rslag
rtlortii
sdingen
F
>UIN.
Jouraat
No. 13543.
Zaterdag 10 November 1917.
50e Jaargang.
11
I
I
M
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN
;n
Telefoon latere. 82.
Telefoon Interc. 82.
Eerste Blad.
en
1, GOUDA.
RM
Feuilleton.
Miss
IDA.
li
■en.
len
otterdam.
l>Txe\x-w-s- ©xx ^.cL-vertexi^ie'bla-d- ttoox G-oxxcLa. eix Oxxxstxeicsxx-
I
d
kosten slwta
dtag:
Kermispraatje.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Barrie’s Huwelijk
door
rofeb LOS. «iU regel M<«r f 0.2S.
he
»n,
f-
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
kt.
1598 12
dat ook de
81 Mrt. 1577
ooruitbetaling.
V. E.
1510 40
HAG EN AAK.
de
C. N.
stemde hij
CM.
alsof gij het wetwchl, on hot te
was.
XVII.
an het Bureau.
«•**n
tot
en
(Wordt vervolgd.)
Lr'
Htrooti
toeriep in de
Alge-
tenzl)
suite
weet
zal
roman
de i
in t I
lllO'tell
2% u—5 u. en
ar Bazaar Arbeid
er
intaschien r
wij tijd hi
geregeld tijdig
tvangen van ver-
rermakeltjkheden,
agenda ta v«r-
IIM*t
Dh'
traken,
een
M'/2
4G i de Heeren
1224 20
■val
aan-
MU*
On"^ OMfe.
n Gouda.
GOUBSCHE HM R AM
•Tij
den
aan
gev<
blijft I
ng
brengen
dJat de
belang
'd en
kingen daarop
boekformaat
vaag,
hoofd.
zagen
uit.
hebt
in al zijn zak
te zoeken.
vond1, als
tot hij
hij mij
le
den llaa|
ton
dat
Maar
oen tirin.
welke
zien
<ia<
veel gok! en
«•wiekt van deze
Hier kan rij
ke oogst volgt», mits men niet te karig
is met het z&ajen.
heid zijn wij in ons land ook niet
kig Vermoedolijk zitbn wij daarbij
overgangsperiode waarin hét zoeken
tasten te,
bracht
Het
terrein
ook.
een
te toon
ontbreoh
alsof
en i
i groot hotel
wij te
mevrouw Weg
adat het hot beste
mevrouw West
ons t
ring.
,.Kan
vroeg ik.
Iran
terug,
leidde.
weer-
dosis ra-
zoor elke regel
on» bureau Markt 31, Gouda, bq
hot en bladerde het door mot
f gedicht. Eindelijk kwam'
dat hem bang scheen te maJten.
l kon opmaken, was het meer
nuo'kh
l.liiul
ziet I
datgei
deling
De
zich
die
scheme-
l'limnds graftombe zijn
er vyas ge-n kerkhof, al
en dicht bij een, gebogen
over de bruteendb rivier
die hun
lei! bewi
I» rij een
financieel
giMiMH*nti*b«*duur zelf,
liever in
is voor dat
liet hoofd,
Tree
t lijkt eene
_z~.”
ng voor de
>ordde Basil
m»t een ver-
uwe heldin wilde
ook niet die van uw j
Mijne zuster vindt haar geen
•idin voor een roman. En-tear-
ik. dat het boek om hetwelk te
~ij op reis gingen, uiet
Geen schrijver kan een
verge
de beste
>per en aar
«woest, indien
I' veranderd,
llriaa*
kb Ine zaakjes en
groote belang,
dat hit vooral
wat den vreeiii-
wlllin w<
i zon on
uit voor
de schoonh»
het land werden
keuze wm geva
fanda nwt kracht aj
ste zanger o***!,
i-erd en deze
zouden kun-
theaters en
operette trad
op om het nieu-
Exemplaren van
gra lis en liaas-
>ubliek verspreid. dm mee-
’i* de lof van het „Huung
«taalskraten
ng tol bevorde-
te landt» niet
Het verlangen
s and fertile tnomv
ij (kiizenden zijn opg»-
t m«*t nvathematlsehe
vast te stellen.
Iets
één
worden
vermoedelyk voor 't grootste deel, uit vol
gelingen van Christus bestaat, nemen zij op
geestelijk gebied niet de leer van Calvijn,
maar die -van zyn onvergelijkelyk hooger
staanden medehervormer Castillion als
richtsnoer. Het Calvinisme heeft wel den
naam Castellion, maar niet zyn leer kunnen
uitwisschen.
Die leer is dezelfde als die van Oranje,
die grooter is en edeler dan Marnix. Als de
Calvynsche fractie te Middelburg, geleid
door predikanten, de Doopsgezinden ver
volgt, stuit zy onwrikbaar op Oranje, on
danks Marnix’s bemiddeling, die ten ant
woord geeft dat men de doopsgezinden met
rust moest laten „tenzij wy met eenen
wilden bekennen, billijk te zijn dat ons de
Papisten tot een godsdienst dwongen, die
tegen ons geweten strijdt;
Noord-Nederlanders dit in geenen wijze
zouden toestaan of Lyden,”
vlgs schrijven van Marnix aan den predi
kant Caspar Heidanus.
Reeds Oranje had dus den kern van dit
stoelen op den gemeenschappelijken wor
tel des geloofs dadelijk in de'gaten.
Naast Calvyn heeft zich onmiddellijk het
liberalisme ontwikkeld. En terwyl Calvijn’s
enge leer door nog enger volgers werd ver
maakt, tot dat wat zich thans aandient on
der den naam Calvinisme, heeft in de
Nederlanden reeds onmiddellyk gebloeid de
godsdienstig veel hooger leering van Cas
tillion, in Holland vertegenwoordigd door
P. C. Hooft en door Coornhert, secretaris
der Staten van Holland, die hier te Gouda
rust - symbool in de groote St. Jans-
kerk en wiens grafstee»«bij elk Gouwenaar
en ver daarbuiten bekend is om het gedicht
van Spieghel: „Hier rust wiens lust
en Vreugd Was deugd En 't waer -
Hoe swaer ’t Ook viel, Noch sticht
Syn dicht Geschryf; Maar ’t lyf
Hier bleef ’t God heeft De ziel.” Als
de oorlog over is, zal er reden te over z(jn
om in 1922 te Gouda het vier-eeuwfeest van
Coornhert’s geboorte te vieren. Het is te
Gouda alweer dat de eerste vertaling van
Castillions werken werd gedrukt. Dit vrij
zinnig Christendom is, dank zy het ijveren
der „Calvinisten”, de hervormde kerk uit
gejaagd in den vorm der Remonstrantsche
gemeenten. Het is evenwel ook in de kerk
gebleven, ondanks de Dordtsche Synode,
omdat ook onder den domper het licht bleef
schijnen en de tyd zal komen, dat het „Cal
vinisme” voor de Ned. Hervormde Kerk
geen beteekenis meer heeft.
Na drie eeuwen is het onderzoek hervat
over de vraag, wie en wat Calvjjn was en
is zyn leer getoetst, gewogen en te licht be
vonden.
Wie in dat vraagstuk belangstelt, leze:
Etienne Giran: Sébastien Castillion en la
Réfonne Calviniste. J. W. Boissevain Co.,
Haarlem 1914.
meene instorting. Zie
ik het alleen schrijf.
toestand voor haar redden- Zou maar al
te gaarne doen, wat zij wenscht, maar
moeilijk te doen, zooals de zake» staan.
Kansen ten gunste van den anderen man.
Verleiding toestemmen om haar af te trog
gelen. Is dat eerlijk jegens de bemdnlijke
kastanje in het vuur Vreemd, dat zoo’n
kind ons allen zoo in verwarring kan
breng®. Wat te de electrische aantrek-
voor, dat een vereenI-
zo kan aan den
Ze moet vooral door
bezig zijik om de
Dal dient st Iwl-
nlet te hooi en tc
62
Zij zal het
trekken en
met badkamer
dat liet boek
tiek I Begrijp
de. toen hij zeidfe „O, dat mijn vijam
<M»n beek mocht schrijven!” Hij verlang
de het te becritiseerenJ-.lke nieuwe bu»
zou een bijtende ironie opleveren.
Maandag. Alles veranderd. Oude intrige
geheel uiteengespat. Moet niet effli paartje
in tie wittebroodsweken zijn. Heldin, schit
terend jong meisjeachttien, haar rood als
dat van Ciroe, oogen als een pasgeboren
engel, komt als een bom in het leven van
den héld. Vraag, held. Zou zij iemand
van B. N.’a type kunnen beminnen Ik
«ie een ander, waarschijnlijker type, maar
begeer dat niet.
e Augustus. Vreeselijke twist-
geen boek.
Aline zegt, ik kan
Voor de zooveelste maal is de kermis het
onderwerp van de aandacht onzer vroede
vaderen geweest, indien men het aandacht
nomen inag. Voor de zooveelste maal is
met links tegen rechts de afschaffing
der kermis opgehouden. Nieuws was er in
de argumenten niet en dit mag dan ook de
reden geweest zijn, dat de linkerzijde op
voorstel van den heer Van der Want be
sloot de metten ditmaal kort te maken.
Nieuws was er wel, inzoover de rechter
zijde de hoop had gekoesterd alvast met
de afschaffing van de kermis op Zondag
een klein winstje te zullen boeken. Dat
ware voor den dag des Heeren een moreele
overwinning geweest op het paganisme.
Ook dat mocht niet gelukken en uw blad
vermeldt dat die goddeloosheid aan een der
raadsleden den tol zyner jaarlyksche drift
bui kostte.
Maar, evenals een beroemd Romein Car
thago wist te doen verwoesten, door bij
de rondvraag in den Senaat of één der hee
ren nog iets in ’t belang der vergade
ring had op te merken, steeds te herhalen
dat Carthago moest verwoest worden en
men ten slotte, blykbaar om van 't gezeur
af te zijn, dan ook Cartago maar is gaan
verwoesten, tot groote ontsiering van Afri-
ka’s Noordkust. Zoo zou ook hier de aan
houder kunnen winnen tot schade van een
belang, dat miskend wordt. Door Cartago
te verwoesten, werd Rome gebaat, de vraag
is of de menschheid er aan gewonnen heeft.
Zonder te verwoesten, was er nog wel iets
anders mogelyk.
Zoo gaat het met de kermis.
De kermis is al eeuwen niet meer wat
zy was. De kermis is meer en meer in de
groote steden geworden tot een janboel.
Maar na de kermissen te hebben afge
schaft, richt men te Utrecht de jaarbeurs
op. En nu krygen wy de winkelweken.
Is er van de kermis met beperking en
verwijdering van wat niet deugt niet
te maken een gelegenheid voor de bevol
king van stad en lande van Gouda om
zooals ’t vroeger was en dan nu op moder
ner wyze nieuwigheden te zien en op
gepaste wijze feest te vieren
Wy hebben thans een korten tijd, voor
dat het kennisdebat opnieuw wordt uitge
lokt. Laten wij er allen eens over denken.
Elk volk, elke volksmenigte houdt van
kleur in zyn leven. Eens in ’t jaar m^g
’t wel eens vroolijk zyn van drukte, gewoel,
schetterende muziek en wapperende wim
pels. Maar er zijn zooveel mogelijkheden.
Men kan er de winkelweek mede combi-
neeren een middenstander kan beter be
lt* dan ook
van hen,
dienst wil-
kon aan d've Ib-fheb-
karakter geven, maar een
te en blijft het toch ook.
verstaat nn n ook gaarne
goed vooral van hen, die
dan ze van de goiin*ento
aardig. Zeg mij toch, wie was
Was het een Schoteche Het 1'j'
naam voor eene Pictieche prinsen.
„De eerste Cirve leefde lang
Pictische prinsessen,” antwoc
wat bedaa>rdier, ofschoon nog
hoogde kleur. ..Maar zij heeft vele afstam
melingen gehad een paar ten minst--
in elk gedacht van vrouwen in elke
eeuw. Niet dat gi£ Ik bedoel de nieuwe^
„Het moet het gedenkteekni van Burna
zijn,” zeide Basil. „Ik ten hier nooit ge
weest mear ik heb de «treek bestudeerd
op de kaarten gekeken, tot ik «llea
gefloten oogen kan vinden.
t is de ware plaats voor een gedenk-
imt ven museum, en in den tuin
paer bralden van Tam o’BUanter en
Mouter Johnnie, welke wij morgen bij dag -
licht moeten bezichtigen. Ik hoop, dat gii
mij zu t u tnoodig. n het met u te doen?”
„Het slaat niet aan mij iemand uit te
noodlgen."
..Kij*’ ateof gij het wenscht, en het te
gedaan.”
..O. dat zal ik doen beloofde Ik
kingskracht, 'welke wij niet kunnen
staan Meer dan een normale
diuin misschien
„Nu. waarom lapht gij niet
drogen kost vroeg Basil,
door Ine,
„Ik heb
gelezen.”
ÏAat was heel
grijp, h-oe gij
brengt»”
„Job Job herhaalde hij
Toen vloog het bloed hem naar het ho<
Zijne droomerige, donkere oogen
er plotseling allesbehalve droomerig
..Goede hemel!" hijgde hij. ..Wat
gij daar en hij begon
ken van zijn vest en jas
nog juist zulk een boek
had gegeven. „Dit wilde ik u laten
zen." zeide hij met een zonderlinge,
legen steun.
Ik gaf hem het eerste boek terug. Hij
greep het en bladerde het door nvet oen
ongelukkig gezicht. Eindelijk kwam' hij
aan iets,
Zoover ik kon opmaken, was het
naar het eind, dan Ik had geleaen.
„Zoudt gij mij wel willen wijzen,
hoever gij zijt gekomen vroeg hij.
„Tot daar, waar gij benieuwd waart, of
uwe nieuwe heidin radium of zoo iets
ingeslikt had',” zeide ik.
„O!" Hij haalde verlicht adem. ..Wel.
ik had u die dwaasheden niet willen la
ten lezen Maar ik heb u reeds gezegd,
dat, aJs het boek gereed kwaan. ik u er
in moest brengen Er staat een hoop on-
ain In, dichterlijke vrijheid
„Wat den meesteh indruk op mij maak
te, was het gedeelte over het roode haar,”
zeide ik. „Die beschrijving kkmk zoo
Wij hi dden stü fvoor
tegenover tex station, toen wij te Ayr
kwans-n. Baai! en mevrouw We*t namen
er ook katmera, omdat het hot beste van
de stad was, en mevrouw West moest
altijd h«t beste hebben behalve wan
neer zij temeer gedrukt ie door steohte crl-
tieken van hare boeken 1
Het was laat, en zij vu zoo flauw
van den honger, dat ze ons bddten vet-
zocht ons nht te kierden, maar over tien
minuten te komen tten. Wij stemden toe.
maar toen wij haastig onze handen en
g<-zi< hten hadtlra gewaséchen en hemden
kwamen, was er geen mevrouw West.
Basil wu de «enige, die er niH ver-
wonderd uitzag. Fr gingen mta^chien nog
tien minuten voorbij, waarin wij tijd had
den er aan te «Bonken, dat wij ook erg‘n
honger hadden, m toen verscheen de
daaie.
INGEZONDEN MKDEDEKIJtNGEN
Op dc voorpagina dubbel tartei.
Gewone advenenitaa sa mgeeondra Mededeeltagaa W) caaMrad lot «e«r geraducwrdea
prijs Groote letters ea randen aaar ptaatnruimta.
KLEINE ADVKBTKNTlftN saavra«o hatrtfcgdi ft.a^sreaaisl.
koop ea verkoop, huur en verhuur. 1—5 regel» I 0J5 elke regal ascer 5 cant bij voerwt-
betaling. Maximum grootte 10 regale. Bawtj—nfan S cent.
BRIEVEN UIT DE HOIWTAD.
(X K Xt VI.
r< («indelingen zijn voor do groote ste
den, en voor dk-n Haag in 'v bijzonder,
inerwhen, die... geplukt mo-ten worden.
Wie zich de wwlde kan |H>rmitteeren van
een pl< izierreteje naar de Hiddenite, b.-
schikt gewoon lijk over een goed govul
den liuidej en zl«-t dus nl-1 «p een <hite
t Ih pure winst wnt zij aanbren-
want zij st’ Ben geen anidere eisolicn
mogen kijk<n en
dienstbaar gtunaakl aan de verspreiding
der deuk boekten. Onder de lawaai-titel vau
.muzdkaal-draiimtiesch liliuspel werd ieu
in elkaar gedraaid, dat gelegenheid bood
om de schoonste hoekjes van h«< land
op het blanke doek te vertoonéu, in plaats
van nu eens een paar erkende «p<.*ciah-
teiten te engngeeren. die iota knaps wroeh
ten konden, word tut een kuoderijtje.
Do kritiek was niet vriéndelijk, het bios
coop-gedeelte was wei goed, maar het
geheel was krenterig Hollandsuh gepruts.
Was er niet amdets te vinden? HeC(><-
lifornteche denkbeeld Ite hamel bffwaro
ons er voor, want wie zal do poëet van
het ontroerende lied zijn. Mei je voor
dal ze het ongeluk Iwuiden Anvold Spoel
bij (ten kraag te nemen om di n het
land te laten af-orgelen met zijn water
enriuelk-gezaDg I
Het ongeluk wil, dat wij in Holland
aJlijd een uitgestreken g«*zicht gaan zot
Km ate wij iets bijzondere gaan doen. l-.n-
Lhousiasme ontbreekt altijd en als wij tets
grootsch gaan doen, wordt het ahijd be
lachelijk. Hoe komt dat toch. Onze ernst
is altijd uitgestreken, onze humor altijd
ecu lijiige boert, hn het erg<4o te d»t het
altijd op een koopje moet 1 Het succes
moot Imvendlen omidddellijk zichtbaar zijn
en tastbaar.
Met de bevordering van de du achoon-
1 g,4uh.
In en
en
en waarin niets tet stand g-*-
wordt dat do kunstzin bevordert,
vreemdelingenverkeer heeft op dat
ook een taak en een belangrijke
Do Nederlondsche ereeniging go ft
orgaan, waarin VA gdbgeiüietd heelt
mon wat het tan. Ook hier echter
okt ran vaste gedragslijn. Hei te
men niet goed weet, wat men wil
wat men moet. Wat In „Ons Neder
land" word< gegeven te heel aardig, maar
jutet op hot moment waarop men nu zou
verwachten, dat het verlangen naar bevor
dering van het vreemth'llngenverkeer zich
zal uilen, blijft het uit
Het komt ons
ging ate deze zooveel
weg iitoet timmeren,
dringen en altijd w<»er
reislust to bevorderen,
matig te geschieden en
gras
I nJin, wij volgen imt belangstelling
het streven «i steunen het gaarne waar dit
mogelijk is. Gaarne wenschen wij de lei-
der« succes toe. Vreemdelingenverkeer I*
een belangrijke kwestie en zal. als een
maal do oorlog voorbij te, een groote fac
tor zijn bij hut herstel van he< g<««chon
den verkeer tmwehen de Htrijdenden. Ne
derland biedt een geschikt terrein voor
ontmoeting.
Wij zouden wel gaarne
Regeering haar aandacht op
vestigde. Noodig te vooral
particulieren gevoelen t g«*
/■aak niet altijd even sterk.
en A. M. WILLIAMSON.
N adruk verboden
gehad
c gedacht
Niet dat gii
werkelijk zoo «en zijt.”
..Wat deed Circe?” drong ik aan.
..Doen? Zij was een bijzonder aantrek
kelijke vrouw. Zij had oen eig.-naardig,-
aantrekkingskracht, waaraan niemand weer
stand kon bidon. Zij amuseerde eieb, door
alle mannen, die zij kende er waren
heel vele In dieren van verschillende
soort te veranderen.”
,,Ik vind, dat he veel knapj
diger van haar zou zijn g*»v
zij dieren in menschen had
zeide ik.
„Dat kan mijne heldin doen,” verklaar
de Basil. „Zij is een soort van miniatuur-
Circe volgens haar rood haar en alge
meen voorkomen, en hare vreemde macht
om menachen en hunne plamnen in ver
warring te brengen, het eerste oogenblik
dat zij hen ziet. Maar mijne heldin
zou hare slachtoffers niet in beest»» wil
len en kunnen veranderen Zij doet hen
wenschem zich zelf te veranderen in bij
zonder flinke mannen
..Waarom spreekt gij met zulk een na
druk van uwe heldin wilde ik w> ten.
„Is ze ook niet die van uw zuster
„Neen
geschikt*1 hel
om zeg i*
schrijven wij
ontstaan.
ABONNEMENTSPRIJS» per kwartaal f 1.25, per week 10 cent, met Zondagablad per
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f 1.50. me< Zondagsblad I 2.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen asa
onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot des bezorgkring)
1—5 regels f 0-55, elke regel moer f 0.10. Bij drie achtereenvolgende plaatsingen woeden
deze legen twee berekend- Van buiten Gouda en den bezorgknog I —5 regel» f 0.80. elke
regel meer f 0.15.
waarom lapht gij niet om di«-n
koet vroeg Basil, terwijl ik
zonder er veel van te begrijpen.
nog niet vele grappige dongen
zeide ik, „behalve over Job.
goed', ofschoon ik nie< be-
zulke dingen in uw boeken
tooubjk over ran
•n ziet dus nl t
te-ltje t Ih pure winst
gen, want zij st» Ik» get
aan hun bezoek dian t-
genieten. De bet ontering van hel V.
treeoruttelitifc*» verkeer
‘r geizo*hfc liefht*bbei
vadernteui een goed'
'ijzen. Men
n ideëel
zaakje
Onder „verkeer”
vestiging voor
meer I»
vragen.
Voor den Hang is Int l.uvordwen van
het V. V. ton levenszaak en wij zouden
geneigd zijn die leveiu-vzaak onder te bren
gen bij het
N rl dat
als ze
h«*t over
•no nd'-t moet belast»»,
een attractie te.
Haagschv Vereeniging voor V. V.
is eclrt»'r een particulier zaakje, oen lief-
heblierij. ran -»|>or( die lijtig wordt be
oefend. Alk* middelen grij|rt ze aan om
den Haag in de buit mwervld liekend te
maken. 1 taai te er rog ran algemeen»* Ver
ranlging voor V. V. die op groote schaal
werkt en düs andere midkkleu hc«<t> toe
te passen. Ieder inidKk I te goed, dat naair
het doel leidt. Mnar toch te h« zaak bij
hel kiezen vuji die middelt» beleid! en
overleg (e betrachten. Aanerlka Is het land'.
<lat op dit gebied allerl'l wnuWj»s te zten
geeft. F voorbeeld wilhn w geven
('alifornië, het land van zon en zaligheld
wchntV e»» prijsvraag uit voor een pak
kend volkslied, waarin de Holioonhetk-n en
aantrekkelijkheden van
verheerlijkt. Toen de
ten, werd de propagt
gepakt. I en der h.-sl
Mar} Gardtn werd geëngage
trok, wat wij oer-IIollandkch
nen noemen d<m boer op In
music-halls, in calmrct en
ze als „hors d’oeuvre"
w«- lied in te studeer» n.
tekst en muziik werd*»
tig. onder het pub" k
galmde en jubelde de lof
'alifornia.” I n dat alles op
Th het voor een Vereeniglnj
ring van het V.V. hier te
om van te watertand» n?
naar de ..dear valley a
ains" z.al stellig bij
wéfct, al te hier nht
zekerheid het »uce®s
En nu de Nederlandsche V ere'-niglnj
voor V.V. I r flitste een oogenblik
A nierikaftnsch door het lioofd van
der leiders. Ite bioscoop zou
oordeelen of *t loonend zou zyn, persoonlyk
twyfel ik daaraan niet, mits ’t goed wordt
aangepakt men kan naast ’t dolle ker-
misgewoel ruimte open laten voor muziek,
gymnastiek of andere feesten, zooals het
in Erankryk wel is ter vervanging van de
afgeschafte kermis.
Maar men bespare ons een vruchteloos
gehaspel over de vraag of de kermis dient
te worden afgeschaft op zedelykheidsgron-
den en op Zondag op godsdienstige gronden.
Men verbetert geen zeden door het leven
te versomberen, wel door te zorgen voor
meer ontspanning. Is de kermis niet te mo-
derniseeren, dan zal zy van zelf wel ver
dwijnen.
In de groote steden had hy geen reden
van bestaan meer, omdat er openbaar ver
maak ten allen tijde te genieten valt. Die
rol vervult op de kleinere gemeenten slechts
de kermis, en zijn rol en beteekenis wordt
minder naar mate de gemeente beter op
andere wys voorzien is van gelegenheid
tot openbaar vermaak.
Hoe 't in Gouda staat, hangt af van de
vraag of men zelf nog plezier in de kermis
heeft, althans voor wie vryelyk mogen den
ken. Heeft men eenmaal die vryheid niet,
maar mengt men er kerkelijke elementen
in dan staat de zaak heel anders.
Het doet evenwel vreemd aan, dat ter
wyl de Zondag in veel kerkelijke streken
als de dag voor Uitspanning wordt be
schouwd, thans, enkel omdat de kermis in
sommige opzichten aan sommigen niet vol
doet, deze op Zondag voor goddeloos te
verklaren. Wij naderen dan langzamerhand
den tyd, dat ook de schouwburg op Zondag
gesloten zal moeten zyn, tenzy voor stuk
ken van Calderon of Bybelsche treurspelen,
zooals ze vroeger ook wel in de kerken
zelf werden gegeven.
Men komt er dan toe om ter wille van
de eene partij de andere te ringelooren. En
wel is dat nu eenmaal meest ’s levens loop
en twijfelen wij er niet aan of, mocht de
iheerderheid in deze gemeente veranderen,
ook op menig ander gebied geringeloord
zal worden, maar ’t is toch wel te veel ge
vergd te verlangen, dat men met 't zichzelf
ringelooren maar zal beginnen.
Nog vreemder doet het aan te vernemen,
dat een beroep werd gedaan op de linker
zijde, in naam der Calvinistische voorvade
ren, die ten tijde der republiek ook op Zon
dag althans geen kennis hielden. Indien de
rollen werden omgedraaid, hoe vreemd zou
men het dan niet vinden, dat men op de
rechterzijde een beroep deed gegrond op
hunne toch eenmaal heidensche voorvade
ren. Maar ’t is nog sterker.
De linkerzijde als zoodanig heeft geen
Calvynsche voorvaderen gehad. Hun
geestelijk beginsel ontleenen zij aan alle
hervormers der aarde voor zoover zy in
Europa geëerd worden. Zoowel Christus,
Luther als Calvijn, als Zwingli en Eras
inus. En’ voorzoovjjr de linkerzijde, en dat
schrijven, waar hij of zij ni»t heel veel
belang in stelt.”
,.lten in mijn schrijven g»wakk«Ujker,”
zflite ik „Ik schrijf al de dingen op,
precies zooate ze gebeuren, en zooals ik
ze zie en IxMchouw. Daarom te er gratie
heldin en geeo held en geen ro
man.”
„Ja (hl te eenvoudiger,”
toe ..Dat te de manier, waarop de
Groote schrijver Zijn boek «chrijft. Doch
al Zijne personen zijn telden en te Min
nen van hun eigen leven.”
Terwijl wij nog praatte», ging de zon
in het w»«ten onder. I>e hewi wae licht
paars. gelijk e» n groote, holle spiegel, die
ite heide weerkaatst. Toen kreeg hij een
donkerder purperklrar, zoodat ik nrijne
gedachten aJs viooltjes in mijn ziel voelde
bloilen Wij zwegen stil. Maar met rouw
Jans* zeide later, dat het kwam, oMdat
wij honger hadden i» nie< begrepen, wat
ons scheelde. Misschien had zij gelijk,
utaar hit leek toen niet zoo proz&tsuli.
To(» de auto ons bij de stad Ayr
bracht, welke niet zijne lichten den pur
pert» spegel rood kleurde, wax test te
donker om allee nog duidelijk te zien.
Maar onder het langzaïne rijde» zagen
wij een ding opdoemen In het rustig»-
landrchap, dat er een vreemden indruk
maakte, alsof wij In Griekenland of Italië
tuften, n-aar niet in Schotland. Het
een groote, klasseke tempel, welke
verhief op den oever vau een stroo
toelachte
eten zijn, als wij ver-
kamers en
verlangen overal. Ik
goed was. Verwenschte cri-
heel goed’, wat Job bedoel-
ij zeidé „O, dat mijn vijand
schrijven!” Hij verlang-
ran bijtende ironie
veraiM