GEBRiGERZOM s
Scheurleer Zoouen's Bank
Administratie van vermogens.
Grooten Uitverkoop
Formamentiitabletten.
1
DE BESTE TIJDME'
ISBAJ;
[51
Abonneert U op dit Blad.
Mode-Magazijnen
ROTTERDAM
ELECTRO-TËCHNIEK
Adr. de Groot,
intervoeten.l
BLOUSENHUIS - GOUDA
Hu - Helen!II
Als gij
Effecten Coupons
Wissels Credieten
Rekening-Courant
Deposito's
Kloosterbalsem
van Costumes, Blouses en Flanellen Sporthemden,
tot zeer verminderde prijzen.
STOLWIJK.
Adverteert in dit Blad
A. S. R. A.
J
Zeer geschikte gelegenheid tot het koopen
wan uitzetten en het "aanvullen der linnenkast.
KLEIWEG 97
GOUDA
TELEFOON 558
■=-=—= KLEIWEG 31.
^Jeden voortzetting van den
ANTON COOPS
Aromatische Staal
Eiwitstaai
SIMISTIliT Ut, liruholt iiilj di Schfi-
IMI Rotterdam. Tel. 12800.
VRAAGT UW WINKEILpR
Naar de Wereldberoemde
Meubel en Linoleumwas
Koopt één flesch A. S. R. A.
Sigarenmaga
TURFMARKT
Sigaar
KOSMOS PATENT geurige
B" Heropend
rPu a u b!Lm"2a2|Jn
HAÏJ®SELpAP,EREN
L. DE BRUIN.
QOUDSCHE COURANT.
Tweede Blad.
Dl klokken nn Portknockie.
LINGERIE WEEK
525 175
Hnni nKJlRHGBAAR BIJ ALLE SOLIDE 412 50
h°ELOOEMAIER8 en goudsmeden.
- GOUDA -
Kleiweg 79.
Telef. SOS.
HAASTRECHT.
- Qpoola Haven -
Grijp! dadelijk naar den veelgeroeinden Klooatar-
halseni al. gij gekweld wordt door het ongemak, de
jeuk en de pijn van wintervoeten, winterhanden, «chrale
huid. aprmgende handen, gebar.ten lippen. kloven en
open plekken.
De Klootterbaleem kijft niet, verzacht dadelijk,
cuivert en geneed
Ziehier een bewija
De Heer H. Cuyp.r., Bakker te Vlierden (N.B.)
verklaarde t
„Zalf door den Kloosttrbalsom gentsen van een
ntrmttig, InrW, behandelde ik de wintervoeten
i*ch"rtj' m" a,un hoste/aken balsem.
nH*t resultaat was prachtig. Spoedig waren xf ge-
neuten."
Jaren lang wordt dan ook de
geprezen bij -o.iUn, huid.a..o.nj.s.., ..m.
«-
Pfij. „r pot vzn 20 (ram 45 cant, van 50 (tam 85
cent van 100 (ram I 1.30. van 250 (rant f 2.50. Alom
verkrt|(baar 1 Eiacht roodan band «tat onaa hand-
te, kening: 1.. I. AKKER. Rolterda.,
T
HÉ DE ETALAGE!!
Progieterij MARKT 6.
Verkrijgbaar bij
s. H. VAN LOON
1S v/h WOLFF A Co.
A<iY.eite.ntiën en sbonnementen
door w°rden aangenomen
L. VER000RN, Stolwijk.
J. NOOMEN, Beierscha.
DROGIST WIJDSTRAAT 29
,i"00'e «oliede, meubelen
c i Stoelen, Kasten.
Spiegels, Schilderijen, Theeta
fels, Buffetten, Stijlameublemen
ten In leer en peluch, Boelten-
kasten, Tweepersoons onbesla-
pen Veerenbedstellen, Kapok
matrassen, Slaapkamermeube
len ens. ens., allee spotgoedkoop.
Rugbekleede Leerstoelen vanaf
117.50, Stjjlkast f20.—, StUI-
tafel f 9.60, Spiegels f 5.50, f 7.50
eng.
afgemat gevoelt en lijdt aan voort-
durende vermoeidheid, vermage
ring, bloedarmoede of verlies van I
krachten, gebruik dan bijtijds
Mijnhard?* Lsvatogen
P'1 een «cker geneeamiddal. I
Sterkt lichaam en zenuwen.
.Vbf'!0" tl n- 4'25' f 8.25.
Verkfijgb. bij Apgth. en Drogisten.
n
A
•M BoUkooZ entoond«rbe,en en linoleum
dan de beste bus was voorcto»l|g«r n, het gebruik
rnoleum'Eas Ae.t8S?R:rSA.gebrUi'ien de Woeibare meubel
houdere,voVoer Go^rfz.Wende T", zich tot onze Hoold«l»pO«-
vam neu Dei^r n" omstreken de firma 362 50
BEEK Grossier in Koloniale waren GOUDA,
ree 30 WEENT II, R'dam,
aanbevelend,
ZATERDAG 26 JAN. 1918.
\gog Mas Hertling's rede. - Een nieuwe «redes-
ging «nn Ozernin. - Zweden'e buitenlnndeohe
politiek. - Ann de frenlen geen wijziging.
ONS OVHBMOHT.
Jn Ut vervolg zijner re die, weke
pns gkAeren niet ia haar g lieoi bereist-,
verklaarde v- Hert ling nog, out wat
de itaumansche grenst. we*>tice, uw naLona-
Jkt'itenvraagrtiukken, die ljonauiifonarcai. .a
de ualkunsiaten betreft, het op dm wtg
van caeiulu ligt daarover te sp, etcen
voor t grootets deel toch roken (koe oe po-
poluiako oeumgto van uo»Wurijii-iiong&-
rye. Over hfet punt, waarin lur«vije wo.dt
ter apraüo gebi auUt, wilu® apr. zich ooa
niet, roet voorbijgaan dier 1 urKsche staats
lieden, uitiaum, oooh wel versluard» hij,
dat die int gritejt van iurtuje eu do ze
kerheid! van zijn hooidbtad, die roet de
kwestie dier zeestraten nauw verbondou
zijn, ook voor het Duitoohe rijK levens
belangen zijn. Wait vervo.geud. Pol.®. aan
gaat, over dit land zullen de Lentral<-n
en de Ponen zelf besiiseen.
Het laatje punt benandt-U deu Bond der
Volkeren. Von Hertling verklaard» zich
sympatiuek gestuuidi tegenover ïedvre go-
daciite, die in de toekomst de iuogvlij*.-
heid en waarsohijnl.j^hcii' van oorlog uit
schakelt. Wanneer dan odk, zei hij, van
het door Witeon opgeworpen idób van ecu
volkerenbond!, bij nadere toclioüiing iikkjih
blijken, dat het werkelijk in dien geest
van vólkomen oprechtheid en onbevooroee-
ling Jte opgeötelui, ia d» kpiaaeilijie regee
ring gaarne bereid!, wanneer alle anoeie
hangende vraagstukken zjjn geregeld), e n
onderzoek. van. de grondslagen van zute
een volkerenbondi, ter iiandi te nemen.
Hoewel Hertling heeft g-zoent naar ee®
zekere vredeogeneigdheidi Lu de verklarin
gen van. L toy dl Geoïg» en Witoon, heett hij
deze niet vermogen te vinden. Onze te
genstanders zegt hij, will on Duijflonland
niet vernietigen, maar zij haken begx-erig
naar dieelen van ons land en dat onze.
bondgeuooten. Zij spreken met achting
over Duitsohland10 positie, dooh daar tus-
scbendoor openbaai t zich t Ik ens d op
vatting, dat wij d» schuldigen zouden zijn.
ddo boete doen en verbet ring btloven
mooten. Zoo spreekt nog steeds die over
winnaar tot d»u overwonnene.
Wanneer dan ook db lektors der vijan
delijke imaohten, nneend» v. Hertling, al-
zoo werkelijk tot vredo geu-dgdi zijn, dan
mogen zij hun prograonlma nogmiaal» her
zien of zooals !4oyd Ueorge zegt, een
„reconsideration" doen volgtn. lie Cen-
tralen zuilen, dan bereid zijn liet ernsuig te
onderzoeken. Verder wektehij allen op
eensgezind vol te houden, iu vertrouwen
op de toekomst
Zoo zien we dius, diaf en aanzien van
die territoriale vraagstukken nog weinig of
geen toenadering is geyondten daar zor
gen d» Al-Duitscher» wel voor... LH toch
zoekt men, zij het schoorvoetend, elkander
te naderen zonder zioliaelf bloot te geven.
Maai- intuasohen dluurt de strijd voort,
waarvafa nog altijd het elude niet te zien
is. Want diai do Lntente, ondrr haar.hui-^
dSge oortogisléiders, spoedig n»4 een her
zien program zal komen, ie niet ti dien
ken. Doorvechten tot de overwinningeoi
tot den ondergang van Luropa
Ook. Czernin heeft than» ge
Sproken. Hij begon waarschijnlijk mede
in verband met die geuite out wreiienheid
over het trage verloop dar onderhandlelin
gen te Breet Litofsk, met een korte, uit
eenzetting van de daar gevoerde bespre
kingen.
De minister verklaarde dat hij van dan
grondslag vrttarop de onderhandelingen
werden gevoerd!, door Oostenrijk Hongarije
met de verschillende nieuvy-geboren Rus
sische rijken (dtw z. dien grondslag) „zon
der compensaties en zonder schadeloos-
Stelling'') niet afwijken zal, dat, hij geen
vierkante meter grondgebied en g -en cent
van Rusland verlangt, en dat, indien Rus
land naar dit sohijut het geval t* zijn. zich
op een gelijk standpunt stelt, do vrede tot
stand komen moet. We zi 'n dan ook dat
Oostenrijk daarbij een ander en loyaler
standpunt inneemt dan zijn Duitsohe bond
genoot.
Ab voornaamste- moeilijkheden, tenge
volge waarvan d» ondediandelingen niet
zoon snel verloop hebben, nomde Czer
nin het feit, döt men met verscheiden nieuw
ontstane Russische rijken heeft te onder-
FEUILLETON,
N««r liet BohotsoB van DAVID DY ALL.
verteld door
I- P. WF80-3ILIN1K—v. ROSSUM-
•,Je Jjunt haar he* strand gaan, indien
j« er lost in hebt," Annie DÓon; „maar
e*i ding zal ie niet zien, en dat „Bon-
Aam," zeilend» bovenwinds van de
Beat ju, want ze zal nooR meer t Port-
kncckls komen. O, mijn zoon, mijn knap
pe 'jagen, ddeu ik op mijn knieën het la
te; dansen!"
'l'i was oen oude vrouw, op wier ge-
{*at veel leed- zijn stempel had- gedrukt.
Hebt gij ooit goed het gelaat gadegeelv
gen van zeelieden, die dicht bij de groo-
to diepte leven en wier leven, van de wieg
tot het graf afhangt van haar genader*
Indien gij het hebt gedaan, dan behoef ik
u niet te vertellen van den pathos, den
geduldige®, hongerig wachtenden blik, die
«preekt van harten niet vast in vertrou
wen, maar eerder voorbereid op het erg-
«te, zelfs op de groot-He tragedie van alle».
Het was een Octöberavoud op de kus
te» van de Noordzee. De zon was onder-
g«**au in rooden gloed een lang geel
•«bljMei aan den horizon achterlatend,
dat da zwarte donkerte van den stroem
•poedig In de zee deed verdwijnen. Het
was moeilijk te zeggen, welke ntaand den
handelen, n»l. met een Ruslanfl door Pe-
trograd geiedd, met de Oekrain^, met E in
land en met dun Kaukasus >6n wd met
beide ei rstgeuoemde d.rect eg met belte
anderen, welke op dit oogehblik te Brest
Litovsk nog niet vertegenwoordigd zijn,
indirect, terwijl d» UekraJasohe afvaarai-
gmg, volgens do laatste berichten, uk* e.n
uieuwe delegate zal moeten worden aan-
govulii i, en nieuwe moeilijkheid
dus weer waar het betiw.t de reeds onder
nomen besprekingen met de Oekraïne.
Ten aaiwd ii van P<rf,oa, welk» grenzen
overigens nog niet nauwkeurig zijn vast
gesteld!, morste Uaernia op „wij willen
in het geheel niete van dezen staat. De
bevolking van Polen moet vrij en zonder
iemands invloed- haar eigen lot kl -zen".
De mjnteor zou gaarne hebben, g-z.en,
dat vertegenwoordigers! van Po^u aan de
vrodesonu»rhandel.ngen> hackten deelgeno
men, doch de ivtrdgradsciie regeer ing
achtte de t genwoordigo Poolsoh* regeeTing
niet als bevoegd, om* uit naam \an hun
land te spreken.
Een ^eü-dlere moeüijfchod bij do ond. r
haindelmgen beutaat, zteid» Czernin, gelijk
bekend, ia het niet te oatkeanen iineemugM-
verschil tifosohen oozd Duitsohe bond
geuooten en de Potrogradschejre-
g^-'ring over de uitlegging van hef zelf
beschikkingsrecht der Rusbischo volkoren
in dte door d» Duitsohe troepen bezette ge
bieden.
Czernin bleef zich iatussohen optimist
tooneai over die gevoerde onderhandelingen
er ia alleen tijd voor noodig, zeide hij.
Is men echter eenmaal met Rueliud tot
den vrede gekomen, don zou volgoni zijn
opvatting de algemeene vrede ni<* lang
meer te verhinderen zijn. In zijn moening
dat de vredesvrucht rijpt, ziet Czernin
zich verstrerkt ook door het door hem go-
noemde vredesaanbod1 van Wilson i n dan
is merkwaardig welke, groote toenadering
Czeroia ook weer in afwijkiag van Hert
ling's antwoord, toont, als hij vorklèart
dat hij iu de laaste voorstellen van Wil
son een belangrijke toenadering tot het
standpunt van Oost mrijk-Hongarije vindt
en dat daaronder enkele voorstalen zijn,
djo wij zelf» me. gjroote vreugde kunnen
bügroit',n.
Voor zoover ia deze voorstellen sprake
is van het bezit dier bondg. nooten, moest
hij inmiddels beslist verklaren dat Oos
tenrijk Hongarije den, staat van dat grond
bezit „zooais die vóór dm oorlog was",
zal verdedigen als het edgon grondbezit.
Dat is het standlpunt onder de vier bond-
genooten bij volkomen wederkerigheid).
Ten tweede moest de induiat r raadge
vingen, boe het eigen land moet worden
geregeerd, hoffelijk dooh beslitti afwijam.
Wat cte eerste punten van Wilson's pro
gram aangaat, ooi Czernin onderschreef
deze volkomen.
Wat bolreft Italië, Servië, Roemenië en
Hongaarsohe delegatie bekend gemaakte
Hongaarscge dielegbtie bekend gemaakte
standpunt, dia.t hij weigert als verzekeraar
voor vijandelijke oorlogsavontur, n te fun-
geeren voor onze vijanden, welke hard
nekkig op het standlpunt van een oorlog
tot do eindoverwinning blijven SAaii. I)e
minister kan goen eenzijdige oonceesies
doen, welke de monarchie voortdurend
vooraf zouden binden.
Belangrijk is dan ook dot de minister
aan Wilson vrdagt. om zijn grooten invloed!
bij zijn bondgpnooten aan te wenden, dat
zij hunnerzijdö de voorwaarden verklaren,
op welke zij tob siprekon bereid zijn.
Even open en vrij als! hier met W1 son,
zal hij met al diegenen sproken, die ook
zelf sproken willen, maar natuurlijk kun
nen tijd en voortduring van den ooi-log
niet zonder invloed daarop blijven.
Italië is hiervan ebn Sprekend voorbeeld.
Dit land had vóór den oorlog gelegen
heid zonder één sohot eon groot gebied te
verwerven, maar het weigerde en verloor
100.000 man aan dooien en raólllarden
aan oorlogskosten en vernield beOit- Dit
bracht nood en diende over de eigen be
volking en het voordeel, dat het had'kun
nen hebben, ging voor eeuwig verloren.
Wat Polpn betreft zijn ook wij aanhan
gers van- het denkbeeld van die stich ing
van een onaf bank dijker* Poolschen staat,
hevigste® storm gaf, maar indi1® gij het
hadt gevraagd! aan de weerkundigen, zou
den zij geantwoord hebben, dat de me>-«t
gevreesdte stijve brie» op dd? gevaarlijke
kust die was van die dag- en nachtevening
in het late najaar. Het was oen woest;,
grootsche, sohrikaanjagemk* kust, met veel
mooie maar wdnig vriendelijke plekken.
De steile rotsen verhieven zich loodrecht
van het steenachtige strand en werden ge
scheurd door groot i geulen en wonderba
re grot en, dio do measchen van verafge-
I legen streken kwamen bezoeken als het
weer mooi was en er niets was om hen
e verschrikken of te doen. huiveren.
Hier en daar verrieden tussoh n de klo
ven van de rotsen eenige roode daken of
een kerktorentje de woningen van hen.
die de zee bevaren. Hier was ook een
strook" strand met keisteentje» bezaaid en
een natuurlijke haven, die zelfs ln het bes
te seizoen een zeer onzekere schuilplaats
bood. Hier leefden en bewogen jdjh, en
hadden hun Verblijf, weenden, hadden lief
en leden zij, die oen sohamelj bestaan
trachtten te ontworstelen aan do groote,
(Sepo zee.
Óp dien woesten avond stonden twe-
vrouwen bij de open deur der hut nvt een
doek om het hoof J gesligen, terwijl haar
oogeu tuurden ln de duisternis van dten
nacht. Het geraas van den gewel iigen
storm en betgebulder van de zee tegen
de rotsen, waar bet zoute schuim» uiteen
spatte, maakte het moeilijk voor de vron-*
wen, eikaars stem te verstaan, die schril
en hoog was met een toon van smart er
die de ongetwijfeld door de Pookaahe b>
voiking bewoonde gebieden moet omvat
ten Ook over dLt punt aouden wij, naar
de minister zeide, het spoedig mei Wil
*on oena kunnen zijn, t "rwijl bij de ge
dachte aan een volkerenbond Wison wel
nergens in d» Monarchie op tegenstand
zou stuiten.
Wij ai en dus hoe kleio. de ma-ge tua-
sch«n Wilson's program en Ozeamin's ant
woord is. Hij tooh kon verklaren
uWezenlijk stemmen wij derhalve niet al
leen in de groote grondbeginselen, maar ook
in verschillende concrete vredesvraagstuk
ken met hem overeen."
De overb.ijvond. geechi ton schijnen den
minister daarbij niet zoo groot, dat een
gedaolutenwiseeling hierover ni t zou kun
nen leiden tot opheldering on toenadering
Czernin gaat dan ook nog verder en
doet n-I. het verzoek, jo«t waar de belan
gen van Oosten rijk-Hongarije eenorzijda en
de Vereeoigda Staten ande.-zijds, liet minst
mri elkaar ln st-ijd zijn.' of nikt au
gedachtenwiaseling tusschen deze beide
machtige mogendheden het uitgangspunt
zou kunnen zfjn voor een in verzoenenden
geest gevoerde gedschtenwisseling tusschen
al die staten, welke nog niet in vredesbe
sprekingen z»jn getreden.
Bij e-n zoo belangrijk verzoek, een
beslist gezochte toenadering, moet het on
waarschijnlijk worden geacht dat preslden
Wilüon daarop ni.t zal ingaan Dat Czer
nin imt deze rede althans tracht dt*n
vrede een belangrijke schrede nader te
brengen geeft nieuwe hoop.
De commentaren in de Owt "nrijksche
blade® weerspiegele® den indruk, die de
-rede van gtraaf Czern n niet alb en bij de
gedtoleg.-erde®, doch bij het geheole pub ie
heeft g»wekt. Zijn verklaging wordt dan
ook in de per* algemew» onvoorwaarde
lijk goedgekeurd.
In do Zweedache Tweede Ka
mer heeft do mini w van Blnftenland-
.4che Zake®. Hriner, ee® redevoering ge-
boudeu, waarin hij uit «enzetcte, dat die re
geering hit nog steeds als de eerste taak
van haar politiek beöohouwde, het land
veilig dóór de huid ge! zware oriwis te lood
sen, vrij en door geen. enkel vreemd! juk
gfcdsrukt. -
Wat haar handelspolitiek betreft, beoogt
de regeering d» handhaving der liandóla-
hotr« kking< n met bel Ie oorlogvoerendo par
tijen. V
De minister Verklaarde vordler. wet te
witon, dlat vroegere regoeringen g durrn-
ile den oorlog zekere richtsnoeren hadden
vastgesteld', waaraan zij tracbit vast 11
houden., maar ook zulke beginselen moe-
en zioh aan dó omstandigheden aanpas-
Betreffende het ZweedBc¥.rngelsehe tou-
nt'iunaatvraagSiuk wee» d» mlniet* or op,
dat dó regeering het a» haar dringende®
plicht beeohouwdto, een I oviT- enkonntst te
treffen met di; gror-p wan mogendBieden
van welke het mogelijw Is, zekere onmis
bare ruw» grondstotfiW tverkrijgen, ook
dan, wanneer dit slechts zou kunnen ge-
scldeden. t<® koste va/ een deel der Zweed
ache handelsvloot.
Van. dó fronten
mókk
niet*brimgrijk» go
BUITENLANDSCH NIEUWS.
ENGELAND.
De Brit So he leve ais mliddelen.
Iu zijn antwoord aan een d -putatte uit
Mancbest-T, in veriiand imt do distributie
van luven-iiniddelen, z-1 Ixird Rhondda dat
hij een clearingliouHo Voor levensmiddelen
zou inrichten, tmdnde edk district zijn
rechtmatig deei te geven ea elt individu
zijn rechtmatig aandeel. Hij Stelde een
nieuwe wet op dó oorog^winst in het
vooruijziclit, die bij elke opg.i -gd» iioetif
van dón ove-rtredór autooiatiscli hot dub
bele bedrag van dó gemaakte wimt zou
vergen,
Nieuwe atóo mi vaart dienst
Naar geamell wordt, treft d - Cunard-IJoe
voorbereidendo maatregele® om na don
oorlog een dienst voor die Stille Zuidzee
op te richten.
Meer miannen.
liet Lagerhuis heeft dó wet tot uitbrei
ding van. dón dlenatpl ck% in dmjo lezing
eenparig aangenomen
Italië en de geallieerden.
De Itailiaansohe premier, die thans te
Ixmden vertoeft, he-ft een langdurig on
derhoud goiiad met Lloy (ieorge, waarin
Of a. het vraagstuk der steenkool e® li-
in.
„Zeg dat niet, tant tje,"zei het meisje,
dat huiverde toen weer een nieuwe golf
met donderend geweld tegen het strand
brak. „Gaat u weer Id huis e® ik zal naar
de haven loopen, om te hoor en of er
nieuw» ia."
Zij sloeg haar arm om de oud» vrouw
en duwde haar zaohtjee het huisje binnen.
Ze draailde niet. Zij was oud en de wind
beukte tégen haar aan; zij was niet lan-
ger in staat dien t weerstaan. Zij «loop
dus terug naar den. verlaten haard en zette
zteh neer bij de gloeiende asch om t wa
ken' en te bidden. Het meisje Sloot de deur
en trok haar doek vaster om zioh been
on wendde zioh om den harden wind te;
geraoet. Het waren slechts enkele schre
den naar de haven, moor moer dan ems
aarzede zij en had zij het gevoel, alsof
de volgende windstoot haar in zee zou-
werpen.
I en groepje vrouwen, e n paar oude
mannen en een handjevol kindóren, die
aan do rokken hunner moeder hingen,
stonden tegen elkaar gedrukt onder de
t;wakke bescherming van den muur van
de haven. 1 r is altijd iMs onuitsprekelijk
ontroerend» in he®, «e de wacht houden,
wanneer er gevaar op zee is; de vrouwe®
en kinderen en de oude mannen, die thuis
wachten op de® vri igen terugkeer van de
broodwinner». De havenlichten beschenen
grillig do aagst'ge gezichten en wnweken-
do oogem, die onafgebroken gewend wa
ren naar de vertoornde zee. werd nau
welijks een woord gesproken ea toen An-
veimuriddrionvoorzkniivg voor Italië ter
sprake kwam, benevens de samenwerking
der geallieerd» troep*® aan do Pêanro.
IT A LIL
I n b e 1 a g n enfing van Rus
sisch eigendom.
De rechtbank to MID an heeft op ver
zoek van eenige banken aldaar de iuflt-
slagnaming gelast van goederen en rigen
(kan der Ru»<4sohe revolutionaire regoe-
ring, waaronder machines en voorraden
ter waarde van 70 ndlttoen lire. Daar de
Ruselsoho regeering geen erkende verte-
genwoortlger betftt, is hri vonnis i het
openbaar aangeplakt.
AMERIKA.
MeoivoorSienlng.
De Aroerikaonoóhe regeering berri U de
maatregelen voor. om groote hoeveel ho
lten móel naar d» g**allf'«nteii uk te voe
ren.
LAND- EN TUINBOUW.
De meat voor den aanstaanden Oogat.
't L» ui t do bomestiög ook nl tvm-
zeer sukkelen ate met de voedering. We
worde® weer Mntmd aan eten tijd van
wiatig cw «teer jaren terug, toen uien
slechts ee® halve bounesting kon toepaJódv
en d«U6 ook maar halve oogsten kon win
nen. Kunstmest was er. toon nog niet of
werd nog niet gebruikt, bn do stalmest
waa onvoldoende out roei dó mestkar over
al te komen, DU laatst- geilt thans nog
in meerdere mat», omdat or tlwwis veel
moer land in cultuur is. Gelukkig kriigen
we nog wat kun-tmMit kali en kalk heb
ben nog ndet outbroken aan stikstof en
phosphor zuur krijgt de grond evenwel
groote behoefte. I r wordt aan den bodem
lang niet genoeg toegevoerd, terwijl met
de kaa» en hit vleosoh, en met de been
deren van het uitgevoerde vee, veel fltik-
-feof en phosphorzuur verloren gaat
Wij zul tn dus heri zuinig (Henen te
zijn met ailes wat tot bemesting dienen
kan, en t v besparing van most moet'®
doen wat kan. Ilri „Ov. Wkblh" doe;
daartoe 7-tal middelen van de liand
Zuinig al wat most to veraaayelen en
n 't bijzonder stikstof en phoflphorzuur
mest. In de groote rieden gaat geregeld
nog heel wat verloren.
Den most zoodtanig bewaren, dat er geen
verliezen gel «dón worden. Zoo vlug mo
gelijk moot dó gi v wcgvlielen uanr d«®
gterkrider. Deze gierkaWer mori zoo groot
zijn, d)at hij niet ontijdig leoggemoakt be
hoeft te worden, want given in den win
ter geeft groot verlies aan rilk»of.
De teelt van gewassen, welke voel ment
vragen, zoo mogelijk vermindóro®. Ik denk
hier aan groenten, suikerbieten eniz.
De teelt van peul vruchten en andere
ffjlinderbtoemigen, zooals klaver, serradella
n wikke® ultbrdden. Deae vragen lio
genaamd geen sikttof maar halen ze uit
«le lucht en brengen ze ieifU in dn grond.
Jiovrndien wortelen ze dip en profit-eren
op deze wijzet van voerttng-tstoften, welke
niet meer onder het bereik dór andtere ge-
wa«*&en waren. Roinder» vond tusschen
0.501 M. diepte 1 yt zooveel phoflphor
zuur in den grond! al» daarboven.
Grasland! scheuren. In oinfe wedden zit
doorgaans een groot voorraad planten-
voedsel, wódke daar onvoldoend» benut
wordt- Ke® onderzoek in Frankrijk toonde
liet vo'gendó aan. Van 125 nvonsters wei
land bevatten- alle 125 voldoende stikstof
voor eenige oogeten. 56 bevattwi ook vol
doende phosphorzuur, 45 voldoend» kali
en 38 voJdóende kalk. Dus kalk en kali,
waar ze nog hot bo* aan kunnen komen,
waren het minst voorhanden, t-rwijl «tic
stof en phoflphorzuur, waar we 't nveri
behoefte aan hebben, doorgaans aanwezig
waren-
De b-werklng van d»n grond moet met
zorg geschiedt®. De grondbewerking i*
een zaak van evengroot l«el«nig ate de
bemesting durf ik niet to zeggi®. maar
't is tooh e® gfwiohilge factor bij de
vruojvtbaaniiioklng van dón grond. eh
goed uitgevoerde grondb(»werklng regelt de
aan on afvoer van het water, m»ar te ook
van groo en invloed op het opneembaar
maken van het aanwezige plantenvoedsol.
De verpleging van h«t gewas moet zoo
zijn, dat all groe faotoren. zoo goed •'mo
gelijk benut worden. Onkruii beneemt niet
alben de gewassen llclit en lucht, maar
eet ook mee, dlaaraan nrig wel gedocht
worde®. Fen te dicht-® stand doet de
planten onvoldoende van dón zonneschijn
profitocren. C. B.
Over Varken» en Varkensvoeder.
Met het steeda minder worden der ver
strekking van voeder voor varkens is onze
uie Doon zioh bij hen voegde werd zij een
«Veel van de «ditZij uiaakt u wat ruimte
om haar in don kring te laten konten, eu
een dór vrouwen 1 gd; vriendelijk «en
hand op haar schouder. Want zij wlAen
dat zij angst had voor (ten man, dl zij
lief had, den rioeren schipper van de ..Bon
nie Ann."
„Het heeft g e® nut hier te riaau bu
ren," zei een der oude uijannen eindelijk
„Totdat do wind valt, te de opt® ze» hun
veiligste plek."
Maar tantetje zag de „Bonni »-Aan" bij
de Beaoon, Davie Duff us", zei het mei-je
gejaagd, ..precies oor ze» uur."
„Zij' heeft het gelroonad, mei «je. Fran
cii> 8c»tt zal nooit in een Noerdoorimwin t
ate deae in de buurt van de Beacon ko
men, d»t wil zeggen, hidl n bij ten min
«te zijn zeven zinnen ni"t verloren h-eft.
rn dat te niet waarschijnlijk."
„Maar Ik geloof, dat ik haar ook zag
Daal-, toen de mam opkwam, vóór «Int
het liegen te regenen. F® waar kan zij nu
zijn
„Tegen de Beaton," antwoordde hij
barach. „Tenzij zij koerste naar de ha
ven 'van Portknockie. Hush! Wattedst?'
„Het te klok van Portknockie* ZIJ
is op do Beaoon'zei het meisje met ge
dempte nogMlge «te*», en h&ar vinger»
trokken zenuwachtig aan de franja» van
haar sjaal.
„Dan 1» er nog een kans. De kuMwacbf
la op w«g, voordat de klok luHt. „De
Heer heipa hen alten!" «eidó de oude
man en de menigte begon zjch Ie v«r-
varkenameatery en -fokker^ gaandeweg
verminderd. Onze varkensstapel is wegge
slonken en de fokkerij goeddeels opgehou
den. Dat is treurig voor het heden, maar
doet ook met zorg vragen: hoe sullen we
straks, als de vrede eindelijk toch gekomen
zal zijn, onze bijkans ten gronde gegane
fokkerij weer opbouwen? Daartoe ia noo
dig, dal de fokstations in stand worden ge
houden, het koste wat het wil. Indien deae
moesten verdwijnen, dan zou het er straks
al heel donker uitzien. Er moet echter voe
der wezen voor de dieren en dit wordt in t
algemeen voor de varkens niet beschikbaar
gesteld. Echter zijn er nog fokstations,
waaraan voeder wordt verstrekt. De heer
Swierstra, Veeteelt-consulent voor Gelder
land en Utrecht, deelde laatst mee, dat
de twee fokstations, staande onder beheer
van de heeren Diemont te Oudenrijn en
Doeta te Looadrecht, en de folcvereeniging
onlagns voor Leersum e.o. opgericht, inge
volge een gunstige beschikking der TfB-
wyzinga Commissie, voeder ontvingen. Met
erkentelijkheid mogen we hiervan melding
maken. Dergelijke beschikkingen kunnen
het gevaar afwenden, dat het werk van ja
ren straks tevergeefs zou blijken. Op grond
dier toewijzingen hebben de heer Swierstra
en anderen dan ook eón krachtige opwek
king doen hooren om, wat er nog goeds
aanwezig is, onder te brengen in een Var
kensstamboek, waarvan de oprichting daar,
waar zulk een Stamboek nog niet bestaat,
voor den wederopbouw onzer varkensfok
kerij hoogst wenschelijk is. De Toewijzlngs-
Commissie wil derhalve helpen ^Mer voor
waarde, dat methodisch worde'gefokt en
het fokmateriaal in een Stamboek worde
ingeschreven.
Natuurlijk moet men zich ook dan te
vreden stellen met hetgeen beschikbaar
kan worden gesteld. De derde zending ten
behoeve der stamboekvarkens zal bestaan
uit mais, dat voor fokvaricens onder geA
wone omstandigheden niet wordt aanbevo
len, wijl het geen eiwit genoeg bevat. De
beide vorige malen werd meer geschikt voer
geleverd, namelijk z.g. „Regeer!ngsvoer",
dat wel voldeed, en erwten en boonenpikael.
We moeten nu maar hopen, dat de volgende
aanvraag, welke spoedig heet te zullen ko
men, weer beter zal zijn. Een gelijktijdige
eiwitverhouding erwten- en boonenpikael
is aan te bevelen, ofschoon ook hiert»ij nog
geen gunstige eiwitverhouding voor groei
ende varkens, dragende en zoogende zeu
gen bestaat, goed zpl zijn.
Op welke schromelijke wijze er door den
.handel" misbruik wordt gemaakt van den
voedernood blijkt voor de zooveelste maal
uit mededeelingen van den heer Mesdag in
het „Fr. Weekbl." en den heer Jaeq. Tim
mermans in „Land e® Vee". De eerste
schrijft:
Een monster Gamalenmeel genomen bij
de firma W. Nauta Jr., Oostersingei Leeu
warden, en opgezonden ter onderzoek naar
het Rljkslandbouw proefstation voor Vee-
voederonderzoek te Wageningen, bleek te
bevatten:
52.4 eiwitachtige stoffen.
5.9 vetachtige stoffen.
"11.6 vocht.
24.4 minirale bestanddeelen.
Door inlichtingen, die ik meen te kunnen
vertrouwen, heb ik vernomen, dat dit gar-
nalenmeel verkregen wordt door het fijn
malen van gekookte garnalen, zonder bij
mengen van stinkende viséh of andere rom
mel, dat het een product is dat tevoren voor
export werd gemaakt.
In verband met de groote behoefte aan
eiwitrijk krachtvoer heb ik gemeend er de
aandacht op te moeten vestigen.
Er is voorloopig 5000 zak k 60 K.G. van
beschikbaar voor ƒ58.netto de 100 K.G.
Wanneer deze prijs geen bezrwaar is om er
proeven mee te nemen, dan verzoekt de
heer Mesdag opgaaf van de namen der ge
bruikers om een oog in t zeil te kunnen
houden dat geen misbruik van deze publi
catie wordt gemaakt.
Voor mededeeling van bevindingen van
eventueel gebruik houdt hij zich eveneens
aanbevolen.
De heer Timmermans schrijft o.m.:
Dezer dagen ontving ik van den Lim-
burgsohen Landbouwbond een circulaire,
waarop een firma in veevoer aanbood:
inlandsche raapkoek I ƒ48; buitenland-
sche raapkoek 46; sesamkoek k 55; ko-
tskoek k ƒ67; turfmelase I 38; grondno-
wloppen h ƒ36; eacaodopmeel I 40 p.
100 K.G. Waar de prijzen van de vier eer-
sprefden, altef er aan hun spanning ou
wacht houden een did we» g«>»om«.
[>te wM echter slecht» een nieuwe pha
se ingegaan en zij, die ar toe In «iaat wa
ren, begonnen de ste le h lling t beklim
men 'ot ik® top van de rot*, an waar me»
«te kleine baai bij Portknookie kon zl-ti en
het lioht op de gevr.cwle Be won-rotsen.
De Beacon was een scherpe, sell' rots
wand, dlver in d; zo; uit <t»k n altijd
onder den watorfpl gel ble f, maar met
iaag wat.r kou zijn zwart - wrtede omtrek
•"■paald worden door den wo Hgm golf
slag er boven. Menige bark had sèhib-
breuk geledón op dit verraderlijk ril. me
nig leven we» daar omg komen Ja, daar
was h*t gr«< geweest vs® menige soboo
ue verwachting...
Annte Door bleef buiten de deur der
hut van haar tante staan, bet tehtite, dat
haar geherbergd had rindi zij et® wee»
was gewordt®. Door 1k< venster, dat doer
geen luik was gedou®, kon zij d« gri>o-
gestalte, die volkomen hop. loodirid
verried, bij het vuur zien; de uitdrukking
op bet gelaat ontging iiaor srils nl Zó
verried het gebed.
„Ik ga niet naar binnen," »ik> zil bij
zichzcK niet een snik. „Zij kan de klolc
niet hooren f® het ka® zijn, dat wj nog
gered vrord•n.',
(Vervolg ia het volgende Zae-dag-
IMNteV.}
