I 1JMS taMDlIl liede meubelen jelen, Kasten eryen Theeta- jlameublemen- leluch, Boeken- ■soons onbesla- tellen, Kapok- pkamermeube- 8 spotgoedkoop, erstoelen vanaf f2o. -styi- 'els f5.50, f7.50 •EN No. 13565. Donderdag 6 December 1917. 56e Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN in dit Blad Telefoon Intere. 82. Uitgevers A. BRINKMAN ZOON. Telefoon Intere. 82. TEN mers, 1 Feuilleton. Miss edschappen 1 nsrie-cL-TXTs- exx -^cL-Tr©rt®xxtxe‘bla,cL voor Go-o-cLa. en. Ox^xstr VERSCHIJNT DAGELIJKS Barrie’s Huwelijk GOUDSCHE COURANT regel» f I 05. elke regel meer f 0 25. s Van de froftten geen nieuws. Gemengd Oorloffuleuwa. 2825 160 een U U1TEEN LAN DSU11 NIEUWS. ECHT je is 0. N. ,.4jI Aline uig-en. ST VAN| Keukengerei inderdeelen. in vol beide ardoor Het ie reeds meer dan eens (ook nu te genover Rusland) gebleken, dat Amerika Barrie uit. ..Ie moeder >ara niet prachtig mooi? dat bracl oppaseeo. Gouwe. Tentoon- iven. wbui >r I ..ii juist, troost,” de rtf- dat het V* b**wijz*‘i nomen wendde nil s blik naar In van let- jj geregeld tjjdif mtvangen van var- vermakeltykhedaa, im agenda te W- DON - Gouda. Ik ring dien V zeide, om lad, e<n een op Hoe verzamelen wist niet. ingevolge van ibrek aan wa- C btMIMHXllj-CL !nhul: nahl] di Schle- ■m. Tal. 12800. meer - bei ten Gwda en den bczorgkring igen te nschte, maar pres Men had gedacht dat de JJslanders xich bjj Noorwegen wilden aansluiten, doch dit land zou reeds te kennen hebben gegeven, dat het voor sulk een unie niet te vinden is. zal Sir - zij voor dat hij •bara wil broken, meld en trograd en loden ge in aanmerking komende front der middel- ryken’te verzetten. Of zulke plannen inder daad bestaan en ook of ze voor uitvoering vatbaar zjjn? Nu ja, alles is in dezen oor log mogelijk gebleken, maar waarschijnlijk klinkt dit toch niet. on- we- van Lis ten. had; dat dit n geschat •ried kon wij wel altijd gelukkig moes zoo teeknacht En ala Morgan ZOO gczi aarzelen )at INGEZONDEN MKDEDEELINGEN i Op de voorpagina dubbel tand Gewone adverteatiên ca ingexondaa medodeeliagea bg contract lot »ee« garvducwrdes prijs Groots letters en randen naar piaetannnie KLEINE ADVKRTKNTïRN aanvragen eanbindingen, betreffepde diaeetperacasaeA. hoop en verkoop, buur an verbeur. I—regels f 0.25 elke regel sneer 3 cent Mj va emit, betaling. Miataun grootte 10 regels Bew^anoaanson S «etst. te RAinlc Vergade- ij. tot Nut v. 't Al- irg 8 uur. Too- het Tooneelge- aiiilage Schouwburg. .v Bouw- en Wonr standscomantesie Af- Treinbotsing. Vit Dortmund wordt gemejd, dat de van Berlijn komende D-trein op een transport trein met ItaiiaaiiNehe gevangenen i» g-1- loopen De passagiers van den D-trein bleven ongekwetst. Van de lUliaauscho gevangenen zijn 7 gedood en 30 gewond ven. opzoi gebrt wone kig was, .boraerlett nu ben afgestoken. liet liegt ker»; ik Boinerled spelende. ln- dit oogenb ik in hare kamer waarover zij had gedacht. schaakmat zijn Barrie natuurlijk de ko- Intusschen bltfven de binnenlandsche ver wikkelingen in Rusland voortduren en schijnt men een tegenactie van Kaledin te vreezen. Ook heet het dat Kornilof zich bij de kozakken heeft aangesloten. Iiadi getdai dan dat i ik ABONNEMENTSPRIJS i per kwartaal f 1.2$, per weck 10 cent, met Zondagsblad kwartaal f 1.75, per week 14 cent, overal waar de besorging per looper geschiedt. Franco per post pw kwartaal f 150. mot Zondagsblad 12.-. Abonnementen worden dagelijks aangenomea aan ons bureau Maiit 31. Gouda, bq oa,c.den bockhandel en de postkant eren. ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (beboerende tot dea berorgknng) 1—5 regels I 055, elke regel meer f 0.10. B<j drie achtereenvolgende plaatsingen worden dese tegen twee berekend. Vaa buiten Gouda en den beaorgbring 1—5 regels f 050. elke regel meer f tusschen ons te lijkt bestuurd tegen dien Aline op den ze. deed. dan zou zijne koningin tarbij Wat de stelselmatige publicatie der ge heime verdragen betreft, het is merkwaar dig te lezen wat de berichtgever der Neue Zürcher Ztg. thans schrijft. Volgens dezen zal binnenkort een nieuwe reeks geheime diplomatieke stukken worden geopenbaard, waarbij dan de Centralen het kind van de rekening zouden zyn. Immers voor met de publicatie van de nu reeds bekende stukken te beginnen, schreef Trotzky een soort in leiding in de Iswestia, volgens welke de maximalisten van plan zijn, hun voornemen zonder eenig voorbehoud uit te voeren, en niet éénzijdig te werk te zullen gaan door alleen maar stukken bekend te maken, die tusschen de geallieerden gewisseld werden, doch ook alles wat hun van de regeeringen der middelrjjken in handen komt. „Wanneer het Duitsche proletariaat,” zoo heet het daar woordelijk, „zich langs den weg der revolutie in het bezit van het Duit sche ryksarchief kan stellen, zal het daar bescheiden vinden, die op het stuk van im perialisme niet minder opzien baren dan wat wij zullen brengen.” Die woorden tot het Duitsche proleta riaat „langs den weg der revolutie” is ken schetsend. Want verwachtte men eigenlijk in Petrograd niet, dat de arbeiders van alle oorlogvoerende landen het Russische voor beeld zouden volgen of nog zullen volgen en een revolutie veroorzaken? En dit juist is de misrekening; trouwens de bolsjewiki ble ken tot dusver meer revolutionaire dogma tici dan politici, en dit doet telkens de vraag rijzen of zij inderdaad de sterke regeering zullen vormen, met welke een vrede kan worden gesloten, dan wel of hun heerschen slechts een phase in den algemeenen chaos beteekent. •edceltelijk vernieW Ot-n di*! der kostbaarheden wer- prooi der vlammen. Do oorzaak brand te vt-rnxxxi-lijk aan een ■ontploffing toe te schrijven. Prins Ra in, do vroegere gezant te Peli Parijs, is ongeveer een jaar geit storv en. De onderhandelingen over den wapenstilstand. - De toestand ïn Rusland. - De publicatie der geheime verdragen. - Een rede van president Wilson over Amerika’s oorlogspolitiek. - Amerika verklaart den oorlog aan Duitschland’s bond genoten. - Denemarken en Ijsland. - Van de fronten geen nieuws. ONS OVERZICHT. De onderhandelingen met Rusland wor den voortgezet en het blijkt dat deze zich hebben uitgebreid ook over het Roemeen- sche front. Dat trouwens Roemenië de on mogelijkheid inziet om den oorlog zonder Rusland’s steun voort te zetten, tenzy de Entente krachtig by staat, is reeds uit vroe gere geruchten gebleken. Het schynt dat de besprekingen, welke te Wilna worden gehouden, zich bepalen tot de kwestie van den wapenstilstand, teneinde het vredesvraagstuk over te laten aan eeni- ge Europeesche conferentie. Een nog al va ge aanduiding overigens, want dat deze be sprekingen reeds nu tot een algemeenen Europeeschen vrede zouden kunnen lei den, mogen we niet aannemen. Hoe men intusschen in Rusland naar den vrede snakt (zooals trouwens ook in andere landen), blykt, dat te Petrograd reeds uitbundige vredesbetoogingen zyn gehouden. Het gerucht, door Reuter over de onder handelingen geseind, als zouden de maxi malisten maatregelen nemen om de krijgs gevangenen in vrijheid te stellen, lijkt wel wat erg voorbarig, want tot het uitleveren van gevangenen zal men zeker niet over gaan, aleer een definitieve vredesovereen komst is gesloten. Dat de Entente over den huidigen gang van zaken niet te spreken is, is duidelijk. Volgens de Daily Chronicle hebben de ge zanten der geallieerde landen dan ook reeds aan het Russisch bewind doen weten, dat de geallieerden de politieke, financieele en economische betrekkingen met Rusland voor den duur van den oorlog verbreken. Het schijnt echter dat de Amerikaansche gezant zich bij dit besluit niet heeft aange sloten; dit is te belangrijker in verband met het onderhoud dat dezer dagen tusschen den Amerikaanschen attaché generaal Johnson en Trotsky plaats had, en waarbij eerstge noemde een zeer tegemoetkomende houding tegenover de maxi mal istische vredesstap- pen aan den dag legde; klaarblijkelijk werd een niet-officieel contract met de huidige Russische regeering gezocht. De westelij ke mogendheden, volgens berichten in Fran- sche bladen althans, overwegen heel andere maatregelen en wel om in Zuid-Rusland een gebied tot het bieden van tegenstand aan den voorgenomen wapenstilstand in te rich ten. Generaal Berthelot zou daarmee zyn belast. De bedoeling zou daarbij voorzit ten, zich zoowel tegen de bolsjewiki als het lials bloot liK. Ik mocht bij Barrio bhj- terwiji ..Barbara mijne zuster ging )ek«n; eii nu het ijs tusschen on* wL» rok&n, babbelden wij prettig over ge- dingen, terwijl ik bespottelijk geluk- was, .sotuerled nu eens do loef te heb- ifgetrtoken. liet begon oen schaakspel ik door Aline Bal was. geha In het Noorden, waar de samenkomst van de koningen der drie Scandinavische rijken een belangrijke gebeurtenis geweest is, wordt de toestand in twee van de uiter ste hoeken van het Noorden van acuten en min of meer kritieken aard. Dit geldt voor Ijsland, dat geheel aan Scandinavië, n.l. aan Denemarken, toebehoort, en voor Fin land. Tijdens en door den oorlog toch heeft op Ijsland de beweging voor zelfstandigheid zich krachtig ontwikkeld. Metterdaad heeft Ijsland in deze jaren een zelfstandiger bui- tenlandsche politiek gevoerd, daar het af- gesneden was van het moederland. Zoo is de Uslandsche minister-president deze da gen te Kopenhagen koning te beraadsla van een verplichte ook buiten de grt bestaat de wensch «pi'h I n zij geven ma r-i! geloot will-n, dat ik een» mei nde, dat ra zegt, dat heid bijna kngen. wat «*r verdwenen Ik begreep, dat het iiHsj maar praat te, om mij t” bewijzen, ho-z<M‘r zij m t wa» ing< nomen; doch ali zij mijn ontmoette, wendde zij de oogen af een portret of ornament. m^idf-r dan het beloofde kwartier verscheen mevrouw Bal weer, heel beval lig en en b*Mpotte|ijk jong in een kort Hauw «erge wandelpak, met een neerge- slagen kraag, die haar gevukien, witten n geweest, om met den lagen over het invoeren IJslandsche handelsvlag, ■■renzen van Ijsland; zelfs .n dat de Deensche vlag in werkelijkheid geheel zal worden af ge schaft. Ofschoon deze eisch op zichzelf een schuldig aanzien heeft, beteekent zij zenlijk een schrede op den weg i land's afscheiding van Denemarken. De Deensche vlag moet niet meer in Ijsland, maar ook niet meer buiten Ijsland op IJs landsche schepen wapperen. De Deensche regeering bewaart het silzwijgen over het antwoord dat de minister-president van Ijs land ontvangen heeft, maar men meent dat de eisch door den koning afgewezen is. De Deensche conservatieven hebben over deze zaak alarm geblazen en een discussie uitgelokt, waarby de middelen besproken worden om te verhinderen dat de afschei ding een feit wordt. De regeeringspers en de socialistische pers bewaren het stilzwijgen, doch men ge looft, dat. wanneer IJsland aan z(jn verlan gen naar onafhankelijkheid vasthoudt, en het ook in staat is een zelfstandig bestaan te leiden, geen Deensch staatsman zal po gen IJsland te dwingen by Denemarken te blijven. Amer.ka on O oa ten r ij k. President V»iL-on verklaard® in vaa on- ii riioud m<t oen lid van he. Congres, dat hij booldizokidijK geadivwoord had UX do oorlogsverklaring aan UoslenrijA, omdat ii-1 nood'ig zou kunnen woidvn Amorikaan- s he Irotpeu naar ItaJio te zenden. haar, „ofschoon ik een dwaas mag zijn, dat ineDje to beminnen.” „Neen, want je kunt haar leeren van te houden. Natuurlijk kan je dat Zij nauwelijks meer dan een kind.” „Jij waart getrouwd op je achttiende jaar,” herinnerde ik mijne zuster. „Ten minste, dat vertel je de menschen altijd." „Als jij een vrouw waart, zou je een rechte kat zijn! H<’t L waar, ik was niet veel ouder, maar mijn geest was rijper. )k had) de wereld gezien Barrie MacDo nald zal je gelukkig mak«n. Gij zult uw leven lang samen spelen, en aij kan mijne plaa e innemen en je helpen schrijven. Het zal een geheele roman voor de courant-n zijn En als zij uit het oog uit InX hart is bij lan Somerled', zal bij inzien, dal zij de rechte niet was Hij zal tot mij terug keeren en zien, dat ik altijd voor hem be stemd was.” „Het instinct juist. In menig zeilde ik, roepende. En zoo, oogen, kwam er t Zoo begonnen wij onze naamde) schurken te spelen. eefier vrouw is dikwijls hart, dat treurde, is ge- gemeenplaatsen te hulp met de talk in Aline’s booehejd in onze harten, rol van (znoge- Den volgenden morgen, zoo vro.ig ik durfde, liet ik vragen, of ik mevrouw Bal lantree MacDonald een boodschap van mij ne zuster mocht geven. Zij Het zoggen, dal ze mij terstond wilde ontvangen. Vijf ntinute*. later klopte Ik aan de deur ba rer zitkamer, en op haar „binnen", was ik In de tegenwoordigheid van tvn Visioen. Zij was gekleed in een van die losse tea- gowi», zooals Aline heeft, maar veel mooier- Zij droeg een mutsje, hetwe'k dat van Allne op „een vod van dertig cents” zooals men aan de overzijde van den Tenslotte kan nog worden gemeld, dat Amerika thans definitief den oorlog aan Duitschland’s bondgenooten heeft ver klaard, zooals de aangenomen resolutie zulks gisteren deed voorzien. De verovering van Duitseh O o t-A I r 1 k a. Het Brdsche oorlogsxabinet heeft oen i.giam gi zonden aan den bevelhebber -an de oosc-AirlkaantK'iio expedlhtte troe pen, waarin het hulde brengt aan. hem en >e troepen voor de behaalde overwinning. slachtoffers van een duik boot. De pakitbooi ..Appapa" van de i.lden l'wupole Maateeiiapplj ie in den grond ge- i'ourd door twee torpedo s; 80 passagiers u leden van de bemanning werdwu ver in dezen oorlog een eigen, zelfstandig standpunt inneemt. Ook in de woorden door president Wilson tot het Congres gericht, is dit nogmaals tot uiting gekomen. Het doel van Amenka, xei de president, is den oorlog te winnen, doch de vraag blyft wanneer kunnen wy hem als gewonnen be schouwen. En daarop was het antwoord slechts dan wanneer het Duitsche volk ons door zyn be voegde vertegenwoordigers zegt, dat het bereid is een regeling van rechtvaardigheid en herstel voor het kwaad, dat zyn heer- schers deden, te aanvaarden.” Zy hebben fcwaad gedaan aan België, dat moet worden hersteld. Wilson erkende gaarne het succes van Duitsche vredestriomphen op cultureel ge bied, maar toen dit land ook militaire en politieke overheersching zocht, moest dit tot den oorlog leiden. Als antwoord op zyn zelf gestelde vraag, wanneer over vrede kan worden gesproken zei Wilson: „Als het Duitsche volk verte genwoordigers heeft, op wier woord men kan bouwen en als die vertegenwoordigers bereid zyn in naam van hun volk het ge meenschappelijk overleg der natiën te aan vaarden als grondslag van recht voor de wereld”. Ook Amerika, zeide hij, is bereid den vol len prys voor den vrede te betalen, zonder er iets op af te dingen. De prys is volledig, onpartijdig recht voor elke natie, vriend of vijand. De oorlog mag niet eindigen met een wraak-oefening, geen volk mag worden geplunderd of gestraft, omdat de onverant woordelijke leiders van een enkel land zoo veel kwaad hebben gedaaiLDeze gedachte is geuit in de formule „geen inlijvingen en schattingen, geen schadeloosstelling by wyze van straf.” Als positieve doeleinden noemde Wilson de bevryding van België en Noord-Frank rijk. Rechtvaardigheid moest de richtsnoer zyn, met uitsluiting van zelfzuchtige aan spraken zelfs van de zyde van den over winnaar. Hetzelfde standpunt dus waarop hy zich van den aanvang af gesteld heeft. Noodzakelijk noemde spreker ook vrye zeewegen en den zekeren en onbelemmerden toegang tot die wegen. Wat Rusland be treft, dit volk achtte hij vergiftigd door de zelfde valsche voorstellingen als het Duit sche volk en het eenige middel daartegen achtte hy waarheid. Tot zoover kan het niet anders of deze rede maakt een gunsti- gen indruk. Meer tegenstrijdig zijn zyn uit latingen ten aanzien van Duitschland en diens bondgenooten. Want, verklaarde hij eenerzyds nadrukkelyk zich niet met binnenlandsche aangelegenheden dezer ken te willen bemoeien; anderzijds schijnt hij het Duitsche volk te willen bewegen tot vernedering van zijn tegenwoordige leiders, waar hij zeide: „Mocht echter het Duitsche volk na den oorlog gedwongen blijven te leven Onder heerzuchtige, niet vredelieven de heerschers, dan zou het ónmogelijk kun- 8-2 „Zij zal Somerhd niet hebben!” riep Aline scherp. „Ik kan het niet verdragen. En jij?" „Ik ben gek op dat inewje. Hol wordt eiken dag erger. Hoe meer vliegen zich oui den honig verzamelenhoe meer ik ze zei! begeer. Ik wist niet, dat ik zoo ieanand was. maar het te zoo. Het ergste er v is, dat zij mij haar broeder noemt, ht geen een slecht teeken" 4<. „Neen, dat te het niet. Het zal niet zoo zijn," zeide Aline. „Ik zal haar voor je veroveren.” ..Dank je zeer," zeide ik. ..Het ig geen grapje. Ik heb een denk beeld gekregen. Hei heeft mij al dagen lang vaag voorgezweefd, maar het welsla gen hing vee} van mevrouw Bal af. Dat zij bang voor mij is, maakt het geimakke lijker Ik kan hier niet werkeloos blijven liggen en alles zijn gang laten gaan en ik kan inij ook zoo niet aan hen» ver- tooneft. Mijne oogen zien er afschuwelijk uit. Zij zijn rood a's van een albino. An ders zou ik den oogheelkundige niet ge- ^4) hoorzanien. Maar ik moet iets doen. Ik w i begin te zien, wat ik kan doen, ind'ien je mij en jezelf verder wilt helpen, en geen dwaas zijn." i.Lc zal niet dwazer zijn, dan de Na tuur mij heeft gemaakt,’ verzekerde ik Amt en A. M. WILLIAMSON. (Nadruk verboden.) Zij wil. dal Ik haar Barbara noem, en dat zal ik heel prettig vinden. Ik zal alles gaarm' doen, wat zij verlangt, dal weit ik. omdat zij zoo IM te. Iedereen mm t willen doen wal zij verlangt, of het goed s of niet ofschoon zij natuurlijk niets zou verlangen, dat zij slecht vond. Ver heeld u eens, zij h'-eft inij hoopen mooie dingen gegeven. Ik vroeg haar h-t niet te doen, maar zij wilde hebben, «fat ik ze aannam een pare sno r, en d-*zen ring mijn &U-*reers'.en! wilde, dat ik haar „albreer^tiTi” wan haar vinger had gestoken, of vinger, dien ze ophl f. had mogen ku^Hi n| n twee armbanden en zij i 8. ik b«'do«l meneer Somerled” In-eft d’US ree te haar eigen naam hnnl „het geld terugte talen, mij I emle op vad th ap 11. Barl p>’ld niet hebben. Ik mag ze behouden, ^.j zegt, dat zij mij e»ti todng.- zal maar zij verwacht dat Groot mij all-s bij testament zal nalaten Ik it het nit en ik zou het liever niet ■n. ofschoon moed Barbara denkt. Ik i-en» tamelijk rijk zal zjjn. Ix wij ann waren, maar Barba Grootma door hare zuinig alles we! terug zol bt*bben ge was.” DUITSCHLAND. Kanm-Iier e u partijen. (•raad HeitHng had nuaae de kkwrachU voorstellen laugduiige bespieding n umM den vice-voorzitter van het staauwinJateri* riedberg en den minister van binuen- lansteche Zaken Drews. Gister ontving de lujksKanaelicr eenige partijleiders van hel Huis van Afgevaardigden. Branden. In de I 'u Cache nationale bibliotheek te Gotha, de grootste verzameling van werken over I ’ui schiand, is brand uilge- De bibliotheek is vol a omen wr ite schade is voor een groot deel irtct te herstellen. Het «lot van prins Radolin te Jaruts- kin (l'oaen) te verbrand. Ter den sneeuwstorm en het gebi er werd Int lilusschingswerk liet oude gebouw is geheel en het nieuwe gedeeltelijk vernieW Ook de groo e biblio theek en den een van den ga.r dolii oceaan zoo teek mach lig zegt doet lij ken. En ate Morgan I*. Bonnett de schoo- ne Barbara zoo gezien had; dan zou hij haar zonder aarzelen ten huwelijk in bben gevraagd. Dat wil zeggen, dat zx>u hij hebben gedaan, zx>o Barrie niet was bin- nengedcomen, voor hij begon. Zij kwam, terwijl ik mevrouw Bal Aline’s boodschap overbracht en hoewel zij er uitzag, alsof zij niet liad geslapen, vond ik haar be- koorlijker dun ooit Ik trachtte mijzelf te overtuigen, dat Aline gelijk tnetejtj en ik voor elkaar waren pen; dat, als ik haar van Somer wegnemen, ten zijn. Mevrouw Bal zeide, dat zij later don gewoonlijk wa». omdat zij geen goeden nacht had gehad', en bare eerste kame nier, eigenlijk e»n geschoolde verpleeg- st had haar een electrtsehe massage ge geven „Nu vqcI ik nhj weer in staat." voegde zij er bij. „hei op te nemen met de were’d, het vlcesch en den duivel. Me vrouw Weet te de worrii. Morgan Ben nett is het vleeech hij weegt twee hon derd potui! en ik zal zelf die dui vel zijn. Dat ben ik altijd op eene rept tl tie. Maar ik zaïl nog niet in die stemming zijn, zoo ang ik bij uwe zuster ben. Nu moet ik mij gaan kleeden. Het zal geen kwartier duren. Werkelijk! Gij wei-t ni t, hoe vlug ik kan zijn, ah ik wil Gij moogt hier blijven en... mijn zusje atwvr.n." Ik waa zoo verstandig g»x-ne vraj doen. Als h«t nuisjé sympathie wen. kon zij die in mijne oogen lozen, i medelijden zou zij niet willen. Ik mevrouw Bal. en zag, dat ik de juiste snaar had getroffen. „Ja!” riep ik meen BArbt nen zyn het op te nemen onder den bond van regeeringen.” Ook tegenstrijdig zyn deze uitlatingen: „België en N.-Frankrijk moeten van de Pruisische bedreiging worden bevryd, zeide Wilson, maar, voegde hij er aan toe „ook de volken van Oostenryk-Hongarye, den Balkan en Turksch Azië”, waarover Duitschland zyn macht uitbreidt. Wat de bondgenooten van Duitschland daarvan zeg gen Dat op deze Centrale bondgenooten pressie werd en wordt uitgeoefend, zal men niet kunnen ontkennen, maar voor de bered dering van deze aangelegenheden zullen zij toch wel Amerika’s hulp niet verlangen. ze. zou gez't, wai nin«,in was. De eenige vragen, welke ik ht4 meisje durfd doen en nog maar terloops, waren: „<’f zij gi-Arrennanriddag iets van Somer- led haxi gehoord of gezien I En wat haar programma was gedurende deze week van het nieuwe tooneelstuk in I dinburgh pi" Zij antwoordde, <lat zij niets g -zien of gehoord had van Sotuerl d. en dat zij niet wtet. wat zij gedurende die week zou doen. Zij hoopte, iets van I dinburgh te zim. Zij v ronderstdde, dat wij en meneer Somerled weldra naar het wee ten of noorden zouden gaan. Maar tij liad, op verzoek van Barbara, aan mene r Dou glas gesohreven en hij was heel aardig Men kou op hem rekenen on» haar alles te laten zien. Hij wa>» ultgenoodigJ hen dien millag te komen besoeken. Jack Morrison had geschreven om te vragen of hij ook mocht komen, en Barbara vond 4“‘ goed, ate hij zijne drie vrienden mee- ïht. Zij Barrie moest heel erg vlassen, nu &1 ijd Barbara te Be^g.n en nooit... het andere. Zij kon nu he I goed de gwoejens van hare lieveling begrijpen ofsclioon tet haar eerst vreenal voorkwam (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1917 | | pagina 1