Had.
b
fflrf
5
EN
1
No. 13993.
Woensdag 9 Januari 1918
56e Jaargang
EN
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Iers,
Feuilleton.
dit blad.
D-A-.
£NIGE
£Tï©vl-w-s- ezx u^d.^erteaa.tie’blsud. voor G-o-clcLs- ©zx Oxxxstxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
DE GELE AFGOD.
2825 160
Redactie: Telef. Interc. 545.
AdministratieTelef. Interc. 82.
Gemengd Oorlogsnieuws.
Zweedsche
BUITÏ3SLANDSCH NIEUWS.
rez
de
HOOFDSTUK II.
De Gele Afgod.
I
Schouwburg,
i. Roodë Kruk
is, dan zal Ik u niet lan-
(Wordt vervo'gd.)
I - CM»
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceer-
den pry's. Groote lettérs en randen worden berekend naar plaatsruimte.
vol-
eide
ioor
De politieke wrijvingen in Duitschland naar aan
leiding van de onderhandelingen te Brest Litofsk.
Te Brest Litofsk. - Een brief van Lenin. - Stemming
over het vrouwenkiesrecht in Engeland.
Van de fronten.
der affaire ben ik wed niet precies
hoogte, maar Sir Robert vroeg mie,
V on Tschamflner
Is Koehler zijn
r va
verloor
eregeld tQdlg
mgto van var-
BCMMia te var-’
en Harwell
verkregen,
icn-,
jood! bekend’ met
«a Sultan? Ik
HEL HANDEL,
PARKEREN,
ILLEEREN.
tIJWIELEN,
UJWIELEN.
Rotterdam.
het
de
1917
zijn)leven. Of hij morst
van d.n heer Jack-
werden door menige
- -- in den
wind slaan en slechte zeggen, dt hij niet
gelaagd was, óf hij moest koe bij c'e
hoorn vatten on het contract verbreken.
rieyes zooals
dus ook nog
tram
jaan, of
geen
Aylward, die promo-
zarken, die Ohaanpers-
de slimste is, ga
r ?p.”
zooeven hoorde ik,
Uit Brest-Litofsk wodt voor het oogen-
blik niets naders vermeld. Alleen weten we,
dat ook Trotsky daar thans is aangekomen
en de Russische afgevaardigden, dde zich
daar niet meer hadden vertoond, heeft hij
meegenomen. Misschien heeft de houding
der Oeikraine invloed op der Russen hou
ding uitgeoefend en hebben de Russen ge
vreesd te worden geisoleerd, zoodat zij na
der zullen trachten tot overeenstemming te
komen.
Van Duitsche zijde wordt er al op gezin
speeld, dat de Oekraïne een zeer belangrijk
gebied is, in de eerste plaats wijl het een
Aan het Westelijk front hebben de En-
gelsche troepen als reactie op de Duitsche
plaatseljjke aanvallen een tegenaanval on
dernomen in de streek van Bellecourt.
Van de overige’ landsfronten valt niets
nader te berichten. Slechts vestigen wy de
aandacht op een bericht in de „Nordd. Allg.
Ztg.”, volgens hetwelk opnieuw een uitbrei
ding van het afgesloten zeegebied wordt
gemeld. Het gaat hier om de vijandelijke
steunpunten op de Kaap Verdische eilanden
en om het steunpunt Dapar in het aangren
zend kustgebied, benevens om het afgeslo
ten gebied rondom de Azoren, dat als steun
punt tot het eiland Madeira wordt uitge
breid.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ1.50, per w«ek 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2.55.
Abonnementen wonden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 31, GOUDA,
bfj onze agenten, den boekhandel en de postkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15" regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. /an buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Advertentiën van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
Réunia”, Mij.
en, Henri Dek-
der voornaamste korenschuren van Rusland
is, terwijl bovendien een afzonderlijke vrede
met de Oekraine tot gevolg zou hebben, dat
het overige deel van Rusland van de
Zwarte Zee zou zyn afgesneden, een feit
van politieke, militaire en economische be-
teekénis.
Volgens de
koetsk wegens
tusechen
vlammen,
hoop zijn.
ieer
Mbüm
en. W-
ir war
Mdlteg
idea.
m
«OIDSCIIE COURANT.
•n den Rijksdag j
departement van
Johannes, een j
economische on-
itofsk, die, naar i
geen al tel
te hebben gehad). De Russen
niet geneigd, de vroegere han-
i te vernieuwen, terwijl het
evenmin gelukt ie, zich door
bevoorrechte natie te
landgoed ie niet ver van Yark
je reeds zeide. Zij is van jou c.
familie.”
Majoor Vernon schrok even bij het hoo-
ren van haar naam, hij kleurde licht.
,,Ja, ik heb haar ontmoet,” antwoordde
hij, „en ze is ook familie”
„Ze zal naderhand' een riehe herittóre
zijn, meen ik,” ging de heer Jackson
voort „tenzij die oude Haswell al haar
geld opmaakt. Ik geloof, dat Aylward dat
wel weet; ten minste toen ik haar zag,
fladderde hij om haar heen.”
Vernon’s ontsteltenis was nu duidelijk
zichtbaar
„Zeer
hebt gest
heden,
als je
uit, zoo
„Waarom?’
,',Gn'
ik, je
zien.
bureau,
voor
De Zweedsche scheepvaart-
verliezen.
Volgens het Scheepsregister
Zweedsche HandetecoUege,
Zweedsche koopvaardij in
schepen en 35 zoueonepni.*
K o e m eniërs voor het A me- J
rikaansche leger.
Up het Oostelijk front wordt het vol- i
geude, waarschijnlijk van de Roemeeneohe'
regeering uitgaande, dlraadilooze telegram
geseind
„Alle officieren en soldaten die in liet
Anter ik aansche leger wenschen te treden,
moeten zich wenden tot de Amerikaansche
militaire missie te Jassy De eerste voor
waarde is strenge tuoht en onvoorwoarde-
djke gehoorzaamheid. Voor de soldaten is
aanbeveling hunner officieren noodzake
lijk Den voorrang hebben zij, die bereid
zijn bestendig in dienst te blijven
ONS OVERZICHT.
In de Duitsche bladen hebben geruchten
de ronde gedaan over de ontslagaanvraag
van generaal von Ludendorff. De bladen
der al-Duitschers en der groot-industrieelen
verheelden niet, dat er aneeningsverschil be
stond tusschen het legerbestuur en de
Ryksregeering over de -politiek, welke by
de vredesonderhandelingen te Brest-Litofsk
werd gevoerd. En het schynt dat Lüden-
dorff’s ontslagaanvrage was bedoeld als een
poging om kracht by te zetten aan de in
conservatieve kringen heerschende ontevre
denheid.
Om de publieke meening gerust te stel
len, heeft de regeering het noodig geoor
deeld, door middel van de offïcieuse „Nord-
deustche Allgemeine Zeitung” te laten be
kend maken, dat het niet waar is, dat de
Rykskaneelier, zooals in versöhilende bla
den was gemeld, Maandag vertrouwelyke
besprekingen met de party leiders heeft ge
voerd en dat het evenmin waar is, dat, zoo
als in de „Lokal-Anzeiger” en elders werd
beweerd, de Duitsche gevolmachtigden te
Brest-Litofsk van hun marschroute waren
afgeweken.
Ook had het Wolffbureau zich gehaast de
geruchten omtrent de ontslagaanvraag te
gen te spreken. Naar aanleiding van dit
démenti merkt 4e -j^RMu&ëurtAr Zoat.ii
echter op, dat „het piet alle vragen tot zt
gen*heeft gebracht, die reeds alleen bij de
gedachte aan zulk een ontslagaanvraag en
aan het feit opdoemen, waar dit bericht, dat
zoo’n nadeelige uitwerking kan hebben, ge
publiceerd werd, ofschoon toch juist de
verbreiding van zulk een soort berichten
anders met de grootste gestrengheid wordt
ve/hinderd.”
De latere geruststellende verklaringen
nemen dan ook niet weg, dat de Duitsche
politiek weer spannende momenten door
leeft En al meer blijkt wel, hoe de aanvan
kelijk aangenomen houding, zooals Czernin
deze te Brest-Litofsk vertolkte, onder al-
Duitsche pressie is gedrongen in de banen
van het annexionisme.
De „Leipz. Volkazeitung” zegt het zeer
scherp aldus: „De machtswil der Duitsche
regeering is een beletsel voor het sluiten
van een democratiscihen vrede met Ruslahd
en daarmede voor den algemeen en vrede.
Deze machtswil der Duitsche regeering
wordt ondersteund door alle burgerlijke
partyen en ook de Duitsche regeeringsso-
cialisten, die hun politiek aan die der bur
gerlijke partyen geketend hebben, leggen
er zich by neer.”
Hoe dit machtsbegeeren den al-duitschers
parten speelt, lezen we in een artikel van
de „Magdeb. Ztg.” waarin het heet: „Trots
de buitengewone verbetering van den mi
litairen toestand in het laatste half jaar,
zyn er, politici en partyen, die op
het offerprogram van Juli
niet alleen de onderhandelingen met Rus
land maar ook met Engeland willén voeren.
Daartegen verzet zich steeds meer het na
tuurlijke krachts- en maèhtsbe-
w u s t z ij n. Mogen de meeningen verschil
len over de vraag, hoeveel men aan de Rus
sen, als de eerst om vrede vragenden, tege
moet kan komen, allen moesten het er over
eens zyn, dat wij tegenover Engeland niet
eerder meegaand kunnen worden vooraleer
onze overwinning verzekerd en erkend
is.”
Verder betoogt dit artikel, dat ook de
Russeh echter krachtiger moeten worden
.aangepakt. Dat de moeilijkheid door de on
derhandelingen te Brest-Litofsk ontstaan,
vooral Koerland en Lithauen gelden, is ons
bekend en we hebben gezien hoe een gegoo
chel met phrazen het uitstrekken van den
Duitsdhen Adelaarsklauw naar deze gebie
den moest bemantelen, 'klaarblijkelijk als
concessie aan de annexionisten dus. Opmer-
dit: „Of men erkent het zelfbestemmings-
recht van Polen, Letten en Littauers en dan
moeten deze volken in volkomen vrije stem
ming over het lot beslissen óf men wil on
der alle omstandigheden personeele unies,
tolunies, militaire overeenkomsten en dan
kan men niet 'beweren, dat men het zelfbe-
stemmingsrecht van die volken erkent.”
Anders zou het z.g. zelfbestemmingsrecht
der volken uitkomen op het versje:
Selbstbestimmung Absolut,
Wenn Sie uns den Willen tut!
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ1.25, elke regel meer ƒ049.
Op de voorpagina 50 hoöger.
Sneeuwval.
Wegens hevige sneeuwstormen is de
levensmidde envoorziening. van Petersburg
verstoord Trams, autoen rijtuigen rij
den niet. Men zal de militairen aan het
opruimingswerk zetten.
AMERIKA.
Burgeroorlog in México.
Het Amerikaansche ministerie van oor
log heeft bericht ontvangen, dat er se
dert Zondagochtend gevochten wordt tas-
schen Car racistische soldaten uit Jaurez
en bandieten van Villa, die zich van de
Wy willen ook de aandacht eens vesti
gen op den merkwaardigen open brief door
L e n i n in het Zwitsersche „Journal de Ge
nève” gericht tot Herman Ternau, waarin
hy zegt: Gy wilt tegenspraak vinden tus
schen den oproep van de Russische volks
commissarissen tot de arbeidersmassa’s
der oorlogvoerende Staten en hun ondernan-
delingen met de Duitsche en Oosten-
rijksch-Hongaarsche regeeringen of mili
taire overheid. U meldt my, dat het niet
het Duitsche volk, doch zijn keizer is, die
over oorlog en vrede beslist en dat het
Duitsche volk in zulke dingen niet meetelt.
Dat alles wist dk reeds. Ik wist óók, dat dit
in a 11 e oorlogvoerende landèn hetzelfde is.
Het komt er weinig op aan of daar een
schijnvertooning vaSi verkiezingen, parle
mentaire contröle, enz., is of niet.
Lord Bryce schrijft dat in Engeland, het
moederland van alle parlementen, het lot
van het land in werkelykbiheid bestuurd
wordt, door'een dozyn onverantwoordelyke
personen. Een zuiver monarchale regeering
heeft tenminste het voordeel openlijk te
zijn. Slaan wy het oog op de feiten. Wij
hebben vóór alles den vrede noodig. Wy
hebben de gehcele wereld uitgenoodigd dien
te sluiten. Twee regeeringen zyn daarop in
gegaan. Gelooft u dat dit tegen der.
wsnsch vanv hun&y_o i k F^Jndien
len hooien, wat kunnen' wij aau
doen Hun uitnoodigen hun volken
te raadplegen óf het volk uit
noodigen hun eigen lot të bepalen Dit heb
ben wy reeds gedaan. Wij hebben genoeg
gedaan en trekken ons terug. En anderen
‘zullen geleidelijk doen wat wij deden, de een
na den ander, Roemenië, Portugal en wie
nog meer?”
Te B er lijp.
De staatssecretaris voor Elzas-Lotharin-
gen, Von Tschammer, en onderstaatsse
cretaris Koehler zijn uit Straatsburg te
Berlijn aangekomen.
RUSLAND.
Rusland en de Entente.
De Engeteohe gezant te Petrograd tal
volgens een bericht in de bladen van 7
Januari vertrekken. Ook de officieren en
leden van dé Engelsche militaire legatie
in Rusland zullen het tand verlaten. De
vhuren.'
'Derugtreklkinig der troepen
uitPerziö. y
1 r wordt beweerd, dat Troteki, aan de
Porte een nota heeft overhandigd!, waarin
hij voorstelde onderhandelingen aan te
knoopen over het terugtrekken der Rus
sische troepen uit Perzië, onder voor
waarde, dat ook Turkije dit voorbeeld! zal
volgen.
Irkoetsk in vlammen.
„Gzasf’ staat de stad' Ir-»
dë voortdurende gevechten
maocmalisten en k&dttten, in
De stad moet thans een puin-
Het BrLtsche Hoogerhui^ zal
vandaag over de wet tot toekenning van het
vrouwenkiesrecht stemmen. De te
genstanders doen hun uiterste best om het
wetsontwerp verworpen te krygen, doch de
bladen erkennen, zooals de Daily Telegraph
het uitdrukt, dat de uitslag van het debat
reeds onherroepelijk vaststaat door den oor
log, hoewel het verleenen van het kiesrecht
aan 6 millioen vrouwen klaarblijkelijk veel
risico met zich brengt. Slechts de Mor
ning Post zet de oppositie voort en wil, dat
tenminste gevolg wordt gegeven aan het
verzoek van ,mrs. Humphrey Ward om een
referendum te houden.
De uitwiseeling der ge
vangenen
Bij do verdëre bespreking van het vraag
stuk der uitwisseling van de burger- en
krijgsgevangenen in de groote commissie
van den deelde generaal Frie
drich naanens het ministerie van Oorlog
mede, dat dit het een nationale zaak acht
te, het vraagstuk der burgergevangenen
op te lossen en diaarom besloten heeft,
militaire gevangenen tegen burgergevange-
nen uit te wisse.en. Na moeilijke onder
handelingen. wegens de krasse Russische
ei-ichen zijn ten slotte 4000 Russische of
ficieren uitgewisaeld tegen 1000 Duitsche
officieren en alle uit OóstTruieen gede
porteerden Binnenkort zal het Oost-Prui-
sen-vraagstuk zijn afgedaan. Fr bestaat
ook hoop, mei betrekk ng tot de burger
gevangenen tot een oplossing te komen
met Frankrijk en Engeland).
Polen en Duitschland).
De Pooische staatslieden te Berlijn ver
toevend, werden bij den keizer ontvangen.
In de gehouden toespraken werd' gewag
gemaakt van de voorgenomen Duitsch-
Pootaohe samenwerking in de toekomét.
De deputatie zal zich naar Weenen be
geven.
De Noorsche scheepvaart,
verliezen.
Het departement van Handel deelt me
de, dat de koopvaardijvloot van Noorwe
gen in W7 434 scheipen heeft verloren
tengevolge van mijnontploffingen of het
tot zinken brengen, zijnde 627.0ÜO ton. j
Iemand vertelde me, dat je compagnon
worden bent van
tor, en dat kleine vai
Haswell, die werkelijk
je gang, vertel maar op.”
„Mijnheer Jackson, zooeven hoorde ik,
dat dë Judlge niet alleen ons artikel maar
ook de adlvertentiesi betreffende de bewuste
maatschappij heeft geweigerd. Van dit deel
der affaire ben ik wel niet precies op de
hoogte, maar Sir Robert vroeg me, of Ik
niet even bij u aan kon gaan en de zaak
in 't reine brengen^”
„Je bedoelt, dat de kerel jou stuurde
om mij te bepraten, omdat hij wist dat ik
vroeger je familie in lem kende. Dat zal
hem leelijk tegenvallen. Dat kun jij niet,
noch iemand anders ter wéreld, zoolang
ik hier de bftas1 benw”
Er heerfldhte na deze woorden een stil
zwijgen, dat eindelijk dóór Alan werd ver
broken, en hij merkte op
„Ate dat zoo is, dan zal ik u niet lan
ger ophouden.”
„Ik zei, dat Ik een kwartier M je
dienst was, en je bent hier nog slechte
vlei- minuten geweest. Kom Alan Vernon
vertel mij je vaders beste vriend, nu eens
boe je er toe gekomen bent om te heulen
zeggen waar het op neerkomt. He4 is
Turkwch grondgebied, niet waar, en nu
al het andere daargelaten, ligt de quin-
tesbens daarin, een mandaat van den Sul
tan te bezit.en
„Ja, Sir Robert Aylward
hehben het in Constanlinopel
Ik hob het document gezidn."
„Ah zoo, en ben je goe
de handteekening van dén
weet dat toen zij er verleden herfst war
ren, de vorst zeer ziek was...”
„U bedtoelt...” zeide majoor Vernon óp
kijkend).
„Ik bedoel, dat ik die zherheld n et
erg vertrouw. Meer zeg ik niet, want
er is een wet op laster in dit landt Maa.
de Judge heeft eenige informatie-bronnen.
Het kan gebeuren dat er niet dadelijk veel
protest gemaakt zal wordën, want geld
stopt veel, maar vroeger of later zal h t
toch uitkomen, en misschien wel een in
ternationaal geharrewar geven en zeker
veel schandaal. I n wait het schema zelf
betreft, het is veel te hoog berekend) ten
voordeele van de promotors, van wim,
Alan, onthoudt dat góed, jij er een zult
zijn Ziezoo, de tijd is om. Misschien volg
je mijn raad' op, misschien niet. Hoe hel
ook -zij, het is een raad van een man van
de wereld, en van een huisvriend) van je
familie. Het reotame-artikel cn de pros
pectus plaaisi ik niet in de Judge, al wou
je me duizend pond' er voor geven, die je
vriend Aylw&rd er zeker gaarne aan zou
opofferen. Adieu, kom' mij eens af ?n toe
opzoeken, en vertel mij 64e het afg^loo-
pen is - en dan,” d t laatste werd door
de reeds sluitende deur heeng'roepen
„groet Miss Barbara voor mij, want zjj
is een eerlijke vrouw?',
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiiede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
natuurlijk, dJat je je in die zaak
doken, onder al déze ometandig-
bedbei ik zei Jackson, „maar
mijn raad aan neemt, loop er dan
hand je kunt.”
^Omdiat jij, Alan Vernon, evenmin als
naain door het slijk gesleurd wilt
Hij scharrelde in een lade van zijn
1, en haalde een getypt document
den dag „Hier, neem dJat mee, en
bestudeer het op je gemak,” z&ide hij,
„het is een schets van de financieele loop
baan van de hoeren Aylward, en Cham-
pers-Haswell, ook van de maatschappijen
door hen opgericht en waarmede ze in
connectie Stonden,, en wat er met al de
genen is gebeurd, die bij hen, geld inleg-
deai Gisteren heelt :emand het voor mij
uitgewerkt, en ik trek er partij van. Jij
denkt, dat die Sahara-kwestie bestaan kan.
en dat te misschien ook wel mogelijk, wat
wat het technisch gedeelte betreft, maar
tijdens jouw leven zal er nooit gevaren
worden op die zee, waarvoor zij van het
Britsohe publiek zoovele millïoenen willen
vragen. Kijk eens hier. We hebben nog
maar drie minuten dus ik zal je precies
Diep in gedachten liep Alan Vernon de
trappen af, voorbijgefltormd. door een haas
tig heer, die den groote» uitgever, wiens
bel weer onophoudelijk gehoord werd,
spreken moest. Aan de deur werd Alan
opgewacht door den nitemt beleefden
chauffeur, die de deur van den magnifi-
quen auto voor hem apenhieU Hierin
was een elect,rtech lampj', bij welks llclit
Alan het docum- nt las, dat de heer Jack-
son hem gegeven had.
Toevallig werden zij voor het Mansion
House een kwartier opgehouden, zoodat
hij tijd vond, het wel nirt geheel jtoor te
lezen, maar er toch zooveel van te be
grijpen, dat toen de auto voor het ko os-
sale granieten gebouw dtil stond, zijne
bruine oogen wijd waren opengegaan
Alan steeg uit en stond een oogenbliï be
sluiteloos wat t? doen Zijn eerst gedach
te was. een tran» te nemen en naar zijn
kamer te gaan, of naar zijn club waarvan
Sir Robert geen lid was; maar hij was
geen lafaardl, dtte volvoerde hij dat plan
Hij was zich wel bewust, dM hij op een
keerpunt stond! van
de waarschuwingen
son, die versterkt
heimelijke angsen en’ gevoeici
wind slaan en slechts zeggen,
DUITSCHLAND.
De on der handelingen niet R u a-1
land over economische
kwesties.
In de hoofdcodumiesie van
heeft de directeur van het de*1
BuitenlandSohe Zaken, dr.
overzicht gegeven van dë e^r
derhandclingen te Brqst Lite*
uit zijn mededeelingen bleek,
vlot verloop
toondeh zich
delwverdragen
Duitschland
Rusland) als meest
doen behandelen.
met die vermomde schurken?’
J- r lag zooveel ernst in die vraag, dat
Alan de ruwe manier, waarop ze gedaan
werd., over het hoofd zag
„Wel, het is niet nieuw,1” antwoordde
hij, „ik had een plan tot bewerking van
dë woestijneenige jaren geleden ben ik
er een tijdje geweest, en maakte toen een
paar ruwe schetsen. Daarna weixl! ik ge
noodzaakt den dlenöt té verlaten, en ves
tigde me toen toen op Yarley, döt na va
ders dood mijn eigendom was ge
worden. Het landgoed brengt niet veel op,
juist voldoende om do onkosten er van
te dekken. Ik ontmoette Champers-Has-
well, die daai: vlak bij woont’ Hij is1 nog
in de verte aan nrij geparenteerd), daar
mijn moeder eën Champers was Toeval
lig verteldë Ik hem van mijne ideeën. Hij
zag er dadelijk iets in, introduceerde mij
bij Alylward, en het eind van de geschie
denis was, dat .zij inlij ivoorstelden om
compagnon te worden, met een klein aan
deel in do zaken, want ik was juist do-
geen dien zij noodig hadden.”
„Juist degeen, dien zij noodig hadden,”
herhaalde de uitgever. „Jtfwel, de laatste
der Vernons, een genieoffider van goe
den huize, een mooie reclame, en iémand,
dien het niet aan kundigheden ontbreekt.
Ja, je bent juist degeen dien zij noodig
hébben En je naamt het aan?”
„Ja. Ik was ten einde raad, had niets
te doen, ik wil wat fortuin maken. Yor-
leys is ruim vijfhonderd jaar in onze fa
milie geweest, ik vind het vreeselijk als
ik het huis zal moeten verkoopen. Ook
- ook en hij hieid op.
„Heb je wel eens Babara Champers ont
moet?’’’ vroeg de heer Jackrbn inoonser
quent. ’„Ik eens. Bijzonder lief meisje, en
mooi ook. Maar je kent haar natuurlijk,
want haar oom te haar voogd, en hun
jan
H. RIDER HAGGARD
door
Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reus-
(Nadruk verboden.)
10
