WEN WIJK. \o. 13670. Zaterdag 20 April 1918. 57e Jaargang. VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Bureau: MARKT 31, GOUDA. Eerste Blad. it van ieuws XTïe'ix'ws- ezx ^.d.-vextezxtie’blecd. voox Gr-oixd.©* ezx Oxxxstxelcexx. Feuilleton. De Gletschervrouw. De eisch voor nu.en later. iliegracht 30 Redactie: Telef. Intero. 545. Administratie: Telef. Interc. 82. Dit nummer bestaat uit twee bladen. ..EN tot een hebt I, Stolwijk. Toch wilt IDA. zoudt Innerlijk (Wordt v«tvo’<d.) i abonnementen len aangenomen n meergevor-’ e. - Persoon- ende correctie ivermogenden de resultaten gratis brochure^ rdoor tot niets. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tneechenlromrt van soiled* Boekhan delaren, Advertentiebureau! en onaa Agenten. ÏTECHNIEK S- ÏTENSCHAPPEN NORDE KGESCH. DNIELEER ALISTIEK IDH.LEER SPREKEN STIJL ICHRIFT- VERBETERING EN GOED REKENEN de Gij SBU9 opziener. f, Oud-Secretaria- uverzekeringsbank. en, Gep. Luit.-Kol. >rt, Stcretaru. ttOl BSCHE COURANT. i|e voor- geroe in nemen, Kinde- jngelukje dadelijk verzacht jeeat bij tellingen, uwworm, handen, gen. kringen ernst di ging o dit ooi de vorif ‘■special, t den Hl euma> leid in •pit in niat I i, van 50 van 250 zoodon Naar het Dultech van RICHARD VOÖZ met autorisatie bewerkt door J. P. WESSEL INK-VAN R08SUM. (Nadruk verboden.) Naast dit in gebruik nemen van wat nu óf ongebruikt ligt óf voor luxe-doeleinden wordt aangewend, moet dan een doelmati ger gebruik komen van wat reeds in ge bruik is. Dit kan vooral door het scheu ren van grasland, omdat bouwland meer voedende stof voortbrengt dan grasland. De totale hoeveelheid voedende stoffen toch, aanwezig in de van 1 H.A. land afkomsti ge tarwe, haver, aardappelen, erwten, boo- nen, suikerbieten, maar ook mangelworte- len is van 4 tot 10 maal grooter dan die anwezig in 1 HA. gras of hooi. En ten slotte moet dan de bouw van handel «gewas sen zooveel mogelijk beperkt Worden. De regeering heeft in deze richting'“al enkele stappen gedaan. Zoo is in artikel 7 van de Distributiew# bepaald, dat door den minister ia het algemeen of in bepaalde gedeelte des lands het vertouwen van bij algemeenen maatregel van bestuur aan te wijzen gewassen worden verboden, beperkt of niet dan voorwaardelijk kan wonden toe gestaan, als naar zijn oordeel de verbouw van andere gewassen van meer belang is voor de voeding van mensch en dier. Ook zijn er premies gesteld op den vertouw van bepaalde gewassen en is door de mededee- ling dat op «eevoedermiddelen uit de bouw- streek door de klei- en veenheideboeren niet gerekend mag worden, het scheuren van grasland in de hand gewerkt. De regeering moet echter in deze richting verder gaan. Maar vooral ook de particulieren, de boeren in de eerste plaats, moeten meewerken, van ganscher harte meewerken. Die meewer king moet algemeen en van volle kracht zijn. Het gevaar dreigt voor ons allen. Al leen door de handen ineen te slaan, kunnen we het afwenden. n beroepen,voor amen, Notariaat, juntants, Onder- Waterstaat, Be- 873 150 worden. Maar de storm rukt den zwar ten hemel op de witte aarde neder, zweept de verderfbrengende uitwasemingen naar den eenzame. Ze zullen hem omhullen, toedekken, begraven. ,,En ik zeg u Gij zult dat aller voor uw oogen tot vervulling zien komen, gij zult mijn. Alpentragedie beleven?’ hoefden we met dat laatste bij de produc tie zoo goed als geen rekening te houden. Ruiling van producten verschafte ons tegen afgifte van, wat wy' overvloedig hadden, datgene, wat wij evenzeer noodig hadden, maar wat andere landen goedkooper produ- ceeren. Nu die invoer uit het buitenland vrijwel geheel is stopgezet, staan we voor andere eischen. We moeten nu geheel zelf standig in onze eigene levensbehoeften trachten te voorzien en we moeten de pro ductie van onze voedingsmiddelen ten koste van den vertouw van handelsgewassen op- drjjven. Anders dan in oorlogvoerende landen zyn we tot opdrijving van onze proddctie in staat, omdat het ons niet aan werkkrach ten behoeft te ontbreken, indien wordt overgegaan tot naar huis zending van meerdere lichtingen, dat ook een eisch wordt van financieel beleid terwijl bo vendien verschillende arbeidskrachten kun nen worden gevonden door het tengevolge der mobilisatie stilstaan van allerlei bedrij ven. Het is alleen noodig, dat er wordt aange pakt en dat de aanwesige werkkrachten zooveel mogelyk voor de productie benut worden. De regeering zelf kon daarbij mis schien het voorbeeld geven door het ver bouwen op staatsgronden, die toch gewoon lijk eigendommen hebben, deze door ver bouw productief maken en ook vele parti culieren moeten ter wille van de gemeen schap hun gronden voor bebouwing van voa- „Ik komen Is, hééft zy door een te optimistischen ktfk op de dingen, niet alle middelen aangegre pen die tot verlichting van den toestand kunnen dienen. Een strenger optreden te gen de ontduiking van de velerlei ddstribu- tie-maatregelen zal zeker aanbeveling ver dienen. Maar daardoor is de nood slechts oogenbiikkelijk te verlichten en niet geheel weg te nemen. En de toekomst blijft drei gend. Het eenige doeltreffende middel blijft, waar van buiten af niets te wachten is, ver meerdering van de binnenlandsche produc tie. Dat heeft ook de regeering, zeker ook te weinig betracht. Zij zorgde alleen zoo veel mogelijk voor een goede verdeeling, maar gaf er zich geen rekenschap van, dat er een tijd kon komen, dat er niets meer te verdeelen was en er dus naast distributie voor vermeerdering van voortbrenging ge zorgd moest worden. One land kon ongetwijfeld meer opbren gen dan het tot nu toe deed, maar vooral ook, het kon meer gelijkmatig opbrengen, wat voor ons leven onmisbaar is. Tot nu toe ^aar een ee werden wa miaschleu tomen. Men gek relletjes-maker s „«moesje was, te houden, gel 'r:: zzt r itsoen beschikbaar Dndtal ■□oa - ttototo. „Bij een tragedie behooren er gewoon lijk twee. Gij hebt er op uw schilderij slechts een: slechts dea man.” „Slechts.... Juist, omdat het slechts do man is, maakt het mijn schilderij drama. Begrijpt ge dat niet?” Misschien zal ik het later begrijpen.” „Zeker zult ge dat. Niet eene de glet schervrouw mag den man uit zijn Oen- zaamheid lokken. Eeuwig ijs, rotsmuren en afgronden; storm, bnweder en wolken zijn de machten, waarmede hij worstelt. Het is een Titanenstrijd.” Malra herhaalde zijn woorden, terwijl zij hem in de ooge keek „Niet eens de gietechervrouw - gij het destijds in Roino geschilderd.” ,,In Rome.... Destijds...” „Het is uw beste schilderij. gij het niet tentoonstellen'?” „Nee® f „Ook niet verkoopen, ofschoon.. Zij zweeg en wendde zich van hem af. Sivo vervolgde in haar plaats „Gij bedoelt, ofschoon ik het zeer noo dig heb? - Het schilderij is onverkoop baar.” „Gij hebt schulden gemaakt om uw gletschervrouw te kunnen scheppen.” Hij stoof op. Ik v«rkoop niet,, wat een stuk van mij zelf is.” Toen keek zij hem weer aan „Is de gjetschervrouw sen stok van u zelf Iets ervan leefde eens in mijn ziel. Ik rukte het uit. In leder geval. tien maal zou ik de schilderij hebben kunnen verkoopen voor veel geld. Reeds destijds in Rome. Maar welk kunstenaar verkoopt ouman, Directeur itschool, Jhr. Jan cit. Dr. A. J. M. :hool, Prof. W. C. oud-leeraar Gym- luysman, accoun- in de Rechten, 7 iteerd meer dan politie als an genomen. orbereld was, voor >r bereid kan zijn. toen naan de ing aan. In mocht boeten, Het is ons bij mheden altijd ‘8 I- het i geeft hi orens op il de techniek van het nn en het politie psychologische ng volgt. let anders te kunnen zich neer te leggen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 1.50, per week 12 ent, met ZoadagaUad per kwartaal ƒ2.15, per week 17 rent, <rrm waar de bewrging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ1,90, met Jondagablad 2.55. Abonnementen wonden degelijk, aangenmnea aan on» bureau: MARKT II, GOUDA, bij onze agenten, den boekhandel en de po ttantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en .natreken (behoorendo tot denbezorgkringjl 1—5 regels ftM, elke regel meer ƒ0.15. Van bulten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regel» ƒ0.95, elke regel moer ƒ0.18. Adrer enten ran publieke varmaluljjkheden 10 cent per regel. gen. Hun h der dan hui sloppen die hun een tt llge schuilplaats biedt. Het is niet gemakkelijk te adviseeren wat er gedaan zou kunnen worden om de rol letjes te voorkomen. Indion het mogelijk ware de beruchte broeinesten af ie zetten, dan was ad heel veel gewonnen. Oif het mogelijk is We gelooven van wel, ralta het tijdig geschiedt Het eenige dut wij op liet optreden van de politie hebben aan te merken dat het even ongeorganiseerd W*s mensch. Van zulk iemand let» aan te ne men Is geen schande. Dat maakt integen deel trotsch. Hij gelooft in mijNog slechts de vorige week schreef hij mijIk moest tan niets denken, dan aan mijn schilderij, al zou ik or tien jaren aan werken. Wan neer het gereed is, wil bij er in Zürich een huis afzonderlijk voor laten bouwen. „Mijn schilderij gereed I -Maar daar w’l ik niet aan dekenl Werken wil ik schilderen. Dit najaar laat ik mij boven insneeuwen. En dan.... op een dag... als Ik u noodig zou hebben.... zoudt gij ko men ...Ja.” „Door sneeuw en ijs, over gjetscher- spleten en afgronden, door storm en ne- vel, verderf en doodsgevaar zoudt gij tot mij komen, ate ik u riep?” Ik zal komen.” Hij bracht zijn gezicht dicht bij het hire en onderzocht met zijn adelaarsblik olken trek ran haar gelaat. Na. haar een poos zwijgend te hebben aangezien, zeide hij zacht, ais verbaasd geloot waarachtig, dat gij En alsof hij haar voor het 'Verst zag, riep hij plotseling we moeten trachten ons zelf te helpen door onze binnenlandsche productie zoo hoog mo gelijk op te voeren en voor een zoo goed mogelijke verdeeling en zoo oeconomisch mogelyk verbruik van het voortgebrachte te zongen. In Den Haag, in Rotterdam en in enkele andere seden heeft men den laatsten tijd ruiten ingegooid en met de politio gevoch ten, omdat men niet genoeg te eten had. Het is zeker begrijpelijk, dat dat deel van het volk, dat zich geen rekenschap pleegt te geven en over de oorzaken van vwschyn- selen niet pleegt na te denken, in arren moede tot gewelddaden komt, wanneer het niet te eten heeft. Het meent, gedeeltelijk ook onder de ophitsingen van wie gaarne in troebel water vteschen, dat de regeering aan dit broodagdbrek de schuld heeft en is nog naïef genoeg om te denken, dat het de almacht onzer regeering slechts een woord behoefde te kosten cm de wereld met kos telijk gebakken brood vol te tooveren. Maar wie niet meer het geluk van dergelijke naïeve, kinderlijke voorstellingen heeft, weet dat niets ter wereld, ook geen Neder- landsche regeering, momenteel voor een voldoende hoeveelheid voedsel kan zorgen en dat aan den algemeenen noodtoestand zeker niet onze regeering, maar alleen de regeeringen der oorlogvoerende staten en aan den bdzonderen noodtoestand van Ne derland naast de wereldgebeurtenissen al leen Amerika, Engeland, Frankrijk enz. sdhuld zyn. Hoewel onze Regeering van goeden wille dingsmiddelen af staan, INGEZONDEN MB DE DEE LINGEN t 1—4 regels flM, elke regel meer flM, Op de voorpagina 50 hoogea. Gewone advertentiön en ingezonden mededeeHngen bü contract tot «eer gereduceer- den prijs. Groots letten en randen worden jankend naar plaatsruimte. léunle. 8 u. Lering voor de Vereent- ren Beweging. 1. Gouda Bond van Ledenvergadering, ieuwe Schouwburg. yverfluit. Gouda Bond ^oor Lezing Mr. M. W. 4 «reMM Wi* outnuigen t» rer- reriMtamkb«l«. ««li to to>- Wjj wisten eigenlek al lang, dat het on vermijdelijk was. De afneming van de pro ductie over bijna de geheele wereld, de transportmoeilijkheden, zoowel uit den duikbootoorlog en de blokkade van de mid- delryken als uit het vertruik van scheeps- ruimte voor troepen en oorlogsbenoodigd- heden voortvloeiende, het vermeerderd ver- biuik van een deel der menschheid, dat nu, te velde staande, meer voedsel vertruikt dan in normale omstandigheden en het tel kens weer vernietigen van belangrijke voor raden, moesten ten slotte vrijwel overal een tekort aan voedsel doen ontstaan, dat zidh in de verschillende streken en landen op verschillende wijze zou openbaren. Dit tekort moest steeds toenemen en zal, wan neer de omstandigheden niet spoedig ver anderen, eindelijk afmetingen gaan aanne men, die de menschhedd tot over den rand van den hongersnood en aan den rand van den ondergang zuilen brengen. In dezen toestand is het zeker wel noo dig, dat de menschheid zich bezinne en over wegen ga, wat tot afweer van deze fatale ramp gedaan kan worden. Het eenvoudig ste middel, de beëindiging van den oorlog, ^waardoor wel niet oogenblikkeljjk de nor male toestand hersteld zou zijn, maar waar door toshda- wog zou geopend wonden om tót vemeeidenng van de geslonken pro ductie en tot een beter en geinakkelijker verdeeling ten spoedigste te geraken, is, zoolang de oorlogswaanzin de volken in zijn klauwen houdt, zoo moeilijk, dat wij snelle toepassing niet mogen verwachten. Alleen een beslissende nederlaag of absolute uit putting zal tot den vrede dwingen. Wij, als buiten den oorlog staande, mogen dus van vermeerdering der wereldproductie of meerderen toevoer geen verbetering ver wachten. Integendeel, we moeten erop re kenen, dat Wij nog steeds minder van uit het buitenland zullen ontvangen, eerstens omdat daar, tengevolge van den oorlog, de productie niet noemenswaard zal kunnen worden opgevorderd en in de tweede plaats omdat de Entente-landen, die de zeewegen beheerschen, nog meer dan tot nu toe toe voer udt andere neutrale landen als de Zuid-Amerikaansche republiek naar ons en andere Europeesche neutralen zullen belet ten. Willen we dus voor honger en gebrek ons zooveel mogelijk vrijwaren, dan zullen „Weet gij wel, dat gij mooi rijt Innerlijk trilde rij. Maar haar stem klonk ali ‘altijd, toen zij het eenvoudige antwoord gaf „Ik weet het niet, maar ik ben blij, als gij het vindt.” 11 >.Hel zijn de opstijgend» nevelen, ter brille waarvan ik de schilderij xnaaJc. Men moet ze namelijk zien opstijgen 1 i>Nu trekken ze om een bergrug, dan omhullen ze een top, bedekken een af grond, - daar wordt het donkere wolk gevaarte lichter, het scheurt, golft verder --- anderen bergrug, een anderen t0P; ee anderen afgrond, nieuwen nacht Verbreidende. iiUit de onweerswolk, die langs adrijft, flitst een bliksemstraal. oet den donder beluisteren, moet meenen bem te hoeren..,, ..En zis - in deze tot (js verstijfde ^onderiiaailijke wereld, in deken van «orm doorloeiden, van bliksem doorflits- n spookaohtigen nacht een ademhalend "Wen, een mensch. °P aarde de laatste mensch t fc, n* worstelend met de elementen der ^den. „Muren van ije yw» hem, achter hem, bin^°n^Cn aaaet hem. Als de storm de niot mziwan8®re onweeruwolken boven hem omlaag trekt, kan hij overwinnaar EKIEVKN UIT DE HOFSTAD. CCCÓXIX. Een journalist heeft nu eenmaal de wijs heid in pacht en loopt met de ideöle or ganisatie plannen in den zak. Dat is nu eenmaal zoo het vak, waarover men zijn schouders kon ophalen, waarover nten verstomd kan zijn en waaraan nu een maal niets te veranderen te. in de laatste dagen van de vorige week is iedere journalist polilie-speciaiiteit en oproerbestrijder geweest. In den Haag kan je dat gemakkelijk wezen want voor con currentie van heusch-deekundige zijde valt niet te vreezen. Men weet er in de krin gen van de vaklieden precies evenveel van. Een leerboek over het oproer-bestrijden en retieLts-sussen bestaat et niet een weten- sehappöbjke teer er over is nog niet uit gebroed, een paedogogie van de straat is nog niet tsaain-gefantaseerd. Iedereen kan an mag er dus over mee praten en ieder mag «ij» opvatting ten beste geven. Je weet toch dm er gei-n nottite van genomen wordt. Of do relletjes in den Haag „erg” zijn gewecbt Zij hebben meer ruiten gekost dan ooit een Haagech relletje heeft gekost. Indien do ernst van een opstootje beoor deeld moet worden naar de kapotte ruiten dan te dat erg geweest. Tweede vraag aan den deskundig» is het optreden der politie krachtig geweest en doortastend Den eersten avond heeft dc p altijd een weifelende houding aai Het leek met, dat zij voorbereid zoover zij dan ooit voorbe.„_ 's Middagp was het al mis tc menigte al een dreigende houdii hoeverre dit een aanwijzing r' zuilen wij niet beoordcelen. 1.., -- allo vorige gelegenheden altijd voorgeko men, dat te weinig preventief wordt opge treden. Men laat het rapaille uit zijn ste gen komen en geeft het eerst een kans tot herrit alvorens op te treden. Dat schijnt nu eenmaal de techniek van het poVtte-vak te zijn. Aarzelen, wachten en het gevolg ie dat het Ingrijpen der politie precies samenvalt met het psychologische moment waarop de uitbarsting Enfin, dal schijnt nle| en daarbij heeft men z. In deze uitbarsting zijner tot dusver verborgen gehouden hartstochtelijke gevoe lens uftte de gansehe mensch zich: Sivo Couitie®, met de oogen van den profeet, zijn werk voltooid ziende, zijn „levens werk”; Sivo Courtien, die ate kind de sneeuwvelden van zijn geboorteland tol zijn teekentafel had gemaakt, die als kunste naar de bergen van zijn geboorteland, de luchten en de- zon van den Engadin zoo der werkelijkheid getrouw had weergege ven, dat het d»j menschen verschrikte en zij zijn scheppingskracht schuwden. Het was de uitbarsting van den opperinensch” Sivo Courtien, die boven de gleiischers woonde en, in zijn koninklijke eenzaam heid, de liefhebbende vrouw tot ge zellin, tot hulpe niet noodig had; die menseben noch góden noodig had! Slechts de goddelijke natuur» welke hij op zijn doek opnieuw schiep: een natuur, dis hem gelijk was. Zijn «uidelijk, bleek gezicht met de lich te, tintelende oogen, omlijst dioor verwar de, zwarte haren en den golvenden Mo- zesbaaard, gaf hutn op dit oogenblik het aanzl v'n den. demonisohen genius van het oord. De jonge vrouw, wier l’efde en leven Sivo Courtien niet noodig had, bij hem en keek hem zwijgend Mn. Toen zeide de liefhebbende «acht hetgeen ziel van zijn ziel ia?” „Dan zult gij nooit oen schilderij ver koopen. Het allerminst uw Alpentragodie.” Hartetochtelijk riep de kunstenaar „Daar denk ik ook niet aan! Niet aah- verkoopen! Wilt gij misschien, dat ik aan zoo iets denken zou?” „Zeker niet. Maar...." Hij liet haar niet uitepreken. „Denk aan mijn „Doodenvolk van Ma- loja.” Alsof zij dat ooit «ou kunnen verge ten! Vergeten, dat hij zijn schilderij, dat den prijs van het kanton had verkregen, dadelijk daarop zelf had vernietig)! Over- wckVgd door de herinnering, riep Maira Uit „Het was wreed tegenover u zelf. Hij echter jubelde, alsof hij met de ver nietiging van zijn werk een groote daad had bedreven Ik vernietigde mijn werk, omdat mijn vaderland Ijet niet wilde hebben. Eerst riepen zij erover en dMrna wilden zij het niet hebben! Ik zou het hun hebben kunnen ten geschenke geven. Want ten geschenke hadden zij het aangenomen, die lage zielen. Ik weet, wat gij zult «eg gen: dat het doodslag wae. Het te ech ter barmhartiger zijn krnd dood te slaan dan er mede te gaan bedelen. Wat overi gens mijn schuld betreft Arnold Böck- lin gaf mij en geeft mij nog. Ik betaal hem mijn schulden met mijn schilderij, met mijn Alpentragedie. Voor mij schil der ik het, en hem zal het toebehooren Lntusschen honger ik, «Is het moet. Wat komt dat er op asm? Arnold Böcklin be grijpt mij. Dat is een kerel - HeereGod Een volmaakt kunstenaar, een volmaakt Het lelt dat de relletjes zich den tweeden avond herhaalde is dunkt ons iM*t bewijs dat er geen schrik voor de politiemaatre gelen wus ingekomen. liet te te betreuren dat zoovele onschul- digen do dupe zijn geworden. Er zijn er wel die oer eens aan dea lijve hadden mogen ondervinden, dat men over de dis tributie ontevreden is. Hoe de moitaltteit van liet publiek is bleek toen de telegram men gepubliceerd werden waarin meege- deeld werd dat er misschien graan uit Amerika zou komen. Men geloofde in do 1 der relletjes-makers in vollen lat dit een „smoesje was, oen po- oiu hen zoet te houden, gelijk* men _ok zag van de tweo ons peulvruch ten die als extra-ranteoen beschikbaar wa ren gesteld. Het dtetributie-bedrijf hier ter Mede te misschien liet slechtst georgani seerde in ons land. Terwijl overal elders wordt begrepen' dat in de tweede week van de broodkaart aanvulling hard noo dig is, heelt men het hier nas ingezien, nadat die tweede week «1 drie dagen aan den gang was. Er zijn nu toch algemoeno oorzaken die leidden tot ontevredenheid, maar een specia le aan de Haagsche distributiemothode ont leend, speelde wel een voorname rol. Genoeg nu van die relletjes. Het valt te vreezeu dat zij zich nog vaak zullen her halen, aangezien het wel zeker is dat do toestand eer ongunstiger dan gunstiger zal worden. De winkelier houd althans ernstig rekening mot de mogelijkheid eener her haling De primitieve bilndeering hunner spiegelruiten, dte een naargeestig uiterlijk aan de anders zoo fleurig® straten gaf, wordt op allo plaatsen omgezet In een de finitieve. Merkwaardig is het dat het ouder- weisohe roUiuken-stelsel weer in wwang komt. Do rolluikenlabrick zal het druk hebtew sa mnuner zal daarvoor »wn is. reclame zijn gemaakt. Tot ver in de buitenwijken neemt men reeds zijn voor- zorgsmaairegvlen. Op Duinoord heeft men rich verleden week Vrijdag stevig ver schanst. Het gerucht ging dat Minister Posthuma 's avonds het doel van de ma kers zou zijn en in de omgeving van diens woning was men djruk in de weer om zich te beveiligen. De politie zelf hpeld ook re kening met deze mogelijkheid. In eep schoolgebouw nabij de woning van dezen veel gesmaden minister was een polüde-port gevestigd. De afstand echter tot de Prin- segr&cht, het slagveld van> de relletjes, te ruim veertig minuien gaans en dus was liet niet wel aan te nemen, dat do oproer makers zich zóóver van huls zouden wa* n helden-moed gaat niet veel ver- hun weinig toegankelijke stegen en die hun een minder of meer vei-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1