I No. 13007.
Zaterdag 30 Januari 1918.
50e Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau: MARKTi31, GOUDA.
Eerste Blad.
Feuilleton.
ezx ^»cH.-vert©zi.txe-blsud. voor G-oxxcLecezx OixxstreQxzezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Het Recht van de Vrouw.
Dïï GELE AFGOD
Redactie i Telef. Interc. 545.
AdministratieTelef. Interc. 82.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
de R.
dat
HAGENA Ml.
BINNENLAND.
m president in de
tuil niet visschen
19
en niet gekapt
tbare,” zei
de
(Wordt vervolgd.)
hen» aan nrt haar eer-
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden terekend naar plaatsruimte.
Advertentiën “kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soiiede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
de orde zijnde,
door den Voor
af en keek even
vooraan op de
cere oogen glin-
Dat het plichtbesef bij de vrouw niet ont
brak, spreekt uit het feit, dat alleen in Chi
cago naast 504267 mannen 304467 vrouwen
stemden.
•tn
een
BURGER: Zou
op dat land van
aardappelen te
week tijde
Ie klerken
men
zen
boven
doen
GOIIDSCHE COUR A NT.
►pvattingen
geloof, dlat
als ik,
me
R: De heer van
irop wellicht het
kunnen geven.
1 TORREN: Ik
van kan komen,
er niet geschikt
nen
Je
niet
heen.
kar aki
ing
maar dat
men een
Igend» week zal ik juist
hebben, ais ik mij jaren
end.
;ei hij droogj'es,
ir gevischt. Dan
't unne kor was
*8 Rijks middelen over December.
De heer de Meester schrijft in het Vad.:
Gewoonlijk, en ook ditmaal, is de laatste
maand van het jaar voor de middelen van
it, edelachtbare.”
e kappen, heb je
derd vast te stel-
s, waarmee je
ABONNEMENTSPRIJS; per kwartaal 1.50, per week 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2.55.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot denbezorgkring):
15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver ®ntiën van publieke vermakeiyicheden 10
cent per regel.
■de:
•kohier der pl**u
naar het inkomen
Of 1
den», 1
hebben
IRLING: Ik geloof,
een enkel bezwaar
is een dringende
onthouders- en matigheids»
zijde staan, terwijl de belt
de wyngaard-industrie, de
slyters van alcoholische T dranken,
machtig leger vormen <1
Party zoo fel mogelyk bes|
Nu zou men denken dal
zich pertinent vóór Vrouw»
klaarde, hij de stemmen
zich
Wilson inderdaad niet v
omdat hy het stemr
onttrekken aan de jurisdi
ten, zij het recht hadden 0
aangelegenheden zelf te h
Dat bracht een scheurii
van de Vrouwen-party; e
u
U r
(kit nooit
plaats wat
niet weten
I.
het beeld der vrouw, als
zy zyn zal in schemerverren tyd,
wanneer de booze waan heeft
uitgewoed die haar nu houdt ver
nederd en gevangen
O, schoone wereld, waarin zy
zal zyn den man gezellin, saam
zy zullen dorschen ’t gedachte-
zaad
(Henriette Roland Holst, in
„Thomas More”.)
Toen de dichteres deze regels schreef,
had zy niet kunnen voorzien dat de oorlog
dezen schemerverren tyd zoo naby bren
gen zou, in schier alle landen die, door het
leed van den krijg zwaar beproefd, van de
bewoners hebben geëischt een tot aan ge
brek grenzende matigheid gepaard aan
maximale arbeidsprestatie, heeft de vrouw
metterdaad kunnen bewyzen wat reeds door
velen werjl erkend: dat zy in 't leven een
plaats inneemt naast den man, dat haar
taak een niet minder gewichtige is dan die
van den man en dat zy lichamelyk noch
geestelyk by hem behoeft achter te staan.
Is het dan niet dwaas haar, die evenzware
plichten tegenover den Staat, de Gemeen
schap zyn opgelegd, mindere rechten te
geven
Door deze donkere tyden heen daagt een
toekomst die veel wat nu bestaat als ver
ouderd zal stempelen, een nieuwe Maat-
schaippy die door een snelle evolutie, welke
hier en daar reeds tot revolutie werd, een
geheel anderen vorm zal krygen, en niet
meer in het enge keurslyf der bestaande
wetten passen zal. Steeds wast, in alle
landen, de groep van onderdanen die een
directer medezeggenschap eischen in het
bestuur en de handelingen van den Staat,
die de macht der Volksvertegenwoordiging
zoozeer willen versterken, dat de Regeering
schier in alles staat onder haar controle.
En langs dienzelfden weg, welke door het
donkere dal van deze kommervollen tyd
voert naar de lichtende klaarte van vredes-
ryke toekomst trekken ook de vrouwen op,
onder het vaan dat draagt als devies: „ge
lijke plichten, gelyke rechten.”
Wy hebben, in Nederland, aan de vrou
wen het passieve kiesrecht zien toegekend
op hetzelfde oogenblik dat aan de mannen
algemeen het actief kiesrecht werd ver
leend, zoodat, by de eerstvolgende samen-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels ƒ1.25, elke regel meer fM.
Dp de voorpagina 50 hooger.
>pe« baren.
■n," set hij.
v^ouw
schaal
Niet'
>rdt aangenomen
hoofdelyke stem-
t zijn.”
één vraag doen;
daarop ontkennend
„Ik
Robert
veel hooger staan dan i
den zijn onv u 1
en de kameraadschap ta
langt. Kiest u een van
niet.”
Hij hoor do het aan,
ipande zich zijn
het strak
a toen hij
brak
ten tegen aanslagen op
der plutnltjke direej
Inkomen voor den dlemt
rxoeken van School,
den voor het «hooljaar
Sing re
„die
t
>l>en
stelling van onze Volksvertegenwoordiging,
welke de eerst» iff die staat in het teeken
van de Evenredige Vertegenwoording, ook
de vrouw verkiesbaar zal zyn in het bestuur
van het landJ Zelf stemmen mag zy welis
waar nog niet en het ideaal is daarom
geenszins bereikt; maar wy durven toch
wel voorspellen dat er genoeg mannen in
Nederland zullen worden gevonden met de
overtuiging dat, waar de Regeering thans
nog meende te moeten achterblyven en de
bevoegdheid tot het kiezen van een vrouw
met de verantwoording voor de gevolgen
daarvan legde in handen der kiezers, de
stem van de vrouw moet klinken onder de
honderd, en haar één of meer zetels zal ver
overen. Dan zal het de taak van de vrouw
zyn om, naast de belangen van het land,
die van haar sexegenooten te behartigen,
en allereerst in onze wetgeving de positie
van de vrouw gelykwaardig te maken aan
die van den man. Want het Burgerlyk Wet
boek van thans stelt haar gelyk met min
derjarigen en onder-curateele gestelden,
wat wel niemand, die een open oog heeft
voor den tyd waarin hy leeft, meer zal
durven verdedigen.
We komen daarop terug; allereerst lykt
het ons interessant te weten hoe de vrouw
in andere landen gebruikt maakt van het
recht, haar door de Regeering geschonken,
m.a.w. hoe zy haar plaats in de politiek
vervult.
Het was in 1916, dat de Amerikaansche
voor *t eerst haar invloed in de
legde by de presidentsverkiezing.
minder dan vier millioen vrouwen
maakten van haar nieuw recht gebruik, en
de Woman’s Party (Vrouwenparty) bleek
al spoedig naast de Republikeinsche en De
mocratische partyen een element van groo
te beteekems. Want waar nog niet alle
staten der vrouw het stemrecht hadden toe
gekend, was voor de „Womin’s Party” de
beslissende vraag welke president zich vóór
algemeen Vrouwenkiesrecht verklaard. Men
herinnert zich dat' de candidaten voor den
Presidentszetel Hughes en Wilson waren.
Hughes nu verklaarde zich onomwonden
vóór het algemeen kiesrecht aan de vrouw,
terwy'l Wilson zei, te meenen dat dit geen
federale kwestie was en iedere staat dat
voor zichzelf had te beslissen.
De vrouwen hadden één geweldig groo-
ten tegenstander, n.l. de whiskey-belangen.
Want zy vielden intuïtief dat allereerst de
stryd moest gaan tegen het drankmisbruik,
en het logisch gevolg daarvan dg^fceweest
dat, waar zy het stemrecht kregen, de
sterken drank geheel of gedeeltelyk werd
uitgesloten. Vanzelf spreekt dat de geheel-
Nu ik
zal Ik mij’ in ’t vervo gi toeleggen
hooger dtod,
heb al een®
ik een®
plan om in ’t bestuur te
want di) bleven kalm
jtrde niets, zij zag,
een raadsel dat een kl i
de uithrukking van en
zooveel kon O]
zijn wreeds woord i
rroepoiijk?”
zulke zaken speel ik niet,
zyn.”
één vraag doen; want ate
ontkennend is, heb
Ia ,er een ander waar ge
van
H. RIDER HAGGARD
door
Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reus.
(Nadruk verboden.)
vergadering gaat
gesloten deuren.
zegt de Voorzitter
ide:
vergadering is een
1 voor de verstrek-
toope cokes van ge-
blijkt nu, dat ver-
t>r die verstrekking
komenden in plaata
cokes goedkoop,
aken te verkrijgen,
goedvinden, dat zjj,
[en, ook goedkoope
a kunnen verkrjj.
er eenheid zal na
blijven. Ik doe na-
i daartoe strekkend
wordt aangenomen
stemming.
ïR: In de vorige
de Raad B, en W.
ocedeeren tegen L.
>t onteigening van
en in het uitbrei-
stadsgedeelte, ge-
i Fluweelensingel
Erberveld heeft
den schoot gelegd
aid verklaard het
Gemeente te aan- fc
eeft hjj gevraagd
isoverdracht den
kruiken. B. en W.
villiging van dat
aar, mits het ge-
der door hen te
i en slechts voor
te den grond zelf
Ik heb thans de
oor te stellen tot
m en B. en W.
februikgeving op
bracht en da vol;
zooveel verdiondi 1
geleden had) voorgetiteld', toen ik begon.
zoo zeker van mijn fortuin ben,
op een
op de wetgevende macht. Ik
politieleen arbeid verricht, a)s
tijd daartoe had'; nu i® 't mijn
L t» komen, ik heb
daar de bekwaamheden voor en een goede
gezondheid'. Ik hoop eenmaal een van dé eer
ste mannen in het keizerrijk te zijn en mijn
macht uit te spreiden over de hoofden van
al die onbeduidende nullen, die het ver
trouwen van hun landvolk gewonnen heb
ben, alleen omdat ze in een beogen stand
geboren zijn, veel geld bezitten en nooit
den besten tijd van hun leven hebben be
steed aan den arbeid. Met jou’naast me
kan ik dat doen, ja, meer dan dat, en dat
alles leg ik aan je voeten neer.”
Weer wilde zij hem in de rede vall m,
maar weer hield hij haar tegen omdat hijs
‘t antwoord op haar lippen las.
„Luister, ik heb je nog niet allee1 ver
teld. Misschien ben ik begonnen mei daar
waar ik mee had moeten eindigen Ik heb
je nog niet gezegd, dat ik je liefheb eer- I
lijk en oprecht, met een vaste onverand'eT-
lijke liefde, zooals die somtijd* komt jot
mannen van middelbaren leeftijd', die nooit
tevoren daarvan iets gevoeld hadden. Ik
zal roe niet opsohroeven tot hartstoohtelij-
ke ontboezemingen, die op mijn leeftijd
dwaas en ongepast konden klinken; toch
is het waar, dat ik vervuld ben van liarts-
tocht, dD op mij aangekomen 1* en mij
geheel heeft bezield. Ik, die andere man
er om lieb uitgelachen, ik aanbid je.
bent de vreugde mijner oogen. Als je
bij mie bent, i® silo® leeg om roe
Ik bewonder de eerlijkheid van je
eter en zelfs je vooroordeelen, en
naar jou opvattingen wil ik de mijne re
gelen. Ik geloof, dat ge;in man je zoo
kan liefhebben als ik, Barbara Cham
pers. Antwoord me nu. Ik ben bereid om
te hooren, het beötu of het ergste/fe
Barbara keek hem, volgens haar ge
woonte, v ak in ’t gezicht met haar vast
beraden oogen, en antwoordde zaclutzinnlg,
want de manier waarop hij zijn zaak be
pleit had', hoewel, klaarblijkelijk vooruit
liefetudeerd, trof haar toch.
vrees dat het het ergste i®, Sir
1-r zijn honderdan vrouwen dia
ik, en dh blijzou-
u met hart en ziel de hulp
geven die u ver-
hen, ik kan het
Ben aan haar
leibbenden by
tilleerders en
een
it de Woman’s
rijdt
waar Hughes
«kiesrecht ver-
- ^r vrouwen op
vereenigd had. Doch, het bleek dat
1 g®r kón gaan,
it niet kon
le van de sta-
r de inwendige
UML
'in de eenheid
gedeelte ver
klaarde zich voor Wilson,- een ander voor
Hughes, en die twee partyen bekampten
elkaar vinnig; waaruit biykt dat de dames
in dit opzicht ook al nieta meer van de
heeren te leer^n hadden.
Op sommige plaatsen gaf dit spannende
momenten, o.a. in Oakland» waar op een
mooien morgen een extra4rein van acht
Pullmann-wagens kwam binnenrijden, wel
ke uit het Oosten van de V. S. een dele
gatie bracht van de beste politieke spreek
sters, die zieltjes kwameft winnen voor
Hughes. Twee groepen, welk® door de poli
tie moeilyk gescheiden wetden gehouden,
*w»clitten de dames op. Het^ waren de van
vlaggetjes en portretten Voorziene voor
standers van Hughes en van Wihton, «me
rendeels vrouwen. De dëfegatïe beraad-
s\agde snel wat haar te doen stond en
twee van haar beste spreeksters zouden
pröbeeren de menigte voor Hughes te win-
nen. De eerste kon al niet aan ’t woord
komen door ’t gebrul van de tegenparty,
doch geen moment verloor zy haar kalmte
of beminneiykheid, en dat maakte zooveel
indruk, dat men tenslotte riep: „Let her
speak, give her a chance.” (Laat haar spre
ken, geef haar een kans), waarop het ten
slotte rusig werd. Toen kwam het onlogi
sche van de vrouw heerlyk naar voren,
want hoewel de spreekster verklaarde aller
minst tegen Wilson te zyn, pleitte zij he
vig voor Hughes!
Het typeerende van deze demonstratie
was echter dat het publiek voor negentig
procent uit vrouwen bestond, een bewys
dat de Amerikaansche vrouw gretig ge
bruik maakt van het recht dat de staat
haar gaf, en het ernstig opvat. En uit de
reis van de speciale delegatie, welke duizen
den dollars gekost moet hebbén, blykt dat
de vrouwen daar ook met haar propaganda
middelen niet wenscht onder te doen voor
den man.
_n, en voor ’t eerrt
ontspande zich zijn gezicht. Al di n tijd
was hot strak en onbeweeglijk gebleven,
zelfs toen hij sprak van zijn liefde, maar
nu brak het al® ijs döt breekt door een
plotse! nge vloedgolf uit do diepte, en ze
zag de diepten van zijn natuur, en “be
greep de kracht die ervan uitging. Niet
dat hij die openbaArde door toornige of
smeekendo woorden, want «b bleven
en afgemeten. Zij hoorde niet®, zij
en het was haar
ne verandering in
manneng elaat, i
„Dat zijn
„Zijn die onheri
„Zeker. Mot
dat zou siecltt
„Mag ik u
het antwoord
ik nog hoop,
van houdt?”
Weer keek ze
lijke oogen en antwoordde
„Ja, ik ben verloofd met een audCr
paar woorden in de Tfoerf, zijn ze groot
hier in dit land'. U kunt koopen wat o
wil en de menschen kruipen voor u en
vragen u oui aalmoezen en gunsten, de
spoorwegbeambten loopen u nu en noe-
-u MilordMaar u vergeet do g ren-
die er zijn in dit leven en dat wat
verlieven la. U wttt dit en dat
mooM eena zoeken in dat boek,
door u gelezen wordt, naar de'
lax geaqhrevec staat, dat men
a kén, wat er morgen komen
aal; dat het leven ia al* rook di» ver -
aelijjnt voor korten tijd en dan weer ver
dwijnt. U denkt dat u den roan kunt ver
nietigt n aan wien Ik mijn hart heb gege
ven, ornxiat hij eerlijk i* en u oneerlijk,
omdat u rijk bent en hij arim, omdit hij
verkregen heeft wat u niet krijgen kón.
Welnu, ik tart voor mijee'f en voor hom,
Probeer het en Iwt zal u niet gelukken.
n al® 't nd-dukt i®, denk dan in uw ui
terste oogenblikken aan de woorden die
ik nu gtwprokcn heb Al® ik u Led heb
gtdaan met mijn weigering, dan spijt het
mij, hoewel het ni t u»ipi schuld k.
Maar ai® u den man mij bevoorrecht
lu-eft nW t zijne fd® en dien ik vereer bo
ven allo iixneK'hen op de wereld, bedre gt,
dan dreig ook ik, en dan -zal de macht,
die ona allen gcHelmipen heeft, over ona
richten, zooote Hij wil.” Toen barstte zij
In tranen uit, keerde ach on» en II »t hem
®taan
Sir Robert keek haar na.
„Wat ».n vrouw!” zei hij nadenkend,
„wat een vrouw! en di» tverli «en I
„U weet heel goed, dat ik niet doelde
op zaken, Mi®3 Charopera, ik doelde op
een heel ander soort van compagnon
schap, cfy.dat wat dë natuur bestemd1 heeft
tuaechen man en vrouw het huwelijk.
Wil je mij aannemen al® je echtgenoot?”
Zij opende haar lippen om te antwoor
den, maar hij hief zijn hand op en ver
volgde: „Luisters eerst naar me, voordat
je een haastig antwoord geeft, dat zoo
Joocdlijk ia terug te nemen, of te verzach-
Ik ben mij bewust, van a lea wat in
ntijn nadeel is, mijn jaren, die jou mis
schien veten lijkenmijn eenvoudige aif-
komst; mijn l>edrijf dat je, niet heelemaal
zonder reden, veracht en verfoeit Nu, wat
het eerete betreft, dat kan niet verbeteren,
wel erger worden; maar het tweede kan
en is reedtó begraven onder he goud' en
heanelijn van weelde en titel®. Wat komt
het er op aan of ik de zoon ben van een
klerk die 2 pond in de week verdiende en
of ik geboren ben in een klein huisje in
p Battersee, ah ik nu toch een van de rigc-
r ste mannen ben van Engeland, en -zal ster
ven In een paleis, mÜlioenen en een hoo-
8e rang nalatend aan mijn kinderen? Wat
het derde betreft, mijn betrekking, die wil
ik er aan geven. Die heeft mij ge uk ge-
d o verre van mchilierend zijn. Lat na
tuurlijk kwaad bloed en weal ontevreden
heid, dio trouwens onder do ambtenaren
in 8taa<tBdienat steeds stijgende h.
In de Tweede Kamer gaan wij een be
lang wekkendan tijd tegemoet. Met dat wij
hooge verwachtingen hebben van het le-
veiwmiddeilondiebat, want daarin zijn wij
tot nu toe mtijd teleurgesteld, maar wel
omdat nu voor goed do «..rijd zal worden
uilgeatredien of du levemsmididetenvoorzie-
ning op denzelfden voet zal worden voort
gezet.
De Memorie van Antwoord van minis
ter i’ostlmma is een knap stuk werk. Zijn
bestrijders zullen er een kluif aan heb
ben. Up één merkwaardig punt willen wij
even wijzen. Door de hamer eden te er
kend, dat de voorziening hier Je lande,
vergeleken met die in andere ook neu
trale landen lang niet slecht i®. Op een
ander oogenblik wordt aangedrongen op
do instddng van een cri ^departement,
gelijk dat... in andere landen reed® lang
bestaat. Deze twee opmerkingen kloppen
niet bijzonder goed. Trouwens wat i® het
departement van Inndliouw andlcrs dan een'
cridadepartement? Wij hebben nn reeda
drie en een half jaar van nabij de distri
butie en wat daaraan verbanden te gade
geslagen en den strijd) geaien die daaruit
1® voortgekomen. Nog steeds maakt het
op ons den indruk dat de fouten meer
schuilen in gemi* aan medewerking dan
in gebrek aan beleid van de leiders. De
geweldige gouddorst die duizenden heeft
aangetast, maakt dat iedere maatregel, die
winstderving tengevolge htefi, met kracht
wordt bestreden en... met alle slimheid
ontdoken. Indien heol Nederland! even
krachtig had meegewerkt aan het doen «Ha
gen van de rtgeeringstaak als nu heel Ne
derland dWze heeft tegengewerkt, zou de
ganache tevensniidd^envQorzii iiing hier
iddjoel geweest zijn. Hetzelfde herhaalt
zich voortdurend wanneer aan do leiders
wordt gevraagd waarom dit of dat r.iet
ander® kan, is het an woord' altijd de
groolé massa oneerlijkheden dwingen ons
tot hel nomen van tai van scherpe Li pa
lingen, die helaas op do goedge/.inden
drukken. Het gansche administratieve w< rk
bestaat in het troffen van maatregel 'n,
inderdaad het steiSel wordt nageieefdk
nu de leider Posthuma heet of an-
hij zal denzelfden wnnhopigen strijd
i te voeren tegen kwaadwilligheid,
oneerlijkheid en opzettelijke tegenwerk!:
De zondebok i® Jan Publiek,
wordt niet erkend. Vandaar dat
andoren zoekt, dim men thans d* woestijn
wil Injagen om ziohzelf den schijn van
heiligheid te geven.
Indic-n de Kamer dit inziet, te het de
bat spoedig afgeloopen.
mlach van spot
koelig gezicht
kaken kauwden
itig.
zei de prem-
„Met Alan Vernon?”
Zij knikte.
„Sinds wanneer? Al jaren gdeden?”
,,Neen, sinds vtui morgen."
„Hemeisdie gbedheii!” riep hij heesch,
„van morgen! Dus gisterenavond zou het
nog niet te laa zijn geweest, en juist gis
terenavond had- ik je er over willen sp«e-
keft, dpj' had ik bij mij zdf overlegd. Ja,
hls die geschiedenis van dat afgodwbe ld
en db ziekte van je oont er niet tusechen
gekomen waren, zou ik met je gesproken
nebben, en misschien geslaagd1 zijn.’’
,Jk denk het niet,” zei zijt
Hij ging voor haar staan, en hoewel
zijn oogen vol tranen waren, schoten ze
vuur.
„Je dénkt, j» dénkt,” snikte hij, waar
ik wéét. Natuurlijk was 't ónmogelijk na
dezen morgen. Maar, Barbara, ik »eg je
dat Ik je aal veroveren. Nooit nog teem
p an mis’iikt, dat Ik gemaakt had, en ook
dit zal mij niet nitel ukken. En hoewel ik
altijd van Vernon hield en hem op prijs
stelde, heb ik toch altijd gevoeld dat hij
mijn vijand was, en die bestemd wa®
om inij leed te doen, al was 't ook onbe
wust Nu begrijp ik dat, maar hij zal on
Hervinden, dót ik sterker ben dan hij. Mo
ge God' hem bijstaan! Da zeg ik u.”
,/n dat zal Hij,” arftwoordkle Barbara
kalm. U spreekt in woede nu en dat
kan ik mij begrijpen, maar ik hoop dat u
uw woorden vergeten zult, maar ol ge zo
vergeet of niet, denk niet dat gij mij er
bang mee kunt maken. Die mannen, geld
makers,” ging ze voort in stijgende ver
ontwaardiging, „die op de een of andere
manier rijk zijn geworden, en voor dat
geld ook op de een of andere manier eer
en aanzien hebben gekocht, ze denken, dat
ze groot zijn in dit korte leven, hun
kórte, kórte leven, dat eindigt met een
i gedreigd, maar
>n,” merkte de
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
UCLCVll.
Herli^ldelijk nn Idcn de kranten berich
ten van yer duist er ing en en diefs allen die
thans gepléegd worden, 'door personen in
dienst van ipnderen, waarbij dan blijkt
dat armoede de oorzaak is gewee.4 De
ellende der tijden heeft altijd het bittere
gevolg dat de moreele begrippen er onder
te lijden krijgen. Do iburgemeester der re
sidentie hetfi het al noodig geoordeeld om
zreh per proclamatie tot de burgemj te
wnden ten einde een krachtiger beslrij-
<S»ig van de steeds toenemende tuchteloos
hetd der jeugd te verkrijgen.
Do voorbedden d.e de jeugd krijgt,
zijn ook niet stichtelijk. Inéén w~ 'J“
ia, uit den Haag gemeld dut drie
van het kolen-bureau in hechten te zijn ge
nomen omdat zij de bons nog een® ver
kochten en dat do kawlor van de gasfa
briek een tekort van tien mille hem na
gelaten in de ka® van dit bedrijf Zulke
gevallen, d.e helaas altijd zul.cn blijven
voorkomen, dringen merkwaardigerwijze
zeer ‘spoedig tot de jeugd door. Onderwij
zers hebben meermaikm. opgemerkt, dat do
jeugd zich sierk interesseert voor die ge
vallen en dat slechte een gedeelte van de
jeügd er door afgeschrikt wordt.
Dat aan het brandstof fen-bureau deze
diefstal heeft plaats gevonden, heeft ons
natuurlijk niet verbaaad. Wij hebben, vroe
ger al een® verteld, hoe men daar perso
neel aanstelt, zelfs uit pas omslagen ge
vangenen. Nog niet lang geleden is er
ook uit d'en dienst van dat bureau ontsla
gen een jongmenisch, die later bleek diep
in de beer te staan bij de... brandutoffen-
handelaren. Dit jongmensch was juist be
last geweest met het bijhouden der woek-
s aten. Aan. hem is wel geen fraude be
wezen kunnen worden,* maar hij 1® toch
maar wijselijk vertrokken.
Het zal mij niet verwonderen wanneer
op een góden dag hier of daar tens oen
reuzenschanHaaltje aan het licht komt. Dit
kan niet uitblijvem. Het losse personeel,
van de straat opgeraapt, in een omgeving
waar men met geld smijt, moet wel ver
keerd beinvloed worden Alles wordt in
dienst genomendienstmeisje-;gaan 's avond®
loeren tikken op do machine en heel spoe
dig verrijzen ze als typiste bij één der bu
reaux. Het ongelukkigste is dat te» hoogo
salarissen worden gegeven-. Dat klinkt in
deze tijden zonderling, maar hot Is toch
zoo. Niet dat de saarissen op zichzélf
z)oo weelderig zijn maar zij /zijn sotrts
meer dan het dubbele van hetgeen de ge
gadigden vóór dien verdienden, i n wij
zijn allen wel zooveel psycholoog dat wij
de nadoelen welen die aan dien plotselin-
gen rijkdom zijn verbonden.
•Daartegenover staat dat de Staat aan
zijn vaste ambtenaren salarissen betaalt