Iers AZoon IJK. DE OORLOG. 57 r Jaargang Maandag) 10 Juni HUN tfi t Blad. VERSCHIJNT DAGELIJKS Bureau: MARKT 31, GOUDA. PIEREN LEN IEN Tel. 82 Holland -Rijwielia. Net FeuiMetoR. 1 r* De Gletschervrouw. Star M DdMta iOOFS IE AM>& Uieix-ws- en -A.d.-vextezxtieToleud. voor O-oxxd.se en Cxxxstxeleeïx. BEHALVE ZON- EN FEESTDAGEN. Parlement en Volk. MAN, 350. randen wwdaa iriheni AdminiKratiaTelaf. latere. 82. Redactie Telef. Interc. 545. ief h Ukr. tering zuilen I, Stolwijk. NKOST. 1UIT”. so zou 4 dae prik Groot. MMn AdnrtMlI. taHM. rata Isrtaratta taor ta..ta wMta. R.ita.. (Uom. AdncttaPtabuaMz tem Mta. 24 irpoedet. del in haarweeeching rt en een mnete erlj abonnementen aangenomen 2046 30 lur ictuur MGHMI* RICHARD VMS met aotoriealiè bewerkt daar J WEMEL fltt-VAN ROMUM. (Natrok verbaden.) De K WBEI. ORDKN. hef met DSTRAAT m 2053 10 LOEMEUER. I Nederiandach MMBEM ene. I1/* «or den Dolkdena. •R. 'WM loot Mn vefON- Voorkomi hlM hoofd liOlllSIH E (01 It t M. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1-4 regels LM, ofln rafel moor /MR Op de voorpagina M keimes. volkomen onjuist, dat de doorsnee-Neder- lander een onverdraagzame partij-man ie. Integendeel, naast verlangen naar zelfstan digheid en begeerte om eigen weg te gaan, staat de zucht om in ouderlingen vrede te leven. Vooral als het terrein van het prac- tisch leven betreden wordt begeert men geen gekijf en splitsing, want men gevoelt, dat een gezonde samenleving hierdoor slechts wordt benadeeld. Van de tegen woordige kiezers is dan ook hoogstens één op de vjjftien aangesloten by een staat kundige partij als lid. Wie onzen nationalen geest door stadie van het verleden leert kennen, Vindt dan ook dat de geest van verdraagzaamheid het in het openbare staatkundige leven heeft we ten te winnen van het driven naar ver volging en onderdrukking. Velen meenen echter, juist doordat zich dit in onze geschiedenis als een zoo na tuurlijke zaak aan ons voordoet, dat dit een van de dingen is, die vanzelf spreken en even zeker z(jn als het opgaan der zon. Dit brengt met zich, dat men, wanneer het be treft mede te werken aan het staatkundige leven, in breede kringen meer lust heeft om als toeschouwer op te treden, dan als deel nemer, in de overtuiging, dat de zaak toch wel terecht komt. De breede en verdraag zame elementen voelen zich weinig geroe pen van hunnen t\jd, die veelal zeer in be slag is genomen, te geven voor politiek. Doch dit brengt dan uiteraard mede, dat hunne afwezigheid het terrein vrij Idat voor anderen, die wel lust hebben naar het zoe ken van verschillen. Een betrekkelijk klein getal personen kon aldus als voormannen in politieke zaken optreden. Onder die weinigen vormden z(j> die het oog uitsluitend gevestigd hadden op het handhaven van onzen ouden nationalen geest op versterking van onze eendracht, dan nog een mindeifteid. Op die wijze is ons politiek leven steeds meer een terrein van scheuring en getwist geworden. De partij-leiders vermenigvul digden zich en omringden zich met vurige geesten, die in het land de burgers tegen elkaar moesten opzetten en geen gelegen heid voorbij moesten laten gaan om léden van een andere partij in een hatelijk dag licht te stellen. In plaats van in slechts enkele hoofdgroepen te vallen, is ons klein parlementje het vechtterrein voor niet min der dan zeven partijen, waarvan vele elkaar bedektelijk of onbedéktelijk „parlementair" het licht in de oogen niet gunnen. De con centratie had hierin, wat de linkerzijde be treft, eenige verbetering gébracht, maar het Evenredig Kiesrecht van Cort van der Lin den, dat, als het onjuist wordt begrepen en toegepast, het partij-wezen ten troon kan verheffen, heeft helaas! thans den hduen- sabbath weer ontketend. De grondtoon van ons nationaal gevoelen vindt zijn weerklank niet in het parttf<e- kibbel, dat, door het verre blijven van ve- de atelier van Courtien. Onderweg had hij een ontmoeting, die hem het bloed la het gelaat joeg: zijn eerwaarde pastoor Briccius Ladaen in gezelschap van den jongen onderwijzer, „den Italiaan'*. Zelfs de geestelijke heer was gevangen geworden door den lach van DiouWö en het prettige van zijn geheeten persoon. De twee waren zoo ijverig in gesprek, dat zij Vital niet dadelijk opmerkten. De le hoorde den geestelijke met zijn scher pe, harde stem zeggen; „De doodzonde van dit meteje is zijn tro s Eerst zou zijn zondige trots ge broken moeten worden, voordat de Heer het zou kunnen gedoogen. Dan echter...” Toen zag de zedepreeker echter de© af valligen kloosterling, brak midden In den zin af en er geschiedde iets vreemds; de geestelijke groette den gehate het eerst met eigenaardige vriend dijk he’d, met ei genaardige uitdrukking- Vital groette niet terug. Toen hij de twee voorbij was, hoorde hl] den priester met lulde stem zeggen „Bij dien is het precies hetzelfde: bij hen moet allereerst de zondige trote ge broken worden. Dan kont hij... Geloof mij, mijn beate jonge vriend, hij zal komen 1” De „beste, jonge vriend”1 stemde lachend toe; hij meende ook, dat „hij" zou ko men Vital bleet staan. Zou hij omkeerenen de twee antwoord geven? Welk antwoord? Eer zou de Tomogh tocher naar pastoor Briccius Ladlen in den biechtstoel, inde kerk komen dan hljl... Mocht hij dat leg gen an bezweren? Kon do msnsshvon 47 Op zekeren dag ondernam hij een moei lijken tocht - naar boven, naar de pas hoogte, naar de kosterswoulng. Het duur de lang, voordat de eerste gedachte lot besluit, hot besluit tot daad werd. Hij wentelde in zijn hart het voornemen, als of het een rotsblok was, dat hij tegen •en berg moest opbrengen. Voortdurend ontgleed de last der gedachten aan zijn «wet, en bijna was ’Gian. Vital een Stey- phu.3 geworden, Indien htf hem ten slotte niet waa gelukt, den steen te pakken en vast te houden. Toen stond het bij hem „Ik moet met Malta spreken, die n»n gaat te gronde door die vrouw. Eén Hechts kan helpen Malta i Mars. Zij ®oet hem helpen! Maar Ik moet het haar Mggen, moet het voor hem van haar vorderen. Als Courtien het wist, zou hij m>J uit huis jagen, alsof Ik zijn ergste vijand ware. En toch ben Ik zijn beste *ri«ad. Laat bij er mij uitjagen - als hij »aar wordt geholpen! ik kan het niet." Dus ondernam hij den moeilijken tocht Liever «ou hij door den Malojawlntor om- koog zijn geklommen naar hetingoOMeuw- ABONNEMENTSPRIJS: por kwartaal LM, por week 12 cent, mot Zondagsblad per kwartaal 2.15, per week 1T coat, arm mr de bsaorging per looper geschiedt. Fitaeo per peet per kwartaal LM, met tondagobtad 245. Abonnementen worden dagelijks aangenomen mb om bureawi MARKT II, GOUDA bö oM* Mrenten, den boekhandel en de po tkantoren. ADVERTENTIEPRIJS: Uft Gouda en o mtreken (beboo rende tot den besorgkring) 1—5 regels /040, elke regel meer ƒ5.15. /an buiten Goods en den benorgfcring: 1—5 regels /0.55, elke regel meer AM. Advar entrita na pobifatoo cent per nnML verstaal kunot, rijgen - «todrtik: --een geode ma- tfer kwijtraken; de eerwaarde nowstkem Hj zich. Md vreugde! f Dm heb fe gteteren met hem gr.prakea.” (Wordt vervolgd.! IL De verhouding tasschen het Kabinet Cort van der Linden en de Tweede Kamer bleek ons, in een vorig artikel, van dien aard, dat zij niet in overeenstemming was met hetgeen in onze staatsinrichting grond slag is. De afgeioopen weken hebben onze klacht, dat deze Regeering uitdrukkelijk uitgesproken verlangens van de Volksver tegenwoordiging met onbewogen gelaat voorbijgaat, nog weer komen versterken met een nieuw voorbeeld het verlangen van de Kamer dat de landweer niet tot eene herhalingsoefening zal wonden opge lopen, legt de Regeering naast zich neer. Kamer of geen Kamer de zaak gaat doorl Onze conclusie, dat het hoog noodig is dat de verkiezingen gezonder toestand brengen, is daardoor slechts te meer klem mend geworden. Behalve .de houding van Kabinet en Tweede Kamer, verdient ook de band tus- schen Volksvertegenwoordiging en volk meer dan ooit aandacht. Daarover is meer malen in ongunetigen zin gesproken, en ook aan stelselmatig opzetten tegen de Tweede Kamer heeft het niet ontbroken. De door zichtige campagne tegen het Parlement, zooals die van dag tot dag door een onzer groote dagbladen gevoerd wordt, laten w(j hier buiten beschouwing, daar wij het niet wagen ons te verdiepen in de beweegrede nen, die tot zulk een lang volgehouden rof fel vuur leiden maar ook afgezien van k deze „Hetze” is vast te stellen, dat de Ka- mer niet populair is. I Voor juist begrip dient bedacht te wor den, dat populariteit in den eigenlijken zin des woords nooit het deel der Kamer is ge weest. De Kamer ondergaat hier het lot, dat ztf zelve der Regeering nogal eens deel achtig doet worden, zij wordt gecontroleerd en gecritiseerd. Dit sluit meestal in, dat aanmerkingen en ongunstig oordeel niet ontbreken. Toch behoeft dit nog niet te lei den tot een verwijdering tusschen Parle ment en Volk, als thans in vele kringen is waar te nemen. De grondoorzaak van deze verwijdering is hier dezelfde als bjj de verhouding tus- sehen het zittend Kabinet en de vrijzinnige partijen. De geestverwantschap die er moet bestaan, bestaat noch daar, noch hier. Dit ligt voor het grootste gedeelte aan het feit, dat de scheidingslijnen, die Tweede Kamer in partij-groepen verdeelen, niet de verlen ging zijn van lijnen, die de Nederlandsche burgers in vakken gesplitst houden. De wijze waarop de vertegenwoordiger des volks in het Parlement tegenover elkaar staan, beantwoordt niet aan de wijze waar op in het algemeen de menigte der kiezers en der bevolking als geheel denkt. Men zegt wel eens dat ons volk zich in onderlinge twisten vermeit toch is het Malta voerde met haar vader een hef tig gesprek. Dc vreemde huisgenoot wm den koster niet ateebta oaMagenaam, maar ook zorg wekkend. Hij drong er daarom op aan, dat de onderwijzer een ander logies sou toeken. Nu stond Maira den benorgdeo man te woord op haar wijze, zonder om wegen en plichtplegingen. „Daar heeft de pastoor u zeker toe aan gezet? Want uit uw woorden hoor Ik den eerwaarden heer." Hu. tegen wien argwaan werd gekoes terd, verdedigde zich levendig „Je doet mij weer onrecht. Denen keer den paMoor eveneens. Waarlijk en waar- achtig! Je zult mij niet g looven - Ik begrijp het zelf niet gMd.” De man werd nadenkend en zweeg. Zijn dochter moest er bij ben» op aandrlngen haar te zeggen, wat hij niet begreep van den geestelijken heer „Dat bij het mij In bet geheel niet kwa lijk meat mm»U’ dit zwarte schaap der Kudde weer tot d«n goeden Herder terug te voeren. Waar door? Misschien toch niet....’’ Ondanks het dwaze van de bliksemsnel in hem ontwaakte achterdocht, balde Glan Vital zijn rechterhand, hief die op, als om te staan, en liet ze vallen, alsof hij een wapen in de hand hield en daarmede het hoofd van den schurk wilde verplet teren. Daarbij hadden xijn oogen den blik, die btoed moeet zien. Het wm op desen moeilijken tocht een booze ontmoeting geweest en. booze ge dachten vergezelden den man naar boven. onderwijzer niet oen Zij had er aan gedacht - m» *»W| btovan dedi». te.1 gen baar Wj, dia zij kleinzielig ea onbeAiidend vond. Jutatl De menneten vonden b«* ntei passend, dat de Joaga on derwijzer in do kooterswoafag met do jonge onderwijzeres onder Mn dak woon- de. Welke menschee? Took niet de boe ren en boerinnen der borgen van Malei»? De geestelijk» beer aam er ta zijn streng zedelijkhshkgevoei Mastoot .asn, m <ta ko«er had, ouder den tavload vaa den eerwaarde, dm gSMcbm zomer er raada door gleden, hetgeen do man, uit ver- leg<nhsid voor het verachtelijk lachew M bot voorhocti tronaan tijoer doohter, thuis anp-tig bad verzwegen. Nu moest hij er uMng »an geven. „Ik weet ntet meer, hoe ik het meiden pastoor meen, hoe ik h<t mei de» pudeur heb. Nu hij zulke jgpede mtedtes Is met den BerghHler - 4e: loder op zijn hand Nu konden wij hom op zichzelf inrtaan? Hoe moest hij bij den pastoor komen? Met gebroken trots? Wat moest rijn trote breken? Dat was het juist! Zijn harttiochtelijke liefde moest zijn zondigen trote breken-, wat hei beate en hoogste ia den man was, tegelijker tijd het sterkste in hem, moest hem zwak maken en verootmoedigen. Het moest hem op de knieën blengen. Maar niet voorde Godheid, doch voor den priester.... Als het ooit zou gebeuren, als hij ooit „komen", door de liefde tot de vrouw ter wille van de vrouw, dan zou hij ter wille* van Nerlna liegen en huichelen, waar hij het zelfs voor God niet zou hebben gedaan.... God moge hem de zon de vergeven, als zij hem daartoe zouden bretigëh. Het zou een doodzonde zijn. Hij verweerde zich nog, bleef standvastig en sterk. Nu en dan was het hem echter te moede tüoot bit plegen van de godslas tering die de prteMer ta den naamGods van hem etechte, de banden zijner ziel zou verscheurec, alsof de misdadiger, die in hem huisde, den zou moeten uitbre ken, fndlen zij hem ertoe zouden bren gen, ter wille van Nerlna openlijk kerk boetp af te leggen. Het gelukte hem zich te bebeerseben. Niet één keer wendde hij z!oh om naar de two«; hij vervolgde diep ademhalend zijn weg, rijn gedachten niet zonder moei te van rich zelf afleldend: „Welk meisje bedoelde de paap? - Maira! Alleen baar kon bij bedoelen. Hij sprak tot den jon gen dwaas van haar trots, en dat die eerat gebroken moest worden - gebro ken! Door welk middel, tot welk doel? Hst doel ia tm rntaste duidelijk: om ook Hervatting van het DuHachaolfcnaiaf in het Westen. Nieuwe vorderingen. Lloyd-Aeorge aan het woord- Oo nieuwe RUkadag-pruaidunt. Duitsch-Ooatenrijkaoh boadgenootachap. Entente-politiek tegenover Rusland. ONS OVEBZICHT. Na eeuige dagen van betrekke Lyne ruA na ueu gruoteu aanvul der lAdUcbe Iroe- pvu, uie ver in bei EruMche Irout'door- uruu^ acnijnt opnieuw sen geweiü.ge ac ue gaaiaie. Het r ransche iegerueriont va.i heucnnacht meldt thans dat'het Dutsche oitanslei opnieuw met kraoiu is iugezot en Ue strijd zich met groots hevigheid o^ het punt tussohen Moaabdter en Uss ont- wuktk. V oigeii» de laatste berichten zou den ds Dukachers de linie Kubercouri-ie- tretoy-aiorUseer heboen bereikt, in het centrum slaagden de Duitechors er ut hot dorp Reasons sur Matzet Mureuil te be zetten. Up den rechtervleugel werden zij door de troepen der geallieerden op het irout BHvaJ-Loretton-Gcuitvihe staande ge houden. Zaterdag Uaagden de k ranschen er in ten Oosten van' Haute Braye eemg terrein te winnen, waasbij hen een lüu tal gevungenen ta handen \t»len. Ten Westen van Chatoau-'l hiery konden de Amerikanen hun linie verbaleren, waarbij den Duitschers zware verliezen werden tas- gebracht. Welke lijdingen zullen de komende da gen brengen Lloyd George heeft weer gesproken Hij hield aan het gastmaal der drukkereorga- uteatie een van die gespierde en enthou siaste redevoeringen, waarmede hij de geestdrift telkenmale weet op te wekken, zonder dat eigenlijk iets coooreete door hom wordt aangsvoerd. ,,Up dit oogen blik,” zoo beeft hij gezegd, „beleven wij een worstel ng met een brutaler ide.ial dan men ooit aan Europa heeft trachten of te dringen: het Pruisische militaire ide aal; dat de menschelijke beschaving terug zou werpen ta de duisteren krachten van den voortijd. „De prijs voor de overwinning te beta len is hoog en vreeselijk, maar de nien- schelijke ellende waarmee hij wordt be taald, haalt niet bij hetgeen te verdedi gen valt „Het zijn spannende dagen, alsof wij •tonden bij het ziekbed van iemand, die ons nauw verwant is ea die worstelt om rijn leven. De crisis ta nog niet voorbij, maar met een sterk hart zullen wij er ons doorheen slaan. Alt> de crisis over ia, staan we voor een nieuw begin, maar met andere pre ien, sedert tientallen van jaren steeds toe nemende is. De vervreemding tuaschen Par lement en Volk ligt dan ook niet zoozeer aan het Parlement, als wel aan het volk, dat zich heeft laten leiden tot het bijeen brengen van een aantal vertegenwoordigers, die met .geheel andere gevoelens naar het Binnenhof gaan, dan de kiezers vervullen. Deze zien niel in de eerste plaats naar par- tty-programma's en verschillende formulee- ring van wenschen; z(j mogen een oogen- blik genot hebben in een vinnig debat en handigen stryd r- toch is dit voor hen meer een welkome verstrooiing, een publieke ver makelijkheid, als een volgen van wat leeft in hun ziel; zij studeeren niet in de opganen, die van politieke geschillen leven, ztf laten rich het leven niet vertdtteren door vijand schap tegenover hunne plaatagenooten, sn zijn ten slotte uit op een aakel(jke leiding van 's lands zaken, waari>(j de waardigheid wordt bewaard en de degelijkheid het wint. Wordt de Tweede Kamer dan echter een terrein, waar het wel eens „bar” toegaat, waar de interrupties vliegen en de paren these „luid gelach” een hoogtepunt schijnt, waar het zelfs, als bij de speech van Nier- straaz, zeer nabij handtastelijkheden komt, en de taak van den voorzitter van jaar tot jaar zwaarder wordt, ja! dan voelt het Ne derlandsche publtak toch wel, dat het partij wezen zijn schaduwzijden heeft en betwij felt het of de „politiek” wel op de meeit gewenschte paden wandelt. De Liberale Unie vertegenwoordigt in ha ren opzet den grondtoon van onzen volks geest, zooals wQ dien boven teékenden. Zij Is geene partij uit scheuring voortgekomen, wel eene, die door schizmatifcche elementen Is verlaten. Z(j verwondert er zich niet over, dat deze scheidingsmannen niet beter weten te doen, dan te houwen en te steken naar de eenheidspartij, die op broeden grondslag punt van centrale vereeniging is. Zij vertrouwt echter, dat al dit krakeel, geinster en „misverstand” een waarschu wing zal zy'n voor de Nederlandsche kiezers om te bedenken welk bijzonder gewicht deze verkiezingen hebben, opk voor een betere verhouding tusschen Parlement en Volk, dan thans bestaat. Zij hoopt, dat men zal inzien, dat de keuze van hen, die aansturen op eendracht en op zakeiyke politiek bo ven partij-getwist, voor on» nationaal wel zijn van het grootste belang is. Dat het vermorsen van nationalen tijd een einde neemt, is dringend noodig, de toe komst die ona. wacht is daarvoor te ern stig. Het is de allerhoogste tijd, dat de kie zers zorgen dat „politiek" een beteren klank krijgt dan dit woord nu heeft De „politiek" is er en zal er bljjven, doch het hangt van het volk af te zorgen dat zjj goed zij. 29 MU UM.U Ml 4WVAM4 AtaLVtet uu4 WüAl nog hetou ten dage giuvt Mi ux>n Necavauorl »ulitn uragen eu su^od» uiMwv.i. us rruu^nen <xa uwt Müjvea ».njueu «n atoh met imuu muwvu r xx wuuejAie we*en Ihji ie«nn, «pwMge» utduchi De Duiteche iüjiüKtag heeft Zaterdag uta optuigvr vaa K*mpi, Ux president ge- awzen ue cenkum-mgevaarugpo iehren- uueft. Ue nieuwe pxvaldtfU heelt iu een rede verklaard om hij volgen» de trucLLee van üei Huis ui.' ue treads en uit de party treeul eu hy spran «te heup ui,, «hu do gveet van 1V14 ook verder lu het Huis sul blijven votxt.even, evenate «mier bet lecirtv uanuge en oup^rojCigo preakNup vu: zyn «uorguugar. Hij ligue ar ouu nadruk op, <taf do vryhuiu van epreaaa steeds eeu veilige piauis in het Hula zal atadeu ou oom pp uen katueuer gehanuiiuaai Sdi^ Wijven. Voorts sprak hy onder luteea by val de hooj. uil, dat riju voorziusrsdup steoh.e vxa korten duur sou «y», waai mede hij wikte zegge®, dut ds vrede nieuws ver keringen in het loven aal roepeeën dat Maruitde zyu teak vooriöoptg ton einde zou Zijn. Eu hy iMstoot aldus „Wij staan blykbaar voor het gigsnti- sciio hoogtepunt ven den oorlog. Clo- hienceau kenschetst den toestand ris zeer era hg Doch hij heelt Mn hoopt do Arno- rikunen. Wy on do bondgenoot»» ver trouwen niet op vreentao krach .en, doeb naast de bescherming van den Allerboo ste op do onoverwinnelijke kracht van hut Dultache leger. (Bijval), op het on bedwingbare vermogen <m vol te houden van het Duateche volk (levendige bijval) G« looft »:g één ineuach in de wereld dat het leger, hetwelk hel grooteta Europee- echo leger, veraterkt mri' Canadeeeona, AüttrMtache, Aririiache en AtrikasMche strijdkrachten, in hei atol deed bijten, aal •chrikken van bet leger, hetwelk Amerika nog tegen om uiteenden? (Zeer goed. Stormachtige toejuichingen)Indien het „Wet moest do pastoor u kwalijk namen?" „Den vreemdeling In om huls! Dro Jongen man, dien gij hutaveettag bij om gwaft.” Nu pM kwam baar het onderhond «roer to de gedachten, dat zij deetijdo met haar vader had gehad, toon de paatoor ton bij rioh wilde laten wo- in hei geheel niet moor luvtauuou. LMt ou» tol aoo vul» syM eu bvtauusu, uvu i te »y 4te»eu p>4 otaM ate e«ugo4- eu Mwu iu

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1918 | | pagina 1