>eri
Sanatoriumweek van 8-13 April. Opbrengst tot heden f 872.60.
BUSSEN
WIJK.
it van
ieuws
13070.
13 April 1018
57 e Jaargang.
Eerste Blad.
Feuilleton.
De Gletschervrouw.
1ST i© VLTxrs- ©zx rtexxtïe'bls-d. voox 3-ou.d.SL ©zx Oxxxstxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Zaterdag
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Bureau: MARKT 31, QOUDA
QorlogswinstbBlastinQ bbbb belem
mering dm productie?
N, Stolwijk.
Redactie I Telef. Interc. 545.
Administratie i Telef. Interc. 82.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
qfhcUra
HAGENAAR.
diegracht 30
.EN
Wat
in
IDA.
(Ward» vervotaJ.)
i meergevor-
e. - Persoon-
jnde correctie
vermogenden
le resultaten
gratin-brochure,
rdoor tot niets.
onver-
dat
voor
RECHT.
n abonnementen
den aangenomen
„Sedert wanneer begrijpt gij de kun
stenaarsziel
beek
open
atejé
iteidkng-
alleeo
IEER,
10GSTRAAT M
Naar het Dultech
van
RICHARD VOSZ
met autorisatie bewerkt door
P. WESSEL INK-VAN ROSfiUM.
(Nadruk verboden.)
po-
toch ze-
CTECHNIEK
ÏTENSCHAPPEN
'JORDE
<GESCH.
JNIELEER
ALISTIEK
DH LEER
SPREKEN
STIJL
CHRIFT-
VERBETERING
ÏN GOED
rekenen
2669 33
ÜOUDSfflE COURANT
'rukkartf
KNMI (Mk
jono-
d. B.
|l
1344 II (Atto.)
staat
een en
latsinan-
>oker
6 iomg hei
iet gebruik
■tabltttti;
MsgeiMMMn
i iegeltfker-
Icoudhede.
Igen daar-
k V o 0 rt V 1
es voor L
verleen
wh
den
de kan-
Zij ligt
voorvaderen een plebejische ziel had.
„Waarom komt gij dan, als men u ge
zegd heeft, dat Ik geen bezoek ontvang?”
-r «- vrMg
[GEN: 1—4 regels /IJS, riks regel maar /M4.
opziener.
I, Oud-Secretaria-
(•verzekeringsbank,
an, Gep. Luit.-Kol.
>rt, Secretarit.
ouw Bouw- eo. Wo*
rstands-comm.
INGEZONDEN MBDEDEELINI
Op de voorpagina 50 hoogan
ping tot verdieping vrijer en schooner
werd.
De gravin verheugde zich, dat de En-
gadiner zoo heerlijk Romeinsch woonde.
Hooger kon men niet. Zij stonden voor
een deur, waaraan geen naambord was.
Graaf Obemdorft belde. Er werd echter
niet geopend. Hij belde een tweeden, een
derden keer. Eindelijk werd de deur -
niet geopend maar opengerukt, als
toorn over de stoornis.
Zoo zag do man er uit, die een genie
moest zijn.... De graaf wierp zijn vrouw
een triorofantelljken blik toe: haar nieuws
gierigheid - want iets andor» was haar
„belangstelling]" niet - zou wel geaaid
zijn
Gravin Josette sloeg geen acht op de
lompe en verwilderde, met de grootste
achteloosheid gekleede gestalte; de voor
name dame zag niet, dat het gelaat lee-
lijke, grove trokken had - bij den eersten
blik onderkende zij de vermetele kracht
en den onbuigzamen trots, welke uit de
oogen van den man van Maloja schitter
den. het waren de oogen van het genie.
„Wat verlangt uf”
„Men zeide one, dat gij geen bezoek ont
vangt; wil ons dus verontschukMgen..."
De graaf sprak met die achteiooze hof
felijkheid, welke zijn vrouw steeds als een
beleediging gevoelde voor den aangesproke
ne: als do beleediging van den hoogge
plaatste tegenover den zoogenaamd lager
staande, van den .grand' seigneur” tegen
over den plebejer. Een werkelijk grand
seigneur beleedigt den geringeren man
niet.
Dat was het ongeluk van dit vrouwen
leven: dat deze aristocraat inet zestien
Advertentie kunnen wonden ingaaondan door twMcbankomzt van zollodo Boekhan
delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten.
Böhm Bakweric is verminderd, men kan niet
meer met ruime hand daaruit putten en
korter productieprocessen zijn noodig.
Deze toestand wordt ook in de oorlogvoe
rende landen ingezien. By onze Oosteljjke
nalburen wondt o.a. door Prion Toongesteld
de oprichting van een z.g. „BankenraV' wier
taak het is het verminderd nationaal kapi
taal zooveel mogelijk in juiste banen te
leiden.
In dit licht beschouwd is eene orlogs-
winstbelasting volgens uniformtarief in
hooge mate af te keuren, welk nadeel btf
veihooging van het percentage steeds groo-
ter wondt. Waarom toch betaalt de uitvin
der van nieuiwe chemische procédés even
veel of méér orlogwinstbelasting dan een
cinema-theater, waaromde kettinghande-
laar evenveel als de ontginner? Wondt by
•het bepalen va* het percentage rekening
gehouden met de wyze waarop de O.W. ge
maakt wordt, dan verkrijgt men eeperzijds'
de mogelijkheid deze belasting hooger op
te voeren, zonder de energie te dooden, an
derzijds heeft men een gevoelig instrument
in handen onr ook na den oorlog de produc
tie in gewenschte banen te leiden. De ver
onderstelling, dat met het sluiten van den
vrede de O.W.-belasting tevens verdwijnen
zal, mag wel buiten rekening gelaten wor
den.
Wy zouden dan hebben een hoog hef-
fingep^rcentage, waarop gedeeltelijke ont
heffing zoude verleend kunnen worden. De
ontheffingen waren echter nimmer in de
wet vast te leggen. Zulk een ingrypen door
den Staat in het nationaal productieproces
zoude diep ingrijpend zijn, maar op de een
of andere wyze zal de Staat toch achteraf
moeten optraden by de kapitaalsdistributie.
Schryft niet Trejib in zyn Economische
Toekomst: „Als de oorlogstoestand zal zyn
geweken, s;al de band, welke aan de effec
tenbeurs en aan den geldhandel is aange
legd, losser kunnen worden gemaakt. Het
zou de echter niet van wfts beleid getuigen,
dien band dan geheel te verbreken en de
ongebondenheid van voor den oorlog te laten
terugkeeren.” In welken vorm deze band
dan ook wondt aangelegd, diep ingry'pend
blijft hij steeds.
Een diergelijke zeer hooge O.W.-belastdng
met ontheffingen kan slechts een onderdeel
vormen van een stelsel van leiding by de
kapitaalsdifitributie. Een groot deel van het
nieuw te vormen kapitaal zal de Staat voor
zich moeten opeischen. Hy is dus een der
eerste belanghebbenden. Een leidende rol
zal de Neiderlandsdhe Bank hebben te ver
vullen, waarbjj zjj haar invloed kan doen
gelden om te voorkomen, dat het staats
lichaam een te groot deel naar zich toe
trekt
Een ding heeft de huidige oorlog geleerd.
Geen stelsel van distributie kan volmaakt
zyn, geen bepaling, welke niet ontdoken
kan worden. Noodig is dus het algemeen
dri van de Spaaneche trap. Noch Irtw
mannelijke, noch leb vrouwelijks.
Levend in Rome, soldlderde de Engadl-
ner glelschers, de eeuwige sneeuw, rots-
eenzaamheden, AlpenwildewdHsen; hlj achll-
derde dfcze kindschap pen bij heldoren zon
neschijn en overschaduwd door jagende,
zwarte wolkgevaarten, bij stillen maan-
glana on stormachtigen nacht vol novel.
Alle ontwerpen waren beetóeij uit Oour-
tion’s geboortelaud; zoo in werkelijkheid
aanschouwd, met zulk een waarijeldsliefcle
weergegeven, dat de zon op do sneeuw
schitterend fonkelde, de nevelen uit de
kloven voor de oogen der toeschouwer»
sollenen te stijgen.
De stijgende, door don storm gezweep
te nevelen - in twintigvoudige, moeite
volle pogingen - steeds hetaelfdw onmo*
gelijk op te lowen schilderspröbleem...
De kunstenaar stond in, het midden Van
het kale er trek; hij sprak geen woord,
liet den heer en de dame maar rondkij
ken. Hij trok een gezicht, ai» moest hij
een uitbarsting van drift onderdrukken,
omdat hij de deur open- en het bezoek
binnengelaten had.
Graaf Oberndorff was overdreveif hoffe
lijk, overdreven bewonderend. De gravin
bleef zwijgen.
Als toevallig kwam zij dichter bij den
ezel, waarop de omgekeerde schilderij stond-
ABONNBMENTBPBUSi tu InrartuU 140, per wwk 11 ent, m.t Zoodifablad
per kw.rtaal 2.15, per week 17 eent, over. wa*r de berorgin, per looper gochiodt
Fruco per poet per kwartaal l.M, met ^mdapsblad f 2.55.
Abonnementen worden degelijke eengenrwieiraen one bureau: MARKT 51. GOUDA,
bjj onre agenten, den boekhandel en d. po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS] Uit Gouda en o istreken (beboerende tot denbeeorgkring):
1—5 regel, 10.80, elke regel maar ƒ0.15. Van bulten Gouda an den beaorgkring: 1—5
regale ƒ0.05, elke regel meer ƒ0.11. AdeecentUn van publiaka vermekelllkhaden 10
cent por regel.
e Réunic- Voordr^
sent.
taaie. 8 u. Lezing
voor der Vereenl-
en Beweging.
n abonnementen
den aangenomen
Gewone advertentlön en ingezonden mededelingen b|j contract tet ster gevedueeer-
den prija. Groote lettere en randen worden gerekend naar plaateruhnte.
besef, dat ons nationaal kapitaal een «eer
kostbaar bezit ia, dat slechts ten eigen bate
moet aangewend worden.
Hooge verantwoordelij'Khekl wordt aan <ie
uitvoerders van het Staatsgezag opgelegd,
het niet handelen, het niet ingrypen heeft
wellicht een nog grooter invloed in andere
verkeerde richting. Wil ons volk in dg ko
mende tijden eenige beteekenis hebben en
blijven behouden, dan is tijdige oecoueml-
sche weert>a>armaking noodig en noodlaks-
iyk.
Elk woord kwam haar heden, op weg
naar Bivo Courtien's geboorteplaats, weer
in de gedachte. Levendig herinnerde zij
zich den voorjaarsdag, waarop zij met
haar man het atelier had bezocht van den
man, die geen bezoeken ontving. Het lag
bij het fashionabele Hdtel de Russie, in
een der kunstenaarskazernen der ViaMar-
gutla. Uit de donkere, morsige poort de
binnenplaats betredende, welke men moest
oversteken om bij het atelier te komen,
zagen de vreemdelingen een» echt Romeinsch
tafereel: een groep, met gele azalea's be
groeid plekje, gehuld in witte amandel
bloesems, door de zon beschenen; daarbo
ven het donkere eikenwoud plechtig als
een antiek boooh; op de plaats zelf ci-
Iroenboomen, marmerblokken en stukken
'Utouwwerk uit de oudheid. Door de
ataaxide deur van een beeldhouwers-
ir drong, bij het kloppend geluld van
rbeitel, een zwaarmoedig gezang, en
de vrouw van den portier waschte in een
oude Ronieinsche saroophaag, die als em
mer dienst deed, haar salade..., De her
derszoon van Maloja moest in den glans
van dezen Romeinschen voorjaarsdag den
ken, dat hij betooverd was.
De „pittore aoizzera” woonde op de bo
venste verdieping, was thuis, maar ont
ving geen bezoek. Het laatste wist de
portier ook.
Ondanks <tet, klommen de graaf en de
gravin naar de vijfde verdieping. Elk der
vensterkozijnen, alle van ruiten ontbloot,
verschafte uitzicht op de begroeide heu
vels van Rome; een blik, die van verdie
pten.
Jt bedrij-
zooverre
der vol*
van den
van de
iheld open-
■leende kre-
t een ma-
In het jongste nummer van de_Ec<
rnaach Statistische Berichten schryft d.
het volgende:
Vermeerdering der staatsinkomsten wordt
allerwegen als eene dringende noodzakelijk
heid gevoéld. Nieuwe belastingdbjecten
worden zoowel door oorlogvoerenden als
neutralen gemocht: wat eenvoudiger en
meer voor de hand liggend, dan het heffen
eener belasting op rie zoogenaamde oorlogs
winst, djw.z. het opeischen door den Staat
van een zeker percentage van de inkomsten
vermeerdering door den oorlogstoestand
veroorzaakt. Oorloglasten worden dan tóch
gedragen door de betrekkelyk weinigen, die
oorlogslusten ondervinden, en een dergelyke
grond voldoet niet aan het algemeen billijk
heidsgevoel.
Wordt o.a. ia Engeland 80 van de zg.
Oorlogswinst geheven, in ons land heeft
men zich tot 30 beperkt. Eerst onlangs
werd veriiooging van dit percentage in
overweging genomen. Deze voorgestelde
verhooging heeft reeds dadeiyk eene, tot
nu toe slechts weinig tot uiting gekomen
opBfisitie in het leven geroepen en het kan
niet ontkend worden, dat enkele dezer op-
poütie-gronden zeer sterk zyn. Er wordt
immers gevreesd, dat deze belasting ener-
giedoodend zal werken op eigen handel en
industrie. Ia dit juist, dan is veihooging
der O.W.-belasting in hooge mate onge-
wenscht in een tijdperk, dat de algemeene
kapitaalsvernietiging, intensieve productie-
vermeerdering eene dringende noodzakeiyk-
heid gemaakt heeft
De taak der tegenwoordige staten is dus
tweeledig: eenerzyde het zoeken naar meer
dere bronnen van inkomsten in de eerste
plaats ten koste van hen, van wien het met
billijkheid geheven kan wonden; anderzyds
het prikkelen van de algemeene productie
ter voorkoming van algemeene verarming.
Toen de oorlog nog kort duurde viel de al
gemeene aandacht op het eerste. Het langer
voortwoeden van den kryg, de steeds groo
ter wondende kapitaalsvernietiging heeft
het tweede mede op den vóórgrond ge
bracht. Een voortleven zooals vroeger, is
voorloopig onmogelyk, minder consumptie,
meerdere productie, dus grooter besparing,
is noodzakelyk. Is de oorlog eenmaal voor-
by en moet de wereld zich weder op meer
normale toestanden gaan inrichten, dan zal
duidelijk biyken, dat de kapitaalsverminde-
ring terugkeer tot vroegere toestanden on
mogelyk maakt. Het „Subsistenzfonds” van
Do zekere iemand, die in den salon van
0011 Romelnsche mondaine het verhaal van
den Engadiner ten beste gegeven had,
kou niet zeggen, wat in zijn verhaal
naarheid em wat verdichting was. Wan:
verdicht scheen veel te zijn, zooals de
sneeuwschilderijen en de romantische fi
guur der koetersdochter. Het elegante ge
zelschap luisterde dan ook tamelijk
schlllig toe; graaf Oberndorff met
lachje, hetwelk zijn slappe trekken
z,Ju jonge vrouw zoo spookachtig beziel-
03 Hij bleet glimlach mi, toen de gravih
op haar onverschillige manier zeide:
„Die man boezemt mij belangstelling in,
Laat ons morgen zijn atelier gaan be-
zoeken.”
..Als het u genoegen doet....”
De zekere Iemand merkte op
.,Slvo Courden ontvangt geen bezoeken
op zijn ateHer.”
„Men kan toch in leder geval da
ging wagen. Een kooper zal hij
ker de trappen niet afgooien."
Ópstaande, zeide de gravin, zonderbaar
•tem te dempen:
i beroepen, voor
imen, Notariaat,
luntants. Onder-
Vatarstaat, Be-
873 150
ouman. Directeur
tichool, Jhr. Jan
sit, Dr. A. J. M.
ihool, Prof. W. C.
oud-leeraar Gym-
luysman, accoun-
in de Rechten. 7
iaeerd meer dan
pezo strijd in do kringen dur poeMeie-
gi-aaf-aiubtenareu verdient ten volle de aan
dacht vau het publiek. Het gaat er om ot
dezo alloïbelangrijksle tak van staatadiuuit
totaal uaur do itiaan geholpen zal worden
of gered zal worden.
bcnounuiaak op het hoofd bestuur la ot>-
tuiddeliijk uoodig, finale opruiming van d»
onbruikbare oleiupnten I
hij die al jaren deze toestanden vau
nabij kennen, weuacben het grooto corp»
veel succes. Neemt het offensief I De be
zem io den mast I
BIN OOILAND.
Credieten voor boomkweakara.
De Mu>L4er van hVnaocidn vraagt oen
suppletoir crodlot aan over 1918 van
l 434.200.-.
O.m. voor do uitgaven voortvloei
ende uit garanties voor kre
dieten, welke zijn verleend
aan boom kweekers, wier bedrijf
tengevolgo vau dc buitengewone omstan
digheden, in moeilijkheden dreigt te ge
raken, benevens du kosten, overigens voor
dun Staal voortvloeiende uU de voorberei
ding en do tenuitvoerlegging van het plan
tot het vtrteeneu van) de uvenbedoelde
krediton f 100.000.-.
De touetaud in het boomkweukerMbedrijf
- dat voor 90 pCt. op uitvoer is aange
wezen - ha tengevolge vau de buitenge
wone oiuat^nlighedin, uil engs zeer boden-
kelijk geworden. Missen de boomkweekers
door hit stilstaan van den export hunne
inkmuijvn, de uitg&veu eischen bijna de-
zullde kosten als bij normalen Mzet, wil
het bedrijf na den oorlog voortgang kun
nen hebben. Alsdan is een omhoog gaan
der prijzen to verwachten in de oorlog-
voelende hinden zijn do plantsoenen ver
waarloosd en niet aangevuld, terwijl do
kwoekkrij aldaar oveneenw verwaarloosd
is. Reeds thans zijn in DuitHchlan<| en
Amerika belangrijke orders te plaatsen en
ook geplaatst, welke eehter niet uitgevoerd
kunnen worden.
De kweekers beschikken niet over het
noodige kapitaal om onder dezo omstan
digheden hun bedrijf voort te zet:<
Door het Rijk is ook aan dezt
ven reeds steun verleend voor
het plan tot vergemakkelijking,
doening aan d« 'crodietbehoeito
kb kien middenstand als gevolg
oorlogscrisis, daartoe do gdegenl
telde. Do ingevolge dit plan verk
diëten zijn intusschen slecht» tot
ximum van 5000 verstrekt.
Thans is echtef verdere sttan noodig.
Do tegenwoordige omstandigheden toch le
veren zelfs voor kweekers met belangrijk
kapitaal overwegende moeilijkheden op.
Dit kapitaal h belegd- in grond en plan-
die van
die versteend
het hoofdbestuur
puit bezig is de zaken
^.1 sloot U* helpen. Er
en geklaagd over
font word» op
gezicht. Zij ligt
het hoofdbestuur by
dug personeel, die
en met finale mis
van de nooden van den dienst,
romen gemis aan kennis omtrent
op het oogenbhk op de kantoren
voort gaat het personeel door
to gooien, don dienst te desorganfr
seeren en den toestand te verergeren.
Het drukste bijkantoor in den Haag is
bemand met personeel-in-opleldlng, terwijl
aan het hoofd daarvan is gesteld een amb
tenaar die vijftien jaar lang op het Hoofd
kantoor heeft zitten uitdrogen4 en die niet
op dc hoogte Is vau de grooto verande
ringen die er in den dienst hebben plaató
geluid. Deze man zit thans op denzeRdeA
stoel waarop eenmaal zat de zwager vun
het hoofd der afdeeling Personeel van het
Hoofdbestuur. Die zwager heeft echter het
fijnste baantte gekregen, dat er fe, n l. di
recteur van de bekende Leidsche opl
schooi. Natuurlijk, een groot man
heeft groote zwagers
men u t
geen bezoek ontvang?'
„Mijh vrouw verlangde het. Ik
nogmaals an verBchooning.”
Is dat uwe vrouw?”
„Gravin Oberndorff.”
Courtien hoorde den naara niet,
konden hem namen schelen? Zelfs adel
lijke, girafelijke
Hij had tot nu toe slechte den heer aan
gekeken en onmiddellijk een heftige an
tipathie gevoeld jegene den onberlspelij-
ken man van de wereld, een bijna Vijanr
digen afkoer. Nu wendde hij zich pas tot
de dame met zijn tintelend, borend kun
stenaarsoog, de gansche verschijning in
één bl'k opiumiend. Daarna hurhaalle hij
niet, dat hij geen bezoeken ontving. Hij.
zeide niets. Maar hij trad terug in het
portaal. Het de deur open, zoodat beiden
hen konden volgen
Een kale ruimte, slecht» van het aller-
nnodigste voorzien: geheel anders dan ge-
wooniijk kunstenaarMtellers rijn, zooals
de man ook geheel anders wta
Op den ezel een begonnen schilderijdat
d« sclkllder bij het binnentreden der vreem
den in hun tegenwoordigheid ontkeerde;
tegen den muur schetsen in kleur entee-
keningen van ongewoon veel belang, bui
tengewoon in elk opzicht - dat erkende
zelfs graat Oberndorff, die In het alge
meen kunstenaarszielen slecht begroep.
Het waa opvallend, dat zich onder al
de ontwerpen niets Romeinsch’ bevond»
Noch een „blik op den Sint-Pleterskoe-
peJ", noch een ouckRomeinach „aquaduct
met het Sbbijnache gebergte”, of schaap
herder e In de Campagna''. O«* geen mo-
=:=^.=fe-^;.;..-t-
BltlEVEN UIT Pt HOFSTAD.
Er ieerscht in breed^ kringen van de
ambtenaren groote ontevredenheid. Op zich-
zeh is ontevredenheid onder deze personen
niet» bijzonders, want al sinds jaar en dag
ie in wKen die in staatsdienst zijn een
geest van verzet gevare®, omdat zij mee
nen niet naar waarde geschat en du» niet
naar waarde betaald te worden. Wij laten
dat in het midden. Echter is er thans een
ontevredenheid ontstaan, die zich speciaal
logen één persoon richt on aaneezien dat
juist eciF hoogwaardigholdsbekleeder in, te
gen wien wij iu onze brieven al meer ge
fulmineerd hebben, doet het ons genoegen
eons te kunnen constateeren hoe de prak
tische ervaring klopt met hetgeen wij als
buitenstaander hebben betoogd, voorspeld
en bewezen.
Die eene dan, togen' wlityJintaMKhm amb
tenaren zich aangorden, ie de directeur-
seneraal der Posterijen en Telegrafie. Uit
de duisternis van het militaire doolhof is
hij ter onzaliger ure weggerukt om ge
plaatst te worden in het volle licht eener
hooge functie aan de spits van een corp»,
waarin organisatie bestond on orde heerschte.
Ter onzaliger ure, zeggen wijwant niet
alleen dat niets zekerheid gaf dat hij be
kwaam zott zijn om dien nieuwen post te
bezetten, het zou ook nog kunuun zijn dal
men het leger er een slichten dienst mee
had bewezen.
Nadaé hij al eenige jaren den post heeft
vervuld, werd het eindelijk eens tijd dat
hij toonde wat lijj vermag. Dank zij het
stelsel-Regout is de telegraafdienst totaal
gedesorganiseerd en dus deed de gelegen
heid zich voor om een organisecrend talent
te loonen.
Maar, eilacy I Niet alleen geen taJent,
maar zelfs geen tact Op dit oogenblik is
de toestand zóó, dat alle categoïi^n van de
post en >le telegraaf tegen hem in het
harnas zijn gejaagd en dat de „hooge"
chef zelf moet verklaren dat hij geen kans
zitl een bevredigend plan te kunnen ont
werpen.
Het eenige wat hem dus te doen
is onmiddellijk zijn biezen te pakki
in de duisternis van vergaten stai
schap te verdwijnen.
Tal van piapnuii ofdwterp hij hij be
loofde daarbij veel «toch hij miste de
kracht om beloften te houden- In één der
vakbladen wordt hem openlijjc smadelijke
woordbreuk verweten. Nimmer, zoo leztyi
wij daar, kwam de gedachte bij ons op dat
oen zoo hooggeplaatst persoon zijn wooal
«ou kunnen hreken hij was oud-hoofd-
officier, ma«i van eer, edelman bovendien
die mogelijkheid totaal uitgesloten
Maar hij schond »t)u woord toch 1
Van alle kanten is nlj aangevallen en
ultgeschqlden.
De menschen, tegenover wie hij zijn
woord brak, heeft wij weer geïnviteerd om
bij hem te komen ten einde over het re
organisatieplan te spreken. Wij hopen i>oa-
dig over die nieuwe conferentie weer een»
iets te kunnen meedeelen-
Dat de directour-generaai niet tegen zijn
taak is opgewassen, weet iedereen.
Hij verkeert echter in zeer ongunetlgp
omstandigheden. Er hebben wel even zwak
ken en totaal ondeskundige personen lei
ding gehad van belangrijke takken vafc
dienst. Maar dan hadden zij goedo ambte
naren die hen voorlichtten *n dw weg
wezen. En hier nu staat deze directeur
generaal ér slecht voor. Het hoofdbestuur
van de paaterijou en telegrafie zooals dat
thans ia samertgestelc^ 1» absoluut niet in
staat hem te helpen. Zijn adviseurs zijn
ontgroeid aan den praktsehen dienst z|
hebben geen ervaring opgedaan met do t«f-
taal deeorganiseenmae werking van het
teriFWl-Regout. Het hoofd van de afdaelin||
„Personeel” ta een man, die van de»
dienst niets meer af weet
is in het koefie-werk van 1
en die dag-in dag-u
van den wal in den
wordt steen en beer
telegraafdienst. De L„.
toren en bij het personeel
daar niet zij ligt op h
den chef van de afdeefii
alles in de war stuurt
rekening
met voilkt
hetgcco: op
noodig is,
elkaar