Bant
Blad.
MdnllT
ede meubelen
slen, Kasten,
rjjen. Theeta-
•meublemen
luch, Boeken-
oona onbesla-
>llen, Kapok-
kamermeube-
«potgoedkoop.
stoelen vanaf
f2o. stm
la f 5.60, f7.50
IS.
66e Jaargang.
No. 13699.
Donderdag 17 Januari 1918.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
i dit Blad
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
DON 558
ns
ten
Feuilleton.
El
i
DE GELE AFGOD
kiliukltekM»
m. !|L12M.
XTïe-vxrtxrs- @zx ^L.dTrertezxtieTole.GL'vooxG-ovLd.euexL Öaaa.stxeH«:ez3..
Redactie Telef. I»t«rc. 545.
jen vrij
M6
80
aanspraken der Centra-
i'
;on,
ukki
(Wordt vervolgd).
f'i
Advertentiën kunnen worden ingebonden door tuMchenkotnat ven eoUade Boekhan
delaren, Advertentiebuxwtux on on« Agenten.
Gewone advertentiën on ingebonden medodeelingen bjj contract tot «oor geredueeer-
don priji. Groote lottere en randen worden «erekand naar plaatsruimte.
INGEZONDEN J(KIMU>EE1|INGEN1—1 rogek flM, elke regel meer /Mt.
Op de voorpagina 50 hooger.
10" II ZUIVE* III
ELDER OM TE
UIKEN EN HEEFT
VERNUITL"
- (Mn.
een
heen
i on-
die orde in het laud
vorming van een nati
rie kan worden nagetdrtf
rugkeer der vluchtelingen
oorlog weggevoerden aaau
eik. geval afzonderlijk een
loo Id. Done kwestie» i
zonder© commissie verwu.
van
H. RIDER HAGGARD
door
Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reus.
(Nadruk verboden.)
nm
verheugt
behalve
van
hou-
éunie Lezing
n het Natuur-
or J G. A.
len Haag
iroguld tfldlg
igen van vor-
naMQkhBdan,
rand* te wr-
MMinle”, Al
an het Leeo-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, por «wek 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2J5.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 81, GOUDA,
by onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda fcn omstreken (behoorende tot denbesorgkring):
15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. ^an buiten Gouda en den bazorgkring: 1—5
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entiën van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
x>r de
erken-
Van de frcntactte»' vallen geen bijzon
derheden Ie vermelden. Wederzijdwh ar-
dtlerievuur «n plaatsdijke gevechten blij
ven aan liet Italiaanache front voorgezet.
>rak, was
iaar anders
iets waar-
voelde, en dat
onaangenaam
BUITKNLANUSCH NIEUWS,
DUIT8CHLAND.
Een waarschuwing.
Do „Vorwarte treedt scherp op tegen
de Obs rucÜe, die door de conservatieven
gevoerd wordt tegen de kteareentuervor-
uiing Ofschoon die voorstander van hel
algemeen klewreêht fcooved mogetijk hun
redevoeringen in boknoptan vorm houden,
worden door de tegenstander» de kwestie»
in tdndeiooze redevoeringen behandeld,
blijkbaar met de bedodmg een be4itkdng
op dto lange baan te schuiven De „Vor-
warte vraagt, hoe ang de heeren danken,
dat het PruLisuhe volk zich iete dierge
lijks zal laten weigevaben ©n waarschuwt,
dat d© in wijdte kringen bestaande verbil-
kring in opstandigheid dreig* te veran
deren,
D© oriels in Berlijn
De „Voos. Ztg. schrijft De beepro-
kingen twMchen het legerbevel en de po-
dtleke le.oers hadden, zoowel betrekking
op het Oosten als op het Westen. betref
fende het Westen is volle overeen» em-
nting tuiwchen de politieke en militaire
leiding batikt. Betreffende het Oosten heeft
n>cn rich voorloopig vergenoegd met het
Gemengd Oorlogsalouws.
Mensch eumatorlaa
O verajoek van het departement van
Oorlog diende Chamberlain, de voorzitter
der militaire commissie in den Senaat bij
den Senaat een wetsontwerp in, tot de
militair© inschrijving van alle mannen, die
Sedert 5 Juni 1917 den leeftijd van 21
jaar bereikten.
De maatregel k* bestemd on» aan de aan
bevelingen der genera*.» Crowder, Pre
vost en Marshall gehoor te geven ten ein
de jaarlijks TUD 000 man voor het leger te
leveren, zoolang de oorlog duurt.
■treft, 'zoo her-
I terugtrekking
ut gebiedt, zoo-
I, ónmoge
lijk is.
.venwel kan „er naar* gestreefd wor
den,’’ dto troepen „mgevafjtto militaire oni-
Htandagheden het verooriovsh, tot dat aan
bal terug te brenft», dat /ter handhaving
van die ord© in het land inonlbeerlijt is,
De vorming van een nationale gendarme-
fetrdyd. W at den te
lgen, en tijdeneden
Hauyat, wordt voor
oen onderzoek bc-
zuittki naar een bij-
-•wegga worden.
Het derde punt van hte Rustel sche voor
stel (overgangstijdperk de Russische
voorstellen vindt men ia on» blad van 15
Jan.) achtte men onduidefijk. Van belaag
ia echter, dat de Centra»en voetstoots er
kenden „dat roet het vooeèschrijdende na
deren’ yari den algemeen®» vrede, den ge-
kosen vertegenwoordigers Ar
bevolking van het land in steeds s t ij-
gen de mate medewerking ook aan
do bestuurstaak moet worden
toogekonA"
Omtrent het vierde xpunL zün de verbon
den delegaties p r i n o r wi d
om er in, toe te stemmen dat eon volks
stemming op breeden gro-ndlslag
de bestuiten over bet staalkundige behoo-
ren dei; gebieden tot andere staten moet
san-tioneeren. Zij achten echter eenzijdig
partij kiezen voor een referendum onprak
tisch.” Ook het votum van een op bree
den grondöiag gekozen en aangevuld v e r-
tegenwooraigend lichaa.m zot»
naar de meening der verbonden dlêlegatiee
v oldoende zijn Waarom, zij een refe
rendum „onpraktisch’’ noemen, ia alweer
niet duidelijk. Een zékere tegemoetkoming
daarentegen eehijnt er te zijn waar ge
sproken wordt over em „op breeden grond
slag gekozen en aangevuld vertegenwoor
digend liohaain.” Dit neemt echter niet
weg dut zoo’n lichaam in een door den
vijand bezet gebied nooit aan den druk
van den overweldiger ontkomt.
Het Centrale antwoord wees er dan da
dielijk weer eens op dat ook de dooi
regêering der volkscommissarissen u
de statem binnen het voormalige Russi
sche keizerrijk, gelijk b v. de Oekraïne en
I- inland niet langs den weg van een re
ferendum, doch door -besluiten van op epn
breeden grondwlag gekozen nationale ver
gadering gevormd! werden, waarbij due
wederom over het hoofd werd1 gezien dat
We zieni d!us al dadelijk dat d» Centra-
len. vasthouden aan het begrip, dat
bedoeidie bezette streken reedfe' een eigen
staatkundig leven hebben, in tegenstelling
1 >uiu*chlu«id en OouttxuQlM
niet van zins, thans de 4
gebieden in te lijven; ze
d© ouATliavige g-ebtedm 1
zen of genen staatAvorn».
maar, en dan komt wear?
die al het schijnbaar-WW
te niet doet maar mos
en de v o 1F
voor liet slul
e ke soort
dien.
Wat hei tweedte punt
halen de Cemiralen dat:
yan de legers uit het I
■ang de wereldoorlog dt
rijker en voorspoediger zijn Nu wilde Ik
u vragen hoe men dat gedaan kon kill-
gen
„Aangenomen dat uw stelling goede
bewijsgronden heeft, Miss Cbauipers,’’ ant
woordde Sir Robert, die voelde dat hij de
utdaglng niet weigeren ijon, „dan Is Im
antwoord, dat het te verkrijgen h door
geldbelegging?'
„Ik tast nog in het duUer, zetle zij.
„Ik heb gehoord dat geld vontieuen be-
teekent, bpëturen van een vennoot te iap en
vennootschappen betitean, <xn geld ta v r-
dienen voor hen. die er hun geld m, ste
ken. Vanmiddag, toen ik mij e.«n loetje
verveelde, nam ik een boek op dat heette,
„naanulijat van directeuren”, ik vond daar
in al uw^'namen, bshalve die van de l»ee-
reo 'uit Pari^, en de vennootschappen die
door u bestuurd worden, die stonden in
een ander boek Ik kon nérgorn* uit op
maken dnt een van die vennoot «nappen
ooit geld ui gekeerd hadden, een aandeel
m de winst, xooaj* u het noemt, niet
waar Hoe komt hot dus dat u. allemaal
rijk wordt en. waarom steritt u uw geld
er in F’
Sir Robert fronste -A wenkbrauwen, Alan
kreeg een kleur, eéH paar van het g'tel-
schap lachten hardop, en een van de
i'ranache heeren, die ngeheh verstond en
al meer gedronken had, dan hij verdragen
kon, zei hardop tegen Haouwel, die njtt-4
hem zatO ae is Iwskoorlijk I Zij wrijft
op de plek, net al» dat za.fje, dat je in.'
van middag gaf
mag
je dan
Naar de Italiaansche bladen vermeldden
werden onmtiddeliijk na de door de Frto
sche Kamer gegeven machtiging om een
proces te beginnen tegen Cyd.lanx te Rome
nieuwe nasporingen ondernomen over de
11
Toch kon men reeds van verre haar waar
dige houding opmerken. Zij was eene
slanke vrouw, met bruin, haar, vriénde
lijke bruin© oogen, een goed gevormd ge
laat, een goed1 figuur, en een magliiüque
tetat. Er konden misschien duizend ineds-
jös staan, die minder mooi, of mooier wa-
ren dan zij, maar er wa» toch een zeker
iets in haar, dat haar verhief boven die
anderen van haar sekse. I r was iets be
slists- in haar gang, iete van opbruisende
gezondheid! en kracht in al hare bewegin
gen Zij keek de menechen steeds recht in
de oogen, niet brutaal, doch met een soort
van maagddijke onbevreesdheid.
I n zij wa» ook buitengewoon naïef en
geheel vrij van eenige coquetterie of vrou
welijke grillen, een waar bosdlBinifje, dat
zich geheel niet om het sterke geslacht be
kommerde, behalve dan als zij er goede
kameraden bij vond, en -zij liet zich in
den omgang met hen, geheel door haar
instinct lelden. Zij wa» nu in het wit ge
kleed, en droeg, behalve een, kleine pare-
.‘€n ooUier, geen andere sieraden. Alleen
5 in haar cedntuur waren nog eenige lelie
tjes van dalen gestoken.
Barbara kwam regelrecht, zonder links
°f rechts te kijken, op haar oom af, dien
«i begroette. Daarna ging zij naar Allan
Zwiise.sch socially, dk
g<wond. De volkoom-
is ongedeerd ge
in Spanje blijft het roerig. Te Valen
cia moeten nieuwe demonstratie» tegen de
duurte beliben plaats gehad. 60.000 per
sonen teokken naar het raadhuis en ver-
langden maatregelen tegen den kolennood
en tegen dn duurte der tevnnMiiitkHett.
Ook te MWaga komen ongcrefddhedf»
voor.
Administratie i Telef. Interc. 82.
btriglieden van C«ill*ux in luwte, ui het
bijzonder lietreffendu zijn Intrekking»*» tot
verschUteiMte socialisten «i pacifteuti te
Rotne Na een debat over dit ondersoek in
Italic 1» nu in de 1 rausche Kamer een
motte van vertrouweh in <te rogewing niet
860 togen 105 etemtnen aangenomen. Een
resultaat voor do regeering veel guuoti-
ger dan men zou verwachten bij den aan
hang, die Caillaux in parlementaire krin
gen genoot.
en hen» de hand toestekende, zeide zij
„Hoe maakt j© het Waarom kwam je
niet voor de koffieIk had zoo graag
mot je van middag een partij golf ge
spee d."
Alan antwoordde zoo iete van dat hij
het druk gehad hadi op Yarftyt.
„Y&rleye,” hernam ze, „Ik dacht dat je
in de stad woonde en geld verdiende met
zaken, zooala iedereen, die ik ken.”
„Maar Miss Champers,” onderbrak Sir
Robert verwijtend, „ik vroeg u voor d©
thee om met mij te spelen en, u wildet
toen niet.”
„Neen, want ik wachtte toen op mijn
neef,” antwoordde zij, „we zijn meer ge
lijk in het spel.”
Terwijl zij deze woorden epi
er iete hard» en uitdagends in ha
zoo zachte en aangename stem,
door Vernon zich gelukk g
liem tegelijkertijd toch ook o
aandeed. Blijkbaar had zij met dit gezegde
Ajdwajd beleedtfgd, want hij wierp
veelzeggendien blik over haar hoofd
naar Alan, hoewel zijn gelaat ever»
doordringlbaar bleef a> altijd. „Wij zijn
vijanden. Ik baat je,” zei die blik Waar
schijnlijk had Barbara hêt gezien want
voor een van, hen beiden nog een woord
uiten kon, zeide zij
„Gelukkig, eindelijk ia liet tijd om aan
tafel te gaan. Sir Robert zoudt u me wil
len geleiden en Alan wil jij aan den an
deren kant van mij gaan zitten Mijn
oom zal de andere heeren hunne plaatsen
wel wijzen.
Het diner duurde lang en was uitste
kend in ordede prijs van iedere ge
recht zou voldoende geweest zijn om een
arm geeln een maand lang te onderhouden
en van het geld van de uiterst fijne wij
nen zouden zij wei een jaar of twee kun-
het Alan zeer gelukkig. Toen hij ontdekt
had wat zij hem gegeven had, behield zij
dat zakdoekje met jusvlekken en zij vroeg
niet om het terug te hebben.
En lang naderhand, toen zij het toeval
lig ecus weervond in een libekje vaa een
lessenaar, bloosde zij over haar heef© ge
zicht, en zei, dat ze nooit geweten had dat
mannen zoo dwaae konden zijn.
„Nu jij ©r mee l»ebt Mgphandeld, ga ik
er mee beginnen,” zei ze plotseling, toen
de wrijfgesehiedenfe wa» afgeloopen, „ik
had mij teruggetrokken om jou,’ en In
haar stoel achterover leunend, staarde zij
naar het plafond, diep in gedachten.
Plotseling ontstond er een stilte, zoo-
als dat roewmalen kan voorkomen bij di
ners ook al te de champagne uitelektnd
en overvloedig
„Sir Robert Aylward,zei Barbara met
haai heldere; slepende stem, „wilt u, als
deskundige, eens iemand die heel dom, is,
onderriclrten Ik lieb eenige inlichtingen
noodig.
,,Muw Champers,” antwoordde hij, ,,l>en
ik niet altijd tot uw dienst en allen
zaten te lute eren om eeag te hooren op
welk punt hun gastvrouw wenechte te
worden ingetiebt.
„Sir Robert,” ging zij kalm voort, „ik
geloof dat iedereen, hier, wat men noemt
een financier te, behalve ik en majoor
Vernon dfe het wel probeert maar er wei
niet in zal slagen, omda de natuur hen»
nu eenmaal voor iete anders bestemd heeft,
o.a. voor soldaat en Alan, wat ligt er nog
meer in jouw natuur
Daar hij geen moei e deed ow die vraag
te beantwoorden, hoewel Sir Robert lets
allee behalve vlriend» tusachen zijn tan
den bromde, en Barbara di hoorde, of
verondweteide, ging ze voort:
zijt allen rijk en voorspoedig, niet
waar, en de volgende week «uU u nog
met do rogisch-consequente Russische op
vatting. Trouwen» even verder geeft hei
«uutwooidJmauifest d<it ook aan ais volgt
„Tegtnov er de Ruusteolte regeeringan
verklaren de verbbnden. afgevaaruïgd-n
opnieuw, dat volgens hun opvatt.ng de
gronuwettelijk bevoegde organen van de
nieuwe staten voon?opig als volkomen
bevoegd te beschouwen zijn, om dten wil
van de breede kringen der bevolkingen te
uiien.”
Men verdedigt deze opvatting ten aan
zien van het ontetaan eenor öiaa «persoon
lijkheid dan heel handig met het vonnis
van het opperste gerechtshof to Washing
ton van löO8, waarin uiteengezet wordt,
dat de souveredne rechten dier Ver. btateu
van Noord-Amierika ate volledig bestaan
de moeten wordten beschouwd1 van af den
dag der afkondiging hunmr onafhanke
lijkheid, d. w z. sedert 4 Juli, 1776, ge-
iieel onaflMuikedjk van hun erkenning door
«geland in het verdrag van het jaar
1872 De vraag, is echter of deze vergelij
king niet mank gaat, nu het een door ten
vreemde mogendheid bezet gebied geidt,
waar Ónmogelijk (in den afhankehjkeu
staat, waarin het verkeert), van een vrije,
onafliankelijke volkswil sprake kan zijn
Vprqier haasten de Ceniralen. zich nota
te nenlen van de verklaring van Trotsky:
dat het feit, dat bezatte Landstreken tot het
gebied van het vroegere Russteche kei
zerrijk behoorden geen verplichting van
de bevolking dier streken, tegenover de
Russische republiek vormt.
Zij zeggm op dien gfond zelfs niet in
te zien, waarop db Rjuswteche republiek
dan harerzijds haar rechten en plichten
jegen» deze bevolking wil bepalen. Stelt
de RuaMsche afvaardiging zich echter op
het standpunt een diergelijk recht wel te
bezitten dan zijn, zoo erkennen zij, inder
daad de vraagstukken betreffende den om»
vang van het bezette gebied en de po
litieke veronderstellingen voor de uit
oefening van liet zelfbepalingsrecht, het
ovflrgangsbewind en den vorm,
waarop de volkswil tot uiting za komen,
de vier punten, waarover men moei trach
ten overeenstemming te verkrijgen.
De bewering evenwel, dat de zelfbe
schikking aan naties en niet ook g e-
(teelten van natie» toekomt, strookt,
zegt het antwoord trier Ceniralen verder,
niet met hun opvatting van het zelfbe
schikkingsrecht.
Het voegt er dan aan toe, dat daarbij
geenszin» is verondersteld', dat de beaet-
ingsgrenzen voor de afbakening van deze
deden den doorslag moeten geven-
Koerland, Lithauen en. Polen vormen,
ook historische belangrijke volkseenheden,
r te nog meer uteuw» uit .Rusland dat
de aandacht verdient- Zoo hebben de ma
ximalisten den RoeuK-eosch.n gezant, dien
zij dezer dagen in hechtenis nawen, we
der los gelaten, m.eschien om hem teg^-
ujkertijd hit ultünatum aan de Koeineen
Sfctie regwring ter hand te kunnen steden.
Etn fonueti ultimatum aan Ko^nenL
wourin de volkscouiiu'LeailHBen verlangen.
Ie losiating van de Russische soldaten
en ofikieren van het HMe en 195e regi
ment, 2o bestraffing van de Roemeensche
uaiLtalre overheden uie de arrest» 1 e ver-
rteht hebben en 3c. waarborgen dai der
gelijke handelingen in den vervolg© niet
zulten herhaald .wordan. Indian het ant
woord binnen 24 uur niet is ontvangen,
zal deze eisch wordv^t be^ohouwd als de
verbreking van de betrekkin
gen en zullen de krachtigste militaire
utaatregeten worden genomen.
Een op handen zijnde breuk dus, moge-
djk zelfs wapengeweld tusschen twee der
aanvankelijke l>ondgenooten
Zoo iets kan den Centra.en skeht» wel
kom z»jn
Intusscheo verdient de aandacht eerst
het gerucht van Engtlsche zijde dut Le
nin zou aftreden, thans liet Reuterbericht
dat een aanslag op Lenio vermeldt, toen
deze in een automobiel naar het Shoolny-
inetituut tei ugkeerde van een ■nspeotie der
Hoodie Garde, en Z
hem vergezeld© is
missarte z©if evenw<
bleven.
Verder zij nog gesneld dat de Engdsche
regeerlng met-fonnede betrekkingen m«t
den gezant der Boisjewiki heeft aange
knoopt Waartoe o
bestaan Vooral dew mochten zich
jen in dé algemeen© belangst Hing
1 in die van Barbara, die slechts
water dronk en van Alan, dfte na zijne
zware ziekte niets meer kón verdragen
als slappe whisky-soda en een lidU Bor
deaux wijntje. Zelfs Ayiwiftdi, die anders
nogal matig was, dronk nu veelohampag-
ne. Het gevolg wa», dat do convetójtie
steeds meer geanimeerd werd, en terwijl
Sir Robert aan het dehatteer.n wae met
zijn linkerbuurman, vroeg Barbara “zacht
jes
„Wat is er aan de hand Alan Vertel
het mij, ik kan niet langjfc wachten
„Ik hel» ruzdq met hemgehad,’’ zeide
hij, zijn vleesch bekijkend, alsof hij daar
iet» zeer merkwaardigs aan zag. ,,,Ik be
doel, dat ik de firma verlaten en nu «niet»
meer met de zaken e maken heb
De oogen van Barbara glansden, fluis
terend zeide ze
„Ik ben blij Het beste nieuws dat ik
in tijden géhoord heb Maar dan.
ik eens vragen, waarom ben
hier
„Ik kwam om jou te zien,” antwoord
de hij nederig, „hoewel het je misschien
niet kan scheien in zijn - verlegenheid
liet hij zijn mes vallen ia het vleesch op
zijn bord, waaruit het terugsprong en een
vlek maakte op zijn witte overhemd.
Barbara lachte n»et haar vroolijke lach,
zoogenaamd om het ongeluk met het me?.
Of het haar „schelen” kon of niet, was
nu niet te ruiken, zij gaf hem haar zak
doek een kostbaren wei kant onftet
om er de v ek mee van zijn overhemd af
te wrijven, hij dacht dat hei een servet
was en terwijl ze 't bami gaf, raakte ze
zijn hand aan met een kleine Krikozende
beweging van haar vingers. Of <üt nu
met opzet of bij ongeluk gebeurde, was
evenmin te merken. Ia «Ik geval maakte
zoo van die
dat zij „in dezen vorm’
n e m 1 ij k mpeten
omdat ze niet voldoende reken
den roet de gerechtvaar'
aanspraken der tegenpartij.
In hoever de
len, voorzoover zij een verkapt annexio-
nisme beteekenden’ „gerechtvaardigd” zijn
is ons1 echter niet duidelijk.
Intuaechen, zoo verluidde het antwoord
waren de Oost.-Hong. en Duitsche afge
vaardigden nogmaals, en ditmaal geformu
leerd, bereid hun opvatting over de han
gende vraagstukken, duidelijk te kennen te
géven en nog een poging te ondernemen
of d© overeenkomst, „waarnaar zij stre
ven," uitziéh op verwezenlijking kan bie
den
Het antwoord splitst dan het vraag
stuk van de op het oogenblik' door de
Ceniralen bezette landstreken, „die een
eigen staatkundig leven heb-
b e n,” in vier tijdperken, lo. tusschen
het sluiten van dent vrede roet Rusland en
het einde van de Russische demobilisatie;
2o. tusschen den afzonderlijken vrede met
Rusland en den algemeenen vrede; 3o.
overgangstijdperk voor de nieuwe volken;
4o. t definitieve tijdperk, waarin de nieu
we staten hun staatsorganisatie tot volle
ontwikkeling brengen.
(iOlDSCHE COURANT.
iongarije zijn
or Imxl bezede
n niet van plan
dwingen <te-
aan te nemen,
*n toezegging,
rillende weer
„en voor zich
Ikon der b 11 e gebieden
alten van v ara rag en
de hal
De nieuwe voorstellen der Ceniralen te Brest
Litotak. Een Russisch ultimatum aan Roemenië.
De zaak Daillaux. - Betoogingen te Rome. -
Onlusten in Spanje. Geringe geveohtsaotie aan
de fronten.
ONS OVERZICHT.
Te Brest Lkofak te den 14en Jan. op
nieuw vergaderd tuaschen de partijen ter
bespreking der territoriale vraagstuaken.
Staofeteecretarte Von Kühiwaan wees er
opnieuw op dat hij die wijze, waarop de
aJgevaardagdvn wederkeeiig met geformu
leerd© s c h r i f tstukken onderhandden,
buitengewoon tijdroovend. en weinig be-
vwteriijk voor het welslagen der onder-
handelingen acht Hij achtte het daarom
aanbevelenswaard om, indien men werke
lijk tot een vredUievnid slot wil komen,
de punten te beopreken, en dian van ie
dere zijd© een gedriegeerde met de redac
tie te belaoten. Daze beide heertn zou
den aL redactieconunissie tezamen moeten
traphtjen voor hoever zij een
gemeenschappelijke redactie
kunnen viudien en indien dit ónmogelijk is,
in overleg met een ^erdie de wederzijde
se.he geschilpunten moeten vaststellen en
schriltelijk fornWlecTen.
Hierna werd het feitelijk antwoord van
de bondgenooten voorgelezen, waarbij ten
aanaien, van de heaelte streken allereerst
werd mtegedeeldl dat de opvattingen der
Russen zoo van die der Centrajen afwij
ken dat zij „in dezen vorm” als o n a a n-
mpeten woïrfjen beschouwd,
mg hou-
di g d e
oêzc vergutijKlng mank gaat, wip heimuir
onbezet en eigen gebied gebit
Wat nu ik' hier wargtgevm voor.-tel
li n der entraim op dit antwoord vervat
betreft wordt tenslotte opgewerKt dat ze het
uiterste kader zijn «waarbinnen men
nog op ©en un n nel ijk Hclilk King kan no
pen.
X an vergelijk tiuwohen Rusland en de
iniddelrijken over cteze netelig© kwesties
is echter Slechte dan naogUijk, wordt
verder gezigd, als ook Rustend den ern-
stigen wil aan den dag legt, om tot eeu
overeenkomst te wtikn komen en de moei
te doet, de kwest.e ook van liet Btandpuut
der ajMtere partij te beschouwen. Alleen
op voorwaard© van zulke bedoc.ing n toen
aldus bestuit het antwoord. Ruimen de af
vaardsgiogvn. dor lx>ndgenoq|aohapp«hjke
rijken nog de hoop op een vreedzame lm-
sKclitiug van het geschil blijven koesteren.
Wélke houding de Russische delegatie
tegenover deee voorstoten inqpsnit is on.,
nog nki bekend, maar zal voor groot
ste lietangi zijn voor de eerstkomende tij
den.