IS II l! )N, liedingen RK 13.155. Zaterdag 24 November 1917. 56e Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Telefoon Interc. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon interc. 82. Eerste Blad. p dit, blad. IG om <?ar lament. B2. Feuilleton. f II Courant b Vrijzinnige Partijen en de Evenredige Vertegenwoerdiging. ïrieni to mensdien. UINOSE ^.cL-v-ertexLtieTola-cL voor Oxjcxstxelcezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS Miss Barrie’s Huwelijk <toor 1 aan het Bureai rrtate f OS. .|k. rogd f 0 25. Makkt 31, Gouda, bq groepen en die van het ge- Dit nummer bestaat uit twee bladen. en TWEEDE KAMER. ■Ti wburg, VA uur> >relel ing, Het HoL °n leidde het», zooab Una hot haar (Wordt vervolgd.) zijn toe, houder en <«v Uitvoering Chf» r. Nieuwe Schouw» -rokkartf OOM GeÉfer Bouw-en Woning- sconimisflie Armen dat arme eiken had zou w&arvai •en f CN GEBITTIN. ALBREGHS, - ROTTERDAM. 9995 S is het een zij- 4) geregeld tfdif mtvangen van var- vermakelbkbedm* lm agenda to W- - in de «cee(. itltn kosteg sleekta kelallgg: 5, voor elke regel -„slag n voi- maar ik t kon ik rg-ten, hen sa t ergfti- lij zi u INGEZONDEN MKDEDEELINGEN Op de voorpagina dubbel tarwt. G«woa« •dverteahê» m iagmoadaa madertgghagra Wj raairaa tot wer gmdueesrtfrs p»i)B Groot* letten randon naar pUstaniimta KLEINE ADVRRTENTlftN «garant» UtroB^gd. ko«p verkoop. knur m varlkusr. 1—S regain I 0.25 olk« ragsl 9 Nj »«mdl betaling. Maatnuai gmatia 10 regala. BnwijeaasMMra 5 mol wij ov« r l»rt onder hart* dochter wilde hij. dal de Regee- •r bang, om zich aan koud ang zou zijn om zich branden Zij mocht ook voor, 1 wildo R NAMAAK. Co. Den Haag. :rug genomen, pa, Wijdatraat 29; v. Zessen; Boa- J. F. Verkade; J v. d. Heide;J Gennep. f root aantal mijner op haar nut hen gc- van had. I, zich zoo «kwaas heb nooit Iel-» Ballaniree Mae- bevreesd gedachten voor haai niet Mt en en tt, bijeenkomst der inclub „Gouda” ter t tienjarig l)Mm. I* Alleen Indei wat minder ban; koud water te l De invoering van het stelsel van evenre dige vertegenwoordiging heeft een volko men ommekeer teweeg gebracht in de ver houdingen der vrijzinnige partijen, die nu elk op zich zelf aangewezen, den strijd bij de Kamerverkiezingen, die waarschjjnljjk in 1918 aanstaande zijn, zullen voeren. In verband hiermede is door het Unie- Liberale Kamerlid Wde Jong een vlug- schriftje in het licht gegeven, waarin in korte trekken wordt uiteengezet, waarom de Li berale Unie naar schrijvers meening in de toekomst zal worden de sterke vrijzinnige partij. die voor het landsbelang noodig is. Hoe ging het tot dusverre, vraagt de schrijver Het land was verdeeld in 100 kiesdistricten, waar d e vrijzinnigen een candidaat stelden, hier een Unie-liberaal, daar een Vrjjzinnig-democraat, elders een Vrij-liber^al. Gezamenlijk trok men bij den stembusstrijd van 1905 en van 1913 op. Zoo zal het in 1918 niet z(jn. De vrijzinnige con centratie, zooals ze in 1913 moeizaam is op gebouwd, wordt naar den wensch van het Hoofdbestuur van den Vrij zinnig-Democra- tischen Bond, in 1918 niet weder aange gaan. Deze partij wenscht een zelfstandige actie te voeren onder het nieuwe stelsel der ^wnredige vertegenwoordiging. Men kan dit betreuren, doch het feit ligrt er toe. Men kan er op wijzen, hoe telkens weer, als de i Vrijzinnigen verdeeldheid heerschappij lie ten voeren in hun gelederen, de nederlaag Volgde (men denke maar aan 1901, toen de Vrjjzinnig-Democraten zich afscheidden en aan 1909, toen samenwerking ontbrak), men kan in herinnering brengen, hoe de zege werd behaald, als er eenheid was (ge tuige 1905 en 1913) het baat niets. Elk der drie vrijzinnige groepen zal zelfstandig op trekken en met een eigen lijst voor den dag komen. Het is niet zoo gemakkelijk de verschil len tusschen de drie vrijzinnige groepen uit een te zetten. Immers alle drie de fracties gaan uit van het zelfde groote beginsel, dat gosdienst en staatkunde gescheiden moeten zjjn, dat aan elk een eigen baan moet wor den gelaten, dat elk heeft een eigen terrein, doch dat niet aan de Schrift vaste regelen voor staatkundig beleid kunnen worden ont leend. De woorden uit het Beginselprogram van den Bond van Vrije Liberalen: „Inrichting en werking van het Staatsbestuur behooren onafhankelijk te zjjn van eiken invloed van kerkeljjke leerstellingen”, kan ieder vrijzin nige onderschrijven. een Hut eenige t raad had. w» telled'» gezicht, plaagde met haar „wi •■seen had gegeven in ik evenzo» jong, ernstig of vroo- dóm zijn, bij hel zien er een heidenflch, roman- oogen. Geheimzinnig ftte het lokken van inger van Hameln is de aan- van dat kind, dal zich van hare (nacht niet bewust is. ’-3 eene eefyte dochter der Natuur. zij is ook de dochter van me- Bal mevrouw Ballaniree MacDonald1 zoo ABONNEMENTSPRIJS i por kwartaal f 1.2S, per week 10 cent, met Zondagsblad per kwartaal f 1.75. per weak 14 cent. owral nar de beaorging per looper gcachiedt. Franco per poet par kwaltkal I 1^50. met Zondagablad 12.-. Abonnementen worden degelijk» aangenomen aan on» bureau onra «genten, den bockhandel en de ppnkanlortn AD VfiRTKNTIETRlJS i Uit Gouda en omstreken (beboerende tot den berorgknng) 1—5 regel» f 0.55, elke regyl maar f 0.10, Bij drw achtereen volgende plaatsingen worden «fews tegen twno berekend, Van buiten Gaoda ea den beaorglffing 1 -5 regel, f ÓJO. elke vsgefaaaRir f 0. IS. dal Soincrhd tevn op wn«; misschien D hij gevoi-lde alleen den hare wondertiare (rtwij- fvld tol d t tooneel was bijgehouden, waar schijnlijk zou eindigen niet dm laagten zin, waarin zij hare hoop uitdrukt'* Niet det ik gezi Ik was het, die d<* ven in haar hoofd bri zij het vf-nnocddi he recht van een toen ik nog meende, vroolijk van Carlisle den reizen. Ik en ik zouden i geloof, terloops g«*z< een uitroep is die leleurg-stelde maar zoo ik ook toch nog Alines bedierf, deed het maar het achijnd. A zal hebben gedaan Het waa een slag op haar hart, en ik w van Z;j Mm Irelljk oertspte haar niet Piet. Somerled «j voor alle zwakken NGUINOSE. Voor ijke of lichamelijke jn, voor alle over- herstellenden ujt oor allen die niet nen komen, ii I, die hun spoedig sn hergeeft. De n beproefd middel; >n in binnen- en end. In al die ge- n»ch behoefte heeft e Sangulnoie het Zant de Sanguinoaa wordt door de dragen, versterkt, bloed, wekt den vermoeidheid en e vordert eene al- ktheid. it f 1.50; bij 12 >n van 300 gram. een eetlepel is 2682 55 IGUINGSEI meeste Apotheken Over dit grondbeginsel zjjn alle vrijzinni gen het volkomen eens. Op dien grondslag hebben alle liberalen gestaan van Thorbecke’s dagen af en dezen grondslag aanvaarden allen nog. In de poli tieke opvattingen echter, met name over de bemoeiing van den Staat met het individu, is sinds Thorbecke’s dagen groote verande ring gekomen. De liberalen van 1848 waren goeddeels aanhangers van de leer van den Engelschen econoom Adam Smith. Zij waren van mee ning, dat men het geluk van den staats burger het meest bevorderde en de maat schappij tot de meeste welvaart bracht, als de Staat zich niet inliet met de economische verhoudingen, zich onthield van ingrijpen in de verhouding tusschen werkgever en werknemer. Nu is vrijheid een mooi woord, een schoone gedachte. Doch in de maat schappelijke verhoudingen is de hoofdvoor waarde voor het verkrijgen van die vrjjheid, dat de partijen economisch gelijkwaardig zijn en beiden in staat zjjn hun vrijheid te handhaven. Het kon niet anders of er moest een ken tering komen in de liberale opvattingen. De leer van Staatsonthouding werd het eerst prijsgegeven door de daad van Mr. S. van Houten, toen hy in 1874 de wet tot beperking van den kinderarbeid in fabrie ken wist door te voeren. Met de indiening van dit wetsontwerp brak Van Houten met de oude opvattingen en aanvaardde het nieuwere en betere beginsel, dat de Staat ten opzichte der economisch zwakkeren een taak heeft te vervullen en heeft in te grjjpen, als de macht van den economisch sterkere tot verdrukking en achteruitstel- ling van den economisch zwakkere dreigt te leiden. Mannen als Goeman Borgesius, Veegens, Kerdijk, Heiniken e. a- drongen reeds een halve eeuw krachtig op Staats bemoeiing aan. Zij pleitten voor algemeen kiesrecht, omdat ieder staatsburger deel moest hebben aan het staatsbestel. Zij wenschten maatregelen tot beperking van den arbeidsduur, invoering van leerplicht, enz. enz. Toen Mr. Goeman Borgesius in 1897 als kabinetsleider optrad, kreeg hjj ge legenheid de nieuwere liberale beginselen in practjjk te brengen. De Leerplichtwet, de Ongevallenwet, de Woningwet, de Ge zondheidswet gaan allen uit van het zelfde beginsel: den economisch zwakkere door de hulp van den Staat te sterken in den zwa- ren maatschappeljjken strijd. Borgesius bracht als minister in practyk, wat in 1910 in de Beginselverklaring van de Liberale Unie werd neergeschreven: „De Liberale Unie is van oordeel, dat voor den bloei onzer Volksgemeenschap in het heden en in de toekomst de staatkunde gericht behoort te zijn op geleidelijke uit breiding en verhooging van zedeljjk, geeste lijk en stoffelijk welvaren van het geheele volk, samengaande met de harmonische verhouding tusschen de belangen van indi- GOUD» COURANT. Algemeen»* beschouwingen D« Twetde Kamer, d<*ze w«**k weer bij eengekomen, heeft haar tijd aan bet ailge- iim*'n f>olitiek debat gewijj. |- en droeve plicht rustte bjf de opening op den V oorzitter. Eón der honderd was aan de Kauter ontvallen de heer Hapiek- rnan in na een langdurige ziekte overle schoonheid en kracht. Zijn leven had die opwekkin; noodig. Ze naakte de slapende Jeugd i zijl, eigen hart wakker. Ze deed zijn oude geestdrift weer ontvlammen gelijk een smeulend vuur, waar een frissche wind doorheen blaast. Ze deed h <nu ver- lungon weer alb*s t<- zijn, wat hij beslo ten ha<l ui. t te zijn. Ze bracht t<*rug het g.-loof in werkelijkheden, dat hij voor il lusies had gehouden- Maar hij had mi— Bchien het schitterende vi-iwn kunnen laten gaan en zich met de herinnering kunnen vergenoegen, ipdien Aline zich er niet me»’ had benK>°i<l. Omdat zij hem wenschte te schelden on hem het bestaan van het meisje w< nöühte te doen vei greep zij juDt het middel aan omi 1 men te brengt n I n toen zij het had gedaan, dat zij kon, wendde zij zich tot mij om hulp. Hei speet mij erg voor haar, en die innige sytapathie deed mij voor mijzelf vreezen. Het meisje had natuurlijk ook indruk off mij gemaakt. Toen Ik zag, dat zij met Somerled ons verliet, had ik een gevoel, alsof ik een zwaar verlies ha ge leden. Het was. alsof mlet Bar He alles was verdwenen. Ik wist, dat de arme Aline juLt dezelfde kwel ingen lend ten opzichte van Sonnerled, (Men zij reeds als de hare had be-schouwd. i n daarom, toen zij mij smeekte te helpen op de een of andere wi>. hoe dan ook, wist ik niet of ik het beloofde oni haar genoegen te dOen of om mijzelf. 1 >o algflineene beschouwingen hadden niet moeten worden ingezet gelijk nu door den heer I>re»t»elhulj8 gsehuddó, dfe iu hei breodhprak’igo een volledig vrij-liberaal staalsprogram ontwikkelde en daardoor aan vele andere leden stof gaf voor redevoe ringen. waarvan hel nut uiterst gering is. Van een fantastische bespiegeling over len tocdtand na den oorlog tot aan Ju t uit ééngaan R-an de concentratie heeft hij ons niets bespaard, wat er maar bij te aleepsn viel. Na doze rede deed zich h«* zonderlin ge geval voor, dftt geen der leden meer het woord' wilde voeren. Men bleek niet geprepareerd. Minis! goiioodrzaakt dfe ódne rede te den- Hij deed dat m»4 oen k< nu‘edeelde, dat voor Aline, een slag voelde den terugsl?" Zij bracht hare zaken d in de war, daarover. Dat hadden ons hoofd rwd.s verloren. ïk geloof niet, liet meisje verl efd dat nu zelfs niet. Hij invloed van hare jeugd, nog wonderbaarder leven. - "’ig in woord, dat de groote staatsman kort na 1848 sprak, geaarzeld zou hebben toen reeds dat algemeen kiesrecht te brengen, als hjj er maar eenige kans toe gezien had? Doch hij begreep, hoe de t(jd er nog niet r(jp voor was. Borgesius en de zjjnen, de Liberale Unie, oordeelden in 1901 den tyd voor de urgen tie van het algemeen kiesrecht niet geko men. Zij hebben goed gezien, zestien jaar moesten nog verioopen eer het zijn beslag kon krygen en ook de Vrjje Liberalen tot het inzicht kwamen, dat zy de invoering van het algemeen kiesrecht niet langer konden tegenhouden. Juist a<an de gezonde en practische taktiek der Liberale Unie, die niet urgent wenschte te verklaren, wat te bereiken was, maar die maatregelen op den voorgrond plaatste, welke tot stand konden worden gebracht, is het te danken geweest dat Borgesius reeds van 1897 tot 1901 zoo zegenryke wetten in het Staats blad kon brengen. Zijn Leerplichtwet werd in de Tweede Ka mer aangenomen met één stem meerderheid. De sociaal-democraten stemden tegen, om dat schoolvoeding en schoolkleeding voor de gemeentebesturen niet verplichtend werden gesteld. Had Borgesius aan hun eisch toegegeven, de wet was zeker niet aanvaard geworden door de toenmalige Tweede noch door de Eerste Kamer en het is de vraag of we thans wel reeds een Leer plichtwet zouden bezitten, die dank zij de bevoegdheid, aan de gementehestuTen gegeven, aan duizenden schoolkinderen schoolvoeding en schoolkleeding verschaft. Toen de Ongevallenwet in eerste editie door de Eerste Kamer was verworpen, dien de het kabinet-Borgesius een gewyzigd ont werp in, dat aan de bezwaren der Eerste Kamer to gemoet kwam. De Ongevallenwet is voor duizenden arbeiders een zegen ge worden. De Liberale Unie heeft verder steeds ge toond te begrijpen, dat andere tijden an dere begrippen eischen. De groote stroomin- gen die zich in het volk openbaren, gaan aan geen enkele partij voorbij. Met het oog op de Evenredige Vertegen woordiging heeft de Liberale Unie haar organisatie geheel herzien en wel zoodanig dat alle macht wordt gelegd in handen der kiezers, die hunne vertrouwensmannen daarvoor aanwyzen. Barrb» er toe bracht Ikerarisch werk te wilh'n verrichte» Zij w«'ia,erde echter Iw- paaki wij e»*n enkelen regel er van to la ten lezen Hut eenige gi*no*geu. <)at ik van mijn raad had, was de uitdrukking \an SomeHed's gezicht, wanneer ik het meisje plaagde met baar ..werk”. Ak* hij haar had gegeven in teek enen en s<*hikleren, zou ik ovenzoo gtwoehf heb ben Hij ix bevreesd voor zij zijne gedachten In bev r<-usd voor haar, ois llallantree Macl*ouald'a bij haar ziet, gevolgd door - ‘^4 e»«e tart, dleu ?ft opgi-daai g.-h. zal tien h»b wat zfij Schreef gedachte aan schrij- •acht; innar, ofschoon wan dat alleen oin mij Mentor te verschaffen. dat wi| allen tezanuvi naar Edinburgh zou- aiaflpeelde or op, dat zij samen werken. Ha, ha, ik j ’T-ïcgd. dat „ha. ha.” gehe-1 eigen D aan schurken op het tooueel etui schurk ben, ik beu niet teleurgesteld. vlaag van boosheid, die alles ouder meer dat plan ook. dat mijne aanmoediging 72 Laat hen oud' of lijk, verstandig of van haar komt Üsch licht in hunne o *i> onweerstaanbaar al den Rattenval trekking e*gen Zij ia maar vrouw Kan geweest zijn, toen zij achtt en jaar wa« Neen, in weerwil van d*e verontrustende, bijna onnatuurlijke gelijkenis, geloof ik toch niet Maar ik denk, dat Somer- led twi/elt. en dat nu en dan dc ver want chap en de gelijkenis zijn fnstinct- ?*tig vertrouwen op de oprechtheid van t meisje aan 't wankelen brengt £ij kwam mei Somerled bij ons op den *vond. dat wij haar voor 't eerst zagen, r leeuw C. N. en A. M WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) viduen heel.” Dit streven moet volgens de beginselver klaring beheerscht worden door het begin sel der vryheid. De vrye uiting van gedachte dient daar om te worden geëerbiedigd en verdedigd; de persoonlijke vryheid moet worden gey handhaafd, de vrye ontwikkeling der in het volk aanwezige krachten dient te worden gesteund. Maar by dat alles moet in het oog worden gehouden, dat „de economische onvrijheid der zwakken door krachtige sociale hervormingen zoo veel mogelyk moet worden opgeheven”.. De Liberale Unie aanvaardt in deze be ginselverklaring dua ten volle de Staats bemoeienis. In dit opzicht begrjjpt zy beter dan de party der Vrye Liberalen, hoe ook ten aanzien der vrijzinnige politiek de in zichten zich moeten wjjzigen, waar een be ter begrip omtrent de ware economische vrjjheid zich baanbreekt. De liberale Unie wil echter niets weten van hetgeen de soci- aal-democraten als einddoel verlangen; de mogelijkheid tot opheffing van het privaat bezit en gemeenschappelijk bezit der voort- brengingsmiddelen. De liberale Unie stelt tegenover deze sociaal-democratische eischen de hare in 4 van het Hervormings- program „Zoowel de geestelijke en lichamelijke arbeid als het particulier kapitaal moe ten samenwerken en zyn onmisbaar voor de ontwikkeling der maatschappij. Bij alle maatschappelijke wetgeving plicht er voor te waken, dttLjjiet dige bevoorrechting van een dier facto ren plaats vindt, terwyl de in het leven te roepen regelingen tot eene harmoni sche samenwerking van alle krachten der samenleving moeten leiden.,, Vergelijkt men deze beginselverklaring met die der Vryzinnlg-deinocraten, dan blykt, dat tusschen de Liberale Unie en den Vrijzinnig-democratischen Bond principieel absoluut geen verschil bestaat. Dat zal trouwens elk Vrijzinnig-democraat moeten toegeven. In 1901 scheidden de Vryzinnig- democraten zich van de Liberale Unie af om de urgentie van het algemeen kiesrecht voor mannen. Sinds dit algemeen kiesrecht door alle Vrijzinnigen werd aanvaard, ver dween elk principieel verschil tusschen Unie- liberalen en Vrijzinnig-democraten. Dat hebben trouwens de woordvoerders der laat- sten meermalen erkend. Waarin zit het verschil dan wel? In niets anders dan in de taktiek. De Liberale Unie heeft steeds voor oogen gehad, dat elke her vorming haar tijd van voorbereiding noodig heeft. Nooit had Luther zijn kerkhervor ming er kunnen brengen, als niet jaren van Voren Wessel Gansfort, Rudolf Agricola en Erasmus het za<ad in de vore hadden ge strooid. Zoi$ men denken, dat Thorbecke, van wien het gevleugeld woord afkomstig is, dat het algemeen kiesrecht lag in de staatkundige ontwikkeling onzer eeuw, een den De forsche gezonde man, die een toonbeeld was van welvarendheid, werd door oeik ernstige ziekte getroffen en binnen een jaar ten grave gesleept. Hij wao «en itwm van beteekeuis in zijn partij; niet alleen voor die partij was zijn heengaan een verlies. De Kamer verlleat in h««n een bekwaam en ijverig lid Namaw de Regeerfng verklaarde Minister (‘ort van der Linden dat zijn nagedachtenis in eere zal blijven. zich «elf, omdat beslag ne<wnt: en oimlat zij mevrouw s dochter te. Wan- n«-er Lij haar ziet, gevolgd <loor een stoet jonge mannen, gelijk eene selUtt ren’h* ko me«t met een staart, dien ze in de ou- ''imhge ruimte heeft opgedaan, vraagt hij zich zelve af. of zij geile» 1 op mevrouw Ballajitree MacDonald zal gaan g» lijken? Hij weet nh‘t. of hij Barvie's vriéndelij ke glimlachjes tegen hem mag gnlooven. of dat zijn deel nb t beter is d«n hetg»*< n zij aan ons Ihs. .1.: van het werp .jVfev,w, Barrie hebben i iSomerhd heel gekend. naakt, maar a spelen. 1 k kon tegen *1 nl« t beter allen vroolijk uitdeelt. Zoo ■•oordeel ik hem I'liminde, ofs<hooii begin af nooit iMevrouw Bal" of ger.proke» ■ft mevr''*' ka gekend. Ik heb no*r gemaakt, maar ik heb zien spelen, eiken dag dat zij daar trad. Ik kon er niet wegblijven en verlangde Ik niet haar t- ontmo' t ni. Dat is de waarheid. I on gr< 1 kennissen en anderen zijn verliefd geworden en do dame h eft coquetteerd, totdat zij er genoeg Daarna spt- t het hun erg, la hel)b'*n aangeftrld. Ik ten nsdeele van mevrouw rouw Bal in Ameri- nooit kennis in» t haar haar te Montreal op- toch Ik kon h»-el weinig doen om «rijm* be lolle ie houden, eer wij te Edinburgh kwa men. Het was daar eerst, dat AJtne en ik onze rol van schurken indi» n wij dal werkelijk zijn ern-tig opvatten. Maar twee van nature minder ge>-èrnkte person»» voor zulk eene rol kunnen er moeilijk beslaan. Wij wenschen goed en gelukkig te zijn en wij wenst,hen dit el kaar ook toe, en ook ai degenen, van wie wij houden; maar wij willen, dat ze m»H ons en. door ons gelukkig zij», i n hi» r komt mevrouw Ballaniree Macltonald in de intrige. Zonder haar kon nl ta g«- Iwurd zijn z>ooalH het gebeurde. Ik zal nooit dat eerste tooiwei het meis j»- hare moeder vergeten. H-1 zou ze ker niet worden opgei ekend in „boekje” van Uarrie, waarin zij dag schreef en dat zij verborg. Ik dacht, dat het boek, dat ong- tol dt tooneel was bijgebonden, nlijk zou eindigen niet den D <trr Cort van <1«t Linden wat* wel beantwoor- Hij deed dat m»4 oon kort spojohjc, waarin hij o a. ntoedeelde, dat spotdlg een (XMrjmiseL- voor da bestudeeriug van en de voorlichting nopens de economi- aebe politiek zal worden ingenteld. Dez« oinimiiasie zal dan de opheldering in de duistere zaken motton geven. Do heer Dre^eiihuiju, die zoo gaarne witte, dat de Rogevring zich zal law-ighouden mrt de economteche politiek na den oorlog, kan dus tevreden zijn. Toen ook de Minister ger»a\i was. was er weer een hiaat. chter wac nu de neer Troelstra bereid het woord te voeren. Hij begon zijn rede met een ondubb ^zinnige poging om t. a. v. de omterdoin^wrt tot een compromis te komen wt partijen, omdat hij de verkltvlng»m niet weer wil do voeren op „de ruggen der arme ou den” Of hij daarbij aucoei zal hebben, wi) betwijf'-len hel Het nagepraat over de positie van de meerderheid t. v. het <;xi.ra-parlemvntalrc kablnrt. zulle» wij maar laten ruften. De h<x>r Troelwtra heo*l zich nooit .Jekker" gevoit) in deze >o«lti<», hetgeen wij wel wisten. Over de landhaving van de neutraliteit wiw hij te vreden. ring wat mii r ng aan van den vrede. In h<4 voorbijgaan kreeg de Minister van Oorlog e»-n uitbrander over zijn Leeuwarder rede, die levens een aanknoo- plngspunt werd voor een boctopjedikali'* tegen don oorlog, die als eerste l-*+ heeft g h'erd, dat hij ondcugdclijk D al» middel om geschillen te beslechten. Hij betreur de het, dat deze minl-itor zoo weinig oog had voor hoi nieuwe van tifl-n. l>e Minister mag wel tot het volk gaan, maar niet om het de stuip»» op hrt lijf te jagen. Als er bewapening blijft, zal ••«mi tweevoud wel nht voldoende zijn. I >e vraag rijst daarom of in hei alKfawen DonM'l gehoord, en ik girioof piet. i|at er iets ergew van haar kan worden gezegd, dan dat zij eene bedorven, verweote. zelf zuchtige nn egoïstische seboonhéfd Is, die v>-rwaoii<. dat leder man voor haar «al nverkn eleo en die verwachting gawoon- lyk bewaarheid ziet. Geen van on» «prak veel tot Barrie q\ er hare moeder, olschooo zij eerst steeds weer over dat onderwerp heg00. Wij wistm. dat zij er voortdurend aan dacht: dat onder al har'* blljltohap over hare ontenapping uit de slavernij en hare gels door mooie, historische streken, toch sAceds het verlangen lag verscholen: „Ata Ik mijne moeder ontmoetIn wij voelden ook de marteling der onzekerheid, of schoon op «ene verschil lende wijze 80- u.crled e» ik teiuiunse Ik kon het dik wijls zien aan hel eigenaardig betrek ken van zijn gelaat, als het e n of ander annleklng gaf ie «linken aan die moeder op den achtergrond Wai Aline aangaat, ik vind hM natuurlijk, dat hare i‘»niik‘* briangM»Hing in mevrouw BM wa». .,Zal hare ontvangst van hrt in«4«je gwolgen hebben voor mij en wet'cete’ Aline# u tnomhgiDg aan «te Vanucckj» om ze te Dumfries op te BNnen. g*l haar het voorwendsel, waarnaar zij sed rt den twtat steeds had verldn^d, mij in Sonv r- l.d’rt auto te mrtokkef*n ottohoon zij niet der. Indruk wilde maken, zich aan n»*m op te dringen. Mls-tehlen had hij nog een mt(M»4 kunmn vinden, rich er uit te r>dden. maar op het kerkhof te Dum fries vroeg zij, of het romannetje nl-1 heel aardig »w Hij vro«g, wat aij ba- 1 <U»eld>>.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1