>eri Sanatoriumweek van 8-13 April. Opbrengst tot heden f 872.60. BUSSEN WIJK. it van ieuws 13070. 13 April 1018 57 e Jaargang. Eerste Blad. Feuilleton. De Gletschervrouw. 1ST i© VLTxrs- ©zx rtexxtïe'bls-d. voox 3-ou.d.SL ©zx Oxxxstxelcezx. VERSCHIJNT DAGELIJKS Zaterdag BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Bureau: MARKT 31, QOUDA QorlogswinstbBlastinQ bbbb belem mering dm productie? N, Stolwijk. Redactie I Telef. Interc. 545. Administratie i Telef. Interc. 82. Dit nummer bestaat uit twee bladen. qfhcUra HAGENAAR. diegracht 30 .EN Wat in IDA. (Ward» vervotaJ.) i meergevor- e. - Persoon- jnde correctie vermogenden le resultaten gratin-brochure, rdoor tot niets. onver- dat voor RECHT. n abonnementen den aangenomen „Sedert wanneer begrijpt gij de kun stenaarsziel beek open atejé iteidkng- alleeo IEER, 10GSTRAAT M Naar het Dultech van RICHARD VOSZ met autorisatie bewerkt door P. WESSEL INK-VAN ROSfiUM. (Nadruk verboden.) po- toch ze- CTECHNIEK ÏTENSCHAPPEN 'JORDE <GESCH. JNIELEER ALISTIEK DH LEER SPREKEN STIJL CHRIFT- VERBETERING ÏN GOED rekenen 2669 33 ÜOUDSfflE COURANT 'rukkartf KNMI (Mk jono- d. B. |l 1344 II (Atto.) staat een en latsinan- >oker 6 iomg hei iet gebruik ■tabltttti; MsgeiMMMn i iegeltfker- Icoudhede. Igen daar- k V o 0 rt V 1 es voor L verleen wh den de kan- Zij ligt voorvaderen een plebejische ziel had. „Waarom komt gij dan, als men u ge zegd heeft, dat Ik geen bezoek ontvang?” -r «- vrMg [GEN: 1—4 regels /IJS, riks regel maar /M4. opziener. I, Oud-Secretaria- (•verzekeringsbank, an, Gep. Luit.-Kol. >rt, Secretarit. ouw Bouw- eo. Wo* rstands-comm. INGEZONDEN MBDEDEELINI Op de voorpagina 50 hoogan ping tot verdieping vrijer en schooner werd. De gravin verheugde zich, dat de En- gadiner zoo heerlijk Romeinsch woonde. Hooger kon men niet. Zij stonden voor een deur, waaraan geen naambord was. Graaf Obemdorft belde. Er werd echter niet geopend. Hij belde een tweeden, een derden keer. Eindelijk werd de deur - niet geopend maar opengerukt, als toorn over de stoornis. Zoo zag do man er uit, die een genie moest zijn.... De graaf wierp zijn vrouw een triorofantelljken blik toe: haar nieuws gierigheid - want iets andor» was haar „belangstelling]" niet - zou wel geaaid zijn Gravin Josette sloeg geen acht op de lompe en verwilderde, met de grootste achteloosheid gekleede gestalte; de voor name dame zag niet, dat het gelaat lee- lijke, grove trokken had - bij den eersten blik onderkende zij de vermetele kracht en den onbuigzamen trots, welke uit de oogen van den man van Maloja schitter den. het waren de oogen van het genie. „Wat verlangt uf” „Men zeide one, dat gij geen bezoek ont vangt; wil ons dus verontschukMgen..." De graaf sprak met die achteiooze hof felijkheid, welke zijn vrouw steeds als een beleediging gevoelde voor den aangesproke ne: als do beleediging van den hoogge plaatste tegenover den zoogenaamd lager staande, van den .grand' seigneur” tegen over den plebejer. Een werkelijk grand seigneur beleedigt den geringeren man niet. Dat was het ongeluk van dit vrouwen leven: dat deze aristocraat inet zestien Advertentie kunnen wonden ingaaondan door twMcbankomzt van zollodo Boekhan delaren, Advertentiebureaus en onze Agenten. Böhm Bakweric is verminderd, men kan niet meer met ruime hand daaruit putten en korter productieprocessen zijn noodig. Deze toestand wordt ook in de oorlogvoe rende landen ingezien. By onze Oosteljjke nalburen wondt o.a. door Prion Toongesteld de oprichting van een z.g. „BankenraV' wier taak het is het verminderd nationaal kapi taal zooveel mogelijk in juiste banen te leiden. In dit licht beschouwd is eene orlogs- winstbelasting volgens uniformtarief in hooge mate af te keuren, welk nadeel btf veihooging van het percentage steeds groo- ter wondt. Waarom toch betaalt de uitvin der van nieuiwe chemische procédés even veel of méér orlogwinstbelasting dan een cinema-theater, waaromde kettinghande- laar evenveel als de ontginner? Wondt by •het bepalen va* het percentage rekening gehouden met de wyze waarop de O.W. ge maakt wordt, dan verkrijgt men eeperzijds' de mogelijkheid deze belasting hooger op te voeren, zonder de energie te dooden, an derzijds heeft men een gevoelig instrument in handen onr ook na den oorlog de produc tie in gewenschte banen te leiden. De ver onderstelling, dat met het sluiten van den vrede de O.W.-belasting tevens verdwijnen zal, mag wel buiten rekening gelaten wor den. Wy zouden dan hebben een hoog hef- fingep^rcentage, waarop gedeeltelijke ont heffing zoude verleend kunnen worden. De ontheffingen waren echter nimmer in de wet vast te leggen. Zulk een ingrypen door den Staat in het nationaal productieproces zoude diep ingrijpend zijn, maar op de een of andere wyze zal de Staat toch achteraf moeten optraden by de kapitaalsdistributie. Schryft niet Trejib in zyn Economische Toekomst: „Als de oorlogstoestand zal zyn geweken, s;al de band, welke aan de effec tenbeurs en aan den geldhandel is aange legd, losser kunnen worden gemaakt. Het zou de echter niet van wfts beleid getuigen, dien band dan geheel te verbreken en de ongebondenheid van voor den oorlog te laten terugkeeren.” In welken vorm deze band dan ook wondt aangelegd, diep ingry'pend blijft hij steeds. Een diergelijke zeer hooge O.W.-belastdng met ontheffingen kan slechts een onderdeel vormen van een stelsel van leiding by de kapitaalsdifitributie. Een groot deel van het nieuw te vormen kapitaal zal de Staat voor zich moeten opeischen. Hy is dus een der eerste belanghebbenden. Een leidende rol zal de Neiderlandsdhe Bank hebben te ver vullen, waarbjj zjj haar invloed kan doen gelden om te voorkomen, dat het staats lichaam een te groot deel naar zich toe trekt Een ding heeft de huidige oorlog geleerd. Geen stelsel van distributie kan volmaakt zyn, geen bepaling, welke niet ontdoken kan worden. Noodig is dus het algemeen dri van de Spaaneche trap. Noch Irtw mannelijke, noch leb vrouwelijks. Levend in Rome, soldlderde de Engadl- ner glelschers, de eeuwige sneeuw, rots- eenzaamheden, AlpenwildewdHsen; hlj achll- derde dfcze kindschap pen bij heldoren zon neschijn en overschaduwd door jagende, zwarte wolkgevaarten, bij stillen maan- glana on stormachtigen nacht vol novel. Alle ontwerpen waren beetóeij uit Oour- tion’s geboortelaud; zoo in werkelijkheid aanschouwd, met zulk een waarijeldsliefcle weergegeven, dat de zon op do sneeuw schitterend fonkelde, de nevelen uit de kloven voor de oogen der toeschouwer» sollenen te stijgen. De stijgende, door don storm gezweep te nevelen - in twintigvoudige, moeite volle pogingen - steeds hetaelfdw onmo* gelijk op te lowen schilderspröbleem... De kunstenaar stond in, het midden Van het kale er trek; hij sprak geen woord, liet den heer en de dame maar rondkij ken. Hij trok een gezicht, ai» moest hij een uitbarsting van drift onderdrukken, omdat hij de deur open- en het bezoek binnengelaten had. Graaf Oberndorff was overdreveif hoffe lijk, overdreven bewonderend. De gravin bleef zwijgen. Als toevallig kwam zij dichter bij den ezel, waarop de omgekeerde schilderij stond- ABONNBMENTBPBUSi tu InrartuU 140, per wwk 11 ent, m.t Zoodifablad per kw.rtaal 2.15, per week 17 eent, over. wa*r de berorgin, per looper gochiodt Fruco per poet per kwartaal l.M, met ^mdapsblad f 2.55. Abonnementen worden degelijke eengenrwieiraen one bureau: MARKT 51. GOUDA, bjj onre agenten, den boekhandel en d. po tkantoren. ADVERTENTIEPRIJS] Uit Gouda en o istreken (beboerende tot denbeeorgkring): 1—5 regel, 10.80, elke regel maar ƒ0.15. Van bulten Gouda an den beaorgkring: 1—5 regale ƒ0.05, elke regel meer ƒ0.11. AdeecentUn van publiaka vermekelllkhaden 10 cent por regel. e Réunic- Voordr^ sent. taaie. 8 u. Lezing voor der Vereenl- en Beweging. n abonnementen den aangenomen Gewone advertentlön en ingezonden mededelingen b|j contract tet ster gevedueeer- den prija. Groote lettere en randen worden gerekend naar plaateruhnte. besef, dat ons nationaal kapitaal een «eer kostbaar bezit ia, dat slechts ten eigen bate moet aangewend worden. Hooge verantwoordelij'Khekl wordt aan <ie uitvoerders van het Staatsgezag opgelegd, het niet handelen, het niet ingrypen heeft wellicht een nog grooter invloed in andere verkeerde richting. Wil ons volk in dg ko mende tijden eenige beteekenis hebben en blijven behouden, dan is tijdige oecoueml- sche weert>a>armaking noodig en noodlaks- iyk. Elk woord kwam haar heden, op weg naar Bivo Courtien's geboorteplaats, weer in de gedachte. Levendig herinnerde zij zich den voorjaarsdag, waarop zij met haar man het atelier had bezocht van den man, die geen bezoeken ontving. Het lag bij het fashionabele Hdtel de Russie, in een der kunstenaarskazernen der ViaMar- gutla. Uit de donkere, morsige poort de binnenplaats betredende, welke men moest oversteken om bij het atelier te komen, zagen de vreemdelingen een» echt Romeinsch tafereel: een groep, met gele azalea's be groeid plekje, gehuld in witte amandel bloesems, door de zon beschenen; daarbo ven het donkere eikenwoud plechtig als een antiek boooh; op de plaats zelf ci- Iroenboomen, marmerblokken en stukken 'Utouwwerk uit de oudheid. Door de ataaxide deur van een beeldhouwers- ir drong, bij het kloppend geluld van rbeitel, een zwaarmoedig gezang, en de vrouw van den portier waschte in een oude Ronieinsche saroophaag, die als em mer dienst deed, haar salade..., De her derszoon van Maloja moest in den glans van dezen Romeinschen voorjaarsdag den ken, dat hij betooverd was. De „pittore aoizzera” woonde op de bo venste verdieping, was thuis, maar ont ving geen bezoek. Het laatste wist de portier ook. Ondanks <tet, klommen de graaf en de gravin naar de vijfde verdieping. Elk der vensterkozijnen, alle van ruiten ontbloot, verschafte uitzicht op de begroeide heu vels van Rome; een blik, die van verdie pten. Jt bedrij- zooverre der vol* van den van de iheld open- ■leende kre- t een ma- In het jongste nummer van de_Ec< rnaach Statistische Berichten schryft d. het volgende: Vermeerdering der staatsinkomsten wordt allerwegen als eene dringende noodzakelijk heid gevoéld. Nieuwe belastingdbjecten worden zoowel door oorlogvoerenden als neutralen gemocht: wat eenvoudiger en meer voor de hand liggend, dan het heffen eener belasting op rie zoogenaamde oorlogs winst, djw.z. het opeischen door den Staat van een zeker percentage van de inkomsten vermeerdering door den oorlogstoestand veroorzaakt. Oorloglasten worden dan tóch gedragen door de betrekkelyk weinigen, die oorlogslusten ondervinden, en een dergelyke grond voldoet niet aan het algemeen billijk heidsgevoel. Wordt o.a. ia Engeland 80 van de zg. Oorlogswinst geheven, in ons land heeft men zich tot 30 beperkt. Eerst onlangs werd veriiooging van dit percentage in overweging genomen. Deze voorgestelde verhooging heeft reeds dadeiyk eene, tot nu toe slechts weinig tot uiting gekomen opBfisitie in het leven geroepen en het kan niet ontkend worden, dat enkele dezer op- poütie-gronden zeer sterk zyn. Er wordt immers gevreesd, dat deze belasting ener- giedoodend zal werken op eigen handel en industrie. Ia dit juist, dan is veihooging der O.W.-belasting in hooge mate onge- wenscht in een tijdperk, dat de algemeene kapitaalsvernietiging, intensieve productie- vermeerdering eene dringende noodzakeiyk- heid gemaakt heeft De taak der tegenwoordige staten is dus tweeledig: eenerzyde het zoeken naar meer dere bronnen van inkomsten in de eerste plaats ten koste van hen, van wien het met billijkheid geheven kan wonden; anderzyds het prikkelen van de algemeene productie ter voorkoming van algemeene verarming. Toen de oorlog nog kort duurde viel de al gemeene aandacht op het eerste. Het langer voortwoeden van den kryg, de steeds groo ter wondende kapitaalsvernietiging heeft het tweede mede op den vóórgrond ge bracht. Een voortleven zooals vroeger, is voorloopig onmogelyk, minder consumptie, meerdere productie, dus grooter besparing, is noodzakelyk. Is de oorlog eenmaal voor- by en moet de wereld zich weder op meer normale toestanden gaan inrichten, dan zal duidelijk biyken, dat de kapitaalsverminde- ring terugkeer tot vroegere toestanden on mogelyk maakt. Het „Subsistenzfonds” van Do zekere iemand, die in den salon van 0011 Romelnsche mondaine het verhaal van den Engadiner ten beste gegeven had, kou niet zeggen, wat in zijn verhaal naarheid em wat verdichting was. Wan: verdicht scheen veel te zijn, zooals de sneeuwschilderijen en de romantische fi guur der koetersdochter. Het elegante ge zelschap luisterde dan ook tamelijk schlllig toe; graaf Oberndorff met lachje, hetwelk zijn slappe trekken z,Ju jonge vrouw zoo spookachtig beziel- 03 Hij bleet glimlach mi, toen de gravih op haar onverschillige manier zeide: „Die man boezemt mij belangstelling in, Laat ons morgen zijn atelier gaan be- zoeken.” ..Als het u genoegen doet....” De zekere Iemand merkte op .,Slvo Courden ontvangt geen bezoeken op zijn ateHer.” „Men kan toch in leder geval da ging wagen. Een kooper zal hij ker de trappen niet afgooien." Ópstaande, zeide de gravin, zonderbaar •tem te dempen: i beroepen, voor imen, Notariaat, luntants. Onder- Vatarstaat, Be- 873 150 ouman. Directeur tichool, Jhr. Jan sit, Dr. A. J. M. ihool, Prof. W. C. oud-leeraar Gym- luysman, accoun- in de Rechten. 7 iaeerd meer dan pezo strijd in do kringen dur poeMeie- gi-aaf-aiubtenareu verdient ten volle de aan dacht vau het publiek. Het gaat er om ot dezo alloïbelangrijksle tak van staatadiuuit totaal uaur do itiaan geholpen zal worden of gered zal worden. bcnounuiaak op het hoofd bestuur la ot>- tuiddeliijk uoodig, finale opruiming van d» onbruikbare oleiupnten I hij die al jaren deze toestanden vau nabij kennen, weuacben het grooto corp» veel succes. Neemt het offensief I De be zem io den mast I BIN OOILAND. Credieten voor boomkweakara. De Mu>L4er van hVnaocidn vraagt oen suppletoir crodlot aan over 1918 van l 434.200.-. O.m. voor do uitgaven voortvloei ende uit garanties voor kre dieten, welke zijn verleend aan boom kweekers, wier bedrijf tengevolgo vau dc buitengewone omstan digheden, in moeilijkheden dreigt te ge raken, benevens du kosten, overigens voor dun Staal voortvloeiende uU de voorberei ding en do tenuitvoerlegging van het plan tot het vtrteeneu van) de uvenbedoelde krediton f 100.000.-. De touetaud in het boomkweukerMbedrijf - dat voor 90 pCt. op uitvoer is aange wezen - ha tengevolge vau de buitenge wone oiuat^nlighedin, uil engs zeer boden- kelijk geworden. Missen de boomkweekers door hit stilstaan van den export hunne inkmuijvn, de uitg&veu eischen bijna de- zullde kosten als bij normalen Mzet, wil het bedrijf na den oorlog voortgang kun nen hebben. Alsdan is een omhoog gaan der prijzen to verwachten in de oorlog- voelende hinden zijn do plantsoenen ver waarloosd en niet aangevuld, terwijl do kwoekkrij aldaar oveneenw verwaarloosd is. Reeds thans zijn in DuitHchlan<| en Amerika belangrijke orders te plaatsen en ook geplaatst, welke eehter niet uitgevoerd kunnen worden. De kweekers beschikken niet over het noodige kapitaal om onder dezo omstan digheden hun bedrijf voort te zet:< Door het Rijk is ook aan dezt ven reeds steun verleend voor het plan tot vergemakkelijking, doening aan d« 'crodietbehoeito kb kien middenstand als gevolg oorlogscrisis, daartoe do gdegenl telde. Do ingevolge dit plan verk diëten zijn intusschen slecht» tot ximum van 5000 verstrekt. Thans is echtef verdere sttan noodig. Do tegenwoordige omstandigheden toch le veren zelfs voor kweekers met belangrijk kapitaal overwegende moeilijkheden op. Dit kapitaal h belegd- in grond en plan- die van die versteend het hoofdbestuur puit bezig is de zaken ^.1 sloot U* helpen. Er en geklaagd over font word» op gezicht. Zij ligt het hoofdbestuur by dug personeel, die en met finale mis van de nooden van den dienst, romen gemis aan kennis omtrent op het oogenbhk op de kantoren voort gaat het personeel door to gooien, don dienst te desorganfr seeren en den toestand te verergeren. Het drukste bijkantoor in den Haag is bemand met personeel-in-opleldlng, terwijl aan het hoofd daarvan is gesteld een amb tenaar die vijftien jaar lang op het Hoofd kantoor heeft zitten uitdrogen4 en die niet op dc hoogte Is vau de grooto verande ringen die er in den dienst hebben plaató geluid. Deze man zit thans op denzeRdeA stoel waarop eenmaal zat de zwager vun het hoofd der afdeeling Personeel van het Hoofdbestuur. Die zwager heeft echter het fijnste baantte gekregen, dat er fe, n l. di recteur van de bekende Leidsche opl schooi. Natuurlijk, een groot man heeft groote zwagers men u t geen bezoek ontvang?' „Mijh vrouw verlangde het. Ik nogmaals an verBchooning.” Is dat uwe vrouw?” „Gravin Oberndorff.” Courtien hoorde den naara niet, konden hem namen schelen? Zelfs adel lijke, girafelijke Hij had tot nu toe slechte den heer aan gekeken en onmiddellijk een heftige an tipathie gevoeld jegene den onberlspelij- ken man van de wereld, een bijna Vijanr digen afkoer. Nu wendde hij zich pas tot de dame met zijn tintelend, borend kun stenaarsoog, de gansche verschijning in één bl'k opiumiend. Daarna hurhaalle hij niet, dat hij geen bezoeken ontving. Hij. zeide niets. Maar hij trad terug in het portaal. Het de deur open, zoodat beiden hen konden volgen Een kale ruimte, slecht» van het aller- nnodigste voorzien: geheel anders dan ge- wooniijk kunstenaarMtellers rijn, zooals de man ook geheel anders wta Op den ezel een begonnen schilderijdat d« sclkllder bij het binnentreden der vreem den in hun tegenwoordigheid ontkeerde; tegen den muur schetsen in kleur entee- keningen van ongewoon veel belang, bui tengewoon in elk opzicht - dat erkende zelfs graat Oberndorff, die In het alge meen kunstenaarszielen slecht begroep. Het waa opvallend, dat zich onder al de ontwerpen niets Romeinsch’ bevond» Noch een „blik op den Sint-Pleterskoe- peJ", noch een ouckRomeinach „aquaduct met het Sbbijnache gebergte”, of schaap herder e In de Campagna''. O«* geen mo- =:=^.=fe-^;.;..-t- BltlEVEN UIT Pt HOFSTAD. Er ieerscht in breed^ kringen van de ambtenaren groote ontevredenheid. Op zich- zeh is ontevredenheid onder deze personen niet» bijzonders, want al sinds jaar en dag ie in wKen die in staatsdienst zijn een geest van verzet gevare®, omdat zij mee nen niet naar waarde geschat en du» niet naar waarde betaald te worden. Wij laten dat in het midden. Echter is er thans een ontevredenheid ontstaan, die zich speciaal logen één persoon richt on aaneezien dat juist eciF hoogwaardigholdsbekleeder in, te gen wien wij iu onze brieven al meer ge fulmineerd hebben, doet het ons genoegen eons te kunnen constateeren hoe de prak tische ervaring klopt met hetgeen wij als buitenstaander hebben betoogd, voorspeld en bewezen. Die eene dan, togen' wlityJintaMKhm amb tenaren zich aangorden, ie de directeur- seneraal der Posterijen en Telegrafie. Uit de duisternis van het militaire doolhof is hij ter onzaliger ure weggerukt om ge plaatst te worden in het volle licht eener hooge functie aan de spits van een corp», waarin organisatie bestond on orde heerschte. Ter onzaliger ure, zeggen wijwant niet alleen dat niets zekerheid gaf dat hij be kwaam zott zijn om dien nieuwen post te bezetten, het zou ook nog kunuun zijn dal men het leger er een slichten dienst mee had bewezen. Nadaé hij al eenige jaren den post heeft vervuld, werd het eindelijk eens tijd dat hij toonde wat lijj vermag. Dank zij het stelsel-Regout is de telegraafdienst totaal gedesorganiseerd en dus deed de gelegen heid zich voor om een organisecrend talent te loonen. Maar, eilacy I Niet alleen geen taJent, maar zelfs geen tact Op dit oogenblik is de toestand zóó, dat alle categoïi^n van de post en >le telegraaf tegen hem in het harnas zijn gejaagd en dat de „hooge" chef zelf moet verklaren dat hij geen kans zitl een bevredigend plan te kunnen ont werpen. Het eenige wat hem dus te doen is onmiddellijk zijn biezen te pakki in de duisternis van vergaten stai schap te verdwijnen. Tal van piapnuii ofdwterp hij hij be loofde daarbij veel «toch hij miste de kracht om beloften te houden- In één der vakbladen wordt hem openlijjc smadelijke woordbreuk verweten. Nimmer, zoo leztyi wij daar, kwam de gedachte bij ons op dat oen zoo hooggeplaatst persoon zijn wooal «ou kunnen hreken hij was oud-hoofd- officier, ma«i van eer, edelman bovendien die mogelijkheid totaal uitgesloten Maar hij schond »t)u woord toch 1 Van alle kanten is nlj aangevallen en ultgeschqlden. De menschen, tegenover wie hij zijn woord brak, heeft wij weer geïnviteerd om bij hem te komen ten einde over het re organisatieplan te spreken. Wij hopen i>oa- dig over die nieuwe conferentie weer een» iets te kunnen meedeelen- Dat de directour-generaai niet tegen zijn taak is opgewassen, weet iedereen. Hij verkeert echter in zeer ongunetlgp omstandigheden. Er hebben wel even zwak ken en totaal ondeskundige personen lei ding gehad van belangrijke takken vafc dienst. Maar dan hadden zij goedo ambte naren die hen voorlichtten *n dw weg wezen. En hier nu staat deze directeur generaal ér slecht voor. Het hoofdbestuur van de paaterijou en telegrafie zooals dat thans ia samertgestelc^ 1» absoluut niet in staat hem te helpen. Zijn adviseurs zijn ontgroeid aan den praktsehen dienst z| hebben geen ervaring opgedaan met do t«f- taal deeorganiseenmae werking van het teriFWl-Regout. Het hoofd van de afdaelin|| „Personeel” ta een man, die van de» dienst niets meer af weet is in het koefie-werk van 1 en die dag-in dag-u van den wal in den wordt steen en beer telegraafdienst. De L„. toren en bij het personeel daar niet zij ligt op h den chef van de afdeefii alles in de war stuurt rekening met voilkt hetgcco: op noodig is, elkaar

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1