I No. 13007. Zaterdag 30 Januari 1918. 50e Jaargang. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Bureau: MARKTi31, GOUDA. Eerste Blad. Feuilleton. ezx ^»cH.-vert©zi.txe-blsud. voor G-oxxcLecezx OixxstreQxzezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS Het Recht van de Vrouw. Dïï GELE AFGOD Redactie i Telef. Interc. 545. AdministratieTelef. Interc. 82. Dit nummer bestaat uit twee bladen. de R. dat HAGENA Ml. BINNENLAND. m president in de tuil niet visschen 19 en niet gekapt tbare,” zei de (Wordt vervolgd.) hen» aan nrt haar eer- Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceer- den prijs. Groote letters en randen worden terekend naar plaatsruimte. Advertentiën “kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiiede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten. de orde zijnde, door den Voor af en keek even vooraan op de cere oogen glin- Dat het plichtbesef bij de vrouw niet ont brak, spreekt uit het feit, dat alleen in Chi cago naast 504267 mannen 304467 vrouwen stemden. •tn een BURGER: Zou op dat land van aardappelen te week tijde Ie klerken men zen boven doen GOIIDSCHE COUR A NT. ►pvattingen geloof, dlat als ik, me R: De heer van irop wellicht het kunnen geven. 1 TORREN: Ik van kan komen, er niet geschikt nen Je niet heen. kar aki ing maar dat men een Igend» week zal ik juist hebben, ais ik mij jaren end. ;ei hij droogj'es, ir gevischt. Dan 't unne kor was *8 Rijks middelen over December. De heer de Meester schrijft in het Vad.: Gewoonlijk, en ook ditmaal, is de laatste maand van het jaar voor de middelen van it, edelachtbare.” e kappen, heb je derd vast te stel- s, waarmee je ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal 1.50, per week 12 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2.55. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot denbezorgkring): 15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver ®ntiën van publieke vermakeiyicheden 10 cent per regel. ■de: •kohier der pl**u naar het inkomen Of 1 den», 1 hebben IRLING: Ik geloof, een enkel bezwaar is een dringende onthouders- en matigheids» zijde staan, terwijl de belt de wyngaard-industrie, de slyters van alcoholische T dranken, machtig leger vormen <1 Party zoo fel mogelyk bes| Nu zou men denken dal zich pertinent vóór Vrouw» klaarde, hij de stemmen zich Wilson inderdaad niet v omdat hy het stemr onttrekken aan de jurisdi ten, zij het recht hadden 0 aangelegenheden zelf te h Dat bracht een scheurii van de Vrouwen-party; e u U r (kit nooit plaats wat niet weten I. het beeld der vrouw, als zy zyn zal in schemerverren tyd, wanneer de booze waan heeft uitgewoed die haar nu houdt ver nederd en gevangen O, schoone wereld, waarin zy zal zyn den man gezellin, saam zy zullen dorschen ’t gedachte- zaad (Henriette Roland Holst, in „Thomas More”.) Toen de dichteres deze regels schreef, had zy niet kunnen voorzien dat de oorlog dezen schemerverren tyd zoo naby bren gen zou, in schier alle landen die, door het leed van den krijg zwaar beproefd, van de bewoners hebben geëischt een tot aan ge brek grenzende matigheid gepaard aan maximale arbeidsprestatie, heeft de vrouw metterdaad kunnen bewyzen wat reeds door velen werjl erkend: dat zy in 't leven een plaats inneemt naast den man, dat haar taak een niet minder gewichtige is dan die van den man en dat zy lichamelyk noch geestelyk by hem behoeft achter te staan. Is het dan niet dwaas haar, die evenzware plichten tegenover den Staat, de Gemeen schap zyn opgelegd, mindere rechten te geven Door deze donkere tyden heen daagt een toekomst die veel wat nu bestaat als ver ouderd zal stempelen, een nieuwe Maat- schaippy die door een snelle evolutie, welke hier en daar reeds tot revolutie werd, een geheel anderen vorm zal krygen, en niet meer in het enge keurslyf der bestaande wetten passen zal. Steeds wast, in alle landen, de groep van onderdanen die een directer medezeggenschap eischen in het bestuur en de handelingen van den Staat, die de macht der Volksvertegenwoordiging zoozeer willen versterken, dat de Regeering schier in alles staat onder haar controle. En langs dienzelfden weg, welke door het donkere dal van deze kommervollen tyd voert naar de lichtende klaarte van vredes- ryke toekomst trekken ook de vrouwen op, onder het vaan dat draagt als devies: „ge lijke plichten, gelyke rechten.” Wy hebben, in Nederland, aan de vrou wen het passieve kiesrecht zien toegekend op hetzelfde oogenblik dat aan de mannen algemeen het actief kiesrecht werd ver leend, zoodat, by de eerstvolgende samen- INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels ƒ1.25, elke regel meer fM. Dp de voorpagina 50 hooger. >pe« baren. ■n," set hij. v^ouw schaal Niet' >rdt aangenomen hoofdelyke stem- t zijn.” één vraag doen; daarop ontkennend „Ik Robert veel hooger staan dan i den zijn onv u 1 en de kameraadschap ta langt. Kiest u een van niet.” Hij hoor do het aan, ipande zich zijn het strak a toen hij brak ten tegen aanslagen op der plutnltjke direej Inkomen voor den dlemt rxoeken van School, den voor het «hooljaar Sing re „die t >l>en stelling van onze Volksvertegenwoordiging, welke de eerst» iff die staat in het teeken van de Evenredige Vertegenwoording, ook de vrouw verkiesbaar zal zyn in het bestuur van het landJ Zelf stemmen mag zy welis waar nog niet en het ideaal is daarom geenszins bereikt; maar wy durven toch wel voorspellen dat er genoeg mannen in Nederland zullen worden gevonden met de overtuiging dat, waar de Regeering thans nog meende te moeten achterblyven en de bevoegdheid tot het kiezen van een vrouw met de verantwoording voor de gevolgen daarvan legde in handen der kiezers, de stem van de vrouw moet klinken onder de honderd, en haar één of meer zetels zal ver overen. Dan zal het de taak van de vrouw zyn om, naast de belangen van het land, die van haar sexegenooten te behartigen, en allereerst in onze wetgeving de positie van de vrouw gelykwaardig te maken aan die van den man. Want het Burgerlyk Wet boek van thans stelt haar gelyk met min derjarigen en onder-curateele gestelden, wat wel niemand, die een open oog heeft voor den tyd waarin hy leeft, meer zal durven verdedigen. We komen daarop terug; allereerst lykt het ons interessant te weten hoe de vrouw in andere landen gebruikt maakt van het recht, haar door de Regeering geschonken, m.a.w. hoe zy haar plaats in de politiek vervult. Het was in 1916, dat de Amerikaansche voor *t eerst haar invloed in de legde by de presidentsverkiezing. minder dan vier millioen vrouwen maakten van haar nieuw recht gebruik, en de Woman’s Party (Vrouwenparty) bleek al spoedig naast de Republikeinsche en De mocratische partyen een element van groo te beteekems. Want waar nog niet alle staten der vrouw het stemrecht hadden toe gekend, was voor de „Womin’s Party” de beslissende vraag welke president zich vóór algemeen Vrouwenkiesrecht verklaard. Men herinnert zich dat' de candidaten voor den Presidentszetel Hughes en Wilson waren. Hughes nu verklaarde zich onomwonden vóór het algemeen kiesrecht aan de vrouw, terwy'l Wilson zei, te meenen dat dit geen federale kwestie was en iedere staat dat voor zichzelf had te beslissen. De vrouwen hadden één geweldig groo- ten tegenstander, n.l. de whiskey-belangen. Want zy vielden intuïtief dat allereerst de stryd moest gaan tegen het drankmisbruik, en het logisch gevolg daarvan dg^fceweest dat, waar zy het stemrecht kregen, de sterken drank geheel of gedeeltelyk werd uitgesloten. Vanzelf spreekt dat de geheel- Nu ik zal Ik mij’ in ’t vervo gi toeleggen hooger dtod, heb al een® ik een® plan om in ’t bestuur te want di) bleven kalm jtrde niets, zij zag, een raadsel dat een kl i de uithrukking van en zooveel kon O] zijn wreeds woord i rroepoiijk?” zulke zaken speel ik niet, zyn.” één vraag doen; want ate ontkennend is, heb Ia ,er een ander waar ge van H. RIDER HAGGARD door Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reus. (Nadruk verboden.) vergadering gaat gesloten deuren. zegt de Voorzitter ide: vergadering is een 1 voor de verstrek- toope cokes van ge- blijkt nu, dat ver- t>r die verstrekking komenden in plaata cokes goedkoop, aken te verkrijgen, goedvinden, dat zjj, [en, ook goedkoope a kunnen verkrjj. er eenheid zal na blijven. Ik doe na- i daartoe strekkend wordt aangenomen stemming. ïR: In de vorige de Raad B, en W. ocedeeren tegen L. >t onteigening van en in het uitbrei- stadsgedeelte, ge- i Fluweelensingel Erberveld heeft den schoot gelegd aid verklaard het Gemeente te aan- fc eeft hjj gevraagd isoverdracht den kruiken. B. en W. villiging van dat aar, mits het ge- der door hen te i en slechts voor te den grond zelf Ik heb thans de oor te stellen tot m en B. en W. februikgeving op bracht en da vol; zooveel verdiondi 1 geleden had) voorgetiteld', toen ik begon. zoo zeker van mijn fortuin ben, op een op de wetgevende macht. Ik politieleen arbeid verricht, a)s tijd daartoe had'; nu i® 't mijn L t» komen, ik heb daar de bekwaamheden voor en een goede gezondheid'. Ik hoop eenmaal een van dé eer ste mannen in het keizerrijk te zijn en mijn macht uit te spreiden over de hoofden van al die onbeduidende nullen, die het ver trouwen van hun landvolk gewonnen heb ben, alleen omdat ze in een beogen stand geboren zijn, veel geld bezitten en nooit den besten tijd van hun leven hebben be steed aan den arbeid. Met jou’naast me kan ik dat doen, ja, meer dan dat, en dat alles leg ik aan je voeten neer.” Weer wilde zij hem in de rede vall m, maar weer hield hij haar tegen omdat hijs ‘t antwoord op haar lippen las. „Luister, ik heb je nog niet allee1 ver teld. Misschien ben ik begonnen mei daar waar ik mee had moeten eindigen Ik heb je nog niet gezegd, dat ik je liefheb eer- I lijk en oprecht, met een vaste onverand'eT- lijke liefde, zooals die somtijd* komt jot mannen van middelbaren leeftijd', die nooit tevoren daarvan iets gevoeld hadden. Ik zal roe niet opsohroeven tot hartstoohtelij- ke ontboezemingen, die op mijn leeftijd dwaas en ongepast konden klinken; toch is het waar, dat ik vervuld ben van liarts- tocht, dD op mij aangekomen 1* en mij geheel heeft bezield. Ik, die andere man er om lieb uitgelachen, ik aanbid je. bent de vreugde mijner oogen. Als je bij mie bent, i® silo® leeg om roe Ik bewonder de eerlijkheid van je eter en zelfs je vooroordeelen, en naar jou opvattingen wil ik de mijne re gelen. Ik geloof, dat ge;in man je zoo kan liefhebben als ik, Barbara Cham pers. Antwoord me nu. Ik ben bereid om te hooren, het beötu of het ergste/fe Barbara keek hem, volgens haar ge woonte, v ak in ’t gezicht met haar vast beraden oogen, en antwoordde zaclutzinnlg, want de manier waarop hij zijn zaak be pleit had', hoewel, klaarblijkelijk vooruit liefetudeerd, trof haar toch. vrees dat het het ergste i®, Sir 1-r zijn honderdan vrouwen dia ik, en dh blijzou- u met hart en ziel de hulp geven die u ver- hen, ik kan het Ben aan haar leibbenden by tilleerders en een it de Woman’s rijdt waar Hughes «kiesrecht ver- - ^r vrouwen op vereenigd had. Doch, het bleek dat 1 g®r kón gaan, it niet kon le van de sta- r de inwendige UML 'in de eenheid gedeelte ver klaarde zich voor Wilson,- een ander voor Hughes, en die twee partyen bekampten elkaar vinnig; waaruit biykt dat de dames in dit opzicht ook al nieta meer van de heeren te leer^n hadden. Op sommige plaatsen gaf dit spannende momenten, o.a. in Oakland» waar op een mooien morgen een extra4rein van acht Pullmann-wagens kwam binnenrijden, wel ke uit het Oosten van de V. S. een dele gatie bracht van de beste politieke spreek sters, die zieltjes kwameft winnen voor Hughes. Twee groepen, welk® door de poli tie moeilyk gescheiden wetden gehouden, *w»clitten de dames op. Het^ waren de van vlaggetjes en portretten Voorziene voor standers van Hughes en van Wihton, «me rendeels vrouwen. De dëfegatïe beraad- s\agde snel wat haar te doen stond en twee van haar beste spreeksters zouden pröbeeren de menigte voor Hughes te win- nen. De eerste kon al niet aan ’t woord komen door ’t gebrul van de tegenparty, doch geen moment verloor zy haar kalmte of beminneiykheid, en dat maakte zooveel indruk, dat men tenslotte riep: „Let her speak, give her a chance.” (Laat haar spre ken, geef haar een kans), waarop het ten slotte rusig werd. Toen kwam het onlogi sche van de vrouw heerlyk naar voren, want hoewel de spreekster verklaarde aller minst tegen Wilson te zyn, pleitte zij he vig voor Hughes! Het typeerende van deze demonstratie was echter dat het publiek voor negentig procent uit vrouwen bestond, een bewys dat de Amerikaansche vrouw gretig ge bruik maakt van het recht dat de staat haar gaf, en het ernstig opvat. En uit de reis van de speciale delegatie, welke duizen den dollars gekost moet hebbén, blykt dat de vrouwen daar ook met haar propaganda middelen niet wenscht onder te doen voor den man. _n, en voor ’t eerrt ontspande zich zijn gezicht. Al di n tijd was hot strak en onbeweeglijk gebleven, zelfs toen hij sprak van zijn liefde, maar nu brak het al® ijs döt breekt door een plotse! nge vloedgolf uit do diepte, en ze zag de diepten van zijn natuur, en “be greep de kracht die ervan uitging. Niet dat hij die openbaArde door toornige of smeekendo woorden, want «b bleven en afgemeten. Zij hoorde niet®, zij en het was haar ne verandering in manneng elaat, i „Dat zijn „Zijn die onheri „Zeker. Mot dat zou siecltt „Mag ik u het antwoord ik nog hoop, van houdt?” Weer keek ze lijke oogen en antwoordde „Ja, ik ben verloofd met een audCr paar woorden in de Tfoerf, zijn ze groot hier in dit land'. U kunt koopen wat o wil en de menschen kruipen voor u en vragen u oui aalmoezen en gunsten, de spoorwegbeambten loopen u nu en noe- -u MilordMaar u vergeet do g ren- die er zijn in dit leven en dat wat verlieven la. U wttt dit en dat mooM eena zoeken in dat boek, door u gelezen wordt, naar de' lax geaqhrevec staat, dat men a kén, wat er morgen komen aal; dat het leven ia al* rook di» ver - aelijjnt voor korten tijd en dan weer ver dwijnt. U denkt dat u den roan kunt ver nietigt n aan wien Ik mijn hart heb gege ven, ornxiat hij eerlijk i* en u oneerlijk, omdat u rijk bent en hij arim, omdit hij verkregen heeft wat u niet krijgen kón. Welnu, ik tart voor mijee'f en voor hom, Probeer het en Iwt zal u niet gelukken. n al® 't nd-dukt i®, denk dan in uw ui terste oogenblikken aan de woorden die ik nu gtwprokcn heb Al® ik u Led heb gtdaan met mijn weigering, dan spijt het mij, hoewel het ni t u»ipi schuld k. Maar ai® u den man mij bevoorrecht lu-eft nW t zijne fd® en dien ik vereer bo ven allo iixneK'hen op de wereld, bedre gt, dan dreig ook ik, en dan -zal de macht, die ona allen gcHelmipen heeft, over ona richten, zooote Hij wil.” Toen barstte zij In tranen uit, keerde ach on» en II »t hem ®taan Sir Robert keek haar na. „Wat ».n vrouw!” zei hij nadenkend, „wat een vrouw! en di» tverli «en I „U weet heel goed, dat ik niet doelde op zaken, Mi®3 Charopera, ik doelde op een heel ander soort van compagnon schap, cfy.dat wat dë natuur bestemd1 heeft tuaechen man en vrouw het huwelijk. Wil je mij aannemen al® je echtgenoot?” Zij opende haar lippen om te antwoor den, maar hij hief zijn hand op en ver volgde: „Luisters eerst naar me, voordat je een haastig antwoord geeft, dat zoo Joocdlijk ia terug te nemen, of te verzach- Ik ben mij bewust, van a lea wat in ntijn nadeel is, mijn jaren, die jou mis schien veten lijkenmijn eenvoudige aif- komst; mijn l>edrijf dat je, niet heelemaal zonder reden, veracht en verfoeit Nu, wat het eerete betreft, dat kan niet verbeteren, wel erger worden; maar het tweede kan en is reedtó begraven onder he goud' en heanelijn van weelde en titel®. Wat komt het er op aan of ik de zoon ben van een klerk die 2 pond in de week verdiende en of ik geboren ben in een klein huisje in p Battersee, ah ik nu toch een van de rigc- r ste mannen ben van Engeland, en -zal ster ven In een paleis, mÜlioenen en een hoo- 8e rang nalatend aan mijn kinderen? Wat het derde betreft, mijn betrekking, die wil ik er aan geven. Die heeft mij ge uk ge- d o verre van mchilierend zijn. Lat na tuurlijk kwaad bloed en weal ontevreden heid, dio trouwens onder do ambtenaren in 8taa<tBdienat steeds stijgende h. In de Tweede Kamer gaan wij een be lang wekkendan tijd tegemoet. Met dat wij hooge verwachtingen hebben van het le- veiwmiddeilondiebat, want daarin zijn wij tot nu toe mtijd teleurgesteld, maar wel omdat nu voor goed do «..rijd zal worden uilgeatredien of du levemsmididetenvoorzie- ning op denzelfden voet zal worden voort gezet. De Memorie van Antwoord van minis ter i’ostlmma is een knap stuk werk. Zijn bestrijders zullen er een kluif aan heb ben. Up één merkwaardig punt willen wij even wijzen. Door de hamer eden te er kend, dat de voorziening hier Je lande, vergeleken met die in andere ook neu trale landen lang niet slecht i®. Op een ander oogenblik wordt aangedrongen op do instddng van een cri ^departement, gelijk dat... in andere landen reed® lang bestaat. Deze twee opmerkingen kloppen niet bijzonder goed. Trouwens wat i® het departement van Inndliouw andlcrs dan een' cridadepartement? Wij hebben nn reeda drie en een half jaar van nabij de distri butie en wat daaraan verbanden te gade geslagen en den strijd) geaien die daaruit 1® voortgekomen. Nog steeds maakt het op ons den indruk dat de fouten meer schuilen in gemi* aan medewerking dan in gebrek aan beleid van de leiders. De geweldige gouddorst die duizenden heeft aangetast, maakt dat iedere maatregel, die winstderving tengevolge htefi, met kracht wordt bestreden en... met alle slimheid ontdoken. Indien heol Nederland! even krachtig had meegewerkt aan het doen «Ha gen van de rtgeeringstaak als nu heel Ne derland dWze heeft tegengewerkt, zou de ganache tevensniidd^envQorzii iiing hier iddjoel geweest zijn. Hetzelfde herhaalt zich voortdurend wanneer aan do leiders wordt gevraagd waarom dit of dat r.iet ander® kan, is het an woord' altijd de groolé massa oneerlijkheden dwingen ons tot hel nomen van tai van scherpe Li pa lingen, die helaas op do goedge/.inden drukken. Het gansche administratieve w< rk bestaat in het troffen van maatregel 'n, inderdaad het steiSel wordt nageieefdk nu de leider Posthuma heet of an- hij zal denzelfden wnnhopigen strijd i te voeren tegen kwaadwilligheid, oneerlijkheid en opzettelijke tegenwerk!: De zondebok i® Jan Publiek, wordt niet erkend. Vandaar dat andoren zoekt, dim men thans d* woestijn wil Injagen om ziohzelf den schijn van heiligheid te geven. Indic-n de Kamer dit inziet, te het de bat spoedig afgeloopen. mlach van spot koelig gezicht kaken kauwden itig. zei de prem- „Met Alan Vernon?” Zij knikte. „Sinds wanneer? Al jaren gdeden?” ,,Neen, sinds vtui morgen." „Hemeisdie gbedheii!” riep hij heesch, „van morgen! Dus gisterenavond zou het nog niet te laa zijn geweest, en juist gis terenavond had- ik je er over willen sp«e- keft, dpj' had ik bij mij zdf overlegd. Ja, hls die geschiedenis van dat afgodwbe ld en db ziekte van je oont er niet tusechen gekomen waren, zou ik met je gesproken nebben, en misschien geslaagd1 zijn.’’ ,Jk denk het niet,” zei zijt Hij ging voor haar staan, en hoewel zijn oogen vol tranen waren, schoten ze vuur. „Je dénkt, j» dénkt,” snikte hij, waar ik wéét. Natuurlijk was 't ónmogelijk na dezen morgen. Maar, Barbara, ik »eg je dat Ik je aal veroveren. Nooit nog teem p an mis’iikt, dat Ik gemaakt had, en ook dit zal mij niet nitel ukken. En hoewel ik altijd van Vernon hield en hem op prijs stelde, heb ik toch altijd gevoeld dat hij mijn vijand was, en die bestemd wa® om inij leed te doen, al was 't ook onbe wust Nu begrijp ik dat, maar hij zal on Hervinden, dót ik sterker ben dan hij. Mo ge God' hem bijstaan! Da zeg ik u.” ,/n dat zal Hij,” arftwoordkle Barbara kalm. U spreekt in woede nu en dat kan ik mij begrijpen, maar ik hoop dat u uw woorden vergeten zult, maar ol ge zo vergeet of niet, denk niet dat gij mij er bang mee kunt maken. Die mannen, geld makers,” ging ze voort in stijgende ver ontwaardiging, „die op de een of andere manier rijk zijn geworden, en voor dat geld ook op de een of andere manier eer en aanzien hebben gekocht, ze denken, dat ze groot zijn in dit korte leven, hun kórte, kórte leven, dat eindigt met een i gedreigd, maar >n,” merkte de BRIEVEN UIT DE HOFSTAD. UCLCVll. Herli^ldelijk nn Idcn de kranten berich ten van yer duist er ing en en diefs allen die thans gepléegd worden, 'door personen in dienst van ipnderen, waarbij dan blijkt dat armoede de oorzaak is gewee.4 De ellende der tijden heeft altijd het bittere gevolg dat de moreele begrippen er onder te lijden krijgen. Do iburgemeester der re sidentie hetfi het al noodig geoordeeld om zreh per proclamatie tot de burgemj te wnden ten einde een krachtiger beslrij- <S»ig van de steeds toenemende tuchteloos hetd der jeugd te verkrijgen. Do voorbedden d.e de jeugd krijgt, zijn ook niet stichtelijk. Inéén w~ 'J“ ia, uit den Haag gemeld dut drie van het kolen-bureau in hechten te zijn ge nomen omdat zij de bons nog een® ver kochten en dat do kawlor van de gasfa briek een tekort van tien mille hem na gelaten in de ka® van dit bedrijf Zulke gevallen, d.e helaas altijd zul.cn blijven voorkomen, dringen merkwaardigerwijze zeer ‘spoedig tot de jeugd door. Onderwij zers hebben meermaikm. opgemerkt, dat do jeugd zich sierk interesseert voor die ge vallen en dat slechte een gedeelte van de jeügd er door afgeschrikt wordt. Dat aan het brandstof fen-bureau deze diefstal heeft plaats gevonden, heeft ons natuurlijk niet verbaaad. Wij hebben, vroe ger al een® verteld, hoe men daar perso neel aanstelt, zelfs uit pas omslagen ge vangenen. Nog niet lang geleden is er ook uit d'en dienst van dat bureau ontsla gen een jongmenisch, die later bleek diep in de beer te staan bij de... brandutoffen- handelaren. Dit jongmensch was juist be last geweest met het bijhouden der woek- s aten. Aan. hem is wel geen fraude be wezen kunnen worden,* maar hij 1® toch maar wijselijk vertrokken. Het zal mij niet verwonderen wanneer op een góden dag hier of daar tens oen reuzenschanHaaltje aan het licht komt. Dit kan niet uitblijvem. Het losse personeel, van de straat opgeraapt, in een omgeving waar men met geld smijt, moet wel ver keerd beinvloed worden Alles wordt in dienst genomendienstmeisje-;gaan 's avond® loeren tikken op do machine en heel spoe dig verrijzen ze als typiste bij één der bu reaux. Het ongelukkigste is dat te» hoogo salarissen worden gegeven-. Dat klinkt in deze tijden zonderling, maar hot Is toch zoo. Niet dat de saarissen op zichzélf z)oo weelderig zijn maar zij /zijn sotrts meer dan het dubbele van hetgeen de ge gadigden vóór dien verdienden, i n wij zijn allen wel zooveel psycholoog dat wij de nadoelen welen die aan dien plotselin- gen rijkdom zijn verbonden. •Daartegenover staat dat de Staat aan zijn vaste ambtenaren salarissen betaalt

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1