'IE
BON.
er
:r”
dingen
S3
iet
lulden I
laand.l
MG!
.50
.25
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
1UIIS.SI.
SWI1IJ5.
ndsch,
pagina’s
landels-
Ige veel
Feuilleton,
Miss Barrie’s Huwelijk
door
No. 13512. Vrydag 5 October 1917. 5öe Jaargang.
ozx -A.d.-vertexxtie’bla-d. voox G-o-vuó-o. ezx Oxacxistxellazezx.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
refeb f 1.85, elke regel meer f 0.25.
het Bureau.
oh» 191
BUITENLANDSCH NIEUWS.
aan
s mocht
i noodig
rdam.
worden
het dlunsto middeltje
in hiervoor
(Wenl vervolfi.)
2390 396
(bonden.
zonder
1 bostel-
meet f 0.10. Bij drie echtereeovolgeade plaetaingea worden
Mtra Goade en den.beaorgkring: 1-;5 regale f 0.80, elk*
V o i) g e 1 ld! i mg 9 ini a a t r o g e 1 n
Ook in Frankrijk gaat de openbare nvec-
niing weerwraak efechen voor dé bombar
dementen van opm steden door Duitsche
aviateurs.
3. De
i-Neder-
1
urant
M.
costei sleebts
lig:
or elke regel
Door Bauer (lid uitv. comité dei.-
-staïj^nt (jer En»
gelsche vakvereenigingen bestreden, waar-
pa ten slotte na 1
is aangenomen, waarin het wordt betreurd
van ’t eentonige leven zijn alle bewoners
van het kamp goostelijk abnormaal.
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
I of een
Wat betreft den uitvoer uit Engeland,
waaromtrent wij gisteren een en ander mee
deelden, meldt Reuter nog nader dat de lei
der van het departement van Oorlogshan-
del er naar aanleiding van het jongste uit-
voer-verbod op wijst, dat men niet van
plan is onmiddellyk alle overweging te wei
geren van verzoeken om consenten te ver-
■dam.
is toe-
1917.
1917.
t om te
1917.
boeken
en man
1917.
1917.
1917.
1917.
rklaring
1917.
r in ge-
over te
len uit-
1917.
kleur, on zij draagt ze altijd' in de een
of andere tint. Zij hoeft nooit voor hem
in den rouw willen gaan, zooals men
dacht, dat zij behoorde te doen, toen hij
verdween.
Ik itegdo haar alle® zoo snel uit, dat
ik buiten adem geraakt», terwijl mijnheer
Somerled de kamer rondliep, oini de oud-
hedlen to bekijken. Ik was blij, dat geen^
klanten ons kwamen storen maar geluk
kig wae er op diat uur weinig gevaar
voor, dlaar liet nog gem half drie was,
en de mOnsohen nog pas klaar waren
met hun lunch; Terwijl ik sprak, slaakte
zij kleine uótroepem, zooals het kirren van
een duif en het vreeöolijkste in ons ver
haal wa® volgen® haar het feit, dat wij
nog niet geluncht liaddfen.
Zij drong er op aan on® eieren ,en
appeltaart en koffie te geven In haar
eetkaanlertje, etn liet on® mee naar de keu
ken gaan om te helpen koken.
Meneer Somierled zag er heel jong en
jongenslachtig uit Wij lachten alle drie
heet veel. Meneer Somerled zeide geen
woord over mijn gaan naar Edinburgh en
de kwestie van eene begeleidster, eer wij
onzen geïinipnovisieerden maaltijd geindigd
hadden, en hij verscheidene van dé beste
en duurste dingen in den winkel voor
richzelf had uitgezócht. Hoe kon mevrouw
James hem daarna weigeren, wat hij een
grooto gunst noemde, zelfs indien zij
neen wetnschto te zeggen, wat zij niet
deed Integendeel zij wae verrukt. Allee
wende mee, om het haar megelijk te,
maken. Do predikant was op reis en had
haai- verlof gegeven zijne twee kamer® te
gébruiken, indien zij wilde. Ik kon ze
ABONNEMENTSPRIJS i por kwartaal f IJS. per week 10 coat, Zoodageblad por
kwartaal f 1.75, per week 14 cen^, ov®r®l w««r bceorgiag per looper feechradL Franco
per post per kwartaal I 1.50, me* Zoodagsblad I 2.—.
Abonaetneatea worden degelijke aangenomen ara ona bnrean: MakkT 31, Gouda, bij
oase agenten, den boekhandel en de poetkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS I Uta Goede en omstreken (bohoorende tot den besorgkring)
1-5 regela 1 055. elke regel
dese tegen twee Metend. Van
regel meer f 0.15.
meende Churchill, een werkelijke, duurzame
vrede zijn, een vrede die in staat zou zyn
de geslagen wonden te heelen en geen vre
de, waarin de gereld verdeeld zou zijn door
vrees en wantrouwen, doordat één natie zich
zou willen verheffen boven de andere.
Elk der groote strijdende krachten heeft
zyn successen, maar de overwinning schuilt
in den laatsten slag. Men weet nooit hoe
dicht de overwinning naby is, eer zij komt.
Men kan in een uur van zwakheid het re
sultaat prijsgeven van 3 jaren van opoffe
ring en volharding.
Deze en dergelijke uitlatingen helaas, zij
brengen ons den vrede niet nader. Men
wil op dit oogenblik geen bemiddeling,
schreven wij reeds eerder, en de „Times”
bevestigt dit, waar het een mogelijke twee
de stap van den Paus reeds bij voorbaat af
wijst. Er bestaat, zegt het blad, aan geen
van beide zijden van den Atlantischen Oce
aan het geringste voornemen of het gering
ste verlangen, om een bemiddeling te aan
vaarden. De naties, die tegenover Duitsch-
land staan, weten heel goed waarvoor zij
vechten. Zy hebben hun voornaamste doel
herhaaldelijk in termen uitgedrukt, die niet
misverstaan kunnen worden.
De keus voor beide partyen is overgaaf
of nederlaag. Er kan geen half werk ge
daan worden. De Duitschers kunnen morgen
vrede hebben als ze onze voorwaarden aan
kennen, dat zij verslagen werden in den door
nemen en daardoor zich en der wereld be-
hen verwekten oorlog. Dat is de eenige weg
en de Geallieerden weigeren, eiken anderen
in overweging te nemen.
Het is waar, het blad geeft hier geenszins
een officieele noch officieuze meening weer,
waar Asquith immers zelve in zyn laatste
groote rede de woorden overwinnaar en
overwonnene uitschakelde, maar toch, zulke
woorden kunnen alleen dienen den oorlogs-
geest aan te wakkeren en dat is het betreu-
renswaardigste ervan. En of de andere bla
den zich in verzoenlyker geest na Czernin’s
rede zullen uitlaten? De gegevens daartoe
ontbreken ons nog, maar waarschynlyk is
het niet.
Maar beseffen die oorlogszuchtigen in de
verschillende landen, die aldus achter hun
-der
duizenden, die den vrede begeeren, na den
de
ge-
Ook op het Internationale Congres van
Vakvereenigingen te Bern is nog eehs de
Engelsche geest van onverzoenlijkheid ge
bleken uit een uitvoerig schryven, waarin
zij weigeren aan het congres deel te nemen
zoolang de Duitsche legers nog in het be
zette gebied staan. Voorts verwijten zy aan
Duitschland den oorlog te zyn begonnen
met veroveringszuchtige doeleinden en met
schending der Haagsche verdragen.
Door Bauer (lid uitv. comité der Duitsche
vakvereenigingen) is dit si
na ten slotte na lange debatten een motie
is aangenomen, waarin het wordt betreurd
dat het den vertegenwoodigers der Fran-
sche vakvereenigingen door hun regeering
pnmogelyk werd gemaakt te Bern te ver
schijnen, terwijl het standpunt der Britsche
vakvereenigingen onbegrijpelijk en in strijd
met de beginselen der internationale arbei
dersbeweging wordt genoemd. Het congres
beschouwt zich, volgens de motie, niet be
voegd te oordeelen over de medeplichtig
heid der regeeringen aan den oorlog en de
gevolgen van dien en geeft uitdrukking aan
den vurigen wensch, dat in alle landen de
leiders en de massa’s van het georganiseer
de proletariaat met al de hun ten dienste
staande middelen medewerken tot een spoe-
digen vrede.
INGEZONDEN MEDKDEEL1NGEN
Op de voorpagina dubbel tarief
Gewone advertentiêa «a iageMMdoa raodedaaliagea M) coMract tol «eet fereduceerdee
prija. Groote lettert en randen naar plaatarniaite.
KLEINE AD VERTENTEÈN aoavmgM ee aoefeedtafea.' betrafepde dieeatperMeeel,
koop ea verkoop, haar ea verbaar1—5 regela f 0.25 elte rafel aaoer 5 coat bij vooruit-
betaling. Maximum grootte 10 regale Boadjaanrataera 5 coat.
voetteel
geheel
die hm
Zij leefde)
sell ui tl blut.. uwu wuwuvr, um tiet grwt-
ste deel dtar gevangenen te Ruhlében lij
dende tó aan maagziekten. Tengevolge
krijgen tot ons vertrek; en zij zou eene
vriendin, een. buurmeisje, vragen, otn- zoo
lang op dien winkel te passen, een lief
meisje diat haar dikwijls iiielp als zij ziek
was of op reis moest om oudheden in te
knopen. „Denk een® aan.!’’ riep zjj uit,
„ik ben nooit in Schotland geweest, of
schoon het maar acht mijlen van hier is
en ik heb mijn, leven lang verlangd! er
been te gaan. Gij zult zien, dat ik heel
wat over dtat land, gelezen heb, al® dat
u van dienst kan zijn; want de voor
naamste uitspanning van mijn dierbaren
echtgenoot was die studie van geschiede
nis. Sedert hij CanlMe verliet, heb ik
véél tijd! besteed om' zijn nasjporingent
voort te zetten.”
De lange woorden konten zoo aardig
uit haar lief mondje en zij vormt ze met
zooveel zorg, diat zij er een voor een
uit lijken te vliegen, evenals goed ge-
dresseerde vogels uit een kooi. Zij Jet
vooral op hare uitspraak en wat zijöomé
noemt een „beschaafde woordenkeuze.”
Zij was die dochter van oen boer in De
vonshire.
Wij spraken af, dat het buurmeisje ter
stond zou geroepen worden, zoodat me
vrouw James en ik k loeren kondlen gaan
koopenkoopen. Ik was rijk door <fe op
brengst van dto Speld, want meneer So-
merlod telde de rest van het geld op dé
tafel dér eetkamer uit; en mevrouw Jar
mes hielp hem door te zeggen, dat vijftig
pond niets te veel was om te leenen op
zulk een stuk. Maar het lijkt toch won-
(terbatar! Mevrouw James zelf moet zdch
rijk hébben gevoeld na zulke voordeelt ge
koopen; en liaro oogen schitterden bij de
GOIDSCHE COURANT.
BELGM. f
Koning Albert naar Italië.
Jtoning Albert zal, naar die „N. R
Ct 'r uit Le Havre verneemt, binnen eeui-
gen tijd het bezoek van den koning van
Italië met een togenhozoek aan het Ita-
liaansehe front heantwoordieni.
Kont daarop zal een afvaardiging dier
Belgisolie regeering! ondier leiding van ba
ron. De Broqueville, minister-president,
zich mar Rome begeven om de leden der
Iteïiaanscho regeering to begroeten.
RUSLAND.
De biinneniiKatndl'soJio
toestand!.
Zoowel te Stockholm! als1 te Kopenha
gen vreest men, schrijft de correspondent
van het „HbhL" te Stockholm, in krin
gen, die Rusland goed! kennen, dat het
31
Ik vind hot romantisch en mooi,
als luare p
gelijke van haar verloren man tó
den Grootma en Heppio spotten, i
Gemengd Oorlogsnieuws.
Uitwisseling van gevangenen.
Met liet I ngelsche öonvooi zijn te Rot-
tetdain 65 Duitscl»© burgers, die in En
geland geïhtemeerd waren, geariWeerd.
Do uitwisseling van civiele gevangenen
schijnt dlus hervat to zijn. Met den trein
van 11 uur arriveerdio gisterenavond, vol
gons de Tel., 6 Engelscluen uit Bentheim,
zij waren sinds het Ixgin van den oor
log te Ruhleben geïnterneerd geweest.
Zij deelden mode, dat hen door de
Duitschers do laatste drie maanden geen
meer werd verstrekt, zoodat zij
aangewezen waren op pakketten,
uit Lngeland waren toegezonden.
'dien dus lioofdzakejijk van voed-
blik. Geen w ondier, dat het groot-
leasenaar schryven, dan niet het leed
Gu^uuuwii me ucn vieue uegeeren,
jarenlangen onmenschelyken stryd in
ellendige loopgraven? Daar woeden de
vechten voort, worden dagelyks by vriend
en vyand duizenden nyvere mannen ge
slacht of erger, in den meedoogenloozen
stryd, die dood en vernieling brengt en
waarin Europa zich uitput, al meer hoe
lang nog? En weer gaan wy den winter
tegemoet, als storm en ontij de operaties
onmogelyk zal maken En ze zullen wach
ten en lyden tot opnieuw de lente jong
leven zal doen ontluiken, maar het mensch-
dom het moorden te bloediger vervolgen
gaateen vijfde oorlogsjaar!
Nog laat het weer nieuwe acties toe en
is thans in het-Westen de infanteriestrijd
weer opgeleefd door de Britsche aanvallen,
ingeleid ten oosten van Yperen Het gruw
zaam strydtooneel in Vlaanderland! Waar
eens de schoone dorpjes lagen, is het oor
logsveld een woestenij
Over het verloop van den nieuwen slag
worden van Engelsche zijde tot dusver „be
vredigende vorderingen” gerapporteerd,
terwijl het Duitsche stafbericht reeds meldt
het doordringen der Britsche troepen tus-
schen Poelcapelle en Ghelluvelt tot 1 K.M.
diepte, zoodat zy waarschijnlijk nu het
kruispunt Brodseinde hebben bereikt en
Passchendaele meer noordelijk gelegen be
dreigen. Verder legt het Duitsche legerbe-
richt den nadruk op de hevigheid van deze
nieuwe gevechten.
Grootma zegt, dat zij haar haar verft
andvry kon het zijn gele kleur niet heb
ben behouden op haar leeftijd, vijf en
veertig. Maar het ie glanzig en heeft een
mooie goudkleur. Zij draagt er ook de
grootste zorg voor, zelf® wanneer zij
haast heeft op een koudén wintermorgen,
omidat zij nooit zeker fó, of „de dtokter’’
niet juiet dien dag zal verschijnen om
haar te verrasfeon. Het zou al te erg
zijn,-, indlen hij na al die jaren binnen
kwam en zij er niet op haarfvoordeellgst
uitzag. Zij Iieeft een gezichtje al® eene
pop, met groote, donkerblauwe oogen, en
hooggewelfde wenkbrauwen, wat haar een
onschuldige lioopvoile uitdrukking geeft.
Heppde zegt, dat zij ze zwart maakt
maar Hoppio heeft in ’t geheel geene
wenkbrauwen, dlaarom ié het moeilijk voor
haar, te gelooven, dat andere menschen
ze wel hébben
Toen mevrouw James on® aan dedéur
tegemoet kwann, had zij een dameslblact
in dé hand, geopend op eene bladzijde,
waar in groote letter® stond: „Hoemen
altijd schoon kan blijven,’’ en ik ver
moed du®, dat liet waar i®, wat Heppi -
zegt, dat zij altijd naar middelen omziet
om jong te blijven Zij had een lavendel-
kleurige japon aan, die heel goed1 stond
bij haro mooie gelaatskleur, die volmaakt
zou zijn, indien er door het rood op
hare wangen niet een paar kleine ader
tjes liepen en zij niet een paar rimpel
tjes bij dé ooghoeken had, welke men
alleen maar ziet, als men haar goed1 op
neemt, zooal® Grootma doet, om mevrouw
James hare ijdelheid af te leer en. De la-
vendieikleur was dokter James’ lieveling»-
leenen voor den uitvoer van artikelen, waar
van tot nu toe de uitvoer naar Noorrwegen,
Zweden, Denemarken en Nederland niet
was verboden, maar nu door de proclamatie
verboden is. De exporteurs worden echter
gewaarschuwd dat niet op een voortduring
van dezé schikking moet worden gerekend.
Deze verordening heeft ook betrekking
op artikelen, die in postpakketten worden
verzonden. Inmiddels moeten de reeds ver
leende consenten voor den uitvoer van arti
kelen naar bovengenoemde Landen als voor-
loopig geschorst worden beschouwd. Dit zal
echter niet van toepassing zyn op de ver
scheping van steenkool.
Natuurlijk dat ook de bladen dit nieuwe
uitvoerverbod naar Scandinavië en Neder
land bespreken. Zoo schrijft de „Daily
Tel.”: Wij beoogen niet om de openbare
meening in Noord-Europa ongunstig te
stemmen, vooral daar wy het zwaard opne
men om de kleine naties te verdedigen.
Maar wjj kunnen niet gedoogen, dat die
naties hoezeer onze vyand hen moge
kwellen ons voornaamste oorlogstuig, de
vloot als blokkade-macht, verzwakken. Dat
zou verlenging van den oorlog beteekenen.
Onze laatste draai -aan de blokkade-schroef
zal de beperkte voorraden, die naar
Duitschland doorgingen, tegenhouden. Wjj
vechten totdat Duitschland zyn nederlaag
bekent. Het is te betreuren, dat de daaraan
grenzende onzijdigen moeten lijden; ze zyn
als een noot tusschen den kraker. Hun re
geeringen trachten met meer of minder fat
soen de neutraliteit te handhaven. Dat kan
men niet altyd zeggen van hun kooplieden,
die wel eens minder goed gecontroleerd zijn
dan onze belangen eischen.
De „Morning Post” laat zich in gelyken
zin, maar scherper nog uit en zegt: De Ne-
derlandsche kooplieden hebben geweldige
winsten gemaakt met den handel op
Duitschland, dit is hun volkomen recht,
maar zy begrijpen in het geheel niet, dat
de oorlogvoerenden het recht hebben, om
een dergelyken handel tegen te gaan.
gedachte aan oen aubo-hoodl en -mantel
dat öohenen gewichtige inkoopen. Doch
toen mieneer Somerled terloop® vertelde,
dat moeder eene dier best gek leed» vrou
wen van dé wereld' i®, zag het kleine
vrouwtje er verechrfkt uit. „Dan zal ik
de verantwoordel ijkheid! van oen uitzet voor
het kind' te koopen niet op mij durven
nemen,” zeido zij zenuwacfhtig. (Ik wou,
dat men mij niet adtijd „kind"’ noemde,
hoewel het aardiger klinkt van mevrouw
Janie® dan zan mevrouw West!) „Stel u
voor, dat zij niet den juieten indruk
maakte? Zoudt gij on® niet met uw raad
willen helpen, mijnheer, bij de gewichtig
ste inkoopen?’*
Ik hel> het gevoel, dat meneer Somer
led evenveel hekel heeft aan dat „me
neer”, al® ifc aan „klnd>”. Ik verwacht
te, dat hij zich zou verontschuldigen, dat
hij geen verstand: van zulke dingen
of „inkoopen,” volgen® mevrouw James
had. Maar in. plaate daarvan nam hij
het voorstel gretig aan. Ik denk, diat hij
niet wil hébben, dat ik er raar uitzie en
zijne auto oneer aandoe op reis
Toen het buurmeisje, juffrouw Hubbedl,
was gekomen, ruikende naar een of an
der soort jam, die hare moeder en zij
bezag waren geweest te make®, vertrok
ken wij in de grijze aiuto en mevrouw
James deed liaar best er niet verwaand
en trotseh uit te zien, of gilletjes te sla
ken, wanneer zij dacht, dat wij men
schen zoudén overrijdtn.
DUIT8CHLANR
Die R ijksdag.
Naar dé „Lokadanzeiger'’ verneemt uit
kringen van afgevaardigden, zal in den
Rijksdag nog eens de aangelegenheid van
het Duitacfhe antwoord! op de Pauselijke
nota ter sprake komen
Hot her»t«l d1 er 'koopvaardij
vloot.
De Rijksdag nam het wetsontwerp
betreffende het herstel van de Duitsche
koopvaardijvloot. Het ontwerp voorziet
in het toestaan van staalsfeuibsidic aan
reeders, voor den hernieuwden aanbouw
van koopvaardijschepen.
FRANKRUK.
De p a r t ij dl a g te Bordeaux.
Het te Bordeaux bijeengeroepen
Congres van ’t Socialistisch Verbond' vain
de Gironde ter voorliereddiug van den
BociaJastischen Partijdag,' heeft met 112
tegen 68 stemmen een motie aangenomen,
waarbij het ztob op het standpunt
der mioenderlhelid)8>ri|dlh|tin.g stelt.
Op dte te P a r ij s gehoudien vergade
ring van het Social Lstasch Sedne-Verbond
ter voorljereiding van den Partijdag to
Bordeaux, heeft zich een, miiindierheid
tegen het verieeneri van oorlog»-
oredieten verklaard1.
Voorts dleelen de ParijSdhe bladen mee,
dat het soeiaiisttech SeineAferbond met
op twee na algemeen» steramen een mo
tie heeft aangenomen, welke aan den Par
tijdag te Bordeaux opdraagt, Gustavs
H e r v al® verrader van de ar
beidersklasse uit dte partij te zet
ten
-even-
pogingen omi verstandelijk do
t man te wor-
- vjj, xjvppiu epuutai, ale me-
WOUW James w«r w.-g te, mot de lan
gs woorden, dio zij gebruikt en veroor-
dBelen haar, omdat zij do mmsohai wil
doen denken, dat zo teel jonger te, dan
werkelijk het geval te Maar dat komt
omdat zij in 'l gehesl ni« romanlisoli zijrl
en haar werkelijk motief niet kunnen be-
grijpen.
Haar Hgwrr fa Tan jongmote.
ie, ofeohoon iitasehim beetje stijver
ffl minder romj. Zij to klein heeft
hei middeltje van db wereld, zoo
dot het ham- haast pijn, moet dben adem
maar dat te haar voornaamste
y0”' wn<tot .die dokter” zooals dij
altijd noemt op het eerste ge-
eloht verïieM werd op Imar slank mid-
«1; on zij heeft hot nooit oen duim la
ten toonemen .edert dien tijd. Een groo
to man zou het met zijne handen kun-
non ontepannen. MteeoMm kon dlokter Ja
mes dat. Zij maakt haar haar nog op,
so«d I zij het zeventien jaar geiafen hot
liefst had, ofeohoon. die kleine krulletjes
nu eng ouderwetelob en vreemd! staan.
Een rede wan Churchil - Engelsche perstemmen
De strijd in Vlaanderen - Het *ngelsche uit
voerverbod.
ONS OVEBZICHT.
.Ook in Engeland worden meer dan eens
stemmen gehoord, die den vrede evenzeer
in den weg staan als de Al-Duitsche agita-
- tie in de landen der Centralen. Ditmaal is
het Churchill, die het woord gevoêrdheeft
en al moge hij op het oogenblik wel niet
een der invloedrijkste leden uit het Kabi-
ten zyn, toch missen zyn woorden niet allen
invloed op de massa, in wie de herinnering
opleeft aan het onrecht, door Duitschland
bedreven. Ook Churchill nu heeft weer ge
sproken over het oorlogsdoel der geallieer
den in een onverzoenltfken toon, die slechts
weerstand bij de tegenstanders kan wek
ken. Het voornaamste oorlogsdoel, zeide
hij, jjpoet zyn de definitieve vernietiging
van hët stelsel, bekend als het Pruisisch
militarisme. Dit was nog niet bereikt. De
geallieerden stonden nogt tegenover dezelf
de slechte overheersching als die voor 40
jaren, Elzas-Lotharingen aan Frankrijk
ontrukte, België en Servië onder de voet
liep en thans schepen van alle naties, vooral
van onzydigen, in den grond boort, oorlog
voert tegen vrouwen, kinderen en non-com-
battanten, en andere barbaarsche handelin
gen pleegt.
Dat is het, zeide Churchill, wat nog te
genover de geallieerden staat, misschien
wankelend onder het geweld der Britsche
legers, maar nog niet overweldigd door die
geduchte macht, de geconcentreerde ver-;
vloeking van vier-vyfde deel der mensch-
heid.
Dit Pruisische militaire volk houdt op
het oogenblik alle middelen van het Duit
sche, Oostenrijksche, Bulgaarsche en Turk-
sche vo|k in zyn greep en als de oorlog
morgen eindigde met een niet-besliste vre
de, zouden de leiders van dit Pruisische mi
litarisme beweren, dat zy Duitschland had
den gered en zouden de Junkers na den
noodlottigen vrede het Duitsche volk op
wekken zich nog meer aan hen toe te ver
trouwen, ten einde een volgenden keer nog
grooter overwinning te behalen.
Churchill zeide dat het een misdaad zou
zyn, wanneer de geallieerden dezen oorlog
onnoodig met één dag verlengden, maar het
zou een fout zyn, erger dan een misdaad,
om vrede te sluiten voor de hoofddoeleinden
zyn bereikt. Wanneer de Duitschers beslis
send waren verslagen en zy hun vertrou
wen in hun regeeringsstelsel verloren, zoo
dat zij beseften dat het hun in ellende
brengt en tot vyand van de menschheid
maakt, als het Duitsche volk een volwassen
natie werd, gelyk de vry'e democratdën der
wereld, als dat gebeurde ten gevolge van
de harde lessen van den oorlog, dan zou er,