IGING.
T
ikelen
I
"1 I
EIS
4
REN.
ARETTEN.
rettenpijpen.
DE OORLOG.
56e Jaargang
No. >3655.
Maandag 25 Maart 1918.
4
Bureau: MARKT 31, GOUDA.
iarkt 136.
Feuilleton.
en
n
irijzen.
I
res voor
n
ia
.EMAN,
nk, Opel,
XTie'CL’WS’ en ^.d.-vertexxtieloleud.Troox Q-otxcLa. en OaacxstxeHsrezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON-, EN FEESTDAGEN.
DE GELE AFGOD
van
Let wel!
----- - - ------
Mil MIE COURANT.
ÏOO—
EN
IEVEN.
2649 60
9
Administratie I Telef. Inters. 82.
Redactie i Telef. Inters. 545.
GEMENGD OORLOGSNIEUWS.
5 78
m.
hoofdstuk xviii
Een ontmoeting in het bosch.
en
en
(W.c* v.rv^ü.)
IT
ID
Gewon, >dnrtraU«n ra infraradu madadMUi*» l>U «.tract tot imt nraduerar-
<lra pr(j>- Groot. l*t.r. ra rudra wordra Hnkrad uur plraUrulmt.
AdrartraUS. kuoora woidra loaowndra door turabrakraut ra» rallad» BciGriira-
doiarra. Adrartratlaburaaux ra ohm Agratra.
het lot von konlng Ferdinand ala een bin.
nenlandache aangelegenheid moot9word.n
beachouwd.
In ik-w
uoodlg.
xallan.
en «e-
eeaen.
1181 80
Naar een Havas-bericht uit Parijs meldt,
staat de ver-dragende vuurmond, die Parijs
beschoot, volgens de laatste berichten, op
een afstand van 12Q K.M- en was c.a. 12
K.M. achter het Duitsche front opgesteld.
De nieuwe vuurmond der Duitschers
schiet dus ’over een afstand, die ongeveer
overeenkomt met een lijn Amsterdam'Hel
mond in rechte lyn gemeten.
I n
Kaufinj
de mf
iet
nbanden.
elef. 350.
lanj
een
1087 40
:t
ecdt.
dom
be-
Isem
pas,
■Ijk
H. RIDER HAGGARD
door
op de
■:t uur
I.) de beiantfüke I k)
INDSEN 1
ter al* objectief,
vooral in handen I
'aand fr. p. I
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, per week 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per wede 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 235.
Abonnementen wonden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o istreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. /an buiten Gouda en den bezorgkring: 15
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entiën van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
Byzondere opmerking verdient ook het
bericht dat Parijs Zaterdag en Zondag is*
gebombardeerd, niet alleen door vliegers,
maar ook door vèr-d ragend Duitsch
geschut, gelyk officeele berichten uit
Parys en Berlyn vermelden. Als men be
denkt dat de kórtste afstand van de Duit-
fcche linie tot Parijs 100 K.M. behaagt, dan
begrijpt men welk een draagwijdte zoo’n
kanon moet hébben.
zeer verheugd. dat zij deze beelifi-
grt noiiHii hadden. want hij wa».ge
uitgeput en geneigd alles te wagen
eenige uren rust. Hij vernam nu
De door Von Payer reeds aangekondigde
afvaardiging van den Litauschen landraad
is te Berlyn aangekomen en door Von Hert-
ling ontvangen. De afvaardiging vertolkte
het besluit van den landraad om alle vroe
gere staatkundige betrekkingen van den
staat Lithauen te verbreken, zich on
afhankelijk te verklaren en zich als on-
afhankelijken staat politiek en economisch
by Duitschland aan te sluiten.
Graaf Hertling antwoordde, dat de Duit
sche regeering den „vryen onafhankelyken
staat Litauen erkent" welke „door een
eeuwig en vast verbond en door verdragen
voornamelijk op gebied van militair-, ver
keer-, douane en muntwezen betrekking
hebbende” met het Duitsche ryk zal zyn
verbonden!
Het Duitsche rijk, aldus de kanselier, is
de schreeuwen Dadelijk snelde hij zijn
hut uil en ontdlte zijn gedienstige in ten
hevig gevecht over den grond rollend met
een groote» stevige» Ogula, een. van hen
die gelijk mui Iicji» g< vangen gniomun wa
ren, en weer door de Asdka bevrijd wa-
ren, om de dragcrw te geleiden. Jeekie,
die nivUt'gviwinamlk zijn teeltijd, een man
was van rctiMchilge lichaan»kracbt. had
juist zijn knie op des Ogulaf» horst ge
en wa* bezig hem te wurgen, toen
i man kwam Ioopen. L>adeiijk greep
i Jexkto beet en vroeg w<M> dat be
lle stemming in Itenden.
Londen leeft nwe in óen grooten strijd.
I r wordt niet gepraald, noch beweerd dac
men niet ‘In uiterste spanning. to, doch
iedereen is vol vertrouwen, dat lioo laag
d« tha«M aangvi aag»n worsteling moge
duren, de mannen van I ngdand tien aan
val weerstand zullen bieden. De groote
strijd Is 1st eenige onderwerp van het
gesprek; do kansen van do overwinning,
do gevaren van de nederlaag worden ge
wikt en gewogen. De troepen, dte thans
door Ixnideib naar de station^! trékken.,
worden met. hernieuwd? betaingatelMng ga
degeslagen. IJoden die in Kent bij de kind
wonen, kwamen opgewonden star Iten
den Zij hadden den donder van het. ge
schut in Vlaanderen g>-hoord en hun hul
zen voelen trillen Japan's interventie, de
ineenstorting van Musland, liet Nntorland-
sdv scheepvaart vraagstuk, alles te ver
geten, want de zK van I ngGand tewindt
zich in den grooten Krljd en Londen leeft
daarin hsnIh.
De geweldige strijd op het Westelijk front. - Het
Duitsche offensief gaat voort. Parijs met vèr-
dragend geschut beschoten. - Hoe Lithauen „on
afhankelijk” wordt. - Crisis in Luxemburg. - Een
Afrikaansche broederstam. - Roemenië.
ONS OVERZICHT.
In uiterste spanning blyft de blik naar
het Westen gericht. „Het eerste deel van
den grooten slag in Frankrijk is geëindigd”,
aldus vermeldde het officieele aorond-
bertcht vad 23 Maart, dat de Duitsche over-
winnig op het frontdeel: MonchyKame-
rikSt. QuentinLa Fère kwam melden.
Dat de stryd echtet onderbroken zou
worden na dezen eersten stoot, viel niet te
verwachten en inderdaad doen latere be
richten zien, dat het Duitsche offensief
voorwoedt over dezelfde frontstrook, waar
d e hoofdaanval plaats greep, en waar men
blijkbaar door een voortgezette actie, een
volledige doorbraak zoekt te bewerkstelli
gen. De Engelschen hebben dan ook op
nieuw moeten wyken; zy trokken bij Ba-
paume en zuidelyker by Péronne op de
Somme-linie terug.
De oprukkende Duitsche troepen zyn er
•na verbitterden strijd thans in geslaagd
Péronne evenals het aan de Somme
gelegen Ham te vermeesteren; terwyl
nadat de overgang qver het Crozat-kanaal
geforceerd was (gehoemd kanaal verbindt
de Somme en Oise), ook Chaumy in
Duitsche handen viel.
Een 5000 gevangenen zjjn de Duitschers
by deze laatste gevechten in handen geval
len, zoodat het totaal aantal gevangenen
in deze dagen tot ruim 30.00Q is gestegen.
(Door eeji seiufout vermeldde ons telegram
van Zaterdag, dat de Duitschers 250.000,
inplaats van, zooals het wezen moest:
2 5.0 0 0 gevangenen maakten. Een nulletje
meer of minder wil by dergelyke cijfers
nog vVel wat zeggen!) Voorts steeg de buit
aan artillerie-materiaal tot 600 stukken
geschut.
na steunpunt werd ondanks versterking en
tegenstand veroverd.
Ook de tweede dag begon met een dich
ten nevel, aldus vervolgt het ,,AVolff-
bureau”, die den Engelschen terugtocht be
gunstigde. De zware artillerie, die des
nachts over de trechterzöne was gebracht,
had aanvankelijk geen doel om’op te schie
ten en de zware Engelsche granaten ver
sperden de weinig vaste dammen door het
slykveld, maar de veldbatteryen konden
den infanterie-aanval ’van zeer dichtbij
steunen.
Om zeven uur begon het vuren
tweede Engelsche stelling. Een klein
later waren de driedubbele draadversper
ringen vernield. De infanterie moest in den
mist aanvallen, op den voet gevolgd door
de artillerie.
Des middags bereikten de vooruitgescho
ven compagnieën Roisel (een aantal kilo
meters vóór Péronne). Om het station
werd zwaar gestreden.
De hardnekkige tegenstand biedende vij
and trok nu op zyn derde stelling terug.
De Duitsche stormtroepen hadden met
onzegbare moeilijkheden te kampen bij het
oversteken van het trechterveld. en storm
den daarna over den heuvelketen ten Wes
ten vak de veroverde dorpen Lempire,
Ronssoy, Hargicourt, ViUeret en Pontrue.
De eerste Engelsche stelling is nu geheel
verdwenen en in plaats daarvan strekt zich
een verlaten trechterveld uit, met overal
resten van draadversperringen en in elkaar
geschoten onderkomens en blokhuizen.
Van de enorme verliezen aan dooden en
gruwelijk verminkten, van de verlaten loop
graven vol opgestapelde lijken, bloedig
dooreen, van de ontzettende wjjze waarop
het verdedigend geschut onder de didht-
opeen aanstormende troepen moet hebben
huisgehouden, van dht alles blyven ons de
beschrijvingen gespaard. Maar honderd
duizenden zullen dezen sfeg in rouw geden
ken, diep gebogen onder het smartelijk leed
van dit gruwzaam bedryf
D uj 11c ii e en B c l g i h c h u
gevangen en.
Te Bern k hwechen Duitaoho m Bd-
gbche vort^enwoorillgiiTs «enovercenkonMit
bei rt ff end» ang< non-k wewtit R ondertee-
keiul. Over ck» hijKonderhfxten worikm na
dere ni.diNteellngtii voorlx‘houd)en.
68
Hij vroeg hen wat zij er van vonden,
hoe te handelen.
■We moeten, vluolUen,
/Mevr. Sten» vm» LtenwenKlerk de R*ja.
(Nadruk vsrboden.)
Dn Daily (’ihwdote te van meening.dat
de s'ag wamtr^liijiiJijk dagen en mteftehii n
weken kan voortduren. In don loop er
van zijn gotelingen oovernujiklijk. Laat
ons niet neereladMjg zijn over cm tijdeiij-
ken tcgoustagi Ider en niet te verheugd
over een wucoew ergen» anders,
djigeti vMi w|Minnlng te kalmte
en vwdbtHndmhcid.
ze hier nooit gaweeat; mis
ons wei voor den gek ge
itenden en i« nooit vertrokken. Ik zal hier
etns rondsnuffek-n m hot wei uitvinden.”
I n Jeekie .snuffelde" rond. J»te( toen
Alan in zijn, van ruwe ItoonMannnen ver
vaardigde hf>t wilde gaan sAap'ii, word
hij opgeschrikt door oen oorverdoovend
geraas, waar hij Jeekta boven uit hoor-
„We moeten vluchten, zoo vlug ate 't
kan." riep Jeekie enthusiast uit Daarna
tikte hij aan zijn vinger, hield) deze in dwi
wind cn voegde er bjj. unmar eerst zul
len we liet riet aansteken en het Bonea-
volk een weinig warmte geven.”|
Dit was een uitstekend pten> en een
waar allen met veel genoegen aaumee-
werkteii.
Eerst werden die gloeiende kolen aan-
geblaoen tot zij weer opviamden en hier
mee werden toortsen aangestoken, welke
zij over een afstand van wel honderd nie
ter In het riet wierpen. Do sterke noor
denwind deed bet overige; en werkelijk
binnen een kwartier bewoog een reu mach
tige vuurzoil van wel twintig of dertig
voet hoogte zich in do richting der Asi-
kigoAederen. Nu begonnen, Alan en zijn
jgfc-llschap hun vlucht langs den oever
rivier. Zij snelden voort In gelijkma-
draf, daar hier hét terrein geheel
vffen wm.
Dien geheeten dag doorrenóen zij voort
INGEZONDEN MEDEDEELINGBN: 1—4 regels IJS, elke regel meer /8J8.
Op de voorpagina 50 hoogar.
bereid den Litauschen staat de gevraagde
„bescherming en hulp" bft zijn wederop
richting te verleenen en zal in overleg met
de vertegenwoordigers der Litausche be
volking de noodige maatregelen treffen. Ook
voor de vaststelling van de vriendschaps
betrekkingen tot het Duitsche rijk en de
voor zyn organisatie voorgenomen en noo
dige verdragen zal het verdere geschieden.
De Duitsche regeering gaat daarbij lit
zoo werd tot goed begrip daaraan toege
voegd 1 van de veronderstelling dat de
te sluiten verdragen evenzeer rekening zul
len houden met de belangen van het Duit-
söhe rijk, als die van Litauen èn dat
Litauen zyn deel zal dragen in de oor
logslasten van Duitschland, die ook
voor „de bevrijding” van Litauen dienen.
Een enkel aanhaling»- en uiti-oeptceken,
maaflet lender commentaar overbodig!
iluxemburg heeft het ministerie-
inin wegens verschil van meening met
ledrderheid der Kamer en de Staats
raad ontslag gevraagd.
De regeering wil het algemeen kiesrecht
invoeren. De liberalen en socialisten eischen
bovendien herziening van de grondwetsbe
palingen betreffende de souvereiniteit.
Het groote offensief.
Iteu ter te corra»p<mdk«t la het BrUsdie
boofdkwarUcr seint %l Maart, dat er reden
te om to gdooven dat er ongeveer 50
Duitsche «ItvlttleM In hot vuur xijpi gewor
pen, terwijl er waarschijnlijk half zooveel
In didtto uabijftete) Maan. 11<< Dulteche
leger lu'rlMialt z.ijn tactiek om te pogen
den .egiiHMtawtern te verpletteren, zonder
op d» offer* acht te slaan Ondier den
woedenden aanval zijp onze troepen kalm
en in <te navsl stepte orde achteruit getrok
ken, op verscheiden punten vrijwillig, ten
oiiuim hot front ongebroken te houden te-
genos er de dichte VijtewtolIjka intiSHU.
Enkele bijzonderheden over dezen ge-
weldigsten strijd uit deze jaren willen we
ontlcenen aan commentaren van buiten-
landsche correspondenten.
Het offensief werd ingeleid door hevig
artillerievuur, dat om 2 uur 's nachts aan
ving, zoo seinde de correspondent van de
„Voss. Ztg." Pas om vier'uur ’s ochtends
zette de artillerieslag in zyn vollen omvang
in; plotseling donderde het vuur uit hon
gerden vuurmonden, mijnwerpers en gas
kanonnen en hamerde op de Eigelsche stel
lingen. Van Zuid-Oostelijk van Atrecht af
tot aan het punt, waar de Serre in de Oise
mondt, was alles in een ondoordringbaren
rook gehuld. De uitwerking overtrof alle
verwachtingen. Van’ uur tot uur werd het
duidelijker, dat het vyandeltfk geschut met
angstwekkende juistheid .werd getroffen.
De tegenwerking werd voortdurend slapper.
Om 9.40 uur ’s ochtends trokken de Duit
sche stormtroepen op en zetten hun aanval
dn op het vijandelyk gebied, waarover zij
zich, juisheen jaar geleden bij den Hinden
burg-terugzicht naar het Oosten, hadden
voortbewogen. Met den ouden aanvalsgeest
stormden de bataljons over de dooden heen
en braken den Engelschen tegenstand over
de geheele linie.
Tegen den avond was het Engelsche front
jover het geheele breede slagveld terugge-
i drongen. In de ochtenduren bemoeilijkten
dichte nevels de krijgsverrichtingen aan
zienlijk. De nevel was zóó dicht, dat de
paarden van het veldgeschut nauwelijks
door de mannen, die achter het geschut
reden, te herkennen waren. Niettemin
was er geen sprake van stilstand. De bat
terijen moesten onmiddellyk naar hun nieu
we doelpunten worden gebracht en de in
fanterie moest de stellingen in dpn nevel en
zonder methodische geschutsvoorbereiding
vermeesteren. Doch de beweging bleef in
gang en loopgraaf na loopgraaf, steunpunt
pecren, daar hier het terrein iiitersl ge
schikt was oud een aanval af te wachten
en do Ognlii waren bevreesd op inarsch
in den rug aangevallen te worden. Alon
was
sing
het|
voor „„Ta..
ook dat de Asiki-boodnohapperB. die zijn
goud droegen, met hunne Ogula-gidscn
veilig onder de Ogula’s aangekomen wa
ren en de boodschap van Ixt opperhoofd
om zich te verzamelen opgevolgd hadden.
Toen Alan ty.ii duw nu tegenkwam, wa-
zij op weg naar Asikiland, hoewel zij
alleronaangenaamst» onderneming
..Neen ga maar Jeekie,” hijgde Alan,
„boven op dien heuvel zullen zij ona toch
inhalen.” u
„Nooit den moed opgeven majoor, nooit
den mtoeid opgeven,” stootte Jeekie er bui
ten oden» uit „zij zulten op hun beurt
ook wel tegenslag krijgen en wie weet
wat er ons aan den anderen kant van den
heuvel wacht
Het gelukte hen den top op te strompe
len en Goddank daar beneden hen be
vond zich óen groot leger manschappen.
„Ogula!” schreeuwde Jeekfe. „Ogula
'Breek» wat ik u zei majoor. Wie kan er
nu weten wat er achter een heuvel ver
borgen to F*
hij er van overtuigd, dat het ge
verstand der Nederlanders hen in
zou stellen buiten den oorlog te bljUj
Volgens de „Vossische Zeitung” zal de
vrede met Roemenië spoedig geteekend
wonden, voornamelijk als gevolg van de be
noeming van Marghüoman. Roemenië zal
waarschijnlijk de Oostenryksch-Hongaar-
sche grensregeling goedkeuren en de Do-
broedaja rechtsreeks aan Bulgarije afstaan.
De Centralen zullen echter ook een con
cessie doen, n.l. in de konings^uaestie. Mar-
ghiloman toch staat op het standpunt, dat
ren
int een
y*ooden.
De Awlkidragers schenen met het goud
de boMchcu ingegaan te zijn en daarna
had noo.t kinand meer iet* van hen ge
hoord.
Toen zij de vergadering verlieten vroeg
-AMn ol Jericie ook nog iet* van zijn moe
der gehoord) liad.
„Neen mo|jöor. ik kan nlete omtrent mijn
ma te weten koiiF.n, en begrijp nlrt waar
zij is.” antwoordde hij somber. „Het Ogu-
lakamp is geen pLaate voor een oude
vrouw, vooral ato de soldaten te weinig
voedsel hebben en hongerig zijn Maar
mteechhn te
Helden heeft zij
nu en. dan even ophoudend om> op adem
te komen, dlien 'nacht moesten zij wegens
vermoeienis wel rusten. Toen het den vol
genden morgen begon te dagen, bespiedden
zij van een heuveltje af den otuirek, en
sagen dat dte voorloopers der Asiki’si geen
müjl m»ér van hen> verwijderd waren. Zon
der twijfel waren verscheidene» van het
leger verbrand, doch de overigen die hun
spoor gevonden hadden, waren er in ge
slaagd zich een weg te baaien door het
brandende riet heen. Zij begonnen nu nog
harder te Ioopen dan te voren, en konden
de Asiki’s giwliurende den morgen een heel
eind voor blijven, doch midklagH) won
nen de Asiki’a op hen Nu kwam' het er
voor hen op aan Jeekie scheen totaal
onvermoeid te zijn en hield Alan bij de
luwid. Failnji volgde hen op ilenl voet.
Twee hunner mansoliappen waren reeds
neergevallen en achtergelaten en de ove-
rlgen gingen nog slechts struikelend voort.
In den loop der debatten is ook i n h e t
Z u i d-A frikaansche parlement
de inbeslagneming der Nederlandsche sche
pen te sprake gekomen.
Generaal Herzog vroeg, of Botha maat
regelen had genomen, om te zorgen, dat
ZuM-Afrika geen deelgenoot zou zijn aan
zulk een groot onrecht.
Botha wees er in zyn antwoord op, dat
Zuid-Afrika geen bondgenoot was, en daar
men hem niet geraadpleegd had, wilde hy
geen meeningen uiten, die nieuwe moeilijk
heden zouden kunnen veroorzaken en stel
lig niets anders zouden doen dan Duitsch
land helpen.
Hy had den grootsten eertiied voor Ne
derland; niemand bad vuriger, dat dat edele
kleine land buiten den oorlog zou
blijven. Met moet alles vermijden, wat
.nieuwe moeilijkheden zou kunnen veroor
zaken en by de Nederlanders een verkeer
den .indruk zou kannen wekken. Persoon
lijk was
zond
staat
ven.
«et
Alan
A In» Jeekio beet
letketHU moesL
„Maar majoor.” «ubrtxuwde de vcroiU-
wwnri?iM<l.i Jeukte. „Mijn ma zit in dien
zwarte» schurk, «tót te <te zaak. LHe sme
rige kannibaal had genoeg vau terutevo-
gelv let nch en heeft met zijn uMkker*, uil-
gt zonóeró e»i>, <Me ha*r n tel lekker vond
<n alles aan mij vertelde, haaur opgege-
ten Zij hebben die arme oude mevrouw
n Irnnr slaapje aa» deu weg gevonden en
beetgepakt, hidden l»aM en aten haar op
te n de Adkl >r«igerti Mot keken- Ik moet
hem te lijf majoor, ik mort henr te lijf.
n ate ik don mijn ma niut kan brgrar
ven. igiMte hrt wa goed zoon betaamt,
da» zal ik hem begraven, dat te ImM hCiMe
wat k doen kao.”
„Jeekie, JceUe, handel toe* al* een
t hihtett en lat* gidaim aaktm voorlwj
zi|n." u<«k Afan- „Ab je deg ntet doel,
zul jt twtet u'roorzakeu tmtoehen ons. en
de Ggula‘4, en d ote kateten zulten on*
dan aan de Aaikt'a «vertevcrtNh
Nog geen vijf minuten later waren Alan
i Jeekie te mfcldk-n der Ogula’a. Zoodra
zij hun opperhoofd herkend luidden be
groetten zij hean met uitbundig gejuich en
handgeklap. Daar er geen tijd' waw voor
ige explicaties, trokken zij terug over
i kleinen ttroouii die door de valid liep.
In het geheel waren er wel ru nu vterduk
zend manschappen, die zich nu voor oen
veldslag voorbereidden. Wen avond kwam
het echter niettot vechten, want nirt zoodra
hadden die AsiW» den top van den heu
vel bereikt en gezien dat do vluchtelingen
ontsnapt waren naar den vijand, die veel
sterker was dan zij, of «ij hielden op en
trokken zich eindfeiijk terug.
Nu hoopte Alan en Fahni eveneens, dat
de achtervolging gestaakt zqii worden, doch
Jeekio schudde andermaal liet hoofd en
zeide „In het gelicel niet majoor, ik ken
de Asika's en hun gewoonten Zoolang een
van hen nog in leven is, durven zij z»n-
drr u niet naar de Asika terug te keeren
majoor
„Aifeachien is zij «elf wel onder hen,”
opperde Alan, „dan zouden we met'haar
kunnen onderhandelen.”
„Neen majoor, tte Ateka verlaat Bonsa-
stad nook dat ié) tegen dv wet en doet
zij liet toch, du» kiezen de priester» een
andere Asika, en dooden de weggeloopen
Asika als zij lioar te pakken kunnen krij
gen.”
Nu word een krijgsraad gehouden en er
werd besloten (Hen nacht dMr te kam-
