lornw
lEN
iedingen
Courant
Dinsdag 23 October 1917.
No. 13527.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
;n.
P
Feuilleton.
EMAN,
XTie’ci'WS- exi
VERSCHIJNT DAGELIJKS
rkooping
icht,
^.d.-rrextezxtxe'bla-d- voor Q-oixd.su en Oxxxstrelcoxx.
HIDING
inschatting van een
espaarder.
it aan te brengen-
linatena de helft-
twissel van Mot.
KOaabeajMar-
rijzing franco thuia.
pil Wolux,
tr. 31 - Warn.
■MM.
56e Jaargang*
Miss Barrie’s Huwelijk
door
cxu bureau
aan het Bni
2291 94
Gemengd Oorlogsnieuws.
weer
46
en
ge-
hebben, dagelijks
(Word: vervolgd).
3
edingöwaarde.
itaria KOEMAN
2509 35
teratond en het
a.»., of zooveel
iper kan worden
K.
i Ho<
van i
groote keuken,
:amer en ia voor-
reregeld tijdig
ingen van var-
■malral (jkhadaai,
iganda te w
gamakkan voorzien
tuis
GOUDSCHE COURANT.
on ridderlijke van het optre-
.'kwuc- —.hepen gewvoen te
‘e lezing van het
ud.
de
woi
VEMBER 1917.
het Koffiehuis van
aar, ten overstaan
regeb f 1.05, elke regel meer f OJS
w- en Woning-
xnicate Annea-
IvL
INGEZONDEN MEDEDKELINGEN i
Op de voorpagina dobbel tarief
Gewone ■dvertcnlièa ea ingnoadca medadeelinge» Mj coetreei 10a eeer gereduceerde*
prija. Groots lettere en renden naar plaetaruimte
KLEINE ADVEBTENTïftN saxvrsge* amatuediMe*.' betreflepde diaeaapareanaal,
koop ea verkoop. Luw en vertwer. I—5 regel* f 0.25 elk* regel M*r 5 «M bij vooruit
betaling Mauunauna grootte 10 regale. Bewijanomawn S cant.
ecu ver
ve ramde-
De Fransche Kamerzitting. - De bespreking van
den Zeppelin-aanval in het Engelsche Lagerhuis, -
Zal de Entente al of niet op de pauselijke nota
antwoorden 1 - De vervolging van het Grieksche
kabinet-Skoelaedis. Nieuwe actie aan het
Westelijk front.
0N8 OVEKUCHT.
heeft men
het wank
«Men. van
.lijn,
het
I»iüteche acht
de Duiteche
Zetten
Heide;
logatraat te
de atraat tot
poging on»
van de varatelde
dojager» De Duitecherw ver-
ipvaardijschepe®, terwijl zij
I tti Brltsahe patrouille, die
ver.sclwn, was in de gele-
W-tal Noren en anderen je
wie nog geen bijzoniderhedrti
Een der afgevaardigden in het Lagerhuis
heeft opnieuw aan de Regeering de vraag
gesteld, of de geallieerden een gezameniyk
antwoord zullen zenden op de vredesvoor
stellen van den Paus of dat het Amerikaan-
sche antwoord beschouwd moet worden als
het antwoord der geallieerden weergevende.
Diplomatiek is daarop door Balfour ont
wakend geantwoord, dat ér thans geen re
den scheen te bestaan om iets toe te voegen
ABONNEMENTSPRIJS I per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco
per post per kwartaal f 1.50, met Zondagsblad 12. z
Abonnementen worden dagelijks aangeootnea aan otaa bureau Maakt 31, Gouda. b*j
oase agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgknng)
S regels f 0.55, elke rage! meer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worden
deze tegen twee berekend- Vau buiten Gouda en den bezorgkring 1—J> regels f 0.80, elk*
regel meer f 0.15.
d de
leees.
tën kosten sleekls
elallag;
voor elke regel
Wat de pers betreft, zjj liet zich gema
tigd, doch zonder enthousiasme uit. En er
bleven stemmen, die wezen op de wankele
positie waarin het Kabinet door al het
voorgaande nu eenmaal onherstelbaar was
gebracht. De duur van dit Kabinet te ver
lengen mag mogeljjk zjjn, zeide de „Hu-
manité”, maar langer dan eenige weken zal
het zich toch niet meer kunnen staande
houden.
Wel waren enkele bladen optimistischer,
en wijsen
sijn en
:n. Door
raterkend
rden en
I worden.
I lij b«.
Hol vernielde
1 >e I ngelsche
twee snolle, zwaar
kaperschepen op 17
Verwege tusschen
de Noonsche
convooi aanvielen.
Twee I' ngelsche tor;
ry Rose, gt%agvoerdter
en do ..Srongbow, g«"
Brooke, die het «wou
op den kop geslagen riep hij uit,
alsof hij mg genoegen wilde doen
door toe te stemmen.
„Vol ontroering en hartkloppingen
zooals vandaag.”
„Voelt gij dus toch het romantische
van alles in dezen zonneschijn?” vroeg
ik, verlangend hem een „ja” te ont
lokken, terwijl hij in deze stemming
was.
„Dat zou ik wel denken. En ik
schaam mij niet, nu gij mij ter zijde
staat. Maar ik geloof, helaas, dat ik
mij er voor zou hebben geschaamd
tegenover mevrouw West. En ik zou
de ontroering niet hebben gevoeld,
alleen maar een kalm, rustig genoegen,
als op sombere dagen tevredenheid.
Ik zou misschien niet hebben ge
weten, wat ik miste. Ik zou het heel
natuurlijk hebben gevonden, mijn
enthousiasme te hebben afgelegd.
Maar in mijne beste oogenblikken,
prinses, heb ik meer ^edelijden met
de menschen gehad, omdat ze niet
weten, wat zij missen in het leven,
dan omdat zij die dingen missen.”
„Ja,” antwoordde ik, „omdat het
beter is te weten, dat er mooie din
gen zijn en|er tevergeefs naar te ver
langen, dan voort te zwoegen, zonder
iets van hun bestaan te weten. Maar
dat alles heeft niets te maken met
mevrouw West.”
Sir S. „sedert de dagen van John
Knox en lang tevoren. Het was deels
het klimaat deels de vervolging.
Beide kwam met onzen aard overeen.
Maar kijk, hier is het huisje, waar
een der grootste genieën, dje ooit het
levenslicht in Schotland zagen, het
eerst zyne oogen opende. Ik durf be
weren, dat hij niet veel licht kreeg
maar hij bracht het grootste deel
van zijp leven door met het aan an
deren te geven, uit zijne eigen som
berheid. Zou Burns geene belang
stelling hebben gevoeld, indien zijne
profetische ziel bij het voorbijgaan
van dat huis (zooals hij moest hebben
gedaan in den ,woeligen’ tijd te Eco-
lefechan) had gezegd „Hier, in deze
woning, even nederig als uwe geboor
teplaats, zal een man worden geboren
even groot als gij en een uwer
scherpste critici
Ik antwoordde niet, omdat er geen
antwoord noodig was, en omdat wy
beiden strak staarden naar een klein,
witgekalkt dubbel huis, verbonden
door eene gewelfde gang. Van Gretna
Green komende, lag het links van
ons te midden van een gr'ys en wit
dorp, dat er erg gewoon zou hebben
uitgezien, indien het niet door een
onmetelijk hemelgewelf was omlyst.
Het was, alsof deze groote blauw-
kriotallen stop over Charlyle’a geboorte-
aan hetgeen reeds door de Britsche regee
ring was medegedeeld.
De Grieksche Kamer heeft, pa een rede
van Hallis, besloten het Kabinet-Skoeloedis
gerechtelyk te vervolgen. Klaarblijkelijk
stelt men Skoeloedis aansprakelijk voor de
politiek onder koning Constanten jegens
de huidige bondgenooten gevoerd. Dit be
hoeft trouwens niet te verwonderen, als wij
herinneren aan de opzienbarende onthullin
gen der commissie van onderzoek naar aan
leiding van de werkzaamheid van bovenge
noemd ministerie, waarbij de commissie tot
de slotsom was gekomen, dat de ministers
van het kabinet-Skoeloedis het besluit van
31 Mei aangaande de ontbinding der Kamer
onderteekend hebben, ten einde de grond
wet buiten werking te stellen en de per»
soonljjke politiek van koning Constanten
na te streven. Verder veroorzaakten zij een
verlies van een millioen door het onwettig
inwilligen van toelagen aan hun onderge
schikten en namen in Duitschland twee ge
heime leeningen op, zonder de Kamer daar
in te kennen. Zij verlengden het privilegie
der Nationale Bank met 25 jaar en gaven
de Mohammedaansche bezittingen in Mace
donië terug. Voorts ondersteunden zy de
Duitsche propaganda op elke manier en
leverden ten slotte den Bulgaren het fort
Rupel, steden in Macedonië, een legerkorps
en oorlogsmateriaal tot een waarde van
verscheidene millioenen uit. Het nu volgend
proces zal nog wel meer licht in deze lugu
bere zaak doen opga^p.
Op het Westelijk front zijn de Engel -
schen en Franschen opnieuw gezamenlijk
opgetreden tegen een smal front tusschen
Draaibank en Poelcapelle. De Engelschen
opereerden daarbij aan weerszijden van den
spoorweg Yperen—Staden, terwijl de Fran-
sche aanvallen zich tegen het bosch nabij
Veldhoek richtten. Slechts plaatselijke ge
ringe vorderingen worden voorloopig als
resultaat gemeld.
Of in het Oosten de Detachers hun op
trekkende beweging zullen voortzetten, dan
wel dat zij het beter jaargetijde zullen af
wachten, is moeilijk uit te maken en na
tuurlijk dat daaromtrent niets wordt losge
laten. Of zy op dit front echter ook oven
voldoende troepen beschikken om de acties
ter zee landwaarts te steunen, schijnt zeer
de vraag.
plaats was gezet, om ze te bescher
men en van andere plaatsen te onder
scheiden. Daar was de smalle beek
met hare steile oevers „de lieve,
vriendelijk voortkabbelende Kuhbach”
(zooals Sir S. aanhaalde) welke
muziek had gemaakt van
kinderooren, om daar zyn
iiz:l:_.
maar ten onrechte, zooals blijkt uit een te
legram, dat ons, terwijl we dit schrijven,
bereikt, en dat vermeld, hoe na een gewone
ministerraad Painlevé zich reeds thans
naar den president Poincaré heeft begeven,
en het collectief ontslag van het Kabinet
heeft ingediend.
Poincaré verklaarde intuaschen dit ont
slag niet te kunnen aanvaarden, waar eerst
Vrydag, zonder argumentatie, de Kamer
haar volledig vertrouwen in dit Kabinet
uitsprak. De ministers blijven echter, naar
verluidt, bij hun ontslagaanvrage volhar
den. Een nieuwe crisis dus toch en na heb
voorgevallene in de laatste zitting weer
even plotseling gekomen als zij geweken
scheen.
o o n v o o 1.
admiraliteit meldt dal
gewapende Dullwohe
October ongeveer aai
de Shetlaudueilanden en
kust in de Noordteee een
„Misschien niet. Toch heeft het iets
met mij te maken. Gij behoeft u niet
over den samenhang te bekommeren.”
„Ik zal mij nergens over bekom
meren lachte ik in mijne vreugde
over het leven en het tuffen, die dit
oogenblik een en ondeelbaar schenen
te zijn. „Ik ben omsponnen door het
gouden too vernet, dat Sir Walter
Scott en Burns hebben geweven om
elke mijl van dit land over de grens
ons land, het uwe en het mijne.”
„Dat ben ik ook, in het weefsel
gevangen, verstrikt tot mijne
eigen verbazing.” Hij lachte onder
het sturen met jonge, levendige oogen.
„Burns, terloops gezegd, kwam naar
Ecclefechar, waar we nu aankomen.
Hij had een woelige tijd, en schreef
verzen aan het Meisje van Ecclefechan:
hetgeen bewijst, dat het plaatsje toen
veel drukker moet zijn geweest dan
nu. Of anders, wat even waarschijn
lijk is, bezat hij de gave om sap to
persen uit de droogste, dorre vruch
ten dezelfde gave, die gij bezit.”
„Misschien droogden de vruchten
later uit,” opperde ik. „Burns stierf
weldra, nadat Charlyle was geboren,
nietwaar En misschien begonnen de
menschen stijver te worden, toen zij
zijn invloed vergaten.”
„Neen. Wie van ons Schotten een
maal taai is, ia het altijd”, beweerde
In het Engelsche Lagerhuis heeft de mi
nister van Nationale Verdediging gespro
ken over den laatsten Zeppelin-luchtaan-
val op Engeland, welke door tien of meer
dezer luchtgevaarten werd uitgevoerd. Vyf
slaagden er, volgens den minister, in ’t ge
heel niet in hun doel te bereiken en verlie
ten het land, zonder materieele schade aan
te richten. Van de vyf, die bij Londen kwa
men, konder er vier het verdedigingsstelsel
niet doordringen. De overbltyvende Zeppe
lin, die over Londen voer met stilstaande
motoren, wierp drie bommen, die helaas
verliezen aan, menschenlevens veroorzaak
ten. Engelsche vliegtuigen stegen op, maar
de weersgesteldheid was uiterst ongunstig
voor den aanval of de verdediging en zy
waren niet in staat den strijd met de Zep
pelins aan ‘te binden.
Met de grootste achting gewaagde spr.
dan, onder toejuichingen, van de prachtige
daar der Fransche vliegers en van den
Franschen afweerdienst, waardoor vier der
Zeppelins later konden worden vernield. Om
rechtvaardig tegenover den Britschen af
weerdienst te zijn, wilde spr. er echter aan
herinneren, dat de Zeppelins boven Frank
rijk by daglicht vlogen en lager dan boven
Engeland.
De regeering deelde reeds haar plan
mede Duitsche steden te bombardeeren, tot
een einde wordt gemaaktaan dusdanige
koelbloedige aanvallen van de Duitschers
op de burgerbevolking van dit land, ver
volgde de minister. Twee zulke aanvallen
zyn reeds gedaan en het Huis mocht er
van verzekerd worden, dat dit proces zal
worden voortgezet, tot het doel is bereikt.
vontuden, bonden dadelijk den strijd aan
togon de Dutoohe sobopen en vochten tot
zij na een kort, ongeiijk gevocht werden
vernield. Hun nAoedig optraden liield' de
1 hilwahe schepen lang bezig en wU4d<‘
drie koopvaanhjMehepen In. staat te ont-
«nappen. Het wordt betreurd dat 5 Noor-
Hche, een Doensch en 3 Zweedscho sche
pen, aiUe ongewapend, daarna werden ver
nield door kanonvuur, zonder onderzoek
of («enigerlei waarschuwing en zonder acht
te slaan op de kwensi van benMumingen
en passagiers.
Bevreesd niet te kunnen ontsnappen voor
Britsche oorlogswohi’pen ter plaatse wa
ren, deden die Duitschers gieen
de bemanning te redden
Briitache torpet1
lieten de koof
nog zonken,
kont daarna
genJi'iti («en
redden,
bekend
Na op
den der IMWche schepen gixwwen
hebben en do Duitsche lezing van
geval te hebbest ontkend, wat de plaats
van h<f gebeurde en de vernieling der
.v.oort«M«alM’'ppn betreft, wordt opgemerkt
dat di« Duitsche schepen er in de lange
donkern nachten in mlaagd(5i te ontsnap
pen aan do Britsche bewakingm-ekaders.
Betreurd wordt dat alle 88 officieren en
manschappen van Mary Rose en 47 offi
cieren en manschappen, van de ^trongliow
zijn verloren.
Met zekere verrassing heeft men gezien,
hoe onverwacht Painlevé het wankel be
staan van zijn kabinet nog voor den val
wist te behoeden in de belangrijke Kamer
zitting van Vrydag, waar de algemeene
politiek besproken werd.
Nu de Parijsche correspondent van de
„Telegraaf” daarover nadere bijzonderhe
den meldt, willen w(j nog eens op die zit
ting, waarin ook het doel der nationale ver
dediging duidelyk werd uitgesproken, te
rugkomen.
Nadat de verschillende ingeschreven spre
kers het woord hadden gevoerd, zette Pain
levé eerst de grondgedachte der regeerings-
politiek uiteen, evenals zijn houding in
zake de gebeurtenissen in het binnenland,
die zich in den loop van de laatste maand
hebben voorgedaan.
Painlevé begon met er aan te herinne
ren, onder welke moeilijke en ondankbare
omstandigheden hy het bewind aanvaardde.
Vraagstukken van het uiterste gewicht
vereischten een snelle oplossing, zooals le
vensmiddelenvoorziening, transport, sta
kingen, terwijl bovendien de regeering te
doen kreeg met heftige polemieken, ontke
tend naar aanleiding van betreurenswaar-
dige Behandelen. Wat het doel de nationale
verdediging aangaat, dit bestaat, zoo zeide
spr., uitsluitend in de teruggaaf van wat
Frankryk rechtens behoort. Zelfs toen
Frankrijk rechtens behoort. „Zelfs toen
levé, protesteerde het nog tegen den roof
van Elzas-Lotharingen, en wat toen recht
was, blyft het ook nu. Deze taal heb ik
reeds gevoerd sedert het begin van den
oorlog. Hoe ook de overwinning der gealli
eerden moge zyn Frankrijk eischt niets
anders dan zyn recht: den terugkeer van
Elzas-Lotharingen tot het moederland. En
wy hebben den plicht, dezen eisch te stel
len. Om dit doel te bereiken, moeten wij
den oorlog ipet alle middelen en met al onze
hulpbronnen voeren. Zoodanig is de ge
dachte, volgens welke de oorlogspolitiek der
regeering geleid moet worden. En het is
noodzakelijk, dat hieromtrent volstrekt
geen verschil van meening besta. Allen
moeten wij het er over eens zyn, dat noch
deze regeering, noch eenige andere een an
deren vrede voor Frankrijk kan willen. Den
oorlog een uur te lang voort te zetten, zou
kie schandelykste aller misdaden zyn, maar
wy zullen geen vrede maken vóór het vol
ledig herstel onzer rechten.”
De premier verklaarde vervolgens, ter
wijl de vergadering hem met gespannen
Charlyle’s
levenlang
te weergalmen. Misschien plaste hij
op heete zomerdagen in de beek,
zooals kleine jongens deden, toen
onze Grijze Draak plotseling de eer
biedwaardige stilte van Ecclefechan
verbrak en ik wist, dat zij menigen
stormachtigen zonsopgang en vurigen
zonsondergang als een spiegel had
weerkaatst, evenals de Lady van
Bhalott alle werkelijk belangrijke
dingen in haar spiegel zag voorbij
trekken.
En toch viel Charlyle er voor en
hij was eene gebeurtenis voor de ge-
heele wereld, die nu bedevaarten doet
naar zyn geboorteplaats. En ik denk,
dat hij, als zijne herinnering terug
dwaalde naar Ecclefechan, hij dat
niet geruild zou hebben voor oen
tuin met paleizen en bloemen en fon
teinen. Zelfs de kleine kinderen, die
op den weg speelden, waar eertijds
Charlyle speelde, wisten, waarom deze
auto stilhield.
aandacht volgde, dat er maar één middel
bestaat om dit doel te bereiken: vechten.
En met het oog op dezen feilen stryd,
maakte hy dit program op:
„Alle levende krachten in Frankryk bij
eenzamelen, alle hulpmiddelen der gealli
eerden bijeenvoegen, slechts een enkel
richtsnoer volgen voor alle legers, één en
kel leger maken dat zijn de voornaam
ste voorwa^rden voor de overwinning. Dan
zal onze macht zóó duidelijk blyken, dat
ons doel daardoor alleen reeds bijna be
reikt zal zyn. Ik wys er met nadruk op, dat
de geallieerden de noodzakelijkheid van dit
streven eenparig erkennen.
Wellicht is er nog nimmer een zoo vol
ledige eenheid betreffende de factoren van
den oorlog tusschen Engeland en ons be
reikt als gedurende de laatste dagen. De
bijzonderheden zyn gemeenschappelijk on
derzocht en de besluiten zyn genomen als
gold het één enkel leger. Ik vergeet onze
andere bondgenooten niet. Maar als ik meer
in het bijzonder van Engeland spreek, dan
komt dat, omdat het op onzen eigen bodem
nauw aan ons verbonden is, omdat het
daar een front bezet, dat aan het onze i4
vastgeklonken.”
In het tweede gedeelte zyner redevoe
ring zette de premier zijn binnenlandsche
politiek uiteen. „Het voornaamste element
van orde en vertrouwen in het land”, zoo1
verklaarde hy, „is, dat men de justitie in
alle onafhankelijkheid haar loop late heb
ben. Men mag niet het gevaar loopen, dat,
door in ’t openbaar schandalen op te rake
len, eenige modderspatten het schoon ge
laat van het vaderland verontreinigen.”
Aan het slot zyner rede, toegejuicht
door de groote meerderheid der ver
gadering, deed Painlevé, voor zichzelf ook,
een beroep op het rechtvaardigheidsgevoel
zyner collega’s.
Ten slotte werd, zooals bekend, toen de
motie van vertrouwen by handopsteken
aangenomen.
irpedejager», die „Ma
ter ('harkw L. Fox.
gezagvoerder l-dward
orte tegen duik booten
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
weest.”
nIk zou tevreden zyn geweest. Er
is een groot verschil tusschen tevreden
heid en geluk. Dat kunt gij nog niet
hebben geleerd.”
„O, denkt gij datHet is het ver
schil tusschen tusschen wel,
het verschil tusschen dit grensland
op een donkeren dag en by zonne
schijn gezien. Het is hetzelfde land
schep, maar het lykt niet hetzelfde
voor onze oogen of wekt dezelfde
gevoelens bij ons op. De gevoelens
op een donkeren dag zouden kalm
en rustig aangenaam zijn die door
zonneschijn opgewekt zouden vol
ontroering en nartkloppingen zijn
zooals vandaag.”
„Bij Jupiter, gij hebt den spijker
nJa. Zij is een aangename
ervaren vrouw.”
„En als ik er niet was geweest,
zou zy nu naast u zitten.”
„Daaraan twijfel ik niet.”
„En, gij zoudt gelukkig zijn
BUITENLAND8CH NIEUWS,
DUITSCHLAND.
Do zovendv oorlog»!eoning.
Nbot VVolff nw’Wt, fjeveti venwhillendo
Duitwhe bladen groote tevredenheid be
kennen over het resultaat van de zeven
de ooriogsileenlng, waardoor hol totaal be
drag door leeningen op langen termijn tot
ikikklng der oorlogskosten in»4 12J4 mil
liard is vermeerderd en gebriwht op 72
milliard.
De V a d e r 4 a n d s c h e p a r t ij.
De Pruisische minister van Binnenland
sche Zaken heeft een beschikking uitge-
vaardigd, waarbij aan ambtenaren Nan
zijn araeeling op het hart wordt gedrukt,
zich te onthouden van het aanwerven
van loden voor deze partij.
E ii n nieuwe crisis?
De VoMdwIio Ztg. bevat het merkwaar
dige bericht, dat do keker het ontslag
van den staatssecretaris van marine, von
('apeiUe, nht heeft aangenomen. Het blad
ziet (Daarin een bewije, dat do keizer do
er iels niet opgelost acht door het heen
gaan van et-n enkelen en voorspelt, dril
veTinoodkdijk ook de kanselier on de on-
derkansiilk r hun post zullen verlaten. Of
zij alleen zullen gaan, zegt liet blad, of
dat etr nog meer veranderingen plaats
hel'lH'U, zal er van afhangen, in hoever
re de nieuw» oplowdng slechte
andering van personen of oen
ring van eystetn» brteekent.
l,(v<taat er than» Inderdaad weer een
crisis, dde het heengaan vaif den kanse-