Bant Blad. MdnllT ede meubelen slen, Kasten, rjjen. Theeta- •meublemen luch, Boeken- oona onbesla- >llen, Kapok- kamermeube- «potgoedkoop. stoelen vanaf f2o. stm la f 5.60, f7.50 IS. 66e Jaargang. No. 13699. Donderdag 17 Januari 1918. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. i dit Blad Bureau: MARKT 31, GOUDA. DON 558 ns ten Feuilleton. El i DE GELE AFGOD kiliukltekM» m. !|L12M. XTïe-vxrtxrs- @zx ^L.dTrertezxtieTole.GL'vooxG-ovLd.euexL Öaaa.stxeH«:ez3.. Redactie Telef. I»t«rc. 545. jen vrij M6 80 aanspraken der Centra- i' ;on, ukki (Wordt vervolgd). f'i Advertentiën kunnen worden ingebonden door tuMchenkotnat ven eoUade Boekhan delaren, Advertentiebuxwtux on on« Agenten. Gewone advertentiën on ingebonden medodeelingen bjj contract tot «oor geredueeer- don priji. Groote lottere en randen worden «erekand naar plaatsruimte. INGEZONDEN J(KIMU>EE1|INGEN1—1 rogek flM, elke regel meer /Mt. Op de voorpagina 50 hooger. 10" II ZUIVE* III ELDER OM TE UIKEN EN HEEFT VERNUITL" - (Mn. een heen i on- die orde in het laud vorming van een nati rie kan worden nagetdrtf rugkeer der vluchtelingen oorlog weggevoerden aaau eik. geval afzonderlijk een loo Id. Done kwestie» i zonder© commissie verwu. van H. RIDER HAGGARD door Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reus. (Nadruk verboden.) nm verheugt behalve van hou- éunie Lezing n het Natuur- or J G. A. len Haag iroguld tfldlg igen van vor- naMQkhBdan, rand* te wr- MMinle”, Al an het Leeo- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, por «wek 12 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2J5. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 81, GOUDA, by onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda fcn omstreken (behoorende tot denbesorgkring): 15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. ^an buiten Gouda en den bazorgkring: 1—5 regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entiën van publieke vermakelijkheden 10 cent per regel. x>r de erken- Van de frcntactte»' vallen geen bijzon derheden Ie vermelden. Wederzijdwh ar- dtlerievuur «n plaatsdijke gevechten blij ven aan liet Italiaanache front voorgezet. >rak, was iaar anders iets waar- voelde, en dat onaangenaam BUITKNLANUSCH NIEUWS, DUIT8CHLAND. Een waarschuwing. Do „Vorwarte treedt scherp op tegen de Obs rucÜe, die door de conservatieven gevoerd wordt tegen de kteareentuervor- uiing Ofschoon die voorstander van hel algemeen klewreêht fcooved mogetijk hun redevoeringen in boknoptan vorm houden, worden door de tegenstander» de kwestie» in tdndeiooze redevoeringen behandeld, blijkbaar met de bedodmg een be4itkdng op dto lange baan te schuiven De „Vor- warte vraagt, hoe ang de heeren danken, dat het PruLisuhe volk zich iete dierge lijks zal laten weigevaben ©n waarschuwt, dat d© in wijdte kringen bestaande verbil- kring in opstandigheid dreig* te veran deren, D© oriels in Berlijn De „Voos. Ztg. schrijft De beepro- kingen twMchen het legerbevel en de po- dtleke le.oers hadden, zoowel betrekking op het Oosten als op het Westen. betref fende het Westen is volle overeen» em- nting tuiwchen de politieke en militaire leiding batikt. Betreffende het Oosten heeft n>cn rich voorloopig vergenoegd met het Gemengd Oorlogsalouws. Mensch eumatorlaa O verajoek van het departement van Oorlog diende Chamberlain, de voorzitter der militaire commissie in den Senaat bij den Senaat een wetsontwerp in, tot de militair© inschrijving van alle mannen, die Sedert 5 Juni 1917 den leeftijd van 21 jaar bereikten. De maatregel k* bestemd on» aan de aan bevelingen der genera*.» Crowder, Pre vost en Marshall gehoor te geven ten ein de jaarlijks TUD 000 man voor het leger te leveren, zoolang de oorlog duurt. ■treft, 'zoo her- I terugtrekking ut gebiedt, zoo- I, ónmoge lijk is. .venwel kan „er naar* gestreefd wor den,’’ dto troepen „mgevafjtto militaire oni- Htandagheden het verooriovsh, tot dat aan bal terug te brenft», dat /ter handhaving van die ord© in het land inonlbeerlijt is, De vorming van een nationale gendarme- fetrdyd. W at den te lgen, en tijdeneden Hauyat, wordt voor oen onderzoek bc- zuittki naar een bij- -•wegga worden. Het derde punt van hte Rustel sche voor stel (overgangstijdperk de Russische voorstellen vindt men ia on» blad van 15 Jan.) achtte men onduidefijk. Van belaag ia echter, dat de Centra»en voetstoots er kenden „dat roet het vooeèschrijdende na deren’ yari den algemeen®» vrede, den ge- kosen vertegenwoordigers Ar bevolking van het land in steeds s t ij- gen de mate medewerking ook aan do bestuurstaak moet worden toogekonA" Omtrent het vierde xpunL zün de verbon den delegaties p r i n o r wi d om er in, toe te stemmen dat eon volks stemming op breeden gro-ndlslag de bestuiten over bet staalkundige behoo- ren dei; gebieden tot andere staten moet san-tioneeren. Zij achten echter eenzijdig partij kiezen voor een referendum onprak tisch.” Ook het votum van een op bree den grondöiag gekozen en aangevuld v e r- tegenwooraigend lichaa.m zot» naar de meening der verbonden dlêlegatiee v oldoende zijn Waarom, zij een refe rendum „onpraktisch’’ noemen, ia alweer niet duidelijk. Een zékere tegemoetkoming daarentegen eehijnt er te zijn waar ge sproken wordt over em „op breeden grond slag gekozen en aangevuld vertegenwoor digend liohaain.” Dit neemt echter niet weg dut zoo’n lichaam in een door den vijand bezet gebied nooit aan den druk van den overweldiger ontkomt. Het Centrale antwoord wees er dan da dielijk weer eens op dat ook de dooi regêering der volkscommissarissen u de statem binnen het voormalige Russi sche keizerrijk, gelijk b v. de Oekraïne en I- inland niet langs den weg van een re ferendum, doch door -besluiten van op epn breeden grondwlag gekozen nationale ver gadering gevormd! werden, waarbij due wederom over het hoofd werd1 gezien dat We zieni d!us al dadelijk dat d» Centra- len. vasthouden aan het begrip, dat bedoeidie bezette streken reedfe' een eigen staatkundig leven hebben, in tegenstelling 1 >uiu*chlu«id en OouttxuQlM niet van zins, thans de 4 gebieden in te lijven; ze d© ouATliavige g-ebtedm 1 zen of genen staatAvorn». maar, en dan komt wear? die al het schijnbaar-WW te niet doet maar mos en de v o 1F voor liet slul e ke soort dien. Wat hei tweedte punt halen de Cemiralen dat: yan de legers uit het I ■ang de wereldoorlog dt rijker en voorspoediger zijn Nu wilde Ik u vragen hoe men dat gedaan kon kill- gen „Aangenomen dat uw stelling goede bewijsgronden heeft, Miss Cbauipers,’’ ant woordde Sir Robert, die voelde dat hij de utdaglng niet weigeren ijon, „dan Is Im antwoord, dat het te verkrijgen h door geldbelegging?' „Ik tast nog in het duUer, zetle zij. „Ik heb gehoord dat geld vontieuen be- teekent, bpëturen van een vennoot te iap en vennootschappen betitean, <xn geld ta v r- dienen voor hen. die er hun geld m, ste ken. Vanmiddag, toen ik mij e.«n loetje verveelde, nam ik een boek op dat heette, „naanulijat van directeuren”, ik vond daar in al uw^'namen, bshalve die van de l»ee- reo 'uit Pari^, en de vennootschappen die door u bestuurd worden, die stonden in een ander boek Ik kon nérgorn* uit op maken dnt een van die vennoot «nappen ooit geld ui gekeerd hadden, een aandeel m de winst, xooaj* u het noemt, niet waar Hoe komt hot dus dat u. allemaal rijk wordt en. waarom steritt u uw geld er in F’ Sir Robert fronste -A wenkbrauwen, Alan kreeg een kleur, eéH paar van het g'tel- schap lachten hardop, en een van de i'ranache heeren, die ngeheh verstond en al meer gedronken had, dan hij verdragen kon, zei hardop tegen Haouwel, die njtt-4 hem zatO ae is Iwskoorlijk I Zij wrijft op de plek, net al» dat za.fje, dat je in.' van middag gaf mag je dan Naar de Italiaansche bladen vermeldden werden onmtiddeliijk na de door de Frto sche Kamer gegeven machtiging om een proces te beginnen tegen Cyd.lanx te Rome nieuwe nasporingen ondernomen over de 11 Toch kon men reeds van verre haar waar dige houding opmerken. Zij was eene slanke vrouw, met bruin, haar, vriénde lijke bruin© oogen, een goed gevormd ge laat, een goed1 figuur, en een magliiüque tetat. Er konden misschien duizend ineds- jös staan, die minder mooi, of mooier wa- ren dan zij, maar er wa» toch een zeker iets in haar, dat haar verhief boven die anderen van haar sekse. I r was iets be slists- in haar gang, iete van opbruisende gezondheid! en kracht in al hare bewegin gen Zij keek de menechen steeds recht in de oogen, niet brutaal, doch met een soort van maagddijke onbevreesdheid. I n zij wa» ook buitengewoon naïef en geheel vrij van eenige coquetterie of vrou welijke grillen, een waar bosdlBinifje, dat zich geheel niet om het sterke geslacht be kommerde, behalve dan als zij er goede kameraden bij vond, en -zij liet zich in den omgang met hen, geheel door haar instinct lelden. Zij wa» nu in het wit ge kleed, en droeg, behalve een, kleine pare- .‘€n ooUier, geen andere sieraden. Alleen 5 in haar cedntuur waren nog eenige lelie tjes van dalen gestoken. Barbara kwam regelrecht, zonder links °f rechts te kijken, op haar oom af, dien «i begroette. Daarna ging zij naar Allan Zwiise.sch socially, dk g<wond. De volkoom- is ongedeerd ge in Spanje blijft het roerig. Te Valen cia moeten nieuwe demonstratie» tegen de duurte beliben plaats gehad. 60.000 per sonen teokken naar het raadhuis en ver- langden maatregelen tegen den kolennood en tegen dn duurte der tevnnMiiitkHett. Ook te MWaga komen ongcrefddhedf» voor. Administratie i Telef. Interc. 82. btriglieden van C«ill*ux in luwte, ui het bijzonder lietreffendu zijn Intrekking»*» tot verschUteiMte socialisten «i pacifteuti te Rotne Na een debat over dit ondersoek in Italic 1» nu in de 1 rausche Kamer een motte van vertrouweh in <te rogewing niet 860 togen 105 etemtnen aangenomen. Een resultaat voor do regeering veel guuoti- ger dan men zou verwachten bij den aan hang, die Caillaux in parlementaire krin gen genoot. en hen» de hand toestekende, zeide zij „Hoe maakt j© het Waarom kwam je niet voor de koffieIk had zoo graag mot je van middag een partij golf ge spee d." Alan antwoordde zoo iete van dat hij het druk gehad hadi op Yarftyt. „Y&rleye,” hernam ze, „Ik dacht dat je in de stad woonde en geld verdiende met zaken, zooala iedereen, die ik ken.” „Maar Miss Champers,” onderbrak Sir Robert verwijtend, „ik vroeg u voor d© thee om met mij te spelen en, u wildet toen niet.” „Neen, want ik wachtte toen op mijn neef,” antwoordde zij, „we zijn meer ge lijk in het spel.” Terwijl zij deze woorden epi er iete hard» en uitdagends in ha zoo zachte en aangename stem, door Vernon zich gelukk g liem tegelijkertijd toch ook o aandeed. Blijkbaar had zij met dit gezegde Ajdwajd beleedtfgd, want hij wierp veelzeggendien blik over haar hoofd naar Alan, hoewel zijn gelaat ever» doordringlbaar bleef a> altijd. „Wij zijn vijanden. Ik baat je,” zei die blik Waar schijnlijk had Barbara hêt gezien want voor een van, hen beiden nog een woord uiten kon, zeide zij „Gelukkig, eindelijk ia liet tijd om aan tafel te gaan. Sir Robert zoudt u me wil len geleiden en Alan wil jij aan den an deren kant van mij gaan zitten Mijn oom zal de andere heeren hunne plaatsen wel wijzen. Het diner duurde lang en was uitste kend in ordede prijs van iedere ge recht zou voldoende geweest zijn om een arm geeln een maand lang te onderhouden en van het geld van de uiterst fijne wij nen zouden zij wei een jaar of twee kun- het Alan zeer gelukkig. Toen hij ontdekt had wat zij hem gegeven had, behield zij dat zakdoekje met jusvlekken en zij vroeg niet om het terug te hebben. En lang naderhand, toen zij het toeval lig ecus weervond in een libekje vaa een lessenaar, bloosde zij over haar heef© ge zicht, en zei, dat ze nooit geweten had dat mannen zoo dwaae konden zijn. „Nu jij ©r mee l»ebt Mgphandeld, ga ik er mee beginnen,” zei ze plotseling, toen de wrijfgesehiedenfe wa» afgeloopen, „ik had mij teruggetrokken om jou,’ en In haar stoel achterover leunend, staarde zij naar het plafond, diep in gedachten. Plotseling ontstond er een stilte, zoo- als dat roewmalen kan voorkomen bij di ners ook al te de champagne uitelektnd en overvloedig „Sir Robert Aylward,zei Barbara met haai heldere; slepende stem, „wilt u, als deskundige, eens iemand die heel dom, is, onderriclrten Ik lieb eenige inlichtingen noodig. ,,Muw Champers,” antwoordde hij, ,,l>en ik niet altijd tot uw dienst en allen zaten te lute eren om eeag te hooren op welk punt hun gastvrouw wenechte te worden ingetiebt. „Sir Robert,” ging zij kalm voort, „ik geloof dat iedereen, hier, wat men noemt een financier te, behalve ik en majoor Vernon dfe het wel probeert maar er wei niet in zal slagen, omda de natuur hen» nu eenmaal voor iete anders bestemd heeft, o.a. voor soldaat en Alan, wat ligt er nog meer in jouw natuur Daar hij geen moei e deed ow die vraag te beantwoorden, hoewel Sir Robert lets allee behalve vlriend» tusachen zijn tan den bromde, en Barbara di hoorde, of verondweteide, ging ze voort: zijt allen rijk en voorspoedig, niet waar, en de volgende week «uU u nog met do rogisch-consequente Russische op vatting. Trouwen» even verder geeft hei «uutwooidJmauifest d<it ook aan ais volgt „Tegtnov er de Ruusteolte regeeringan verklaren de verbbnden. afgevaaruïgd-n opnieuw, dat volgens hun opvatt.ng de gronuwettelijk bevoegde organen van de nieuwe staten voon?opig als volkomen bevoegd te beschouwen zijn, om dten wil van de breede kringen der bevolkingen te uiien.” Men verdedigt deze opvatting ten aan zien van het ontetaan eenor öiaa «persoon lijkheid dan heel handig met het vonnis van het opperste gerechtshof to Washing ton van löO8, waarin uiteengezet wordt, dat de souveredne rechten dier Ver. btateu van Noord-Amierika ate volledig bestaan de moeten wordten beschouwd1 van af den dag der afkondiging hunmr onafhanke lijkheid, d. w z. sedert 4 Juli, 1776, ge- iieel onaflMuikedjk van hun erkenning door «geland in het verdrag van het jaar 1872 De vraag, is echter of deze vergelij king niet mank gaat, nu het een door ten vreemde mogendheid bezet gebied geidt, waar Ónmogelijk (in den afhankehjkeu staat, waarin het verkeert), van een vrije, onafliankelijke volkswil sprake kan zijn Vprqier haasten de Ceniralen. zich nota te nenlen van de verklaring van Trotsky: dat het feit, dat bezatte Landstreken tot het gebied van het vroegere Russteche kei zerrijk behoorden geen verplichting van de bevolking dier streken, tegenover de Russische republiek vormt. Zij zeggm op dien gfond zelfs niet in te zien, waarop db Rjuswteche republiek dan harerzijds haar rechten en plichten jegen» deze bevolking wil bepalen. Stelt de RuaMsche afvaardiging zich echter op het standpunt een diergelijk recht wel te bezitten dan zijn, zoo erkennen zij, inder daad de vraagstukken betreffende den om» vang van het bezette gebied en de po litieke veronderstellingen voor de uit oefening van liet zelfbepalingsrecht, het ovflrgangsbewind en den vorm, waarop de volkswil tot uiting za komen, de vier punten, waarover men moei trach ten overeenstemming te verkrijgen. De bewering evenwel, dat de zelfbe schikking aan naties en niet ook g e- (teelten van natie» toekomt, strookt, zegt het antwoord trier Ceniralen verder, niet met hun opvatting van het zelfbe schikkingsrecht. Het voegt er dan aan toe, dat daarbij geenszin» is verondersteld', dat de beaet- ingsgrenzen voor de afbakening van deze deden den doorslag moeten geven- Koerland, Lithauen en. Polen vormen, ook historische belangrijke volkseenheden, r te nog meer uteuw» uit .Rusland dat de aandacht verdient- Zoo hebben de ma ximalisten den RoeuK-eosch.n gezant, dien zij dezer dagen in hechtenis nawen, we der los gelaten, m.eschien om hem teg^- ujkertijd hit ultünatum aan de Koeineen Sfctie regwring ter hand te kunnen steden. Etn fonueti ultimatum aan Ko^nenL wourin de volkscouiiu'LeailHBen verlangen. Ie losiating van de Russische soldaten en ofikieren van het HMe en 195e regi ment, 2o bestraffing van de Roemeensche uaiLtalre overheden uie de arrest» 1 e ver- rteht hebben en 3c. waarborgen dai der gelijke handelingen in den vervolg© niet zulten herhaald .wordan. Indian het ant woord binnen 24 uur niet is ontvangen, zal deze eisch wordv^t be^ohouwd als de verbreking van de betrekkin gen en zullen de krachtigste militaire utaatregeten worden genomen. Een op handen zijnde breuk dus, moge- djk zelfs wapengeweld tusschen twee der aanvankelijke l>ondgenooten Zoo iets kan den Centra.en skeht» wel kom z»jn Intusscheo verdient de aandacht eerst het gerucht van Engtlsche zijde dut Le nin zou aftreden, thans liet Reuterbericht dat een aanslag op Lenio vermeldt, toen deze in een automobiel naar het Shoolny- inetituut tei ugkeerde van een ■nspeotie der Hoodie Garde, en Z hem vergezeld© is missarte z©if evenw< bleven. Verder zij nog gesneld dat de Engdsche regeerlng met-fonnede betrekkingen m«t den gezant der Boisjewiki heeft aange knoopt Waartoe o bestaan Vooral dew mochten zich jen in dé algemeen© belangst Hing 1 in die van Barbara, die slechts water dronk en van Alan, dfte na zijne zware ziekte niets meer kón verdragen als slappe whisky-soda en een lidU Bor deaux wijntje. Zelfs Ayiwiftdi, die anders nogal matig was, dronk nu veelohampag- ne. Het gevolg wa», dat do convetójtie steeds meer geanimeerd werd, en terwijl Sir Robert aan het dehatteer.n wae met zijn linkerbuurman, vroeg Barbara “zacht jes „Wat is er aan de hand Alan Vertel het mij, ik kan niet langjfc wachten „Ik hel» ruzdq met hemgehad,’’ zeide hij, zijn vleesch bekijkend, alsof hij daar iet» zeer merkwaardigs aan zag. ,,,Ik be doel, dat ik de firma verlaten en nu «niet» meer met de zaken e maken heb De oogen van Barbara glansden, fluis terend zeide ze „Ik ben blij Het beste nieuws dat ik in tijden géhoord heb Maar dan. ik eens vragen, waarom ben hier „Ik kwam om jou te zien,” antwoord de hij nederig, „hoewel het je misschien niet kan scheien in zijn - verlegenheid liet hij zijn mes vallen ia het vleesch op zijn bord, waaruit het terugsprong en een vlek maakte op zijn witte overhemd. Barbara lachte n»et haar vroolijke lach, zoogenaamd om het ongeluk met het me?. Of het haar „schelen” kon of niet, was nu niet te ruiken, zij gaf hem haar zak doek een kostbaren wei kant onftet om er de v ek mee van zijn overhemd af te wrijven, hij dacht dat hei een servet was en terwijl ze 't bami gaf, raakte ze zijn hand aan met een kleine Krikozende beweging van haar vingers. Of <üt nu met opzet of bij ongeluk gebeurde, was evenmin te merken. Ia «Ik geval maakte zoo van die dat zij „in dezen vorm’ n e m 1 ij k mpeten omdat ze niet voldoende reken den roet de gerechtvaar' aanspraken der tegenpartij. In hoever de len, voorzoover zij een verkapt annexio- nisme beteekenden’ „gerechtvaardigd” zijn is ons1 echter niet duidelijk. Intuaechen, zoo verluidde het antwoord waren de Oost.-Hong. en Duitsche afge vaardigden nogmaals, en ditmaal geformu leerd, bereid hun opvatting over de han gende vraagstukken, duidelijk te kennen te géven en nog een poging te ondernemen of d© overeenkomst, „waarnaar zij stre ven," uitziéh op verwezenlijking kan bie den Het antwoord splitst dan het vraag stuk van de op het oogenblik' door de Ceniralen bezette landstreken, „die een eigen staatkundig leven heb- b e n,” in vier tijdperken, lo. tusschen het sluiten van dent vrede roet Rusland en het einde van de Russische demobilisatie; 2o. tusschen den afzonderlijken vrede met Rusland en den algemeenen vrede; 3o. overgangstijdperk voor de nieuwe volken; 4o. t definitieve tijdperk, waarin de nieu we staten hun staatsorganisatie tot volle ontwikkeling brengen. (iOlDSCHE COURANT. iongarije zijn or Imxl bezede n niet van plan dwingen <te- aan te nemen, *n toezegging, rillende weer „en voor zich Ikon der b 11 e gebieden alten van v ara rag en de hal De nieuwe voorstellen der Ceniralen te Brest Litotak. Een Russisch ultimatum aan Roemenië. De zaak Daillaux. - Betoogingen te Rome. - Onlusten in Spanje. Geringe geveohtsaotie aan de fronten. ONS OVERZICHT. Te Brest Lkofak te den 14en Jan. op nieuw vergaderd tuaschen de partijen ter bespreking der territoriale vraagstuaken. Staofeteecretarte Von Kühiwaan wees er opnieuw op dat hij die wijze, waarop de aJgevaardagdvn wederkeeiig met geformu leerd© s c h r i f tstukken onderhandden, buitengewoon tijdroovend. en weinig be- vwteriijk voor het welslagen der onder- handelingen acht Hij achtte het daarom aanbevelenswaard om, indien men werke lijk tot een vredUievnid slot wil komen, de punten te beopreken, en dian van ie dere zijd© een gedriegeerde met de redac tie te belaoten. Daze beide heertn zou den aL redactieconunissie tezamen moeten traphtjen voor hoever zij een gemeenschappelijke redactie kunnen viudien en indien dit ónmogelijk is, in overleg met een ^erdie de wederzijde se.he geschilpunten moeten vaststellen en schriltelijk fornWlecTen. Hierna werd het feitelijk antwoord van de bondgenooten voorgelezen, waarbij ten aanaien, van de heaelte streken allereerst werd mtegedeeldl dat de opvattingen der Russen zoo van die der Centrajen afwij ken dat zij „in dezen vorm” als o n a a n- mpeten woïrfjen beschouwd, mg hou- di g d e oêzc vergutijKlng mank gaat, wip heimuir onbezet en eigen gebied gebit Wat nu ik' hier wargtgevm voor.-tel li n der entraim op dit antwoord vervat betreft wordt tenslotte opgewerKt dat ze het uiterste kader zijn «waarbinnen men nog op ©en un n nel ijk Hclilk King kan no pen. X an vergelijk tiuwohen Rusland en de iniddelrijken over cteze netelig© kwesties is echter Slechte dan naogUijk, wordt verder gezigd, als ook Rustend den ern- stigen wil aan den dag legt, om tot eeu overeenkomst te wtikn komen en de moei te doet, de kwest.e ook van liet Btandpuut der ajMtere partij te beschouwen. Alleen op voorwaard© van zulke bedoc.ing n toen aldus bestuit het antwoord. Ruimen de af vaardsgiogvn. dor lx>ndgenoq|aohapp«hjke rijken nog de hoop op een vreedzame lm- sKclitiug van het geschil blijven koesteren. Wélke houding de Russische delegatie tegenover deee voorstoten inqpsnit is on., nog nki bekend, maar zal voor groot ste lietangi zijn voor de eerstkomende tij den.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1