•koop! NlfilNG. 18 iltof kllei No. 13614. Maandag 4 Februari 1918. 56e Jaargang. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Haar im, 8 eeringen. ITieu'ws- ©m. ^.d’vexteaa.tïeTolsi.d. voor CS-oixcLsuexx Ozncxstxelsezn.. Feuilleton. DE GELE AFGOD 3 en Bureau: MARKT 31, GOUDA. 2m7 M RedactieTelef. Interc. 545. AdminiatratieTelef. Interc. 82. sn te opruiming ndingen. BUITBNLAND8CB NIEUWS. de One- 26 bekeek iooa. «Una. 124 (Wordt vervolgd.) joudai. «ryaal 'O plaatsen in •omen. ages toonen. Gewone advertentiën en ingezonden mededeel ingen by contract tot zeer gereduceer- den prijs. Groote letters en randen worden >erekend naar plaatsruimte. met repu- ECTEN. i oroef duren men aan de machtig, uit, mooi -echt op g Ule je, ad. binnen. Instens en zette hot op tot hun groote >r Parijs 1 Maart read ae- haar :1de van ld Haar itaanden nog :ijn. 440 100 J0.- GOUDSCHE COURANT. van H. RIDER HAGGARD door Mevr. Storm van Leeuwen—Klerk de Reu»- (Nadruk verboden.) van dagbladpers, in het Pruisisch! f nemen door er de un!lv< Jeekie, „DU is week zullen geesten laehen •n val. ar bat naraa. in BS X SS i om het ïtie als 113 is ge tter Ooe- aanvan ille naar l 8e‘ vier muren, afgezonderd ie delegatie. die volk wil c spoedige» vrede, maar het dat eenige re- ping vredesconferentie het begin» der- beschikkingsrecht ten toon dat hebbeqi 'andaag. >gUt ol van a voor- ■raahii. 8 Hai Hen. it men men wrytf richting foor ontwikkeling co ld verhieven die Bols- Lngeboren d mogoglo J‘ o de zelf- ongfctwijfeld t wil oden, en staat ook hier niet partijleiders. tijds zal men .ze ver- de de - go il.l- “flfl, ,,de utilitaire geallieerden md de o__de meest nauwe en doeltreffende samenwerking te doen voort- AnrnnDat klopt. Maar vertwijfeld vraagt z oh af, wie dan toch ééns het nalt wereld zal to.‘roepen, zoo luid, zoo dat het kanongedreun zal ver stommen... Aan alle fronten heeft dte gevechttiieirij- vigheld zich gisteren, bepaalld) tot artille- rie-actie en patrouHkgeveehten. Opnieuw zijn Brugge ra Zeebrugge uit de luolrt golxanbardeorA ped dat niet alleen tal- craine, het Don- haar niet als ira, maar dat haar dit recht ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, per week 12 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ1.90, met Zondagsblad ƒ2.55. Abonnementen wonden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 81, GOUDA, b(j onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o istreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. /an bulten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entien van publieke vermakeiykheden 10 cent per regel. „Natuurlijk, zal er een scène komen," antwoordde ze, „ik bedoel, dat er pen scène moet komen. Ik heb plan om eiken dag een scène uit te lokken, totdat ze mij Riet rust laten en ik mijn eigen weg kan gaan en als ze da>t niet doen, ga ik naar t gerechtshof om bescherming vragen. O! propos, ik heb een exemplaar van de „Judge” voor je mécgebraoht, daar staat een vreeselijk artikel in over do Sahara- ondérnrauing en onder andere, dat jij de firma hebt verlaten en dat ze je hartelijk geluk dlaarmee wemschen.” „Ze zullen denken, dat ik het er in ge- heb,” mopperde Alan en bekeek dB eer&te regels, die bijna lasterlijk waren in hun ijver om bet publiek in te lichte» het overzicht bevatten van de H- nancieete loopbaan van Sir Robert AyL ^•rd en Mr. ChampersUHaswell. „Zezulr len me hoe langer hoe meer gaan haten 60 Barbara we kunnen toch niet leven in 8® atmosfeer van voortdurende» oorlog, twee jaar lang.” „Ik kan het, als ’t noodfg is, antwoord de die kordate jonge vrouw. „Maar ik geef toe dat vervelend voor jou is, als je hier blijft” .►Dat is bek. Barbara. De moei niet hier „Hemeteche goedheid!” riep „iwat een vreeseiijk gezicht; ra in haar soort.” Nauwelijks had ze deze woorden over liaar lippen of Kleine Bonsa scheen door de verandering van het zwaartepunt, uit de kist te vallen ol te glijden met een wo- dorbaarlijke vlugheid En wat meer was, week reeds niter dan 160 arrestaties plaats gehad Naar de „Vorwttrts)’’ meedeelt, is tegen D ttmann een vervolging ingesteld te behandelen door een buitengewonen krijgsraad weg.ns poging tot landver raad, verzet tegen de staatsmacht en over treding van het verbod betreffende deelne ming aan die sbakingsteiding Aangezien zijn inhechtenisneming ia ge schied „op heeterdaad'', ia toestemming van den Rijksdag om tot vervo ging over le gaan, niet noodtaakelijk, Verdler zij nog gemeid, dat dé gemeen teraad van Berlijn de moties dier on&fh sociaal-dtamocraten tegen het verbod1 van vereeniging en vergadering na een rumoe rige zitting verworpen heelt. De Berlijnsch© Algemeen® Persvereeni- ging heeft als grootste journalistieke ver leniging van Duitschland voorgestedd om tenminste 3 journalisten, leden van de Duiteche dagbladpers, als vertegenwoordi gers in het Pruisische Hoerenhuis te doeru zitting nemen Gemotiveerd wordt dit ver zoek, door er op te wijzen, dat de pers', naast de univeraiteiten en de Kerk, een der mach.en is, die de geestelijke ontwik keling van het vo-lk leidt, ra dal zelfs dé minister van Binnenlandsche Zaken de vertegenwoordigers van de pérs beschouwt onder diegenen, wier stemmen in het Hee- renhuie behooren te worden vernomen. Gemengd Oorlogsnieuws. Het voorjaarsoffensief. Naar verluidt heeft Vrijdag de oorlogs raad dor i ntrat? te Versailles gestoken over hit voorbereiden van. het voorjaare- otlensH' en do nootzakelijke venwerdt*- ring van het troepetieontingrat der geal lieerden. In verband daarmede zullen in alle i ntentelanden binnenholt waar-ohijn- lijk nieuwe Heiningen worden opgeroejw» INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regols 145, elke regel meer ƒ949. Op de voorpagina 50 hooger. blijven; ik moet heengaan, hoe verder hoe liever, totdat jij je eigen meesteres brat.” „Waarheen, Alan?1” „Naar West-Afrikb, dunkt me.” „Naar West-Afrika?” herhaalde Barba ra met een bevend etemmietje, „oml dien schat te veroveren, Alan?’’ „Ja, Barbara. Maar laten we nu eerst onze lunch gebruiken, (Mn kunnen we ver der praten. Ik heb je een heeleboel te ver tellen ra té laten zien.” En zij lunchten, te over onverschillige liep er rond om toen zij klaar wart mer binnen met een FRANKRIJK. De r an tsoeneer 1 ng. Naar <te Temps” .meldt, zal do brood kaart. die voor Parijs ra. opwNreken is in gevoerd, vanaf 1 Maart in hel geheeie laiMÏ van kracht worden. Het L» mog+üjk dat deze de«e ranteoraeeilng ook over andere l.-vensniiddilra zal wonten uitgebreid. In het departement van ijevoorrfulling is men reed» lx-zig met liet ontwerpen van een algmveene levensmiddelenkaart. De I rauwdie regoerlng doet In dé bla den een lieroep op het patriot isme dvr be volking, om zich ten aanzden van het gas en eleciniciteiteiverbrulk vrijwillig te ran#- soeneeren, daar dit met het oog op de groote tehodte aan kokm voor <te oor logen ijver heid noodtakel ijk te. Indten de resultaten dezer vrijwillige beperking nit 4 voldoradé zijn, zal de regeer Ing st "rage maatregelen nemen OOSTENMJK-HONGARIJE. V r c d e s t o u e n. Over den stand, van Itet vredesvraag stuk schrijft do „Oraterrelchteclie Volks- ztg.”: Het spelen met den vrede moet ein delijk era eind nomen. Wij hebbra de eer lijke liedoe ing met Rusland een e rvoUra vied© te sluiten en Indira Troteky andere Waar de Rijkskanselier bleef weigeren om met vertegenwoordigers van dé sta kers besprekingen te hebben voor zoover deze geen Rijksdag eden waren, zijn ten- fdolte besprekingen geopend tuaechen re- georing en de in het stakings-comitó zit ting, hebbendé afgevaardigden Ofschoon heft resultaat dezer ondetrhandieLingen niet be kend is, achtte men het volgens de berichten van gisteren algemeen zeker dat dé bewe ging. welke reedis aan het verloopen was, heden als geëindigd kan worden beschouwd. Behalve de Rijksdagafgevaardigde Ditt- mann zijn nog vele andere personen ge- arrteteerdl. Alleen te Berlijn1 hebben volgens een opgave van Wolft, in de algeloopen daagd, waarna v. Kuhlman ra Gzwnin zioh naar Berlijn hebben begeven. De burgeroorlog in Finland neemt nog steeds era heviger karakter aan ra ver woede gevechten hebben op verschillende punten plaats gehad. De toestand te zoo dreigend1, dat eenige Zweednohe sdtepra naar Finland vertrokken zijn om do al daar gevratlgde Zweden, Nor ra en Denen naar ScandSnavlö over te brengen. Van offideeie zijde tel verklaard, dal Zweden op het oogenbllk niet tot interventie in Finland kan overgaan. Wat dé kwestie der Alandtea-ilanden betreft, koning Gustaaf van Zwéden heeft de deputatie dézer el anden in audiëntie ontvangen en verklaard, dat hii met de Finsche regeerlng in on- dorhandéllng zou treden betreffende de in lijving dezer eilanden bij Zweden, over- erakon’istig hun wenach, hebben teweeggebracht, dat men gerecht vaardigde verwachtingen kan koesteren om trent eep. vrede op zoodanige voorwaar den, dat zij geen prijsgeving onder den dwang van een. aggrossicf en niet In 't minst boetvaardig ndlitari^ue in- iioudra van alle principes van vrijheid, recht en eerbied voor d& wet der naties, waarvoor de geallieerden vastbesloten zijn op te komen.” Onder dfie omstandigheden besloot opperste oorlogsraad dan ook, dat eenige onmlidldelilijke taak voor de eerden daarin gelegen was, A- - krachtsinspanning dér uiterste energie en in Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boekhan delaren, Advertentiebureaux en onze Agenten. zo kwaaiï recht op Barlnra aan. die roet een klein gllleje, roezend dat het kost bare ding zou beschad'lgm. het opving In haar armen en het even tegen zich aan vleide. „Gered!” riep ze toen, de tafel, waarop Jooklw. vorbazing, era aioort krijgsdans begon „O! Ja!" zei hij, „gered, volkomen ge red. Allemaal gered., allerprachtigst voor- tecken» Dame knielt voor Kleine Bonsa en Kleine Bons» stapt uit de ki4, buigt en springt in. dome's armen. Schitterrad! bovenste, beste geluk voor Miss' Barbara en iedereen. Ate Kleine Bonsa dat doet, hoeft niets meer te vreezen, alle» komt terecht ate regra.” „Onzin," zei Barbara lachend. Toen begon ze het beeldje op een behoorlijken afstand te bekijken. „Kijk," zei Jeekie, wijzend op de mis vormde gouden beentjes, die toen zoo ge plaatst waren dat het beeldje er op kon staan, „als iemand klein»? Bons draagt, strik haar vast op ’t hoofd van achteren bij deze beentjes; zie, hier nog dezelfde oude leerra band. Nu zet ik haar op, want zij vindt prettig on» gedtagra te worden”, ra roet era handige beweging klapte hij het masker tegen zijn gezicht aan, greep de ve tige, zwart lederen bandra en bond ze vast Zoo uitgedost, zag tte neger er afschrikwekkend uit. „Ik zie u, Mtea,” wi hij on draaide de strakke opaateteenra oogra, ingelegd met keine robijnen, naar Barbara; „ik zie u, hoewel u mij niet ziet, want die oogen. zijn zijn heel kunstig vervaardigd. Maar luteter. u kunt mij hoörra,” en plotseling kwam van binnen uit hei masker, door een bewerking die was aangebracht, een atechuwdljk brullend geluld, dat haar deed schrikken ra beven „Doe dat ding a’, JoekK" zei Alan „we hebben geen geMtverschijningra noo- dig." „Geegtversehijnlngra? Ken ze biet, hij misschien arme Engeteche afgod,i’ zei terwijl hij 't masker weer afdeed, ware Afriknansclw God, volgende l,“r. en al zulk soori van dingen brullen. Dit Is Kleine Bonsa, zon der twijfel, tien duizend jaar oud, eet le vens op, zooveel dat niemand ae kan tel len kan en eet altijd door, ja, tot fn het dertiende en veertiende geslachals de lira geboden ligt het daar tot geluk van (■hrtetenn* nsolien, zooate Ik. Zie haar nu ran, ndss Barbara.’’ Barbara nan» het hatelijke ding in haar handen, en bekeek liet met aandwbt De oudheid er van vlei niet te betwljfclra, want dé gouden plaat waar het van ge maakt was, was letterlijk versleten op de plek waar dn» voorhoofd n van prbeter» ra prierterewden, die zich er mee tooiden bij feratdijke gdegraheim of op heilige dagen, er tegtn aan waren gedrukt; wel een bewijs, dat honderden ra honderden het achtenrav ofgero» gebruikt had ten. I vin- zoo was het met het g luidtoew el in den mond ra zoo warra ook de scWldpadvor- ndge branijra waarop het rustte. Ook was het goud zdf hier ra daar bespa I. ate met bijtrad vocht of zout, maar «j vroeg ni t wal dat voor zout n waren. En toch wax de wijE»\ waarop het in den beginne be werkt was zoo volkomen, dat het gedeuk te gezicht van Kleine Bonsa hra nog aan koek met den zelfden duivetechra, gHndach die er op lag toen het voor ’t eerst uit de handen van. haar bewerker te vborsohijn kwam-. strijding van zijn toepassing tijk nemen zij him toevlucht tot dé benden huurlingen dé, maar grijpen zij zelte onbetrouwbaarder middelem Zij schorsen dagbladen, jagen politieke vergaderingen uiteen, arresteeren ra fueü- leeren politici en gaan er ten slotte toe over, door volmaakt onjuiste en tenden- t euse voorstellingen het gezag van de re- geering van een of andere jongere repu bliek te ondénnijnen. Na ck-ze declaratie van den Ookrainschen afgevaardigde, verklaart graaf ('zernin dat de Centraten geen roden hadden erkennen der Oekrainscho delegat zelfstandig dat 12 Januari 1Ö1 achied, ra wel als gevolmachtigde ver tegenwoord! ging dor Oekraineche volksre publiek, weer in te trekken of te beper ken. Trotsky verklaarde, dat zijn standpunt te dien opzichte ongewijzigd was, on dat het den vierbond zeer moeilijk zou vallen de geographfeefie grenzen dér orkendé Oe- krainache republiek vast te stellen- Hierop te de vergadering weer ver in do afgeloopen week zijn verscheide ne zittingen van den intergeaJlieerden oor logsraad te Vorsailler gehouden. In een officieele medtedeeling daaromtrent wordt thans gemeld), dat de raad ook do jongste uitlatingen van den Duitschen rijkskan- selier en dra Oostenrijksoh-Hongaarschen minister van Buitenlandëche Zaken zeer zorgvuldig heeft overwogen, maar daarin geen wezenlijke toenadering vermocht te ontdekken tot de voorwaarden, welke door de geadlieerde regieringen zijn, vastgestold. Deze overtuiging werd nog versterkt, zoo voegt deze mededeeling er aan toe, door de tegenstelling tusschen de voor genoemd® idealistische bedoelingen, waar mee die centrale mogendheden de huidige onderhandelingra te Brest-Litovsk begon nen. en hun thans openlijk aan dén dag getreden plannen tot verovering en roof. Alzoo doorveohten tot... nu ja, tot men den overwonnene zijn wil zaj kunnen op leggen, al wordt het nu niet dadelijk in dergelijke termen uitgedrukt. Hoe men het wèl zegt Aldus .totdat de druk van deze krachtsontwikkeling bij dé Vijande- lijke regeeringen en volkeren oen zoo danige wijziging in hup geaardheid' zal Teeltenen dee tijde. - De stakingen in Duitschland verloopen. - Journalisten in het parlement. - De intergeallieerde oorlogsraad.-Te BrestLitofsk; ernatig conflict tusschen de Oekrainische en Petrogradsohe delegatie. - De troebelen in Fin land. - Aan de fronten geen wijziging. ONS OVEBZICBT. H«t zijn do teekenra de© tijd», die thans alterwege in i uropa in. revolutionair© ac ties tot uiting komen; agitaties die een nieuwe stroom# g vertolken ra niet recht streeks uitgaan van de groote socialisten- groepra, maar van, tusschenstroomingen, die nieuwe banen, zoeken. In de Centrale rijken zien we die agitatie voeren, en ook in Entente-landen is ze gaande. Heeft nog niet dezer dagen langs wn omweg het be richt van voorgenomen verzet uit En- geirche arbeiderskringen in de industrie centra ons bereikt Thans weer spreekt Hervé in. de „Viotoire-’ over ©ra staking (waarover in dé Franscho bladen niet is geschreven.), wegens het terugizendJen van de vakycri'cnigingssecretairissen naar het front. Eerst dacht C-leménoeau er aan, met sterke hand in te grijpen, maar daarop legde hij dé zaak diplomatiek by. De sta king lied plaats in. Lyon en St. Etienne. Ook uit Trlëst vernemra we nu van era stakingH-aotle onder de leuze: vrede ra brood. En in die onzijdlige staten is het al niet anders; hier meer, daar minder. Zoo doet zich ook in Zwitserland onder dén druk der wereddlgebeurtenis'sen, sedert eenigen tijd «ra oppositie gelden, welk© tra sterk ste is gebleken uit dra tegenstand tegen de invoering van dra burgerlijken, dtenst- pl cht en, uit dén tisch tot radicale hervor mingen, zooate bijv, deanebiiisatio van hei leger, opheffing van de bijzondere vol macht van den Bondsraad en zelfs ontbin ding van dra Bondsraad- indien deze ei- schen niet snel worden ingéwilligd. Het gevolg is reedls geweest, dat de uitvoering der p.annen voor burgerlijken dienstplicht voorlooplg is uitgestéld moeten worden- De geheele beweging toont zioh scherp anü-mfllitairifidsich onder leiding der Teekenen dés staan volgtns déze afgevaardi^dt}, tezarocn do gehede Russische, federative bliek, In Wolk© mat© de international© rechts positie der Oekraïne nog In staat van wording is blijkt Heruit, dat d? Rada van Ki.f weigert do doclnoming aan dé fede- rmevo Russische republiek, terwijl op het zelfde oogenblik, op het Derde Congres van Sovjets onder deelneming van de ver- tegenwoordiigers van het OeKrainiSohe volk de Russisclie staat juist ate federet.eve re publiek te erkend. Zoolang de delegatie der Rad», van Klef haar mandaat behoudt, zal Trotzky niet tegen haar zelfstandige deelneming aan de onderhandellngen protesteeren. 1 hans ech ter, nu ook vertegenwoordigers van liet XJekrainach© U.tvoerrade Comité tot de Kusatech© delegatie zijn toegetredra, her haalt hij dut slechts zoodanige ovenen- Koansten met de Rada van Kief erkend zullen worden, die ook door de iussischo delegatie zijn goedgekeurd. Hierna sprak de Oekralnsohe. afgévaar- digde van den Raad van Klef Lubynsky, dio oen reeks heftige verw-ijtra richte tol do botejewiki-regeering wélk© hij demago gisch ra oneerlijk noeindé. De regeerlng dér Bofejowikl. welke.de Conslitucore-nde Vergadéring uiteengejaagd heeft ra slechts steunt op d© bajonetten van. dé soldaten d 'r Roede Garde, zal er nimmer toe overgaan, zeldé hij, in Rus land zélf do hooggoroemde beginselen van net zclfltesahikkingsrechi toe te p»««en, want zij wrat zeer goed d rijke republieken, dé Oekj gebiedt, do Kaukasus e hun regeerlng zullen erkenm ook het Rusmsche volk zelf 1 zal onthouden. 8.edits uit vrees vo< ner nationale revolutie jewiki m«t de hun L^,- zoowel in Rusland zelf als hier op vredesconferentie het beginsel van het z Tot de be- i In d© prac- it niet alleen der Roodé Gar- naar nog erger Opnieuw bmikm om* berichten over de zittingen te Brest Lkofek, waar druk ge confereerd te hoe het nu toch teitelijk mei de zdfatandSgheidl dér Oekraïne staat. Sewzjuk do vertegenwoordiger krainsehe Raad van Klef (welk© i kelijk als cenig gezag haa.r detegat Brest-Litofsk zonal) verdedigde het goed rtxjht der Oekraine zich onder dut bestuur als algeheel onafhankelijke» staat te doen erkennen na Trotdcy’s eigen voorgaande verklaringen daaroinirrat afgdegd. Wettaig overtuigend, alhis betoogde 8ewz< is Trotsky s beroep op de om standigheid, dat de OÓk-rainséhe delegatie geen recht van spreken zou hebbra, om dat zij niet door het uttvoerrad comité te C barkof is erkend. M<i juLa hcAzettde rctM zou krainsche delegatie zich Kunnen beroepen op een radiogram, dat in de tweed» helft van Januari (N.S.) méldde, dal ©enig© re gimenten te Petrograd zich ter verdedigtr" der Constituante tegen dé regeering volksramflntesarissen hebben verzet, en in de straten gevechten met ongunstigra afloop voor dé regeering hebben plaatsge had. Om nu verdere verkeerd© uitleggingen van welk© zijd© ook, te voorkomen, stelt dé Oekrainfeoh© delegatie voor, deOekrain- sche Republiek ate era volmaakt zelfstin- digen ra van niemand afhankelijken staat formeel te erkennen en dusdoende defini tief zoowel zijn in ernationale positie als de bevoegdheid der delegatie vast te rtel- len. Op uitnoodiging van Trotzky, legde Mjedwjedjew, dé tot de Russische delegatie behoorpnde vertegenwoordiger van het Oekrainische Uitvoerend© Comité hitertegen- over era verklarng ai waarin hij ©r op wees dat ten onrechte de Oekrainische Sovjets niet zijn vertegenwoordigd geweest Spr. verweet d» dleiegaiie van Kief ach ter den rug van het Oekralnsohe volk onderhandelingra te hebben gevoerd, heim ra binnen van de Russische Het Oekradniscl een het gouden beeld, dat hem toebehoorde had’ ontvangen. „Kijk," zei Alan zuchtend en diuwdede papieren maar dén kant van Barbara, die z© ©ra voor era zorgvuldig nalas. „Ik zie het,” antwoordde ze toen, „oor log op teven ra dood. Alan, Ik vind het vreeaelijk, maar misschien is het betiT, dat je maar weggaat. Zooteng j© hier blijft, zullen ze je j© leven vergallen.M Ibtusschra had Jeekie met behulp van een groot knipmes- ra een pook uit dé eet kamer, liet deksel van de kist openge werkt. Toen Barbara toevallig opkeek, zag ze hem op zijn- knieën liggen, en in een vreemde taal iets mompelend’ en zijn wit hoofd zoover voorover buigen, tot hot een vxtofï erp aanraakte dat onder in de kis» lag. „Jeekie, wat doe je F’ vroeg ze. „Ik buig voor Klein© Bonsa, Miss Bar bara; ik vertel haar hoe blij ik ben dat zij teruggekomen in uit de stad-. Zij ook blij. Komt u ook even bu gen. Klein© Bon sa beschouwt d<at als era beleefdheid.” „Buigen doe ik niet, Jeekie, maar ik wil wel eens kijken, want hoewel ik er al zoo veel van gehoord heb, heb ik die Ge le Afgod! toch nog nog nooit eens goed bekeken.” „Heel goed, kom kijken, Miss,” ra Jee kie zette de kist neer bij dé tafel. Daar Barbara ©r niet goed in kon zien, van uit de hoogte, knielde ze er bij nrar om het beter te kunnen, beschouwen. ze loch zamen, reden eerden 1 zaken, want de knecht hen te bedienen. Juist ren., kwam Jeekie deka- n kist ra een groot cou vert, geadresseerd aan zijn moester; het was zooals hij zeddé, gezonden met ©en bediende van het kantoor in Londen1 „Wat is er m de kist?” vroeg Alan, met era zenuwachtagra blik op het cou vert, waarvan hot adres was geschreven met era hem- welbekende hand1. „Weet niet zeker majoor,” antwoord de Jeekie, „maar denk, Kleine Bonsa. Ge loof ik haar ruik door ’t bout heen. Klei ne Bonsa altijd heerlijke lucht.” „We zullen zien,” zéi Alan, terwijl hij het zégel van het couvert verbrak ra den inhoud er uit nam. Het waren eenige do cumenten, hem toegezonden door do zaak waarnemers van de firma-, waaronder een be wijs van de algeheel© afscheiding van het compagnonschap, dat door hem goedge keurd moest werdén voordat het in dé cou rant verscheen; een waarschuwing tot af lossing van era hypotheek op Yarteysvan vijftienduizend ra zoovéél pond, die na tuurlijk door die firma was overgraomen toen hij compagnon wM; een afrekening roet era klein saldb in zijn nadeel en ten slotte ©en ontvangbewijs dat hij moei tee- kenen, inhoudend de verklaring, dat hij het zoo ent je» waarop het rustte. Ook was vocht of •al dat voor zoyl wijze, waarop

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1