDonald wat», omdat hem dat eenigEtadns tot een bloedverwant maak te, en zij niet eerst zou denken, dat ik met een volkomen vreemde was. Maar zoodra ik ..Somerled” zetdé, wist zij al- i le» van hem, niet alleen de geschiedenis 80 Hij verdween of stierf, of wat het was, zeynffien jaar geleden, toen ik nog heel ■Mn wa»; en hij en mevrouw James y*6’* k>en niet eena zoo heel jong: maa omdat hij bewonderde, wat hij haar „kii öergcMchtjef' noemde, heeft z:i hopig haar best gedaan er l vm uiteten, «oodhi hij haar niet z«* 7“ elke*r weer ontmoeten. Het te te* aandoeniijköte, dat ik ooit weerwil van al he* verdriet, dat zij heeft ondervonden, genoeg onj haar dtabtel Oud te maken, zij nooit haak- vroolijktefd of moed heeft vot- k»*®. Grootma ea Heppie vinden het docht en licshtrinnlg van haar, zich niet te buigen onder Gods wil, maar ik vind hear een. wonder, en ik houd van Al hare klein», grappige edgenaardigheden.. Ik ken mevrouw Jameei nle* goed ge noeg om haar mijne vriendin te noemen, omdat ik haar niet dikwee zie, en wij nooit aaimen Ween werden gelaten, wan- mw «ij Grootma ongoebt; Heppie nam mij élechtó eeate mede naar haar huls, «Adat zij arm waa geworden door het springen van eene spaarbanken haar klein mlon In een winkel van oudhedten had veranderd. Ik verbeeid mij, datHep- vriendélijjk, dat zij goede prijaen voor bare dingen betaalt en zo zoo goedkoop mogelijk verkoopt. „Mevrouw James!Oudheden”; staat met vergulde letters men nog den indtuk van (Dokter James kan zien. Zijne vi heeft dat weggenomenvoor zij den kei opende, omdat zij meende (tal „in den handel gaan zijn geöerdén eens mocht schaden Dat te hare leuze: „Zijn, geëerde naam” Ik heb het haar dikwijls) tot Grootma booren zeggen, die éteede haar neusi op haalt en iete zegt, om de arme, nederige vrouw, die dé familie^ Hillard en James zoo hoog en zieb zelf zoo laag stelt, te ontmoedigen of te vernederen. Ate men de deur opent, luidt er eene bel en men loopt recht in het salon of de zaafl. Daar staat een eiken scherm, dat u belet naiar links te zien en gele genheid geeft voor verrassingenai recht door, aan het einde, is eene mooie, oude, gebeeldhouwdé trap, die steil omhoog gaat, met twee bochten en twee portalen, waar groote oudé klokken staan Achter deze zaal of salon, die in een winkel is1 ver anderd, te een klein eetkamertje, waar n»evrouw Jamcé hare weinige vrije uren doorbrengtt, bare eenzame, karige maal tijden gebruikt, en trouW bijna elk teek in de boekenkasten van haar man leèet, 'zdodat zij eene ontwikkelde gefceilin voor hem zal zijn, ate hij terugkomt. De wanden der eetkamer zijn met boe ken bedekt, op planken, welke bjjna tot de lage eiken1 zoldering reiken. Achter, de eetkamer te de keuken, welke uitziet op een enkele mooie appel boom; en een keukentrap, lawtet eene ladder, leidt naar van den eersten Somcirled, dien, zij na tuurlijk moest kennen, ntear ook dat da tweede om groote beroesndlheidl was Ik zou dat niet hebben geweten, indien meneer Norman het niet had gezegd; o» Moore mot de tanden verteldie mij ook, <lat zij mevrouw Weet had hooren zeggen, dat hij „een mfittionneir” was. Ik weet nlot zeker, of mevrouw James van de millióenen wist, en zolfa ate ze diat <lo\I. schenen ze Ixaar niet half zoo gewichtig toe, ate zijne sdiildérijen, waarover zij begon te babbelen. En natuurlijk zijn zij niet 3oo gewichtig, omdat iedereen bij toéval mhllioenen kan krijgen, maar ta lent moet men in zich hebben. Ik gevoel de moer dan ooit, hoe wonderbaar het is, (flat hij zoo goed voor mij te; iemand, die zoo govlekl en nageioopen wordt maar toch kon ik geen vrees voor hem voeten. Hij leek nhj alleen maar een Man, en ik verlangde even hard ate ooit te zien, wet hij zou doen, indien ik mijn éigen zin dleedl en ’t niet met hem eene wae> Mevrouw JamcB noodtigdé ors op hare har telijk o overdreven wijze uit binn1» te komen, terwi.il onze konist en ons sa-, menzijn nog geheimen waren, waaraan zij niete begreep. Ik zag aan het schit teren ran meneer SomerledW oogen. dat de artist hj han het winkeléalori. bewon derde. en uit zijne houding begreep ik. dat hij jnevTOuw Jatme zelf aardig vond. Ik ben gewend aan haar voortiomen, ifloordai ik tear eens per maand zie, zoo lang tk mij kan herinneren, zoodht ik moeilijk over haar kan oordeclen; en ik verondérstet, dat zij eigenaardig U Maar waarom zou zij niet trachten jong, te blij ven ter wilte van haar droom (Ww< varvaigd.) pie alleen wildé gaan om uit tevieöchen, hoo arm zij het had*, en Grootma's! nieuws- gierigheid te bevredigen- Maar ik heb nooit dien dag vergeten, en. hoe opgewekt en daipper mevrouw Jeune» wa», ierwiji zij de aardige oude dingen verkocht, waaraan zij was) géhedht: erfstukken uit hare faanilio en die van haar man; oude Hokken, oude vazen, oude ornamenten en sieraden, oudl porselein en glas, oude stukken terduuifcd en brocaat, oude meu bels, oude schdlderijen en alle mogcli^ce dingen van waarde, behalve oud© boe ken. welke zij wilde behouden, omdat zijne boeken haar echtgenoot dierbaar wa ren geweest. Het was verstandig van haar, vind) ik, al dlie schatten te verzaaneten in het klei ne salon met zijn eiken beschot en bal ken, zijn oneffen, gepolijsten vloer, en de vensters met kleine ruitjes! in lood ge vat, waarvan zij een liet maken. Het ge lijkt niét op een winked, maar op een aardige kamer vei mooie dingen, en die aile te koop, zelfs de stoelen. Zij Schreef kaarten met aankondigingen, welke in hotels in veatibulea of kantoren aan den muur werdén gehangen, omdat dé men- schen haar moed bewonderden en van dokter JameW hadden gehouden. Ameri kanen en andere reizigers zagen die kaar ten en gingen naar hui»; en zoo slaag, de mevrouw Jamee’ proef uitstekend Tom de meeste barer eigen oudheden waren verkocht, kon zij het betalen, andere in hun plaats te koopen, die evengoed of beter waren. Zij had nooft véél géld verzameldl, maar dht kan zijn,, omdat zij nog schulden van haar man moest betalen, wat zij geheim hield. Bovendien te zij zoo edelmoedig en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1