m-
ilEK
'I
ia 8 tai.
VEI
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Interc. 82.
ekbare
ndraad
Feuilleton.
Woensdag M November 1917.
iJxsu'ws- exx -A-d.'rrerteaa.txe’blsud. voor G-o-kxd.©. en OxxxstxelEezrx.
iCHUNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
56e Jaargang.
Miss Barrie’s Huwelijk
door
Telefoon Interc. 82.
No. 13546.
i
kleinste
jen, waar
2612 142
luchtoorlog vormt.
d c
rieten
1916 34
jnoordlia, Zang-
(Wer* vervolgd.)
Gemengd Oorlofidtuw*.
aan
tan
ïng, mits
r groot Is.
kwamen
dat doen
e Kruis, Kring
idig.
doet tic
Hij dó
INGEZONDEN MEDEDEEULNGEN |-4 f l« ragri mm f 1M
Op d. voorpagina dubbsl tarief.
G««om advertawi*. ■■gwnaiiaa ■odoihdife Mj «MUM *M awr gmfaruidsa
pnia. Groom lenen ee raadee neer plaamreimm.
KLEINS ADVESTENTltNteenMee ■■■kisüa^e. hitriElgil
koop verkoop, kuur ee rrtee, 1-4 ragete I ®.2S elke Ntfri SMW I MP H UMWfc
bataitag. Mum- «Ma 10 ra>ta. ■nQiueein S aam.
dat
sake
28
RECHT.
i Haven -
geregeld tijdig
angen van ver-
nnakeltjkhedan,
agenda te vtr-
kartj
Gouda.
G o iiisuiEio hum.
uw- en Woning-
nniDsie Armen-
/cent, overal waar da besorging per looper goechiedL Fraacw
met Zondagsblad I 2.—.
[olijk» aangeaoolca aaa oaa bureau Maut 31, Gouda, bij
I en de postkantoren.
Uit Gooda
maar t 0.11
buiten Ga
ereering; en geen
„The Twa Brign”
zou Basil gaarne
naar gevraagd) heb-
dat het hun een ge
it geho-
ttvlood”,
en wan-
E en best u Ij r b a i r m ij n t o e s t e
De ,,Dail( Mail" meldt. dat than» pp.
•a ouwtrekea (beboerende tot den beeorgkring):
IK Bij drie aeh*-
Mda a» den be
HÜ schetste vervolgens het overwin-
nings-program der geallieerden. Zij moeten
al hun hulpbronnen, hun wilskracht en hun
wil om te overwinnen gemeenschappelijk te
werk stellen. Eén front, één leger en één
natie, ziedaar het progtam, dat de toe
komstige overwinning verdacht Indien na
40 maanden van oorlog, naalle lessen, wel
ke de gebeurtenissen ons lebben gegeven,
de volken der geallieerden M.iet tot zulk een
heilige, internationale eeflhfeid in staat
zouden zijn, dan zouden zij,Iondanks de ge
brachte offers de overwinhikg niet waardig
zijn, meende Painlevé, die alflus besloot: Zij, i
die onder de huidige omstandgheden aan een
huidige omstandigheden ajm een vrede
vrede denken, plegen verraad, of zij wil- 1
len of niet, jegens de meesi heilige belan
gen van hun vaderland, dé beschaving en
de menschheid. Hebben zij dui niet gedacht
wat Voor de wereld een vretje zou beduiden,
die onder de triomfantelijkebedreiging van
het Pruisische militarisme Hou worden ge
sloten
Mijn woord is: te wapen! tot aan den dag/
waarop op het slagveld jiet zegevierend
recht te voorschijn komen pal.
De Kamer nam tenslotte! een motie van
vertrouwen in de regeerin; aan met 250
tegen 192 stemmen.
Zeker geen overweldigende meerderheid
Zeker geen overweldigen!* meerderheid.
Japan en Amerika hebben wel onderhan
deld over hun invloed in China, zonder dit
r(jk te raadplegen, maar China is daar be
grijpelijkerwijze niets over te spreken.
Ofschoon het er weinig tegen doen kan,
heeft het zich, naar wij uit een Reuter-tele-
gram lezen, voorloopig bepaald tot het in
dienen van een formeel protest te Was
hington en Tokio. Deze protestnota is niet
gepubliceerd, doch er is reden om aan te
nemen, dat China zich verzet tegen de af
sluiting van elk verdrag aangaande China,
waarbij de wenschen van de bevolking van
dit land over he* hoofd werden gezien.
genavigeerd door een
draadloos toestel, waar-
teteüjk schip
4d worden,
op zijn doel
In Australië wil men de vrijwillige in
dienstneming doen voortduren, aangevuld
met een maandelijksche aanvulling van
versterkingen tot afmetingen, als de vrij
willige inteekening te kort had geschoten
ten opzichte van de vereischte voorziening,
Zulks toe te passen op ongehuwde man
nen tusschen 20 en 44 jaar. Het is het
’teerste land, dat ook lieden met gewetens
bezwaren respecteert én uitzonderings
maatregelen voor hen vast wil stellen. Wel
zullen dezulken in ’s lands dienst worden
gesteld, maar niet als vechtsoldaten.
De regeering vertrouwt dat volgens dit
ontwerp voldoende recruten zullen worden
geworven voor een tijdperk van meer dan
2 jaren.
dat zij
zien'. ,„Fn
Charlie GYant
van Groot-Britannië. Zijn vasthouding te
Halifax, toen hij op weg was uit Amerika
naar Rusland, heeft die stemming ook niet
verbeterd.
Intusschen is de verwarring in Rusland
nog algemeen. Een zonderling bericht van
de Köln. Ztg., dat uit Petrograd heet af
komstig te zijn, meldt zonder meer dat Si
berië zich onafhankelijk heeft verklaard en
den gewezen Tsaar Nicolaas tot keizer
heeft uitgeroepen. Over een afscheiding
van Siberië hebben reeds eerder geruchten
geloopen, geruchten reeds dateerend uit de
eerste dagen van Kerensky’s bewind, maar
het wil ons toch voorkomen, dat men dit be
richt onder alle voorbehoud dient te aan
vaarden. Zelfs in Japan, de roerlooze Oos-*
tersche bondgenoot, schijnen de berichten
uit Petrograd nu toch eenige ongerustheid
te hebben gewekt. Een telegram uit Tohio
aan de Times althans meldt, dat de bladen
zich ernstig met den Russischen toestand
bezig houden. Het telegram, tamelijk vaag,
zegt verder dat Graaf Terauchi de militaire
manoeuvres heeft afgelast. Algemeen wordt
aangenomen, dat Japan „overeenkomstig
het verlangen der geallieerden” zal ageeren.
Terwijl aan het Italiaansche front de
toestand steeds dreigender wordt nu ook op
het Dolomieten front een bres is geslagen
ABONNEMENTSPRIJS per kwartaal f IJS, per waak 10 cam. aet 7 nart if par
kwartaal f '1-7S. per week 14
per poet per kwartaal I 1-50J
Abonnementen worden
mm agenten, den boekende
ADVERTENTIEPRIJS i
1—S regela f 0-SS. elke ryi
regel meer f 0.1S.
De strijd tusschen Kerensky en Lenin.; -] Rede
voeringen van Lloyd, George en Painlevé. -
Engelsche persstemmen. - China’s protest.
Australië en de dientplicht.
ONS OVKBZ1CHT.
Eén draadloos bericht door de Engelsche
admiraliteit uit Petrograd ontvangen, heeft
reeds melding gemaakt van den strijd tus
schen Kerensky en Lenin, waarbij Kerens
ky verslagen heet. Thans ontvangen wij de
volledige tekst van deze mededeelingen.
Daaruit blijkt dat het een bloedig gevecht
is geweest nabij Tsarkoje Seio, waar de
Sovjet-troepen uit Poelkowa, Kerensky en
Kornilof met de hen trouw gebleven kozak
ken versloegen. Twee proclamaties, een
door Moeravief, aanvoerder van de strijd
krachten die tegen Kerensky optreden, de
ander door Trotzky onderteekend doen den
volke kondt van deze overwinning. In,
laatstbedoelde aankondiging heet het o.a.
niet zonder ophef: „De geschiedenis zal
den nacht van 12 November vermelden.
Kerensky's poging om contra-revolutionaire
strijdkrachten tegen de hoofdstad der revo
lutie, in beweging te stellen, heeft een be
slissend antwoord ontvangen. Kerensky
trekt terug en wij nemen het offensief. De
bourgeoisie heeft getracht het leger van de
revolutie te scheiden. Kerensky heeft ge
poogd haar met het geweld van het kozak
kendom te vernietigen. Beide pogingen heb
ben gefaald. Het heele land zal bemerken,
dat het gezag der sowjets niet een voorbij
gaand stadium beteekent, maar een onver
anderlijk feit, dat de suprematie der arbei
ders, soldaten en boeren te kennen geeft.”
Nu dit laatste zullen we afwachten,
want waar niet kon worden gemeld, dat
Kerensky of Kornilof werden gedood of ge
vangen genomen, daar zijn ze dus voor het
offensief van kolonel Walden, die tegen hen
optrok geweken, maar zullen stellig niet na
laten nieuwe pogingen in het werk te stel
len Petrograd te vermeesteren.
Begrijpelijk is het dan ook dat de En-
tente-pers zich nog zeer gereserveerd uit
laat.
Dat men in Engeland wel het meest ge
beten is op Lenin’s actie, en Reuter uit
Londen schamper het volgend korte tele
grammetje seint: „Het Russische gezant
schap te Londen maakt bekend, dat de staf
van het gezantschap en de Russische amb
tenaren te Londen de troep verraders niet
kunnen erkennen, die tijdelijk te St. Peters
burg de overhand kregen”, behoeft minder
te verwonderen, als men bedenkt dat Le
nin’s propaganda steeds een min of meer
anti-BritsCh karakter heeft gedragen, waar
hij Engeland verweet een kapitalistische en
imperalistische staat te zijn, welke den
oorlog voortzet om de Duitsche kolonies te
verkrijgen. Ook Trotsky (Braunstein)
hangt deze gevoelens aan en is geen vriend
C. N. ra A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
In Engeland blijkt men htusschen over
Lloyd George’s rede maar matig te spre
ken. In politieke kringen isAnen van oor
deel dat de rede van Lloyd Gterge voor het
Lagerhuis had bewaaid rioeten worden.
Eenige unionisten en taf val uiterste radi
calen hebben op een op hancten zijnde crisis
gezinspeeld. Alhoewel in deze richting
schromelijk worden or erd reten, zoo is het
zeker dat Asquith e» zijn aanhangers de
rede voor een aanzienlijk del als een ver
wijt jegens zich zelf beschouwen.
De „Times” in eet kort loofdartikel de
rede besprekend, zegp o.a.: .George schijnt
in het openbaar te hebben uitgepakt in zake
de strategie der gejlieerden in haar voj-
len omvang. Het detrt ons niet heel erg,
dat hij het deed. Zijn opvattingen over stra
tegie zijn dikwijls tpo» en niet te rijmen
met de feitelijke omstandigheden, maar
ze z(jn moedig en klaarblijkelijk eerlijk ge
meend.”
De „Star” schrtft: „Het is niet verstan
dig, te wrikken qin het geloof in zijp be
velvoerders. Derjftlve achten wjj George’s
rede een betreurrtswaardige blunder. Ze is
hysterisch, retorisch, onnauwkeurig en
stamvol tegen smijdigheden.
Waarom tna/hü niet af, als dingen, die
hij, nu utbreigt, geschiedden?
Hij wa> en /s aansprakelijk voor elk dier
ongeloof!)ke,blunders. Over zes maanden
kan hjj bluiders aan de kaak stellen die
men nq beyaat. Moeten wjj ieder ander
in den Italiaanschen verdedigingsgordel,
houdt men te Parijs groote redevoeringen
over de noodzakelyk gebleken eenheid van
front en de uitbreiding der legers met nieu
we aantallen manschappen. Lloyd George’s
rede, aan de hem te Parijs, door Painlevé
geboden lunch, is niet het minst merkwaar
dig om de zekere mate van zelfverwijt.
De schuld van den Italiaanschen nederlaag
toch, zoo zeide hij, was te wijten aan „ge
brek aan eenheid van leiding bij de gealli
eerden.” Dat de Centralen over de binnen
ste lijnen beschikten was een argument te
meer voor de noodzakelijkheid van eenheid
van leiding. Hjj ging zelfs verder, door te
zeggen, dat gebrek aan eenheid de oorzaak
was van het onheil, dat Servië en Roeme
nië trof.
Eindelijk had men deze groote les ge
leerd en door deze samenwerking kon de
overwinning worden behaald. Zonder het
Italiaansche onheil zou men misschien nooit
zoo ver zijn gekomen „want vooroordeel en
achterdocht hielden ons gescheiden.”
Painlevé van zijn kant uitte den vasten
wil van Frankrijk en Engeland, om hun
Italiaanschen bondgenoot, die zich zoo
heldhaftig voor de zaak van het recht heeft
opgeofferd, te steunen.
«tede stoadeu. Natuurlijk zou dat haast
ft» mooi zijn om waar te wttse»; maar
hij at toch zeker zijne pap in die ka-
nw en wilde dik wijk iueer hebben dau
hij kou krijgen. IM geniale iwofden
haverkmken la
'lil land van omt Ik «M dau ooll
Irouch op mijn SohoUoh bloed, loeu Ik
In dal Ugr kamertje aloud; 'eo Ik «aa
l»id-u»d, of Sir B. dalaeUde trauoho n-
voel ook aou kennen. Ik wis» nl«. of th
vroeger ook Ie Ayr wan gewrak doch Ik
wiel, dal aljoo ouderlijke wonlug op nou
'dgon eiland Uliruui er veel op moet heb-
beu golAen - ook een leeanen hulje met
«.•u rirtm dak. Hl) wee ook en, „-boren
genie. Hl) had. evoukla Burne, knagende
urmoede gtdumd. Hl) wan ook door de
groeien der aarde opgebeven <n weer
«ergmnmkl, dal bad T|) ml) tamera.er.
,1 ene aloud Sir S. eene mluuul
mij - eooder rijpe AM» - eolk hoop
te op een woord van hem out I, bowiiaen,
dal Ik oog Xlpw prluaaa eg hij aite nd-
f' w" M“T alle» wm k over doden-
derwerp van hem hoorde, waa: „Wel,»,
looh ge nu dal de ridder, begterkm. da.
gij erne prlnmi djtr"
li 'aroooderd aan. Toen h«.
Inuerde Ik ml) one greprek In de aulo
eer mevrouw W« kwam e» voorla alni
.HU. Naluorlljk begreep |k, *2
AmerikMuache iongetw bedoritU.
nxMx<< r gHfjk. zeide ik.
En hij Uchte.
Iit\ oering Chr.
voor zijn fouten laten opdraaien en hem die
voor altijd kwijtschelden? George probeert
te bewijzen, dat de Italiaansche ramp te
wijten was aan het gebrek aan eenheid.
Het ligt voor de hand, dat de Italianen
volop in de kanonnen en mannen zaten. De
ramp werd niet veroorzaakt doordat de
Franschen en Britten weigerden kanonnen
en mannen te zenden. De Italianen vroegen
er niet om. De waarheid omtrent Servië ia,
dat wij mannen noch kanonnen hadden te
missen. Ze zijn alle vergooid op Gallipolli.
De waarheid omtrent Roemenië jp,
Stürner het verried. De waarheid m
‘Italië is, dat een der Italiaansche legers in
gebreke bleef. Geen oorlogsraad zou deze
feiten hebben afgewend.”
Ofschoon van ander-gekleurde bladen
mogelijk welwillender commentaren te
wachten zijn, duidt dit toch niet bepaald
op een gunstige stemming te zijnen op
zichte.
degedeHd worden, hoe het door eleo-
trkihit bewogen vaartuig, dat de hng«d-
sclien bij de Beigiadte kust in deu grond
geboord hebben, boMuurd werd. Het vaar
tuig had getn Ixinannlng aau boord, maar
w<rd van den wal af btMtuurd door een
kabel, die verbonden waa met een. eiec-
trl*ch krachUiatlon. Men gelooft, dat die
kabel lang genoeg was om het vaartuig
15 of zeil* 20 aüjl<m van den wal te la
ten operevr<n.
De boot wordt
vliegtuig met een
door de plaats van een
dra wal kan mede
waar het vaartuig
al wordt gestuurd.
De ngeUche adudralUdt heeét inllch-
tingen ontvangen, volgen* welke vijf reeds
van die eiectrisch bestuurde booton door
verschillende uniddclen vernield waren, voor
ecu Eugchche patrouille het eiectrjaoh*
vaartuig bij de Belgische kust in den
grond l>oorde. Ata oorlogswerktuig; acht
men ze dus weinig gevaarlijk. Feitelijk
Is het een verplaat^are mijn, waarvan d«
bewegingen van den wal af g.deidi wor
don.
BUITENLAND8CH NIKUWa.
DU1TSCHLAND.
De kiesrechte mt werpen.
De „Kolrv. Ztg.” verneemt, dat dr.
FriedAwrg, gvateund door het centrum, de
natiorkaal-liber&len ra waarschijnlijk ook
door de vrij-conaervatloven ra door do
vooruitstrevende volkspartij, de ki areo t-
ontwerpen zonder al te groète moeilijkhe
den aangenomen zal wutan te krijgen.
KNGKLANU
Engeland en de o n a ijd I g e n.
De oorlogsraad deelt mee, dat na 17
December niets naar eeuig onzijdig land
in i uropa als staal over de post of (be
halve wanneer het aan een krijgsgevan
gene h gericht) als postpakket mag wor
den gezonden tenzij met een vergmudng,
tev oren van den éérsten postoi'naur ver
kregen.
De luohtstrijdlmacht.
Het Lagerhui* nam in tweede k«fog een
ontwei) aan. dat een strijdkiMMfht voord n
luchtoorlog vormt, welke dezeltde poeitle
zal heblAn ate leger on vIool i en nl< u-
we etaatsaeoretarta zal aan het hoötd daar
van «taan.
Uitbrei «Ding van den dienat?
(iexidea, minister van Natiouafra Dienst,
hield een rcd»« te Plymouth, waarin hij
o-a. z<4do„Wij ntoeitu one verzekeren
van den voortdurenden aanvoer van ar-
behtekraoiUfcn, om «ra vliqifeMHp t - bou
wen. i Ik man. die in staat te ste.nvu t
leggen of op andere wijze blDtaud te vtr-
leenen, moet t rstond worden opgermp n.
Hij voegde ar bij, dal veel meer mnniteti.
die tot nog toe waren vrijge4rid wegens
hun bezigheden, spoedig In militaarcu
dienst moesten treden. De tijd waa geko-
«owa, dat aile uHtnneu, die geectiikt wa
ren voor den algra»eenra (Krast of voor
64
Terwijl wij
scheen eene --
welke zeer snel reed, plotseling
S e hr m u t s e 1 i n g voor
V 1 a a m m c h e kust.
Gistel middag kwam liet voor d<-Vhain
rfche kust lutftfchen lJuitsche forp Jo-boo-
ten en Engelsche voorpost strijdkrachten tot
een kort artilleriegeveebt, waarbij era vlj
and. lijke torpedojager werd getrolf o-Onze
hooien zijn zonder averij binnengeloopen.
zoo over auto’s spraken,
bijzonder groote roode auto,
_txai, pioiseiing van plan
te veranderen en bleef in eras stil staan,
en er sprongen vier personen uit. Het
waren de Amerikanen van gisterenavond,
en nu had1 ik hunne namen in mijn ge
heugen verward L- behalve die van Jack
Morrision, omdat hij er zoo knap uitzag,
met groote blauwq oogen maar ze stel
den zich nog eene aan mij voor. Die met
de zomersproeten was Dirk Farquhar;
die met een schaduw van oen aankomen
de knevel, Charlie Grant; die mot een
schram op het voorhoofd, Sami Menzies;
maar ze hadden grappige bijnamen voor
elkaar. Later zeldte Basil, dat zij hem een
gevoel gaVra, ateof zijn naam Methura-
lem behoorde te zijn.
De jongens waren in hunne auto op
weg naar Burn’s geboorteplaats, maarzij
vroegen, of zij met ons eerst om de stad
mochten wandelen Ik zag Basil smoekrad
aan, want zij leken zoo aardig, daarom
zeide hij: „Ja, natuurlijk”; en zij waren
heel beleefd en noemden hem „meneer”,
evenals zijmeneer Bomerled den vorigen
avond hadden gedaan. Mafrr telkens ata zij
het woord gebruikten, trok Basil een ge
zicht, alsof hij een draakje innam, en toch
waren wij in het kleine huisje met zijn
rieten dak. vroeger era eenvoudige
leemti) hut waar Buhh werd gebo
ren. of de vter verschenen op het toonecl.
Mevrouw West wa» eerst nauwelijks bt>
leefd jegens hen, tot Basil fluisterde
alleen uit gekheid natuurlijk, doch zij nam
het in ernst op, zooals zij dikwijls doei,
wanneer er wordt geschertst „Indien
gij onaardig zijt jegens <Me jongens, te
dat een slechte aanbeveling Dan zullen
zij uwe boaken niet lezra of aan hunne
vrienden zeggra, dat het de beste boeken
zijn di<» er bestaan!”
Daarna was zij heel vriendelijk en ge
droeg zich als een oudere zuster jegens
hen. maar hoewel het aardige jongens wa
ren, hinderde het mij toch, dat zij «imIb
doorgingen, grappen te makra. wsifa over
dat heerlijke, aandoenlijke kamertje met
meulwte achter era traliehek en de bed
stede met gordijnen or voor.
Gelukkig had ik onder het kleedra ge-
lezen over het huisje en alles, wat be-
trekking had op de familie Bums Ik
wtet re<<h, hoe Bums’ vader bet kleine
huisje met elgra hand bouwde; hoe In
den nacht, dat Rodert geboren werd, era
vreraeUjke stort» opstak, welke het geboe
te gebouwtje dreigde omver te werpen;
en Ikoe de arme jonge moeder naar eene
naburige hut moest worden gedragen. Hos
weinig vermoedden de artue menschen dat
het „onder donder en bliksem ra r«gra”
geboren kindje de kleine leraten hut tot
rrae bedeptaata zou maken, w-lke door
de natte voor vter duizend pond zou wor
den gekocht. Misschien bad ze vijf pond
bij het bouwen gekost. Hoe gaarne wilds
ik gdoovra. ilat Bums ate kind zijne pap
luid gegeten uit era der kommetje», welke
op eene plank In de kamer nret de bed-
ter niet mevrouw Jamra voorop, achter
zijne -zuster en Sir S. en liet mij aan de
vier jongens over. Wij lachten oui» alles.
Ik ben bang, dat het niet de juiste stem
ming was voor heldienvereeri
van hen wist iets van
van Burns' gedicht. Ik
geroepen en henu er
ben, maar zij zeiden,
voel zou geven, of zij beter nooit
ren waren, Indien ik hen 4oo „ont.
daarom lachten wij maar weer
delden in onwetendheid voort. Zij schenen
het als van zelf sprekend te beschouwen,
dat ik liever bij hen was dan bij de an
deren, en zij maakten mij allerlei grap
pige complimenten. Zij zwoeren, dat ze
besloten waren hun geheele uitstapje om
mij te veranderen, en waarheen ik ging,
wilden zij ook gaan daarom wilde ik hun
voor de grap ook niets vertellen, dttn dat
ik Maandag in Edinburgh zou zijn. Zij
mochten vragen*, wat zij wilden, Ik wilde
niets anders zeggen, dan dat zij zelf mijn
hotel maar moesten uitvinden, en ook, hoe
ik aan .mevrouw Bal” -- zooate zij haar
allen noemden verwant was, indien zij
er benieuwd' naar waren.
Zij wisten van Waltace niet veel meer
dan van Burns. 'Poen wij, terugkomende
van de Auld Brig, bleven staan voor het
gedenkteeken in de Highstraat, begon Jack
Morrison pathetisch met „Schotten, (Me met
Wallaoe zijn gesneuveld”, maar hij bleef
steken en vroeg hulpeloos: „Waar
dan gesneuveld? Was het hier, ra zooniet,
waarom heeft men hier dan het gedenk
teeken opgericht F’
Zelfs hij wist, dat W&llace te Ayr was
geboren; en toen ik brutaalweg vroeg,
- -- - - —jv. «u wvu wat zij In Europa kwamen doen. Indien
ook moest lachen. Eindelijk ging hij ecte- zij meer om voetbal dan gaTOhiedente ga-
ven. (ttw^ordden allen,
(MI) fflPie molHjes te zH
wij o. bij Jupiter!” voegde
er bi
„Kht gij thuis geen mooie nwisjes vin
den?' spotte ik.
,.Vj hebben ze gevonden. Wij zien nu
uit iar andere typen,” zeide Jack „Dat
“*e groote Somerled ook, nietwaar?
idte tot mijne nicht Marguerite, dat
hij On lange rel» ging maken, om een
mod te zoeken met de jutate. tint van
haa hetgeen hard voor het arme meisje
was daar zij een hoop geld aan het hare
hadbeslecd.
\ar Somerted te era sardonisch soort
ker. vindt gij ook niet? Men zegt, dat
zijtgrid hem heeft bedorven. Hij schil
de) nu bijna nooit meer. Hij heeft het te
dn niet nrillioenen te verzamelen. Ik
he hooren zeggen, dot n»erfy hem op zijne
knlh moet smeekra onï ëra portret te
inrtn en als hij genadig toestemt,
ku gij niet begrijpen, hoe hij al het
riate In uw gelaat weet te teggen M<‘<i
w. nooit, waar men met hom aan toe
te»— behalve zijn salaris. Ntet minder
d« duizend dollars, iridten gij er goed-
kp afkomt.’’
Ik geloof heelemaal niet, dat hij too
ignd fe.” zeidn ik. „Fn om u te bewij-
dat hij het niet te, hij heeft aange-
ben on» urij voor Miete te schilderen?
ïlerop schaterden zij het uit van la-
<ji, en wilden niet uitleggen, waarom,
h minuut of vijf hield i. niet v»n hen,
nr daarna moest ik hun wel weer ver-
(vij muiten dra Grijzen DrAk, om naar
Ikway en Burns' geboorteplSate te gaan,
iar de jongens sprongen in hunne auto
bleven dicht achter ons. Nauwelijks
