lornw lEN iedingen Courant Dinsdag 23 October 1917. No. 13527. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Interc. 82. Telefoon Interc. 82. ;n. P Feuilleton. EMAN, XTie’ci'WS- exi VERSCHIJNT DAGELIJKS rkooping icht, ^.d.-rrextezxtxe'bla-d- voor Q-oixd.su en Oxxxstrelcoxx. HIDING inschatting van een espaarder. it aan te brengen- linatena de helft- twissel van Mot. KOaabeajMar- rijzing franco thuia. pil Wolux, tr. 31 - Warn. ■MM. 56e Jaargang* Miss Barrie’s Huwelijk door cxu bureau aan het Bni 2291 94 Gemengd Oorlogsnieuws. weer 46 en ge- hebben, dagelijks (Word: vervolgd). 3 edingöwaarde. itaria KOEMAN 2509 35 teratond en het a.»., of zooveel iper kan worden K. i Ho< van i groote keuken, :amer en ia voor- reregeld tijdig ingen van var- ■malral (jkhadaai, iganda te w gamakkan voorzien tuis GOUDSCHE COURANT. on ridderlijke van het optre- .'kwuc- —.hepen gewvoen te ‘e lezing van het ud. de woi VEMBER 1917. het Koffiehuis van aar, ten overstaan regeb f 1.05, elke regel meer f OJS w- en Woning- xnicate Annea- IvL INGEZONDEN MEDEDKELINGEN i Op de voorpagina dobbel tarief Gewone ■dvertcnlièa ea ingnoadca medadeelinge» Mj coetreei 10a eeer gereduceerde* prija. Groots lettere en renden naar plaetaruimte KLEINE ADVEBTENTïftN saxvrsge* amatuediMe*.' betreflepde diaeaapareanaal, koop ea verkoop. Luw en vertwer. I—5 regel* f 0.25 elk* regel M*r 5 «M bij vooruit betaling Mauunauna grootte 10 regale. Bewijanomawn S cant. ecu ver ve ramde- De Fransche Kamerzitting. - De bespreking van den Zeppelin-aanval in het Engelsche Lagerhuis, - Zal de Entente al of niet op de pauselijke nota antwoorden 1 - De vervolging van het Grieksche kabinet-Skoelaedis. Nieuwe actie aan het Westelijk front. 0N8 OVEKUCHT. heeft men het wank «Men. van .lijn, het I»iüteche acht de Duiteche Zetten Heide; logatraat te de atraat tot poging on» van de varatelde dojager» De Duitecherw ver- ipvaardijschepe®, terwijl zij I tti Brltsahe patrouille, die ver.sclwn, was in de gele- W-tal Noren en anderen je wie nog geen bijzoniderhedrti Een der afgevaardigden in het Lagerhuis heeft opnieuw aan de Regeering de vraag gesteld, of de geallieerden een gezameniyk antwoord zullen zenden op de vredesvoor stellen van den Paus of dat het Amerikaan- sche antwoord beschouwd moet worden als het antwoord der geallieerden weergevende. Diplomatiek is daarop door Balfour ont wakend geantwoord, dat ér thans geen re den scheen te bestaan om iets toe te voegen ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad 12. z Abonnementen worden dagelijks aangeootnea aan otaa bureau Maakt 31, Gouda. b*j oase agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgknng) S regels f 0.55, elke rage! meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden deze tegen twee berekend- Vau buiten Gouda en den bezorgkring 1—J> regels f 0.80, elk* regel meer f 0.15. d de leees. tën kosten sleekls elallag; voor elke regel Wat de pers betreft, zjj liet zich gema tigd, doch zonder enthousiasme uit. En er bleven stemmen, die wezen op de wankele positie waarin het Kabinet door al het voorgaande nu eenmaal onherstelbaar was gebracht. De duur van dit Kabinet te ver lengen mag mogeljjk zjjn, zeide de „Hu- manité”, maar langer dan eenige weken zal het zich toch niet meer kunnen staande houden. Wel waren enkele bladen optimistischer, en wijsen sijn en :n. Door raterkend rden en I worden. I lij b«. Hol vernielde 1 >e I ngelsche twee snolle, zwaar kaperschepen op 17 Verwege tusschen de Noonsche convooi aanvielen. Twee I' ngelsche tor; ry Rose, gt%agvoerdter en do ..Srongbow, g«" Brooke, die het «wou op den kop geslagen riep hij uit, alsof hij mg genoegen wilde doen door toe te stemmen. „Vol ontroering en hartkloppingen zooals vandaag.” „Voelt gij dus toch het romantische van alles in dezen zonneschijn?” vroeg ik, verlangend hem een „ja” te ont lokken, terwijl hij in deze stemming was. „Dat zou ik wel denken. En ik schaam mij niet, nu gij mij ter zijde staat. Maar ik geloof, helaas, dat ik mij er voor zou hebben geschaamd tegenover mevrouw West. En ik zou de ontroering niet hebben gevoeld, alleen maar een kalm, rustig genoegen, als op sombere dagen tevredenheid. Ik zou misschien niet hebben ge weten, wat ik miste. Ik zou het heel natuurlijk hebben gevonden, mijn enthousiasme te hebben afgelegd. Maar in mijne beste oogenblikken, prinses, heb ik meer ^edelijden met de menschen gehad, omdat ze niet weten, wat zij missen in het leven, dan omdat zij die dingen missen.” „Ja,” antwoordde ik, „omdat het beter is te weten, dat er mooie din gen zijn en|er tevergeefs naar te ver langen, dan voort te zwoegen, zonder iets van hun bestaan te weten. Maar dat alles heeft niets te maken met mevrouw West.” Sir S. „sedert de dagen van John Knox en lang tevoren. Het was deels het klimaat deels de vervolging. Beide kwam met onzen aard overeen. Maar kijk, hier is het huisje, waar een der grootste genieën, dje ooit het levenslicht in Schotland zagen, het eerst zyne oogen opende. Ik durf be weren, dat hij niet veel licht kreeg maar hij bracht het grootste deel van zijp leven door met het aan an deren te geven, uit zijne eigen som berheid. Zou Burns geene belang stelling hebben gevoeld, indien zijne profetische ziel bij het voorbijgaan van dat huis (zooals hij moest hebben gedaan in den ,woeligen’ tijd te Eco- lefechan) had gezegd „Hier, in deze woning, even nederig als uwe geboor teplaats, zal een man worden geboren even groot als gij en een uwer scherpste critici Ik antwoordde niet, omdat er geen antwoord noodig was, en omdat wy beiden strak staarden naar een klein, witgekalkt dubbel huis, verbonden door eene gewelfde gang. Van Gretna Green komende, lag het links van ons te midden van een gr'ys en wit dorp, dat er erg gewoon zou hebben uitgezien, indien het niet door een onmetelijk hemelgewelf was omlyst. Het was, alsof deze groote blauw- kriotallen stop over Charlyle’a geboorte- aan hetgeen reeds door de Britsche regee ring was medegedeeld. De Grieksche Kamer heeft, pa een rede van Hallis, besloten het Kabinet-Skoeloedis gerechtelyk te vervolgen. Klaarblijkelijk stelt men Skoeloedis aansprakelijk voor de politiek onder koning Constanten jegens de huidige bondgenooten gevoerd. Dit be hoeft trouwens niet te verwonderen, als wij herinneren aan de opzienbarende onthullin gen der commissie van onderzoek naar aan leiding van de werkzaamheid van bovenge noemd ministerie, waarbij de commissie tot de slotsom was gekomen, dat de ministers van het kabinet-Skoeloedis het besluit van 31 Mei aangaande de ontbinding der Kamer onderteekend hebben, ten einde de grond wet buiten werking te stellen en de per» soonljjke politiek van koning Constanten na te streven. Verder veroorzaakten zij een verlies van een millioen door het onwettig inwilligen van toelagen aan hun onderge schikten en namen in Duitschland twee ge heime leeningen op, zonder de Kamer daar in te kennen. Zij verlengden het privilegie der Nationale Bank met 25 jaar en gaven de Mohammedaansche bezittingen in Mace donië terug. Voorts ondersteunden zy de Duitsche propaganda op elke manier en leverden ten slotte den Bulgaren het fort Rupel, steden in Macedonië, een legerkorps en oorlogsmateriaal tot een waarde van verscheidene millioenen uit. Het nu volgend proces zal nog wel meer licht in deze lugu bere zaak doen opga^p. Op het Westelijk front zijn de Engel - schen en Franschen opnieuw gezamenlijk opgetreden tegen een smal front tusschen Draaibank en Poelcapelle. De Engelschen opereerden daarbij aan weerszijden van den spoorweg Yperen—Staden, terwijl de Fran- sche aanvallen zich tegen het bosch nabij Veldhoek richtten. Slechts plaatselijke ge ringe vorderingen worden voorloopig als resultaat gemeld. Of in het Oosten de Detachers hun op trekkende beweging zullen voortzetten, dan wel dat zij het beter jaargetijde zullen af wachten, is moeilijk uit te maken en na tuurlijk dat daaromtrent niets wordt losge laten. Of zy op dit front echter ook oven voldoende troepen beschikken om de acties ter zee landwaarts te steunen, schijnt zeer de vraag. plaats was gezet, om ze te bescher men en van andere plaatsen te onder scheiden. Daar was de smalle beek met hare steile oevers „de lieve, vriendelijk voortkabbelende Kuhbach” (zooals Sir S. aanhaalde) welke muziek had gemaakt van kinderooren, om daar zyn iiz:l:_. maar ten onrechte, zooals blijkt uit een te legram, dat ons, terwijl we dit schrijven, bereikt, en dat vermeld, hoe na een gewone ministerraad Painlevé zich reeds thans naar den president Poincaré heeft begeven, en het collectief ontslag van het Kabinet heeft ingediend. Poincaré verklaarde intuaschen dit ont slag niet te kunnen aanvaarden, waar eerst Vrydag, zonder argumentatie, de Kamer haar volledig vertrouwen in dit Kabinet uitsprak. De ministers blijven echter, naar verluidt, bij hun ontslagaanvrage volhar den. Een nieuwe crisis dus toch en na heb voorgevallene in de laatste zitting weer even plotseling gekomen als zij geweken scheen. o o n v o o 1. admiraliteit meldt dal gewapende Dullwohe October ongeveer aai de Shetlaudueilanden en kust in de Noordteee een „Misschien niet. Toch heeft het iets met mij te maken. Gij behoeft u niet over den samenhang te bekommeren.” „Ik zal mij nergens over bekom meren lachte ik in mijne vreugde over het leven en het tuffen, die dit oogenblik een en ondeelbaar schenen te zijn. „Ik ben omsponnen door het gouden too vernet, dat Sir Walter Scott en Burns hebben geweven om elke mijl van dit land over de grens ons land, het uwe en het mijne.” „Dat ben ik ook, in het weefsel gevangen, verstrikt tot mijne eigen verbazing.” Hij lachte onder het sturen met jonge, levendige oogen. „Burns, terloops gezegd, kwam naar Ecclefechar, waar we nu aankomen. Hij had een woelige tijd, en schreef verzen aan het Meisje van Ecclefechan: hetgeen bewijst, dat het plaatsje toen veel drukker moet zijn geweest dan nu. Of anders, wat even waarschijn lijk is, bezat hij de gave om sap to persen uit de droogste, dorre vruch ten dezelfde gave, die gij bezit.” „Misschien droogden de vruchten later uit,” opperde ik. „Burns stierf weldra, nadat Charlyle was geboren, nietwaar En misschien begonnen de menschen stijver te worden, toen zij zijn invloed vergaten.” „Neen. Wie van ons Schotten een maal taai is, ia het altijd”, beweerde In het Engelsche Lagerhuis heeft de mi nister van Nationale Verdediging gespro ken over den laatsten Zeppelin-luchtaan- val op Engeland, welke door tien of meer dezer luchtgevaarten werd uitgevoerd. Vyf slaagden er, volgens den minister, in ’t ge heel niet in hun doel te bereiken en verlie ten het land, zonder materieele schade aan te richten. Van de vyf, die bij Londen kwa men, konder er vier het verdedigingsstelsel niet doordringen. De overbltyvende Zeppe lin, die over Londen voer met stilstaande motoren, wierp drie bommen, die helaas verliezen aan, menschenlevens veroorzaak ten. Engelsche vliegtuigen stegen op, maar de weersgesteldheid was uiterst ongunstig voor den aanval of de verdediging en zy waren niet in staat den strijd met de Zep pelins aan ‘te binden. Met de grootste achting gewaagde spr. dan, onder toejuichingen, van de prachtige daar der Fransche vliegers en van den Franschen afweerdienst, waardoor vier der Zeppelins later konden worden vernield. Om rechtvaardig tegenover den Britschen af weerdienst te zijn, wilde spr. er echter aan herinneren, dat de Zeppelins boven Frank rijk by daglicht vlogen en lager dan boven Engeland. De regeering deelde reeds haar plan mede Duitsche steden te bombardeeren, tot een einde wordt gemaaktaan dusdanige koelbloedige aanvallen van de Duitschers op de burgerbevolking van dit land, ver volgde de minister. Twee zulke aanvallen zyn reeds gedaan en het Huis mocht er van verzekerd worden, dat dit proces zal worden voortgezet, tot het doel is bereikt. vontuden, bonden dadelijk den strijd aan togon de Dutoohe sobopen en vochten tot zij na een kort, ongeiijk gevocht werden vernield. Hun nAoedig optraden liield' de 1 hilwahe schepen lang bezig en wU4d<‘ drie koopvaanhjMehepen In. staat te ont- «nappen. Het wordt betreurd dat 5 Noor- Hche, een Doensch en 3 Zweedscho sche pen, aiUe ongewapend, daarna werden ver nield door kanonvuur, zonder onderzoek of («enigerlei waarschuwing en zonder acht te slaan op de kwensi van benMumingen en passagiers. Bevreesd niet te kunnen ontsnappen voor Britsche oorlogswohi’pen ter plaatse wa ren, deden die Duitschers gieen de bemanning te redden Briitache torpet1 lieten de koof nog zonken, kont daarna genJi'iti («en redden, bekend Na op den der IMWche schepen gixwwen hebben en do Duitsche lezing van geval te hebbest ontkend, wat de plaats van h<f gebeurde en de vernieling der .v.oort«M«alM’'ppn betreft, wordt opgemerkt dat di« Duitsche schepen er in de lange donkern nachten in mlaagd(5i te ontsnap pen aan do Britsche bewakingm-ekaders. Betreurd wordt dat alle 88 officieren en manschappen van Mary Rose en 47 offi cieren en manschappen, van de ^trongliow zijn verloren. Met zekere verrassing heeft men gezien, hoe onverwacht Painlevé het wankel be staan van zijn kabinet nog voor den val wist te behoeden in de belangrijke Kamer zitting van Vrydag, waar de algemeene politiek besproken werd. Nu de Parijsche correspondent van de „Telegraaf” daarover nadere bijzonderhe den meldt, willen w(j nog eens op die zit ting, waarin ook het doel der nationale ver dediging duidelyk werd uitgesproken, te rugkomen. Nadat de verschillende ingeschreven spre kers het woord hadden gevoerd, zette Pain levé eerst de grondgedachte der regeerings- politiek uiteen, evenals zijn houding in zake de gebeurtenissen in het binnenland, die zich in den loop van de laatste maand hebben voorgedaan. Painlevé begon met er aan te herinne ren, onder welke moeilijke en ondankbare omstandigheden hy het bewind aanvaardde. Vraagstukken van het uiterste gewicht vereischten een snelle oplossing, zooals le vensmiddelenvoorziening, transport, sta kingen, terwijl bovendien de regeering te doen kreeg met heftige polemieken, ontke tend naar aanleiding van betreurenswaar- dige Behandelen. Wat het doel de nationale verdediging aangaat, dit bestaat, zoo zeide spr., uitsluitend in de teruggaaf van wat Frankryk rechtens behoort. Zelfs toen Frankrijk rechtens behoort. „Zelfs toen levé, protesteerde het nog tegen den roof van Elzas-Lotharingen, en wat toen recht was, blyft het ook nu. Deze taal heb ik reeds gevoerd sedert het begin van den oorlog. Hoe ook de overwinning der gealli eerden moge zyn Frankrijk eischt niets anders dan zyn recht: den terugkeer van Elzas-Lotharingen tot het moederland. En wy hebben den plicht, dezen eisch te stel len. Om dit doel te bereiken, moeten wij den oorlog ipet alle middelen en met al onze hulpbronnen voeren. Zoodanig is de ge dachte, volgens welke de oorlogspolitiek der regeering geleid moet worden. En het is noodzakelijk, dat hieromtrent volstrekt geen verschil van meening besta. Allen moeten wij het er over eens zyn, dat noch deze regeering, noch eenige andere een an deren vrede voor Frankrijk kan willen. Den oorlog een uur te lang voort te zetten, zou kie schandelykste aller misdaden zyn, maar wy zullen geen vrede maken vóór het vol ledig herstel onzer rechten.” De premier verklaarde vervolgens, ter wijl de vergadering hem met gespannen Charlyle’s levenlang te weergalmen. Misschien plaste hij op heete zomerdagen in de beek, zooals kleine jongens deden, toen onze Grijze Draak plotseling de eer biedwaardige stilte van Ecclefechan verbrak en ik wist, dat zij menigen stormachtigen zonsopgang en vurigen zonsondergang als een spiegel had weerkaatst, evenals de Lady van Bhalott alle werkelijk belangrijke dingen in haar spiegel zag voorbij trekken. En toch viel Charlyle er voor en hij was eene gebeurtenis voor de ge- heele wereld, die nu bedevaarten doet naar zyn geboorteplaats. En ik denk, dat hij, als zijne herinnering terug dwaalde naar Ecclefechan, hij dat niet geruild zou hebben voor oen tuin met paleizen en bloemen en fon teinen. Zelfs de kleine kinderen, die op den weg speelden, waar eertijds Charlyle speelde, wisten, waarom deze auto stilhield. aandacht volgde, dat er maar één middel bestaat om dit doel te bereiken: vechten. En met het oog op dezen feilen stryd, maakte hy dit program op: „Alle levende krachten in Frankryk bij eenzamelen, alle hulpmiddelen der gealli eerden bijeenvoegen, slechts een enkel richtsnoer volgen voor alle legers, één en kel leger maken dat zijn de voornaam ste voorwa^rden voor de overwinning. Dan zal onze macht zóó duidelijk blyken, dat ons doel daardoor alleen reeds bijna be reikt zal zyn. Ik wys er met nadruk op, dat de geallieerden de noodzakelijkheid van dit streven eenparig erkennen. Wellicht is er nog nimmer een zoo vol ledige eenheid betreffende de factoren van den oorlog tusschen Engeland en ons be reikt als gedurende de laatste dagen. De bijzonderheden zyn gemeenschappelijk on derzocht en de besluiten zyn genomen als gold het één enkel leger. Ik vergeet onze andere bondgenooten niet. Maar als ik meer in het bijzonder van Engeland spreek, dan komt dat, omdat het op onzen eigen bodem nauw aan ons verbonden is, omdat het daar een front bezet, dat aan het onze i4 vastgeklonken.” In het tweede gedeelte zyner redevoe ring zette de premier zijn binnenlandsche politiek uiteen. „Het voornaamste element van orde en vertrouwen in het land”, zoo1 verklaarde hy, „is, dat men de justitie in alle onafhankelijkheid haar loop late heb ben. Men mag niet het gevaar loopen, dat, door in ’t openbaar schandalen op te rake len, eenige modderspatten het schoon ge laat van het vaderland verontreinigen.” Aan het slot zyner rede, toegejuicht door de groote meerderheid der ver gadering, deed Painlevé, voor zichzelf ook, een beroep op het rechtvaardigheidsgevoel zyner collega’s. Ten slotte werd, zooals bekend, toen de motie van vertrouwen by handopsteken aangenomen. irpedejager», die „Ma ter ('harkw L. Fox. gezagvoerder l-dward orte tegen duik booten C. N. en A. M. WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) weest.” nIk zou tevreden zyn geweest. Er is een groot verschil tusschen tevreden heid en geluk. Dat kunt gij nog niet hebben geleerd.” „O, denkt gij datHet is het ver schil tusschen tusschen wel, het verschil tusschen dit grensland op een donkeren dag en by zonne schijn gezien. Het is hetzelfde land schep, maar het lykt niet hetzelfde voor onze oogen of wekt dezelfde gevoelens bij ons op. De gevoelens op een donkeren dag zouden kalm en rustig aangenaam zijn die door zonneschijn opgewekt zouden vol ontroering en nartkloppingen zijn zooals vandaag.” „Bij Jupiter, gij hebt den spijker nJa. Zij is een aangename ervaren vrouw.” „En als ik er niet was geweest, zou zy nu naast u zitten.” „Daaraan twijfel ik niet.” „En, gij zoudt gelukkig zijn BUITENLAND8CH NIEUWS, DUITSCHLAND. Do zovendv oorlog»!eoning. Nbot VVolff nw’Wt, fjeveti venwhillendo Duitwhe bladen groote tevredenheid be kennen over het resultaat van de zeven de ooriogsileenlng, waardoor hol totaal be drag door leeningen op langen termijn tot ikikklng der oorlogskosten in»4 12J4 mil liard is vermeerderd en gebriwht op 72 milliard. De V a d e r 4 a n d s c h e p a r t ij. De Pruisische minister van Binnenland sche Zaken heeft een beschikking uitge- vaardigd, waarbij aan ambtenaren Nan zijn araeeling op het hart wordt gedrukt, zich te onthouden van het aanwerven van loden voor deze partij. E ii n nieuwe crisis? De VoMdwIio Ztg. bevat het merkwaar dige bericht, dat do keker het ontslag van den staatssecretaris van marine, von ('apeiUe, nht heeft aangenomen. Het blad ziet (Daarin een bewije, dat do keizer do er iels niet opgelost acht door het heen gaan van et-n enkelen en voorspelt, dril veTinoodkdijk ook de kanselier on de on- derkansiilk r hun post zullen verlaten. Of zij alleen zullen gaan, zegt liet blad, of dat etr nog meer veranderingen plaats hel'lH'U, zal er van afhangen, in hoever re de nieuw» oplowdng slechte andering van personen of oen ring van eystetn» brteekent. l,(v<taat er than» Inderdaad weer een crisis, dde het heengaan vaif den kanse-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1