[slag
in Gouda.
4*
V
IMS
No. 13517.
Donderdag 11 October 1917.
56e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
n. f
GOUDA.
nsen
Feuilleton.
chappen
it Blad.
D-A-.
en,
Miss-Barrie’s Huwelijk
door
XTxe VL-ws- en. ^.d.vextexxtie'bla-d voor G-o-cud-su exx Ozxxstrelceaa
3
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
der
1291 94
ingen daarop
boekformaat
ornitbetaling.
OUCHER, Den
ven,
3HT
en.
me-
XII.
Goud*.
maak I
t verkocht wordt In
Tm-
- en Woning-
luneie Aiwien-
(totrtiktnJ
2387
dase te£ea twen berekend,
regel ener f RIS.
refold tijdig
gen van oor-
mkeltfUMden,
wnda te w*
C. N. <n A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk v-urbodeu.)
INGEZONDEN MEDEDEEUNGEN 1-4 re«.U IJK. .Ik. r.f.1 I OZA
Op dc voorpagina dubbel tarief
Gewone advenentün en ingnoadea mededeeliafeai bij eoatrea «M neer gereduceerde»
prija. Groote letten en randen naar plaatsruimte.
KLEINE AD VERTENTTRN eaaerege» en aanbrédtegea. betredende i« in wrsnnnel.
koop en verkoop, huur en verbuur. 1—S regels f OJS elke regel aseer 5 ceel bij vèeruit
beuling. Maximum grootte 10 regale. Bewijsnummers 5 cmrt.
GOIDSCHE COURANT.
kelijk sociaal-dc
het gevolg.
deze is voor eei
de Deutsche Tre
Het behoeft c
BUITENLANDSCH NIEUWS.
DUITSCSLANB
Duitsche bladen over de
Ryksdagzitting.
De bladen houden zich in lange artikelen
bezig met de Ryksdagzitting. De verkla
ring van den Rykskanselier over de agita
tie in het leger, die tot uiting kwam in het
afwyzen der interpellatie der onafhanke
lijke .sociaal-democraten, vindt algemeene
instemming. Het feit, dat de Rijkakanselier
zich plaatst op het standpunt van de vre-
desmotie, wordt door de pers van het cen
trum en van de linkerzijde toegejuicht, door
de pers der rechterzijde aangezien voor een
vastleggen van de oorlogsdoeleinden der
meerderheid.
Onverdeelde bijval vindt de rede van Von
nota, waarin het afbreken der diplomatieke
betrekkingen van Peru met het Duitsche
Rijk wordt meegedeeld. Tegelijkertijd ver
zocht de gezant om passen.
Aan het front in Vlaanderen
wordt de strijd met kracht voortgezet Dat
hier sprake is van een grooten slag moge
blijken uit het Duitsche legerbericht, waar
in wordt gezegd dat op het slagveld in
Vlaanderen gisteren naast 11 Britsche di
visies weder Fransche troepen aan den
strijd hebben deelgenomen. De aanvallen,
welke ’s morgens na het hevigste roffel-
vuur plaats vonden, vormden de inleiding
tot een veldslag, die zich bij onafgebroken,
allerhevigste geschutactie tot diep in den
nacht over een breedte van bijna 20 K.M.
op de trechtervelden tusschen Bixschoote
en Gheluvelt afspeelde.
De vijand wierp steeds nieuwe krachten
in den strijd, die herhaaldelijk, op enkele
punten tot zesmaal toe, onze linies bestorm
den. Ten zuiden van het Houthulsterbosch
won de vijand bij Draaibank, Mangelaere,
Veldhoek en aan het station van Poelca-
pelle ongeveer 1500 meter aan terrein, tot
hem de tegenaanval van onze reserven trof
en zijn aanvangssucces beperkte.
Het resultaat van den Engelsch-Fran-
schen aanval is, dat zij er in slaagden onge
veer 2 K.M. vooruit te komen en verschil
lende dorpjes, o.a. Veldgoed en Papegoed,
te bezetten.
Wij zijn in Schotland
Cesar kan niet zoo hebben genoten,
toen hij de Rubico overstak, als ik deed
bij het ovengaan der grens. Dat woord
alleen reeds klinkt als klokgelui, of als
geheimzinnige muziek, die men in droo-
men hoort.
De Jrme Cesar moest zijne mooie sche
pen verbranden en. onaangename gedach
ten denken over de groote verantwoor
delijkheid, die hij op zich had genomen,
>1 ia bepaald heilzaam,
at langzamerhand de
derd, en telkens na
ilen mond eene ver-
Het nieuwe Russische coalitie
kabinet, door Kerensky in elkaar gezet,
is samengesteld uit: Kerensky, minister
president en generalissimus; generaal Ver-
khofski, oorlog; admiraal Verderefsky, ma
rine; Terensjenko, buitenlandsche zaken;
Konovalof, handel en industrie; prof. Ber-
nadsky, financiën; prof. Salaskin, openbaar
onderwijs; advocaat Malantowvits, justitie;
Prokopovits j, levensmiddelen-voorziening
Smirnof, staatscontroleur; Tretiatof, voor
zitter van den economischen raad; Gvozoef,
arbeid; Kichkin, sociale aangelegenheden;
Liverofsk, verkeer.
Het is thans een feit, dat Peru met
Duitschland heeft gebroken. De
Peruaansche gezant overhandigde aan het
ministerie van Buitenlandsche Zaken een
n wijzen
zijn en
i. Door
iterkend
den en
worden,
gij be-
dan hoogverraad, waarvan men zou
meenen dat deze hooge marine-autoriteit
wel de meest stellige bewijzen moest heb'*
ben. Deze geweldige aanklacht bracht dan
ook in den Rijksdag een ontzaggelijke op
schudding teweeg en uitdrukkingen van
diepe verontwaardiging tegen de onafhan-
-democraten waren daarvan
Want een beschuldiging als
sen Duitscher wel het ergste,
'reue is by hen onverdacht.
dan ook geen verwondering
te wekken dat uit de sociaal-democraten
een stem is opgegaan, die zeide, dat het
moeilijk is aan te nemen dat deze buiten
gewoon ernstige aanklacht van den staats
secretaris gegrond is. Op zijn minst, zoo
zeide de s.d. David, moeten de beklaagden
worden gehoord en moeten de bewijzen
worden by gebracht. En deze spreker
meende dat de Rykskanselier ten opzichte
van de onafhankelijk sociaal-democraten
blykt te staan onder den invloed van Von
Capelle’s meening. Het doel van den staats
secretaris is, volgens David, duidelijk. Het
is nu het oogenblik, nu de actie tegen
de Al-Duitsche propaganda, die een anti-
vredes-propaganda is, met kracht wordt ge
voerd en deze moet wijken, met de roode
lap te zwaaien om een blok te vormen. Dat
blijkt ook uit de uitlating van den Ryks-
kanselier om een bepaalde party buiten
de wet te plaatsen. Die uiting verrast niet.
Maar, zei spr., Bismarck heeft daarmede
geen geluk gehad, ook Michaëlis zal geen
geluk daarvan beleven.
De onafhankelyk-socialisten Vogtherr en
Dittman verklaarden nadrukkelijk, dat
geen plan tot oproer-wekken op de vloot
van hen is uitgegaan. Van een plan, zoo
zei Dittmann, om de vloot te verlammen
ten einde den vrede af te dwingen, is my
niets bekend.
Uit het door den staatssecretaris aange
voerde bewijsmateriaal komt als het eenig
beteekenende naar voren, dat de aange
klaagde afgevaardigden steun zouden wil
len verleenen door vlugschriften en andere
uitgaven aan te schaffen, volgens getuige
nis van een ongenoemden matroos.
Mag een hooge autoriteit een dergelijke
uiting van een ongenoemde bestempelen als
bewijsmateriaal tegenover verklaringen van
afgevaardigden van den Rijksdag? Het
heeft Jieeft daarmede de sociaal-democra
ten tegen zich in het harnis gejaagd. Wij
beschouwen, zoo is er door Ebert gezegd,
het als onzen plicht de regeering, die zulk
een politiek voert, met alle kracht te be
strijden en als gevolg daarvan is door beide
sociaal-democratische groepen steun ver
leend aan het volgend voorstel der onaf-
hankelyken, dat zegt: „dat de behan
deling van de aangelegenheid,
welke het onderwerp der inter
pellatie uitmaakt, niet over
eenstemt met de meening van
den Rijksdag.”
Deze motie van wantrouwen
werd verworpen. Heit vóórstemmen
der beide sociaal-democratische groepen
teekent evenwel genoeg den toestand. De
Regeering heeft een knak gekregen, zoowel
in het binnenland als over de grenzen, en
de Duitsche persuitingen, elders opgeno
men, geven daarvan ook blijk.
De staatssecretaris von Kühlmann heeft
in den Rijksdag een rede gehouden over de
buitenlandsche politiek, waarin hy naast
andere bekende uitingen, den nadruk legde
op Elzas-Lotharingen. Volgens von Kühl
mann is dit rijkstand de eenige quaestie,
die niet tot een vredelievende oplossing zal
kunnen komen. En hij drukte zich daarom
trent absoluut uit: Er is slechts één ant
woord op de vraag: „Kan Duitschland op
eenigerlei wijze tegemoetkomingen doen in
zake Elzas-Lotharingen?” „Neen, nooit!”
Daarin is een onoverkomelijke hinderpaal
opgeworpen tegenover de Fransche eischen
voor een vrede, die ook door Engeland wordt
gesteund.
Wat België aangaat, hy zjfte: „Zoover
ik den algemeenen toestand in de wereld
kan overzien is er, met uitzondering van
den Franschen eisch van verovering van
Elzas-Lotharingen, geen belemmering voor
den vrede en geen vraagstuk, dat niet door
onderhandeling en overeenkomst kan wor
den opgelost.
Daaruit blykt dus, dat een regeling in
zake België wordt aanvaard, dat daaraan
geen belemmering in den weg wordt gelegd.
IN
«kengerei
M-deelen.
en wil gaarne uw vriend zijn. Gij
zult hem mijne fout niet laten ontgelden,
wal?” Natuurlijk zeide ik neen, en zij
stak hare hand uit. Toen ik de raijpe
er in legde, drukte zij dte zacht, en
vroeg alvorens ze los te laten, met eene
zaclrte stam, of mieneer Somieried mij had
verteld, waarover wij hadden getwist.
Ik schudde beitst bet het hoofd en
verzekerde, dat hij niete had gezegd, en
zij zag er plotseling veel gelukkiger uit.
„Jui t iets voor hen»!’’ riep zij uk
ate iemand fluisterend kan uittoepen.
„Wed, wij moeten vergeten, wat er te
gebeurd, en aan de toekomst denken. Ba
sil en ik hebben eene auto gehuurd en
zullen daarin reizen; doch dat zal
beter zijn voor oneen roman, zooals ik
zooeven tegen den heer Somerled zeide.
want onze gedachten zullen niet afgeleid
worden van het landéobap en onze no
titielboeken. Ik heb hem verzocht, zich
daarin te schikken: want nu zijn wij
weer vrienden, en wij zullen elkaar waar
schijnlijk voortdurend ontmoeten, zonder
elkaar te hinderen, maar met genoegen
En wat u betreft, lief mensje, gij moet
niet denken, dat <fe wolk, dfe over ons
is heengetrokken, ook u in de schaduw
zette. Onze twist was tusMien volwas
senen. Gij behoeft riechts ,,met uwe pop
te spelen” en- gelukkig te zijn, tot gij
veilig aan uw moeders hoede zijt toever
trouwd.” Fn mevrouw West lachte mij
vriéndelijk: toe, waarbij zij hare witte
kindertendtjes liet zien.
(Wordt vervolgd.)
Aan het Oostfront blykt, volgens
het Russische legerbericht, een artillerie-
stryd gaande. Volgens het bericht van 10
Oct. uit Petrograd bombardeerde de zware
Duitsche artillerie aan het noordelijk front
de voorste Russische stellingen by het dorp
Skoel.
In den Sector ten Z. van den weg naar
Pskof legden Duitsche batterijen een leven
dige actie aan den dag en beschoten vooral
de Russische stelling ten Z.O. van Spitali,
waarop zij ongeveer 1200 projectielen
richtten.
Verder was er vlieger-actie.
ABONNEMENTSPRIJS i per kw.rta.1 f 1.25. per week 10 cent. tnd Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per poat per kwartaal f 1.50, mot Zondagsblad f 2.—.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aa» ons bureau- Markt 31, Gouda, bij
«ace agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den beeorgkring)
1—5 regels I 035. elke regel meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
Van buiten Gouda en den besorgkring: 1-5 regels f 030. elke
^■■■■■■■nnsRRRsnaBwaï
De debatten in den Duitschen Rijksdag. - De
sociaal-democratische groepen koeren zich tegen
den Rijkakanselier. - Het nieuwe kabinet in Rus
land. - Peru’s breuk met Duitschland. - Aan de
fronten. - Uitingen in de Duitsche pers.
ONS OVERZICHT.
Pas heeft de Rijkakanselier in de Hoofd
commissie van den Rijksdag het gevaar
van een crisis bezworen of in de Rijksdag-
zitting van Dinsdag heeft de Minister van
Marine Von Capelle opnieuw een incident
geschapen, dat zeer ernstige gevolgen heb
ben kan.
Blijkbaar, om den onafhankelijk sociaal
democraten onmogelijk te maken, heeft
Von Capelle in deze Ryksdagzitting de
ernstige beschuldiging geuit, dat de lei
ders dier party de aanhitsers waren van
oproerig vertoon op de Duitsche vloot.
„Het is helaas een treurig feit, zoo sprak
Von Capelle, dat de Russische revolutie
ook eenige menschen aan boord van onze
vloot het hoofd op hol bracht, en revolutio
naire ideeën by hen kweekte. De waanzin
nige plannen van deze enkele lieden strek
ten om op alle schepen vertrouwensmannen
te werven om de geheele bemanning van de
vloot tot het weigeren van gehoorzaamheid
te brengen om eventueel door toe
passing van geweld de vloot te
verlammen en den vrede af te
dwingen.
Het staat by opgemaakte acten vast, dat
de voornaamste agitator hier in den Ry’ks-
dag in de groepskamer der onafhankelijke
sociaal-democratische party, den afgevaar
digden Dittmann, Haase en Vogtherr zyn
plannen heeft voorgedragen en steun heeft
gevonden.
De afgevaardigden hebben op het ge
vaarlijke van dit optreden gewezen en tot
groote voorzichtigheid aangemaand,
maar hun vollen steun door de
overhandiging van agitatie-
materiaal ter opzweeping van
de vloot toegezegd.
Tegenover dezen toestand was het myn
eerste plicht het binnendringen van het be
loofde agitatiemateriaal ónmogelijk te ma
ken. Ik verzocht daarom de betrokken com-
mando-autoriteiten de verspreiding van dit
materiaal met alle middelen te beletten.
Omtrent de verdere gebeurtenissen op de
vlpot kan ik my hier niet uitlaten. Eenige
eer- en plichtvergeten lieden hebben zich
ernstig misdragen en zyn aan verdiende
straffen onderworpen. Niettemin wil ik
hier van de open tribune af zeggen, dat
de geruchten die in omloop zyn en natuur
lijk ook maar verklikt werden, mateloos
overdreven zijn. De slagvaardigheid van
de vloot is geen oogenblik bedrëigd ge
weest. Zoo moet het ook blijven.”
Dit is een beschuldiging van niet min-
braolit; ander» zou hij ha», indten hij
bevrijd' was, wel mee hebben gienomen
Waarschijnlijk zwaaadle hij aan den over-
liangietnden balk, die over bet venster d'er
oude „cel der verooerdfeelden” uitalteekt.
Na d tafel van Koningin Mary, en
misschien het dak van den wachttoren,
van waar wij over de grens in het too-
verland konden zien, hield) ik het meest
van alle dingen in het Kasteel van een
verlaten huisje op het binnenplein, waar
Richard III een tijd lang woonde, toen
•rij jong was. Weinige menschen weten
daar van of gewoi er om het te zie».
Maar het zou alleen al genoeg zijn, om
het Kasteel belangwekkend te maken.' Hei
zijn maar oen paar ledige, holle, halt
vervallen kamers, met een paar zonder
linge sichoorsteenon, maar Rioliard’sl vij
anden beschuldigden hem', dat hij in Car
lisle Castte in zondige weelde was ge-
huisvest. Hoe jammer, dat niet alle be
schuldigingen tegen hem zoo weinig wa
ren ato deze!
Kühlmann, met dien verstande, dat de pers
der rechterzijde van meening is, dat Von
Kühlmann te veel voor den „Verzichtx”-
vrede opkomt
De „Voes. Zeitung” vindt het een zeer
betreurenswaardige greep van de regeering.
„Net was het ongelukkige inddent-Helf-
ferich” zegt de „Vossische Ztg.” „uit
de wereld en nu hebben wy weer het inci
dent Capelle, waarvoor de Rljkskanselier
ten volle verantwoordelijk is.”
Het „Berl. Tageblatt” zegt: „Als een
blad iets laat drukken, dat op een of andere
wijze met militaire belangen in verband
staat, beleeft zulk een blad verschrikkelijke
dingen. Nu wordt midden in den politieken
strijd deze diep-treurige vloottragedie ont
huld. Men wil dat de Rijksdag de leiders
der Onafhankelijke Sociaal-Democraten uit
leveren zal, als de Rijksdag hen voor schul
dig houdt. Men moet er voor opkomen dat
de politiek niet hooger wordt gesteld dan
het recht.”
De „Vorwarta’’ betitelt haar artikel: „Mi
chaelis vor dem Ende” en zegt: „De bewe
ringen van Von Capelle hebben den Rijks
dag op ongehoorde wijze tot een tooneel
van woest schandaal gemaakt. Er is geen
schaduw van bewys, dat de Rijksdagafge
vaardigden zich aan zulke onwettige han
delingen schuldig gemaakt hebben.”
De „Börsen Zeitung” en de „Berliner
Lok. Anz.” verheugen zich over de rede van
Von Kühlmann. Het is goed dat hy nog
eens verklaard heeft, dat de Elzas-Lotha-
ringen-quaestie voor geen discussie vatbaar
is. Zelfs de Onafhankelijke Soc.-Democraten
staan op dit standpunt
RUSLANU
Da spoorwegataking
ge&lndigjd.
Met het oog op de verwachte publica
tie van ooi regeeringebeBiuit, waarbij de
voomaontete riachem ven,- het spoorweg
personeel worden Lngewilligri', besloot het
uitvoerend' comité die Staking op 10 Oct.
te doen eindligen.
Kornllof.
De Times drukt de dagorder van gene
raal Kornllof af, waarin dtetze zijn lezing
geeft over zijn optreden. Hij beweert, dat
hij troepen naar Petrograd heeft gezon
den, omdat hij een authentieke mededee-
ling had ontvangen, dat de Botejewiikl het
plan smeedden om een opstand te begin
nen om zich in September van. de regee
ring meester te maken. Hij zegt, dat hij
geen ■emauciitigel bedkx4lngeii.' koesterde,
maar het noodzakelijk beschouwd», lid te
mjn van de nieuwe regeering.
KNOR LA ND.
Dood van den sultan van
Egypte
De Londenöche bieden melden, dat de
Sufttan van Egypte Dinsdag in den na-
Middag IS overleden. De Times meldt,
dat Ahmed Fuad, broeder van den over
ledene, hem is opgewoOgd.
afgevaardigden van den Rijksdag?
wekt den indruk, dat dit minstens zeer on
voorzichtig is.
De Rykskanselier, die in zjjn rede het
standpunt van Von Capellen aanvaard
36
Toen K(onfingin 1-AiaaWh hem later
vroeg, hoe hij het had durven wagen,
zeide hij Wat zou een dapper man niet
durven
Het wad in die eerste kerkholen, dat
wij de geöchiedetóS van WüÜe Am-
Btrong vemamien, maar later, in dat ge
deelte van het Kasteel, waar het publiek
niet wordt toegelaten. Wij kwamen daar,
door een ateüe trap te beklimmen, in
wat nu de voorraadgkamers der kazer
ne zij*, en daarom zijn zij niet toegan
kelijk., Vroeger waren depe kamers
ook gewangenteiöen; en achter eenegroo-
te eikenhouten deur fe volmaakt mooi
beeldhouwwerk In in de roodachtige zan-
8*ee*i door gevangenen gemaakt: figuren
van menschen en duivels; tooneelen uit
de geéchiedenfsi; ^lettere in vernuftige mo
nogrammen geslingerd, o. a. dte van
prins Chariie, en verbonden harten. Ik
wou, dat ik te dien tijd had geterfd en
wroeg mijzelf halfluid af, of er toen pok
ntetajeiö waren, dte Barribel heetten, Do-
mM Douglas zeide van jabet was een
heel oude en geliefde Bchotebhe naam
Domme menschen hebben' in 18.15 het
grootste deel van dien toren afgebroken,
theoretimh toa*
teateni van het
v. h. boekhouden
R BRUGGEN,
1016 11
terwijl wij in eene mooie auto oveersta-
ken en ik niet die minste verantwoorde-
lijkheid had. Wat onaangename gedach
ten aangaat, ik had er een paar in En
geland, maar de luöht van Schotland'
heeft ze verjaagd. Ik zie nu, dat het
dwaze en zelfzuchtige! gedachten, waren.
Ik was zoo slecht te hopen, dat meneer
Someried' zich niet zou verzoenen umt
mevrouw West Ik was bang, dat in dat
geval dé arme prinses, die hij had' ver
lost, hem in den weg zou zitten, en dat
hij haar weer veilig in hare glaoen buid
zou tea'ugwcnschen. Nu hebben zij zich
toch verzoend, en ik voel mij volstrekt
niet in den weg. Hij is zqo vriéndelijk,
en ja, ik moet het bekennen
vrouw West heeft zooveel tact.
Het schijnt, dat, terwijl mijnheer Dou
glas en ik samen liepen te praten in
Carlisle Castte, zij mieneer Somerled hare
vorontschuldfi gangen aanbood. En buiten
den ingang, toen meneer Douglas af
scheid had genomen, hopende, „ens te
gen ons aan te loopen” ate hij verlof
naar Edinburgh krijgt, kwam mevrouw
West naar mij toe „Ik heb dien heeeSo-
merled mijn exouusl gemaakt,” zeide zij
met haar prettigen glimlach, die nooit
verandert, „en hij beeft mij vergeven, gij
moet mij dus niet blijven beschouwen als
een. lx>osaar<llig, slecht gehumeurd niensch,
want dat be» ik werkelijk niet. Maar
wij schrijvers hebben... „temperamenten”,
juist ate artfsten b.v. meneer Somer-
led zelf. Mijn broeder heeft mij beknord,
en ik heb het verdiend Hij stelt zooveel
belang in u en in. uw talent voor schrij-
waar Koningin Mary gevangen zat; maar
het werd hun belet, eer alles weg was,
zoodat er gelukkig nog een hoek over
te met prachtig snijwerk op den buiten
muur. En pasi drie jaar geleden werd
eene wonderbaar mooie taifel verborgen
gevonden in een kerkerhol, die, naar men
denkt, door haar ate eettafel moet zijn
gebruikt, eer zij van Caritele naar Bol
ton Castte werd' weggevoerd in 1568. Wij
zagen de tafel, heel donker, heel pri
mitief, ate een tot hout geworden voor
historisch beeet; en Donald Douglas zed-
da, dat het nu misschien de oudste tafel
fa Engeland was even oud alö die
van Koning Fdward, en van den vorm,
na welken later de Tubor-tafefe werden
gemaakt. Terwijl hij Sprak, zag Ik In
gedachten Koningin Mary bij dit zonder
linge inouibetetuk een karig middagmaal
zitten gebruiken en het een of ander boek
lezen, dat haar hare ellende moest hel
pen vergieten, mfisSChien ook alleen maar
de prachtige zwarte parels betasten, wel
ke volgens mevrouw James verleden jaar
werden gekocht In een winkeltje in Schot
land, gehouden door de nakomelingen
eener trouwe meid, dte haar naar het
schavot begeleidde. En de winkelier, die
meende, dat het kralen van Was waren,
welke fa eene oude, vergeten doos la
gen, en ze voor tien sbillingen verkocht.
Men vond fa een anderen kerker van
het kasteel, fa eene spleet van den muur
verborgen, eene zilveren snuifdoos met
een verschrompelden vinger er in, zeker
een „fetfech” van een gevangene. Doch
die loon hem geen geluk hebben aange-
