nballage
idten.
RNFELD,
UDA.
DE OORLOG.
No. 13674.
Donderdag 18 April 1918.
57 e Jaargang.
BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
‘APIEREN
HEN
UIEN
- Tel. 82
Ik
Feuilleton.
De Gletschervrouw.
XTiexx"ws- ezx voox G-ovlc3.su ezx Oxxxstrelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS
Bureau: MARKT fcl, GOUDA.
t onfl eenjneer
Redactie Telef. Interc. 545.
BUITEN LAN D8CH NIEUWS.
Geen
!R
der Gemeente
III.
wa-
DA.
(Werd* vervolgd.)
kerlj
in&Zoon
32 der wet van den
3tbl. No. 188) wordt
kennis
de aflevering van
□ejing hieronder be-
enig deel eener Ge-
fe deelen des Rijks,
Gemeente gelegen,
volafvallen, kamme-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 n(ri> JIM, rik. nf* nm.
Op do voorpagina 50 hoogen.
Gewone advertentiën en ingezonden medadeelingen btf contract tot war gaaèducoer-
den pit’s. Groote letters en randen worden jerekand naar plaatsruimte.
wo
an-
ver-
het
met
l 1918.
eester voomoeand,
J. MIJS.-
Itvoering
srt
Nkk*«
■M - Mta
unie. 8 u. Lering
oor der Vereent
in Beweging.
I geregeld tijdig
ntvangen van ver-
vermakriüldMden,
m agenda te ver*
1460 40
verachtte gravin Josette
om-
De Zionisten.
Een Zionistisch veldiioepitaal, voor den
dienst in Palestina, door Zionisten in de
Voreenlgde Staten georganiseerd en uitge
rust, zal binnenkort naar het Oosten ver
trekken.
ENGELAND.
Zuid-Afrlkaners meer
in Frankrijk.
De Briteche regeering heeft besloten om
niet langer gebruik te maken van de me
dewerking van Zuid'Afrikaansche naturel
len voor militaire doeleinden achter het
front in Frankrijk.
ia de vrije handel
uitgesloten. Indien
de schapenhouders
kan bij de vorde-
s geen reken’ng ge
en prijs door hen
Er zijn nog andere teekenen; en
spreken dan nog niet eens van de
nexalle der Oostzee-provinciön! Zooals
men zich zal herinneren, werd in de zit
ting van he. Pruisische Heerenhuls de fi-
nancieele commissie een voorstel inge
diend, dat de verwachting uitsprak, dat
bij de vaststelling der toekomstige Pool-
echo grenzen de militaire bevei
liging van Pruisen In de cer
ate plaats In aanmerking zal worden
genomen. De minister van Landbouw, Von
Eisenhart-Rothe, verklaarde, dat de Prui
sische regeering zich volkomen aansloot
bij de resolutie.
Naar het Duitsoh
van
RICHARD VOSZ
met autorisatie bewerkt door
J-z P. WESSEL INK-VAN ROfiSUM.
(Nadruk verboden.)
Administratief Telef. Interc. 82.
-f----- 1
de opgewonden debatten In de Hongaar-
sche Kamer, waarvan Burian het onder
werp was, tegen ’t einde van zijn minis
terschap, en, dat door de benoeming van
Burian parlementaire mooilijkheden, voor
al in de delegaties, zich wel weer eens
zouden kunnen herhalen.
1918.
sestpr voornoemd,
ULBO J. MUS-
voorbeeld; het zou beter geweest zijn,
als die kwestie dnar nooit voorgebrach.
was. (Zooals men weet heeft een volks-
referendum in Australië den
dlienetpüoht verworpen) Spr.
heeft steeds gezegd dat het (invoering
van dienstplicht) voor Zuld-Afrika ónmo
gelijk was.
„Do grootste moeilijkheden zouden, ont
staan en in plaats van het verkrijgen van
soldaten voor Europa; zou het noodigzijn
om soldaten uit Europa hier te halen.’’
te haar, omdat zij verraden had, dht zij
niet slechts zonder liefde, maar ook zon
der achting de vrouw was geworden van
graaf Oberndorff. j
Welk een vernedering voor haar 1 En
toch beschouwde zij zich zelf als een trot-
sche vrouw. Mocht een vrouw trotech
zijn, die zich niet alleen zonder liefde,
maar ook zonder achting aan een man
gaf
Sivo Courtien gaf een ontkennend ant
woord op die vraag.
Wat dit betoekent, blijkt, als het „Berl.
Tsgebl.” als zijn meenlng te kennen geeft,
dat de Min. van Landbouw klaarblijkelijk
een algeheele af keer toont van de tot dus
ver gevolgde beginselen der Polenpolitlek
en de aankondiging is van een
nieuwe Poolecho verdeollng,
waarbij de militaire beveiliging zeer be
langrijke landstreken in zich zal sluiten,
o. a. het gebied van de Narewlinle ra het
L>ombrowa-gdbied
Atreoht onder vuur.
Volgens een bericht uit Parijs aan de
„Basl. Nacht.", ligt Atrocht onafgebro
ken onder het Duitsche vuur. De geheels
bevolking vluchtte naar de naburige plaat
sen.
GOIIDSCHECOURANT.
ABONNEMENT8PRIJS1 per kwartaal 1.50, per week 11 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.15, per week 17 cent, overa waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal 1.90, met Zondagsblad 2.55.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 11, GOUDA,
bü onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o istreken (behoorende tot den bezorgkring) i
1—5 regels ƒ0.80, elke regel meer ƒ0.15. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—4
regels 0.95, elke regel meer 0.18. Adver entiën van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
Wederom is een 8 p a a ns ch sohip,
n.l. de „Lauiso", getorpedeerd.
Drie leden der bemanning zijn verdron
ken.
In het Westen hebben de Engel-
schen opnieuw moeten wijken zij heb
ben BaiUeyl en Meteren in Duitsche han
den moeten laten, waardoor het belang
rijke puut Hazenbrouch al meer wordt be
dreigd, terwijl meer Noordelijk ook Wijt-
schaeto voor de Britten verloren ging.
Het Duitsche legerbericht maakte reeds
melding van het ingrijpen van Franscho
hulptroepen op het slagveld aan de Leie.
Op het overige deel van het gevechts-
trout duurde de artilleriebeschieting voort
en bleef de strijd tot plaatselijke klei
nere ondernemingen beperkt
rorige jaren insom-
uders van één of
om wol voor eigen
kan niet opnieuw
rden er op gewe-
1 is tegen het ei-
of weigeren gohed
oen aan de vorde-
leze wet gedaan of
rhindaren of te be-
laatste wordt ook
nigon toestand aan-
dat deze niet kan
Do wol moet n.l.
mdille worden afge-
5 verbodsbepalingen
den Minister van
en Handel.
1918.
eester voornoemd,
J. MUS.
FRANKRIJK.
Boio terechtgesteld.
Bolo is gisterenmorgen om 6 uur ge
fusilleerd. Er deden zich geen incidenten
voor.
„N|ste.”
Zij zwegen
de man
„Dezen winter blijf ik in ieder geval
boven, laat mij insneeuwen en werk den
ganschen winter aan mijn schilderij.”
„Je wilt iets onmogelijks."
„Ik kan, wat ik wil."
„In je kunst zeker. Maar gedurende den
gftnschen Winter in de gletacherhut...."
Driftig (riep de man, die alles kon wat
hij wilde
„Zou je je miMchien over mij bezorgd
maken, dat ik daarboven nou kunnen ver
hongeren, van koude ontkomen of levend
worden begraven
Om den mond van het meisje trilde een
plotseling .opkomende sterke gempedabe-
„Neue Wiener Journal" doet nkko-
«t het voor altijd de groote
dienste van Burian zal blijven, dat
hem gelukt is een openlijke breuk
Ital'ë, zooveel dit menschelljkerwijze mo-
gelljx was, uil te stellen.
Het blad herinnert er verder aan, dat
de eerste zinspeling op den algemeaien
vrede afkomstig was uit het departement
van Burian, toen deze nog minister van
Buitenlandsche Zaken was. Ook heeft hij
nog medegewerkt aan het vredesaanbod
van 12 December 1916, daarna moest hij
plaats maken voor Czernin.
De „Neue Frele Presse" herinnert aan
Abo is door de Finsche regee-
rïngstroepen bezet. De soldaten der
Koode Garde hebben de kuststreek ont
ruimd en trekken naar het binnenland te
rug.
zijner zustofa, Adelheid en Maria Beno-
dicta, levifa in het klooster der heilige
(aeclUa,zop het eiland Wight. Do gestor
ven ■•odste dochter uit het eerste huwe
lijk, prinses Louise, was gehuwd met
Tsaar Ferdinand van Bulgarije. Wegens
haar groote gelijkenis met do moeder van
den overleden graaf van hambord werd
zij „do weer opgestane hertogin Barry"
genoemd.
Prins Sixtus is een slanke, jonge man
van do wereld, met innemende, ongedwon
gen manieren.
Bij hei begin van den oorlog hadtjix-
lus bij liet Uostenrijksche Koode Kruis
willen komen, doch dit is toen op moei
lijkheden afgestuit. Tijdens den oorlog
heeft de prins herhaaldelijk in Zwitser
land vertoefd, en tot vóór enkele dagen
moet hij zich nog te Genève hebben op
gehouden. Waar hij zich op het oogen-
Lbk bevindt, is onbekend.
De moeder van den prins is de jongste
der beroemde schoons dochters van den
hertog van Braganza en woont meestal
op haar kasteel Schwarzau, in Neder-
Oostenrljk, waarheen haar echtgenoot zich
onmiddellijk na zijn onLroonlng had terug
trekken. Vóór den oorlog had heihuis
Parm veel betrekkingen onderhouden met
het katholieke Frankrijk en het 'Clerioale
Italië. Ook titans verkearen in het huis
der hertogin, dat nog steeds een mid
delpunt van geestelijk leven te, loden van
de Oostenrijksche geestelijkheid.
conij
mogelijk, inderdaad dat lijkt
houdbare verklaring.
Do dienstpJlchtkwealie in het algemeen
ie voor Engeland oen moeilijke kwestie.
Zoo besprak op een wervingp-conferentle
Op den Balkan is aan het Mace
donische front eenige opleving van den
strijd merkbaar in het gebied van de
StroeiUa. Grieksohe en Engclscho troepen
wisten hier terrein te winnen en bezetten
de dorpen Bejlikmab, Kakaraska, Salmak,
Kifjpoka en Ada.
Deze operatie werd uitgevoerd met slechts
geringe verliezen.
Verder naar het noorden bezetten de
Engelsche troepen Kumli en Ormanli, waar
bij een aantal Bulgaren gevangen werden
genomen.
n en bezitters van
dagen na heden op-
e van het Levens-
e hoeveelheden te
wol.
zich uit over alle
weging. Zij beheerschte zieh echter en
zeide op haar gewone ernstige manier
In ieder geval zou mijne bezorgdheid
je niet mogen terughouden van hetgeen
jo het beets lijkt."»
„Ge behoeft geen zorg te hebben, want
gij weet één ding."
Hij zeide haar niet, wat dit ééne waa.
Zij wachtte oen oogenblik, vroeg het hem
toen en kreeg tot antwoord
„Ge weet, dat ik een gezegende ben.
Voordat ik mijn werk voltooid héb, kan
mij niets gebeuren. Ook niet ginds in
doodsgevaar- Dut weet ge. Wie zou het
beter kunnen weten?"
„Ja."
Geen zachte klank in deze scherpe stom!
Maar zojals het meisje dit kleine woon!
uitsprak de bevestiging van haar on
wankelbaar vertrouwen In de onverw’n-
nelijkheid van haar vriend, klonk het
als een plechtige bekentente Ik geloof
In u" t
De twee hadden elkaar toevallig aan den
I pover van het mee» bij de hutten van
i Oresta ontmoet. Maira bevond zich op de
wandeling, welke zij eiken morgen Inde
vroegte, voor den aanvang der school, iu
zomer en winter, bij wind en weder, deed.
l Sivo was op weg van Crap da Chüorn
naar het Cavalocciomeer om, ultgeruatals
een Alpentoerist, naar de sneeuw op den
Fornogiletscher te rien. Zoo waren zij
l met elkaar verder gegaan: hetzelfde smal
le weidepad, tint hen ate Hnderen eiken
l Zondag naar de hoogmis in het kleine
kerkje had geleid. Hun donkere gestalten
i schenen over de anjellerbloeeems op een
rose gekleurden vjoer te wandelen, die
door den ochtendwind zacht bewogen werd.
Het spel van gele vlinders omfladderde
hen. de muziek van gonzende insecten
ruiachte om hen. Van de smaragdgroens
vlakten van het Malojameer, uit de
kloven van de Pla Materdeli stegen iu
do zon glinsterende nevelen op en uit den
lichtenden damp van den jongen dag
stak de groote Maryne zijn besneeuwd
hoofd in het azuur van den hemd, die
over geen Alpendal van Zwiteerland zich
mot zulk een glans uitstrekt als over den
Engadin.
Courtien bleef staan, om het schouw
spel van de zich heen en weer bewegen
de nevelen gade te slaan: zijn trekken
kregen daarbij een strakko, smartelijke
uitdrukking, alsof hij met zijn blik het
geheim moest doorgronden, hoe ziju hand
deze golvende e»i warrelende, nu eens uit
elkaar vloeiende, dan weer in elkaar toe
pende dampen en uitwasemingen up het
doek zou kunnen brengen. Maira stond
er bij, zwijgend en schijnbaar onver
schillig. Maar ook in haar trekken kwam
iets van de smar olijke uitdrukking, welke
op hot gezicht lag van den vriend harer
jeugd. Na een poosje vervolgde deze zijn
weg; toch scheen hij in den geest nog
steeds met het vraagstuk bezig, hoe het
heen en weer, het op en neer gaan der
warrelende nevelen op het doek was weer
te geven.
Voorbij het kapelletje in het woud kwa-
men de twee bij het kerkhof van Maloja
te Kaapstad minister Botha het vraag»tuk,
of de Unio-regeering moest „kommandee-
ren", d. i. dienstplicht moest invoeren
De premier vroeg, blijkens het verslag
in „On* Land", hoe de regeering kon
kommandeeren. Wilde men dan moeilijk
heden hebben? Australië was een goed
Wezen zij reedh eerder op de reactie
in D u 11 s c h 1 a n d, welke, naarmate de
militaire successen stijgen, aanetuurt
op oen machtsvrede, met terzijdestelling
der vredesreeolutie, de commentaren der
verschillende bladen bevestigen steeds dui
delijker de koersverandering in deze zoo
noodlottige richting.
Zoo schrijft een blad als de Freis.
Ztg.’’, orgaan der Vrijzinnige Volkspar
tij, ten aanzien van het vredesvraagstuk:
„wanneer wij onze eischen tegenover
den tegenstander bepalen zullen wij er
aan moeten denken dat hij, door de aan
geboden vredeshand terug te etooten, ons
tot het brengen van nieuwe ontelbare of
fers gedwongen heeft." Wat beteekentdit
anders dan een aansturen op een machts
vrede
Wel besluit het blad, dat de partij niet
voornemens Is Rijksdagmeerderheid te
versnipperen, maar het zich voorbehouden
van vrijheid is reeds de eersta stap tot
versnippering. Niet de basis van een ge
meenschappelijk overleg, maar de houding
van den tegenstander moet dus de vre-
deskansen bepalen.
Hen f 1.50 per 100
len f 0.75 per 100
igstens 80 pCt.
J0 K.G.
Hen, waaronder' te
ende dieren Ion-
armoeder en voor
leren, longen, strot,
i ruggemergpeezen
Foor afvallen.
der gem. GOUDA,
kennis
bximuinprijzen voor
afvaJlen, alle ge
ien eener gemeente
g
Zij hoorde zijn zware ademhaling, hoor
de hem met haperende stem antwoorden;
„Ik zaJ heit uw man niet vragen. Het
mij onverschillig, wat voor uw man
*.*1 "J100®9*®te. Het was toch uw vrije
w**» net „hoogste" in het leven met uw
te deelen? Dus wensch ik u een ge-
h 1^° tevenaweg tot de hoogten van
bet bestaan.”
Wat was dat Zijn stem had een klank
dJ®.haar Woed uit het gelaat dreef,
zij op den openbaren weg met
doodsbleek gelaat voor den man stond,
wiens stem volle verachting verried -
„omdat het haar vrije keuze was geweest,
gravin Oberndorff ie worden.
Hij nam den hoed af, ging heen, liet
naar achter. MMrien op den landweg staan-
oe, keek zij hem na, totdat zijn hooge
gestalte onder den donkeren ingang der
Poort verdween.
Sivo Courtien
m Oberndorff! Hij verachtte haar,
*°t h«n, den vreemde, op ver-
<chtelljken toon had gesproken over den
n*u. wiens hiJ VWftcht.
Keizer Karl heeft Czernin een brief ge
zonden waarin hij dezen voor zijn dien
sten bedankt en de hoop uiispreekt dat
Czernin's bijzondere gaven niet voor al
tijd aan het welzijn der monaa-chie zullen
blijven onttrokken.
Er is, gelijk het „Fremdenblatt’’ terecht
opmerkte, iets tragisch in, dat beide man
nen, die den vrede hebben gezocht, in
conflict moesten komen, omdat zij dezen
langs verschillende wegen trachtten te be
reiken.
Burian, lubris.er van Financiën is
nu als Czernin's opvolger be-
noemd. Dat volgens het- gebruik, beurte
lings eed Oostenrijker en een Hongaar te
benoemen in dit ambt, thans weer een
Hongaar zou worden gekozen, was te
verwachten. De keuze zou op Burian ge
vallen zijn, vooral omdat hij het meest
thuis was in den loop der gebeurtenissen.
Hij was immers van 13 Januari 1915,
(toen hij Berchtold opvolgde) tot 22 De
cember 1916 (toen hij voor Czernin moest
wijken) minister van Buitenlandsche Za
ken en heeft ook als minister van Fi
nanciën een groot deel den. wereld
oorlog medegemaakt
Het „Fremdenblatt" ziet in het fa t dat
baron Burian, de voorganger van graaf
Czernin, als minister van Buitenlandsche
Zaken, tot diens opvolger is benoemd,
een streven om de continuïteit van de
buitenlandsche politiek van Oostenrljk-
Hongarije te handhaven. Als eenige staats
man der monarchie, die sedert het uitbre
ken van den oorlog onafgebroken als mi
nister werkzaam is geweest, biedt hij
waarborgen tegen verrassingen en plotse
linge wendingen.
Het „N - - -
men dat
Denzelfden dag, waarop de schoone gra
vin, onbevreesd voor het gevaar, over
den door lawinen bedreigden Alpenpas
naar den nog onbezochten Engadin reed
liep een lange, jeugdige bergbeklimmer
en een even rijzig jong meisje, door de
door bloeiende anjelieren rose gekleurde
weide, in. de richting van het oude dorps
kerkje van MaJoja. De twee pasten bij
het grooteche Alpenlandschap, in een we
reld van rots en eeuwige sneeuw, van
zwijgen en eenzaamheid: een man en een
vrouw, voor zulk Gen strakke en trotsche
natuur geschapen, dus pok voor rikaar.
Uit beider trekken sprak een hartstoch
ten jke wilskracht. Beider oogen hadden
een zwaarmoedige, bijna sombere uitdruk
king, en de mond toonde een zelfden trek,
alsof deze twee nmnschen konden schert
sen, noch zingen. Ook niet lachen. Het
hoofd droegen belden hoog opgericht naar
de toppen, naar de zon. Het waren hoof
den van menechen, die geen storm - zalfs
ri kwam hij oók uit de bwrgkkxjt als een
GEMENGD OORLOGSNIEUWS.
Prins Sixtus van Bourbon.
Prins Sixtus van Bourbon, aan wlen
keizer Karei den veelbesproken brief ge
schreven heeft, Is 32 jaar en één der
twaalf kinderen uit hel tweede huwelijk
van den overleden hertog Robert van Par
ma met prinses Maria Antonia van Bra
ganza. De eerste vijf kinderen, onder
w;e het hoofd van het huis Parma, hertog
Heinrich, en de Oostenrijksch-Hongaar-
sche overste van den goneralen suaf, prins
Elias van Parma, stammen uit het eerste
^uwelijk van hertog Robert met prinses
Maria van Bouribon. Prins Sixtus, zooals
men weet een broeder van Keizerin Zita
van Oostenrijk, bracht evenals zijn jon
gere broeder Xaverius een deel van zijn
jeugd in Frankrijk en Italië door. Twee
woedende Föhn - kon buigen.
„Je wilt nu reeds weg en naar boven?”
Het medsje stelde de vraag. Haar stem
klonk scherp, bijna hard. Dat deze vrou-
wostem een zachten, zelfs teederen klank
kon hebben, dat ze liefdeswoorden zou kun
nen fluisteren, aen toon van verrukking
stamelen zich dit voor te stellen was
de fantasie van dezen man te machtig.
Bovendien kwam het hem niet in de ge
dachten, daartoe zijn verbeeldingskracht
in te spannen. In zijn stem lag iets van
het ongedkild, het verlangen, dat hij ge
voelde, „weg en naar boven te komen",
toen hij deze vraagster ten antwoord gaf
„Heden wil ik slechts gaan zien, hoe
lang ik nog moet wachten, voordat ik het
huis kan betrekken."
„Je zult je een weg door de sneeuw
naar het huis moeten graven."
F,Wat komt er dat op aan?’’
„Mote.”
Zij zwegen beiden. Na een poosje zri
Adrertentiën kunnen worden ingezonden door tueecheniomrt ran «oliede Boekhan
delaren, Advertentiebureaux en onxa Agenten.
De lersche kwestie en de legerwet. Het aan*
sturen op een machtsvrede j de reactie tegen de
Rijksdagresolutie - Burian volgt Czernin op;
Perscommentaren. De gevechten duren voort.
ONS OVERZICHT.
Hat ExigclöOÜe Lagerhui, hooit in
derde lezing de wet op de leger-
sterkte met 301 tegen 103 stemmen
aangenomen, zoo meldt Reuter, die op
volgen doet, dat de regeling van de Ho
mo Rule-kwestie thans ook aanstaande kan.
worden ge.icht, op den grondslag dat in
Ierland geen dienstplicht zal worden in
gevoerd vóórdat de Home Kule-wet is
aangenomen en dat de regeering zal af
treden, indien het Hoogerhuis het wetsont
werp verwerpt!
Eigenaardig klinkt wel, hetgeen wij in
een verslag over Lloyd George’s rede le.
zen ten aanzien dezer lereche kwestie.
„De opinie in Amerika ondiersteunt on
ze nieuwe legerwet, aldus zeide hij, in
dien aan Ierland zelfregoeiing wordt
gegeven. Daarom ie de regeering tot
de conclusie gekomen, dat toeataan van
zclfregeerlng aan xerland een „oorlogs
maatregel" ie.
Iets verder echter, wordt het over een
anderen boeg geworpen en heat het in
eens; „Er is geen vereenlging mogpKjk,
zonder dat elke sectie gevoelt dait er recht
vaardigheid is betracht, niet alleen door
de Ieren te verplichten een deel van den
oorlogslast te dragen, doch ook door aan
hen „zelfbeschikkingsr'Mt toe te êtaan.
Juist daarvoor nemen wij aan den oor
log deel, en wij hebben dat recht nooit
verwaarloosd. (I) Ik hoop, dat wij in
staat zijn het op die vredesconferentie al
gemeen door te oeren."
Heel consequent kunnen wij deze rede-
noering niet no en. irouwens, men is In
Engeland dan wel erg laat tot het inlicht
gekomeh van da rechtmatigheid van ler-
land’s verlangen naar zelfbestuur.... Een
„oorlogsmaatregel", waardoor men duster
wille der nieuwe, noodige troepen, lot een
'•'"■ipromis zoekt te komen, zoo spoedig
houdbare
