>p
8
I
Maandag
EN
No. 13596.
14 Januari 1918.
ft6e Jaargang
VERSCHIJNT DAGELIJKS
ilage.
1K
«j
r:
Zoon.
Haar
Feuilleton.
11.
A
iTie-CL-ws- ezx u£^<5L“v-0rtexLt5.e'bla.óL voox G-out-êLa, oxxC>xxxstxe3sexx.
deugeed bij
n Singel 14.
JUT,
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
DE GELE AEGOD
van
BureauMARKT 31, GOUDA.
-s
367 200
Administratie: Telef. Interc. 82.
Redactie: Telef. Interc. 545.
er vooralsnog niet
BUITËNLANDSCH NIEUW 8.
«4
ion.
and.
en
y»el
24
(Wordt vervolgd.)
Gewone advertentiën en ingezonden mededelingen bij contract tot «eer gereduceer-
den prtys. Groote letters en randen worden «eeekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden d0or tusschenkonut ven «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
>k.
^7
raar
M-
n haar
le vm
I Baar
r
rriositeit,
sehaam-
Van de fronten valt geen wijziging te
melden.
GOUDSCHE COURANT.
2203 20
we-
»tal
l in
men
men
ud'ytt
hting
Wat denkt de Rijkskt
gin deze voogdij over
bben;
idaag. I
lat of
van I
voor- I
Mhll. I
tof - I
lieren I
Kaar- I
ehen
i vol,
het
iron.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal; 1.50, per wede 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per week 17 cent, over» waar d^bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ1.90, met 'ondagsblad ƒ2.55.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 81, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de pO tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. /an buiten Gouda en den beaorgkring: 1—5
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entiën van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
In de Fransche Kamer heeft Pi-
chon het woord gevoerd over de diplomatie
ke oorlogvoering in verband met desbetref
fende interpellaties, welke hoofdzakelijk“
critiek leverden op het Weigeren der pas
sen aan socialisten voor Petrograd. Pichon
merkte hieromtrent op, dat deze passen
werden geweigerd om opportuniteit,s
Naar „Havas” meldt, is de verklaring
van Pichon goed ontvangen door de pers,
terwijl met uitzondering van de socialisti
sche organen de bladen de weigering der
passen voor Petrograd goed keuren, nu de
maximalisten met de vijanden onderhan
delen.
Over de ondeihandelingen te Brest Li-
tofek wordt niet veel nadere vernomen. Na
de definitieve vaststelling van het als zelf
standige gedelegeerden deelnemen der
Oekrainers aan de besprekingen heeft er
nog een woordenwisseling plaats gehad tus-
sohen generaal Hoffmann en Trotsky,
waarbij eerstgenoemde nog eens opkwam
tegen de officieele Russische propaganda
Onder de Duitsche troepen. Een inmenging
waarvan het Duitsche bestuur 'rich ont
hield ten aanzien der Russen, maar die zy
omgekeerd ook van het Russisch bestuur
verlangde. Trotsky daarentegen wees er op,
dat de partijen, die tot de Russische regee-
ring behooren, het juist als een stap
vooruit zouden beschouwen, als de Duit
sche regeering vrijmoedig en openhartig
baar meening zou zeggen over den binnen-
landschen tpestand in Rusland, voor zoover
zy dit noodzakeljjk mocht achten.
Door de zitting te sluiten, is klaarblijke
lijk een einde aan deze discussiën gemaakt;
Eindelijk hooren we weer eens iets over
de besprekingen in de Pruisische
hoofdoommissie van het ontwerp der kies-
rechthervormjiijg.
Het blijkt, zooals het „Berl. Tagebl.” aan
geeft, dat de reocttonnairen, de nationaal-
liberalen aan het hoofd er steeds op uit
zijn de geheele kiesrechthervorming tot in
het oneindige uit te stellen.
De leden der linksche partijen de voor-'
ijver
„Ik
ben,” arflwc
niet of het
Poolseh afgevaardigde zich
herpe bewoordingen uitliet en
iet „walgelijk Pruisisch regi-
Polen zich wenschte te bevrij
den, protesteerde de vice-voorzitter Fried
berg, die ttfs z’n overtuiging uitsprak, dat
niet alle Polen er zoo over denken, want
dat zulks ondankbaar zou zijn op een. oogen-
blik, dat de koning de Poolsche staat her
steld heeft.
We zien dus wel dat deze besprekingen
nu niet direct een vlot verloop hebben.
INGEZONDEN MEDBDEELINGBN: 1—4 regels /IJ», elke nge> meer /0.M-
Op de voorpagina 50 hooger.
In Spanje woelt het blijkbaar nog steeds.
Onlangs kwamen ons reeds, via Duitsch-
land, berichten over onlusten onder het le
ger ter oore, daarop volgde dezer dagen
het koninklijk besluit om de cortes ie ont
binden, en thans seint Reuter omtrent sta
kingen en wanordelijkheden.
Geruchten melden dat te Valencia een
algemeene staking zonder voorafgaande
waarschuwing zou zyn uitgebroken als pro
test tegen de duurte. Uit Barcelona wor
den rumoerige manifestaties om dezelfde
reden vermeld. Het theater werd met stee
nen gebombardeerd,- de menigte drong de
café’s binnen, waar zy plunderde en de
menbeis vernielde. Tal van personen wer
den gearresteerd en gewond.
Of Inderdaad duurte, honger de directe
oorzaken tot de troebelen zijn, valt echter
niet op te maken. De wanordelijkheden in
het leger zouden er althans niet mede ver
klaard warden. Naar aanleiding hiervan
herinneren wij eraan hoe kort na de eerste
Russsiche omwenteling ook in Spanje po
gingen werden gedaan tot de vorming van
arteiders- en soldatenraden, pogingen
die met geweld zijn verydeld.
Het blijkt intusschen wel dat de regee-
nam, haar de geheele toedracht der zaken
te vertellen, opdat ze hem niet verkeerd
zou beoordeeleih. Daarna zou hij heen
gaan, mfesohien wel naar Afrika.
Hjj gevoelt)» zich intusschen nu de eer
ste optmnitng van het vrij zijn voorbij
was, geheel uitgeput, en zoo moe, alsof
hij een week lang harde koortsen gehad
had. Hij moest wat eten, en dan naar bed1
Over het geheel zegende hij den naam
Jackson, den uitgever van dé Judge, en
zijn vaders ouden vriend
8
Niet
zou hij weer
garen in dat
Gelukkig
lijk van
ring de toestanden
meester is.
Toen Alan het kantoor verlaten, had,
keerde Sir Robert zich tot Mr. Chaanpers-
H<well en vroeg hem bruusk:
„Wat zou dat te beteekenen hebben
Mr. Haswell keek een.? naar hrt pla
fond, floot op zijn eigenaardige wijfce en
antwoordde toen
„Ik weet het niet zeker, maar ik denk
zoo dat oaze jonge vriend lont is gaan
ruiken, misschien heeft die Jac'coon, dat
oude mormel, hem wel een lont getoond',
van een vreemd Turksoh model.”
Sir /Robert kninkte
Vernón is iemand die liet van kruit
schijnt te houden, de lucht er van krie
belt zijn neus zeker t veel,” zeide hij,
„maar geloof je, dat nu hij eenmaal iets
vermoedt, hij zal zwijgen?”
„O ja zeker, zeker,” antwoordde M'r.
Hatowell opgeruimd, „de man is de eer
lijkheid zelve; hij zal ons nimmer verra
den. Denk maar eens hoe hij handelde met
die aandeelen. Doch ik geloof, dat het
per slot van rekening nog maar het beste
is, dat we hem met goed fatsoen kwijt
zijn. Te veel eerlijkheid, evenals te e>el
is een gevaarlijk iets in zaken.”
wert niet, of ik dót wel met je eens
Tflwoordde Sir Robert, „ik weet
het niet beter zou zijn om pp den
leger moet worden op de been gebracht, een
uitgelezen leger, dat uit de roode garden
van de werklieden moet bestaan.
Ik doe een beroep op allen, die de vrij
heid liefhebben, om zoo’n leger te vormen.
Zoowel in het land als aart het front mort
de revolutionnaire volksgarde worden geor
ganiseerd een garde, onderworpen aan ge
strenge, revolutionnaire discipline.
Toont de wereld de onuitputtelyke kracht,
welke in het revolutionnaire proletariaat en
de arme boeren schuilt. Er zal by het recru-
teeren van deze garde geen dwang wor
den toegepast. Wie zich niet sterk genoeg
Voelt, doet beter zich niet aan te sluiten.
Verder doet dit manifest een beroep op
allen en richt zich eveneens tot de
Oekrainers, waarvan Krylenko ver
wacht dat zy zich evenzoo aan de zijde der
Russische arbeiders en boeren zullen scha
ren. De oproep besluit dan aldus: Een gar
de van een socialistisch volk, dat de zaak
Van een socialistische regeering en een so
cialistische autoriteit verdedigt, kan niet
verslagen worden.
:aneelier te doen te-
(te manschappen?
Cr enltutlet
Het maandblad! „Die Flamkne,” hrt or
gaan van ruim 110 Duitsche Lnkverbran-
ddngwvereenigingen (welk blad thans,
jenfl den papiernood', tot een klein aanl
iladzijdVn is ingekrompen), bericht dat
\ovember in de 51 crematoria in. Duitech-
lahd 1092 lijkverbrandingen plaats vonden
(tegen 939 in November 1Ó16). Voor de
perste H maanden van 1917 i< het cijfer
nu 12.800 geworden Het totaalcijfer
yan de ginds December van hol jaar 187n
totaalcijfer van de rtndH December 1878
in dg Duitsche cremiatbria 'plaats gevo dtoi
lukvVbrandingen is thans tot 108.610 ge-
stMi.
In het crematorium te Hirschberg in
Sileziö, 22 AVg. 1915 geopend, vond oj^
22 Nov. j.l. do honderd te verbranding
plaat» en in dat te Weimar, in Nov. 1911
geopend, de duizendste op 16 Nov In het
crematorium te Münchên (Beieren) ge
schiedden in die 5 jaren sinds de opening,
28 Nov. 1912—17, reeds 1784 cremati-*i.
De crematoria te Kionigsbergl (Oosat-Prul-
feen) en Plauen (in Voiglland, Saksen)
zijn reed? zoover gevordail, dat zij bin
nenkort geopend zulle, kunnen worden,
.waardoor dan het aantal in DuHsohland
tot 53 stijgt.
Ook rin OostenrQk zal men weldra tot
lijkverbranding overgaan, Maar het crema
torium te Reichenberg thans gereed ge-
Komen is.
DUFTSCHLAND.
Verbod met R ijk sdagi ed «n
om te gaan.
1 en socialistische Rijksdagafgevaardigde
'heeft de valgeiule vraag bij den Rijksdag
In gediend
Is het dien RijkskanseUer bekend, dat
bij het leger van Mackensen een op 8 Dec.
191" gedateerd! bevelschrift is uitgevaar
digd, waarin gezegd wordt, dat de man-
«ciiappen moet worden ingeprent, dat elke
omgang met leden van Rijksdag en Land
dag verlioden is
den,
ren
Ik
en
den, hoewel i
wat lastig zijn-”
„Zeker, zeker,” anlwoc.™
well, „we hebben geheel, tegen
in gewerkt en dat verveelde 1
schama zooals hij het gemaakl
een aardig voorstel dat mraschie”
kapitaal tien percent gegeven had, maar
wat is tien percent voor ons? Wij hebben
meloenen noodig, en we zullen ze be
komen Morgen komt hij op The Court,
en mi^sbhieij. kunnen we nog wel de za
ken In het reine brengen. Ik zal Barba
ra een wenk geven-, zij heeft een groeten
faivloêd op hem, en jij kunt hetzelfde
doen, Aylward.” a*
„Mejuffrouw Champers hee^ op Ieder
een die het gduk had, haar te leeren ken
nen, groeten invloed,” zeide Sir Robert
hofftlijk, „Maar tooh, al is zü geneigd er
g.-briiik van te- maken, dan betwijfel ik,
of het in dit geval zal baten. Vernon ia
reedslang tot klaffrhail gekomen. Ik heb
hemgadegeslagen, en ik bon er zeker
van. Hij besloot vanavond den bestte-wn-
den stap te doem, en ik geloof niet, dat we
hem in dit kantoor nog weer zullen zien.
Haewrtl,” ging hij met plotselinge geest
drift voort, „ik zei je verteden al een», <at
we te veel geluk hebben, dat kan niet zoo
voortgaan. De fortuin, de werkelijk, gun-
ftigc fortuin^ kwam er nirt Verno» in,
en ik geloof vast, dat zij er met V «non
weer uitgaat
„In leder geval zal zij ditmaal <><s aan-
Een oproep van Krylenko. - Op de bijeenkomst
te Brest Litofsk. - 'Een rede .van Pichon. - De be
sprekingen over het Pruisisch kiesrecht-ont-
werp. Ongeregeldheden in Spanje. - Van de
fronten geen nieuws.
ONS OVERZICHT.
De Bolsjevestische opperbevelhebber van
het Russische leger, Krylenko, heeft een
oproep uitgevaardigd, waarin hy wyst op
het gevaar, dat in de annexionistische plan
nen van Duitschland gelegen is. Hy deelt
dan mee, dat de maximalistische regeering
een revolutionnairen heiligen oorlog over
weegt tegen de bourgeoisie van Rusland,
Duitschland (vermoedelyk ook van de an
dere Centrale landen), Engeland en Frank
rijk.
Het klinkt eenigszins zonderling na de
schijnbaar tegemoetkomende houding door
Trotsky juist te voren te Brest Litofsk be
toond.
Toch hebben wij al eens Trotsky’s bedrei
ging gehoord', dat hy dóór zal stryden, in
dien men hun grondbeginselen aantast. Het
is de geestdrift der revoluitionnairen voor
hun Idealen, die hier den stryd wil doen
aanbinden tegen heel de wereld-bouigeoisie
L'histoire se répête. Ook de Fransche revo
lutie toog uit om haar beginselen over de
grenzen heen te vestigen eneindigde
mrt een keizerryk.
Wij dienen bewondering te hebben voor
het fier idealisme dat hun de kracht geeft
f pal te staan voer groote en onloochenbaar
söhoone beginselen. Noem het utopisten,
hun daar-zyn zal nimmer vergeefs zyn ge
weest
Tegenover de Duitsche eischen merkt
Krylonko in zijn manifest op „Hun voor
waarden zouden ons een slachtoffer kunnen
doen worden van de lusten der bourgeoisie.
De Russische republiek en haar raadgevers
zyn van alle zijden door vijanden omringd.
Amerikaansche en Fransche financiers lee-
nen Kaledin geld om oorlogstnateriaal aan
te schaffen.
Dit zyn omstandigheden, aldus vervolgt
deze oproep, welke voor de Russische boe
ren en arteiders de kwestie van verdedi
ging van all* veroveringen der revolutie
aan de orde stellen.
Schrik en kwelling zal hun antwoord
zyn, welke de folteringen in de schaduw
zullen stellen, die door de satellieten van
den tsaar werden fodgepast Het is moge
lijk, dat de heilige revolutionnaire oorlog
aan de fronten zoowel* ais achter de linies
aanstaande is als een vreeselijk onafwend
baar lot.
Het vraagstuk, dat uit al deze omstan
digheden op den voongrond treedt, is de or
ganisatie dln een goedbewapende weer
macht. Het oude leger is niet in behoorlij
ken staat, vermoeid en uitgeput. Een ander
H. RIDER HAGGARD
door
Mevr. Storm van Leeuwen—-Klerk de Reus.
(Nadruk verboden.)
voor mjllioenen ponden serling
weer terug gaan om goud te ver-
mausoleum van reputaties.
had hij niemand, die afhanke-
het» was, hij zou op dd een of an
dere manier wel zijn Stukje brood, een
eerlijx stukje brood, verdienen.
Hij liep vlug die straat door en danste
van vreugde als een kind, ja, gaf zelfs
een straatveger, tegen wien hij aanliep, een
kwartje tot vergoeding. Zoo bereikte hij
Mansion House, de politie verdacht hem
v?n wein g aangeschoten te zijn. Daar
klem hij boven op een tram, die reeds vol
was met vermoeid*, zorgelijk uitziende
klerken, die nu naar huis gingen na een
langen dbg van hard werken voor hon-
gerloonen. In dit getzelsohap, in die kille
atmosfeer verdween iets van zijn enthou
siasme Hij dacht er nu over, dat binnen
fen» !aar’ op hoogst twee jaar, het-
lawigoed Yarley», waar zijn familie reeds
eeuwen gewoond had, onder den hamer
zou komen. Waarom had hij Aylwards
aanbod toch niet geaccepteerd, en hem die
0‘<fe fetisoh niet voor 17.000 pd. verkocht?
zou met de aandeelen van de Sahara-
™*atecbappij niets te maken Mtei ge-
D*ü. en ate een rijk man eenWjTn-som
uitstrevende volkspartij en de aociabl-de-
mocraten hebben zich tot nog toe echter
zeer gereserveerd betoond, om den reeht-
schen niet nog meer gelegenheid te geven
om de debatten te rekken.
Toch kwamen by de debatten reeds
scherp, tegenover elkaar gestelde meenin-
gen tot uiting, zoodat minister Drewe op
merkte, dat het noodzakeljjk is wederzjjdsch
wantrouwen te laten varen. Een teleur
stelling voor het volk In zijn verwachtin
gen toch zou van groote beteekenis zyn
voor de binnenlawdsche politiek.
Het vertrouwen der massa in den staat,
zei hjj, wordt geschokt, wanneer de eene
fractie datgene weigert wat de andere als
haar program verkondigt. Het algemeen
gelijke van den druk onzer bevolking, voor
de armsten het meest, maakt den eisch
naar geljjke rechten sterker.
Een oonseivatief afgevaardigde ant
woordde daarop dat het gelijke kiesrecht
het volk zou overleveren aan de sociaal-
democratie en daarvoor willen de conser
vatieven Pruisen behoeden.
Ook het Pruisisch regime in Polen kwam
ter sprake.
Toen e^
daarby in
sprak van
me” waa/Vj
den. nrotes
duur wat meer op te doen van dot arti
kel. Wat mij betreft, ofschoon het ons
niet in het openbaar zal benadeelen, want
het voorgevallene zal niet opgemerkt wor-
spijt het mij, dat wij Vernon verlo-
hebben, het spijt me werkelijk zeer.
geloof dat hij nog zoo kwaad' niet was
ik respecteer zijn goede hoedanighe-
ik„toegeef, dat ze wN eens
eer,” antwoordde Mr. Has-
i zijn raad
hem. Het
femaakt had was
len met klein
had, mi
'Vij heb
redenen. Ook is de toertand in Rusland
te duister, terwijl de Russische regiering
door geen der geallieerden erkend is.
Spr. becritóseerde de houding der voor
malige bondgenooten. Gedurende 25 jaar
was Frankrijk de loyale bondgenoot van
Rusland. Den dag, dat hrt Slavische volk
door Oostenrijk werd geworgd, had Frank
rijk niet geaarzeld zich te scharen aan de
zyde van Rusland. Wjj willen, zeide Pichon,
niet Duitschland in de kaart spelen, dat alle
mogelyke moeite deed, om ons naar Brest
Litöwsk te keepen.
Balfour in Engeland hertaalde het:
Wy kunnen slechts rechtstreeks voorstel
len van onze vijaAden onderzoeken, wjj
kunnen «dus geen passen toestaan aan de
socialisten, om voeling te krijgen met de
legeering te Petrograd, die zich met ge
weld de macht heeft toegeëigend.
De regeering wil dus geen passen voor
Petrograd toestaan, noch' het denkbeeld
van een internationale arbei-
dersconferientie aanvaarde
daar zij geen voeling kan toestaan met me
deplichtigen van de veroorzakers van den
wereldramp.
Pichon constateerde, dat de Fransche op
vattingen overeenstemden met die van
Lloyd George en Wilson en merkte op, dat
drie voorwaarden noodig zjjn om een recht
vaardigen, duurzamen vrede n.l. oprechte
eertied voor verdragen, een territoriale re
geling gegrond op het zelfbeschikkingsrecht
der volkeren en beperking der bewapenin
gen. En hy voegde er aan toe^ de over
winning alleen zal dit programma
verwezenlijken.
Pichon, sprekende over de ondertandelin-
gen te Brest- Litovak, constateerde, dat de
aiansprakehT der Duitsche annexjonisten een
terugslag hadden op de maximalisten, maar
deze begonnen opnieuw. Spr. zag in de han
delingen der Centralen te Brest Litofsk
slechts een valstrik, een wespennest waarin
zij zich niet wenschten te steken. I
Na Pichon’s rede nam de Kamer met 397
tegen 148 stemmen een motie van vertrou
wen in de regeering aan.
Sneeuwstormen!.
Het gejbeee treinverkeer naar het Noor-
Öen vrtT Duifeöhland ie door sneeuwstor
men /gestremd. Tot opruiming van de
sneéi/w zijn soldaten gerequdreerd.
V RUSLAND. B
B f I i n g op luxe-artü kelen.
De ntaxinwritetLche geme.nieraadi van
Pt-trograd vieefit belastingen golegdi op ver
schillende weeldO-arilkflen en die op d?
veilingen van 4 op 20 verhoogd.
genaam tastbaars achterlaten, beste vr end
Wat er ook gebeuren moge, binnen een
week tijds zullen we rijk zijn, rijk voor
ons leveni.”
„Voor ons leven, HaeweU, ja voor ons
|even. Maar wat is leven? Een blaasje,
dat met een speli doorgeprikt kan wor
den. O ja! Ik weet dat je niet graag over
dit onderwerp «preekt, maar, hel is toch
wel goed al» men h^t zich af en toe eens
helder voor den geest stelt- Ik ben geen
kerk looper, maar al» ik me goedl herin
ner, wefrtfi on» geleerd om Onze Lieve
Heer te bidden om ons te bevrijden, spe
ciaal „ten allen tijde van onze rijkdom
men,” dat dan gevolgd wordt door iets
over ziware beproeving en ploisel nge
dood, want in de dagen dat het gebed ge
maakt werd, rolde het rad van de fortuin
volkomen op dezelfde wijve als het thans
nog dort. Kon», laat ons dat gesprek ein
digen, ik zou nog bijgploovig worden, zoo
als wei eenst meer gebeurt met mensdien
die niets gilooven, want per slot van te
kening moeten ze toch ergens ia geloo-
ven, denk ik. Ga je je jaö en hoed krij
gen? Hu ben klaar, laten we gaan,” <n
hij d»ed het licht uit, zoodat de kamer in
duisternis gehuld was, en alleen de bran
dende haard, nog een zacht licht insde ka
mer verspreidde
Zijn rortgezel mopperde hoorbaarr, want
bij xhX zich («nkeeren had hij zijn jjand
aan den lessenaar g'stoot-'n.
,1 aat uiij dr%en eenigen nünighrtd^-
maatregel, Haswell” ging hij met een
koud lachje voort.
wenschte te geven voor een cirri
dan. kon hij dat zonder aarzeling of f
tegevoel aannemen-
Het zou tenminste voldoende geweekt
zijn om Yarleys te redden, waar op stuk
van zaken toch slechte een 20.000 pond
hypotheek stond). Hij had volgens een in
geving gehandeld', een zeer eigenaardige
ingeving, en er was niets aan te veran
deren; misschien kwam' het doordat zijn
oom altijd zeide, dat het ding unique was,
of misschien omdat oude Jonkie, zijn ne-
gerknecht het zoo vereerde, en beweerde,
dat het geluk” bracht Hoe het wezen
mocht, hij had beslist, en er was nu niets
aan te veramderen.
Maar er was nog een ernstiger reden
waarom hij geld noodig had. Hij wilde
trachten Yarloys voor de familie te behou
den, maar behalve dat: hij bemdndje Bar
bara. Boven alles ter wereld! had' hij haar
lief, zijn nichtje in den zevenden graad', en
de nicht van Mr.1 Chaanpers-Haswe 1, die
nog geen uur geleden zijn compagnon
was. Zij was een rijke erfgename en zon
der fortuin zou hij haar ydet kunnen trou
wen, zelfs al wilde zij dat, wat nog te be
twijfelen stond. Bovenal 'ir had haar oom
en vpogd, Mr. Haswell, krachtens eene
clausule uit het testament van haar var
der, hierover te beschikken totdat zij vijf
entwintig jaar zou zijn. Het scheen hem
daardoor, dsat, door deae zaak den mg
toegekeerd te hebben, hij ook zijn kansen
op Barbara verloren had, wat hem eeq
onverdraaglijke gedachte was.
Het was een geluk dat hij haar zöu
zien bij zijn bezoek aan The Court, hoe
wel het een ontmoeting meebracht met
zijn gewezen deelgenooten, die zeker wel
de laatóten waren, die hij zoo spoedig
weer wenschte te <m moeten. Hij was van
plan v(>6r dat hij van Barbara afscheid
