'IE BON. er :r” dingen S3 iet lulden I laand.l MG! .50 .25 VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. 1UIIS.SI. SWI1IJ5. ndsch, pagina’s landels- Ige veel Feuilleton, Miss Barrie’s Huwelijk door No. 13512. Vrydag 5 October 1917. 5öe Jaargang. ozx -A.d.-vertexxtie’bla-d. voox G-o-vuó-o. ezx Oxacxistxellazezx. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. refeb f 1.85, elke regel meer f 0.25. het Bureau. oh» 191 BUITENLANDSCH NIEUWS. aan s mocht i noodig rdam. worden het dlunsto middeltje in hiervoor (Wenl vervolfi.) 2390 396 (bonden. zonder 1 bostel- meet f 0.10. Bij drie echtereeovolgeade plaetaingea worden Mtra Goade en den.beaorgkring: 1-;5 regale f 0.80, elk* V o i) g e 1 ld! i mg 9 ini a a t r o g e 1 n Ook in Frankrijk gaat de openbare nvec- niing weerwraak efechen voor dé bombar dementen van opm steden door Duitsche aviateurs. 3. De i-Neder- 1 urant M. costei sleebts lig: or elke regel Door Bauer (lid uitv. comité dei.- -staïj^nt (jer En» gelsche vakvereenigingen bestreden, waar- pa ten slotte na 1 is aangenomen, waarin het wordt betreurd van ’t eentonige leven zijn alle bewoners van het kamp goostelijk abnormaal. C. N. en A. M. WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) I of een Wat betreft den uitvoer uit Engeland, waaromtrent wij gisteren een en ander mee deelden, meldt Reuter nog nader dat de lei der van het departement van Oorlogshan- del er naar aanleiding van het jongste uit- voer-verbod op wijst, dat men niet van plan is onmiddellyk alle overweging te wei geren van verzoeken om consenten te ver- ■dam. is toe- 1917. 1917. t om te 1917. boeken en man 1917. 1917. 1917. 1917. rklaring 1917. r in ge- over te len uit- 1917. kleur, on zij draagt ze altijd' in de een of andere tint. Zij hoeft nooit voor hem in den rouw willen gaan, zooals men dacht, dat zij behoorde te doen, toen hij verdween. Ik itegdo haar alle® zoo snel uit, dat ik buiten adem geraakt», terwijl mijnheer Somerled de kamer rondliep, oini de oud- hedlen to bekijken. Ik was blij, dat geen^ klanten ons kwamen storen maar geluk kig wae er op diat uur weinig gevaar voor, dlaar liet nog gem half drie was, en de mOnsohen nog pas klaar waren met hun lunch; Terwijl ik sprak, slaakte zij kleine uótroepem, zooals het kirren van een duif en het vreeöolijkste in ons ver haal wa® volgen® haar het feit, dat wij nog niet geluncht liaddfen. Zij drong er op aan on® eieren ,en appeltaart en koffie te geven In haar eetkaanlertje, etn liet on® mee naar de keu ken gaan om te helpen koken. Meneer Somierled zag er heel jong en jongenslachtig uit Wij lachten alle drie heet veel. Meneer Somerled zeide geen woord over mijn gaan naar Edinburgh en de kwestie van eene begeleidster, eer wij onzen geïinipnovisieerden maaltijd geindigd hadden, en hij verscheidene van dé beste en duurste dingen in den winkel voor richzelf had uitgezócht. Hoe kon mevrouw James hem daarna weigeren, wat hij een grooto gunst noemde, zelfs indien zij neen wetnschto te zeggen, wat zij niet deed Integendeel zij wae verrukt. Allee wende mee, om het haar megelijk te, maken. Do predikant was op reis en had haai- verlof gegeven zijne twee kamer® te gébruiken, indien zij wilde. Ik kon ze ABONNEMENTSPRIJS i por kwartaal f IJS. per week 10 coat, Zoodageblad por kwartaal f 1.75, per week 14 cen^, ov®r®l w««r bceorgiag per looper feechradL Franco per post per kwartaal I 1.50, me* Zoodagsblad I 2.—. Abonaetneatea worden degelijke aangenomen ara ona bnrean: MakkT 31, Gouda, bij oase agenten, den boekhandel en de poetkantoren. ADVERTENTIEPRIJS I Uta Goede en omstreken (bohoorende tot den besorgkring) 1-5 regela 1 055. elke regel dese tegen twee Metend. Van regel meer f 0.15. meende Churchill, een werkelijke, duurzame vrede zijn, een vrede die in staat zou zyn de geslagen wonden te heelen en geen vre de, waarin de gereld verdeeld zou zijn door vrees en wantrouwen, doordat één natie zich zou willen verheffen boven de andere. Elk der groote strijdende krachten heeft zyn successen, maar de overwinning schuilt in den laatsten slag. Men weet nooit hoe dicht de overwinning naby is, eer zij komt. Men kan in een uur van zwakheid het re sultaat prijsgeven van 3 jaren van opoffe ring en volharding. Deze en dergelijke uitlatingen helaas, zij brengen ons den vrede niet nader. Men wil op dit oogenblik geen bemiddeling, schreven wij reeds eerder, en de „Times” bevestigt dit, waar het een mogelijke twee de stap van den Paus reeds bij voorbaat af wijst. Er bestaat, zegt het blad, aan geen van beide zijden van den Atlantischen Oce aan het geringste voornemen of het gering ste verlangen, om een bemiddeling te aan vaarden. De naties, die tegenover Duitsch- land staan, weten heel goed waarvoor zij vechten. Zy hebben hun voornaamste doel herhaaldelijk in termen uitgedrukt, die niet misverstaan kunnen worden. De keus voor beide partyen is overgaaf of nederlaag. Er kan geen half werk ge daan worden. De Duitschers kunnen morgen vrede hebben als ze onze voorwaarden aan kennen, dat zij verslagen werden in den door nemen en daardoor zich en der wereld be- hen verwekten oorlog. Dat is de eenige weg en de Geallieerden weigeren, eiken anderen in overweging te nemen. Het is waar, het blad geeft hier geenszins een officieele noch officieuze meening weer, waar Asquith immers zelve in zyn laatste groote rede de woorden overwinnaar en overwonnene uitschakelde, maar toch, zulke woorden kunnen alleen dienen den oorlogs- geest aan te wakkeren en dat is het betreu- renswaardigste ervan. En of de andere bla den zich in verzoenlyker geest na Czernin’s rede zullen uitlaten? De gegevens daartoe ontbreken ons nog, maar waarschynlyk is het niet. Maar beseffen die oorlogszuchtigen in de verschillende landen, die aldus achter hun -der duizenden, die den vrede begeeren, na den de ge- Ook op het Internationale Congres van Vakvereenigingen te Bern is nog eehs de Engelsche geest van onverzoenlijkheid ge bleken uit een uitvoerig schryven, waarin zij weigeren aan het congres deel te nemen zoolang de Duitsche legers nog in het be zette gebied staan. Voorts verwijten zy aan Duitschland den oorlog te zyn begonnen met veroveringszuchtige doeleinden en met schending der Haagsche verdragen. Door Bauer (lid uitv. comité der Duitsche vakvereenigingen) is dit si na ten slotte na lange debatten een motie is aangenomen, waarin het wordt betreurd dat het den vertegenwoodigers der Fran- sche vakvereenigingen door hun regeering pnmogelyk werd gemaakt te Bern te ver schijnen, terwijl het standpunt der Britsche vakvereenigingen onbegrijpelijk en in strijd met de beginselen der internationale arbei dersbeweging wordt genoemd. Het congres beschouwt zich, volgens de motie, niet be voegd te oordeelen over de medeplichtig heid der regeeringen aan den oorlog en de gevolgen van dien en geeft uitdrukking aan den vurigen wensch, dat in alle landen de leiders en de massa’s van het georganiseer de proletariaat met al de hun ten dienste staande middelen medewerken tot een spoe- digen vrede. INGEZONDEN MEDKDEEL1NGEN Op de voorpagina dubbel tarief Gewone advertentiêa «a iageMMdoa raodedaaliagea M) coMract tol «eet fereduceerdee prija. Groote lettert en randen naar plaatarniaite. KLEINE AD VERTENTEÈN aoavmgM ee aoefeedtafea.' betrafepde dieeatperMeeel, koop ea verkoop, haar ea verbaar1—5 regela f 0.25 elte rafel aaoer 5 coat bij vooruit- betaling. Maximum grootte 10 regale Boadjaanrataera 5 coat. voetteel geheel die hm Zij leefde) sell ui tl blut.. uwu wuwuvr, um tiet grwt- ste deel dtar gevangenen te Ruhlében lij dende tó aan maagziekten. Tengevolge krijgen tot ons vertrek; en zij zou eene vriendin, een. buurmeisje, vragen, otn- zoo lang op dien winkel te passen, een lief meisje diat haar dikwijls iiielp als zij ziek was of op reis moest om oudheden in te knopen. „Denk een® aan.!’’ riep zjj uit, „ik ben nooit in Schotland geweest, of schoon het maar acht mijlen van hier is en ik heb mijn, leven lang verlangd! er been te gaan. Gij zult zien, dat ik heel wat over dtat land, gelezen heb, al® dat u van dienst kan zijn; want de voor naamste uitspanning van mijn dierbaren echtgenoot was die studie van geschiede nis. Sedert hij CanlMe verliet, heb ik véél tijd! besteed om' zijn nasjporingent voort te zetten.” De lange woorden konten zoo aardig uit haar lief mondje en zij vormt ze met zooveel zorg, diat zij er een voor een uit lijken te vliegen, evenals goed ge- dresseerde vogels uit een kooi. Zij Jet vooral op hare uitspraak en wat zijöomé noemt een „beschaafde woordenkeuze.” Zij was die dochter van oen boer in De vonshire. Wij spraken af, dat het buurmeisje ter stond zou geroepen worden, zoodat me vrouw James en ik k loeren kondlen gaan koopenkoopen. Ik was rijk door <fe op brengst van dto Speld, want meneer So- merlod telde de rest van het geld op dé tafel dér eetkamer uit; en mevrouw Jar mes hielp hem door te zeggen, dat vijftig pond niets te veel was om te leenen op zulk een stuk. Maar het lijkt toch won- (terbatar! Mevrouw James zelf moet zdch rijk hébben gevoeld na zulke voordeelt ge koopen; en liaro oogen schitterden bij de GOIDSCHE COURANT. BELGM. f Koning Albert naar Italië. Jtoning Albert zal, naar die „N. R Ct 'r uit Le Havre verneemt, binnen eeui- gen tijd het bezoek van den koning van Italië met een togenhozoek aan het Ita- liaansehe front heantwoordieni. Kont daarop zal een afvaardiging dier Belgisolie regeering! ondier leiding van ba ron. De Broqueville, minister-president, zich mar Rome begeven om de leden der Iteïiaanscho regeering to begroeten. RUSLAND. De biinneniiKatndl'soJio toestand!. Zoowel te Stockholm! als1 te Kopenha gen vreest men, schrijft de correspondent van het „HbhL" te Stockholm, in krin gen, die Rusland goed! kennen, dat het 31 Ik vind hot romantisch en mooi, als luare p gelijke van haar verloren man tó den Grootma en Heppio spotten, i Gemengd Oorlogsnieuws. Uitwisseling van gevangenen. Met liet I ngelsche öonvooi zijn te Rot- tetdain 65 Duitscl»© burgers, die in En geland geïhtemeerd waren, geariWeerd. Do uitwisseling van civiele gevangenen schijnt dlus hervat to zijn. Met den trein van 11 uur arriveerdio gisterenavond, vol gons de Tel., 6 Engelscluen uit Bentheim, zij waren sinds het Ixgin van den oor log te Ruhleben geïnterneerd geweest. Zij deelden mode, dat hen door de Duitschers do laatste drie maanden geen meer werd verstrekt, zoodat zij aangewezen waren op pakketten, uit Lngeland waren toegezonden. 'dien dus lioofdzakejijk van voed- blik. Geen w ondier, dat het groot- leasenaar schryven, dan niet het leed Gu^uuuwii me ucn vieue uegeeren, jarenlangen onmenschelyken stryd in ellendige loopgraven? Daar woeden de vechten voort, worden dagelyks by vriend en vyand duizenden nyvere mannen ge slacht of erger, in den meedoogenloozen stryd, die dood en vernieling brengt en waarin Europa zich uitput, al meer hoe lang nog? En weer gaan wy den winter tegemoet, als storm en ontij de operaties onmogelyk zal maken En ze zullen wach ten en lyden tot opnieuw de lente jong leven zal doen ontluiken, maar het mensch- dom het moorden te bloediger vervolgen gaateen vijfde oorlogsjaar! Nog laat het weer nieuwe acties toe en is thans in het-Westen de infanteriestrijd weer opgeleefd door de Britsche aanvallen, ingeleid ten oosten van Yperen Het gruw zaam strydtooneel in Vlaanderland! Waar eens de schoone dorpjes lagen, is het oor logsveld een woestenij Over het verloop van den nieuwen slag worden van Engelsche zijde tot dusver „be vredigende vorderingen” gerapporteerd, terwijl het Duitsche stafbericht reeds meldt het doordringen der Britsche troepen tus- schen Poelcapelle en Ghelluvelt tot 1 K.M. diepte, zoodat zy waarschijnlijk nu het kruispunt Brodseinde hebben bereikt en Passchendaele meer noordelijk gelegen be dreigen. Verder legt het Duitsche legerbe- richt den nadruk op de hevigheid van deze nieuwe gevechten. Grootma zegt, dat zij haar haar verft andvry kon het zijn gele kleur niet heb ben behouden op haar leeftijd, vijf en veertig. Maar het ie glanzig en heeft een mooie goudkleur. Zij draagt er ook de grootste zorg voor, zelf® wanneer zij haast heeft op een koudén wintermorgen, omidat zij nooit zeker fó, of „de dtokter’’ niet juiet dien dag zal verschijnen om haar te verrasfeon. Het zou al te erg zijn,-, indlen hij na al die jaren binnen kwam en zij er niet op haarfvoordeellgst uitzag. Zij Iieeft een gezichtje al® eene pop, met groote, donkerblauwe oogen, en hooggewelfde wenkbrauwen, wat haar een onschuldige lioopvoile uitdrukking geeft. Heppde zegt, dat zij ze zwart maakt maar Hoppio heeft in ’t geheel geene wenkbrauwen, dlaarom ié het moeilijk voor haar, te gelooven, dat andere menschen ze wel hébben Toen mevrouw James on® aan dedéur tegemoet kwann, had zij een dameslblact in dé hand, geopend op eene bladzijde, waar in groote letter® stond: „Hoemen altijd schoon kan blijven,’’ en ik ver moed du®, dat liet waar i®, wat Heppi - zegt, dat zij altijd naar middelen omziet om jong te blijven Zij had een lavendel- kleurige japon aan, die heel goed1 stond bij haro mooie gelaatskleur, die volmaakt zou zijn, indien er door het rood op hare wangen niet een paar kleine ader tjes liepen en zij niet een paar rimpel tjes bij dé ooghoeken had, welke men alleen maar ziet, als men haar goed1 op neemt, zooal® Grootma doet, om mevrouw James hare ijdelheid af te leer en. De la- vendieikleur was dokter James’ lieveling»- leenen voor den uitvoer van artikelen, waar van tot nu toe de uitvoer naar Noorrwegen, Zweden, Denemarken en Nederland niet was verboden, maar nu door de proclamatie verboden is. De exporteurs worden echter gewaarschuwd dat niet op een voortduring van dezé schikking moet worden gerekend. Deze verordening heeft ook betrekking op artikelen, die in postpakketten worden verzonden. Inmiddels moeten de reeds ver leende consenten voor den uitvoer van arti kelen naar bovengenoemde Landen als voor- loopig geschorst worden beschouwd. Dit zal echter niet van toepassing zyn op de ver scheping van steenkool. Natuurlijk dat ook de bladen dit nieuwe uitvoerverbod naar Scandinavië en Neder land bespreken. Zoo schrijft de „Daily Tel.”: Wij beoogen niet om de openbare meening in Noord-Europa ongunstig te stemmen, vooral daar wy het zwaard opne men om de kleine naties te verdedigen. Maar wjj kunnen niet gedoogen, dat die naties hoezeer onze vyand hen moge kwellen ons voornaamste oorlogstuig, de vloot als blokkade-macht, verzwakken. Dat zou verlenging van den oorlog beteekenen. Onze laatste draai -aan de blokkade-schroef zal de beperkte voorraden, die naar Duitschland doorgingen, tegenhouden. Wjj vechten totdat Duitschland zyn nederlaag bekent. Het is te betreuren, dat de daaraan grenzende onzijdigen moeten lijden; ze zyn als een noot tusschen den kraker. Hun re geeringen trachten met meer of minder fat soen de neutraliteit te handhaven. Dat kan men niet altyd zeggen van hun kooplieden, die wel eens minder goed gecontroleerd zijn dan onze belangen eischen. De „Morning Post” laat zich in gelyken zin, maar scherper nog uit en zegt: De Ne- derlandsche kooplieden hebben geweldige winsten gemaakt met den handel op Duitschland, dit is hun volkomen recht, maar zy begrijpen in het geheel niet, dat de oorlogvoerenden het recht hebben, om een dergelyken handel tegen te gaan. gedachte aan oen aubo-hoodl en -mantel dat öohenen gewichtige inkoopen. Doch toen mieneer Somerled terloop® vertelde, dat moeder eene dier best gek leed» vrou wen van dé wereld' i®, zag het kleine vrouwtje er verechrfkt uit. „Dan zal ik de verantwoordel ijkheid! van oen uitzet voor het kind' te koopen niet op mij durven nemen,” zeido zij zenuwacfhtig. (Ik wou, dat men mij niet adtijd „kind"’ noemde, hoewel het aardiger klinkt van mevrouw Janie® dan zan mevrouw West!) „Stel u voor, dat zij niet den juieten indruk maakte? Zoudt gij on® niet met uw raad willen helpen, mijnheer, bij de gewichtig ste inkoopen?’* Ik hel> het gevoel, dat meneer Somer led evenveel hekel heeft aan dat „me neer”, al® ifc aan „klnd>”. Ik verwacht te, dat hij zich zou verontschuldigen, dat hij geen verstand: van zulke dingen of „inkoopen,” volgen® mevrouw James had. Maar in. plaate daarvan nam hij het voorstel gretig aan. Ik denk, diat hij niet wil hébben, dat ik er raar uitzie en zijne auto oneer aandoe op reis Toen het buurmeisje, juffrouw Hubbedl, was gekomen, ruikende naar een of an der soort jam, die hare moeder en zij bezag waren geweest te make®, vertrok ken wij in de grijze aiuto en mevrouw James deed liaar best er niet verwaand en trotseh uit te zien, of gilletjes te sla ken, wanneer zij dacht, dat wij men schen zoudén overrijdtn. DUIT8CHLANR Die R ijksdag. Naar dé „Lokadanzeiger'’ verneemt uit kringen van afgevaardigden, zal in den Rijksdag nog eens de aangelegenheid van het Duitacfhe antwoord! op de Pauselijke nota ter sprake komen Hot her»t«l d1 er 'koopvaardij vloot. De Rijksdag nam het wetsontwerp betreffende het herstel van de Duitsche koopvaardijvloot. Het ontwerp voorziet in het toestaan van staalsfeuibsidic aan reeders, voor den hernieuwden aanbouw van koopvaardijschepen. FRANKRUK. De p a r t ij dl a g te Bordeaux. Het te Bordeaux bijeengeroepen Congres van ’t Socialistisch Verbond' vain de Gironde ter voorliereddiug van den BociaJastischen Partijdag,' heeft met 112 tegen 68 stemmen een motie aangenomen, waarbij het ztob op het standpunt der mioenderlhelid)8>ri|dlh|tin.g stelt. Op dte te P a r ij s gehoudien vergade ring van het Social Lstasch Sedne-Verbond ter voorljereiding van den Partijdag to Bordeaux, heeft zich een, miiindierheid tegen het verieeneri van oorlog»- oredieten verklaard1. Voorts dleelen de ParijSdhe bladen mee, dat het soeiaiisttech SeineAferbond met op twee na algemeen» steramen een mo tie heeft aangenomen, welke aan den Par tijdag te Bordeaux opdraagt, Gustavs H e r v al® verrader van de ar beidersklasse uit dte partij te zet ten -even- pogingen omi verstandelijk do t man te wor- - vjj, xjvppiu epuutai, ale me- WOUW James w«r w.-g te, mot de lan gs woorden, dio zij gebruikt en veroor- dBelen haar, omdat zij do mmsohai wil doen denken, dat zo teel jonger te, dan werkelijk het geval te Maar dat komt omdat zij in 'l gehesl ni« romanlisoli zijrl en haar werkelijk motief niet kunnen be- grijpen. Haar Hgwrr fa Tan jongmote. ie, ofeohoon iitasehim beetje stijver ffl minder romj. Zij to klein heeft hei middeltje van db wereld, zoo dot het ham- haast pijn, moet dben adem maar dat te haar voornaamste y0”' wn<tot .die dokter” zooals dij altijd noemt op het eerste ge- eloht verïieM werd op Imar slank mid- «1; on zij heeft hot nooit oen duim la ten toonemen .edert dien tijd. Een groo to man zou het met zijne handen kun- non ontepannen. MteeoMm kon dlokter Ja mes dat. Zij maakt haar haar nog op, so«d I zij het zeventien jaar geiafen hot liefst had, ofeohoon. die kleine krulletjes nu eng ouderwetelob en vreemd! staan. Een rede wan Churchil - Engelsche perstemmen De strijd in Vlaanderen - Het *ngelsche uit voerverbod. ONS OVEBZICHT. .Ook in Engeland worden meer dan eens stemmen gehoord, die den vrede evenzeer in den weg staan als de Al-Duitsche agita- - tie in de landen der Centralen. Ditmaal is het Churchill, die het woord gevoêrdheeft en al moge hij op het oogenblik wel niet een der invloedrijkste leden uit het Kabi- ten zyn, toch missen zyn woorden niet allen invloed op de massa, in wie de herinnering opleeft aan het onrecht, door Duitschland bedreven. Ook Churchill nu heeft weer ge sproken over het oorlogsdoel der geallieer den in een onverzoenltfken toon, die slechts weerstand bij de tegenstanders kan wek ken. Het voornaamste oorlogsdoel, zeide hij, jjpoet zyn de definitieve vernietiging van hët stelsel, bekend als het Pruisisch militarisme. Dit was nog niet bereikt. De geallieerden stonden nogt tegenover dezelf de slechte overheersching als die voor 40 jaren, Elzas-Lotharingen aan Frankrijk ontrukte, België en Servië onder de voet liep en thans schepen van alle naties, vooral van onzydigen, in den grond boort, oorlog voert tegen vrouwen, kinderen en non-com- battanten, en andere barbaarsche handelin gen pleegt. Dat is het, zeide Churchill, wat nog te genover de geallieerden staat, misschien wankelend onder het geweld der Britsche legers, maar nog niet overweldigd door die geduchte macht, de geconcentreerde ver-; vloeking van vier-vyfde deel der mensch- heid. Dit Pruisische militaire volk houdt op het oogenblik alle middelen van het Duit sche, Oostenrijksche, Bulgaarsche en Turk- sche vo|k in zyn greep en als de oorlog morgen eindigde met een niet-besliste vre de, zouden de leiders van dit Pruisische mi litarisme beweren, dat zy Duitschland had den gered en zouden de Junkers na den noodlottigen vrede het Duitsche volk op wekken zich nog meer aan hen toe te ver trouwen, ten einde een volgenden keer nog grooter overwinning te behalen. Churchill zeide dat het een misdaad zou zyn, wanneer de geallieerden dezen oorlog onnoodig met één dag verlengden, maar het zou een fout zyn, erger dan een misdaad, om vrede te sluiten voor de hoofddoeleinden zyn bereikt. Wanneer de Duitschers beslis send waren verslagen en zy hun vertrou wen in hun regeeringsstelsel verloren, zoo dat zij beseften dat het hun in ellende brengt en tot vyand van de menschheid maakt, als het Duitsche volk een volwassen natie werd, gelyk de vry'e democratdën der wereld, als dat gebeurde ten gevolge van de harde lessen van den oorlog, dan zou er,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1