IS
II
l!
)N,
liedingen
RK
13.155.
Zaterdag 24 November 1917.
56e Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Telefoon Interc. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon interc. 82.
Eerste Blad.
p dit, blad.
IG
om <?ar lament.
B2.
Feuilleton.
f
II
Courant
b Vrijzinnige Partijen en de
Evenredige Vertegenwoerdiging.
ïrieni
to mensdien.
UINOSE
^.cL-v-ertexLtieTola-cL voor Oxjcxstxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Miss Barrie’s Huwelijk
<toor
1 aan het Bureai
rrtate f OS. .|k. rogd f 0 25.
Makkt 31, Gouda, bq
groepen en die van het ge-
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
en
TWEEDE KAMER.
■Ti
wburg, VA uur>
>relel ing, Het HoL
°n leidde het», zooab Una hot haar
(Wordt vervolgd.)
zijn
toe,
houder
en <«v
Uitvoering Chf»
r. Nieuwe Schouw»
-rokkartf
OOM GeÉfer
Bouw-en Woning-
sconimisflie Armen
dat arme
eiken
had
zou
w&arvai
•en f
CN GEBITTIN.
ALBREGHS,
- ROTTERDAM.
9995 S
is het
een zij-
4) geregeld tfdif
mtvangen van var-
vermakelbkbedm*
lm agenda to W-
-
in de
«cee(.
itltn kosteg sleekta
kelallgg:
5, voor elke regel
-„slag
n voi-
maar ik
t kon ik
rg-ten,
hen sa
t ergfti-
lij zi u
INGEZONDEN MKDEDEELINGEN
Op de voorpagina dubbel tarwt.
G«woa« •dverteahê» m iagmoadaa madertgghagra Wj raairaa tot wer gmdueesrtfrs
p»i)B Groot* letten randon naar pUstaniimta
KLEINE ADVRRTENTlftN «garant» UtroB^gd.
ko«p verkoop. knur m varlkusr. 1—S regain I 0.25 olk« ragsl 9 Nj »«mdl
betaling. Maatnuai gmatia 10 regala. BnwijeaasMMra 5 mol
wij
ov« r l»rt onder
hart* dochter
wilde hij. dal de Regee-
•r bang, om zich aan koud
ang zou zijn om zich
branden Zij mocht ook
voor,
1 wildo
R NAMAAK.
Co.
Den Haag.
:rug genomen,
pa, Wijdatraat 29;
v. Zessen; Boa-
J. F. Verkade; J
v. d. Heide;J
Gennep. f
root aantal mijner
op haar
nut hen gc-
van had.
I, zich zoo «kwaas
heb nooit Iel-»
Ballaniree Mae-
bevreesd
gedachten
voor haai
niet Mt
en
en
tt, bijeenkomst der
inclub „Gouda” ter
t tienjarig l)Mm.
I*
Alleen
Indei
wat minder ban;
koud water te l
De invoering van het stelsel van evenre
dige vertegenwoordiging heeft een volko
men ommekeer teweeg gebracht in de ver
houdingen der vrijzinnige partijen, die nu
elk op zich zelf aangewezen, den strijd bij
de Kamerverkiezingen, die waarschjjnljjk in
1918 aanstaande zijn, zullen voeren.
In verband hiermede is door het Unie-
Liberale Kamerlid Wde Jong een vlug-
schriftje in het licht gegeven, waarin in korte
trekken wordt uiteengezet, waarom de Li
berale Unie naar schrijvers meening in de
toekomst zal worden de sterke vrijzinnige
partij. die voor het landsbelang noodig is.
Hoe ging het tot dusverre, vraagt de
schrijver Het land was verdeeld in 100
kiesdistricten, waar d e vrijzinnigen een
candidaat stelden, hier een Unie-liberaal,
daar een Vrjjzinnig-democraat, elders een
Vrij-liber^al. Gezamenlijk trok men bij den
stembusstrijd van 1905 en van 1913 op. Zoo
zal het in 1918 niet z(jn. De vrijzinnige con
centratie, zooals ze in 1913 moeizaam is op
gebouwd, wordt naar den wensch van het
Hoofdbestuur van den Vrij zinnig-Democra-
tischen Bond, in 1918 niet weder aange
gaan. Deze partij wenscht een zelfstandige
actie te voeren onder het nieuwe stelsel der
^wnredige vertegenwoordiging. Men kan
dit betreuren, doch het feit ligrt er toe. Men
kan er op wijzen, hoe telkens weer, als de
i Vrijzinnigen verdeeldheid heerschappij lie
ten voeren in hun gelederen, de nederlaag
Volgde (men denke maar aan 1901, toen de
Vrjjzinnig-Democraten zich afscheidden en
aan 1909, toen samenwerking ontbrak),
men kan in herinnering brengen, hoe de
zege werd behaald, als er eenheid was (ge
tuige 1905 en 1913) het baat niets. Elk der
drie vrijzinnige groepen zal zelfstandig op
trekken en met een eigen lijst voor den dag
komen.
Het is niet zoo gemakkelijk de verschil
len tusschen de drie vrijzinnige groepen uit
een te zetten. Immers alle drie de fracties
gaan uit van het zelfde groote beginsel, dat
gosdienst en staatkunde gescheiden moeten
zjjn, dat aan elk een eigen baan moet wor
den gelaten, dat elk heeft een eigen terrein,
doch dat niet aan de Schrift vaste regelen
voor staatkundig beleid kunnen worden ont
leend.
De woorden uit het Beginselprogram van
den Bond van Vrije Liberalen: „Inrichting
en werking van het Staatsbestuur behooren
onafhankelijk te zjjn van eiken invloed van
kerkeljjke leerstellingen”, kan ieder vrijzin
nige onderschrijven.
een
Hut eenige t
raad had. w»
telled'» gezicht,
plaagde met haar „wi
•■seen had gegeven in
ik evenzo»
jong, ernstig of vroo-
dóm zijn, bij hel zien
er een heidenflch, roman-
oogen. Geheimzinnig
ftte het lokken van
inger van Hameln is de aan-
van dat kind, dal zich van hare
(nacht niet bewust is.
’-3 eene eefyte dochter der Natuur.
zij is ook de dochter van me-
Bal
mevrouw Ballaniree MacDonald1 zoo
ABONNEMENTSPRIJS i por kwartaal f 1.2S, per week 10 cent, met Zondagsblad per
kwartaal f 1.75. per weak 14 cent. owral nar de beaorging per looper gcachiedt. Franco
per poet par kwaltkal I 1^50. met Zondagablad 12.-.
Abonnementen worden degelijk» aangenomen aan on» bureau
onra «genten, den bockhandel en de ppnkanlortn
AD VfiRTKNTIETRlJS i Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den berorgknng)
1—5 regel» f 0.55, elke regyl maar f 0.10, Bij drw achtereen volgende plaatsingen worden
«fews tegen twno berekend, Van buiten Gaoda ea den beaorglffing 1 -5 regel, f ÓJO. elke
vsgefaaaRir f 0. IS.
dal Soincrhd tevn op
wn«; misschien D hij
gevoi-lde alleen den
hare wondertiare
(rtwij-
fvld tol d t tooneel was bijgehouden, waar
schijnlijk zou eindigen niet dm laagten
zin, waarin zij hare hoop uitdrukt'*
Niet det ik gezi
Ik was het, die d<*
ven in haar hoofd bri
zij het vf-nnocddi
he recht van een
toen ik nog meende,
vroolijk van Carlisle
den reizen. Ik
en ik zouden i
geloof, terloops g«*z<
een uitroep is die
leleurg-stelde
maar zoo ik ook
toch nog
Alines
bedierf, deed het
maar het achijnd.
A zal hebben gedaan
Het waa een slag
op haar hart, en ik
w van Z;j
Mm Irelljk
oertspte haar niet
Piet. Somerled «j
voor alle zwakken
NGUINOSE. Voor
ijke of lichamelijke
jn, voor alle over-
herstellenden ujt
oor allen die niet
nen komen, ii
I, die hun spoedig
sn hergeeft. De
n beproefd middel;
>n in binnen- en
end. In al die ge-
n»ch behoefte heeft
e Sangulnoie het
Zant de Sanguinoaa
wordt door de
dragen, versterkt,
bloed, wekt den
vermoeidheid en
e vordert eene al-
ktheid.
it f 1.50; bij 12
>n van 300 gram.
een eetlepel is
2682 55
IGUINGSEI
meeste Apotheken
Over dit grondbeginsel zjjn alle vrijzinni
gen het volkomen eens.
Op dien grondslag hebben alle liberalen
gestaan van Thorbecke’s dagen af en dezen
grondslag aanvaarden allen nog. In de poli
tieke opvattingen echter, met name over de
bemoeiing van den Staat met het individu, is
sinds Thorbecke’s dagen groote verande
ring gekomen.
De liberalen van 1848 waren goeddeels
aanhangers van de leer van den Engelschen
econoom Adam Smith. Zij waren van mee
ning, dat men het geluk van den staats
burger het meest bevorderde en de maat
schappij tot de meeste welvaart bracht, als
de Staat zich niet inliet met de economische
verhoudingen, zich onthield van ingrijpen
in de verhouding tusschen werkgever en
werknemer. Nu is vrijheid een mooi woord,
een schoone gedachte. Doch in de maat
schappelijke verhoudingen is de hoofdvoor
waarde voor het verkrijgen van die vrjjheid,
dat de partijen economisch gelijkwaardig
zijn en beiden in staat zjjn hun vrijheid te
handhaven.
Het kon niet anders of er moest een ken
tering komen in de liberale opvattingen.
De leer van Staatsonthouding werd het
eerst prijsgegeven door de daad van Mr.
S. van Houten, toen hy in 1874 de wet tot
beperking van den kinderarbeid in fabrie
ken wist door te voeren. Met de indiening
van dit wetsontwerp brak Van Houten met
de oude opvattingen en aanvaardde het
nieuwere en betere beginsel, dat de Staat
ten opzichte der economisch zwakkeren
een taak heeft te vervullen en heeft in te
grjjpen, als de macht van den economisch
sterkere tot verdrukking en achteruitstel-
ling van den economisch zwakkere dreigt
te leiden. Mannen als Goeman Borgesius,
Veegens, Kerdijk, Heiniken e. a- drongen
reeds een halve eeuw krachtig op Staats
bemoeiing aan. Zij pleitten voor algemeen
kiesrecht, omdat ieder staatsburger deel
moest hebben aan het staatsbestel. Zij
wenschten maatregelen tot beperking van
den arbeidsduur, invoering van leerplicht,
enz. enz. Toen Mr. Goeman Borgesius in
1897 als kabinetsleider optrad, kreeg hjj ge
legenheid de nieuwere liberale beginselen
in practjjk te brengen. De Leerplichtwet,
de Ongevallenwet, de Woningwet, de Ge
zondheidswet gaan allen uit van het zelfde
beginsel: den economisch zwakkere door de
hulp van den Staat te sterken in den zwa-
ren maatschappeljjken strijd. Borgesius
bracht als minister in practyk, wat in 1910
in de Beginselverklaring van de Liberale
Unie werd neergeschreven:
„De Liberale Unie is van oordeel, dat
voor den bloei onzer Volksgemeenschap in
het heden en in de toekomst de staatkunde
gericht behoort te zijn op geleidelijke uit
breiding en verhooging van zedeljjk, geeste
lijk en stoffelijk welvaren van het geheele
volk, samengaande met de harmonische
verhouding tusschen de belangen van indi-
GOUD» COURANT.
Algemeen»* beschouwingen
D« Twetde Kamer, d<*ze w«**k weer bij
eengekomen, heeft haar tijd aan bet ailge-
iim*'n f>olitiek debat gewijj.
|- en droeve plicht rustte bjf de opening
op den V oorzitter. Eón der honderd was
aan de Kauter ontvallen de heer Hapiek-
rnan in na een langdurige ziekte overle
schoonheid en
kracht. Zijn leven had die opwekkin;
noodig. Ze naakte de slapende Jeugd i
zijl, eigen hart wakker. Ze deed zijn
oude geestdrift weer ontvlammen gelijk
een smeulend vuur, waar een frissche
wind doorheen blaast. Ze deed h <nu ver-
lungon weer alb*s t<- zijn, wat hij beslo
ten ha<l ui. t te zijn. Ze bracht t<*rug het
g.-loof in werkelijkheden, dat hij voor il
lusies had gehouden- Maar hij had mi—
Bchien het schitterende vi-iwn kunnen
laten gaan en zich met de herinnering
kunnen vergenoegen, ipdien Aline zich
er niet me»’ had benK>°i<l. Omdat zij hem
wenschte te schelden on hem het bestaan
van het meisje w< nöühte te doen vei
greep zij juDt het middel aan omi 1
men te brengt n I n toen zij het
had gedaan, dat zij kon, wendde zij zich
tot mij om hulp.
Hei speet mij erg voor haar, en die
innige sytapathie deed mij voor mijzelf
vreezen. Het meisje had natuurlijk ook
indruk off mij gemaakt. Toen Ik zag, dat
zij met Somerled ons verliet, had ik een
gevoel, alsof ik een zwaar verlies ha ge
leden. Het was. alsof mlet Bar He alles
was verdwenen. Ik wist, dat de arme
Aline juLt dezelfde kwel ingen lend ten
opzichte van Sonnerled, (Men zij reeds als
de hare had be-schouwd. i n daarom, toen
zij mij smeekte te helpen op de een of
andere wi>. hoe dan ook, wist ik
niet of ik het beloofde oni haar genoegen
te dOen of om mijzelf.
1 >o algflineene beschouwingen hadden
niet moeten worden ingezet gelijk nu door
den heer I>re»t»elhulj8 gsehuddó, dfe iu
hei breodhprak’igo een volledig vrij-liberaal
staalsprogram ontwikkelde en daardoor aan
vele andere leden stof gaf voor redevoe
ringen. waarvan hel nut uiterst gering
is. Van een fantastische bespiegeling over
len tocdtand na den oorlog tot aan Ju t uit
ééngaan R-an de concentratie heeft hij ons niets
bespaard, wat er maar bij te aleepsn viel.
Na doze rede deed zich h«* zonderlin
ge geval voor, dftt geen der leden meer
het woord' wilde voeren. Men bleek niet
geprepareerd.
Minis!
goiioodrzaakt dfe ódne rede te
den- Hij deed dat m»4 oen k<
nu‘edeelde, dat
voor Aline, een slag
voelde den terugsl?"
Zij bracht hare zaken d
in de war,
daarover. Dat
hadden ons hoofd
rwd.s verloren.
ïk geloof niet,
liet meisje verl efd
dat nu zelfs niet. Hij
invloed van hare jeugd,
nog wonderbaarder leven. -
"’ig
in
woord, dat de groote staatsman kort na
1848 sprak, geaarzeld zou hebben toen reeds
dat algemeen kiesrecht te brengen, als hjj
er maar eenige kans toe gezien had? Doch
hij begreep, hoe de t(jd er nog niet r(jp voor
was.
Borgesius en de zjjnen, de Liberale Unie,
oordeelden in 1901 den tyd voor de urgen
tie van het algemeen kiesrecht niet geko
men. Zij hebben goed gezien, zestien jaar
moesten nog verioopen eer het zijn beslag
kon krygen en ook de Vrjje Liberalen tot
het inzicht kwamen, dat zy de invoering
van het algemeen kiesrecht niet langer
konden tegenhouden. Juist a<an de gezonde
en practische taktiek der Liberale Unie, die
niet urgent wenschte te verklaren, wat
te bereiken was, maar die maatregelen op
den voorgrond plaatste, welke tot stand
konden worden gebracht, is het te danken
geweest dat Borgesius reeds van 1897 tot
1901 zoo zegenryke wetten in het Staats
blad kon brengen.
Zijn Leerplichtwet werd in de Tweede Ka
mer aangenomen met één stem meerderheid.
De sociaal-democraten stemden tegen, om
dat schoolvoeding en schoolkleeding voor de
gemeentebesturen niet verplichtend
werden gesteld. Had Borgesius aan hun
eisch toegegeven, de wet was zeker niet
aanvaard geworden door de toenmalige
Tweede noch door de Eerste Kamer en het
is de vraag of we thans wel reeds een Leer
plichtwet zouden bezitten, die dank zij de
bevoegdheid, aan de gementehestuTen
gegeven, aan duizenden schoolkinderen
schoolvoeding en schoolkleeding verschaft.
Toen de Ongevallenwet in eerste editie
door de Eerste Kamer was verworpen, dien
de het kabinet-Borgesius een gewyzigd ont
werp in, dat aan de bezwaren der Eerste
Kamer to gemoet kwam. De Ongevallenwet
is voor duizenden arbeiders een zegen ge
worden.
De Liberale Unie heeft verder steeds ge
toond te begrijpen, dat andere tijden an
dere begrippen eischen. De groote stroomin-
gen die zich in het volk openbaren, gaan
aan geen enkele partij voorbij.
Met het oog op de Evenredige Vertegen
woordiging heeft de Liberale Unie haar
organisatie geheel herzien en wel zoodanig
dat alle macht wordt gelegd in handen der
kiezers, die hunne vertrouwensmannen
daarvoor aanwyzen.
Barrb» er toe bracht Ikerarisch werk te
wilh'n verrichte» Zij w«'ia,erde echter Iw-
paaki wij e»*n enkelen regel er van to la
ten lezen Hut eenige gi*no*geu. <)at ik
van mijn raad had, was de uitdrukking
\an SomeHed's gezicht, wanneer ik het
meisje plaagde met baar ..werk”. Ak* hij
haar had gegeven in teek enen en
s<*hikleren, zou ik ovenzoo gtwoehf heb
ben
Hij ix bevreesd voor
zij zijne gedachten In
bev r<-usd voor haar, ois
llallantree Macl*ouald'a
bij haar ziet, gevolgd door
- ‘^4 e»«e
tart, dleu
?ft opgi-daai
g.-h.
zal
tien h»b wat zfij Schreef
gedachte aan schrij-
•acht; innar, ofschoon
wan dat alleen oin mij
Mentor te verschaffen.
dat wi| allen tezanuvi
naar Edinburgh zou-
aiaflpeelde or op, dat zij
samen werken. Ha, ha, ik
j ’T-ïcgd. dat „ha. ha.”
gehe-1 eigen D aan
schurken op het tooueel
etui schurk ben, ik beu
niet teleurgesteld.
vlaag van boosheid, die alles
ouder meer dat plan ook.
dat mijne aanmoediging
72
Laat hen oud' of
lijk, verstandig of
van haar komt
Üsch licht in hunne o
*i> onweerstaanbaar al
den Rattenval
trekking
e*gen
Zij ia
maar
vrouw
Kan
geweest zijn, toen zij achtt en jaar wa«
Neen, in weerwil van d*e verontrustende,
bijna onnatuurlijke gelijkenis, geloof ik
toch niet Maar ik denk, dat Somer-
led twi/elt. en dat nu en dan dc ver
want chap en de gelijkenis zijn fnstinct-
?*tig vertrouwen op de oprechtheid van
t meisje aan 't wankelen brengt
£ij kwam mei Somerled bij ons op den
*vond. dat wij haar voor 't eerst zagen,
r leeuw
C. N. en A. M WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
viduen
heel.”
Dit streven moet volgens de beginselver
klaring beheerscht worden door het begin
sel der vryheid.
De vrye uiting van gedachte dient daar
om te worden geëerbiedigd en verdedigd;
de persoonlijke vryheid moet worden gey
handhaafd, de vrye ontwikkeling der in het
volk aanwezige krachten dient te worden
gesteund. Maar by dat alles moet in het
oog worden gehouden, dat
„de economische onvrijheid der zwakken
door krachtige sociale hervormingen zoo
veel mogelyk moet worden opgeheven”..
De Liberale Unie aanvaardt in deze be
ginselverklaring dua ten volle de Staats
bemoeienis. In dit opzicht begrjjpt zy beter
dan de party der Vrye Liberalen, hoe ook
ten aanzien der vrijzinnige politiek de in
zichten zich moeten wjjzigen, waar een be
ter begrip omtrent de ware economische
vrjjheid zich baanbreekt. De liberale Unie
wil echter niets weten van hetgeen de soci-
aal-democraten als einddoel verlangen; de
mogelijkheid tot opheffing van het privaat
bezit en gemeenschappelijk bezit der voort-
brengingsmiddelen. De liberale Unie stelt
tegenover deze sociaal-democratische
eischen de hare in 4 van het Hervormings-
program
„Zoowel de geestelijke en lichamelijke
arbeid als het particulier kapitaal moe
ten samenwerken en zyn onmisbaar voor
de ontwikkeling der maatschappij. Bij
alle maatschappelijke wetgeving
plicht er voor te waken, dttLjjiet
dige bevoorrechting van een dier facto
ren plaats vindt, terwyl de in het leven
te roepen regelingen tot eene harmoni
sche samenwerking van alle krachten der
samenleving moeten leiden.,,
Vergelijkt men deze beginselverklaring
met die der Vryzinnlg-deinocraten, dan
blykt, dat tusschen de Liberale Unie en den
Vrijzinnig-democratischen Bond principieel
absoluut geen verschil bestaat. Dat zal
trouwens elk Vrijzinnig-democraat moeten
toegeven. In 1901 scheidden de Vryzinnig-
democraten zich van de Liberale Unie af
om de urgentie van het algemeen kiesrecht
voor mannen. Sinds dit algemeen kiesrecht
door alle Vrijzinnigen werd aanvaard, ver
dween elk principieel verschil tusschen Unie-
liberalen en Vrijzinnig-democraten. Dat
hebben trouwens de woordvoerders der laat-
sten meermalen erkend.
Waarin zit het verschil dan wel? In niets
anders dan in de taktiek. De Liberale Unie
heeft steeds voor oogen gehad, dat elke her
vorming haar tijd van voorbereiding noodig
heeft. Nooit had Luther zijn kerkhervor
ming er kunnen brengen, als niet jaren van
Voren Wessel Gansfort, Rudolf Agricola
en Erasmus het za<ad in de vore hadden ge
strooid. Zoi$ men denken, dat Thorbecke,
van wien het gevleugeld woord afkomstig
is, dat het algemeen kiesrecht lag in de
staatkundige ontwikkeling onzer eeuw, een
den De forsche gezonde man, die een
toonbeeld was van welvarendheid, werd
door oeik ernstige ziekte getroffen en binnen
een jaar ten grave gesleept. Hij wao «en
itwm van beteekeuis in zijn partij; niet
alleen voor die partij was zijn heengaan
een verlies. De Kamer verlleat in h««n
een bekwaam en ijverig lid Namaw de
Regeerfng verklaarde Minister (‘ort van
der Linden dat zijn nagedachtenis in eere
zal blijven.
zich «elf, omdat
beslag ne<wnt: en
oimlat zij mevrouw
s dochter te. Wan-
n«-er Lij haar ziet, gevolgd <loor een stoet
jonge mannen, gelijk eene selUtt ren’h* ko
me«t met een staart, dien ze in de ou-
''imhge ruimte heeft opgedaan, vraagt hij
zich zelve af. of zij geile» 1 op mevrouw
Ballajitree MacDonald zal gaan g» lijken?
Hij weet nh‘t. of hij Barvie's vriéndelij
ke glimlachjes tegen hem mag gnlooven.
of dat zijn deel nb t beter is d«n hetg»*< n
zij aan ons
Ihs. .1.:
van het
werp .jVfev,w,
Barrie hebben i
iSomerhd heel
gekend.
naakt, maar
a spelen.
1 k kon
tegen
*1 nl« t beter
allen vroolijk uitdeelt. Zoo
■•oordeel ik hem I'liminde, ofs<hooii
begin af nooit
iMevrouw Bal" of
ger.proke»
■ft mevr''*'
ka gekend. Ik heb no*r
gemaakt, maar ik heb
zien spelen, eiken dag dat zij daar
trad. Ik kon er niet wegblijven en
verlangde Ik niet haar t- ontmo' t ni. Dat
is de waarheid. I on gr< 1
kennissen en anderen zijn verliefd
geworden en do dame h eft
coquetteerd, totdat zij er genoeg
Daarna spt- t het hun erg,
la hel)b'*n aangeftrld. Ik
ten nsdeele van mevrouw
rouw Bal in Ameri-
nooit kennis in» t haar
haar te Montreal
op-
toch
Ik kon h»-el weinig doen om «rijm* be
lolle ie houden, eer wij te Edinburgh kwa
men. Het was daar eerst, dat AJtne en
ik onze rol van schurken indi» n wij
dal werkelijk zijn ern-tig opvatten.
Maar twee van nature minder ge>-èrnkte
person»» voor zulk eene rol kunnen er
moeilijk beslaan. Wij wenschen goed en
gelukkig te zijn en wij wenst,hen dit el
kaar ook toe, en ook ai degenen, van
wie wij houden; maar wij willen, dat ze
m»H ons en. door ons gelukkig zij», i n
hi» r komt mevrouw Ballaniree Macltonald
in de intrige. Zonder haar kon nl ta g«-
Iwurd zijn z>ooalH het gebeurde.
Ik zal nooit dat eerste tooiwei het meis
j»- hare moeder vergeten. H-1 zou ze
ker niet worden opgei ekend in
„boekje” van Uarrie, waarin zij
dag schreef en dat zij verborg.
Ik dacht, dat het boek, dat ong-
tol dt tooneel was bijgebonden,
nlijk zou eindigen niet den D
<trr Cort van <1«t Linden wat* wel
beantwoor-
Hij deed dat m»4 oon kort spojohjc,
waarin hij o a. ntoedeelde, dat spotdlg
een (XMrjmiseL- voor da bestudeeriug van
en de voorlichting nopens de economi-
aebe politiek zal worden ingenteld. Dez«
oinimiiasie zal dan de opheldering in de
duistere zaken motton geven. Do heer
Dre^eiihuiju, die zoo gaarne witte, dat
de Rogevring zich zal law-ighouden mrt de
economteche politiek na den oorlog, kan
dus tevreden zijn.
Toen ook de Minister ger»a\i was. was
er weer een hiaat. chter wac nu de neer
Troelstra bereid het woord te voeren. Hij
begon zijn rede met een ondubb ^zinnige
poging om t. a. v. de omterdoin^wrt tot
een compromis te komen wt partijen,
omdat hij de verkltvlng»m niet weer wil
do voeren op „de ruggen der arme ou
den” Of hij daarbij aucoei zal hebben,
wi) betwijf'-len hel Het nagepraat over
de positie van de meerderheid t. v. het
<;xi.ra-parlemvntalrc kablnrt. zulle» wij
maar laten ruften. De h<x>r Troelwtra
heo*l zich nooit .Jekker" gevoit) in deze
>o«lti<», hetgeen wij wel wisten. Over de
landhaving van de neutraliteit wiw hij te
vreden.
ring wat mii
r ng
aan
van den vrede.
In h<4 voorbijgaan kreeg de Minister
van Oorlog e»-n uitbrander over zijn
Leeuwarder rede, die levens een aanknoo-
plngspunt werd voor een boctopjedikali'*
tegen don oorlog, die als eerste l-*+ heeft
g h'erd, dat hij ondcugdclijk D al» middel
om geschillen te beslechten. Hij betreur
de het, dat deze minl-itor zoo weinig oog
had voor hoi nieuwe van tifl-n.
l>e Minister mag wel tot het volk gaan,
maar niet om het de stuip»» op hrt lijf
te jagen. Als er bewapening blijft, zal
••«mi tweevoud wel nht voldoende zijn. I >e
vraag rijst daarom of in hei alKfawen
DonM'l gehoord, en ik girioof piet. i|at er
iets ergew van haar kan worden gezegd,
dan dat zij eene bedorven, verweote. zelf
zuchtige nn egoïstische seboonhéfd Is, die
v>-rwaoii<. dat leder man voor haar «al
nverkn eleo en die verwachting gawoon-
lyk bewaarheid ziet.
Geen van on» «prak veel tot Barrie
q\ er hare moeder, olschooo zij eerst steeds
weer over dat onderwerp heg00. Wij
wistm. dat zij er voortdurend aan dacht:
dat onder al har'* blljltohap over hare
ontenapping uit de slavernij en hare gels
door mooie, historische streken, toch sAceds
het verlangen lag verscholen: „Ata Ik
mijne moeder ontmoetIn wij voelden
ook de marteling der onzekerheid, of
schoon op «ene verschil lende wijze 80-
u.crled e» ik teiuiunse Ik kon het dik
wijls zien aan hel eigenaardig betrek
ken van zijn gelaat, als het e n of ander
annleklng gaf ie «linken aan die moeder
op den achtergrond Wai Aline aangaat,
ik vind hM natuurlijk, dat hare i‘»niik‘*
briangM»Hing in mevrouw BM wa». .,Zal
hare ontvangst van hrt in«4«je gwolgen
hebben voor mij en wet'cete’
Aline# u tnomhgiDg aan «te Vanucckj»
om ze te Dumfries op te BNnen. g*l haar
het voorwendsel, waarnaar zij sed rt den
twtat steeds had verldn^d, mij in Sonv r-
l.d’rt auto te mrtokkef*n ottohoon zij niet
der. Indruk wilde maken, zich aan n»*m
op te dringen. Mls-tehlen had hij nog een
mt(M»4 kunmn vinden, rich er uit te
r>dden. maar op het kerkhof te Dum
fries vroeg zij, of het romannetje nl-1
heel aardig »w Hij vro«g, wat aij ba-
1 <U»eld>>.