rt
ml te
ÜSSEN
t van
euws
OON,
GOUDA
DE OORLOG.
erbaar.
No. 13678.
Dinsdag 23 April 1918.
Ö7e Jaargang.
I
I
■LIER
ide
as
A.
ezx -A-d.’vextexLtxe'blsLcL’Voor G-ou.c9.eL ezrx Oaacxstxelcezx.
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
Feuilleton.
De Gletschervrouw.
Bureau: MARKT 31, GOUDA?
1
iegracht 30
Admini.tratieTelef. Inters. 82.
RedactieTelef. Interc. 545.
I
rECHNlBK
Do
ÏN
■t.
i
en
>ofdd<
DA.
I
4
(Wordt vervolgd.)
pao haar schreden richtte, keerden Mal-
meergevor-
- Persoon-
nde correctie
'ermogenden
e resultaten
ratis brochure,
door tot niets.
en linoleum is
In het gebruik
ECHT.
abonnementen
:n aangenomen
sieteit Da Réunle.
d. Gouda Bond v.
genspraak met alle nationale aanspraken
van Litauen.”
>ziener.
Oud-Secretaria-
verzekeringabank.
1, Gep. Luit.-Kol.
t, Stcrtlarii.
*3^2*50
en GOUDA.
EER,
■aSTRABT M
FRANKRIJK,
gevoerde onderhande
lt Dge n.
afgevaardigde Caohin
De Reunie. Aid.
Vrouwenkiesrecht.
Q. v. d. Veur.
(«wdd W
ntnivu w» w-
wnMtamM-d».
M MBMfa MT-
raktaS
08»-BM.
-e meubel
fiOUDSCHE COURANT.
Naar het Dultech
van
RICHARD V08Z
met autorisatie bewerkt door
J. P. WESSEL INK-VAN R06SUM.
(Nadruk verboden.)
rENSCHAPPEN
ORDE
GESCH.
NIELEER
LISTIEK
IH.LEER
SPREKEN
STIJL
JHRIFT-
VERBETERING
N GOED
REKENEN
utnan, Directeur
ichool, Jhr. Jan
t, Dr. A. X M.
ooi, ProLW.C.
oud-leeraar Gym*
accoun*
sn, 7
dan
de schatkist, ten einde de positie in te ne
men, die voorheen de Duitsche verfstoffen
nijverheid innam, ia twee jaar met goeden
uitslag werkzaam geweest. Te HudderafieW
ia thana een reusachtige fabriek werkzaam,
die al hetgeen Duitsehland leverde en méér
nog dan dat thans kan vóórtbrengen, aldus
meldt Reuter.
Tabak-queues in Engeland.
De „Westminster Gazette'* van 9 April
meldt, dat, tr sinds eëmgen tijd een opmer
kelijke schaarechte aan tabak heeracht. Te
Sheffield vormden zich verleden week
qeues van wei honderd man voor de siga
renwinkels in de industriewijken der atad,
waar nog wat „shag" en „twist” te verkrij
gen was.
tot invoering van dienstplicht in Ierland zal
overgaan, voordat Home Rule een voldon
gen feit is, maar het blad verzekert „er is
een groote mate van waarschijnlijkheid, dat
zoodra een lerach parlement is ingesteld de
rijks regeering geen gebruik zou maken van
de bevoegdheden haan door de nieuwe
dienstplichtwet gegeven, maar aan dat par
lement zou overlaten mannen op te roepen
voor den legerdienst in een omvang en vol
gens de methoden die het zal goedvinden.”
Wil de regeering inderdaad dezen weg
kiezen, dan zal ze zich toch moeten haas
ten, want het verzet neemt toe en zou dan
wel eens de leiders boven het hoofd kunnen
groeien.
Inmiddels blijft de toestand een dreigend
karakter behouden.
Volgens de Duiteche avondbladen is de
E e t i s c h-L ijflandsche afvaardi
ging den 21en dezer in het groote hoofd
kwartier door den rjjkskanselier ontvangen.
Graaf HertUng bedankte de afvaardiging
voor het besluit van den landraad, dat om
annexatie vraagt! en verklaarde de „be
reidwilligheid” van den keizer, om de door
den landraad vertegenwoordigde landen on
der militaire bescherming van
Duitsehland te nemen.
De wensch van den landraad tot vorming
van een één en ondeelbaren monarohie-con-
.stitutioneelen zin met den kroon van Prui
sen, wordt, zoo voegde Hertling er aan toe,
door den keizer welwillend in overweging
genomen. Dienaangaande zal den Landraad
eerstdaags de „allerhöchste” beslissing wor
den meegedeeld
BUITENLANDSCH NIEUWS.
■NGILAND.
De verfstoffennijverheid.
De Verfstoffen-My., door het departe
ment van handel gesticht met behulp van
•uwe Schouwburg.
Doverfluii.”
„Het Schaakbord”.
let Vo&sbelang.”
LNGIZONDEN MEDKDERLINGEN: 1-4 regel» flM, elke regel meer /IM
Op de voorpagina 60 boogar.
Hoe men van Lettisch-soc. democratische
zijde over dergelijke overeenkomsten denkt,
zet dr. Alex. Lipschütz, voormalig inwoner
van Riga en leider der Lettische sociaal-de-
mocratie, in een artikel in de „Vorwfirts”
uiteen.
„De overeenkomsten die de Koerlandsche
Landraad met de Duitsche regeering heeft
getroffen, zoö schrijft hjj o.a., kunnen reeds
daarom niet bindend zijn, omdat de Land
raad overwegend uit baronnen bestaat en
omdat de in den Landraad zittende burgers
en boeren door de baronnen en niet door het
volk gekozen worden. Ook naar den inhoud
zjjn deze overeenkomsten volkomen in te-
ABONNEMENTS PRIJS: per kwartaal LM, per week 12 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.15, per week 17 cent, over» waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ1.98, met Zondagsblad ƒ245.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten, den boekhandel en de po tkantoren.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en o uitreken (behoorende tot denbezorgkring)
1—4 regels 0.80, elke regel meer 0.15. Van buiten Gouda en den besorgkringi 1—5
regels 0.95, elk» regel meer 0.18. Advwr ration van publieke vermakelijkheden 10
cent per regel.
beroepen, voor
men, Notsrlaal
intants, Onder
'atérstaat, Be-
873 150
II
Deze man moet even vrij van een vrouw
“lijven, als de roomech-kaiholiek» priee-
^r. Blijft hij dat niet, dan voltooit hij
werk niet, dat zijn levenswerk moet
zijn.... Vrij blijven van een vrouw
ligt mi eenmaal in zijn natuur en
«inenechen natuur is zijn noodlot...”
Boven het kleine gehucht, niet ver van
bet meer tusechen de huUen van Cresta
•o de rotsen van de Piz Lunghfri, ver-
oief aich een nieuw huis, machtig en
Pra«htig als een paleis. Het was hetMa-
tojahotal, teen stoute onderneming, welke
dit aan elegante hotels zoo rijke land
gelijke niet bad. Een aanzienlijk heer,
een Belgische graaf, was de stichter, de
epeculant. De weelde der Europeesche
ffoote steden had de man bij eengebr ach>“
op den westen Maloja gezet. Als de
^“reht van een zegevierenden vijand stak
nieuwe huis uit boven de armoedige
’tonsteden van Maloja, wier „kruideniers.
leQ den gevaarlijken tegenstander bin-
«nüeten in hun vrij gebied, dat tot nu
nog niet door geldgierige speculanten
keizer.
Hij besluit Nu eenmaal de voorstellen
van keizer Kart gedaan waren, welk»
jreden is er dan voor de Franache re-
En dan, opeens, bij een groepje struiken, jg^rlng geweest, dat zij weigerde de
discussie voort te settent H«t
ial noodzakelijk zijn de chefs van de
vroegere regee ringen, welke aan al deze
gebeurtenissen deel hadden, te hooreu. op.
dat zij licht brengen in de bestaande duis
ternis.
In ter geallieerde Conferentie.
Op 25 April vergadert te Parijs de
scheepsruimte-conferentie van de Entente,
die belast is met de verdeeling van de be
schikbare tonnage onder de verschillende
bondgenooten. Aan de conferentie nemen
Fransche, Engelsche, Italiaansche en Ame-
rikaaneche vertegenwoordigers desl.
AMERIKA.
Komt Wilson over?
Zwitsersche bladen vermelden een In het
Engebche Lagerhuis looperxi gerucht; dat
doode paarden niet, noch de ménschen, die
talloos langs de bermen van den weg lig
gen. Ik zie een jongen Engelsehman met
een krullekop. Een typisch, smal, Engelsch
gezicht. De lippen zijn weggetrokken. De
tanden op elkaar geklemd, de rechterarm
is uitgestrekt, de vuist gebald. Niet ouder
dan twintig Jaar.
Niemand let op de doode lichamen. Voor
als wat voorbij trekt zijn de dooden geen
verschrikking. De raderen der wagens ra
telen er rakelings langs. Modder en stof
wervelt over hen heen. Niemand ziet het
Niemand merkt het op. Bijna iedere dorps-
ingang schijnt een klein slagveldje. Er lig
gen gesneuvelden in de meest opvallende
•houdingen. Ik zag b.v. een Fransch sol
daat, dood, in de houding, waarin hjj lig
gend gevuurd had, plat uitgestrekt Het ge
weer was weg. Het gelaat lag in een groote
plas geronnen bloed.
Het onderwerp is luguber. Na vier jaar
oorlog behoeft men niet meer over ver
schrikkingen te schrijven, die iedereen «ich
kan voorstellen.
En toch, ik weet het niet. Een juist be
grip, hoe afgrijselijk de heldendood”
er van nabij uitziet, hebben slechts weinigen.
Zeker, op sommige plaatsen, in het groe
ne frissche gras, liggen de kakhigestalten
der Engelschen in heele rijen lang uitge-
strekt, alsof het slapende krijgsgevangenen
zjjn. Komt men echter dichter bjj, dan
wórdt de tsoostlooze misère duidelijk. Men
ziet er dan op eens een liggen met een
naakt been. Een stuk vertiandlinnen is bij
den voet beginnend er om heen gewikkeld.
Het heeft met meer gebaat. Arme drom
mel!
Wat verder ligt een groote lange En-
gelschman, de platte helm nog op het hoofd,
het gezich daaronder zeldzaam ver
wrongen.
Het is afgryselijk, wanneer je door zoo*n
stuk terrein wandelt, b.v. een weitje met
hoornen, waar niets aan den oorlog her
innert. Je vergeet het geboem der artil
lerie. De zon schijnt er gemoedeljjk op los.
En dan, ope»
liggen dooden.
Daar liggen mannen in de kracht van
hun leven als door een groote zeis neer
geslagen. Hun vrouwen, verloofden, moe
ders, vaders of kinderen zullen hun dood
betreuren of hopen, dat ze in gevangen
schap genaakt zjjn.
Van enkele zal het heeten vermist. Dat
wordt dan voor de familie een pijniging
voor dagen, weken, maanden en jaren. De
arme duivels op het slagveld sterven en
bloeden dood
gen» hear een goed oogenblik mocht heb-
ben, dan zou zij hem haar gedaclgen-
zonde biechtixn en hem tegelijkertijd ver
zoeken, de schilderij te verkoopen, om van
zijn dubbele schuld aan Arnold Böcklin
de eene te betalen. Zeker zou hij zijn
zwakte overwümen, en zich scheiden van
de sombere schilderij. Wie zijn huis daar
boven Ixmwde, dat slechts te bereiken wa^ 'l
door stowngezweeptr, door Wiksemstralen 1
doorkliefde nachtelijke wolken, over glet-
scherspieten en langs afgronden - dezen
man zou menscholijke zwakte als een dui
zeling kunnen overvallen
Zelf stond zij nu op de vrije hoogte.
Onder haar het groene Berge!!, doorsne
den door den witten, glinstorenden straat
weg, welke omlaag voert, waar de wind
zMbter waait, de zon warmer schijnt, de
wereld vol liefelijkheid is.
Omlaag ziende, hoorde zij een verwij
derd zacht geruisch. Het was de stem
der Maira, welke op den Maloja ontsprong
en naar welke zij was geno«nd. Diep
biwdon moest het woeste gietscherkind in
de schaduw van kastanjewoude i en drui
vengaarden zacht verder stroomen; goed
gebouwde, vroolijke menschen moesten aan
haar oevers wonen, en in schoone zo
mernachten hiisterdeö minnenden naar
haar zachte muziek, welke daar omlaag
zonder twHfel een kedere mctod'e had.
He» nndBje, dat Flvo Couriien liefhad,
zou nóóit zulke teedere wijzen hooreu-
maar daarom wilde zij tóch niet ruilen
met de getukkigen in de zonnige diepte.
Later op den dag zond het hoofd der
gemeente een bode naar bet schoolhuis-
de vreemde onderwijser wm
Gewon» advertontita «n ingezonden medadaelingen MJ contract tot mot gnredacanr-
den prijs. Groots lottere an randan worden >«rekead naar plaatsruimte.
Advartantifa kunnen worden inganondan door tusachankonut van aoliada Roalriban
dolaren. Advertentiebureaus an oom Agenten.
De socialistisclH> afgevaardigde Caehin
I schrijft in <te .Jiumantté” o. a. Geheel
in den geret van zijn traditloneele poli
tiek heeft ook Engeland met Weenen on
derhandeld. Generaal Smuts werd twee
maal naar Zwitserland gezonden om niet
Menwdorff te confereeren. Eenlge dagen
nadat de zendtng van Smuts mislukt was,
heeft een zeer bekende persoonlij küeid,
de heer Kert, getracht de »fgt4>roken on
derhandel ingen weder op te vatton. Ook
«ie Belgische regeering Is to: keizer Kaxl
en zijn afgezant in vetbintttng getreden
en wij zelf hebben ettelijke malen gecon
fereerd. Wij hebben toenndcring gi-zocht
en ons met onderhandeiingen Ingelaten en
- wij hebben gepolst ra zooveel mogrlljk
alles onderzocht. Ook tusschen Madrid en
Parijs wenlen betrekkingen onderhouden.
Onze agenten in Spanje ondersteunden
door bemiddelaars de blijkbaar goede be-
dorilngen van den jongen Oostonrijksclwn
was betreden.
Aiaira wendde den blik van het nieuwe
Maloja af. Maar ook het dorp keerde zij
den rug toe en zij richtte haar schreden
naar het vaderlijk kosterhuis. Het lag op
uiterste en hoogste punt der rofeglooiing,
welke zich van het meerl tot de hoogte
van den bergpas uitstrekt, en was het
oudste gebouw op den „Maloggia”, ge
bouwd op een plek, waar eens voor de
oerbewoners een wachttoren had gestaan.
Overblijfselen van dit bolwerk tegen de
in de Alpemwildernls verder dringende
Romeinen hadden den eersten bouwers van
de koeierswoning tot materiaal gediend,
en het grijze muurwerk beheerscht ook
nu nog het uitzicht, zoowel naar Italië
als naar den Engadln, in Zwitserland -
een uitzicht, den zetël eens Alpenkonings
waardig.
Daar Maloja nog geen eigen schoolge
bouw bezat, had de gemeente de school
gevestigd in de woning der stichteter, in
welke enkele ongebruikte vertrdeken wa
ren, Twee gewelfde en beschoten kamers
waren tot school, niet voor de verschil
lende geslachten, maar voor den verschil
lenden leeftijd, bestemd. De jonge onder
neming bloeide zoo, dat de gemednte be
sloot, de ijverige oerwijzere» een hulp
onderwijzer toe te voegen. Dat wao nu
juist geschied en de keus was gevallen
op een jongen. Bergelier, die de lands
taal machtig was, maar bij de Maloja-lie-
den toch voor een vreemdeling doorging.
De komst van den nieuwen onderwijzer
werd sinds dagen verwacht
Terwijl zij naar de hoogte vandmberg-
jOf hij bij dra koster logies kon krijgen?
l)e pastoor, bij wien dtt ook gevraagd
was, had laten zeggen, dat de school
hem niets aanging. Waar dan heen tnet
den onderwijzer? Het was een knap man,
!uog heet jong. En de gemeeiitelxxte voeg-
|de er aan toe
I „Een echte Italiaan! Waar hebben wij
hierboven eten vreemdeling voor nootkg?”
1 „Omdat voor bet geld, hetwelk de ge-
merate aan den man betaalt, door wien
zij haar kinderen Inat onderwijzen, geen
ander bij ons boven komt. Wij moeten
daarom voor onze kinderen een vreemde
ling hebben Fransclien, Amerikanen en
Engelschen brengen ons het geld, de Ita
lianen leggen onze straatwegen aan, maaien
onze weiden en moeten nu ook onze kin
deren voor het karlgste loon onderwij
zen. Ter wiH» van het geld hebben wij
hierboven de vreemdelingen - zulkén, <Hr
ons het meest brengen, en zujken, die het
ruiiud van ons nemen. De onderwijzer, die
een knap uu-nsch moet zijn, ontvangt een
hongerloon. Als hij daarvan zijne wo
ning ook nog moest betalen, zou d» ge
meente hem spoedig kunnen begraven.
Daarom kan hij bij ons wonm.”
Maira deelde dit besluit op haar ge-
wone liedaanle manier mede. In haar stem
en in haar geheel» wezen moest hedan
iete bijzonder» liggen, want de oude kos
ter. die dra bode bij zijn dochter had
gebracht, zei veriaaed
„Wat hebt gij toch vandaag? Zijt ge
ontstemd, dat de pastoor den onderwijzer
niet Wj zich wil Hten wonen'?’*
ra’s gedachten opnieuw het gesprek met
den vriend harer jeugd terug. Haar be
wogen ziel spon daaraan verder, als aan
een licht weefsel, waarin zij zich in don
kere tijden voelde hullen. Er was echter
een donkere inslag in het weefsel; de
gletachervrauw van den Monte della Dis-
grazia; hij hield haar bij zich, opdat nie
mand haar zou zien, niemand zou wen-
schen haar te koopen. - „Waarom gcheidt
hij niet van die schilderij? Daarmede moet
iets bijzonders zijn gebeurd. Ook tegen
over mij zwijgt hij. Alsof hij ooit over
dingen met mij spreekt, waarover hij
denkt I Slechte heden. Als zou ik van
hem hebben kunnen verlangen mij te ver
trouwenDankbaarheid moet ook van
vrieudfechap verre blijven. Dankbaarheid!
Door hem tot mij gesproken, is het een
leelijk woord. Tegenover Arnold Böcklin
mag hij dankbaar zijn... Zijn schulden
aan hem betaalt hij met zijn levenswerk
zoowel zijn eereschulden als zijn lie<-
derahulden. Toch moest hij de schilderij
met de roodharige vrouw verkoopen. Het
te behouden is niet goed van hem, bet
is zwak
Zij schrok. De gedachte, Courtien en
zwak-zijn te vereenigen, waa een lieleedi-
ging den vriend aangedaan. En zij was
het, die hem deze beleedigiog toevoegde,
al was het in het diepst harer ziel. Kon
in de ziel van dezen man ook mensche-
hjke zwakte zijn? Zeker, daar ook deze
man een mensch was.
Sivo Courtfen’a zwakte, waaraan Maira
heden reeds voor den tweeden kwt moest
denken, ga/ haar ern geheel nieuw, smar
telijk denkbeeld. Indien bij weer eena
tysman, accc
in de Rechtei
eerd meer
De spanning in Ierland. - De Oostzee-landen en
het Duitsche Rijk. Censuur op het Elzas-
Lotharingsche parlement. - Aan de
fronten geen wijziging. - De ver
schrikkingen der slagvelden.
ONS OVERZICHT.
In Ie rl a n d gaat het spannen.
Zooals besloten was, heeft de Katholieke
geestelijkheid Zondag in Ierland door het
heele land tegen de dienstplichtwet gepre
dikt Van de dertig bisschoppen hebben er
zeven én twintig de geloovigen aangespoord
om tot het uiterste tegenstand te bieden,
terwtfl de lagere geestelijkheid zich al ge
durende den geheelen oorlog voor het mee-
rendeel aan de zjjde van de anti-Engelsche
beweging geschaard had, gelijk zij trouwens
vóór dien ijverige propagandiste voor Home
Rule is geweest.
Voorts wezen wij reeds op het belang
van het 'samengaan van Nationalisten met
de Sinn Feiners. Streefden de Nationalisten
naar zelfbestuur in samenwerking met de
Britsche partijen, de Sinn Feinners wilden
totaal zelfstandig staan en het schijnt, dat
nu dus ook de nationalisten hun verzoenen
de houding hebben opgegeven.
Op een vergadering van lersch-nationa-
lietieche Lagerhuisleden, te Dublin gehou-
k den, is zelfs besloten, dat deze nu in Ierland
Lir^zhllea blijven en het verzet tegen de cons-
criptie organiseeren. Men vertrouwt klaar-
I biykelijk niet meer op de beloften alleen,
I maar wïl daden: eerst de invoering van
Home Rule.
BV de Briteche minister-wisseling wezen
wjj er al op, dat het wel eens hard tegen
hard zou kunnen gaan. Inderdaad neemt
dan ook de Engelsche regeering reeds haar
tegen-maatregelen.
l De voornaamste lersche spoorwegen,
I post- en telegraafkantoren zijn zelfs reeds
door de militairen overgenomen, terwijl de
wapenvoorraden uit winkels in beslag geno
men werden.
Op deze wijtze komen de Ieren dus onge-
oiganiseerd tegenover een reeds talrijke ge
wapende macht te staan. Natuurlijk dat zij
nog wel over wapenvoorraden zullen be
schikken, maar tegenover de moderne uit
rusting van de troepen is meer noodig dan
ongeregelde benden met oude of nieuwe ge
weren en sdhaarsche munitie.
Toch duidt alles er op, dat men, zoo noo
dig, het van lersche zijde tot een daadwer-
kelijk verzet zal laten komen.
Of de regeering met het oog op de enor
me moeilijkheden van zoo een burgeroorlog
nog niet trachten zal tot eén vergelijk te
komen? De Daily Chronicle meent van Wel
•n gelooft dat de regeering niet alleen niet
Op de verschillende gevechtsterreinen i n
Vlaanderen en Noord-Frankrljk
is het nog niet tot nieuwe krijgsverrich
tingen gekomen. Kort en veelzeggend
meldt het Duitsche stafbericht dan ook
„niet nieuws”.
Havas seint, dat er nog geen teekenen
zijn, die er op wijzen, waar de nieuwe slag
zal vallen, tegen Yperen, Hazebroeck en
Zétihune of tegen Amiens.
Intussdhen blijft men van weerszijden
medodeeliingen doen van de geweldige ver
liezen van den tegenstander, waaruit wel
de gevolgtrekking valt te maken, dat we-
derzijdsdh aanzienlijke offers worden ge
bracht.
Over de verschrikkingen van
het Westelijk slagveld ontleenen
wjj hier een en ander aan een brief van
een correspondent van de N. Crt.
aldaar:
Als een1 groote film trekt de eindelooze
legerslang voorbij. Ze houdt niet halt. Ze
kijkt niet naar de slagvelden, ze ziet de
Ook in Eltas-Lotharingen blijkt
de Landdag, onder Duitsche controle, aan
handen en voeten gebonden. Zoo publiceert
de te Stuttgart verschijnend^ „Beobachter”
een schrijven uit Straatsburg, waarin de
aandacht wondt gevestigd op de oponings-
zitting van den Elzas-Lotharingschen Land
dag. Hoewel 47 van de 60 afgevaardigden
aanrweaig waren, kreeg president Riklin
sleehjs 23 stemmen. Noch bij de toelichting
van onder-staatesecretaris Kohier op de be-
grooting, noch bij de verwijzing naar de
commissie, voerde een enkel afgevaardigde
het woord. Deze zwijgende oppositie der le
den vindt haai- oorzaak in een» vóór de bij
eenkomst van den Landdag tot de leden ge
richte mededeeling van den «ta<|houder
dat in de zitting niet mocht wonden ge
sproken over de zelfstandigheid des lands
of over de verhouding tot een anderen
bondsstaat- De houding der Landdag leden
was een protest tegen dit machtswoord.
De juistheid van dit bericht wordt door
een ander bevestigd, waaruit blijkt dat de
afgevaardigde Hauss Vrijdag 1.1. uit naam
van alle politieke partijen een protest uit
bracht, in de volgende bewoordingen ver
vat
„De Tweede Kamer constateert met leed
wezen, dat de besprekingen welke aan haar
werkzaamheid wonden opgelegd, haar be
letten de haar door de consitutie toegekende
rechten ten volle uit te oefenen. Zy beletten
haar in *t bijzonder de vraagstukken te be
spreken, welke de bevolking ,yap Elzas-Lo-
tharingen van vitaal belui»* Om aan
dit protest tegen de uitzonderingsmaatre
gelen welke op haar worden toegepast,
uiting te geven, heeft de Kamer besloten
zich van alle discussies te onthouden.”
