I
1JMS
taMDlIl
liede meubelen
jelen, Kasten
eryen Theeta-
jlameublemen-
leluch, Boeken-
■soons onbesla-
tellen, Kapok-
pkamermeube-
8 spotgoedkoop,
erstoelen vanaf
f2o. -styi-
'els f5.50, f7.50
•EN
No. 13565.
Donderdag 6 December 1917.
56e Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN
in dit Blad
Telefoon Intere. 82.
Uitgevers A. BRINKMAN ZOON.
Telefoon Intere. 82.
TEN
mers,
1
Feuilleton.
Miss
edschappen
1
nsrie-cL-TXTs- exx -^cL-Tr©rt®xxtxe‘bla,cL voor Go-o-cLa. en. Ox^xstr
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Barrie’s Huwelijk
GOUDSCHE COURANT
regel» f I 05. elke regel meer f 0 25.
s
Van de froftten geen nieuws.
Gemengd Oorloffuleuwa.
2825 160
een
U U1TEEN LAN DSU11 NIEUWS.
ECHT
je
is
0. N.
,.4jI
Aline
uig-en.
ST VAN|
Keukengerei
inderdeelen.
in vol
beide
ardoor
Het ie reeds meer dan eens (ook nu te
genover Rusland) gebleken, dat Amerika
Barrie uit. ..Ie moeder
>ara niet prachtig mooi?
dat
bracl
oppaseeo.
Gouwe. Tentoon-
iven.
wbui
>r I
..ii
juist,
troost,”
de
rtf-
dat het
V* b**wijz*‘i
nomen
wendde
nil s
blik
naar
In
van
let-
jj geregeld tjjdif
mtvangen van var-
vermakeltykhedaa,
im agenda te W-
DON - Gouda.
Ik
ring
dien
V
zeide,
om
lad,
e<n
een
op
Hoe
verzamelen
wist niet.
ingevolge van
ibrek aan wa-
C btMIMHXllj-CL
!nhul: nahl] di Schle-
■m. Tal. 12800.
meer -
bei ten Gwda en den bczorgkring
igen te
nschte,
maar
pres
Men had gedacht dat de JJslanders xich
bjj Noorwegen wilden aansluiten, doch dit
land zou reeds te kennen hebben gegeven,
dat het voor sulk een unie niet te
vinden is.
zal Sir
- zij
voor
dat hij
•bara wil
broken,
meld en
trograd en
loden ge
in aanmerking komende front der middel-
ryken’te verzetten. Of zulke plannen inder
daad bestaan en ook of ze voor uitvoering
vatbaar zjjn? Nu ja, alles is in dezen oor
log mogelijk gebleken, maar waarschijnlijk
klinkt dit toch niet.
on-
we-
van Lis
ten.
had; dat dit
n geschat
•ried kon
wij wel altijd gelukkig moes
zoo teeknacht
En ala Morgan
ZOO gczi
aarzelen
)at
INGEZONDEN MKDEDEELINGEN i
Op de voorpagina dubbel tand
Gewone adverteatiên ca ingexondaa medodeeliagea bg contract lot »ee« garvducwrdes
prijs Groots letters en randen naar piaetannnie
KLEINE ADVKRTKNTïRN aanvragen eanbindingen, betreffepde diaeetperacasaeA.
hoop en verkoop, buur an verbeur. I—regels f 0.25 elke regel sneer 3 cent Mj va emit,
betaling. Miataun grootte 10 regels Bew^anoaanson S «etst.
te RAinlc Vergade-
ij. tot Nut v. 't Al-
irg 8 uur. Too-
het Tooneelge-
aiiilage Schouwburg.
.v Bouw- en Wonr
standscomantesie Af-
Treinbotsing.
Vit Dortmund wordt gemejd, dat de van
Berlijn komende D-trein op een transport
trein met ItaiiaaiiNehe gevangenen i» g-1-
loopen De passagiers van den D-trein
bleven ongekwetst. Van de lUliaauscho
gevangenen zijn 7 gedood en 30 gewond
ven.
opzoi
gebrt
wone
kig was, .boraerlett nu
ben afgestoken. liet liegt
ker»; ik
Boinerled spelende. ln-
dit oogenb ik in hare kamer
waarover zij had gedacht.
schaakmat zijn
Barrie natuurlijk de ko-
Intusschen bltfven de binnenlandsche ver
wikkelingen in Rusland voortduren en
schijnt men een tegenactie van Kaledin te
vreezen. Ook heet het dat Kornilof zich bij
de kozakken heeft aangesloten.
Iiadi getdai
dan
dat
i ik
ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.2$, per weck 10 cent, met Zondagsblad
kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de besorging per looper geschiedt. Franco
per post pw kwartaal f 150. mot Zondagsblad 12.-.
Abonnementen worden dagelijks aangenomea aan ons bureau Maiit 31. Gouda, bq
oa,c.den bockhandel en de postkant eren.
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (beboerende tot dea berorgknng)
1—5 regels I 055, elke regel meer f 0.10. B<j drie achtereenvolgende plaatsingen worden
dese tegen twee berekend. Vaa buiten Gouda en den beaorgbring 1—5 regels f 050. elke
regel meer f
tusschen ons te lijkt
bestuurd tegen
dien Aline op
den ze. deed.
dan zou zijne koningin
tarbij
Wat de stelselmatige publicatie der ge
heime verdragen betreft, het is merkwaar
dig te lezen wat de berichtgever der Neue
Zürcher Ztg. thans schrijft. Volgens dezen
zal binnenkort een nieuwe reeks geheime
diplomatieke stukken worden geopenbaard,
waarbij dan de Centralen het kind van de
rekening zouden zyn. Immers voor met de
publicatie van de nu reeds bekende stukken
te beginnen, schreef Trotzky een soort in
leiding in de Iswestia, volgens welke de
maximalisten van plan zijn, hun voornemen
zonder eenig voorbehoud uit te voeren, en
niet éénzijdig te werk te zullen gaan door
alleen maar stukken bekend te maken, die
tusschen de geallieerden gewisseld werden,
doch ook alles wat hun van de regeeringen
der middelrjjken in handen komt.
„Wanneer het Duitsche proletariaat,” zoo
heet het daar woordelijk, „zich langs den
weg der revolutie in het bezit van het Duit
sche ryksarchief kan stellen, zal het daar
bescheiden vinden, die op het stuk van im
perialisme niet minder opzien baren dan
wat wij zullen brengen.”
Die woorden tot het Duitsche proleta
riaat „langs den weg der revolutie” is ken
schetsend. Want verwachtte men eigenlijk
in Petrograd niet, dat de arbeiders van alle
oorlogvoerende landen het Russische voor
beeld zouden volgen of nog zullen volgen en
een revolutie veroorzaken? En dit juist is
de misrekening; trouwens de bolsjewiki ble
ken tot dusver meer revolutionaire dogma
tici dan politici, en dit doet telkens de vraag
rijzen of zij inderdaad de sterke regeering
zullen vormen, met welke een vrede kan
worden gesloten, dan wel of hun heerschen
slechts een phase in den algemeenen chaos
beteekent.
•edceltelijk vernieW
Ot-n di*! der kostbaarheden wer-
prooi der vlammen. Do oorzaak
brand te vt-rnxxxi-lijk aan een
■ontploffing toe te schrijven. Prins Ra
in, do vroegere gezant te Peli
Parijs, is ongeveer een jaar geit
storv en.
De onderhandelingen over den wapenstilstand. -
De toestand ïn Rusland. - De publicatie der
geheime verdragen. - Een rede van president
Wilson over Amerika’s oorlogspolitiek. - Amerika
verklaart den oorlog aan Duitschland’s bond
genoten. - Denemarken en Ijsland. - Van de
fronten geen nieuws.
ONS OVERZICHT.
De onderhandelingen met Rusland wor
den voortgezet en het blijkt dat deze zich
hebben uitgebreid ook over het Roemeen-
sche front. Dat trouwens Roemenië de on
mogelijkheid inziet om den oorlog zonder
Rusland’s steun voort te zetten, tenzy de
Entente krachtig by staat, is reeds uit vroe
gere geruchten gebleken.
Het schynt dat de besprekingen, welke te
Wilna worden gehouden, zich bepalen tot de
kwestie van den wapenstilstand, teneinde
het vredesvraagstuk over te laten aan eeni-
ge Europeesche conferentie. Een nog al va
ge aanduiding overigens, want dat deze be
sprekingen reeds nu tot een algemeenen
Europeeschen vrede zouden kunnen lei
den, mogen we niet aannemen. Hoe men
intusschen in Rusland naar den vrede snakt
(zooals trouwens ook in andere landen),
blykt, dat te Petrograd reeds uitbundige
vredesbetoogingen zyn gehouden.
Het gerucht, door Reuter over de onder
handelingen geseind, als zouden de maxi
malisten maatregelen nemen om de krijgs
gevangenen in vrijheid te stellen, lijkt wel
wat erg voorbarig, want tot het uitleveren
van gevangenen zal men zeker niet over
gaan, aleer een definitieve vredesovereen
komst is gesloten.
Dat de Entente over den huidigen gang
van zaken niet te spreken is, is duidelijk.
Volgens de Daily Chronicle hebben de ge
zanten der geallieerde landen dan ook reeds
aan het Russisch bewind doen weten, dat
de geallieerden de politieke, financieele en
economische betrekkingen met Rusland
voor den duur van den oorlog verbreken.
Het schijnt echter dat de Amerikaansche
gezant zich bij dit besluit niet heeft aange
sloten; dit is te belangrijker in verband met
het onderhoud dat dezer dagen tusschen den
Amerikaanschen attaché generaal Johnson
en Trotsky plaats had, en waarbij eerstge
noemde een zeer tegemoetkomende houding
tegenover de maxi mal istische vredesstap-
pen aan den dag legde; klaarblijkelijk werd
een niet-officieel contract met de huidige
Russische regeering gezocht. De westelij
ke mogendheden, volgens berichten in Fran-
sche bladen althans, overwegen heel andere
maatregelen en wel om in Zuid-Rusland een
gebied tot het bieden van tegenstand aan
den voorgenomen wapenstilstand in te rich
ten. Generaal Berthelot zou daarmee zyn
belast. De bedoeling zou daarbij voorzit
ten, zich zoowel tegen de bolsjewiki als het
lials bloot liK. Ik mocht bij Barrio bhj-
terwiji ..Barbara mijne zuster ging
)ek«n; eii nu het ijs tusschen on* wL»
rok&n, babbelden wij prettig over ge-
dingen, terwijl ik bespottelijk geluk-
was, .sotuerled nu eens do loef te heb-
ifgetrtoken. liet begon oen schaakspel
ik door Aline
Bal
was.
geha
In het Noorden, waar de samenkomst
van de koningen der drie Scandinavische
rijken een belangrijke gebeurtenis geweest
is, wordt de toestand in twee van de uiter
ste hoeken van het Noorden van acuten en
min of meer kritieken aard. Dit geldt voor
Ijsland, dat geheel aan Scandinavië, n.l.
aan Denemarken, toebehoort, en voor Fin
land.
Tijdens en door den oorlog toch heeft op
Ijsland de beweging voor zelfstandigheid
zich krachtig ontwikkeld. Metterdaad heeft
Ijsland in deze jaren een zelfstandiger bui-
tenlandsche politiek gevoerd, daar het af-
gesneden was van het moederland. Zoo is
de Uslandsche minister-president deze da
gen te Kopenhagen
koning te beraadsla
van een verplichte
ook buiten de grt
bestaat de wensch
«pi'h
I n zij
geven
ma r-i!
geloot
will-n,
dat ik een»
mei nde, dat
ra zegt, dat
heid bijna
kngen. wat «*r verdwenen
Ik begreep, dat het iiHsj maar praat
te, om mij t” bewijzen, ho-z<M‘r zij m t
wa» ing< nomen; doch ali zij mijn
ontmoette, wendde zij de oogen af
een portret of ornament.
m^idf-r dan het beloofde kwartier
verscheen mevrouw Bal weer, heel beval
lig en en b*Mpotte|ijk jong in een kort
Hauw «erge wandelpak, met een neerge-
slagen kraag, die haar gevukien, witten
n geweest, om met den
lagen over het invoeren
IJslandsche handelsvlag,
■■renzen van Ijsland; zelfs
.n dat de Deensche vlag in
werkelijkheid geheel zal worden af ge
schaft.
Ofschoon deze eisch op zichzelf een
schuldig aanzien heeft, beteekent zij
zenlijk een schrede op den weg i
land's afscheiding van Denemarken. De
Deensche vlag moet niet meer in Ijsland,
maar ook niet meer buiten Ijsland op IJs
landsche schepen wapperen. De Deensche
regeering bewaart het silzwijgen over het
antwoord dat de minister-president van Ijs
land ontvangen heeft, maar men meent dat
de eisch door den koning afgewezen is.
De Deensche conservatieven hebben over
deze zaak alarm geblazen en een discussie
uitgelokt, waarby de middelen besproken
worden om te verhinderen dat de afschei
ding een feit wordt.
De regeeringspers en de socialistische
pers bewaren het stilzwijgen, doch men ge
looft, dat. wanneer IJsland aan z(jn verlan
gen naar onafhankelijkheid vasthoudt, en
het ook in staat is een zelfstandig bestaan
te leiden, geen Deensch staatsman zal po
gen IJsland te dwingen by Denemarken te
blijven.
Amer.ka on O oa ten r ij k.
President V»iL-on verklaard® in vaa on-
ii riioud m<t oen lid van he. Congres, dat
hij booldizokidijK geadivwoord had UX do
oorlogsverklaring aan UoslenrijA, omdat
ii-1 nood'ig zou kunnen woidvn Amorikaan-
s he Irotpeu naar ItaJio te zenden.
haar, „ofschoon ik een dwaas mag zijn,
dat ineDje to beminnen.”
„Neen, want je kunt haar leeren van
te houden. Natuurlijk kan je dat Zij
nauwelijks meer dan een kind.”
„Jij waart getrouwd op je achttiende
jaar,” herinnerde ik mijne zuster. „Ten
minste, dat vertel je de menschen altijd."
„Als jij een vrouw waart, zou je een
rechte kat zijn! H<’t L waar, ik was niet
veel ouder, maar mijn geest was rijper.
)k had) de wereld gezien Barrie MacDo
nald zal je gelukkig mak«n. Gij zult uw
leven lang samen spelen, en aij kan mijne
plaa e innemen en je helpen schrijven. Het
zal een geheele roman voor de courant-n
zijn En als zij uit het oog uit InX hart
is bij lan Somerled', zal bij inzien, dal zij
de rechte niet was Hij zal tot mij terug
keeren en zien, dat ik altijd voor hem be
stemd was.”
„Het instinct
juist. In menig
zeilde ik,
roepende. En zoo,
oogen, kwam er t
Zoo begonnen wij onze
naamde) schurken te spelen.
eefier vrouw is dikwijls
hart, dat treurde, is ge-
gemeenplaatsen te hulp
met de talk in Aline’s
booehejd in onze harten,
rol van (znoge-
Den volgenden morgen, zoo vro.ig ik
durfde, liet ik vragen, of ik mevrouw Bal
lantree MacDonald een boodschap van mij
ne zuster mocht geven. Zij Het zoggen,
dal ze mij terstond wilde ontvangen. Vijf
ntinute*. later klopte Ik aan de deur ba
rer zitkamer, en op haar „binnen", was
ik In de tegenwoordigheid van tvn Visioen.
Zij was gekleed in een van die losse tea-
gowi», zooals Aline heeft, maar veel
mooier- Zij droeg een mutsje, hetwe'k dat
van Allne op „een vod van dertig cents”
zooals men aan de overzijde van den
Tenslotte kan nog worden gemeld, dat
Amerika thans definitief den oorlog aan
Duitschland’s bondgenooten heeft ver
klaard, zooals de aangenomen resolutie
zulks gisteren deed voorzien.
De verovering van Duitseh
O o t-A I r 1 k a.
Het Brdsche oorlogsxabinet heeft oen
i.giam gi zonden aan den bevelhebber
-an de oosc-AirlkaantK'iio expedlhtte troe
pen, waarin het hulde brengt aan. hem en
>e troepen voor de behaalde overwinning.
slachtoffers van een duik
boot.
De pakitbooi ..Appapa" van de i.lden
l'wupole Maateeiiapplj ie in den grond ge-
i'ourd door twee torpedo s; 80 passagiers
u leden van de bemanning werdwu ver
in dezen oorlog een eigen, zelfstandig
standpunt inneemt. Ook in de woorden door
president Wilson tot het Congres gericht,
is dit nogmaals tot uiting gekomen.
Het doel van Amenka, xei de president,
is den oorlog te winnen, doch de vraag blyft
wanneer kunnen wy hem als gewonnen be
schouwen.
En daarop was het antwoord slechts dan
wanneer het Duitsche volk ons door zyn be
voegde vertegenwoordigers zegt, dat het
bereid is een regeling van rechtvaardigheid
en herstel voor het kwaad, dat zyn heer-
schers deden, te aanvaarden.” Zy hebben
fcwaad gedaan aan België, dat moet worden
hersteld.
Wilson erkende gaarne het succes van
Duitsche vredestriomphen op cultureel ge
bied, maar toen dit land ook militaire en
politieke overheersching zocht, moest dit
tot den oorlog leiden.
Als antwoord op zyn zelf gestelde vraag,
wanneer over vrede kan worden gesproken
zei Wilson: „Als het Duitsche volk verte
genwoordigers heeft, op wier woord men
kan bouwen en als die vertegenwoordigers
bereid zyn in naam van hun volk het ge
meenschappelijk overleg der natiën te aan
vaarden als grondslag van recht voor de
wereld”.
Ook Amerika, zeide hij, is bereid den vol
len prys voor den vrede te betalen, zonder
er iets op af te dingen. De prys is volledig,
onpartijdig recht voor elke natie, vriend
of vijand. De oorlog mag niet eindigen met
een wraak-oefening, geen volk mag worden
geplunderd of gestraft, omdat de onverant
woordelijke leiders van een enkel land zoo
veel kwaad hebben gedaaiLDeze gedachte
is geuit in de formule „geen inlijvingen en
schattingen, geen schadeloosstelling by
wyze van straf.”
Als positieve doeleinden noemde Wilson
de bevryding van België en Noord-Frank
rijk. Rechtvaardigheid moest de richtsnoer
zyn, met uitsluiting van zelfzuchtige aan
spraken zelfs van de zyde van den over
winnaar. Hetzelfde standpunt dus waarop
hy zich van den aanvang af gesteld heeft.
Noodzakelijk noemde spreker ook vrye
zeewegen en den zekeren en onbelemmerden
toegang tot die wegen. Wat Rusland be
treft, dit volk achtte hij vergiftigd door de
zelfde valsche voorstellingen als het Duit
sche volk en het eenige middel daartegen
achtte hy waarheid. Tot zoover kan het
niet anders of deze rede maakt een gunsti-
gen indruk. Meer tegenstrijdig zijn zyn uit
latingen ten aanzien van Duitschland en
diens bondgenooten. Want, verklaarde hij
eenerzyds nadrukkelyk zich niet met
binnenlandsche aangelegenheden dezer
ken te willen bemoeien; anderzijds schijnt
hij het Duitsche volk te willen bewegen tot
vernedering van zijn tegenwoordige leiders,
waar hij zeide: „Mocht echter het Duitsche
volk na den oorlog gedwongen blijven te
leven Onder heerzuchtige, niet vredelieven
de heerschers, dan zou het ónmogelijk kun-
8-2
„Zij zal Somerhd niet hebben!” riep
Aline scherp. „Ik kan het niet verdragen.
En jij?"
„Ik ben gek op dat inewje. Hol wordt
eiken dag erger. Hoe meer vliegen zich
oui den honig verzamelenhoe meer ik ze
zei! begeer. Ik wist niet, dat ik zoo ieanand
was. maar het te zoo. Het ergste er v
is, dat zij mij haar broeder noemt, ht
geen een slecht teeken" 4<.
„Neen, dat te het niet. Het zal niet zoo
zijn," zeide Aline. „Ik zal haar voor je
veroveren.”
..Dank je zeer," zeide ik.
..Het ig geen grapje. Ik heb een denk
beeld gekregen. Hei heeft mij al dagen
lang vaag voorgezweefd, maar het welsla
gen hing vee} van mevrouw Bal af. Dat
zij bang voor mij is, maakt het geimakke
lijker Ik kan hier niet werkeloos blijven
liggen en alles zijn gang laten gaan
en ik kan inij ook zoo niet aan hen» ver-
tooneft. Mijne oogen zien er afschuwelijk
uit. Zij zijn rood a's van een albino. An
ders zou ik den oogheelkundige niet ge-
^4) hoorzanien. Maar ik moet iets doen. Ik
w i begin te zien, wat ik kan doen, ind'ien
je mij en jezelf verder wilt helpen, en
geen dwaas zijn."
i.Lc zal niet dwazer zijn, dan de Na
tuur mij heeft gemaakt,’ verzekerde ik
Amt
en A. M. WILLIAMSON.
(Nadruk verboden.)
Zij wil. dal Ik haar Barbara noem, en dat
zal ik heel prettig vinden. Ik zal alles
gaarm' doen, wat zij verlangt, dal weit
ik. omdat zij zoo IM te. Iedereen mm t
willen doen wal zij verlangt, of het goed
s of niet ofschoon zij natuurlijk niets
zou verlangen, dat zij slecht vond. Ver
heeld u eens, zij h'-eft inij hoopen mooie
dingen gegeven. Ik vroeg haar h-t niet
te doen, maar zij wilde hebben, «fat ik ze
aannam een pare sno r, en d-*zen ring
mijn &U-*reers'.en!
wilde, dat ik haar „albreer^tiTi”
wan haar vinger had gestoken, of
vinger, dien ze ophl f. had mogen
ku^Hi n|
n twee armbanden en zij i
8. ik b«'do«l meneer Somerled”
In-eft d’US ree te haar eigen naam
hnnl „het geld terugte talen,
mij I emle op vad th ap 11. Barl
p>’ld niet hebben. Ik mag ze behouden,
^.j zegt, dat zij mij e»ti todng.- zal
maar zij verwacht dat Groot
mij all-s bij testament zal nalaten Ik
it het nit en ik zou het liever niet
■n. ofschoon moed Barbara denkt.
Ik i-en» tamelijk rijk zal zjjn. Ix
wij ann waren, maar Barba
Grootma door hare zuinig
alles we! terug zol bt*bben ge
was.”
DUITSCHLAND.
Kanm-Iier e u partijen.
(•raad HeitHng had nuaae de kkwrachU
voorstellen laugduiige bespieding n umM
den vice-voorzitter van het staauwinJateri*
riedberg en den minister van binuen-
lansteche Zaken Drews. Gister ontving de
lujksKanaelicr eenige partijleiders van hel
Huis van Afgevaardigden.
Branden.
In de I 'u Cache nationale bibliotheek
te Gotha, de grootste verzameling van
werken over I ’ui schiand, is brand uilge-
De bibliotheek is vol a omen wr
ite schade is voor een groot deel
irtct te herstellen.
Het «lot van prins Radolin te Jaruts-
kin (l'oaen) te verbrand. Ter
den sneeuwstorm en het gebi
er werd Int lilusschingswerk
liet oude gebouw is geheel en het nieuwe
gedeeltelijk vernieW Ook de groo e biblio
theek en
den een
van den
ga.r
dolii
oceaan zoo teek mach lig zegt doet lij
ken. En ate Morgan I*. Bonnett de schoo-
ne Barbara zoo gezien had; dan zou hij
haar zonder aarzelen ten huwelijk in bben
gevraagd. Dat wil zeggen, dat zx>u hij
hebben gedaan, zx>o Barrie niet was bin-
nengedcomen, voor hij begon. Zij kwam,
terwijl ik mevrouw Bal Aline’s boodschap
overbracht en hoewel zij er uitzag, alsof
zij niet liad geslapen, vond ik haar be-
koorlijker dun ooit Ik trachtte mijzelf te
overtuigen, dat Aline gelijk
tnetejtj en ik voor elkaar waren
pen; dat, als ik haar van Somer
wegnemen,
ten zijn.
Mevrouw Bal zeide, dat zij later don
gewoonlijk wa». omdat zij geen goeden
nacht had gehad', en bare eerste kame
nier, eigenlijk e»n geschoolde verpleeg-
st had haar een electrtsehe massage ge
geven „Nu vqcI ik nhj weer in staat."
voegde zij er bij. „hei op te nemen met
de were’d, het vlcesch en den duivel. Me
vrouw Weet te de worrii. Morgan Ben
nett is het vleeech hij weegt twee hon
derd potui! en ik zal zelf die dui
vel zijn. Dat ben ik altijd op eene rept tl
tie. Maar ik zaïl nog niet in die stemming
zijn, zoo ang ik bij uwe zuster ben. Nu
moet ik mij gaan kleeden. Het zal geen
kwartier duren. Werkelijk! Gij wei-t ni t,
hoe vlug ik kan zijn, ah ik wil Gij moogt
hier blijven en... mijn zusje atwvr.n."
Ik waa zoo verstandig g»x-ne vraj
doen. Als h«t nuisjé sympathie wen.
kon zij die in mijne oogen lozen, i
medelijden zou zij niet willen. Ik
mevrouw Bal. en zag, dat ik de juiste
snaar had getroffen.
„Ja!” riep
ik meen BArbt
nen zyn het op te nemen onder den bond
van regeeringen.”
Ook tegenstrijdig zyn deze uitlatingen:
„België en N.-Frankrijk moeten van de
Pruisische bedreiging worden bevryd, zeide
Wilson, maar, voegde hij er aan toe „ook
de volken van Oostenryk-Hongarye, den
Balkan en Turksch Azië”, waarover
Duitschland zyn macht uitbreidt. Wat de
bondgenooten van Duitschland daarvan zeg
gen Dat op deze Centrale bondgenooten
pressie werd en wordt uitgeoefend, zal men
niet kunnen ontkennen, maar voor de bered
dering van deze aangelegenheden zullen zij
toch wel Amerika’s hulp niet verlangen.
ze.
zou
gez't, wai
nin«,in was.
De eenige vragen, welke ik ht4 meisje
durfd doen en nog maar terloops, waren:
„<’f zij gi-Arrennanriddag iets van Somer-
led haxi gehoord of gezien I En wat haar
programma was gedurende deze week van
het nieuwe tooneelstuk in I dinburgh pi"
Zij antwoordde, <lat zij niets g -zien of
gehoord had van Sotuerl d. en dat zij
niet wtet. wat zij gedurende die week zou
doen. Zij hoopte, iets van I dinburgh te
zim. Zij v ronderstdde, dat wij en
meneer Somerled weldra naar het wee
ten of noorden zouden gaan. Maar tij liad,
op verzoek van Barbara, aan mene r Dou
glas gesohreven en hij was heel aardig
Men kou op hem rekenen on» haar alles
te laten zien. Hij wa>» ultgenoodigJ hen
dien millag te komen besoeken. Jack
Morrison had geschreven om te vragen
of hij ook mocht komen, en Barbara vond
4“‘ goed, ate hij zijne drie vrienden mee-
ïht. Zij Barrie moest heel erg
vlassen, nu &1 ijd Barbara te Be^g.n en
nooit... het andere. Zij kon nu he I goed
de gwoejens van hare lieveling begrijpen
ofsclioon tet haar eerst vreenal voorkwam
(Wordt vervolgd.)