ert
ten
■■■lil
ier
No. 13545.
56e Jaargang.
XTxeuvws- ezx -^d."V"er't©xx‘tïa“bla-d- voor G-o-cueLa, ©n. Oxxxstreleexx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON EN FEESTDAGEN.
MACHINES
Telefoon Interc. 82.
Telefoon Interc. 82.
eiweg 5
Feuilleton.
itie
11
schappij.
e plaatsen
Iravenhage.
ei iïiucusk.
lnfiiii
'AH DAM, I
lines,
m
Dinsdag 13 November 1917.
Miss Barrie's Huwelijk
door
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON?
GOUDSCHE COURANT
I «-M
r«4«b f LUS. «Uw r«t«l
onze winkels
BUITHNLANDSCH NIEUWS.
i£ WINST
en
GSTIN PRIJS.
dochtir word aange-
vogel verschrik sier of
ijne voo<g<
gij de v
C. N.
ENDOORN.
agenda te ver-
(Wordt vervolgd.)
lom
een
IIHMl
men
uw- en Woning-
iuni eie Armen
da i
dat
2625 51
tfoon 379.
indvat to koop.
per 5 om
80cfa
80.
.80.
80.
90.
75.
75.
5). -
-eerares.
nieuwe leerlingen
karfl
Gouda.
alles, wanneer
partij
n de
tot
mchiedt aan
ig en soiled.
r 82,
Toloph. 338. J
2639 36
ztet Rf,
.1 Ik
Auto's
geweest
en heeft dat nog
dat katten in haar
aardig zijn; maar als dames
l»ork
■hrljv<
I >e
oen
eld
haar tegen haar wil.
ver*
door
■gen
«chl
Wat hierbij omtrent Venetië wordt ge
zegd, klopt met een bericht uit, de Daily
News, welk blad uit het Italiaansche
hoofdkwartier verneemt: ten einde den
vijand elk greintje van een voorwendsel te
ontnemen om Venetië als een vesting of
als een gedeelte der Italiaansche verdedi
gingswerken te beschouwen, is het niemand
in uniform veroorloofd om de staid binnen
te gaan. De burgerlijke bevolking wordt
aangemoedigd om kosteloos per trein de
stad te verlaten.
Het gevaar dat Venetië bedreigd wordt,
wordt dus zeer gevoeld. Eerst waren het
de Italianen die Triëst bedreigden, thans
bedreigen de Centralen Veneti*. De rollen
z|jn wel omgekeerd.
machines zijn
ikaat, dat zich
tlve eeuw voor
jd industrieel
ndhaafd heeft.
chtig en
meer ztf
abletten
den. Se
ar zeer
-inching
nden.
er»
noodigt de moesjiks uit te weigeren haar
te erkennen. Deze houding is zeer logisch:
de boeren vormen het gros van de z.g. „re-
volutionnafr-Bociaïistische” partij, die on
danks haar dreigenden naam de meest ge
matigde fractie, en de rechterzijde der de
mocratie is. Sedert maanden reeds had
haar comité zich van de sowjetb afgeschei
den. Deze breuk was o.a. duidelijk gebleken
op de conferentie te Moskou. Men had ech
ter kunnen meenen, dat dit formeel verschil
van richting tydcljjk zou w|jken voor de
agrarische beloften der Bolsjewiki. Dat is
echter klaarblijkelijk niet geschied. De troe
pen van Petersburg nsmen voor het
meerendeel een weifelende houding aan.
Echter is men geneigd te gelooven, dat de
soldaten en zelfs de matrozen eigenlijk het
meest overhellen naar het comité-Avken-
stief. Reeds zouden de maximalisten, die
zich geïsoleerd gevoelen, Ongerust worden.
Men heeft nog geen authentieke berichten
aangaande de houding der groote provin
ciesteden, noch omtrent die van het leger.
In Petrograd zelf moeten, volgens een
bericht uit Parijs, de afgescheiden socialis
ten in overeenstemming met den gemeente
raad en het voorloopig parlement, een co
mité in het leven hebben geroepen, hetwelk
ook het uitvoerende hoofd-eomité der Sow-
jets omvat, welke zich, naar men weet, ver
klaard heeft tegen de actie van de Peter-
burgsche Sowjet; voorts het boeren-comité;
het comité van den bond van spoorwegbe
ambten en ten slotte vertegenwoordigers ger
der bourgeoise, o.a. van de kadetten. Dit Hg
maxlmalistische beweging. Als dit bericht
juist ia, blijkt hieruit reedrf de zwakke po
sitie der nieuwe regeering, welke zelfs In
haar onmiddellyke omgeving zulk een
tegenwerking ongestraft zou moeten onder
vinden.
Intusschen laat ook Kerenski weer van
zich hooren. Volgens berichten uit Londen
zou hij te Gatchina, in de onmiddell|jke na
bijheid van Petrograd zijn, en krachtig de
hand geslagen hebben aan de organisee-
ring van de hem trouw gebleven troepen,
waarbij hij natuurlijk geholpen wordt door
generaals als Kaledin en als Komilof, die
uit z|jn gevangenschap ontvlucht moet
z|jn, en zichzelven tot hoofdman van alle
kozakken zou hebben uitgeroepen. Naar
verder vermeld wordt, moeten groote massa
ryksambtenaren en spoorwegbedienden in
het binnenland van Rusland alle medewer
king aan de regeering der extremisten ge
weigerd] h-v’
Verder
gedeelte
het oogenblik. Men vraagt zich af wat
moet daaruit geboren worden T Zal Ke
rensky opnieuw overwinnen, zooals een ge
rucht uit Stockholm reeds wil weten?
bevolking van eeni^en
wordt vart<<-houdeu of
rgadering vergadering,
■'artiJta**lilU of door
oiulordnikkera
»-n plobi»-!.-»
ver ter wdgert, de
le roept-n m aan
recht toegaat, haar
praat f
het natui
ik
zij mij altijd kind,
poppen moet gaai
„Nu, dat wil 1
verlangt, dat alle
spel deelnemen.”
UJW.
„Het waren jongens, bij haar vergele
ken, zij fa* zeker wel dertig jaar.”
„Misschien wel mevr, als de waarheid
aan ’t Hebt kwam. Nfaar waarom nou ia
dat? Zelfs als wij, dertig en Inu
een beetje ouder zijn - willen wij nog
gaarne worden bewonderd door jongens
zoowel ah door anderen Het geeft ons
een gevoel, alsof wij hebben afgedaan.
Maar rij kon u die jongens -wel gurnvn.
Zij heeft den. grooten Boinerted
,.Ja dat geloof ik ook,” alemdo ik met
tegenzin toe
Ik ging naar bed uwt *«u gevoel, als
of Ik gebeid gebroken was.
lang zag die mooie, zach-
i«s uit als een kat Wer-
mij haast een schok I
W|j willen de aandacht vestigen op een
van Duitsche zijde komend bericht inzake
de Vlaamsche quaeatie. Het heeft den schyn
dat de Duitschers er in zullen slagen de wig
tusschen Vlamingen en Walen dieper te
slaan. Helaas. Want al is het waar dat de
Vlamingen als stiefkinderen door de Bel
gische overheid behandeld z|jn, het is
dan toch onbegrijpelijk dat de Vlamin
gen thans hun rechten, uit handen van
den overweldiger zouden willen aanvaar
den, althans zich door dezen den weg doen
wyzen, die hen opzet tegen hun eigen re
geering.
Het bericht, waarop w|j het oog hebben,
wordt door Wolff geseind uit Brussel en
vermeldt dat 8000 Vlamingen te Brussel
in den Alhambra-Schouwburg een openbare
bijeenkomst hielden en een motie aanna
men, waarin de plechtige gelofte wordt af
gelegd, dat aan de meer dan zestigjarige
systematische onderdrukking van fUet
Vlaamsche volk thans een einde komen
moet door het volledig staatsgezag aan de
zich van hun stam bewust zijnde, wils
krachtige en onwrikbare Vlamingen toe te
vertrouwen. De vergadering verklaarde
dientengevolge de Belgische regeering te
Havre niet meer als haar vertegenwoordi-
te kunnen erkennen. Zjj verwacht stel-
dat het Germaansche volk dezelfde
macht zal worden verleend als den onder
drukten Polen, terwyl Vlaanderen volledi
ge politieke zelfstandigheid zal verkrygen.
Nu mogen we hier te doen hebben met een
plaatselyke actie onder Duitsche bescher
ming, maar het toont het gevaar van het
activisme onder de tegenwoordige omstan
digheden. Dat dit vooral tijdig de oogen.
moge openen!
ONS OVEBZICHT.
Men kan niet zeggen dat de Sovjets de
consequenties van het socialisme niet aan
durven. Dat blykt wel uit de door hen ter
tafel gebrachte vredesvoorstellen.
Voor het binnenland willen zij het uitle
veren van den grond aan den Raad der
Boeren, voor het buitenland verklaren zij
zich voor de afschaffing der geheime diplo
matie en openbaarmaking der verdragen,
en voorts een onmiddell|jken wapenstil
stand, teneinde tot voor-onderhandelingen
over te gaan. Of deze voorstellen eenige
daadwerkelyke uitwerking zullen hebben,
is intusschen de vraag.
De berichten omtrent de zwakke positie
van Lenin en de zijnen nemen toe. En de
houding der met Rusland verbonden landen
laat aan duidelijkheid weinig te wenschen.
America en Japan onthouden de maxima-
listische regeering geld. Engeland zou Rus-
land’s toevoer van levensmiddelen in den
weg staan en de Fransche pers spreekt van
vredesvoorstellen door Duitschland geïn
spireerd, een niet zoo vreemde veronder
stelling als men bedenkt dat Lenin reeds
in Rusland heeft terechtgestaan onder ver
denking z|jn pacifistische propaganda met
Duitsch geld te hebben verricht
Het zyn dan ook alleen Duitschland en
Oostenrijk die op de voorstellen met ernst
reageeren. Het artikel van het Weensche
Fremdenblatt bespraken wij gisteren; he
den bereikten ons ook uittreksels uit Duit-
sche bladen. De voorzichtige uitlating van
de Vossische Zeitg. is kenschetsend. Het
blad schrijft: De machtspositie der huidi
ge regeering in Rusland te onderzoeken, is
onze zaak niet. Wij kunnen veeleer slechts
herhalen, wat wy reeds meermalen hebben
uiteengezet, n-1. dat op Duitschland’s be
ginselen over vrede in het algemeen en op
onze toekomstige verhouding tot Rusland
in het bizonder, geen invloed uitgeoefend
wordt door het feit, welke partij daar op
het oogenblir de macht heeft, of welke deze
morgen hebben zal. De belangen, die wy
in de toekomst met Rusland gelooven te
zullen vertegenwoordigen, n.l. de verdedi
ging van de politieke en economische zelf
standigheid van het Europeesche vasteland
.tegen de Angel-Saksische begeerte tot
wereldheerschappij, zyn niet aan e^r*en-
kele partij gebonden, doch hebben betrek
king op een geheel Russisch rjjk, welks
toekomstige bevestiging en plaat® als groo
te mogendheid wjj ongetwijfeld moeten
wenschen. Van dit standpunt uit gezien,
komt het ons voor dat het de plicht der
middelryken is om het Russischen vredes-
D«-n volg nden
h< t ate van zelf sp
dst Basil zich met
mij zou bezighouden.,
zicht tegen mij als van
oom. maar
minder ik
oom was,
ridder
leen.
te mak'tl I
Hel te mrcuA heli Ik rw-dw dikwijl*
men zoo kan beginnen te ge
voor iemand, dim men slecht-» een
heeft gekend. Maar, ai
S. In een» auto gekend.
verschil maakt,
vibreert daarin sneller,
er ntet In rit; uwe ge
duw sneller dan zij anders
Dal moet de wetenschap-
De Russische vredesvoorstellen en do chaotische
binnenlandschetoestand. De wig die de Duitschers
tusschen Vlamingen en Walen drijven dringt door.
Van het Italiaansche front.
voorstel met denzelfden ernst en den op
rechten goeden wil tegenmoet te treden als
waarmede het ongetwijfeld is gedaan. Wy
verwachten met stelligheid dat de regee-
ringen der middelrijken haar antwoorden
op het vredesaanbod van hetzelfde stand
punt uit zullen bepalen.
Andere bladen laten zich gereserveerder
uit en wijzen er op dat men niet weet of
de boljewiki niet binnenkort wederom het
onderspit voor het ,,met de entente ver
bonden Rusland van Kerensky’’ zullen del
ven. Eerst zal dus moeten afgewacht, wie
in Rusland, zoodra de beslissing gevallen is,
regeeren zal.
Maar om even op de Fransche veronder
stelling terug te komen: dat Lenin’s pro
gram speciaal in Duitschland’s kaart zou
spelen, wil ons op dit oogenblik niet
zoo juist voorkomen. Vroeger, ja, toen
was een afzonderlijke vrede met een mach
tigen vijand als Rusland van overwegend
belang voor de Centralen, niet het laatst
ook uit militair oogpunt, maar thans waar
men met dezen zwakken tegenstander mili
tair gesproken voorloopig geen rekening
meer behoeft te houden, is dit motief verdwe
nen. De troepen welke men aan dit front
vrij zou krygen, zyn nu toch vrijgekomen
en geheel en al van troepen ontblooten zou
men de Oostgrens toch nimmer.
Maar, zooals gezegd, wat de Russische
vredsvoorstellen het meest in den weg
staat, is het feit, dat men vandaag niet
weet wie morgen de leiding in Rusland zal
hebben; wat de eene partij zou opbouwen
breekt de andere weer af en omgekeerd.
Eigenaardig hoe de Russen juist op het
critieke oogenblik de zaak Vergooiden. Toen
besloten was dat Kerensky zou leiden, hy
een krachtig Entente-man met een leger
dat hij zou organiseeren en den vjjand weer
eenige slagen zou toebrengen, kwamen
Komilof en kornuiten de eenheid en kracht
van leger geheel ondermijnen (Lithauen en
Koerland). Op het andere ogenblik, dat
men in samenwerking mogelyk vrede zou
kunnen bereiken, komt de oppositie om de
vredesmannen op zy te zetten en weer naar
de wapenen te grijpen. En onderwijl put
het ryk zich uit, verarmt en lydt ellende
zonder dat iéts wordt bereikt.
Dat de oppositie tegen de maximalisten
weer toeneemt, blijkt wel uit de verschil
lende berichten. Van geen enkele partij is
men zeker. Sommige Russische bladen spre
ken van den afkeuringswaardi-
g e n staatsgreep van de „Peterburgsche
Sowjets”.
Het boeren-comité heeft beslist partij ge
kozen tegen de Bolsjewiki-regeering, en
morg>n aclMrm Sir 8.
pn-kendi te besobouwen,
mevrouw J auuM* «1
Hij zette een g<-
1 eon vriéndelijk en
boe nteer hij dat deed1, hoe
het gevoel had. ateof hij mijn
wan, <n hoe niter Ik h«n voor mijn
begeerde dfon nyijnen gelwel al-
sondk-r dat een ander er lete mee
had*.
Aan de Boven-Piave hebben de Centra
len hun successen uitgebreid. Reeds is men
na de verovering van Belluno voor Feltrc
aangekomen. Opnieuw kon door afsnijding
van terugwijkende Italianen nabij Longa-
rone een groot aantal gevangenen worden
gemaakt. Het Duitsche stafbericht meldt
dat zich hier 10.000 Italianen moesten
overgeven, terwyl veel geschut en oorlogs
tuig is buitgemaakt.
Als het zoo voortgaat zal ook de Piave-
liriTe wel weer binnen niet te langen t|jd
moeten worden prijsgegeven en daarmede
wellicht de heele provincie Venetië. De ko
mende uren zyn beslissend, zoo meldt de
Lok. Anz. uit het Duitsche perskwartier en
verder: „De verbonden troepen z|jn nog
slechts 46 K.M. van de stad Venetië verwij
derd. Tot de ontruiming der stad werd
reeds besloten. Gewichtige kunstschatten
worden naar Rome gebracht. De opmarsch
wordt vertraagd door het slechte weer."
een gr<
keuring van
h&nkHijk v an
wikkeling
I uropa of
aan.
Overal waar
«laat nut gewe
wanneer men
die in\ nirtioiialc
in de p«-rs of
verzet en opMand tef"1
gebleken Is. het ree...
weigert, wannier mea
bezettingstroepen teiug
de bevolking niet h-*t
ABONNEMENTSPRIJS 1 por kwartaal f IJS, per week 10 ceni. met Zoodagablad p«r
kwartaal f 1.75, per week 14 cem, overal waar de besorging per looper geschiedt. Franco
per post per kwartaal f IjSO. met Zondagsblad f X
Abonnementen worden dagelijks aangenomen asu ons bureau Markt 31. Gouda, b*
•naë agente*, den boekhandel en do postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS i Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den besorgkring)
1—5 regels I 0.55, elke regel moer f 0.10 Bq dnc achtereenvolgende plaatsingen worden
dese togen twne berekend. Van traites Gouda na den besorgknng 1—J5 regels f 0J0, elke
regel moer f 0.15.
63
Een. oogeuiilik lat
te vrouw er preoit
kelijk Het gaf
Ik dacht
„Zij moet zeker eene kat zijn
t*n vroeger bestaan, en heeft
ntet overwonnen.” Niet
soort piet f--”;
in prachtige japonnen, met mooi gekapt
haar, plotseling een rterke familietrek
vertoonen met Perzische, van hare melk
beroofde poesjes, dan heeft dat een vreem
de uitwerking op ieitMuids zenuwen.
„Juffrouw MacDonald ia niet mijne
dochter,” zeidfe mevrouw West, luid la
chend. „Ik ben nog niet precies oud
genoeg om eene dochter van haar leeftijd
te hebben, en zij is niet zulk een kind,
ata zij Schijnt. Maar praat geruat met
haar, zeker. Zij zal het natuurlik pret
tig vinden.” z
„Dus is uw naam dan toch MacDo
nald?” riep Jack Morrison uit. Wij zei
den aan het diner, hoereer gij gelijkt op
mevrouw Bal MacDonald, de mooie ac
trice. Is zij familie van u?"
„Ja." antwoordde Ik. En Ik had ook
gaarne hem en zijne vrienden verteld, dat
zij mijne moeder was, maar ik zag Sir
8. «n mevrouw We» m W kijken, «te-
of rij verlangden weg te komen, daarom
durfde ik niet in bijzonderheden treden.
RUSLAND.
H«t vredesvoorstel.
Itet Congres van Arbikfcrg en Soldaten
heeft, volgen* het P. T„ de voorwaarden
voor het vrodewvoor-4 I aangeuoiuwn en
zich tot regeering geproclmiwerd.
Het Congres shit aan alie ngeeringen
van de oorlogvoerenden voor, weldra b.--
peeking en over een rechtvaanligen, de-
iwocrattechen vrede te beginnen D* re
geering i» van meening, dat de recht
vaardige, democratische vrede, W door
de meorderhefal van do arbi-kJb^jiAia-^M-n in
allo oorlogvoerende landen won It nage
streefd, do vrixie te, die de Ruantei’he ar-
betere on boeren n* dan val der mo
narchie gegteeht hebben n I. onnMMIijka1
vrede, aondae anneaatam», d. w. aonder
gewelddadige töe^igening van vremwï ge
bied en zonder gowddikulige v.-revering
van vretande national!h*iten en oen vrede
zonder ttehadovergoeding.
De Ruaeteche regiering stelt aan alle
oorlogvoer enden voor, vrede te bulten,
door zich bereid te verklaren onverwijld
alle krachtige stappen daartoe tv do n en
en tot (Minilievo goedkeuring van ahe
voorwaarden voor d.-oen vr'ite door ge
volmachtigden uit alle landen en alle na
tiën.
Onder annexatliB of gvw< Iddadige toe^/
eigening van gebied verstaat de rvgcerin/;
krachtens hot rechtrtbewu.'dzijn van Xe
dixnocratle in het algemeen en de afb.'i-
dvrsklaaaeii in het bi/zotuter, elke Munta-
tio van kleine*, zwakke na.iona i.e ten ilbi r
rooien, machtigen staat zonder go\l
deze nationaliteit en onaP*^
<kn granul van haar onl-
of haar geografi.-x-ho ligging in
aan de overzijde van d -n>c<»-
en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
om
over
ik had
?<ten dat
volgende
gij het mls-
tröootend.
f
jen nog be-
kijken, of
jammer vonden, dat ik zoo spoe-
*T«ing.
gingen naar onze zitkamer, welke
had genomen, daarom veronderstel
mevrouw West en Basil had
en ik dacht, dial zij over
Aoncrikaansehe jongen# zouden spre-
inaar niemand maakte zelfs maar
toespeling op hen. Dit gaf mij een
alsof ik een® herteplng had ge-
{en. Ik weet nlrt waarom, want ni«-
J was onvriendelijk.
Later, toen mevrouw James en ik naar
onze aan elkaar grenzende slaapkamers
gingen vroeg ik haar, of ik b-te had ge
daan. dat ik niet had behooren te doen.
„Neen, lief kind,” zeide zij, over mijn
haar f*riikend, dat ik begon lofi te ma
ken. ..Alleen maar...” en zij aarzelde.
„Alleen maar wat? Zeg mij het ergste.
„Fr te niet» erge- Gij deedt niete, dat
mevrouw West en ik in uw geval ook
niet zouden hebben gedaan. Ik wil er lie
ver niet nader op ingaan, omdat dot niet
goal voor 'UMMA zijn, en u verwaand zou
kunnen maklWjjF een groot ongeluk, dat
hilst zou bederven, wat 8ommlg«m van
ons het aardigst aan u vindon. Maar gij
behoeft u w niet om te bekonaneren.”
„Mevrouw West keek, alsof zij mij de
oogen wilde uitkrabben. Zij behoefde niet
eoo verschrikkelijk boos te zijn geweest.
INGEZONDEN MKDEDEEUNGEN
Op ite voorpagtiui dubbel ia/»el
Gewone edveneaiUn en mgeMradnn raedodnaliafea Mj cMtrnct «<m eee* fereduceerdee
prqe Groote teuem en renden anar plaatsruimte.
KLEINE ADVKRTKNTlftN eaavr^ ew teehiedtefbetredende duemp trranetl.
koop en verkoop, buur en rertuiur. I—S regete l 0.25 elke reRai racer S cent Mj moreel-
betaling. MaxiraMi 10 rejpa. Bew^eaeraenom S cent-
„Verteld ons daarvan", zeiden de drie
Amerikanen tegelijk, toen ik ophield
na te denken. Ik zou heel gaarne
moeder zijn blijven praten, maar
een vaag gevoeldat mijne
zonden afkeuren. „Indien gij
week in l'dinb^gk zijt. zult
schien ontdefl^^^^ zeide ik
Maar nu moet ik gaan.”
Ik boog bevallig en zij bog(
valliger en deden hun best te
zij Int
dig wegg...D.
Wij ginger
Sir R. had
ik dat hij
uitgenoodigd;
de
ken.
eene
gevoel,
kregen
nfend
aan Burns te denken, als eigenlijk behoor
de- Indien men zijn gomt wil bepahm op
historische karakter* of «lichters. mo*“i het
hoofd h«1«l»r rijn, om »r ruime voor te
hcbb<n. en Imt mijne was vol gedachten
over iiMjgelf en arvtere wcDschen. waar
van <-r nog geen litetorlsch Is behalve
n»i*>eh|.-n de groote Sonxrrlod.
Basil kon ook niet uitstallend aan
Burns denken, toen wij. na oite vroeg
ontbijt, «amen door d- aanNgo stad Ayr
Itepcn. Hij m«> paar keer verstrooid,
«i torn Ik z*4<te en stuiver voor uwe
gvdochti-iiI antwoordde hij, dat ze ov«
hri i«ock waren, dal hij weitechio le
wuhrijven, maar niet kon.
„De |s reonen. waarover Ik wilde schrij-
v.-n, IMen meo*l*ep«n door natuur
lijke harteUMItan,” zeide hij lachend, „en
gnat voor C'-n auto-roinan. Niet,
inetn-ohen die in auto's reizen,
im-e-tel elk oog- nliiik zich ht n inped -pcn
door natuurlijk* hartstochten Oom de
een of andere reden. Maar de critici wil
len ta-t nlrt. Volgens tan kunn*n perso-
Ken alhx-n groote aandoeningen gcvoWen
als zij In rust zijn, en niet, ate zij het
tand doorrazen. Ite goschik^ plaste voor
natuurlijke hartetochtea te in kHne vla-
sdierwdurpen, of nog beier op de heidr-
vdden te 1 tevonshire, of het van al
les In de onlicgrnwde woestijn. Gij riet
dus, dat de timsctaii, waarover iktHik,
niet o\ creimkouwn met do criricl, omdat
zij ongelukkig in eene auto zitten.”
waren wij nu 1d Ajr. waar wijl
gekomen om aan Burns en nlc-
and« ra behalve mtewehien Wal-/
lace fa- denken, on dit zou l*«t ta-gin zija
van een bijzonder ultatapje lang» albl
plaatsen, waar Burn» rijn leven haddoorl
gebracht, van zijne geboorte in de stam
Ay r, lot zijn dood irt de stad Dumfries.
Wij tuften door DuurfvW met onze oogen
bijna getdolen. opzettelijk oni niet eerder
de plaats te zien, waar hij was gestor
ven, ‘ten dte. waar hij word g»4>oren; en
ik meende, dot dit eene goede ingeving
van Sir 8- wao geweest. Ik verliedifale
mij. dat hij dit plannetje grateettelijk om
nrijnimtwil had gemaakt, omdat ik juist
uit de glazen bute wa» gekomen. Maar
nu Hst hij mij geheel aan een aipler
over en dat ik hem zoo gwheel verdiept
zag In mevrouw Weet, belette mij zooveel
weige rdhebben.
Verdek- wordt bericht,’ dat het grootste
gedeelte van het garnizoen van Moskou
zich voor samen gaan met de voorlooplge
regeering verklaarde, na een gevecht met
partijgangers der extremisten op het Krem
lin, waar deze laatste een toevlucht had
den gezocht Rodzianko zou een regeering
te Moskou vormen, waar generaal Korni-
lof is aangekomen.
Een jammerlijke chaos is de toffëtand op
omdat ik voor hare dochlif werd aange-
ri«-n. Ik ben geeno vogdverschrikzter of
eene halve idioot
Mevrouw James lachte, een beaclraafd
lachje, <la.t haar eig«n te. en dat altijd
gelijk klinkt evenals de ntelodi -, welke
ik een bloedvink een# In •'ene kooi hoor
de fluiten.
„Mijn lieute kind, gij zijt te jong en on
er varen om die ding-*n te begrijpen,” zei-
d<* zij- „Een mooie vrouw, kbnc beroemd
heid zAwals mevrouw Weet, vindt het niet
prrtlig. wanmer zij aile aandacht van
jonge hoeren voor zich zelf verwacht, te
zien, lu>e> zij alleen maar verlangen HH't
iemand andere te praten. En dan, op haar
leeftijd voor do moeder van een volwas
sen meteje te worden gehouden. Het Hp<-et
mij toch wel om haar. Ik weet, wat het
iR. «aarn jong te willen blijven.”
„Maar gij denkt aan Dr. James,” aeide
„l p zij te weduwe. Bovendien noeuit
„ui; -.mu m-j, e (6at Jk
in spelen.”
nog niet zoggen, dat zij
s mannen met u aan dut
grlnnekte mevrouw Ja-
g«<tachi. hoe
l'oelrn VG-Ó.
paar dag' n
Ik hd> Sir
loof, dat dat
vibrecren en
•dan wanneer
voetens gaan
zouden doen-
pelijk»- verklaring zijn, van wal ik voor.
Sir S. gevoel.
liter
waren
mand i
