irslag
Kachels
Malll
e meubelen
n, Kasten,
m, Theeta-
leublemen-
:h, Boeken-
ns onbesla-
m, Kapok-
nermeube-
itgoedkoop.
Delen vanaf
0.-, Sttfl
15.50, f7.50
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
ekbare
ndraad
1, GOUDA.
Feuilleton.
Miss Barrie’s Huwelijk
door
9
Uitgevers aTbRINKMAN ZOON.
e plaatsen
iravenhage.
«*-
No. 13540.
XTie-\x“ws- en. ^.d.-vertezi.tie'blei.d. voor G-cct-cLa. erx Oxxxstxelceaa..
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
kleinste
en, waar
2612 142
Gemengd Oorlogsnieuw».
ooruitbetaling.
ENDOORN.
datlk nooit
l, UI
Nu.
inet
hoe
aardig
•ried F*
zeide
Ing, mits
'groot Is.
De krijgsoperaties aan het Italiaansche front. -
Uit het Britsche parlement, het vraagstuk Elsaz-
Lotharingen. - Von Hertling en de partijleiders. -
Gaat Argentinië ten strijde - Een Amerikaansch*
kingen daarop
boekformaat
gij aan mijn raad! gedacht
hij. „Zijt gij begonnen te öchrij-
sil
men
éunie” Muriek-
Gouda.
Doet ook Argentinië den stap, dan ble
ven er dus nog maar vyf neutrale Zuid-
Amerikaansche Staten over.
Niet zonder rede vraagt men zich af,
hoelang ook deze nog neutraal zullen blij
ven.
geregeld tijdig
angen van ver-
rmakelökheden,
agenda te var-
»ng,
heb
-am.
nd-
kerü
W Gouda.
an Gouda.
De
van
ultv«
mevi
met
naar
ne”
INGEZONDEN MKDEDEEUNGKN i
Op de voorpagina dubbel tariej.
Gewone adverteniièn en ingnoadea
prijs. GrooM letters «a randen naar plaatsruimte.
KLEINE AD VEKTENTT1N aaavrugea
koop ea verkoop, huur verisner. 1—S ragela f <).2S alka regal nseer J eaM H| vearak*
betaling. Maximum grootte 10 regain. Ksw4i—■^■e 5 MM.
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
ullliitdli-
i. W. 128M.
spoedig van de lijst onzer vijanden zal zijn
geschrapt.”
Zoover zijn we zeker nog niet en of het
komen zal?
de meerderheid slechts aangenaam
Volgens de Vossische Ztg. zou de
Keizer den onder-kanselier echter niet wil
len laten gaan.
drie dhgen, en don is liet
Afaar ik wou, d
in orde kon brt
ineens weer geil
„Ik zou u
zeidte hij snel.
„Zeg het dan! Gij hebt juist den tijd».
alle* van;
leur ‘op zoo
en Co-
•pro.
men. De resolutie van Lees Smith werd
zonder stemming verworpen.
dat gij van mij
1 helpen, om
zou komen
dag met ons mee zouden gaan.
Ik waw geheel in dn* war en lien bang,
dat ik niet veel van het landschap heb
gezien, voor Ik weer tot bedaren kwam.
Ik herinner mij, dat wij door Kirkcud
bright tuflen. dal naar St. Cuthert werd
aarzelde, en zijn gelaat werd rood,
gij belooven, niet boos te worden,
bijna.
,Dat beloof ik! Zeg het mij.7
gij. alles in eens voor allen in
gij uwe aandacht
sn.”
Ipen?” vroeg ik ver-
De berichten uit Rusland blijven min
der gunstig; niet alleen dat de binnenland-
sche toestanden weer meer reden tot onge
rustheid geven, ook de politieke toestand is
buitengewoon verward. In het kabinet zul-"
len wijzigingen blijkbaar niet kunnen uit
blijven en reeds zou de minister van oorlog
Verhovsky zijn ontslag hebben aange
vraagd, daar hij met het kabinet in con
flict is gekomen door zijn internationa
lisme. Naar verluidt heeft hy voorloopig
zijn functies aan den onderstaatsöecretaris-
generaal Manikofsky overgedragen.
Ook bestaat er, zooals we weten, geschil
tusschen Terestsjenko en de democratie
nopens de buitenlandsche politiek.
Het conflict met Maliantovsj is eenvou-
die te wijten aan diens vrijlaten van Bols-
jewiki, die in verband met den Juli-op-
stand in hechtenis waren genomen, zonder
hier den betrokken minister in te ken
nen.
Het comité van sociaal-democraten heeft
gisteren een nota tot Maliantovitsj, Niki
tin (minister van binnenlandsche zaken) en
Prokopovitsj (minister van levensmiddelen
voorziening) gericht, waarin het verklaart
dat deze minister ten gevolge van de reso
lutie der partij, verplicht zijn uit het ka
binet te treden.
De aandacht verdient het bericht volgens
hetwelk Lansing en Isjii de overeenkomst
toekenden, waarbij de Vereenigde Staten
Japans bijzondere belangen In
China erkennen en de Ver. Staten en
Japan het beginsel van de open deur in
China opnieuw verzekeren. Het bericht be
vestigt dus de vroegere geruchten, en is
van niet geringe beteekenis, om den toe
nemenden invloed van Japan in het
Oosten!
j, 8 uur. Jaar-
4edL Ver. Eer-
cen.
In Spanje is een concentratie-kabinet
gevormd uit de volgende staatslieden:
Pietro: premier van Binnenl. Zaken
Ventosa: oorlog Cierra: marine Za
mora: justitie Rodez, openb. werken
Prida: justitie.
In' dit kabinet vertegenwoordigen Fer
nandez Prida, professor in de rechten aan
de hoogeschool te Madrid, en Lacierva de
conservatieve partyde premier en Alcala
Zamora de liberale partyterwyi ook Cata-
loniërs er zitting in zouden hebben. Voorts
Rodez, tot voor kort republikein, maar
die thans de monarchistische beginselen
heeft omhelsd.
De positie van den premier zelf is ver
zwakt door de opeenvolging van vele in
vloedrijke leden zyner eigen party, met
Alba aan het hoofd, die weigeren, het kabi
net te steunen, en ver zyn afgeweken van
de democratische idealen der party.
Japansche overeenkomst. - Het Spaansche con
centratie-kabinet.
ONS OVKBZICHT.
„Matin” wyst er nog eens op dat, waar
de offensieven der Geallieerden door gemis
aan die eenheid dikwijls werden belemmerd,
de Centralen in die eenheid juist hun kracht
vonden. Waarschyniyk dat deze slag aan
Italië toegebracht de Entente een dure les
zal zijn geweest.
Want wij betwyfelen of men goed doet
zoo optimistisch te zijn als de président
van het Oostenrijksche Huis van Afgevaar
digden, die in zyn openingszitting ge
zien de successen in Italië zeide: „Niet
alleen kunnen wy ons verheugen over de
roemrijke wapenfeiten, wy kunnen ons ook
verheugen daarover, dat de kansen op
vrede grooter geworden zyn en dat de
trouwelooze bondgenoot, naar wy hopen,
In Duitschland is de politieke he
mel nog bewolkt. Het gaat thans over de
al of niet benoeming van vryzinnige
afgevaardigden tot minister. De sociaal
democraten zouden bedankt hebben aan de
regeering deel te nemen, doch niet de
volksparty, welke niet gepasseerd mag
worden.
Inderdaad, dit zyn reeds moeiiyke dagen
voor Von Hertling, van wien al het ge
rucht de ronde doet, dat hij de partyleiders
slechts pro forma zou hebben gehoord, een
bewys dat hem een nog te overwinnen wan
trouwen in den weg staat
Scheidemann heeft verklaar^, dat de so
cialisten den nieuwen kanselier zullen steu
nen, indien hij zyn belofte gestand doet en
een politiek voert, die tot strekking heeft
een spoedigen vrede mogelyk te maken.
Doet hy zulks echter niet, dan zullen de
socialisten hem met alle kracht bestrijden.
Of Helfferich al of niet zal aftreden,
schynt nog niet vast te staan. Zyn vertrek
kan
zyn.
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper gcachiedL Franco
par port per kwartaal f 130, met Zondagsblad I 2.
Abonnementen worden dagelijks' aangenomen aan om bureauMarkt 31, Gouda. bij
oase agenten, den boekhandel cn de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (beboerende tot dea beaorgkring)
1-5 regel» f 035, elke regel moer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen worde»
doe tegen twee berekend. Van buiten Geods ca dea besorgkring 1—5 regela f 030, elke
mgel aroer f 0.15.
mee als een lam, dat aan een rozenketen
wordt voortgelend, inaar blijkbaar gevoelde
meneer Nonnen minder behoefte aan des
kundigen raadt Hij bleef bij mevrouw Ja
mes on mij, en hielp ons de tafel oprui
men. Toen wij alles hadden ingepaxt,
bood hij aan de kist naar de auto te
brengen, en daar de anderen nog niet wa
ren teruggekomen, ging Ik met hem1 mee,
de vouwstoeltjes dragend', welke niet zwaar
der waren dan drie veer en.
„Hebt
v roeg
ven
„Ja, een beetje,” aaide ik. „En
staat het met uw boek?”
Hij haalde de schouders op en zag er
droefgeestig uit.
Wil de intrige niet lukken?” vroeg ik.
„Neen. Niets wil lukken.”
„Hoe 'antoer!”
„Ja, het is jammer. Maar 't ie mijne
echuld niet.”
„Is het de schuld1 van mevrouw Wpst?”
„Zij ie niet in de stemming. Niet dat
het geheel hare schuld ie. Misschien is
het evenzeer de mijne. Wij kunnen niet
met elkaar overweg - en dat is iets
nieuwe voor ons. Er zal geen boek ont
staan, zooals de zaken nu staan.”
„En toch gaat gij door met uw reisje?”
ja, wij gaan door met ons reisje.
Aline zou dat niet willen opgeven.
„Indien Ik er niet was geweest,”
ik, „zou allee in orde zijn met u landen.
Ik voel mij een „indringster”! Ik hel» al
les bedorven.”
„Gij zijt een heks, en gij hebt ons be
hekst Ja! Dat hebt gij gedaan.”
„Dank u voor uw beleefde manier van
het uit te drukken,” zeide ik.
„Heks klinkt mooier dan Indringster
woord van wat gij
roepen van een doeltreffende internationale
instelling, om oorlogen in de toekomst te
voorkomen.”
Lees Smith betoogde, dat de geheime di
plomatie het oorlogsdoel der geallieerden
verkeerd heeft voorgesteld en Elzas-Lotha-
ringen tot de voornaamete voorwaarden
was gemaakt, zonder Italië of Rusland te
raadplegen.
Balfour in antwoord op deze resolutie
verklaarde, dat naar zyn meening zulk
soort discussies er weinig toe bydragen zoo
spoedig mogelyk een eervollen vrede te
krygen. De argumenten der vorige spre
kers kwamen alle hierop neer, dat Enge
land den oorlog voortzet, om Elzaa-Lotha-
ringen voor Frankrijk terug te winnen. Dit
was een totaal verkeerde opvatting van de
algemeene inzichten.
Lees Smith had de regeering aangeval
len, omdat zy aan het oorlogsdoel andere
zaken had toegeyoegd, waarbij Engeland
zeer weinig belang had en hy had het Huis
te verstaan gegeven, dat hy beschikte over
authentieke informatie, dat de geallieerden
door een geheim verdrag gebonden waren,
om aan Frankryk of een of ander onaf-
hankelyk land het Duitsch gebied aan den
linker-Rynoever af te staan. Dit was een
absolute onjuistheid. Zoo’n verdrag bestaat
niet. De Engelsche regeering heeft zoo’n
verdrag niet aangegaan en van zoo’n ver
drag is hoegenaamd niets bekend.
Voorts was het betreurenSWMrdig, dat
Lees Smith argumenten aanvoerde, die na-
Ituurlyk in Duitschland zouden worden her
haald, maar zonder de tegenspraak en die
gegrond waren op de redeneerjig, dat het
oorlogsdoel der geallieerden niet dat was,
hetwelk zy luide hebben verkondigd, n.l.
de bevr^ding der kleine naties en de.staats
instellingen der Europeesche landen zooveel
mogelyk in overeenstemming te brengen
met de wenschen der bevolking maar
van Duitschland een stuk grondgebied los
te scheuren.
Dit was nooit het oorlogsdoel der gealli
eerden en geen enkel verdrag bestond er
tusschen hen, dat hen verplichtte voor
zoo’n oorlogsdoel te vechten.
Men zou, zeide Balfour, uit de gehouden
redevoeringen kunnen opmaken, dat de re
geering plotseling tot de conclusie is ge
komen, dat Elzas-Lotharingen het belang
rijkste deel van het oorlogsdoel uitmaakt
en geen verband1 houdt met andere oorlogs
doeleinden.
Natuurlyk verlangen wy het herstel van
Elzas-Lotharingen. Daarvoor zyn wy onge-
twyfeld in oorlog, maar niet daarvoor al
leen en niet als op zichzelf staand element
van het algemeen oorlogsdoel.
Na de redevoeringen van Balfour en As
quith, waarin de oorlogsdoeleinden dér ge
allieerden werden bevestigd, vroeg White
house (rad.) het woord, om de discussie
voort te zetten. Het Huis evenwel weigerde
hem aan te hooren. Tot sluiting der debat
ten werd besloten met 282 tegen 33 stem-
indien gij. u haast, voor do anderen, ko
men.”
Hij keek om», en daar kwamen» mevrouw
James en mevrouw Wed naar ons toe
wandelen niet Sir S. Zij waren heel dicht
bij.
..Wlï
fluisterde hij b
„Dat U'
„Indien
orde wilt maken, moet f
uitsluitend aan mij wijdtei
„Wat zou <tet helpen?
baasd.
„Dat zou mij in de eerste plaats hel
pen, omdat gij mij hebt behekst, zooals
ik reeds heb gezegd. En het zou mijne
zuster helpen, onudat na, omdat zij
lieel gaarne aou willen, dat
hieldt. I n het zoti Somerled
dat hij weer tot zichzelf
en weer verstandig z^i.”
Een bericht van de Birmingham
Post wyst er op, dat de Argentynsche
Regeering eenige 'voorstellen heeft gedaan
aan de Engelsche en Amerikaansche Re
gieringen, well» indien zy worden aange
nomen ertoe zullen leiden, dat Argentinië
zyne neutraliteit opgeeft.
In het Britsche parlement ge
beuren vreemde dingen, want al moge het
niet altyd gewenscht zyn open kaart te
spelen by diplomatieke kwesties, dit neemt
niet weg, dat het in een democratisch ge
regeerd land toch niet aangaat censuur te
willen doen oefenen op vragen door parle-
ments-leden te stellen, of zooals Bonar
Land zeide: „dat de regeering overweegt
om den speaker de macht te verleenen om
gedurende den oorlog -te voorkomen dat
vragen worden gesteld, die erop berekend
zyn, de belangen der Britten of geallieer
den te benadeelen of den vyanden inlich
tingen, aanmoediging of steun te verlee-
I nen.”
De regeering moet zich wel sterk gevoe
len zooiets te durven uiten en het parle
ment schynt het te slikken, zooals uit de
verslagen omtrent de discussiën blykt.
Een en ander willen we ontleenen aan
de debatten over de „Appropriation-bill”,
waarby na voorgaande discussiën het radi
cale parlementslid, Lees Smith, de volgende
resolutie indiende:
„Het Lagerhuis is van meening, dat, in
geval bevredigende waarborgen kunnen
worden verkregen betreffende de onafhan-
kelykheid en het herstel van België en de
ontruiming van ander bezet gebied, de on-
derhandelingen voor den vrede geen hin
derpaal in den weg mogen worden gelegd
en dat de totstandkoming eveneens moet
omvatten een oplossing van het vraagstuk
omtrent Elzas-Lotharingen en het in leven
Zij sloeg ze snel weer neer, met een
blo», welke haar gelaat perkkleurig maak
te; en Sr 8. begon haastig meneer Nor
man vragen to doem over de gehuurde
auto. Maar ik kon zien dat hij verlegen
en verdrietig was, en was weer dan ooit
benieuwd naar de oorzaak van hun twist.
b dden eersten dag niet naar
®y luisteren, toen ik zeide, dat het mijne
ochuld wae, en ik niet in, zijne auto
woest méégaan Ik wae dat bijna verge
ten, het scheen zoo lang geleden; maar
herinnerde het mij, toen ik die tranen
hare oogen zag, en dien gedwongen
teon in zijne stem hoorde. Zelfs meneer
worman zag er niet opgewekt uit. Me
vrouw Jannes was de eenige, die natuür-
lijk bleef. Zij gebruikte haar lunch met
®>aak en noch hei verdriet van mevrouw
West noch dat van Koningin Mary stoor
de haar daarin.
Toen wij klaar waren, vroeg .mevrouw
West Sir 8. op een zachten, aarzelenden
tooh, of hij haar de mooie gothische zui
lengang In het zuiden der kerk zou wil
ton verklaren. Het was, zulk een buiten-
jftoeje een groote autoriteit in bouwkunde
F00519 bij op de plaats zelve te vindbn,
wan* rij en Basil waren zoo onwetend,
zij waren altijd bang vergissingen te be-
In hunne aanteékoiingen. Sir 8. ging
De latere legerberichten bevestigen dat
de geheele Tagliamento-linie thans is prijs
gegeven door de Italianen. Dat de Duitsche
en Oostenrijksche berichten ditmaal echter
van geen gevangenen of grooten buit ge
wagen, bewyst wel dat deze terugtocht or-
derlyker en geregelder geschiedde dan de
vorige.
Ditzelfde geldt ook voor de operaties in
het berg-front der Dolomieten, waar de
terugweking van de slagen by de Isonzo
en nu Tagliamento niet kon uitblyven en
de stellingen noodzakelyk achteruit moes
ten worden gebracht, wilde men het onder
ling front-verband niet dóén verloren gaan.
Het bericht uit Rome geeft dit dan ook
aldus aan na den noodzakelyken terugtocht
aan de Tagliamento te hebben toegegeven:
„Enkele terreingedeelten, die wy in de
bergzöne moesten ontruimen in verband
met de vorming van een nieuw front, wer
den door den vyand bezet na het terugtrek
ken van onze troepen.” Waar zich deze
terreingedeelten in het bergfront bevinden,
lezen we in het Oostenrijksche stafbericht:
„Vanaf den Kreuzberg (Monto Croce) tot
voorby den Rolli-pas is de vyand tot dep
terugweg gedwongen.”
De Monto Croce ligt op de grens in de
landstreek Cadore en in het bron-gebied
van de Piave. De Rolli-pas in dë Dolomie
ten ligt ten westen van de boven-Cordevole,
leen ,rechter-zyrivier der Piave. Het Itali
aansche front dat hier thans geleidelyk
door Cadorna wordt prijsgegeven, lag daar
dus voornamelyk op Oostenryksch gebied.
San Martin di Castroza in het Primose-
dal alsook Cortina d’Amprezzo zyn nu weer
in Oostenrijksche handen gevallen.
Het spreekt inmiddels van zelf dat de
Italianen, gezien de geleden verliezen en
de te verwachten stryd in de laagvlakte
thans hun front zooveel mogelyk inkorten.
Tot dusver was het bergfront niet minder
dan 150 K.M. lang. Een belangrijke inkor
ting, waardoor verscheidene troependeelen
kunnen worden vrijgemaakt, kan dus op
dit oogenblik slechts voordeelen opleveren.
De berichten wezen er reeds op en wy
hebben er de aandacht op gevestigd, dat,
wat steeds verzuimd is, algeheele éénheid
in de Entente-legerleiding te brengen,
thans door den druk der gebeurtenissen
toch schynt tot stand te zullen komen, door
de vorming te Rome van een intergeallieerd
oorlogscomité, dat het gebruik der strijd
krachten der Entente zal bepalen. Ook de
Ik begrijp geen
zegt!” barstte ik uit.
„Het kom* niet zoozeer aan op wat gij
begrijpt als op wat gij doet. Ueve klei
ne juffrouw MacDonala, wilt gij probee-
ren heri heel vriéndelijk voor mij te
zijn, terwiHe van... Iedereen?”
„Natuurlijk,” zeide ik. „Maar gij mo<t
mij Barrie noemen.”
„Dank u! Dat is ven stap. Wilt gij
mij Basil noemen»?”
„Zooals gij wilt,” antwoordde ik. „Ba-
1 en Barrie! Klinkt dat niet goed sa
il
De anderen kwamen ju:«t nader
hoorden, wat Ik zeide, en ik moe*
wel heel dwaa« voorgek omen rijn,
zij het eerste gedeelte niet hadden
hoord. Maar mevrouw Weet zag nrtj met
B). -
Leerares.
ei iVORBCDBSOi.
nieuwe leerlingen
Ik wou ik wou haatót
een van u alle») had gezien!”
„Ik niet”, zeide hij. „En ik geloof niet,
dat Somerled1 het zou willen. Teruggaan
naai- den tijd, toen wij niet wisten, dat de
kleine heke bestond', zou zijn, teruggaan
Van eleetriciteit naar kaarsen
.,Gij hebt een aardige maaier van gek
heid met mij te maken,” lachte ik.
„Maar ik geloof, dat gij meent, da* ik
u allen een schok heb gegeven. Nu, gij
zult spoedig van mij ontslagen rijn. Nog
Lvi einde gekomen!
dat ik wist, hoe ik alles
rengen, en u en uwe zuster
ilukkig kon maken.”
wel kunnen zeggen lioe,”
genoemd, omdat zijne -beendmn eenu In
de kurk lagen. Men he. ft ze later rrgena
anders hiumgebraclit, maar ik weet nht
waarom. BmJ vertelde om er
maar het klonk zoo vreemd hi.»
omterwijzendieM toon over heil gen
venanters en inartelaaru te hooren
ken, en van de toorts van dan gods
dienst, welke he* eerst in Galloway werd
ontHoken,” nadat hij mij met «mi' heel
andere m*< mv tuut vernoeht vricmielijk voor
hem te zijn, dat Ik h»*t nl<t kon b-grü-
pen. Ik vond de stad heel aardig met
hare bevallige torent en mooie, me* klim
op la groeide bouw vallen, maar ik gaf niet
veel on> A- heiligen of zelfs om den laat-
sten. Lord Selkirk, voor wien men een
KeltiMh kruia oprictMte op bet marktplein
van Kirkcudhrigfcn m Ik wild., geen moei-
t doen Klrkeurhbrlght behoorlijk uit te
-prekwv. dat geWl anders, dan men
zou dnken, ineoaD al die andere Hchot-
ache iMWiten! Het verhaal van Paul Jones
te St. Man s Iele vroolijkte mij weer
«■a beetje op, wan* xeercover# zijn altijd
aardig, .n hij was klasMek. Het wae dan
ook grappig, <tat zijn plan om Lord Sel
kirk op te lichten mkiufcte, en hij in
plaats daarvan een zilvér'n theepot «tal.
'Om Benjamin Frank Hn genoegen te doen,
gaf hij den theepot terug, zoodat hij niet
vee! bij da* avontuur won!
Ik herinner mij ook, dat er h«ive*<
op den wqg naar (lartehotwe of
Fleet, lieuvei», welke on^> den rug toe
keerden en op hunne achterpooten gin-
w|j ze In vnrt> la-en;
maar rij knielden gedwee voor den Grij
zen Drank, ahof hij ze op d?knieën wierp.
(Wordt vwrvnlgd J
Een Grieksche militaire mis
sie naar Frankryk.
Een belangrijke Grieksche militaire mis
sie, bestaande uit 500 man, officieren, on-
der-officieren en soldaten, is naar Frank
ryk vertrokken.
De Finland getorpedeerd.
Het Amerikaansche transportschip Fin
land is op zyn terugweg naar Amerika
getorpedeerd. De schade is gering. Het
stoomschip is er in geslaagd op eigen
krachten een vreemde haven te bereiken.
Britseh-Indlë’s aandeel in
den oorlog.
Volgens een mededeeling van den luite-
nant-gouverneur van de Punsjab heeft al
leen deze provincie sinds het begin van den
oorlog 200.000 man aan het Indische leger
geleverd.
Het ontwapeningispla
het V a 11 c a a'n.
„Osservetorc Romano, he* orgaan
het Vw.icaati, heeft zich In een ge^-r
'oeuig artikel b.|iggchou<’iin met de
rede van Soiminb en wijs* de kri-
en
hun
daar
t
stralende oogen aan. Ik had gedacht, dat
Basil Norman de soort man wis, dien ik
gaarne ato broeder zou willen hebben,
maar mevrouw W<M als zus*cr kon ik
niet verdragen
„Besa'l en Barrie zien er ook aardig
uit samen, nietwaar, meneer SomerHI
merkte zij op.
„Heel aardg,” zeide hij droogjes En
het eersti» dat Ik' daarna wist, was,
dat rij naast hem voorin zat, en ik bij
'rouw Jasnes binnenin werd gestopt,
Bneil tegenover ons. Hunne auto was
het scheen, niet |n orde, en „AU-
wa« zenuwaclitlg, daarom had Sir
8. voorgemeld, nu wij toch allen naar
Ay< gingen, dn* zij het overige van den
dag met ons mee zouden gaan.
GOUDSCHE lOl II l\T
