ger.
r I
HMII
K
ri
.chines,
aaimachines zyn
abrikaat, dat zich
i halve eeuw voor
en industrieel
gehandhaafd heeft.
waal
wrjaar la
WOEDE
zijn een voort-
n vermoeidheid,
loom gevoel in
seke gelaatakleur.
srichijnaelen zich
1624 29
57e Jaargang.
Zaterdag 11 Mei 1918.
No. 13693.
MIEN
Eerste Blad.
D
irischappij.
Jlfiiwe? 5
Itvoertag
Kt - -
kerljl
an&Zoon
- Tel. 82
Feuilleton.
De Gletschetvrouw.
’APIEREN
•ELEN
iTie^'ws- exx ^.d.-venrtexi.'txeloleu^L'vöQX G-otxoL®. ezx OxxxstxeJrcszx-
VERSCHIJNT DAGELIJKS BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN.
AIMACHIHES
al onze winkels
WAAK OPT
Bureau: MARKf 31, GOUDA.
SS“~
Administratie i Telef. Intarn. 82.
Redactiei Telef. Interc. 54$.
Dit nummer baataat uit twee bladen.
BINNENLAND.
JW
«DA.
<Ww« nrrrta*.)
«lom.
soliedste adres
abelen,
iten, Buffetten,
n pinches V e eren-
-enSatljndekenz,
els, Schilderijen,
Nu verviel Sivo In een nog dieperen
droom. Zonder ieto ie zeggen, volgde hij
haar, waar zij ban voorleg.
Hot zeilde kunnen Stork en de Rijnen
thans van de ambtenaren zeggen.
Maar dat het daarom juist goed i», valt
alleszins tv betwijfelen.
Wij hebben het voorspeld en dn* zijn
Wij minachten de eeniga tevredene».
HAGENAAR.
w Bouw- en Wooing-
idscommlssie Armen-
sgt alles, wanneer
Naar het Dtdteeh
van
RICHARD VOSZ
met autorisatie bewerkt door
J. WE&KELIWL-VJM Roeauif.
(Nadruk verboden.)
jcieteit ,,de Réunie’
Afd. Gouda van de
[ut van ’t Algemeen.
Concert Houtman»-
GOIBSCHE ((HIUVE
INGEZONDEN MBDBDBBLINGBN, 1-U ratrt. /IJS, rt«* /M*.
Op <ta voorp^lM «0 boo».'
Gttom Iwrtmtlta a l.«M<auta madaMlu" Ml eootawt tot mm tMltaoM.
Sm piu«. Oraoto tottan sa raadaa moto mkaad aam plMtarutata.
Adwrtaotlta tanw wntoa ImmooBm foor tMMtaMrt na mIM. OaaHn
Artm, AdrartaattataurMix ta AsmSn.
ABONNBMENTSPBUS: prt kwutart IJS. per TMk U «at, niet Zondsgablvl
per kw.rtart ZUS. P«r «Mk 11 Mat. mm wur d. besortfnr per looper reechlodt
Fmaeo per port per kwartaal 1.00. mrt lopdaceblad t ZM.
Aboumantan worde, dazrttyka aascumw. mu one burmu: MARKT 11, GOUDA,
bil onae azwitan, de. boakhandel on de po tkaatoran.
ADVEBTBNTIEPBUS: Vit Gouda en o irtraka. (Mmiwdo tot de. besorpkrlas) i
1-J rasda ƒ0.90, dke repel meer ƒ0.10. Vaa buiten Gouda en dan beaorptatag: 1—S
resale ƒ030, rtk» ngal meer fill AdraentU. na pobUakn vanaakdtjHmdaa IS
cent per ragab
ZIJ otoud aMrt' hem, mo nabij, drt hij
de warmt, na haar jnifdia lichaam voel
de, m deed de TTM* mrt atobta .tan,
Eu rij voordo hem lans» een enial pad
tuAecheu bloemenvelden, langs afgronden,
hooger en hooger
Na een uur gestegen te hebben, bereik
ten zij een vlakte, met groote blauwe gen-
tinne ate met een stuk wotkeloozen, zui
delijkt] zomerhemel bedekt. Ze zagen dit
mooie plekje pao, toen zij, om een scher
pe rotejmint heenbulgend, het betraden.
Öivo was graag omgekeerd^ want op de
gentianenwei bevond zich een vrooiijk ge
zelschap, welke stemmen en gelach den
belden zwijgenden als een roep uit *t le
ven tegenklonkeu: 't waren gelukkige kin
derstemmen, 't witó *C gelukkig lachen an
kinderen-
De schoolkinderen v<n Maloja, meisjes
en jongens, maakten op dezen moeien na
middag oen ul te tapje onder geleide van
de onderwijzer en de onderwijzeres -
van Madra A Mara en den jongeling met
den dtonteteeben naaiu, het dionhtacbe
wezen.
De jongens plukten de blauwe klokjes
en brachten ze aan de meisjes. Dece za
ten neergehurkt onder hel Nauwe azuur
om Malta geschaard en. maakten, oooata
meiejee graag doen, kransen van de blau
we, bladloos», stralende kelken. Ook de
onderwijzeres was bezig aai een krans.
Maar zij deed het zoo onhandig, dat de
’kinderen haar uitlachten. De jonge onder
wijzer - £ourtl«n zag hem nu voor het
eerst - had zijn mandoline meegebracht.
Nog waren beiden door do rote verbor
gen, nog liadden te onopgemerkt kunnen
teruggaan. Ze zagen dan jongen man de
mandoline nemen, hoorden hem spelen en
MKan:
BRIEVEN UIT DE HOFSTAD.
CCCGW1-
De achoone droom tan duizenden ie
wrèed verstoord en oon, biltere ontgooche
ling la gevolgd op vel o maanden van
sort hopen en blij verWadRen. Het rap
port van de Staatscomtefeeie-Sterk tevOor
bijna allen die in Staat^dienat zijn, een
desillusie geworden. Todn deze commissie
werd ingweteld hebben wij de leden ervan
óén voor Mu gewogen en ze bijna allen
te licht bevonden. Wij Voorspelden de mis
lukking en zie, de kous op het h»old
van allen te gekomen: de seboone droom
dat het rapport van dkzO commiseia de
blijde hooftacliap zou zijn die opriep naar
een dorado voor deze staatsdienst, is ata
allo droomen grootelijks bedrug guldeken.
raren ambtenaren die hun zakken
dden met statistieken en loonacha-
le
9F
vol
ten; - w- - - -^r
sati«p|iaJine», met omvangrijke berekenin
gen fn «ninutieuse groapeerlngen; er wa
ren er die met hun loonschalen naar bed
gingen en met hun toonachajen opaton-
den Blij aki een kind» dat Sint-Nioolaas
ziet naderen, en vol verwachting zijn hart
voel kloppen, hoeft de ambtenaar zich
verheugd op Stork, die straks mek kwis
tige hand zij» schoon» gaven van rangen
en aalarteseni zou uitstrooien.
Stork-Sinterklaas heeft echter precies ge
daan als de heusche Sint: de rijke hul
zen heeft hij wel bezocht, maar vete va<n
d-ï armere liet hij aan hun lot over.
En hij nam met de andere hand, wat
hij gaf met de eene. Achttien nallioen
'ajasM «otï h»j vergreten, maar dan nam
hij de veert’en mülioe» dnurtetoeelag terug.
Daar was men niet veel mee gebaat.
Het rapport van de comodssie Stork mist
alles wat men er van verwaoht had Ta
lent bHjkt er geen regel uit; nieuws ge-
zichispunten opent hei niel, het gaat voort
in het oude sop, met dien varstauds, dat
hel nog schee! gaat ook.
Gehoopt wae, dat het rapport zou bren
gen: jneer uniformiteit, meer eenheid,
minder rangen, scherper scheiding) tuasohen
belangrijk en minder belangrijk werk. Het
bracht van dit alles niet en gaat zelfs op
sonunigo punten precies in de tegenover
gestelde richting. Het stelsel van klasse-
verdeeling, waardoor Iemand die promotie
maakt, doch tevens van een grootere
plafls wordt overgepUtetet naar een klei
nere en daar 10 k 20 procent in sadarte
achteruitgaat, ia een stelsel dat origineel
mag heeten, doch tevens origineel te van
touter domheid. Nog altijd zat hierbij de
gedachte voor dat het op kleinere plaat
sen goedkoopst leven is tta.n in een groo
te stad En dat is absoluut onjuist, zóó
onjuist, dat ew ote regel het tegenover
gestelde waar te. In dè groote steden
gaat ieder ambtenaar verloren in de groo
te massa, ten govodge waarvan hij zijn
kfel.lt „d« Rtofe”.
derlrig Aid. Goud.
Crota.
out Bout- w°-
rstaiKKOOiuu*. Ar-
Weldra staan wjj voor de groote vwkie-
zfhgen voor de Tweede Kamer. Nog een
goede week en de officieels candldaatstel-
Üng zal plaats hebben en dan volgt de
groote verkiezingsdag op den Sen Juli.
Welken uitslag deze verkiezingen bren
gen zullen? Wie zal het zeggen?
De verkiezingen, die voor de eeiwte maal
zuilen plaats hebben onder het nieuwe kies
stelsel, waarvan de technische samenstel
ling tot in details nog slechte aan heel en
kelen bekend is, maar waarvan het kiezers
volk in zün geheel nog nagenoeg niets weet,
laten, met eenigen grond tenminste, geen
berekening welke resultaten ze zullen op
leveren. Hoe de verhoudingen der partijen
zullen zijn, die op de lijsten worden geko
zen, wie de candidaten zijn, waarvan .net
eenige zekerheid de verkiezing kan worden
verwacht, het is niet te zeggen. Slechts
onderstellingen z(jn te mallen. Maar deze
kunnen bfj de uitkomst nog heel gevoegelijk
blijken vergissingen te z|jh. Wie er in de
nieuwe Kamer zullen zitting nemen: het
blijft tot aan den Ben Juli, wanneer de
«tembuB uitspraak doet, voor ieder een
verrassing.
Wie kannta heeft genomen van wat or in
do teatete maanden, in verband met de ko
mende verkiezingen, is .voorgevallen, wie
heeft gezien welke stroomingen er in het
volk zün opgekomen, welke partjjen en be
langengroepen er zijn geformeerd, van
allerlek aaixl en aamenatelling, wie gevolgd
heeft dk motieven, die tot de oprichting
van die pkrtijen en partijtjes hebben geleid,
die ia het ongetwijfeld voor de oogen gaan
draaien. En dat is geen wonder. Het mee
doen aan het veikiezingeapel is geworden
een sport; een modegril te het te noemen;
men wil er aan meedoen en haast zich er
voor, men mocht eens te laat komen. Het
nieuwe kiesstelsel biedt de kans, waarom
zou die niet worden benut? Evenredige
vertegenwoordiging, zoo wordt er gerede
neerd, moet brengen vertegenwoordiging
naar evenredigheid van alle groepen der
maatschappij, en don eerst is de grond
gedachte van het stelsel werkelijkheid ge
worden. En of nu die groepen zijn ont
staan uit groote geestelijke en maatschap
pelijke stroomingen, dan wél of zjj hun ont
staan danken aan utiliteiteoverw'egingen,
dat doet blijkbaar niets terzake. En zoo is
ridderlijk gesteund hebben. Maar zij had
zijn hulp niet noodig.
„Wat te uw land mooi!”
Ze bleef staan, keek om zich heen, over
zich aelf verbaasd. - „Wat is er dan
toch met me? Ik vind 't wezenlijk mooi!
Ik houd plotseling van die ontzettende
bergen. En wat gaat het stijgen gpmok-
kelijk, wat doet het mij goed. Komt dat
door de beroemde lucht van het Engadin
- of.... of wat
De vreugde over haar 1»wondering van
zijn geboorteplaats maakte Sivo zoo vroo-
Hjk, als hij zich nog nooit gevoeld had.
Hij werd spraakzaam, toonde haar zijn
lievelingen, noemde de namen van alle
toppen, schilderde het leven vaa de be
woners, hun voowdurenden kamp mei <fe
gevaarlijke nahtur, die zij toch zoo lief
hadden, maalde de seboone vrouw de ver
schrikkelijke pracht van een winter te
Maloja, liet voor haar oogen de stormen,
uitbreken en den nevel opstijgen, die den
eenzamen wandelaar doet verdwalen ,en
hem den dood tegemoet voert; hij ver
haalde haar Alpentragedies met de wel
sprekendheid van ,een dichter, zoodot sij
aandaehtig toeluisterde. Toen hij meteen
diepen zucht zijn verhaal eindigde, bleef
■Ij zwijgen. Maar haar oogen spraken en
Courtieo, die zijn hart voor zoo verstijfd
hield ate de- top van de groote Marina,
ondervond bij deze zwijgende taal een
rilling.
waar te de Monte della Dtagra-
het geworden een gewirwar van partijen, die
elkaar bü de stembus van 1918 zullen be
kampen. Want, ook in het stelsel van
evenredige vertegenwoordiging zal er moe
ten worden gestreden. Vooral deze eerste
maal, nu het voor het kiezersvolk in massa
door de veelheid van lijsten bijna niet
doenlfjk zal blijken te beoordeelen op welke
lijst en welke candidaat nu wel moet wor
den gestemd.
En hei zou niet te verwonderen zijn, ook
al te de kiezer tot stemmen thans bjj de
wet verplicht, dat hij zich, nu <te nood der
tijden dag in dag uit hem de grootste zor
gen baart, niet kan opwerken tot die be
langstelling voor het politieke leven, die
hij als kiesgerechtigd staatebuiger ook in
zijn eigen belang moet hebben. Want van
groote beteekenis ie het thans geldend alge
meen kiesrecht inderdaad, omdat daardoor
berst tot uiting kan komen de geest, die
er in het volk in zijn geheel leeft. Dat de
toepassing van dit algemeen kiesrecht in
deze tijdsomstandigheden voor de eerste
maal moet plaats vinden, is echter niet
bijster5'gelukkig, daar de levenszorgen hun
stempel op den mensöh drukken en z(jn
geest versomberen. De mensch van heden is
niet die van vóór den oorlog; ook in dat
opzicht heeft deze wreede t(jd een ontwik
keling gebracht in abnormal en zin.
Nu moge voor velen de politiek zijn ge
worden tot een dood ding, wijl de strijd om
het kiesrecht ia uitgestreden en de pacifi
catie op onderwijsgebied, tot stand la ge
komen, nu moge er onverschilligheid ten
opzichte van de politieke vraagstukken be
staan, die toestand levert gevaar op. Die
stemming van apathie zal van grooten In
vloed zijn op den uitslag der verkiexingen,
op de amen steil ing der nieuwe Kamer,
die geroepen wordt gedurende vier jaren
-de landsbelangen te behartigen.
Pparom moet die onverschilligheid van
het kiezersvolk weg. De moedeloosheid
over den nood der tijden, moet wijken
voor geestkinacht en energie, die de
de belangstelling opnieuw zullen wekken
voor de toekomst van het land, waaraan
de kiezer straks door zijn stem richting
moet geven.
Waak op!
Er is een nieuw tijdperk aanstaande, dat
geboren wordt uit de drangperiode, die wü
thans doormaken. En w(j hebben te zorgen
dat voor dien nieuwen tjjd het beginsel der
vrijheid van richtsnoer zal zijn, tot verhoo-
ging van het zedelyk, geestelijk en stoffe
lijk welvaren van ons geheele volk.
22
Wonderbaar, dal zij plotseling daaraan
denken moeet. Nog wonderbaarder dot hij
dat geschilderd hadh voordat hij haar had
gezien. Wal kwam haar heden toch inde
gedachten! Alsof ze een vrouwelijke de
mon was, die zijn verderf wilde. Idefheb-
bua zou zij hem, hem gelukkig maken;
hem leeren, wat het is, Het te hebben en
gelukkig te zijn.
Juist voor den kunstenaar beduidde de
Heide het leven,, jutet voor dezen man.
Wal kon zij goed bergen beklimmen! Als
of de weg gelijk was, alsof zij, in haar
modieus costuum, mei haar parasol als
bergatok, een geoefende bergbeklfmeter was.
Geen blik van haar afwendend, dacht hij:
,,J» kondt mot haar da Margna bakUm-
manl Daarin bad ja ook geteoht, dat sij
■wak wwa Toen zij in Rome naast je
wm zij werkelijk een geheel an-
dere, een moede, een afgematte. Het was
toch wel edel van je, er toen geen aan- ,JEa
Htosht aan te sdienken. Het was wonder- zla
***»Ujk ridderlijk jopos eene dame.
Schaam je, Courttenr’ Had» sou
M haar op bijxmder moMRjko plaatsen
Ondervoeding.
iJo arts Premseia uit Aaaendeift
schrijft aan „Het Volk**
Haihmwt In <te algtdoopen tijden het eet-
vraagstuk in de Tweede Kamer wnrdaan-
goroerd, dan klonk van <to minietereiaiel
- speeiaaj van minister Treub - en ook
vaak vanuit de Kamer het parool; „Er
is nog geen ondervoeding geconstateerd!*’
Eli unm beriep zioh dan op onderzoekin
gen op whool kinderen verricht, waaruit
zou blijken, dat *t gemiddelde gewicht en
do givniddeide lengte gedurende den oor
log niet was achlaruitgegpaan.
Hit leek ons altijd vreemd uit die on
derzoekingen conclusies ie mogen Irekkou,
oind&l de gestorven kinderen en do zieke
nlet-echoolgaands leerlingan natuurlijk bui
ten *t onderzoek bleven en deze groepen
juist in staat waren, de balans wuardea
anderen kant te doen overslaan.
Een voor korten tijd verricht onderzoek
vun don tioltoteoschen gemeentearts deed
het optimisme reeds dalen en de voor
eenige dagen In het „Handulsblad" ver
melde cijfers moeten den meest greMolo»-
zen optimist wel bskeefen.
Mr vah Zanten, de directeur van hel
Amsterdanisob Gemeentelijk Bureau voor
Statistiek, pnblfoeert het volgende ateajt,«.
Er stierven te Amsterdam in
waarvan aan
tongtubarculose
M - 89
63
87
187
Amsterdam
Zoo was het dan gebeurd, zooals bet ge
beuren molest. Sivo Courtien had op de
zen vrouwenmond een kus der eeuwig
heid gedrukt, went door allo eeuwigheden
heen was hij door z{ju kus aan deze
vrouwenziel verbonden.
*t Was dan ook <te eerste kus van zijn
leven geweest
1913 van 5-48 j. 93A kinderen,
1917 van è-13 j. 278 kinderen,
1913 van Ub-19 j. 198 kinderen,
1917 van 14-19 j. 287 kinderen,
Terwijl de bevolking- van
van 1913 tot 1917 met 8 per 100 toenam,
vermeerderde de sterfte der kinderen van
5 tot 13 jaar to dien tijd mei 16
lik) (en voor de longtubercnlose met 97
por 100) en dor kinderen van 14 tot 19
jaar met 57 per 100.
En, zoo vervolg! mr. Van Zanten, dat
de toestand steeds ernstiger wordt, blijkt
wei tol de volgende vergelijking van hrt
eerste kwartaal 1944 (een wat de sterfte
betreft vrij ongunstig kwartaal) met he|
I'ernto kwartaal 1918
In hol eerste kwartaal stierven in
waarvan aan
longtubwcttloas
1914 van 5-18 jaar 59 kinderen,
1918 van 5-18 jaar 70 kinderw,
1914 van 14-19 jaar 48 kinderen,
1918yw 14-19 jaar 75 kinderen,
De sterfte der kinderen van
i Uw hoede,
«t zijn bloed te
tijdiggebruikvan
jrmend lichaam-
1 middel. Geen
aat er dan
evetogen
noede en zwakte-
>edig verdwijnen
nieuwde kracht.
1.75, f4 25, f8.25.
He Drogist**.
haast fluisterend*, als roerde zij een go-
hdme snaar a&n in rijn binnenste, waar
van slechte hij en zij wisten, slechts hij
en zij weten mochtets.
Even zacht en gjsheimvol gaf hij ten
antwoord -.
„Daar, aan ds overzijde. U kunt den
berg van bier al niet zien. Daartegen
over staat mijn hufe. Als gij wist, hoe
verheven mijn eenzaamheid ia, zoo zoudt
gij-.”
Hij zweeg, beefde. Het was als had hij
plotseling »een vteioen, waarin hij zich
zelf zag daarboven, waar hij koning was
en aan zijn zijde de jonge, verrukkelijke
vrouw, die nu naast hem stond en hem
aanzag met dien raadaelachtigen blik en
den even geo penden, laclieodeu mond. Hij
behoefde zijn hoofd slechts te buigen en...
Hij dacht het. En terwijl hij het nog
dacht, had bij het reeds gedaan: hij had
het tot hem opgeheven gplaat met beide
banden gevat en aan zijn borst getrokken
en had baar oogen, haar voorhoofd, haar
lippen gekust. Zijn kussen hadden haar
oogen, haar lippen gestoten....
14
16
CO
41
8-18 tadr
„Ma belle val, ml Engiadina...J>
In den droom, waarin Bho nu/ teeld», 1
hoorde hij den vreemde het grt<<4de lied J
van de EngaoinerH met zulk eed klwn v/
zingen, dat de seboone jongeling, te mid-,’
den der kinderen, een toovenaar geleek,f
wiens melodieën de menseben uit da diep
te naar boven getrokken had, naar boven
gftrokkim, ook Maira.
Het bed was uit. De metejes, dte met
haar krammes klaar waren, zetten zei el
kaar ladwuid en juichend op. Malta had
g««egd, dat ze te onhandig was om Moe-
me te vlechten, en nu kwam «en van
de kinderen -r het jongrta en llehto -
en zette eeu krans op het hoofd van de
onderwijzers. Ook de zanger kreeg een
krans en hij liet zich de kroon van Noe
men welgevallenalsof die bij hem hoor
de. De twee mooie, fcuge mcnscheamet
hun MoementoN geleken een bruidspaar.
lu dit oogenbilk trad gravin Joaetta na
derbijhfaira herkende dadëlijk de vrouw,
die 8’vo nog immer volgde- Aan de rij
de vaa de voorname dame kwam Bivoo»
Malta lor.
De onderwijzeres keek op, mat wijd
geopende oogen zag zo naar beft, aooala
ze daar aankwamen. Sivo Courtien met
<le vreemde, die ze reeds k«nde en die
haar bewondering had opgewekt, maar
tegelijkertijd vrees had Ingcboezemd. En
nu wist ze de oorzaak daarvan: de vreem
de wae de gteteéhervrouw, die onheil
bracht.' En ze was gekomen «m...
leven kan inrlohten zooate hij dat helf
wü vu zooala zijn aalarta dat todteat.
In een kleinere gemeente U de plaate
die de ambtenaar In de lijst van rangen
en standen inneemt, van te voren aange
wezen en daaraan kan hij niet ontkomen.
Heel vaak wordt verplaatsing naar een
groote atari begeerd, jui*t omdat het mo
gelijk Is daar goedkooper te leven.
Het heeft dan ook stomme verbazing
wekt, dat in dezen tijd een couwnbwde die
een jaar lang aan het onderzoeken l»r-
«■««I nog tot een *>r<etijke domheid kan
kom Toen indertijd de coniHuiHste werd
ingesleld hebben wij er op gewezen dat
ze niemand bevatte die op de hoogte van
de praktijk was Alweer is gebleken, dat
wij het bij het ju We rind haftten.
Geen wonder dan ook dat van alle zij
den de critiek komt opeetten: dagelijks
vergaderen de ambtonaren-organisaties en
rondliepen met eigen reorgaui- er |B nog geen enkele dlo zich tevreden
«v. hecft g4)Uxmd QVer het rapport.
Al slikte een kwarteeuw 1» het ainbte-
naren vraagstuk van urgenten aard. Hel
begon spaak te loopen én met de hoeveel
heid ambtenaren èn met de zonderlinge
organisatie van hen. De saJatfeering was
hopeloos In de war en geen minister was
'er die er weg uit wist. Toen kvjam de
groote commissi?-Stork, die ordie zou bren
gen in den chaos, <Uo zou uitroeien wat
er verkeerd wa« en die de salsrieeriog
ecus In goede banen zou to'den. Althans
zoo hoopte en vertrouwde men. Doch het
resultaat was juist onderkom. Er heerecht
verslagenheid in de hMrarchtecb-bureau-
cratiBChe gelederen. Dat bad men nu hee-
lernaal ni«t verwaoht
Wij zullen niet zeggen dat wij de op
lossing van het ingewikkelde vraagstuk
kennen; wij zuilen ook niet beweren dat
het Ideëel te op te losse», maar wij dur
ven wel zeggen dal het rapport van de
Staateconunissle de oplossing verder dan
ooit heeft afgevoerd. Noodig is 1» de eer
ste plaats; splitsing van bet werk In
twee soorten, het zuivere Koello-werk en
het moer intellectueels in vak-werk. In dé
tweede plaate regeling van werktijden
en van een goede oontróle op heiwerk.
Vervolgens inkrimping van het aantal ran
gen en klassen. Eerst wanneer dit te |*-
schied en daardoor h<t aantal benoodig
de ambtenaren veel te verndnderA aai het
mogelijk zijn Balartareg^llngeii te ontwer
pen.
Deze commissie begon met het laatste
en dus moest zo trien.
Wij die dagelijkf hebben gezien en ge-
hoord wal er in de amltienaareMdngen.
leefde aan hoop en vertrouwen op deze
commissie, wij kunnen begrijpen dat zij
allen verslagen, om niet te zeggen ge
griefd zijn door dit resultaat, dat aannle-
mands verwaclkingen voldeed
Iedereen te even ontevreden, zelde de
dlstrlbutle-lelder tot Minister Porihuma.
Iraa voor jaagslal
i«a. 20
ZIKN.
nMiuMIhlcklF
lam.
riJK.
adsvergadering.
irtww
