•koop!
NlfilNG.
18
iltof
kllei
No. 13614.
Maandag 4 Februari 1918.
56e Jaargang.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Haar
im,
8
eeringen.
ITieu'ws- ©m. ^.d’vexteaa.tïeTolsi.d. voor CS-oixcLsuexx Ozncxstxelsezn..
Feuilleton.
DE GELE AFGOD
3 en
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
2m7 M
RedactieTelef. Interc. 545.
AdminiatratieTelef. Interc. 82.
sn
te opruiming
ndingen.
BUITBNLAND8CB NIEUWS.
de One-
26
bekeek
iooa.
«Una.
124
(Wordt vervolgd.)
joudai.
«ryaal
'O plaatsen in
•omen.
ages toonen.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot zeer gereduceer-
den prijs. Groote letters en randen worden >erekend naar plaatsruimte.
met
repu-
ECTEN.
i oroef
duren
men
aan de
machtig,
uit,
mooi
-echt op
g Ule je,
ad.
binnen.
Instens
en zette hot op
tot hun groote
>r Parijs
1 Maart
read ae-
haar
:1de van
ld Haar
itaanden nog
:ijn.
440 100
J0.-
GOUDSCHE COURANT.
van
H. RIDER HAGGARD
door
Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reu»-
(Nadruk verboden.)
van
dagbladpers,
in het Pruisisch!
f nemen
door er
de un!lv<
Jeekie,
„DU is
week zullen geesten
laehen
•n val.
ar bat
naraa.
in
BS
X
SS
i om het
ïtie als
113 is ge
tter Ooe-
aanvan
ille naar
l 8e‘
vier muren, afgezonderd
ie delegatie.
die volk wil c
spoedige» vrede, maar het
dat eenige re-
ping vredesconferentie het begin»
der- beschikkingsrecht ten toon
dat
hebbeqi
'andaag.
>gUt ol
van
a voor-
■raahii.
8 Hai
Hen.
it men
men
wrytf
richting
foor ontwikkeling co
ld verhieven die Bols-
Lngeboren d mogoglo
J‘ o de
zelf-
ongfctwijfeld
t wil oden,
en staat ook hier niet
partijleiders.
tijds zal men .ze ver-
de
de
- go il.l-
“flfl, ,,de utilitaire
geallieerden md de
o__de meest nauwe en
doeltreffende samenwerking te doen voort-
AnrnnDat klopt. Maar vertwijfeld vraagt
z oh af, wie dan toch ééns het nalt
wereld zal to.‘roepen, zoo luid, zoo
dat het kanongedreun zal ver
stommen...
Aan alle fronten heeft dte gevechttiieirij-
vigheld zich gisteren, bepaalld) tot artille-
rie-actie en patrouHkgeveehten.
Opnieuw zijn Brugge ra Zeebrugge uit
de luolrt golxanbardeorA
ped dat niet alleen tal-
craine, het Don-
haar niet als
ira, maar dat
haar dit recht
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, per week 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ1.90, met Zondagsblad ƒ2.55.
Abonnementen wonden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 81, GOUDA,
b(j onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o istreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. /an bulten Gouda en den bezorgkring: 1—5
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entien van publieke vermakeiykheden 10
cent per regel.
„Natuurlijk, zal er een scène komen,"
antwoordde ze, „ik bedoel, dat er pen
scène moet komen. Ik heb plan om eiken
dag een scène uit te lokken, totdat ze mij
Riet rust laten en ik mijn eigen weg kan
gaan en als ze da>t niet doen, ga ik naar
t gerechtshof om bescherming vragen. O!
propos, ik heb een exemplaar van de
„Judge” voor je mécgebraoht, daar staat
een vreeselijk artikel in over do Sahara-
ondérnrauing en onder andere, dat jij de
firma hebt verlaten en dat ze je hartelijk
geluk dlaarmee wemschen.”
„Ze zullen denken, dat ik het er in ge-
heb,” mopperde Alan en bekeek dB
eer&te regels, die bijna lasterlijk waren
in hun ijver om bet publiek in te lichte»
het overzicht bevatten van de H-
nancieete loopbaan van Sir Robert AyL
^•rd en Mr. ChampersUHaswell. „Zezulr
len me hoe langer hoe meer gaan haten
60 Barbara we kunnen toch niet leven in
8® atmosfeer van voortdurende» oorlog,
twee jaar lang.”
„Ik kan het, als ’t noodfg is, antwoord
de die kordate jonge vrouw. „Maar ik geef
toe dat vervelend voor jou is, als je
hier blijft”
.►Dat is bek. Barbara. De moei niet hier
„Hemeteche goedheid!” riep
„iwat een vreeseiijk gezicht; ra
in haar soort.”
Nauwelijks had ze deze woorden over
liaar lippen of Kleine Bonsa scheen door
de verandering van het zwaartepunt, uit
de kist te vallen ol te glijden met een wo-
dorbaarlijke vlugheid En wat meer was,
week reeds niter dan 160 arrestaties plaats
gehad Naar de „Vorwttrts)’’ meedeelt, is
tegen D ttmann een vervolging ingesteld
te behandelen door een buitengewonen
krijgsraad weg.ns poging tot landver
raad, verzet tegen de staatsmacht en over
treding van het verbod betreffende deelne
ming aan die sbakingsteiding
Aangezien zijn inhechtenisneming ia ge
schied „op heeterdaad'', ia toestemming
van den Rijksdag om tot vervo ging over
le gaan, niet noodtaakelijk,
Verdler zij nog gemeid, dat dé gemeen
teraad van Berlijn de moties dier on&fh
sociaal-dtamocraten tegen het verbod1 van
vereeniging en vergadering na een rumoe
rige zitting verworpen heelt.
De Berlijnsch© Algemeen® Persvereeni-
ging heeft als grootste journalistieke ver
leniging van Duitschland voorgestedd om
tenminste 3 journalisten, leden van de
Duiteche dagbladpers, als vertegenwoordi
gers in het Pruisische Hoerenhuis te doeru
zitting nemen Gemotiveerd wordt dit ver
zoek, door er op te wijzen, dat de pers',
naast de univeraiteiten en de Kerk, een
der mach.en is, die de geestelijke ontwik
keling van het vo-lk leidt, ra dal zelfs dé
minister van Binnenlandsche Zaken de
vertegenwoordigers van de pérs beschouwt
onder diegenen, wier stemmen in het Hee-
renhuie behooren te worden vernomen.
Gemengd Oorlogsnieuws.
Het voorjaarsoffensief.
Naar verluidt heeft Vrijdag de oorlogs
raad dor i ntrat? te Versailles gestoken
over hit voorbereiden van. het voorjaare-
otlensH' en do nootzakelijke venwerdt*-
ring van het troepetieontingrat der geal
lieerden. In verband daarmede zullen in
alle i ntentelanden binnenholt waar-ohijn-
lijk nieuwe Heiningen worden opgeroejw»
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regols 145, elke regel meer ƒ949.
Op de voorpagina 50 hooger.
blijven; ik moet heengaan, hoe verder hoe
liever, totdat jij je eigen meesteres brat.”
„Waarheen, Alan?1”
„Naar West-Afrikb, dunkt me.”
„Naar West-Afrika?” herhaalde Barba
ra met een bevend etemmietje, „oml dien
schat te veroveren, Alan?’’
„Ja, Barbara. Maar laten we nu eerst
onze lunch gebruiken, (Mn kunnen we ver
der praten. Ik heb je een heeleboel te ver
tellen ra té laten zien.”
En zij lunchten, te
over onverschillige
liep er rond om
toen zij klaar wart
mer binnen met een
FRANKRIJK.
De r an tsoeneer 1 ng.
Naar <te Temps” .meldt, zal do brood
kaart. die voor Parijs ra. opwNreken is in
gevoerd, vanaf 1 Maart in hel geheeie laiMÏ
van kracht worden. Het L» mog+üjk dat
deze de«e ranteoraeeilng ook over andere
l.-vensniiddilra zal wonten uitgebreid. In
het departement van ijevoorrfulling is men
reed» lx-zig met liet ontwerpen van een
algmveene levensmiddelenkaart.
De I rauwdie regoerlng doet In dé bla
den een lieroep op het patriot isme dvr be
volking, om zich ten aanzden van het gas
en eleciniciteiteiverbrulk vrijwillig te ran#-
soeneeren, daar dit met het oog op de
groote tehodte aan kokm voor <te oor
logen ijver heid noodtakel ijk te. Indten de
resultaten dezer vrijwillige beperking nit 4
voldoradé zijn, zal de regeer Ing st "rage
maatregelen nemen
OOSTENMJK-HONGARIJE.
V r c d e s t o u e n.
Over den stand, van Itet vredesvraag
stuk schrijft do „Oraterrelchteclie Volks-
ztg.”: Het spelen met den vrede moet ein
delijk era eind nomen. Wij hebbra de eer
lijke liedoe ing met Rusland een e rvoUra
vied© te sluiten en Indira Troteky andere
Waar de Rijkskanselier bleef weigeren
om met vertegenwoordigers van dé sta
kers besprekingen te hebben voor zoover
deze geen Rijksdag eden waren, zijn ten-
fdolte besprekingen geopend tuaechen re-
georing en de in het stakings-comitó zit
ting, hebbendé afgevaardigden Ofschoon heft
resultaat dezer ondetrhandieLingen niet be
kend is, achtte men het volgens de berichten
van gisteren algemeen zeker dat dé bewe
ging. welke reedis aan het verloopen was,
heden als geëindigd kan worden beschouwd.
Behalve de Rijksdagafgevaardigde Ditt-
mann zijn nog vele andere personen ge-
arrteteerdl. Alleen te Berlijn1 hebben volgens
een opgave van Wolft, in de algeloopen
daagd, waarna v. Kuhlman ra Gzwnin
zioh naar Berlijn hebben begeven.
De burgeroorlog in Finland neemt nog
steeds era heviger karakter aan ra ver
woede gevechten hebben op verschillende
punten plaats gehad. De toestand te zoo
dreigend1, dat eenige Zweednohe sdtepra
naar Finland vertrokken zijn om do al
daar gevratlgde Zweden, Nor ra en Denen
naar ScandSnavlö over te brengen. Van
offideeie zijde tel verklaard, dal Zweden
op het oogenbllk niet tot interventie in
Finland kan overgaan. Wat dé kwestie der
Alandtea-ilanden betreft, koning Gustaaf
van Zwéden heeft de deputatie dézer el
anden in audiëntie ontvangen en verklaard,
dat hii met de Finsche regeerlng in on-
dorhandéllng zou treden betreffende de in
lijving dezer eilanden bij Zweden, over-
erakon’istig hun wenach,
hebben teweeggebracht, dat men gerecht
vaardigde verwachtingen kan koesteren om
trent eep. vrede op zoodanige voorwaar
den, dat zij geen prijsgeving onder
den dwang van een. aggrossicf en niet
In 't minst boetvaardig ndlitari^ue in-
iioudra van alle principes van vrijheid,
recht en eerbied voor d& wet der naties,
waarvoor de geallieerden vastbesloten zijn
op te komen.”
Onder dfie omstandigheden besloot
opperste oorlogsraad dan ook, dat
eenige onmlidldelilijke taak voor de
eerden daarin gelegen was, A- -
krachtsinspanning dér
uiterste energie en in
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten.
zo kwaaiï recht op Barlnra aan. die roet
een klein gllleje, roezend dat het kost
bare ding zou beschad'lgm. het opving In
haar armen en het even tegen zich aan
vleide.
„Gered!” riep ze toen,
de tafel, waarop Jooklw.
vorbazing, era aioort krijgsdans begon
„O! Ja!" zei hij, „gered, volkomen ge
red. Allemaal gered., allerprachtigst voor-
tecken» Dame knielt voor Kleine Bonsa
en Kleine Bons» stapt uit de ki4, buigt
en springt in. dome's armen. Schitterrad!
bovenste, beste geluk voor Miss' Barbara
en iedereen. Ate Kleine Bonsa dat doet,
hoeft niets meer te vreezen, alle» komt
terecht ate regra.”
„Onzin," zei Barbara lachend. Toen
begon ze het beeldje op een behoorlijken
afstand te bekijken.
„Kijk," zei Jeekie, wijzend op de mis
vormde gouden beentjes, die toen zoo ge
plaatst waren dat het beeldje er op kon
staan, „als iemand klein»? Bons draagt,
strik haar vast op ’t hoofd van achteren
bij deze beentjes; zie, hier nog dezelfde
oude leerra band. Nu zet ik haar op, want
zij vindt prettig on» gedtagra te worden”,
ra roet era handige beweging klapte hij
het masker tegen zijn gezicht aan, greep
de ve tige, zwart lederen bandra en bond
ze vast Zoo uitgedost, zag tte neger er
afschrikwekkend uit.
„Ik zie u, Mtea,” wi hij on draaide de
strakke opaateteenra oogra, ingelegd met
keine robijnen, naar Barbara; „ik zie
u, hoewel u mij niet ziet, want die oogen.
zijn zijn heel kunstig vervaardigd. Maar
luteter. u kunt mij hoörra,” en plotseling
kwam van binnen uit hei masker, door
een bewerking die was aangebracht, een
atechuwdljk brullend geluld, dat haar
deed schrikken ra beven
„Doe dat ding a’, JoekK" zei Alan
„we hebben geen geMtverschijningra noo-
dig."
„Geegtversehijnlngra? Ken ze biet, hij
misschien arme Engeteche afgod,i’ zei
terwijl hij 't masker weer afdeed,
ware Afriknansclw God, volgende
l,“r. en al zulk soori van
dingen brullen. Dit Is Kleine Bonsa, zon
der twijfel, tien duizend jaar oud, eet le
vens op, zooveel dat niemand ae kan tel
len kan en eet altijd door, ja, tot fn het
dertiende en veertiende geslachals de
lira geboden ligt het daar tot geluk van
(■hrtetenn* nsolien, zooate Ik. Zie haar nu
ran, ndss Barbara.’’
Barbara nan» het hatelijke ding in haar
handen, en bekeek liet met aandwbt De
oudheid er van vlei niet te betwljfclra,
want dé gouden plaat waar het van ge
maakt was, was letterlijk versleten op de
plek waar dn» voorhoofd n van prbeter»
ra prierterewden, die zich er mee tooiden
bij feratdijke gdegraheim of op heilige
dagen, er tegtn aan waren gedrukt; wel
een bewijs, dat honderden ra honderden
het achtenrav ofgero» gebruikt had ten. I vin-
zoo was het met het g luidtoew el in den
mond ra zoo warra ook de scWldpadvor-
ndge branijra waarop het rustte. Ook was
het goud zdf hier ra daar bespa I. ate met
bijtrad vocht of zout, maar «j vroeg ni t
wal dat voor zout n waren. En toch wax
de wijE»\ waarop het in den beginne be
werkt was zoo volkomen, dat het gedeuk
te gezicht van Kleine Bonsa hra nog aan
koek met den zelfden duivetechra, gHndach
die er op lag toen het voor ’t eerst uit de
handen van. haar bewerker te vborsohijn
kwam-.
strijding van zijn toepassing
tijk nemen zij him toevlucht
tot dé benden huurlingen
dé, maar grijpen zij zelte
onbetrouwbaarder middelem
Zij schorsen dagbladen, jagen politieke
vergaderingen uiteen, arresteeren ra fueü-
leeren politici en gaan er ten slotte toe
over, door volmaakt onjuiste en tenden-
t euse voorstellingen het gezag van de re-
geering van een of andere jongere repu
bliek te ondénnijnen.
Na ck-ze declaratie van den Ookrainschen
afgevaardigde, verklaart graaf ('zernin dat
de Centraten geen roden hadden
erkennen der Oekrainscho delegat
zelfstandig dat 12 Januari 1Ö1
achied, ra wel als gevolmachtigde ver
tegenwoord! ging dor Oekraineche volksre
publiek, weer in te trekken of te beper
ken.
Trotsky verklaarde, dat zijn standpunt
te dien opzichte ongewijzigd was, on dat
het den vierbond zeer moeilijk zou vallen
de geographfeefie grenzen dér orkendé Oe-
krainache republiek vast te stellen-
Hierop te de vergadering weer ver
in do afgeloopen week zijn verscheide
ne zittingen van den intergeaJlieerden oor
logsraad te Vorsailler gehouden. In een
officieele medtedeeling daaromtrent wordt
thans gemeld), dat de raad ook do jongste
uitlatingen van den Duitschen rijkskan-
selier en dra Oostenrijksoh-Hongaarschen
minister van Buitenlandëche Zaken zeer
zorgvuldig heeft overwogen, maar daarin
geen wezenlijke toenadering vermocht te
ontdekken tot de voorwaarden, welke door
de geadlieerde regieringen zijn, vastgestold.
Deze overtuiging werd nog versterkt,
zoo voegt deze mededeeling er aan toe,
door de tegenstelling tusschen de voor
genoemd® idealistische bedoelingen, waar
mee die centrale mogendheden de huidige
onderhandelingra te Brest-Litovsk begon
nen. en hun thans openlijk aan dén dag
getreden plannen tot verovering en roof.
Alzoo doorveohten tot... nu ja, tot men
den overwonnene zijn wil zaj kunnen op
leggen, al wordt het nu niet dadelijk in
dergelijke termen uitgedrukt. Hoe men het
wèl zegt Aldus .totdat de druk van
deze krachtsontwikkeling bij dé Vijande-
lijke regeeringen en volkeren oen zoo
danige wijziging in hup geaardheid' zal
Teeltenen dee tijde. - De stakingen in Duitschland
verloopen. - Journalisten in het parlement. -
De intergeallieerde oorlogsraad.-Te BrestLitofsk;
ernatig conflict tusschen de Oekrainische en
Petrogradsohe delegatie. - De troebelen in Fin
land. - Aan de fronten geen wijziging.
ONS OVEBZICBT.
H«t zijn do teekenra de© tijd», die thans
alterwege in i uropa in. revolutionair© ac
ties tot uiting komen; agitaties die een
nieuwe stroom# g vertolken ra niet recht
streeks uitgaan van de groote socialisten-
groepra, maar van, tusschenstroomingen,
die nieuwe banen, zoeken. In de Centrale
rijken zien we die agitatie voeren, en ook
in Entente-landen is ze gaande. Heeft nog
niet dezer dagen langs wn omweg het be
richt van voorgenomen verzet uit En-
geirche arbeiderskringen in de industrie
centra ons bereikt Thans weer spreekt
Hervé in. de „Viotoire-’ over ©ra staking
(waarover in dé Franscho bladen niet is
geschreven.), wegens het terugizendJen van
de vakycri'cnigingssecretairissen naar het
front. Eerst dacht C-leménoeau er aan, met
sterke hand in te grijpen, maar daarop
legde hij dé zaak diplomatiek by. De sta
king lied plaats in. Lyon en St. Etienne.
Ook uit Trlëst vernemra we nu van era
stakingH-aotle onder de leuze: vrede ra
brood.
En in die onzijdlige staten is het al niet
anders; hier meer, daar minder. Zoo doet
zich ook in Zwitserland onder dén druk
der wereddlgebeurtenis'sen, sedert eenigen
tijd «ra oppositie gelden, welk© tra sterk
ste is gebleken uit dra tegenstand tegen
de invoering van dra burgerlijken, dtenst-
pl cht en, uit dén tisch tot radicale hervor
mingen, zooate bijv, deanebiiisatio van hei
leger, opheffing van de bijzondere vol
macht van den Bondsraad en zelfs ontbin
ding van dra Bondsraad- indien deze ei-
schen niet snel worden ingéwilligd. Het
gevolg is reedls geweest, dat de uitvoering
der p.annen voor burgerlijken dienstplicht
voorlooplg is uitgestéld moeten worden-
De geheele beweging toont zioh scherp
anü-mfllitairifidsich
onder leiding der
Teekenen dés
staan
volgtns déze afgevaardi^dt}, tezarocn
do gehede Russische, federative
bliek,
In Wolk© mat© de international© rechts
positie der Oekraïne nog In staat van
wording is blijkt Heruit, dat d? Rada van
Ki.f weigert do doclnoming aan dé fede-
rmevo Russische republiek, terwijl op het
zelfde oogenblik, op het Derde Congres
van Sovjets onder deelneming van de ver-
tegenwoordiigers van het OeKrainiSohe volk
de Russisclie staat juist ate federet.eve re
publiek te erkend.
Zoolang de delegatie der Rad», van Klef
haar mandaat behoudt, zal Trotzky niet
tegen haar zelfstandige deelneming aan de
onderhandellngen protesteeren. 1 hans ech
ter, nu ook vertegenwoordigers van liet
XJekrainach© U.tvoerrade Comité tot de
Kusatech© delegatie zijn toegetredra, her
haalt hij dut slechts zoodanige ovenen-
Koansten met de Rada van Kief
erkend zullen worden, die ook door de
iussischo delegatie zijn goedgekeurd.
Hierna sprak de Oekralnsohe. afgévaar-
digde van den Raad van Klef Lubynsky,
dio oen reeks heftige verw-ijtra richte tol
do botejewiki-regeering wélk© hij demago
gisch ra oneerlijk noeindé.
De regeerlng dér Bofejowikl. welke.de
Conslitucore-nde Vergadéring uiteengejaagd
heeft ra slechts steunt op d© bajonetten
van. dé soldaten d 'r Roede Garde, zal er
nimmer toe overgaan, zeldé hij, in Rus
land zélf do hooggoroemde beginselen van
net zclfltesahikkingsrechi toe te p»««en,
want zij wrat zeer goed d
rijke republieken, dé Oekj
gebiedt, do Kaukasus e
hun regeerlng zullen erkenm
ook het Rusmsche volk zelf 1
zal onthouden.
8.edits uit vrees vo<
ner nationale revolutie
jewiki m«t de hun L^,-
zoowel in Rusland zelf als hier op
vredesconferentie het beginsel van het z
Tot de be-
i In d© prac-
it niet alleen
der Roodé Gar-
naar nog erger
Opnieuw bmikm om* berichten over de
zittingen te Brest Lkofek, waar druk ge
confereerd te hoe het nu toch teitelijk mei
de zdfatandSgheidl dér Oekraïne staat.
Sewzjuk do vertegenwoordiger
krainsehe Raad van Klef (welk© i
kelijk als cenig gezag haa.r detegat
Brest-Litofsk zonal) verdedigde het goed
rtxjht der Oekraine zich onder dut bestuur
als algeheel onafhankelijke» staat te doen
erkennen na Trotdcy’s eigen voorgaande
verklaringen daaroinirrat afgdegd.
Wettaig overtuigend, alhis betoogde 8ewz<
is Trotsky s beroep op de om
standigheid, dat de OÓk-rainséhe delegatie
geen recht van spreken zou hebbra, om
dat zij niet door het uttvoerrad comité te
C barkof is erkend.
M<i juLa hcAzettde rctM zou
krainsche delegatie zich Kunnen beroepen
op een radiogram, dat in de tweed» helft
van Januari (N.S.) méldde, dal ©enig© re
gimenten te Petrograd zich ter verdedigtr"
der Constituante tegen dé regeering
volksramflntesarissen hebben verzet, en
in de straten gevechten met ongunstigra
afloop voor dé regeering hebben plaatsge
had.
Om nu verdere verkeerd© uitleggingen
van welk© zijd© ook, te voorkomen, stelt
dé Oekrainfeoh© delegatie voor, deOekrain-
sche Republiek ate era volmaakt zelfstin-
digen ra van niemand afhankelijken staat
formeel te erkennen en dusdoende defini
tief zoowel zijn in ernationale positie als
de bevoegdheid der delegatie vast te rtel-
len.
Op uitnoodiging van Trotzky, legde
Mjedwjedjew, dé tot de Russische delegatie
behoorpnde vertegenwoordiger van het
Oekrainische Uitvoerend© Comité hitertegen-
over era verklarng ai waarin hij ©r op
wees dat ten onrechte de Oekrainische
Sovjets niet zijn vertegenwoordigd geweest
Spr. verweet d» dleiegaiie van Kief ach
ter den rug van het Oekralnsohe volk
onderhandelingra te hebben gevoerd,
heim ra binnen
van de Russische
Het Oekradniscl
een
het gouden beeld, dat hem toebehoorde had’
ontvangen.
„Kijk," zei Alan zuchtend en diuwdede
papieren maar dén kant van Barbara, die
z© ©ra voor era zorgvuldig nalas.
„Ik zie het,” antwoordde ze toen, „oor
log op teven ra dood. Alan, Ik vind het
vreeaelijk, maar misschien is het betiT, dat
je maar weggaat. Zooteng j© hier blijft,
zullen ze je j© leven vergallen.M
Ibtusschra had Jeekie met behulp van
een groot knipmes- ra een pook uit dé eet
kamer, liet deksel van de kist openge
werkt. Toen Barbara toevallig opkeek, zag
ze hem op zijn- knieën liggen, en in een
vreemde taal iets mompelend’ en zijn wit
hoofd zoover voorover buigen, tot hot een
vxtofï erp aanraakte dat onder in de kis»
lag.
„Jeekie, wat doe je F’ vroeg ze.
„Ik buig voor Klein© Bonsa, Miss Bar
bara; ik vertel haar hoe blij ik ben dat
zij teruggekomen in uit de stad-. Zij ook
blij. Komt u ook even bu gen. Klein© Bon
sa beschouwt d<at als era beleefdheid.”
„Buigen doe ik niet, Jeekie, maar ik
wil wel eens kijken, want hoewel ik er al
zoo veel van gehoord heb, heb ik die Ge
le Afgod! toch nog nog nooit eens goed
bekeken.”
„Heel goed, kom kijken, Miss,” ra Jee
kie zette de kist neer bij dé tafel. Daar
Barbara ©r niet goed in kon zien, van
uit de hoogte, knielde ze er bij nrar om
het beter te kunnen, beschouwen.
ze
loch
zamen, reden eerden
1 zaken, want de knecht
hen te bedienen. Juist
ren., kwam Jeekie deka-
n kist ra een groot cou
vert, geadresseerd aan zijn moester; het
was zooals hij zeddé, gezonden met ©en
bediende van het kantoor in Londen1
„Wat is er m de kist?” vroeg Alan,
met era zenuwachtagra blik op het cou
vert, waarvan hot adres was geschreven
met era hem- welbekende hand1.
„Weet niet zeker majoor,” antwoord
de Jeekie, „maar denk, Kleine Bonsa. Ge
loof ik haar ruik door ’t bout heen. Klei
ne Bonsa altijd heerlijke lucht.”
„We zullen zien,” zéi Alan, terwijl hij
het zégel van het couvert verbrak ra den
inhoud er uit nam. Het waren eenige do
cumenten, hem toegezonden door do zaak
waarnemers van de firma-, waaronder een be
wijs van de algeheel© afscheiding van het
compagnonschap, dat door hem goedge
keurd moest werdén voordat het in dé cou
rant verscheen; een waarschuwing tot af
lossing van era hypotheek op Yarteysvan
vijftienduizend ra zoovéél pond, die na
tuurlijk door die firma was overgraomen
toen hij compagnon wM; een afrekening
roet era klein saldb in zijn nadeel en ten
slotte ©en ontvangbewijs dat hij moei tee-
kenen, inhoudend de verklaring, dat hij
het
zoo
ent je» waarop het rustte. Ook was
vocht of
•al dat voor zoyl
wijze, waarop