rslag rtlortii sdingen F >UIN. Jouraat No. 13543. Zaterdag 10 November 1917. 50e Jaargang. 11 I I M VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN ;n Telefoon latere. 82. Telefoon Interc. 82. Eerste Blad. en 1, GOUDA. RM Feuilleton. Miss IDA. li ■en. len otterdam. l>Txe\x-w-s- ©xx ^.cL-vertexi^ie'bla-d- ttoox G-oxxcLa. eix Oxxxstxeicsxx- I d kosten slwta dtag: Kermispraatje. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Barrie’s Huwelijk door rofeb LOS. «iU regel M<«r f 0.2S. he »n, f- Dit nummer bestaat uit twee bladen. kt. 1598 12 dat ook de 81 Mrt. 1577 ooruitbetaling. V. E. 1510 40 HAG EN AAK. de C. N. stemde hij CM. alsof gij het wetwchl, on hot te was. XVII. an het Bureau. «•**n tot en (Wordt vervolgd.) Lr' Htrooti toeriep in de Alge- tenzl) suite weet zal roman de i in t I lllO'tell 2% u—5 u. en ar Bazaar Arbeid er intaschien r wij tijd hi geregeld tijdig tvangen van ver- rermakeltjkheden, agenda ta v«r- IIM*t Dh' traken, een M'/2 4G i de Heeren 1224 20 ■val aan- MU* On"^ OMfe. n Gouda. GOUBSCHE HM R AM •Tij den aan gev< blijft I ng brengen dJat de belang 'd en kingen daarop boekformaat vaag, hoofd. zagen uit. hebt in al zijn zak te zoeken. vond1, als tot hij hij mij le den llaa| ton dat Maar oen tirin. welke zien <ia< veel gok! en «•wiekt van deze Hier kan rij ke oogst volgt», mits men niet te karig is met het z&ajen. heid zijn wij in ons land ook niet kig Vermoedolijk zitbn wij daarbij overgangsperiode waarin hét zoeken tasten te, bracht Het terrein ook. een te toon ontbreoh alsof en i i groot hotel wij te mevrouw Weg adat het hot beste mevrouw West ons t ring. ,.Kan vroeg ik. Iran terug, leidde. weer- dosis ra- zoor elke regel on» bureau Markt 31, Gouda, bq hot en bladerde het door mot f gedicht. Eindelijk kwam' dat hem bang scheen te maJten. l kon opmaken, was het meer nuo'kh l.liiul ziet I datgei deling De zich die scheme- l'limnds graftombe zijn er vyas ge-n kerkhof, al en dicht bij een, gebogen over de bruteendb rivier die hun lei! bewi I» rij een financieel giMiMH*nti*b«*duur zelf, liever in is voor dat liet hoofd, Tree t lijkt eene _z~.” ng voor de >ordde Basil m»t een ver- uwe heldin wilde ook niet die van uw j Mijne zuster vindt haar geen •idin voor een roman. En-tear- ik. dat het boek om hetwelk te ~ij op reis gingen, uiet Geen schrijver kan een verge de beste >per en aar «woest, indien I' veranderd, llriaa* kb Ine zaakjes en groote belang, dat hit vooral wat den vreeiii- wlllin w< i zon on uit voor de schoonh» het land werden keuze wm geva fanda nwt kracht aj ste zanger o***!, i-erd en deze zouden kun- theaters en operette trad op om het nieu- Exemplaren van gra lis en liaas- >ubliek verspreid. dm mee- ’i* de lof van het „Huung «taalskraten ng tol bevorde- te landt» niet Het verlangen s and fertile tnomv ij (kiizenden zijn opg»- t m«*t nvathematlsehe vast te stellen. Iets één worden vermoedelyk voor 't grootste deel, uit vol gelingen van Christus bestaat, nemen zij op geestelijk gebied niet de leer van Calvijn, maar die -van zyn onvergelijkelyk hooger staanden medehervormer Castillion als richtsnoer. Het Calvinisme heeft wel den naam Castellion, maar niet zyn leer kunnen uitwisschen. Die leer is dezelfde als die van Oranje, die grooter is en edeler dan Marnix. Als de Calvynsche fractie te Middelburg, geleid door predikanten, de Doopsgezinden ver volgt, stuit zy onwrikbaar op Oranje, on danks Marnix’s bemiddeling, die ten ant woord geeft dat men de doopsgezinden met rust moest laten „tenzij wy met eenen wilden bekennen, billijk te zijn dat ons de Papisten tot een godsdienst dwongen, die tegen ons geweten strijdt; Noord-Nederlanders dit in geenen wijze zouden toestaan of Lyden,” vlgs schrijven van Marnix aan den predi kant Caspar Heidanus. Reeds Oranje had dus den kern van dit stoelen op den gemeenschappelijken wor tel des geloofs dadelijk in de'gaten. Naast Calvyn heeft zich onmiddellijk het liberalisme ontwikkeld. En terwyl Calvijn’s enge leer door nog enger volgers werd ver maakt, tot dat wat zich thans aandient on der den naam Calvinisme, heeft in de Nederlanden reeds onmiddellyk gebloeid de godsdienstig veel hooger leering van Cas tillion, in Holland vertegenwoordigd door P. C. Hooft en door Coornhert, secretaris der Staten van Holland, die hier te Gouda rust - symbool in de groote St. Jans- kerk en wiens grafstee»«bij elk Gouwenaar en ver daarbuiten bekend is om het gedicht van Spieghel: „Hier rust wiens lust en Vreugd Was deugd En 't waer - Hoe swaer ’t Ook viel, Noch sticht Syn dicht Geschryf; Maar ’t lyf Hier bleef ’t God heeft De ziel.” Als de oorlog over is, zal er reden te over z(jn om in 1922 te Gouda het vier-eeuwfeest van Coornhert’s geboorte te vieren. Het is te Gouda alweer dat de eerste vertaling van Castillions werken werd gedrukt. Dit vrij zinnig Christendom is, dank zy het ijveren der „Calvinisten”, de hervormde kerk uit gejaagd in den vorm der Remonstrantsche gemeenten. Het is evenwel ook in de kerk gebleven, ondanks de Dordtsche Synode, omdat ook onder den domper het licht bleef schijnen en de tyd zal komen, dat het „Cal vinisme” voor de Ned. Hervormde Kerk geen beteekenis meer heeft. Na drie eeuwen is het onderzoek hervat over de vraag, wie en wat Calvjjn was en is zyn leer getoetst, gewogen en te licht be vonden. Wie in dat vraagstuk belangstelt, leze: Etienne Giran: Sébastien Castillion en la Réfonne Calviniste. J. W. Boissevain Co., Haarlem 1914. meene instorting. Zie ik het alleen schrijf. toestand voor haar redden- Zou maar al te gaarne doen, wat zij wenscht, maar moeilijk te doen, zooals de zake» staan. Kansen ten gunste van den anderen man. Verleiding toestemmen om haar af te trog gelen. Is dat eerlijk jegens de bemdnlijke kastanje in het vuur Vreemd, dat zoo’n kind ons allen zoo in verwarring kan breng®. Wat te de electrische aantrek- voor, dat een vereenI- zo kan aan den Ze moet vooral door bezig zijik om de Dal dient st Iwl- nlet te hooi en tc 62 Zij zal het trekken en met badkamer dat liet boek tiek I Begrijp de. toen hij zeidfe „O, dat mijn vijam <M»n beek mocht schrijven!” Hij verlang de het te becritiseerenJ-.lke nieuwe bu» zou een bijtende ironie opleveren. Maandag. Alles veranderd. Oude intrige geheel uiteengespat. Moet niet effli paartje in tie wittebroodsweken zijn. Heldin, schit terend jong meisjeachttien, haar rood als dat van Ciroe, oogen als een pasgeboren engel, komt als een bom in het leven van den héld. Vraag, held. Zou zij iemand van B. N.’a type kunnen beminnen Ik «ie een ander, waarschijnlijker type, maar begeer dat niet. e Augustus. Vreeselijke twist- geen boek. Aline zegt, ik kan Voor de zooveelste maal is de kermis het onderwerp van de aandacht onzer vroede vaderen geweest, indien men het aandacht nomen inag. Voor de zooveelste maal is met links tegen rechts de afschaffing der kermis opgehouden. Nieuws was er in de argumenten niet en dit mag dan ook de reden geweest zijn, dat de linkerzijde op voorstel van den heer Van der Want be sloot de metten ditmaal kort te maken. Nieuws was er wel, inzoover de rechter zijde de hoop had gekoesterd alvast met de afschaffing van de kermis op Zondag een klein winstje te zullen boeken. Dat ware voor den dag des Heeren een moreele overwinning geweest op het paganisme. Ook dat mocht niet gelukken en uw blad vermeldt dat die goddeloosheid aan een der raadsleden den tol zyner jaarlyksche drift bui kostte. Maar, evenals een beroemd Romein Car thago wist te doen verwoesten, door bij de rondvraag in den Senaat of één der hee ren nog iets in ’t belang der vergade ring had op te merken, steeds te herhalen dat Carthago moest verwoest worden en men ten slotte, blykbaar om van 't gezeur af te zijn, dan ook Cartago maar is gaan verwoesten, tot groote ontsiering van Afri- ka’s Noordkust. Zoo zou ook hier de aan houder kunnen winnen tot schade van een belang, dat miskend wordt. Door Cartago te verwoesten, werd Rome gebaat, de vraag is of de menschheid er aan gewonnen heeft. Zonder te verwoesten, was er nog wel iets anders mogelyk. Zoo gaat het met de kermis. De kermis is al eeuwen niet meer wat zy was. De kermis is meer en meer in de groote steden geworden tot een janboel. Maar na de kermissen te hebben afge schaft, richt men te Utrecht de jaarbeurs op. En nu krygen wy de winkelweken. Is er van de kermis met beperking en verwijdering van wat niet deugt niet te maken een gelegenheid voor de bevol king van stad en lande van Gouda om zooals ’t vroeger was en dan nu op moder ner wyze nieuwigheden te zien en op gepaste wijze feest te vieren Wy hebben thans een korten tijd, voor dat het kennisdebat opnieuw wordt uitge lokt. Laten wij er allen eens over denken. Elk volk, elke volksmenigte houdt van kleur in zyn leven. Eens in ’t jaar m^g ’t wel eens vroolijk zyn van drukte, gewoel, schetterende muziek en wapperende wim pels. Maar er zijn zooveel mogelijkheden. Men kan er de winkelweek mede combi- neeren een middenstander kan beter be lt* dan ook van hen, dienst wil- kon aan d've Ib-fheb- karakter geven, maar een te en blijft het toch ook. verstaat nn n ook gaarne goed vooral van hen, die dan ze van de goiin*ento aardig. Zeg mij toch, wie was Was het een Schoteche Het 1'j' naam voor eene Pictieche prinsen. „De eerste Cirve leefde lang Pictische prinsessen,” antwoc wat bedaa>rdier, ofschoon nog hoogde kleur. ..Maar zij heeft vele afstam melingen gehad een paar ten minst-- in elk gedacht van vrouwen in elke eeuw. Niet dat gi£ Ik bedoel de nieuwe^ „Het moet het gedenkteekni van Burna zijn,” zeide Basil. „Ik ten hier nooit ge weest mear ik heb de «treek bestudeerd op de kaarten gekeken, tot ik «llea gefloten oogen kan vinden. t is de ware plaats voor een gedenk- imt ven museum, en in den tuin paer bralden van Tam o’BUanter en Mouter Johnnie, welke wij morgen bij dag - licht moeten bezichtigen. Ik hoop, dat gii mij zu t u tnoodig. n het met u te doen?” „Het slaat niet aan mij iemand uit te noodlgen." ..Kij*’ ateof gij het wenscht, en het te gedaan.” ..O. dat zal ik doen beloofde Ik kingskracht, 'welke wij niet kunnen staan Meer dan een normale diuin misschien „Nu. waarom lapht gij niet drogen kost vroeg Basil, door Ine, „Ik heb gelezen.” ÏAat was heel grijp, h-oe gij brengt»” „Job Job herhaalde hij Toen vloog het bloed hem naar het ho< Zijne droomerige, donkere oogen er plotseling allesbehalve droomerig ..Goede hemel!" hijgde hij. ..Wat gij daar en hij begon ken van zijn vest en jas nog juist zulk een boek had gegeven. „Dit wilde ik u laten zen." zeide hij met een zonderlinge, legen steun. Ik gaf hem het eerste boek terug. Hij greep het en bladerde het door nvet oen ongelukkig gezicht. Eindelijk kwam' hij aan iets, Zoover ik kon opmaken, was het naar het eind, dan Ik had geleaen. „Zoudt gij mij wel willen wijzen, hoever gij zijt gekomen vroeg hij. „Tot daar, waar gij benieuwd waart, of uwe nieuwe heidin radium of zoo iets ingeslikt had',” zeide ik. „O!" Hij haalde verlicht adem. ..Wel. ik had u die dwaasheden niet willen la ten lezen Maar ik heb u reeds gezegd, dat, aJs het boek gereed kwaan. ik u er in moest brengen Er staat een hoop on- ain In, dichterlijke vrijheid „Wat den meesteh indruk op mij maak te, was het gedeelte over het roode haar,” zeide ik. „Die beschrijving kkmk zoo Wij hi dden stü fvoor tegenover tex station, toen wij te Ayr kwans-n. Baai! en mevrouw We*t namen er ook katmera, omdat het hot beste van de stad was, en mevrouw West moest altijd h«t beste hebben behalve wan neer zij temeer gedrukt ie door steohte crl- tieken van hare boeken 1 Het was laat, en zij vu zoo flauw van den honger, dat ze ons bddten vet- zocht ons nht te kierden, maar over tien minuten te komen tten. Wij stemden toe. maar toen wij haastig onze handen en g<-zi< hten hadtlra gewaséchen en hemden kwamen, was er geen mevrouw West. Basil wu de «enige, die er niH ver- wonderd uitzag. Fr gingen mta^chien nog tien minuten voorbij, waarin wij tijd had den er aan te «Bonken, dat wij ook erg‘n honger hadden, m toen verscheen de daaie. INGEZONDEN MKDEDEKIJtNGEN Op dc voorpagina dubbel tartei. Gewone advenenitaa sa mgeeondra Mededeeltagaa W) caaMrad lot «e«r geraducwrdea prijs Groote letters ea randen aaar ptaatnruimta. KLEINE ADVKBTKNTlftN saavra«o hatrtfcgdi ft.a^sreaaisl. koop ea verkoop, huur en verhuur. 1—5 regel» I 0J5 elke regal ascer 5 cant bij voerwt- betaling. Maximum grootte 10 regale. Bawtj—nfan S cent. BRIEVEN UIT DE HOIWTAD. (X K Xt VI. r< («indelingen zijn voor do groote ste den, en voor dk-n Haag in 'v bijzonder, inerwhen, die... geplukt mo-ten worden. Wie zich de wwlde kan |H>rmitteeren van een pl< izierreteje naar de Hiddenite, b.- schikt gewoon lijk over een goed govul den liuidej en zl«-t dus nl-1 «p een <hite t Ih pure winst wnt zij aanbren- want zij st’ Ben geen anidere eisolicn mogen kijk<n en dienstbaar gtunaakl aan de verspreiding der deuk boekten. Onder de lawaai-titel vau .muzdkaal-draiimtiesch liliuspel werd ieu in elkaar gedraaid, dat gelegenheid bood om de schoonste hoekjes van h«< land op het blanke doek te vertoonéu, in plaats van nu eens een paar erkende «p<.*ciah- teiten te engngeeren. die iota knaps wroeh ten konden, word tut een kuoderijtje. Do kritiek was niet vriéndelijk, het bios coop-gedeelte was wei goed, maar het geheel was krenterig Hollandsuh gepruts. Was er niet amdets te vinden? HeC(><- lifornteche denkbeeld Ite hamel bffwaro ons er voor, want wie zal do poëet van het ontroerende lied zijn. Mei je voor dal ze het ongeluk Iwuiden Anvold Spoel bij (ten kraag te nemen om di n het land te laten af-orgelen met zijn water enriuelk-gezaDg I Het ongeluk wil, dat wij in Holland aJlijd een uitgestreken g«*zicht gaan zot Km ate wij iets bijzondere gaan doen. l-.n- Lhousiasme ontbreekt altijd en als wij tets grootsch gaan doen, wordt het ahijd be lachelijk. Hoe komt dat toch. Onze ernst is altijd uitgestreken, onze humor altijd ecu lijiige boert, hn het erg<4o te d»t het altijd op een koopje moet 1 Het succes moot Imvendlen omidddellijk zichtbaar zijn en tastbaar. Met de bevordering van de du achoon- 1 g,4uh. In en en en waarin niets tet stand g-*- wordt dat do kunstzin bevordert, vreemdelingenverkeer heeft op dat ook een taak en een belangrijke Do Nederlondsche ereeniging go ft orgaan, waarin VA gdbgeiüietd heelt mon wat het tan. Ook hier echter okt ran vaste gedragslijn. Hei te men niet goed weet, wat men wil wat men moet. Wat In „Ons Neder land" word< gegeven te heel aardig, maar jutet op hot moment waarop men nu zou verwachten, dat het verlangen naar bevor dering van het vreemth'llngenverkeer zich zal uilen, blijft het uit Het komt ons ging ate deze zooveel weg iitoet timmeren, dringen en altijd w<»er reislust to bevorderen, matig te geschieden en gras I nJin, wij volgen imt belangstelling het streven «i steunen het gaarne waar dit mogelijk is. Gaarne wenschen wij de lei- der« succes toe. Vreemdelingenverkeer I* een belangrijke kwestie en zal. als een maal do oorlog voorbij te, een groote fac tor zijn bij hut herstel van he< g<««chon den verkeer tmwehen de Htrijdenden. Ne derland biedt een geschikt terrein voor ontmoeting. Wij zouden wel gaarne Regeering haar aandacht op vestigde. Noodig te vooral particulieren gevoelen t g«* /■aak niet altijd even sterk. en A. M. WILLIAMSON. N adruk verboden gehad c gedacht Niet dat gii werkelijk zoo «en zijt.” ..Wat deed Circe?” drong ik aan. ..Doen? Zij was een bijzonder aantrek kelijke vrouw. Zij had oen eig.-naardig,- aantrekkingskracht, waaraan niemand weer stand kon bidon. Zij amuseerde eieb, door alle mannen, die zij kende er waren heel vele In dieren van verschillende soort te veranderen.” ,,Ik vind, dat he veel knapj diger van haar zou zijn g*»v zij dieren in menschen had zeide ik. „Dat kan mijne heldin doen,” verklaar de Basil. „Zij is een soort van miniatuur- Circe volgens haar rood haar en alge meen voorkomen, en hare vreemde macht om menachen en hunne plamnen in ver warring te brengen, het eerste oogenblik dat zij hen ziet. Maar mijne heldin zou hare slachtoffers niet in beest»» wil len en kunnen veranderen Zij doet hen wenschem zich zelf te veranderen in bij zonder flinke mannen ..Waarom spreekt gij met zulk een na druk van uwe heldin wilde ik w> ten. „Is ze ook niet die van uw zuster „Neen geschikt*1 hel om zeg i* schrijven wij ontstaan. ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagablad per kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal f 1.50. me< Zondagsblad I 2. Abonnementen worden dagelijks aangenomen asa onze agenten, den boekhandel en de postkantoren. ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot des bezorgkring) 1—5 regels f 0-55, elke regel moer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen woeden deze legen twee berekend- Van buiten Gouda en den bezorgknog I —5 regel» f 0.80. elke regel meer f 0.15. waarom lapht gij niet om di«-n koet vroeg Basil, terwijl ik zonder er veel van te begrijpen. nog niet vele grappige dongen zeide ik, „behalve over Job. goed', ofschoon ik nie< be- zulke dingen in uw boeken tooubjk over ran •n ziet dus nl t te-ltje t Ih pure winst gen, want zij st» Ik» get aan hun bezoek dian t- genieten. De bet ontering van hel V. treeoruttelitifc*» verkeer ‘r geizo*hfc liefht*bbei vadernteui een goed' 'ijzen. Men n ideëel zaakje Onder „verkeer” vestiging voor meer I» vragen. Voor den Hang is Int l.uvordwen van het V. V. ton levenszaak en wij zouden geneigd zijn die leveiu-vzaak onder te bren gen bij het N rl dat als ze h«*t over •no nd'-t moet belast»», een attractie te. Haagschv Vereeniging voor V. V. is eclrt»'r een particulier zaakje, oen lief- heblierij. ran -»|>or( die lijtig wordt be oefend. Alk* middelen grij|rt ze aan om den Haag in de buit mwervld liekend te maken. 1 taai te er rog ran algemeen»* Ver ranlging voor V. V. die op groote schaal werkt en düs andere midkkleu hc«<t> toe te passen. Ieder inidKk I te goed, dat naair het doel leidt. Mnar toch te h« zaak bij hel kiezen vuji die middelt» beleid! en overleg (e betrachten. Aanerlka Is het land'. <lat op dit gebied allerl'l wnuWj»s te zten geeft. F voorbeeld wilhn w geven ('alifornië, het land van zon en zaligheld wchntV e»» prijsvraag uit voor een pak kend volkslied, waarin de Holioonhetk-n en aantrekkelijkheden van verheerlijkt. Toen de ten, werd de propagt gepakt. I en der h.-sl Mar} Gardtn werd geëngage trok, wat wij oer-IIollandkch nen noemen d<m boer op In music-halls, in calmrct en ze als „hors d’oeuvre" w«- lied in te studeer» n. tekst en muziik werd*» tig. onder het pub" k galmde en jubelde de lof 'alifornia.” I n dat alles op Th het voor een Vereeniglnj ring van het V.V. hier te om van te watertand» n? naar de ..dear valley a ains" z.al stellig bij wéfct, al te hier nht zekerheid het »uce®s En nu de Nederlandsche V ere'-niglnj voor V.V. I r flitste een oogenblik A nierikaftnsch door het lioofd van der leiders. Ite bioscoop zou oordeelen of *t loonend zou zyn, persoonlyk twyfel ik daaraan niet, mits ’t goed wordt aangepakt men kan naast ’t dolle ker- misgewoel ruimte open laten voor muziek, gymnastiek of andere feesten, zooals het in Erankryk wel is ter vervanging van de afgeschafte kermis. Maar men bespare ons een vruchteloos gehaspel over de vraag of de kermis dient te worden afgeschaft op zedelykheidsgron- den en op Zondag op godsdienstige gronden. Men verbetert geen zeden door het leven te versomberen, wel door te zorgen voor meer ontspanning. Is de kermis niet te mo- derniseeren, dan zal zy van zelf wel ver dwijnen. In de groote steden had hy geen reden van bestaan meer, omdat er openbaar ver maak ten allen tijde te genieten valt. Die rol vervult op de kleinere gemeenten slechts de kermis, en zijn rol en beteekenis wordt minder naar mate de gemeente beter op andere wys voorzien is van gelegenheid tot openbaar vermaak. Hoe 't in Gouda staat, hangt af van de vraag of men zelf nog plezier in de kermis heeft, althans voor wie vryelyk mogen den ken. Heeft men eenmaal die vryheid niet, maar mengt men er kerkelijke elementen in dan staat de zaak heel anders. Het doet evenwel vreemd aan, dat ter wyl de Zondag in veel kerkelijke streken als de dag voor Uitspanning wordt be schouwd, thans, enkel omdat de kermis in sommige opzichten aan sommigen niet vol doet, deze op Zondag voor goddeloos te verklaren. Wij naderen dan langzamerhand den tyd, dat ook de schouwburg op Zondag gesloten zal moeten zyn, tenzy voor stuk ken van Calderon of Bybelsche treurspelen, zooals ze vroeger ook wel in de kerken zelf werden gegeven. Men komt er dan toe om ter wille van de eene partij de andere te ringelooren. En wel is dat nu eenmaal meest ’s levens loop en twijfelen wij er niet aan of, mocht de iheerderheid in deze gemeente veranderen, ook op menig ander gebied geringeloord zal worden, maar ’t is toch wel te veel ge vergd te verlangen, dat men met 't zichzelf ringelooren maar zal beginnen. Nog vreemder doet het aan te vernemen, dat een beroep werd gedaan op de linker zijde, in naam der Calvinistische voorvade ren, die ten tijde der republiek ook op Zon dag althans geen kennis hielden. Indien de rollen werden omgedraaid, hoe vreemd zou men het dan niet vinden, dat men op de rechterzijde een beroep deed gegrond op hunne toch eenmaal heidensche voorvade ren. Maar ’t is nog sterker. De linkerzijde als zoodanig heeft geen Calvynsche voorvaderen gehad. Hun geestelijk beginsel ontleenen zij aan alle hervormers der aarde voor zoover zy in Europa geëerd worden. Zoowel Christus, Luther als Calvijn, als Zwingli en Eras inus. En’ voorzoovjjr de linkerzijde, en dat schrijven, waar hij of zij ni»t heel veel belang in stelt.” ,.lten in mijn schrijven g»wakk«Ujker,” zflite ik „Ik schrijf al de dingen op, precies zooate ze gebeuren, en zooals ik ze zie en IxMchouw. Daarom te er gratie heldin en geeo held en geen ro man.” „Ja (hl te eenvoudiger,” toe ..Dat te de manier, waarop de Groote schrijver Zijn boek «chrijft. Doch al Zijne personen zijn telden en te Min nen van hun eigen leven.” Terwijl wij nog praatte», ging de zon in het w»«ten onder. I>e hewi wae licht paars. gelijk e» n groote, holle spiegel, die ite heide weerkaatst. Toen kreeg hij een donkerder purperklrar, zoodat ik nrijne gedachten aJs viooltjes in mijn ziel voelde bloilen Wij zwegen stil. Maar met rouw Jans* zeide later, dat het kwam, oMdat wij honger hadden i» nie< begrepen, wat ons scheelde. Misschien had zij gelijk, utaar hit leek toen niet zoo proz&tsuli. To(» de auto ons bij de stad Ayr bracht, welke niet zijne lichten den pur pert» spegel rood kleurde, wax test te donker om allee nog duidelijk te zien. Maar onder het langzaïne rijde» zagen wij een ding opdoemen In het rustig»- landrchap, dat er een vreemden indruk maakte, alsof wij In Griekenland of Italië tuften, n-aar niet in Schotland. Het een groote, klasseke tempel, welke verhief op den oever vau een stroo toelachte eten zijn, als wij ver- kamers en verlangen overal. Ik goed was. Verwenschte cri- heel goed’, wat Job bedoel- ij zeidé „O, dat mijn vijand schrijven!” Hij verlang- ran bijtende ironie veraiM

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1